Livre, chapitre
[8, 111]	ὡς κατὰ λόγον ἦσαν ἄρα	αἱ	Ἀθῆναι μεγάλαι τε καὶ εὐδαίμονες,
[8, 61]	ὅτι ἡλώκεσάν τε καὶ κατείχοντο	αἱ	Ἀθῆναι. (τότε δὴ ὁ Θεμιστοκλέης
[8, 49]	τῶν δὲ λοιπέων πέρι προετίθεε.	(αἱ	γνῶμαι δὲ τῶν λεγόντων αἱ
[8, 69]	ἀπολεομένης αὐτῆς. (ἐπεὶ δὲ ἀνηνείχθησαν	αἱ	γνῶμαι ἐς Ξέρξην, κάρτα τε
[8, 88]	μὲν ἄνδρες γεγόνασί μοι γυναῖκες,	αἱ	δὲ γυναῖκες ἄνδρες” ταῦτα μὲν
[8, 18]	καὶ οὐκ ἥκιστα Ἀθηναῖοι τῶν	αἱ	ἡμίσεαι τῶν νεῶν τετρωμέναι ἦσαν,
[8, 73]	τούτων ὦν τῶν ἑπτὰ ἐθνέων	αἱ	λοιπαὶ πόλιες, πάρεξ τῶν κατέλεξα,
[8, 62]	γὰρ ἡμῖν τοῦ πολέμου φέρουσι	αἱ	νέες. ἀλλ᾽ ἐμοὶ πείθεο. (εἰ
[8, 132]	παρεγένοντο ἐς τὴν Αἴγιναν πᾶσαι	αἱ	νέες, ἀπίκοντο Ἰώνων ἄγγελοι ἐς
[8, 90]	τούτῳ. τῶν τινες Φοινίκων, τῶν	αἱ	νέες διεφθάρατο, ἐλθόντες παρὰ βασιλέα
[8, 89]	ἅτε γὰρ νέειν ἐπιστάμενοι, τοῖσι	αἱ	νέες διεφθείροντο, καὶ μὴ ἐν
[8, 94]	αὐτίκα κατ᾽ ἀρχάς, ὡς συνέμισγον	αἱ	νέες, ἐκπλαγέντα τε καὶ ὑπερδείσαντα,
[8, 93]	δὲ καὶ οἱ ἄλλοι, τῶν	αἱ	νέες περιεγεγόνεσαν, ἐν τῷ Φαλήρῳ.
[8, 92]	Θεμιστοκλέα· οἱ δὲ βάρβαροι τῶν	αἱ	νέες περιεγένοντο, φεύγοντες ἀπίκοντο ἐς
[8, 90]	Ἴωνας, ὡς δι᾽ ἐκείνους ἀπολοίατο	αἱ	νέες, ὡς προδόντων. συνήνεικε ὦν
[8, 89]	πρῶται ἐς φυγὴν ἐτράποντο, ἐνθαῦτα	αἱ	πλεῖσται διεφθείροντο· οἱ γὰρ ὄπισθε
[8, 49]	(αἱ γνῶμαι δὲ τῶν λεγόντων	αἱ	πλεῖσται συνεξέπιπτον πρὸς τὸν Ἰσθμὸν
[8, 89]	νέειν οὐκ ἐπιστάμενοι. ἐπεὶ δὲ	αἱ	πρῶται ἐς φυγὴν ἐτράποντο, ἐνθαῦτα
[8, 137]	ἦσαν γὰρ τὸ πάλαι καὶ	αἱ	τυραννίδες τῶν ἀνθρώπων ἀσθενέες χρήμασι,
[8, 27]	ἴδωνται, τοῦτον κτείνειν. (τούτους ὦν	αἵ	τε φυλακαὶ τῶν Θεσσαλῶν πρῶται
[8, 130]	ἐπιλάμψαντος πρώιος συνελέγετο ἐς Σάμον·	αἳ	δὲ τῶν νεῶν καὶ ἐχειμέρισαν
[8, 86]	αἳ μὲν ὑπ᾽ Ἀθηναίων διαφθειρόμεναι	αἳ	δὲ ὑπ᾽ Αἰγινητέων. ἅτε γὰρ
[8, 111]	Ἀθῆναι μεγάλαι τε καὶ εὐδαίμονες,	αἳ	καὶ θεῶν χρηστῶν ἥκοιεν εὖ,
[8, 86]	νεῶν ἐν τῇ Σαλαμῖνι ἐκεραΐζετο,	αἳ	μὲν ὑπ᾽ Ἀθηναίων διαφθειρόμεναι αἳ
[8, 85]	πολλῇ. οἱ δ᾽ εὐεργέται βασιλέος	ὀροσάγγαι	καλέονται περσιστί. ~περὶ μέν νυν
[8, 114]	Μήδων, Λακεδαιμόνιοί τέ σε καὶ	Ἡρακλεῖδαι	οἱ ἀπὸ Σπάρτης αἰτέουσι φόνου
[8, 138]	σωτῆρι· (οὗτος, ἐπείτε διέβησαν οἱ	Τημενίδαι,	μέγας οὕτω ἐρρύη ὥστε τοὺς
[8, 44]	ἐπὶ δὲ Κέκροπος βασιλέος ἐκλήθησαν	Κεκροπίδαι,	ἐκδεξαμένου δὲ Ἐρεχθέος τὴν ἀρχὴν
[8, 62]	εἰ μενέεις αὐτοῦ καὶ μένων	ἔσεαι	ἀνὴρ ἀγαθός· εἰ δὲ μή,
[8, 18]	οὐκ ἥκιστα Ἀθηναῖοι τῶν αἱ	ἡμίσεαι	τῶν νεῶν τετρωμέναι ἦσαν, δρησμὸν
[8, 80]	ἀμείβετο τοῖσιδε. ~κάρτα τε χρηστὰ	διακελεύεαι	καὶ εὖ ἤγγειλας· τὰ γὰρ
[8, 57]	ἐστὶ μηχανή, ἴθι καὶ πειρῶ	διαχέαι	τὰ βεβουλευμένα, ἤν κως δύνῃ
[8, 100]	τὸ πᾶν σφίσι ἤδη δοκεόντων	κατεργάσθαι	ἀποβὰς ἀπὸ τῶν νεῶν πειρήσεται
[8, 32]	ἀνέβησαν. ἔστι δὲ καὶ ἐπιτηδέη	δέξασθαι	ὅμιλον τοῦ Παρνησοῦ ἡ κορυφή,
[8, 64]	τῇ θαλάσσῃ. (ἔδοξε δέ σφι	εὔξασθαι	τοῖσι θεοῖσι καὶ ἐπικαλέσασθαι τοὺς
[8, 77]	ἀληθέες, οὐ βουλόμενος ἐναργέως λέγοντας	πειρᾶσθαι	καταβάλλειν, ἐς τοιάδε πρήγματα ἐσβλέψας.
[8, 113]	καὶ ἔπειτα ἅμα τῷ ἔαρι	πειρᾶσθαι	τῆς Πελοποννήσου. (ὡς δὲ ἀπίκατο
[8, 134]	τούτων, ἑωυτῷ ἢ ἅτε μάντι	χρᾶσθαι	ἢ ἅτε συμμάχῳ, τοῦ ἑτέρου
[8, 20]	προσδοκίμοισι κακοῖσι παρῆν σφι συμφορῇ	χρᾶσθαι	πρὸς τὰ μέγιστα. ~οἳ μὲν
[8, 75]	παρέχει κάλλιστον ὑμέας ἔργων ἁπάντων	ἐξεργάσασθαι,	ἢν μὴ περιίδητε διαδράντας αὐτούς.
[8, 100]	οἱ κρέσσον εἴη ἀνακινδυνεῦσαι ἢ	κατεργάσασθαι	τὴν Ἑλλάδα ἢ αὐτὸν καλῶς
[8, 100]	μέντοι ἔφερέ οἱ ἡ γνώμη	κατεργάσασθαι	τὴν Ἑλλάδα· λογισάμενος ὦν ταῦτα
[8, 64]	σφι εὔξασθαι τοῖσι θεοῖσι καὶ	ἐπικαλέσασθαι	τοὺς Αἰακίδας συμμάχους. ὡς δέ
[8, 86]	Ξέρξην, ἐδόκεέ τε ἕκαστος ἑωυτὸν	θεήσασθαι	βασιλέα. ~κατὰ μὲν δὴ τοὺς
[8, 25]	πλοίων σπανιώτερον· οὕτω πολλοὶ ἤθελον	θεήσασθαι.	διαπεραιωθέντες δὲ ἐθηεῦντο διεξιόντες τοὺς
[8, 69]	αὐτοῦ, τότε δὲ αὐτὸς παρεσκεύαστο	θεήσασθαι	ναυμαχέοντας. ~ἐπεὶ δὲ παρήγγελλον ἀναπλέειν,
[8, 24]	ἐκλιπόντα τὴν τάξιν καὶ ἐλθόντα	θεήσασθαι	ὅκως μάχεται πρὸς τοὺς ἀνοήτους
[8, 116]	ἢ ἄλλως σφι θυμὸς ἐγένετο	θεήσασθαι	τὸν πόλεμον, ἐστρατεύοντο ἅμα τῷ
[8, 9]	ἐπὶ τοὺς βαρβάρους, ἀπόπειραν αὐτῶν	ποιήσασθαι	βουλόμενοι τῆς τε μάχης καὶ
[8, 109]	Ἰωνίης” (ταῦτα ἔλεγε ἀποθήκην μέλλων	ποιήσασθαι	ἐς τὸν Πέρσην, ἵνα ἢν
[8, 70]	ἐξέχρησέ σφι ἡ ἡμέρη ναυμαχίην	ποιήσασθαι·	νὺξ γὰρ ἐπεγένετο· οἳ δὲ
[8, 40]	τοῖσι κατήκουσι πρήγμασι βουλὴν ἔμελλον	ποιήσασθαι	ὡς ἐψευσμένοι γνώμης. (δοκέοντες γὰρ
[8, 133]	τῶν οἷά τε ἦν σφι	ἀποπειρήσασθαι.	ὅ τι μὲν βουλόμενος ἐκμαθεῖν
[8, 118]	μὲν ἔσωσε βασιλέος τὴν ψυχήν,	δωρήσασθαι	χρυσέῃ στεφάνῃ τὸν κυβερνήτην, ὅτι
[8, 80]	μάχην κατίστασθαι οἱ Ἕλληνες, ἀέκοντας	παραστήσασθαι.	σὺ δὲ ἐπεί περ ἥκεις
[8, 126]	ἐντυχὼν ἀπεστεῶσι Ποτιδαιήτῃσι μὴ οὐκ	ἐξανδραποδίσασθαι	σφέας. (οἱ γὰρ Ποτιδαιῆται, ὡς
[8, 84]	σφι γυναικὸς ἐφάνη, φανεῖσαν δὲ	διακελεύσασθαι	ὥστε καὶ ἅπαν ἀκοῦσαι τὸ
[8, 57]	ἤν κως δύνῃ ἀναγνῶσαι Εὐρυβιάδην	μεταβουλεύσασθαι	ὥστε αὐτοῦ μένειν” ~κάρτα τε
[8, 140]	καταλύσασθε· παρέχει δὲ ὑμῖν κάλλιστα	καταλύσασθαι,	βασιλέος ταύτῃ ὁρμημένου. ἔστε ἐλεύθεροι,
[8, 65]	καὶ σε οὔτε ἐγὼ δυνήσομαι	ῥύσασθαι	οὔτ᾽ ἄλλος ἀνθρώπων οὐδὲ εἶς.
[8, 41]	ὄφιν μέγαν φύλακα τῆς ἀκροπόλιος	ἐνδιαιτᾶσθαι	ἐν τῷ ἱρῷ· λέγουσί τε
[8, 127]	ὑποπτεύσας δὲ καὶ τοὺς Ὀλυνθίους	ἀπίστασθαι	ἀπὸ βασιλέος, καὶ ταύτην ἐπολιόρκεε·
[8, 22]	ἀναγκαίης μέζονος κατέζευχθε ἢ ὥστε	ἀπίστασθαι,	ὑμεῖς δὲ ἐν τῷ ἔργῳ,
[8, 80]	οὐκ ἑκόντες ἤθελον ἐς μάχην	κατίστασθαι	οἱ Ἕλληνες, ἀέκοντας παραστήσασθαι. σὺ
[8, 106]	τὰς ἐμάς, ὥστε σε μὴ	μέμψασθαι	τὴν ἀπ᾽ ἐμέο τοι ἐσομένην
[8, 101]	οἱ καὶ Ἀρτεμισίην ἐς συμβουλίην	μεταπέμψασθαι,	ὅτι πρότερον ἐφαίνετο μούνη νοέουσα
[8, 42]	Πώγωνα τὸν Τροιζηνίων λιμένα προείρητο	συλλέγεσθαι.	συνελέχθησάν τε δὴ πολλῷ πλεῦνες
[8, 68]	τὠυτὸ γνώμην ἐξεφέροντο κελεύοντες ναυμαχίην	ποιέεσθαι,	Ἀρτεμισίη δὲ τάδε ἔφη. (εἰπεῖν
[8, 108]	ἐνθεῦτεν δὲ περὶ τῆς ἐκείνου	ποιέεσθαι	ἤδη τὸν ἀγῶνα ἐκέλευε. ταύτης
[8, 60]	ἐμοὶ πείθῃ ναυμαχίην αὐτοῦ μένων	ποιέεσθαι,	μηδὲ πειθόμενος τούτων τοῖσι λόγοισι
[8, 101]	συνεβούλευσας τῆς γενομένης οὐκ ἐῶσα	ποιέεσθαι,	νῦν τε συμβούλευσον ὁκότερα ποιέων
[8, 69]	βασιλέος, ὅτι οὐκ ἔα ναυμαχίην	ποιέεσθαι·	οἳ δὲ ἀγαιόμενοί τε καὶ
[8, 136]	προλέγοι, συμβουλεύοντα σύμμαχον τὸν Ἀθηναῖον	ποιέεσθαι·	τοῖσι δὴ πειθόμενος ἔπεμπε. ~τοῦ
[8, 49]	ὅκου δοκέοι ἐπιτηδεότατον εἶναι ναυμαχίην	ποιέεσθαι	τῶν αὐτοὶ χωρέων ἐγκρατέες εἰσί·
[8, 24]	οἳ ἤλπισαν τὴν βασιλέος δύναμιν	ὑπερβαλέεσθαι”	~ταῦτα ἐπαγγειλαμένου, μετὰ ταῦτα οὐδὲν
[8, 12]	ἐς φόβον κατιστέατο, ἐλπίζοντες πάγχυ	ἀπολέεσθαι	ἐς οἷα κακὰ ἧκον. πρὶν
[8, 65]	ὅτι τὸ ναυτικὸν τὸ Ξέρξεω	ἀπολέεσθαι	μέλλοι. ταῦτα μὲν Δίκαιος ὁ
[8, 50]	τὴν Ἀττικὴν καὶ πᾶσαν αὐτὴν	πυρπολέεσθαι.	(ὁ γὰρ διὰ Βοιωτῶν τραπόμενος
[8, 101]	πρὸς Μαρδόνιόν τε βουλευσάμενος ἔφη	ὑποκρινέεσθαι	ὁκότερον ποιήσει τούτων. ὡς δὲ
[8, 83]	(παραινέσας δὲ τούτων τὰ κρέσσω	αἱρέεσθαι	καὶ καταπλέξας τὴν ῥῆσιν, ἐσβαίνειν
[8, 81]	ὑπὸ τῶν νεῶν τῶν Ξέρξεω·	παραρτέεσθαι	τε συνεβούλευε ὡς ἀλεξησομένους. καὶ
[8, 134]	περ ἐν Ὀλυμπίῃ ἱροῖσι αὐτόθι	χρηστηριάζεσθαι·	τοῦτο δὲ ξεῖνον τινὰ καὶ
[8, 55]	ἐρίσαντας περὶ τῆς χώρης μαρτύρια	θέσθαι.	ταύτην ὦν τὴν ἐλαίην ἅμα
[8, 69]	αἴνεε. ὅμως δὲ τοῖσι πλέοσι	πείθεσθαι	ἐκέλευε, τάδε καταδόξας, πρὸς μὲν
[8, 140]	πρῶτον ἐκμάθοιτε, προσχρηίζω δὲ ὑμέων	πείθεσθαι	Μαρδονίῳ. (ἐνορῶ γὰρ ὑμῖν οὐκ
[8, 110]	εὔβουλος, πάντως ἕτοιμοι ἦσαν λέγοντι	πείθεσθαι.	(ὡς δὲ οὗτοί οἱ ἀνεγνωσμένοι
[8, 41]	ἐς Σαλαμῖνα. (ἔσπευσαν δὲ ταῦτα	ὑπεκθέσθαι	τῷ χρηστηρίῳ τε βουλόμενοι ὑπηρετέειν
[8, 67]	ἐθέλων σφι συμμῖξαί τε καὶ	πυθέσθαι	τῶν ἐπιπλεόντων τὰς γνώμας. (ἐπεὶ
[8, 77]	δεινὸν μαιμώοντα, δοκεῦντ᾽ ἀνὰ πάντα	πίεσθαι.	(χαλκὸς γὰρ χαλκῷ συμμίξεται, αἵματι
[8, 114]	καὶ τὸ διδόμενον ἐξ ἐκείνου	δέκεσθαι.	πέμπουσι δὴ κήρυκα τὴν ταχίστην
[8, 142]	κατὰ τὴν Ἑλλάδα μήτε λόγους	ἐνδέκεσθαι	παρὰ τοῦ βαρβάρου. (οὔτε γὰρ
[8, 8]	γνώμη μοι ἀποδεδέχθω πλοίῳ μιν	ἀπικέσθαι	ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον. ὡς δὲ
[8, 19]	ὥρην αὐτῷ μελήσειν, ὥστε ἀσινέας	ἀπικέσθαι	ἐς τὴν Ἑλλάδα. ταῦτα ἤρεσέ
[8, 134]	διὰ χρηστηρίων ποιεύμενος ὁκότερα βούλονται	ἑλέσθαι	τούτων, ἑωυτῷ ἢ ἅτε μάντι
[8, 61]	Θεμιστοκλέα παρεχόμενον οὕτω ἐκέλευε γνώμας	συμβάλλεσθαι.	ταῦτα δέ οἱ προέφερε ὅτι
[8, 97]	ἀπολαμφθεὶς ἐν τῇ Εὐρώπῃ κινδυνεύσῃ	ἀπολέσθαι,	δρησμὸν ἐβούλευε. θέλων δὲ μὴ
[8, 88]	γενέσθαι διαφυγεῖν τε καὶ μὴ	ἀπολέσθαι,	τοῦτο δὲ συνέβη ὥστε κακὸν
[8, 90]	Ἰώνων τε τοὺς στρατηγοὺς μὴ	ἀπολέσθαι	Φοινίκων τε τοὺς διαβάλλοντας λαβεῖν
[8, 136]	Φρυγίης ἐδόθη Ἀλάβανδα πόλις μεγάλη	νέμεσθαι·	ἅμα δὲ ὁ Μαρδόνιος πυθόμενος
[8, 144]	ἤθεά τε ὁμότροπα, τῶν προδότας	γενέσθαι	Ἀθηναίους οὐκ ἂν εὖ ἔχοι.
[8, 140]	τὰς ἁμαρτάδας ἀπιεὶς ἐθέλει φίλος	γενέσθαι”	~Ἀλέξανδρος μὲν ταῦτα ἔλεξε. Λακεδαιμόνιοι
[8, 109]	καὶ πολλῷ πλέω ἀκήκοα τοιάδε	γενέσθαι,	ἄνδρας ἐς ἀναγκαίην ἀπειληθέντας νενικημένους
[8, 80]	ἤγγειλας· τὰ γὰρ ἐγὼ ἐδεόμην	γενέσθαι,	αὐτὸς αὐτόπτης γενόμενος ἥκεις. ἴσθι
[8, 123]	ψῆφον, αὐτὸς ἕκαστος δοκέων ἄριστος	γενέσθαι,	δεύτερα δὲ οἱ πολλοὶ συνεξέπιπτον
[8, 138]	τοὺς ἱππέας μὴ οἵους τε	γενέσθαι	διαβῆναι. οἳ δὲ ἀπικόμενοι ἐς
[8, 88]	~τοῦτο μὲν τοιοῦτο αὐτῇ συνήνεικε	γενέσθαι	διαφυγεῖν τε καὶ μὴ ἀπολέσθαι,
[8, 142]	(ἄλλως τε τούτων ἁπάντων αἰτίους	γενέσθαι	δουλοσύνης τοῖσι Ἕλλησι Ἀθηναίους οὐδαμῶς
[8, 19]	εἴησαν ἂν τῶν λοιπῶν κατύπερθε	γενέσθαι,	ἐλαυνόντων τῶν Εὐβοέων πρόβατα ἐπὶ
[8, 100]	Πέρσας, βασιλεῦ, μὴ ποιήσῃς καταγελάστους	γενέσθαι	Ἕλλησι· οὐδὲ γὰρ ἐν Πέρσῃσί
[8, 79]	αὐτοῦ τὸν τρόπον, ἄριστον ἄνδρα	γενέσθαι	ἐν Ἀθήνῃσι καὶ δικαιότατον. (οὗτος
[8, 135]	~τότε δὲ θῶμά μοι μέγιστον	γενέσθαι	λέγεται ὑπὸ Θηβαίων· ἐλθεῖν ἄρα
[8, 94]	σφέας αὐτοὺς τῆς ναυμαχίης νομίζουσι	γενέσθαι·	μαρτυρέει δέ σφι καὶ ἡ
[8, 65]	τοῦ κονιορτοῦ καὶ τῆς φωνῆς	γενέσθαι	νέφος καὶ μεταρσιωθὲν φέρεσθαι ἐπὶ
[8, 88]	Καλυνδικῆς νεὸς μηδένα ἀποσωθέντα κατήγορον	γενέσθαι.	Ξέρξην δὲ εἰπεῖν λέγεται πρὸς
[8, 60]	λόγιον ἐστὶ τῶν ἐχθρῶν κατύπερθε	γενέσθαι.	οἰκότα μέν νυν βουλευομένοισι ἀνθρώποισι
[8, 22]	βασιλέα Ἴωνας ποιήσῃ μεταβαλεῖν καὶ	γενέσθαι	πρὸς ἑωυτῶν, ἢ ἐπείτε ἀνενειχθῇ
[8, 113]	ἥσσονες. ὥστε σύμπαντας τριήκοντα μυριάδας	γενέσθαι	σὺν ἱππεῦσι. ~ἐν δὲ τούτῳ
[8, 84]	μὲν οὕτω λέγουσι τῆς ναυμαχίης	γενέσθαι	τὴν ἀρχήν, Αἰγινῆται δὲ τὴν
[8, 129]	πλημμυρίδος καὶ τοῦ Περσικοῦ πάθεος	γενέσθαι	τόδε, ὅτι τοῦ Ποσειδέωνος ἐς
[8, 94]	τὸ πρῆγμα. ὡς γὰρ ἀγχοῦ	γενέσθαι	τῶν νεῶν, τοὺς ἀπὸ τοῦ
[8, 53]	Ἀττικὴν τὴν ἐν τῇ ἠπείρῳ	γενέσθαι	ὑπὸ Πέρσῃσι. ἔμπροσθε ὦν πρὸ
[8, 6]	πυρφόρον τῷ ἐκείνων λόγῳ ἐκφυγόντα	περιγενέσθαι.	~πρὸς ταῦτα ὦν τάδε ἐμηχανῶντο·
[8, 118]	καὶ δὴ μᾶλλον γάρ τι	χειμαίνεσθαι	γεμούσης τῆς νεός, ὥστε ἐπὶ
[8, 15]	βαρβάρων νέας οὕτω σφι ὀλίγας	λυμαίνεσθαι,	καὶ τὸ ἀπὸ Ξέρξεω δειμαίνοντες,
[8, 65]	πρόκατε φωνῆς ἀκούειν, καί οἱ	φαίνεσθαι	τὴν φωνὴν εἶναι τὸν μυστικὸν
[8, 49]	πολίων, ἐβουλεύοντο, προθέντος Εὐρυβιάδεω γνώμην	ἀποφαίνεσθαι	τὸν βουλόμενον, ὅκου δοκέοι ἐπιτηδεότατον
[8, 22]	δὲ μηδέτερον τούτων οἷόν τε	γίνεσθαι,	ἀλλ᾽ ὑπ᾽ ἀναγκαίης μέζονος κατέζευχθε
[8, 128]	βληθέντα περιέδραμε ὅμιλος, οἷα φιλέει	γίνεσθαι	ἐν πολέμῳ, οἳ αὐτίκα τὸ
[8, 104]	Πηδάσοισι τούτοισι τοιόνδε συμφέρεται πρῆγμα	γίνεσθαι·	ἐπεὰν τοῖσι ἀμφικτυόσι πᾶσι τοῖσι
[8, 75]	βουλόμενος μᾶλλον τὰ ὑμέτερα κατύπερθε	γίνεσθαι	ἢ τὰ τῶν Ἑλλήνων πρήγματα)
[8, 60]	ἀνθρώποισι ὡς τὸ ἐπίπαν ἐθέλει	γίνεσθαι·	μὴ δὲ οἰκότα βουλευομένοισι οὐκ
[8, 15]	αὐτὰς ἡμέρας τάς τε ναυμαχίας	γίνεσθαι	ταύτας καὶ τὰς πεζομαχίας τὰς
[8, 141]	δὴ συνέπιπτε ὥστε ὁμοῦ σφεων	γίνεσθαι	τὴν κατάστασιν· ἐπανέμειναν γὰρ οἱ
[8, 94]	οἴχεσθαι. (ὡς δὲ ἄρα φεύγοντας	γίνεσθαι	τῆς Σαλαμινίης κατὰ ἱρὸν Ἀθηναίης
[8, 68]	τῶν ἀνθρώπων κακοὶ δοῦλοι φιλέουσι	γίνεσθαι,	τοῖσι δὲ κακοῖσι χρηστοί. σοὶ
[8, 74]	Αἰγινῆται καὶ Μεγαρέες αὐτοῦ μένοντας	ἀμύνεσθαι.	~ἐνθαῦτα Θεμιστοκλέης ὡς ἑσσοῦτο τῇ
[8, 6]	εὐφρόνη καταλαμβάνῃ· καὶ ἔμελλον δῆθεν	ἐκφεύξεσθαι,	ἔδει δὲ μηδὲ πυρφόρον τῷ
[8, 135]	παρελθεῖν τὸν καλεόμενον τοῦτον Μῦν,	ἕπεσθαι	δέ οἱ τῶν ἀστῶν αἱρετοὺς
[8, 38]	ἢ κατ᾽ ἀνθρώπων φύσιν ἔχοντας	ἕπεσθαί	σφι κτείνοντας καὶ διώκοντας. ~τούτους
[8, 16]	ὑπὸ νεῶν ὀλιγέων ἐς φυγὴν	τρέπεσθαι.	(πολλαὶ μὲν δὴ τῶν Ἑλλήνων
[8, 140]	(μὴ ὦν βούλεσθε παρισούμενοι βασιλέι	στέρεσθαι	μὲν τῆς χώρης, θέειν δὲ
[8, 65]	φωνῆς γενέσθαι νέφος καὶ μεταρσιωθὲν	φέρεσθαι	ἐπὶ Σαλαμῖνος ἐπὶ τὸ στρατόπεδον
[8, 94]	τῶν ἀπὸ τῆς στρατιῆς εἰδόσι	προσφέρεσθαι	τοῖσι Κορινθίοισι. τῇδε δὲ συμβάλλονται
[8, 118]	ἐς δεῖμα πεσόντα τὸν βασιλέα	εἰρέσθαι	βώσαντα τὸν κυβερνήτην εἴ τις
[8, 65]	ἐν Ἐλευσῖνι γινομένων τὸν Δημάρητον,	εἰρέσθαί	τε αὐτὸν ὅ τι τὸ
[8, 88]	τῶν πολεμίων κατέδυσε; καὶ τὸν	ἐπειρέσθαι	εἰ ἀληθέως ἐστὶ Ἀρτεμισίης τὸ
[8, 51]	ἔχρησε, τὸ ξύλινον τεῖχος ἀνάλωτον	ἔσεσθαι·	αὐτὸ δὴ τοῦτο εἶναι τὸ
[8, 76]	πόρῳ τῆς ναυμαχίης τῆς μελλούσης	ἔσεσθαι	ἔκειτο ἡ νῆσος) ἵνα τοὺς
[8, 30]	εἰ ἄλλως βουλοίατο· ἀλλ᾽ οὐκ	ἔσεσθαι	ἑκόντες εἶναι προδόται τῆς Ἑλλάδος.
[8, 96]	τοῦτο δὲ ἔμελλε ἀπελάσαντος βασιλέος	ἔσεσθαι.	~Ξέρξης δὲ ὡς ἔμαθε τὸ
[8, 2]	ἡγεομένοισι, ἀλλὰ λύσειν τὸ μέλλον	ἔσεσθαι	στράτευμα. ~ἐγένετο γὰρ κατ᾽ ἀρχὰς
[8, 136]	ἐλογίζετο κατύπερθέ οἱ τὰ πρήγματα	ἔσεσθαι	τῶν Ἑλληνικῶν. τάχα δ᾽ ἂν
[8, 104]	πόλιος μέλλῃ τι ἐντὸς χρόνου	ἔσεσθαι	χαλεπόν, τότε ἡ ἱρείη αὐτόθι
[8, 68]	ἔπρεπε. (τῇ δὲ ἐγὼ δοκέω	ἀποβήσεσθαι	τὰ τῶν ἀντιπολέμων πρήγματα, τοῦτο
[8, 7]	ταύτης τῆς ἡμέρης τοῖσι Ἕλλησι	ἐπιθήσεσθαι,	οὐδὲ πρότερον ἢ τὸ σύνθημά
[8, 7]	ἢ τὸ σύνθημά σφι ἔμελλε	φανήσεσθαι	παρὰ τῶν περιπλεόντων ὡς ἡκόντων.
[8, 96]	ἐλπίζοντες τῇσι περιεούσῃσι νηυσὶ ἔτι	χρήσεσθαι	βασιλέα. (τῶν δὲ ναυηγίων πολλὰ
[8, 136]	γὰρ Ἀθηναίους οὕτω ἐδόκεε μάλιστα	προσκτήσεσθαι,	λεών τε πολλὸν ἄρα ἀκούων
[8, 86]	ποιεόντων οὐδέν, ἔμελλε τοιοῦτό σφι	συνοίσεσθαι	οἷόν περ ἀπέβη. καίτοι ἦσάν
[8, 137]	δὲ τοὺς θῆτας προηγόρευέ σφι	ἀπαλλάσσεσθαι	ἐκ γῆς τῆς ἑωυτοῦ. (οἳ
[8, 130]	μὲν οὐδὲ προσεδέκοντο τοὺς Ἕλληνας	ἐλεύσεσθαι	ἐς τὴν Ἰωνίην ἀλλ᾽ ἀποχρήσειν
[8, 5]	τῶν λοιπῶν ἤσπαιρε μοῦνος, φάμενος	ἀποπλεύσεσθαί	τε ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου καὶ
[8, 141]	εὖ ἐπιστάμενοι ὅτι ἔμελλον Λακεδαιμόνιοι	πεύσεσθαι	ἥκοντα παρὰ τοῦ βαρβάρου ἄγγελον
[8, 61]	οὐδαμοὺς γὰρ Ἑλλήνων αὐτοὺς ἐπιόντας	ἀποκρούσεσθαι.	~σημαίνων δὲ ταῦτα τῷ λόγῳ
[8, 37]	ἱρά, τῶν οὐκ ὅσιον ἦν	ἅπτεσθαι	ἀνθρώπων οὐδενί. (ὃ μὲν δὴ
[8, 51]	τῆς διαβάσιος τοῦ Ἑλλησπόντου, ἔνθεν	πορεύεσθαι	ἤρξαντο οἱ βάρβαροι, ἕνα αὐτοῦ
[8, 9]	αὐλισθέντας, μετέπειτα νύκτα μέσην παρέντας	πορεύεσθαι	καὶ ἀπαντᾶν τῇσι περιπλεούσῃσι τῶν
[8, 93]	ἐποιεῦντο γυναῖκα ἐπὶ τὰς Ἀθήνας	στρατεύεσθαι.	αὕτη μὲν δή, ὡς πρότερον
[8, 100]	ὡς δώσει δίκην ἀναγνώσας βασιλέα	στρατεύεσθαι	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, καί οἱ
[8, 116]	τοῖσί τε παισὶ ἀπηγόρευε μὴ	στρατεύεσθαι	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα. (οἳ δὲ
[8, 68]	Ἀθήνας, τῶν περ εἵνεκα ὁρμήθης	στρατεύεσθαι,	ἔχεις δὲ τὴν ἄλλην Ἑλλάδα
[8, 134]	Ἀμφιάρεω. (Θηβαίων δὲ οὐδενὶ ἔξεστι	μαντεύεσθαι	αὐτόθι διὰ τόδε· ἐκέλευσε σφέας
[8, 74]	μηδὲ πρὸ χώρης δοριαλώτου μένοντας	μάχεσθαι,	Ἀθηναῖοι δὲ καὶ Αἰγινῆται καὶ
[8, 109]	ἄνδρας ἐς ἀναγκαίην ἀπειληθέντας νενικημένους	ἀναμάχεσθαί	τε καὶ ἀναλαμβάνειν τὴν προτέρην
[8, 135]	ἑπομένους τῶν Θηβαίων ἐν θώματι	ἔχεσθαι	ἀκούοντας βαρβάρου γλώσσης ἀντὶ Ἑλλάδος,
[8, 81]	μόγις ἐκπλῶσαι λαθὼν τοὺς ἐπορμέοντας·	περιέχεσθαι	γὰρ πᾶν τὸ στρατόπεδον τὸ
[8, 52]	Ξέρξην ἐπὶ χρόνον συχνὸν ἀπορίῃσι	ἐνέχεσθαι	οὐ δυνάμενον σφέας ἑλεῖν. ~χρόνῳ
[8, 135]	μιν γλώσσῃ χρᾶν, συγγραψάμενον δὲ	οἴχεσθαι	ἀπιόντα ἐς Θεσσαλίην. ~Μαρδόνιος δὲ
[8, 94]	καὶ ὑπερδείσαντα, τὰ ἱστία ἀειράμενον	οἴχεσθαι	φεύγοντα, ἰδόντας δὲ τοὺς Κορινθίους
[8, 94]	Κορινθίους τὴν στρατηγίδα φεύγουσαν ὡσαύτως	οἴχεσθαι.	(ὡς δὲ ἄρα φεύγοντας γίνεσθαι
[8, 2]	μὴ ὁ Λάκων ἡγεμονεύῃ, Ἀθηναίοισι	ἕψεσθαι	ἡγεομένοισι, ἀλλὰ λύσειν τὸ μέλλον
[8, 113]	στρατηγοῦ (οὗτος γὰρ οὐκ ἔφη	λείψεσθαι	βασιλέος) μετὰ δὲ τῶν ἄλλων
[8, 74]	καὶ τῇσι νηυσὶ οὐκ ἐλπίζοντες	ἐλλάμψεσθαι·	οἳ δὲ ἐν Σαλαμῖνι ὅμως
[8, 29]	ἐπ᾽ ἡμῖν ἐστι τῆς γῆς	ἐστερῆσθαι	καὶ πρὸς ἠνδραποδίσθαι ὑμέας. ἡμεῖς
[8, 36]	αὐτὸς ἱκανὸς εἶναι τῶν ἑωυτοῦ	προκατῆσθαι.	(Δελφοὶ δὲ ταῦτα ἀκούσαντες σφέων
[8, 29]	τῆς γῆς ἐστερῆσθαι καὶ πρὸς	ἠνδραποδίσθαι	ὑμέας. ἡμεῖς μέντοι τὸ πᾶν
[8, 68]	ἐοῦσαν γνώμην με δίκαιον ἐστὶ	ἀποδείκνυσθαι,	τὰ τυγχάνω φρονέουσα ἄριστα ἐς
[8, 87]	γὰρ αὐτῆς ἦσαν ἄλλαι νέες	φίλιαι,	ἡ δὲ αὐτῆς πρὸς τῶν
[8, 93]	πρὸς δὲ καὶ ἄεθλον ἔκειτο	μύριαι	δραχμαί, ὃς ἄν μιν ζωὴν
[8, 2]	Ἀρτεμίσιον ἦν, πάρεξ τῶν πεντηκοντέρων,	διηκόσιαι	καὶ ἑβδομήκοντα καὶ μία. (τὸν
[8, 61]	ἤ περ ἐκείνοισι, ἔστ᾽ ἂν	διηκόσιαι	νέες σφι ἔωσι πεπληρωμέναι· οὐδαμοὺς
[8, 48]	τῶν νεῶν, πάρεξ τῶν πεντηκοντέρων,	τριηκόσιαι	καὶ ἑβδομήκοντα καὶ ὀκτώ. ~ὡς
[8, 144]	θεῶν ἱδρύματά τε κοινὰ καὶ	θυσίαι	ἤθεά τε ὁμότροπα, τῶν προδότας
[8, 33]	Ἐλάτειαν καὶ Ὑάμπολιν καὶ Παραποταμίους	καὶ	Ἄβας, ἔνθα ἦν ἱρὸν Ἀπόλλωνος
[8, 130]	ὁ Ἀρταχαίεω· συνῆρχε δὲ τούτοισι	καὶ	ἀδελφιδέος αὐτοῦ Ἀρταΰντεω προσελομένου Ἰθαμίτρης.
[8, 93]	Ἀθηναίων τριηράρχοισι παρεκεκέλευστο, πρὸς δὲ	καὶ	ἄεθλον ἔκειτο μύριαι δραχμαί, ὃς
[8, 137]	ἀπογόνων τρεῖς ἀδελφεοί, Γαυάνης τε	καὶ	Ἀέροπος καὶ Περδίκκης, ἐκ δὲ
[8, 55]	λόγος παρὰ Ἀθηναίων Ποσειδέωνά τε	καὶ	Ἀθηναίην ἐρίσαντας περὶ τῆς χώρης
[8, 93]	δὲ Πολύκριτός τε ὁ Αἰγινήτης	καὶ	Ἀθηναῖοι Εὐμένης τε ὁ Ἀναγυράσιος
[8, 141]	ἐκ Πελοποννήσου ὑπὸ Μήδων τε	καὶ	Ἀθηναίων, κάρτα τε ἔδεισαν μὴ
[8, 17]	ταύτην τὴν ἡμέρην ἠρίστευσαν Ἀθηναῖοι	καὶ	Ἀθηναίων Κλεινίης ὁ Ἀλκιβιάδεω, ὃς
[8, 137]	ἔπεσσε· ἦσαν γὰρ τὸ πάλαι	καὶ	αἱ τυραννίδες τῶν ἀνθρώπων ἀσθενέες
[8, 60]	ἀπολέεις Σαλαμῖνά τε καὶ Μέγαρα	καὶ	Αἴγιναν, ἤν περ καὶ τὰ
[8, 60]	κόσμῳ, Μεγάροισί τε κερδανέομεν περιεοῦσι	καὶ	Αἰγίνῃ καὶ Σαλαμῖνι, ἐν τῇ
[8, 74]	δοριαλώτου μένοντας μάχεσθαι, Ἀθηναῖοι δὲ	καὶ	Αἰγινῆται καὶ Μεγαρέες αὐτοῦ μένοντας
[8, 100]	κακοί. εἰ δὲ Φοίνικές τε	καὶ	Αἰγύπτιοι καὶ Κύπριοί τε καὶ
[8, 35]	τὴν πόλιν ἐνέπρησαν καὶ Δαυλίων	καὶ	Αἰολιδέων. (ἐπορεύοντο δὲ ταύτῃ ἀποσχισθέντες
[8, 51]	τῇ Ἀττικῇ, Καλλιάδεω ἄρχοντος Ἀθηναίοισι.	(καὶ	αἱρέουσι ἔρημον τὸ ἄστυ, καί
[8, 73]	τέσσερα ἐπήλυδα ἐστί, Δωριέες τε	καὶ	Αἰτωλοὶ καὶ Δρύοπες καὶ Λήμνιοι.
[8, 37]	ἱροῦ τῆς Προναίης βοή τε	καὶ	ἀλαλαγμὸς ἐγίνετο. ~συμμιγέντων δὲ τούτων
[8, 136]	τε πολλὸν ἄρα ἀκούων εἶναι	καὶ	ἄλκιμον, τά τε κατὰ τὴν
[8, 58]	τὰ ἤκουσε Μνησιφίλου, ἑωυτοῦ ποιεύμενος,	καὶ	ἄλλα πολλὰ προστιθείς, ἐς ὃ
[8, 8]	θαλάσσης διεξελθών. (λέγεται μέν νυν	καὶ	ἄλλα ψευδέσι εἴκελα περὶ τοῦ
[8, 38]	ἐγὼ πυνθάνομαι, ὡς πρὸς τούτοισι	καὶ	ἄλλα ὥρων θεῖα· δύο γὰρ
[8, 46]	τριήκοντα παρείχοντο. ἦσαν μέν σφι	καὶ	ἄλλαι πεπληρωμέναι νέες, ἀλλὰ τῇσι
[8, 112]	χρήματα. εἰ δὲ δὴ τινὲς	καὶ	ἄλλοι ἔδοσαν νησιωτέων, οὐκ ἔχω
[8, 98]	δὲ ἐνθεῦτεν ἤδη κατ᾽ ἄλλον	καὶ	ἄλλον διεξέρχεται παραδιδόμενα, κατά περ
[8, 118]	ἀπικνέονται ἐς Σάρδις. ~ἔστι δὲ	καὶ	ἄλλος ὅδε λόγος λεγόμενος, ὡς
[8, 112]	ἔχω εἰπεῖν, δοκέω δὲ τινὰς	καὶ	ἄλλους δοῦναι καὶ οὐ τούτους
[8, 65]	ὁ Θεοκύδεος ἔλεγε, Δημαρήτου τε	καὶ	ἄλλων μαρτύρων καταπτόμενος. ~οἱ δὲ
[8, 14]	τε δή σφεας ἐπέρρωσαν ἀπικόμεναι	καὶ	ἅμα ἀγγελίη ἐλθοῦσα, ὡς τῶν
[8, 64]	ὡς ναυμαχήσοντες. ἡμέρη τε ἐγίνετο	καὶ	ἅμα τῷ ἡλίῳ ἀνιόντι σεισμὸς
[8, 93]	Ἀθηναῖοι Εὐμένης τε ὁ Ἀναγυράσιος	καὶ	Ἀμεινίης Παλληνεύς, ὃς καὶ Ἀρτεμισίην
[8, 10]	δὲ ἑωυτῶν πλήθεΐ τε πολλαπλησίας	καὶ	ἄμεινον πλεούσας. καταφρονήσαντες ταῦτα ἐκυκλοῦντο
[8, 111]	ἀλλ᾽ αἰεὶ φιλοχωρέειν, πενίην τε	καὶ	ἀμηχανίην, καὶ τούτων τῶν θεῶν
[8, 33]	Χαράδραν καὶ Ἔρωχον καὶ Τεθρώνιον	καὶ	Ἀμφίκαιαν καὶ Νέωνα καὶ Πεδιέας
[8, 111]	δύο θεοὺς μεγάλους, πειθώ τε	καὶ	ἀναγκαίην, οὕτω τέ σφι κάρτα
[8, 33]	ἱρὸν Ἀπόλλωνος πλούσιον, θησαυροῖσί τε	καὶ	ἀναθήμασι πολλοῖσι κατεσκευασμένον· ἦν δὲ
[8, 109]	ἀναγκαίην ἀπειληθέντας νενικημένους ἀναμάχεσθαί τε	καὶ	ἀναλαμβάνειν τὴν προτέρην κακότητα. ἡμεῖς
[8, 12]	κακὰ ἧκον. πρὶν γὰρ ἢ	καὶ	ἀναπνεῦσαι σφέας ἔκ τε τῆς
[8, 98]	πᾶσα ὁδός, τοσοῦτοι ἵπποι τε	καὶ	ἄνδρες διεστᾶσι κατὰ ἡμερησίην ὁδὸν
[8, 16]	πλεῦνες νέες τε τῶν βαρβάρων	καὶ	ἄνδρες, οὕτω δὲ ἀγωνιζόμενοι διέστησαν
[8, 66]	Πλαταιέων, καὶ μάλα Καρυστίους τε	καὶ	Ἀνδρίους καὶ Τηνίους τε καὶ
[8, 98]	ἡμερησίην ὁδὸν ἑκάστην ἵππος τε	καὶ	ἀνὴρ τεταγμένος· τοὺς οὔτε νιφετός,
[8, 84]	ἐφάνη, φανεῖσαν δὲ διακελεύσασθαι ὥστε	καὶ	ἅπαν ἀκοῦσαι τὸ τῶν Ἑλλήνων
[8, 9]	μετέπειτα νύκτα μέσην παρέντας πορεύεσθαι	καὶ	ἀπαντᾶν τῇσι περιπλεούσῃσι τῶν νεῶν.
[8, 140]	ὁμαιχμίην συνθέμενοι ἄνευ τε δόλου	καὶ	ἀπάτης. (Μαρδόνιος μὲν ταῦτα ὦ
[8, 115]	κατὰ τάχος ἐς τὸν Ἑλλήσποντον,	καὶ	ἀπικνέεται ἐς τὸν πόρον τῆς
[8, 42]	νέες ἢ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ ἐναυμάχεον	καὶ	ἀπὸ πολίων πλεύνων. (ναύαρχος μέν
[8, 97]	τὸν Ἑλλήσποντον λύσοντες τὰς γεφύρας,	καὶ	ἀπολαμφθεὶς ἐν τῇ Εὐρώπῃ κινδυνεύσῃ
[8, 37]	ἀγχοῦ ἦσαν οἱ βάρβαροι ἐπιόντες	καὶ	ἀπώρων τὸ ἱρόν, ἐν τούτῳ
[8, 122]	θεὸν κοινῇ εἰ λελάβηκε πλήρεα	καὶ	ἀρεστὰ τὰ ἀκροθίνια. ὁ δὲ
[8, 144]	οὐδαμόθι τοσοῦτος οὔτε χώρη κάλλεϊ	καὶ	ἀρετῇ μέγα ὑπερφέρουσα, τὰ ἡμεῖς
[8, 60]	σύμφορον ἐστὶ νέας ἔχουσι βαρυτέρας	καὶ	ἀριθμὸν ἐλάσσονας· τοῦτο δὲ ἀπολέεις
[8, 42]	νέας δὲ πολλῷ πλείστας τε	καὶ	ἄριστα πλεούσας παρείχοντο Ἀθηναῖοι. ~ἐστρατεύοντο
[8, 72]	οἵδε ἦσαν Ἑλλήνων, Λακεδαιμόνιοί τε	καὶ	Ἀρκάδες πάντες καὶ Ἠλεῖοι καὶ
[8, 70]	δὲ Ἕλληνας εἶχε δέος τε	καὶ	ἀρρωδίη, οὐκ ἥκιστα δὲ τοὺς
[8, 130]	ἐπῆλθον Μαρδόντης τε ὁ Βαγαίου	καὶ	Ἀρταΰντης ὁ Ἀρταχαίεω· συνῆρχε δὲ
[8, 93]	Ἀναγυράσιος καὶ Ἀμεινίης Παλληνεύς, ὃς	καὶ	Ἀρτεμισίην ἐπεδίωξε. εἰ μέν νυν
[8, 101]	Περσέων τοῖσι ἐπικλήτοισι, ἔδοξέ οἱ	καὶ	Ἀρτεμισίην ἐς συμβουλίην μεταπέμψασθαι, ὅτι
[8, 73]	μούνη, Δρυόπων δὲ Ἑρμιών τε	καὶ	Ἀσίνη ἡ πρὸς Καρδαμύλῃ τῇ
[8, 27]	οὕτω ὥστε τετρακισχιλίων κρατῆσαι νεκρῶν	καὶ	ἀσπίδων Φωκέας, τῶν τὰς μὲν
[8, 109]	Εὐρώπης βασιλεῦσαι ἐόντα ἀνόσιόν τε	καὶ	ἀτάσθαλον· ὃς τά τε ἱρὰ
[8, 9]	ἡμέρην ἐκείνην αὐτοῦ μείναντάς τε	καὶ	αὐλισθέντας, μετέπειτα νύκτα μέσην παρέντας
[8, 19]	Ἑλλάδα. ταῦτα ἤρεσέ σφι ποιέειν,	καὶ	αὐτίκα πῦρ ἀνακαυσάμενοι ἐτράποντο πρὸς
[8, 32]	αὐτῇ· ἐς τὴν δὴ ἀνηνείκαντο	καὶ	αὐτοὶ ἀνέβησαν. (οἳ δὲ πλεῦνες
[8, 89]	παριέναι πειρώμενοι ὡς ἀποδεξόμενοί τι	καὶ	αὐτοὶ ἔργον βασιλέι, τῇσι σφετέρῃσι
[8, 99]	πάσας ἐστόρεσαν καὶ ἐθυμίων θυμιήματα	καὶ	αὐτοὶ ἦσαν ἐν θυσίῃσί τε
[8, 22]	ἐκ τοῦ μέσου ἡμῖν ἕζεσθε	καὶ	αὐτοὶ καὶ τῶν Καρῶν δέεσθε
[8, 10]	πάγχυ σφι μανίην ἐπενείκαντες ἀνῆγον	καὶ	αὐτοὶ τὰς νέας, ἐλπίσαντες σφέας
[8, 143]	πρὸς μὲν Ἀλέξανδρον ὑπεκρίναντο τάδε.	καὶ	αὐτοὶ τοῦτό γε ἐπιστάμεθα ὅτι
[8, 87]	ἢ αὐτομολέειν ἐκ τῶν βαρβάρων	καὶ	αὐτοῖσι ἀμύνειν, ἀποστρέψας πρὸς ἄλλας
[8, 39]	εἶναι ἐπιχωρίους ἥρωας, Φύλακόν τε	καὶ	Αὐτόνοον, τῶν τὰ τεμένεα ἐστὶ
[8, 79]	οὐδ᾽ ἢν θέλωσι Κορίνθιοί τε	καὶ	αὐτὸς Εὐρυβιάδης οἷοί τε ἔσονται
[8, 109]	μὴ βουλοίατο) ἔλεγέ σφι τάδε.	(καὶ	αὐτὸς ἤδη πολλοῖσι παρεγενόμην καὶ
[8, 93]	πρότερον ἢ εἷλέ μιν ἢ	καὶ	αὐτὸς ἥλω. (τοῖσι γὰρ Ἀθηναίων
[8, 8]	χρημάτων τοῖσι Πέρσῃσι, πολλὰ δὲ	καὶ	αὐτὸς περιεβάλετο· οὗτος ὁ Σκυλλίης
[8, 87]	νηὶ φιλίῃ ἀνδρῶν τε Καλυνδέων	καὶ	αὐτοῦ ἐπιπλέοντος τοῦ Καλυνδέων βασιλέος
[8, 65]	τῇ Μητρὶ καὶ τῇ Κούρῃ,	καὶ	αὐτῶν τε ὁ βουλόμενος καὶ
[8, 47]	μὲν ἅπαντες ἐντὸς οἰκημένοι Θεσπρωτῶν	καὶ	Ἀχέροντος ποταμοῦ ἐστρατεύοντο· Θεσπρωτοὶ γὰρ
[8, 113]	καὶ Μήδους τε καὶ Σάκας	καὶ	Βακτρίους τε καὶ Ἰνδούς, καὶ
[8, 130]	τῇ Ἀσίῃ φεύγων ἐκ Σαλαμῖνος	καὶ	βασιλέα τε καὶ τὴν στρατιὴν
[8, 66]	Μηλιέας καὶ Δωριέας καὶ Λοκροὺς	καὶ	Βοιωτοὺς πανστρατιῇ ἑπομένους πλὴν Θεσπιέων
[8, 40]	ἐκ τῆς Ἀττικῆς, πρὸς δὲ	καὶ	βουλεύσωνται τὸ ποιητέον αὐτοῖσι ἔσται.
[8, 75]	(τυγχάνει γὰρ φρονέων τὰ βασιλέος	καὶ	βουλόμενος μᾶλλον τὰ ὑμέτερα κατύπερθε
[8, 92]	τὸ σημήιον ἰδὼν τῆς στρατηγίδος,	καὶ	βώσας τὸν Θεμιστοκλέα ἐπεκερτόμησε ἐς
[8, 25]	περὶ τοὺς νεκροὺς τοὺς ἑωυτοῦ·	καὶ	γὰρ δὴ καὶ γελοῖον ἦν·
[8, 140]	ὑμέας ἦλθον ἔχων λόγους τούσδε·	καὶ	γὰρ δύναμις ὑπὲρ ἄνθρωπον ἡ
[8, 71]	ἀνδρὸς ἐργαζομένου, ἤνετο τὸ ἔργον·	καὶ	γὰρ λίθοι καὶ πλίνθοι καὶ
[8, 101]	τὰ ἐμά. (σὺ ὦν ἐμοί,	καὶ	γὰρ περὶ τῆς ναυμαχίης εὖ
[8, 35]	ἐπέσχον τῆς Φωκίδος, πάντα ἐσιναμώρεον·	καὶ	γὰρ τῶν Πανοπέων τὴν πόλιν
[8, 25]	τοὺς ἑωυτοῦ· καὶ γὰρ δὴ	καὶ	γελοῖον ἦν· τῶν μὲν χίλιοι
[8, 22]	γράμματα βασιλέα Ἴωνας ποιήσῃ μεταβαλεῖν	καὶ	γενέσθαι πρὸς ἑωυτῶν, ἢ ἐπείτε
[8, 61]	λόγῳ ὡς εἴη καὶ πόλις	καὶ	γῆ μέζων ἤ περ ἐκείνοισι,
[8, 24]	ὀρυξάμενος ἔθαψε, φυλλάδα τε ἐπιβαλὼν	καὶ	γῆν ἐπαμησάμενος, ἵνα μὴ ὀφθείησαν
[8, 3]	μέγα πεποιημένοι περιεῖναι τὴν Ἑλλάδα	καὶ	γνόντες, εἰ στασιάσουσι περὶ τῆς
[8, 36]	πέρι ἐφρόντιζον. τέκνα μέν νυν	καὶ	γυναῖκας πέρην ἐς τὴν Ἀχαιίην
[8, 33]	τῶν Φωκέων πρὸς τοῖσι ὄρεσι,	καὶ	γυναῖκας τινὰς διέφθειραν μισγόμενοι ὑπὸ
[8, 40]	Ἀθηναῖοι, ἵνα αὐτοὶ παῖδάς τε	καὶ	γυναῖκας ὑπεξαγάγωνται ἐκ τῆς Ἀττικῆς,
[8, 60]	τὴν ἡμῖν ὑπέκκειται τέκνα τε	καὶ	γυναῖκες. καὶ μὲν καὶ τόδε
[8, 35]	τῶν Πανοπέων τὴν πόλιν ἐνέπρησαν	καὶ	Δαυλίων καὶ Αἰολιδέων. (ἐπορεύοντο δὲ
[8, 86]	πρὸς Εὐβοίῃ, πᾶς τις προθυμεόμενος	καὶ	δειμαίνων Ξέρξην, ἐδόκεέ τε ἕκαστος
[8, 124]	Εὐρυβιάδῃ ἐλαίης στέφανον, σοφίης δὲ	καὶ	δεξιότητος Θεμιστοκλέι καὶ τούτῳ στέφανον
[8, 79]	ἔν τε τῷ ἄλλῳ καιρῷ	καὶ	δὴ καὶ ἐν τῷδε περὶ
[8, 134]	Φωκέων ἀπικόμενος ἐπὶ τὸ χρηστήριον·	καὶ	δὴ καὶ ἐς Θήβας πρῶτα
[8, 96]	ταύτης εἰρημένοι Βάκιδι καὶ Μουσαίῳ,	καὶ	δὴ καὶ κατὰ τὰ ναυήγια
[8, 52]	ἀμυνόμενοι δὲ ἄλλα τε ἀντεμηχανῶντο	καὶ	δὴ καὶ προσιόντων τῶν βαρβάρων
[8, 132]	καὶ ἐς Σπάρτην τε ἀπίκοντο	καὶ	δὴ καὶ τότε ἐς τὴν
[8, 41]	τῷ χρηστηρίῳ τε βουλόμενοι ὑπηρετέειν	καὶ	δὴ καὶ τοῦδε εἵνεκα οὐκ
[8, 105]	ποιεύμενος ἐκ τούτου τὴν ζόην,	καὶ	δὴ καὶ τοῦτον. καὶ οὐ
[8, 118]	Στρυμονίην ὑπολαβεῖν μέγαν καὶ κυματίην.	καὶ	δὴ μᾶλλον γάρ τι χειμαίνεσθαι
[8, 94]	καταπροδοὺς τοὺς Ἕλληνας· οἳ δὲ	καὶ	δὴ νικῶσι ὅσον αὐτοὶ ἠρῶντο
[8, 141]	τέ σφι ἔδοξε πέμπειν ἀγγέλους.	(καὶ	δὴ συνέπιπτε ὥστε ὁμοῦ σφεων
[8, 88]	θηεύμενον μαθεῖν τὴν νέα ἐμβαλοῦσαν,	καὶ	δή τινα εἰπεῖν τῶν παρεόντων
[8, 41]	τῷ ἱρῷ· λέγουσί τε ταῦτα	καὶ	δὴ ὡς ἐόντι ἐπιμήνια ἐπιτελέουσι
[8, 121]	τὴν Ἄνδρον, τραπόμενοι ἐς Κάρυστον	καὶ	δηιώσαντες αὐτῶν τὴν χώρην ἀπαλλάσσοντο
[8, 142]	Ἑλλήνων οὐδαμοῖσι, ὑμῖν δὲ δὴ	καὶ	διὰ πάντων ἥκιστα πολλῶν εἵνεκα.
[8, 37]	δὴ ἐπὶ τούτῳ δεύτερα ἐπιγενόμενα	καὶ	διὰ πάντων φασμάτων ἄξια θωμάσαι
[8, 22]	πρὸς ἑωυτῶν, ἢ ἐπείτε ἀνενειχθῇ	καὶ	διαβληθῇ πρὸς Ξέρξην, ἀπίστους ποιήσῃ
[8, 129]	οὗτοι τῶν Περσέων οἵ περ	καὶ	διεφθάρησαν ὑπὸ τῆς θαλάσσης· αἴτιον
[8, 53]	ἑωυτοὺς κατὰ τοῦ τείχεος κάτω	καὶ	διεφθείροντο, οἳ δὲ ἐς τὸ
[8, 79]	ἄριστον ἄνδρα γενέσθαι ἐν Ἀθήνῃσι	καὶ	δικαιότατον. (οὗτος ὡνὴρ στὰς ἐπὶ
[8, 38]	φύσιν ἔχοντας ἕπεσθαί σφι κτείνοντας	καὶ	διώκοντας. ~τούτους δὲ τοὺς δύο
[8, 100]	πειρώμεθα τῆς Πελοποννήσου· εἰ δὲ	καὶ	δοκέει ἐπισχεῖν, παρέχει ποιέειν ταῦτα.
[8, 73]	Λήμνιοι. Δωριέων μὲν πολλαί τε	καὶ	δόκιμοι πόλιες, Αἰτωλῶν δὲ Ἦλις
[8, 73]	ἐστί, Δωριέες τε καὶ Αἰτωλοὶ	καὶ	Δρύοπες καὶ Λήμνιοι. Δωριέων μὲν
[8, 34]	αὐτῶν ἐσχίζετο. τὸ μὲν πλεῖστον	καὶ	δυνατώτατον τοῦ στρατοῦ ἅμα αὐτῷ
[8, 143]	γλιχόμενοι ἀμυνεύμεθα οὕτω ὅκως ἂν	καὶ	δυνώμεθα. ὁμολογῆσαι δὲ τῷ βαρβάρῳ
[8, 24]	νεκροὶ ἐν Θερμοπύλῃσι (ἦσαν δὲ	καὶ	δύο μυριάδες) ὑπολιπόμενος τούτων ὡς
[8, 115]	δὲ λοιμός τε τὸν στρατὸν	καὶ	δυσεντερίη κατ᾽ ὁδὸν ἔφθειρε. τοὺς
[8, 120]	καὶ ξεινίην τέ σφι συνθέμενος	καὶ	δωρησάμενος αὐτοὺς ἀκινάκῃ τε χρυσέῳ
[8, 66]	τότε οὔκω ἑπομένους βασιλέι, Μηλιέας	καὶ	Δωριέας καὶ Λοκροὺς καὶ Βοιωτοὺς
[8, 2]	ἦν, πάρεξ τῶν πεντηκοντέρων, διηκόσιαι	καὶ	ἑβδομήκοντα καὶ μία. (τὸν δὲ
[8, 48]	νεῶν, πάρεξ τῶν πεντηκοντέρων, τριηκόσιαι	καὶ	ἑβδομήκοντα καὶ ὀκτώ. ~ὡς δὲ
[8, 109]	ἔχῃ ἀποστροφήν· τά περ ὦν	καὶ	ἐγένετο. ~Θεμιστοκλέης μὲν ταῦτα λέγων
[8, 86]	περ ἀπέβη. καίτοι ἦσάν γε	καὶ	ἐγένοντο ταύτην τὴν ἡμέρην μακρῷ
[8, 124]	ἀκρίτων, ὅμως Θεμιστοκλέης ἐβώσθη τε	καὶ	ἐδοξώθη εἶναι ἀνὴρ πολλὸν Ἑλλήνων
[8, 99]	τε ὁδοὺς μυρσίνῃ πάσας ἐστόρεσαν	καὶ	ἐθυμίων θυμιήματα καὶ αὐτοὶ ἦσαν
[8, 113]	τοῖσι εἴδεά τε ὑπῆρχε διαλέγων	καὶ	εἰ τεοῖσι τι χρηστὸν συνῄδεε
[8, 1]	Ἀθηναῖοι μὲν νέας παρεχόμενοι ἑκατὸν	καὶ	εἴκοσι καὶ ἑπτά· ὑπὸ δὲ
[8, 77]	χρυσαόρου ἱερὸν ἀκτήν νηυσὶ γεφυρώσωσι	καὶ	εἰναλίην Κυνόσουραν ἐλπίδι μαινομένῃ, λιπαρὰς
[8, 144]	πρότερον ἐτυγχάνετε ἐπιστάμενοι, ἔστ᾽ ἂν	καὶ	εἷς περιῇ Ἀθηναίων, μηδαμὰ ὁμολογήσοντας
[8, 21]	Πολύας, γένος Ἀντικυρεύς, τῷ προσετέτακτο,	καὶ	εἶχε πλοῖον κατῆρες ἕτοιμον, εἰ
[8, 100]	ἀπάγειν τὴν στρατιήν, ἄλλην ἔχω	καὶ	ἐκ τῶνδε βουλήν. (σὺ Πέρσας,
[8, 44]	τοὺς ἄλλους παρεχόμενοι νέας ὀγδώκοντα	καὶ	ἑκατόν, μοῦνοι· ἐν Σαλαμῖνι γὰρ
[8, 131]	ἐς Αἴγιναν, νέες ἀριθμὸν δέκα	καὶ	ἑκατόν. (στρατηγὸς δὲ καὶ ναύαρχος
[8, 102]	μεγάλη ἔσται σέο τε περιεόντος	καὶ	ἐκείνων τῶν πρηγμάτων περὶ οἶκον
[8, 32]	ὁκόσα δὲ ἐπέσχον, πάντα ἐπέφλεγον	καὶ	ἔκειρον, καὶ ἐς τὰς πόλις
[8, 91]	δὲ βαρβάρων ἐς φυγὴν τραπομένων	καὶ	ἐκπλεόντων πρὸς τὸ Φάληρον, Αἰγινῆται
[8, 33]	Νέωνα καὶ Πεδιέας καὶ Τριτέας	καὶ	Ἐλάτειαν καὶ Ὑάμπολιν καὶ Παραποταμίους
[8, 115]	τε ἡμέρωι καὶ τῶν ἀγρίων,	καὶ	ἔλειπον οὐδέν· ταῦτα δ᾽ ἐποίεον
[8, 24]	ὑμέων παραδίδωσι ἐκλιπόντα τὴν τάξιν	καὶ	ἐλθόντα θεήσασθαι ὅκως μάχεται πρὸς
[8, 71]	καὶ φορμοὶ ψάμμου πλήρεες ἐσεφέροντο,	καὶ	ἐλίνυον οὐδένα χρόνον οἱ βοηθήσαντες
[8, 89]	ἄλλων συμμάχων, ὀλίγοι δὲ τινὲς	καὶ	Ἑλλήνων· ἅτε γὰρ νέειν ἐπιστάμενοι,
[8, 6]	ὁρμήσειαν φεύγοντάς τε εὐφρόνη καταλαμβάνῃ·	καὶ	ἔμελλον δῆθεν ἐκφεύξεσθαι, ἔδει δὲ
[8, 66]	ἡμέρας τρεῖς ἔπλεον δι᾽ Εὐρίπου,	καὶ	ἐν ἑτέρῃσι τρισὶ ἡμέρῃσι ἐγένοντο
[8, 115]	καὶ ἐν Σίρι τῆς Παιονίης	καὶ	ἐν Μακεδονίῃ. (ἔνθα καὶ τὸ
[8, 115]	τρέφειν, ἐν Θεσσαλίῃ τε τινὰς	καὶ	ἐν Σίρι τῆς Παιονίης καὶ
[8, 8]	τῶν τότε ἀνθρώπων ἄριστος, ὃς	καὶ	ἐν τῇ ναυηγίῃ τῇ κατὰ
[8, 79]	τῷ ἄλλῳ καιρῷ καὶ δὴ	καὶ	ἐν τῷδε περὶ τοῦ ὁκότερος
[8, 6]	κατέμεινάν τε ἐν τῇ Εὐβοίῃ	καὶ	ἐναυμάχησαν, ἐγένετο δὲ ὧδε. ἐπείτε
[8, 26]	ὀλίγοι τινές, βίου τε δεόμενοι	καὶ	ἐνεργοὶ βουλόμενοι εἶναι. ἄγοντες δὲ
[8, 54]	ἰδὼν ἐνυπνίου ἐνετέλλετο ταῦτα, εἴτε	καὶ	ἐνθύμιόν οἱ ἐγένετο ἐμπρήσαντι τὸ
[8, 4]	ἐγένετο. ~τότε δὲ οὗτοι οἱ	καὶ	ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον Ἑλλήνων ἀπικόμενοι ὡς
[8, 45]	~Μεγαρέες δὲ τὠυτὸ πλήρωμα παρείχοντο	καὶ	ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ, Ἀμπρακιῶται δὲ ἑπτὰ
[8, 43]	δὲ τὸ αὐτὸ πλήρωμα παρεχόμενοι	καὶ	ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ· Σικυώνιοι δὲ πεντεκαίδεκα
[8, 90]	τῆς καταδυσάσης νεὸς βάλλοντες ἀπήραξαν	καὶ	ἐπέβησάν τε καὶ ἔσχον αὐτήν.
[8, 113]	τε ἄμεινον εἶναι ἐν Θεσσαλίῃ,	καὶ	ἔπειτα ἅμα τῷ ἔαρι πειρᾶσθαι
[8, 98]	~ταῦτά τε ἅμα Ξέρξης ἐποίεε	καὶ	ἔπεμπε ἐς Πέρσας ἀγγελέοντα τὴν
[8, 109]	τε ἐς τὸν Ἑλλήσποντον πλέειν	καὶ	ἐπὶ σφέων αὐτῶν βαλόμενοι, εἰ
[8, 72]	πάντες καὶ Ἠλεῖοι καὶ Κορίνθιοι	καὶ	Ἐπιδαύριοι καὶ Φλιάσιοι καὶ Τροιζήνιοι
[8, 108]	γνώμην ἀπεδείκνυτο διὰ νήσων τραπομένους	καὶ	ἐπιδιώξαντας τὰς νέας πλέειν ἰθέως
[8, 64]	δέ σφι εὔξασθαι τοῖσι θεοῖσι	καὶ	ἐπικαλέσασθαι τοὺς Αἰακίδας συμμάχους. ὡς
[8, 10]	ἐποιεῦντο μεγάλην ὁρῶντες περιεχομένους αὐτοὺς	καὶ	ἐπιστάμενοι ὡς οὐδεὶς αὐτῶν ἀπονοστήσει·
[8, 32]	τοῦ Παρνησοῦ ἀνέβησαν. ἔστι δὲ	καὶ	ἐπιτηδέη δέξασθαι ὅμιλον τοῦ Παρνησοῦ
[8, 90]	ἥ τε δὴ Ἀττικὴ κατεδύετο	καὶ	ἐπιφερομένη Αἰγιναίη νηῦς κατέδυσε τῶν
[8, 64]	συμμάχους. ὡς δέ σφι ἔδοξε,	καὶ	ἐποίευν ταῦτα· εὐξάμενοι γὰρ πᾶσι
[8, 1]	νέας παρεχόμενοι ἑκατὸν καὶ εἴκοσι	καὶ	ἑπτά· ὑπὸ δὲ ἀρετῆς τε
[8, 108]	στρατιὴ διαφθερέεται, ἐπιχειρέοντι δὲ αὐτῷ	καὶ	ἔργου ἐχομένῳ πάντα τὰ κατὰ
[8, 46]	τὰς ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ εἴκοσι παρεχόμενοι	καὶ	Ἐρετριέες τὰς ἑπτά· οὗτοι δὲ
[8, 72]	Ἐπιδαύριοι καὶ Φλιάσιοι καὶ Τροιζήνιοι	καὶ	Ἑρμιονέες. οὗτοι μὲν ἦσαν οἱ
[8, 106]	οὕτω περιῆλθε ἥ τε τίσις	καὶ	Ἑρμότιμος. ~Ξέρξης δὲ ὡς τοὺς
[8, 33]	Δρυμὸν πόλιν κατὰ δὲ Χαράδραν	καὶ	Ἔρωχον καὶ Τεθρώνιον καὶ Ἀμφίκαιαν
[8, 134]	ἐπιχωρίων ἄνδρα καταβῆναι παρὰ Τροφώνιον,	καὶ	ἐς Ἄβας τὰς Φωκέων ἀπικόμενος
[8, 121]	Ἰσθμὸν ἀναθεῖναι, ἥ περ ἔτι	καὶ	ἐς ἐμὲ ἦν, τὴν δὲ
[8, 39]	ἀπὸ τοῦ Παρνησοῦ λίθοι ἔτι	καὶ	ἐς ἡμέας ἦσαν σόοι, ἐν
[8, 66]	ἢ ἐπί τε Σηπιάδα ἀπίκοντο	καὶ	ἐς Θερμοπύλας· (ἀντιθήσω γὰρ τοῖσί
[8, 134]	ἐπὶ τὸ χρηστήριον· καὶ δὴ	καὶ	ἐς Θήβας πρῶτα ὡς ἀπίκετο,
[8, 142]	ἀγὼν ἐγένετο, νῦν δὲ φέρει	καὶ	ἐς πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα· (ἄλλως
[8, 3]	κατ᾽ ἀρχὰς λόγος, πρὶν ἢ	καὶ	ἐς Σικελίην πέμπειν ἐπὶ συμμαχίην,
[8, 132]	τὸ στρατόπεδον τῶν Ἑλλήνων, οἳ	καὶ	ἐς Σπάρτην ὀλίγῳ πρότερον τούτων
[8, 132]	ἐόντες ὑπεξέσχον ἐκ τῆς Χίου	καὶ	ἐς Σπάρτην τε ἀπίκοντο καὶ
[8, 32]	ἐς τὰς πόλις ἐνιέντες πῦρ	καὶ	ἐς τὰ ἱρά. ~πορευόμενοι γὰρ
[8, 32]	ἐπέσχον, πάντα ἐπέφλεγον καὶ ἔκειρον,	καὶ	ἐς τὰς πόλις ἐνιέντες πῦρ
[8, 36]	ἐς τοῦ Παρνησοῦ τὰς κορυφὰς	καὶ	ἐς τὸ Κωρύκιον ἄντρον ἀνηνείκαντο,
[8, 135]	Μῦν, περιστρωφώμενον πάντα τὰ χρηστήρια,	καὶ	ἐς τοῦ Πτῴου Ἀπόλλωνος τὸ
[8, 85]	εἶχον τὸ πρὸς Ἐλευσῖνός τε	καὶ	ἑσπέρης κέρας) κατὰ δὲ Λακεδαιμονίους
[8, 90]	βάλλοντες ἀπήραξαν καὶ ἐπέβησάν τε	καὶ	ἔσχον αὐτήν. (ταῦτα γενόμενα τοὺς
[8, 12]	τὰς πρῴρας τῶν νεῶν εἱλέοντο	καὶ	ἐτάρασσον τοὺς ταρσοὺς τῶν κωπέων.
