Livre, chapitre |
[8, 21] |
νεώτερον
τὸν
πεζόν.
(οὗτος
ὦν
|
ὁ |
Ἀβρώνιχος
ἀπικόμενός
σφι
ἐσήμαινε
τὰ |
[8, 142] |
καὶ
περὶ
τῆς
ὑμετέρης
ἀρχῆθεν
|
ὁ |
ἀγὼν
ἐγένετο,
νῦν
δὲ
φέρει |
[8, 15] |
ἐν
Θερμοπύλῃσι.
(ἦν
δὲ
πᾶς
|
ὁ |
ἀγὼν
τοῖσι
κατὰ
θάλασσαν
περὶ |
[8, 137] |
μὲν
δὴ
Γαυάνης
τε
καὶ
|
ὁ |
Ἀέροπος
οἱ
πρεσβύτεροι
ἕστασαν
ἐκπεπληγμένοι, |
[8, 110] |
σοφώτατος,
φράσοντά
τοι
ὅτι
Θεμιστοκλέης
|
ὁ |
Ἀθηναῖος,
σοὶ
βουλόμενος
ὑπουργέειν,
ἔσχε |
[8, 75] |
βαρβάρων
τάδε.
ἔπεμψέ
με
στρατηγὸς
|
ὁ |
Ἀθηναίων
λάθρῃ
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων |
[8, 93] |
Ἀθηναῖοι,
ἀνδρῶν
δὲ
Πολύκριτός
τε
|
ὁ |
Αἰγινήτης
καὶ
Ἀθηναῖοι
Εὐμένης
τε |
[8, 136] |
πρόξεινός
τε
εἴη
καὶ
εὐεργέτης
|
ὁ |
Ἀλέξανδρος
ἔπεμπε·
(τοὺς
γὰρ
Ἀθηναίους |
[8, 140] |
ἀρχήν.
~ἐγεγόνεε
μὲν
δὴ
ὧδε
|
ὁ |
Ἀλέξανδρος
ὁ
Ἀμύντεω·
ὡς
δὲ |
[8, 17] |
ἠρίστευσαν
Ἀθηναῖοι
καὶ
Ἀθηναίων
Κλεινίης
|
ὁ |
Ἀλκιβιάδεω,
ὃς
δαπάνην
οἰκηίην
παρεχόμενος |
[8, 140] |
μὲν
δὴ
ὧδε
ὁ
Ἀλέξανδρος
|
ὁ |
Ἀμύντεω·
ὡς
δὲ
ἀπίκετο
ἐς |
[8, 134] |
αὐτόθι
διὰ
τόδε·
ἐκέλευσε
σφέας
|
ὁ |
Ἀμφιάρεως
διὰ
χρηστηρίων
ποιεύμενος
ὁκότερα |
[8, 93] |
Αἰγινήτης
καὶ
Ἀθηναῖοι
Εὐμένης
τε
|
ὁ |
Ἀναγυράσιος
καὶ
Ἀμεινίης
Παλληνεύς,
ὃς |
[8, 71] |
καί
σφι
ἐπῆν
στρατηγὸς
Κλεόμβροτος
|
ὁ |
Ἀναξανδρίδεω,
Λεωνίδεω
δὲ
ἀδελφεός.
(ἱζόμενοι |
[8, 81] |
σὺ
λέγεις”
~ἐνθαῦτα
ἔλεγε
παρελθὼν
|
ὁ |
Ἀριστείδης,
φάμενος
ἐξ
Αἰγίνης
τε |
[8, 131] |
Σπάρτης.
Ἀθηναίων
δὲ
ἐστρατήγεε
Ξάνθιππος
|
ὁ |
Ἀρίφρονος.
~ὡς
δὲ
παρεγένοντο
ἐς |
[8, 128] |
προδιδοὺς
τὴν
Ποτίδαιαν·
τοξεύων
γὰρ
|
ὁ |
Ἀρτάβαζος
ἐς
τὸ
συγκείμενον,
ἁμαρτὼν |
[8, 128] |
Χαλκιδέες
ἔσχον.
