Livre, chapitre
[8, 113]	πρώτους μὲν τοὺς Πέρσας πάντας	τοὺς	ἀθανάτους καλεομένους, πλὴν Ὑδάρνεος τοῦ
[8, 63]	δοκέειν δέ μοι, ἀρρωδήσας μάλιστα	τοὺς	Ἀθηναίους ἀνεδιδάσκετο, μή σφεας ἀπολίπωσι,
[8, 91]	τὰς ἐκπλεούσας· ὅκως δὲ τινὲς	τοὺς	Ἀθηναίους διαφύγοιεν, φερόμενοι ἐσέπιπτον ἐς
[8, 109]	Ἑλλήσποντον ὁ Θεμιστοκλέης, μεταβαλὼν πρὸς	τοὺς	Ἀθηναίους (οὗτοι γὰρ μάλιστα ἐκπεφευγότων
[8, 83]	ἀπ᾽ Αἰγίνης τριήρης, ἣ κατὰ	τοὺς	Αἰακίδας ἀπεδήμησε. ~ἐνθαῦτα ἀνῆγον τὰς
[8, 84]	ἀρχήν, Αἰγινῆται δὲ τὴν κατὰ	τοὺς	Αἰακίδας ἀποδημήσασαν ἐς Αἴγιναν, ταύτην
[8, 64]	εὔξασθαι τοῖσι θεοῖσι καὶ ἐπικαλέσασθαι	τοὺς	Αἰακίδας συμμάχους. ὡς δέ σφι
[8, 91]	Ἀθηναίους διαφύγοιεν, φερόμενοι ἐσέπιπτον ἐς	τοὺς	Αἰγινήτας. ~ἐνθαῦτα συνεκύρεον νέες ἥ
[8, 64]	ἐπεκαλέοντο, ἐπὶ δὲ Αἰακὸν καὶ	τοὺς	ἄλλους Αἰακίδας νέα ἀπέστελλον ἐς
[8, 94]	τὴν νέα αὐτόν τε καὶ	τοὺς	ἄλλους ἐπ᾽ ἐξεργασμένοισι ἐλθεῖν ἐς
[8, 87]	θεήσασθαι βασιλέα. ~κατὰ μὲν δὴ	τοὺς	ἄλλους οὐκ ἔχω μετεξετέρους εἰπεῖν
[8, 44]	ἠπείρου, Ἀθηναῖοι μὲν πρὸς πάντας	τοὺς	ἄλλους παρεχόμενοι νέας ὀγδώκοντα καὶ
[8, 101]	δὲ ἀπίκετο ἡ Ἀρτεμισίη, μεταστησάμενος	τοὺς	ἄλλους τούς τε συμβούλους Περσέων
[8, 90]	ἵνα μὴ αὐτοὶ κακοὶ γενόμενοι	τοὺς	ἀμείνονας διαβάλλωσι. (ὅκως γάρ τινα
[8, 71]	ὡς γὰρ ἐπύθοντο τάχιστα Πελοποννήσιοι	τοὺς	ἀμφὶ Λεωνίδην ἐν Θερμοπύλῃσι τετελευτηκέναι,
[8, 28]	τοὺς Φωκέας φερόμενοι ἐσέπεσον ἐς	τοὺς	ἀμφορέας. ἐνθαῦτα οἱ ἵπποι τὰ
[8, 24]	ἐλθόντα θεήσασθαι ὅκως μάχεται πρὸς	τοὺς	ἀνοήτους τῶν ἀνθρώπων, οἳ ἤλπισαν
[8, 70]	καὶ ἀρρωδίη, οὐκ ἥκιστα δὲ	τοὺς	ἀπὸ Πελοποννήσου· ἀρρώδεον δὲ ὅτι
[8, 144]	Ἀλέξανδρον ταῦτα ὑπεκρίναντο, πρὸς δὲ	τοὺς	ἀπὸ Σπάρτης ἀγγέλους τάδε. τὸ
[8, 94]	γὰρ ἀγχοῦ γενέσθαι τῶν νεῶν,	τοὺς	ἀπὸ τοῦ κέλητος λέγειν τάδε.