[8, 27]	τοῦ νηοῦ τοῦ ἐν Δελφοῖσι,	καὶ	ἕτεροι τοιοῦτοι ἐν Ἄβῃσι ἀνακέαται.
[8, 80]	τοῖσιδε. ~κάρτα τε χρηστὰ διακελεύεαι	καὶ	εὖ ἤγγειλας· τὰ γὰρ ἐγὼ
[8, 110]	ἐφάνη ἐὼν ἀληθέως σοφός τε	καὶ	εὔβουλος, πάντως ἕτοιμοι ἦσαν λέγοντι
[8, 111]	ἄρα αἱ Ἀθῆναι μεγάλαι τε	καὶ	εὐδαίμονες, αἳ καὶ θεῶν χρηστῶν
[8, 136]	πυθόμενος ὅτι πρόξεινός τε εἴη	καὶ	εὐεργέτης ὁ Ἀλέξανδρος ἔπεμπε· (τοὺς
[8, 99]	αὐτοὶ ἦσαν ἐν θυσίῃσί τε	καὶ	εὐπαθείῃσι. (ἡ δὲ δευτέρη σφι
[8, 61]	κελεύων τῷ μὴ ἐστὶ πατρὶς	καὶ	Εὐρυβιάδην οὐκ ἐῶν ἐπιψηφίζειν ἀπόλι
[8, 105]	ἀγινέων ἐπώλεε ἐς Σάρδις τε	καὶ	Ἔφεσον χρημάτων μεγάλων. (παρὰ γὰρ
[8, 107]	ταύτης, ἔδοξάν τε νέας εἶναι	καὶ	ἔφευγον ἐπὶ πολλόν· χρόνῳ δὲ
[8, 130]	Σάμον· αἳ δὲ τῶν νεῶν	καὶ	ἐχειμέρισαν αὐτοῦ· Περσέων δὲ καὶ
[8, 94]	νομίζουσι γενέσθαι· μαρτυρέει δέ σφι	καὶ	ἡ ἄλλη Ἑλλάς. ~Ἀριστείδης δὲ
[8, 92]	ἥ τε Θεμιστοκλέος διώκουσα νέα	καὶ	ἡ Πολυκρίτου τοῦ Κριοῦ ἀνδρὸς
[8, 87]	Ἀρτεμισίης ἐδιώκετο ὑπὸ νεὸς Ἀττικῆς·	καὶ	ἣ οὐκ ἔχουσα διαφυγεῖν, ἔμπροσθε
[8, 10]	τῶν Ἑλλήνων πρήγματα. (ὅσοισι δὲ	καὶ	ἡδομένοισι ἦν τὸ γινόμενον, ἅμιλλαν
[8, 83]	καὶ οὗτοι μὲν δὴ ἐσέβαινον,	καὶ	ἧκε ἡ ἀπ᾽ Αἰγίνης τριήρης,
[8, 72]	Λακεδαιμόνιοί τε καὶ Ἀρκάδες πάντες	καὶ	Ἠλεῖοι καὶ Κορίνθιοι καὶ Ἐπιδαύριοι
[8, 140]	παρ᾽ ἐμοὶ ἐοῦσαν δύναμιν· ὥστε	καὶ	ἢν ἡμέας ὑπερβάλησθε καὶ νικήσητε,
[8, 65]	Ἀθηναίοισί τε καὶ τοῖσι συμμάχοισι.	(καὶ	ἢν μέν γε κατασκήψῃ ἐς
[8, 136]	θαλάσσης κρατήσειν, τά περ ἂν	καὶ	ἦν, πεζῇ τε ἐδόκεε πολλῷ
[8, 132]	τὴν δὲ Σάμον ἐπιστέατο δόξῃ	καὶ	Ἡρακλέας στήλας ἴσον ἀπέχειν. συνέπιπτε
[8, 114]	βασιλεῦ Μήδων, Λακεδαιμόνιοί τέ σε	καὶ	Ἡρακλεῖδαι οἱ ἀπὸ Σπάρτης αἰτέουσι
[8, 132]	Λακεδαιμονίων ἐλευθεροῦν τὴν Ἰωνίην· (τῶν	καὶ	Ἡρόδοτος ὁ Βασιληίδεω ἦν· οἳ
[8, 109]	ἡμεῖς κατεργασάμεθα, ἀλλὰ θεοί τε	καὶ	ἥρωες, οἳ ἐφθόνησαν ἄνδρα ἕνα
[8, 101]	ὡς ἐκ κακῶν ἐχάρη τε	καὶ	ἥσθη, πρὸς Μαρδόνιόν τε βουλευσάμενος
[8, 55]	νηός, ἐν τῷ ἐλαίη τε	καὶ	θάλασσα ἔνι, τὰ λόγος παρὰ
[8, 112]	Ἄνδρον ὡς πολιορκέοιτο διότι ἐμήδισε,	καὶ	Θεμιστοκλέα ὡς εἴη ἐν αἴνῃ
[8, 111]	γεωπείνας ἐς τὰ μέγιστα ἀνήκοντας,	καὶ	θεοὺς δύο ἀχρήστους οὐκ ἐκλείπειν
[8, 25]	τοὺς κειμένους εἶναι πάντας Λακεδαιμονίους	καὶ	Θεσπιέας, ὁρῶντες καὶ τοὺς εἵλωτας.
[8, 144]	ἐὸν ὅμαιμόν τε καὶ ὁμόγλωσσον	καὶ	θεῶν ἱδρύματά τε κοινὰ καὶ
[8, 111]	μεγάλαι τε καὶ εὐδαίμονες, αἳ	καὶ	θεῶν χρηστῶν ἥκοιεν εὖ, (ἐπεὶ
[8, 26]	σφι ἔλεγον ὡς Ὀλύμπια ἄγουσι	καὶ	θεωρέοιεν ἀγῶνα γυμνικὸν καὶ ἱππικόν.
[8, 144]	καὶ θεῶν ἱδρύματά τε κοινὰ	καὶ	θυσίαι ἤθεά τε ὁμότροπα, τῶν
[8, 67]	καὶ ταξίαρχοι ἀπὸ τῶν νεῶν,	καὶ	ἵζοντο ὥς σφι βασιλεὺς ἑκάστῳ
[8, 113]	καὶ Σάκας καὶ Βακτρίους τε	καὶ	Ἰνδούς, καὶ τὸν πεζὸν καὶ
[8, 26]	ἄγουσι καὶ θεωρέοιεν ἀγῶνα γυμνικὸν	καὶ	ἱππικόν. ὁ δὲ ἐπείρετο ὅ
[8, 100]	ἐστὶ ἡμῖν, ἀλλ᾽ ἀνδρῶν τε	καὶ	ἵππων. σοὶ δὲ οὔτε τις
[8, 56]	ἔς τε τὰς νέας ἐσέπιπτον	καὶ	ἱστία ἀείροντο ὡς ἀποθευσόμενοι· τοῖσί
[8, 109]	τῷ ἔαρι καταπλέωμεν ἐπὶ Ἑλλησπόντου	καὶ	Ἰωνίης” (ταῦτα ἔλεγε ἀποθήκην μέλλων
[8, 61]	καὶ τοὺς Κορινθίους πολλά τε	καὶ	κακὰ ἔλεγε, ἑωυτοῖσι τε ἐδήλου
[8, 72]	Πελοποννησίοισι ἔμελε οὐδέν. Ὀλύμπια δὲ	καὶ	Κάρνεια παροιχώκεε ἤδη. ~οἰκέει δὲ
[8, 115]	εἰπεῖν. (ὅκου δὲ πορευόμενοι γινοίατο	καὶ	κατ᾽ οὕστινας ἀνθρώπους, τὸν τούτων
[8, 108]	ἔσται προσχωρῆσαι κατὰ πόλις τε	καὶ	κατὰ ἔθνεα, ἤτοι ἁλισκομένων γε
[8, 33]	τὸν Κηφισὸν ποταμὸν ἐδηίουν πάντα,	καὶ	κατὰ μὲν ἔκαυσαν Δρυμὸν πόλιν
[8, 11]	εἴχοντο ἐν ὀλίγῳ περ ἀπολαμφθέντες	καὶ	κατὰ στόμα. (ἐνθαῦτα τριήκοντα νέας
[8, 96]	Βάκιδι καὶ Μουσαίῳ, καὶ δὴ	καὶ	κατὰ τὰ ναυήγια τὰ ταύτῃ
[8, 86]	μὲν Ἑλλήνων σὺν κόσμῳ ναυμαχεόντων	καὶ	κατὰ τάξιν, τῶν δὲ βαρβάρων
[8, 109]	ἐν ὁμοίῳ ἐποιέετο, ἐμπιπράς τε	καὶ	καταβάλλων τῶν θεῶν τὰ ἀγάλματα·
[8, 83]	δὲ τούτων τὰ κρέσσω αἱρέεσθαι	καὶ	καταπλέξας τὴν ῥῆσιν, ἐσβαίνειν ἐκέλευε
[8, 83]	ὅσα δὴ ἐν ἀνθρώπου φύσι	καὶ	καταστάσι ἐγγίνεται· (παραινέσας δὲ τούτων
[8, 114]	Ἑλλάδα” ὁ δὲ γελάσας τε	καὶ	κατασχὼν πολλὸν χρόνον, ὥς οἱ
[8, 37]	ἐφέροντο πολλῷ πατάγῳ ἐς αὐτοὺς	καὶ	κατέβαλον συχνούς σφεων, ἐκ δὲ
[8, 87]	νηῦς. (ὡς δὲ ἐνέβαλέ τε	καὶ	κατέδυσε, εὐτυχίῃ χρησαμένη διπλᾶ ἑωυτὴν
[8, 61]	οἱ προέφερε ὅτι ἡλώκεσάν τε	καὶ	κατείχοντο αἱ Ἀθῆναι. (τότε δὴ
[8, 1]	δὲ πέντε, Στυρέες δὲ δύο,	καὶ	Κήιοι δύο τε νέας καὶ
[8, 68]	ἐόντες Αἰγύπτιοί τε καὶ Κύπριοι	καὶ	Κίλικες καὶ Πάμφυλοι, τῶν ὄφελος
[8, 100]	καὶ Αἰγύπτιοι καὶ Κύπριοί τε	καὶ	Κίλικες κακοὶ ἐγένοντο, οὐδὲν πρὸς
[8, 72]	καὶ Ἀρκάδες πάντες καὶ Ἠλεῖοι	καὶ	Κορίνθιοι καὶ Ἐπιδαύριοι καὶ Φλιάσιοι
[8, 118]	μιν ἄνεμον Στρυμονίην ὑπολαβεῖν μέγαν	καὶ	κυματίην. καὶ δὴ μᾶλλον γάρ
[8, 73]	τὸ πάλαι οἴκεον, Ἀρκάδες τε	καὶ	Κυνούριοι· ἓν δὲ ἔθνος τὸ
[8, 68]	λέγονται εἶναι ἐόντες Αἰγύπτιοί τε	καὶ	Κύπριοι καὶ Κίλικες καὶ Πάμφυλοι,
[8, 100]	δὲ Φοίνικές τε καὶ Αἰγύπτιοι	καὶ	Κύπριοί τε καὶ Κίλικες κακοὶ
[8, 47]	Θεσπρωτοὶ γὰρ εἰσὶ ὁμουρέοντες Ἀμπρακιώτῃσι	καὶ	Λευκαδίοισι, οἳ ἐξ ἐσχατέων χωρέων
[8, 73]	τε καὶ Αἰτωλοὶ καὶ Δρύοπες	καὶ	Λήμνιοι. Δωριέων μὲν πολλαί τε
[8, 60]	καὶ Σαλαμῖνι, ἐν τῇ ἡμῖν	καὶ	λόγιον ἐστὶ τῶν ἐχθρῶν κατύπερθε
[8, 66]	ἑπομένους βασιλέι, Μηλιέας καὶ Δωριέας	καὶ	Λοκροὺς καὶ Βοιωτοὺς πανστρατιῇ ἑπομένους
[8, 128]	δὲ στρατηγοῖσι ἐπιλεξαμένοισι τὸ βυβλίον	καὶ	μαθοῦσι τὸν αἴτιον τῆς προδοσίης
[8, 43]	οὗτοι πλὴν Ἑρμιονέων Δωρικόν τε	καὶ	Μακεδνὸν ἔθνος, ἐξ Ἐρινεοῦ τε
[8, 126]	τε χειμερίζοντος περὶ Θεσσαλίην τε	καὶ	Μακεδονίην καὶ οὐδέν κω κατεπείγοντος
[8, 66]	ἑπομένους πλὴν Θεσπιέων καὶ Πλαταιέων,	καὶ	μάλα Καρυστίους τε καὶ Ἀνδρίους
[8, 35]	οἰκίοισι ἔλιπε, πολλῶν αἰεὶ λεγόντων,	καὶ	μάλιστα τὰ Κροίσου τοῦ Ἀλυάττεω
[8, 126]	ἐών, ἐκ δὲ τῶν Πλαταιικῶν	καὶ	μᾶλλον ἔτι γενόμενος, ἔχων ἓξ
[8, 131]	τό τε ἔαρ γινόμενον ἤγειρε	καὶ	Μαρδόνιος ἐν Θεσσαλίῃ ἐών. ὁ
[8, 144]	τὴν Ἑλλάδα. (πολλά τε γὰρ	καὶ	μεγάλα ἐστι τὰ διακωλύοντα ταῦτα
[8, 60]	τοῦτο δὲ ἀπολέεις Σαλαμῖνά τε	καὶ	Μέγαρα καὶ Αἴγιναν, ἤν περ
[8, 74]	μάχεσθαι, Ἀθηναῖοι δὲ καὶ Αἰγινῆται	καὶ	Μεγαρέες αὐτοῦ μένοντας ἀμύνεσθαι. ~ἐνθαῦτα
[8, 144]	μηδ᾽ ἢν ἐθέλωμεν, πρῶτα μὲν	καὶ	μέγιστα τῶν θεῶν τὰ ἀγάλματα
[8, 60]	ὑπέκκειται τέκνα τε καὶ γυναῖκες.	καὶ	μὲν καὶ τόδε ἐν αὐτοῖσι
[8, 62]	ἐπεστραμμένα. σὺ εἰ μενέεις αὐτοῦ	καὶ	μένων ἔσεαι ἀνὴρ ἀγαθός· εἰ
[8, 27]	δόξασαι ἄλλο τι εἶναι τέρας,	καὶ	μετὰ τὰς φυλακὰς αὐτὴ ἡ
[8, 65]	καὶ τῆς φωνῆς γενέσθαι νέφος	καὶ	μεταρσιωθὲν φέρεσθαι ἐπὶ Σαλαμῖνος ἐπὶ
[8, 88]	αὐτῇ συνήνεικε γενέσθαι διαφυγεῖν τε	καὶ	μὴ ἀπολέσθαι, τοῦτο δὲ συνέβη
[8, 89]	ἐπιστάμενοι, τοῖσι αἱ νέες διεφθείροντο,	καὶ	μὴ ἐν χειρῶν νόμῳ ἀπολλύμενοι,
[8, 65]	ταῦτα εἰπεῖν Δημάρητον σίγα τε	καὶ	μηδενὶ ἄλλῳ τὸν λόγον τοῦτον
[8, 113]	καὶ τὴν ἵππον τὴν χιλίην,	καὶ	Μήδους τε καὶ Σάκας καὶ
[8, 89]	πολλοί τε καὶ ὀνομαστοὶ Περσέων	καὶ	Μήδων καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων,
[8, 130]	καὶ ἐχειμέρισαν αὐτοῦ· Περσέων δὲ	καὶ	Μήδων οἱ πλεῦνες ἐπεβάτευον. (στρατηγοὶ
[8, 43]	εἰσὶ Δρύοπες, ὑπὸ Ἡρακλέος τε	καὶ	Μηλιέων ἐκ τῆς νῦν Δωρίδος
[8, 46]	καὶ Σερίφιοί τε καὶ Σίφνιοι	καὶ	Μήλιοι ἐστρατεύοντο· οὗτοι γὰρ οὐκ
[8, 2]	τῶν πεντηκοντέρων, διηκόσιαι καὶ ἑβδομήκοντα	καὶ	μία. (τὸν δὲ στρατηγὸν τὸν
[8, 124]	ἐς Λακεδαίμονα ἀπίκετο θέλων τιμηθῆναι·	καὶ	μιν Λακεδαιμόνιοι καλῶς μὲν ὑπεδέξαντο,
[8, 134]	ἔς τε Λεβάδειαν φαίνεται ἀπικόμενος	καὶ	μισθῷ πείσας τῶν ἐπιχωρίων ἄνδρα
[8, 81]	φάμενος ἐξ Αἰγίνης τε ἥκειν	καὶ	μόγις ἐκπλῶσαι λαθὼν τοὺς ἐπορμέοντας·
[8, 96]	τῆς ναυμαχίης ταύτης εἰρημένοι Βάκιδι	καὶ	Μουσαίῳ, καὶ δὴ καὶ κατὰ
[8, 131]	δέκα καὶ ἑκατόν. (στρατηγὸς δὲ	καὶ	ναύαρχος ἦν Λευτυχίδης ὁ Μενάρεος
[8, 88]	ὁρᾷς Ἀρτεμισίην ὡς εὖ ἀγωνίζεται	καὶ	νέα τῶν πολεμίων κατέδυσε; καὶ
[8, 17]	ἄλλα τε μεγάλα ἔργα ἀπεδέξαντο	καὶ	νέας αὐτοῖσι ἀνδράσι εἷλον Ἑλληνίδας
[8, 33]	Ἔρωχον καὶ Τεθρώνιον καὶ Ἀμφίκαιαν	καὶ	Νέωνα καὶ Πεδιέας καὶ Τριτέας
[8, 140]	ὥστε καὶ ἢν ἡμέας ὑπερβάλησθε	καὶ	νικήσητε, τοῦ περ ὑμῖν οὐδεμία
[8, 60]	καὶ τὰ ἐγὼ ἐλπίζω γένηται	καὶ	νικήσωμεν τῇσι νηυσί, οὔτε ὑμῖν
[8, 69]	ἥσθη τῇ γνώμῃ τῇ Ἀρτεμισίης,	καὶ	νομίζων ἔτι πρότερον σπουδαίην εἶναι
[8, 115]	κατ᾽ ὁδὸν ἔφθειρε. τοὺς δὲ	καὶ	νοσέοντας αὐτῶν κατέλειπε, ἐπιτάσσων τῇσι
[8, 22]	δυνατὸν ποιῆσαι, ὑμεῖς δὲ ἔτι	καὶ	νῦν ἐκ τοῦ μέσου ἡμῖν
[8, 143]	αὐτὴν ὁδὸν ἴῃ τῇ περ	καὶ	νῦν ἔρχεται, μήκοτε ὁμολογήσειν ἡμέας
[8, 33]	κατεσκευασμένον· ἦν δὲ καὶ τότε	καὶ	νῦν ἔτι χρηστήριον αὐτόθι. καὶ
[8, 110]	τὰς ἐν Ἑλλησπόντῳ γεφύρας λύειν.	καὶ	νῦν κατ᾽ ἡσυχίην πολλὴν κομίζεο”
[8, 75]	οἱ Ἕλληνες δρησμὸν βουλεύονται καταρρωδηκότες,	καὶ	νῦν παρέχει κάλλιστον ὑμέας ἔργων
[8, 120]	ὀπίσω κομιδῇ ἀπικόμενος ἐς Ἄβδηρα	καὶ	ξεινίην τέ σφι συνθέμενος καὶ
[8, 118]	τις γένηται τῶν πολλῶν ἐπιβατέων”	καὶ	Ξέρξην λέγεται ἀκούσαντα ταῦτα εἰπεῖν
[8, 114]	Μαρδόνιός τε τὴν στρατιὴν διέκρινε	καὶ	Ξέρξης ἦν περὶ Θεσσαλίην, χρηστήριον
[8, 71]	καὶ γὰρ λίθοι καὶ πλίνθοι	καὶ	ξύλα καὶ φορμοὶ ψάμμου πλήρεες
[8, 51]	φραξάμενοι τὴν ἀκρόπολιν θύρῃσί τε	καὶ	ξύλοισι ἠμύνοντο τοὺς ἐπιόντας, ἅμα
[8, 137]	(ὁ μὲν δὴ Γαυάνης τε	καὶ	ὁ Ἀέροπος οἱ πρεσβύτεροι ἕστασαν
[8, 42]	Σαλαμῖνα κατέσχον τὰς νέας, συνέρρεε	καὶ	ὁ λοιπὸς πυνθανόμενος ὁ τῶν
[8, 126]	γὰρ Ποτιδαιῆται, ὡς βασιλεὺς παρεξεληλάκεε	καὶ	ὁ ναυτικὸς τοῖσι Πέρσῃσι οἰχώκεε
[8, 60]	δὲ τῷ ναυτικῷ αὐτῶν ἕψεται	καὶ	ὁ πεζὸς στρατός, καὶ οὕτω
[8, 101]	λέγων ὥς μοι Πέρσαι τε	καὶ	ὁ πεζὸς στρατὸς οὐδενὸς μεταίτιοι
[8, 138]	ὑπερφέροντα τῶν ἄλλων. (ἐν τούτοισι	καὶ	ὁ Σιληνὸς τοῖσι κήποισι ἥλω,
[8, 116]	πηγὰς τοῦ Στρυμόνος οἰκημένων. ~ἔνθα	καὶ	ὁ τῶν Βισαλτέων βασιλεὺς γῆς
[8, 81]	παραρτέεσθαι τε συνεβούλευε ὡς ἀλεξησομένους.	καὶ	ὃ μὲν ταῦτα εἴπας μετεστήκεε,
[8, 11]	ἐόντων αὐτομολέει ἐς τοὺς Ἕλληνας,	καὶ	οἱ Ἀθηναῖοι διὰ τοῦτο τὸ
[8, 126]	ἀπὸ τῶν βαρβάρων· ὣς δὲ	καὶ	οἱ ἄλλοι οἱ τὴν Παλλήνην
[8, 93]	πρότερον εἴρηται, διέφυγε· ἦσαν δὲ	καὶ	οἱ ἄλλοι, τῶν αἱ νέες
[8, 90]	καλέεται Αἰγάλεως, ἀνεπυνθάνετο τὸν ποιήσαντα,	καὶ	οἱ γραμματισταὶ ἀνέγραφον πατρόθεν τὸν
[8, 100]	βασιλέα στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα,	καί	οἱ κρέσσον εἴη ἀνακινδυνεῦσαι ἢ
[8, 137]	τοῦ ἡλίου, ἀπαλλάσσετο αὐτός τε	καὶ	οἱ μετ᾽ ἐκείνου. ~οἳ μὲν
[8, 73]	καὶ τοῦ χρόνου, ἐόντες Ὀρνεῆται	καὶ	οἱ περίοικοι. τούτων ὦν τῶν
[8, 102]	ἢν καταστρέψηται τὰ φησὶ θέλειν	καί	οἱ προχωρήσῃ τὰ νοέων λέγει,
[8, 10]	τε ἄλλοι στρατιῶται οἱ Ξέρξεω	καὶ	οἱ στρατηγοὶ ἐπιπλέοντας νηυσὶ ὀλίγῃσι,
[8, 27]	πανστρατιῇ αὐτοί τε οἱ Θεσσαλοὶ	καὶ	οἱ σύμμαχοι αὐτῶν ἐς τοὺς
[8, 142]	τούτων δὲ ὑμῖν Λακεδαιμόνιοί τε	καὶ	οἱ σύμμαχοι ἐπαγγέλλονται γυναῖκάς τε
[8, 65]	ἀνθρώπων, καὶ πρόκατε φωνῆς ἀκούειν,	καί	οἱ φαίνεσθαι τὴν φωνὴν εἶναι
[8, 56]	Ἰσθμοῦ ναυμαχέειν. νύξ τε ἐγίνετο	καὶ	οἳ διαλυθέντες ἐκ τοῦ συνεδρίου
[8, 83]	ὡς ναυμαχήσοντες. ἠώς τε διέφαινε	καὶ	οἳ σύλλογον τῶν ἐπιβατέων ποιησάμενοι,
[8, 17]	παρεχόμενος ἐστρατεύετο ἀνδράσι τε διηκοσίοισι	καὶ	οἰκηίῃ νηί. ~ὡς δὲ διέστησαν,
[8, 102]	(ἢν γὰρ σύ τε περιῇς	καὶ	οἶκος ὁ σός, πολλοὺς πολλάκις
[8, 99]	κιθῶνας κατερρήξαντο πάντες, βοῇ τε	καὶ	οἰμωγῇ ἐχρέωντο ἀπλέτῳ, Μαρδόνιον ἐν
[8, 48]	τῶν πεντηκοντέρων, τριηκόσιαι καὶ ἑβδομήκοντα	καὶ	ὀκτώ. ~ὡς δὲ ἐς τὴν
[8, 79]	ὅτι ἴσον ἐστὶ πολλά τε	καὶ	ὀλίγα λέγειν περὶ ἀποπλόου τοῦ
[8, 95]	ὁ Λυσιμάχου ἀνὴρ Ἀθηναῖος, τοῦ	καὶ	ὀλίγῳ τι πρότερον τούτων ἐπεμνήσθην
[8, 144]	τὸ Ἑλληνικὸν ἐὸν ὅμαιμόν τε	καὶ	ὁμόγλωσσον καὶ θεῶν ἱδρύματά τε
[8, 28]	αὐτὴν κατέθηκαν, χοῦν δὲ ἐπιφορήσαντες	καὶ	ὁμοιώσαντες τῷ ἄλλῳ χώρῳ ἐδέκοντο
[8, 89]	ἀπὸ δὲ ἄλλοι πολλοί τε	καὶ	ὀνομαστοὶ Περσέων καὶ Μήδων καὶ
[8, 138]	διδόμενα. ὁ δὲ ταῦτα ἀκούσας	καὶ	ὀξυνθεὶς πέμπει ἐπ᾽ αὐτοὺς ἱππέας
[8, 22]	μεμνημένοι ὅτι ἀπ᾽ ἡμέων γεγόνατε	καὶ	ὅτι ἀρχῆθεν ἡ ἔχθρη πρὸς
[8, 142]	ἀνθρώπων. πιεζευμένοισι μέντοι ὑμῖν συναχθόμεθα,	καὶ	ὅτι καρπῶν ἐστερήθητε διξῶν ἤδη
[8, 142]	ὅτι καρπῶν ἐστερήθητε διξῶν ἤδη	καὶ	ὅτι οἰκοφθόρησθε χρόνον ἤδη πολλόν.
[8, 105]	ζόην, καὶ δὴ καὶ τοῦτον.	καὶ	οὐ γὰρ τὰ πάντα ἐδυστύχεε
[8, 112]	~οὗτοι μὲν δὴ ταῦτα ὑποκρινάμενοι	καὶ	οὐ δόντες τὰ χρήματα ἐπολιορκέοντο.
[8, 84]	ἐμβάλλει· συμπλακείσης δὲ τῆς νεὸς	καὶ	οὐ δυναμένων ἀπαλλαγῆναι, οὕτω δὴ
[8, 134]	χρηστηριάζεσθαι· τοῦτο δὲ ξεῖνον τινὰ	καὶ	οὐ Θηβαῖον χρήμασι πείσας κατεκοίμησε
[8, 5]	ἀποπλεύσεσθαί τε ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου	καὶ	οὐ παραμενέειν, πρὸς δὴ τοῦτον
[8, 80]	αὐτὰ λέγω, δόξω πλάσας λέγειν	καὶ	οὐ πείσω, ὡς οὐ ποιεύντων
[8, 51]	τὸ κρησφύγετον κατὰ τὸ μαντήιον	καὶ	οὐ τὰς νέας. ~οἱ δὲ
[8, 112]	δὲ τινὰς καὶ ἄλλους δοῦναι	καὶ	οὐ τούτους μούνους. (καίτοι Καρυστίοισί
[8, 126]	περὶ Θεσσαλίην τε καὶ Μακεδονίην	καὶ	οὐδέν κω κατεπείγοντος ἥκειν ἐς
[8, 58]	τῷ Θεμιστοκλέι ἤρεσε ἡ ὑποθήκη,	καὶ	οὐδὲν πρὸς ταῦτα ἀμειψάμενος ἤιε
[8, 117]	πλέω ἢ κατ᾽ ὁδὸν ἐλάγχανον,	καὶ	οὐδένα τε κόσμον ἐμπιπλάμενοι καὶ
[8, 133]	ἔγωγε περὶ τῶν παρεόντων πρηγμάτων	καὶ	οὐκ ἄλλων πέρι πέμψαι. ~οὗτος
[8, 31]	οἱ βάρβαροι· ἐμήδιζόν τε γὰρ	καὶ	οὐκ ἐδόκεε Θεσσαλοῖσι. ~ὡς δὲ
[8, 13]	τῆς Εὐβοίης, φερόμενοι τῷ πνεύματι	καὶ	οὐκ εἰδότες τῇ ἐφέροντο ἐξέπιπτον
[8, 16]	περὶ ἀλλήλας· ὅμως μέντοι ἀντεῖχε	καὶ	οὐκ εἶκε· δεινὸν γὰρ χρῆμα
[8, 18]	ναυηγίων ἐπεκράτεον, τρηχέως δὲ περιεφθέντες,	καὶ	οὐκ ἥκιστα Ἀθηναῖοι τῶν αἱ
[8, 57]	κατὰ γὰρ πόλις ἕκαστοι τρέψονται,	καὶ	οὔτε σφέας Εὐρυβιάδης κατέχειν δυνήσεται
[8, 35]	τὸν Παρνησὸν ἀπέργοντες. ὅσα δὲ	καὶ	οὗτοι ἐπέσχον τῆς Φωκίδος, πάντα
[8, 83]	ἐσβαίνειν ἐκέλευε ἐς τὰς νέας.	καὶ	οὗτοι μὲν δὴ ἐσέβαινον, καὶ
[8, 117]	ὀφθαλμοὺς διὰ τὴν αἰτίην ταύτην.	~καὶ	οὗτοι μὲν τοῦτον τὸν μισθὸν
[8, 77]	πότνια Νίκη. ἐς τοιαῦτα μὲν	καὶ	οὕτω ἐναργέως λέγοντι Βάκιδι ἀντιλογίης
[8, 127]	ἐπιτροπεύειν καὶ τῷ Χαλκιδικῷ γένεϊ,	καὶ	οὕτω Ὄλυνθον Χαλκιδέες ἔσχον. ~ἐξελὼν
[8, 60]	ἕψεται καὶ ὁ πεζὸς στρατός,	καὶ	οὕτω σφέας αὐτὸς ἄξεις ἐπὶ
[8, 75]	μὲν ἦν Σίκιννος, οἰκέτης δὲ	καὶ	παιδαγωγὸς ἦν τῶν Θεμιστοκλέος παίδων·
[8, 68]	τε καὶ Κύπριοι καὶ Κίλικες	καὶ	Πάμφυλοι, τῶν ὄφελος ἐστὶ οὐδέν”
[8, 50]	ἧκέ τε ἐς τὰς Ἀθήνας	καὶ	πάντα ἐκεῖνα ἐδηίου. ἐνέπρησε δὲ
[8, 90]	τοὺς Φοίνικας οἷα ὑπερλυπεόμενός τε	καὶ	πάντας αἰτιώμενος, καὶ σφεων ἐκέλευσε
[8, 71]	ἅτε δὲ ἐουσέων μυριάδων πολλέων	καὶ	παντὸς ἀνδρὸς ἐργαζομένου, ἤνετο τὸ
[8, 21]	ἦν Ἀβρώνιχος ὁ Λυσικλέος Ἀθηναῖος	καὶ	παρὰ Λεωνίδῃ ἕτοιμος τοῖσι ἐπ᾽
[8, 65]	Θεοκύδεος, ἀνὴρ Ἀθηναῖος φυγάς τε	καὶ	παρὰ Μήδοισι λόγιμος γενόμενος τοῦτον
[8, 33]	Τριτέας καὶ Ἐλάτειαν καὶ Ὑάμπολιν	καὶ	Παραποταμίους καὶ Ἄβας, ἔνθα ἦν
[8, 70]	τὰς νέας ἐπὶ τὴν Σαλαμῖνα	καὶ	παρεκρίθησαν διαταχθέντες κατ᾽ ἡσυχίην. τότε
[8, 112]	χρήματα μεγάλα παρὰ Καρυστίων τε	καὶ	Παρίων, οἳ πυνθανόμενοι τήν τε
[8, 103]	ἐνόεε. οὐδὲ γὰρ εἰ πάντες	καὶ	πᾶσαι συνεβούλευον αὐτῷ μένειν, ἔμενε
[8, 50]	τὸν βάρβαρον ἐς τὴν Ἀττικὴν	καὶ	πᾶσαν αὐτὴν πυρπολέεσθαι. (ὁ γὰρ
[8, 33]	Τεθρώνιον καὶ Ἀμφίκαιαν καὶ Νέωνα	καὶ	Πεδιέας καὶ Τριτέας καὶ Ἐλάτειαν
[8, 57]	εἴ τις ἐστὶ μηχανή, ἴθι	καὶ	πειρῶ διαχέαι τὰ βεβουλευμένα, ἤν
[8, 108]	ταύτης δὲ εἴχοντο τῆς γνώμης	καὶ	Πελοποννησίων τῶν ἄλλων οἱ στρατηγοί.
[8, 5]	συμμάχους” ταῦτά τε ἅμα ἠγόρευε	καὶ	πέμπει ἐπὶ τὴν νέα τὴν
[8, 51]	ἐόντας, ταμίας τε τοῦ ἱροῦ	καὶ	πένητας ἀνθρώπους, οἳ φραξάμενοι τὴν
[8, 14]	δε Ἕλλησι ἐπεβοήθεον νέες τρεῖς	καὶ	πεντήκοντα Ἀττικαί. (αὗταί τε δή
[8, 46]	ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ, Κύθνιοι δὲ μίαν	καὶ	πεντηκόντερον, ἐόντες συναμφότεροι οὗτοι Δρύοπες.
[8, 1]	καὶ Κήιοι δύο τε νέας	καὶ	πεντηκοντέρους δύο· Λοκροὶ δέ σφι
[8, 137]	ἀδελφεοί, Γαυάνης τε καὶ Ἀέροπος	καὶ	Περδίκκης, ἐκ δὲ Ἰλλυριῶν ὑπερβαλόντες
[8, 7]	περιπλέουσαι Εὔβοιαν κατά τε Καφηρέα	καὶ	περὶ Γεραιστὸν ἐς τὸν Εὔριπον,
[8, 74]	τὴν Πελοπόννησον χρεὸν εἴη ἀποπλέειν	καὶ	περὶ ἐκείνης κινδυνεύειν μηδὲ πρὸ
[8, 100]	ὡς περὶ αὐτῷ Ξέρξῃ δειμαίνοντες.	~καὶ	περὶ Πέρσας μὲν ἦν ταῦτα
[8, 12]	ναυήγια ἐξεφέποντο ἐς τὰς Ἀφέτας,	καὶ	περί τε τὰς πρῴρας τῶν
[8, 142]	πόλεμον ὑμεῖς οὐδὲν ἡμέων βουλομένων,	καὶ	περὶ τῆς ὑμετέρης ἀρχῆθεν ὁ
[8, 27]	στρατηλασίης, ἑσσώθησαν ὑπὸ τῶν Φωκέων	καὶ	περιέφθησαν τρηχέως. (ἐπείτε γὰρ κατειλήθησαν
[8, 60]	τόδε ἐν αὐτοῖσι ἔνεστι, τοῦ	καὶ	περιέχεσθε μάλιστα· ὁμοίως αὐτοῦ τε
[8, 16]	ἔπιπτε, ταρασσομενέων τε τῶν νεῶν	καὶ	περιπιπτουσέων περὶ ἀλλήλας· ὅμως μέντοι
[8, 119]	ἐς κοίλην νέα ἐόντας Πέρσας	καὶ	Περσέων τοὺς πρώτους, τῶν δ᾽
[8, 43]	Μακεδνὸν ἔθνος, ἐξ Ἐρινεοῦ τε	καὶ	Πίνδου καὶ τῆς Δρυοπίδος ὕστατα
[8, 50]	ἐδηίου. ἐνέπρησε δὲ Θέσπειάν τε	καὶ	Πλάταιαν πυθόμενος Θηβαίων ὅτι οὐκ
[8, 66]	Βοιωτοὺς πανστρατιῇ ἑπομένους πλὴν Θεσπιέων	καὶ	Πλαταιέων, καὶ μάλα Καρυστίους τε
[8, 16]	Ξέρξεω στρατὸς ὑπὸ μεγάθεός τε	καὶ	πλήθεος αὐτὸς ὑπ᾽ ἑωυτοῦ ἔπιπτε,
[8, 71]	τὸ ἔργον· καὶ γὰρ λίθοι	καὶ	πλίνθοι καὶ ξύλα καὶ φορμοὶ
[8, 107]	τῆς στρατιῆς διαλέγειν τοὺς βούλεται,	καὶ	ποιέειν τοῖσι λόγοισι τὰ ἔργα
[8, 112]	ἐπάξει τὴν στρατιὴν τῶν Ἑλλήνων	καὶ	πολιορκέων ἐξαιρήσει. (λέγων ταῦτα συνέλεγε
[8, 61]	τε ἐδήλου λόγῳ ὡς εἴη	καὶ	πόλις καὶ γῆ μέζων ἤ
[8, 74]	μέσον. σύλλογός τε δὴ ἐγίνετο	καὶ	πολλὰ ἐλέγετο τῶν αὐτῶν, οἳ
[8, 109]	(καὶ αὐτὸς ἤδη πολλοῖσι παρεγενόμην	καὶ	πολλῷ πλέω ἀκήκοα τοιάδε γενέσθαι,
[8, 77]	Ἑλλάδος ἦμαρ εὐρύοπα Κρονίδης ἐπάγει	καὶ	πότνια Νίκη. ἐς τοιαῦτα μὲν
[8, 57]	τὰς νέας πρὸς τὸν Ἰσθμὸν	καὶ	πρὸ τῆς Πελοποννήσου ναυμαχέειν, εἶπε
[8, 68]	ἔχῃς πρὸς γῇ μένων ἢ	καὶ	προβαίνων ἐς τὴν Πελοπόννησον, εὐπετέως
[8, 1]	ἑπτά· ὑπὸ δὲ ἀρετῆς τε	καὶ	προθυμίης Πλαταιέες ἄπειροι τῆς ναυτικῆς
[8, 41]	ἱρείης, μᾶλλόν τι οἱ Ἀθηναῖοι	καὶ	προθυμότερον ἐξέλιπον τὴν πόλιν, ὡς
[8, 135]	ὡς ἀπογραψομένους τὰ θεσπιέειν ἔμελλε,	καὶ	πρόκατε τὸν πρόμαντιν βαρβάρῳ γλώσσῃ
[8, 65]	κονιορτὸν ὅτεων κοτὲ εἴη ἀνθρώπων,	καὶ	πρόκατε φωνῆς ἀκούειν, καί οἱ
[8, 112]	τῶν αὐτῶν ἀγγέλων, χρεώμενος τοῖσι	καὶ	πρὸς βασιλέα ἐχρήσατο, λέγων ὡς
[8, 29]	ἡμῖν ἐστι τῆς γῆς ἐστερῆσθαι	καὶ	πρὸς ἠνδραποδίσθαι ὑμέας. ἡμεῖς μέντοι
[8, 60]	αὐτοῦ τε μένων προναυμαχήσεις Πελοποννήσου	καὶ	πρὸς τῷ Ἰσθμῷ, οὐδὲ σφέας,
[8, 20]	ἐν τοῖσι τότε παρεοῦσί τε	καὶ	προσδοκίμοισι κακοῖσι παρῆν σφι συμφορῇ
[8, 90]	τὴν πόλιν. πρὸς δέ τι	καὶ	προσεβάλετο φίλος ἐὼν Ἀριαράμνης ἀνὴρ
[8, 126]	Φαρνάκεος ἀνὴρ ἐν Πέρσῃσι λόγιμος	καὶ	πρόσθε ἐών, ἐκ δὲ τῶν
[8, 52]	ἄλλα τε ἀντεμηχανῶντο καὶ δὴ	καὶ	προσιόντων τῶν βαρβάρων πρὸς τὰς
[8, 8]	ἐν νόῳ μὲν εἶχε ἄρα	καὶ	πρότερον αὐτομολήσειν ἐς τοὺς Ἕλληνας,
[8, 110]	Ἀθηναῖοι δὲ ἐπείθοντο· ἐπειδὴ γὰρ	καὶ	πρότερον δεδογμένος εἶναι σοφὸς ἐφάνη
[8, 100]	λόγον τῶν ἐποίησαν νῦν τε	καὶ	πρότερον εἶναι σοὺς δούλους. μάλιστα
[8, 119]	θάλασσαν. ἀλλ᾽ ὃ μέν, ὡς	καὶ	πρότερόν μοι εἴρηται, ὁδῷ χρεώμενος
[8, 6]	οἱ βάρβαροι, πυθόμενοι μὲν ἔτι	καὶ	πρότερον περὶ τὸ Ἀρτεμίσιον ναυλοχέειν
[8, 128]	τοξεύματος παρὰ τὰς γλυφίδας περιειλίξαντες	καὶ	πτερώσαντες τὸ βυβλίον ἐτόξευον ἐς
[8, 67]	νέας, ἐθέλων σφι συμμῖξαί τε	καὶ	πυθέσθαι τῶν ἐπιπλεόντων τὰς γνώμας.
[8, 105]	ἁλόντα γὰρ αὐτὸν ὑπὸ πολεμίων	καὶ	πωλεόμενον ὠνέεται Πανιώνιος ἀνὴρ Χῖος,
[8, 12]	τῆς ναυμαχίης ὄμβρος τε λάβρος	καὶ	ῥεύματα ἰσχυρὰ ἐς θάλασσαν ὁρμημένα
[8, 113]	τὴν χιλίην, καὶ Μήδους τε	καὶ	Σάκας καὶ Βακτρίους τε καὶ
[8, 60]	τε κερδανέομεν περιεοῦσι καὶ Αἰγίνῃ	καὶ	Σαλαμῖνι, ἐν τῇ ἡμῖν καὶ
[8, 65]	ἔπεα ταῦτα, ἀποβαλέεις τὴν κεφαλήν,	καὶ	σε οὔτε ἐγὼ δυνήσομαι ῥύσασθαι
[8, 48]	Λακεδαίμονος δύο παρείχοντο, Σίφνιοι δὲ	καὶ	Σερίφιοι Ἴωνες ἐόντες ἀπ᾽ Ἀθηνέων
[8, 48]	ἐστρατεύοντο, Μήλιοι δὲ καὶ Σίφνιοι	καὶ	Σερίφιοι πεντηκοντέρους· Μήλιοι μὲν γένος
[8, 46]	πεντηκόντερον, ἐόντες συναμφότεροι οὗτοι Δρύοπες.	καὶ	Σερίφιοί τε καὶ Σίφνιοι καὶ
[8, 110]	αὐτὸς ἐνετείλατο βασιλέι φράσαι· τῶν	καὶ	Σίκιννος ὁ οἰκέτης αὖτις ἐγένετο·
[8, 46]	οὗτοι Δρύοπες. καὶ Σερίφιοί τε	καὶ	Σίφνιοι καὶ Μήλιοι ἐστρατεύοντο· οὗτοι
[8, 48]	τριήρεας παρεχόμενοι ἐστρατεύοντο, Μήλιοι δὲ	καὶ	Σίφνιοι καὶ Σερίφιοι πεντηκοντέρους· Μήλιοι
[8, 12]	ἄπλετον διὰ πάσης τῆς νυκτὸς	καὶ	σκληραὶ βρονταὶ ἀπὸ τοῦ Πηλίου·
[8, 110]	δὲ τῶν συμμάχων πάντων ἄριστος	καὶ	σοφώτατος, φράσοντά τοι ὅτι Θεμιστοκλέης
[8, 109]	καὶ τις οἰκίην τε ἀναπλασάσθω	καὶ	σπόρου ἀνακῶς ἐχέτω, παντελέως ἀπελάσας
[8, 4]	πολλὰς καταχθείσας ἐς τὰς Ἀφέτας	καὶ	στρατιῆς ἅπαντα πλέα, ἐπεὶ αὐτοῖσι
[8, 144]	καὶ τὰ οἰκήματα ἐμπεπρησμένα τε	καὶ	συγκεχωσμένα, τοῖσι ἡμέας ἀναγκαίως ἔχει
[8, 71]	(ἱζόμενοι δὲ ἐν τῷ Ἰσθμῷ	καὶ	συγχώσαντες τὴν Σκιρωνίδα ὁδόν, μετὰ
[8, 16]	~ἐνθεῦτεν οἱ Ἕλληνες ἐπανέπλεόν τε	καὶ	συνέμισγον. ἐν ταύτῃ τῇ ναυμαχίῃ
[8, 87]	ἔδοξέ οἱ τόδε ποιῆσαι, τὸ	καὶ	συνήνεικε ποιησάσῃ. διωκομένη γὰρ ὑπὸ
[8, 90]	ὑπερλυπεόμενός τε καὶ πάντας αἰτιώμενος,	καὶ	σφεων ἐκέλευσε τὰς κεφαλὰς ἀποταμεῖν,
[8, 14]	ἀτρέμας τε εἶχον τὰς νέας	καί	σφι ἀπεχρᾶτο κακῶς πρήσουσι ἡσυχίην
[8, 71]	πολίων ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἵζοντο,	καί	σφι ἐπῆν στρατηγὸς Κλεόμβροτος ὁ
[8, 143]	ἔχων ἐνέπρησε τούς τε οἴκους	καὶ	τὰ ἀγάλματα. (σύ τε τοῦ
[8, 121]	δὲ τοῦτο διεδάσαντο τὴν ληίην	καὶ	τὰ ἀκροθίνια ἀπέπεμψαν ἐς Δελφούς,
[8, 60]	Μέγαρα καὶ Αἴγιναν, ἤν περ	καὶ	τὰ ἄλλα εὐτυχήσωμεν. ἅμα δὲ
[8, 60]	τὴν Πελοπόννησον. (ἢν δέ γε	καὶ	τὰ ἐγὼ ἐλπίζω γένηται καὶ
[8, 140]	τῆς Ξέρξεω στρατηλασίης τὸ πλῆθος	καὶ	τὰ ἔργα, πυνθάνεσθε δὲ καὶ
[8, 142]	οἱ σύμμαχοι ἐπαγγέλλονται γυναῖκάς τε	καὶ	τὰ ἐς πόλεμον ἄχρηστα οἰκετέων
[8, 109]	ἀτάσθαλον· ὃς τά τε ἱρὰ	καὶ	τὰ ἴδια ἐν ὁμοίῳ ἐποιέετο,
[8, 62]	τε ἐστὶ ἐκ παλαιοῦ ἔτι,	καὶ	τὰ λόγια λέγει ὑπ᾽ ἡμέων
[8, 12]	τοῦ Πηλίου· οἱ δὲ νεκροὶ	καὶ	τὰ ναυήγια ἐξεφέποντο ἐς τὰς
[8, 144]	μέγιστα τῶν θεῶν τὰ ἀγάλματα	καὶ	τὰ οἰκήματα ἐμπεπρησμένα τε καὶ
[8, 27]	τοὺς, ἀρίστους, αὐτούς τε τούτους	καὶ	τὰ ὅπλα αὐτῶν, νυκτὸς ἐπεθήκατο
[8, 115]	τῶν δενδρέων τὸν φλοιὸν περιλέποντες	καὶ	τὰ φύλλα καταδρέποντες κατήσθιον, ὁμοίως
[8, 136]	τῶν Ἑλληνικῶν. τάχα δ᾽ ἂν	καὶ	τὰ χρηστήρια ταῦτά οἱ προλέγοι,
[8, 84]	εἶναι τὴν ἄρξασαν. λέγεται δὲ	καὶ	τάδε, ὡς φάσμα σφι γυναικὸς
[8, 67]	τῶν ἐθνέων τῶν σφετέρων τύραννοι	καὶ	ταξίαρχοι ἀπὸ τῶν νεῶν, καὶ
[8, 110]	Ἕλληνας τὰς νέας βουλομένους διώκειν	καὶ	τὰς ἐν Ἑλλησπόντῳ γεφύρας λύειν.
[8, 108]	τὸν στρατὸν τὸν πεζὸν ἤλπιζον	καὶ	τὰς νέας εἶναι περὶ Φάληρον,
[8, 15]	τάς τε ναυμαχίας γίνεσθαι ταύτας	καὶ	τὰς πεζομαχίας τὰς ἐν Θερμοπύλῃσι.
[8, 8]	τήν τε ναυηγίην ὡς γένοιτο,	καὶ	τὰς περιπεμφθείσας τῶν νεῶν περὶ
[8, 91]	θορύβῳ ἐκεράιζον τάς τε ἀντισταμένας	καὶ	τὰς φευγούσας τῶν νεῶν, οἱ
[8, 127]	τοὺς Ὀλυνθίους ἀπίστασθαι ἀπὸ βασιλέος,	καὶ	ταύτην ἐπολιόρκεε· εἶχον δὲ αὐτὴν
[8, 40]	περὶ πλείστου τε ποιευμένους περιεῖναι	καὶ	ταύτην ἔχοντας ἐν φυλακῇ, τὰ
[8, 33]	κατὰ δὲ Χαράδραν καὶ Ἔρωχον	καὶ	Τεθρώνιον καὶ Ἀμφίκαιαν καὶ Νέωνα
[8, 97]	ἵνα ἀντί τε σχεδίης ἔωσι	καὶ	τείχεος, ἀρτέετό τε ἐς πόλεμον
[8, 64]	μὲν ἐκ Σαλαμῖνος Αἴαντά τε	καὶ	Τελαμῶνα ἐπεκαλέοντο, ἐπὶ δὲ Αἰακὸν
[8, 115]	πόρον τῆς διαβάσιος ἐν πέντε	καὶ	τεσσεράκοντα ἡμέρῃσι, ἀπάγων τῆς στρατιῆς
[8, 64]	ἐγένετο ἔν τε τῇ γῇ	καὶ	τῇ θαλάσσῃ. (ἔδοξε δέ σφι
[8, 65]	ἀνὰ πάντα ἔτεα τῇ Μητρὶ	καὶ	τῇ Κούρῃ, καὶ αὐτῶν τε
[8, 82]	νηὶ τῇ αὐτομολησάσῃ ἐς Σαλαμῖνα	καὶ	τῇ πρότερον ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον τῇ
[8, 65]	Πελοπόννησον, κίνδυνος αὐτῷ τε βασιλέι	καὶ	τῇ στρατιῇ τῇ ἐν τῇ
[8, 113]	καὶ Ἰνδούς, καὶ τὸν πεζὸν	καὶ	τὴν ἄλλην ἵππον. (ταῦτα μὲν
[8, 138]	ὁρμώμενοι, ὡς ταύτην ἔσχον, κατεστρέφοντο	καὶ	τὴν ἄλλην Μακεδονίην. ~ἀπὸ τούτου
[8, 106]	τὸν Πανιώνιον κομίσαι τὰ τέκνα	καὶ	τὴν γυναῖκα. (ὡς δὲ ἄρα
[8, 22]	δίκαια ἐπὶ τοὺς πατέρας στρατευόμενοι	καὶ	τὴν Ἑλλάδα καταδουλούμενοι. (ἀλλὰ μάλιστα
[8, 109]	γὰρ εὑρήκαμεν ἡμέας τε αὐτοὺς	καὶ	τὴν Ἑλλάδα, νέφος τοσοῦτο ἀνθρώπων
[8, 109]	τῶν θεῶν τὰ ἀγάλματα· ὃς	καὶ	τὴν θάλασσαν ἀπεμαστίγωσε πέδας τε
[8, 113]	τῶν ἄλλων Περσέων τοὺς θωρηκοφόρους	καὶ	τὴν ἵππον τὴν χιλίην, καὶ
[8, 76]	οἱ ἀμφὶ τὴν Κέον τε	καὶ	τὴν Κυνόσουραν τεταγμένοι, κατεῖχόν τε
[8, 118]	προσκυνέοντας ἐκπηδᾶν ἐς τὴν θάλασσαν,	καὶ	τὴν νέα ἐπικουφισθεῖσαν οὕτω δὴ
[8, 140]	καὶ τὰ ἔργα, πυνθάνεσθε δὲ	καὶ	τὴν νῦν παρ᾽ ἐμοὶ ἐοῦσαν
[8, 50]	πόλιν, αὐτῶν ἐκλελοιπότων ἐς Πελοπόννησον,	καὶ	τὴν Πλαταιέων ὡσαύτως, ἧκέ τε
[8, 90]	γραμματισταὶ ἀνέγραφον πατρόθεν τὸν τριήραρχον	καὶ	τὴν πόλιν. πρὸς δέ τι
[8, 130]	ἐκ Σαλαμῖνος καὶ βασιλέα τε	καὶ	τὴν στρατιὴν ἐκ Χερσονήσου διεπόρθμευσε
[8, 65]	καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων μυεῖται·	καὶ	τὴν φωνὴν τῆς ἀκούεις ἐν
[8, 66]	μάλα Καρυστίους τε καὶ Ἀνδρίους	καὶ	Τηνίους τε καὶ τοὺς λοιποὺς
[8, 53]	ἀκροπόλιος, ὄπισθε δὲ τῶν πυλέων	καὶ	τῆς ἀνόδου, τῇ δὴ οὔτε
[8, 43]	ἐξ Ἐρινεοῦ τε καὶ Πίνδου	καὶ	τῆς Δρυοπίδος ὕστατα ὁρμηθέντες. οἱ
[8, 23]	τὴν πόλιν ἔσχον τῶν Ἱστιαιέων,	καὶ	τῆς Ἐλλοπίης μοίρης γῆς δὲ
[8, 109]	ἄνδρα ἕνα τῆς τε Ἀσίης	καὶ	τῆς Εὐρώπης βασιλεῦσαι ἐόντα ἀνόσιόν
[8, 120]	Ἑλλησπόντου μᾶλλον ἢ τοῦ Στρυμόνος	καὶ	τῆς Ἠιόνος, ὅθεν δή μιν
[8, 76]	Ψυττάλειαν, μεταξὺ Σαλαμῖνός τε κειμένην	καὶ	τῆς ἠπείρου, πολλοὺς τῶν Περσέων
[8, 41]	προθυμότερον ἐξέλιπον τὴν πόλιν, ὡς	καὶ	τῆς θεοῦ ἀπολελοιπυίης τὴν ἀκρόπολιν.
[8, 129]	λέγουσι Ποτιδαιῆται τῆς τε ῥηχίης	καὶ	τῆς πλημμυρίδος καὶ τοῦ Περσικοῦ
[8, 65]	παραινέειν, ἐκ δὲ τοῦ κονιορτοῦ	καὶ	τῆς φωνῆς γενέσθαι νέφος καὶ
[8, 66]	ἀπολομένοισι καὶ τοῖσι ἐν Θερμοπύλῃσι	καὶ	τῇσι ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ ναυμαχίῃσι τούσδε
[8, 66]	τὰς Ἀθήνας, κατά τε ἤπειρον	καὶ	τῇσι νηυσὶ ἀπικόμενοι, ἢ ἐπί
[8, 74]	τοῦ παντὸς ἤδη δρόμου θέοντες	καὶ	τῇσι νηυσὶ οὐκ ἐλπίζοντες ἐλλάμψεσθαι·
[8, 87]	Καλυνδέων βασιλέος Δαμασιθύμου. (εἰ μὲν	καί	τι νεῖκος πρὸς αὐτὸν ἐγεγόνεε
[8, 120]	δωρησάμενος αὐτοὺς ἀκινάκῃ τε χρυσέῳ	καὶ	τιήρῃ χρυσοπάστῳ. καὶ ὡς αὐτοὶ
[8, 33]	τοῦτο τὸ ἱρὸν συλήσαντες ἐνέπρησαν.	καί	τινας διώκοντες εἷλον τῶν Φωκέων
[8, 51]	(καὶ αἱρέουσι ἔρημον τὸ ἄστυ,	καί	τινας ὀλίγους εὑρίσκουσι τῶν Ἀθηναίων
[8, 109]	αὐτῶν ἐπιμεληθῆναι καὶ τῶν οἰκετέων,	καὶ	τις οἰκίην τε ἀναπλασάσθω καὶ
[8, 129]	τοῦ Ποσειδέωνος ἐς τὸν νηὸν	καὶ	τὸ ἄγαλμα τὸ ἐν τῷ
[8, 15]	νέας οὕτω σφι ὀλίγας λυμαίνεσθαι,	καὶ	τὸ ἀπὸ Ξέρξεω δειμαίνοντες, οὐκ
[8, 11]	εἷλε ἀνὴρ Ἀθηναῖος Λυκομήδης Αἰσχραίου,	καὶ	τὸ ἀριστήιον ἔλαβε οὗτος. (τοὺς
[8, 114]	αἰτέειν δίκας τοῦ Λεωνίδεω φόνου	καὶ	τὸ διδόμενον ἐξ ἐκείνου δέκεσθαι.
[8, 115]	Παιονίης καὶ ἐν Μακεδονίῃ. (ἔνθα	καὶ	τὸ ἱρὸν ἅρμα καταλιπὼν τοῦ
[8, 19]	βαρβάρου τό τε Ἰωνικὸν φῦλον	καὶ	τὸ Καρικόν, οἷοί τε εἴησαν
[8, 27]	ἀπὸ δὲ τοῦ ὑστάτου τρώματος	καὶ	τὸ κάρτα. (ἐσβαλόντες γὰρ πανστρατιῇ
[8, 73]	κατὰ χώρην ἵδρυται νῦν τε	καὶ	τὸ πάλαι οἴκεον, Ἀρκάδες τε
[8, 142]	Ἀθηναίους οὐδαμῶς ἀνασχετόν, οἵτινες αἰεὶ	καὶ	τὸ πάλαι φαίνεσθε πολλοὺς ἐλευθερώσαντες
[8, 13]	ὅσῳ ἐν πελάγεϊ φερομένοισι ἐπέπιπτε,	καὶ	τὸ τέλος σφι ἐγίνετο ἄχαρι.
[8, 88]	αὐτῇ συνήνεικε ἐς εὐτυχίην γενόμενα,	καὶ	τὸ τῶν ἐκ τῆς Καλυνδικῆς
[8, 13]	δὴ πλέουσι αὐτοῖσι χειμών τε	καὶ	τὸ ὕδωρ ἐπεγίνετο ἐοῦσι κατὰ
[8, 60]	τε καὶ γυναῖκες. καὶ μὲν	καὶ	τόδε ἐν αὐτοῖσι ἔνεστι, τοῦ
[8, 90]	νηυσὶ φευγούσῃσι περιέπιπτον. ~ἐγένετο δὲ	καὶ	τόδε ἐν τῷ θορύβῳ τούτῳ.
[8, 68]	προσδηλήσηται. πρὸς δὲ, ὦ βασιλεῦ,	καὶ	τόδε ἐς θυμὸν βάλευ, ὡς
[8, 120]	ἐς τὴν Ἀσίην. ~μέγα δὲ	καὶ	τόδε μαρτύριον· φαίνεται γὰρ Ξέρξης
[8, 68]	ἄριστα ἐς πρήγματα τὰ σά.	καὶ	τοι τάδε λέγω, φείδεο τῶν
[8, 66]	ὑπὸ τοῦ χειμῶνος αὐτῶν ἀπολομένοισι	καὶ	τοῖσι ἐν Θερμοπύλῃσι καὶ τῇσι
[8, 5]	δὴ πάντες δώροισι ἀναπεπεισμένοι ἦσαν	καὶ	τοῖσι Εὐβοεῦσι ἐκεχάριστο, αὐτός τε
[8, 143]	συμμάχοισι πίσυνοί μιν ἐπέξιμεν ἀμυνόμενοι	καὶ	τοῖσι ἥρωσι, τῶν ἐκεῖνος οὐδεμίαν
[8, 65]	ἰὸν ἐς τιμωρίην Ἀθηναίοισί τε	καὶ	τοῖσι συμμάχοισι. (καὶ ἢν μέν
[8, 11]	τριήκοντα νέας αἱρέουσι τῶν βαρβάρων	καὶ	τὸν Γόργου τοῦ Σαλαμινίων βασιλέος
[8, 123]	Ποσειδέωνος τῷ βωμῷ, τὸν πρῶτον	καὶ	τὸν δεύτερον κρίνοντες ἐκ πάντων,
[8, 118]	εἴ τις ἐστί σφι σωτηρίη,	(καὶ	τὸν εἶπαι δέσποτα, οὐκ ἔστι
[8, 88]	καὶ νέα τῶν πολεμίων κατέδυσε;	καὶ	τὸν ἐπειρέσθαι εἰ ἀληθέως ἐστὶ
[8, 113]	καὶ Βακτρίους τε καὶ Ἰνδούς,	καὶ	τὸν πεζὸν καὶ τὴν ἄλλην
[8, 85]	τὸ πρὸς τὴν ἠῶ τε	καὶ	τὸν Πειραιέα. ἐθελοκάκεον μέντοι αὐτῶν
[8, 21]	ἐσήμαινε τὰ γεγονότα περὶ Λεωνίδην	καὶ	τὸν στρατὸν αὐτοῦ. οἳ δὲ
[8, 132]	Σπάρτην τε ἀπίκοντο καὶ δὴ	καὶ	τότε ἐς τὴν Αἴγιναν, τῶν
[8, 33]	ἀναθήμασι πολλοῖσι κατεσκευασμένον· ἦν δὲ	καὶ	τότε καὶ νῦν ἔτι χρηστήριον
[8, 46]	σπεύσαντος, ἀνδρὸς τῶν ἀστῶν δοκίμου	καὶ	τότε τριηραρχέοντος. Νάξιοι δὲ εἰσὶ
[8, 9]	ποιήσασθαι βουλόμενοι τῆς τε μάχης	καὶ	τοῦ διεκπλόου. ~ὁρῶντες δὲ σφέας
[8, 129]	τε ῥηχίης καὶ τῆς πλημμυρίδος	καὶ	τοῦ Περσικοῦ πάθεος γενέσθαι τόδε,
[8, 36]	τὴν πόλιν, πλὴν ἑξήκοντα ἀνδρῶν	καὶ	τοῦ προφήτεω. ~ἐπεὶ δὲ ἀγχοῦ
[8, 52]	ἐς τὸ ἔσχατον κακοῦ ἀπιγμένοι	καὶ	τοῦ φράγματος προδεδωκότος· (οὐδὲ λόγους
[8, 12]	σφέας ἔκ τε τῆς ναυηγίης	καὶ	τοῦ χειμῶνος τοῦ γενομένου κατὰ
[8, 73]	δὲ ὑπό τε Ἀργείων ἀρχόμενοι	καὶ	τοῦ χρόνου, ἐόντες Ὀρνεῆται καὶ
[8, 41]	τε βουλόμενοι ὑπηρετέειν καὶ δὴ	καὶ	τοῦδε εἵνεκα οὐκ ἥκιστα. λέγουσι
[8, 64]	Τελαμῶνα ἐπεκαλέοντο, ἐπὶ δὲ Αἰακὸν	καὶ	τοὺς ἄλλους Αἰακίδας νέα ἀπέστελλον
[8, 94]	ἀποστρέψαντα τὴν νέα αὐτόν τε	καὶ	τοὺς ἄλλους ἐπ᾽ ἐξεργασμένοισι ἐλθεῖν
[8, 101]	ἄλλους τούς τε συμβούλους Περσέων	καὶ	τοὺς δορυφόρους, ἔλεξε Ξέρξης τάδε.
[8, 25]	πάντας Λακεδαιμονίους καὶ Θεσπιέας, ὁρῶντες	καὶ	τοὺς εἵλωτας. (οὐ μὲν οὐδ᾽
[8, 61]	δὴ ὁ Θεμιστοκλέης κεῖνόν τε	καὶ	τοὺς Κορινθίους πολλά τε καὶ
[8, 66]	καὶ Ἀνδρίους καὶ Τηνίους τε	καὶ	τοὺς λοιποὺς νησιώτας πάντας, πλὴν
[8, 135]	τὸν πρόμαντιν βαρβάρῳ γλώσσῃ χρᾶν.	(καὶ	τοὺς μὲν ἑπομένους τῶν Θηβαίων
[8, 75]	ναυμαχέοντας τοὺς τὰ ὑμέτερα φρονέοντας	καὶ	τοὺς μή” ~ὃ μὲν ταῦτά
[8, 41]	τις δύναται σώζειν τέκνα τε	καὶ	τοὺς οἰκέτας. ἐνθαῦτα οἱ μὲν
[8, 4]	ἔστ᾽ ἂν αὐτοὶ τέκνα τε	καὶ	τοὺς οἰκέτας ὑπεκθέωνται. ὡς δ᾽
[8, 127]	ἐπολιόρκεε τὴν Ποτίδαιαν. ὑποπτεύσας δὲ	καὶ	τοὺς Ὀλυνθίους ἀπίστασθαι ἀπὸ βασιλέος,
[8, 88]	ἀληθέως ἐστὶ Ἀρτεμισίης τὸ ἔργον,	καὶ	τοὺς φάναι, σαφέως τὸ ἐπίσημον
[8, 37]	γενομένου τέρεος. θῶμα μὲν γὰρ	καὶ	τοῦτο κάρτα ἐστί, ὅπλα ἀρήια
[8, 33]	καὶ νῦν ἔτι χρηστήριον αὐτόθι.	καὶ	τοῦτο τὸ ἱρὸν συλήσαντες ἐνέπρησαν.
[8, 13]	θάλασσαν ὁρμημένα βρονταί τε σκληραί.	~καὶ	τούτοισι μὲν τοιαύτη ἡ νὺξ
[8, 105]	τούτου τὴν ζόην, καὶ δὴ	καὶ	τοῦτον. καὶ οὐ γὰρ τὰ
[8, 124]	σοφίης δὲ καὶ δεξιότητος Θεμιστοκλέι	καὶ	τούτῳ στέφανον ἐλαίης· ἐδωρήσαντό τέ
[8, 111]	φιλοχωρέειν, πενίην τε καὶ ἀμηχανίην,	καὶ	τούτων τῶν θεῶν ἐπηβόλους ἐόντας
[8, 115]	ἑκάστοτε γίνοιτο ἐλαύνων, μελεδαίνειν τε	καὶ	τρέφειν, ἐν Θεσσαλίῃ τε τινὰς
[8, 82]	τοῖσι Ἕλλησι ἐς τὰς ὀγδώκοντα	καὶ	τριηκοσίας νέας· δύο γὰρ δὴ
[8, 121]	θεοῖσι ἐξεῖλον ἀκροθίνια ἄλλα τε	καὶ	τριήρεας τρεῖς Φοινίσσας, τὴν μὲν
[8, 33]	Ἀμφίκαιαν καὶ Νέωνα καὶ Πεδιέας	καὶ	Τριτέας καὶ Ἐλάτειαν καὶ Ὑάμπολιν
[8, 72]	Κορίνθιοι καὶ Ἐπιδαύριοι καὶ Φλιάσιοι	καὶ	Τροιζήνιοι καὶ Ἑρμιονέες. οὗτοι μὲν
[8, 127]	πόλιν παραδιδοῖ Κριτοβούλῳ Τορωναίῳ ἐπιτροπεύειν	καὶ	τῷ Χαλκιδικῷ γένεϊ, καὶ οὕτω
[8, 115]	κατήσθιον, ὁμοίως τῶν τε ἡμέρωι	καὶ	τῶν ἀγρίων, καὶ ἔλειπον οὐδέν·
[8, 65]	καὶ αὐτῶν τε ὁ βουλόμενος	καὶ	τῶν ἄλλων Ἑλλήνων μυεῖται· καὶ
[8, 128]	ἐπὶ τοὺς στρατηγούς· παρῆν δὲ	καὶ	τῶν ἄλλων Παλληναίων συμμαχίν. (τοῖσι
[8, 89]	καὶ ὀνομαστοὶ Περσέων καὶ Μήδων	καὶ	τῶν ἄλλων συμμάχων, ὀλίγοι δὲ
[8, 115]	τὴν ἐκ τῆς γῆς ἀναφυομένην	καὶ	τῶν δενδρέων τὸν φλοιὸν περιλέποντες
[8, 22]	μέσου ἡμῖν ἕζεσθε καὶ αὐτοὶ	καὶ	τῶν Καρῶν δέεσθε τὰ αὐτὰ
[8, 76]	μάλιστα ἐξοισομένων τῶν τε ἀνδρῶν	καὶ	τῶν ναυηγίων (ἐν γὰρ δὴ
[8, 18]	ναυμαχίης ἀπηλλάχθησαν, τῶν μὲν νεκρῶν	καὶ	τῶν ναυηγίων ἐπεκράτεον, τρηχέως δὲ
[8, 22]	Ξέρξην, ἀπίστους ποιήσῃ τοὺς Ἴωνας	καὶ	τῶν ναυμαχιέων αὐτοὺς ἀπόσχῃ. ~Θεμιστοκλέης
[8, 109]	καταμείναντας ἡμέων τε αὐτῶν ἐπιμεληθῆναι	καὶ	τῶν οἰκετέων, καὶ τις οἰκίην
[8, 33]	Πεδιέας καὶ Τριτέας καὶ Ἐλάτειαν	καὶ	Ὑάμπολιν καὶ Παραποταμίους καὶ Ἄβας,
[8, 117]	καὶ οὐδένα τε κόσμον ἐμπιπλάμενοι	καὶ	ὕδατα μεταβάλλοντες ἀπέθνησκον τοῦ στρατοῦ
[8, 46]	νησιωτέων τῷ βαρβάρῳ γῆν τε	καὶ	ὕδωρ. ~οὗτοι μὲν ἅπαντες ἐντὸς
[8, 144]	ἐπιθρέψαι ἐθέλειν ἡμέων τοὺς οἰκέτας.	(καὶ	ὑμῖν μὲν ἡ χάρις ἐκπεπλήρωται,
[8, 29]	ἀντ᾽ αὐτῶν πεντήκοντα τάλαντα ἀργυρίου,	καὶ	ὑμῖν ὑποδεκόμεθα τὰ ἐπιόντα ἐπὶ
[8, 72]	οὗτοι μὲν ἦσαν οἱ βοηθήσαντες	καὶ	ὑπεραρρωδέοντες τῇ Ἑλλάδι κινδυνευούσῃ· τοῖσι
[8, 94]	συνέμισγον αἱ νέες, ἐκπλαγέντα τε	καὶ	ὑπερδείσαντα, τὰ ἱστία ἀειράμενον οἴχεσθαι
[8, 102]	Μαρδόνιον δέ, εἰ ἐθέλει τε	καὶ	ὑποδέκεται ταῦτα ποιήσειν, αὐτοῦ καταλιπεῖν
[8, 137]	ἐσῆλθε αὐτίκα ὡς εἴη τέρας	καὶ	φέροι μέγα τι. καλέσας δὲ
[8, 69]	ποιέεσθαι· οἳ δὲ ἀγαιόμενοί τε	καὶ	φθονέοντες αὐτῇ, ἅτε ἐν πρώτοισι
[8, 106]	δὲ ἔλεγε πρὸς αὐτὸν πολλοὺς	καὶ	φιλίους λόγους, πρῶτα μέν οἱ
[8, 143]	Ἀθηναίων παθεῖν ἐόντα πρόξεινόν τε	καὶ	φίλον” ~πρὸς μὲν Ἀλέξανδρον ταῦτα
[8, 72]	Ἠλεῖοι καὶ Κορίνθιοι καὶ Ἐπιδαύριοι	καὶ	Φλιάσιοι καὶ Τροιζήνιοι καὶ Ἑρμιονέες.