~ἐξελὼν
δὲ
ταύτην
|
ὁ |
Ἀρτάβαζος
τῇ
Ποτιδαίῃ
ἐντεταμένως
προσεῖχε· |
[8, 26] |
ἐνθαῦτα
εἴπας
γνώμην
γενναιοτάτην
Τιγράνης
|
ὁ |
Ἀρταβάνου
δειλίην
ὦφλε
πρὸς
βασιλέος. |
[8, 130] |
τε
ὁ
Βαγαίου
καὶ
Ἀρταΰντης
|
ὁ |
Ἀρταχαίεω·
συνῆρχε
δὲ
τούτοισι
καὶ |
[8, 137] |
ὁ
δῆμος·
(ὅκως
δὲ
ὀπτῴη,
|
ὁ |
ἄρτος
τοῦ
παιδὸς
τοῦ
θητὸς |
[8, 130] |
δέ
σφι
ἐπῆλθον
Μαρδόντης
τε
|
ὁ |
Βαγαίου
καὶ
Ἀρταΰντης
ὁ
Ἀρταχαίεω· |
[8, 144] |
εἰκάζομεν,
οὐκ
ἑκὰς
χρόνου
παρέσται
|
ὁ |
βάρβαρος
ἐσβαλὼν
ἐς
τὴν
ἡμετέρην, |
[8, 137] |
εἶναι
ἀπολαβόντες
οὕτω
ἐξιέναι.
ἐνθαῦτα
|
ὁ |
βασιλεὺς
τοῦ
μισθοῦ
πέρι
ἀκούσας, |
[8, 132] |
τὴν
Ἰωνίην·
(τῶν
καὶ
Ἡρόδοτος
|
ὁ |
Βασιληίδεω
ἦν·
οἳ
στασιῶται
σφίσι |
[8, 65] |
τῇ
Κούρῃ,
καὶ
αὐτῶν
τε
|
ὁ |
βουλόμενος
καὶ
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων |
[8, 50] |
Ἀττικὴν
καὶ
πᾶσαν
αὐτὴν
πυρπολέεσθαι.
|
(ὁ |
γὰρ
διὰ
Βοιωτῶν
τραπόμενος
στρατὸς |
[8, 16] |
τῇ
ναυμαχίῃ
παραπλήσιοι
ἀλλήλοισι
ἐγίνοντο.
|
(ὁ |
γὰρ
Ξέρξεω
στρατὸς
ὑπὸ
μεγάθεός |
[8, 89] |
μὲν
ἔθανε
ὁ
στρατηγὸς
Ἀριαβίγνης
|
ὁ |
Δαρείου,
Ξέρξεω
ἐὼν
ἀδελφεός,
ἀπὸ |
[8, 60] |
ἔφερέ
οἱ
κόσμον
οὐδένα
κατηγορέειν·
|
ὁ |
δὲ
ἄλλου
λόγου
εἴχετο,
λέγων |
[8, 59] |
τοῖσι
ἀγῶσι
οἱ
προεξανιστάμενοι
ῥαπίζονται”
|
ὁ |
δὲ
ἀπολυόμενος
ἔφη
οἱ
δέ |
[8, 137] |
βασιλέι,
ὃ
μὲν
ἵππους
νέμων,
|
ὁ |
δὲ
βοῦς,
ὁ
δὲ
νεώτατος |
[8, 114] |
βασιλέα
ἀπέκτεινας
ῥυόμενον
τὴν
Ἑλλάδα”
|
ὁ |
δὲ
γελάσας
τε
καὶ
κατασχὼν |
[8, 98] |
παραδιδοῖ
τὰ
ἐντεταλμένα
τῷ
δευτέρῳ,
|
ὁ |
δὲ
δεύτερος
τῷ
τρίτῳ·
τὸ |
[8, 40] |
ἀπὸ
τοῦ
ἱροῦ
ἀπαλλαγὴ
γίνεται.
|
~ὁ |
δὲ
Ἑλλήνων
ναυτικὸς
στρατὸς
ἀπὸ |
[8, 26] |
θεωρέοιεν
ἀγῶνα
γυμνικὸν
καὶ
ἱππικόν.
|
ὁ |
δὲ
ἐπείρετο
ὅ
τι
τὸ |
[8, 125] |
Λακεδαιμονίων,
ἀλλ᾽
οὐ
δι᾽
ἑωυτόν.
