Alphabétiquement     [«   »]
ξύλινον 1
ξύλοισι 1
ξύλων 1
ὁ 131
8
13
ὀγδόη 1
Fréquences     [«    »]
122 τὰ
99 ταῦτα
118 τοὺς
131 ὁ
135 τῆς
143 γὰρ
143 τοῦ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, livre VIII


Livre, chapitre
[8, 21]   νεώτερον τὸν πεζόν. (οὗτος ὦν     Ἀβρώνιχος ἀπικόμενός σφι ἐσήμαινε τὰ
[8, 142]   καὶ περὶ τῆς ὑμετέρης ἀρχῆθεν     ἀγὼν ἐγένετο, νῦν δὲ φέρει
[8, 15]   ἐν Θερμοπύλῃσι. (ἦν δὲ πᾶς     ἀγὼν τοῖσι κατὰ θάλασσαν περὶ
[8, 137]   μὲν δὴ Γαυάνης τε καὶ     Ἀέροπος οἱ πρεσβύτεροι ἕστασαν ἐκπεπληγμένοι,
[8, 110]   σοφώτατος, φράσοντά τοι ὅτι Θεμιστοκλέης     Ἀθηναῖος, σοὶ βουλόμενος ὑπουργέειν, ἔσχε
[8, 75]   βαρβάρων τάδε. ἔπεμψέ με στρατηγὸς     Ἀθηναίων λάθρῃ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων
[8, 93]   Ἀθηναῖοι, ἀνδρῶν δὲ Πολύκριτός τε     Αἰγινήτης καὶ Ἀθηναῖοι Εὐμένης τε
[8, 136]   πρόξεινός τε εἴη καὶ εὐεργέτης     Ἀλέξανδρος ἔπεμπε· (τοὺς γὰρ Ἀθηναίους
[8, 140]   ἀρχήν. ~ἐγεγόνεε μὲν δὴ ὧδε     Ἀλέξανδρος Ἀμύντεω· ὡς δὲ
[8, 17]   ἠρίστευσαν Ἀθηναῖοι καὶ Ἀθηναίων Κλεινίης     Ἀλκιβιάδεω, ὃς δαπάνην οἰκηίην παρεχόμενος
[8, 140]   μὲν δὴ ὧδε Ἀλέξανδρος     Ἀμύντεω· ὡς δὲ ἀπίκετο ἐς
[8, 134]   αὐτόθι διὰ τόδε· ἐκέλευσε σφέας     Ἀμφιάρεως διὰ χρηστηρίων ποιεύμενος ὁκότερα
[8, 93]   Αἰγινήτης καὶ Ἀθηναῖοι Εὐμένης τε     Ἀναγυράσιος καὶ Ἀμεινίης Παλληνεύς, ὃς
[8, 71]   καί σφι ἐπῆν στρατηγὸς Κλεόμβροτος     Ἀναξανδρίδεω, Λεωνίδεω δὲ ἀδελφεός. (ἱζόμενοι
[8, 81]   σὺ λέγεις” ~ἐνθαῦτα ἔλεγε παρελθὼν     Ἀριστείδης, φάμενος ἐξ Αἰγίνης τε
[8, 131]   Σπάρτης. Ἀθηναίων δὲ ἐστρατήγεε Ξάνθιππος     Ἀρίφρονος. ~ὡς δὲ παρεγένοντο ἐς
[8, 128]   προδιδοὺς τὴν Ποτίδαιαν· τοξεύων γὰρ     Ἀρτάβαζος ἐς τὸ συγκείμενον, ἁμαρτὼν
[8, 128]   Χαλκιδέες ἔσχον. ~ἐξελὼν δὲ ταύτην     Ἀρτάβαζος τῇ Ποτιδαίῃ ἐντεταμένως προσεῖχε·
[8, 26]   ἐνθαῦτα εἴπας γνώμην γενναιοτάτην Τιγράνης     Ἀρταβάνου δειλίην ὦφλε πρὸς βασιλέος.
