Alphabétiquement     [«   »]
τις 18
τίσιν 1
τίσις 2
τὸ 155
τό 2
τόδε 7
τοί 1
Fréquences     [«    »]
143 γὰρ
154 τὸν
143 τοῦ
155 τὸ
161 ἐν
172 ὡς
178 μὲν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, livre VIII

τὸ


Livre, chapitre
[8, 129]   Ποσειδέωνος ἐς τὸν νηὸν καὶ  τὸ   ἄγαλμα τὸ ἐν τῷ προαστείῳ
[8, 26]   δὲ ἐπείρετο τι  τὸ   ἄεθλον εἴη σφι κείμενον περὶ
[8, 26]   ὦφλε πρὸς βασιλέος. (πυνθανόμενος γὰρ  τὸ   ἄεθλον ἐὸν στέφανον ἀλλ᾽ οὐ
[8, 144]   ἀτὰρ αἰσχρῶς γε οἴκατε ἐξεπιστάμενοι  τὸ   Ἀθηναίων φρόνημα ἀρρωδῆσαι, ὅτι οὔτε
[8, 112]   λέγων ὡς εἰ μὴ δώσουσι  τὸ   αἰτεόμενον, ἐπάξει τὴν στρατιὴν τῶν
[8, 126]   οὐδέν κω κατεπείγοντος ἥκειν ἐς  τὸ   ἄλλο στρατόπεδον, οὐκ ἐδικαίου ἐντυχὼν
[8, 76]   ἐγίνοντο μέσαι νύκτες, ἀνῆγον μὲν  τὸ   ἀπ᾽ ἑσπέρης κέρας κυκλούμενοι πρὸς
[8, 15]   οὕτω σφι ὀλίγας λυμαίνεσθαι, καὶ  τὸ   ἀπὸ Ξέρξεω δειμαίνοντες, οὐκ ἀνέμειναν
[8, 23]   τῷ χώρῳ μέχρι μέσου ἡμέρης,  τὸ   ἀπὸ τούτου ἔπλεον ἐς Ἱστιαίην·
[8, 11]   ἀνὴρ Ἀθηναῖος Λυκομήδης Αἰσχραίου, καὶ  τὸ   ἀριστήιον ἔλαβε οὗτος. (τοὺς δ᾽
[8, 11]   οἱ μὲν δὴ Ἕλληνες ἐπὶ  τὸ   Ἀρτεμίσιον ἀπέπλεον, οἱ δὲ βάρβαροι
[8, 22]   ἐπελθόντες τῇ ὑστεραίῃ ἡμέρῃ ἐπὶ  τὸ   Ἀρτεμίσιον ἐπελέξαντο. τὰ δὲ γράμματα
[8, 23]   στρατιὴ ἐπέπλεε ἁλὴς ἐπὶ  τὸ   Ἀρτεμίσιον. ἐπισχόντες δὲ ἐν τούτῳ
[8, 6]   μὲν ἔτι καὶ πρότερον περὶ  τὸ   Ἀρτεμίσιον ναυλοχέειν νέας Ἑλληνίδας ὀλίγας,
[8, 8]   ἀνέσχε πρὶν ἀπίκετο ἐπὶ  τὸ   Ἀρτεμίσιον, σταδίους μάλιστά κῃ τούτους
[8, 14]   εὐφρόνη ἐγίνετο, ἀπέπλεον ὀπίσω ἐπὶ  τὸ   Ἀρτεμίσιον. ~τρίτῃ δὲ ἡμέρῃ δεινόν
[8, 8]   ἀποδεδέχθω πλοίῳ μιν ἀπικέσθαι ἐπὶ  τὸ   Ἀρτεμίσιον. ὡς δὲ ἀπίκετο, αὐτίκα
[8, 51]   ἄρχοντος Ἀθηναίοισι. (καὶ αἱρέουσι ἔρημον  τὸ   ἄστυ, καί τινας ὀλίγους εὑρίσκουσι
[8, 43]   ἑκκαίδεκα νέας παρεχόμενοι, Κορίνθιοι δὲ  τὸ   αὐτὸ πλήρωμα παρεχόμενοι καὶ ἐπ᾽
[8, 73]   καὶ Κυνούριοι· ἓν δὲ ἔθνος  τὸ   Ἀχαιϊκὸν ἐκ μὲν Πελοποννήσου οὐκ
[8, 128]   τὰς γλυφίδας περιειλίξαντες καὶ πτερώσαντες  τὸ   βυβλίον ἐτόξευον ἐς συγκείμενον χωρίον.