|
(ὁ |
δέ,
ἐπείτε
οὐκ
ἐπαύετο
λέγων |
[8, 5] |
τῆς
Εὐβοίης
ποιήσονται
τὴν
ναυμαχίην.
|
~ὁ |
δὲ
Θεμιστοκλέης
τοὺς
Ἕλληνας
ἐπισχεῖν |
[8, 36] |
εἴτε
ἐκκομίσωσι
ἐς
ἄλλην
χώρην.
|
ὁ |
δὲ
θεός
σφεας
οὐκ
ἔα |
[8, 131] |
μὲν
δὴ
πεζὸς
οὔκω
συνελέγετο,
|
ὁ |
δὲ
ναυτικὸς
ἀπίκετο
ἐς
Αἴγιναν, |
[8, 130] |
οἱ
προπέμψαντες
βασιλέα
οὕτω
ἔπρηξαν.
|
~ὁ |
δὲ
ναυτικὸς
ὁ
Ξέρξεω
περιγενόμενος |
[8, 137] |
ἵππους
νέμων,
ὁ
δὲ
βοῦς,
|
ὁ |
δὲ
νεώτατος
αὐτῶν
Περδίκκης
τὰ |
[8, 126] |
μὲν
ἦν
ἐν
τῇ
Ἀσίῃ,
|
ὁ |
δὲ
ὀπίσω
πορευόμενος
κατὰ
τὴν |
[8, 137] |
ἕστασαν
ἐκπεπληγμένοι,
ὡς
ἤκουσαν
ταῦτα·
|
ὁ |
δὲ
παῖς,
ἐτύγχανε
γὰρ
ἔχων |
[8, 122] |
πλήρεα
καὶ
ἀρεστὰ
τὰ
ἀκροθίνια.
|
ὁ |
δὲ
παρ᾽
Ἑλλήνων
μὲν
τῶν |
[8, 138] |
ὁ
νεώτατος
λάβοι
τὰ
διδόμενα.
|
ὁ |
δὲ
ταῦτα
ἀκούσας
καὶ
ὀξυνθεὶς |
[8, 137] |
ἀνθρώπων
ἀσθενέες
χρήμασι,
οὐ
μοῦνον
|
ὁ |
δῆμος·
(ὅκως
δὲ
ὀπτῴη,
ὁ |
[8, 26] |
δέ
τις
πρὸ
πάντων
ἦν
|
ὁ |
εἰρωτῶν
αὐτοὺς
ταῦτα.
(οἳ
δέ |
[8, 21] |
δὴ
ταῦτα
ἔπρησσον,
παρῆν
δὲ
|
ὁ |
ἐκ
Τρηχῖνος
κατάσκοπος.
ἦν
μὲν |
[8, 136] |
ἐκ
τῆς
οἱ
ἐγεγόνεε
Ἀμύντης
|
ὁ |
ἐν
τῇ
Ἀσίῃ,
ἔχων
τὸ |
[8, 105] |
οὐ
γὰρ
τὰ
πάντα
ἐδυστύχεε
|
ὁ |
Ἑρμότιμος,
ἀπικνέεται
ἐκ
τῶν
Σαρδίων |
[8, 106] |
καταβὰς
κατὰ
δή
τι
πρῆγμα
|
ὁ |
Ἑρμότιμος
ἐς
γῆν
τὴν
Μυσίην, |
[8, 105] |
~ἐκ
τούτων
δὴ
τῶν
Πηδασέων
|
ὁ |
Ἑρμότιμος
ἦν)
τῷ
μεγίστη
τίσις |
[8, 106] |
ἄρα
πανοικίῃ
μιν
περιέλαβε,
ἔλεγε
|
ὁ |
Ἑρμότιμος
τάδε.