[8, 130]   τε Βαγαίου καὶ Ἀρταΰντης     Ἀρταχαίεω· συνῆρχε δὲ τούτοισι καὶ
[8, 137]   δῆμος· (ὅκως δὲ ὀπτῴη,     ἄρτος τοῦ παιδὸς τοῦ θητὸς
[8, 130]   δέ σφι ἐπῆλθον Μαρδόντης τε     Βαγαίου καὶ Ἀρταΰντης Ἀρταχαίεω·
[8, 144]   εἰκάζομεν, οὐκ ἑκὰς χρόνου παρέσται     βάρβαρος ἐσβαλὼν ἐς τὴν ἡμετέρην,
[8, 137]   εἶναι ἀπολαβόντες οὕτω ἐξιέναι. ἐνθαῦτα     βασιλεὺς τοῦ μισθοῦ πέρι ἀκούσας,
[8, 132]   τὴν Ἰωνίην· (τῶν καὶ Ἡρόδοτος     Βασιληίδεω ἦν· οἳ στασιῶται σφίσι
[8, 65]   τῇ Κούρῃ, καὶ αὐτῶν τε     βουλόμενος καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων
[8, 50]   Ἀττικὴν καὶ πᾶσαν αὐτὴν πυρπολέεσθαι.  (ὁ   γὰρ διὰ Βοιωτῶν τραπόμενος στρατὸς
[8, 16]   τῇ ναυμαχίῃ παραπλήσιοι ἀλλήλοισι ἐγίνοντο.  (ὁ   γὰρ Ξέρξεω στρατὸς ὑπὸ μεγάθεός
[8, 89]   μὲν ἔθανε στρατηγὸς Ἀριαβίγνης     Δαρείου, Ξέρξεω ἐὼν ἀδελφεός, ἀπὸ
[8, 60]   ἔφερέ οἱ κόσμον οὐδένα κατηγορέειν·     δὲ ἄλλου λόγου εἴχετο, λέγων
[8, 59]   τοῖσι ἀγῶσι οἱ προεξανιστάμενοι ῥαπίζονται”     δὲ ἀπολυόμενος ἔφη οἱ δέ
[8, 137]   βασιλέι, μὲν ἵππους νέμων,     δὲ βοῦς, δὲ νεώτατος
[8, 114]   βασιλέα ἀπέκτεινας ῥυόμενον τὴν Ἑλλάδα”     δὲ γελάσας τε καὶ κατασχὼν
[8, 98]   παραδιδοῖ τὰ ἐντεταλμένα τῷ δευτέρῳ,     δὲ δεύτερος τῷ τρίτῳ· τὸ
[8, 40]   ἀπὸ τοῦ ἱροῦ ἀπαλλαγὴ γίνεται.  ~ὁ   δὲ Ἑλλήνων ναυτικὸς στρατὸς ἀπὸ
[8, 26]   θεωρέοιεν ἀγῶνα γυμνικὸν καὶ ἱππικόν.     δὲ ἐπείρετο τι τὸ
[8, 125]   Λακεδαιμονίων, ἀλλ᾽ οὐ δι᾽ ἑωυτόν.  (ὁ   δέ, ἐπείτε οὐκ ἐπαύετο λέγων
[8, 5]   τῆς Εὐβοίης ποιήσονται τὴν ναυμαχίην.  ~ὁ   δὲ Θεμιστοκλέης τοὺς Ἕλληνας ἐπισχεῖν
[8, 36]   εἴτε ἐκκομίσωσι ἐς ἄλλην χώρην.     δὲ θεός σφεας οὐκ ἔα
[8, 131]   μὲν δὴ πεζὸς οὔκω συνελέγετο,     δὲ ναυτικὸς ἀπίκετο ἐς Αἴγιναν,
[8, 130]   οἱ προπέμψαντες βασιλέα οὕτω ἔπρηξαν.  ~ὁ   δὲ ναυτικὸς Ξέρξεω περιγενόμενος
[8, 137]   ἵππους νέμων, δὲ βοῦς,     δὲ νεώτατος αὐτῶν Περδίκκης τὰ