[8, 128]   τὸ τόξευμα λαβόντες ὡς ἔμαθον  τὸ   βυβλίον, ἔφερον ἐπὶ τοὺς στρατηγούς·
[8, 128]   συμμαχίν. (τοῖσι δὲ στρατηγοῖσι ἐπιλεξαμένοισι  τὸ   βυβλίον καὶ μαθοῦσι τὸν αἴτιον
[8, 60]   τοῦ πολέμου ἐκβαίνῃ, πολλὸν κρατήσομεν·  τὸ   γὰρ ἐν στεινῷ ναυμαχέειν πρὸς
[8, 132]   προήγαγον αὐτοὺς μόγις μέχρι Δήλου.  (τὸ   γὰρ προσωτέρω πᾶν δεινὸν ἦν
[8, 97]   ἔσεσθαι. ~Ξέρξης δὲ ὡς ἔμαθε  τὸ   γεγονὸς πάθος, δείσας μή τις
[8, 10]   (ὅσοισι δὲ καὶ ἡδομένοισι ἦν  τὸ   γινόμενον, ἅμιλλαν ἐποιεῦντο ὅκως αὐτὸς
[8, 98]   δὲ δεύτερος τῷ τρίτῳ·  τὸ   δὲ ἐνθεῦτεν ἤδη κατ᾽ ἄλλον
[8, 86]   μέν νυν τούτους οὕτω εἶχε·  τὸ   δὲ πλῆθος τῶν νεῶν ἐν
[8, 114]   δίκας τοῦ Λεωνίδεω φόνου καὶ  τὸ   διδόμενον ἐξ ἐκείνου δέκεσθαι. πέμπουσι
[8, 98]   τὴν τῷ Ἡφαίστῳ ἐπιτελέουσι. τοῦτο  τὸ   δράμημα τῶν ἵππων καλέουσι Πέρσαι
[8, 137]   διδοῖς” περιγράφει τῇ μαχαίρῃ ἐς  τὸ   ἔδαφος τοῦ οἴκου τὸν ἥλιον,
[8, 96]   τὰ ναυήγια τὰ ταύτῃ ἐξενειχθέντα  τὸ   εἰρημένον πολλοῖσι ἔτεσι πρότερον τούτων
[8, 96]   χρησμῷ Λυσιστράτῳ Ἀθηναίῳ ἀνδρὶ χρησμολόγῳ,  τὸ   ἐλελήθεε πάντας τοὺς Ἕλληνας, Κωλιάδες
[8, 144]   τῷ ταῦτα ἐργασαμένῳ, αὖτις δὲ  τὸ   Ἑλληνικὸν ἐὸν ὅμαιμόν τε καὶ
[8, 15]   τοὺς βαρβάρους, οἳ δ᾽ ὅκως  τὸ   Ἑλληνικὸν στράτευμα διαφθείραντες τοῦ πόρου
[8, 81]   περιέχεσθαι γὰρ πᾶν τὸ στρατόπεδον  τὸ   Ἑλληνικὸν ὑπὸ τῶν νεῶν τῶν
[8, 35]   εἵνεκα, ὅκως συλήσαντες τὸ ἱρὸν  τὸ   ἐν Δελφοῖσι βασιλέι Ξέρξῃ ἀποδέξαιεν
[8, 35]   ἔχοντες ὁρμέατο ἐπὶ τὸ ἱρὸν  τὸ   ἐν Δελφοῖσι, ἐν δεξιῇ τὸν
[8, 27]   τῷ διὰ μέσου χρόνῳ, ἐπείτε  τὸ   ἐν Θερμοπύλῃσι τρῶμα ἐγεγόνεε, αὐτίκα
[8, 129]   τὸν νηὸν καὶ τὸ ἄγαλμα  τὸ   ἐν τῷ προαστείῳ ἠσέβησαν οὗτοι
[8, 39]   τῆς Προναίης Ἀθηναίης κείμενοι, ἐς  τὸ   ἐνέσκηψαν διὰ τῶν βαρβάρων φερόμενοι.