ὦ
πάντων
ἀνδρῶν |
[8, 42] |
ὅς
περ
ἐπ᾽
Ἀρτεμισίῳ,
Εὐρυβιάδης
|
ὁ |
Εὐρυκλείδεω
ἀνὴρ
Σπαρτιήτης,
οὐ
μέντοι |
[8, 137] |
καπνοδόκην
ἐς
τὸν
οἶκον
ἐσέχων
|
ὁ |
ἥλιος,
εἶπε
θεοβλαβὴς
γενόμενος
μισθὸν |
[8, 143] |
ὡς
Ἀθηναῖοι
λέγουσι,
ἔστ᾽
ἂν
|
ὁ |
ἥλιος
τὴν
αὐτὴν
ὁδὸν
ἴῃ |
[8, 110] |
ἀνεγνωσμένοι
ἦσαν,
αὐτίκα
μετὰ
ταῦτα
|
ὁ |
Θεμιστοκλέης
ἄνδρας
ἀπέπεμπε
ἔχοντας
πλοῖον, |
[8, 5] |
τοῖσι
Εὐβοεῦσι
ἐκεχάριστο,
αὐτός
τε
|
ὁ |
Θεμιστοκλέης
ἐκέρδηνε,
ἐλάνθανε
δὲ
τὰ |
[8, 59] |
συνήγαγε
τοὺς
στρατηγούς,
πολλὸς
ἦν
|
ὁ |
Θεμιστοκλέης
ἐν
τοῖσι
λόγοισι
οἷα |
[8, 5] |
παραμενέειν,
πρὸς
δὴ
τοῦτον
εἶπε
|
ὁ |
Θεμιστοκλέης
ἐπομόσας
(οὐ
σύ
γε |
[8, 61] |
κατείχοντο
αἱ
Ἀθῆναι.
(τότε
δὴ
|
ὁ |
Θεμιστοκλέης
κεῖνόν
τε
καὶ
τοὺς |
[8, 109] |
πολλοὺς
πλέειν
ἐς
τὸν
Ἑλλήσποντον
|
ὁ |
Θεμιστοκλέης,
μεταβαλὼν
πρὸς
τοὺς
Ἀθηναίους |
[8, 58] |
λέγειν,
εἴ
τι
θέλει.
(ἐνθαῦτα
|
ὁ |
Θεμιστοκλέης
παριζόμενός
οἱ
καταλέγει
ἐκεῖνά |
[8, 19] |
τὴν
Ἑλλάδα.
~νόῳ
δὲ
λαβὼν
|
ὁ |
Θεμιστοκλέης
ὡς
εἰ
ἀπορραγείη
ἀπὸ |
[8, 65] |
ἐς
Αἴγιναν.
~ἔφη
δὲ
Δίκαιος
|
ὁ |
Θεοκύδεος,
ἀνὴρ
Ἀθηναῖος
φυγάς
τε |
[8, 65] |
ἀπολέεσθαι
μέλλοι.
ταῦτα
μὲν
Δίκαιος
|
ὁ |
Θεοκύδεος
ἔλεγε,
Δημαρήτου
τε
καὶ |
[8, 60] |
οἰκότα
βουλευομένοισι
οὐκ
ἐθέλει
οὐδὲ
|
ὁ |
θεὸς
προσχωρέειν
πρὸς
τὰς
ἀνθρωπηίας |
[8, 92] |
Αἰγιναίην,
ἐπ᾽
ἧς
ἔπλεε
Πυθέης
|
ὁ |
Ἰσχενόου,
τὸν
οἱ
Πέρσαι
κατακοπέντα |
[8, 24] |
δὲ
διέβη
ἐς
τὴν
Ἱστιαίην
|
ὁ |
κῆρυξ,
σύλλογον
ποιησάμενος
παντὸς
τοῦ |
[8, 61] |
γνώμας”
~ταῦτα
λέγοντος
Θεμιστοκλέος
αὖτις
|
ὁ |
Κορίνθιος
Ἀδείμαντος
ἐπεφέρετο,
σιγᾶν
τε |
[8, 59] |
κάρτα
δεόμενος·
λέγοντος
δὲ
αὐτοῦ,
|
ὁ |
Κορίνθιος
στρατηγὸς
Ἀδείμαντος
ὁ
Ὠκύτου |
[8, 5] |
ἀνεπέπειστο,
Ἀδείμαντος
γὰρ
ὁ
Ὠκύτου
|
ὁ |
Κορίνθιος
στρατηγὸς
τῶν
λοιπῶν
ἤσπαιρε |
[8, 139] |
δὲ
Ἀργαῖος,
τοῦ
δὲ
Περδίκκης
|
ὁ |
κτησάμενος
τὴν
ἀρχήν.