[8, 126]   μὲν ἦν ἐν τῇ Ἀσίῃ,     δὲ ὀπίσω πορευόμενος κατὰ τὴν
[8, 137]   ἕστασαν ἐκπεπληγμένοι, ὡς ἤκουσαν ταῦτα·     δὲ παῖς, ἐτύγχανε γὰρ ἔχων
[8, 122]   πλήρεα καὶ ἀρεστὰ τὰ ἀκροθίνια.     δὲ παρ᾽ Ἑλλήνων μὲν τῶν
[8, 138]   νεώτατος λάβοι τὰ διδόμενα.     δὲ ταῦτα ἀκούσας καὶ ὀξυνθεὶς
[8, 137]   ἀνθρώπων ἀσθενέες χρήμασι, οὐ μοῦνον     δῆμος· (ὅκως δὲ ὀπτῴη,
[8, 26]   δέ τις πρὸ πάντων ἦν     εἰρωτῶν αὐτοὺς ταῦτα. (οἳ δέ
[8, 21]   δὴ ταῦτα ἔπρησσον, παρῆν δὲ     ἐκ Τρηχῖνος κατάσκοπος. ἦν μὲν
[8, 136]   ἐκ τῆς οἱ ἐγεγόνεε Ἀμύντης     ἐν τῇ Ἀσίῃ, ἔχων τὸ
[8, 105]   οὐ γὰρ τὰ πάντα ἐδυστύχεε     Ἑρμότιμος, ἀπικνέεται ἐκ τῶν Σαρδίων
[8, 106]   καταβὰς κατὰ δή τι πρῆγμα     Ἑρμότιμος ἐς γῆν τὴν Μυσίην,
[8, 105]   ~ἐκ τούτων δὴ τῶν Πηδασέων     Ἑρμότιμος ἦν) τῷ μεγίστη τίσις
[8, 106]   ἄρα πανοικίῃ μιν περιέλαβε, ἔλεγε     Ἑρμότιμος τάδε. πάντων ἀνδρῶν
[8, 42]   ὅς περ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ, Εὐρυβιάδης     Εὐρυκλείδεω ἀνὴρ Σπαρτιήτης, οὐ μέντοι
[8, 137]   καπνοδόκην ἐς τὸν οἶκον ἐσέχων     ἥλιος, εἶπε θεοβλαβὴς γενόμενος μισθὸν
[8, 143]   ὡς Ἀθηναῖοι λέγουσι, ἔστ᾽ ἂν     ἥλιος τὴν αὐτὴν ὁδὸν ἴῃ
[8, 110]   ἀνεγνωσμένοι ἦσαν, αὐτίκα μετὰ ταῦτα     Θεμιστοκλέης ἄνδρας ἀπέπεμπε ἔχοντας πλοῖον,
[8, 5]   τοῖσι Εὐβοεῦσι ἐκεχάριστο, αὐτός τε     Θεμιστοκλέης ἐκέρδηνε, ἐλάνθανε δὲ τὰ
[8, 59]   συνήγαγε τοὺς στρατηγούς, πολλὸς ἦν     Θεμιστοκλέης ἐν τοῖσι λόγοισι οἷα
[8, 5]   παραμενέειν, πρὸς δὴ τοῦτον εἶπε     Θεμιστοκλέης ἐπομόσας (οὐ σύ γε
[8, 61]   κατείχοντο αἱ Ἀθῆναι. (τότε δὴ     Θεμιστοκλέης κεῖνόν τε καὶ τοὺς
[8, 109]   πολλοὺς πλέειν ἐς τὸν Ἑλλήσποντον     Θεμιστοκλέης, μεταβαλὼν πρὸς τοὺς Ἀθηναίους
[8, 58]   λέγειν, εἴ τι θέλει. (ἐνθαῦτα     Θεμιστοκλέης παριζόμενός οἱ καταλέγει ἐκεῖνά