[8, 108]   ἔλθοι φεύγων ἐς τὴν ἑωυτοῦ·  τὸ   ἐνθεῦτεν δὲ περὶ τῆς ἐκείνου
[8, 8]   τότε. (ὅτεῳ μὲν δὴ τρόπῳ  τὸ   ἐνθεῦτεν ἔτι ἀπίκετο ἐς τοὺς
[8, 60]   μέν νυν βουλευομένοισι ἀνθρώποισι ὡς  τὸ   ἐπίπαν ἐθέλει γίνεσθαι· μὴ δὲ
[8, 88]   ἔργον, καὶ τοὺς φάναι, σαφέως  τὸ   ἐπίσημον τῆς νεὸς ἐπισταμένους· τὴν
[8, 11]   καὶ οἱ Ἀθηναῖοι διὰ τοῦτο  τὸ   ἔργον ἔδοσαν αὐτῷ χῶρον ἐν
[8, 82]   ἀληθείην πᾶσαν. διὰ δὲ τοῦτο  τὸ   ἔργον ἐνεγράφησαν Τήνιοι ἐν Δελφοῖσι
[8, 71]   καὶ παντὸς ἀνδρὸς ἐργαζομένου, ἤνετο  τὸ   ἔργον· καὶ γὰρ λίθοι καὶ
[8, 88]   ἐπειρέσθαι εἰ ἀληθέως ἐστὶ Ἀρτεμισίης  τὸ   ἔργον, καὶ τοὺς φάναι, σαφέως
[8, 85]   ὅτι Θεομήστωρ μὲν διὰ τοῦτο  τὸ   ἔργον Σάμου ἐτυράννευσε καταστησάντων τῶν
[8, 102]   προχωρήσῃ τὰ νοέων λέγει, σὸν  τὸ   ἔργον δέσποτα γίνεται· οἱ
[8, 52]   πολιορκεόμενοι ὅμως ἠμύνοντο, καίπερ ἐς  τὸ   ἔσχατον κακοῦ ἀπιγμένοι καὶ τοῦ
[8, 30]   ἐγὼ συμβαλλόμενος εὑρίσκω, κατὰ δὲ  τὸ   ἔχθος τὸ Θεσσαλῶν· (εἰ δὲ
[8, 51]   αὐτοὶ δοκέοντες ἐξευρηκέναι τὸ μαντήιον  τὸ   Πυθίη σφι ἔχρησε, τὸ
[8, 60]   ἐν πελάγεϊ ἀναπεπταμένῳ ναυμαχήσεις, ἐς  τὸ   ἥκιστα ἡμῖν σύμφορον ἐστὶ νέας
[8, 53]   τοῖσι βαρβάροισι· ἔδεε γὰρ κατὰ  τὸ   θεοπρόπιον πᾶσαν τὴν Ἀττικὴν τὴν
[8, 30]   εὑρίσκω, κατὰ δὲ τὸ ἔχθος  τὸ   Θεσσαλῶν· (εἰ δὲ Θεσσαλοὶ τὰ
[8, 115]   καὶ ἐν Μακεδονίῃ. (ἔνθα καὶ  τὸ   ἱρὸν ἅρμα καταλιπὼν τοῦ Διός,
[8, 37]   οἱ βάρβαροι ἐπιόντες καὶ ἀπώρων  τὸ   ἱρόν, ἐν τούτῳ προφήτης,
[8, 135]   ἀγχοτάτω Ἀκραιφίης πόλιος. (ἐς τοῦτο  τὸ   ἱρὸν ἐπείτε παρελθεῖν τὸν καλεόμενον
[8, 135]   Ἀπόλλωνος τὸ τέμενος. τοῦτο δὲ  τὸ   ἱρὸν καλέεται μὲν Πτῷον, ἔστι
[8, 54]   καὶ ἐνθύμιόν οἱ ἐγένετο ἐμπρήσαντι  τὸ   ἱρόν. οἱ δὲ φυγάδες τῶν
[8, 33]   ἔτι χρηστήριον αὐτόθι. καὶ τοῦτο  τὸ   ἱρὸν συλήσαντες ἐνέπρησαν. καί τινας
[8, 53]   ἐπεὶ δέ σφι πάντες κατέστρωντο,  τὸ   ἱρὸν συλήσαντες ἐνέπρησαν πᾶσαν τὴν
[8, 53]   ἀνθρώπων, ταύτῃ ἀνέβησαν τινὲς κατὰ  τὸ   ἱρὸν τῆς Κέκροπος θυγατρὸς Ἀγλαύρου,
[8, 37]   ἦσαν ἐπιόντες οἱ βάρβαροι κατὰ  τὸ   ἱρὸν τῆς Προναίης Ἀθηναίης, ἐν
