Livre, chapitre |
[8, 36] |
τῶν
ἑωυτοῦ
προκατῆσθαι.
(Δελφοὶ
δὲ
|
ταῦτα |
ἀκούσαντες
σφέων
αὐτῶν
πέρι
ἐφρόντιζον. |
[8, 138] |
λάβοι
τὰ
διδόμενα.
ὁ
δὲ
|
ταῦτα |
ἀκούσας
καὶ
ὀξυνθεὶς
πέμπει
ἐπ᾽ |
[8, 101] |
τριήκοντα
μυριάδας
τοῦ
στρατοῦ
ἀπολεξάμενον”
|
~ταῦτα |
ἀκούσας
Ξέρξης
ὡς
ἐκ
κακῶν |
[8, 80] |
ὡς
οὐ
ποιεύντων
τῶν
βαρβάρων
|
ταῦτα. |
ἀλλά
σφι
σήμηνον
αὐτὸς
παρελθὼν |
[8, 58] |
ἡ
ὑποθήκη,
καὶ
οὐδὲν
πρὸς
|
ταῦτα |
ἀμειψάμενος
ἤιε
ἐπὶ
τὴν
νέα |
[8, 53] |
ἤλπισε
μή
κοτέ
τις
κατὰ
|
ταῦτα |
ἀναβαίη
ἀνθρώπων,
ταύτῃ
ἀνέβησαν
τινὲς |
[8, 65] |
ἐς
βασιλέα
ἀνενειχθῇ
τὰ
ἔπεα
|
ταῦτα, |
ἀποβαλέεις
τὴν
κεφαλήν,
καὶ
σε |
[8, 106] |
αἰδοῖα
ἀποτάμνειν,
ἀναγκαζόμενος
δὲ
ἐποίεε
|
ταῦτα· |
αὐτοῦ
τε,
ὡς
ταῦτα
ἐργάσατο, |
[8, 4] |
(γνόντες
δὲ
σφέας
οἱ
Εὐβοέες
|
ταῦτα |
βουλευομένους
ἐδέοντο
Εὐρυβιάδεω
προσμεῖναι
χρόνον |
[8, 7] |
σφεῖς
δὲ
ἐπισπόμενοι
ἐξ
ἐναντίης.
|
(ταῦτα |
βουλευσάμενοι
ἀπέπεμπον
τῶν
νεῶν
τὰς |
[8, 90] |
ἐπέβησάν
τε
καὶ
ἔσχον
αὐτήν.
|
(ταῦτα |
γενόμενα
τοὺς
Ἴωνας
ἐρρύσατο·
ὡς |
[8, 115] |
τῶν
ἀγρίων,
καὶ
ἔλειπον
οὐδέν·
|
ταῦτα |
δ᾽
ἐποίεον
ὑπὸ
λιμοῦ.
(ἐπιλαβὼν |
[8, 63] |
μουνωθέντες
μεμνήσεσθε
τῶν
ἐμῶν
λόγων”
|
~ταῦτα |
δὲ
Θεμιστοκλέος
λέγοντος
ἀνεδιδάσκετο
Εὐρυβιάδης· |
[8, 61] |
παρεχόμενον
οὕτω
ἐκέλευε
γνώμας
συμβάλλεσθαι.
|
ταῦτα |
δέ
οἱ
προέφερε
ὅτι
ἡλώκεσάν |
[8, 80] |
δὲ
σημήνῃς,
ἢν
μὲν
πείθωνται,
|
ταῦτα |
δὴ
τὰ
κάλλιστα,
ἢν
δὲ |
[8, 22] |
ὑμέων
ἡμῖν
γέγονε”
(Θεμιστοκλέης
δὲ
|
ταῦτα |
ἔγραφε,
δοκέειν
ἐμοί,
ἐπ᾽
ἀμφότερα |
[8, 108] |
τὰς
νέας
οἰχωκυίας,
αὐτίκα
μετὰ
|
ταῦτα |
ἐδόκεε
ἐπιδιώκειν.
τὸν
μέν
νυν |
[8, 140] |
πείθεσθε·
πολλοῦ
γὰρ
ὑμῖν
ἄξια
|
ταῦτα, |
εἰ
βασιλεύς
γε
ὁ
μέγας |
[8, 81] |
ὡς
ἀλεξησομένους.