[8, 71]	λίθοι καὶ πλίνθοι καὶ ξύλα	καὶ	φορμοὶ ψάμμου πλήρεες ἐσεφέροντο, καὶ
[8, 7]	περιλάβοιεν οἳ μὲν ταύτῃ ἀπικόμενοι	καὶ	φράξαντες αὐτῶν τὴν ὀπίσω φέρουσαν
[8, 85]	πλὴν Θεομήστορός τε τοῦ Ἀνδροδάμαντος	καὶ	Φυλάκου τοῦ Ἱστιαίου, Σαμίων ἀμφοτέρων.
[8, 31]	κείμενος μεταξὺ τῆς τε Μηλίδος	καὶ	Φωκίδος χώρης, ἥ περ ἦν
[8, 1]	νέας παρείχοντο, Μεγαρέες δὲ εἴκοσι.	(καὶ	Χαλκιδέες ἐπλήρουν εἴκοσι, Ἀθηναίων σφι
[8, 140]	ὑπὲρ ἄνθρωπον ἡ βασιλέος ἐστὶ	καὶ	χεὶρ ὑπερμήκης. (ἢν ὦν μὴ
[8, 75]	ὡς ἐπεδέκοντο οἱ Θεσπιέες πολιήτας,	καὶ	χρήμασι ὄλβιον. (ὃς τότε πλοίῳ
[8, 129]	γίνεται ἄμπωτις τῆς θαλάσσης μεγάλη	καὶ	χρόνον ἐπὶ πολλόν. ἰδόντες δὲ
[8, 85]	Φύλακος δὲ εὐεργέτης βασιλέος ἀνεγράφη	καὶ	χώρῃ ἐδωρήθη πολλῇ. οἱ δ᾽
[8, 113]	Πέρσας αἱρέετο, ἄνδρας στρεπτοφόρους τε	καὶ	ψελιοφόρους, ἐπὶ δὲ Μήδους· οὗτοι
[8, 84]	ἄλλοι Ἕλληνες ἐπὶ πρύμνην ἀνεκρούοντο	καὶ	ὤκελλον τὰς νέας, Ἀμεινίης δὲ
[8, 120]	τε χρυσέῳ καὶ τιήρῃ χρυσοπάστῳ.	καὶ	ὡς αὐτοὶ λέγουσι Ἀβδηρῖται, λέγοντες
[8, 138]	τι χρῆμα ποιήσειε ὁ παῖς	καὶ	ὡς σὺν νόῳ κείνων ὁ
[8, 2]	ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον, εἴρηται δέ μοι	καὶ	ὡς τὸ πλῆθος ἕκαστοι τῶν
[8, 130]	τοὺς πολεμίους ποιέειν, ἅμα δὲ	καὶ	ὠτακούστεον ὅκῃ πεσέεται τὰ Μαρδονίου
[8, 27]	κτείνειν. (τούτους ὦν αἵ τε	φυλακαὶ	τῶν Θεσσαλῶν πρῶται ἰδοῦσαι ἐφοβήθησαν,
[8, 14]	ἐπεβοήθεον νέες τρεῖς καὶ πεντήκοντα	Ἀττικαί.	(αὗταί τε δή σφεας ἐπέρρωσαν
[8, 111]	λόγον ἦσαν ἄρα αἱ Ἀθῆναι	μεγάλαι	τε καὶ εὐδαίμονες, αἳ καὶ
[8, 137]	σφι ἔπεσσε· ἦσαν γὰρ τὸ	πάλαι	καὶ αἱ τυραννίδες τῶν ἀνθρώπων
[8, 73]	ἵδρυται νῦν τε καὶ τὸ	πάλαι	οἴκεον, Ἀρκάδες τε καὶ Κυνούριοι·
[8, 142]	ἀνασχετόν, οἵτινες αἰεὶ καὶ τὸ	πάλαι	φαίνεσθε πολλοὺς ἐλευθερώσαντες ἀνθρώπων. πιεζευμένοισι
[8, 87]	διαφυγεῖν, ἔμπροσθε γὰρ αὐτῆς ἦσαν	ἄλλαι	νέες φίλιαι, ἡ δὲ αὐτῆς
[8, 46]	παρείχοντο. ἦσαν μέν σφι καὶ	ἄλλαι	πεπληρωμέναι νέες, ἀλλὰ τῇσι μὲν
[8, 16]	νεῶν ὀλιγέων ἐς φυγὴν τρέπεσθαι.	(πολλαὶ	μὲν δὴ τῶν Ἑλλήνων νέες
[8, 73]	Δρύοπες καὶ Λήμνιοι. Δωριέων μὲν	πολλαί	τε καὶ δόκιμοι πόλιες, Αἰτωλῶν
[8, 85]	Σαμίων ἀμφοτέρων. (τοῦδε δὲ εἵνεκα	μέμνημαι	τούτων μούνων, ὅτι Θεομήστωρ μὲν
[8, 77]	λέγειν τολμέω οὔτε παρ᾽ ἄλλων	ἐνδέκομαι.	~τῶν δὲ ἐν Σαλαμῖνι στρατηγῶν
[8, 35]	ἦν ἄξια Ξέρξης, ὡς ἐγὼ	πυνθάνομαι,	ἄμεινον ἢ τὰ ἐν τοῖσι
[8, 68]	τῇ νήσῳ ταύτῃ, ὡς ἐγὼ	πυνθάνομαι,	οὔτε αὐτοὺς οἰκός, ἢν σὺ
[8, 38]	οὗτοι τῶν βαρβάρων, ὡς ἐγὼ	πυνθάνομαι,	ὡς πρὸς τούτοισι καὶ ἄλλα
[8, 65]	κεφαλήν, καὶ σε οὔτε ἐγὼ	δυνήσομαι	ῥύσασθαι οὔτ᾽ ἄλλος ἀνθρώπων οὐδὲ
[8, 85]	καταλέξαι τῶν νέας Ἑλληνίδας ἑλόντων,	χρήσομαι	δὲ αὐτοῖσι οὐδὲν πλὴν Θεομήστορός
[8, 93]	δὲ καὶ ἄεθλον ἔκειτο μύριαι	δραχμαί,	ὃς ἄν μιν ζωὴν ἕλῃ·
[8, 49]	δὲ λοιπέων πέρι προετίθεε. (αἱ	γνῶμαι	δὲ τῶν λεγόντων αἱ πλεῖσται
[8, 69]	αὐτῆς. (ἐπεὶ δὲ ἀνηνείχθησαν αἱ	γνῶμαι	ἐς Ξέρξην, κάρτα τε ἥσθη
[8, 135]	τοῦ προφήτεω γράφειν ἐς αὐτήν,	φάναι	δὲ Καρίῃ μιν γλώσσῃ χρᾶν,
[8, 88]	Ἀρτεμισίης τὸ ἔργον, καὶ τοὺς	φάναι,	σαφέως τὸ ἐπίσημον τῆς νεὸς
[8, 137]	ἔφασαν δίκαιοι εἶναι ἀπολαβόντες οὕτω	ἐξιέναι.	ἐνθαῦτα ὁ βασιλεὺς τοῦ μισθοῦ
[8, 40]	ἐν φυλακῇ, τὰ ἄλλα δὲ	ἀπιέναι.	ταῦτα πυνθανόμενοι οὕτω δὴ προσεδεήθησαν
[8, 89]	ἐς τὸ πρόσθε τῇσι νηυσὶ	παριέναι	πειρώμενοι ὡς ἀποδεξόμενοί τι καὶ
[8, 51]	Σαλαμῖνα, πρὸς δὲ αὐτοὶ δοκέοντες	ἐξευρηκέναι	τὸ μαντήιον τὸ ἡ Πυθίη
[8, 71]	τοὺς ἀμφὶ Λεωνίδην ἐν Θερμοπύλῃσι	τετελευτηκέναι,	συνδραμόντες ἐκ τῶν πολίων ἐς
[8, 14]	(αὗταί τε δή σφεας ἐπέρρωσαν	ἀπικόμεναι	καὶ ἅμα ἀγγελίη ἐλθοῦσα, ὡς
[8, 86]	ἐκεραΐζετο, αἳ μὲν ὑπ᾽ Ἀθηναίων	διαφθειρόμεναι	αἳ δὲ ὑπ᾽ Αἰγινητέων. ἅτε
[8, 46]	ἦσαν μέν σφι καὶ ἄλλαι	πεπληρωμέναι	νέες, ἀλλὰ τῇσι μὲν τὴν
[8, 61]	ἂν διηκόσιαι νέες σφι ἔωσι	πεπληρωμέναι·	οὐδαμοὺς γὰρ Ἑλλήνων αὐτοὺς ἐπιόντας
[8, 18]	τῶν αἱ ἡμίσεαι τῶν νεῶν	τετρωμέναι	ἦσαν, δρησμὸν δὴ ἐβούλευον ἔσω
[8, 138]	ἱππέας μὴ οἵους τε γενέσθαι	διαβῆναι.	οἳ δὲ ἀπικόμενοι ἐς ἄλλην
[8, 134]	μισθῷ πείσας τῶν ἐπιχωρίων ἄνδρα	καταβῆναι	παρὰ Τροφώνιον, καὶ ἐς Ἄβας
[8, 120]	Ἠιόνος, ὅθεν δή μιν φασὶ	ἐπιβῆναι	ἐπὶ τὴν νέα. ~οἱ δὲ
[8, 58]	χρηίζων ἔκ τε τῆς νεὸς	ἐκβῆναι	συλλέξαι τε τοὺς στρατηγοὺς ἐς
[8, 118]	ἐς τὴν Ἀσίην. ὡς δὲ	ἐκβῆναι	τάχιστα ἐς γῆν τὸν Ξέρξην,
[8, 84]	τῆς νεὸς καὶ οὐ δυναμένων	ἀπαλλαγῆναι,	οὕτω δὴ οἱ ἄλλοι Ἀμεινίῃ
[8, 111]	κατὰ λόγον ἦσαν ἄρα αἱ	Ἀθῆναι	μεγάλαι τε καὶ εὐδαίμονες, αἳ
[8, 61]	ἡλώκεσάν τε καὶ κατείχοντο αἱ	Ἀθῆναι.	(τότε δὴ ὁ Θεμιστοκλέης κεῖνόν
[8, 109]	Ἑλλάδι καταμείναντας ἡμέων τε αὐτῶν	ἐπιμεληθῆναι	καὶ τῶν οἰκετέων, καὶ τις
[8, 134]	οὐκ ἔξεστι Θηβαίων οὐδενὶ αὐτόθι	ἐγκατακοιμηθῆναι.	~τότε δὲ θῶμά μοι μέγιστον
[8, 124]	ταῦτα ἐς Λακεδαίμονα ἀπίκετο θέλων	τιμηθῆναι·	καὶ μιν Λακεδαιμόνιοι καλῶς μὲν
[8, 57]	ἀνθρώπων ἄλλος ὥστε μὴ οὐ	διασκεδασθῆναι	τὴν στρατιήν· ἀπολέεταί τε ἡ
[8, 115]	Θρήιξι ἀπαιτέοντος Ξέρξεω ἔφασαν νεμομένας	ἁρπασθῆναι	ὑπὸ τῶν ἄνω Θρηίκων τῶν
[8, 96]	ἠιόνα τὴν καλεομένην Κωλιάδα· ὥστε	ἀποπλησθῆναι	τὸν χρησμὸν τόν τε ἄλλον
[8, 55]	ἅμα τῷ ἄλλῳ ἱρῷ κατέλαβε	ἐμπρησθῆναι	ὑπὸ τῶν βαρβάρων· δευτέρῃ δὲ
[8, 62]	λέγει ὑπ᾽ ἡμέων αὐτὴν δέειν	κτισθῆναι·	ὑμεῖς δὲ συμμάχων τοιῶνδε μουνωθέντες
[8, 107]	εἶχε ἕκαστος, διαφυλαξούσας τὰς σχεδίας	πορευθῆναι	βασιλέι. (ἐπεὶ δὲ ἀγχοῦ ἦσαν
[8, 100]	ἀποβὰς ἀπὸ τῶν νεῶν πειρήσεται	ἀντιωθῆναι	οὔτ᾽ ἐκ τῆς ἠπείρου τῆσδε·
[8, 56]	ὡς ἔνιοι τῶν στρατηγῶν οὐδὲ	κυρωθῆναι	ἔμενον τὸ προκείμενον πρῆγμα, ἀλλ᾽
[8, 92]	ἡ Σιδωνίη, ὥστε Πυθέην οὕτω	σωθῆναι	ἐς Αἴγιναν. (ὡς δὲ ἐσεῖδε
[8, 118]	τὴν νέα ἐπικουφισθεῖσαν οὕτω δὴ	ἀποσωθῆναι	ἐς τὴν Ἀσίην. ὡς δὲ
[8, 37]	κάρτα ἐστί, ὅπλα ἀρήια αὐτόματα	φανῆναι	ἔξω προκείμενα τοῦ νηοῦ· τὰ
[8, 94]	θείῃ πομπῇ, τὸν οὔτε πέμψαντα	φανῆναι	οὐδένα, οὔτε τι τῶν ἀπὸ
[8, 26]	τε δεόμενοι καὶ ἐνεργοὶ βουλόμενοι	εἶναι.	ἄγοντες δὲ τούτους ἐς ὄψιν
[8, 124]	Θεμιστοκλέης ἐβώσθη τε καὶ ἐδοξώθη	εἶναι	ἀνὴρ πολλὸν Ἑλλήνων σοφώτατος ἀνὰ
[8, 137]	δὲ τὸν μισθὸν ἔφασαν δίκαιοι	εἶναι	ἀπολαβόντες οὕτω ἐξιέναι. ἐνθαῦτα ὁ
[8, 111]	ἥκοιεν εὖ, (ἐπεὶ Ἀνδρίους γε	εἶναι	γεωπείνας ἐς τὰ μέγιστα ἀνήκοντας,
[8, 65]	φωνὴν εἶναι τὸν μυστικὸν ἴακχον.	(εἶναι	δ᾽ ἀδαήμονα τῶν ἱρῶν τῶν
[8, 134]	οἳ δὲ σύμμαχόν μιν εἵλοντο	εἶναι.	διὰ τοῦτο μὲν οὐκ ἔξεστι
[8, 116]	αὐτὸς ἔφη τῷ Ξέρξῃ ἑκὼν	εἶναι	δουλεύσειν, ἀλλ᾽ οἴχετο ἄνω ἐς
[8, 106]	ἀντ᾽ ἀνδρὸς ἐποίησας τὸ μηδὲν	εἶναι;	ἐδόκεές τε θεοὺς λήσειν οἷα
[8, 19]	κατήκουσι πρήγμασι τάδε ποιητέα σφι	εἶναι	ἔλεγε, τῶν τε προβάτων τῶν
[8, 118]	κηδόμενος· ἐν ὑμῖν γὰρ οἶκε	εἶναι	ἐμοὶ ἡ σωτηρίη” (τὸν μὲν
[8, 113]	ἔτεος πολεμέειν, χειμερίσαι τε ἄμεινον	εἶναι	ἐν Θεσσαλίῃ, καὶ ἔπειτα ἅμα
[8, 68]	οἳ ἐν συμμάχων λόγῳ λέγονται	εἶναι	ἐόντες Αἰγύπτιοί τε καὶ Κύπριοι
[8, 39]	δὲ τοὺς δύο Δελφοὶ λέγουσι	εἶναι	ἐπιχωρίους ἥρωας, Φύλακόν τε καὶ
[8, 129]	ὑπόλοιποι ἦσαν, τὰς διελθόντας χρῆν	εἶναι	ἔσω ἐν τῇ Παλλήνῃ, ἐπῆλθε
[8, 87]	νέα τὴν Ἀρτεμισίης ἢ Ἑλληνίδα	εἶναι	ἢ αὐτομολέειν ἐκ τῶν βαρβάρων
[8, 94]	τοῖσι Κορινθίοισι. τῇδε δὲ συμβάλλονται	εἶναι	θεῖον τὸ πρῆγμα. ὡς γὰρ
[8, 73]	Κυνούριοι αὐτόχθονες ἐόντες δοκέουσι μοῦνοι	εἶναι	Ἴωνες, ἐκδεδωρίευνται δὲ ὑπό τε
[8, 136]	λεών τε πολλὸν ἄρα ἀκούων	εἶναι	καὶ ἄλκιμον, τά τε κατὰ
[8, 107]	ἠπείρου ταύτης, ἔδοξάν τε νέας	εἶναι	καὶ ἔφευγον ἐπὶ πολλόν· χρόνῳ
[8, 111]	ἑωυτῶν ἀδυναμίης τὴν Ἀθηναίων δύναμιν	εἶναι	κρέσσω. ~οὗτοι μὲν δὴ ταῦτα
[8, 136]	ἦν, πεζῇ τε ἐδόκεε πολλῷ	εἶναι	κρέσσων, οὕτω τε ἐλογίζετο κατύπερθέ
[8, 97]	ἐβούλευε. θέλων δὲ μὴ ἐπίδηλος	εἶναι	μήτε τοῖσι Ἕλλησι μήτε τοῖσι
[8, 138]	πέλας τῶν κήπων τῶν λεγομένων	εἶναι	Μίδεω τοῦ Γορδίεω, ἐν τοῖσι
[8, 49]	τὸν βουλόμενον, ὅκου δοκέοι ἐπιτηδεότατον	εἶναι	ναυμαχίην ποιέεσθαι τῶν αὐτοὶ χωρέων
[8, 55]	ταύτῃ Ἐρεχθέος τοῦ γηγενέος λεγομένου	εἶναι	νηός, ἐν τῷ ἐλαίη τε
[8, 29]	ἤδη τι μᾶλλον γνωσιμαχέετε μὴ	εἶναι	ὅμοιοι ἡμῖν. (πρόσθε τε γὰρ
[8, 25]	πάντες δὲ ἠπιστέατο τοὺς κειμένους	εἶναι	πάντας Λακεδαιμονίους καὶ Θεσπιέας, ὁρῶντες
[8, 108]	πεζὸν ἤλπιζον καὶ τὰς νέας	εἶναι	περὶ Φάληρον, ἐδόκεόν τε ναυμαχήσειν
[8, 88]	ἐπισταμένους· τὴν δὲ διαφθαρεῖσαν ἠπιστέατο	εἶναι	πολεμίην. (τά τε γὰρ ἄλλα,
[8, 30]	βουλοίατο· ἀλλ᾽ οὐκ ἔσεσθαι ἑκόντες	εἶναι	προδόται τῆς Ἑλλάδος. ~ἐπειδὴ δὲ
[8, 128]	Σκιωναίων πόλιος εἵνεκα, μὴ νομιζοίατο	εἶναι	Σκιωναῖοι ἐς τὸν μετέπειτα χρόνον
[8, 100]	ἐποίησαν νῦν τε καὶ πρότερον	εἶναι	σοὺς δούλους. μάλιστα μέν νυν
[8, 110]	ἐπειδὴ γὰρ καὶ πρότερον δεδογμένος	εἶναι	σοφὸς ἐφάνη ἐὼν ἀληθέως σοφός
[8, 78]	αὐτοὺς τεταγμένους, ἐδόκεον κατὰ χώρην	εἶναι.	~συνεστηκότων δὲ τῶν στρατηγῶν, ἐξ
[8, 10]	ἀπονοστήσει· οὕτω ἀσθενέα σφι ἐφαίνετο	εἶναι	τὰ τῶν Ἑλλήνων πρήγματα. (ὅσοισι
[8, 27]	ἰδοῦσαι ἐφοβήθησαν, δόξασαι ἄλλο τι	εἶναι	τέρας, καὶ μετὰ τὰς φυλακὰς
[8, 84]	Αἰακίδας ἀποδημήσασαν ἐς Αἴγιναν, ταύτην	εἶναι	τὴν ἄρξασαν. λέγεται δὲ καὶ
[8, 132]	στρατιῆς τε πάντα πλέα ἐδόκεε	εἶναι,	τὴν δὲ Σάμον ἐπιστέατο δόξῃ
[8, 19]	ὅσα τις ἐθέλοι· κρέσσον γὰρ	εἶναι	τὴν στρατιὴν ἔχειν ἢ τοὺς
[8, 51]	ἀνάλωτον ἔσεσθαι· αὐτὸ δὴ τοῦτο	εἶναι	τὸ κρησφύγετον κατὰ τὸ μαντήιον
[8, 65]	καί οἱ φαίνεσθαι τὴν φωνὴν	εἶναι	τὸν μυστικὸν ἴακχον. (εἶναι δ᾽
[8, 69]	καὶ νομίζων ἔτι πρότερον σπουδαίην	εἶναι	τότε πολλῷ μᾶλλον αἴνεε. ὅμως
[8, 113]	προπέμψαι βασιλέα, ἅμα δὲ ἀνωρίη	εἶναι	τοῦ ἔτεος πολεμέειν, χειμερίσαι τε
[8, 36]	ἔα κινέειν, φὰς αὐτὸς ἱκανὸς	εἶναι	τῶν ἑωυτοῦ προκατῆσθαι. (Δελφοὶ δὲ
[8, 108]	Εὐρώπῃ τὸν Πέρσην· ἐατέον ὦν	εἶναι	φεύγειν, ἐς ὃ ἔλθοι φεύγων
[8, 111]	οὕτω τέ σφι κάρτα δοτέα	εἶναι	χρήματα, ὑπεκρίναντο πρὸς ταῦτα λέγοντες
[8, 121]	Φοινίσσας, τὴν μὲν ἐς Ἰσθμὸν	ἀναθεῖναι,	ἥ περ ἔτι καὶ ἐς
[8, 59]	συνελέχθησαν, πρὶν ἢ τὸν Εὐρυβιάδην	προθεῖναι	τὸν λόγον τῶν εἵνεκα συνήγαγε
[8, 40]	Πελοπόννησον περὶ πλείστου τε ποιευμένους	περιεῖναι	καὶ ταύτην ἔχοντας ἐν φυλακῇ,
[8, 3]	εἶκον οἱ Ἀθηναῖοι μέγα πεποιημένοι	περιεῖναι	τὴν Ἑλλάδα καὶ γνόντες, εἰ
[8, 4]	Εὐβοέες ταῦτα βουλευομένους ἐδέοντο Εὐρυβιάδεω	προσμεῖναι	χρόνον ὀλίγον, ἔστ᾽ ἂν αὐτοὶ
[8, 144]	ἐκεῖνος ἡμέων προσεδέετο. πρὶν ὦν	παρεῖναι	ἐκεῖνον ἐς τὴν Ἀττικήν, ἡμέας
[8, 112]	δοκέω δὲ τινὰς καὶ ἄλλους	δοῦναι	καὶ οὐ τούτους μούνους. (καίτοι
[8, 85]	μέν νυν συχνῶν οὐνόματα τριηράρχων	καταλέξαι	τῶν νέας Ἑλληνίδας ἑλόντων, χρήσομαι
[8, 58]	ἔκ τε τῆς νεὸς ἐκβῆναι	συλλέξαι	τε τοὺς στρατηγοὺς ἐς τὸ
[8, 128]	αἴτιον τῆς προδοσίης ἔδοξε μὴ	καταπλῆξαι	Τιμόξεινον προδοσίῃ τῆς Σκιωναίων πόλιος
[8, 58]	ἐθέλειν οἱ κοινόν τι πρῆγμα	συμμῖξαι·	ὃ δ᾽ αὐτὸν ἐς τὴν
[8, 79]	ἐκείνων ποιεύμενος ἐξεκαλέετο, θέλων αὐτῷ	συμμῖξαι·	προακηκόεε δὲ ὅτι σπεύδοιεν οἱ
[8, 67]	ἐπὶ τὰς νέας, ἐθέλων σφι	συμμῖξαί	τε καὶ πυθέσθαι τῶν ἐπιπλεόντων
[8, 15]	ἀνέμειναν ἔτι τοὺς Ἕλληνας μάχης	ἄρξαι,	ἀλλὰ παρακελευσάμενοι κατὰ μέσον ἡμέρης
[8, 26]	εἶπέ τε ἐς πάντας τάδε.	παπαῖ	Μαρδόνιε, κοίους ἐπ᾽ ἄνδρας ἤγαγες
[8, 118]	ἐστί σφι σωτηρίη, (καὶ τὸν	εἶπαι	δέσποτα, οὐκ ἔστι οὐδεμία, εἰ
[8, 73]	ὦν τῶν ἑπτὰ ἐθνέων αἱ	λοιπαὶ	πόλιες, πάρεξ τῶν κατέλεξα, ἐκ
[8, 12]	διὰ πάσης τῆς νυκτὸς καὶ	σκληραὶ	βρονταὶ ἀπὸ τοῦ Πηλίου· οἱ
[8, 12]	ἐς θάλασσαν ὁρμημένα βρονταί τε	σκληραί.	~καὶ τούτοισι μὲν τοιαύτη ἡ
[8, 107]	πλέοντες οἱ βάρβαροι, ἀνατείνουσι γὰρ	ἄκραι	λεπταὶ τῆς ἠπείρου ταύτης, ἔδοξάν
[8, 107]	ὅτι οὐ νέες εἶεν ἀλλ᾽	ἄκραι,	συλλεχθέντες ἐκομίζοντο. ~ὡς δὲ ἡμέρη
[8, 119]	τοὺς μὲν ἐπὶ τοῦ καταστρώματος	καταβιβάσαι	ἐς κοίλην νέα ἐόντας Πέρσας
[8, 37]	καὶ διὰ πάντων φασμάτων ἄξια	θωμάσαι	μάλιστα. (ἐπεὶ γὰρ δὴ ἦσαν
[8, 27]	τῶν Θεσσαλῶν πρῶται ἰδοῦσαι ἐφοβήθησαν,	δόξασαι	ἄλλο τι εἶναι τέρας, καὶ
[8, 132]	δὲ παρεγένοντο ἐς τὴν Αἴγιναν	πᾶσαι	αἱ νέες, ἀπίκοντο Ἰώνων ἄγγελοι
[8, 103]	οὐδὲ γὰρ εἰ πάντες καὶ	πᾶσαι	συνεβούλευον αὐτῷ μένειν, ἔμενε ἂν
[8, 101]	κελεύει με Μαρδόνιος μένοντα αὐτοῦ	πειρᾶσαι	τῆς Πελοποννήσου, λέγων ὥς μοι
[8, 133]	χρηστηρίων ταῦτα ἐνετέλλετο, οὐκ ἔχω	φράσαι·	οὐ γὰρ ὦν λέγεται· δοκέω
[8, 110]	ἀπικνεομένοισι τὰ αὐτὸς ἐνετείλατο βασιλέι	φράσαι·	τῶν καὶ Σίκιννος ὁ οἰκέτης
[8, 76]	ἀπεβιβάσαντο· τοῦτο δέ, ἐπειδὴ ἐγίνοντο	μέσαι	νύκτες, ἀνῆγον μὲν τὸ ἀπ᾽
[8, 143]	οὕτω ὅκως ἂν καὶ δυνώμεθα.	ὁμολογῆσαι	δὲ τῷ βαρβάρῳ μήτε σὺ
[8, 144]	οἴκατε ἐξεπιστάμενοι τὸ Ἀθηναίων φρόνημα	ἀρρωδῆσαι,	ὅτι οὔτε χρυσός ἐστι γῆς
[8, 144]	τὴν Ἀττικήν, ἡμέας καιρός ἐστι	προβοηθῆσαι	ἐς τὴν Βοιωτίην” οἳ μὲν
[8, 119]	ἔχω ἀντίξοον μὴ οὐκ ἂν	ποιῆσαι	βασιλέα τοιόνδε, τοὺς μὲν ἐπὶ
[8, 87]	ἐτύγχανε ἐοῦσα, ἔδοξέ οἱ τόδε	ποιῆσαι,	τὸ καὶ συνήνεικε ποιησάσῃ. διωκομένη
[8, 118]	τάχιστα ἐς γῆν τὸν Ξέρξην,	ποιῆσαι	τοιόνδε· ὅτι μὲν ἔσωσε βασιλέος
[8, 22]	ὑμῖν ἐστι τοῦτο μὴ δυνατὸν	ποιῆσαι,	ὑμεῖς δὲ ἔτι καὶ νῦν
[8, 88]	ἐργασαμένην ἀπὸ τούτων αὐτὴν μάλιστα	εὐδοκιμῆσαι	παρὰ Ξέρξῃ. (λέγεται γὰρ βασιλέα
[8, 94]	ἀποστρέψας τὰς νέας ἐς φυγὴν	ὅρμησαι	καταπροδοὺς τοὺς Ἕλληνας· οἳ δὲ
[8, 108]	τὴν Εὐρώπην οἷά τε ἔσται	προσχωρῆσαι	κατὰ πόλις τε καὶ κατὰ
[8, 27]	ἡ στρατιὴ οὕτω ὥστε τετρακισχιλίων	κρατῆσαι	νεκρῶν καὶ ἀσπίδων Φωκέας, τῶν
[8, 100]	τὴν Ἑλλάδα ἢ αὐτὸν καλῶς	τελευτῆσαι	τὸν βίον ὑπὲρ μεγάλων αἰωρηθέντα·
[8, 68]	ναυμαχέειν. (ἢν δὲ αὐτίκα ἐπειχθῇς	ναυμαχῆσαι,	δειμαίνω μὴ ὁ ναυτικὸς στρατὸς
[8, 37]	ἐνέπιπτον, ἀπὸ δὲ τοῦ Παρνησοῦ	ἀπορραγεῖσαι	δύο κορυφαὶ ἐφέροντο πολλῷ πατάγῳ
[8, 144]	Σπάρτης ἀγγέλους τάδε. τὸ μὲν	δεῖσαι	Λακεδαιμονίους μὴ ὁμολογήσωμεν τῷ βαρβάρῳ,
[8, 106]	ἄσμενον τοὺς λόγους τὸν Πανιώνιον	κομίσαι	τὰ τέκνα καὶ τὴν γυναῖκα.
[8, 113]	ἀνωρίη εἶναι τοῦ ἔτεος πολεμέειν,	χειμερίσαι	τε ἄμεινον εἶναι ἐν Θεσσαλίῃ,
[8, 98]	τὸ δράμημα τῶν ἵππων καλέουσι	Πέρσαι	ἀγγαρήιον. ~ἡ μὲν δὴ πρώτη
[8, 99]	τῶν νεῶν ἀχθόμενοι ταῦτα οἱ	Πέρσαι	ἐποίευν ὡς περὶ αὐτῷ Ξέρξῃ
[8, 136]	μὲν ὅτι οἱ προσκηδέες οἱ	Πέρσαι	ἦσαν· Ἀλεξάνδρου γὰρ ἀδελφεὴν Γυγαίην,
[8, 52]	οὐ τὰς νέας. ~οἱ δὲ	Πέρσαι	ἱζόμενοι ἐπὶ τὸν καταντίον τῆς
[8, 92]	Πυθέης ὁ Ἰσχενόου, τὸν οἱ	Πέρσαι	κατακοπέντα ἀρετῆς εἵνεκα εἶχον ἐν
[8, 118]	λέγεται ἀκούσαντα ταῦτα εἰπεῖν ἄνδρες	Πέρσαι,	νῦν τις διαδεξάτω ὑμέων βασιλέος
[8, 26]	ὄψιν τὴν βασιλέος ἐπυνθάνοντο οἱ	Πέρσαι	περὶ τῶν Ἑλλήνων τί ποιέοιεν·
[8, 101]	τῆς Πελοποννήσου, λέγων ὥς μοι	Πέρσαι	τε καὶ ὁ πεζὸς στρατὸς
[8, 100]	πάθος. (ἤδη ὦν, ἐπειδὴ οὐ	Πέρσαι	τοι αἴτιοι ἐισί, ἐμοὶ πείθεο·
[8, 117]	τὸν μισθὸν ἔλαβον, οἱ δὲ	Πέρσαι	ὡς ἐκ τῆς Θρηίκης πορευόμενοι
[8, 109]	τε Ἀσίης καὶ τῆς Εὐρώπης	βασιλεῦσαι	ἐόντα ἀνόσιόν τε καὶ ἀτάσθαλον·
[8, 12]	ἧκον. πρὶν γὰρ ἢ καὶ	ἀναπνεῦσαι	σφέας ἔκ τε τῆς ναυηγίης
[8, 100]	Ἑλλάδα, καί οἱ κρέσσον εἴη	ἀνακινδυνεῦσαι	ἢ κατεργάσασθαι τὴν Ἑλλάδα ἢ
[8, 54]	ἑπομένους, ἐκέλευε τρόπῳ τῷ σφετέρῳ	θῦσαι	τὰ ἱρὰ ἀναβάντας ἐς τὴν
[8, 98]	οὐ νὺξ ἔργει μὴ οὐ	κατανύσαι	τὸν προκείμενον αὐτῷ δρόμον τὴν
[8, 27]	τε φυλακαὶ τῶν Θεσσαλῶν πρῶται	ἰδοῦσαι	ἐφοβήθησαν, δόξασαι ἄλλο τι εἶναι
[8, 7]	μὴ ὀφθείησαν ὑπὸ τῶν πολεμίων	περιπλέουσαι	Εὔβοιαν κατά τε Καφηρέα καὶ
[8, 84]	δὲ διακελεύσασθαι ὥστε καὶ ἅπαν	ἀκοῦσαι	τὸ τῶν Ἑλλήνων στρατόπεδον, ὀνειδίσασαν
[8, 0]	~Ἡροδότου	Μοῦσαι	Ἱστοριῶν ὀγδόη ἐπιγραφομένη Οὐρανία ~οἱ
[8, 132]	τὴν Αἴγιναν, τῶν Ἑλλήνων δεόμενοι	καταπλῶσαι	ἐς τὴν Ἰωνίην· οἳ προήγαγον
[8, 132]	ἑσπέρης ἀνωτέρω Σάμου μὴ τολμᾶν	καταπλῶσαι	καταρρωδηκότας, τοὺς δὲ Ἕλληνας, χρηιζόντων
[8, 81]	Αἰγίνης τε ἥκειν καὶ μόγις	ἐκπλῶσαι	λαθὼν τοὺς ἐπορμέοντας· περιέχεσθαι γὰρ
[8, 79]	αὐτὸς Εὐρυβιάδης οἷοί τε ἔσονται	ἐκπλῶσαι·	περιεχόμεθα γὰρ ὑπὸ τῶν πολεμίων
[8, 144]	ἡμεῖς δεξάμενοι ἐθέλοιμεν ἂν μηδίσαντες	καταδουλῶσαι	τὴν Ἑλλάδα. (πολλά τε γὰρ
[8, 57]	τὰ βεβουλευμένα, ἤν κως δύνῃ	ἀναγνῶσαι	Εὐρυβιάδην μεταβουλεύσασθαι ὥστε αὐτοῦ μένειν”
[8, 60]	τάδε. (ἐν σοὶ νῦν ἐστὶ	σῶσαι	τὴν Ἑλλάδα, ἢν ἐμοὶ πείθῃ
[8, 27]	καὶ ἕτεροι τοιοῦτοι ἐν Ἄβῃσι	ἀνακέαται.	~ταῦτα μέν νυν τὸν πεζὸν
[8, 41]	κήρυγμα ἐποιήσαντο, Ἀθηναίων τῇ τις	δύναται	σώζειν τέκνα τε καὶ τοὺς
[8, 68]	ἄλλην Ἑλλάδα ἐμποδὼν δέ τοι	ἵσταται	οὐδείς· οἳ δέ τοι ἀντέστησαν,
[8, 118]	τῶν πολλῶν ἐπιβατέων” καὶ Ξέρξην	λέγεται	ἀκούσαντα ταῦτα εἰπεῖν ἄνδρες Πέρσαι,
[8, 88]	αὐτὴν μάλιστα εὐδοκιμῆσαι παρὰ Ξέρξῃ.	(λέγεται	γὰρ βασιλέα θηεύμενον μαθεῖν τὴν
[8, 8]	εἰ τὰ λεγόμενα ἐστὶ ἀληθέα·	λέγεται	γὰρ ὡς ἐξ Ἀφετέων δὺς
[8, 84]	Αἴγιναν, ταύτην εἶναι τὴν ἄρξασαν.	λέγεται	δὲ καὶ τάδε, ὡς φάσμα
[8, 133]	ἔχω φράσαι· οὐ γὰρ ὦν	λέγεται·	δοκέω δ᾽ ἔγωγε περὶ τῶν
[8, 119]	κεφαλὴν αὐτοῦ. ~οὗτος δὲ ἄλλος	λέγεται	λόγος περὶ τοῦ Ξέρξεω νόστου,
[8, 8]	ὀγδώκοντα διὰ τῆς θαλάσσης διεξελθών.	(λέγεται	μέν νυν καὶ ἄλλα ψευδέσι
[8, 88]	κατήγορον γενέσθαι. Ξέρξην δὲ εἰπεῖν	λέγεται	πρὸς τὰ φραζόμενα οἱ μὲν
[8, 128]	ἔχω εἰπεῖν (οὐ γὰρ ὦν	λέγεται)	τέλος μέντοι τοιάδε ἐγίνετο· ὅκως
[8, 135]	δὲ θῶμά μοι μέγιστον γενέσθαι	λέγεται	ὑπὸ Θηβαίων· ἐλθεῖν ἄρα τὸν
[8, 138]	Σιληνὸς τοῖσι κήποισι ἥλω, ὡς	λέγεται	ὑπὸ Μακεδόνων. ὑπὲρ δὲ τῶν
[8, 85]	χώρῃ ἐδωρήθη πολλῇ. οἱ δ᾽	εὐεργέται	βασιλέος ὀροσάγγαι καλέονται περσιστί. ~περὶ
[8, 90]	ὄρεϊ τῷ ἀντίον Σαλαμῖνος τὸ	καλέεται	Αἰγάλεως, ἀνεπυνθάνετο τὸν ποιήσαντα, καὶ
[8, 106]	Χῖοι μὲν νέμονται Ἀταρνεὺς δὲ	καλέεται,	εὑρίσκει τὸν Πανιώνιον ἐνθαῦτα. (ἐπιγνοὺς
[8, 135]	τέμενος. τοῦτο δὲ τὸ ἱρὸν	καλέεται	μὲν Πτῷον, ἔστι δὲ Θηβαίων,
[8, 3]	στασιάσουσι περὶ τῆς ἡγεμονίης, ὡς	ἀπολέεται	ἡ Ἑλλάς, ὀρθὰ νοεῦντες· στάσις
[8, 57]	μὴ οὐ διασκεδασθῆναι τὴν στρατιήν·	ἀπολέεταί	τε ἡ Ἑλλὰς ἀβουλίῃσι. ἀλλ᾽
[8, 105]	τὰ πάντα ἐδυστύχεε ὁ Ἑρμότιμος,	ἀπικνέεται	ἐκ τῶν Σαρδίων παρὰ βασιλέα
[8, 115]	τάχος ἐς τὸν Ἑλλήσποντον, καὶ	ἀπικνέεται	ἐς τὸν πόρον τῆς διαβάσιος
[8, 105]	αὐτὸν ὑπὸ πολεμίων καὶ πωλεόμενον	ὠνέεται	Πανιώνιος ἀνὴρ Χῖος, ὃς τὴν
[8, 108]	λιμῷ τέ οἱ ἡ στρατιὴ	διαφθερέεται,	ἐπιχειρέοντι δὲ αὐτῷ καὶ ἔργου
[8, 63]	ἀξιόμαχοι οἱ λοιποί. ταύτην δὲ	αἱρέεται	τὴν γνώμην, αὐτοῦ μένοντας διαναυμαχέειν.
[8, 130]	ἅμα δὲ καὶ ὠτακούστεον ὅκῃ	πεσέεται	τὰ Μαρδονίου πρήγματα. ~τοὺς δὲ
[8, 142]	ἐστί· τύραννος γὰρ ἐὼν τυράννῳ	συγκατεργάζεται·	ὑμῖν δὲ οὐ ποιητέα, εἴ
[8, 88]	δέσποτα, ὁρᾷς Ἀρτεμισίην ὡς εὖ	ἀγωνίζεται	καὶ νέα τῶν πολεμίων κατέδυσε;
[8, 27]	Ἠλεῖον, ἐνθαῦτα ὁ Τελλίης οὗτος	σοφίζεται	αὐτοῖσι τοιόνδε. γυψώσας ἄνδρας ἑξακοσίους
[8, 128]	προσεῖχε· προσέχοντι δέ οἱ προθύμως	συντίθεται	προδοσίην Τιμόξεινος ὁ τῶν Σκιωναίων
[8, 102]	δέ, εἰ ἐθέλει τε καὶ	ὑποδέκεται	ταῦτα ποιήσειν, αὐτοῦ καταλιπεῖν σὺν
[8, 107]	μιν τῆς στρατιῆς διαλέγειν τοὺς	βούλεται,	καὶ ποιέειν τοῖσι λόγοισι τὰ
[8, 134]	ὁ Μῦς ἔς τε Λεβάδειαν	φαίνεται	ἀπικόμενος καὶ μισθῷ πείσας τῶν
[8, 120]	~μέγα δὲ καὶ τόδε μαρτύριον·	φαίνεται	γὰρ Ξέρξης ἐν τῇ ὀπίσω
[8, 129]	ἐπειδὴ πολιορκέοντι ἐγεγόνεσαν τρεῖς μῆνες,	γίνεται	ἄμπωτις τῆς θαλάσσης μεγάλη καὶ
[8, 39]	αὕτη ἀπὸ τοῦ ἱροῦ ἀπαλλαγὴ	γίνεται.	~ὁ δὲ Ἑλλήνων ναυτικὸς στρατὸς
[8, 102]	σὸν τὸ ἔργον ὦ δέσποτα	γίνεται·	οἱ γὰρ σοὶ δοῦλοι κατεργάσαντο.
[8, 102]	ἤν τι πάθῃ, λόγος οὐδεὶς	γίνεται,	οὐδέ τι νικῶντες οἱ Ἕλληνες
[8, 98]	ἐστὶ οὐδὲν ὅ τι θᾶσσον	παραγίνεται	θνητὸν ἐόν· οὕτω τοῖσι Πέρσῃσι
[8, 83]	ἐν ἀνθρώπου φύσι καὶ καταστάσι	ἐγγίνεται·	(παραινέσας δὲ τούτων τὰ κρέσσω
[8, 37]	τὸ ἱρὸν τῆς Προναίης Ἀθηναίης,	ἐπιγίνεταί	σφι τέρεα ἔτι μέζονα τοῦ
[8, 60]	πρὸς ἐκείνων. αὖτις δὲ Σαλαμὶς	περιγίνεται,	ἐς τὴν ἡμῖν ὑπέκκειται τέκνα
[8, 77]	πάντα πίεσθαι. (χαλκὸς γὰρ χαλκῷ	συμμίξεται,	αἵματι δ᾽ Ἄρης πόντον φοινίξει.
[8, 104]	δὲ τοῖσι Πηδάσοισι τούτοισι τοιόνδε	συμφέρεται	πρῆγμα γίνεσθαι· ἐπεὰν τοῖσι ἀμφικτυόσι
[8, 79]	ἡμέων πλέω ἀγαθὰ τὴν πατρίδα	ἐργάσεται.	(λέγω δέ τοι ὅτι ἴσον
[8, 67]	Κύθνῳ ἐκαραδόκεον τὸν πόλεμον κῇ	ἀποβήσεται)	οἱ δὲ λοιποὶ ὡς ἀπίκοντο
[8, 108]	οὔτε τις κομιδὴ τὰ ὀπίσω	φανήσεται,	λιμῷ τέ οἱ ἡ στρατιὴ
[8, 49]	νήσῳ, ἵνα σφι τιμωρίη οὐδεμία	ἐπιφανήσεται,	πρὸς δὲ τῷ Ἰσθμῷ ἐς
[8, 57]	καὶ οὔτε σφέας Εὐρυβιάδης κατέχειν	δυνήσεται	οὔτε τις ἀνθρώπων ἄλλος ὥστε
[8, 100]	κατεργάσθαι ἀποβὰς ἀπὸ τῶν νεῶν	πειρήσεται	ἀντιωθῆναι οὔτ᾽ ἐκ τῆς ἠπείρου
[8, 138]	Μίδεω τοῦ Γορδίεω, ἐν τοῖσι	φύεται	αὐτόματα ῥόδα, ἓν ἕκαστον ἔχον
[8, 24]	τάξιν καὶ ἐλθόντα θεήσασθαι ὅκως	μάχεται	πρὸς τοὺς ἀνοήτους τῶν ἀνθρώπων,
[8, 143]	ἴῃ τῇ περ καὶ νῦν	ἔρχεται,	μήκοτε ὁμολογήσειν ἡμέας Ξέρξῃ· ἀλλὰ
[8, 75]	γνώμῃ ὑπὸ τῶν Πελοποννησίων, λαθὼν	ἐξέρχεται	ἐκ τοῦ συνεδρίου, ἐξελθὼν δὲ
[8, 98]	ἤδη κατ᾽ ἄλλον καὶ ἄλλον	διεξέρχεται	παραδιδόμενα, κατά περ ἐν Ἕλλησι
[8, 60]	ἅμα δὲ τῷ ναυτικῷ αὐτῶν	ἕψεται	καὶ ὁ πεζὸς στρατός, καὶ
[8, 10]	Ἀττικὴν ἑλὼν παρὰ βασιλέος δῶρα	λάμψεται·	Ἀθηναίων γὰρ αὐτοῖσι λόγος ἦν
[8, 73]	ἀρχόμενοι καὶ τοῦ χρόνου, ἐόντες	Ὀρνεῆται	καὶ οἱ περίοικοι. τούτων ὦν
[8, 73]	Καρδαμύλῃ τῇ Λακωνικῇ, Λημνίων δὲ	Παρωρεῆται	πάντες. (οἱ δὲ Κυνούριοι αὐτόχθονες
[8, 97]	δείσας μή τις τῶν Ἰώνων	ὑποθῆται	τοῖσι Ἕλλησι ἢ αὐτοὶ νοήσωσι
[8, 144]	τὴν ἡμετέρην, ἀλλ᾽ ἐπειδὰν τάχιστα	πύθηται	τὴν ἀγγελίην ὅτι οὐδὲν ποιήσομεν
[8, 129]	διεφθείροντο, τοὺς δὲ ἐπισταμένους οἱ	Ποτιδαιῆται	ἐπιπλώσαντες πλοίοισι ἀπώλεσαν. (αἴτιον δὲ
[8, 129]	πλοίοισι ἀπώλεσαν. (αἴτιον δὲ λέγουσι	Ποτιδαιῆται	τῆς τε ῥηχίης καὶ τῆς
[8, 126]	οὐκ ἐξανδραποδίσασθαι σφέας. (οἱ γὰρ	Ποτιδαιῆται,	ὡς βασιλεὺς παρεξεληλάκεε καὶ ὁ
[8, 47]	ἦρχε ἀνὴρ τρὶς πυθιονίκης Φάυλλος·	Κροτωνιῆται	δὲ γένος εἰσὶ Ἀχαιοί. ~οἱ
[8, 47]	τῶν δὲ ἐκτὸς τούτων οἰκημένων	Κροτωνιῆται	μοῦνοι ἦσαν οἳ ἐβοήθησαν τῇ
[8, 2]	τὸ μέγιστον κράτος ἔχοντα παρείχοντο	Σπαρτιῆται	Εὐρυβιάδην Εὐρυκλείδεω· οἱ γὰρ σύμμαχοι
[8, 114]	πέμπουσι δὴ κήρυκα τὴν ταχίστην	Σπαρτιῆται,	ὃς ἐπειδὴ κατέλαβε ἐοῦσαν ἔτι
[8, 124]	πάντων ἀνθρώπων τῶν ἡμεῖς ἴδμεν	Σπαρτιῆται	προέπεμψαν. ~ὡς δὲ ἐκ τῆς
[8, 100]	γὰρ ἐν Πέρσῃσί τοί τι	δεδήληται	τῶν πρηγμάτων, οὐδ᾽ ἐρέεις ὅκου
[8, 60]	γε καὶ τὰ ἐγὼ ἐλπίζω	γένηται	καὶ νικήσωμεν τῇσι νηυσί, οὔτε
[8, 140]	ἢν μὴ τὸ ὑμέτερον αἴτιον	γένηται.	(λέγω δὲ ὑμῖν τάδε. νῦν
[8, 80]	ἢν δὲ αὐτοῖσι μὴ πιστὰ	γένηται,	ὅμοιον ἡμῖν ἔσται· οὐ γὰρ
[8, 102]	τὰ ἐναντία τῆς Μαρδονίου γνώμης	γένηται,	οὐδεμία συμφορὴ μεγάλη ἔσται σέο
[8, 118]	εἰ μὴ τούτων ἀπαλλαγή τις	γένηται	τῶν πολλῶν ἐπιβατέων” καὶ Ξέρξην
[8, 76]	Περσέων τῶνδε εἵνεκεν, ὡς ἐπεὰν	γίνηται	ναυμαχίη, ἐνθαῦτα μάλιστα ἐξοισομένων τῶν
[8, 46]	ἄριστα πλεούσῃσι ἐν Σαλαμῖνι ἐναυμάχησαν.	Αἰγινῆται	δὲ εἰσὶ Δωριέες ἀπὸ Ἐπιδαύρου·
[8, 1]	Ἀθηναίων σφι παρεχόντων τὰς νέας,	Αἰγινῆται	δὲ ὀκτωκαίδεκα, Σικυώνιοι δὲ δυοκαίδεκα,
[8, 122]	ἀριστήια τῆς ἐν Σαλαμῖνι ναυμαχίης.	Αἰγινῆται	δὲ πυθόμενοι ἀνέθεσαν ἀστέρας χρυσέους,
[8, 84]	τῆς ναυμαχίης γενέσθαι τὴν ἀρχήν,	Αἰγινῆται	δὲ τὴν κατὰ τοὺς Αἰακίδας
[8, 93]	ναυμαχίῃ ταύτῃ ἤκουσαν Ἑλλήνων ἄριστα	Αἰγινῆται,	ἐπὶ δὲ Ἀθηναῖοι, ἀνδρῶν δὲ
[8, 74]	μένοντας μάχεσθαι, Ἀθηναῖοι δὲ καὶ	Αἰγινῆται	καὶ Μεγαρέες αὐτοῦ μένοντας ἀμύνεσθαι.
[8, 91]	φευγούσας τῶν νεῶν, οἱ δὲ	Αἰγινῆται	τὰς ἐκπλεούσας· ὅκως δὲ τινὲς
[8, 46]	Δωρικὸν ἀπὸ Κορίνθου. ~νησιωτέων δὲ	Αἰγινῆται	τριήκοντα παρείχοντο. ἦσαν μέν σφι
[8, 91]	καὶ ἐκπλεόντων πρὸς τὸ Φάληρον,	Αἰγινῆται	ὑποστάντες ἐν τῷ πορθμῷ ἔργα
[8, 65]	ἢν δὲ ἐπὶ τὰς νέας	τράπηται	τὰς ἐν Σαλαμῖνι, τὸν ναυτικὸν
[8, 88]	(τά τε γὰρ ἄλλα, ὡς	εἴρηται,	αὐτῇ συνήνεικε ἐς εὐτυχίην γενόμενα,
[8, 2]	οὗτοι οἱ στρατευόμενοι ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον,	εἴρηται	δέ μοι καὶ ὡς τὸ
[8, 93]	αὕτη μὲν δή, ὡς πρότερον	εἴρηται,	διέφυγε· ἦσαν δὲ καὶ οἱ
[8, 119]	μέν, ὡς καὶ πρότερόν μοι	εἴρηται,	ὁδῷ χρεώμενος ἅμα τῷ ἄλλῳ
[8, 98]	θνητὸν ἐόν· οὕτω τοῖσι Πέρσῃσι	ἐξεύρηται	τοῦτο. λέγουσι γὰρ ὡς ὁσέων
[8, 68]	ναυτικὸς στρατὸς κακωθεὶς τὸν πεζὸν	προσδηλήσηται.	πρὸς δὲ, ὦ βασιλεῦ, καὶ
[8, 102]	ἐθέλει. (τοῦτο μὲν γὰρ ἢν	καταστρέψηται	τὰ φησὶ θέλειν καί οἱ
[8, 138]	ὑπὲρ δὲ τῶν κήπων ὄρος	κεῖται	Βέρμιον οὔνομα, ἄβατον ὑπὸ χειμῶνος.
[8, 135]	μὲν Πτῷον, ἔστι δὲ Θηβαίων,	κεῖται	δὲ ὑπὲρ τῆς Κωπαΐδος λίμνης
[8, 60]	Σαλαμὶς περιγίνεται, ἐς τὴν ἡμῖν	ὑπέκκειται	τέκνα τε καὶ γυναῖκες. καὶ
[8, 65]	βουλόμενος καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων	μυεῖται·	καὶ τὴν φωνὴν τῆς ἀκούεις
[8, 120]	χρυσοπάστῳ. καὶ ὡς αὐτοὶ λέγουσι	Ἀβδηρῖται,	λέγοντες ἔμοιγε οὐδαμῶς πιστά, πρῶτον
[8, 100]	ἐισί, ἐμοὶ πείθεο· εἴ τοι	δέδοκται	μὴ παραμένειν, σὺ μὲν ἐς
[8, 68]	εἰσί, οἳ ἐν συμμάχων λόγῳ	λέγονται	εἶναι ἐόντες Αἰγύπτιοί τε καὶ
[8, 124]	λογάδες, οὗτοι οἵ περ ἱππέες	καλέονται,	μέχρι οὔρων τῶν Τεγεητικῶν. μοῦνον
[8, 85]	οἱ δ᾽ εὐεργέται βασιλέος ὀροσάγγαι	καλέονται	περσιστί. ~περὶ μέν νυν τούτους
[8, 102]	ὁ σός, πολλοὺς πολλάκις ἀγῶνας	δραμέονται	περὶ σφέων αὐτῶν οἱ Ἕλληνες.
[8, 117]	οἱ δὲ λοιποὶ ἅμα Ξέρξη	ἀπικνέονται	ἐς Σάρδις. ~ἔστι δὲ καὶ
[8, 26]	εἴη σφι κείμενον περὶ ὅτευ	ἀγωνίζονται·	οἳ δ᾽ εἶπον τῆς ἐλαίης
[8, 59]	ἐν τοῖσι ἀγῶσι οἱ προεξανιστάμενοι	ῥαπίζονται”	ὁ δὲ ἀπολυόμενος ἔφη οἱ
[8, 94]	προσφέρεσθαι τοῖσι Κορινθίοισι. τῇδε δὲ	συμβάλλονται	εἶναι θεῖον τὸ πρῆγμα. ὡς
[8, 142]	Λακεδαιμόνιοί τε καὶ οἱ σύμμαχοι	ἐπαγγέλλονται	γυναῖκάς τε καὶ τὰ ἐς
[8, 134]	Ἀμφιάρεως διὰ χρηστηρίων ποιεύμενος ὁκότερα	βούλονται	ἑλέσθαι τούτων, ἑωυτῷ ἢ ἅτε
[8, 106]	τὴν Μυσίην, τὴν Χῖοι μὲν	νέμονται	Ἀταρνεὺς δὲ καλέεται, εὑρίσκει τὸν
[8, 68]	διασκεδᾷς, κατὰ πόλις δὲ ἕκαστοι	φεύξονται.	οὔτε γὰρ σῖτος πάρα σφι
[8, 12]	πάσης τῆς νυκτὸς καὶ σκληραὶ	βρονταὶ	ἀπὸ τοῦ Πηλίου· οἱ δὲ
[8, 12]	ῥεύματα ἰσχυρὰ ἐς θάλασσαν ὁρμημένα	βρονταί	τε σκληραί. ~καὶ τούτοισι μὲν
[8, 79]	καὶ αὐτὸς Εὐρυβιάδης οἷοί τε	ἔσονται	ἐκπλῶσαι· περιεχόμεθα γὰρ ὑπὸ τῶν
[8, 60]	οὔτε ὑμῖν ἐς τὸν Ἰσθμὸν	παρέσονται	οἱ βάρβαροι οὔτε προβήσονται ἑκαστέρω
[8, 60]	Ἰσθμὸν παρέσονται οἱ βάρβαροι οὔτε	προβήσονται	ἑκαστέρω τῆς Ἀττικῆς, ἀπίασί τε
[8, 4]	τε καταμείναντες πρὸ τῆς Εὐβοίης	ποιήσονται	τὴν ναυμαχίην. ~ὁ δὲ Θεμιστοκλέης
[8, 70]	νικηθέντες τε ἐν νήσῳ ἀπολαμφθέντες	πολιορκήσονται,	ἀπέντες τὴν ἑωυτῶν ἀφύλακτον· τῶν
[8, 49]	ναυμαχίῃ, ἐν Σαλαμῖνι μὲν ἐόντες	πολιορκήσονται	ἐν νήσῳ, ἵνα σφι τιμωρίη
[8, 80]	ἡμῖν ἔσται· οὐ γὰρ ἔτι	διαδρήσονται,	εἴ περ περιεχόμεθα πανταχόθεν, ὡς
[8, 60]	ὡς ἐπεὰν ἀπαείρωσι ἀπὸ Σαλαμῖνος	διαδρήσονται·	παρεόντων γὰρ τῶν συμμάχων οὐκ
[8, 75]	(οὔτε γὰρ ἀλλήλοισι ὁμοφρονέουσι οὔτε	ἀντιστήσονται	ὑμῖν, πρὸς ἑωυτούς τε σφέας
[8, 49]	τῷ Ἰσθμῷ ἐς τοὺς ἑωυτῶν	ἐξοίσονται.	~ταῦτα τῶν ἀπὸ Πελοποννήσου στρατηγῶν
[8, 75]	φράσοντα ὅτι οἱ Ἕλληνες δρησμὸν	βουλεύονται	καταρρωδηκότες, καὶ νῦν παρέχει κάλλιστον
[8, 57]	ναυμαχήσεις· κατὰ γὰρ πόλις ἕκαστοι	τρέψονται,	καὶ οὔτε σφέας Εὐρυβιάδης κατέχειν
[8, 26]	οὐ περὶ χρημάτων τὸν ἀγῶνα	ποιεῦνται	ἀλλὰ περὶ ἀρετῆς” τούτῳ μὲν
[8, 73]	ἐόντες δοκέουσι μοῦνοι εἶναι Ἴωνες,	ἐκδεδωρίευνται	δὲ ὑπό τε Ἀργείων ἀρχόμενοι
[8, 59]	οἱ δέ γε ἐγκαταλειπόμενοι οὐ	στεφανοῦνται”	~τότε μὲν ἠπίως πρὸς τὸν
[8, 40]	αὐτοὶ παῖδάς τε καὶ γυναῖκας	ὑπεξαγάγωνται	ἐκ τῆς Ἀττικῆς, πρὸς δὲ
[8, 27]	αὐτοῖσι, τὸν ἂν μὴ λευκανθίζοντα	ἴδωνται,	τοῦτον κτείνειν. (τούτους ὦν αἵ
[8, 4]	τέκνα τε καὶ τοὺς οἰκέτας	ὑπεκθέωνται.	ὡς δ᾽ οὐκ ἔπειθον, μεταβάντες
[8, 80]	ἐπεὰν δὲ σημήνῃς, ἢν μὲν	πείθωνται,	ταῦτα δὴ τὰ κάλλιστα, ἢν
[8, 140]	τε πάντα σφι, ἢν δὴ	βούλωνταί	γε ἐμοὶ ὁμολογέειν, ἀνόρθωσον, ὅσα
[8, 94]	ὅμηροι ἀποθνήσκειν, ἢν μὴ νικῶντες	φαίνωνται	οἱ Ἕλληνες. (οὕτω δὴ ἀποστρέψαντα
[8, 135]	Ἑλλάδος, οὐδὲ ἔχειν ὅ τι	χρήσωνται	τῷ παρεόντι πρήγματι· τὸν δὲ
[8, 40]	τῆς Ἀττικῆς, πρὸς δὲ καὶ	βουλεύσωνται	τὸ ποιητέον αὐτοῖσι ἔσται. ἐπὶ
[8, 128]	ἐς τὸν μετέπειτα χρόνον αἰεὶ	προδόται.	~ὃ μὲν δὴ τοιούτῳ τρόπῳ
[8, 30]	ἀλλ᾽ οὐκ ἔσεσθαι ἑκόντες εἶναι	προδόται	τῆς Ἑλλάδος. ~ἐπειδὴ δὲ ἀνηνείχθησαν
[8, 107]	οἱ βάρβαροι, ἀνατείνουσι γὰρ ἄκραι	λεπταὶ	τῆς ἠπείρου ταύτης, ἔδοξάν τε
[8, 97]	ἠπιστέατο ὡς ἐκ παντὸς νόου	παρεσκεύασται	μένων πολεμήσειν· Μαρδόνιον δ᾽ οὐδὲν
[8, 40]	καὶ βουλεύσωνται τὸ ποιητέον αὐτοῖσι	ἔσται.	ἐπὶ γὰρ τοῖσι κατήκουσι πρήγμασι
[8, 65]	στρατιῇ τῇ ἐν τῇ ἠπείρῳ	ἔσται,	ἢν δὲ ἐπὶ τὰς νέας
[8, 80]	μὴ πιστὰ γένηται, ὅμοιον ἡμῖν	ἔσται·	οὐ γὰρ ἔτι διαδρήσονται, εἴ
[8, 108]	κατὰ τὴν Εὐρώπην οἷά τε	ἔσται	προσχωρῆσαι κατὰ πόλις τε καὶ
[8, 102]	γνώμης γένηται, οὐδεμία συμφορὴ μεγάλη	ἔσται	σέο τε περιεόντος καὶ ἐκείνων
[8, 65]	ὅκως οὐ μέγα τι σίνος	ἔσται	τῇ βασιλέος στρατιῇ· τάδε γὰρ
[8, 108]	οὔτε τι προχωρέειν οἷόν τε	ἔσται	τῶν πρηγμάτων οὔτε τις κομιδὴ
[8, 144]	ἡμεῖς εἰκάζομεν, οὐκ ἑκὰς χρόνου	παρέσται	ὁ βάρβαρος ἐσβαλὼν ἐς τὴν
[8, 140]	εἴ περ εὖ φρονέετε, ἄλλη	παρέσται	πολλαπλησίη. (μὴ ὦν βούλεσθε παρισούμενοι
[8, 89]	ἐς φυγὴν ἐτράποντο, ἐνθαῦτα αἱ	πλεῖσται	διεφθείροντο· οἱ γὰρ ὄπισθε τεταγμένοι,
[8, 49]	γνῶμαι δὲ τῶν λεγόντων αἱ	πλεῖσται	συνεξέπιπτον πρὸς τὸν Ἰσθμὸν πλώσαντας
[8, 90]	ἀνεπυνθάνετο τὸν ποιήσαντα, καὶ οἱ	γραμματισταὶ	ἀνέγραφον πατρόθεν τὸν τριήραρχον καὶ
[8, 90]	τὴν νέα. ἅτε δὲ ἐόντες	ἀκοντισταὶ	οἱ Σαμοθρήικες τοὺς ἐπιβάτας ἀπὸ
[8, 14]	νέες τρεῖς καὶ πεντήκοντα Ἀττικαί.	(αὗταί	τε δή σφεας ἐπέρρωσαν ἀπικόμεναι
[8, 100]	ποίεε· εἰ δ᾽ ἄρα τοι	βεβούλευται	αὐτὸν ἀπελαύνοντα ἀπάγειν τὴν στρατιήν,
[8, 73]	δύο αὐτόχθονα ἐόντα κατὰ χώρην	ἵδρυται	νῦν τε καὶ τὸ πάλαι
[8, 120]	ἀδείῃ ἐών. τὰ δὲ Ἄβδηρα	ἵδρυται	πρὸς τοῦ Ἑλλησπόντου μᾶλλον ἢ
[8, 45]	πλήρωμα παρείχοντο καὶ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ,	Ἀμπρακιῶται	δὲ ἑπτὰ νέας ἔχοντες ἐπεβοήθησαν,
[8, 132]	Ἡρόδοτος ὁ Βασιληίδεω ἦν· οἳ	στασιῶται	σφίσι γενόμενοι ἐπεβούλευον θάνατον Στράττι
[8, 46]	πολιητέων κατά περ οἱ ἄλλοι	νησιῶται,	ἀλογήσαντες δὲ τῶν ἐντολέων ἀπίκατο
[8, 10]	δὲ σφέας οἵ τε ἄλλοι	στρατιῶται	οἱ Ξέρξεω καὶ οἱ στρατηγοὶ
[8, 12]	ταρσοὺς τῶν κωπέων. (οἱ δὲ	στρατιῶται	οἱ ταύτῃ ἀκούοντες ταῦτα ἐς
[8, 144]	(καὶ ὑμῖν μὲν ἡ χάρις	ἐκπεπλήρωται,	ἡμεῖς μέντοι λιπαρήσομεν οὕτω ὅκως
[8, 89]	οὐκ ἐπιστάμενοι. ἐπεὶ δὲ αἱ	πρῶται	ἐς φυγὴν ἐτράποντο, ἐνθαῦτα αἱ
[8, 27]	αἵ τε φυλακαὶ τῶν Θεσσαλῶν	πρῶται	ἰδοῦσαι ἐφοβήθησαν, δόξασαι ἄλλο τι
[8, 37]	δὲ τοῦ Παρνησοῦ ἀπορραγεῖσαι δύο	κορυφαὶ	ἐφέροντο πολλῷ πατάγῳ ἐς αὐτοὺς
[8, 144]	προείδετε ἡμέων οἰκοφθορημένων οὕτω ὥστε	ἐπιθρέψαι	ἐθέλειν ἡμέων τοὺς οἰκέτας. (καὶ
[8, 128]	ἢ Τιμόξεινος ἐθέλων παρὰ Ἀρτάβαζον	πέμψαι	ἢ Ἀρτάβαζος παρὰ Τιμόξεινον, τοξεύματος
[8, 133]	πρηγμάτων καὶ οὐκ ἄλλων πέρι	πέμψαι.	~οὗτος ὁ Μῦς ἔς τε
[8, 113]	ἔδοξε γὰρ Μαρδονίῳ ἅμα μὲν	προπέμψαι	βασιλέα, ἅμα δὲ ἀνωρίη εἶναι
[8, 106]	μέν οἱ καταλέγων ὅσα αὐτὸς	δι᾽	ἐκεῖνον ἔχοι ἀγαθά, δεύτερα δέ
[8, 90]	βασιλέα διέβαλλον τοὺς Ἴωνας, ὡς	δι᾽	ἐκείνους ἀπολοίατο αἱ νέες, ὡς
[8, 66]	Ἱστιαίην, ἐπισχόντες ἡμέρας τρεῖς ἔπλεον	δι᾽	Εὐρίπου, καὶ ἐν ἑτέρῃσι τρισὶ
[8, 125]	τὰ παρὰ Λακεδαιμονίων, ἀλλ᾽ οὐ	δι᾽	ἑωυτόν. (ὁ δέ, ἐπείτε οὐκ
[8, 60]	Πελοπόννησον, κινδυνεύσεις τε ἁπάσῃ τῇ	Ἑλλάδι.	(ἢν δὲ τὰ ἐγὼ λέγω
[8, 109]	ἡμῖν, νῦν μὲν ἐν τῇ	Ἑλλάδι	καταμείναντας ἡμέων τε αὐτῶν ἐπιμεληθῆναι
[8, 47]	μοῦνοι ἦσαν οἳ ἐβοήθησαν τῇ	Ἑλλάδι	κινδυνευούσῃ μιῇ νηί, τῆς ἦρχε
[8, 72]	οἱ βοηθήσαντες καὶ ὑπεραρρωδέοντες τῇ	Ἑλλάδι	κινδυνευούσῃ· τοῖσι δὲ ἄλλοισι Πελοποννησίοισι
[8, 77]	μὲν καὶ οὕτω ἐναργέως λέγοντι	Βάκιδι	ἀντιλογίης χρησμῶν πέρι οὔτε αὐτὸς
[8, 20]	ἐποιήσαντο σφίσι αὐτοῖσι τὰ πρήγματα.	(Βάκιδι	γὰρ ὧδε ἔχει περὶ τούτων
[8, 96]	περὶ τῆς ναυμαχίης ταύτης εἰρημένοι	Βάκιδι	καὶ Μουσαίῳ, καὶ δὴ καὶ
[8, 77]	νηυσὶ γεφυρώσωσι καὶ εἰναλίην Κυνόσουραν	ἐλπίδι	μαινομένῃ, λιπαρὰς πέρσαντες Ἀθήνας, δῖα
[8, 95]	τοὺς Πέρσας τοὺς ἐν τῇ	νησῖδι	ταύτῃ κατεφόνευσαν πάντας. ~ὡς δὲ
[8, 88]	πολεμίων κατέδυσε; καὶ τὸν ἐπειρέσθαι	εἰ	ἀληθέως ἐστὶ Ἀρτεμισίης τὸ ἔργον,
[8, 30]	τε σφίσι Θεσσαλοῖσι ὁμοίως μηδίζειν,	εἰ	ἄλλως βουλοίατο· ἀλλ᾽ οὐκ ἔσεσθαι
[8, 19]	δὲ λαβὼν ὁ Θεμιστοκλέης ὡς	εἰ	ἀπορραγείη ἀπὸ τοῦ βαρβάρου τό
[8, 140]	πολλοῦ γὰρ ὑμῖν ἄξια ταῦτα,	εἰ	βασιλεύς γε ὁ μέγας μούνοισι
[8, 108]	σφι κακῶν τὴν Ἑλλάδα ἐργάσαιτο.	(εἰ	γὰρ ἀναγκασθείη ὁ Πέρσης μένειν
[8, 119]	οὔτε τὸ Περσέων τοῦτο πάθος·	εἰ	γὰρ δὴ ταῦτα οὕτω εἰρέθη
[8, 140]	τὸν πάντα χρόνον πολεμέειν Ξέρξῃ·	εἰ	γὰρ ἐνώρων τοῦτο ἐν ὑμῖν,
[8, 100]	μάλιστα μέν νυν ταῦτα ποίεε·	εἰ	δ᾽ ἄρα τοι βεβούλευται αὐτὸν
[8, 112]	στρατηγῶν, δείσαντες ταῦτα ἔπεμπον χρήματα.	εἰ	δὲ δὴ τινὲς καὶ ἄλλοι
[8, 73]	κατέλεξα, ἐκ τοῦ μέσου κατέατο·	εἰ	δὲ ἐλευθέρως ἔξεστι εἰπεῖν, ἐκ
[8, 30]	δὲ τὸ ἔχθος τὸ Θεσσαλῶν·	(εἰ	δὲ Θεσσαλοὶ τὰ Ἑλλήνων ηὖξον,
[8, 100]	δοκέει, αὐτίκα πειρώμεθα τῆς Πελοποννήσου·	εἰ	δὲ καὶ δοκέει ἐπισχεῖν, παρέχει
[8, 115]	τὸν τούτων καρπὸν ἁρπάζοντες ἐσιτέοντο·	εἰ	δὲ καρπὸν μηδένα εὕροιεν, οἳ
[8, 62]	καὶ μένων ἔσεαι ἀνὴρ ἀγαθός·	εἰ	δὲ μή, ἀνατρέψεις τὴν Ἑλλάδα·
[8, 22]	δέεσθε τὰ αὐτὰ ὑμῖν ποιέειν.	εἰ	δὲ μηδέτερον τούτων οἷόν τε
[8, 62]	αἱ νέες. ἀλλ᾽ ἐμοὶ πείθεο.	(εἰ	δὲ ταῦτα μὴ ποιήσῃς, ἡμεῖς
[8, 22]	μάλιστα μὲν πρὸς ἡμέων γίνεσθε·	εἰ	δὲ ὑμῖν ἐστι τοῦτο μὴ
[8, 100]	ἐρέεις ὅκου ἐγενόμεθα ἄνδρες κακοί.	εἰ	δὲ Φοίνικές τε καὶ Αἰγύπτιοι
[8, 102]	σε ἀπελαύνειν ὀπίσω, Μαρδόνιον δέ,	εἰ	ἐθέλει τε καὶ ὑποδέκεται ταῦτα
[8, 87]	μέντοι ἔχω γε εἰπεῖν οὔτε	εἰ	ἐκ προνοίης αὐτὰ ἐποίησε, οὔτε
[8, 122]	Δελφοὺς ἐπειρώτων τὸν θεὸν κοινῇ	εἰ	λελάβηκε πλήρεα καὶ ἀρεστὰ τὰ
[8, 108]	ταύτῃ γνώμην ἐτίθετο, λέγων ὡς	εἰ	λύσουσι τὰς σχεδίας, τοῦτ᾽ ἂν
[8, 87]	ἐπιπλέοντος τοῦ Καλυνδέων βασιλέος Δαμασιθύμου.	(εἰ	μὲν καί τι νεῖκος πρὸς
[8, 100]	τε ἡμῖν ἠντιώθησαν, ἔδοσαν δίκας.	(εἰ	μέν νυν δοκέει, αὐτίκα πειρώμεθα
[8, 93]	Παλληνεύς, ὃς καὶ Ἀρτεμισίην ἐπεδίωξε.	εἰ	μέν νυν ἔμαθε ὅτι ἐν
[8, 62]	Εὐρυβιάδην, λέγων μᾶλλον ἐπεστραμμένα. σὺ	εἰ	μενέεις αὐτοῦ καὶ μένων ἔσεαι
[8, 112]	πρὸς βασιλέα ἐχρήσατο, λέγων ὡς	εἰ	μὴ δώσουσι τὸ αἰτεόμενον, ἐπάξει
[8, 144]	εὖ ἔχοι. (ἐπίστασθέ τε οὕτω,	εἰ	μὴ πρότερον ἐτυγχάνετε ἐπιστάμενοι, ἔστ᾽
[8, 118]	εἶπαι δέσποτα, οὐκ ἔστι οὐδεμία,	εἰ	μὴ τούτων ἀπαλλαγή τις γένηται
[8, 67]	Ξέρξης Μαρδόνιον εἰρώτα ἀποπειρώμενος ἑκάστου	εἰ	ναυμαχίην ποιέοιτο. ~ἐπεὶ δὲ περιιὼν
[8, 49]	ἐπιλέγοντες τὸν λόγον τόνδε, ὡς	εἰ	νικηθέωσι τῇ ναυμαχίῃ, ἐν Σαλαμῖνι
[8, 109]	καὶ ἐπὶ σφέων αὐτῶν βαλόμενοι,	εἰ	οἱ ἄλλοι μὴ βουλοίατο) ἔλεγέ
[8, 21]	καὶ εἶχε πλοῖον κατῆρες ἕτοιμον,	εἰ	παλήσειε ὁ ναυτικὸς στρατός, σημαίνειν
[8, 103]	περ αὐτὸς ἐνόεε. οὐδὲ γὰρ	εἰ	πάντες καὶ πᾶσαι συνεβούλευον αὐτῷ
[8, 3]	περιεῖναι τὴν Ἑλλάδα καὶ γνόντες,	εἰ	στασιάσουσι περὶ τῆς ἡγεμονίης, ὡς
[8, 87]	ἐκ προνοίης αὐτὰ ἐποίησε, οὔτε	εἰ	συνεκύρησε ἡ τῶν Καλυνδέων κατὰ
[8, 8]	ἔχω εἰπεῖν ἀτρεκέως, θωμάζω δὲ	εἰ	τὰ λεγόμενα ἐστὶ ἀληθέα· λέγεται
[8, 113]	εἴδεά τε ὑπῆρχε διαλέγων καὶ	εἰ	τεοῖσι τι χρηστὸν συνῄδεε πεποιημένον·
[8, 6]	αὐτοὶ ἰδόντες, πρόθυμοι ἦσαν ἐπιχειρέειν,	εἴ	κως ἕλοιεν αὐτάς. (ἐκ μὲν
[8, 142]	συγκατεργάζεται· ὑμῖν δὲ οὐ ποιητέα,	εἴ	περ εὖ τυγχάνετε φρονέοντες, ἐπισταμένοισι
[8, 60]	πρὸς τῷ Ἰσθμῷ, οὐδὲ σφέας,	εἴ	περ εὖ φρονέεις, ἄξεις ἐπὶ
[8, 140]	τοῦ περ ὑμῖν οὐδεμία ἐλπὶς	εἴ	περ εὖ φρονέετε, ἄλλη παρέσται
[8, 80]	ἔσται· οὐ γὰρ ἔτι διαδρήσονται,	εἴ	περ περιεχόμεθα πανταχόθεν, ὡς σὺ
[8, 130]	ἐν Σάμῳ ἅμα μὲν ἐβουλεύοντο	εἴ	τι δυναίατο κακὸν τοὺς πολεμίους
[8, 58]	τὴν νέα ἐκέλευε ἐσβάντα λέγειν,	εἴ	τι θέλει. (ἐνθαῦτα ὁ Θεμιστοκλέης
[8, 57]	τε ἡ Ἑλλὰς ἀβουλίῃσι. ἀλλ᾽	εἴ	τις ἐστὶ μηχανή, ἴθι καὶ
[8, 118]	βασιλέα εἰρέσθαι βώσαντα τὸν κυβερνήτην	εἴ	τις ἐστί σφι σωτηρίη, (καὶ
[8, 100]	τοι αἴτιοι ἐισί, ἐμοὶ πείθεο·	εἴ	τοι δέδοκται μὴ παραμένειν, σὺ
[8, 60]	μὲν τῷ Ἰσθμῷ συμβάλλων ἐν	πελάγεϊ	ἀναπεπταμένῳ ναυμαχήσεις, ἐς τὸ ἥκιστα
[8, 13]	ἔτι ἀγριωτέρη, τοσούτω ὅσῳ ἐν	πελάγεϊ	φερομένοισι ἐπέπιπτε, καὶ τὸ τέλος
[8, 77]	ἐλεύθερον Ἑλλάδος ἦμαρ εὐρύοπα Κρονίδης	ἐπάγει	καὶ πότνια Νίκη. ἐς τοιαῦτα
[8, 140]	τάδε. ἄνδρες Ἀθηναῖοι, Μαρδόνιος τάδε	λέγει.	ἐμοὶ ἀγγελίη ἥκει παρὰ βασιλέος
[8, 102]	καί οἱ προχωρήσῃ τὰ νοέων	λέγει,	σὸν τὸ ἔργον ὦ δέσποτα
[8, 102]	μὲν ταῦτα συνεβουλεύετο, ἣ δὲ	λέγει	τάδε. βασιλεῦ, χαλεπὸν μὲν ἐστὶ
[8, 62]	παλαιοῦ ἔτι, καὶ τὰ λόγια	λέγει	ὑπ᾽ ἡμέων αὐτὴν δέειν κτισθῆναι·
[8, 58]	(ἐνθαῦτα ὁ Θεμιστοκλέης παριζόμενός οἱ	καταλέγει	ἐκεῖνά τε πάντα τὰ ἤκουσε
[8, 98]	ὄμβρος, οὐ καῦμα, οὐ νὺξ	ἔργει	μὴ οὐ κατανύσαι τὸν προκείμενον
[8, 6]	καταλαμβάνῃ· καὶ ἔμελλον δῆθεν ἐκφεύξεσθαι,	ἔδει	δὲ μηδὲ πυρφόρον τῷ ἐκείνων
[8, 68]	ἄνδρες γυναικῶν. (τί δὲ πάντως	δέει	σε ναυμαχίῃσι ἀνακινδυνεύειν; οὐκ ἔχεις
[8, 143]	ἤ περ ἡμῖν, ὥστε οὐδὲν	δέει	τοῦτό γε ὀνειδίζειν. ἀλλ᾽ ὅμως
[8, 5]	Θεμιστοκλέης τοὺς Ἕλληνας ἐπισχεῖν ὧδε	ποιέει·	Εὐρυβιάδῃ τούτων τῶν χρημάτων μεταδιδοῖ
[8, 73]	ἐξεχώρησε, ἐκ μέντοι τῆς ἑωυτῶν,	οἰκέει	δὲ τὴν ἀλλοτρίην. (τὰ δὲ
[8, 73]	δὲ καὶ Κάρνεια παροιχώκεε ἤδη.	~οἰκέει	δὲ τὴν Πελοπόννησον ἔθνεα ἑπτά.