[8, 19]   τὴν Ἑλλάδα. ~νόῳ δὲ λαβὼν     Θεμιστοκλέης ὡς εἰ ἀπορραγείη ἀπὸ
[8, 65]   ἐς Αἴγιναν. ~ἔφη δὲ Δίκαιος     Θεοκύδεος, ἀνὴρ Ἀθηναῖος φυγάς τε
[8, 65]   ἀπολέεσθαι μέλλοι. ταῦτα μὲν Δίκαιος     Θεοκύδεος ἔλεγε, Δημαρήτου τε καὶ
[8, 60]   οἰκότα βουλευομένοισι οὐκ ἐθέλει οὐδὲ     θεὸς προσχωρέειν πρὸς τὰς ἀνθρωπηίας
[8, 92]   Αἰγιναίην, ἐπ᾽ ἧς ἔπλεε Πυθέης     Ἰσχενόου, τὸν οἱ Πέρσαι κατακοπέντα
[8, 24]   δὲ διέβη ἐς τὴν Ἱστιαίην     κῆρυξ, σύλλογον ποιησάμενος παντὸς τοῦ
[8, 61]   γνώμας” ~ταῦτα λέγοντος Θεμιστοκλέος αὖτις     Κορίνθιος Ἀδείμαντος ἐπεφέρετο, σιγᾶν τε
[8, 59]   κάρτα δεόμενος· λέγοντος δὲ αὐτοῦ,     Κορίνθιος στρατηγὸς Ἀδείμαντος Ὠκύτου
[8, 5]   ἀνεπέπειστο, Ἀδείμαντος γὰρ Ὠκύτου     Κορίνθιος στρατηγὸς τῶν λοιπῶν ἤσπαιρε
[8, 139]   δὲ Ἀργαῖος, τοῦ δὲ Περδίκκης     κτησάμενος τὴν ἀρχήν. ~ἐγεγόνεε μὲν
[8, 137]   τούτου ἕβδομος γενέτωρ Περδίκκης ἐστὶ     κτησάμενος τῶν Μακεδόνων τὴν τυραννίδα
[8, 2]   σύμμαχοι οὐκ ἔφασαν, ἢν μὴ     Λάκων ἡγεμονεύῃ, Ἀθηναίοισι ἕψεσθαι ἡγεομένοισι,
[8, 42]   κατέσχον τὰς νέας, συνέρρεε καὶ     λοιπὸς πυνθανόμενος τῶν Ἑλλήνων
[8, 21]   ὣς δ᾽ αὕτως ἦν Ἀβρώνιχος     Λυσικλέος Ἀθηναῖος καὶ παρὰ Λεωνίδῃ
[8, 79]   στρατηγῶν, ἐξ Αἰγίνης διέβη Ἀριστείδης     Λυσιμάχου, ἀνὴρ Ἀθηναῖος μὲν ἐξωστρακισμένος
[8, 95]   ἄλλη Ἑλλάς. ~Ἀριστείδης δὲ     Λυσιμάχου ἀνὴρ Ἀθηναῖος, τοῦ καὶ
[8, 121]   ἕστηκε δὲ οὗτος τῇ περ     Μακεδὼν Ἀλέξανδρος χρύσεος. ~πέμψαντες
[8, 142]   ὅδε συνεστήκῃ. μηδὲ ὑμέας Ἀλέξανδρος     Μακεδὼν ἀναγνώσῃ, λεήνας τὸν Μαρδονίου
[8, 68]   ποιέοιτο. ~ἐπεὶ δὲ περιιὼν εἰρώτα     Μαρδόνιος ἀρξάμενος ἀπὸ τοῦ Σιδωνίου,
[8, 136]   πόλις μεγάλη νέμεσθαι· ἅμα δὲ     Μαρδόνιος πυθόμενος ὅτι πρόξεινός τε
[8, 140]   ἄξια ταῦτα, εἰ βασιλεύς γε     μέγας μούνοισι ὑμῖν Ἑλλήνων τὰς
[8, 137]   τόνδε ἀποδίδωμι” δέξας τὸν ἥλιον.  (ὁ   μὲν δὴ Γαυάνης τε καὶ
