Livre, chapitre |
[8, 87] |
αὐτομολέειν
ἐκ
τῶν
βαρβάρων
καὶ
|
αὐτοῖσι |
ἀμύνειν,
ἀποστρέψας
πρὸς
ἄλλας
ἐτράπετο. |
[8, 17] |
μεγάλα
ἔργα
ἀπεδέξαντο
καὶ
νέας
|
αὐτοῖσι |
ἀνδράσι
εἷλον
Ἑλληνίδας
πέντε.
τῶν |
[8, 74] |
ἀρρώδεον,
οὐκ
οὕτω
περὶ
σφίσι
|
αὐτοῖσι |
δειμαίνοντες
ὡς
περὶ
τῇ
Πελοποννήσῳ. |
[8, 9] |
ἀκούσαντες
οἱ
Ἕλληνες
λόγον
σφίσι
|
αὐτοῖσι |
ἐδίδοσαν.
πολλῶν
δὲ
λεχθέντων
ἐνίκα |
[8, 37] |
ἐκ
μὲν
τοῦ
οὐρανοῦ
κεραυνοὶ
|
αὐτοῖσι |
ἐνέπιπτον,
ἀπὸ
δὲ
τοῦ
Παρνησοῦ |
[8, 60] |
καὶ
μὲν
καὶ
τόδε
ἐν
|
αὐτοῖσι |
ἔνεστι,
τοῦ
καὶ
περιέχεσθε
μάλιστα· |
[8, 40] |
δὲ
καὶ
βουλεύσωνται
τὸ
ποιητέον
|
αὐτοῖσι |
ἔσται.
ἐπὶ
γὰρ
τοῖσι
κατήκουσι |
[8, 10] |
βασιλέος
δῶρα
λάμψεται·
Ἀθηναίων
γὰρ
|
αὐτοῖσι |
λόγος
ἦν
πλεῖστος
ἀνὰ
τὰ |
[8, 80] |
δὴ
τὰ
κάλλιστα,
ἢν
δὲ
|
αὐτοῖσι |
μὴ
πιστὰ
γένηται,
ὅμοιον
ἡμῖν |
[8, 85] |
νέας
Ἑλληνίδας
ἑλόντων,
χρήσομαι
δὲ
|
αὐτοῖσι |
οὐδὲν
πλὴν
Θεομήστορός
τε
τοῦ |
[8, 4] |
καὶ
στρατιῆς
ἅπαντα
πλέα,
ἐπεὶ
|
αὐτοῖσι |
παρὰ
δόξαν
τὰ
πρήγματα
τῶν |
[8, 20] |
πολέμου,
περιπετέα
τε
ἐποιήσαντο
σφίσι
|
αὐτοῖσι |
τὰ
πρήγματα.
(Βάκιδι
γὰρ
ὧδε |
[8, 27] |
ἐνθαῦτα
ὁ
Τελλίης
οὗτος
σοφίζεται
|
αὐτοῖσι |
τοιόνδε.
γυψώσας
ἄνδρας
ἑξακοσίους
τῶν |
[8, 27] |
νυκτὸς
ἐπεθήκατο
τοῖσι
Θεσσαλοῖσι,
προείπας
|
αὐτοῖσι, |
τὸν
ἂν
μὴ
λευκανθίζοντα
ἴδωνται, |
[8, 13] |
ἄχαρι.
ὡς
γὰρ
δὴ
πλέουσι
|
αὐτοῖσι |
χειμών
τε
καὶ
τὸ
ὕδωρ |
[8, 60] |
ἐγὼ
λέγω
ποιήσῃς,
τοσάδε
ἐν
|
αὐτοῖσι |
χρηστὰ
εὑρήσεις·
πρῶτα
μὲν
ἐν |