~ἐγεγόνεε
μὲν |
[8, 137] |
τούτου
ἕβδομος
γενέτωρ
Περδίκκης
ἐστὶ
|
ὁ |
κτησάμενος
τῶν
Μακεδόνων
τὴν
τυραννίδα |
[8, 2] |
σύμμαχοι
οὐκ
ἔφασαν,
ἢν
μὴ
|
ὁ |
Λάκων
ἡγεμονεύῃ,
Ἀθηναίοισι
ἕψεσθαι
ἡγεομένοισι, |
[8, 42] |
κατέσχον
τὰς
νέας,
συνέρρεε
καὶ
|
ὁ |
λοιπὸς
πυνθανόμενος
ὁ
τῶν
Ἑλλήνων |
[8, 21] |
ὣς
δ᾽
αὕτως
ἦν
Ἀβρώνιχος
|
ὁ |
Λυσικλέος
Ἀθηναῖος
καὶ
παρὰ
Λεωνίδῃ |
[8, 79] |
στρατηγῶν,
ἐξ
Αἰγίνης
διέβη
Ἀριστείδης
|
ὁ |
Λυσιμάχου,
ἀνὴρ
Ἀθηναῖος
μὲν
ἐξωστρακισμένος |
[8, 95] |
ἡ
ἄλλη
Ἑλλάς.
~Ἀριστείδης
δὲ
|
ὁ |
Λυσιμάχου
ἀνὴρ
Ἀθηναῖος,
τοῦ
καὶ |
[8, 121] |
ἕστηκε
δὲ
οὗτος
τῇ
περ
|
ὁ |
Μακεδὼν
Ἀλέξανδρος
ὁ
χρύσεος.
~πέμψαντες |
[8, 142] |
ὅδε
συνεστήκῃ.
μηδὲ
ὑμέας
Ἀλέξανδρος
|
ὁ |
Μακεδὼν
ἀναγνώσῃ,
λεήνας
τὸν
Μαρδονίου |
[8, 68] |
ποιέοιτο.
~ἐπεὶ
δὲ
περιιὼν
εἰρώτα
|
ὁ |
Μαρδόνιος
ἀρξάμενος
ἀπὸ
τοῦ
Σιδωνίου, |
[8, 136] |
πόλις
μεγάλη
νέμεσθαι·
ἅμα
δὲ
|
ὁ |
Μαρδόνιος
πυθόμενος
ὅτι
πρόξεινός
τε |
[8, 140] |
ἄξια
ταῦτα,
εἰ
βασιλεύς
γε
|
ὁ |
μέγας
μούνοισι
ὑμῖν
Ἑλλήνων
τὰς |
[8, 137] |
τόνδε
ἀποδίδωμι”
δέξας
τὸν
ἥλιον.
|
(ὁ |
μὲν
δὴ
Γαυάνης
τε
καὶ |
[8, 131] |
καὶ
Μαρδόνιος
ἐν
Θεσσαλίῃ
ἐών.
|
ὁ |
μὲν
δὴ
πεζὸς
οὔκω
συνελέγετο, |
[8, 98] |
προκείμενον
αὐτῷ
δρόμον
τὴν
ταχίστην.
|
(ὁ |
μὲν
δὴ
πρῶτος
δραμὼν
παραδιδοῖ |
[8, 131] |
δὲ
καὶ
ναύαρχος
ἦν
Λευτυχίδης
|
ὁ |
Μενάρεος
τοῦ
Ἡγησίλεω
τοῦ
Ἱπποκρατίδεω |
[8, 5] |
δώσω
ἢ
βασιλεὺς
ἄν
τοι
|
ὁ |
Μήδων
πέμψειε
ἀπολιπόντι
τοὺς
συμμάχους” |
[8, 134] |
οὐκ
ἄλλων
πέρι
πέμψαι.
~οὗτος
|
ὁ |
Μῦς
ἔς
τε
Λεβάδειαν
φαίνεται |
[8, 68] |
αὐτίκα
ἐπειχθῇς
ναυμαχῆσαι,
δειμαίνω
μὴ
|
ὁ |
ναυτικὸς
στρατὸς
κακωθεὶς
τὸν
πεζὸν |
[8, 21] |
πλοῖον
κατῆρες
ἕτοιμον,
εἰ
παλήσειε
|
ὁ |
ναυτικὸς
στρατός,
σημαίνειν
τοῖσι
ἐν |
[8, 126] |
Ποτιδαιῆται,
ὡς
βασιλεὺς
παρεξεληλάκεε
καὶ
|
ὁ |
ναυτικὸς
τοῖσι
Πέρσῃσι
οἰχώκεε
φεύγων |
[8, 110] |
ἔλεγε
τάδε.