[8, 100]	ἔδοσαν δίκας. (εἰ μέν νυν	δοκέει,	αὐτίκα πειρώμεθα τῆς Πελοποννήσου· εἰ
[8, 100]	τῆς Πελοποννήσου· εἰ δὲ καὶ	δοκέει	ἐπισχεῖν, παρέχει ποιέειν ταῦτα. μηδὲ
[8, 102]	ἐπὶ μέντοι τοῖσι κατήκουσι πρήγμασι	δοκέει	μοι αὐτὸν μέν σε ἀπελαύνειν
[8, 128]	δὲ βληθέντα περιέδραμε ὅμιλος, οἷα	φιλέει	γίνεσθαι ἐν πολέμῳ, οἳ αὐτίκα
[8, 11]	τῶν σὺν βασιλέι Ἑλλήνων ἐόντων	αὐτομολέει	ἐς τοὺς Ἕλληνας, καὶ οἱ
[8, 94]	αὐτοὺς τῆς ναυμαχίης νομίζουσι γενέσθαι·	μαρτυρέει	δέ σφι καὶ ἡ ἄλλη
[8, 10]	ὀλίγας νέας, τὰς δὲ ἑωυτῶν	πλήθεΐ	τε πολλαπλησίας καὶ ἄμεινον πλεούσας.
[8, 142]	Ἕλλησι Ἀθηναίους οὐδαμῶς ἀνασχετόν, οἵτινες	αἰεὶ	καὶ τὸ πάλαι φαίνεσθε πολλοὺς
[8, 29]	χρόνον ἐκεῖνα ἡμῖν ἥνδανε, πλέον	αἰεί	κοτε ὑμέων ἐφερόμεθα· νῦν τε
[8, 35]	ἐν τοῖσι οἰκίοισι ἔλιπε, πολλῶν	αἰεὶ	λεγόντων, καὶ μάλιστα τὰ Κροίσου
[8, 140]	μὲν τῆς χώρης, θέειν δὲ	αἰεὶ	περὶ ὑμέων αὐτῶν, ἀλλὰ καταλύσασθε·
[8, 128]	Σκιωναῖοι ἐς τὸν μετέπειτα χρόνον	αἰεὶ	προδόται. ~ὃ μὲν δὴ τοιούτῳ
[8, 140]	μάλιστα οἰκημένων τῶν συμμάχων πάντων	αἰεί	τε φθειρομένων μούνων, ἐξαίρετον μεταίχμιόν
[8, 108]	τε ἕξειν σφέας τὸν ἐπέτειον	αἰεὶ	τὸν τῶν Ἑλλήνων καρπόν. (ἀλλὰ
[8, 137]	ἐγίνετο αὐτὸς ἑωυτοῦ. ἐπεὶ δὲ	αἰεὶ	τὠυτὸ τοῦτο ἐγίνετο, εἶπε πρὸς
[8, 111]	ἐκλείπειν σφέων τὴν νῆσον ἀλλ᾽	αἰεὶ	φιλοχωρέειν, πενίην τε καὶ ἀμηχανίην,
[8, 27]	ἐς Φωκέας, ἅτε σφι ἔχοντες	αἰεὶ	χόλον, ἀπὸ δὲ τοῦ ὑστάτου
[8, 41]	ἡ μελιτόεσσα ἐν τῷ πρόσθε	αἰεὶ	χρόνῳ ἀναισιμουμένη τότε ἦν ἄψαυστος.
[8, 140]	Μαρδόνιος τάδε λέγει. ἐμοὶ ἀγγελίη	ἥκει	παρὰ βασιλέος λέγουσα οὕτω” Ἀθηναίοισι
[8, 100]	ἐγένοντο, οὐδὲν πρὸς Πέρσας τοῦτο	προσήκει	τὸ πάθος. (ἤδη ὦν, ἐπειδὴ
[8, 106]	μὲν νέμονται Ἀταρνεὺς δὲ καλέεται,	εὑρίσκει	τὸν Πανιώνιον ἐνθαῦτα. (ἐπιγνοὺς δὲ
[8, 58]	ἐκέλευε ἐσβάντα λέγειν, εἴ τι	θέλει.	(ἐνθαῦτα ὁ Θεμιστοκλέης παριζόμενός οἱ
[8, 60]	βουλευομένοισι ἀνθρώποισι ὡς τὸ ἐπίπαν	ἐθέλει	γίνεσθαι· μὴ δὲ οἰκότα βουλευομένοισι
[8, 60]	μὴ δὲ οἰκότα βουλευομένοισι οὐκ	ἐθέλει	οὐδὲ ὁ θεὸς προσχωρέειν πρὸς
[8, 102]	ἀπελαύνειν ὀπίσω, Μαρδόνιον δέ, εἰ	ἐθέλει	τε καὶ ὑποδέκεται ταῦτα ποιήσειν,
[8, 102]	ποιήσειν, αὐτοῦ καταλιπεῖν σὺν τοῖσι	ἐθέλει.	(τοῦτο μὲν γὰρ ἢν καταστρέψηται
[8, 101]	ταῦτα κελεύει ποιέειν, ἢ αὐτὸς	ἐθέλει	τριήκοντα μυριάδας ἀπολεξάμενος τοῦ στρατοῦ
[8, 140]	ὑμῖν Ἑλλήνων τὰς ἁμαρτάδας ἀπιεὶς	ἐθέλει	φίλος γενέσθαι” ~Ἀλέξανδρος μὲν ταῦτα
[8, 140]	τάδε. νῦν τί μαίνεσθε πόλεμον	βασιλέι	ἀειρόμενοι; οὔτε γὰρ ἂν ὑπερβάλοισθε
[8, 11]	Ἀντίδωρος Λήμνιος μοῦνος τῶν σὺν	βασιλέι	Ἑλλήνων ἐόντων αὐτομολέει ἐς τοὺς
[8, 107]	ἕκαστος, διαφυλαξούσας τὰς σχεδίας πορευθῆναι	βασιλέι.	(ἐπεὶ δὲ ἀγχοῦ ἦσαν Ζωστῆρος
[8, 87]	ὧν εὐδοκίμησε μᾶλλον ἔτι παρὰ	βασιλέι.	(ἐπειδὴ γὰρ ἐς θόρυβον πολλὸν
[8, 65]	τὴν Πελοπόννησον, κίνδυνος αὐτῷ τε	βασιλέι	καὶ τῇ στρατιῇ τῇ ἐν
[8, 66]	τούσδε τοὺς τότε οὔκω ἑπομένους	βασιλέι,	Μηλιέας καὶ Δωριέας καὶ Λοκροὺς
[8, 35]	τὸ ἱρὸν τὸ ἐν Δελφοῖσι	βασιλέι	Ξέρξῃ ἀποδέξαιεν τὰ χρήματα. πάντα
[8, 137]	ἐθήτευον ἐπὶ μισθῷ παρὰ τῷ	βασιλέι,	ὃ μὲν ἵππους νέμων, ὁ
[8, 104]	τὰ δεύτερα τῶν εὐνούχων παρὰ	βασιλέι·	(οἱ δὲ Πηδασέες οἰκέουσι ὑπὲρ
[8, 138]	μὲν δὴ ἀπήισαν, τῷ δὲ	βασιλέι	σημαίνει τις τῶν παρέδρων οἷόν
[8, 140]	πολλαπλησίη. (μὴ ὦν βούλεσθε παρισούμενοι	βασιλέι	στέρεσθαι μὲν τῆς χώρης, θέειν
[8, 89]	ἀποδεξόμενοί τι καὶ αὐτοὶ ἔργον	βασιλέι,	τῇσι σφετέρῃσι νηυσὶ φευγούσῃσι περιέπιπτον.
[8, 110]	βάσανον ἀπικνεομένοισι τὰ αὐτὸς ἐνετείλατο	βασιλέι	φράσαι· τῶν καὶ Σίκιννος ὁ
[8, 58]	αὐτοῦ μένειν” ~κάρτα τε τῷ	Θεμιστοκλέι	ἤρεσε ἡ ὑποθήκη, καὶ οὐδὲν
[8, 124]	στέφανον, σοφίης δὲ καὶ δεξιότητος	Θεμιστοκλέι	καὶ τούτῳ στέφανον ἐλαίης· ἐδωρήσαντό
[8, 128]	συγκείμενον, ἁμαρτὼν τοῦ χωρίου τούτου	βάλλει	ἀνδρὸς Ποτιδαιήτεω τὸν ὦμον, τὸν
[8, 84]	Παλληνεὺς ἀνὴρ Ἀθηναῖος ἐξαναχθεὶς νηὶ	ἐμβάλλει·	συμπλακείσης δὲ τῆς νεὸς καὶ
[8, 144]	γῆς οὐδαμόθι τοσοῦτος οὔτε χώρη	κάλλεϊ	καὶ ἀρετῇ μέγα ὑπερφέρουσα, τὰ
[8, 103]	δὲ τὴν Ἀρτεμισίην, ταύτην μὲν	ἀποστέλλει	ἄγουσαν αὐτοῦ παῖδας ἐς Ἔφεσον·
[8, 40]	γνώμης. (δοκέοντες γὰρ εὑρήσειν Πελοποννησίους	πανδημεὶ	ἐν τῇ Βοιωτίῃ ὑποκατημένους τὸν
[8, 72]	δὲ βοηθήσαντες ἐς τὸν Ἰσθμὸν	πανδημεὶ	οἵδε ἦσαν Ἑλλήνων, Λακεδαιμόνιοί τε
[8, 75]	Ἀθηναίων λάθρῃ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων	(τυγχάνει	γὰρ φρονέων τὰ βασιλέος καὶ
[8, 127]	Τορωναίῳ ἐπιτροπεύειν καὶ τῷ Χαλκιδικῷ	γένεϊ,	καὶ οὕτω Ὄλυνθον Χαλκιδέες ἔσχον.
[8, 39]	ἡμέας ἦσαν σόοι, ἐν τῷ	τεμένεϊ	τῆς Προναίης Ἀθηναίης κείμενοι, ἐς
[8, 138]	δὴ ἀπήισαν, τῷ δὲ βασιλέι	σημαίνει	τις τῶν παρέδρων οἷόν τι
[8, 31]	Δωρίδος χώρης ποδεὼν στεινὸς ταύτῃ	κατατείνει,	ὡς τριήκοντα σταδίων μάλιστά κῃ
[8, 118]	διεχρᾶτο, ἀλλὰ τὴν μὲν στρατιὴν	Ὑδάρνεϊ	ἐπιτράπει ἀπάγειν ἐς τὸν Ἑλλήσποντον,
[8, 112]	εἰ μὴ δώσουσι τὸ αἰτεόμενον,	ἐπάξει	τὴν στρατιὴν τῶν Ἑλλήνων καὶ
[8, 77]	συμμίξεται, αἵματι δ᾽ Ἄρης πόντον	φοινίξει.	τότ᾽ ἐλεύθερον Ἑλλάδος ἦμαρ εὐρύοπα
[8, 118]	ἀλλὰ τὴν μὲν στρατιὴν Ὑδάρνεϊ	ἐπιτράπει	ἀπάγειν ἐς τὸν Ἑλλήσποντον, αὐτὸς
[8, 111]	καὶ θεῶν χρηστῶν ἥκοιεν εὖ,	(ἐπεὶ	Ἀνδρίους γε εἶναι γεωπείνας ἐς
[8, 4]	Ἀφέτας καὶ στρατιῆς ἅπαντα πλέα,	ἐπεὶ	αὐτοῖσι παρὰ δόξαν τὰ πρήγματα
[8, 37]	πάντων φασμάτων ἄξια θωμάσαι μάλιστα.	(ἐπεὶ	γὰρ δὴ ἦσαν ἐπιόντες οἱ
[8, 107]	διαφυλαξούσας τὰς σχεδίας πορευθῆναι βασιλέι.	(ἐπεὶ	δὲ ἀγχοῦ ἦσαν Ζωστῆρος πλέοντες
[8, 37]	ἑξήκοντα ἀνδρῶν καὶ τοῦ προφήτεω.	~ἐπεὶ	δὲ ἀγχοῦ ἦσαν οἱ βάρβαροι
[8, 89]	θαλάσσῃ διεφθάρησαν νέειν οὐκ ἐπιστάμενοι.	ἐπεὶ	δὲ αἱ πρῶται ἐς φυγὴν
[8, 137]	Περδίκκεω διπλήσιος ἐγίνετο αὐτὸς ἑωυτοῦ.	ἐπεὶ	δὲ αἰεὶ τὠυτὸ τοῦτο ἐγίνετο,
[8, 116]	πόλεμον, ἐστρατεύοντο ἅμα τῷ Πέρσῃ·	ἐπεὶ	δὲ ἀνεχώρησαν ἀσινέες πάντες ἓξ
[8, 69]	τῇ ἀνακρίσι ὡς ἀπολεομένης αὐτῆς.	(ἐπεὶ	δὲ ἀνηνείχθησαν αἱ γνῶμαι ἐς
[8, 67]	πυθέσθαι τῶν ἐπιπλεόντων τὰς γνώμας.	(ἐπεὶ	δὲ ἀπικόμενος προΐζετο, παρῆσαν μετάπεμπτοι
[8, 108]	σφέας παραρτέοντό τε ὡς ἀλεξησόμενοι.	ἐπεὶ	δὲ ἐπύθοντο τὰς νέας οἰχωκυίας,
[8, 42]	ὑπεξέκειτο, ἔπλεον ἐς τὸ στρατόπεδον.	~ἐπεὶ	δὲ οἱ ἀπ᾽ Ἀρτεμισίου ἐς
[8, 70]	δὲ αὐτὸς παρεσκεύαστο θεήσασθαι ναυμαχέοντας.	~ἐπεὶ	δὲ παρήγγελλον ἀναπλέειν, ἀνῆγον τὰς
[8, 68]	ἀποπειρώμενος ἑκάστου εἰ ναυμαχίην ποιέοιτο.	~ἐπεὶ	δὲ περιιὼν εἰρώτα ὁ Μαρδόνιος
[8, 127]	Θερμαίου κόλπου ἐξαναστάντες ὑπὸ Μακεδόνων.	ἐπεὶ	δὲ σφέας εἷλε πολιορκέων, κατέσφαξε
[8, 53]	δὲ ἀνοίξαντες τοὺς ἱκέτας ἐφόνευον·	ἐπεὶ	δέ σφι πάντες κατέστρωντο, τὸ
[8, 80]	Ἕλληνες, ἀέκοντας παραστήσασθαι. σὺ δὲ	ἐπεί	περ ἥκεις χρηστὰ ἀπαγγέλλων, αὐτός
[8, 5]	(οὐ σύ γε ἡμέας ἀπολείψεις,	ἐπεί	τοι ἐγὼ μέζω δῶρα δώσω
[8, 67]	τοσούτῳ πλέω ἔθνεά οἱ εἵπετο.	~ἐπεὶ	ὦν ἀπίκατο ἐς τὰς Ἀθήνας
[8, 114]	δίκας δώσει τοιαύτας οἵας ἐκείνοισι	πρέπει”	~ὃ μὲν δὴ δεξάμενος τὸ
[8, 138]	δὲ ταῦτα ἀκούσας καὶ ὀξυνθεὶς	πέμπει	ἐπ᾽ αὐτοὺς ἱππέας ἀπολέοντας. ποταμὸς
[8, 5]	ταῦτά τε ἅμα ἠγόρευε καὶ	πέμπει	ἐπὶ τὴν νέα τὴν Ἀδειμάντου
[8, 75]	ἐκ τοῦ συνεδρίου, ἐξελθὼν δὲ	πέμπει	ἐς τὸ στρατόπεδον τὸ Μήδων
[8, 142]	ὁ ἀγὼν ἐγένετο, νῦν δὲ	φέρει	καὶ ἐς πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα·
[8, 135]	ὑπὲρ τῆς Κωπαΐδος λίμνης πρὸς	ὄρεϊ	ἀγχοτάτω Ἀκραιφίης πόλιος. (ἐς τοῦτο
[8, 90]	τῇ ναυμαχίῃ, κατήμενος ὑπὸ τῷ	ὄρεϊ	τῷ ἀντίον Σαλαμῖνος τὸ καλέεται
[8, 106]	ἀντὶ τούτων ὅσα μιν ἀγαθὰ	ποιήσει	ἢν κομίσας τοὺς οἰκέτας οἰκέῃ
[8, 101]	τε βουλευσάμενος ἔφη ὑποκρινέεσθαι ὁκότερον	ποιήσει	τούτων. ὡς δὲ ἐβουλεύετο ἅμα
[8, 68]	ἐκεῖθεν αὐτῶν ἥκοντας, οὐδέ σφι	μελήσει	πρὸ τῶν Ἀθηνέων ναυμαχέειν. (ἢν
[8, 65]	περὶ δὲ στρατιῆς τῆσδε θεοῖσι	μελήσει”	(τὸν μὲν δὴ ταῦτα παραινέειν,
[8, 112]	στρατιὴν τῶν Ἑλλήνων καὶ πολιορκέων	ἐξαιρήσει.	(λέγων ταῦτα συνέλεγε χρήματα μεγάλα
[8, 68]	τὴν Πελοπόννησον, εὐπετέως τοι δέσποτα	χωρήσει	τὰ νοέων ἐλήλυθας. (οὐ γὰρ
[8, 10]	καὶ ἐπιστάμενοι ὡς οὐδεὶς αὐτῶν	ἀπονοστήσει·	οὕτω ἀσθενέα σφι ἐφαίνετο εἶναι
[8, 109]	~ὡς δὲ ἔμαθε ὅτι οὐ	πείσει	τούς γε πολλοὺς πλέειν ἐς
[8, 77]	λιπαρὰς πέρσαντες Ἀθήνας, δῖα δίκη	σβέσσει	κρατερὸν κόρον, ὕβριος υἱόν, δεινὸν
[8, 65]	ἐν Σαλαμῖνι, τὸν ναυτικὸν στρατὸν	κινδυνεύσει	βασιλεὺς ἀποβαλεῖν. (τὴν δὲ ὁρτὴν
[8, 100]	Ἀθηνέων, φροντίσας πρὸς ἑωυτὸν ὡς	δώσει	δίκην ἀναγνώσας βασιλέα στρατεύεσθαι ἐπὶ
[8, 114]	τοιγὰρ σφι Μαρδόνιος ὅδε δίκας	δώσει	τοιαύτας οἵας ἐκείνοισι πρέπει” ~ὃ
[8, 101]	Ἑλλάδα δεδουλωμένην, αὐτὸν δέ με	κελεύει	ἀπελαύνειν σὺν τῷ λοιπῷ στρατῷ
[8, 101]	τοὺς δορυφόρους, ἔλεξε Ξέρξης τάδε.	κελεύει	με Μαρδόνιος μένοντα αὐτοῦ πειρᾶσαι
[8, 101]	ἀπόδεξις. (ἐμὲ ὦν ἢ ταῦτα	κελεύει	ποιέειν, ἢ αὐτὸς ἐθέλει τριήκοντα
[8, 104]	ἡ ἱρείη αὐτόθι τῆς Ἀθηναίης	φύει	πώγωνα μέγαν. τοῦτο δέ σφι
[8, 137]	δεκόμεθα ὦ βασιλεῦ τὰ διδοῖς”	περιγράφει	τῇ μαχαίρῃ ἐς τὸ ἔδαφος
[8, 80]	σφι σήμηνον αὐτὸς παρελθὼν ὡς	ἔχει.	ἐπεὰν δὲ σημήνῃς, ἢν μὲν
[8, 109]	τε κατῆκε. (ἀλλ᾽ εὖ γὰρ	ἔχει	ἐς τὸ παρεὸν ἡμῖν, νῦν
[8, 140]	ἐνέπρησα” τούτων δὲ ἀπιγμένων ἀναγκαίως	ἔχει	μοι ποιέειν ταῦτα, ἢν μὴ
[8, 20]	τὰ πρήγματα. (Βάκιδι γὰρ ὧδε	ἔχει	περὶ τούτων ὁ χρησμός. φράζεο,
[8, 144]	καὶ συγκεχωσμένα, τοῖσι ἡμέας ἀναγκαίως	ἔχει	τιμωρέειν ἐς τὰ μέγιστα μᾶλλον
[8, 125]	ταῦτα ὁ Τιμόδημος, εἶπε οὕτω	ἔχει	τοι· οὔτ᾽ ἂν ἐγὼ ἐὼν
[8, 94]	στρατόπεδον. τούτους μὲν τοιαύτη φάτις	ἔχει	ὑπὸ Ἀθηναίων, οὐ μέντοι αὐτοί
[8, 140]	περὶ ὑμέων αὐτῶν, ἀλλὰ καταλύσασθε·	παρέχει	δὲ ὑμῖν κάλλιστα καταλύσασθαι, βασιλέος
[8, 75]	δρησμὸν βουλεύονται καταρρωδηκότες, καὶ νῦν	παρέχει	κάλλιστον ὑμέας ἔργων ἁπάντων ἐξεργάσασθαι,
[8, 100]	εἰ δὲ καὶ δοκέει ἐπισχεῖν,	παρέχει	ποιέειν ταῦτα. μηδὲ δυσθύμεε· οὐ
[8, 40]	Ἀρτεμισίου Ἀθηναίων δεηθέντων ἐς Σαλαμῖνα	κατίσχει	τὰς νέας. τῶνδε δὲ εἵνεκα
[8, 87]	τριήραρχος ὡς εἶδέ μιν ἐμβάλλουσαν	νηὶ	ἀνδρῶν βαρβάρων, νομίσας τὴν νέα
[8, 90]	(ἔτι τούτων ταῦτα λεγόντων ἐνέβαλε	νηὶ	Ἀττικῇ Σαμοθρηικίη νηῦς. ἥ τε
[8, 92]	ἀρετῆς εἵνεκα εἶχον ἐν τῇ	νηὶ	ἐκπαγλεόμενοι· τὸν δὴ περιάγουσα ἅμα
[8, 84]	δὲ Παλληνεὺς ἀνὴρ Ἀθηναῖος ἐξαναχθεὶς	νηὶ	ἐμβάλλει· συμπλακείσης δὲ τῆς νεὸς
[8, 92]	Πολυκρίτου τοῦ Κριοῦ ἀνδρὸς Αἰγινήτεω	νηὶ	ἐμβαλοῦσα Σιδωνίῃ, ἥ περ εἷλε
[8, 92]	μηδισμὸν ὀνειδίζων. ταῦτα μέν νυν	νηὶ	ἐμβαλὼν ὁ Πολύκριτος ἀπέρριψε ἐς
[8, 82]	(σὺν δὲ ὦν ταύτῃ τῇ	νηὶ	τῇ αὐτομολησάσῃ ἐς Σαλαμῖνα καὶ
[8, 47]	ἐβοήθησαν τῇ Ἑλλάδι κινδυνευούσῃ μιῇ	νηί,	τῆς ἦρχε ἀνὴρ τρὶς πυθιονίκης
[8, 87]	ὑπὸ τῆς Ἀττικῆς φέρουσα ἐνέβαλε	νηὶ	φιλίῃ ἀνδρῶν τε Καλυνδέων καὶ
[8, 17]	ἀνδράσι τε διηκοσίοισι καὶ οἰκηίῃ	νηί.	~ὡς δὲ διέστησαν, ἄσμενοι ἑκάτεροι
[8, 57]	ἀλλ᾽ εἴ τις ἐστὶ μηχανή,	ἴθι	καὶ πειρῶ διαχέαι τὰ βεβουλευμένα,
[8, 144]	ὅτι οὔτε χρυσός ἐστι γῆς	οὐδαμόθι	τοσοῦτος οὔτε χώρη κάλλεϊ καὶ
[8, 134]	(Θηβαίων δὲ οὐδενὶ ἔξεστι μαντεύεσθαι	αὐτόθι	διὰ τόδε· ἐκέλευσε σφέας ὁ
[8, 134]	μὲν οὐκ ἔξεστι Θηβαίων οὐδενὶ	αὐτόθι	ἐγκατακοιμηθῆναι. ~τότε δὲ θῶμά μοι
[8, 33]	τότε καὶ νῦν ἔτι χρηστήριον	αὐτόθι.	καὶ τοῦτο τὸ ἱρὸν συλήσαντες
[8, 104]	ἔσεσθαι χαλεπόν, τότε ἡ ἱρείη	αὐτόθι	τῆς Ἀθηναίης φύει πώγωνα μέγαν.
[8, 134]	κατά περ ἐν Ὀλυμπίῃ ἱροῖσι	αὐτόθι	χρηστηριάζεσθαι· τοῦτο δὲ ξεῖνον τινὰ
[8, 80]	γενέσθαι, αὐτὸς αὐτόπτης γενόμενος ἥκεις.	ἴσθι	γὰρ ἐξ ἐμέο τὰ ποιεύμενα
[8, 61]	καὶ Εὐρυβιάδην οὐκ ἐῶν ἐπιψηφίζειν	ἀπόλι	ἀνδρί· πόλιν γὰρ τὸν Θεμιστοκλέα
[8, 55]	ἐπεμνήσθην, φράσω. ἔστι ἐν τῇ	ἀκροπόλι	ταύτῃ Ἐρεχθέος τοῦ γηγενέος λεγομένου
[8, 140]	ἐμὲ ἐξ ἐκείνων γενομένας πάσας	μετίημι.	(νῦν τε ὧδε Μαρδόνιε ποίεε·
[8, 137]	ὑμῖν ἐγὼ ὑμέων ἄξιον τόνδε	ἀποδίδωμι”	δέξας τὸν ἥλιον. (ὁ μὲν
[8, 55]	τῷ ἐλαίη τε καὶ θάλασσα	ἔνι,	τὰ λόγος παρὰ Ἀθηναίων Ποσειδέωνά
[8, 65]	εἰπεῖν Δημάρητον σίγα τε καὶ	μηδενὶ	ἄλλῳ τὸν λόγον τοῦτον εἴπῃς·
[8, 134]	τοῦτο μὲν οὐκ ἔξεστι Θηβαίων	οὐδενὶ	αὐτόθι ἐγκατακοιμηθῆναι. ~τότε δὲ θῶμά
[8, 134]	κατεκοίμησε ἐς Ἀμφιάρεω. (Θηβαίων δὲ	οὐδενὶ	ἔξεστι μαντεύεσθαι αὐτόθι διὰ τόδε·
[8, 60]	ἑκαστέρω τῆς Ἀττικῆς, ἀπίασί τε	οὐδενὶ	κόσμῳ, Μεγάροισί τε κερδανέομεν περιεοῦσι
[8, 37]	οὐκ ὅσιον ἦν ἅπτεσθαι ἀνθρώπων	οὐδενί.	(ὃ μὲν δὴ ἤιε Δελφῶν
[8, 44]	ὀγδώκοντα καὶ ἑκατόν, μοῦνοι· ἐν	Σαλαμῖνι	γὰρ οὐ συνεναυμάχησαν Πλαταιέες Ἀθηναίοισι
[8, 76]	ἐξῇ, ἀλλ᾽ ἀπολαμφθέντες ἐν τῇ	Σαλαμῖνι	δοῖεν τίσιν τῶν ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ
[8, 86]	πλῆθος τῶν νεῶν ἐν τῇ	Σαλαμῖνι	ἐκεραΐζετο, αἳ μὲν ὑπ᾽ Ἀθηναίων
[8, 56]	ταῦτα ἔφρασαν. ~οἱ δὲ ἐν	Σαλαμῖνι	Ἕλληνες, ὥς σφι ἐξηγγέλθη ὡς
[8, 60]	κερδανέομεν περιεοῦσι καὶ Αἰγίνῃ καὶ	Σαλαμῖνι,	ἐν τῇ ἡμῖν καὶ λόγιον
[8, 46]	δὲ τῇσι ἄριστα πλεούσῃσι ἐν	Σαλαμῖνι	ἐναυμάχησαν. Αἰγινῆται δὲ εἰσὶ Δωριέες
[8, 70]	δὲ ὅτι αὐτοὶ μὲν ἐν	Σαλαμῖνι	κατήμενοι ὑπὲρ γῆς τῆς Ἀθηναίων
[8, 49]	εἰ νικηθέωσι τῇ ναυμαχίῃ, ἐν	Σαλαμῖνι	μὲν ἐόντες πολιορκήσονται ἐν νήσῳ,
[8, 124]	οὐκ ἐτιμήθη πρὸς τῶν ἐν	Σαλαμῖνι	ναυμαχησάντων, αὐτίκα μετὰ ταῦτα ἐς
[8, 122]	αὐτοὺς τὰ ἀριστήια τῆς ἐν	Σαλαμῖνι	ναυμαχίης. Αἰγινῆται δὲ πυθόμενοι ἀνέθεσαν
[8, 74]	ἐλπίζοντες ἐλλάμψεσθαι· οἳ δὲ ἐν	Σαλαμῖνι	ὅμως ταῦτα πυνθανόμενοι ἀρρώδεον, οὐκ
[8, 78]	ἄλλων ἐνδέκομαι. ~τῶν δὲ ἐν	Σαλαμῖνι	στρατηγῶν ἐγίνετο ὠθισμὸς λόγων πολλός·
[8, 65]	τὰς νέας τράπηται τὰς ἐν	Σαλαμῖνι,	τὸν ναυτικὸν στρατὸν κινδυνεύσει βασιλεὺς
[8, 11]	ἔργον ἔδοσαν αὐτῷ χῶρον ἐν	Σαλαμῖνι.	~ὡς δὲ εὐφρόνη ἐγεγόνεε, ἦν
[8, 65]	ἀδαήμονα τῶν ἱρῶν τῶν ἐν	Ἐλευσῖνι	γινομένων τὸν Δημάρητον, εἰρέσθαί τε
[8, 118]	ἀπίκετο ἐπ᾽ Ἠιόνα τὴν ἐπὶ	Στρυμόνι,	ἐνθεῦτεν οὐκέτι ὁδοιπορίῃσι διεχρᾶτο, ἀλλὰ
[8, 134]	ἀπίκετο, τοῦτο μὲν τῷ Ἰσμηνίῳ	Ἀπόλλωνι	ἐχρήσατο· ἔστι δὲ κατά περ
[8, 115]	ἀλλὰ δόντες οἱ Παίονες τοῖσι	Θρήιξι	ἀπαιτέοντος Ξέρξεω ἔφασαν νεμομένας ἁρπασθῆναι
[8, 142]	οὔτε ἀληθὲς οὐδέν” ταῦτα ἔλεξαν	οἱ	ἄγγελοι. ~Ἀθηναῖοι δὲ πρὸς μὲν
[8, 11]	αὐτομολέει ἐς τοὺς Ἕλληνας, καὶ	οἱ	Ἀθηναῖοι διὰ τοῦτο τὸ ἔργον
[8, 141]	γίνεσθαι τὴν κατάστασιν· ἐπανέμειναν γὰρ	οἱ	Ἀθηναῖοι διατρίβοντες, εὖ ἐπιστάμενοι ὅτι
[8, 53]	(ὡς δὲ εἶδον αὐτοὺς ἀναβεβηκότας	οἱ	Ἀθηναῖοι ἐπὶ τὴν ἀκρόπολιν, οἳ
[8, 41]	ταῦτα τῆς ἱρείης, μᾶλλόν τι	οἱ	Ἀθηναῖοι καὶ προθυμότερον ἐξέλιπον τὴν
[8, 3]	ἀντιβάντων δὲ τῶν συμμάχων εἶκον	οἱ	Ἀθηναῖοι μέγα πεποιημένοι περιεῖναι τὴν
[8, 84]	οὐ δυναμένων ἀπαλλαγῆναι, οὕτω δὴ	οἱ	ἄλλοι Ἀμεινίῃ βοηθέοντες συνέμισγον. (Ἀθηναῖοι
[8, 131]	τῶν μετὰ Λευτυχίδεα πρώτων καταλεχθέντων,	οἱ	ἄλλοι βασιλέες ἐγένοντο Σπάρτης. Ἀθηναίων
[8, 109]	ἐπὶ σφέων αὐτῶν βαλόμενοι, εἰ	οἱ	ἄλλοι μὴ βουλοίατο) ἔλεγέ σφι
[8, 46]	ὑπὸ τῶν πολιητέων κατά περ	οἱ	ἄλλοι νησιῶται, ἀλογήσαντες δὲ τῶν
[8, 126]	τῶν βαρβάρων· ὣς δὲ καὶ	οἱ	ἄλλοι οἱ τὴν Παλλήνην ἔχοντες.
[8, 97]	ποιησόμενος. (ὁρῶντες δέ μιν πάντες	οἱ	ἄλλοι ταῦτα πρήσσοντα εὖ ἠπιστέατο
[8, 93]	εἴρηται, διέφυγε· ἦσαν δὲ καὶ	οἱ	ἄλλοι, τῶν αἱ νέες περιεγεγόνεσαν,
[8, 76]	πρὸς τὴν Σαλαμῖνα, ἀνῆγον δὲ	οἱ	ἀμφὶ τὴν Κέον τε καὶ
[8, 53]	μέγαρον κατέφευγον. τῶν δὲ Περσέων	οἱ	ἀναβεβηκότες πρῶτον μὲν ἐτράποντο πρὸς
[8, 110]	λέγοντι πείθεσθαι. (ὡς δὲ οὗτοί	οἱ	ἀνεγνωσμένοι ἦσαν, αὐτίκα μετὰ ταῦτα
[8, 42]	ἐς τὸ στρατόπεδον. ~ἐπεὶ δὲ	οἱ	ἀπ᾽ Ἀρτεμισίου ἐς Σαλαμῖνα κατέσχον
[8, 79]	συμμῖξαι· προακηκόεε δὲ ὅτι σπεύδοιεν	οἱ	ἀπὸ Πελοποννήσου ἀνάγειν τὰς νέας
[8, 142]	ἐπαύσατο λέγων Ἀλέξανδρος, διαδεξάμενοι ἔλεγον	οἱ	ἀπὸ Σπάρτης ἄγγελοι ἡμέας δὲ
[8, 114]	Λακεδαιμόνιοί τέ σε καὶ Ἡρακλεῖδαι	οἱ	ἀπὸ Σπάρτης αἰτέουσι φόνου δίκας,
[8, 38]	ἰθὺ Βοιωτῶν ἔφευγον. ἔλεγον δὲ	οἱ	ἀπονοστήσαντες οὗτοι τῶν βαρβάρων, ὡς
[8, 78]	ὅτι σφέας περιεκυκλοῦντο τῇσι νηυσὶ	οἱ	βάρβαροι, ἀλλ᾽ ὥσπερ τῆς ἡμέρης
[8, 107]	δὲ ἀγχοῦ ἦσαν Ζωστῆρος πλέοντες	οἱ	βάρβαροι, ἀνατείνουσι γὰρ ἄκραι λεπταὶ
[8, 34]	ὑπὸ πλήθεος. ~παραποταμίους δὲ παραμειβόμενοι	οἱ	βάρβαροι ἀπίκοντο ἐς Πανοπέας. ἐνθεῦτεν
[8, 31]	Δωρίδα γῆν οὐκ ἐσίναντο ἐσβαλόντες	οἱ	βάρβαροι· ἐμήδιζόν τε γὰρ καὶ
[8, 51]	τοῦ Ἑλλησπόντου, ἔνθεν πορεύεσθαι ἤρξαντο	οἱ	βάρβαροι, ἕνα αὐτοῦ διατρίψαντες μῆνα
[8, 37]	προφήτεω. ~ἐπεὶ δὲ ἀγχοῦ ἦσαν	οἱ	βάρβαροι ἐπιόντες καὶ ἀπώρων τὸ
[8, 37]	(ἐπεὶ γὰρ δὴ ἦσαν ἐπιόντες	οἱ	βάρβαροι κατὰ τὸ ἱρὸν τῆς
[8, 84]	ἀναγομένοισι δέ σφι αὐτίκα ἐπεκέατο	οἱ	βάρβαροι. οἱ μὲν δὴ ἄλλοι
[8, 60]	ὑμῖν ἐς τὸν Ἰσθμὸν παρέσονται	οἱ	βάρβαροι οὔτε προβήσονται ἑκαστέρω τῆς
[8, 6]	περὶ δείλην πρωίην γινομένην ἀπίκατο	οἱ	βάρβαροι, πυθόμενοι μὲν ἔτι καὶ
[8, 129]	χρόνον ἐπὶ πολλόν. ἰδόντες δὲ	οἱ	βάρβαροι τέναγος γενόμενον παρήισαν ἐς
[8, 71]	ὅκως κατ᾽ ἤπειρον μὴ ἐσβάλοιεν	οἱ	βάρβαροι. ὡς γὰρ ἐπύθοντο τάχιστα
[8, 71]	ἐσεφέροντο, καὶ ἐλίνυον οὐδένα χρόνον	οἱ	βοηθήσαντες ἐργαζόμενοι, οὔτε νυκτὸς οὔτε
[8, 72]	καὶ Ἑρμιονέες. οὗτοι μὲν ἦσαν	οἱ	βοηθήσαντες καὶ ὑπεραρρωδέοντες τῇ Ἑλλάδι
[8, 68]	τῶν νεῶν μηδὲ ναυμαχίην ποιέο.	οἱ	γὰρ ἄνδρες τῶν σῶν ἀνδρῶν
[8, 20]	ἀνακαυσάμενοι ἐτράποντο πρὸς τὰ πρόβατα.	~οἱ	γὰρ Εὐβοέες, παραχρησάμενοι τὸν Βάκιδος
[8, 89]	ἐτράποντο, ἐνθαῦτα αἱ πλεῖσται διεφθείροντο·	οἱ	γὰρ ὄπισθε τεταγμένοι, ἐς τὸ
[8, 81]	δὲ αὖτις ἐγίνετο λόγων ἀμφισβασίη·	οἱ	γὰρ πλεῦνες τῶν στρατηγῶν οὐκ
[8, 126]	Ποτιδαιήτῃσι μὴ οὐκ ἐξανδραποδίσασθαι σφέας.	(οἱ	γὰρ Ποτιδαιῆται, ὡς βασιλεὺς παρεξεληλάκεε
[8, 102]	τὸ ἔργον ὦ δέσποτα γίνεται·	οἱ	γὰρ σοὶ δοῦλοι κατεργάσαντο. τοῦτο
[8, 2]	ἔχοντα παρείχοντο Σπαρτιῆται Εὐρυβιάδην Εὐρυκλείδεω·	οἱ	γὰρ σύμμαχοι οὐκ ἔφασαν, ἢν
[8, 30]	~ταῦτά σφι ἐπαγγέλλοντο οἱ Θεσσαλοί.	οἱ	γὰρ Φωκέες μοῦνοι τῶν ταύτῃ
[8, 90]	Αἰγάλεως, ἀνεπυνθάνετο τὸν ποιήσαντα, καὶ	οἱ	γραμματισταὶ ἀνέγραφον πατρόθεν τὸν τριήραρχον
[8, 113]	ἐκτᾶτο λάθρῃ τῶν ἄλλων στρατηγῶν.	~οἱ	δ᾽ ἀμφὶ Ξέρξην ἐπισχόντες ὀλίγας
[8, 14]	τὰ Κοῖλα τῆς Εὐβοίης διεφθείροντο·	οἱ	δ᾽ ἐν Ἀφέτῃσι βάρβαροι, ὥς
[8, 85]	ἀνεγράφη καὶ χώρῃ ἐδωρήθη πολλῇ.	οἱ	δ᾽ εὐεργέται βασιλέος ὀροσάγγαι καλέονται
[8, 91]	καὶ τὰς φευγούσας τῶν νεῶν,	οἱ	δὲ Αἰγινῆται τὰς ἐκπλεούσας· ὅκως
[8, 25]	ἐς Ἱστιαίην ἐπὶ τὰς νέας,	οἱ	δὲ ἀμφὶ Ξέρξην ἐς ὁδὸν
[8, 37]	τοῖσι παρεοῦσι σημανέων τὸ τέρας·	οἱ	δὲ βάρβαροι ἐπειδὴ ἐγίνοντο ἐπειγόμενοι
[8, 11]	Ἕλληνες ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον ἀπέπλεον,	οἱ	δὲ βάρβαροι ἐς τὰς Ἀφέτας,
[8, 15]	ἀτρέμας εἶχον πρὸς τῷ Ἀρτεμισίῳ.	οἱ	δὲ βάρβαροι μηνοειδὲς ποιήσαντες τῶν
[8, 32]	ὑπὲρ τοῦ Κρισαίου πεδίου οἰκημένην.	οἱ	δὲ βάρβαροι τὴν χώρην πᾶσαν
[8, 92]	ὁ Πολύκριτος ἀπέρριψε ἐς Θεμιστοκλέα·	οἱ	δὲ βάρβαροι τῶν αἱ νέες
[8, 72]	ἐργαζόμενοι, οὔτε νυκτὸς οὔτε ἡμέρης.	~οἱ	δὲ βοηθήσαντες ἐς τὸν Ἰσθμὸν
[8, 59]	ῥαπίζονται” ὁ δὲ ἀπολυόμενος ἔφη	οἱ	δέ γε ἐγκαταλειπόμενοι οὐ στεφανοῦνται”
[8, 44]	~οὗτοι μέν νυν Πελοποννησίων ἐστρατεύοντο,	οἱ	δὲ ἐκ τῆς ἔξω ἠπείρου,
[8, 121]	φασὶ ἐπιβῆναι ἐπὶ τὴν νέα.	~οἱ	δὲ Ἕλληνες ἐπείτε οὐκ οἷοί
[8, 18]	ἄσμενοι ἑκάτεροι ἐς ὅρμον ἠπείγοντο.	οἱ	δὲ Ἕλληνες ὡς διακριθέντες ἐκ
[8, 111]	μὲν ταῦτα σημήναντες ἀπέπλεον ὀπίσω.	~οἱ	δὲ Ἓλληνες, ἐπείτε σφι ἀπέδοξε
[8, 1]	Μοῦσαι Ἱστοριῶν ὀγδόη ἐπιγραφομένη Οὐρανία	~οἱ	δὲ Ἑλλήνων ἐς τὸν ναυτικὸν
[8, 56]	οὗτοι μέν νυν ταῦτα ἔφρασαν.	~οἱ	δὲ ἐν Σαλαμῖνι Ἕλληνες, ὥς
[8, 43]	καὶ τῆς Δρυοπίδος ὕστατα ὁρμηθέντες.	οἱ	δὲ Ἑρμιονέες εἰσὶ Δρύοπες, ὑπὸ
[8, 66]	τε καὶ ἄλλων μαρτύρων καταπτόμενος.	~οἱ	δὲ ἐς τὸν Ξέρξεω ναυτικὸν
[8, 73]	Λακωνικῇ, Λημνίων δὲ Παρωρεῆται πάντες.	(οἱ	δὲ Κυνούριοι αὐτόχθονες ἐόντες δοκέουσι
[8, 117]	τοῦ στρατοῦ τοῦ περιεόντος πολλοί.	οἱ	δὲ λοιποὶ ἅμα Ξέρξη ἀπικνέονται
[8, 67]	ἐκαραδόκεον τὸν πόλεμον κῇ ἀποβήσεται)	οἱ	δὲ λοιποὶ ὡς ἀπίκοντο ἐς
[8, 12]	σκληραὶ βρονταὶ ἀπὸ τοῦ Πηλίου·	οἱ	δὲ νεκροὶ καὶ τὰ ναυήγια
[8, 38]	ἐπικαταβάντες ἀπέκτειναν πλῆθός τι αὐτῶν.	οἱ	δὲ περιεόντες ἰθὺ Βοιωτῶν ἔφευγον.
[8, 52]	μαντήιον καὶ οὐ τὰς νέας.	~οἱ	δὲ Πέρσαι ἱζόμενοι ἐπὶ τὸν
[8, 117]	μὲν τοῦτον τὸν μισθὸν ἔλαβον,	οἱ	δὲ Πέρσαι ὡς ἐκ τῆς
[8, 39]	Κασταλίης ὑπὸ τῇ Ὑαμπείῃ κορυφῇ.	(οἱ	δὲ πεσόντες ἀπὸ τοῦ Παρνησοῦ
[8, 104]	δεύτερα τῶν εὐνούχων παρὰ βασιλέι·	(οἱ	δὲ Πηδασέες οἰκέουσι ὑπὲρ Ἁλικαρνησσοῦ·
[8, 85]	κατὰ τὰς Θεμιστοκλέος ἐντολὰς ὀλίγοι,	οἱ	δὲ πλεῦνες οὔ. (ἔχω μέν
[8, 12]	ἐτάρασσον τοὺς ταρσοὺς τῶν κωπέων.	(οἱ	δὲ στρατιῶται οἱ ταύτῃ ἀκούοντες
[8, 54]	οἱ ἐγένετο ἐμπρήσαντι τὸ ἱρόν.	οἱ	δὲ φυγάδες τῶν Ἀθηναίων ἐποίησαν
[8, 36]	τὰ Κροίσου τοῦ Ἀλυάττεω ἀναθήματα.	~οἱ	Δελφοὶ δὲ πυνθανόμενοι ταῦτα ἐς
[8, 36]	Λοκρίδα ὑπεξῆλθον. πάντες δὲ ὦν	οἱ	Δελφοὶ ἐξέλιπον τὴν πόλιν, πλὴν
[8, 38]	τοῖσι βαρβάροισι ἐνεπεπτώκεε. μαθόντες δὲ	οἱ	Δελφοὶ φεύγοντας σφέας, ἐπικαταβάντες ἀπέκτειναν
[8, 136]	ἀνὴρ Πέρσης ἔσχε, ἐκ τῆς	οἱ	ἐγεγόνεε Ἀμύντης ὁ ἐν τῇ
[8, 54]	ἐνετέλλετο ταῦτα, εἴτε καὶ ἐνθύμιόν	οἱ	ἐγένετο ἐμπρήσαντι τὸ ἱρόν. οἱ
[8, 66]	ὁ Πέρσης, τοσούτῳ πλέω ἔθνεά	οἱ	εἵπετο. ~ἐπεὶ ὦν ἀπίκατο ἐς
[8, 80]	ἑκόντες ἤθελον ἐς μάχην κατίστασθαι	οἱ	Ἕλληνες, ἀέκοντας παραστήσασθαι. σὺ δὲ
[8, 68]	πολλὸν χρόνον εἰσί τοι ἀντέχειν	οἱ	Ἕλληνες, ἀλλὰ σφέας διασκεδᾷς, κατὰ
[8, 15]	δὲ ταξάμενοι οἱ Ξέρξεω ἐπέπλεον,	οἱ	Ἕλληνες ἀτρέμας εἶχον πρὸς τῷ
[8, 75]	τῶν Ἑλλήνων πρήγματα) φράσοντα ὅτι	οἱ	Ἕλληνες δρησμὸν βουλεύονται καταρρωδηκότες, καὶ
[8, 16]	ἐκυκλοῦντο, ὡς περιλάβοιεν αὐτούς. ~ἐνθεῦτεν	οἱ	Ἕλληνες ἐπανέπλεόν τε καὶ συνέμισγον.
[8, 122]	ὁ χρύσεος. ~πέμψαντες δὲ ἀκροθίνια	οἱ	Ἕλληνες ἐς Δελφοὺς ἐπειρώτων τὸν
[8, 123]	τὴν διαίρεσιν τῆς ληίης ἔπλεον	οἱ	Ἕλληνες ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἀριστήια
[8, 108]	~ὡς δὲ ἡμέρη ἐγίνετο, ὁρῶντες	οἱ	Ἕλληνες κατὰ χώρην μένοντα τὸν
[8, 9]	περὶ Εὔβοιαν. ~τοῦτο δὲ ἀκούσαντες	οἱ	Ἕλληνες λόγον σφίσι αὐτοῖσι ἐδίδοσαν.
[8, 102]	ἀγῶνας δραμέονται περὶ σφέων αὐτῶν	οἱ	Ἕλληνες. Μαρδονίου δέ, ἤν τι
[8, 102]	οὐδεὶς γίνεται, οὐδέ τι νικῶντες	οἱ	Ἕλληνες νικῶσι, δοῦλον σὸν ἀπολέσαντες·
[8, 94]	ἀποθνήσκειν, ἢν μὴ νικῶντες φαίνωνται	οἱ	Ἕλληνες. (οὕτω δὴ ἀποστρέψαντα τὴν
[8, 6]	τῶνδε εἵνεκα, μή κως ἰδόντες	οἱ	Ἕλληνες προσπλέοντας ἐς φυγὴν ὁρμήσειαν
[8, 96]	διελέλυτο, κατειρύσαντες ἐς τὴν Σαλαμῖνα	οἱ	Ἕλληνες τῶν ναυηγίων ὅσα ταύτῃ
[8, 76]	σιγῇ ταῦτα, ὡς μὴ πυνθανοίατο	οἱ	ἐναντίοι. οἱ μὲν δὴ ταῦτα
[8, 129]	μεγάλη, ὅση οὐδαμά κω, ὡς	οἱ	ἐπιχώριοι λέγουσι, πολλάκις γινομένη. οἱ
[8, 114]	καὶ κατασχὼν πολλὸν χρόνον, ὥς	οἱ	ἐτύγχανε παρεστεὼς Μαρδόνιος, δεικνὺς ἐς
[8, 4]	τὴν Ἑλλάδα. (γνόντες δὲ σφέας	οἱ	Εὐβοέες ταῦτα βουλευομένους ἐδέοντο Εὐρυβιάδεω
[8, 105]	γὰρ τοῖσι βαρβάροισι τιμιώτεροι εἰσὶ	οἱ	εὐνοῦχοι πίστιος εἵνεκα τῆς πάσης
[8, 100]	μεγάλων αἰωρηθέντα· πλέον μέντοι ἔφερέ	οἱ	ἡ γνώμη κατεργάσασθαι τὴν Ἑλλάδα·
[8, 108]	τὰ ὀπίσω φανήσεται, λιμῷ τέ	οἱ	ἡ στρατιὴ διαφθερέεται, ἐπιχειρέοντι δὲ
[8, 108]	μὴ ἄγειν, ὡς ἄγοντι μέν	οἱ	ἡσυχίην οὔτε τι προχωρέειν οἷόν
[8, 79]	τὸν Ἰσθμόν. (ὡς δὲ ἐξῆλθέ	οἱ	Θεμιστοκλέης, ἔλεγε Ἀριστείδης τάδε. ἡμέας
[8, 75]	Θεσπιέα τε ἐποίησε, ὡς ἐπεδέκοντο	οἱ	Θεσπιέες πολιήτας, καὶ χρήμασι ὄλβιον.
[8, 27]	(ἐσβαλόντες γὰρ πανστρατιῇ αὐτοί τε	οἱ	Θεσσαλοὶ καὶ οἱ σύμμαχοι αὐτῶν
[8, 31]	οὗτοι οἱ λόγοι, οὕτω δὴ	οἱ	Θεσσαλοὶ κεχολωμένοι τοῖσι Φωκεῦσι ἐγένοντο
[8, 30]	χώρην ἀποτρέψειν” ~ταῦτά σφι ἐπαγγέλλοντο	οἱ	Θεσσαλοί. οἱ γὰρ Φωκέες μοῦνοι
[8, 29]	δή σφι ἀμφοτέρων ἔχοντες ἔγκοτον	οἱ	Θεσσαλοὶ πέμψαντες κήρυκα ἠγόρευον τάδε.
[8, 55]	ἡμέρῃ ἀπὸ τῆς ἐμπρήσιος Ἀθηναίων	οἱ	θύειν ὑπὸ βασιλέος κελευόμενοι ὡς
[8, 28]	ἐσέπεσον ἐς τοὺς ἀμφορέας. ἐνθαῦτα	οἱ	ἵπποι τὰ σκέλεα διεφθάρησαν. ~τούτων
[8, 101]	ἅμα Περσέων τοῖσι ἐπικλήτοισι, ἔδοξέ	οἱ	καὶ Ἀρτεμισίην ἐς συμβουλίην μεταπέμψασθαι,
[8, 4]	ὕστερον ἐγένετο. ~τότε δὲ οὗτοι	οἱ	καὶ ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον Ἑλλήνων ἀπικόμενοι
[8, 58]	θέλει. (ἐνθαῦτα ὁ Θεμιστοκλέης παριζόμενός	οἱ	καταλέγει ἐκεῖνά τε πάντα τὰ
[8, 106]	καὶ φιλίους λόγους, πρῶτα μέν	οἱ	καταλέγων ὅσα αὐτὸς δι᾽ ἐκεῖνον
[8, 58]	Εὐρυβιάδεω. ἀπικόμενος δὲ ἔφη ἐθέλειν	οἱ	κοινόν τι πρῆγμα συμμῖξαι· ὃ
[8, 60]	γὰρ τῶν συμμάχων οὐκ ἔφερέ	οἱ	κόσμον οὐδένα κατηγορέειν· ὁ δὲ
[8, 100]	στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, καί	οἱ	κρέσσον εἴη ἀνακινδυνεῦσαι ἢ κατεργάσασθαι
[8, 31]	Ἑλλάδος. ~ἐπειδὴ δὲ ἀνηνείχθησαν οὗτοι	οἱ	λόγοι, οὕτω δὴ οἱ Θεσσαλοὶ
[8, 132]	ἑνὸς τῶν μετεχόντων, οὕτω δὴ	οἱ	λοιποὶ ἓξ ἐόντες ὑπεξέσχον ἐκ
[8, 63]	γὰρ Ἀθηναίων οὐκέτι ἐγίνοντο ἀξιόμαχοι	οἱ	λοιποί. ταύτην δὲ αἱρέεται τὴν
[8, 27]	χρημάτων ἐκ ταύτης τῆς μάχης	οἱ	μεγάλοι ἀνδριάντες οἱ περὶ τὸν
[8, 68]	Μαρδόνιος ἀρξάμενος ἀπὸ τοῦ Σιδωνίου,	οἱ	μὲν ἄλλοι κατὰ τὠυτὸ γνώμην
[8, 88]	εἰπεῖν λέγεται πρὸς τὰ φραζόμενα	οἱ	μὲν ἄνδρες γεγόνασί μοι γυναῖκες,
[8, 91]	πορθμῷ ἔργα ἀπεδέξαντο λόγου ἄξια.	οἱ	μὲν γὰρ Ἀθηναῖοι ἐν τῷ
[8, 84]	σφι αὐτίκα ἐπεκέατο οἱ βάρβαροι.	οἱ	μὲν δὴ ἄλλοι Ἕλληνες ἐπὶ
[8, 41]	σφέων σχεῖν πρὸς τὴν Σαλαμῖνα.	~οἱ	μὲν δὴ ἄλλοι κατέσχον ἐς
[8, 11]	ἑτεραλκέως ἀγωνιζομένους νὺξ ἐπελθοῦσα διέλυσε.	οἱ	μὲν δὴ Ἕλληνες ἐπὶ τὸ
[8, 133]	δέος τὸ μέσον ἐφύλασσε σφέων.	~οἱ	μὲν δὴ Ἕλληνες ἔπλεον ἐς
[8, 129]	οἱ ἐπιχώριοι λέγουσι, πολλάκις γινομένη.	οἱ	μὲν δὴ νέειν αὐτῶν οὐκ
[8, 76]	ὡς μὴ πυνθανοίατο οἱ ἐναντίοι.	οἱ	μὲν δὴ ταῦτα τῆς νυκτὸς
[8, 48]	Κροτωνιῆται δὲ γένος εἰσὶ Ἀχαιοί.	~οἱ	μέν νυν ἄλλοι τριήρεας παρεχόμενοι
[8, 36]	τὴν Ἀχαιίην διέπεμψαν, αὐτῶν δὲ	οἱ	μὲν πλεῖστοι ἀνέβησαν ἐς τοῦ
[8, 41]	τε καὶ τοὺς οἰκέτας. ἐνθαῦτα	οἱ	μὲν πλεῖστοι ἐς Τροίζηνα ἀπέστειλαν,
[8, 137]	ἡλίου, ἀπαλλάσσετο αὐτός τε καὶ	οἱ	μετ᾽ ἐκείνου. ~οἳ μὲν δὴ
[8, 5]	τὰ λοιπὰ ἔχων, ἀλλ᾽ ἠπιστέατο	οἱ	μεταλαβόντες τούτων τῶν χρημάτων ἐκ
[8, 15]	πόρου κρατήσουσι. ὡς δὲ ταξάμενοι	οἱ	Ξέρξεω ἐπέπλεον, οἱ Ἕλληνες ἀτρέμας
[8, 10]	σφέας οἵ τε ἄλλοι στρατιῶται	οἱ	Ξέρξεω καὶ οἱ στρατηγοὶ ἐπιπλέοντας
[8, 1]	πεντηκοντέρους δύο· Λοκροὶ δέ σφι	οἱ	Ὀπούντιοι ἐπεβοήθεον πεντηκοντέρους ἔχοντες ἑπτά.