[8, 27]	γυψώσας ἄνδρας ἑξακοσίους τῶν φωκέων	τοὺς,	ἀρίστους, αὐτούς τε τούτους καὶ
[8, 19]	ἐλπίζοι τῶν βασιλέος συμμάχων ἀποστήσειν	τοὺς	ἀρίστους. (ταῦτα μέν νυν ἐς
[8, 9]	ἡμέρης φυλάξαντες αὐτοὶ ἐπανέπλεον ἐπὶ	τοὺς	βαρβάρους, ἀπόπειραν αὐτῶν ποιήσασθαι βουλόμενοι
[8, 15]	μὴ παρήσουσι ἐς τὴν Ἑλλάδα	τοὺς	βαρβάρους, οἳ δ᾽ ὅκως τὸ
[8, 107]	ἐκέλευσέ μιν τῆς στρατιῆς διαλέγειν	τοὺς	βούλεται, καὶ ποιέειν τοῖσι λόγοισι
[8, 136]	καὶ εὐεργέτης ὁ Ἀλέξανδρος ἔπεμπε·	(τοὺς	γὰρ Ἀθηναίους οὕτω ἐδόκεε μάλιστα
[8, 11]	καὶ τὸ ἀριστήιον ἔλαβε οὗτος.	(τοὺς	δ᾽ ἐν τῇ ναυμαχίῃ ταύτῃ
[8, 76]	νῆσος) ἵνα τοὺς μὲν περιποιέωσι	τοὺς	δὲ διαφθείρωσι. (ἐποίευν δὲ σιγῇ
[8, 70]	δὲ παρεσκευάζοντο ἐς τὴν ὑστεραίην.	(τοὺς	δὲ Ἕλληνας εἶχε δέος τε
[8, 131]	ὅκῃ πεσέεται τὰ Μαρδονίου πρήγματα.	~τοὺς	δὲ Ἕλληνας τό τε ἔαρ
[8, 132]	Σάμου μὴ τολμᾶν καταπλῶσαι καταρρωδηκότας,	τοὺς	δὲ Ἕλληνας, χρηιζόντων Χίων, τὸ
[8, 129]	νέειν αὐτῶν οὐκ ἐπιστάμενοι διεφθείροντο,	τοὺς	δὲ ἐπισταμένους οἱ Ποτιδαιῆται ἐπιπλώσαντες
[8, 115]	καὶ δυσεντερίη κατ᾽ ὁδὸν ἔφθειρε.	τοὺς	δὲ καὶ νοσέοντας αὐτῶν κατέλειπε,
[8, 129]	λέγοντες εὖ λέγειν ἔμοιγε δοκέουσι.	τοὺς	δὲ περιγενομένους ἀπῆγε Ἀρτάβαζος ἐς
[8, 118]	σωτηρίη” (τὸν μὲν ταῦτα λέγειν,	τοὺς	δὲ προσκυνέοντας ἐκπηδᾶν ἐς τὴν
[8, 90]	στρατηγοὺς μὴ ἀπολέσθαι Φοινίκων τε	τοὺς	διαβάλλοντας λαβεῖν τοιόνδε μισθόν. (ἔτι
[8, 25]	εἵλωτας. (οὐ μὲν οὐδ᾽ ἐλάνθανε	τοὺς	διαβεβηκότας Ξέρξης ταῦτα πρήξας περὶ
[8, 101]	τούς τε συμβούλους Περσέων καὶ	τοὺς	δορυφόρους, ἔλεξε Ξέρξης τάδε. κελεύει
[8, 39]	κτείνοντας καὶ διώκοντας. ~τούτους δὲ	τοὺς	δύο Δελφοὶ λέγουσι εἶναι ἐπιχωρίους