[8, 131]   καὶ Μαρδόνιος ἐν Θεσσαλίῃ ἐών.     μὲν δὴ πεζὸς οὔκω συνελέγετο,
[8, 98]   προκείμενον αὐτῷ δρόμον τὴν ταχίστην.  (ὁ   μὲν δὴ πρῶτος δραμὼν παραδιδοῖ
[8, 131]   δὲ καὶ ναύαρχος ἦν Λευτυχίδης     Μενάρεος τοῦ Ἡγησίλεω τοῦ Ἱπποκρατίδεω
[8, 5]   δώσω βασιλεὺς ἄν τοι     Μήδων πέμψειε ἀπολιπόντι τοὺς συμμάχους”
[8, 134]   οὐκ ἄλλων πέρι πέμψαι. ~οὗτος     Μῦς ἔς τε Λεβάδειαν φαίνεται
[8, 68]   αὐτίκα ἐπειχθῇς ναυμαχῆσαι, δειμαίνω μὴ     ναυτικὸς στρατὸς κακωθεὶς τὸν πεζὸν
[8, 21]   πλοῖον κατῆρες ἕτοιμον, εἰ παλήσειε     ναυτικὸς στρατός, σημαίνειν τοῖσι ἐν
[8, 126]   Ποτιδαιῆται, ὡς βασιλεὺς παρεξεληλάκεε καὶ     ναυτικὸς τοῖσι Πέρσῃσι οἰχώκεε φεύγων
[8, 110]   ἔλεγε τάδε. (ἔπεμψέ με Θεμιστοκλέης     Νεοκλέος, στρατηγὸς μὲν Ἀθηναίων ἀνὴρ
[8, 138]   καὶ ὡς σὺν νόῳ κείνων     νεώτατος λάβοι τὰ διδόμενα.
[8, 130]   οὕτω ἔπρηξαν. ~ὁ δὲ ναυτικὸς     Ξέρξεω περιγενόμενος ὡς προσέμιξε τῇ
[8, 110]   βασιλέι φράσαι· τῶν καὶ Σίκιννος     οἰκέτης αὖτις ἐγένετο· οἳ ἐπείτε
[8, 138]   παρέδρων οἷόν τι χρῆμα ποιήσειε     παῖς καὶ ὡς σὺν νόῳ
[8, 105]   τῶν ἐνορχίων. ἄλλους τε δὴ     Πανιώνιος ἐξέταμε πολλούς, ἅτε ποιεύμενος
[8, 106]   τῶν παίδων ἐς ὄψιν ἠναγκάζετο     Πανιώνιος τῶν ἑωυτοῦ παίδων τεσσέρων
[8, 48]   μίαν ἑκάτεροι. ἀριθμὸς δὲ ἐγένετο     πᾶς τῶν νεῶν, πάρεξ τῶν
[8, 116]   πάντες ἓξ ἐόντες, ἐξώρυξε αὐτῶν     πατὴρ τοὺς ὀφθαλμοὺς διὰ τὴν
[8, 60]   τῷ ναυτικῷ αὐτῶν ἕψεται καὶ     πεζὸς στρατός, καὶ οὕτω σφέας
[8, 101]   ὥς μοι Πέρσαι τε καὶ     πεζὸς στρατὸς οὐδενὸς μεταίτιοι πάθεος
[8, 70]   ἑωυτῶν ἀφύλακτον· τῶν δὲ βαρβάρων     πεζὸς ὑπὸ τὴν παρεοῦσαν νύκτα
[8, 108]   Ἑλλάδα ἐργάσαιτο. (εἰ γὰρ ἀναγκασθείη     Πέρσης μένειν ἐν τῇ Εὐρώπῃ,
[8, 66]   δὴ προέβαινε ἐσωτέρω τῆς Ἑλλάδος     Πέρσης, τοσούτῳ πλέω ἔθνεά οἱ
[8, 142]   ἐχόμενα πάντα ἐπιθρέψειν, ἔστ᾽ ἂν     πόλεμος ὅδε συνεστήκῃ. μηδὲ ὑμέας