καὶ
ὃ
μὲν
|
ταῦτα |
εἴπας
μετεστήκεε,
τῶν
δὲ
αὖτις |
[8, 118] |
ἐπιβατέων”
καὶ
Ξέρξην
λέγεται
ἀκούσαντα
|
ταῦτα |
εἰπεῖν
ἄνδρες
Πέρσαι,
νῦν
τις |
[8, 65] |
ταύτῃ
τῇ
ὁρτῇ
ἰακχάζουσι”
πρὸς
|
ταῦτα |
εἰπεῖν
Δημάρητον
σίγα
τε
καὶ |
[8, 26] |
περὶ
ἀρετῆς”
τούτῳ
μὲν
δὴ
|
ταῦτα |
εἴρητο.
~ἐν
δὲ
τῷ
διὰ |
[8, 54] |
ὄψιν
τινὰ
ἰδὼν
ἐνυπνίου
ἐνετέλλετο
|
ταῦτα, |
εἴτε
καὶ
ἐνθύμιόν
οἱ
ἐγένετο |
[8, 10] |
πολλαπλησίας
καὶ
ἄμεινον
πλεούσας.
καταφρονήσαντες
|
ταῦτα |
ἐκυκλοῦντο
αὐτοὺς
ἐς
μέσον.
(ὅσοι |
[8, 109] |
καταπλέωμεν
ἐπὶ
Ἑλλησπόντου
καὶ
Ἰωνίης”
|
(ταῦτα |
ἔλεγε
ἀποθήκην
μέλλων
ποιήσασθαι
ἐς |
[8, 142] |
οὔτε
πιστὸν
οὔτε
ἀληθὲς
οὐδέν”
|
ταῦτα |
ἔλεξαν
οἱ
ἄγγελοι.
~Ἀθηναῖοι
δὲ |
[8, 141] |
ἐθέλει
φίλος
γενέσθαι”
~Ἀλέξανδρος
μὲν
|
ταῦτα |
ἔλεξε.
Λακεδαιμόνιοι
δὲ
πυθόμενοι
ἥκειν |
[8, 23] |
ναυμαχιέων
αὐτοὺς
ἀπόσχῃ.
~Θεμιστοκλέης
μὲν
|
ταῦτα |
ἐνέγραψε·
τοῖσι
δὲ
βαρβάροισι
αὐτίκα |
[8, 133] |
βουλόμενος
ἐκμαθεῖν
πρὸς
τῶν
χρηστηρίων
|
ταῦτα |
ἐνετέλλετο,
οὐκ
ἔχω
φράσαι·
οὐ |
[8, 25] |
ἤλπισαν
τὴν
βασιλέος
δύναμιν
ὑπερβαλέεσθαι”
|
~ταῦτα |
ἐπαγγειλαμένου,
μετὰ
ταῦτα
οὐδὲν
ἐγίνετο |
[8, 30] |
δοκέειν,
ἐμήδιζον
ἂν
οἱ
Φωκέες.
|
ταῦτα |
ἐπαγγελλομένων
Θεσσαλῶν,
οὔτε
δώσειν
ἔφασαν |
[8, 112] |
αἴνῃ
μεγίστῃ
τῶν
στρατηγῶν,
δείσαντες
|
ταῦτα |
ἔπεμπον
χρήματα.
εἰ
δὲ
δὴ |
[8, 136] |
λέγοντα
ἦν
τὰ
χρηστήρια
μετὰ
|
ταῦτα |
ἔπεμψε
ἄγγελον
ἐς
Ἀθήνας
Ἀλέξανδρον |
[8, 21] |
τὰ
μέγιστα.
~οἳ
μὲν
δὴ
|
ταῦτα |
ἔπρησσον,
παρῆν
δὲ
ὁ
ἐκ |
[8, 144] |
μᾶλλον
ἤ
περ
ὁμολογέειν
τῷ
|
ταῦτα |
ἐργασαμένῳ,
αὖτις
δὲ
τὸ
Ἑλληνικὸν |
[8, 106] |
ἐποίεε
ταῦτα·
αὐτοῦ
τε,
ὡς
|
ταῦτα |
ἐργάσατο,
οἱ
παῖδες
ἀναγκαζόμενοι
ἀπέταμνον. |
[8, 124] |
ἐν
Σαλαμῖνι
ναυμαχησάντων,
αὐτίκα
μετὰ
|
ταῦτα |
ἐς
Λακεδαίμονα
ἀπίκετο
θέλων
τιμηθῆναι· |
[8, 36] |
ἀναθήματα.
~οἱ
Δελφοὶ
δὲ
πυνθανόμενοι
|
ταῦτα |
ἐς
πᾶσαν
ἀρρωδίην
ἀπίκατο,
ἐν |
[8, 12] |
δὲ
στρατιῶται
οἱ
ταύτῃ
ἀκούοντες
|
ταῦτα |
ἐς
φόβον
κατιστέατο,
ἐλπίζοντες
πάγχυ |
[8, 64] |
δέ
σφι
ἔδοξε,
καὶ
ἐποίευν
|
ταῦτα· |
εὐξάμενοι
γὰρ
πᾶσι
τοῖσι
θεοῖσι, |
[8, 55] |
πηχυαῖον
ἀναδεδραμηκότα.
