Livre, chapitre |
[8, 57] |
σφέας
Εὐρυβιάδης
κατέχειν
δυνήσεται
οὔτε
|
τις |
ἀνθρώπων
ἄλλος
ὥστε
μὴ
οὐ |
[8, 123] |
κρίνοντες
ἐκ
πάντων,
ἐνθαῦτα
πᾶς
|
τις |
αὐτῶν
ἑωυτῷ
ἐτίθετο
τὴν
ψῆφον, |
[8, 118] |
οὐδεμία,
εἰ
μὴ
τούτων
ἀπαλλαγή
|
τις |
γένηται
τῶν
πολλῶν
ἐπιβατέων”
καὶ |
[8, 118] |
ταῦτα
εἰπεῖν
ἄνδρες
Πέρσαι,
νῦν
|
τις |
διαδεξάτω
ὑμέων
βασιλέος
κηδόμενος·
ἐν |
[8, 41] |
ἄπιξιν
κήρυγμα
ἐποιήσαντο,
Ἀθηναίων
τῇ
|
τις |
δύναται
σώζειν
τέκνα
τε
καὶ |
[8, 19] |
προβάτων
τῶν
Εὐβοϊκῶν
καταθύειν
ὅσα
|
τις |
ἐθέλοι·
κρέσσον
γὰρ
εἶναι
τὴν |
[8, 53] |
ἐκ
τῶν
ἀπόρων
ἐφάνη
δή
|
τις |
ἔξοδος
τοῖσι
βαρβάροισι·
ἔδεε
γὰρ |
[8, 57] |
ἡ
Ἑλλὰς
ἀβουλίῃσι.
ἀλλ᾽
εἴ
|
τις |
ἐστὶ
μηχανή,
ἴθι
καὶ
πειρῶ |
[8, 118] |
εἰρέσθαι
βώσαντα
τὸν
κυβερνήτην
εἴ
|
τις |
ἐστί
σφι
σωτηρίη,
(καὶ
τὸν |
[8, 53] |
τῆς
ἀνόδου,
τῇ
δὴ
οὔτε
|
τις |
ἐφύλασσε
οὔτ᾽
ἂν
ἤλπισε
μή |
[8, 53] |
οὔτ᾽
ἂν
ἤλπισε
μή
κοτέ
|
τις |
κατὰ
ταῦτα
ἀναβαίη
ἀνθρώπων,
ταύτῃ |
[8, 108] |
τε
ἔσται
τῶν
πρηγμάτων
οὔτε
|
τις |
κομιδὴ
τὰ
ὀπίσω
φανήσεται,
λιμῷ |
[8, 109] |
ἐπιμεληθῆναι
καὶ
τῶν
οἰκετέων,
καὶ
|
τις |
οἰκίην
τε
ἀναπλασάσθω
καὶ
σπόρου |
[8, 26] |
Ἑλλήνων
τί
ποιέοιεν·
εἷς
δέ
|
τις |
πρὸ
πάντων
ἦν
ὁ
εἰρωτῶν |
[8, 86] |
ἑωυτῶν
ἢ
πρὸς
Εὐβοίῃ,
πᾶς
|
τις |
προθυμεόμενος
καὶ
δειμαίνων
Ξέρξην,
ἐδόκεέ |
[8, 100] |
καὶ
ἵππων.
σοὶ
δὲ
οὔτε
|
τις |
τούτων
τῶν
τὸ
πᾶν
σφίσι |
[8, 97] |
τὸ
γεγονὸς
πάθος,
δείσας
μή
|
τις |
τῶν
Ἰώνων
ὑποθῆται
τοῖσι
Ἕλλησι |
[8, 138] |
ἀπήισαν,
τῷ
δὲ
βασιλέι
σημαίνει
|
τις |
τῶν
παρέδρων
οἷόν
τι
χρῆμα |