[8, 5]	ἑωυτοῦ δῆθεν διδούς. ὡς δέ	οἱ	οὗτος ἀνεπέπειστο, Ἀδείμαντος γὰρ ὁ
[8, 106]	αὐτοῦ τε, ὡς ταῦτα ἐργάσατο,	οἱ	παῖδες ἀναγκαζόμενοι ἀπέταμνον. Πανιώνιον μέν
[8, 115]	ἀπιὼν οὐκ ἀπέλαβε, ἀλλὰ δόντες	οἱ	Παίονες τοῖσι Θρήιξι ἀπαιτέοντος Ξέρξεω
[8, 8]	τοὺς Ἕλληνας, ἀλλ᾽ οὐ γάρ	οἱ	παρέσχε ὡς τότε. (ὅτεῳ μὲν
[8, 64]	αὐτοῦ μένοντας διαναυμαχέειν. ~οὕτω μὲν	οἱ	περὶ Σαλαμῖνα ἔπεσι ἀκροβολισάμενοι, ἐπείτε
[8, 27]	τῆς μάχης οἱ μεγάλοι ἀνδριάντες	οἱ	περὶ τὸν τρίποδα συνεστεῶτες ἔμπροσθε
[8, 73]	τοῦ χρόνου, ἐόντες Ὀρνεῆται καὶ	οἱ	περίοικοι. τούτων ὦν τῶν ἑπτὰ
[8, 14]	ἀγγελίη ἐλθοῦσα, ὡς τῶν βαρβάρων	οἱ	περιπλέοντες τὴν Εὔβοιαν πάντες εἴησαν
[8, 99]	περὶ τῶν νεῶν ἀχθόμενοι ταῦτα	οἱ	Πέρσαι ἐποίευν ὡς περὶ αὐτῷ
[8, 136]	ἅμα μὲν ὅτι οἱ προσκηδέες	οἱ	Πέρσαι ἦσαν· Ἀλεξάνδρου γὰρ ἀδελφεὴν
[8, 92]	ἔπλεε Πυθέης ὁ Ἰσχενόου, τὸν	οἱ	Πέρσαι κατακοπέντα ἀρετῆς εἵνεκα εἶχον
[8, 26]	ἐς ὄψιν τὴν βασιλέος ἐπυνθάνοντο	οἱ	Πέρσαι περὶ τῶν Ἑλλήνων τί
[8, 44]	Ἀρτεμισίου, ὡς ἐγίνοντο κατὰ Χαλκίδα,	οἱ	Πλαταιέες ἀποβάντες ἐς τὴν περαίην
[8, 130]	αὐτοῦ· Περσέων δὲ καὶ Μήδων	οἱ	πλεῦνες ἐπεβάτευον. (στρατηγοὶ δέ σφι
[8, 52]	ἐς τὸ φράγμα. ἐνθαῦτα Ἀθηναίων	οἱ	πολιορκεόμενοι ὅμως ἠμύνοντο, καίπερ ἐς
[8, 89]	Σαλαμῖνα διένεον. (τῶν δὲ βαρβάρων	οἱ	πολλοὶ ἐν τῇ θαλάσσῃ διεφθάρησαν
[8, 123]	δοκέων ἄριστος γενέσθαι, δεύτερα δὲ	οἱ	πολλοὶ συνεξέπιπτον Θεμιστοκλέα κρίνοντες. οἳ
[8, 129]	ἐπιστάμενοι διεφθείροντο, τοὺς δὲ ἐπισταμένους	οἱ	Ποτιδαιῆται ἐπιπλώσαντες πλοίοισι ἀπώλεσαν. (αἴτιον
[8, 137]	Γαυάνης τε καὶ ὁ Ἀέροπος	οἱ	πρεσβύτεροι ἕστασαν ἐκπεπληγμένοι, ὡς ἤκουσαν
[8, 59]	ὦ Θεμιστόκλεες, ἐν τοῖσι ἀγῶσι	οἱ	προεξανιστάμενοι ῥαπίζονται” ὁ δὲ ἀπολυόμενος
[8, 61]	ἐκέλευε γνώμας συμβάλλεσθαι. ταῦτα δέ	οἱ	προέφερε ὅτι ἡλώκεσάν τε καὶ
[8, 128]	Ποτιδαίῃ ἐντεταμένως προσεῖχε· προσέχοντι δέ	οἱ	προθύμως συντίθεται προδοσίην Τιμόξεινος ὁ
[8, 136]	ἂν καὶ τὰ χρηστήρια ταῦτά	οἱ	προλέγοι, συμβουλεύοντα σύμμαχον τὸν Ἀθηναῖον
[8, 129]	Θεσσαλίην παρὰ Μαρδόνιον. οὗτοι μὲν	οἱ	προπέμψαντες βασιλέα οὕτω ἔπρηξαν. ~ὁ
[8, 136]	ἄνδρα Μακεδόνα, ἅμα μὲν ὅτι	οἱ	προσκηδέες οἱ Πέρσαι ἦσαν· Ἀλεξάνδρου
[8, 102]	καταστρέψηται τὰ φησὶ θέλειν καί	οἱ	προχωρήσῃ τὰ νοέων λέγει, σὸν
[8, 90]	νέα. ἅτε δὲ ἐόντες ἀκοντισταὶ	οἱ	Σαμοθρήικες τοὺς ἐπιβάτας ἀπὸ τῆς
[8, 2]	ἑπτά. ~ἦσαν μὲν ὦν οὗτοι	οἱ	στρατευόμενοι ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον, εἴρηται δέ
[8, 49]	δὲ ἐς τὴν Σαλαμῖνα συνῆλθον	οἱ	στρατηγοὶ ἀπὸ τῶν εἰρημενέων πολίων,
[8, 123]	πόλεμον τοῦτον. (ὡς δὲ ἀπικόμενοι	οἱ	στρατηγοὶ διένεμον τὰς ψήφους ἐπὶ
[8, 107]	νυκτὸς κελεύσαντος βασιλέος τὰς νέας	οἱ	στρατηγοὶ ἐκ τοῦ Φαλήρου ἀπῆγον
[8, 10]	ἄλλοι στρατιῶται οἱ Ξέρξεω καὶ	οἱ	στρατηγοὶ ἐπιπλέοντας νηυσὶ ὀλίγῃσι, πάγχυ
[8, 15]	δὲ ἡμέρῃ δεινόν τι ποιησάμενοι	οἱ	στρατηγοὶ τῶν βαρβάρων νέας οὕτω
[8, 108]	γνώμης καὶ Πελοποννησίων τῶν ἄλλων	οἱ	στρατηγοί. ~ὡς δὲ ἔμαθε ὅτι
[8, 27]	αὐτοί τε οἱ Θεσσαλοὶ καὶ	οἱ	σύμμαχοι αὐτῶν ἐς τοὺς Φωκέας,
[8, 142]	δὲ ὑμῖν Λακεδαιμόνιοί τε καὶ	οἱ	σύμμαχοι ἐπαγγέλλονται γυναῖκάς τε καὶ
[8, 103]	Ἔφεσον· νόθοι γὰρ τινὲς παῖδές	οἱ	συνέσποντο. ~συνέπεμπε δὲ τοῖσι παισὶ
[8, 136]	κρέσσων, οὕτω τε ἐλογίζετο κατύπερθέ	οἱ	τὰ πρήγματα ἔσεσθαι τῶν Ἑλληνικῶν.
[8, 106]	τοι ἐσομένην δίκην” (ὡς δέ	οἱ	ταῦτα ὠνείδισε, ἀχθέντων τῶν παίδων
[8, 12]	τῶν κωπέων. (οἱ δὲ στρατιῶται	οἱ	ταύτῃ ἀκούοντες ταῦτα ἐς φόβον
[8, 138]	ἀπόγονοι σωτῆρι· (οὗτος, ἐπείτε διέβησαν	οἱ	Τημενίδαι, μέγας οὕτω ἐρρύη ὥστε
[8, 126]	ὣς δὲ καὶ οἱ ἄλλοι	οἱ	τὴν Παλλήνην ἔχοντες. ~ἐνθαῦτα δὴ
[8, 87]	πολεμίων μάλιστα ἐτύγχανε ἐοῦσα, ἔδοξέ	οἱ	τόδε ποιῆσαι, τὸ καὶ συνήνεικε
[8, 138]	τῇ χώρῃ ταύτῃ, τῷ θύουσι	οἱ	τούτων τῶν ἀνδρῶν ἀπ᾽ Ἄργεος
[8, 135]	καλεόμενον τοῦτον Μῦν, ἕπεσθαι δέ	οἱ	τῶν ἀστῶν αἱρετοὺς ἄνδρας τρεῖς
[8, 67]	δὲ ἀπικόμενος προΐζετο, παρῆσαν μετάπεμπτοι	οἱ	τῶν ἐθνέων τῶν σφετέρων τύραννοι
[8, 106]	ἐκεῖνον ἔχοι ἀγαθά, δεύτερα δέ	οἱ	ὑπισχνεύμενος ἀντὶ τούτων ὅσα μιν
[8, 65]	καὶ πρόκατε φωνῆς ἀκούειν, καί	οἱ	φαίνεσθαι τὴν φωνὴν εἶναι τὸν
[8, 27]	γὰρ κατειλήθησαν ἐς τὸν Παρνησὸν	οἱ	Φωκέες ἔχοντες μάντιν Τελλίην τὸν
[8, 28]	τὸν πεζὸν ἐργάσαντο τῶν Θεσσαλῶν	οἱ	Φωκέες πολιορκέοντας ἑωυτούς· ἐσβαλοῦσαν δὲ
[8, 30]	ὡς ἐμοὶ δοκέειν, ἐμήδιζον ἂν	οἱ	Φωκέες. ταῦτα ἐπαγγελλομένων Θεσσαλῶν, οὔτε
[8, 124]	ἀπιόντα τριηκόσιοι Σπαρτιητέων λογάδες, οὗτοι	οἵ	περ ἱππέες καλέονται, μέχρι οὔρων
[8, 129]	προαστείῳ ἠσέβησαν οὗτοι τῶν Περσέων	οἵ	περ καὶ διεφθάρησαν ὑπὸ τῆς
[8, 10]	τοῦ διεκπλόου. ~ὁρῶντες δὲ σφέας	οἵ	τε ἄλλοι στρατιῶται οἱ Ξέρξεω
[8, 100]	οὔτ᾽ ἐκ τῆς ἠπείρου τῆσδε·	οἵ	τε ἡμῖν ἠντιώθησαν, ἔδοσαν δίκας.
[8, 17]	μὲν τῶν Ξέρξεω στρατιωτέων ἠρίστευσαν,	οἳ	ἄλλα τε μεγάλα ἔργα ἀπεδέξαντο
[8, 128]	οἷα φιλέει γίνεσθαι ἐν πολέμῳ,	οἳ	αὐτίκα τὸ τόξευμα λαβόντες ὡς
[8, 26]	σφι κείμενον περὶ ὅτευ ἀγωνίζονται·	οἳ	δ᾽ εἶπον τῆς ἐλαίης τὸν
[8, 15]	ἐς τὴν Ἑλλάδα τοὺς βαρβάρους,	οἳ	δ᾽ ὅκως τὸ Ἑλληνικὸν στράτευμα
[8, 23]	τὸν ἀπ᾽ Ἀρτεμισίου τῶν Ἑλλήνων.	οἳ	δ᾽ ὑπ᾽ ἀπιστίης τὸν μὲν
[8, 69]	ὅτι οὐκ ἔα ναυμαχίην ποιέεσθαι·	οἳ	δὲ ἀγαιόμενοί τε καὶ φθονέοντες
[8, 116]	μὴ στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα.	(οἳ	δὲ ἀλογήσαντες, ἢ ἄλλως σφι
[8, 138]	μὴ οἵους τε γενέσθαι διαβῆναι.	οἳ	δὲ ἀπικόμενοι ἐς ἄλλην γῆν
[8, 74]	τῇσι νηυσὶ οὐκ ἐλπίζοντες ἐλλάμψεσθαι·	οἳ	δὲ ἐν Σαλαμῖνι ὅμως ταῦτα
[8, 40]	τῶν μὲν εὗρον οὐδὲν ἐόν,	οἳ	δὲ ἐπυνθάνοντο τὸν Ἰσθμὸν αὐτοὺς
[8, 41]	μὲν πλεῖστοι ἐς Τροίζηνα ἀπέστειλαν,	οἳ	δὲ ἐς Αἴγιναν, οἳ δὲ
[8, 36]	ἐς τὸ Κωρύκιον ἄντρον ἀνηνείκαντο,	οἳ	δὲ ἐς Ἄμφισσαν τὴν Λοκρίδα
[8, 41]	ἀπέστειλαν, οἳ δὲ ἐς Αἴγιναν,	οἳ	δὲ ἐς Σαλαμῖνα. (ἔσπευσαν δὲ
[8, 53]	τοῦ τείχεος κάτω καὶ διεφθείροντο,	οἳ	δὲ ἐς τὸ μέγαρον κατέφευγον.
[8, 94]	φυγὴν ὅρμησαι καταπροδοὺς τοὺς Ἕλληνας·	οἳ	δὲ καὶ δὴ νικῶσι ὅσον
[8, 25]	μὲν χίλιοι ἐφαίνοντο νεκροὶ κείμενοι,	οἳ	δὲ πάντες ἐκέατο ἁλέες συγκεκομισμένοι
[8, 70]	ναυμαχίην ποιήσασθαι· νὺξ γὰρ ἐπεγένετο·	οἳ	δὲ παρεσκευάζοντο ἐς τὴν ὑστεραίην.
[8, 32]	δὴ ἀνηνείκαντο καὶ αὐτοὶ ἀνέβησαν.	(οἳ	δὲ πλεῦνες αὐτῶν ἐς τοὺς
[8, 134]	ἅτε συμμάχῳ, τοῦ ἑτέρου ἀπεχομένους·	οἳ	δὲ σύμμαχόν μιν εἵλοντο εἶναι.
[8, 26]	ἦν ὁ εἰρωτῶν αὐτοὺς ταῦτα.	(οἳ	δέ σφι ἔλεγον ὡς Ὀλύμπια
[8, 115]	εἰ δὲ καρπὸν μηδένα εὕροιεν,	οἳ	δὲ τὴν ποίην τὴν ἐκ
[8, 68]	ἐμποδὼν δέ τοι ἵσταται οὐδείς·	οἳ	δέ τοι ἀντέστησαν, ἀπήλλαξαν οὕτω
[8, 137]	ἀπαλλάσσεσθαι ἐκ γῆς τῆς ἑωυτοῦ.	(οἳ	δὲ τὸν μισθὸν ἔφασαν δίκαιοι
[8, 28]	χώρῳ ἐδέκοντο τοὺς Θεσσαλοὺς ἐσβάλλοντας.	οἳ	δὲ ὡς ἀναρπασόμενοι τοὺς Φωκέας
[8, 21]	Λεωνίδην καὶ τὸν στρατὸν αὐτοῦ.	οἳ	δὲ ὡς ἐπύθοντο ταῦτα, οὐκέτι
[8, 56]	ναυμαχέειν. νύξ τε ἐγίνετο καὶ	οἳ	διαλυθέντες ἐκ τοῦ συνεδρίου ἐσέβαινον
[8, 47]	τούτων οἰκημένων Κροτωνιῆται μοῦνοι ἦσαν	οἳ	ἐβοήθησαν τῇ Ἑλλάδι κινδυνευούσῃ μιῇ
[8, 68]	ἀνδρῶν πάντων κακοὶ δοῦλοι εἰσί,	οἳ	ἐν συμμάχων λόγῳ λέγονται εἶναι
[8, 47]	εἰσὶ ὁμουρέοντες Ἀμπρακιώτῃσι καὶ Λευκαδίοισι,	οἳ	ἐξ ἐσχατέων χωρέων ἐστρατεύοντο. τῶν
[8, 110]	Σίκιννος ὁ οἰκέτης αὖτις ἐγένετο·	οἳ	ἐπείτε ἀπίκοντο πρὸς τὴν Ἀττικήν,
[8, 122]	δὲ πυθόμενοι ἀνέθεσαν ἀστέρας χρυσέους,	οἳ	ἐπὶ ἱστοῦ χαλκέου ἑστᾶσι τρεῖς
[8, 109]	ἀλλὰ θεοί τε καὶ ἥρωες,	οἳ	ἐφθόνησαν ἄνδρα ἕνα τῆς τε
[8, 24]	πρὸς τοὺς ἀνοήτους τῶν ἀνθρώπων,	οἳ	ἤλπισαν τὴν βασιλέος δύναμιν ὑπερβαλέεσθαι”
[8, 132]	ἐς τὸ στρατόπεδον τῶν Ἑλλήνων,	οἳ	καὶ ἐς Σπάρτην ὀλίγῳ πρότερον
[8, 25]	θέην ἐτράποντο, τῇ δ᾽ ὑστεραίῃ	οἳ	μὲν ἀπέπλεον ἐς Ἱστιαίην ἐπὶ
[8, 32]	μὲν τοὺς Φωκέας οὐκ αἱρέουσι.	οἳ	μὲν γὰρ τῶν Φωκέων ἐς
[8, 138]	τε καὶ οἱ μετ᾽ ἐκείνου.	~οἳ	μὲν δὴ ἀπήισαν, τῷ δὲ
[8, 123]	οἱ πολλοὶ συνεξέπιπτον Θεμιστοκλέα κρίνοντες.	οἳ	μὲν δὴ ἐμουνοῦντο, Θεμιστοκλέης δὲ
[8, 74]	εἰπεῖν, ἐκ τοῦ κατήμενοι ἐμήδιζον.	~οἳ	μὲν δὴ ἐν τῷ Ἰσθμῷ
[8, 15]	ἀμφὶ Λεωνίδην τὴν ἐσβολὴν φυλάσσειν.	οἳ	μὲν δὴ παρεκελεύοντο ὅκως μὴ
[8, 90]	παρεὼν τούτου τοῦ Φοινικηίου πάθεος.	οἳ	μὲν δὴ πρὸς τοὺς Φοίνικας
[8, 21]	συμφορῇ χρᾶσθαι πρὸς τὰ μέγιστα.	~οἳ	μὲν δὴ ταῦτα ἔπρησσον, παρῆν
[8, 53]	οἱ Ἀθηναῖοι ἐπὶ τὴν ἀκρόπολιν,	οἳ	μὲν ἐρρίπτεον ἑωυτοὺς κατὰ τοῦ
[8, 110]	ἐπείτε ἀπίκοντο πρὸς τὴν Ἀττικήν,	οἳ	μὲν κατέμενον ἐπὶ τῷ πλοίῳ,
[8, 110]	νῦν κατ᾽ ἡσυχίην πολλὴν κομίζεο”	οἳ	μὲν ταῦτα σημήναντες ἀπέπλεον ὀπίσω.
[8, 144]	ἐστι προβοηθῆσαι ἐς τὴν Βοιωτίην”	οἳ	μὲν ταῦτα ὑποκριναμένων Ἀθηναίων ἀπαλλάσσοντο
[8, 7]	τὸν Εὔριπον, ἵνα δὴ περιλάβοιεν	οἳ	μὲν ταύτῃ ἀπικόμενοι καὶ φράξαντες
[8, 74]	καὶ πολλὰ ἐλέγετο τῶν αὐτῶν,	οἳ	μὲν ὡς ἐς τὴν Πελοπόννησον
[8, 26]	ἐπ᾽ ἄνδρας ἤγαγες μαχησομένους ἡμέας,	οἳ	οὐ περὶ χρημάτων τὸν ἀγῶνα
[8, 95]	ἐποίεε· παραλαβὼν πολλοὺς τῶν ὁπλιτέων	οἳ	παρατετάχατο παρὰ τὴν ἀκτὴν τῆς
[8, 132]	δεόμενοι καταπλῶσαι ἐς τὴν Ἰωνίην·	οἳ	προήγαγον αὐτοὺς μόγις μέχρι Δήλου.
[8, 112]	παρὰ Καρυστίων τε καὶ Παρίων,	οἳ	πυνθανόμενοι τήν τε Ἄνδρον ὡς
[8, 106]	θεοὺς λήσειν οἷα ἐμηχανῶ τότε·	οἳ	σε ποιήσαντα ἀνόσια, νόμῳ δικαίῳ
[8, 132]	καὶ Ἡρόδοτος ὁ Βασιληίδεω ἦν·	οἳ	στασιῶται σφίσι γενόμενοι ἐπεβούλευον θάνατον
[8, 83]	ναυμαχήσοντες. ἠώς τε διέφαινε καὶ	οἳ	σύλλογον τῶν ἐπιβατέων ποιησάμενοι, προηγόρευε
[8, 95]	τὴν Ψυττάλειαν νῆσον ἀπέβησε ἄγων,	οἳ	τοὺς Πέρσας τοὺς ἐν τῇ
[8, 51]	τοῦ ἱροῦ καὶ πένητας ἀνθρώπους,	οἳ	φραξάμενοι τὴν ἀκρόπολιν θύρῃσί τε
[8, 44]	Ἑλλάδα καλεομένην ἦσαν Πελασγοί, ὀνομαζόμενοι	Κραναοί,	ἐπὶ δὲ Κέκροπος βασιλέος ἐκλήθησαν
[8, 138]	σὺν νόῳ κείνων ὁ νεώτατος	λάβοι	τὰ διδόμενα. ὁ δὲ ταῦτα
[8, 136]	καὶ τὰ χρηστήρια ταῦτά οἱ	προλέγοι,	συμβουλεύοντα σύμμαχον τὸν Ἀθηναῖον ποιέεσθαι·
[8, 49]	ἐς τὴν Σαλαμῖνα συνῆλθον οἱ	στρατηγοὶ	ἀπὸ τῶν εἰρημενέων πολίων, ἐβουλεύοντο,
[8, 130]	καὶ Μήδων οἱ πλεῦνες ἐπεβάτευον.	(στρατηγοὶ	δέ σφι ἐπῆλθον Μαρδόντης τε
[8, 123]	τοῦτον. (ὡς δὲ ἀπικόμενοι οἱ	στρατηγοὶ	διένεμον τὰς ψήφους ἐπὶ τοῦ
[8, 107]	κελεύσαντος βασιλέος τὰς νέας οἱ	στρατηγοὶ	ἐκ τοῦ Φαλήρου ἀπῆγον ὀπίσω
[8, 10]	στρατιῶται οἱ Ξέρξεω καὶ οἱ	στρατηγοὶ	ἐπιπλέοντας νηυσὶ ὀλίγῃσι, πάγχυ σφι
[8, 15]	ἡμέρῃ δεινόν τι ποιησάμενοι οἱ	στρατηγοὶ	τῶν βαρβάρων νέας οὕτω σφι
[8, 108]	καὶ Πελοποννησίων τῶν ἄλλων οἱ	στρατηγοί.	~ὡς δὲ ἔμαθε ὅτι οὐ
[8, 89]	Μήδων καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων,	ὀλίγοι	δὲ τινὲς καὶ Ἑλλήνων· ἅτε
[8, 85]	αὐτῶν κατὰ τὰς Θεμιστοκλέος ἐντολὰς	ὀλίγοι,	οἱ δὲ πλεῦνες οὔ. (ἔχω
[8, 26]	σφι αὐτόμολοι ἄνδρες ἀπ᾽ Ἀρκαδίης	ὀλίγοι	τινές, βίου τε δεόμενοι καὶ
[8, 31]	~ἐπειδὴ δὲ ἀνηνείχθησαν οὗτοι οἱ	λόγοι,	οὕτω δὴ οἱ Θεσσαλοὶ κεχολωμένοι
[8, 26]	τινές, βίου τε δεόμενοι καὶ	ἐνεργοὶ	βουλόμενοι εἶναι. ἄγοντες δὲ τούτους
[8, 44]	τὴν νῦν Ἑλλάδα καλεομένην ἦσαν	Πελασγοί,	ὀνομαζόμενοι Κραναοί, ἐπὶ δὲ Κέκροπος
[8, 90]	ἀμείνονας διαβάλλωσι. (ὅκως γάρ τινα	ἴδοι	Ξέρξης τῶν ἑωυτοῦ ἔργον τι
[8, 127]	ἐς λίμνην, τὴν δὲ πόλιν	παραδιδοῖ	Κριτοβούλῳ Τορωναίῳ ἐπιτροπεύειν καὶ τῷ
[8, 98]	(ὁ μὲν δὴ πρῶτος δραμὼν	παραδιδοῖ	τὰ ἐντεταλμένα τῷ δευτέρῳ, ὁ
[8, 5]	ποιέει· Εὐρυβιάδῃ τούτων τῶν χρημάτων	μεταδιδοῖ	πέντε τάλαντα ὡς παρ᾽ ἑωυτοῦ
[8, 109]	γὰρ οὐκ ἡμεῖς κατεργασάμεθα, ἀλλὰ	θεοί	τε καὶ ἥρωες, οἳ ἐφθόνησαν
[8, 49]	γνώμην ἀποφαίνεσθαι τὸν βουλόμενον, ὅκου	δοκέοι	ἐπιτηδεότατον εἶναι ναυμαχίην ποιέεσθαι τῶν
[8, 19]	τοὺς στρατηγοὺς ἔλεγέ σφι ὡς	δοκέοι	ἔχειν τινὰ παλάμην, τῇ ἐλπίζοι
[8, 93]	νυν ἔμαθε ὅτι ἐν ταύτῃ	πλέοι	Ἀρτεμισίη, οὐκ ἂν ἐπαύσατο πρότερον
[8, 137]	Ἰλλυριοὺς τῶν Τημένου ἀπογόνων τρεῖς	ἀδελφεοί,	Γαυάνης τε καὶ Ἀέροπος καὶ
[8, 19]	δοκέοι ἔχειν τινὰ παλάμην, τῇ	ἐλπίζοι	τῶν βασιλέος συμμάχων ἀποστήσειν τοὺς
[8, 39]	δὲ πεσόντες ἀπὸ τοῦ Παρνησοῦ	λίθοι	ἔτι καὶ ἐς ἡμέας ἦσαν
[8, 71]	ἤνετο τὸ ἔργον· καὶ γὰρ	λίθοι	καὶ πλίνθοι καὶ ξύλα καὶ
[8, 108]	ὦν εἶναι φεύγειν, ἐς ὃ	ἔλθοι	φεύγων ἐς τὴν ἑωυτοῦ· τὸ
[8, 71]	ἔργον· καὶ γὰρ λίθοι καὶ	πλίνθοι	καὶ ξύλα καὶ φορμοὶ ψάμμου
[8, 103]	ἄγουσαν αὐτοῦ παῖδας ἐς Ἔφεσον·	νόθοι	γὰρ τινὲς παῖδές οἱ συνέσποντο.
[8, 127]	ταύτην ἐπολιόρκεε· εἶχον δὲ αὐτὴν	Βοττιαῖοι	ἐκ τοῦ Θερμαίου κόλπου ἐξαναστάντες
[8, 137]	(οἳ δὲ τὸν μισθὸν ἔφασαν	δίκαιοι	εἶναι ἀπολαβόντες οὕτω ἐξιέναι. ἐνθαῦτα
[8, 21]	ἐτάχθησαν, Κορίνθιοι πρῶτοι, ὕστατοι δὲ	Ἀθηναῖοι.	~Ἀθηναίων δὲ νέας τὰς ἄριστα
[8, 65]	(τὴν δὲ ὁρτὴν ταύτην ἄγουσι	Ἀθηναῖοι	ἀνὰ πάντα ἔτεα τῇ Μητρὶ
[8, 93]	Ἑλλήνων ἄριστα Αἰγινῆται, ἐπὶ δὲ	Ἀθηναῖοι,	ἀνδρῶν δὲ Πολύκριτός τε ὁ
[8, 94]	δὲ τὸν Κορίνθιον στρατηγὸν λέγουσι	Ἀθηναῖοι	αὐτίκα κατ᾽ ἀρχάς, ὡς συνέμισγον
[8, 141]	ἔδεισαν μὴ ὁμολογήσωσι τῷ Πέρσῃ	Ἀθηναῖοι,	αὐτίκα τέ σφι ἔδοξε πέμπειν
[8, 110]	~Θεμιστοκλέης μὲν ταῦτα λέγων διέβαλλε,	Ἀθηναῖοι	δὲ ἐπείθοντο· ἐπειδὴ γὰρ καὶ
[8, 44]	μέν νυν τούτους σώζοντες ἐλείφθησαν.	(Ἀθηναῖοι	δὲ ἐπὶ μὲν Πελασγῶν ἐχόντων
[8, 41]	ἄλλοι κατέσχον ἐς τὴν Σαλαμῖνα,	Ἀθηναῖοι	δὲ ἐς τὴν ἑωυτῶν. μετὰ
[8, 74]	πρὸ χώρης δοριαλώτου μένοντας μάχεσθαι,	Ἀθηναῖοι	δὲ καὶ Αἰγινῆται καὶ Μεγαρέες
[8, 143]	οὐδέν” ταῦτα ἔλεξαν οἱ ἄγγελοι.	~Ἀθηναῖοι	δὲ πρὸς μὲν Ἀλέξανδρον ὑπεκρίναντο
[8, 11]	ἐς τοὺς Ἕλληνας, καὶ οἱ	Ἀθηναῖοι	διὰ τοῦτο τὸ ἔργον ἔδοσαν
[8, 141]	τὴν κατάστασιν· ἐπανέμειναν γὰρ οἱ	Ἀθηναῖοι	διατρίβοντες, εὖ ἐπιστάμενοι ὅτι ἔμελλον
[8, 91]	λόγου ἄξια. οἱ μὲν γὰρ	Ἀθηναῖοι	ἐν τῷ θορύβῳ ἐκεράιζον τάς
[8, 140]	ἀπάτης. (Μαρδόνιος μὲν ταῦτα ὦ	Ἀθηναῖοι	ἐνετείλατό μοι εἰπεῖν πρὸς ὑμέας·
[8, 53]	δὲ εἶδον αὐτοὺς ἀναβεβηκότας οἱ	Ἀθηναῖοι	ἐπὶ τὴν ἀκρόπολιν, οἳ μὲν
[8, 95]	τῆς Σαλαμινίης χώρης, γένος ἐόντες	Ἀθηναῖοι,	ἐς τὴν Ψυττάλειαν νῆσον ἀπέβησε
[8, 42]	τε καὶ ἄριστα πλεούσας παρείχοντο	Ἀθηναῖοι.	~ἐστρατεύοντο δὲ οἵδε· ἐκ μὲν
[8, 93]	Πολύκριτός τε ὁ Αἰγινήτης καὶ	Ἀθηναῖοι	Εὐμένης τε ὁ Ἀναγυράσιος καὶ
[8, 40]	προσεδεήθησαν αὐτῶν σχεῖν πρὸς Σαλαμῖνα	Ἀθηναῖοι,	ἵνα αὐτοὶ παῖδάς τε καὶ
[8, 17]	κατὰ ταύτην τὴν ἡμέρην ἠρίστευσαν	Ἀθηναῖοι	καὶ Ἀθηναίων Κλεινίης ὁ Ἀλκιβιάδεω,
[8, 41]	τῆς ἱρείης, μᾶλλόν τι οἱ	Ἀθηναῖοι	καὶ προθυμότερον ἐξέλιπον τὴν πόλιν,
[8, 52]	καταντίον τῆς ἀκροπόλιος ὄχθον, τὸν	Ἀθηναῖοι	καλέουσι Ἀρήιον πάγον, ἐπολιόρκεον τρόπον
[8, 143]	(νῦν τε ἀπάγγελλε Μαρδονίῳ ὡς	Ἀθηναῖοι	λέγουσι, ἔστ᾽ ἂν ὁ ἥλιος
[8, 140]	ὑπὸ Μαρδονίου, ἔλεγε τάδε. ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	Μαρδόνιος τάδε λέγει. ἐμοὶ ἀγγελίη
[8, 3]	δὲ τῶν συμμάχων εἶκον οἱ	Ἀθηναῖοι	μέγα πεποιημένοι περιεῖναι τὴν Ἑλλάδα
[8, 1]	ναυτικὸν στρατὸν ταχθέντες ἦσαν οἵδε,	Ἀθηναῖοι	μὲν νέας παρεχόμενοι ἑκατὸν καὶ
[8, 84]	οἱ ἄλλοι Ἀμεινίῃ βοηθέοντες συνέμισγον.	(Ἀθηναῖοι	μὲν οὕτω λέγουσι τῆς ναυμαχίης
[8, 44]	δὲ ἐκ τῆς ἔξω ἠπείρου,	Ἀθηναῖοι	μὲν πρὸς πάντας τοὺς ἄλλους
[8, 44]	ἐκδεξαμένου δὲ Ἐρεχθέος τὴν ἀρχὴν	Ἀθηναῖοι	μετωνομάσθησαν, Ἴωνος δὲ τοῦ Ξούθου
[8, 41]	τοῦδε εἵνεκα οὐκ ἥκιστα. λέγουσι	Ἀθηναῖοι	ὄφιν μέγαν φύλακα τῆς ἀκροπόλιος
[8, 111]	Θεμιστοκλέος λόγον τόνδε, ὡς ἥκοιεν	Ἀθηναῖοι	περὶ ἑωυτοὺς ἔχοντες δύο θεοὺς
[8, 18]	δὲ περιεφθέντες, καὶ οὐκ ἥκιστα	Ἀθηναῖοι	τῶν αἱ ἡμίσεαι τῶν νεῶν
[8, 128]	πόλιος εἵνεκα, μὴ νομιζοίατο εἶναι	Σκιωναῖοι	ἐς τὸν μετέπειτα χρόνον αἰεὶ
[8, 47]	Φάυλλος· Κροτωνιῆται δὲ γένος εἰσὶ	Ἀχαιοί.	~οἱ μέν νυν ἄλλοι τριήρεας
[8, 45]	δὲ ἑπτὰ νέας ἔχοντες ἐπεβοήθησαν,	Λευκάδιοι	δὲ τρεῖς, ἔθνος ἐόντες οὗτοι
[8, 72]	τε καὶ Ἀρκάδες πάντες καὶ	Ἠλεῖοι	καὶ Κορίνθιοι καὶ Ἐπιδαύριοι καὶ
[8, 1]	πέντε, Στυρέες δὲ δύο, καὶ	Κήιοι	δύο τε νέας καὶ πεντηκοντέρους
[8, 46]	δὲ Ἴωνες εἰσί. μετὰ δὲ	Κήιοι	τὰς αὐτὰς παρεχόμενοι, ἔθνος ἐὸν
[8, 1]	συνεπλήρουν τοῖσι Ἀθηναίοισι τὰς νέας.	Κορίνθιοι	δὲ τεσσεράκοντα νέας παρείχοντο, Μεγαρέες
[8, 43]	Πελοποννήσου Λακεδαιμόνιοι ἑκκαίδεκα νέας παρεχόμενοι,	Κορίνθιοι	δὲ τὸ αὐτὸ πλήρωμα παρεχόμενοι
[8, 72]	Ἀρκάδες πάντες καὶ Ἠλεῖοι καὶ	Κορίνθιοι	καὶ Ἐπιδαύριοι καὶ Φλιάσιοι καὶ
[8, 94]	Ἀθηναίων, οὐ μέντοι αὐτοί γε	Κορίνθιοι	ὁμολογέουσι, ἀλλ᾽ ἐν πρώτοισι σφέας
[8, 21]	ἐκομίζοντο δὲ ὡς ἕκαστοι ἐτάχθησαν,	Κορίνθιοι	πρῶτοι, ὕστατοι δὲ Ἀθηναῖοι. ~Ἀθηναίων
[8, 79]	ὅτι νῦν οὐδ᾽ ἢν θέλωσι	Κορίνθιοί	τε καὶ αὐτὸς Εὐρυβιάδης οἷοί
[8, 48]	νυν ἄλλοι τριήρεας παρεχόμενοι ἐστρατεύοντο,	Μήλιοι	δὲ καὶ Σίφνιοι καὶ Σερίφιοι
[8, 46]	Σερίφιοί τε καὶ Σίφνιοι καὶ	Μήλιοι	ἐστρατεύοντο· οὗτοι γὰρ οὐκ ἔδοσαν
[8, 48]	καὶ Σίφνιοι καὶ Σερίφιοι πεντηκοντέρους·	Μήλιοι	μὲν γένος ἐόντες ἀπὸ Λακεδαίμονος
[8, 25]	καὶ γελοῖον ἦν· τῶν μὲν	χίλιοι	ἐφαίνοντο νεκροὶ κείμενοι, οἳ δὲ
[8, 56]	ἐς τοσοῦτον θόρυβον ἀπίκοντο ὡς	ἔνιοι	τῶν στρατηγῶν οὐδὲ κυρωθῆναι ἔμενον
[8, 43]	παρείχοντο νέας, Ἐπιδαύριοι δὲ δέκα,	Τροιζήνιοι	δὲ πέντε, Ἑρμιονέες δὲ τρεῖς,
[8, 1]	δὲ ὀκτώ, Ἐρετριέες δὲ ἑπτά,	Τροιζήνιοι	δὲ πέντε, Στυρέες δὲ δύο,
[8, 72]	καὶ Ἐπιδαύριοι καὶ Φλιάσιοι καὶ	Τροιζήνιοι	καὶ Ἑρμιονέες. οὗτοι μὲν ἦσαν
[8, 82]	δὲ τοῦτο τὸ ἔργον ἐνεγράφησαν	Τήνιοι	ἐν Δελφοῖσι ἐς τὸν τρίποδα
[8, 46]	νέας τάς περ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ,	Κύθνιοι	δὲ μίαν καὶ πεντηκόντερον, ἐόντες
[8, 73]	καὶ Αἰτωλοὶ καὶ Δρύοπες καὶ	Λήμνιοι.	Δωριέων μὲν πολλαί τε καὶ
[8, 84]	στρατόπεδον, ὀνειδίσασαν πρότερον τάδε, ὦ	δαιμόνιοι,	μέχρι κόσου ἔτι πρύμνην ἀνακρούεσθε;
[8, 1]	δὲ ὀκτωκαίδεκα, Σικυώνιοι δὲ δυοκαίδεκα,	Λακεδαιμόνιοι	δὲ δέκα, Ἐπιδαύριοι δὲ ὀκτώ,
[8, 141]	γενέσθαι” ~Ἀλέξανδρος μὲν ταῦτα ἔλεξε.	Λακεδαιμόνιοι	δὲ πυθόμενοι ἥκειν Ἀλέξανδρον ἐς
[8, 142]	Σπάρτης ἄγγελοι ἡμέας δὲ ἔπεμψαν	Λακεδαιμόνιοι	δεησομένους ὑμέων μήτε νεώτερον ποιέειν
[8, 43]	δὲ οἵδε· ἐκ μὲν Πελοποννήσου	Λακεδαιμόνιοι	ἑκκαίδεκα νέας παρεχόμενοι, Κορίνθιοι δὲ
[8, 124]	ἀπίκετο θέλων τιμηθῆναι· καὶ μιν	Λακεδαιμόνιοι	καλῶς μὲν ὑπεδέξαντο, μεγάλως δὲ
[8, 141]	διατρίβοντες, εὖ ἐπιστάμενοι ὅτι ἔμελλον	Λακεδαιμόνιοι	πεύσεσθαι ἥκοντα παρὰ τοῦ βαρβάρου
[8, 72]	Ἰσθμὸν πανδημεὶ οἵδε ἦσαν Ἑλλήνων,	Λακεδαιμόνιοί	τε καὶ Ἀρκάδες πάντες καὶ
[8, 142]	πολλόν. (ἀντὶ τούτων δὲ ὑμῖν	Λακεδαιμόνιοί	τε καὶ οἱ σύμμαχοι ἐπαγγέλλονται
[8, 114]	ἔλεγε τάδε. (ὦ βασιλεῦ Μήδων,	Λακεδαιμόνιοί	τέ σε καὶ Ἡρακλεῖδαι οἱ
[8, 48]	ἐόντες ἀπὸ Λακεδαίμονος δύο παρείχοντο,	Σίφνιοι	δὲ καὶ Σερίφιοι Ἴωνες ἐόντες
[8, 46]	Δρύοπες. καὶ Σερίφιοί τε καὶ	Σίφνιοι	καὶ Μήλιοι ἐστρατεύοντο· οὗτοι γὰρ
[8, 48]	παρεχόμενοι ἐστρατεύοντο, Μήλιοι δὲ καὶ	Σίφνιοι	καὶ Σερίφιοι πεντηκοντέρους· Μήλιοι μὲν
[8, 1]	τὰς νέας, Αἰγινῆται δὲ ὀκτωκαίδεκα,	Σικυώνιοι	δὲ δυοκαίδεκα, Λακεδαιμόνιοι δὲ δέκα,
[8, 43]	πλήρωμα παρεχόμενοι καὶ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ·	Σικυώνιοι	δὲ πεντεκαίδεκα παρείχοντο νέας, Ἐπιδαύριοι
[8, 46]	ἀστῶν δοκίμου καὶ τότε τριηραρχέοντος.	Νάξιοι	δὲ εἰσὶ Ἴωνες ἀπὸ Ἀθηνέων
[8, 46]	ἔθνος ἐὸν Ἰωνικὸν ἀπὸ Ἀθηνέων.	(Νάξιοι	δὲ παρείχοντο τέσσερας, ἀποπεμφθέντες μὲν
[8, 121]	~οἱ δὲ Ἕλληνες ἐπείτε οὐκ	οἷοί	τε ἐγίνοντο ἐξελεῖν τὴν Ἄνδρον,
[8, 94]	αὖτις τάδε λέγειν, ὡς αὐτοὶ	οἷοί	τε εἶεν ἀγόμενοι ὅμηροι ἀποθνήσκειν,
[8, 19]	Ἰωνικὸν φῦλον καὶ τὸ Καρικόν,	οἷοί	τε εἴησαν ἂν τῶν λοιπῶν
[8, 79]	Κορίνθιοί τε καὶ αὐτὸς Εὐρυβιάδης	οἷοί	τε ἔσονται ἐκπλῶσαι· περιεχόμεθα γὰρ
[8, 140]	οὔτε γὰρ ἂν ὑπερβάλοισθε οὔτε	οἷοί	τε ἐστὲ ἀντέχειν τὸν πάντα
[8, 68]	τὰ νοέων ἐλήλυθας. (οὐ γὰρ	οἷοί	τε πολλὸν χρόνον εἰσί τοι
[8, 29]	τι μᾶλλον γνωσιμαχέετε μὴ εἶναι	ὅμοιοι	ἡμῖν. (πρόσθε τε γὰρ ἐν
[8, 112]	εἵνεκα τοῦ κακοῦ ὑπερβολὴ ἐγένετο·	Πάριοι	δὲ Θεμιστοκλέα χρήμασι ἱλασάμενοι διέφυγον
[8, 67]	Ἀθήνας πάντες οὗτοι πλὴν Παρίων	(Πάριοι	δὲ ὑπολειφθέντες ἐν Κύθνῳ ἐκαραδόκεον
[8, 111]	περικατέατο ἐξελεῖν ἐθέλοντες. (πρῶτοι γὰρ	Ἄνδριοι	νησιωτέων αἰτηθέντες πρὸς Θεμιστοκλέος χρήματα
[8, 68]	εἶναι ἐόντες Αἰγύπτιοί τε καὶ	Κύπριοι	καὶ Κίλικες καὶ Πάμφυλοι, τῶν
[8, 100]	Φοίνικές τε καὶ Αἰγύπτιοι καὶ	Κύπριοί	τε καὶ Κίλικες κακοὶ ἐγένοντο,
[8, 43]	Σικυώνιοι δὲ πεντεκαίδεκα παρείχοντο νέας,	Ἐπιδαύριοι	δὲ δέκα, Τροιζήνιοι δὲ πέντε,
[8, 1]	δὲ δυοκαίδεκα, Λακεδαιμόνιοι δὲ δέκα,	Ἐπιδαύριοι	δὲ ὀκτώ, Ἐρετριέες δὲ ἑπτά,
[8, 72]	καὶ Ἠλεῖοι καὶ Κορίνθιοι καὶ	Ἐπιδαύριοι	καὶ Φλιάσιοι καὶ Τροιζήνιοι καὶ
[8, 73]	δὲ Παρωρεῆται πάντες. (οἱ δὲ	Κυνούριοι	αὐτόχθονες ἐόντες δοκέουσι μοῦνοι εἶναι
[8, 73]	πάλαι οἴκεον, Ἀρκάδες τε καὶ	Κυνούριοι·	ἓν δὲ ἔθνος τὸ Ἀχαιϊκὸν
[8, 129]	ὅση οὐδαμά κω, ὡς οἱ	ἐπιχώριοι	λέγουσι, πολλάκις γινομένη. οἱ μὲν
[8, 72]	καὶ Κορίνθιοι καὶ Ἐπιδαύριοι καὶ	Φλιάσιοι	καὶ Τροιζήνιοι καὶ Ἑρμιονέες. οὗτοι
[8, 16]	συνέμισγον. ἐν ταύτῃ τῇ ναυμαχίῃ	παραπλήσιοι	ἀλλήλοισι ἐγίνοντο. (ὁ γὰρ Ξέρξεω
[8, 71]	βάρβαροι. ὡς γὰρ ἐπύθοντο τάχιστα	Πελοποννήσιοι	τοὺς ἀμφὶ Λεωνίδην ἐν Θερμοπύλῃσι
[8, 124]	(αἰνέσαντες δὲ πολλά, προέπεμψαν ἀπιόντα	τριηκόσιοι	Σπαρτιητέων λογάδες, οὗτοι οἵ περ
[8, 100]	ὦν, ἐπειδὴ οὐ Πέρσαι τοι	αἴτιοι	ἐισί, ἐμοὶ πείθεο· εἴ τοι
[8, 101]	καὶ ὁ πεζὸς στρατὸς οὐδενὸς	μεταίτιοι	πάθεος εἰσί, ἀλλὰ βουλομένοισί σφι
[8, 76]	ταῦτα, ὡς μὴ πυνθανοίατο οἱ	ἐναντίοι.	οἱ μὲν δὴ ταῦτα τῆς
[8, 1]	δύο· Λοκροὶ δέ σφι οἱ	Ὀπούντιοι	ἐπεβοήθεον πεντηκοντέρους ἔχοντες ἑπτά. ~ἦσαν
[8, 100]	εἰ δὲ Φοίνικές τε καὶ	Αἰγύπτιοι	καὶ Κύπριοί τε καὶ Κίλικες
[8, 17]	ἑκάτεροι. ~ἐν ταύτῃ τῇ ναυμαχίῃ	Αἰγύπτιοι	μὲν τῶν Ξέρξεω στρατιωτέων ἠρίστευσαν,
[8, 68]	συμμάχων λόγῳ λέγονται εἶναι ἐόντες	Αἰγύπτιοί	τε καὶ Κύπριοι καὶ Κίλικες
[8, 48]	δύο παρείχοντο, Σίφνιοι δὲ καὶ	Σερίφιοι	Ἴωνες ἐόντες ἀπ᾽ Ἀθηνέων μίαν
[8, 48]	Μήλιοι δὲ καὶ Σίφνιοι καὶ	Σερίφιοι	πεντηκοντέρους· Μήλιοι μὲν γένος ἐόντες
[8, 46]	ἐόντες συναμφότεροι οὗτοι Δρύοπες. καὶ	Σερίφιοί	τε καὶ Σίφνιοι καὶ Μήλιοι
[8, 106]	ἐς γῆν τὴν Μυσίην, τὴν	Χῖοι	μὲν νέμονται Ἀταρνεὺς δὲ καλέεται,
[8, 90]	κεφαλὰς ἀποταμεῖν, ἵνα μὴ αὐτοὶ	κακοὶ	γενόμενοι τοὺς ἀμείνονας διαβάλλωσι. (ὅκως
[8, 68]	δὲ ἐόντι ἀρίστῳ ἀνδρῶν πάντων	κακοὶ	δοῦλοι εἰσί, οἳ ἐν συμμάχων
[8, 68]	τοῖσι μὲν χρηστοῖσι τῶν ἀνθρώπων	κακοὶ	δοῦλοι φιλέουσι γίνεσθαι, τοῖσι δὲ
[8, 100]	καὶ Κύπριοί τε καὶ Κίλικες	κακοὶ	ἐγένοντο, οὐδὲν πρὸς Πέρσας τοῦτο
[8, 100]	οὐδ᾽ ἐρέεις ὅκου ἐγενόμεθα ἄνδρες	κακοί.	εἰ δὲ Φοίνικές τε καὶ
[8, 73]	χρόνου, ἐόντες Ὀρνεῆται καὶ οἱ	περίοικοι.	τούτων ὦν τῶν ἑπτὰ ἐθνέων
[8, 27]	ἐκ ταύτης τῆς μάχης οἱ	μεγάλοι	ἀνδριάντες οἱ περὶ τὸν τρίποδα
[8, 32]	χώρην πᾶσαν ἐπέδραμον τὴν Φωκίδα·	Θεσσαλοὶ	γὰρ οὕτω ἦγον τὸν στρατόν·
[8, 27]	γὰρ πανστρατιῇ αὐτοί τε οἱ	Θεσσαλοὶ	καὶ οἱ σύμμαχοι αὐτῶν ἐς
[8, 31]	οἱ λόγοι, οὕτω δὴ οἱ	Θεσσαλοὶ	κεχολωμένοι τοῖσι Φωκεῦσι ἐγένοντο ἡγεμόνες
[8, 30]	ἀποτρέψειν” ~ταῦτά σφι ἐπαγγέλλοντο οἱ	Θεσσαλοί.	οἱ γὰρ Φωκέες μοῦνοι τῶν
[8, 27]	ἐν Θερμοπύλῃσι τρῶμα ἐγεγόνεε, αὐτίκα	Θεσσαλοὶ	πέμπουσι κήρυκα ἐς Φωκέας, ἅτε
[8, 29]	σφι ἀμφοτέρων ἔχοντες ἔγκοτον οἱ	Θεσσαλοὶ	πέμψαντες κήρυκα ἠγόρευον τάδε. ὦ
[8, 30]	ἔχθος τὸ Θεσσαλῶν· (εἰ δὲ	Θεσσαλοὶ	τὰ Ἑλλήνων ηὖξον, ὡς ἐμοὶ
[8, 142]	ἀληθὲς οὐδέν” ταῦτα ἔλεξαν οἱ	ἄγγελοι.	~Ἀθηναῖοι δὲ πρὸς μὲν Ἀλέξανδρον
[8, 132]	πᾶσαι αἱ νέες, ἀπίκοντο Ἰώνων	ἄγγελοι	ἐς τὸ στρατόπεδον τῶν Ἑλλήνων,
[8, 142]	διαδεξάμενοι ἔλεγον οἱ ἀπὸ Σπάρτης	ἄγγελοι	ἡμέας δὲ ἔπεμψαν Λακεδαιμόνιοι δεησομένους
[8, 19]	τῶν Εὐβοϊκῶν καταθύειν ὅσα τις	ἐθέλοι·	κρέσσον γὰρ εἶναι τὴν στρατιὴν
[8, 84]	δυναμένων ἀπαλλαγῆναι, οὕτω δὴ οἱ	ἄλλοι	Ἀμεινίῃ βοηθέοντες συνέμισγον. (Ἀθηναῖοι μὲν
[8, 131]	μετὰ Λευτυχίδεα πρώτων καταλεχθέντων, οἱ	ἄλλοι	βασιλέες ἐγένοντο Σπάρτης. Ἀθηναίων δὲ
[8, 35]	δὴ τῶν βαρβάρων ταύτῃ ἐτράποντο,	ἄλλοι	δὲ αὐτῶν ἡγεμόνας ἔχοντες ὁρμέατο
[8, 112]	εἰ δὲ δὴ τινὲς καὶ	ἄλλοι	ἔδοσαν νησιωτέων, οὐκ ἔχω εἰπεῖν,
[8, 84]	οἱ βάρβαροι. οἱ μὲν δὴ	ἄλλοι	Ἕλληνες ἐπὶ πρύμνην ἀνεκρούοντο καὶ
[8, 68]	ἀπὸ τοῦ Σιδωνίου, οἱ μὲν	ἄλλοι	κατὰ τὠυτὸ γνώμην ἐξεφέροντο κελεύοντες
[8, 41]	τὴν Σαλαμῖνα. ~οἱ μὲν δὴ	ἄλλοι	κατέσχον ἐς τὴν Σαλαμῖνα, Ἀθηναῖοι
[8, 109]	σφέων αὐτῶν βαλόμενοι, εἰ οἱ	ἄλλοι	μὴ βουλοίατο) ἔλεγέ σφι τάδε.
[8, 46]	τῶν πολιητέων κατά περ οἱ	ἄλλοι	νησιῶται, ἀλογήσαντες δὲ τῶν ἐντολέων
[8, 126]	βαρβάρων· ὣς δὲ καὶ οἱ	ἄλλοι	οἱ τὴν Παλλήνην ἔχοντες. ~ἐνθαῦτα
[8, 89]	Ξέρξεω ἐὼν ἀδελφεός, ἀπὸ δὲ	ἄλλοι	πολλοί τε καὶ ὀνομαστοὶ Περσέων
[8, 10]	~ὁρῶντες δὲ σφέας οἵ τε	ἄλλοι	στρατιῶται οἱ Ξέρξεω καὶ οἱ
[8, 97]	(ὁρῶντες δέ μιν πάντες οἱ	ἄλλοι	ταῦτα πρήσσοντα εὖ ἠπιστέατο ὡς
[8, 48]	εἰσὶ Ἀχαιοί. ~οἱ μέν νυν	ἄλλοι	τριήρεας παρεχόμενοι ἐστρατεύοντο, Μήλιοι δὲ
[8, 93]	διέφυγε· ἦσαν δὲ καὶ οἱ	ἄλλοι,	τῶν αἱ νέες περιεγεγόνεσαν, ἐν
[8, 65]	τὸ ναυτικὸν τὸ Ξέρξεω ἀπολέεσθαι	μέλλοι.	ταῦτα μὲν Δίκαιος ὁ Θεοκύδεος
[8, 16]	δὴ τῶν Ἑλλήνων νέες διεφθείροντο	πολλοὶ	δὲ ἄνδρες, πολλῷ δ᾽ ἔτι
[8, 89]	διένεον. (τῶν δὲ βαρβάρων οἱ	πολλοὶ	ἐν τῇ θαλάσσῃ διεφθάρησαν νέειν
[8, 25]	οὐδὲν ἐγίνετο πλοίων σπανιώτερον· οὕτω	πολλοὶ	ἤθελον θεήσασθαι. διαπεραιωθέντες δὲ ἐθηεῦντο
[8, 117]	ἀπέθνησκον τοῦ στρατοῦ τοῦ περιεόντος	πολλοί.	οἱ δὲ λοιποὶ ἅμα Ξέρξη
[8, 123]	ἄριστος γενέσθαι, δεύτερα δὲ οἱ	πολλοὶ	συνεξέπιπτον Θεμιστοκλέα κρίνοντες. οἳ μὲν
[8, 89]	ἐὼν ἀδελφεός, ἀπὸ δὲ ἄλλοι	πολλοί	τε καὶ ὀνομαστοὶ Περσέων καὶ
[8, 67]	δὲ ὁ Τύριος, ἐπὶ δὲ	ὧλλοι.	ὡς δὲ κόσμῳ ἐπεξῆς ἵζοντο,
[8, 26]	ὁδὸν ὁρμέατο. ~ἧκον δέ σφι	αὐτόμολοι	ἄνδρες ἀπ᾽ Ἀρκαδίης ὀλίγοι τινές,
[8, 68]	ἐόντι ἀρίστῳ ἀνδρῶν πάντων κακοὶ	δοῦλοι	εἰσί, οἳ ἐν συμμάχων λόγῳ
[8, 102]	δέσποτα γίνεται· οἱ γὰρ σοὶ	δοῦλοι	κατεργάσαντο. τοῦτο δὲ ἢν τὰ
[8, 68]	μὲν χρηστοῖσι τῶν ἀνθρώπων κακοὶ	δοῦλοι	φιλέουσι γίνεσθαι, τοῖσι δὲ κακοῖσι
[8, 68]	καὶ Κύπριοι καὶ Κίλικες καὶ	Πάμφυλοι,	τῶν ὄφελος ἐστὶ οὐδέν” ~ταῦτα
[8, 73]	ἐπήλυδα ἐστί, Δωριέες τε καὶ	Αἰτωλοὶ	καὶ Δρύοπες καὶ Λήμνιοι. Δωριέων
[8, 8]	ἀληθέα· περὶ μέντοι τούτου γνώμη	μοι	ἀποδεδέχθω πλοίῳ μιν ἀπικέσθαι ἐπὶ
[8, 63]	λέγοντος ἀνεδιδάσκετο Εὐρυβιάδης· δοκέειν δέ	μοι,	ἀρρωδήσας μάλιστα τοὺς Ἀθηναίους ἀνεδιδάσκετο,
[8, 102]	μέντοι τοῖσι κατήκουσι πρήγμασι δοκέει	μοι	αὐτὸν μέν σε ἀπελαύνειν ὀπίσω,
[8, 88]	φραζόμενα οἱ μὲν ἄνδρες γεγόνασί	μοι	γυναῖκες, αἱ δὲ γυναῖκες ἄνδρες”
[8, 140]	μὲν ταῦτα ὦ Ἀθηναῖοι ἐνετείλατό	μοι	εἰπεῖν πρὸς ὑμέας· ἐγὼ δὲ
[8, 119]	ὃ μέν, ὡς καὶ πρότερόν	μοι	εἴρηται, ὁδῷ χρεώμενος ἅμα τῷ
[8, 2]	στρατευόμενοι ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον, εἴρηται δέ	μοι	καὶ ὡς τὸ πλῆθος ἕκαστοι
[8, 135]	αὐτόθι ἐγκατακοιμηθῆναι. ~τότε δὲ θῶμά	μοι	μέγιστον γενέσθαι λέγεται ὑπὸ Θηβαίων·
[8, 101]	πειρᾶσαι τῆς Πελοποννήσου, λέγων ὥς	μοι	Πέρσαι τε καὶ ὁ πεζὸς
[8, 140]	τούτων δὲ ἀπιγμένων ἀναγκαίως ἔχει	μοι	ποιέειν ταῦτα, ἢν μὴ τὸ
[8, 68]	Ἀρτεμισίη δὲ τάδε ἔφη. (εἰπεῖν	μοι	πρὸς βασιλέα, Μαρδόνιε, ὡς ἐγὼ
[8, 101]	μυριάδας ἀπολεξάμενος τοῦ στρατοῦ παρασχεῖν	μοι	τὴν Ἑλλάδα δεδουλωμένην, αὐτὸν δέ
[8, 140]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, Μαρδόνιος τάδε λέγει.	ἐμοὶ	ἀγγελίη ἥκει παρὰ βασιλέος λέγουσα
[8, 30]	Θεσσαλοὶ τὰ Ἑλλήνων ηὖξον, ὡς	ἐμοὶ	δοκέειν, ἐμήδιζον ἂν οἱ Φωκέες.
[8, 66]	ἐγένοντο ἐν Φαλήρῳ. ὡς μὲν	ἐμοὶ	δοκέειν, οὐκ ἐλάσσονες ἐόντες ἀριθμὸν
[8, 140]	δὲ καὶ τὴν νῦν παρ᾽	ἐμοὶ	ἐοῦσαν δύναμιν· ὥστε καὶ ἢν
[8, 22]	(Θεμιστοκλέης δὲ ταῦτα ἔγραφε, δοκέειν	ἐμοί,	ἐπ᾽ ἀμφότερα νοέων, ἵνα ἢ
[8, 118]	ἐν ὑμῖν γὰρ οἶκε εἶναι	ἐμοὶ	ἡ σωτηρίη” (τὸν μὲν ταῦτα
[8, 101]	ἤθεα τὰ ἐμά. (σὺ ὦν	ἐμοί,	καὶ γὰρ περὶ τῆς ναυμαχίης
[8, 140]	σφι, ἢν δὴ βούλωνταί γε	ἐμοὶ	ὁμολογέειν, ἀνόρθωσον, ὅσα ἐγὼ ἐνέπρησα”
[8, 103]	αὐτῷ μένειν, ἔμενε ἂν δοκέειν	ἐμοί·	οὕτω καταρρωδήκεε. ἐπαινέσας δὲ τὴν
[8, 62]	πολέμου φέρουσι αἱ νέες. ἀλλ᾽	ἐμοὶ	πείθεο. (εἰ δὲ ταῦτα μὴ
[8, 100]	οὐ Πέρσαι τοι αἴτιοι ἐισί,	ἐμοὶ	πείθεο· εἴ τοι δέδοκται μὴ
[8, 60]	ἐστὶ σῶσαι τὴν Ἑλλάδα, ἢν	ἐμοὶ	πείθῃ ναυμαχίην αὐτοῦ μένων ποιέεσθαι,
[8, 73]	Δωριέων μὲν πολλαί τε καὶ	δόκιμοι	πόλιες, Αἰτωλῶν δὲ Ἦλις μούνη,
[8, 96]	ὅσα ταύτῃ ἐτύγχανε ἔτι ἐόντα,	ἕτοιμοι	ἦσαν ἐς ἄλλην ναυμαχίην, ἐλπίζοντες
[8, 110]	σοφός τε καὶ εὔβουλος, πάντως	ἕτοιμοι	ἦσαν λέγοντι πείθεσθαι. (ὡς δὲ
[8, 140]	αὐτοί, ἥντινα ἂν ἐθέλωσι, ἐόντες	αὐτόνομοι·	ἱρά τε πάντα σφι, ἢν
[8, 71]	καὶ πλίνθοι καὶ ξύλα καὶ	φορμοὶ	ψάμμου πλήρεες ἐσεφέροντο, καὶ ἐλίνυον
[8, 6]	ὀλίγας, τότε δὲ αὐτοὶ ἰδόντες,	πρόθυμοι	ἦσαν ἐπιχειρέειν, εἴ κως ἕλοιεν
[8, 117]	ἐλάγχανον, καὶ οὐδένα τε κόσμον	ἐμπιπλάμενοι	καὶ ὕδατα μεταβάλλοντες ἀπέθνησκον τοῦ
[8, 112]	κρέσσω. ~οὗτοι μὲν δὴ ταῦτα	ὑποκρινάμενοι	καὶ οὐ δόντες τὰ χρήματα
[8, 51]	ἱροῦ καὶ πένητας ἀνθρώπους, οἳ	φραξάμενοι	τὴν ἀκρόπολιν θύρῃσί τε καὶ
[8, 15]	τοῦ πόρου κρατήσουσι. ὡς δὲ	ταξάμενοι	οἱ Ξέρξεω ἐπέπλεον, οἱ Ἕλληνες
[8, 144]	ἀρετῇ μέγα ὑπερφέρουσα, τὰ ἡμεῖς	δεξάμενοι	ἐθέλοιμεν ἂν μηδίσαντες καταδουλῶσαι τὴν
[8, 142]	~ὡς δὲ ἐπαύσατο λέγων Ἀλέξανδρος,	διαδεξάμενοι	ἔλεγον οἱ ἀπὸ Σπάρτης ἄγγελοι
[8, 64]	σφι ἔδοξε, καὶ ἐποίευν ταῦτα·	εὐξάμενοι	γὰρ πᾶσι τοῖσι θεοῖσι, αὐτόθεν
[8, 112]	ἐγένετο· Πάριοι δὲ Θεμιστοκλέα χρήμασι	ἱλασάμενοι	διέφυγον τὸ στράτευμα. Θεμιστοκλέης μέν
[8, 66]	στρατὸν ταχθέντες, ἐπειδὴ ἐκ Τρηχῖνος	θεησάμενοι	τὸ τρῶμα τὸ Λακωνικὸν διέβησαν
[8, 15]	~τρίτῃ δὲ ἡμέρῃ δεινόν τι	ποιησάμενοι	οἱ στρατηγοὶ τῶν βαρβάρων νέας
[8, 83]	καὶ οἳ σύλλογον τῶν ἐπιβατέων	ποιησάμενοι,	προηγόρευε εὖ ἔχοντα μὲν ἐκ
[8, 20]	τὰ πρόβατα. ~οἱ γὰρ Εὐβοέες,	παραχρησάμενοι	τὸν Βάκιδος χρησμὸν ὡς οὐδὲν
[8, 64]	μὲν οἱ περὶ Σαλαμῖνα ἔπεσι	ἀκροβολισάμενοι,	ἐπείτε Εὐρυβιάδῃ ἔδοξε, αὐτοῦ παρεσκευάζοντο
[8, 11]	τὰς Ἀφέτας, πολλὸν παρὰ δόξαν	ἀγωνισάμενοι.	ἐν ταύτῃ τῇ ναυμαχίῃ Ἀντίδωρος
[8, 19]	σφι ποιέειν, καὶ αὐτίκα πῦρ	ἀνακαυσάμενοι	ἐτράποντο πρὸς τὰ πρόβατα. ~οἱ
[8, 15]	τοὺς Ἕλληνας μάχης ἄρξαι, ἀλλὰ	παρακελευσάμενοι	κατὰ μέσον ἡμέρης ἀνῆγον τὰς
[8, 7]	δὲ ἐπισπόμενοι ἐξ ἐναντίης. (ταῦτα	βουλευσάμενοι	ἀπέπεμπον τῶν νεῶν τὰς ταχθείσας,
[8, 3]	ὡς διέδεξαν· ὡς γὰρ δὴ	ὠσάμενοι	τὸν Πέρσην περὶ τῆς ἐκείνου
[8, 109]	τὴν Ἑλλάδα, νέφος τοσοῦτο ἀνθρώπων	ἀνωσάμενοι,	μὴ διώκωμεν ἄνδρας φεύγοντας. (τάδε
[8, 59]	Θεμιστόκλεες, ἐν τοῖσι ἀγῶσι οἱ	προεξανιστάμενοι	ῥαπίζονται” ὁ δὲ ἀπολυόμενος ἔφη
[8, 129]	μὲν δὴ νέειν αὐτῶν οὐκ	ἐπιστάμενοι	διεφθείροντο, τοὺς δὲ ἐπισταμένους οἱ
[8, 89]	τῇ θαλάσσῃ διεφθάρησαν νέειν οὐκ	ἐπιστάμενοι.	ἐπεὶ δὲ αἱ πρῶται ἐς
[8, 144]	οὕτω, εἰ μὴ πρότερον ἐτυγχάνετε	ἐπιστάμενοι,	ἔστ᾽ ἂν καὶ εἷς περιῇ
[8, 141]	γὰρ οἱ Ἀθηναῖοι διατρίβοντες, εὖ	ἐπιστάμενοι	ὅτι ἔμελλον Λακεδαιμόνιοι πεύσεσθαι ἥκοντα
[8, 89]	καὶ Ἑλλήνων· ἅτε γὰρ νέειν	ἐπιστάμενοι,	τοῖσι αἱ νέες διεφθείροντο, καὶ
[8, 3]	κάκιον ἐστὶ ὅσῳ πόλεμος εἰρήνης.	(ἐπιστάμενοι	ὦν αὐτὸ τοῦτο οὐκ ἀντέτεινον
[8, 10]	μεγάλην ὁρῶντες περιεχομένους αὐτοὺς καὶ	ἐπιστάμενοι	ὡς οὐδεὶς αὐτῶν ἀπονοστήσει· οὕτω
[8, 144]	ἦν· ἀτὰρ αἰσχρῶς γε οἴκατε	ἐξεπιστάμενοι	τὸ Ἀθηναίων φρόνημα ἀρρωδῆσαι, ὅτι
[8, 89]	πλεῖσται διεφθείροντο· οἱ γὰρ ὄπισθε	τεταγμένοι,	ἐς τὸ πρόσθε τῇσι νηυσὶ
[8, 76]	Κέον τε καὶ τὴν Κυνόσουραν	τεταγμένοι,	κατεῖχόν τε μέχρι Μουνυχίης πάντα
[8, 34]	δὲ πόλις αὐτῶν ἄνδρες Μακεδόνες	διατεταγμένοι	ἔσωζον, ὑπὸ Ἀλεξάνδρου ἀποπεμφθέντες· ἔσωζον
[8, 137]	ὁ Ἀέροπος οἱ πρεσβύτεροι ἕστασαν	ἐκπεπληγμένοι,	ὡς ἤκουσαν ταῦτα· ὁ δὲ
[8, 52]	καίπερ ἐς τὸ ἔσχατον κακοῦ	ἀπιγμένοι	καὶ τοῦ φράγματος προδεδωκότος· (οὐδὲ
[8, 140]	ὁρμημένου. ἔστε ἐλεύθεροι, ἡμῖν ὁμαιχμίην	συνθέμενοι	ἄνευ τε δόλου καὶ ἀπάτης.
[8, 3]	συμμάχων εἶκον οἱ Ἀθηναῖοι μέγα	πεποιημένοι	περιεῖναι τὴν Ἑλλάδα καὶ γνόντες,
[8, 47]	ὕδωρ. ~οὗτοι μὲν ἅπαντες ἐντὸς	οἰκημένοι	Θεσπρωτῶν καὶ Ἀχέροντος ποταμοῦ ἐστρατεύοντο·
[8, 22]	τῷ ἔργῳ, ἐπεὰν συμμίσγωμεν, ἐθελοκακέετε	μεμνημένοι	ὅτι ἀπ᾽ ἡμέων γεγόνατε καὶ
[8, 96]	τὸν περὶ τῆς ναυμαχίης ταύτης	εἰρημένοι	Βάκιδι καὶ Μουσαίῳ, καὶ δὴ
[8, 73]	ἐλευθέρως ἔξεστι εἰπεῖν, ἐκ τοῦ	κατήμενοι	ἐμήδιζον. ~οἳ μὲν δὴ ἐν
[8, 130]	οὐδείς, ἀλλ᾽ ἐν τῇ Σάμῳ	κατήμενοι	ἐφύλασσον τὴν Ἰωνίην μὴ ἀποστῇ,
[8, 70]	ὅτι αὐτοὶ μὲν ἐν Σαλαμῖνι	κατήμενοι	ὑπὲρ γῆς τῆς Ἀθηναίων ναυμαχέειν
[8, 39]	τῷ τεμένεϊ τῆς Προναίης Ἀθηναίης	κείμενοι,	ἐς τὸ ἐνέσκηψαν διὰ τῶν
[8, 25]	τῶν μὲν χίλιοι ἐφαίνοντο νεκροὶ	κείμενοι,	οἳ δὲ πάντες ἐκέατο ἁλέες
[8, 34]	μισγόμενοι ὑπὸ πλήθεος. ~παραποταμίους δὲ	παραμειβόμενοι	οἱ βάρβαροι ἀπίκοντο ἐς Πανοπέας.
[8, 94]	ὡς αὐτοὶ οἷοί τε εἶεν	ἀγόμενοι	ὅμηροι ἀποθνήσκειν, ἢν μὴ νικῶντες
[8, 37]	οἱ δὲ βάρβαροι ἐπειδὴ ἐγίνοντο	ἐπειγόμενοι	κατὰ τὸ ἱρὸν τῆς Προναίης
[8, 117]	πορευόμενοι ἀπίκοντο ἐπὶ τὸν πόρον,	ἐπειγόμενοι	τὸν Ἑλλήσποντον τῇσι νηυσὶ διέβησαν
[8, 33]	ὄρεσι, καὶ γυναῖκας τινὰς διέφθειραν	μισγόμενοι	ὑπὸ πλήθεος. ~παραποταμίους δὲ παραμειβόμενοι
[8, 26]	Ἀρκαδίης ὀλίγοι τινές, βίου τε	δεόμενοι	καὶ ἐνεργοὶ βουλόμενοι εἶναι. ἄγοντες
[8, 132]	ἐς τὴν Αἴγιναν, τῶν Ἑλλήνων	δεόμενοι	καταπλῶσαι ἐς τὴν Ἰωνίην· οἳ
[8, 52]	τὸ φράγμα. ἐνθαῦτα Ἀθηναίων οἱ	πολιορκεόμενοι	ὅμως ἠμύνοντο, καίπερ ἐς τὸ
[8, 92]	εἵνεκα εἶχον ἐν τῇ νηὶ	ἐκπαγλεόμενοι·	τὸν δὴ περιάγουσα ἅμα τοῖσι
[8, 71]	ἐλίνυον οὐδένα χρόνον οἱ βοηθήσαντες	ἐργαζόμενοι,	οὔτε νυκτὸς οὔτε ἡμέρης. ~οἱ
[8, 106]	ὡς ταῦτα ἐργάσατο, οἱ παῖδες	ἀναγκαζόμενοι	ἀπέταμνον. Πανιώνιον μέν νυν οὕτω
[8, 44]	νῦν Ἑλλάδα καλεομένην ἦσαν Πελασγοί,	ὀνομαζόμενοι	Κραναοί, ἐπὶ δὲ Κέκροπος βασιλέος
[8, 71]	ὁ Ἀναξανδρίδεω, Λεωνίδεω δὲ ἀδελφεός.	(ἱζόμενοι	δὲ ἐν τῷ Ἰσθμῷ καὶ
[8, 52]	τὰς νέας. ~οἱ δὲ Πέρσαι	ἱζόμενοι	ἐπὶ τὸν καταντίον τῆς ἀκροπόλιος
[8, 16]	βαρβάρων καὶ ἄνδρες, οὕτω δὲ	ἀγωνιζόμενοι	διέστησαν χωρὶς ἑκάτεροι. ~ἐν ταύτῃ
[8, 122]	ἐν Σαλαμῖνι ναυμαχίης. Αἰγινῆται δὲ	πυθόμενοι	ἀνέθεσαν ἀστέρας χρυσέους, οἳ ἐπὶ
[8, 141]	μὲν ταῦτα ἔλεξε. Λακεδαιμόνιοι δὲ	πυθόμενοι	ἥκειν Ἀλέξανδρον ἐς Ἀθήνας ἐς
[8, 6]	πρωίην γινομένην ἀπίκατο οἱ βάρβαροι,	πυθόμενοι	μὲν ἔτι καὶ πρότερον περὶ
[8, 141]	τοῦ βαρβάρου ἄγγελον ἐπ᾽ ὁμολογίῃ,	πυθόμενοί	τε πέμψειν κατὰ τάχος ἀγγέλους.