[8, 25]	Λακεδαιμονίους καὶ Θεσπιέας, ὁρῶντες καὶ	τοὺς	εἵλωτας. (οὐ μὲν οὐδ᾽ ἐλάνθανε
[8, 68]	ἐλαύνῃς τὸν πεζὸν στρατόν, ἀτρεμιεῖν	τοὺς	ἐκεῖθεν αὐτῶν ἥκοντας, οὐδέ σφι
[8, 8]	ἄρα καὶ πρότερον αὐτομολήσειν ἐς	τοὺς	Ἕλληνας, ἀλλ᾽ οὐ γάρ οἱ
[8, 46]	δὲ τῶν ἐντολέων ἀπίκατο ἐς	τοὺς	Ἕλληνας Δημοκρίτου σπεύσαντος, ἀνδρὸς τῶν
[8, 130]	τριηκοσίας. (οὐ μὲν οὐδὲ προσεδέκοντο	τοὺς	Ἕλληνας ἐλεύσεσθαι ἐς τὴν Ἰωνίην
[8, 5]	τὴν ναυμαχίην. ~ὁ δὲ Θεμιστοκλέης	τοὺς	Ἕλληνας ἐπισχεῖν ὧδε ποιέει· Εὐρυβιάδῃ
[8, 11]	βασιλέι Ἑλλήνων ἐόντων αὐτομολέει ἐς	τοὺς	Ἕλληνας, καὶ οἱ Ἀθηναῖοι διὰ
[8, 96]	ἀνδρὶ χρησμολόγῳ, τὸ ἐλελήθεε πάντας	τοὺς	Ἕλληνας, Κωλιάδες δὲ γυναῖκες ἐρετμοῖσι
[8, 15]	Ξέρξεω δειμαίνοντες, οὐκ ἀνέμειναν ἔτι	τοὺς	Ἕλληνας μάχης ἄρξαι, ἀλλὰ παρακελευσάμενοι
[8, 94]	νέας ἐς φυγὴν ὅρμησαι καταπροδοὺς	τοὺς	Ἕλληνας· οἳ δὲ καὶ δὴ
[8, 110]	Ἀθηναῖος, σοὶ βουλόμενος ὑπουργέειν, ἔσχε	τοὺς	Ἕλληνας τὰς νέας βουλομένους διώκειν
[8, 8]	τὸ ἐνθεῦτεν ἔτι ἀπίκετο ἐς	τοὺς	Ἓλληνας, οὐκ ἔχω εἰπεῖν ἀτρεκέως,
[8, 95]	ἀπέβησε ἄγων, οἳ τοὺς Πέρσας	τοὺς	ἐν τῇ νησῖδι ταύτῃ κατεφόνευσαν
[8, 90]	δὲ ἐόντες ἀκοντισταὶ οἱ Σαμοθρήικες	τοὺς	ἐπιβάτας ἀπὸ τῆς καταδυσάσης νεὸς
[8, 51]	θύρῃσί τε καὶ ξύλοισι ἠμύνοντο	τοὺς	ἐπιόντας, ἅμα μὲν ὑπ᾽ ἀσθενείης
[8, 81]	ἥκειν καὶ μόγις ἐκπλῶσαι λαθὼν	τοὺς	ἐπορμέοντας· περιέχεσθαι γὰρ πᾶν τὸ
[8, 25]	ταῦτα πρήξας περὶ τοὺς νεκροὺς	τοὺς	ἑωυτοῦ· καὶ γὰρ δὴ καὶ
[8, 49]	πρὸς δὲ τῷ Ἰσθμῷ ἐς	τοὺς	ἑωυτῶν ἐξοίσονται. ~ταῦτα τῶν ἀπὸ
[8, 28]	ὁμοιώσαντες τῷ ἄλλῳ χώρῳ ἐδέκοντο	τοὺς	Θεσσαλοὺς ἐσβάλλοντας. οἳ δὲ ὡς
[8, 137]	φέροι μέγα τι. καλέσας δὲ	τοὺς	θῆτας προηγόρευέ σφι ἀπαλλάσσεσθαι ἐκ