[8, 37]   βάρβαροι ἐπειδὴ ἐγίνοντο ἐπειγόμενοι κατὰ  τὸ   ἱρὸν τῆς Προναίης Ἀθηναίης, ἐπιγίνεταί
[8, 35]   στρατιῆς τῶνδε εἵνεκα, ὅκως συλήσαντες  τὸ   ἱρὸν τὸ ἐν Δελφοῖσι βασιλέι
[8, 35]   αὐτῶν ἡγεμόνας ἔχοντες ὁρμέατο ἐπὶ  τὸ   ἱρὸν τὸ ἐν Δελφοῖσι, ἐν
[8, 39]   τῶν τὰ τεμένεα ἐστὶ περὶ  τὸ   ἱρόν, Φυλάκου μὲν παρ᾽ αὐτὴν
[8, 55]   βασιλέος κελευόμενοι ὡς ἀνέβησαν ἐς  τὸ   ἱρόν, ὥρων βλαστὸν ἐκ τοῦ
[8, 87]   ἐοῦσα, ἔδοξέ οἱ τόδε ποιῆσαι,  τὸ   καὶ συνήνεικε ποιησάσῃ. διωκομένη γὰρ
[8, 90]   τῷ ὄρεϊ τῷ ἀντίον Σαλαμῖνος  τὸ   καλέεται Αἰγάλεως, ἀνεπυνθάνετο τὸν ποιήσαντα,
[8, 19]   τό τε Ἰωνικὸν φῦλον καὶ  τὸ   Καρικόν, οἷοί τε εἴησαν ἂν
[8, 27]   δὲ τοῦ ὑστάτου τρώματος καὶ  τὸ   κάρτα. (ἐσβαλόντες γὰρ πανστρατιῇ αὐτοί
[8, 51]   ἔσεσθαι· αὐτὸ δὴ τοῦτο εἶναι  τὸ   κρησφύγετον κατὰ τὸ μαντήιον καὶ
[8, 36]   Παρνησοῦ τὰς κορυφὰς καὶ ἐς  τὸ   Κωρύκιον ἄντρον ἀνηνείκαντο, οἳ δὲ
[8, 66]   ἐκ Τρηχῖνος θεησάμενοι τὸ τρῶμα  τὸ   Λακωνικὸν διέβησαν ἐς τὴν Ἱστιαίην,
[8, 51]   τοῦτο εἶναι τὸ κρησφύγετον κατὰ  τὸ   μαντήιον καὶ οὐ τὰς νέας.
[8, 51]   πρὸς δὲ αὐτοὶ δοκέοντες ἐξευρηκέναι  τὸ   μαντήιον τὸ Πυθίη σφι
[8, 53]   καὶ διεφθείροντο, οἳ δὲ ἐς  τὸ   μέγαρον κατέφευγον. τῶν δὲ Περσέων
[8, 2]   μία. (τὸν δὲ στρατηγὸν τὸν  τὸ   μέγιστον κράτος ἔχοντα παρείχοντο Σπαρτιῆται
[8, 2]   Ἀθηναίοισι ἕψεσθαι ἡγεομένοισι, ἀλλὰ λύσειν  τὸ   μέλλον ἔσεσθαι στράτευμα. ~ἐγένετο γὰρ
[8, 144]   τοὺς ἀπὸ Σπάρτης ἀγγέλους τάδε.  τὸ   μὲν δεῖσαι Λακεδαιμονίους μὴ ὁμολογήσωμεν
[8, 34]   διακρινομένη στρατιὴ αὐτῶν ἐσχίζετο.  τὸ   μὲν πλεῖστον καὶ δυνατώτατον τοῦ
[8, 132]   ἠῶ κατωτέρω Δήλου· οὕτω δέος  τὸ   μέσον ἐφύλασσε σφέων. ~οἱ μὲν
[8, 74]   ἀβουλίην· τέλος δὲ ἐξερράγη ἐς  τὸ   μέσον. σύλλογός τε δὴ ἐγίνετο
[8, 11]   ἀντίπρῳροι τοῖσι βαρβάροισι γενόμενοι ἐς  τὸ   μέσον τὰς πρύμνας συνήγαγον, δεύτερα
[8, 106]   ὅτι με ἀντ᾽ ἀνδρὸς ἐποίησας  τὸ   μηδὲν εἶναι; ἐδόκεές τε θεοὺς
[8, 75]   δὲ πέμπει ἐς τὸ στρατόπεδον  τὸ   Μήδων ἄνδρα πλοίῳ ἐντειλάμενος τὰ
[8, 3]   Σικελίην πέμπειν ἐπὶ συμμαχίην, ὡς  τὸ   ναυτικὸν Ἀθηναίοισι χρεὸν εἴη ἐπιτρέπειν.