[8, 99]	οὕτω δὲ περὶ τῶν νεῶν	ἀχθόμενοι	ταῦτα οἱ Πέρσαι ἐποίευν ὡς
[8, 69]	ἔα ναυμαχίην ποιέεσθαι· οἳ δὲ	ἀγαιόμενοί	τε καὶ φθονέοντες αὐτῇ, ἅτε
[8, 23]	ἀπὸ τούτου ἔπλεον ἐς Ἱστιαίην·	ἀπικόμενοι	δὲ τὴν πόλιν ἔσχον τῶν
[8, 108]	Ἄνδρου, ἐς δὲ τὴν Ἄνδρον	ἀπικόμενοι	ἐβουλεύοντο. (Θεμιστοκλέης μέν νυν γνώμην
[8, 132]	ἐς Σπάρτην ὀλίγῳ πρότερον τούτων	ἀπικόμενοι	ἐδέοντο Λακεδαιμονίων ἐλευθεροῦν τὴν Ἰωνίην·
[8, 138]	τε γενέσθαι διαβῆναι. οἳ δὲ	ἀπικόμενοι	ἐς ἄλλην γῆν τῆς Μακεδονίης
[8, 66]	τε ἤπειρον καὶ τῇσι νηυσὶ	ἀπικόμενοι,	ἢ ἐπί τε Σηπιάδα ἀπίκοντο
[8, 7]	δὴ περιλάβοιεν οἳ μὲν ταύτῃ	ἀπικόμενοι	καὶ φράξαντες αὐτῶν τὴν ὀπίσω
[8, 123]	τὸν πόλεμον τοῦτον. (ὡς δὲ	ἀπικόμενοι	οἱ στρατηγοὶ διένεμον τὰς ψήφους
[8, 4]	οἱ καὶ ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον Ἑλλήνων	ἀπικόμενοι	ὡς εἶδον νέας τε πολλὰς
[8, 109]	πλέειν καὶ ἐπὶ σφέων αὐτῶν	βαλόμενοι,	εἰ οἱ ἄλλοι μὴ βουλοίατο)
[8, 26]	βίου τε δεόμενοι καὶ ἐνεργοὶ	βουλόμενοι	εἶναι. ἄγοντες δὲ τούτους ἐς
[8, 34]	ἀποπεμφθέντες· ἔσωζον δὲ τῇδε, δῆλον	βουλόμενοι	ποιέειν Ξέρξῃ ὅτι τὰ Μήδων
[8, 9]	τοὺς βαρβάρους, ἀπόπειραν αὐτῶν ποιήσασθαι	βουλόμενοι	τῆς τε μάχης καὶ τοῦ
[8, 41]	ταῦτα ὑπεκθέσθαι τῷ χρηστηρίῳ τε	βουλόμενοι	ὑπηρετέειν καὶ δὴ καὶ τοῦδε
[8, 74]	δὲ ἐν Σαλαμῖνι ὅμως ταῦτα	πυνθανόμενοι	ἀρρώδεον, οὐκ οὕτω περὶ σφίσι
[8, 40]	τὰ ἄλλα δὲ ἀπιέναι. ταῦτα	πυνθανόμενοι	οὕτω δὴ προσεδεήθησαν σφέων σχεῖν
[8, 36]	Ἀλυάττεω ἀναθήματα. ~οἱ Δελφοὶ δὲ	πυνθανόμενοι	ταῦτα ἐς πᾶσαν ἀρρωδίην ἀπίκατο,
[8, 112]	Καρυστίων τε καὶ Παρίων, οἳ	πυνθανόμενοι	τήν τε Ἄνδρον ὡς πολιορκέοιτο
[8, 132]	Βασιληίδεω ἦν· οἳ στασιῶται σφίσι	γενόμενοι	ἐπεβούλευον θάνατον Στράττι τῷ Χίου
[8, 11]	πρῶτα μὲν ἀντίπρῳροι τοῖσι βαρβάροισι	γενόμενοι	ἐς τὸ μέσον τὰς πρύμνας
[8, 90]	ἀποταμεῖν, ἵνα μὴ αὐτοὶ κακοὶ	γενόμενοι	τοὺς ἀμείνονας διαβάλλωσι. (ὅκως γάρ
[8, 52]	Πεισιστρατιδέων προσφερόντων περὶ ὁμολογίης ἐνεδέκοντο,	ἀμυνόμενοι	δὲ ἄλλα τε ἀντεμηχανῶντο καὶ
[8, 143]	τε συμμάχοισι πίσυνοί μιν ἐπέξιμεν	ἀμυνόμενοι	καὶ τοῖσι ἥρωσι, τῶν ἐκεῖνος
[8, 89]	τῇσι νηυσὶ παριέναι πειρώμενοι ὡς	ἀποδεξόμενοί	τι καὶ αὐτοὶ ἔργον βασιλέι,
[8, 121]	τε ἐγίνοντο ἐξελεῖν τὴν Ἄνδρον,	τραπόμενοι	ἐς Κάρυστον καὶ δηιώσαντες αὐτῶν
[8, 59]	ἀπολυόμενος ἔφη οἱ δέ γε	ἐγκαταλειπόμενοι	οὐ στεφανοῦνται” ~τότε μὲν ἠπίως
[8, 7]	ὀπίσω φέρουσαν ὁδόν, σφεῖς δὲ	ἐπισπόμενοι	ἐξ ἐναντίης. (ταῦτα βουλευσάμενοι ἀπέπεμπον
[8, 28]	δὲ ὡς ἀναρπασόμενοι τοὺς Φωκέας	φερόμενοι	ἐσέπεσον ἐς τοὺς ἀμφορέας. ἐνθαῦτα
[8, 91]	δὲ τινὲς τοὺς Ἀθηναίους διαφύγοιεν,	φερόμενοι	ἐσέπιπτον ἐς τοὺς Αἰγινήτας. ~ἐνθαῦτα
[8, 39]	τὸ ἐνέσκηψαν διὰ τῶν βαρβάρων	φερόμενοι.	τούτων μέν νυν τῶν ἀνδρῶν
[8, 13]	κατὰ τὰ Κοῖλα τῆς Εὐβοίης,	φερόμενοι	τῷ πνεύματι καὶ οὐκ εἰδότες
[8, 140]	νῦν τί μαίνεσθε πόλεμον βασιλέι	ἀειρόμενοι;	οὔτε γὰρ ἂν ὑπερβάλοισθε οὔτε
[8, 28]	Θεσσαλοὺς ἐσβάλλοντας. οἳ δὲ ὡς	ἀναρπασόμενοι	τοὺς Φωκέας φερόμενοι ἐσέπεσον ἐς
[8, 108]	ναυμαχήσειν σφέας παραρτέοντό τε ὡς	ἀλεξησόμενοι.	ἐπεὶ δὲ ἐπύθοντο τὰς νέας
[8, 56]	ἐσέπιπτον καὶ ἱστία ἀείροντο ὡς	ἀποθευσόμενοι·	τοῖσί τε ὑπολειπομένοισι αὐτῶν ἐκυρώθη
[8, 55]	Ἀθηναίων οἱ θύειν ὑπὸ βασιλέος	κελευόμενοι	ὡς ἀνέβησαν ἐς τὸ ἱρόν,
[8, 117]	Πέρσαι ὡς ἐκ τῆς Θρηίκης	πορευόμενοι	ἀπίκοντο ἐπὶ τὸν πόρον, ἐπειγόμενοι
[8, 33]	πῦρ καὶ ἐς τὰ ἱρά.	~πορευόμενοι	γὰρ ταύτῃ παρὰ τὸν Κηφισὸν
[8, 115]	μέρος ὡς εἰπεῖν. (ὅκου δὲ	πορευόμενοι	γινοίατο καὶ κατ᾽ οὕστινας ἀνθρώπους,
[8, 2]	~ἦσαν μὲν ὦν οὗτοι οἱ	στρατευόμενοι	ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον, εἴρηται δέ μοι
[8, 22]	ποιέετε δίκαια ἐπὶ τοὺς πατέρας	στρατευόμενοι	καὶ τὴν Ἑλλάδα καταδουλούμενοι. (ἀλλὰ
[8, 46]	μετὰ δὲ Κήιοι τὰς αὐτὰς	παρεχόμενοι,	ἔθνος ἐὸν Ἰωνικὸν ἀπὸ Ἀθηνέων.
[8, 1]	ἦσαν οἵδε, Ἀθηναῖοι μὲν νέας	παρεχόμενοι	ἑκατὸν καὶ εἴκοσι καὶ ἑπτά·
[8, 48]	~οἱ μέν νυν ἄλλοι τριήρεας	παρεχόμενοι	ἐστρατεύοντο, Μήλιοι δὲ καὶ Σίφνιοι
[8, 43]	Κορίνθιοι δὲ τὸ αὐτὸ πλήρωμα	παρεχόμενοι	καὶ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ· Σικυώνιοι δὲ
[8, 46]	Χαλκιδέες τὰς ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ εἴκοσι	παρεχόμενοι	καὶ Ἐρετριέες τὰς ἑπτά· οὗτοι
[8, 43]	μὲν Πελοποννήσου Λακεδαιμόνιοι ἑκκαίδεκα νέας	παρεχόμενοι,	Κορίνθιοι δὲ τὸ αὐτὸ πλήρωμα
[8, 44]	μὲν πρὸς πάντας τοὺς ἄλλους	παρεχόμενοι	νέας ὀγδώκοντα καὶ ἑκατόν, μοῦνοι·
[8, 117]	ὑπὸ χειμῶνος διαλελυμένας. (ἐνθαῦτα δὲ	κατεχόμενοι	σιτία τε πλέω ἢ κατ᾽
[8, 143]	γε ὀνειδίζειν. ἀλλ᾽ ὅμως ἐλευθερίης	γλιχόμενοι	ἀμυνεύμεθα οὕτω ὅκως ἂν καὶ
[8, 73]	ἐκδεδωρίευνται δὲ ὑπό τε Ἀργείων	ἀρχόμενοι	καὶ τοῦ χρόνου, ἐόντες Ὀρνεῆται
[8, 3]	ἐποιεῦντο, πρόφασιν τὴν Παυσανίεω ὕβριν	προϊσχόμενοι	ἀπείλοντο τὴν ἡγεμονίην τοὺς Λακεδαιμονίους.
[8, 14]	περιπλέοντες τὴν Εὔβοιαν πάντες εἴησαν	διεφθαρμένοι	ὑπὸ τοῦ γενομένου χειμῶνος. φυλάξαντες
[8, 130]	ἐπεδίωξαν φεύγοντας ἐκ Σαλαμῖνος ἀλλ᾽	ἄσμενοι	ἀπαλλάσσοντο. κατὰ μέν νυν τὴν
[8, 18]	οἰκηίῃ νηί. ~ὡς δὲ διέστησαν,	ἄσμενοι	ἑκάτεροι ἐς ὅρμον ἠπείγοντο. οἱ
[8, 5]	(οὗτοί τε δὴ πάντες δώροισι	ἀναπεπεισμένοι	ἦσαν καὶ τοῖσι Εὐβοεῦσι ἐκεχάριστο,
[8, 25]	οἳ δὲ πάντες ἐκέατο ἁλέες	συγκεκομισμένοι	ἐς τὠυτὸ χωρίον, τέσσερες χιλιάδες.
[8, 40]	πρήγμασι βουλὴν ἔμελλον ποιήσασθαι ὡς	ἐψευσμένοι	γνώμης. (δοκέοντες γὰρ εὑρήσειν Πελοποννησίους
[8, 110]	πείθεσθαι. (ὡς δὲ οὗτοί οἱ	ἀνεγνωσμένοι	ἦσαν, αὐτίκα μετὰ ταῦτα ὁ
[8, 74]	παραστὰς σιγῇ λόγον ἐποιέετο, θῶμα	ποιεύμενοι	τὴν Εὐρυβιάδεω ἀβουλίην· τέλος δὲ
[8, 130]	ἀποχρήσειν σφι τὴν ἑωυτῶν φυλάσσειν,	σταθμεύμενοι	ὅτι σφέας οὐκ ἐπεδίωξαν φεύγοντας
[8, 89]	καὶ μὴ ἐν χειρῶν νόμῳ	ἀπολλύμενοι,	ἐς τὴν Σαλαμῖνα διένεον. (τῶν
[8, 141]	τάχος ἀγγέλους. ἐπίτηδες ὦν ἐποίευν,	ἐνδεικνύμενοι	τοῖσι Λακεδαιμονίοισι τὴν ἑωυτῶν γνώμην.
[8, 76]	μὲν τὸ ἀπ᾽ ἑσπέρης κέρας	κυκλούμενοι	πρὸς τὴν Σαλαμῖνα, ἀνῆγον δὲ
[8, 22]	πατέρας στρατευόμενοι καὶ τὴν Ἑλλάδα	καταδουλούμενοι.	(ἀλλὰ μάλιστα μὲν πρὸς ἡμέων
[8, 140]	παρέσται πολλαπλησίη. (μὴ ὦν βούλεσθε	παρισούμενοι	βασιλέι στέρεσθαι μὲν τῆς χώρης,
[8, 106]	σε ποιήσαντα ἀνόσια, νόμῳ δικαίῳ	χρεώμενοι,	ὑπήγαγον ἐς χεῖρας τὰς ἐμάς,
[8, 31]	λόγοι, οὕτω δὴ οἱ Θεσσαλοὶ	κεχολωμένοι	τοῖσι Φωκεῦσι ἐγένοντο ἡγεμόνες τῷ
[8, 138]	ἄβατον ὑπὸ χειμῶνος. ἐνθεῦτεν δὲ	ὁρμώμενοι,	ὡς ταύτην ἔσχον, κατεστρέφοντο καὶ
[8, 89]	τὸ πρόσθε τῇσι νηυσὶ παριέναι	πειρώμενοι	ὡς ἀποδεξόμενοί τι καὶ αὐτοὶ
[8, 130]	κατὰ μέν νυν τὴν θάλασσαν	ἑσσωμένοι	ἦσαν τῷ θυμῷ, πεζῇ δὲ
[8, 67]	οἱ τῶν ἐθνέων τῶν σφετέρων	τύραννοι	καὶ ταξίαρχοι ἀπὸ τῶν νεῶν,
[8, 138]	τούτων τῶν ἀνδρῶν ἀπ᾽ Ἄργεος	ἀπόγονοι	σωτῆρι· (οὗτος, ἐπείτε διέβησαν οἱ
[8, 37]	τούτῳ ἐκ μὲν τοῦ οὐρανοῦ	κεραυνοὶ	αὐτοῖσι ἐνέπιπτον, ἀπὸ δὲ τοῦ
[8, 73]	δὲ Κυνούριοι αὐτόχθονες ἐόντες δοκέουσι	μοῦνοι	εἶναι Ἴωνες, ἐκδεδωρίευνται δὲ ὑπό
[8, 44]	παρεχόμενοι νέας ὀγδώκοντα καὶ ἑκατόν,	μοῦνοι·	ἐν Σαλαμῖνι γὰρ οὐ συνεναυμάχησαν
[8, 47]	δὲ ἐκτὸς τούτων οἰκημένων Κροτωνιῆται	μοῦνοι	ἦσαν οἳ ἐβοήθησαν τῇ Ἑλλάδι
[8, 46]	ἐστρατεύοντο· οὗτοι γὰρ οὐκ ἔδοσαν	μοῦνοι	νησιωτέων τῷ βαρβάρῳ γῆν τε
[8, 30]	οἱ Θεσσαλοί. οἱ γὰρ Φωκέες	μοῦνοι	τῶν ταύτῃ ἀνθρώπων οὐκ ἐμήδιζον,
[8, 143]	Ξέρξῃ· ἀλλὰ θεοῖσί τε συμμάχοισι	πίσυνοί	μιν ἐπέξιμεν ἀμυνόμενοι καὶ τοῖσι
[8, 69]	πρὸς Μαρδόνιον, ὅσοι μὲν ἦσαν	εὔνοοι	τῇ Ἀρτεμισίῃ, συμφορὴν ἐποιεῦντο τοὺς
[8, 10]	μέν νυν τῶν Ἰώνων ἦσαν	εὔνοοι	τοῖσι Ἕλλησι, ἀέκοντές τε ἐστρατεύοντο
[8, 39]	ἔτι καὶ ἐς ἡμέας ἦσαν	σόοι,	ἐν τῷ τεμένεϊ τῆς Προναίης
[8, 117]	τοῦ περιεόντος πολλοί. οἱ δὲ	λοιποὶ	ἅμα Ξέρξη ἀπικνέονται ἐς Σάρδις.
[8, 132]	τῶν μετεχόντων, οὕτω δὴ οἱ	λοιποὶ	ἓξ ἐόντες ὑπεξέσχον ἐκ τῆς
[8, 63]	Ἀθηναίων οὐκέτι ἐγίνοντο ἀξιόμαχοι οἱ	λοιποί.	ταύτην δὲ αἱρέεται τὴν γνώμην,
[8, 67]	πόλεμον κῇ ἀποβήσεται) οἱ δὲ	λοιποὶ	ὡς ἀπίκοντο ἐς τὸ Φάληρον,
[8, 129]	μοίρας διοδοιπορήκεσαν, ἔτι δὲ τρεῖς	ὑπόλοιποι	ἦσαν, τὰς διελθόντας χρῆν εἶναι
[8, 28]	ἐς τοὺς ἀμφορέας. ἐνθαῦτα οἱ	ἵπποι	τὰ σκέλεα διεφθάρησαν. ~τούτων δή
[8, 98]	ᾖ ἡ πᾶσα ὁδός, τοσοῦτοι	ἵπποι	τε καὶ ἄνδρες διεστᾶσι κατὰ
[8, 78]	σφέας περιεκυκλοῦντο τῇσι νηυσὶ οἱ	βάρβαροι,	ἀλλ᾽ ὥσπερ τῆς ἡμέρης ὥρων
[8, 107]	ἀγχοῦ ἦσαν Ζωστῆρος πλέοντες οἱ	βάρβαροι,	ἀνατείνουσι γὰρ ἄκραι λεπταὶ τῆς
[8, 34]	πλήθεος. ~παραποταμίους δὲ παραμειβόμενοι οἱ	βάρβαροι	ἀπίκοντο ἐς Πανοπέας. ἐνθεῦτεν δὲ
[8, 31]	γῆν οὐκ ἐσίναντο ἐσβαλόντες οἱ	βάρβαροι·	ἐμήδιζόν τε γὰρ καὶ οὐκ
[8, 51]	Ἑλλησπόντου, ἔνθεν πορεύεσθαι ἤρξαντο οἱ	βάρβαροι,	ἕνα αὐτοῦ διατρίψαντες μῆνα ἐν
[8, 37]	σημανέων τὸ τέρας· οἱ δὲ	βάρβαροι	ἐπειδὴ ἐγίνοντο ἐπειγόμενοι κατὰ τὸ
[8, 37]	~ἐπεὶ δὲ ἀγχοῦ ἦσαν οἱ	βάρβαροι	ἐπιόντες καὶ ἀπώρων τὸ ἱρόν,
[8, 11]	τὸ Ἀρτεμίσιον ἀπέπλεον, οἱ δὲ	βάρβαροι	ἐς τὰς Ἀφέτας, πολλὸν παρὰ
[8, 37]	γὰρ δὴ ἦσαν ἐπιόντες οἱ	βάρβαροι	κατὰ τὸ ἱρὸν τῆς Προναίης
[8, 15]	πρὸς τῷ Ἀρτεμισίῳ. οἱ δὲ	βάρβαροι	μηνοειδὲς ποιήσαντες τῶν νεῶν ἐκυκλοῦντο,
[8, 84]	δέ σφι αὐτίκα ἐπεκέατο οἱ	βάρβαροι.	οἱ μὲν δὴ ἄλλοι Ἕλληνες
[8, 60]	ἐς τὸν Ἰσθμὸν παρέσονται οἱ	βάρβαροι	οὔτε προβήσονται ἑκαστέρω τῆς Ἀττικῆς,
[8, 6]	δείλην πρωίην γινομένην ἀπίκατο οἱ	βάρβαροι,	πυθόμενοι μὲν ἔτι καὶ πρότερον
[8, 129]	ἐπὶ πολλόν. ἰδόντες δὲ οἱ	βάρβαροι	τέναγος γενόμενον παρήισαν ἐς τὴν
[8, 32]	Κρισαίου πεδίου οἰκημένην. οἱ δὲ	βάρβαροι	τὴν χώρην πᾶσαν ἐπέδραμον τὴν
[8, 92]	ἀπέρριψε ἐς Θεμιστοκλέα· οἱ δὲ	βάρβαροι	τῶν αἱ νέες περιεγένοντο, φεύγοντες
[8, 71]	κατ᾽ ἤπειρον μὴ ἐσβάλοιεν οἱ	βάρβαροι.	ὡς γὰρ ἐπύθοντο τάχιστα Πελοποννήσιοι
[8, 14]	διεφθείροντο· οἱ δ᾽ ἐν Ἀφέτῃσι	βάρβαροι,	ὥς σφι ἀσμένοισι ἡμέρη ἐπέλαμψε,
[8, 140]	καταλύσασθαι, βασιλέος ταύτῃ ὁρμημένου. ἔστε	ἐλεύθεροι,	ἡμῖν ὁμαιχμίην συνθέμενοι ἄνευ τε
[8, 132]	ἀρχὴν ἑπτά· ἐπιβουλεύοντες δὲ ὡς	φανεροὶ	ἐγένοντο, ἐξενείκαντος τὴν ἐπιχείρησιν ἑνὸς
[8, 48]	Ἴωνες ἐόντες ἀπ᾽ Ἀθηνέων μίαν	ἑκάτεροι.	ἀριθμὸς δὲ ἐγένετο ὁ πᾶς
[8, 16]	οὕτω δὲ ἀγωνιζόμενοι διέστησαν χωρὶς	ἑκάτεροι.	~ἐν ταύτῃ τῇ ναυμαχίῃ Αἰγύπτιοι
[8, 18]	νηί. ~ὡς δὲ διέστησαν, ἄσμενοι	ἑκάτεροι	ἐς ὅρμον ἠπείγοντο. οἱ δὲ
[8, 27]	νηοῦ τοῦ ἐν Δελφοῖσι, καὶ	ἕτεροι	τοιοῦτοι ἐν Ἄβῃσι ἀνακέαται. ~ταῦτα
[8, 46]	δὲ μίαν καὶ πεντηκόντερον, ἐόντες	συναμφότεροι	οὗτοι Δρύοπες. καὶ Σερίφιοί τε
[8, 137]	τε καὶ ὁ Ἀέροπος οἱ	πρεσβύτεροι	ἕστασαν ἐκπεπληγμένοι, ὡς ἤκουσαν ταῦτα·
[8, 105]	μεγάλων. (παρὰ γὰρ τοῖσι βαρβάροισι	τιμιώτεροι	εἰσὶ οἱ εὐνοῦχοι πίστιος εἵνεκα
[8, 137]	αὐτίκα ὡς εἴη τέρας καὶ	φέροι	μέγα τι. καλέσας δὲ τοὺς
[8, 94]	αὐτοὶ οἷοί τε εἶεν ἀγόμενοι	ὅμηροι	ἀποθνήσκειν, ἢν μὴ νικῶντες φαίνωνται
[8, 1]	ἀρετῆς τε καὶ προθυμίης Πλαταιέες	ἄπειροι	τῆς ναυτικῆς ἐόντες συνεπλήρουν τοῖσι
[8, 24]	τοῦ στρατοῦ τοῦ ἑωυτοῦ ἦσαν	νεκροὶ	ἐν Θερμοπύλῃσι (ἦσαν δὲ καὶ
[8, 12]	ἀπὸ τοῦ Πηλίου· οἱ δὲ	νεκροὶ	καὶ τὰ ναυήγια ἐξεφέποντο ἐς
[8, 25]	ἦν· τῶν μὲν χίλιοι ἐφαίνοντο	νεκροὶ	κείμενοι, οἳ δὲ πάντες ἐκέατο
[8, 1]	τε νέας καὶ πεντηκοντέρους δύο·	Λοκροὶ	δέ σφι οἱ Ὀπούντιοι ἐπεβοήθεον
[8, 11]	Ἕλλησι ὡς ἐσήμηνε, πρῶτα μὲν	ἀντίπρῳροι	τοῖσι βαρβάροισι γενόμενοι ἐς τὸ
[8, 110]	τοι ὅτι Θεμιστοκλέης ὁ Ἀθηναῖος,	σοὶ	βουλόμενος ὑπουργέειν, ἔσχε τοὺς Ἕλληνας
[8, 68]	γίνεσθαι, τοῖσι δὲ κακοῖσι χρηστοί.	σοὶ	δὲ ἐόντι ἀρίστῳ ἀνδρῶν πάντων
[8, 100]	ἀλλ᾽ ἀνδρῶν τε καὶ ἵππων.	σοὶ	δὲ οὔτε τις τούτων τῶν
[8, 102]	ὦ δέσποτα γίνεται· οἱ γὰρ	σοὶ	δοῦλοι κατεργάσαντο. τοῦτο δὲ ἢν
[8, 60]	λόγου εἴχετο, λέγων τάδε. (ἐν	σοὶ	νῦν ἐστὶ σῶσαι τὴν Ἑλλάδα,
[8, 100]	ἀπάγων τὸ πολλόν, ἐμὲ δὲ	σοὶ	χρὴ τὴν Ἑλλάδα παρασχεῖν δεδουλωμένην,
[8, 69]	οὐδέν” ~ταῦτα λεγούσης πρὸς Μαρδόνιον,	ὅσοι	μὲν ἦσαν εὔνοοι τῇ Ἀρτεμισίῃ,
[8, 10]	ταῦτα ἐκυκλοῦντο αὐτοὺς ἐς μέσον.	(ὅσοι	μέν νυν τῶν Ἰώνων ἦσαν
[8, 24]	στρατὸν κήρυκα, προετοιμάσατο δὲ τάδε·	ὅσοι	τοῦ στρατοῦ τοῦ ἑωυτοῦ ἦσαν
[8, 100]	(ἤδη ὦν, ἐπειδὴ οὐ Πέρσαι	τοι	αἴτιοι ἐισί, ἐμοὶ πείθεο· εἴ
[8, 68]	τοι ἵσταται οὐδείς· οἳ δέ	τοι	ἀντέστησαν, ἀπήλλαξαν οὕτω ὡς κείνους
[8, 68]	οἷοί τε πολλὸν χρόνον εἰσί	τοι	ἀντέχειν οἱ Ἕλληνες, ἀλλὰ σφέας
[8, 100]	ταῦτα ποίεε· εἰ δ᾽ ἄρα	τοι	βεβούλευται αὐτὸν ἀπελαύνοντα ἀπάγειν τὴν
[8, 100]	αἴτιοι ἐισί, ἐμοὶ πείθεο· εἴ	τοι	δέδοκται μὴ παραμένειν, σὺ μὲν
[8, 68]	προβαίνων ἐς τὴν Πελοπόννησον, εὐπετέως	τοι	δέσποτα χωρήσει τὰ νοέων ἐλήλυθας.
[8, 5]	σύ γε ἡμέας ἀπολείψεις, ἐπεί	τοι	ἐγὼ μέζω δῶρα δώσω ἢ
[8, 65]	λόγον τοῦτον εἴπῃς· (ἢν γάρ	τοι	ἐς βασιλέα ἀνενειχθῇ τὰ ἔπεα
[8, 106]	μὴ μέμψασθαι τὴν ἀπ᾽ ἐμέο	τοι	ἐσομένην δίκην” (ὡς δέ οἱ
[8, 68]	τὴν ἄλλην Ἑλλάδα ἐμποδὼν δέ	τοι	ἵσταται οὐδείς· οἳ δέ τοι
[8, 79]	ἐνθεῦτεν Πελοποννησίοισι. ἐγὼ γὰρ αὐτόπτης	τοι	λέγω γενόμενος ὅτι νῦν οὐδ᾽
[8, 5]	δῶρα δώσω ἢ βασιλεὺς ἄν	τοι	ὁ Μήδων πέμψειε ἀπολιπόντι τοὺς
[8, 110]	πάντων ἄριστος καὶ σοφώτατος, φράσοντά	τοι	ὅτι Θεμιστοκλέης ὁ Ἀθηναῖος, σοὶ
[8, 79]	τὴν πατρίδα ἐργάσεται. (λέγω δέ	τοι	ὅτι ἴσον ἐστὶ πολλά τε
[8, 125]	ὁ Τιμόδημος, εἶπε οὕτω ἔχει	τοι·	οὔτ᾽ ἂν ἐγὼ ἐὼν Βελβινίτης
[8, 68]	ἐς πρήγματα τὰ σά. καὶ	τοι	τάδε λέγω, φείδεο τῶν νεῶν
[8, 100]	Ἕλλησι· οὐδὲ γὰρ ἐν Πέρσῃσί	τοί	τι δεδήληται τῶν πρηγμάτων, οὐδ᾽
[8, 21]	ὡς ἕκαστοι ἐτάχθησαν, Κορίνθιοι πρῶτοι,	ὕστατοι	δὲ Ἀθηναῖοι. ~Ἀθηναίων δὲ νέας
[8, 108]	πόλις τε καὶ κατὰ ἔθνεα,	ἤτοι	ἁλισκομένων γε ἢ πρὸ τούτου
[8, 86]	σφι συνοίσεσθαι οἷόν περ ἀπέβη.	καίτοι	ἦσάν γε καὶ ἐγένοντο ταύτην
[8, 112]	δοῦναι καὶ οὐ τούτους μούνους.	(καίτοι	Καρυστίοισί γε οὐδὲν τούτου εἵνεκα
[8, 53]	ἱρὸν τῆς Κέκροπος θυγατρὸς Ἀγλαύρου,	καίτοι	περ ἀποκρήμνου ἐόντος τοῦ χώρου.
[8, 71]	νύκτα ἐπορεύετο ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον.	~καίτοι	τὰ δυνατὰ πάντα ἐμεμηχάνητο ὅκως
[8, 144]	μηδαμὰ ὁμολογήσοντας ἡμέας Ξέρξῃ. ὑμέων	μέντοι	ἀγάμεθα τὴν προνοίην τὴν πρὸς
[8, 16]	καὶ περιπιπτουσέων περὶ ἀλλήλας· ὅμως	μέντοι	ἀντεῖχε καὶ οὐκ εἶκε· δεινὸν
[8, 94]	φάτις ἔχει ὑπὸ Ἀθηναίων, οὐ	μέντοι	αὐτοί γε Κορίνθιοι ὁμολογέουσι, ἀλλ᾽
[8, 85]	τε καὶ τὸν Πειραιέα. ἐθελοκάκεον	μέντοι	αὐτῶν κατὰ τὰς Θεμιστοκλέος ἐντολὰς
[8, 42]	ὁ Εὐρυκλείδεω ἀνὴρ Σπαρτιήτης, οὐ	μέντοι	γένεος τοῦ βασιληίου ἐών· νέας
[8, 100]	βίον ὑπὲρ μεγάλων αἰωρηθέντα· πλέον	μέντοι	ἔφερέ οἱ ἡ γνώμη κατεργάσασθαι
[8, 87]	ἔτι περὶ Ἑλλήσποντον ἐόντων, οὐ	μέντοι	ἔχω γε εἰπεῖν οὔτε εἰ
[8, 144]	μὲν ἡ χάρις ἐκπεπλήρωται, ἡμεῖς	μέντοι	λιπαρήσομεν οὕτω ὅκως ἂν ἔχωμεν,
[8, 73]	μὲν Πελοποννήσου οὐκ ἐξεχώρησε, ἐκ	μέντοι	τῆς ἑωυτῶν, οἰκέει δὲ τὴν
[8, 29]	καὶ πρὸς ἠνδραποδίσθαι ὑμέας. ἡμεῖς	μέντοι	τὸ πᾶν ἔχοντες οὐ μνησικακέομεν,
[8, 128]	(οὐ γὰρ ὦν λέγεται) τέλος	μέντοι	τοιάδε ἐγίνετο· ὅκως βυβλίον γράψειε
[8, 102]	τυχεῖν τὰ ἄριστα εἴπασαν, ἐπὶ	μέντοι	τοῖσι κατήκουσι πρήγμασι δοκέει μοι
[8, 8]	τὰ δὲ μετεξέτερα ἀληθέα· περὶ	μέντοι	τούτου γνώμη μοι ἀποδεδέχθω πλοίῳ
[8, 142]	φαίνεσθε πολλοὺς ἐλευθερώσαντες ἀνθρώπων. πιεζευμένοισι	μέντοι	ὑμῖν συναχθόμεθα, καὶ ὅτι καρπῶν
[8, 67]	(ἐπεὶ δὲ ἀπικόμενος προΐζετο, παρῆσαν	μετάπεμπτοι	οἱ τῶν ἐθνέων τῶν σφετέρων
[8, 21]	τὴν ἀποχώρησιν, ἐκομίζοντο δὲ ὡς	ἕκαστοι	ἐτάχθησαν, Κορίνθιοι πρῶτοι, ὕστατοι δὲ
[8, 57]	πατρίδος ναυμαχήσεις· κατὰ γὰρ πόλις	ἕκαστοι	τρέψονται, καὶ οὔτε σφέας Εὐρυβιάδης
[8, 87]	ἔχω μετεξετέρους εἰπεῖν ἀτρεκέως ὡς	ἕκαστοι	τῶν βαρβάρων ἢ τῶν Ἑλλήνων
[8, 2]	μοι καὶ ὡς τὸ πλῆθος	ἕκαστοι	τῶν νεῶν παρείχοντο. ἀριθμὸς δὲ
[8, 68]	σφέας διασκεδᾷς, κατὰ πόλις δὲ	ἕκαστοι	φεύξονται. οὔτε γὰρ σῖτος πάρα
[8, 89]	δὲ ἄλλοι πολλοί τε καὶ	ὀνομαστοὶ	Περσέων καὶ Μήδων καὶ τῶν
[8, 68]	φιλέουσι γίνεσθαι, τοῖσι δὲ κακοῖσι	χρηστοί.	σοὶ δὲ ἐόντι ἀρίστῳ ἀνδρῶν
[8, 36]	διέπεμψαν, αὐτῶν δὲ οἱ μὲν	πλεῖστοι	ἀνέβησαν ἐς τοῦ Παρνησοῦ τὰς
[8, 41]	τοὺς οἰκέτας. ἐνθαῦτα οἱ μὲν	πλεῖστοι	ἐς Τροίζηνα ἀπέστειλαν, οἳ δὲ
[8, 32]	ἐς τὴν δὴ ἀνηνείκαντο καὶ	αὐτοὶ	ἀνέβησαν. (οἳ δὲ πλεῦνες αὐτῶν
[8, 94]	ἔχει ὑπὸ Ἀθηναίων, οὐ μέντοι	αὐτοί	γε Κορίνθιοι ὁμολογέουσι, ἀλλ᾽ ἐν
[8, 51]	ἐκχωρήσαντες ἐς Σαλαμῖνα, πρὸς δὲ	αὐτοὶ	δοκέοντες ἐξευρηκέναι τὸ μαντήιον τὸ
[8, 9]	ὀψίην γινομένην τῆς ἡμέρης φυλάξαντες	αὐτοὶ	ἐπανέπλεον ἐπὶ τοὺς βαρβάρους, ἀπόπειραν
[8, 89]	πειρώμενοι ὡς ἀποδεξόμενοί τι καὶ	αὐτοὶ	ἔργον βασιλέι, τῇσι σφετέρῃσι νηυσὶ
[8, 86]	ταύτην τὴν ἡμέρην μακρῷ ἀμείνονες	αὐτοὶ	ἑωυτῶν ἢ πρὸς Εὐβοίῃ, πᾶς
[8, 140]	δὲ ἄλλην πρὸς ταύτῃ ἑλέσθων	αὐτοί,	ἥντινα ἂν ἐθέλωσι, ἐόντες αὐτόνομοι·
[8, 94]	δὲ καὶ δὴ νικῶσι ὅσον	αὐτοὶ	ἠρῶντο ἐπικρατήσαντες τῶν ἐχθρῶν” ταῦτα
[8, 99]	ἐστόρεσαν καὶ ἐθυμίων θυμιήματα καὶ	αὐτοὶ	ἦσαν ἐν θυσίῃσί τε καὶ
[8, 6]	νέας Ἑλληνίδας ὀλίγας, τότε δὲ	αὐτοὶ	ἰδόντες, πρόθυμοι ἦσαν ἐπιχειρέειν, εἴ
[8, 22]	τοῦ μέσου ἡμῖν ἕζεσθε καὶ	αὐτοὶ	καὶ τῶν Καρῶν δέεσθε τὰ
[8, 90]	τὰς κεφαλὰς ἀποταμεῖν, ἵνα μὴ	αὐτοὶ	κακοὶ γενόμενοι τοὺς ἀμείνονας διαβάλλωσι.
[8, 4]	τῶν βαρβάρων ἀπέβαινε ἤ ὡς	αὐτοὶ	κατεδόκεον, καταρρωδήσαντες δρησμὸν ἐβουλεύοντο ἀπὸ
[8, 120]	καὶ τιήρῃ χρυσοπάστῳ. καὶ ὡς	αὐτοὶ	λέγουσι Ἀβδηρῖται, λέγοντες ἔμοιγε οὐδαμῶς
[8, 70]	ἀπὸ Πελοποννήσου· ἀρρώδεον δὲ ὅτι	αὐτοὶ	μὲν ἐν Σαλαμῖνι κατήμενοι ὑπὲρ
[8, 97]	Ἰώνων ὑποθῆται τοῖσι Ἕλλησι ἢ	αὐτοὶ	νοήσωσι πλέειν ἐς τὸν Ἑλλήσποντον
[8, 94]	Ἀδείμαντον, αὖτις τάδε λέγειν, ὡς	αὐτοὶ	οἷοί τε εἶεν ἀγόμενοι ὅμηροι
[8, 7]	ἀπέπεμπον τῶν νεῶν τὰς ταχθείσας,	αὐτοὶ	οὐκ ἐν νόῳ ἔχοντες ταύτης
[8, 40]	σχεῖν πρὸς Σαλαμῖνα Ἀθηναῖοι, ἵνα	αὐτοὶ	παῖδάς τε καὶ γυναῖκας ὑπεξαγάγωνται
[8, 10]	σφι μανίην ἐπενείκαντες ἀνῆγον καὶ	αὐτοὶ	τὰς νέας, ἐλπίσαντες σφέας εὐπετέως
[8, 27]	τὸ κάρτα. (ἐσβαλόντες γὰρ πανστρατιῇ	αὐτοί	τε οἱ Θεσσαλοὶ καὶ οἱ
[8, 4]	προσμεῖναι χρόνον ὀλίγον, ἔστ᾽ ἂν	αὐτοὶ	τέκνα τε καὶ τοὺς οἰκέτας
[8, 143]	μὲν Ἀλέξανδρον ὑπεκρίναντο τάδε. καὶ	αὐτοὶ	τοῦτό γε ἐπιστάμεθα ὅτι πολλαπλησίη
[8, 49]	ἐπιτηδεότατον εἶναι ναυμαχίην ποιέεσθαι τῶν	αὐτοὶ	χωρέων ἐγκρατέες εἰσί· ἡ γὰρ
[8, 8]	τούτῳ τῷ χρόνῳ ἐν ᾧ	οὗτοι	ἀριθμὸν ἐποιεῦντο τῶν νεῶν, ἦν
[8, 85]	μὲν δὴ Ἀθηναίους ἐτετάχατο Φοίνικες	(οὗτοι	γὰρ εἶχον τὸ πρὸς Ἐλευσῖνός
[8, 109]	Θεμιστοκλέης, μεταβαλὼν πρὸς τοὺς Ἀθηναίους	(οὗτοι	γὰρ μάλιστα ἐκπεφευγότων περιημέκτεον, ὁρμέατό
[8, 46]	καὶ Σίφνιοι καὶ Μήλιοι ἐστρατεύοντο·	οὗτοι	γὰρ οὐκ ἔδοσαν μοῦνοι νησιωτέων
[8, 85]	κέρας) κατὰ δὲ Λακεδαιμονίους Ἴωνες·	οὗτοι	δ᾽ εἶχον τὸ πρὸς τὴν
[8, 46]	παρεχόμενοι καὶ Ἐρετριέες τὰς ἑπτά·	οὗτοι	δὲ Ἴωνες εἰσί. μετὰ δὲ
[8, 113]	καὶ ψελιοφόρους, ἐπὶ δὲ Μήδους·	οὗτοι	δὲ τὸ πλῆθος μὲν οὐκ
[8, 46]	μίαν καὶ πεντηκόντερον, ἐόντες συναμφότεροι	οὗτοι	Δρύοπες. καὶ Σερίφιοί τε καὶ
[8, 45]	Λευκάδιοι δὲ τρεῖς, ἔθνος ἐόντες	οὗτοι	Δωρικὸν ἀπὸ Κορίνθου. ~νησιωτέων δὲ
[8, 35]	Παρνησὸν ἀπέργοντες. ὅσα δὲ καὶ	οὗτοι	ἐπέσχον τῆς Φωκίδος, πάντα ἐσιναμώρεον·
[8, 47]	βαρβάρῳ γῆν τε καὶ ὕδωρ.	~οὗτοι	μὲν ἅπαντες ἐντὸς οἰκημένοι Θεσπρωτῶν
[8, 83]	ἐκέλευε ἐς τὰς νέας. καὶ	οὗτοι	μὲν δὴ ἐσέβαινον, καὶ ἧκε
[8, 112]	τὴν Ἀθηναίων δύναμιν εἶναι κρέσσω.	~οὗτοι	μὲν δὴ ταῦτα ὑποκρινάμενοι καὶ
[8, 35]	ὅτι τὰ Μήδων Βοιωτοὶ φρονέοιεν.	~οὗτοι	μὲν δὴ τῶν βαρβάρων ταύτῃ
[8, 72]	Φλιάσιοι καὶ Τροιζήνιοι καὶ Ἑρμιονέες.	οὗτοι	μὲν ἦσαν οἱ βοηθήσαντες καὶ
[8, 44]	νῦν Δωρίδος καλεομένης χώρης ἐξαναστάντες.	~οὗτοι	μέν νυν Πελοποννησίων ἐστρατεύοντο, οἱ
[8, 14]	Περσικὸν μηδὲ πολλῷ πλέον εἴη.	~οὗτοι	μέν νυν περὶ τὰ Κοῖλα
[8, 55]	στελέχεος ὅσον τε πηχυαῖον ἀναδεδραμηκότα.	οὗτοι	μέν νυν ταῦτα ἔφρασαν. ~οἱ
[8, 44]	πρὸς ἐκκομιδὴν ἐτράποντο τῶν οἰκετέων.	οὗτοι	μέν νυν τούτους σώζοντες ἐλείφθησαν.
[8, 129]	Ἀρτάβαζος ἐς Θεσσαλίην παρὰ Μαρδόνιον.	οὗτοι	μὲν οἱ προπέμψαντες βασιλέα οὕτω
[8, 117]	διὰ τὴν αἰτίην ταύτην. ~καὶ	οὗτοι	μὲν τοῦτον τὸν μισθὸν ἔλαβον,
[8, 110]	ἦσαν λέγοντι πείθεσθαι. (ὡς δὲ	οὗτοί	οἱ ἀνεγνωσμένοι ἦσαν, αὐτίκα μετὰ
[8, 4]	μὲν ὕστερον ἐγένετο. ~τότε δὲ	οὗτοι	οἱ καὶ ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον Ἑλλήνων
[8, 31]	τῆς Ἑλλάδος. ~ἐπειδὴ δὲ ἀνηνείχθησαν	οὗτοι	οἱ λόγοι, οὕτω δὴ οἱ
[8, 2]	ἔχοντες ἑπτά. ~ἦσαν μὲν ὦν	οὗτοι	οἱ στρατευόμενοι ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον, εἴρηται
[8, 124]	προέπεμψαν ἀπιόντα τριηκόσιοι Σπαρτιητέων λογάδες,	οὗτοι	οἵ περ ἱππέες καλέονται, μέχρι
[8, 131]	τῆς ἑτέρης οἰκίης τῶν βασιλέων.	(οὗτοι	πάντες, πλὴν τῶν ἑπτὰ τῶν
[8, 43]	πέντε, Ἑρμιονέες δὲ τρεῖς, ἐόντες	οὗτοι	πλὴν Ἑρμιονέων Δωρικόν τε καὶ
[8, 67]	ἀπίκατο ἐς τὰς Ἀθήνας πάντες	οὗτοι	πλὴν Παρίων (Πάριοι δὲ ὑπολειφθέντες
[8, 5]	τὴν Ἀδειμάντου τάλαντα ἀργυρίου τρία·	(οὗτοί	τε δὴ πάντες δώροισι ἀναπεπεισμένοι
[8, 38]	ἔφευγον. ἔλεγον δὲ οἱ ἀπονοστήσαντες	οὗτοι	τῶν βαρβάρων, ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι,
[8, 129]	τὸ ἐν τῷ προαστείῳ ἠσέβησαν	οὗτοι	τῶν Περσέων οἵ περ καὶ
[8, 27]	τοῦ ἐν Δελφοῖσι, καὶ ἕτεροι	τοιοῦτοι	ἐν Ἄβῃσι ἀνακέαται. ~ταῦτα μέν
[8, 98]	ἡμερέων ᾖ ἡ πᾶσα ὁδός,	τοσοῦτοι	ἵπποι τε καὶ ἄνδρες διεστᾶσι
[8, 34]	ποιέειν Ξέρξῃ ὅτι τὰ Μήδων	Βοιωτοὶ	φρονέοιεν. ~οὗτοι μὲν δὴ τῶν
[8, 111]	τὴν Ἄνδρον περικατέατο ἐξελεῖν ἐθέλοντες.	(πρῶτοι	γὰρ Ἄνδριοι νησιωτέων αἰτηθέντες πρὸς
[8, 21]	δὲ ὡς ἕκαστοι ἐτάχθησαν, Κορίνθιοι	πρῶτοι,	ὕστατοι δὲ Ἀθηναῖοι. ~Ἀθηναίων δὲ
[8, 47]	Θεσπρωτῶν καὶ Ἀχέροντος ποταμοῦ ἐστρατεύοντο·	Θεσπρωτοὶ	γὰρ εἰσὶ ὁμουρέοντες Ἀμπρακιώτῃσι καὶ
[8, 36]	Κροίσου τοῦ Ἀλυάττεω ἀναθήματα. ~οἱ	Δελφοὶ	δὲ πυνθανόμενοι ταῦτα ἐς πᾶσαν
[8, 36]	ἱκανὸς εἶναι τῶν ἑωυτοῦ προκατῆσθαι.	(Δελφοὶ	δὲ ταῦτα ἀκούσαντες σφέων αὐτῶν
[8, 36]	ὑπεξῆλθον. πάντες δὲ ὦν οἱ	Δελφοὶ	ἐξέλιπον τὴν πόλιν, πλὴν ἑξήκοντα
[8, 39]	διώκοντας. ~τούτους δὲ τοὺς δύο	Δελφοὶ	λέγουσι εἶναι ἐπιχωρίους ἥρωας, Φύλακόν
[8, 38]	βαρβάροισι ἐνεπεπτώκεε. μαθόντες δὲ οἱ	Δελφοὶ	φεύγοντας σφέας, ἐπικαταβάντες ἀπέκτειναν πλῆθός
[8, 27]	τε οἱ Θεσσαλοὶ καὶ οἱ	σύμμαχοι	αὐτῶν ἐς τοὺς Φωκέας, οὐ
[8, 24]	τοῦ στρατοπέδου ἔλεγε τάδε. ἄνδρες	σύμμαχοι,	βασιλεὺς Ξέρξης τῷ βουλομένῳ ὑμέων
[8, 142]	ὑμῖν Λακεδαιμόνιοί τε καὶ οἱ	σύμμαχοι	ἐπαγγέλλονται γυναῖκάς τε καὶ τὰ
[8, 2]	Σπαρτιῆται Εὐρυβιάδην Εὐρυκλείδεω· οἱ γὰρ	σύμμαχοι	οὐκ ἔφασαν, ἢν μὴ ὁ
[8, 63]	ἀπολιπόντων γὰρ Ἀθηναίων οὐκέτι ἐγίνοντο	ἀξιόμαχοι	οἱ λοιποί. ταύτην δὲ αἱρέεται
[8, 106]	καταλέγων ὅσα αὐτὸς δι᾽ ἐκεῖνον	ἔχοι	ἀγαθά, δεύτερα δέ οἱ ὑπισχνεύμενος
[8, 99]	ἐς Σοῦσα ἀγγελίη ἀπικομένη, ὡς	ἔχοι	Ἀθήνας Ξέρξης, ἔτερψε οὕτω δή
[8, 144]	γενέσθαι Ἀθηναίους οὐκ ἂν εὖ	ἔχοι.	(ἐπίστασθέ τε οὕτω, εἰ μὴ
[8, 125]	προφέρων, ὡς διὰ τὰς Ἀθήνας	ἔχοι	τὰ γέρεα τὰ παρὰ Λακεδαιμονίων,
[8, 67]	ἐθνέων τῶν σφετέρων τύραννοι καὶ	ταξίαρχοι	ἀπὸ τῶν νεῶν, καὶ ἵζοντο
[8, 105]	τοῖσι βαρβάροισι τιμιώτεροι εἰσὶ οἱ	εὐνοῦχοι	πίστιος εἵνεκα τῆς πάσης τῶν
[8, 40]	βουλεύσωνται τὸ ποιητέον αὐτοῖσι ἔσται.	ἐπὶ	γὰρ τοῖσι κατήκουσι πρήγμασι βουλὴν
[8, 93]	ταύτῃ ἤκουσαν Ἑλλήνων ἄριστα Αἰγινῆται,	ἐπὶ	δὲ Ἀθηναῖοι, ἀνδρῶν δὲ Πολύκριτός
[8, 64]	Αἴαντά τε καὶ Τελαμῶνα ἐπεκαλέοντο,	ἐπὶ	δὲ Αἰακὸν καὶ τοὺς ἄλλους
[8, 44]	καλεομένην ἦσαν Πελασγοί, ὀνομαζόμενοι Κραναοί,	ἐπὶ	δὲ Κέκροπος βασιλέος ἐκλήθησαν Κεκροπίδαι,
[8, 113]	ἄνδρας στρεπτοφόρους τε καὶ ψελιοφόρους,	ἐπὶ	δὲ Μήδους· οὗτοι δὲ τὸ
[8, 19]	μέν νυν ἐς τοσοῦτο παρεγύμνου,	ἐπὶ	δὲ τοῖσι κατήκουσι πρήγμασι τάδε
[8, 67]	βασιλεύς, μετὰ δὲ ὁ Τύριος,	ἐπὶ	δὲ ὧλλοι. ὡς δὲ κόσμῳ
[8, 109]	ἅμα δὲ τῷ ἔαρι καταπλέωμεν	ἐπὶ	Ἑλλησπόντου καὶ Ἰωνίης” (ταῦτα ἔλεγε
[8, 122]	πυθόμενοι ἀνέθεσαν ἀστέρας χρυσέους, οἳ	ἐπὶ	ἱστοῦ χαλκέου ἑστᾶσι τρεῖς ἐπὶ
[8, 44]	τούτους σώζοντες ἐλείφθησαν. (Ἀθηναῖοι δὲ	ἐπὶ	μὲν Πελασγῶν ἐχόντων τὴν νῦν
[8, 102]	συμβουλευομένῳ τυχεῖν τὰ ἄριστα εἴπασαν,	ἐπὶ	μέντοι τοῖσι κατήκουσι πρήγμασι δοκέει
[8, 137]	Λεβαίην πόλιν. (ἐνθαῦτα δὲ ἐθήτευον	ἐπὶ	μισθῷ παρὰ τῷ βασιλέι, ὃ
[8, 4]	τὸν Ἀθηναίων στρατηγὸν πείθουσι Θεμιστοκλέα	ἐπὶ	μισθῷ τριήκοντα ταλάντοισι, ἐπ᾽ ᾧ
[8, 118]	ἐς τὸν Ἑλλήσποντον, αὐτὸς δ᾽	ἐπὶ	νεὸς Φοινίσσης ἐπιβὰς ἐκομίζετο ἐς
[8, 129]	τῆς θαλάσσης μεγάλη καὶ χρόνον	ἐπὶ	πολλόν. ἰδόντες δὲ οἱ βάρβαροι
[8, 107]	τε νέας εἶναι καὶ ἔφευγον	ἐπὶ	πολλόν· χρόνῳ δὲ μαθόντες ὅτι
[8, 84]	οἱ μὲν δὴ ἄλλοι Ἕλληνες	ἐπὶ	πρύμνην ἀνεκρούοντο καὶ ὤκελλον τὰς
[8, 65]	γενέσθαι νέφος καὶ μεταρσιωθὲν φέρεσθαι	ἐπὶ	Σαλαμῖνος ἐπὶ τὸ στρατόπεδον τὸ
[8, 92]	ἥ περ εἷλε τὴν προφυλάσσουσαν	ἐπὶ	Σκιάθῳ τὴν Αἰγιναίην, ἐπ᾽ ἧς
[8, 121]	ἐς ἐμὲ ἦν, τὴν δὲ	ἐπὶ	Σούνιον, τὴν δὲ τῷ Αἴαντι
[8, 118]	Ἀθηνέων ἀπίκετο ἐπ᾽ Ἠιόνα τὴν	ἐπὶ	Στρυμόνι, ἐνθεῦτεν οὐκέτι ὁδοιπορίῃσι διεχρᾶτο,
[8, 3]	ἢ καὶ ἐς Σικελίην πέμπειν	ἐπὶ	συμμαχίην, ὡς τὸ ναυτικὸν Ἀθηναίοισι
[8, 109]	ἐς τὸν Ἑλλήσποντον πλέειν καὶ	ἐπὶ	σφέων αὐτῶν βαλόμενοι, εἰ οἱ
[8, 106]	στράτευμα τὸ Περσικὸν ὅρμα βασιλεὺς	ἐπὶ	τὰς Ἀθήνας ἐὼν ἐν Σάρδισι,
[8, 93]	δεινὸν γάρ τι ἐποιεῦντο γυναῖκα	ἐπὶ	τὰς Ἀθήνας στρατεύεσθαι. αὕτη μὲν
[8, 67]	Φάληρον, ἐνθαῦτα κατέβη αὐτὸς Ξέρξης	ἐπὶ	τὰς νέας, ἐθέλων σφι συμμῖξαί
[8, 25]	οἳ μὲν ἀπέπλεον ἐς Ἱστιαίην	ἐπὶ	τὰς νέας, οἱ δὲ ἀμφὶ
[8, 65]	τῇ ἠπείρῳ ἔσται, ἢν δὲ	ἐπὶ	τὰς νέας τράπηται τὰς ἐν
[8, 66]	καὶ τῇσι νηυσὶ ἀπικόμενοι, ἢ	ἐπί	τε Σηπιάδα ἀπίκοντο καὶ ἐς
[8, 53]	εἶδον αὐτοὺς ἀναβεβηκότας οἱ Ἀθηναῖοι	ἐπὶ	τὴν ἀκρόπολιν, οἳ μὲν ἐρρίπτεον
[8, 115]	ἅρμα καταλιπὼν τοῦ Διός, ὅτε	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα ἤλαυνε, ἀπιὼν οὐκ
[8, 100]	δώσει δίκην ἀναγνώσας βασιλέα στρατεύεσθαι	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα, καί οἱ κρέσσον
[8, 116]	τε παισὶ ἀπηγόρευε μὴ στρατεύεσθαι	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα. (οἳ δὲ ἀλογήσαντες,
[8, 96]	ἄνεμος ζέφυρος ἔφερε τῆς Ἀττικῆς	ἐπὶ	τὴν ἠιόνα τὴν καλεομένην Κωλιάδα·
[8, 19]	γενέσθαι, ἐλαυνόντων τῶν Εὐβοέων πρόβατα	ἐπὶ	τὴν θάλασσαν ταύτην, συλλέξας τοὺς
[8, 57]	νέας. ~ἐνθαῦτα δὴ Θεμιστοκλέα ἀπικόμενον	ἐπὶ	τὴν νέα εἴρετο Μνησίφιλος ἀνὴρ
[8, 120]	ὅθεν δή μιν φασὶ ἐπιβῆναι	ἐπὶ	τὴν νέα. ~οἱ δὲ Ἕλληνες
[8, 5]	τε ἅμα ἠγόρευε καὶ πέμπει	ἐπὶ	τὴν νέα τὴν Ἀδειμάντου τάλαντα
[8, 58]	οὐδὲν πρὸς ταῦτα ἀμειψάμενος ἤιε	ἐπὶ	τὴν νέα τὴν Εὐρυβιάδεω. ἀπικόμενος
[8, 68]	οὔτε αὐτοὺς οἰκός, ἢν σὺ	ἐπὶ	τὴν Πελοπόννησον ἐλαύνῃς τὸν πεζὸν
[8, 60]	εἴ περ εὖ φρονέεις, ἄξεις	ἐπὶ	τὴν Πελοπόννησον. (ἢν δέ γε
[8, 70]	ὑπὸ τὴν παρεοῦσαν νύκτα ἐπορεύετο	ἐπὶ	τὴν Πελοπόννησον. ~καίτοι τὰ δυνατὰ
[8, 60]	καὶ οὕτω σφέας αὐτὸς ἄξεις	ἐπὶ	τὴν Πελοπόννησον, κινδυνεύσεις τε ἁπάσῃ
[8, 70]	παρήγγελλον ἀναπλέειν, ἀνῆγον τὰς νέας	ἐπὶ	τὴν Σαλαμῖνα καὶ παρεκρίθησαν διαταχθέντες
[8, 29]	καὶ ὑμῖν ὑποδεκόμεθα τὰ ἐπιόντα	ἐπὶ	τὴν χώρην ἀποτρέψειν” ~ταῦτά σφι
[8, 122]	ἐπὶ ἱστοῦ χαλκέου ἑστᾶσι τρεῖς	ἐπὶ	τῆς γωνίης, ἀγχοτάτω τοῦ Κροίσου
[8, 11]	διέλυσε. οἱ μὲν δὴ Ἕλληνες	ἐπὶ	τὸ Ἀρτεμίσιον ἀπέπλεον, οἱ δὲ
[8, 22]	Ἴωνες ἐπελθόντες τῇ ὑστεραίῃ ἡμέρῃ	ἐπὶ	τὸ Ἀρτεμίσιον ἐπελέξαντο. τὰ δὲ
[8, 23]	πᾶσα ἡ στρατιὴ ἐπέπλεε ἁλὴς	ἐπὶ	τὸ Ἀρτεμίσιον. ἐπισχόντες δὲ ἐν
[8, 8]	πρότερον ἀνέσχε πρὶν ἢ ἀπίκετο	ἐπὶ	τὸ Ἀρτεμίσιον, σταδίους μάλιστά κῃ
[8, 14]	ὡς εὐφρόνη ἐγίνετο, ἀπέπλεον ὀπίσω	ἐπὶ	τὸ Ἀρτεμίσιον. ~τρίτῃ δὲ ἡμέρῃ
[8, 8]	μοι ἀποδεδέχθω πλοίῳ μιν ἀπικέσθαι	ἐπὶ	τὸ Ἀρτεμίσιον. ὡς δὲ ἀπίκετο,
[8, 35]	δὲ αὐτῶν ἡγεμόνας ἔχοντες ὁρμέατο	ἐπὶ	τὸ ἱρὸν τὸ ἐν Δελφοῖσι,
[8, 65]	καὶ μεταρσιωθὲν φέρεσθαι ἐπὶ Σαλαμῖνος	ἐπὶ	τὸ στρατόπεδον τὸ τῶν Ἑλλήνων.
[8, 79]	καὶ δικαιότατον. (οὗτος ὡνὴρ στὰς	ἐπὶ	τὸ συνέδριον ἐξεκαλέετο Θεμιστοκλέα, ἐόντα
[8, 134]	ἐς Ἄβας τὰς Φωκέων ἀπικόμενος	ἐπὶ	τὸ χρηστήριον· καὶ δὴ καὶ
[8, 108]	ἐπιδιώξαντας τὰς νέας πλέειν ἰθέως	ἐπὶ	τὸν Ἑλλήσποντον λύσοντας τὰς γεφύρας·
[8, 52]	νέας. ~οἱ δὲ Πέρσαι ἱζόμενοι	ἐπὶ	τὸν καταντίον τῆς ἀκροπόλιος ὄχθον,
[8, 117]	ἐκ τῆς Θρηίκης πορευόμενοι ἀπίκοντο	ἐπὶ	τὸν πόρον, ἐπειγόμενοι τὸν Ἑλλήσποντον
[8, 118]	χειμαίνεσθαι γεμούσης τῆς νεός, ὥστε	ἐπὶ	τοῦ καταστρώματος ἐπεόντων συχνῶν Περσέων
[8, 119]	ποιῆσαι βασιλέα τοιόνδε, τοὺς μὲν	ἐπὶ	τοῦ καταστρώματος καταβιβάσαι ἐς κοίλην
[8, 123]	οἱ στρατηγοὶ διένεμον τὰς ψήφους	ἐπὶ	τοῦ Ποσειδέωνος τῷ βωμῷ, τὸν
[8, 9]	τῆς ἡμέρης φυλάξαντες αὐτοὶ ἐπανέπλεον	ἐπὶ	τοὺς βαρβάρους, ἀπόπειραν αὐτῶν ποιήσασθαι
[8, 22]	ἄνδρες Ἴωνες, οὐ ποιέετε δίκαια	ἐπὶ	τοὺς πατέρας στρατευόμενοι καὶ τὴν
[8, 128]	ὡς ἔμαθον τὸ βυβλίον, ἔφερον	ἐπὶ	τοὺς στρατηγούς· παρῆν δὲ καὶ
[8, 37]	τοῦ νηοῦ· τὰ δὲ δὴ	ἐπὶ	τούτῳ δεύτερα ἐπιγενόμενα καὶ διὰ
[8, 5]	χρημάτων ἐκ τῶν Ἀθηνέων ἐλθεῖν	ἐπὶ	τῷ λόγῳ τούτῳ τὰ χρήματα.
[8, 110]	τὴν Ἀττικήν, οἳ μὲν κατέμενον	ἐπὶ	τῷ πλοίῳ, Σίκιννος δὲ ἀναβὰς
[8, 52]	πύλας ὀλοιτρόχους ἀπίεσαν, ὥστε Ξέρξην	ἐπὶ	χρόνον συχνὸν ἀπορίῃσι ἐνέχεσθαι οὐ
[8, 109]	τὸν βάρβαρον· ἅμα δὲ τῷ	ἔαρι	καταπλέωμεν ἐπὶ Ἑλλησπόντου καὶ Ἰωνίης”
[8, 113]	Θεσσαλίῃ, καὶ ἔπειτα ἅμα τῷ	ἔαρι	πειρᾶσθαι τῆς Πελοποννήσου. (ὡς δὲ
[8, 143]	οὐ γάρ σε βουλόμεθα οὐδὲν	ἄχαρι	πρὸς Ἀθηναίων παθεῖν ἐόντα πρόξεινόν
[8, 13]	καὶ τὸ τέλος σφι ἐγίνετο	ἄχαρι.	ὡς γὰρ δὴ πλέουσι αὐτοῖσι
[8, 74]	(τέως μὲν δὴ αὐτῶν ἀνὴρ	ἀνδρὶ	παραστὰς σιγῇ λόγον ἐποιέετο, θῶμα
[8, 61]	Εὐρυβιάδην οὐκ ἐῶν ἐπιψηφίζειν ἀπόλι	ἀνδρί·	πόλιν γὰρ τὸν Θεμιστοκλέα παρεχόμενον
[8, 96]	τούτων ἐν χρησμῷ Λυσιστράτῳ Ἀθηναίῳ	ἀνδρὶ	χρησμολόγῳ, τὸ ἐλελήθεε πάντας τοὺς
[8, 137]	ἐνθαῦτα ὁ βασιλεὺς τοῦ μισθοῦ	πέρι	ἀκούσας, ἦν γὰρ κατὰ τὴν
[8, 16]	τε τῶν νεῶν καὶ περιπιπτουσέων	περὶ	ἀλλήλας· ὅμως μέντοι ἀντεῖχε καὶ
[8, 79]	πολλά τε καὶ ὀλίγα λέγειν	περὶ	ἀποπλόου τοῦ ἐνθεῦτεν Πελοποννησίοισι. ἐγὼ
[8, 26]	χρημάτων τὸν ἀγῶνα ποιεῦνται ἀλλὰ	περὶ	ἀρετῆς” τούτῳ μὲν δὴ ταῦτα
[8, 99]	ταῦτα οἱ Πέρσαι ἐποίευν ὡς	περὶ	αὐτῷ Ξέρξῃ δειμαίνοντες. ~καὶ περὶ
[8, 7]	Εὔβοιαν κατά τε Καφηρέα καὶ	περὶ	Γεραιστὸν ἐς τὸν Εὔριπον, ἵνα
[8, 65]	οὐδὲ εἶς. ἀλλ᾽ ἔχ᾽ ἥσυχος,	περὶ	δὲ στρατιῆς τῆσδε θεοῖσι μελήσει”
[8, 6]	ἐπείτε δὴ ἐς τὰς Ἀφέτας	περὶ	δείλην πρωίην γινομένην ἀπίκατο οἱ
[8, 74]	Πελοπόννησον χρεὸν εἴη ἀποπλέειν καὶ	περὶ	ἐκείνης κινδυνεύειν μηδὲ πρὸ χώρης
[8, 87]	νεῖκος πρὸς αὐτὸν ἐγεγόνεε ἔτι	περὶ	Ἑλλήσποντον ἐόντων, οὐ μέντοι ἔχω
[8, 8]	καὶ τὰς περιπεμφθείσας τῶν νεῶν	περὶ	Εὔβοιαν. ~τοῦτο δὲ ἀκούσαντες οἱ
[8, 36]	δὲ ταῦτα ἀκούσαντες σφέων αὐτῶν	πέρι	ἐφρόντιζον. τέκνα μέν νυν καὶ
[8, 111]	λόγον τόνδε, ὡς ἥκοιεν Ἀθηναῖοι	περὶ	ἑωυτοὺς ἔχοντες δύο θεοὺς μεγάλους,
[8, 126]	ἐγίνετο, ἅτε Μαρδονίου τε χειμερίζοντος	περὶ	Θεσσαλίην τε καὶ Μακεδονίην καὶ
[8, 114]	στρατιὴν διέκρινε καὶ Ξέρξης ἦν	περὶ	Θεσσαλίην, χρηστήριον ἐληλύθεε ἐκ Δελφῶν
[8, 21]	ἀπικόμενός σφι ἐσήμαινε τὰ γεγονότα	περὶ	Λεωνίδην καὶ τὸν στρατὸν αὐτοῦ.
[8, 140]	εἰπεῖν πρὸς ὑμέας· ἐγὼ δὲ	περὶ	μὲν εὐνοίης τῆς πρὸς ὑμέας
[8, 86]	εὐεργέται βασιλέος ὀροσάγγαι καλέονται περσιστί.	~περὶ	μέν νυν τούτους οὕτω εἶχε·
[8, 8]	τούτου, τὰ δὲ μετεξέτερα ἀληθέα·	περὶ	μέντοι τούτου γνώμη μοι ἀποδεδέχθω
[8, 102]	περιεόντος καὶ ἐκείνων τῶν πρηγμάτων	περὶ	οἶκον τὸν σόν· (ἢν γὰρ
[8, 52]	(οὐδὲ λόγους τῶν Πεισιστρατιδέων προσφερόντων	περὶ	ὁμολογίης ἐνεδέκοντο, ἀμυνόμενοι δὲ ἄλλα
[8, 26]	τὸ ἄεθλον εἴη σφι κείμενον	περὶ	ὅτευ ἀγωνίζονται· οἳ δ᾽ εἶπον
[8, 57]	ἀπαείρωσι τὰς νέας ἀπὸ Σαλαμῖνος,	περὶ	οὐδεμιῆς ἔτι πατρίδος ναυμαχήσεις· κατὰ
[8, 77]	ἐναργέως λέγοντι Βάκιδι ἀντιλογίης χρησμῶν	πέρι	οὔτε αὐτὸς λέγειν τολμέω οὔτε
[8, 133]	παρεόντων πρηγμάτων καὶ οὐκ ἄλλων	πέρι	πέμψαι. ~οὗτος ὁ Μῦς ἔς
[8, 100]	περὶ αὐτῷ Ξέρξῃ δειμαίνοντες. ~καὶ	περὶ	Πέρσας μὲν ἦν ταῦτα τὸν
[8, 40]	αὐτοὺς τειχέοντας, ὡς τὴν Πελοπόννησον	περὶ	πλείστου τε ποιευμένους περιεῖναι καὶ
[8, 49]	ἀπεῖτο ἤδη, τῶν δὲ λοιπέων	πέρι	προετίθεε. (αἱ γνῶμαι δὲ τῶν
[8, 95]	ἐν τῷ θορύβῳ τούτῳ τῷ	περὶ	Σαλαμῖνα γενομένῳ τάδε ἐποίεε· παραλαβὼν
[8, 64]	μένοντας διαναυμαχέειν. ~οὕτω μὲν οἱ	περὶ	Σαλαμῖνα ἔπεσι ἀκροβολισάμενοι, ἐπείτε Εὐρυβιάδῃ
[8, 102]	σός, πολλοὺς πολλάκις ἀγῶνας δραμέονται	περὶ	σφέων αὐτῶν οἱ Ἕλληνες. Μαρδονίου
[8, 74]	ταῦτα πυνθανόμενοι ἀρρώδεον, οὐκ οὕτω	περὶ	σφίσι αὐτοῖσι δειμαίνοντες ὡς περὶ
[8, 14]	πλέον εἴη. ~οὗτοι μέν νυν	περὶ	τὰ Κοῖλα τῆς Εὐβοίης διεφθείροντο·
[8, 22]	ἄριστα πλεούσας ἐπιλεξάμενος Θεμιστοκλέης ἐπορεύετο	περὶ	τὰ πότιμα ὕδατα, ἐντάμνων ἐν
[8, 115]	ὑπὸ τῶν ἄνω Θρηίκων τῶν	περὶ	τὰς πηγὰς τοῦ Στρυμόνος οἰκημένων.