[8, 113]	μετὰ δὲ τῶν ἄλλων Περσέων	τοὺς	θωρηκοφόρους καὶ τὴν ἵππον τὴν
[8, 53]	τὰς πύλας, ταύτας δὲ ἀνοίξαντες	τοὺς	ἱκέτας ἐφόνευον· ἐπεὶ δέ σφι
[8, 138]	Τημενίδαι, μέγας οὕτω ἐρρύη ὥστε	τοὺς	ἱππέας μὴ οἵους τε γενέσθαι
[8, 90]	καὶ ἔσχον αὐτήν. (ταῦτα γενόμενα	τοὺς	Ἴωνας ἐρρύσατο· ὡς γὰρ εἶδε
[8, 22]	διαβληθῇ πρὸς Ξέρξην, ἀπίστους ποιήσῃ	τοὺς	Ἴωνας καὶ τῶν ναυμαχιέων αὐτοὺς
[8, 90]	διεφθάρατο, ἐλθόντες παρὰ βασιλέα διέβαλλον	τοὺς	Ἴωνας, ὡς δι᾽ ἐκείνους ἀπολοίατο
[8, 25]	τοὺς νεκρούς· πάντες δὲ ἠπιστέατο	τοὺς	κειμένους εἶναι πάντας Λακεδαιμονίους καὶ
[8, 99]	ἀγγελίη ἐπεσελθοῦσα συνέχεε οὕτω ὥστε	τοὺς	κιθῶνας κατερρήξαντο πάντες, βοῇ τε
[8, 61]	ὁ Θεμιστοκλέης κεῖνόν τε καὶ	τοὺς	Κορινθίους πολλά τε καὶ κακὰ
[8, 94]	ἀειράμενον οἴχεσθαι φεύγοντα, ἰδόντας δὲ	τοὺς	Κορινθίους τὴν στρατηγίδα φεύγουσαν ὡσαύτως
[8, 3]	ὕβριν προϊσχόμενοι ἀπείλοντο τὴν ἡγεμονίην	τοὺς	Λακεδαιμονίους. ἀλλὰ ταῦτα μὲν ὕστερον
[8, 106]	οἰκέῃ ἐκείνῃ, ὥστε ὑποδεξάμενον ἄσμενον	τοὺς	λόγους τὸν Πανιώνιον κομίσαι τὰ
[8, 69]	εὔνοοι τῇ Ἀρτεμισίῃ, συμφορὴν ἐποιεῦντο	τοὺς	λόγους ὡς κακόν τι πεισομένης
[8, 66]	Ἀνδρίους καὶ Τηνίους τε καὶ	τοὺς	λοιποὺς νησιώτας πάντας, πλὴν τῶν
[8, 24]	μυριάδες) ὑπολιπόμενος τούτων ὡς χιλίους,	τοὺς	λοιποὺς τάφρους ὀρυξάμενος ἔθαψε, φυλλάδα
[8, 132]	ἀπέχειν. συνέπιπτε δὲ τοιοῦτο ὥστε	τοὺς	μὲν βαρβάρους τὸ πρὸς ἑσπέρης
[8, 119]	οὐκ ἂν ποιῆσαι βασιλέα τοιόνδε,	τοὺς	μὲν ἐπὶ τοῦ καταστρώματος καταβιβάσαι
[8, 135]	πρόμαντιν βαρβάρῳ γλώσσῃ χρᾶν. (καὶ	τοὺς	μὲν ἑπομένους τῶν Θηβαίων ἐν
[8, 76]	ἔσεσθαι ἔκειτο ἡ νῆσος) ἵνα	τοὺς	μὲν περιποιέωσι τοὺς δὲ διαφθείρωσι.