(ἔπεμψέ
με
Θεμιστοκλέης
|
ὁ |
Νεοκλέος,
στρατηγὸς
μὲν
Ἀθηναίων
ἀνὴρ |
[8, 138] |
καὶ
ὡς
σὺν
νόῳ
κείνων
|
ὁ |
νεώτατος
λάβοι
τὰ
διδόμενα.
ὁ |
[8, 130] |
οὕτω
ἔπρηξαν.
~ὁ
δὲ
ναυτικὸς
|
ὁ |
Ξέρξεω
περιγενόμενος
ὡς
προσέμιξε
τῇ |
[8, 110] |
βασιλέι
φράσαι·
τῶν
καὶ
Σίκιννος
|
ὁ |
οἰκέτης
αὖτις
ἐγένετο·
οἳ
ἐπείτε |
[8, 138] |
παρέδρων
οἷόν
τι
χρῆμα
ποιήσειε
|
ὁ |
παῖς
καὶ
ὡς
σὺν
νόῳ |
[8, 105] |
τῶν
ἐνορχίων.
ἄλλους
τε
δὴ
|
ὁ |
Πανιώνιος
ἐξέταμε
πολλούς,
ἅτε
ποιεύμενος |
[8, 106] |
τῶν
παίδων
ἐς
ὄψιν
ἠναγκάζετο
|
ὁ |
Πανιώνιος
τῶν
ἑωυτοῦ
παίδων
τεσσέρων |
[8, 48] |
μίαν
ἑκάτεροι.
ἀριθμὸς
δὲ
ἐγένετο
|
ὁ |
πᾶς
τῶν
νεῶν,
πάρεξ
τῶν |
[8, 116] |
πάντες
ἓξ
ἐόντες,
ἐξώρυξε
αὐτῶν
|
ὁ |
πατὴρ
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
διὰ
τὴν |
[8, 60] |
τῷ
ναυτικῷ
αὐτῶν
ἕψεται
καὶ
|
ὁ |
πεζὸς
στρατός,
καὶ
οὕτω
σφέας |
[8, 101] |
ὥς
μοι
Πέρσαι
τε
καὶ
|
ὁ |
πεζὸς
στρατὸς
οὐδενὸς
μεταίτιοι
πάθεος |
[8, 70] |
ἑωυτῶν
ἀφύλακτον·
τῶν
δὲ
βαρβάρων
|
ὁ |
πεζὸς
ὑπὸ
τὴν
παρεοῦσαν
νύκτα |
[8, 108] |
Ἑλλάδα
ἐργάσαιτο.
(εἰ
γὰρ
ἀναγκασθείη
|
ὁ |
Πέρσης
μένειν
ἐν
τῇ
Εὐρώπῃ, |
[8, 66] |
δὴ
προέβαινε
ἐσωτέρω
τῆς
Ἑλλάδος
|
ὁ |
Πέρσης,
τοσούτῳ
πλέω
ἔθνεά
οἱ |
[8, 142] |
ἐχόμενα
πάντα
ἐπιθρέψειν,
ἔστ᾽
ἂν
|
ὁ |
πόλεμος
ὅδε
συνεστήκῃ.
μηδὲ
ὑμέας |
[8, 92] |
ταῦτα
μέν
νυν
νηὶ
ἐμβαλὼν
|
ὁ |
Πολύκριτος
ἀπέρριψε
ἐς
Θεμιστοκλέα·
οἱ |
[8, 92] |
ἐσεῖδε
τὴν
νέα
τὴν
Ἀττικὴν
|
ὁ |
Πολύκριτος,
ἔγνω
τὸ
σημήιον
ἰδὼν |
[8, 37] |
ἀπώρων
τὸ
ἱρόν,
ἐν
τούτῳ
|
ὁ |
προφήτης,
τῷ
οὔνομα
ἦν
Ἀκήρατος, |
[8, 67] |
ἑκάστῳ
τιμὴν
ἐδεδώκεε,
πρῶτος
μὲν
|
ὁ |
Σιδώνιος
βασιλεύς,
μετὰ
δὲ
ὁ |
[8, 138] |
τῶν
ἄλλων.