[8, 65]   οὕτω δὴ αὐτοὺς μαθεῖν ὅτι  τὸ   ναυτικὸν τὸ Ξέρξεω ἀπολέεσθαι μέλλοι.
[8, 82]   ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον τῇ Λημνίῃ ἐξεπληροῦτο  τὸ   ναυτικὸν τοῖσι Ἕλλησι ἐς τὰς
[8, 65]   αὐτοὺς μαθεῖν ὅτι τὸ ναυτικὸν  τὸ   Ξέρξεω ἀπολέεσθαι μέλλοι. ταῦτα μὲν
[8, 51]   τὸ Πυθίη σφι ἔχρησε,  τὸ   ξύλινον τεῖχος ἀνάλωτον ἔσεσθαι· αὐτὸ
[8, 116]   δουλεύσειν, ἀλλ᾽ οἴχετο ἄνω ἐς  τὸ   ὄρος τὴν Ροδόπην, τοῖσί τε
[8, 136]   ἐν τῇ Ἀσίῃ, ἔχων  τὸ   οὔνομα τοῦ μητροπάτορος, τῷ δὴ
[8, 100]   οὐδὲν πρὸς Πέρσας τοῦτο προσήκει  τὸ   πάθος. (ἤδη ὦν, ἐπειδὴ οὐ
[8, 137]   σιτία σφι ἔπεσσε· ἦσαν γὰρ  τὸ   πάλαι καὶ αἱ τυραννίδες τῶν
[8, 73]   χώρην ἵδρυται νῦν τε καὶ  τὸ   πάλαι οἴκεον, Ἀρκάδες τε καὶ
[8, 142]   οὐδαμῶς ἀνασχετόν, οἵτινες αἰεὶ καὶ  τὸ   πάλαι φαίνεσθε πολλοὺς ἐλευθερώσαντες ἀνθρώπων.
[8, 31]   Φωκίδος χώρης, περ ἦν  τὸ   παλαιὸν Δρυοπίς· δὲ χώρη
[8, 62]   δὲ μή, ἀνατρέψεις τὴν Ἑλλάδα·  τὸ   πᾶν γὰρ ἡμῖν τοῦ πολέμου
[8, 29]   πρὸς ἠνδραποδίσθαι ὑμέας. ἡμεῖς μέντοι  τὸ   πᾶν ἔχοντες οὐ μνησικακέομεν, ἀλλ᾽
[8, 100]   δὲ οὔτε τις τούτων τῶν  τὸ   πᾶν σφίσι ἤδη δοκεόντων κατεργάσθαι
[8, 100]   οὐ γὰρ ξύλων ἀγὼν  τὸ   πᾶν φέρων ἐστὶ ἡμῖν, ἀλλ᾽
[8, 109]   (ἀλλ᾽ εὖ γὰρ ἔχει ἐς  τὸ   παρεὸν ἡμῖν, νῦν μὲν ἐν
[8, 119]   ἔμοιγε πιστὸς οὔτε ἄλλως οὔτε  τὸ   Περσέων τοῦτο πάθος· εἰ γὰρ
[8, 13]   ὅκως ἂν ἐξισωθείη τῷ Ἑλληνικῷ  τὸ   Περσικὸν μηδὲ πολλῷ πλέον εἴη.