[8, 12]	ἐξεφέποντο ἐς τὰς Ἀφέτας, καὶ	περί	τε τὰς πρῴρας τῶν νεῶν
[8, 74]	περὶ σφίσι αὐτοῖσι δειμαίνοντες ὡς	περὶ	τῇ Πελοποννήσῳ. (τέως μὲν δὴ
[8, 56]	σφι ἐξηγγέλθη ὡς ἔσχε τὰ	περὶ	τὴν Ἀθηναίων ἀκρόπολιν, ἐς τοσοῦτον
[8, 133]	ἐς τὴν Δῆλον, Μαρδόνιος δὲ	περὶ	τὴν Θεσσαλίην ἐχείμαζε. ἐνθεῦτεν δὲ
[8, 19]	ἑκάστους πῦρ ἀνακαίειν· κομιδῆς δὲ	πέρι	τὴν ὥρην αὐτῷ μελήσειν, ὥστε
[8, 3]	γὰρ δὴ ὠσάμενοι τὸν Πέρσην	περὶ	τῆς ἐκείνου ἤδη τὸν ἀγῶνα
[8, 108]	τὴν ἑωυτοῦ· τὸ ἐνθεῦτεν δὲ	περὶ	τῆς ἐκείνου ποιέεσθαι ἤδη τὸν
[8, 3]	Ἑλλάδα καὶ γνόντες, εἰ στασιάσουσι	περὶ	τῆς ἡγεμονίης, ὡς ἀπολέεται ἡ
[8, 101]	(σὺ ὦν ἐμοί, καὶ γὰρ	περὶ	τῆς ναυμαχίης εὖ συνεβούλευσας τῆς
[8, 96]	τόν τε ἄλλον πάντα τὸν	περὶ	τῆς ναυμαχίης ταύτης εἰρημένοι Βάκιδι
[8, 142]	ὑμεῖς οὐδὲν ἡμέων βουλομένων, καὶ	περὶ	τῆς ὑμετέρης ἀρχῆθεν ὁ ἀγὼν
[8, 55]	Ποσειδέωνά τε καὶ Ἀθηναίην ἐρίσαντας	περὶ	τῆς χώρης μαρτύρια θέσθαι. ταύτην
[8, 6]	πυθόμενοι μὲν ἔτι καὶ πρότερον	περὶ	τὸ Ἀρτεμίσιον ναυλοχέειν νέας Ἑλληνίδας
[8, 39]	Αὐτόνοον, τῶν τὰ τεμένεα ἐστὶ	περὶ	τὸ ἱρόν, Φυλάκου μὲν παρ᾽
[8, 27]	μάχης οἱ μεγάλοι ἀνδριάντες οἱ	περὶ	τὸν τρίποδα συνεστεῶτες ἔμπροσθε τοῦ
[8, 8]	νυν καὶ ἄλλα ψευδέσι εἴκελα	περὶ	τοῦ ἀνδρὸς τούτου, τὰ δὲ
[8, 15]	ὁ ἀγὼν τοῖσι κατὰ θάλασσαν	περὶ	τοῦ Εὐρίπου, ὥσπερ τοῖσι ἀμφὶ
[8, 119]	~οὗτος δὲ ἄλλος λέγεται λόγος	περὶ	τοῦ Ξέρξεω νόστου, οὐδαμῶς ἔμοιγε
[8, 79]	καὶ δὴ καὶ ἐν τῷδε	περὶ	τοῦ ὁκότερος ἡμέων πλέω ἀγαθὰ
[8, 74]	Ἰσθμῷ τοιούτῳ πόνῳ συνέστασαν, ἅτε	περὶ	τοῦ παντὸς ἤδη δρόμου θέοντες
[8, 24]	τούτων ἐόντων, Ξέρξης ἑτοιμασάμενος τὰ	περὶ	τοὺς νεκροὺς ἔπεμπε ἐς τὸν
[8, 25]	τοὺς διαβεβηκότας Ξέρξης ταῦτα πρήξας	περὶ	τοὺς νεκροὺς τοὺς ἑωυτοῦ· καὶ
[8, 52]	ἐπολιόρκεον τρόπον τοιόνδε· ὅκως στυππεῖον	περὶ	τοὺς ὀιστοὺς περιθέντες ἅψειαν, ἐτόξευον
[8, 20]	πρήγματα. (Βάκιδι γὰρ ὧδε ἔχει	περὶ	τούτων ὁ χρησμός. φράζεο, βαρβαρόφωνος
[8, 26]	τὴν βασιλέος ἐπυνθάνοντο οἱ Πέρσαι	περὶ	τῶν Ἑλλήνων τί ποιέοιεν· εἷς
[8, 36]	δείματι δὲ μεγάλῳ κατεστεῶτες ἐμαντεύοντο	περὶ	τῶν ἱρῶν χρημάτων, εἴτε σφέα
[8, 99]	αἰτίῃ τιθέντες. οὐκ οὕτω δὲ	περὶ	τῶν νεῶν ἀχθόμενοι ταῦτα οἱ
[8, 133]	ὦν λέγεται· δοκέω δ᾽ ἔγωγε	περὶ	τῶν παρεόντων πρηγμάτων καὶ οὐκ
[8, 140]	τῆς χώρης, θέειν δὲ αἰεὶ	περὶ	ὑμέων αὐτῶν, ἀλλὰ καταλύσασθε· παρέχει
[8, 108]	ἤλπιζον καὶ τὰς νέας εἶναι	περὶ	Φάληρον, ἐδόκεόν τε ναυμαχήσειν σφέας
[8, 26]	ἤγαγες μαχησομένους ἡμέας, οἳ οὐ	περὶ	χρημάτων τὸν ἀγῶνα ποιεῦνται ἀλλὰ
[8, 138]	τῶν ἀνδρῶν ἀπ᾽ Ἄργεος ἀπόγονοι	σωτῆρι·	(οὗτος, ἐπείτε διέβησαν οἱ Τημενίδαι,
[8, 121]	ἐγένετο ἀνδριὰς ἔχων ἐν τῇ	χειρὶ	ἀκρωτήριον νεός, ἐὼν μέγαθος δυώδεκα
[8, 115]	Θεσσαλίῃ τε τινὰς καὶ ἐν	Σίρι	τῆς Παιονίης καὶ ἐν Μακεδονίῃ.
[8, 65]	Ἀθηναῖοι ἀνὰ πάντα ἔτεα τῇ	Μητρὶ	καὶ τῇ Κούρῃ, καὶ αὐτῶν
[8, 108]	Ξέρξεω στρατὸν οὐκ ἐπεῖδον διώξαντες	μέχρι	Ἄνδρου, ἐς δὲ τὴν Ἄνδρον
[8, 132]	Ἰωνίην· οἳ προήγαγον αὐτοὺς μόγις	μέχρι	Δήλου. (τὸ γὰρ προσωτέρω πᾶν
[8, 84]	ὀνειδίσασαν πρότερον τάδε, ὦ δαιμόνιοι,	μέχρι	κόσου ἔτι πρύμνην ἀνακρούεσθε; ~κατὰ
[8, 23]	δὲ ἐν τούτῳ τῷ χώρῳ	μέχρι	μέσου ἡμέρης, τὸ ἀπὸ τούτου
[8, 76]	τὴν Κυνόσουραν τεταγμένοι, κατεῖχόν τε	μέχρι	Μουνυχίης πάντα τὸν πορθμὸν τῇσι
[8, 3]	τοῦτο οὐκ ἀντέτεινον ἀλλ᾽ εἶκον,	μέχρι	ὅσου κάρτα ἐδέοντο αὐτῶν, ὡς
[8, 100]	τὸν πάντα μεταξὺ χρόνον γενόμενον,	μέχρι	οὗ Ξέρξης αὐτός σφεας ἀπικόμενος
[8, 124]	οὗτοι οἵ περ ἱππέες καλέονται,	μέχρι	οὔρων τῶν Τεγεητικῶν. μοῦνον δὴ
[8, 126]	τοῦ Μαρδόνιος ἐξελέξατο, προέπεμπε βασιλέα	μέχρι	τοῦ πόρου. (ὡς δὲ ὃ
[8, 130]	ἀποστῇ, νέας ἔχοντες σὺν τῇσι	Ἰάσι	τριηκοσίας. (οὐ μὲν οὐδὲ προσεδέκοντο
[8, 60]	οὔτε προβήσονται ἑκαστέρω τῆς Ἀττικῆς,	ἀπίασί	τε οὐδενὶ κόσμῳ, Μεγάροισί τε
[8, 40]	ἔσται. ἐπὶ γὰρ τοῖσι κατήκουσι	πρήγμασι	βουλὴν ἔμελλον ποιήσασθαι ὡς ἐψευσμένοι
[8, 102]	εἴπασαν, ἐπὶ μέντοι τοῖσι κατήκουσι	πρήγμασι	δοκέει μοι αὐτὸν μέν σε
[8, 19]	παρεγύμνου, ἐπὶ δὲ τοῖσι κατήκουσι	πρήγμασι	τάδε ποιητέα σφι εἶναι ἔλεγε,
[8, 33]	Ἀπόλλωνος πλούσιον, θησαυροῖσί τε καὶ	ἀναθήμασι	πολλοῖσι κατεσκευασμένον· ἦν δὲ καὶ
[8, 112]	ὑπερβολὴ ἐγένετο· Πάριοι δὲ Θεμιστοκλέα	χρήμασι	ἱλασάμενοι διέφυγον τὸ στράτευμα. Θεμιστοκλέης
[8, 75]	ἐπεδέκοντο οἱ Θεσπιέες πολιήτας, καὶ	χρήμασι	ὄλβιον. (ὃς τότε πλοίῳ ἀπικόμενος
[8, 137]	αἱ τυραννίδες τῶν ἀνθρώπων ἀσθενέες	χρήμασι,	οὐ μοῦνον ὁ δῆμος· (ὅκως
[8, 134]	ξεῖνον τινὰ καὶ οὐ Θηβαῖον	χρήμασι	πείσας κατεκοίμησε ἐς Ἀμφιάρεω. (Θηβαίων
[8, 88]	τὰ φραζόμενα οἱ μὲν ἄνδρες	γεγόνασί	μοι γυναῖκες, αἱ δὲ γυναῖκες
[8, 104]	πρῆγμα γίνεσθαι· ἐπεὰν τοῖσι ἀμφικτυόσι	πᾶσι	τοῖσι ἀμφὶ ταύτης οἰκέουσι τῆς
[8, 64]	καὶ ἐποίευν ταῦτα· εὐξάμενοι γὰρ	πᾶσι	τοῖσι θεοῖσι, αὐτόθεν μὲν ἐκ
[8, 17]	ἔργα ἀπεδέξαντο καὶ νέας αὐτοῖσι	ἀνδράσι	εἷλον Ἑλληνίδας πέντε. τῶν δὲ
[8, 17]	ὃς δαπάνην οἰκηίην παρεχόμενος ἐστρατεύετο	ἀνδράσι	τε διηκοσίοισι καὶ οἰκηίῃ νηί.
[8, 83]	δὴ ἐν ἀνθρώπου φύσι καὶ	καταστάσι	ἐγγίνεται· (παραινέσας δὲ τούτων τὰ
[8, 122]	χρυσέους, οἳ ἐπὶ ἱστοῦ χαλκέου	ἑστᾶσι	τρεῖς ἐπὶ τῆς γωνίης, ἀγχοτάτω
[8, 98]	τοσοῦτοι ἵπποι τε καὶ ἄνδρες	διεστᾶσι	κατὰ ἡμερησίην ὁδὸν ἑκάστην ἵππος
[8, 88]	γυναῖκες ἄνδρες” ταῦτα μὲν Ξέρξην	φασὶ	εἰπεῖν. ~ἐν δὲ τῷ πόνῳ
[8, 120]	τῆς Ἠιόνος, ὅθεν δή μιν	φασὶ	ἐπιβῆναι ἐπὶ τὴν νέα. ~οἱ
[8, 8]	(λέγεται μέν νυν καὶ ἄλλα	ψευδέσι	εἴκελα περὶ τοῦ ἀνδρὸς τούτου,
[8, 64]	~οὕτω μὲν οἱ περὶ Σαλαμῖνα	ἔπεσι	ἀκροβολισάμενοι, ἐπείτε Εὐρυβιάδῃ ἔδοξε, αὐτοῦ
[8, 20]	πολυμηκάδας αἶγας. τούτοισι οὐδὲν τοῖσι	ἔπεσι	χρησαμένοισι ἐν τοῖσι τότε παρεοῦσί
[8, 33]	εἷλον τῶν Φωκέων πρὸς τοῖσι	ὄρεσι,	καὶ γυναῖκας τινὰς διέφθειραν μισγόμενοι
[8, 27]	ἐς τοὺς Φωκέας, οὐ πολλοῖσι	ἔτεσι	πρότερον ταύτης τῆς βασιλέος στρατηλασίης,
[8, 96]	ταύτῃ ἐξενειχθέντα τὸ εἰρημένον πολλοῖσι	ἔτεσι	πρότερον τούτων ἐν χρησμῷ Λυσιστράτῳ
[8, 27]	Δελφοῖσι, καὶ ἕτεροι τοιοῦτοι ἐν	Ἄβῃσι	ἀνακέαται. ~ταῦτα μέν νυν τὸν
[8, 10]	καὶ οἱ στρατηγοὶ ἐπιπλέοντας νηυσὶ	ὀλίγῃσι,	πάγχυ σφι μανίην ἐπενείκαντες ἀνῆγον
[8, 60]	μὲν ἐν στεινῷ συμβάλλοντες νηυσὶ	ὀλίγῃσι	πρὸς πολλάς, ἢν τὰ οἰκότα
[8, 99]	ἦσαν ἐν θυσίῃσί τε καὶ	εὐπαθείῃσι.	(ἡ δὲ δευτέρη σφι ἀγγελίη
[8, 57]	στρατιήν· ἀπολέεταί τε ἡ Ἑλλὰς	ἀβουλίῃσι.	ἀλλ᾽ εἴ τις ἐστὶ μηχανή,
[8, 52]	ὥστε Ξέρξην ἐπὶ χρόνον συχνὸν	ἀπορίῃσι	ἐνέχεσθαι οὐ δυνάμενον σφέας ἑλεῖν.
[8, 118]	τὴν ἐπὶ Στρυμόνι, ἐνθεῦτεν οὐκέτι	ὁδοιπορίῃσι	διεχρᾶτο, ἀλλὰ τὴν μὲν στρατιὴν
[8, 119]	τοῦ κυβερνήτεω πρὸς Ξέρξην, ἐν	μυρίῃσι	γνώμῃσι μίαν οὐκ ἔχω ἀντίξοον
[8, 99]	θυμιήματα καὶ αὐτοὶ ἦσαν ἐν	θυσίῃσί	τε καὶ εὐπαθείῃσι. (ἡ δὲ
[8, 68]	(τί δὲ πάντως δέει σε	ναυμαχίῃσι	ἀνακινδυνεύειν; οὐκ ἔχεις μὲν τὰς
[8, 68]	οὔτε κακίστη γενομένη ἐν τῇσι	ναυμαχίῃσι	τῇσι πρὸς Εὐβοίῃ οὔτε ἐλάχιστα
[8, 66]	Θερμοπύλῃσι καὶ τῇσι ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ	ναυμαχίῃσι	τούσδε τοὺς τότε οὔκω ἑπομένους
[8, 10]	τῶν Ἰώνων ἦσαν εὔνοοι τοῖσι	Ἕλλησι,	ἀέκοντές τε ἐστρατεύοντο συμφορήν τε
[8, 142]	ἁπάντων αἰτίους γενέσθαι δουλοσύνης τοῖσι	Ἕλλησι	Ἀθηναίους οὐδαμῶς ἀνασχετόν, οἵτινες αἰεὶ
[8, 14]	ἐν τῷ παρεόντι. τοῖσι δε	Ἕλλησι	ἐπεβοήθεον νέες τρεῖς καὶ πεντήκοντα
[8, 7]	ἔχοντες ταύτης τῆς ἡμέρης τοῖσι	Ἕλλησι	ἐπιθήσεσθαι, οὐδὲ πρότερον ἢ τὸ
[8, 82]	Λημνίῃ ἐξεπληροῦτο τὸ ναυτικὸν τοῖσι	Ἕλλησι	ἐς τὰς ὀγδώκοντα καὶ τριηκοσίας
[8, 97]	τις τῶν Ἰώνων ὑποθῆται τοῖσι	Ἕλλησι	ἢ αὐτοὶ νοήσωσι πλέειν ἐς
[8, 98]	διεξέρχεται παραδιδόμενα, κατά περ ἐν	Ἕλλησι	ἡ λαμπαδηφορίη τὴν τῷ Ἡφαίστῳ
[8, 76]	τὰς νέας, ἵνα δὴ τοῖσι	Ἕλλησι	μηδὲ φυγεῖν ἐξῇ, ἀλλ᾽ ἀπολαμφθέντες
[8, 97]	μὴ ἐπίδηλος εἶναι μήτε τοῖσι	Ἕλλησι	μήτε τοῖσι ἑωυτοῦ, ἐς τὴν
[8, 29]	(πρόσθε τε γὰρ ἐν τοῖσι	Ἕλλησι,	ὅσον χρόνον ἐκεῖνα ἡμῖν ἥνδανε,
[8, 100]	βασιλεῦ, μὴ ποιήσῃς καταγελάστους γενέσθαι	Ἕλλησι·	οὐδὲ γὰρ ἐν Πέρσῃσί τοί
[8, 100]	μηδὲ δυσθύμεε· οὐ γὰρ ἔστι	Ἕλλησι	οὐδεμία ἔκδυσις μὴ οὐ δόντας
[8, 132]	προσωτέρω πᾶν δεινὸν ἦν τοῖσι	Ἕλλησι	οὔτε τῶν χώρων ἐοῦσι ἐμπείροισι,
[8, 11]	ἀνὰ τὰ στρατόπεδα. ~τοῖσι δὲ	Ἕλλησι	ὡς ἐσήμηνε, πρῶτα μὲν ἀντίπρῳροι
[8, 83]	ἐς τὸν ἀριθμόν. ~τοῖσι δὲ	Ἕλλησι	ὡς πιστὰ δὴ τὰ λεγόμενα
[8, 21]	ναυτικὸς στρατός, σημαίνειν τοῖσι ἐν	Θερμοπύλῃσι	ἐοῦσι· ὣς δ᾽ αὕτως ἦν
[8, 15]	καὶ τὰς πεζομαχίας τὰς ἐν	Θερμοπύλῃσι.	(ἦν δὲ πᾶς ὁ ἀγὼν
[8, 24]	τοῦ ἑωυτοῦ ἦσαν νεκροὶ ἐν	Θερμοπύλῃσι	(ἦσαν δὲ καὶ δύο μυριάδες)
[8, 66]	αὐτῶν ἀπολομένοισι καὶ τοῖσι ἐν	Θερμοπύλῃσι	καὶ τῇσι ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ ναυμαχίῃσι
[8, 71]	Πελοποννήσιοι τοὺς ἀμφὶ Λεωνίδην ἐν	Θερμοπύλῃσι	τετελευτηκέναι, συνδραμόντες ἐκ τῶν πολίων
[8, 27]	μέσου χρόνῳ, ἐπείτε τὸ ἐν	Θερμοπύλῃσι	τρῶμα ἐγεγόνεε, αὐτίκα Θεσσαλοὶ πέμπουσι
[8, 51]	τὴν Εὐρώπην, ἐν τρισὶ ἑτέροισι	μησὶ	ἐγένοντο ἐν τῇ Ἀττικῇ, Καλλιάδεω
[8, 119]	κυβερνήτεω πρὸς Ξέρξην, ἐν μυρίῃσι	γνώμῃσι	μίαν οὐκ ἔχω ἀντίξοον μὴ
[8, 79]	τρόπον, ἄριστον ἄνδρα γενέσθαι ἐν	Ἀθήνῃσι	καὶ δικαιότατον. (οὗτος ὡνὴρ στὰς
[8, 115]	διαβάσιος ἐν πέντε καὶ τεσσεράκοντα	ἡμέρῃσι,	ἀπάγων τῆς στρατιῆς οὐδὲν μέρος
[8, 66]	Εὐρίπου, καὶ ἐν ἑτέρῃσι τρισὶ	ἡμέρῃσι	ἐγένοντο ἐν Φαλήρῳ. ὡς μὲν
[8, 66]	ἔπλεον δι᾽ Εὐρίπου, καὶ ἐν	ἑτέρῃσι	τρισὶ ἡμέρῃσι ἐγένοντο ἐν Φαλήρῳ.
[8, 89]	καὶ αὐτοὶ ἔργον βασιλέι, τῇσι	σφετέρῃσι	νηυσὶ φευγούσῃσι περιέπιπτον. ~ἐγένετο δὲ
[8, 51]	ἀνθρώπους, οἳ φραξάμενοι τὴν ἀκρόπολιν	θύρῃσί	τε καὶ ξύλοισι ἠμύνοντο τοὺς
[8, 53]	ἐν τῇ ἠπείρῳ γενέσθαι ὑπὸ	Πέρσῃσι.	ἔμπροσθε ὦν πρὸ τῆς ἀκροπόλιος,
[8, 119]	οὐκ ἂν ἴσον πλῆθος τοῖσι	Πέρσῃσι	ἐξέβαλε ἐς τὴν θάλασσαν. ἀλλ᾽
[8, 98]	παραγίνεται θνητὸν ἐόν· οὕτω τοῖσι	Πέρσῃσι	ἐξεύρηται τοῦτο. λέγουσι γὰρ ὡς
[8, 92]	τὸν δὴ περιάγουσα ἅμα τοῖσι	Πέρσῃσι	ἥλω ἡ νηῦς ἡ Σιδωνίη,
[8, 126]	δὲ ὁ Φαρνάκεος ἀνὴρ ἐν	Πέρσῃσι	λόγιμος καὶ πρόσθε ἐών, ἐκ
[8, 126]	παρεξεληλάκεε καὶ ὁ ναυτικὸς τοῖσι	Πέρσῃσι	οἰχώκεε φεύγων ἐκ Σαλαμῖνος, ἐκ
[8, 8]	μὲν ἔσωσε τῶν χρημάτων τοῖσι	Πέρσῃσι,	πολλὰ δὲ καὶ αὐτὸς περιεβάλετο·
[8, 100]	γενέσθαι Ἕλλησι· οὐδὲ γὰρ ἐν	Πέρσῃσί	τοί τι δεδήληται τῶν πρηγμάτων,
[8, 14]	αὐτὴν ὥρην, πλέοντες ἐπέπεσον νηυσὶ	Κιλίσσῃσι·	ταύτας δὲ διαφθείραντες, ὡς εὐφρόνη
[8, 89]	ἔργον βασιλέι, τῇσι σφετέρῃσι νηυσὶ	φευγούσῃσι	περιέπιπτον. ~ἐγένετο δὲ καὶ τόδε
[8, 96]	ἐς ἄλλην ναυμαχίην, ἐλπίζοντες τῇσι	περιεούσῃσι	νηυσὶ ἔτι χρήσεσθαι βασιλέα. (τῶν
[8, 46]	ἐφύλασσον, τριήκοντα δὲ τῇσι ἄριστα	πλεούσῃσι	ἐν Σαλαμῖνι ἐναυμάχησαν. Αἰγινῆται δὲ
[8, 9]	παρέντας πορεύεσθαι καὶ ἀπαντᾶν τῇσι	περιπλεούσῃσι	τῶν νεῶν. μετὰ δὲ τοῦτο,
[8, 46]	τὴν ἑωυτῶν ἐφύλασσον, τριήκοντα δὲ	τῇσι	ἄριστα πλεούσῃσι ἐν Σαλαμῖνι ἐναυμάχησαν.
[8, 7]	τῶν δὲ λοιπέων νεῶν ἐν	τῇσι	Ἀφέτῃσι ἐποιεῦντο ἀριθμόν. ~ἐν δὲ
[8, 66]	καὶ τοῖσι ἐν Θερμοπύλῃσι καὶ	τῇσι	ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ ναυμαχίῃσι τούσδε τοὺς
[8, 130]	μὴ ἀποστῇ, νέας ἔχοντες σὺν	τῇσι	Ἰάσι τριηκοσίας. (οὐ μὲν οὐδὲ
[8, 46]	καὶ ἄλλαι πεπληρωμέναι νέες, ἀλλὰ	τῇσι	μὲν τὴν ἑωυτῶν ἐφύλασσον, τριήκοντα
[8, 68]	λέγω, οὔτε κακίστη γενομένη ἐν	τῇσι	ναυμαχίῃσι τῇσι πρὸς Εὐβοίῃ οὔτε
[8, 66]	Ἀθήνας, κατά τε ἤπειρον καὶ	τῇσι	νηυσὶ ἀπικόμενοι, ἢ ἐπί τε
[8, 117]	τὸν πόρον, ἐπειγόμενοι τὸν Ἑλλήσποντον	τῇσι	νηυσὶ διέβησαν ἐς Ἄβυδον· τὰς
[8, 78]	δὲ οὔκω ὅτι σφέας περιεκυκλοῦντο	τῇσι	νηυσὶ οἱ βάρβαροι, ἀλλ᾽ ὥσπερ
[8, 74]	παντὸς ἤδη δρόμου θέοντες καὶ	τῇσι	νηυσὶ οὐκ ἐλπίζοντες ἐλλάμψεσθαι· οἳ
[8, 60]	ἐγὼ ἐλπίζω γένηται καὶ νικήσωμεν	τῇσι	νηυσί, οὔτε ὑμῖν ἐς τὸν
[8, 89]	ὄπισθε τεταγμένοι, ἐς τὸ πρόσθε	τῇσι	νηυσὶ παριέναι πειρώμενοι ὡς ἀποδεξόμενοί
[8, 76]	μέχρι Μουνυχίης πάντα τὸν πορθμὸν	τῇσι	νηυσί. (τῶνδε δὲ εἵνεκα ἀνῆγον
[8, 96]	ἦσαν ἐς ἄλλην ναυμαχίην, ἐλπίζοντες	τῇσι	περιεούσῃσι νηυσὶ ἔτι χρήσεσθαι βασιλέα.
[8, 9]	μέσην παρέντας πορεύεσθαι καὶ ἀπαντᾶν	τῇσι	περιπλεούσῃσι τῶν νεῶν. μετὰ δὲ
[8, 115]	καὶ νοσέοντας αὐτῶν κατέλειπε, ἐπιτάσσων	τῇσι	πόλισι, ἵνα ἑκάστοτε γίνοιτο ἐλαύνων,
[8, 68]	κακίστη γενομένη ἐν τῇσι ναυμαχίῃσι	τῇσι	πρὸς Εὐβοίῃ οὔτε ἐλάχιστα ἀποδεξαμένη.
[8, 89]	τι καὶ αὐτοὶ ἔργον βασιλέι,	τῇσι	σφετέρῃσι νηυσὶ φευγούσῃσι περιέπιπτον. ~ἐγένετο
[8, 14]	Εὐβοίης διεφθείροντο· οἱ δ᾽ ἐν	Ἀφέτῃσι	βάρβαροι, ὥς σφι ἀσμένοισι ἡμέρη
[8, 7]	δὲ λοιπέων νεῶν ἐν τῇσι	Ἀφέτῃσι	ἐποιεῦντο ἀριθμόν. ~ἐν δὲ τούτῳ
[8, 126]	στρατόπεδον, οὐκ ἐδικαίου ἐντυχὼν ἀπεστεῶσι	Ποτιδαιήτῃσι	μὴ οὐκ ἐξανδραποδίσασθαι σφέας. (οἱ
[8, 47]	ἐστρατεύοντο· Θεσπρωτοὶ γὰρ εἰσὶ ὁμουρέοντες	Ἀμπρακιώτῃσι	καὶ Λευκαδίοισι, οἳ ἐξ ἐσχατέων
[8, 102]	μὲν γὰρ ἢν καταστρέψηται τὰ	φησὶ	θέλειν καί οἱ προχωρήσῃ τὰ
[8, 116]	ὄρος τὴν Ροδόπην, τοῖσί τε	παισὶ	ἀπηγόρευε μὴ στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν
[8, 104]	οἱ συνέσποντο. ~συνέπεμπε δὲ τοῖσι	παισὶ	φύλακον Ἑρμότιμον, γένος μὲν ἐόντα
[8, 106]	ἐπὶ τὰς Ἀθήνας ἐὼν ἐν	Σάρδισι,	ἐνθαῦτα καταβὰς κατὰ δή τι
[8, 100]	ἐπειδὴ οὐ Πέρσαι τοι αἴτιοι	ἐισί,	ἐμοὶ πείθεο· εἴ τοι δέδοκται
[8, 77]	οὐκ ἔχω ἀντιλέγειν ὡς οὐκ	εἰσὶ	ἀληθέες, οὐ βουλόμενος ἐναργέως λέγοντας
[8, 101]	πεζὸς στρατὸς οὐδενὸς μεταίτιοι πάθεος	εἰσί,	ἀλλὰ βουλομένοισί σφι γένοιτ᾽ ἂν
[8, 47]	πυθιονίκης Φάυλλος· Κροτωνιῆται δὲ γένος	εἰσὶ	Ἀχαιοί. ~οἱ μέν νυν ἄλλοι
[8, 43]	ὕστατα ὁρμηθέντες. οἱ δὲ Ἑρμιονέες	εἰσὶ	Δρύοπες, ὑπὸ Ἡρακλέος τε καὶ
[8, 46]	ἐν Σαλαμῖνι ἐναυμάχησαν. Αἰγινῆται δὲ	εἰσὶ	Δωριέες ἀπὸ Ἐπιδαύρου· (τῇ δὲ
[8, 49]	ποιέεσθαι τῶν αὐτοὶ χωρέων ἐγκρατέες	εἰσί·	ἡ γὰρ Ἀττικὴ ἀπεῖτο ἤδη,
[8, 46]	καὶ τότε τριηραρχέοντος. Νάξιοι δὲ	εἰσὶ	Ἴωνες ἀπὸ Ἀθηνέων γεγονότες. (Στυρέες
[8, 68]	τῶν σῶν ἀνδρῶν κρέσσονες τοσοῦτο	εἰσὶ	κατὰ θάλασσαν ὅσον ἄνδρες γυναικῶν.
[8, 46]	τὰς ἑπτά· οὗτοι δὲ Ἴωνες	εἰσί.	μετὰ δὲ Κήιοι τὰς αὐτὰς
[8, 105]	(παρὰ γὰρ τοῖσι βαρβάροισι τιμιώτεροι	εἰσὶ	οἱ εὐνοῦχοι πίστιος εἵνεκα τῆς
[8, 68]	ἀρίστῳ ἀνδρῶν πάντων κακοὶ δοῦλοι	εἰσί,	οἳ ἐν συμμάχων λόγῳ λέγονται
[8, 47]	Ἀχέροντος ποταμοῦ ἐστρατεύοντο· Θεσπρωτοὶ γὰρ	εἰσὶ	ὁμουρέοντες Ἀμπρακιώτῃσι καὶ Λευκαδίοισι, οἳ
[8, 68]	γὰρ οἷοί τε πολλὸν χρόνον	εἰσί	τοι ἀντέχειν οἱ Ἕλληνες, ἀλλὰ
[8, 13]	ἡ νὺξ ἐγίνετο, τοῖσι δὲ	ταχθεῖσι	αὐτῶν περιπλέειν Εὔβοιαν ἡ αὐτή
[8, 115]	νοσέοντας αὐτῶν κατέλειπε, ἐπιτάσσων τῇσι	πόλισι,	ἵνα ἑκάστοτε γίνοιτο ἐλαύνων, μελεδαίνειν
[8, 140]	αὐτίκα ὁμολογήσητε, μεγάλα προτεινόντων ἐπ᾽	οἷσι	ὁμολογέειν ἐθέλουσι, δειμαίνω ὑπὲρ ὑμέων
[8, 128]	ἄλλων Παλληναίων συμμαχίν. (τοῖσι δὲ	στρατηγοῖσι	ἐπιλεξαμένοισι τὸ βυβλίον καὶ μαθοῦσι
[8, 8]	δὲ ἀπίκετο, αὐτίκα ἐσήμηνε τοῖσι	στρατηγοῖσι	τήν τε ναυηγίην ὡς γένοιτο,
[8, 60]	ποιέεσθαι, μηδὲ πειθόμενος τούτων τοῖσι	λόγοισι	ἀναζεύξῃς πρὸς τὸν Ἰσθμὸν τὰς
[8, 59]	ἦν ὁ Θεμιστοκλέης ἐν τοῖσι	λόγοισι	οἷα κάρτα δεόμενος· λέγοντος δὲ
[8, 107]	τοὺς βούλεται, καὶ ποιέειν τοῖσι	λόγοισι	τὰ ἔργα πειρώμενον ὅμοια. ταύτην
[8, 65]	Ἀθηναῖος φυγάς τε καὶ παρὰ	Μήδοισι	λόγιμος γενόμενος τοῦτον τὸν χρόνον,
[8, 64]	ταῦτα· εὐξάμενοι γὰρ πᾶσι τοῖσι	θεοῖσι,	αὐτόθεν μὲν ἐκ Σαλαμῖνος Αἴαντά
[8, 121]	Σαλαμῖνα. πρῶτα μέν νυν τοῖσι	θεοῖσι	ἐξεῖλον ἀκροθίνια ἄλλα τε καὶ
[8, 64]	(ἔδοξε δέ σφι εὔξασθαι τοῖσι	θεοῖσι	καὶ ἐπικαλέσασθαι τοὺς Αἰακίδας συμμάχους.
[8, 65]	ἥσυχος, περὶ δὲ στρατιῆς τῆσδε	θεοῖσι	μελήσει” (τὸν μὲν δὴ ταῦτα
[8, 143]	μήκοτε ὁμολογήσειν ἡμέας Ξέρξῃ· ἀλλὰ	θεοῖσί	τε συμμάχοισι πίσυνοί μιν ἐπέξιμεν
[8, 113]	τε ὑπῆρχε διαλέγων καὶ εἰ	τεοῖσι	τι χρηστὸν συνῄδεε πεποιημένον· ἓν
[8, 22]	πότιμα ὕδατα, ἐντάμνων ἐν τοῖσι	λίθοισι	γράμματα. τὰ Ἴωνες ἐπελθόντες τῇ
[8, 44]	Σαλαμῖνι γὰρ οὐ συνεναυμάχησαν Πλαταιέες	Ἀθηναίοισι	διὰ τοιόνδε τι πρῆγμα· ἀπαλλασσομένων
[8, 44]	δὲ τοῦ Ξούθου στρατάρχεω γενομένου	Ἀθηναίοισι	ἐκλήθησαν ἀπὸ τούτου Ἴωνες. ~Μεγαρέες
[8, 2]	ἢν μὴ ὁ Λάκων ἡγεμονεύῃ,	Ἀθηναίοισι	ἕψεσθαι ἡγεομένοισι, ἀλλὰ λύσειν τὸ
[8, 51]	ἐν τῇ Ἀττικῇ, Καλλιάδεω ἄρχοντος	Ἀθηναίοισι.	(καὶ αἱρέουσι ἔρημον τὸ ἄστυ,
[8, 143]	λόγους ἔχων τοιούσδε μὴ ἐπιφαίνεο	Ἀθηναίοισι,	μηδὲ δοκέων χρηστὰ ὑπουργέειν ἀθέμιστα
[8, 140]	ἥκει παρὰ βασιλέος λέγουσα οὕτω”	Ἀθηναίοισι	τὰς ἁμαρτάδας τὰς ἐς ἐμὲ
[8, 1]	τῆς ναυτικῆς ἐόντες συνεπλήρουν τοῖσι	Ἀθηναίοισι	τὰς νέας. Κορίνθιοι δὲ τεσσεράκοντα
[8, 65]	ἀπ᾽ Ἐλευσῖνος ἰὸν ἐς τιμωρίην	Ἀθηναίοισί	τε καὶ τοῖσι συμμάχοισι. (καὶ
[8, 3]	ἐπὶ συμμαχίην, ὡς τὸ ναυτικὸν	Ἀθηναίοισι	χρεὸν εἴη ἐπιτρέπειν. ἀντιβάντων δὲ
[8, 47]	γὰρ εἰσὶ ὁμουρέοντες Ἀμπρακιώτῃσι καὶ	Λευκαδίοισι,	οἳ ἐξ ἐσχατέων χωρέων ἐστρατεύοντο.
[8, 123]	μὲν δὴ ἐμουνοῦντο, Θεμιστοκλέης δὲ	δευτερείοισι	ὑπερεβάλλετο πολλόν. ~οὐ βουλομένων δὲ
[8, 94]	τῆς στρατιῆς εἰδόσι προσφέρεσθαι τοῖσι	Κορινθίοισι.	τῇδε δὲ συμβάλλονται εἶναι θεῖον
[8, 35]	ἄμεινον ἢ τὰ ἐν τοῖσι	οἰκίοισι	ἔλιπε, πολλῶν αἰεὶ λεγόντων, καὶ
[8, 114]	Θεσσαλίην, χρηστήριον ἐληλύθεε ἐκ Δελφῶν	Λακεδαιμονίοισι,	Ξέρξην αἰτέειν δίκας τοῦ Λεωνίδεω
[8, 141]	ἐπίτηδες ὦν ἐποίευν, ἐνδεικνύμενοι τοῖσι	Λακεδαιμονίοισι	τὴν ἑωυτῶν γνώμην. ~ὡς δὲ
[8, 140]	Μαρδονίῳ. (ἐνορῶ γὰρ ὑμῖν οὐκ	οἵοισί	τε ἐσομένοισι τὸν πάντα χρόνον
[8, 129]	δὲ ἐπισταμένους οἱ Ποτιδαιῆται ἐπιπλώσαντες	πλοίοισι	ἀπώλεσαν. (αἴτιον δὲ λέγουσι Ποτιδαιῆται
[8, 79]	λέγειν περὶ ἀποπλόου τοῦ ἐνθεῦτεν	Πελοποννησίοισι.	ἐγὼ γὰρ αὐτόπτης τοι λέγω
[8, 72]	Ἑλλάδι κινδυνευούσῃ· τοῖσι δὲ ἄλλοισι	Πελοποννησίοισι	ἔμελε οὐδέν. Ὀλύμπια δὲ καὶ
[8, 17]	οἰκηίην παρεχόμενος ἐστρατεύετο ἀνδράσι τε	διηκοσίοισι	καὶ οἰκηίῃ νηί. ~ὡς δὲ
[8, 112]	καὶ οὐ τούτους μούνους. (καίτοι	Καρυστίοισί	γε οὐδὲν τούτου εἵνεκα τοῦ
[8, 20]	τότε παρεοῦσί τε καὶ προσδοκίμοισι	κακοῖσι	παρῆν σφι συμφορῇ χρᾶσθαι πρὸς
[8, 68]	δοῦλοι φιλέουσι γίνεσθαι, τοῖσι δὲ	κακοῖσι	χρηστοί. σοὶ δὲ ἐόντι ἀρίστῳ
[8, 30]	ἔφασαν χρήματα, παρέχειν τε σφίσι	Θεσσαλοῖσι	ὁμοίως μηδίζειν, εἰ ἄλλως βουλοίατο·
[8, 27]	ὅπλα αὐτῶν, νυκτὸς ἐπεθήκατο τοῖσι	Θεσσαλοῖσι,	προείπας αὐτοῖσι, τὸν ἂν μὴ
[8, 31]	τε γὰρ καὶ οὐκ ἐδόκεε	Θεσσαλοῖσι.	~ὡς δὲ ἐκ τῆς Δωρίδος
[8, 16]	ἐν ταύτῃ τῇ ναυμαχίῃ παραπλήσιοι	ἀλλήλοισι	ἐγίνοντο. (ὁ γὰρ Ξέρξεω στρατὸς
[8, 75]	περιίδητε διαδράντας αὐτούς. (οὔτε γὰρ	ἀλλήλοισι	ὁμοφρονέουσι οὔτε ἀντιστήσονται ὑμῖν, πρὸς
[8, 141]	σφεας χρεόν ἐστι ἅμα τοῖσι	ἄλλοισι	Δωριεῦσι ἐκπίπτειν ἐκ Πελοποννήσου ὑπὸ
[8, 142]	οὔτε κόσμον φέρον οὔτε γε	ἄλλοισι	Ἑλλήνων οὐδαμοῖσι, ὑμῖν δὲ δὴ
[8, 72]	τῇ Ἑλλάδι κινδυνευούσῃ· τοῖσι δὲ	ἄλλοισι	Πελοποννησίοισι ἔμελε οὐδέν. Ὀλύμπια δὲ
[8, 27]	αὐτῶν ἐς τοὺς Φωκέας, οὐ	πολλοῖσι	ἔτεσι πρότερον ταύτης τῆς βασιλέος
[8, 96]	τὰ ταύτῃ ἐξενειχθέντα τὸ εἰρημένον	πολλοῖσι	ἔτεσι πρότερον τούτων ἐν χρησμῷ
[8, 33]	πλούσιον, θησαυροῖσί τε καὶ ἀναθήμασι	πολλοῖσι	κατεσκευασμένον· ἦν δὲ καὶ τότε
[8, 109]	σφι τάδε. (καὶ αὐτὸς ἤδη	πολλοῖσι	παρεγενόμην καὶ πολλῷ πλέω ἀκήκοα
[8, 51]	τὴν ἀκρόπολιν θύρῃσί τε καὶ	ξύλοισι	ἠμύνοντο τοὺς ἐπιόντας, ἅμα μὲν
[8, 142]	φέρον οὔτε γε ἄλλοισι Ἑλλήνων	οὐδαμοῖσι,	ὑμῖν δὲ δὴ καὶ διὰ
[8, 20]	τοῖσι τότε παρεοῦσί τε καὶ	προσδοκίμοισι	κακοῖσι παρῆν σφι συμφορῇ χρᾶσθαι
[8, 77]	τῆς νυκτὸς οὐδὲν ἀποκοιμηθέντες παραρτέοντο.	~χρησμοῖσι	δὲ οὐκ ἔχω ἀντιλέγειν ὡς
[8, 96]	τοὺς Ἕλληνας, Κωλιάδες δὲ γυναῖκες	ἐρετμοῖσι	φρύξουσι τοῦτο δὲ ἔμελλε ἀπελάσαντος
[8, 128]	Παλληναίων συμμαχίν. (τοῖσι δὲ στρατηγοῖσι	ἐπιλεξαμένοισι	τὸ βυβλίον καὶ μαθοῦσι τὸν
[8, 20]	αἶγας. τούτοισι οὐδὲν τοῖσι ἔπεσι	χρησαμένοισι	ἐν τοῖσι τότε παρεοῦσί τε
[8, 142]	εἴ περ εὖ τυγχάνετε φρονέοντες,	ἐπισταμένοισι	ὡς βαρβάροισι ἐστὶ οὔτε πιστὸν
[8, 84]	ἀνῆγον τὰς νέας ἁπάσας Ἕλληνες,	ἀναγομένοισι	δέ σφι αὐτίκα ἐπεκέατο οἱ
[8, 10]	Ἑλλήνων πρήγματα. (ὅσοισι δὲ καὶ	ἡδομένοισι	ἦν τὸ γινόμενον, ἅμιλλαν ἐποιεῦντο
[8, 2]	ὁ Λάκων ἡγεμονεύῃ, Ἀθηναίοισι ἕψεσθαι	ἡγεομένοισι,	ἀλλὰ λύσειν τὸ μέλλον ἔσεσθαι
[8, 110]	ἐπίστευε σιγᾶν ἐς πᾶσαν βάσανον	ἀπικνεομένοισι	τὰ αὐτὸς ἐνετείλατο βασιλέι φράσαι·
[8, 66]	τε ὑπὸ τοῦ χειμῶνος αὐτῶν	ἀπολομένοισι	καὶ τοῖσι ἐν Θερμοπύλῃσι καὶ
[8, 101]	οὐδενὸς μεταίτιοι πάθεος εἰσί, ἀλλὰ	βουλομένοισί	σφι γένοιτ᾽ ἂν ἀπόδεξις. (ἐμὲ
[8, 56]	ἀείροντο ὡς ἀποθευσόμενοι· τοῖσί τε	ὑπολειπομένοισι	αὐτῶν ἐκυρώθη πρὸ τοῦ Ἰσθμοῦ
[8, 13]	ἀγριωτέρη, τοσούτω ὅσῳ ἐν πελάγεϊ	φερομένοισι	ἐπέπιπτε, καὶ τὸ τέλος σφι
[8, 140]	γὰρ ὑμῖν οὐκ οἵοισί τε	ἐσομένοισι	τὸν πάντα χρόνον πολεμέειν Ξέρξῃ·
[8, 60]	κατύπερθε γενέσθαι. οἰκότα μέν νυν	βουλευομένοισι	ἀνθρώποισι ὡς τὸ ἐπίπαν ἐθέλει
[8, 71]	μετὰ τοῦτο ὥς σφι ἔδοξε	βουλευομένοισι,	οἰκοδόμεον διὰ τοῦ Ἰσθμοῦ τεῖχος.
[8, 60]	ἐθέλει γίνεσθαι· μὴ δὲ οἰκότα	βουλευομένοισι	οὐκ ἐθέλει οὐδὲ ὁ θεὸς
[8, 14]	ἐν Ἀφέτῃσι βάρβαροι, ὥς σφι	ἀσμένοισι	ἡμέρη ἐπέλαμψε, ἀτρέμας τε εἶχον
[8, 94]	τε καὶ τοὺς ἄλλους ἐπ᾽	ἐξεργασμένοισι	ἐλθεῖν ἐς τὸ στρατόπεδον. τούτους
[8, 142]	πάλαι φαίνεσθε πολλοὺς ἐλευθερώσαντες ἀνθρώπων.	πιεζευμένοισι	μέντοι ὑμῖν συναχθόμεθα, καὶ ὅτι
[8, 61]	καὶ γῆ μέζων ἤ περ	ἐκείνοισι,	ἔστ᾽ ἂν διηκόσιαι νέες σφι
[8, 114]	ὅδε δίκας δώσει τοιαύτας οἵας	ἐκείνοισι	πρέπει” ~ὃ μὲν δὴ δεξάμενος
[8, 140]	εἰ βασιλεύς γε ὁ μέγας	μούνοισι	ὑμῖν Ἑλλήνων τὰς ἁμαρτάδας ἀπιεὶς
[8, 138]	τούτοισι καὶ ὁ Σιληνὸς τοῖσι	κήποισι	ἥλω, ὡς λέγεται ὑπὸ Μακεδόνων.
[8, 60]	γενέσθαι. οἰκότα μέν νυν βουλευομένοισι	ἀνθρώποισι	ὡς τὸ ἐπίπαν ἐθέλει γίνεσθαι·
[8, 23]	μὲν ταῦτα ἐνέγραψε· τοῖσι δὲ	βαρβάροισι	αὐτίκα μετὰ ταῦτα πλοίῳ ἦλθε
[8, 11]	ἐσήμηνε, πρῶτα μὲν ἀντίπρῳροι τοῖσι	βαρβάροισι	γενόμενοι ἐς τὸ μέσον τὰς
[8, 53]	ἐφάνη δή τις ἔξοδος τοῖσι	βαρβάροισι·	ἔδεε γὰρ κατὰ τὸ θεοπρόπιον
[8, 38]	δὲ τούτων πάντων, φόβος τοῖσι	βαρβάροισι	ἐνεπεπτώκεε. μαθόντες δὲ οἱ Δελφοὶ
[8, 142]	εὖ τυγχάνετε φρονέοντες, ἐπισταμένοισι ὡς	βαρβάροισι	ἐστὶ οὔτε πιστὸν οὔτε ἀληθὲς
[8, 105]	χρημάτων μεγάλων. (παρὰ γὰρ τοῖσι	βαρβάροισι	τιμιώτεροι εἰσὶ οἱ εὐνοῦχοι πίστιος
[8, 60]	Ἀττικῆς, ἀπίασί τε οὐδενὶ κόσμῳ,	Μεγάροισί	τε κερδανέομεν περιεοῦσι καὶ Αἰγίνῃ
[8, 51]	ἐς τὴν Εὐρώπην, ἐν τρισὶ	ἑτέροισι	μησὶ ἐγένοντο ἐν τῇ Ἀττικῇ,
[8, 134]	δὲ κατά περ ἐν Ὀλυμπίῃ	ἱροῖσι	αὐτόθι χρηστηριάζεσθαι· τοῦτο δὲ ξεῖνον
[8, 132]	Ἕλλησι οὔτε τῶν χώρων ἐοῦσι	ἐμπείροισι,	στρατιῆς τε πάντα πλέα ἐδόκεε
[8, 33]	ἔνθα ἦν ἱρὸν Ἀπόλλωνος πλούσιον,	θησαυροῖσί	τε καὶ ἀναθήμασι πολλοῖσι κατεσκευασμένον·
[8, 5]	τρία· (οὗτοί τε δὴ πάντες	δώροισι	ἀναπεπεισμένοι ἦσαν καὶ τοῖσι Εὐβοεῦσι
[8, 104]	ὑπὲρ Ἁλικαρνησσοῦ· ἐν δὲ τοῖσι	Πηδάσοισι	τούτοισι τοιόνδε συμφέρεται πρῆγμα γίνεσθαι·
[8, 10]	εἶναι τὰ τῶν Ἑλλήνων πρήγματα.	(ὅσοισι	δὲ καὶ ἡδομένοισι ἦν τὸ
[8, 59]	Ὠκύτου εἶπε ὦ Θεμιστόκλεες, ἐν	τοῖσι	ἀγῶσι οἱ προεξανιστάμενοι ῥαπίζονται” ὁ
[8, 1]	ἄπειροι τῆς ναυτικῆς ἐόντες συνεπλήρουν	τοῖσι	Ἀθηναίοισι τὰς νέας. Κορίνθιοι δὲ
[8, 89]	Ἑλλήνων· ἅτε γὰρ νέειν ἐπιστάμενοι,	τοῖσι	αἱ νέες διεφθείροντο, καὶ μὴ
[8, 141]	ὥς σφεας χρεόν ἐστι ἅμα	τοῖσι	ἄλλοισι Δωριεῦσι ἐκπίπτειν ἐκ Πελοποννήσου
[8, 15]	θάλασσαν περὶ τοῦ Εὐρίπου, ὥσπερ	τοῖσι	ἀμφὶ Λεωνίδην τὴν ἐσβολὴν φυλάσσειν.
[8, 104]	γίνεσθαι· ἐπεὰν τοῖσι ἀμφικτυόσι πᾶσι	τοῖσι	ἀμφὶ ταύτης οἰκέουσι τῆς πόλιος
[8, 104]	τοιόνδε συμφέρεται πρῆγμα γίνεσθαι· ἐπεὰν	τοῖσι	ἀμφικτυόσι πᾶσι τοῖσι ἀμφὶ ταύτης
[8, 11]	ὡς ἐσήμηνε, πρῶτα μὲν ἀντίπρῳροι	τοῖσι	βαρβάροισι γενόμενοι ἐς τὸ μέσον
[8, 53]	ἀπόρων ἐφάνη δή τις ἔξοδος	τοῖσι	βαρβάροισι· ἔδεε γὰρ κατὰ τὸ
[8, 38]	~συμμιγέντων δὲ τούτων πάντων, φόβος	τοῖσι	βαρβάροισι ἐνεπεπτώκεε. μαθόντες δὲ οἱ
[8, 105]	Ἔφεσον χρημάτων μεγάλων. (παρὰ γὰρ	τοῖσι	βαρβάροισι τιμιώτεροι εἰσὶ οἱ εὐνοῦχοι
[8, 93]	μιν ἢ καὶ αὐτὸς ἥλω.	(τοῖσι	γὰρ Ἀθηναίων τριηράρχοισι παρεκεκέλευστο, πρὸς
[8, 72]	καὶ ὑπεραρρωδέοντες τῇ Ἑλλάδι κινδυνευούσῃ·	τοῖσι	δὲ ἄλλοισι Πελοποννησίοισι ἔμελε οὐδέν.
[8, 23]	ἀπόσχῃ. ~Θεμιστοκλέης μὲν ταῦτα ἐνέγραψε·	τοῖσι	δὲ βαρβάροισι αὐτίκα μετὰ ταῦτα
[8, 14]	ἡσυχίην ἄγειν ἐν τῷ παρεόντι.	τοῖσι	δε Ἕλλησι ἐπεβοήθεον νέες τρεῖς
[8, 11]	ἦν πλεῖστος ἀνὰ τὰ στρατόπεδα.	~τοῖσι	δὲ Ἕλλησι ὡς ἐσήμηνε, πρῶτα
[8, 83]	τότε κατέδεε ἐς τὸν ἀριθμόν.	~τοῖσι	δὲ Ἕλλησι ὡς πιστὰ δὴ
[8, 68]	ἀνθρώπων κακοὶ δοῦλοι φιλέουσι γίνεσθαι,	τοῖσι	δὲ κακοῖσι χρηστοί. σοὶ δὲ
[8, 128]	καὶ τῶν ἄλλων Παλληναίων συμμαχίν.	(τοῖσι	δὲ στρατηγοῖσι ἐπιλεξαμένοισι τὸ βυβλίον
[8, 13]	μὲν τοιαύτη ἡ νὺξ ἐγίνετο,	τοῖσι	δὲ ταχθεῖσι αὐτῶν περιπλέειν Εὔβοιαν
[8, 76]	ταῦτά σφι σημήνας ἐκποδὼν ἀπαλλάσσετο·	τοῖσι	δὲ ὡς πιστὰ ἐγίνετο τὰ
[8, 136]	συμβουλεύοντα σύμμαχον τὸν Ἀθηναῖον ποιέεσθαι·	τοῖσι	δὴ πειθόμενος ἔπεμπε. ~τοῦ δὲ
[8, 102]	ταῦτα ποιήσειν, αὐτοῦ καταλιπεῖν σὺν	τοῖσι	ἐθέλει. (τοῦτο μὲν γὰρ ἢν
[8, 113]	ἄλλων συμμάχων ἐξελέγετο κατ᾽ ὀλίγους,	τοῖσι	εἴδεά τε ὑπῆρχε διαλέγων καὶ
[8, 10]	νυν τῶν Ἰώνων ἦσαν εὔνοοι	τοῖσι	Ἕλλησι, ἀέκοντές τε ἐστρατεύοντο συμφορήν
[8, 142]	τούτων ἁπάντων αἰτίους γενέσθαι δουλοσύνης	τοῖσι	Ἕλλησι Ἀθηναίους οὐδαμῶς ἀνασχετόν, οἵτινες
[8, 7]	νόῳ ἔχοντες ταύτης τῆς ἡμέρης	τοῖσι	Ἕλλησι ἐπιθήσεσθαι, οὐδὲ πρότερον ἢ
[8, 82]	τῇ Λημνίῃ ἐξεπληροῦτο τὸ ναυτικὸν	τοῖσι	Ἕλλησι ἐς τὰς ὀγδώκοντα καὶ
[8, 97]	μή τις τῶν Ἰώνων ὑποθῆται	τοῖσι	Ἕλλησι ἢ αὐτοὶ νοήσωσι πλέειν
[8, 76]	ἀνῆγον τὰς νέας, ἵνα δὴ	τοῖσι	Ἕλλησι μηδὲ φυγεῖν ἐξῇ, ἀλλ᾽
[8, 97]	δὲ μὴ ἐπίδηλος εἶναι μήτε	τοῖσι	Ἕλλησι μήτε τοῖσι ἑωυτοῦ, ἐς
[8, 29]	ἡμῖν. (πρόσθε τε γὰρ ἐν	τοῖσι	Ἕλλησι, ὅσον χρόνον ἐκεῖνα ἡμῖν
[8, 132]	γὰρ προσωτέρω πᾶν δεινὸν ἦν	τοῖσι	Ἕλλησι οὔτε τῶν χώρων ἐοῦσι
[8, 21]	παλήσειε ὁ ναυτικὸς στρατός, σημαίνειν	τοῖσι	ἐν Θερμοπύλῃσι ἐοῦσι· ὣς δ᾽
[8, 66]	τοῦ χειμῶνος αὐτῶν ἀπολομένοισι καὶ	τοῖσι	ἐν Θερμοπύλῃσι καὶ τῇσι ἐπ᾽
[8, 21]	Ἀθηναῖος καὶ παρὰ Λεωνίδῃ ἕτοιμος	τοῖσι	ἐπ᾽ Ἀρτεμισίω ἐοῦσι ἀγγέλλειν τριηκοντέρῳ,
[8, 20]	ἀπέχειν πολυμηκάδας αἶγας. τούτοισι οὐδὲν	τοῖσι	ἔπεσι χρησαμένοισι ἐν τοῖσι τότε
[8, 101]	ὡς δὲ ἐβουλεύετο ἅμα Περσέων	τοῖσι	ἐπικλήτοισι, ἔδοξέ οἱ καὶ Ἀρτεμισίην
[8, 110]	Θεμιστοκλέης ἄνδρας ἀπέπεμπε ἔχοντας πλοῖον,	τοῖσι	ἐπίστευε σιγᾶν ἐς πᾶσαν βάσανον
[8, 5]	πάντες δώροισι ἀναπεπεισμένοι ἦσαν καὶ	τοῖσι	Εὐβοεῦσι ἐκεχάριστο, αὐτός τε ὁ
[8, 97]	εἶναι μήτε τοῖσι Ἕλλησι μήτε	τοῖσι	ἑωυτοῦ, ἐς τὴν Σαλαμῖνα χῶμα
[8, 19]	τοὺς πολεμίους· παραίνεέ τε προειπεῖν	τοῖσι	ἑωυτῶν ἑκάστους πῦρ ἀνακαίειν· κομιδῆς
[8, 144]	οἰκήματα ἐμπεπρησμένα τε καὶ συγκεχωσμένα,	τοῖσι	ἡμέας ἀναγκαίως ἔχει τιμωρέειν ἐς
[8, 143]	πίσυνοί μιν ἐπέξιμεν ἀμυνόμενοι καὶ	τοῖσι	ἥρωσι, τῶν ἐκεῖνος οὐδεμίαν ὄπιν
[8, 83]	δὲ ἔπεα ἦν πάντα κρέσσω	τοῖσι	ἥσσοσι ἀντιτιθέμενα, ὅσα δὴ ἐν
[8, 64]	ἐποίευν ταῦτα· εὐξάμενοι γὰρ πᾶσι	τοῖσι	θεοῖσι, αὐτόθεν μὲν ἐκ Σαλαμῖνος
[8, 121]	ἐς Σαλαμῖνα. πρῶτα μέν νυν	τοῖσι	θεοῖσι ἐξεῖλον ἀκροθίνια ἄλλα τε
[8, 64]	θαλάσσῃ. (ἔδοξε δέ σφι εὔξασθαι	τοῖσι	θεοῖσι καὶ ἐπικαλέσασθαι τοὺς Αἰακίδας
[8, 27]	τὰ ὅπλα αὐτῶν, νυκτὸς ἐπεθήκατο	τοῖσι	Θεσσαλοῖσι, προείπας αὐτοῖσι, τὸν ἂν
[8, 115]	ἀπέλαβε, ἀλλὰ δόντες οἱ Παίονες	τοῖσι	Θρήιξι ἀπαιτέοντος Ξέρξεω ἔφασαν νεμομένας
[8, 112]	διὰ τῶν αὐτῶν ἀγγέλων, χρεώμενος	τοῖσι	καὶ πρὸς βασιλέα ἐχρήσατο, λέγων
[8, 15]	(ἦν δὲ πᾶς ὁ ἀγὼν	τοῖσι	κατὰ θάλασσαν περὶ τοῦ Εὐρίπου,
[8, 40]	ποιητέον αὐτοῖσι ἔσται. ἐπὶ γὰρ	τοῖσι	κατήκουσι πρήγμασι βουλὴν ἔμελλον ποιήσασθαι
[8, 102]	τὰ ἄριστα εἴπασαν, ἐπὶ μέντοι	τοῖσι	κατήκουσι πρήγμασι δοκέει μοι αὐτὸν
[8, 19]	ἐς τοσοῦτο παρεγύμνου, ἐπὶ δὲ	τοῖσι	κατήκουσι πρήγμασι τάδε ποιητέα σφι
[8, 138]	(ἐν τούτοισι καὶ ὁ Σιληνὸς	τοῖσι	κήποισι ἥλω, ὡς λέγεται ὑπὸ
[8, 94]	ἀπὸ τῆς στρατιῆς εἰδόσι προσφέρεσθαι	τοῖσι	Κορινθίοισι. τῇδε δὲ συμβάλλονται εἶναι
[8, 141]	ἀγγέλους. ἐπίτηδες ὦν ἐποίευν, ἐνδεικνύμενοι	τοῖσι	Λακεδαιμονίοισι τὴν ἑωυτῶν γνώμην. ~ὡς
[8, 22]	τὰ πότιμα ὕδατα, ἐντάμνων ἐν	τοῖσι	λίθοισι γράμματα. τὰ Ἴωνες ἐπελθόντες
[8, 60]	μένων ποιέεσθαι, μηδὲ πειθόμενος τούτων	τοῖσι	λόγοισι ἀναζεύξῃς πρὸς τὸν Ἰσθμὸν
[8, 59]	πολλὸς ἦν ὁ Θεμιστοκλέης ἐν	τοῖσι	λόγοισι οἷα κάρτα δεόμενος· λέγοντος
[8, 107]	διαλέγειν τοὺς βούλεται, καὶ ποιέειν	τοῖσι	λόγοισι τὰ ἔργα πειρώμενον ὅμοια.
[8, 68]	τόδε ἐς θυμὸν βάλευ, ὡς	τοῖσι	μὲν χρηστοῖσι τῶν ἀνθρώπων κακοὶ
[8, 35]	πυνθάνομαι, ἄμεινον ἢ τὰ ἐν	τοῖσι	οἰκίοισι ἔλιπε, πολλῶν αἰεὶ λεγόντων,
[8, 33]	διώκοντες εἷλον τῶν Φωκέων πρὸς	τοῖσι	ὄρεσι, καὶ γυναῖκας τινὰς διέφθειραν
[8, 104]	παῖδές οἱ συνέσποντο. ~συνέπεμπε δὲ	τοῖσι	παισὶ φύλακον Ἑρμότιμον, γένος μὲν
[8, 37]	(ὃ μὲν δὴ ἤιε Δελφῶν	τοῖσι	παρεοῦσι σημανέων τὸ τέρας· οἱ
[8, 119]	ὅκως οὐκ ἂν ἴσον πλῆθος	τοῖσι	Πέρσῃσι ἐξέβαλε ἐς τὴν θάλασσαν.
[8, 98]	θᾶσσον παραγίνεται θνητὸν ἐόν· οὕτω	τοῖσι	Πέρσῃσι ἐξεύρηται τοῦτο. λέγουσι γὰρ
[8, 92]	ἐκπαγλεόμενοι· τὸν δὴ περιάγουσα ἅμα	τοῖσι	Πέρσῃσι ἥλω ἡ νηῦς ἡ
[8, 126]	βασιλεὺς παρεξεληλάκεε καὶ ὁ ναυτικὸς	τοῖσι	Πέρσῃσι οἰχώκεε φεύγων ἐκ Σαλαμῖνος,
[8, 8]	πολλὰ μὲν ἔσωσε τῶν χρημάτων	τοῖσι	Πέρσῃσι, πολλὰ δὲ καὶ αὐτὸς
[8, 104]	οἰκέουσι ὑπὲρ Ἁλικαρνησσοῦ· ἐν δὲ	τοῖσι	Πηδάσοισι τούτοισι τοιόνδε συμφέρεται πρῆγμα
[8, 69]	πολλῷ μᾶλλον αἴνεε. ὅμως δὲ	τοῖσι	πλέοσι πείθεσθαι ἐκέλευε, τάδε καταδόξας,
[8, 8]	ὡς δὲ ἀπίκετο, αὐτίκα ἐσήμηνε	τοῖσι	στρατηγοῖσι τήν τε ναυηγίην ὡς
[8, 65]	ἐς τιμωρίην Ἀθηναίοισί τε καὶ	τοῖσι	συμμάχοισι. (καὶ ἢν μέν γε
[8, 116]	ἐς τὸ ὄρος τὴν Ροδόπην,	τοῖσί	τε παισὶ ἀπηγόρευε μὴ στρατεύεσθαι
[8, 66]	καὶ ἐς Θερμοπύλας· (ἀντιθήσω γὰρ	τοῖσί	τε ὑπὸ τοῦ χειμῶνος αὐτῶν
[8, 56]	καὶ ἱστία ἀείροντο ὡς ἀποθευσόμενοι·	τοῖσί	τε ὑπολειπομένοισι αὐτῶν ἐκυρώθη πρὸ
[8, 82]	Δελφοῖσι ἐς τὸν τρίποδα ἐν	τοῖσι	τὸν βάρβαρον κατελοῦσι. (σὺν δὲ
[8, 20]	οὐδὲν τοῖσι ἔπεσι χρησαμένοισι ἐν	τοῖσι	τότε παρεοῦσί τε καὶ προσδοκίμοισι
[8, 138]	εἶναι Μίδεω τοῦ Γορδίεω, ἐν	τοῖσι	φύεται αὐτόματα ῥόδα, ἓν ἕκαστον
[8, 31]	οὕτω δὴ οἱ Θεσσαλοὶ κεχολωμένοι	τοῖσι	Φωκεῦσι ἐγένοντο ἡγεμόνες τῷ βαρβάρῳ
[8, 101]	δὲ ἐβουλεύετο ἅμα Περσέων τοῖσι	ἐπικλήτοισι,	ἔδοξέ οἱ καὶ Ἀρτεμισίην ἐς
[8, 4]	πείθουσι Θεμιστοκλέα ἐπὶ μισθῷ τριήκοντα	ταλάντοισι,	ἐπ᾽ ᾧ τε καταμείναντες πρὸ
[8, 68]	θυμὸν βάλευ, ὡς τοῖσι μὲν	χρηστοῖσι	τῶν ἀνθρώπων κακοὶ δοῦλοι φιλέουσι
[8, 87]	αὐτομολέειν ἐκ τῶν βαρβάρων καὶ	αὐτοῖσι	ἀμύνειν, ἀποστρέψας πρὸς ἄλλας ἐτράπετο.
[8, 17]	μεγάλα ἔργα ἀπεδέξαντο καὶ νέας	αὐτοῖσι	ἀνδράσι εἷλον Ἑλληνίδας πέντε. τῶν
[8, 74]	ἀρρώδεον, οὐκ οὕτω περὶ σφίσι	αὐτοῖσι	δειμαίνοντες ὡς περὶ τῇ Πελοποννήσῳ.
[8, 9]	ἀκούσαντες οἱ Ἕλληνες λόγον σφίσι	αὐτοῖσι	ἐδίδοσαν. πολλῶν δὲ λεχθέντων ἐνίκα
[8, 37]	ἐκ μὲν τοῦ οὐρανοῦ κεραυνοὶ	αὐτοῖσι	ἐνέπιπτον, ἀπὸ δὲ τοῦ Παρνησοῦ
[8, 60]	καὶ μὲν καὶ τόδε ἐν	αὐτοῖσι	ἔνεστι, τοῦ καὶ περιέχεσθε μάλιστα·
[8, 40]	δὲ καὶ βουλεύσωνται τὸ ποιητέον	αὐτοῖσι	ἔσται. ἐπὶ γὰρ τοῖσι κατήκουσι
[8, 10]	βασιλέος δῶρα λάμψεται· Ἀθηναίων γὰρ	αὐτοῖσι	λόγος ἦν πλεῖστος ἀνὰ τὰ
[8, 80]	δὴ τὰ κάλλιστα, ἢν δὲ	αὐτοῖσι	μὴ πιστὰ γένηται, ὅμοιον ἡμῖν
[8, 85]	νέας Ἑλληνίδας ἑλόντων, χρήσομαι δὲ	αὐτοῖσι	οὐδὲν πλὴν Θεομήστορός τε τοῦ
[8, 4]	καὶ στρατιῆς ἅπαντα πλέα, ἐπεὶ	αὐτοῖσι	παρὰ δόξαν τὰ πρήγματα τῶν
[8, 20]	πολέμου, περιπετέα τε ἐποιήσαντο σφίσι	αὐτοῖσι	τὰ πρήγματα. (Βάκιδι γὰρ ὧδε
[8, 27]	ἐνθαῦτα ὁ Τελλίης οὗτος σοφίζεται	αὐτοῖσι	τοιόνδε. γυψώσας ἄνδρας ἑξακοσίους τῶν
[8, 27]	νυκτὸς ἐπεθήκατο τοῖσι Θεσσαλοῖσι, προείπας	αὐτοῖσι,	τὸν ἂν μὴ λευκανθίζοντα ἴδωνται,
[8, 13]	ἄχαρι. ὡς γὰρ δὴ πλέουσι	αὐτοῖσι	χειμών τε καὶ τὸ ὕδωρ
[8, 60]	ἐγὼ λέγω ποιήσῃς, τοσάδε ἐν	αὐτοῖσι	χρηστὰ εὑρήσεις· πρῶτα μὲν ἐν
[8, 130]	Ἀρταΰντης ὁ Ἀρταχαίεω· συνῆρχε δὲ	τούτοισι	καὶ ἀδελφιδέος αὐτοῦ Ἀρταΰντεω προσελομένου
[8, 38]	ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι, ὡς πρὸς	τούτοισι	καὶ ἄλλα ὥρων θεῖα· δύο
[8, 138]	τε ὑπερφέροντα τῶν ἄλλων. (ἐν	τούτοισι	καὶ ὁ Σιληνὸς τοῖσι κήποισι
[8, 13]	ὁρμημένα βρονταί τε σκληραί. ~καὶ	τούτοισι	μὲν τοιαύτη ἡ νὺξ ἐγίνετο,
[8, 20]	βύβλινον, Εὐβοίης ἀπέχειν πολυμηκάδας αἶγας.	τούτοισι	οὐδὲν τοῖσι ἔπεσι χρησαμένοισι ἐν
[8, 104]	Ἁλικαρνησσοῦ· ἐν δὲ τοῖσι Πηδάσοισι	τούτοισι	τοιόνδε συμφέρεται πρῆγμα γίνεσθαι· ἐπεὰν
[8, 61]	πολλά τε καὶ κακὰ ἔλεγε,	ἑωυτοῖσι	τε ἐδήλου λόγῳ ὡς εἴη
[8, 94]	γε Κορίνθιοι ὁμολογέουσι, ἀλλ᾽ ἐν	πρώτοισι	σφέας αὐτοὺς τῆς ναυμαχίης νομίζουσι
[8, 69]	καὶ φθονέοντες αὐτῇ, ἅτε ἐν	πρώτοισι	τετιμημένης διὰ πάντων τῶν συμμάχων,
[8, 35]	συλήσαντες τὸ ἱρὸν τὸ ἐν	Δελφοῖσι	βασιλέι Ξέρξῃ ἀποδέξαιεν τὰ χρήματα.
[8, 35]	ἐπὶ τὸ ἱρὸν τὸ ἐν	Δελφοῖσι,	ἐν δεξιῇ τὸν Παρνησὸν ἀπέργοντες.
