Livre, chapitre |
[8, 32] |
ἐσέβαλον,
αὐτοὺς
μὲν
τοὺς
Φωκέας
|
οὐκ |
αἱρέουσι.
οἳ
μὲν
γὰρ
τῶν |
[8, 133] |
περὶ
τῶν
παρεόντων
πρηγμάτων
καὶ
|
οὐκ |
ἄλλων
πέρι
πέμψαι.
~οὗτος
ὁ |
[8, 140] |
γὰρ
ἐνώρων
τοῦτο
ἐν
ὑμῖν,
|
οὐκ |
ἄν
κοτε
ἐς
ὑμέας
ἦλθον |
[8, 93] |
ὅτι
ἐν
ταύτῃ
πλέοι
Ἀρτεμισίη,
|
οὐκ |
ἂν
ἐπαύσατο
πρότερον
ἢ
εἷλέ |
[8, 144] |
ὁμότροπα,
τῶν
προδότας
γενέσθαι
Ἀθηναίους
|
οὐκ |
ἂν
εὖ
ἔχοι.
(ἐπίστασθέ
τε |
[8, 119] |
δ᾽
ἐρετέων
ἐόντων
Φοινίκων
ὅκως
|
οὐκ |
ἂν
ἴσον
πλῆθος
τοῖσι
Πέρσῃσι |
[8, 119] |
μίαν
οὐκ
ἔχω
ἀντίξοον
μὴ
|
οὐκ |
ἂν
ποιῆσαι
βασιλέα
τοιόνδε,
τοὺς |
[8, 15] |
καὶ
τὸ
ἀπὸ
Ξέρξεω
δειμαίνοντες,
|
οὐκ |
ἀνέμειναν
ἔτι
τοὺς
Ἕλληνας
μάχης |
[8, 3] |
εἰρήνης.
(ἐπιστάμενοι
ὦν
αὐτὸ
τοῦτο
|
οὐκ |
ἀντέτεινον
ἀλλ᾽
εἶκον,
μέχρι
ὅσου |
[8, 115] |
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα
ἤλαυνε,
ἀπιὼν
|
οὐκ |
ἀπέλαβε,
ἀλλὰ
δόντες
οἱ
Παίονες |
[8, 36] |
χώρην.
ὁ
δὲ
θεός
σφεας
|
οὐκ |
ἔα
κινέειν,
φὰς
αὐτὸς
ἱκανὸς |
[8, 69] |
τι
πεισομένης
πρὸς
βασιλέος,
ὅτι
|
οὐκ |
ἔα
ναυμαχίην
ποιέεσθαι·
οἳ
δὲ |
[8, 126] |
ἥκειν
ἐς
τὸ
ἄλλο
στρατόπεδον,
|
οὐκ |
ἐδικαίου
ἐντυχὼν
ἀπεστεῶσι
Ποτιδαιήτῃσι
μὴ |
[8, 31] |
βάρβαροι·
ἐμήδιζόν
τε
γὰρ
καὶ
|
οὐκ |
ἐδόκεε
Θεσσαλοῖσι.
~ὡς
δὲ
ἐκ |
[8, 111] |
νησιωτέων
αἰτηθέντες
πρὸς
Θεμιστοκλέος
χρήματα
|
οὐκ |
ἔδοσαν,
ἀλλὰ
προϊσχομένου
Θεμιστοκλέος
λόγον |
[8, 46] |
καὶ
Μήλιοι
ἐστρατεύοντο·
οὗτοι
γὰρ
|
οὐκ |
ἔδοσαν
μοῦνοι
νησιωτέων
τῷ
βαρβάρῳ |
[8, 60] |
γίνεσθαι·
μὴ
δὲ
οἰκότα
βουλευομένοισι
|
οὐκ |
ἐθέλει
οὐδὲ
ὁ
θεὸς
προσχωρέειν |
[8, 13] |
Εὐβοίης,
φερόμενοι
τῷ
πνεύματι
καὶ
|
οὐκ |
εἰδότες
τῇ
ἐφέροντο
ἐξέπιπτον
πρὸς |
[8, 16] |
ἀλλήλας·
ὅμως
μέντοι
ἀντεῖχε
καὶ
|
οὐκ |
εἶκε·
δεινὸν
γὰρ
χρῆμα
ἐποιεῦντο |
[8, 77] |
δὲ
οὐκ
ἔχω
ἀντιλέγειν
ὡς
|
οὐκ |
εἰσὶ
ἀληθέες,
οὐ
βουλόμενος
ἐναργέως |
[8, 144] |
ἐκπέμπετε.