[8, 92]   ταῦτα μέν νυν νηὶ ἐμβαλὼν     Πολύκριτος ἀπέρριψε ἐς Θεμιστοκλέα· οἱ
[8, 92]   ἐσεῖδε τὴν νέα τὴν Ἀττικὴν     Πολύκριτος, ἔγνω τὸ σημήιον ἰδὼν
[8, 37]   ἀπώρων τὸ ἱρόν, ἐν τούτῳ     προφήτης, τῷ οὔνομα ἦν Ἀκήρατος,
[8, 67]   ἑκάστῳ τιμὴν ἐδεδώκεε, πρῶτος μὲν     Σιδώνιος βασιλεύς, μετὰ δὲ
[8, 138]   τῶν ἄλλων. (ἐν τούτοισι καὶ     Σιληνὸς τοῖσι κήποισι ἥλω, ὡς
[8, 8]   δὲ καὶ αὐτὸς περιεβάλετο· οὗτος     Σκυλλίης ἐν νόῳ μὲν εἶχε
[8, 102]   σύ τε περιῇς καὶ οἶκος     σός, πολλοὺς πολλάκις ἀγῶνας δραμέονται
[8, 89]   πόνῳ τούτῳ ἀπὸ μὲν ἔθανε     στρατηγὸς Ἀριαβίγνης Δαρείου, Ξέρξεω
[8, 82]   αὐτομολέουσα, τῆς ἦρχε ἀνὴρ Παναίτιος     Σωσιμένεος, περ δὴ ἔφερε
[8, 27]   μάντιν Τελλίην τὸν Ἠλεῖον, ἐνθαῦτα     Τελλίης οὗτος σοφίζεται αὐτοῖσι τοιόνδε.
[8, 125]   ἐπείτε οὐκ ἐπαύετο λέγων ταῦτα     Τιμόδημος, εἶπε οὕτω ἔχει τοι·
[8, 128]   συγκείμενον χωρίον. (ἐπάιστος δὲ ἐγένετο     Τιμόξεινος προδιδοὺς τὴν Ποτίδαιαν· τοξεύων
[8, 100]   πρήγματος. οὐ γὰρ ξύλων ἀγὼν     τὸ πᾶν φέρων ἐστὶ ἡμῖν,
[8, 67]   Σιδώνιος βασιλεύς, μετὰ δὲ     Τύριος, ἐπὶ δὲ ὧλλοι. ὡς
[8, 116]   τοῦ Στρυμόνος οἰκημένων. ~ἔνθα καὶ     τῶν Βισαλτέων βασιλεὺς γῆς τε
[8, 42]   συνέρρεε καὶ λοιπὸς πυνθανόμενος     τῶν Ἑλλήνων ναυτικὸς στρατὸς ἐκ
[8, 128]   οἱ προθύμως συντίθεται προδοσίην Τιμόξεινος     τῶν Σκιωναίων στρατηγός, ὅντινα μὲν
[8, 126]   ἐς τοσοῦτο ἐγένετο. ~Ἀρτάβαζος δὲ     Φαρνάκεος ἀνὴρ ἐν Πέρσῃσι λόγιμος
[8, 20]   γὰρ ὧδε ἔχει περὶ τούτων     χρησμός. φράζεο, βαρβαρόφωνος ὅταν ζυγὸν
[8, 121]   τῇ περ Μακεδὼν Ἀλέξανδρος     χρύσεος. ~πέμψαντες δὲ ἀκροθίνια οἱ
[8, 59]   αὐτοῦ, Κορίνθιος στρατηγὸς Ἀδείμαντος     Ὠκύτου εἶπε Θεμιστόκλεες, ἐν
[8, 5]   οἱ οὗτος ἀνεπέπειστο, Ἀδείμαντος γὰρ     Ὠκύτου Κορίνθιος στρατηγὸς τῶν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 2/02/2006