οὗτοι
μέν
νυν
|
ταῦτα |
ἔφρασαν.
~οἱ
δὲ
ἐν
Σαλαμῖνι |
[8, 140] |
ἀπιγμένων
ἀναγκαίως
ἔχει
μοι
ποιέειν
|
ταῦτα, |
ἢν
μὴ
τὸ
ὑμέτερον
αἴτιον |
[8, 19] |
ἀσινέας
ἀπικέσθαι
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα.
|
ταῦτα |
ἤρεσέ
σφι
ποιέειν,
καὶ
αὐτίκα |
[8, 41] |
ἐν
τῷ
ἱρῷ·
λέγουσί
τε
|
ταῦτα |
καὶ
δὴ
ὡς
ἐόντι
ἐπιμήνια |
[8, 101] |
ἂν
ἀπόδεξις.
(ἐμὲ
ὦν
ἢ
|
ταῦτα |
κελεύει
ποιέειν,
ἢ
αὐτὸς
ἐθέλει |
[8, 124] |
ὑπερεβάλλετο
πολλόν.
~οὐ
βουλομένων
δὲ
|
ταῦτα |
κρίνειν
τῶν
Ἑλλήνων
φθόνῳ,
ἀλλ᾽ |
[8, 118] |
ἐμοὶ
ἡ
σωτηρίη”
(τὸν
μὲν
|
ταῦτα |
λέγειν,
τοὺς
δὲ
προσκυνέοντας
ἐκπηδᾶν |
[8, 111] |
δοτέα
εἶναι
χρήματα,
ὑπεκρίναντο
πρὸς
|
ταῦτα |
λέγοντες
ὡς
κατὰ
λόγον
ἦσαν |
[8, 61] |
προσχωρέειν
πρὸς
τὰς
ἀνθρωπηίας
γνώμας”
|
~ταῦτα |
λέγοντος
Θεμιστοκλέος
αὖτις
ὁ
Κορίνθιος |
[8, 94] |
αὐτοὶ
ἠρῶντο
ἐπικρατήσαντες
τῶν
ἐχθρῶν”
|
ταῦτα |
λεγόντων
ἀπιστέειν
γὰρ
τὸν
Ἀδείμαντον, |
[8, 90] |
λαβεῖν
τοιόνδε
μισθόν.
(ἔτι
τούτων
|
ταῦτα |
λεγόντων
ἐνέβαλε
νηὶ
Ἀττικῇ
Σαμοθρηικίη |
[8, 69] |
Πάμφυλοι,
τῶν
ὄφελος
ἐστὶ
οὐδέν”
|
~ταῦτα |
λεγούσης
πρὸς
Μαρδόνιον,
ὅσοι
μὲν |
[8, 110] |
ὦν
καὶ
ἐγένετο.
~Θεμιστοκλέης
μὲν
|
ταῦτα |
λέγων
διέβαλλε,
Ἀθηναῖοι
δὲ
ἐπείθοντο· |
[8, 65] |
ναυτικὸν
τὸ
Ξέρξεω
ἀπολέεσθαι
μέλλοι.
|
ταῦτα |
μὲν
Δίκαιος
ὁ
Θεοκύδεος
ἔλεγε, |
[8, 113] |
πεζὸν
καὶ
τὴν
ἄλλην
ἵππον.
|
(ταῦτα |
μὲν
ἔθνεα
ὅλα
εἵλετο,
ἐκ |
[8, 125] |
ἂν
σὺ,
ὤνθρωπε,
ἐὼν
Ἀθηναῖος”
|
ταῦτα |
μέν
νυν
ἐς
τοσοῦτο
ἐγένετο. |
[8, 19] |
βασιλέος
συμμάχων
ἀποστήσειν
τοὺς
ἀρίστους.
|
(ταῦτα |
μέν
νυν
ἐς
τοσοῦτο
παρεγύμνου, |
[8, 92] |
τῶν
Αἰγινητέων
τὸν
μηδισμὸν
ὀνειδίζων.
|
ταῦτα |
μέν
νυν
νηὶ
ἐμβαλὼν
ὁ |
[8, 28] |
ἕτεροι
τοιοῦτοι
ἐν
Ἄβῃσι
ἀνακέαται.
|
~ταῦτα |
μέν
νυν
τὸν
πεζὸν
ἐργάσαντο |
[8, 88] |
γυναῖκες,
αἱ
δὲ
γυναῖκες
ἄνδρες”
|
ταῦτα |
μὲν
Ξέρξην
φασὶ
εἰπεῖν.