(ὡς
γὰρ
ἡμεῖς
εἰκάζομεν,
|
οὐκ |
ἑκὰς
χρόνου
παρέσται
ὁ
βάρβαρος |
[8, 111] |
ἀνήκοντας,
καὶ
θεοὺς
δύο
ἀχρήστους
|
οὐκ |
ἐκλείπειν
σφέων
τὴν
νῆσον
ἀλλ᾽ |
[8, 80] |
ὑπὸ
Μήδων·
ἔδεε
γάρ,
ὅτε
|
οὐκ |
ἑκόντες
ἤθελον
ἐς
μάχην
κατίστασθαι |
[8, 51] |
ἅμα
μὲν
ὑπ᾽
ἀσθενείης
βίου
|
οὐκ |
ἐκχωρήσαντες
ἐς
Σαλαμῖνα,
πρὸς
δὲ |
[8, 66] |
Φαλήρῳ.
ὡς
μὲν
ἐμοὶ
δοκέειν,
|
οὐκ |
ἐλάσσονες
ἐόντες
ἀριθμὸν
ἐσέβαλον
ἐς |
[8, 113] |
οὗτοι
δὲ
τὸ
πλῆθος
μὲν
|
οὐκ |
ἐλάσσονες
ἦσαν
τῶν
Περσέων,
ῥώμῃ |
[8, 74] |
δρόμου
θέοντες
καὶ
τῇσι
νηυσὶ
|
οὐκ |
ἐλπίζοντες
ἐλλάμψεσθαι·
οἳ
δὲ
ἐν |
[8, 50] |
καὶ
Πλάταιαν
πυθόμενος
Θηβαίων
ὅτι
|
οὐκ |
ἐμήδιζον.
~ἀπὸ
δὲ
τῆς
διαβάσιος |
[8, 30] |
Φωκέες
μοῦνοι
τῶν
ταύτῃ
ἀνθρώπων
|
οὐκ |
ἐμήδιζον,
κατ᾽
ἄλλο
μὲν
οὐδέν, |
[8, 7] |
τῶν
νεῶν
τὰς
ταχθείσας,
αὐτοὶ
|
οὐκ |
ἐν
νόῳ
ἔχοντες
ταύτης
τῆς |
[8, 126] |
ἐδικαίου
ἐντυχὼν
ἀπεστεῶσι
Ποτιδαιήτῃσι
μὴ
|
οὐκ |
ἐξανδραποδίσασθαι
σφέας.
(οἱ
γὰρ
Ποτιδαιῆται, |
[8, 134] |
εἵλοντο
εἶναι.
διὰ
τοῦτο
μὲν
|
οὐκ |
ἔξεστι
Θηβαίων
οὐδενὶ
αὐτόθι
ἐγκατακοιμηθῆναι. |
[8, 70] |
κατ᾽
ἡσυχίην.
τότε
μέν
νυν
|
οὐκ |
ἐξέχρησέ
σφι
ἡ
ἡμέρη
ναυμαχίην |
[8, 73] |
τὸ
Ἀχαιϊκὸν
ἐκ
μὲν
Πελοποννήσου
|
οὐκ |
ἐξεχώρησε,
ἐκ
μέντοι
τῆς
ἑωυτῶν, |
[8, 125] |
δι᾽
ἑωυτόν.
