HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte � l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte � l'hypertexte

H�rodote, Histoires, livre VIII

Liste des contextes (ordre alphab�tique inverse)

κ = 3 formes diff�rentes pour 139 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, chapitre

[8, 136]   οὔνομα τοῦ μητροπάτορος, τῷ δὴ ἐκ βασιλέος τῆς Φρυγίης ἐδόθη Ἀλάβανδα

[8, 137]   τοὺς θῆτας προηγόρευέ σφι ἀπαλλάσσεσθαι ἐκ γῆς τῆς ἑωυτοῦ. (οἳ δὲ

[8, 137]   τε καὶ Ἀέροπος καὶ Περδίκκης, ἐκ δὲ Ἰλλυριῶν ὑπερβαλόντες ἐς τὴν

[8, 12]   κατὰ Πήλιον, ὑπέλαβε ναυμαχίη καρτερή, ἐκ δὲ τῆς ναυμαχίης ὄμβρος τε

[8, 37]   αὐτοὺς καὶ κατέβαλον συχνούς σφεων, ἐκ δὲ τοῦ ἱροῦ τῆς Προναίης

[8, 65]   (τὸν μὲν δὴ ταῦτα παραινέειν, ἐκ δὲ τοῦ κονιορτοῦ καὶ τῆς

[8, 113]   (ταῦτα μὲν ἔθνεα ὅλα εἵλετο, ἐκ δὲ τῶν ἄλλων συμμάχων ἐξελέγετο

[8, 126]   Πέρσῃσι λόγιμος καὶ πρόσθε ἐών, ἐκ δὲ τῶν Πλαταιικῶν καὶ μᾶλλον

[8, 114]   ἦν περὶ Θεσσαλίην, χρηστήριον ἐληλύθεε ἐκ Δελφῶν Λακεδαιμονίοισι, Ξέρξην αἰτέειν δίκας

[8, 101]   ἀπολεξάμενον” ~ταῦτα ἀκούσας Ξέρξης ὡς ἐκ κακῶν ἐχάρη τε καὶ ἥσθη,

[8, 6]   ἐπιχειρέειν, εἴ κως ἕλοιεν αὐτάς. (ἐκ μὲν δὴ τῆς ἀντίης προσπλέειν

[8, 31]   ἡγεμόνες τῷ βαρβάρῳ τῆς ὁδοῦ. ἐκ μὲν δὴ τῆς Τρηχινίης ἐς

[8, 43]   παρείχοντο Ἀθηναῖοι. ~ἐστρατεύοντο δὲ οἵδε· ἐκ μὲν Πελοποννήσου Λακεδαιμόνιοι ἑκκαίδεκα νέας

[8, 73]   ἓν δὲ ἔθνος τὸ Ἀχαιϊκὸν ἐκ μὲν Πελοποννήσου οὐκ ἐξεχώρησε, ἐκ

[8, 37]   τῆς Προναίης Ἀθηναίης, ἐν τούτῳ ἐκ μὲν τοῦ οὐρανοῦ κεραυνοὶ αὐτοῖσι

[8, 73]   ἐκ μὲν Πελοποννήσου οὐκ ἐξεχώρησε, ἐκ μέντοι τῆς ἑωυτῶν, οἰκέει δὲ

[8, 62]   ἥ περ ἡμετέρη τε ἐστὶ ἐκ παλαιοῦ ἔτι, καὶ τὰ λόγια

[8, 97]   ταῦτα πρήσσοντα εὖ ἠπιστέατο ὡς ἐκ παντὸς νόου παρεσκεύασται μένων πολεμήσειν·

[8, 123]   πρῶτον καὶ τὸν δεύτερον κρίνοντες ἐκ πάντων, ἐνθαῦτα πᾶς τις αὐτῶν

[8, 83]   ποιησάμενοι, προηγόρευε εὖ ἔχοντα μὲν ἐκ πάντων Θεμιστοκλέης, τὰ δὲ ἔπεα

[8, 141]   ἅμα τοῖσι ἄλλοισι Δωριεῦσι ἐκπίπτειν ἐκ Πελοποννήσου ὑπὸ Μήδων τε καὶ

[8, 87]   ἔχω γε εἰπεῖν οὔτε εἰ ἐκ προνοίης αὐτὰ ἐποίησε, οὔτε εἰ

[8, 64]   πᾶσι τοῖσι θεοῖσι, αὐτόθεν μὲν ἐκ Σαλαμῖνος Αἴαντά τε καὶ Τελαμῶνα

[8, 130]   ὅτι σφέας οὐκ ἐπεδίωξαν φεύγοντας ἐκ Σαλαμῖνος ἀλλ᾽ ἄσμενοι ἀπαλλάσσοντο. κατὰ

[8, 126]   ναυτικὸς τοῖσι Πέρσῃσι οἰχώκεε φεύγων ἐκ Σαλαμῖνος, ἐκ τοῦ φανεροῦ ἀπέστασαν

[8, 130]   ὡς προσέμιξε τῇ Ἀσίῃ φεύγων ἐκ Σαλαμῖνος καὶ βασιλέα τε καὶ

[8, 27]   δὲ δεκάτη ἐγένετο τῶν χρημάτων ἐκ ταύτης τῆς μάχης οἱ μεγάλοι

[8, 40]   παῖδάς τε καὶ γυναῖκας ὑπεξαγάγωνται ἐκ τῆς Ἀττικῆς, πρὸς δὲ καὶ

[8, 115]   οἳ δὲ τὴν ποίην τὴν ἐκ τῆς γῆς ἀναφυομένην καὶ τῶν

[8, 32]   οὐκ ἐδόκεε Θεσσαλοῖσι. ~ὡς δὲ ἐκ τῆς Δωρίδος ἐς τὴν Φωκίδα

[8, 44]   νυν Πελοποννησίων ἐστρατεύοντο, οἱ δὲ ἐκ τῆς ἔξω ἠπείρου, Ