Livre, chapitre |
[8, 59] |
ὁ
δὲ
ἀπολυόμενος
ἔφη
οἱ
|
δέ |
γε
ἐγκαταλειπόμενοι
οὐ
στεφανοῦνται”
~τότε |
[8, 60] |
ἄξεις
ἐπὶ
τὴν
Πελοπόννησον.
(ἢν
|
δέ |
γε
καὶ
τὰ
ἐγὼ
ἐλπίζω |
[8, 102] |
μέν
σε
ἀπελαύνειν
ὀπίσω,
Μαρδόνιον
|
δέ, |
εἰ
ἐθέλει
τε
καὶ
ὑποδέκεται |
[8, 76] |
πολλοὺς
τῶν
Περσέων
ἀπεβιβάσαντο·
τοῦτο
|
δέ, |
ἐπειδὴ
ἐγίνοντο
μέσαι
νύκτες,
ἀνῆγον |
[8, 125] |
ἀλλ᾽
οὐ
δι᾽
ἑωυτόν.
(ὁ
|
δέ, |
ἐπείτε
οὐκ
ἐπαύετο
λέγων
ταῦτα |
[8, 137] |
τοῦ
οἴκου
τὸν
ἥλιον,
περιγράψας
|
δέ, |
ἐς
τὸν
κόλπον
τρὶς
ἀρυσάμενος |
[8, 109] |
ἀναλαμβάνειν
τὴν
προτέρην
κακότητα.
ἡμεῖς
|
δέ, |
εὕρημα
γὰρ
εὑρήκαμεν
ἡμέας
τε |
[8, 102] |
σφέων
αὐτῶν
οἱ
Ἕλληνες.
Μαρδονίου
|
δέ, |
ἤν
τι
πάθῃ,
λόγος
οὐδεὶς |
[8, 101] |
μοι
τὴν
Ἑλλάδα
δεδουλωμένην,
αὐτὸν
|
δέ |
με
κελεύει
ἀπελαύνειν
σὺν
τῷ |
[8, 118] |
ἐκομίζετο
ἐς
τὴν
Ἀσίην.
(πλέοντα
|
δέ |
μιν
ἄνεμον
Στρυμονίην
ὑπολαβεῖν
μέγαν |
[8, 97] |
ὡς
ναυμαχίην
ἄλλην
ποιησόμενος.
(ὁρῶντες
|
δέ |
μιν
πάντες
οἱ
ἄλλοι
ταῦτα |
[8, 63] |
Θεμιστοκλέος
λέγοντος
ἀνεδιδάσκετο
Εὐρυβιάδης·
δοκέειν
|
δέ |
μοι,
ἀρρωδήσας
μάλιστα
τοὺς
Ἀθηναίους |
[8, 2] |
οἱ
στρατευόμενοι
ἐπ᾽
Ἀρτεμίσιον,
εἴρηται
|
δέ |
μοι
καὶ
ὡς
τὸ
πλῆθος |
[8, 5] |
παρ᾽
ἑωυτοῦ
δῆθεν
διδούς.
ὡς
|
δέ |
οἱ
οὗτος
ἀνεπέπειστο,
Ἀδείμαντος
γὰρ |
[8, 61] |
οὕτω
ἐκέλευε
γνώμας
συμβάλλεσθαι.
ταῦτα
|
δέ |
οἱ
προέφερε
ὅτι
ἡλώκεσάν
τε |
[8, 128] |
τῇ
Ποτιδαίῃ
ἐντεταμένως
προσεῖχε·
προσέχοντι
|
δέ |
οἱ
προθύμως
συντίθεται
προδοσίην
Τιμόξεινος |
[8, 106] |
ἐμέο
τοι
ἐσομένην
δίκην”
(ὡς
|
δέ |
οἱ
ταῦτα
ὠνείδισε,
ἀχθέντων
τῶν |
[8, 135] |
τὸν
καλεόμενον
τοῦτον
Μῦν,
ἕπεσθαι
|
δέ |
οἱ
τῶν
ἀστῶν
αἱρετοὺς
ἄνδρας |
[8, 106] |
δι᾽
ἐκεῖνον
ἔχοι
ἀγαθά,
δεύτερα
|
δέ |
οἱ
ὑπισχνεύμενος
ἀντὶ
τούτων
ὅσα |
[8, 84] |
τὰς
νέας
ἁπάσας
Ἕλληνες,
ἀναγομένοισι
|
δέ |
σφι
αὐτίκα
ἐπεκέατο
οἱ
βάρβαροι. |
[8, 26] |
Ξέρξην
ἐς
ὁδὸν
ὁρμέατο.
~ἧκον
|
δέ |
σφι
αὐτόμολοι
ἄνδρες
ἀπ᾽
Ἀρκαδίης |
[8, 104] |
Ἀθηναίης
φύει
πώγωνα
μέγαν.
τοῦτο
|
δέ |
σφι
δὶς
ἤδη
ἐγένετο.
~ἐκ |
[8, 64] |
ἐπικαλέσασθαι
τοὺς
Αἰακίδας
συμμάχους.
ὡς
|
δέ |
σφι
ἔδοξε,
καὶ
ἐποίευν
ταῦτα· |
[8, 26] |
ὁ
εἰρωτῶν
αὐτοὺς
ταῦτα.
(οἳ
|
δέ |
σφι
ἔλεγον
ὡς
Ὀλύμπια
ἄγουσι |
[8, 130] |
Μήδων
οἱ
πλεῦνες
ἐπεβάτευον.
(στρατηγοὶ
|
δέ |
σφι
ἐπῆλθον
Μαρδόντης
τε
ὁ |
[8, 64] |
γῇ
καὶ
τῇ
θαλάσσῃ.
(ἔδοξε
|
δέ |
σφι
εὔξασθαι
τοῖσι
θεοῖσι
καὶ |
[8, 94] |
τῆς
ναυμαχίης
νομίζουσι
γενέσθαι·
μαρτυρέει
|
δέ |
σφι
καὶ
ἡ
ἄλλη
Ἑλλάς. |
[8, 1] |
νέας
καὶ
πεντηκοντέρους
δύο·
Λοκροὶ
|
δέ |
σφι
οἱ
Ὀπούντιοι
ἐπεβοήθεον
πεντηκοντέρους |
[8, 41] |
θεοῦ
ἀπολελοιπυίης
τὴν
ἀκρόπολιν.
ὡς
|
δέ |
σφι
πάντα
ὑπεξέκειτο,
ἔπλεον
ἐς |
[8, 53] |
ἀνοίξαντες
τοὺς
ἱκέτας
ἐφόνευον·
ἐπεὶ
|
δέ |
σφι
πάντες
κατέστρωντο,
τὸ
ἱρὸν |
[8, 90] |
τριήραρχον
καὶ
τὴν
πόλιν.
πρὸς
|
δέ |
τι
καὶ
προσεβάλετο
φίλος
ἐὼν |
[8, 26] |
τῶν
Ἑλλήνων
τί
ποιέοιεν·
εἷς
|
δέ |
τις
πρὸ
πάντων
ἦν
ὁ |
[8, 68] |
δέ
τοι
ἵσταται
οὐδείς·
οἳ
|
δέ |
τοι
ἀντέστησαν,
ἀπήλλαξαν
οὕτω
ὡς |
[8, 68] |
δὲ
τὴν
ἄλλην
Ἑλλάδα
ἐμποδὼν
|
δέ |
τοι
ἵσταται
οὐδείς·
οἳ
δέ |
[8, 79] |
ἀγαθὰ
τὴν
πατρίδα
ἐργάσεται.
(λέγω
|
δέ |
τοι
ὅτι
ἴσον
ἐστὶ
πολλά |
[8, 102] |
νικῶσι,
δοῦλον
σὸν
ἀπολέσαντες·
σὺ
|
δέ, |
τῶν
εἵνεκα
τὸν
στόλον
ἐποιήσαο, |
[8, 144] |
ἔχωμεν,
οὐδὲν
λυπέοντες
ὑμέας.
νῦν
|
δέ, |
ὡς
οὕτω
ἐχόντων,
στρατιὴν
ὡς |