[8, 82]	τὸ ἔργον ἐνεγράφησαν Τήνιοι ἐν	Δελφοῖσι	ἐς τὸν τρίποδα ἐν τοῖσι
[8, 27]	ἔμπροσθε τοῦ νηοῦ τοῦ ἐν	Δελφοῖσι,	καὶ ἕτεροι τοιοῦτοι ἐν Ἄβῃσι
[8, 65]	τιμωρίην Ἀθηναίοισί τε καὶ τοῖσι	συμμάχοισι.	(καὶ ἢν μέν γε κατασκήψῃ
[8, 143]	ἡμέας Ξέρξῃ· ἀλλὰ θεοῖσί τε	συμμάχοισι	πίσυνοί μιν ἐπέξιμεν ἀμυνόμενοι καὶ
[8, 93]	αὐτὸς ἥλω. (τοῖσι γὰρ Ἀθηναίων	τριηράρχοισι	παρεκεκέλευστο, πρὸς δὲ καὶ ἄεθλον
[8, 69]	πάντων τῶν συμμάχων, ἐτέρποντο τῇ	ἀνακρίσι	ὡς ἀπολεομένης αὐτῆς. (ἐπεὶ δὲ
[8, 51]	διέβαινον ἐς τὴν Εὐρώπην, ἐν	τρισὶ	ἑτέροισι μησὶ ἐγένοντο ἐν τῇ
[8, 66]	δι᾽ Εὐρίπου, καὶ ἐν ἑτέρῃσι	τρισὶ	ἡμέρῃσι ἐγένοντο ἐν Φαλήρῳ. ὡς
[8, 74]	πυνθανόμενοι ἀρρώδεον, οὐκ οὕτω περὶ	σφίσι	αὐτοῖσι δειμαίνοντες ὡς περὶ τῇ
[8, 9]	δὲ ἀκούσαντες οἱ Ἕλληνες λόγον	σφίσι	αὐτοῖσι ἐδίδοσαν. πολλῶν δὲ λεχθέντων
[8, 20]	σφι πολέμου, περιπετέα τε ἐποιήσαντο	σφίσι	αὐτοῖσι τὰ πρήγματα. (Βάκιδι γὰρ
[8, 132]	ὁ Βασιληίδεω ἦν· οἳ στασιῶται	σφίσι	γενόμενοι ἐπεβούλευον θάνατον Στράττι τῷ
[8, 100]	τις τούτων τῶν τὸ πᾶν	σφίσι	ἤδη δοκεόντων κατεργάσθαι ἀποβὰς ἀπὸ
[8, 30]	δώσειν ἔφασαν χρήματα, παρέχειν τε	σφίσι	Θεσσαλοῖσι ὁμοίως μηδίζειν, εἰ ἄλλως
[8, 94]	τι τῶν ἀπὸ τῆς στρατιῆς	εἰδόσι	προσφέρεσθαι τοῖσι Κορινθίοισι. τῇδε δὲ
[8, 69]	μᾶλλον αἴνεε. ὅμως δὲ τοῖσι	πλέοσι	πείθεσθαι ἐκέλευε, τάδε καταδόξας, πρὸς
[8, 1]	δὲ εἴκοσι. (καὶ Χαλκιδέες ἐπλήρουν	εἴκοσι,	Ἀθηναίων σφι παρεχόντων τὰς νέας,
[8, 1]	μὲν νέας παρεχόμενοι ἑκατὸν καὶ	εἴκοσι	καὶ ἑπτά· ὑπὸ δὲ ἀρετῆς
[8, 1]	τεσσεράκοντα νέας παρείχοντο, Μεγαρέες δὲ	εἴκοσι.	(καὶ Χαλκιδέες ἐπλήρουν εἴκοσι, Ἀθηναίων
[8, 46]	Αἰγινήτας Χαλκιδέες τὰς ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ	εἴκοσι	παρεχόμενοι καὶ Ἐρετριέες τὰς ἑπτά·
[8, 83]	ἔπεα ἦν πάντα κρέσσω τοῖσι	ἥσσοσι	ἀντιτιθέμενα, ὅσα δὴ ἐν ἀνθρώπου
[8, 104]	συμφέρεται πρῆγμα γίνεσθαι· ἐπεὰν τοῖσι	ἀμφικτυόσι	πᾶσι τοῖσι ἀμφὶ ταύτης οἰκέουσι
[8, 141]	χρεόν ἐστι ἅμα τοῖσι ἄλλοισι	Δωριεῦσι	ἐκπίπτειν ἐκ Πελοποννήσου ὑπὸ Μήδων
[8, 31]	δὴ οἱ Θεσσαλοὶ κεχολωμένοι τοῖσι	Φωκεῦσι	ἐγένοντο ἡγεμόνες τῷ βαρβάρῳ τῆς
[8, 5]	δώροισι ἀναπεπεισμένοι ἦσαν καὶ τοῖσι	Εὐβοεῦσι	ἐκεχάριστο, αὐτός τε ὁ Θεμιστοκλέης
[8, 113]	σύμπαντας τριήκοντα μυριάδας γενέσθαι σὺν	ἱππεῦσι.	~ἐν δὲ τούτῳ τῷ χρόνῳ,
[8, 66]	κατά τε ἤπειρον καὶ τῇσι	νηυσὶ	ἀπικόμενοι, ἢ ἐπί τε Σηπιάδα
[8, 77]	ὅταν Ἀρτέμιδος χρυσαόρου ἱερὸν ἀκτήν	νηυσὶ	γεφυρώσωσι καὶ εἰναλίην Κυνόσουραν ἐλπίδι
[8, 117]	πόρον, ἐπειγόμενοι τὸν Ἑλλήσποντον τῇσι	νηυσὶ	διέβησαν ἐς Ἄβυδον· τὰς γὰρ
[8, 96]	ἄλλην ναυμαχίην, ἐλπίζοντες τῇσι περιεούσῃσι	νηυσὶ	ἔτι χρήσεσθαι βασιλέα. (τῶν δὲ
[8, 14]	τὴν αὐτὴν ὥρην, πλέοντες ἐπέπεσον	νηυσὶ	Κιλίσσῃσι· ταύτας δὲ διαφθείραντες, ὡς
[8, 78]	οὔκω ὅτι σφέας περιεκυκλοῦντο τῇσι	νηυσὶ	οἱ βάρβαροι, ἀλλ᾽ ὥσπερ τῆς
[8, 10]	Ξέρξεω καὶ οἱ στρατηγοὶ ἐπιπλέοντας	νηυσὶ	ὀλίγῃσι, πάγχυ σφι μανίην ἐπενείκαντες
[8, 60]	πρῶτα μὲν ἐν στεινῷ συμβάλλοντες	νηυσὶ	ὀλίγῃσι πρὸς πολλάς, ἢν τὰ
[8, 74]	ἤδη δρόμου θέοντες καὶ τῇσι	νηυσὶ	οὐκ ἐλπίζοντες ἐλλάμψεσθαι· οἳ δὲ
[8, 60]	ἐλπίζω γένηται καὶ νικήσωμεν τῇσι	νηυσί,	οὔτε ὑμῖν ἐς τὸν Ἰσθμὸν
[8, 89]	τεταγμένοι, ἐς τὸ πρόσθε τῇσι	νηυσὶ	παριέναι πειρώμενοι ὡς ἀποδεξόμενοί τι
[8, 76]	Μουνυχίης πάντα τὸν πορθμὸν τῇσι	νηυσί.	(τῶνδε δὲ εἵνεκα ἀνῆγον τὰς
[8, 89]	αὐτοὶ ἔργον βασιλέι, τῇσι σφετέρῃσι	νηυσὶ	φευγούσῃσι περιέπιπτον. ~ἐγένετο δὲ καὶ
[8, 65]	ἀποβαλεῖν. (τὴν δὲ ὁρτὴν ταύτην	ἄγουσι	Ἀθηναῖοι ἀνὰ πάντα ἔτεα τῇ
[8, 26]	δέ σφι ἔλεγον ὡς Ὀλύμπια	ἄγουσι	καὶ θεωρέοιεν ἀγῶνα γυμνικὸν καὶ
[8, 120]	τιήρῃ χρυσοπάστῳ. καὶ ὡς αὐτοὶ	λέγουσι	Ἀβδηρῖται, λέγοντες ἔμοιγε οὐδαμῶς πιστά,
[8, 94]	~Ἀδείμαντον δὲ τὸν Κορίνθιον στρατηγὸν	λέγουσι	Ἀθηναῖοι αὐτίκα κατ᾽ ἀρχάς, ὡς
[8, 41]	καὶ τοῦδε εἵνεκα οὐκ ἥκιστα.	λέγουσι	Ἀθηναῖοι ὄφιν μέγαν φύλακα τῆς
[8, 98]	οὕτω τοῖσι Πέρσῃσι ἐξεύρηται τοῦτο.	λέγουσι	γὰρ ὡς ὁσέων ἂν ἡμερέων
[8, 39]	~τούτους δὲ τοὺς δύο Δελφοὶ	λέγουσι	εἶναι ἐπιχωρίους ἥρωας, Φύλακόν τε
[8, 143]	τε ἀπάγγελλε Μαρδονίῳ ὡς Ἀθηναῖοι	λέγουσι,	ἔστ᾽ ἂν ὁ ἥλιος τὴν
[8, 129]	οὐδαμά κω, ὡς οἱ ἐπιχώριοι	λέγουσι,	πολλάκις γινομένη. οἱ μὲν δὴ
[8, 129]	ἐπιπλώσαντες πλοίοισι ἀπώλεσαν. (αἴτιον δὲ	λέγουσι	Ποτιδαιῆται τῆς τε ῥηχίης καὶ
[8, 41]	ἀκροπόλιος ἐνδιαιτᾶσθαι ἐν τῷ ἱρῷ·	λέγουσί	τε ταῦτα καὶ δὴ ὡς
[8, 84]	βοηθέοντες συνέμισγον. (Ἀθηναῖοι μὲν οὕτω	λέγουσι	τῆς ναυμαχίης γενέσθαι τὴν ἀρχήν,
[8, 21]	Λεωνίδῃ ἕτοιμος τοῖσι ἐπ᾽ Ἀρτεμισίω	ἐοῦσι	ἀγγέλλειν τριηκοντέρῳ, ἤν τι καταλαμβάνῃ
[8, 132]	τοῖσι Ἕλλησι οὔτε τῶν χώρων	ἐοῦσι	ἐμπείροισι, στρατιῆς τε πάντα πλέα
[8, 13]	τε καὶ τὸ ὕδωρ ἐπεγίνετο	ἐοῦσι	κατὰ τὰ Κοῖλα τῆς Εὐβοίης,
[8, 21]	στρατός, σημαίνειν τοῖσι ἐν Θερμοπύλῃσι	ἐοῦσι·	ὣς δ᾽ αὕτως ἦν Ἀβρώνιχος
[8, 94]	οὐ μέντοι αὐτοί γε Κορίνθιοι	ὁμολογέουσι,	ἀλλ᾽ ἐν πρώτοισι σφέας αὐτοὺς
[8, 60]	οὐδενὶ κόσμῳ, Μεγάροισί τε κερδανέομεν	περιεοῦσι	καὶ Αἰγίνῃ καὶ Σαλαμῖνι, ἐν
[8, 104]	ἀμφικτυόσι πᾶσι τοῖσι ἀμφὶ ταύτης	οἰκέουσι	τῆς πόλιος μέλλῃ τι ἐντὸς
[8, 104]	παρὰ βασιλέι· (οἱ δὲ Πηδασέες	οἰκέουσι	ὑπὲρ Ἁλικαρνησσοῦ· ἐν δὲ τοῖσι
[8, 73]	(οἱ δὲ Κυνούριοι αὐτόχθονες ἐόντες	δοκέουσι	μοῦνοι εἶναι Ἴωνες, ἐκδεδωρίευνται δὲ
[8, 129]	τοῦτο λέγοντες εὖ λέγειν ἔμοιγε	δοκέουσι.	τοὺς δὲ περιγενομένους ἀπῆγε Ἀρτάβαζος
[8, 52]	τῆς ἀκροπόλιος ὄχθον, τὸν Ἀθηναῖοι	καλέουσι	Ἀρήιον πάγον, ἐπολιόρκεον τρόπον τοιόνδε·
[8, 98]	τοῦτο τὸ δράμημα τῶν ἵππων	καλέουσι	Πέρσαι ἀγγαρήιον. ~ἡ μὲν δὴ
[8, 41]	καὶ δὴ ὡς ἐόντι ἐπιμήνια	ἐπιτελέουσι	προτιθέντες· τὰ δ᾽ ἐπιμήνια μελιτόεσσα
[8, 98]	ἡ λαμπαδηφορίη τὴν τῷ Ἡφαίστῳ	ἐπιτελέουσι.	τοῦτο τὸ δράμημα τῶν ἵππων
[8, 68]	χρηστοῖσι τῶν ἀνθρώπων κακοὶ δοῦλοι	φιλέουσι	γίνεσθαι, τοῖσι δὲ κακοῖσι χρηστοί.
[8, 13]	ἐγίνετο ἄχαρι. ὡς γὰρ δὴ	πλέουσι	αὐτοῖσι χειμών τε καὶ τὸ
[8, 75]	διαδράντας αὐτούς. (οὔτε γὰρ ἀλλήλοισι	ὁμοφρονέουσι	οὔτε ἀντιστήσονται ὑμῖν, πρὸς ἑωυτούς
[8, 37]	μὲν δὴ ἤιε Δελφῶν τοῖσι	παρεοῦσι	σημανέων τὸ τέρας· οἱ δὲ
[8, 20]	ἔπεσι χρησαμένοισι ἐν τοῖσι τότε	παρεοῦσί	τε καὶ προσδοκίμοισι κακοῖσι παρῆν
[8, 51]	Ἀττικῇ, Καλλιάδεω ἄρχοντος Ἀθηναίοισι. (καὶ	αἱρέουσι	ἔρημον τὸ ἄστυ, καί τινας
[8, 32]	αὐτοὺς μὲν τοὺς Φωκέας οὐκ	αἱρέουσι.	οἳ μὲν γὰρ τῶν Φωκέων
[8, 11]	κατὰ στόμα. (ἐνθαῦτα τριήκοντα νέας	αἱρέουσι	τῶν βαρβάρων καὶ τὸν Γόργου
[8, 114]	καὶ Ἡρακλεῖδαι οἱ ἀπὸ Σπάρτης	αἰτέουσι	φόνου δίκας, ὅτι σφέων τὸν
[8, 65]	ἀκούεις ἐν ταύτῃ τῇ ὁρτῇ	ἰακχάζουσι”	πρὸς ταῦτα εἰπεῖν Δημάρητον σίγα
[8, 94]	πρώτοισι σφέας αὐτοὺς τῆς ναυμαχίης	νομίζουσι	γενέσθαι· μαρτυρέει δέ σφι καὶ
[8, 128]	στρατηγοῖσι ἐπιλεξαμένοισι τὸ βυβλίον καὶ	μαθοῦσι	τὸν αἴτιον τῆς προδοσίης ἔδοξε
[8, 4]	ἔπειθον, μεταβάντες τὸν Ἀθηναίων στρατηγὸν	πείθουσι	Θεμιστοκλέα ἐπὶ μισθῷ τριήκοντα ταλάντοισι,
[8, 40]	αὐτοῖσι ἔσται. ἐπὶ γὰρ τοῖσι	κατήκουσι	πρήγμασι βουλὴν ἔμελλον ποιήσασθαι ὡς
[8, 102]	ἄριστα εἴπασαν, ἐπὶ μέντοι τοῖσι	κατήκουσι	πρήγμασι δοκέει μοι αὐτὸν μέν
[8, 19]	τοσοῦτο παρεγύμνου, ἐπὶ δὲ τοῖσι	κατήκουσι	πρήγμασι τάδε ποιητέα σφι εἶναι
[8, 51]	τὸ ἄστυ, καί τινας ὀλίγους	εὑρίσκουσι	τῶν Ἀθηναίων ἐν τῷ ἱρῷ
[8, 140]	μεγάλα προτεινόντων ἐπ᾽ οἷσι ὁμολογέειν	ἐθέλουσι,	δειμαίνω ὑπὲρ ὑμέων ἐν τρίβῳ
[8, 82]	τρίποδα ἐν τοῖσι τὸν βάρβαρον	κατελοῦσι.	(σὺν δὲ ὦν ταύτῃ τῇ
[8, 107]	ἦσαν Ζωστῆρος πλέοντες οἱ βάρβαροι,	ἀνατείνουσι	γὰρ ἄκραι λεπταὶ τῆς ἠπείρου
[8, 96]	Ἕλληνας, Κωλιάδες δὲ γυναῖκες ἐρετμοῖσι	φρύξουσι	τοῦτο δὲ ἔμελλε ἀπελάσαντος βασιλέος
[8, 114]	τὸ διδόμενον ἐξ ἐκείνου δέκεσθαι.	πέμπουσι	δὴ κήρυκα τὴν ταχίστην Σπαρτιῆται,
[8, 27]	Θερμοπύλῃσι τρῶμα ἐγεγόνεε, αὐτίκα Θεσσαλοὶ	πέμπουσι	κήρυκα ἐς Φωκέας, ἅτε σφι
[8, 62]	πᾶν γὰρ ἡμῖν τοῦ πολέμου	φέρουσι	αἱ νέες. ἀλλ᾽ ἐμοὶ πείθεο.
[8, 3]	τὴν Ἑλλάδα καὶ γνόντες, εἰ	στασιάσουσι	περὶ τῆς ἡγεμονίης, ὡς ἀπολέεται
[8, 15]	μὲν δὴ παρεκελεύοντο ὅκως μὴ	παρήσουσι	ἐς τὴν Ἑλλάδα τοὺς βαρβάρους,
[8, 14]	νέας καί σφι ἀπεχρᾶτο κακῶς	πρήσουσι	ἡσυχίην ἄγειν ἐν τῷ παρεόντι.
[8, 15]	Ἑλληνικὸν στράτευμα διαφθείραντες τοῦ πόρου	κρατήσουσι.	ὡς δὲ ταξάμενοι οἱ Ξέρξεω
[8, 108]	γνώμην ἐτίθετο, λέγων ὡς εἰ	λύσουσι	τὰς σχεδίας, τοῦτ᾽ ἂν μέγιστον
[8, 112]	ἐχρήσατο, λέγων ὡς εἰ μὴ	δώσουσι	τὸ αἰτεόμενον, ἐπάξει τὴν στρατιὴν
[8, 138]	ἐν τῇ χώρῃ ταύτῃ, τῷ	θύουσι	οἱ τούτων τῶν ἀνδρῶν ἀπ᾽
[8, 60]	ἥκιστα ἡμῖν σύμφορον ἐστὶ νέας	ἔχουσι	βαρυτέρας καὶ ἀριθμὸν ἐλάσσονας· τοῦτο
[8, 83]	ἀντιτιθέμενα, ὅσα δὴ ἐν ἀνθρώπου	φύσι	καὶ καταστάσι ἐγγίνεται· (παραινέσας δὲ
[8, 59]	εἶπε ὦ Θεμιστόκλεες, ἐν τοῖσι	ἀγῶσι	οἱ προεξανιστάμενοι ῥαπίζονται” ὁ δὲ
[8, 24]	βασιλεὺς Ξέρξης τῷ βουλομένῳ ὑμέων	παραδίδωσι	ἐκλιπόντα τὴν τάξιν καὶ ἐλθόντα
[8, 97]	συνέδεε, ἵνα ἀντί τε σχεδίης	ἔωσι	καὶ τείχεος, ἀρτέετό τε ἐς
[8, 61]	ἔστ᾽ ἂν διηκόσιαι νέες σφι	ἔωσι	πεπληρωμέναι· οὐδαμοὺς γὰρ Ἑλλήνων αὐτοὺς
[8, 49]	τὸν λόγον τόνδε, ὡς εἰ	νικηθέωσι	τῇ ναυμαχίῃ, ἐν Σαλαμῖνι μὲν
[8, 76]	ἡ νῆσος) ἵνα τοὺς μὲν	περιποιέωσι	τοὺς δὲ διαφθείρωσι. (ἐποίευν δὲ
[8, 126]	ἄλλο στρατόπεδον, οὐκ ἐδικαίου ἐντυχὼν	ἀπεστεῶσι	Ποτιδαιήτῃσι μὴ οὐκ ἐξανδραποδίσασθαι σφέας.
[8, 102]	οὐδέ τι νικῶντες οἱ Ἕλληνες	νικῶσι,	δοῦλον σὸν ἀπολέσαντες· σὺ δέ,
[8, 94]	Ἕλληνας· οἳ δὲ καὶ δὴ	νικῶσι	ὅσον αὐτοὶ ἠρῶντο ἐπικρατήσαντες τῶν
[8, 79]	γενόμενος ὅτι νῦν οὐδ᾽ ἢν	θέλωσι	Κορίνθιοί τε καὶ αὐτὸς Εὐρυβιάδης
[8, 140]	ταύτῃ ἑλέσθων αὐτοί, ἥντινα ἂν	ἐθέλωσι,	ἐόντες αὐτόνομοι· ἱρά τε πάντα
[8, 90]	αὐτοὶ κακοὶ γενόμενοι τοὺς ἀμείνονας	διαβάλλωσι.	(ὅκως γάρ τινα ἴδοι Ξέρξης
[8, 36]	χρημάτων, εἴτε σφέα κατὰ γῆς	κατορύξωσι	εἴτε ἐκκομίσωσι ἐς ἄλλην χώρην.
[8, 63]	τοὺς Ἀθηναίους ἀνεδιδάσκετο, μή σφεας	ἀπολίπωσι,	ἢν πρὸς τὸν Ἰσθμὸν ἀγάγῃ
[8, 143]	μιν ἐπέξιμεν ἀμυνόμενοι καὶ τοῖσι	ἥρωσι,	τῶν ἐκεῖνος οὐδεμίαν ὄπιν ἔχων
[8, 60]	τῶν πρότερον λεχθέντων, ὡς ἐπεὰν	ἀπαείρωσι	ἀπὸ Σαλαμῖνος διαδρήσονται· παρεόντων γὰρ
[8, 57]	ναυμαχέειν, εἶπε (οὔτ᾽ ἄρα, ἤν	ἀπαείρωσι	τὰς νέας ἀπὸ Σαλαμῖνος, περὶ
[8, 76]	τοὺς μὲν περιποιέωσι τοὺς δὲ	διαφθείρωσι.	(ἐποίευν δὲ σιγῇ ταῦτα, ὡς
[8, 141]	Ἀθηναίων, κάρτα τε ἔδεισαν μὴ	ὁμολογήσωσι	τῷ Πέρσῃ Ἀθηναῖοι, αὐτίκα τέ
[8, 97]	ὑποθῆται τοῖσι Ἕλλησι ἢ αὐτοὶ	νοήσωσι	πλέειν ἐς τὸν Ἑλλήσποντον λύσοντες
[8, 36]	σφέα κατὰ γῆς κατορύξωσι εἴτε	ἐκκομίσωσι	ἐς ἄλλην χώρην. ὁ δὲ
[8, 77]	Ἀρτέμιδος χρυσαόρου ἱερὸν ἀκτήν νηυσὶ	γεφυρώσωσι	καὶ εἰναλίην Κυνόσουραν ἐλπίδι μαινομένῃ,
[8, 90]	ἴδοι Ξέρξης τῶν ἑωυτοῦ ἔργον	τι	ἀποδεικνύμενον ἐν τῇ ναυμαχίῃ, κατήμενος
[8, 38]	φεύγοντας σφέας, ἐπικαταβάντες ἀπέκτειναν πλῆθός	τι	αὐτῶν. οἱ δὲ περιεόντες ἰθὺ
[8, 68]	κατὰ θάλασσαν ὅσον ἄνδρες γυναικῶν.	(τί	δὲ πάντως δέει σε ναυμαχίῃσι
[8, 100]	οὐδὲ γὰρ ἐν Πέρσῃσί τοί	τι	δεδήληται τῶν πρηγμάτων, οὐδ᾽ ἐρέεις
[8, 136]	Θεσσαλίην. ~Μαρδόνιος δὲ ἐπιλεξάμενος ὅ	τι	δὴ λέγοντα ἦν τὰ χρηστήρια
[8, 130]	Σάμῳ ἅμα μὲν ἐβουλεύοντο εἴ	τι	δυναίατο κακὸν τοὺς πολεμίους ποιέειν,
[8, 27]	πρῶται ἰδοῦσαι ἐφοβήθησαν, δόξασαι ἄλλο	τι	εἶναι τέρας, καὶ μετὰ τὰς
[8, 104]	ταύτης οἰκέουσι τῆς πόλιος μέλλῃ	τι	ἐντὸς χρόνου ἔσεσθαι χαλεπόν, τότε
[8, 20]	χρησμὸν ὡς οὐδὲν λέγοντα, οὔτε	τι	ἐξεκομίσαντο οὐδὲν οὔτε προσεσάξαντο ὡς
[8, 93]	μιν ζωὴν ἕλῃ· δεινὸν γάρ	τι	ἐποιεῦντο γυναῖκα ἐπὶ τὰς Ἀθήνας
[8, 98]	τῶν ἀγγέλων ἐστὶ οὐδὲν ὅ	τι	θᾶσσον παραγίνεται θνητὸν ἐόν· οὕτω
[8, 58]	νέα ἐκέλευε ἐσβάντα λέγειν, εἴ	τι	θέλει. (ἐνθαῦτα ὁ Θεμιστοκλέης παριζόμενός
[8, 89]	νηυσὶ παριέναι πειρώμενοι ὡς ἀποδεξόμενοί	τι	καὶ αὐτοὶ ἔργον βασιλέι, τῇσι
[8, 90]	καὶ τὴν πόλιν. πρὸς δέ	τι	καὶ προσεβάλετο φίλος ἐὼν Ἀριαράμνης
[8, 137]	εἴη τέρας καὶ φέροι μέγα	τι.	καλέσας δὲ τοὺς θῆτας προηγόρευέ
[8, 21]	Ἀρτεμισίω ἐοῦσι ἀγγέλλειν τριηκοντέρῳ, ἤν	τι	καταλαμβάνῃ νεώτερον τὸν πεζόν. (οὗτος
[8, 140]	(λέγω δὲ ὑμῖν τάδε. νῦν	τί	μαίνεσθε πόλεμον βασιλέι ἀειρόμενοι; οὔτε
[8, 29]	ἠγόρευον τάδε. ὦ Φωκέες, ἤδη	τι	μᾶλλον γνωσιμαχέετε μὴ εἶναι ὅμοιοι
[8, 133]	τε ἦν σφι ἀποπειρήσασθαι. ὅ	τι	μὲν βουλόμενος ἐκμαθεῖν πρὸς τῶν
[8, 109]	τὸν Πέρσην, ἵνα ἢν ἄρα	τί	μιν καταλαμβάνῃ πρὸς Ἀθηναίων πάθος
[8, 87]	βασιλέος Δαμασιθύμου. (εἰ μὲν καί	τι	νεῖκος πρὸς αὐτὸν ἐγεγόνεε ἔτι
[8, 102]	πάθῃ, λόγος οὐδεὶς γίνεται, οὐδέ	τι	νικῶντες οἱ Ἕλληνες νικῶσι, δοῦλον
[8, 41]	δὲ ταῦτα τῆς ἱρείης, μᾶλλόν	τι	οἱ Ἀθηναῖοι καὶ προθυμότερον ἐξέλιπον
[8, 102]	οἱ Ἕλληνες. Μαρδονίου δέ, ἤν	τι	πάθῃ, λόγος οὐδεὶς γίνεται, οὐδέ
[8, 69]	ἐποιεῦντο τοὺς λόγους ὡς κακόν	τι	πεισομένης πρὸς βασιλέος, ὅτι οὐκ
[8, 99]	Ἀθήνας Ξέρξης, ἔτερψε οὕτω δή	τι	Περσέων τοὺς ὑπολειφθέντας ὡς τάς
[8, 26]	οἱ Πέρσαι περὶ τῶν Ἑλλήνων	τί	ποιέοιεν· εἷς δέ τις πρὸ
[8, 15]	Ἀρτεμίσιον. ~τρίτῃ δὲ ἡμέρῃ δεινόν	τι	ποιησάμενοι οἱ στρατηγοὶ τῶν βαρβάρων
[8, 44]	συνεναυμάχησαν Πλαταιέες Ἀθηναίοισι διὰ τοιόνδε	τι	πρῆγμα· ἀπαλλασσομένων τῶν Ἑλλήνων ἀπὸ
[8, 106]	Σάρδισι, ἐνθαῦτα καταβὰς κατὰ δή	τι	πρῆγμα ὁ Ἑρμότιμος ἐς γῆν
[8, 58]	δὲ ἔφη ἐθέλειν οἱ κοινόν	τι	πρῆγμα συμμῖξαι· ὃ δ᾽ αὐτὸν
[8, 95]	ἀνὴρ Ἀθηναῖος, τοῦ καὶ ὀλίγῳ	τι	πρότερον τούτων ἐπεμνήσθην ὡς ἀνδρὸς
[8, 108]	ἄγοντι μέν οἱ ἡσυχίην οὔτε	τι	προχωρέειν οἷόν τε ἔσται τῶν
[8, 106]	ἔργων ἀνοσιωτάτων τὸν βίον κτησάμενε,	τί	σε ἐγὼ κακὸν ἢ αὐτὸς
[8, 65]	οὐκ ἔστι ὅκως οὐ μέγα	τι	σίνος ἔσται τῇ βασιλέος στρατιῇ·
[8, 57]	εἴρετο Μνησίφιλος ἀνὴρ Ἀθηναῖος ὅ	τι	σφι εἴη βεβουλευμένον. πυθόμενος δὲ
[8, 26]	ἱππικόν. ὁ δὲ ἐπείρετο ὅ	τι	τὸ ἄεθλον εἴη σφι κείμενον
[8, 65]	Δημάρητον, εἰρέσθαί τε αὐτὸν ὅ	τι	τὸ φθεγγόμενον εἴη τοῦτο. αὐτὸς
[8, 94]	οὔτε πέμψαντα φανῆναι οὐδένα, οὔτε	τι	τῶν ἀπὸ τῆς στρατιῆς εἰδόσι
[8, 118]	κυματίην. καὶ δὴ μᾶλλον γάρ	τι	χειμαίνεσθαι γεμούσης τῆς νεός, ὥστε
[8, 138]	σημαίνει τις τῶν παρέδρων οἷόν	τι	χρῆμα ποιήσειε ὁ παῖς καὶ
[8, 113]	ὑπῆρχε διαλέγων καὶ εἰ τεοῖσι	τι	χρηστὸν συνῄδεε πεποιημένον· ἓν δὲ
[8, 135]	ἀντὶ Ἑλλάδος, οὐδὲ ἔχειν ὅ	τι	χρήσωνται τῷ παρεόντι πρήγματι· τὸν
[8, 135]	ὅ τι χρήσωνται τῷ παρεόντι	πρήγματι·	τὸν δὲ Εὐρωπέα Μῦν ἐξαρπάσαντα
[8, 77]	πίεσθαι. (χαλκὸς γὰρ χαλκῷ συμμίξεται,	αἵματι	δ᾽ Ἄρης πόντον φοινίξει. τότ᾽
[8, 36]	ἐς πᾶσαν ἀρρωδίην ἀπίκατο, ἐν	δείματι	δὲ μεγάλῳ κατεστεῶτες ἐμαντεύοντο περὶ
[8, 13]	Κοῖλα τῆς Εὐβοίης, φερόμενοι τῷ	πνεύματι	καὶ οὐκ εἰδότες τῇ ἐφέροντο
[8, 135]	μὲν ἑπομένους τῶν Θηβαίων ἐν	θώματι	ἔχεσθαι ἀκούοντας βαρβάρου γλώσσης ἀντὶ
[8, 13]	περ ἐοῦσα νὺξ πολλὸν ἦν	ἔτι	ἀγριωτέρη, τοσούτω ὅσῳ ἐν πελάγεϊ
[8, 8]	μὲν δὴ τρόπῳ τὸ ἐνθεῦτεν	ἔτι	ἀπίκετο ἐς τοὺς Ἓλληνας, οὐκ
[8, 126]	δὲ τῶν Πλαταιικῶν καὶ μᾶλλον	ἔτι	γενόμενος, ἔχων ἓξ μυριάδας στρατοῦ
[8, 129]	τὰς δύο μὲν μοίρας διοδοιπορήκεσαν,	ἔτι	δὲ τρεῖς ὑπόλοιποι ἦσαν, τὰς
[8, 80]	ὅμοιον ἡμῖν ἔσται· οὐ γὰρ	ἔτι	διαδρήσονται, εἴ περ περιεχόμεθα πανταχόθεν,
[8, 117]	τὰς γὰρ σχεδίας οὐκ εὗρον	ἔτι	ἐντεταμένας ἀλλ᾽ ὑπὸ χειμῶνος διαλελυμένας.
[8, 96]	τῶν ναυηγίων ὅσα ταύτῃ ἐτύγχανε	ἔτι	ἐόντα, ἕτοιμοι ἦσαν ἐς ἄλλην
[8, 121]	ἐς Ἰσθμὸν ἀναθεῖναι, ἥ περ	ἔτι	καὶ ἐς ἐμὲ ἦν, τὴν
[8, 39]	πεσόντες ἀπὸ τοῦ Παρνησοῦ λίθοι	ἔτι	καὶ ἐς ἡμέας ἦσαν σόοι,
[8, 22]	μὴ δυνατὸν ποιῆσαι, ὑμεῖς δὲ	ἔτι	καὶ νῦν ἐκ τοῦ μέσου
[8, 6]	ἀπίκατο οἱ βάρβαροι, πυθόμενοι μὲν	ἔτι	καὶ πρότερον περὶ τὸ Ἀρτεμίσιον
[8, 62]	ἡμετέρη τε ἐστὶ ἐκ παλαιοῦ	ἔτι,	καὶ τὰ λόγια λέγει ὑπ᾽
[8, 37]	Προναίης Ἀθηναίης, ἐπιγίνεταί σφι τέρεα	ἔτι	μέζονα τοῦ πρὶν γενομένου τέρεος.
[8, 60]	τὸν Εὐρυβιάδην ἔλεγε ἐκείνων μὲν	ἔτι	οὐδὲν τῶν πρότερον λεχθέντων, ὡς
[8, 86]	τῶν δὲ βαρβάρων οὔτε τεταγμένων	ἔτι	οὔτε σὺν νόῳ ποιεόντων οὐδέν,
[8, 87]	ἐγένετο, ἀπ᾽ ὧν εὐδοκίμησε μᾶλλον	ἔτι	παρὰ βασιλέι. (ἐπειδὴ γὰρ ἐς
[8, 114]	Σπαρτιῆται, ὃς ἐπειδὴ κατέλαβε ἐοῦσαν	ἔτι	πᾶσαν τὴν στρατιὴν ἐν Θεσσαλίῃ,
[8, 57]	νέας ἀπὸ Σαλαμῖνος, περὶ οὐδεμιῆς	ἔτι	πατρίδος ναυμαχήσεις· κατὰ γὰρ πόλις
[8, 87]	τι νεῖκος πρὸς αὐτὸν ἐγεγόνεε	ἔτι	περὶ Ἑλλήσποντον ἐόντων, οὐ μέντοι
[8, 16]	πολλοὶ δὲ ἄνδρες, πολλῷ δ᾽	ἔτι	πλεῦνες νέες τε τῶν βαρβάρων
[8, 111]	ἐπείτε σφι ἀπέδοξε μήτ᾽ ἐπιδιώκειν	ἔτι	προσωτέρω τῶν βαρβάρων τὰς νέας
[8, 69]	γνώμῃ τῇ Ἀρτεμισίης, καὶ νομίζων	ἔτι	πρότερον σπουδαίην εἶναι τότε πολλῷ
[8, 84]	τάδε, ὦ δαιμόνιοι, μέχρι κόσου	ἔτι	πρύμνην ἀνακρούεσθε; ~κατὰ μὲν δὴ
[8, 15]	ἀπὸ Ξέρξεω δειμαίνοντες, οὐκ ἀνέμειναν	ἔτι	τοὺς Ἕλληνας μάχης ἄρξαι, ἀλλὰ
[8, 90]	τοὺς διαβάλλοντας λαβεῖν τοιόνδε μισθόν.	(ἔτι	τούτων ταῦτα λεγόντων ἐνέβαλε νηὶ
[8, 96]	ναυμαχίην, ἐλπίζοντες τῇσι περιεούσῃσι νηυσὶ	ἔτι	χρήσεσθαι βασιλέα. (τῶν δὲ ναυηγίων
[8, 33]	δὲ καὶ τότε καὶ νῦν	ἔτι	χρηστήριον αὐτόθι. καὶ τοῦτο τὸ
[8, 63]	τὰς νέας· ἀπολιπόντων γὰρ Ἀθηναίων	οὐκέτι	ἐγίνοντο ἀξιόμαχοι οἱ λοιποί. ταύτην
[8, 21]	οἳ δὲ ὡς ἐπύθοντο ταῦτα,	οὐκέτι	ἐς ἀναβολὰς ἐποιεῦντο τὴν ἀποχώρησιν,
[8, 118]	Ἠιόνα τὴν ἐπὶ Στρυμόνι, ἐνθεῦτεν	οὐκέτι	ὁδοιπορίῃσι διεχρᾶτο, ἀλλὰ τὴν μὲν
[8, 135]	θώματι ἔχεσθαι ἀκούοντας βαρβάρου γλώσσης	ἀντὶ	Ἑλλάδος, οὐδὲ ἔχειν ὅ τι
[8, 97]	γαύλους τε Φοινικηίους συνέδεε, ἵνα	ἀντί	τε σχεδίης ἔωσι καὶ τείχεος,
[8, 142]	ὅτι οἰκοφθόρησθε χρόνον ἤδη πολλόν.	(ἀντὶ	τούτων δὲ ὑμῖν Λακεδαιμόνιοί τε
[8, 106]	ἀγαθά, δεύτερα δέ οἱ ὑπισχνεύμενος	ἀντὶ	τούτων ὅσα μιν ἀγαθὰ ποιήσει
[8, 121]	ἐπὶ Σούνιον, τὴν δὲ τῷ	Αἴαντι	αὐτοῦ ἐς Σαλαμῖνα. (μετὰ δὲ
[8, 134]	ἑλέσθαι τούτων, ἑωυτῷ ἢ ἅτε	μάντι	χρᾶσθαι ἢ ἅτε συμμάχῳ, τοῦ
[8, 54]	εἴτε καὶ ἐνθύμιόν οἱ ἐγένετο	ἐμπρήσαντι	τὸ ἱρόν. οἱ δὲ φυγάδες
[8, 124]	μιν ὄχῳ τῷ ἐν Σπάρτῃ	καλλιστεύσαντι.	(αἰνέσαντες δὲ πολλά, προέπεμψαν ἀπιόντα
[8, 105]	ἦν) τῷ μεγίστη τίσις ἤδη	ἀδικηθέντι	ἐγένετο πάντων τῶν ἡμεῖς ἴδμεν.
[8, 108]	ἂν ἡσυχίην μὴ ἄγειν, ὡς	ἄγοντι	μέν οἱ ἡσυχίην οὔτε τι
[8, 77]	τοιαῦτα μὲν καὶ οὕτω ἐναργέως	λέγοντι	Βάκιδι ἀντιλογίης χρησμῶν πέρι οὔτε
[8, 110]	καὶ εὔβουλος, πάντως ἕτοιμοι ἦσαν	λέγοντι	πείθεσθαι. (ὡς δὲ οὗτοί οἱ
[8, 68]	δὲ κακοῖσι χρηστοί. σοὶ δὲ	ἐόντι	ἀρίστῳ ἀνδρῶν πάντων κακοὶ δοῦλοι
[8, 41]	τε ταῦτα καὶ δὴ ὡς	ἐόντι	ἐπιμήνια ἐπιτελέουσι προτιθέντες· τὰ δ᾽
[8, 129]	ἐπάιστος ἐγεγόνεε· Ἀρταβάζῳ δὲ ἐπειδὴ	πολιορκέοντι	ἐγεγόνεσαν τρεῖς μῆνες, γίνεται ἄμπωτις
[8, 135]	ἔχειν ὅ τι χρήσωνται τῷ	παρεόντι	πρήγματι· τὸν δὲ Εὐρωπέα Μῦν
[8, 14]	πρήσουσι ἡσυχίην ἄγειν ἐν τῷ	παρεόντι.	τοῖσι δε Ἕλλησι ἐπεβοήθεον νέες
[8, 108]	τέ οἱ ἡ στρατιὴ διαφθερέεται,	ἐπιχειρέοντι	δὲ αὐτῷ καὶ ἔργου ἐχομένῳ
[8, 64]	ἐγίνετο καὶ ἅμα τῷ ἡλίῳ	ἀνιόντι	σεισμὸς ἐγένετο ἔν τε τῇ
[8, 5]	ἄν τοι ὁ Μήδων πέμψειε	ἀπολιπόντι	τοὺς συμμάχους” ταῦτά τε ἅμα
[8, 128]	Ἀρτάβαζος τῇ Ποτιδαίῃ ἐντεταμένως προσεῖχε·	προσέχοντι	δέ οἱ προθύμως συντίθεται προδοσίην
[8, 22]	ἔργῳ, ἐπεὰν συμμίσγωμεν, ἐθελοκακέετε μεμνημένοι	ὅτι	ἀπ᾽ ἡμέων γεγόνατε καὶ ὅτι
[8, 22]	ὅτι ἀπ᾽ ἡμέων γεγόνατε καὶ	ὅτι	ἀρχῆθεν ἡ ἔχθρη πρὸς τὸν
[8, 70]	τοὺς ἀπὸ Πελοποννήσου· ἀρρώδεον δὲ	ὅτι	αὐτοὶ μὲν ἐν Σαλαμῖνι κατήμενοι
[8, 124]	σοφώτατος ἀνὰ πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα.	(ὅτι	δὲ νικῶν οὐκ ἐτιμήθη πρὸς
[8, 118]	δωρήσασθαι χρυσέῃ στεφάνῃ τὸν κυβερνήτην,	ὅτι	δὲ Περσέων πολλοὺς ἀπώλεσε, ἀποταμεῖν
[8, 141]	οἱ Ἀθηναῖοι διατρίβοντες, εὖ ἐπιστάμενοι	ὅτι	ἔμελλον Λακεδαιμόνιοι πεύσεσθαι ἥκοντα παρὰ
[8, 93]	ἐπεδίωξε. εἰ μέν νυν ἔμαθε	ὅτι	ἐν ταύτῃ πλέοι Ἀρτεμισίη, οὐκ
[8, 61]	συμβάλλεσθαι. ταῦτα δέ οἱ προέφερε	ὅτι	ἡλώκεσάν τε καὶ κατείχοντο αἱ
[8, 65]	ἀρίδηλα, ἐρήμου ἐούσης τῆς Ἀττικῆς,	ὅτι	θεῖον τὸ φθεγγόμενον, ἀπ᾽ Ἐλευσῖνος
[8, 110]	ἄριστος καὶ σοφώτατος, φράσοντά τοι	ὅτι	Θεμιστοκλέης ὁ Ἀθηναῖος, σοὶ βουλόμενος
[8, 85]	δὲ εἵνεκα μέμνημαι τούτων μούνων,	ὅτι	Θεομήστωρ μὲν διὰ τοῦτο τὸ
[8, 79]	πατρίδα ἐργάσεται. (λέγω δέ τοι	ὅτι	ἴσον ἐστὶ πολλά τε καὶ
[8, 142]	πιεζευμένοισι μέντοι ὑμῖν συναχθόμεθα, καὶ	ὅτι	καρπῶν ἐστερήθητε διξῶν ἤδη καὶ
[8, 106]	σὲ ἢ τῶν σῶν τινα,	ὅτι	με ἀντ᾽ ἀνδρὸς ἐποίησας τὸ
[8, 118]	γῆν τὸν Ξέρξην, ποιῆσαι τοιόνδε·	ὅτι	μὲν ἔσωσε βασιλέος τὴν ψυχήν,
[8, 79]	γὰρ αὐτόπτης τοι λέγω γενόμενος	ὅτι	νῦν οὐδ᾽ ἢν θέλωσι Κορίνθιοί
[8, 75]	τὰ τῶν Ἑλλήνων πρήγματα) φράσοντα	ὅτι	οἱ Ἕλληνες δρησμὸν βουλεύονται καταρρωδηκότες,
[8, 136]	Ἀμύντεω ἄνδρα Μακεδόνα, ἅμα μὲν	ὅτι	οἱ προσκηδέες οἱ Πέρσαι ἦσαν·
[8, 142]	καρπῶν ἐστερήθητε διξῶν ἤδη καὶ	ὅτι	οἰκοφθόρησθε χρόνον ἤδη πολλόν. (ἀντὶ
[8, 107]	ἐπὶ πολλόν· χρόνῳ δὲ μαθόντες	ὅτι	οὐ νέες εἶεν ἀλλ᾽ ἄκραι,
[8, 109]	οἱ στρατηγοί. ~ὡς δὲ ἔμαθε	ὅτι	οὐ πείσει τούς γε πολλοὺς
[8, 144]	ἐπειδὰν τάχιστα πύθηται τὴν ἀγγελίην	ὅτι	οὐδὲν ποιήσομεν τῶν ἐκεῖνος ἡμέων
[8, 69]	κακόν τι πεισομένης πρὸς βασιλέος,	ὅτι	οὐκ ἔα ναυμαχίην ποιέεσθαι· οἳ
[8, 50]	τε καὶ Πλάταιαν πυθόμενος Θηβαίων	ὅτι	οὐκ ἐμήδιζον. ~ἀπὸ δὲ τῆς
[8, 144]	ἐξεπιστάμενοι τὸ Ἀθηναίων φρόνημα ἀρρωδῆσαι,	ὅτι	οὔτε χρυσός ἐστι γῆς οὐδαμόθι
[8, 143]	καὶ αὐτοὶ τοῦτό γε ἐπιστάμεθα	ὅτι	πολλαπλησίη ἐστὶ τῷ Μήδῳ δύναμις
[8, 144]	προνοίην τὴν πρὸς ἡμέας ἐοῦσαν,	ὅτι	προείδετε ἡμέων οἰκοφθορημένων οὕτω ὥστε
[8, 136]	ἅμα δὲ ὁ Μαρδόνιος πυθόμενος	ὅτι	πρόξεινός τε εἴη καὶ εὐεργέτης
[8, 101]	καὶ Ἀρτεμισίην ἐς συμβουλίην μεταπέμψασθαι,	ὅτι	πρότερον ἐφαίνετο μούνη νοέουσα τὰ
[8, 79]	θέλων αὐτῷ συμμῖξαι· προακηκόεε δὲ	ὅτι	σπεύδοιεν οἱ ἀπὸ Πελοποννήσου ἀνάγειν
[8, 130]	σφι τὴν ἑωυτῶν φυλάσσειν, σταθμεύμενοι	ὅτι	σφέας οὐκ ἐπεδίωξαν φεύγοντας ἐκ
[8, 78]	λόγων πολλός· ᾔδεσαν δὲ οὔκω	ὅτι	σφέας περιεκυκλοῦντο τῇσι νηυσὶ οἱ
[8, 114]	ἀπὸ Σπάρτης αἰτέουσι φόνου δίκας,	ὅτι	σφέων τὸν βασιλέα ἀπέκτεινας ῥυόμενον
[8, 34]	τῇδε, δῆλον βουλόμενοι ποιέειν Ξέρξῃ	ὅτι	τὰ Μήδων Βοιωτοὶ φρονέοιεν. ~οὗτοι
[8, 65]	Ἑλλήνων. οὕτω δὴ αὐτοὺς μαθεῖν	ὅτι	τὸ ναυτικὸν τὸ Ξέρξεω ἀπολέεσθαι
[8, 129]	τοῦ Περσικοῦ πάθεος γενέσθαι τόδε,	ὅτι	τοῦ Ποσειδέωνος ἐς τὸν νηὸν
[8, 112]	τήν τε Ἄνδρον ὡς πολιορκέοιτο	διότι	ἐμήδισε, καὶ Θεμιστοκλέα ὡς εἴη
[8, 8]	θωμάζω δὲ εἰ τὰ λεγόμενα	ἐστὶ	ἀληθέα· λέγεται γὰρ ὡς ἐξ
[8, 141]	τῶν λογίων ὥς σφεας χρεόν	ἐστι	ἅμα τοῖσι ἄλλοισι Δωριεῦσι ἐκπίπτειν
[8, 68]	δὲ ἐοῦσαν γνώμην με δίκαιον	ἐστὶ	ἀποδείκνυσθαι, τὰ τυγχάνω φρονέουσα ἄριστα
[8, 88]	καὶ τὸν ἐπειρέσθαι εἰ ἀληθέως	ἐστὶ	Ἀρτεμισίης τὸ ἔργον, καὶ τοὺς
[8, 41]	προτιθέντες· τὰ δ᾽ ἐπιμήνια μελιτόεσσα	ἐστί.	(αὕτη δὴ ἡ μελιτόεσσα ἐν
[8, 144]	φρόνημα ἀρρωδῆσαι, ὅτι οὔτε χρυσός	ἐστι	γῆς οὐδαμόθι τοσοῦτος οὔτε χώρη
[8, 73]	ἔθνεα τῶν ἑπτὰ τέσσερα ἐπήλυδα	ἐστί,	Δωριέες τε καὶ Αἰτωλοὶ καὶ
[8, 62]	Ἰταλίῃ, ἥ περ ἡμετέρη τε	ἐστὶ	ἐκ παλαιοῦ ἔτι, καὶ τὰ
[8, 60]	ἐν στεινῷ ναυμαχέειν πρὸς ἡμέων	ἐστί,	ἐν εὐρυχωρίῃ δὲ πρὸς ἐκείνων.
[8, 138]	αὐτοὺς ἱππέας ἀπολέοντας. ποταμὸς δὲ	ἐστὶ	ἐν τῇ χώρῃ ταύτῃ, τῷ
[8, 79]	Ἀριστείδης τάδε. ἡμέας στασιάζειν χρεόν	ἐστι	ἔν τε τῷ ἄλλῳ καιρῷ
[8, 100]	ἀγὼν ὁ τὸ πᾶν φέρων	ἐστὶ	ἡμῖν, ἀλλ᾽ ἀνδρῶν τε καὶ
[8, 140]	δύναμις ὑπὲρ ἄνθρωπον ἡ βασιλέος	ἐστὶ	καὶ χεὶρ ὑπερμήκης. (ἢν ὦν
[8, 28]	ἐν γὰρ τῇ ἐσβολῇ ἣ	ἐστὶ	κατὰ Ὑάμπολιν, ἐν ταύτῃ τάφρον
[8, 31]	Δρυοπίς· ἡ δὲ χώρη αὕτη	ἐστὶ	μητρόπολις Δωριέων τῶν ἐν Πελοποννήσῳ.
[8, 57]	Ἑλλὰς ἀβουλίῃσι. ἀλλ᾽ εἴ τις	ἐστὶ	μηχανή, ἴθι καὶ πειρῶ διαχέαι
[8, 60]	ἐς τὸ ἥκιστα ἡμῖν σύμφορον	ἐστὶ	νέας ἔχουσι βαρυτέρας καὶ ἀριθμὸν
[8, 137]	Ἀλεξάνδρου τούτου ἕβδομος γενέτωρ Περδίκκης	ἐστὶ	ὁ κτησάμενος τῶν Μακεδόνων τὴν
[8, 37]	μὲν γὰρ καὶ τοῦτο κάρτα	ἐστί,	ὅπλα ἀρήια αὐτόματα φανῆναι ἔξω
[8, 3]	ἔμφυλος πολέμου ὁμοφρονέοντος τοσούτῳ κάκιον	ἐστὶ	ὅσῳ πόλεμος εἰρήνης. (ἐπιστάμενοι ὦν
[8, 98]	συμφορήν. τούτων δὲ τῶν ἀγγέλων	ἐστὶ	οὐδὲν ὅ τι θᾶσσον παραγίνεται
[8, 68]	Κίλικες καὶ Πάμφυλοι, τῶν ὄφελος	ἐστὶ	οὐδέν” ~ταῦτα λεγούσης πρὸς Μαρδόνιον,
[8, 142]	τυγχάνετε φρονέοντες, ἐπισταμένοισι ὡς βαρβάροισι	ἐστὶ	οὔτε πιστὸν οὔτε ἀληθὲς οὐδέν”
[8, 61]	σιγᾶν τε κελεύων τῷ μὴ	ἐστὶ	πατρὶς καὶ Εὐρυβιάδην οὐκ ἐῶν
[8, 39]	καὶ Αὐτόνοον, τῶν τὰ τεμένεα	ἐστὶ	περὶ τὸ ἱρόν, Φυλάκου μὲν
[8, 79]	(λέγω δέ τοι ὅτι ἴσον	ἐστὶ	πολλά τε καὶ ὀλίγα λέγειν
[8, 144]	ἐς τὴν Ἀττικήν, ἡμέας καιρός	ἐστι	προβοηθῆσαι ἐς τὴν Βοιωτίην” οἳ
[8, 102]	λέγει τάδε. βασιλεῦ, χαλεπὸν μὲν	ἐστὶ	συμβουλευομένῳ τυχεῖν τὰ ἄριστα εἴπασαν,
[8, 118]	βώσαντα τὸν κυβερνήτην εἴ τις	ἐστί	σφι σωτηρίη, (καὶ τὸν εἶπαι
[8, 60]	λέγων τάδε. (ἐν σοὶ νῦν	ἐστὶ	σῶσαι τὴν Ἑλλάδα, ἢν ἐμοὶ
[8, 144]	(πολλά τε γὰρ καὶ μεγάλα	ἐστι	τὰ διακωλύοντα ταῦτα μὴ ποιέειν
[8, 29]	τοσοῦτο δυνάμεθα ὥστε ἐπ᾽ ἡμῖν	ἐστι	τῆς γῆς ἐστερῆσθαι καὶ πρὸς
[8, 22]	ἡμέων γίνεσθε· εἰ δὲ ὑμῖν	ἐστι	τοῦτο μὴ δυνατὸν ποιῆσαι, ὑμεῖς
[8, 142]	(τούτῳ μὲν γὰρ ταῦτα ποιητέα	ἐστί·	τύραννος γὰρ ἐὼν τυράννῳ συγκατεργάζεται·
[8, 143]	τοῦτό γε ἐπιστάμεθα ὅτι πολλαπλησίη	ἐστὶ	τῷ Μήδῳ δύναμις ἤ περ
[8, 60]	ἐν τῇ ἡμῖν καὶ λόγιον	ἐστὶ	τῶν ἐχθρῶν κατύπερθε γενέσθαι. οἰκότα
[8, 135]	τὸ ἱρὸν καλέεται μὲν Πτῷον,	ἔστι	δὲ Θηβαίων, κεῖται δὲ ὑπὲρ
[8, 118]	ἅμα Ξέρξη ἀπικνέονται ἐς Σάρδις.	~ἔστι	δὲ καὶ ἄλλος ὅδε λόγος
[8, 32]	τὰ ἄκρα τοῦ Παρνησοῦ ἀνέβησαν.	ἔστι	δὲ καὶ ἐπιτηδέη δέξασθαι ὅμιλον
[8, 134]	μὲν τῷ Ἰσμηνίῳ Ἀπόλλωνι ἐχρήσατο·	ἔστι	δὲ κατά περ ἐν Ὀλυμπίῃ
[8, 100]	ταῦτα. μηδὲ δυσθύμεε· οὐ γὰρ	ἔστι	Ἕλλησι οὐδεμία ἔκδυσις μὴ οὐ
[8, 55]	δὲ εἵνεκεν τούτων ἐπεμνήσθην, φράσω.	ἔστι	ἐν τῇ ἀκροπόλι ταύτῃ Ἐρεχθέος
[8, 65]	αὐτὸς δὲ εἰπεῖν Δημάρητε, οὐκ	ἔστι	ὅκως οὐ μέγα τι σίνος
[8, 118]	(καὶ τὸν εἶπαι δέσποτα, οὐκ	ἔστι	οὐδεμία, εἰ μὴ τούτων ἀπαλλαγή
[8, 60]	μὲν καὶ τόδε ἐν αὐτοῖσι	ἔνεστι,	τοῦ καὶ περιέχεσθε μάλιστα· ὁμοίως
[8, 73]	μέσου κατέατο· εἰ δὲ ἐλευθέρως	ἔξεστι	εἰπεῖν, ἐκ τοῦ κατήμενοι ἐμήδιζον.
[8, 134]	εἶναι. διὰ τοῦτο μὲν οὐκ	ἔξεστι	Θηβαίων οὐδενὶ αὐτόθι ἐγκατακοιμηθῆναι. ~τότε
[8, 134]	ἐς Ἀμφιάρεω. (Θηβαίων δὲ οὐδενὶ	ἔξεστι	μαντεύεσθαι αὐτόθι διὰ τόδε· ἐκέλευσε
[8, 85]	δ᾽ εὐεργέται βασιλέος ὀροσάγγαι καλέονται	περσιστί.	~περὶ μέν νυν τούτους οὕτω
[8, 132]	στασιῶται σφίσι γενόμενοι ἐπεβούλευον θάνατον	Στράττι	τῷ Χίου τυράννῳ, ἐόντες ἀρχὴν
[8, 71]	γὰρ ἐπύθοντο τάχιστα Πελοποννήσιοι τοὺς	ἀμφὶ	Λεωνίδην ἐν Θερμοπύλῃσι τετελευτηκέναι, συνδραμόντες
[8, 15]	περὶ τοῦ Εὐρίπου, ὥσπερ τοῖσι	ἀμφὶ	Λεωνίδην τὴν ἐσβολὴν φυλάσσειν. οἳ
[8, 113]	τῶν ἄλλων στρατηγῶν. ~οἱ δ᾽	ἀμφὶ	Ξέρξην ἐπισχόντες ὀλίγας ἡμέρας μετὰ
[8, 25]	ἐπὶ τὰς νέας, οἱ δὲ	ἀμφὶ	Ξέρξην ἐς ὁδὸν ὁρμέατο. ~ἧκον
[8, 104]	ἐπεὰν τοῖσι ἀμφικτυόσι πᾶσι τοῖσι	ἀμφὶ	ταύτης οἰκέουσι τῆς πόλιος μέλλῃ
[8, 76]	τὴν Σαλαμῖνα, ἀνῆγον δὲ οἱ	ἀμφὶ	τὴν Κέον τε καὶ τὴν
[8, 80]	περ ἥκεις χρηστὰ ἀπαγγέλλων, αὐτός	σφι	ἄγγειλον. (ἢν γὰρ ἐγὼ αὐτὰ
[8, 99]	καὶ εὐπαθείῃσι. (ἡ δὲ δευτέρη	σφι	ἀγγελίη ἐπεσελθοῦσα συνέχεε οὕτω ὥστε
[8, 29]	τὰ σκέλεα διεφθάρησαν. ~τούτων δή	σφι	ἀμφοτέρων ἔχοντες ἔγκοτον οἱ Θεσσαλοὶ
[8, 137]	καλέσας δὲ τοὺς θῆτας προηγόρευέ	σφι	ἀπαλλάσσεσθαι ἐκ γῆς τῆς ἑωυτοῦ.
[8, 111]	ὀπίσω. ~οἱ δὲ Ἓλληνες, ἐπείτε	σφι	ἀπέδοξε μήτ᾽ ἐπιδιώκειν ἔτι προσωτέρω
[8, 14]	τε εἶχον τὰς νέας καί	σφι	ἀπεχρᾶτο κακῶς πρήσουσι ἡσυχίην ἄγειν
[8, 140]	ποίεε· τοῦτο μὲν τὴν γῆν	σφι	ἀπόδος, τοῦτο δὲ ἄλλην πρὸς
[8, 133]	ἐλθεῖν, τῶν οἷά τε ἦν	σφι	ἀποπειρήσασθαι. ὅ τι μὲν βουλόμενος
[8, 14]	δ᾽ ἐν Ἀφέτῃσι βάρβαροι, ὥς	σφι	ἀσμένοισι ἡμέρη ἐπέλαμψε, ἀτρέμας τε
[8, 84]	νέας ἁπάσας Ἕλληνες, ἀναγομένοισι δέ	σφι	αὐτίκα ἐπεκέατο οἱ βάρβαροι. οἱ
[8, 26]	ἐς ὁδὸν ὁρμέατο. ~ἧκον δέ	σφι	αὐτόμολοι ἄνδρες ἀπ᾽ Ἀρκαδίης ὀλίγοι
[8, 67]	τῶν νεῶν, καὶ ἵζοντο ὥς	σφι	βασιλεὺς ἑκάστῳ τιμὴν ἐδεδώκεε, πρῶτος
[8, 101]	μεταίτιοι πάθεος εἰσί, ἀλλὰ βουλομένοισί	σφι	γένοιτ᾽ ἂν ἀπόδεξις. (ἐμὲ ὦν
[8, 84]	δὲ καὶ τάδε, ὡς φάσμα	σφι	γυναικὸς ἐφάνη, φανεῖσαν δὲ διακελεύσασθαι
[8, 104]	φύει πώγωνα μέγαν. τοῦτο δέ	σφι	δὶς ἤδη ἐγένετο. ~ἐκ τούτων
[8, 13]	φερομένοισι ἐπέπιπτε, καὶ τὸ τέλος	σφι	ἐγίνετο ἄχαρι. ὡς γὰρ δὴ
[8, 6]	τῆς ἀντίης προσπλέειν οὔ κώ	σφι	ἐδόκεε τῶνδε εἵνεκα, μή κως
[8, 71]	Σκιρωνίδα ὁδόν, μετὰ τοῦτο ὥς	σφι	ἔδοξε βουλευομένοισι, οἰκοδόμεον διὰ τοῦ
[8, 64]	τοὺς Αἰακίδας συμμάχους. ὡς δέ	σφι	ἔδοξε, καὶ ἐποίευν ταῦτα· εὐξάμενοι
[8, 141]	τῷ Πέρσῃ Ἀθηναῖοι, αὐτίκα τέ	σφι	ἔδοξε πέμπειν ἀγγέλους. (καὶ δὴ
[8, 57]	Μνησίφιλος ἀνὴρ Ἀθηναῖος ὅ τι	σφι	εἴη βεβουλευμένον. πυθόμενος δὲ πρὸς
[8, 19]	τοῖσι κατήκουσι πρήγμασι τάδε ποιητέα	σφι	εἶναι ἔλεγε, τῶν τε προβάτων
[8, 26]	εἰρωτῶν αὐτοὺς ταῦτα. (οἳ δέ	σφι	ἔλεγον ὡς Ὀλύμπια ἄγουσι καὶ
[8, 7]	οὐδὲ πρότερον ἢ τὸ σύνθημά	σφι	ἔμελλε φανήσεσθαι παρὰ τῶν περιπλεόντων
[8, 68]	φεύξονται. οὔτε γὰρ σῖτος πάρα	σφι	ἐν τῇ νήσῳ ταύτῃ, ὡς
[8, 56]	δὲ ἐν Σαλαμῖνι Ἕλληνες, ὥς	σφι	ἐξηγγέλθη ὡς ἔσχε τὰ περὶ
[8, 30]	ἐπὶ τὴν χώρην ἀποτρέψειν” ~ταῦτά	σφι	ἐπαγγέλλοντο οἱ Θεσσαλοί. οἱ γὰρ
[8, 9]	μετὰ δὲ τοῦτο, ὡς οὐδείς	σφι	ἐπέπλεε, δείλην ὀψίην γινομένην τῆς
[8, 137]	τοῦ βασιλέος αὐτὴ τὰ σιτία	σφι	ἔπεσσε· ἦσαν γὰρ τὸ πάλαι
[8, 130]	οἱ πλεῦνες ἐπεβάτευον. (στρατηγοὶ δέ	σφι	ἐπῆλθον Μαρδόντης τε ὁ Βαγαίου
[8, 71]	ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἵζοντο, καί	σφι	ἐπῆν στρατηγὸς Κλεόμβροτος ὁ Ἀναξανδρίδεω,
[8, 21]	(οὗτος ὦν ὁ Ἀβρώνιχος ἀπικόμενός	σφι	ἐσήμαινε τὰ γεγονότα περὶ Λεωνίδην
[8, 64]	καὶ τῇ θαλάσσῃ. (ἔδοξε δέ	σφι	εὔξασθαι τοῖσι θεοῖσι καὶ ἐπικαλέσασθαι
[8, 54]	ἱππέα Ἀρταβάνῳ ἀγγελέοντα τὴν παρεοῦσάν	σφι	εὐπρηξίην. ἀπὸ δὲ τῆς πέμψιος
[8, 10]	οὐδεὶς αὐτῶν ἀπονοστήσει· οὕτω ἀσθενέα	σφι	ἐφαίνετο εἶναι τὰ τῶν Ἑλλήνων
[8, 27]	πέμπουσι κήρυκα ἐς Φωκέας, ἅτε	σφι	ἔχοντες αἰεὶ χόλον, ἀπὸ δὲ
[8, 51]	τὸ μαντήιον τὸ ἡ Πυθίη	σφι	ἔχρησε, τὸ ξύλινον τεῖχος ἀνάλωτον
[8, 61]	ἐκείνοισι, ἔστ᾽ ἂν διηκόσιαι νέες	σφι	ἔωσι πεπληρωμέναι· οὐδαμοὺς γὰρ Ἑλλήνων
[8, 70]	τότε μέν νυν οὐκ ἐξέχρησέ	σφι	ἡ ἡμέρη ναυμαχίην ποιήσασθαι· νὺξ
[8, 140]	ἐόντες αὐτόνομοι· ἱρά τε πάντα	σφι,	ἢν δὴ βούλωνταί γε ἐμοὶ
[8, 116]	(οἳ δὲ ἀλογήσαντες, ἢ ἄλλως	σφι	θυμὸς ἐγένετο θεήσασθαι τὸν πόλεμον,
[8, 46]	Αἰγινῆται τριήκοντα παρείχοντο. ἦσαν μέν	σφι	καὶ ἄλλαι πεπληρωμέναι νέες, ἀλλὰ
[8, 94]	ναυμαχίης νομίζουσι γενέσθαι· μαρτυρέει δέ	σφι	καὶ ἡ ἄλλη Ἑλλάς. ~Ἀριστείδης
[8, 108]	σχεδίας, τοῦτ᾽ ἂν μέγιστον πάντων	σφι	κακῶν τὴν Ἑλλάδα ἐργάσαιτο. (εἰ
[8, 111]	τε καὶ ἀναγκαίην, οὕτω τέ	σφι	κάρτα δοτέα εἶναι χρήματα, ὑπεκρίναντο
[8, 26]	ὅ τι τὸ ἄεθλον εἴη	σφι	κείμενον περὶ ὅτευ ἀγωνίζονται· οἳ
[8, 94]	κατὰ ἱρὸν Ἀθηναίης Σκιράδος, περιπίπτειν	σφι	κέλητα θείῃ πομπῇ, τὸν οὔτε
[8, 38]	κατ᾽ ἀνθρώπων φύσιν ἔχοντας ἕπεσθαί	σφι	κτείνοντας καὶ διώκοντας. ~τούτους δὲ
[8, 10]	στρατηγοὶ ἐπιπλέοντας νηυσὶ ὀλίγῃσι, πάγχυ	σφι	μανίην ἐπενείκαντες ἀνῆγον καὶ αὐτοὶ
[8, 114]	δεικνὺς ἐς τοῦτον εἶπε τοιγὰρ	σφι	Μαρδόνιος ὅδε δίκας δώσει τοιαύτας
[8, 68]	τοὺς ἐκεῖθεν αὐτῶν ἥκοντας, οὐδέ	σφι	μελήσει πρὸ τῶν Ἀθηνέων ναυμαχέειν.
[8, 1]	καὶ πεντηκοντέρους δύο· Λοκροὶ δέ	σφι	οἱ Ὀπούντιοι ἐπεβοήθεον πεντηκοντέρους ἔχοντες
[8, 15]	στρατηγοὶ τῶν βαρβάρων νέας οὕτω	σφι	ὀλίγας λυμαίνεσθαι, καὶ τὸ ἀπὸ
[8, 136]	τε κατὰ τὴν θάλασσαν συντυχόντα	σφι	παθήματα κατεργασαμένους μάλιστα Ἀθηναίους ἐπίστατο.
[8, 41]	ἀπολελοιπυίης τὴν ἀκρόπολιν. ὡς δέ	σφι	πάντα ὑπεξέκειτο, ἔπλεον ἐς τὸ
[8, 53]	τοὺς ἱκέτας ἐφόνευον· ἐπεὶ δέ	σφι	πάντες κατέστρωντο, τὸ ἱρὸν συλήσαντες
[8, 1]	(καὶ Χαλκιδέες ἐπλήρουν εἴκοσι, Ἀθηναίων	σφι	παρεχόντων τὰς νέας, Αἰγινῆται δὲ
[8, 19]	ἐς τὴν Ἑλλάδα. ταῦτα ἤρεσέ	σφι	ποιέειν, καὶ αὐτίκα πῦρ ἀνακαυσάμενοι
[8, 20]	οὐδὲν οὔτε προσεσάξαντο ὡς παρεσομένου	σφι	πολέμου, περιπετέα τε ἐποιήσαντο σφίσι
[8, 76]	τοὺς μή” ~ὃ μὲν ταῦτά	σφι	σημήνας ἐκποδὼν ἀπαλλάσσετο· τοῖσι δὲ
[8, 80]	ποιεύντων τῶν βαρβάρων ταῦτα. ἀλλά	σφι	σήμηνον αὐτὸς παρελθὼν ὡς ἔχει.
[8, 67]	Ξέρξης ἐπὶ τὰς νέας, ἐθέλων	σφι	συμμῖξαί τε καὶ πυθέσθαι τῶν
[8, 20]	τε καὶ προσδοκίμοισι κακοῖσι παρῆν	σφι	συμφορῇ χρᾶσθαι πρὸς τὰ μέγιστα.
[8, 98]	ἐς Πέρσας ἀγγελέοντα τὴν παρεοῦσάν	σφι	συμφορήν. τούτων δὲ τῶν ἀγγέλων
[8, 120]	ἐς Ἄβδηρα καὶ ξεινίην τέ	σφι	συνθέμενος καὶ δωρησάμενος αὐτοὺς ἀκινάκῃ
[8, 86]	νόῳ ποιεόντων οὐδέν, ἔμελλε τοιοῦτό	σφι	συνοίσεσθαι οἷόν περ ἀπέβη. καίτοι
[8, 118]	τὸν κυβερνήτην εἴ τις ἐστί	σφι	σωτηρίη, (καὶ τὸν εἶπαι δέσποτα,
[8, 109]	οἱ ἄλλοι μὴ βουλοίατο) ἔλεγέ	σφι	τάδε. (καὶ αὐτὸς ἤδη πολλοῖσι
[8, 79]	τῶν πολεμίων κύκλῳ. ἀλλ᾽ ἐσελθών	σφι	ταῦτα σήμηνον” ὃ δ᾽ ἀμείβετο
[8, 37]	ἱρὸν τῆς Προναίης Ἀθηναίης, ἐπιγίνεταί	σφι	τέρεα ἔτι μέζονα τοῦ πρὶν
[8, 130]	ἐς τὴν Ἰωνίην ἀλλ᾽ ἀποχρήσειν	σφι	τὴν ἑωυτῶν φυλάσσειν, σταθμεύμενοι ὅτι
[8, 49]	ἐόντες πολιορκήσονται ἐν νήσῳ, ἵνα	σφι	τιμωρίη οὐδεμία ἐπιφανήσεται, πρὸς δὲ
[8, 19]	ταύτην, συλλέξας τοὺς στρατηγοὺς ἔλεγέ	σφι	ὡς δοκέοι ἔχειν τινὰ παλάμην,
[8, 115]	καταδρέποντες κατήσθιον, ὁμοίως τῶν τε	ἡμέρωι	καὶ τῶν ἀγρίων, καὶ ἔλειπον