(ὁ
δέ,
ἐπείτε
|
οὐκ |
ἐπαύετο
λέγων
ταῦτα
ὁ
Τιμόδημος, |
[8, 130] |
ἑωυτῶν
φυλάσσειν,
σταθμεύμενοι
ὅτι
σφέας
|
οὐκ |
ἐπεδίωξαν
φεύγοντας
ἐκ
Σαλαμῖνος
ἀλλ᾽ |
[8, 108] |
νυν
ναυτικὸν
τὸν
Ξέρξεω
στρατὸν
|
οὐκ |
ἐπεῖδον
διώξαντες
μέχρι
Ἄνδρου,
ἐς |
[8, 4] |
τοὺς
οἰκέτας
ὑπεκθέωνται.
ὡς
δ᾽
|
οὐκ |
ἔπειθον,
μεταβάντες
τὸν
Ἀθηναίων
στρατηγὸν |
[8, 81] |
οἱ
γὰρ
πλεῦνες
τῶν
στρατηγῶν
|
οὐκ |
ἐπείθοντο
τὰ
ἐσαγγελθέντα.
~ἀπιστεόντων
δὲ |
[8, 129] |
οἱ
μὲν
δὴ
νέειν
αὐτῶν
|
οὐκ |
ἐπιστάμενοι
διεφθείροντο,
τοὺς
δὲ
ἐπισταμένους |
[8, 89] |
ἐν
τῇ
θαλάσσῃ
διεφθάρησαν
νέειν
|
οὐκ |
ἐπιστάμενοι.
ἐπεὶ
δὲ
αἱ
πρῶται |
[8, 30] |
μηδίζειν,
εἰ
ἄλλως
βουλοίατο·
ἀλλ᾽
|
οὐκ |
ἔσεσθαι
ἑκόντες
εἶναι
προδόται
τῆς |
[8, 31] |
ταύτην
ὦν
τὴν
Δωρίδα
γῆν
|
οὐκ |
ἐσίναντο
ἐσβαλόντες
οἱ
βάρβαροι·
ἐμήδιζόν |
[8, 65] |
τοῦτο.
αὐτὸς
δὲ
εἰπεῖν
Δημάρητε,
|
οὐκ |
ἔστι
ὅκως
οὐ
μέγα
τι |
[8, 118] |
σωτηρίη,
(καὶ
τὸν
εἶπαι
δέσποτα,
|
οὐκ |
ἔστι
οὐδεμία,
εἰ
μὴ
τούτων |
[8, 124] |
τὴν
Ἑλλάδα.
(ὅτι
δὲ
νικῶν
|
οὐκ |
ἐτιμήθη
πρὸς
τῶν
ἐν
Σαλαμῖνι |
[8, 117] |
ἐς
Ἄβυδον·
τὰς
γὰρ
σχεδίας
|
οὐκ |
εὗρον
ἔτι
ἐντεταμένας
ἀλλ᾽
ὑπὸ |
[8, 2] |
Εὐρυβιάδην
Εὐρυκλείδεω·
οἱ
γὰρ
σύμμαχοι
|
οὐκ |
ἔφασαν,
ἢν
μὴ
ὁ
Λάκων |
[8, 60] |
διαδρήσονται·
παρεόντων
γὰρ
τῶν
συμμάχων
|
οὐκ |
ἔφερέ
οἱ
κόσμον
οὐδένα
κατηγορέειν· |
[8, 113] |
Ὑδάρνεος
τοῦ
στρατηγοῦ
(οὗτος
γὰρ
|
οὐκ |
ἔφη
λείψεσθαι
βασιλέος)
μετὰ
δὲ |
[8, 68] |
πάντως
δέει
σε
ναυμαχίῃσι
ἀνακινδυνεύειν;
|
οὐκ |
ἔχεις
μὲν
τὰς
Ἀθήνας,
τῶν |
[8, 87] |
ὑπὸ
νεὸς
Ἀττικῆς·
καὶ
ἣ
|
οὐκ |
ἔχουσα
διαφυγεῖν,
ἔμπροσθε
γὰρ
αὐτῆς |
[8, 77] |
οὐδὲν
ἀποκοιμηθέντες
παραρτέοντο.