(ἐν
τούτοισι
καὶ
|
ὁ |
Σιληνὸς
τοῖσι
κήποισι
ἥλω,
ὡς |
[8, 8] |
δὲ
καὶ
αὐτὸς
περιεβάλετο·
οὗτος
|
ὁ |
Σκυλλίης
ἐν
νόῳ
μὲν
εἶχε |
[8, 102] |
σύ
τε
περιῇς
καὶ
οἶκος
|
ὁ |
σός,
πολλοὺς
πολλάκις
ἀγῶνας
δραμέονται |
[8, 89] |
πόνῳ
τούτῳ
ἀπὸ
μὲν
ἔθανε
|
ὁ |
στρατηγὸς
Ἀριαβίγνης
ὁ
Δαρείου,
Ξέρξεω |
[8, 82] |
αὐτομολέουσα,
τῆς
ἦρχε
ἀνὴρ
Παναίτιος
|
ὁ |
Σωσιμένεος,
ἥ
περ
δὴ
ἔφερε |
[8, 27] |
μάντιν
Τελλίην
τὸν
Ἠλεῖον,
ἐνθαῦτα
|
ὁ |
Τελλίης
οὗτος
σοφίζεται
αὐτοῖσι
τοιόνδε. |
[8, 125] |
ἐπείτε
οὐκ
ἐπαύετο
λέγων
ταῦτα
|
ὁ |
Τιμόδημος,
εἶπε
οὕτω
ἔχει
τοι· |
[8, 128] |
συγκείμενον
χωρίον.
(ἐπάιστος
δὲ
ἐγένετο
|
ὁ |
Τιμόξεινος
προδιδοὺς
τὴν
Ποτίδαιαν·
τοξεύων |
[8, 100] |
πρήγματος.
οὐ
γὰρ
ξύλων
ἀγὼν
|
ὁ |
τὸ
πᾶν
φέρων
ἐστὶ
ἡμῖν, |
[8, 67] |
ὁ
Σιδώνιος
βασιλεύς,
μετὰ
δὲ
|
ὁ |
Τύριος,
ἐπὶ
δὲ
ὧλλοι.
ὡς |
[8, 116] |
τοῦ
Στρυμόνος
οἰκημένων.
~ἔνθα
καὶ
|
ὁ |
τῶν
Βισαλτέων
βασιλεὺς
γῆς
τε |
[8, 42] |
συνέρρεε
καὶ
ὁ
λοιπὸς
πυνθανόμενος
|
ὁ |
τῶν
Ἑλλήνων
ναυτικὸς
στρατὸς
ἐκ |
[8, 128] |
οἱ
προθύμως
συντίθεται
προδοσίην
Τιμόξεινος
|
ὁ |
τῶν
Σκιωναίων
στρατηγός,
ὅντινα
μὲν |
[8, 126] |
ἐς
τοσοῦτο
ἐγένετο.
~Ἀρτάβαζος
δὲ
|
ὁ |
Φαρνάκεος
ἀνὴρ
ἐν
Πέρσῃσι
λόγιμος |
[8, 20] |
γὰρ
ὧδε
ἔχει
περὶ
τούτων
|
ὁ |
χρησμός.
φράζεο,
βαρβαρόφωνος
ὅταν
ζυγὸν |
[8, 121] |
τῇ
περ
ὁ
Μακεδὼν
Ἀλέξανδρος
|
ὁ |
χρύσεος.
~πέμψαντες
δὲ
ἀκροθίνια
οἱ |
[8, 59] |
αὐτοῦ,
ὁ
Κορίνθιος
στρατηγὸς
Ἀδείμαντος
|
ὁ |
Ὠκύτου
εἶπε
ὦ
Θεμιστόκλεες,
ἐν |
[8, 5] |
οἱ
οὗτος
ἀνεπέπειστο,
Ἀδείμαντος
γὰρ
|
ὁ |
Ὠκύτου
ὁ
Κορίνθιος
στρατηγὸς
τῶν |