[8, 75]	τοὺς τὰ ὑμέτερα φρονέοντας καὶ	τοὺς	μή” ~ὃ μὲν ταῦτά σφι
[8, 46]	παρείχοντο τέσσερας, ἀποπεμφθέντες μὲν ἐς	τοὺς	Μήδους ὑπὸ τῶν πολιητέων κατά
[8, 24]	ἐόντων, Ξέρξης ἑτοιμασάμενος τὰ περὶ	τοὺς	νεκροὺς ἔπεμπε ἐς τὸν ναυτικὸν
[8, 25]	θεήσασθαι. διαπεραιωθέντες δὲ ἐθηεῦντο διεξιόντες	τοὺς	νεκρούς· πάντες δὲ ἠπιστέατο τοὺς
[8, 25]	διαβεβηκότας Ξέρξης ταῦτα πρήξας περὶ	τοὺς	νεκροὺς τοὺς ἑωυτοῦ· καὶ γὰρ
[8, 32]	(οἳ δὲ πλεῦνες αὐτῶν ἐς	τοὺς	Ὀζόλας Λοκροὺς ἐξεκομίσαντο, ἐς Ἄμφισσαν
[8, 41]	δύναται σώζειν τέκνα τε καὶ	τοὺς	οἰκέτας. ἐνθαῦτα οἱ μὲν πλεῖστοι
[8, 144]	οὕτω ὥστε ἐπιθρέψαι ἐθέλειν ἡμέων	τοὺς	οἰκέτας. (καὶ ὑμῖν μὲν ἡ
[8, 62]	ἡμεῖς μὲν ὡς ἔχομεν ἀναλαβόντες	τοὺς	οἰκέτας κομιεύμεθα ἐς Σῖριν τὴν
[8, 106]	μιν ἀγαθὰ ποιήσει ἢν κομίσας	τοὺς	οἰκέτας οἰκέῃ ἐκείνῃ, ὥστε ὑποδεξάμενον
[8, 4]	ἂν αὐτοὶ τέκνα τε καὶ	τοὺς	οἰκέτας ὑπεκθέωνται. ὡς δ᾽ οὐκ
[8, 52]	τρόπον τοιόνδε· ὅκως στυππεῖον περὶ	τοὺς	ὀιστοὺς περιθέντες ἅψειαν, ἐτόξευον ἐς
[8, 127]	τὴν Ποτίδαιαν. ὑποπτεύσας δὲ καὶ	τοὺς	Ὀλυνθίους ἀπίστασθαι ἀπὸ βασιλέος, καὶ
[8, 98]	ἵππος τε καὶ ἀνὴρ τεταγμένος·	τοὺς	οὔτε νιφετός, οὐκ ὄμβρος, οὐ
[8, 116]	ἐόντες, ἐξώρυξε αὐτῶν ὁ πατὴρ	τοὺς	ὀφθαλμοὺς διὰ τὴν αἰτίην ταύτην.