~χρησμοῖσι
δὲ
|
οὐκ |
ἔχω
ἀντιλέγειν
ὡς
οὐκ
εἰσὶ |
[8, 119] |
Ξέρξην,
ἐν
μυρίῃσι
γνώμῃσι
μίαν
|
οὐκ |
ἔχω
ἀντίξοον
μὴ
οὐκ
ἂν |
[8, 8] |
ἔτι
ἀπίκετο
ἐς
τοὺς
Ἓλληνας,
|
οὐκ |
ἔχω
εἰπεῖν
ἀτρεκέως,
θωμάζω
δὲ |
[8, 112] |
τινὲς
καὶ
ἄλλοι
ἔδοσαν
νησιωτέων,
|
οὐκ |
ἔχω
εἰπεῖν,
δοκέω
δὲ
τινὰς |
[8, 128] |
ὅντινα
μὲν
τρόπον
ἀρχήν,
ἔγωγε
|
οὐκ |
ἔχω
εἰπεῖν
(οὐ
γὰρ
ὦν |
[8, 87] |
~κατὰ
μὲν
δὴ
τοὺς
ἄλλους
|
οὐκ |
ἔχω
μετεξετέρους
εἰπεῖν
ἀτρεκέως
ὡς |
[8, 133] |
πρὸς
τῶν
χρηστηρίων
ταῦτα
ἐνετέλλετο,
|
οὐκ |
ἔχω
φράσαι·
οὐ
γὰρ
ὦν |
[8, 61] |
μὴ
ἐστὶ
πατρὶς
καὶ
Εὐρυβιάδην
|
οὐκ |
ἐῶν
ἐπιψηφίζειν
ἀπόλι
ἀνδρί·
πόλιν |
[8, 101] |
ναυμαχίης
εὖ
συνεβούλευσας
τῆς
γενομένης
|
οὐκ |
ἐῶσα
ποιέεσθαι,
νῦν
τε
συμβούλευσον |
[8, 18] |
ἐπεκράτεον,
τρηχέως
δὲ
περιεφθέντες,
καὶ
|
οὐκ |
ἥκιστα
Ἀθηναῖοι
τῶν
αἱ
ἡμίσεαι |
[8, 70] |
εἶχε
δέος
τε
καὶ
ἀρρωδίη,
|
οὐκ |
ἥκιστα
δὲ
τοὺς
ἀπὸ
Πελοποννήσου· |
[8, 41] |
καὶ
δὴ
καὶ
τοῦδε
εἵνεκα
|
οὐκ |
ἥκιστα.
λέγουσι
Ἀθηναῖοι
ὄφιν
μέγαν |
[8, 109] |
διώκωμεν
ἄνδρας
φεύγοντας.
(τάδε
γὰρ
|
οὐκ |
ἡμεῖς
κατεργασάμεθα,
ἀλλὰ
θεοί
τε |
[8, 121] |
νέα.
~οἱ
δὲ
Ἕλληνες
ἐπείτε
|
οὐκ |
οἷοί
τε
ἐγίνοντο
ἐξελεῖν
τὴν |
[8, 140] |
πείθεσθαι
Μαρδονίῳ.
(ἐνορῶ
γὰρ
ὑμῖν
|
οὐκ |
οἵοισί
τε
ἐσομένοισι
τὸν
πάντα |
[8, 98] |
ἀνὴρ
τεταγμένος·
τοὺς
οὔτε
νιφετός,
|
οὐκ |
ὄμβρος,
οὐ
καῦμα,
οὐ
νὺξ |
[8, 37] |
τοῦ
μεγάρου
ἐξενηνειγμένα
ἱρά,
τῶν
|
οὐκ |
ὅσιον
ἦν
ἅπτεσθαι
ἀνθρώπων
οὐδενί. |
[8, 99] |
ἀπλέτῳ,
Μαρδόνιον
ἐν
αἰτίῃ
τιθέντες.
|
οὐκ |
οὕτω
δὲ
περὶ
τῶν
νεῶν |
[8, 74] |
Σαλαμῖνι
ὅμως
ταῦτα
πυνθανόμενοι
ἀρρώδεον,
|
οὐκ |
οὕτω
περὶ
σφίσι
αὐτοῖσι
δειμαίνοντες |