~ἐν |
[8, 3] |
τὴν
ἡγεμονίην
τοὺς
Λακεδαιμονίους.
ἀλλὰ
|
ταῦτα |
μὲν
ὕστερον
ἐγένετο.
~τότε
δὲ |
[8, 144] |
καὶ
μεγάλα
ἐστι
τὰ
διακωλύοντα
|
ταῦτα |
μὴ
ποιέειν
μηδ᾽
ἢν
ἐθέλωμεν, |
[8, 62] |
ἀλλ᾽
ἐμοὶ
πείθεο.
(εἰ
δὲ
|
ταῦτα |
μὴ
ποιήσῃς,
ἡμεῖς
μὲν
ὡς |
[8, 100] |
καὶ
δοκέει
ἐπισχεῖν,
παρέχει
ποιέειν
|
ταῦτα. |
μηδὲ
δυσθύμεε·
οὐ
γὰρ
ἔστι |
[8, 137] |
πρεσβύτεροι
ἕστασαν
ἐκπεπληγμένοι,
ὡς
ἤκουσαν
|
ταῦτα· |
ὁ
δὲ
παῖς,
ἐτύγχανε
γὰρ |
[8, 110] |
οἱ
ἀνεγνωσμένοι
ἦσαν,
αὐτίκα
μετὰ
|
ταῦτα |
ὁ
Θεμιστοκλέης
ἄνδρας
ἀπέπεμπε
ἔχοντας |
[8, 125] |
δέ,
ἐπείτε
οὐκ
ἐπαύετο
λέγων
|
ταῦτα |
ὁ
Τιμόδημος,
εἶπε
οὕτω
ἔχει |
[8, 99] |
δὲ
περὶ
τῶν
νεῶν
ἀχθόμενοι
|
ταῦτα |
οἱ
Πέρσαι
ἐποίευν
ὡς
περὶ |
[8, 26] |
πάντων
ἦν
ὁ
εἰρωτῶν
αὐτοὺς
|
ταῦτα. |
(οἳ
δέ
σφι
ἔλεγον
ὡς |
[8, 25] |
δύναμιν
ὑπερβαλέεσθαι”
~ταῦτα
ἐπαγγειλαμένου,
μετὰ
|
ταῦτα |
οὐδὲν
ἐγίνετο
πλοίων
σπανιώτερον·
οὕτω |
[8, 21] |
αὐτοῦ.
οἳ
δὲ
ὡς
ἐπύθοντο
|
ταῦτα, |
οὐκέτι
ἐς
ἀναβολὰς
ἐποιεῦντο
τὴν |
[8, 119] |
τοῦτο
πάθος·
εἰ
γὰρ
δὴ
|
ταῦτα |
οὕτω
εἰρέθη
ἐκ
τοῦ
κυβερνήτεω |
[8, 65] |
θεοῖσι
μελήσει”
(τὸν
μὲν
δὴ
|
ταῦτα |
παραινέειν,
ἐκ
δὲ
τοῦ
κονιορτοῦ |
[8, 23] |
τοῖσι
δὲ
βαρβάροισι
αὐτίκα
μετὰ
|
ταῦτα |
πλοίῳ
ἦλθε
ἀνὴρ
Ἱστιαιεὺς
ἀγγέλλων |
[8, 100] |
σοὺς
δούλους.
μάλιστα
μέν
νυν
|
ταῦτα |
ποίεε·
εἰ
δ᾽
ἄρα
τοι |
[8, 102] |
εἰ
ἐθέλει
τε
καὶ
ὑποδέκεται
|
ταῦτα |
ποιήσειν,
αὐτοῦ
καταλιπεῖν
σὺν
τοῖσι |
[8, 142] |
Μαρδονίου
λόγον.
(τούτῳ
μὲν
γὰρ
|
ταῦτα |
ποιητέα
ἐστί·
τύραννος
γὰρ
ἐὼν |
[8, 25] |
οὐδ᾽
ἐλάνθανε
τοὺς
διαβεβηκότας
Ξέρξης
|
ταῦτα |
πρήξας
περὶ
τοὺς
νεκροὺς
τοὺς |
[8, 97] |
δέ
μιν
πάντες
οἱ
ἄλλοι
|
ταῦτα |
πρήσσοντα
εὖ
ἠπιστέατο
ὡς
ἐκ |
[8, 100] |
κατεργάσασθαι
τὴν
Ἑλλάδα·
λογισάμενος
ὦν
|
ταῦτα |
προσέφερε
τὸν
λόγον
τόνδε.