[8, 106]   Ξέρξῃ. ~ὡς δὲ τὸ στράτευμα  τὸ   Περσικὸν ὅρμα βασιλεὺς ἐπὶ τὰς
[8, 2]   εἴρηται δέ μοι καὶ ὡς  τὸ   πλῆθος ἕκαστοι τῶν νεῶν παρείχοντο.
[8, 34]   τὴν Ὀρχομενίων. Βοιωτῶν δὲ πᾶν  τὸ   πλῆθος ἐμήδιζε, τὰς δὲ πόλις
[8, 140]   μὲν γὰρ τῆς Ξέρξεω στρατηλασίης  τὸ   πλῆθος καὶ τὰ ἔργα, πυνθάνεσθε
[8, 113]   ἐπὶ δὲ Μήδους· οὗτοι δὲ  τὸ   πλῆθος μὲν οὐκ ἐλάσσονες ἦσαν
[8, 40]   Ἀττικῆς, πρὸς δὲ καὶ βουλεύσωνται  τὸ   ποιητέον αὐτοῖσι ἔσται. ἐπὶ γὰρ
[8, 100]   σεωυτοῦ ἀπέλαυνε τῆς στρατιῆς ἀπάγων  τὸ   πολλόν, ἐμὲ δὲ σοὶ χρὴ
[8, 94]   τῇδε δὲ συμβάλλονται εἶναι θεῖον  τὸ   πρῆγμα. ὡς γὰρ ἀγχοῦ γενέσθαι
[8, 56]   τῶν στρατηγῶν οὐδὲ κυρωθῆναι ἔμενον  τὸ   προκείμενον πρῆγμα, ἀλλ᾽ ἔς τε
[8, 85]   ἐτετάχατο Φοίνικες (οὗτοι γὰρ εἶχον  τὸ   πρὸς Ἐλευσῖνός τε καὶ ἑσπέρης
[8, 132]   τοιοῦτο ὥστε τοὺς μὲν βαρβάρους  τὸ   πρὸς ἑσπέρης ἀνωτέρω Σάμου μὴ
[8, 130]   μεγάλως πληγέντες, οὐ προήισαν ἀνωτέρω  τὸ   πρὸς ἑσπέρης, οὐδ᾽ ἐπηνάγκαζε οὐδείς,
[8, 132]   τοὺς δὲ Ἕλληνας, χρηιζόντων Χίων,  τὸ   πρὸς τὴν ἠῶ κατωτέρω Δήλου·
[8, 85]   Λακεδαιμονίους Ἴωνες· οὗτοι δ᾽ εἶχον  τὸ   πρὸς τὴν ἠῶ τε καὶ
[8, 89]   οἱ γὰρ ὄπισθε τεταγμένοι, ἐς  τὸ   πρόσθε τῇσι νηυσὶ παριέναι πειρώμενοι
[8, 115]   πρέπει” ~ὃ μὲν δὴ δεξάμενος  τὸ   ῥηθὲν ἀπαλλάσσετο, Ξέρξης δὲ Μαρδόνιον
[8, 92]   τὴν Ἀττικὴν Πολύκριτος, ἔγνω  τὸ   σημήιον ἰδὼν τῆς στρατηγίδος, καὶ
[8, 112]   δὲ Θεμιστοκλέα χρήμασι ἱλασάμενοι διέφυγον  τὸ   στράτευμα. Θεμιστοκλέης μέν νυν ἐξ
[8, 106]   μάλιστα παρὰ Ξέρξῃ. ~ὡς δὲ  τὸ   στράτευμα τὸ Περσικὸν ὅρμα βασιλεὺς
[8, 41]   σφι πάντα ὑπεξέκειτο, ἔπλεον ἐς  τὸ   στρατόπεδον. ~ἐπεὶ δὲ οἱ ἀπ᾽
[8, 81]   τοὺς ἐπορμέοντας· περιέχεσθαι γὰρ πᾶν  τὸ   στρατόπεδον τὸ Ἑλληνικὸν ὑπὸ τῶν
[8, 75]   συνεδρίου, ἐξελθὼν δὲ πέμπει ἐς  τὸ   στρατόπεδον τὸ Μήδων ἄνδρα πλοίῳ
[8, 65]   μεταρσιωθὲν φέρεσθαι ἐπὶ Σαλαμῖνος ἐπὶ  τὸ   στρατόπεδον τὸ τῶν Ἑλλήνων. οὕτω