[8, 107]	καὶ Ἑρμότιμος. ~Ξέρξης δὲ ὡς	τοὺς	παῖδας ἐπέτρεψε Ἀρτεμισίῃ ἀπάγειν ἐς
[8, 22]	Ἴωνες, οὐ ποιέετε δίκαια ἐπὶ	τοὺς	πατέρας στρατευόμενοι καὶ τὴν Ἑλλάδα
[8, 113]	ἐνθαῦτα Μαρδόνιος ἐξελέγετο πρώτους μὲν	τοὺς	Πέρσας πάντας τοὺς ἀθανάτους καλεομένους,
[8, 95]	Ψυττάλειαν νῆσον ἀπέβησε ἄγων, οἳ	τοὺς	Πέρσας τοὺς ἐν τῇ νησῖδι
[8, 19]	εἶναι τὴν στρατιὴν ἔχειν ἢ	τοὺς	πολεμίους· παραίνεέ τε προειπεῖν τοῖσι
[8, 130]	ἐβουλεύοντο εἴ τι δυναίατο κακὸν	τοὺς	πολεμίους ποιέειν, ἅμα δὲ καὶ
[8, 119]	νέα ἐόντας Πέρσας καὶ Περσέων	τοὺς	πρώτους, τῶν δ᾽ ἐρετέων ἐόντων
[8, 19]	ἐπὶ τὴν θάλασσαν ταύτην, συλλέξας	τοὺς	στρατηγοὺς ἔλεγέ σφι ὡς δοκέοι
[8, 58]	τῆς νεὸς ἐκβῆναι συλλέξαι τε	τοὺς	στρατηγοὺς ἐς τὸ συνέδριον. ~ὡς
[8, 90]	ὦν οὕτω ὥστε Ἰώνων τε	τοὺς	στρατηγοὺς μὴ ἀπολέσθαι Φοινίκων τε
[8, 128]	ἔμαθον τὸ βυβλίον, ἔφερον ἐπὶ	τοὺς	στρατηγούς· παρῆν δὲ καὶ τῶν
[8, 59]	τὸν λόγον τῶν εἵνεκα συνήγαγε	τοὺς	στρατηγούς, πολλὸς ἦν ὁ Θεμιστοκλέης
[8, 75]	τότε πλοίῳ ἀπικόμενος ἔλεγε πρὸς	τοὺς	στρατηγοὺς τῶν βαρβάρων τάδε. ἔπεμψέ
[8, 5]	τοι ὁ Μήδων πέμψειε ἀπολιπόντι	τοὺς	συμμάχους” ταῦτά τε ἅμα ἠγόρευε
[8, 75]	ἑωυτούς τε σφέας ὄψεσθε ναυμαχέοντας	τοὺς	τὰ ὑμέτερα φρονέοντας καὶ τοὺς
[8, 12]	τῶν νεῶν εἱλέοντο καὶ ἐτάρασσον	τοὺς	ταρσοὺς τῶν κωπέων. (οἱ δὲ
[8, 66]	τῇσι ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ ναυμαχίῃσι τούσδε	τοὺς	τότε οὔκω ἑπομένους βασιλέι, Μηλιέας
[8, 99]	ἔτερψε οὕτω δή τι Περσέων	τοὺς	ὑπολειφθέντας ὡς τάς τε ὁδοὺς
[8, 88]	ἐστὶ Ἀρτεμισίης τὸ ἔργον, καὶ	τοὺς	φάναι, σαφέως τὸ ἐπίσημον τῆς
[8, 90]	πάθεος. οἳ μὲν δὴ πρὸς	τοὺς	Φοίνικας ἐτράποντο. ~τῶν δὲ βαρβάρων
[8, 90]	ἔργον μέγα ἐργασαμένους, ἐτράπετο πρὸς	τοὺς	Φοίνικας οἷα ὑπερλυπεόμενός τε καὶ
[8, 54]	κήρυκος δευτέρῃ ἡμέρῃ συγκαλέσας Ἀθηναίων	τοὺς	φυγάδας, ἑωυτῷ δὲ ἑπομένους, ἐκέλευε
[8, 27]	καὶ οἱ σύμμαχοι αὐτῶν ἐς	τοὺς	Φωκέας, οὐ πολλοῖσι ἔτεσι πρότερον
[8, 32]	τὴν Φωκίδα ἐσέβαλον, αὐτοὺς μὲν	τοὺς	Φωκέας οὐκ αἱρέουσι. οἳ μὲν
[8, 28]	ἐσβάλλοντας. οἳ δὲ ὡς ἀναρπασόμενοι	τοὺς	Φωκέας φερόμενοι ἐσέπεσον ἐς τοὺς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 2/02/2006