(δέσποτα, |
[8, 74] |
οἳ
δὲ
ἐν
Σαλαμῖνι
ὅμως
|
ταῦτα |
πυνθανόμενοι
ἀρρώδεον,
οὐκ
οὕτω
περὶ |
[8, 40] |
φυλακῇ,
τὰ
ἄλλα
δὲ
ἀπιέναι.
|
ταῦτα |
πυνθανόμενοι
οὕτω
δὴ
προσεδεήθησαν
σφέων |
[8, 110] |
ἡσυχίην
πολλὴν
κομίζεο”
οἳ
μὲν
|
ταῦτα |
σημήναντες
ἀπέπλεον
ὀπίσω.
~οἱ
δὲ |
[8, 79] |
πολεμίων
κύκλῳ.
ἀλλ᾽
ἐσελθών
σφι
|
ταῦτα |
σήμηνον”
ὃ
δ᾽
ἀμείβετο
τοῖσιδε. |
[8, 102] |
ἐπιτύχω
εὖ
βουλευσάμενος”
~ὃ
μὲν
|
ταῦτα |
συνεβουλεύετο,
ἣ
δὲ
λέγει
τάδε. |
[8, 112] |
Ἑλλήνων
καὶ
πολιορκέων
ἐξαιρήσει.
(λέγων
|
ταῦτα |
συνέλεγε
χρήματα
μεγάλα
παρὰ
Καρυστίων |
[8, 41] |
τότε
ἦν
ἄψαυστος.
σημηνάσης
δὲ
|
ταῦτα |
τῆς
ἱρείης,
μᾶλλόν
τι
οἱ |
[8, 76] |
οἱ
ἐναντίοι.
οἱ
μὲν
δὴ
|
ταῦτα |
τῆς
νυκτὸς
οὐδὲν
ἀποκοιμηθέντες
παραρτέοντο. |
[8, 100] |
~καὶ
περὶ
Πέρσας
μὲν
ἦν
|
ταῦτα |
τὸν
πάντα
μεταξὺ
χρόνον
γενόμενον, |
[8, 62] |
αὐτοὺς
ἐπιόντας
ἀποκρούσεσθαι.
~σημαίνων
δὲ
|
ταῦτα |
τῷ
λόγῳ
διέβαινε
ἐς
Εὐρυβιάδην, |
[8, 50] |
Ἰσθμῷ
ἐς
τοὺς
ἑωυτῶν
ἐξοίσονται.
|
~ταῦτα |
τῶν
ἀπὸ
Πελοποννήσου
στρατηγῶν
ἐπιλεγομένων, |
[8, 41] |
δὲ
ἐς
Σαλαμῖνα.
(ἔσπευσαν
δὲ
|
ταῦτα |
ὑπεκθέσθαι
τῷ
χρηστηρίῳ
τε
βουλόμενοι |
[8, 144] |
καὶ
φίλον”
~πρὸς
μὲν
Ἀλέξανδρον
|
ταῦτα |
ὑπεκρίναντο,
πρὸς
δὲ
τοὺς
ἀπὸ |
[8, 112] |
εἶναι
κρέσσω.
~οὗτοι
μὲν
δὴ
|
ταῦτα |
ὑποκρινάμενοι
καὶ
οὐ
δόντες
τὰ |
[8, 144] |
ἐς
τὴν
Βοιωτίην”
οἳ
μὲν
|
ταῦτα |
ὑποκριναμένων
Ἀθηναίων
ἀπαλλάσσοντο
ἐς
Σπάρτην. |
[8, 140] |
δόλου
καὶ
ἀπάτης.
(Μαρδόνιος
μὲν
|
ταῦτα |
ὦ
Ἀθηναῖοι
ἐνετείλατό
μοι
εἰπεῖν |
[8, 7] |
ἐκείνων
λόγῳ
ἐκφυγόντα
περιγενέσθαι.
~πρὸς
|
ταῦτα |
ὦν
τάδε
ἐμηχανῶντο·
τῶν
νεῶν |
[8, 106] |
ἐσομένην
δίκην”
(ὡς
δέ
οἱ
|
ταῦτα |
ὠνείδισε,
ἀχθέντων
τῶν
παίδων
ἐς |
[8, 76] |
δὲ
διαφθείρωσι.
(ἐποίευν
δὲ
σιγῇ
|
ταῦτα, |
ὡς
μὴ
πυνθανοίατο
οἱ
ἐναντίοι. |