[8, 94]   ἄλλους ἐπ᾽ ἐξεργασμένοισι ἐλθεῖν ἐς  τὸ   στρατόπεδον. τούτους μὲν τοιαύτη φάτις
[8, 132]   νέες, ἀπίκοντο Ἰώνων ἄγγελοι ἐς  τὸ   στρατόπεδον τῶν Ἑλλήνων, οἳ καὶ
[8, 128]   τοξεύων γὰρ Ἀρτάβαζος ἐς  τὸ   συγκείμενον, ἁμαρτὼν τοῦ χωρίου τούτου
[8, 79]   δικαιότατον. (οὗτος ὡνὴρ στὰς ἐπὶ  τὸ   συνέδριον ἐξεκαλέετο Θεμιστοκλέα, ἐόντα μὲν
[8, 58]   συλλέξαι τε τοὺς στρατηγοὺς ἐς  τὸ   συνέδριον. ~ὡς δὲ ἄρα συνελέχθησαν,
[8, 7]   Ἕλλησι ἐπιθήσεσθαι, οὐδὲ πρότερον  τὸ   σύνθημά σφι ἔμελλε φανήσεσθαι παρὰ
[8, 13]   ἐν πελάγεϊ φερομένοισι ἐπέπιπτε, καὶ  τὸ   τέλος σφι ἐγίνετο ἄχαρι. ὡς
[8, 135]   καὶ ἐς τοῦ Πτῴου Ἀπόλλωνος  τὸ   τέμενος. τοῦτο δὲ τὸ ἱρὸν
[8, 37]   ἤιε Δελφῶν τοῖσι παρεοῦσι σημανέων  τὸ   τέρας· οἱ δὲ βάρβαροι ἐπειδὴ
[8, 128]   γίνεσθαι ἐν πολέμῳ, οἳ αὐτίκα  τὸ   τόξευμα λαβόντες ὡς ἔμαθον τὸ
[8, 66]   ταχθέντες, ἐπειδὴ ἐκ Τρηχῖνος θεησάμενοι  τὸ   τρῶμα τὸ Λακωνικὸν διέβησαν ἐς
[8, 88]   συνήνεικε ἐς εὐτυχίην γενόμενα, καὶ  τὸ   τῶν ἐκ τῆς Καλυνδικῆς νεὸς
[8, 65]   ἐπὶ Σαλαμῖνος ἐπὶ τὸ στρατόπεδον  τὸ   τῶν Ἑλλήνων. οὕτω δὴ αὐτοὺς
[8, 84]   διακελεύσασθαι ὥστε καὶ ἅπαν ἀκοῦσαι  τὸ   τῶν Ἑλλήνων στρατόπεδον, ὀνειδίσασαν πρότερον
[8, 13]   πλέουσι αὐτοῖσι χειμών τε καὶ  τὸ   ὕδωρ ἐπεγίνετο ἐοῦσι κατὰ τὰ
[8, 140]   μοι ποιέειν ταῦτα, ἢν μὴ  τὸ   ὑμέτερον αἴτιον γένηται. (λέγω δὲ
[8, 91]   φυγὴν τραπομένων καὶ ἐκπλεόντων πρὸς  τὸ   Φάληρον, Αἰγινῆται ὑποστάντες ἐν τῷ
[8, 67]   δὲ λοιποὶ ὡς ἀπίκοντο ἐς  τὸ   Φάληρον, ἐνθαῦτα κατέβη αὐτὸς Ξέρξης
[8, 65]   ἐούσης τῆς Ἀττικῆς, ὅτι θεῖον  τὸ   φθεγγόμενον, ἀπ᾽ Ἐλευσῖνος ἰὸν ἐς
[8, 65]   εἰρέσθαί τε αὐτὸν τι  τὸ   φθεγγόμενον εἴη τοῦτο. αὐτὸς δὲ
[8, 52]   ὀιστοὺς περιθέντες ἅψειαν, ἐτόξευον ἐς  τὸ   φράγμα. ἐνθαῦτα Ἀθηναίων οἱ πολιορκεόμενοι
[8, 134]   Ἄβας τὰς Φωκέων ἀπικόμενος ἐπὶ  τὸ   χρηστήριον· καὶ δὴ καὶ ἐς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 2/02/2006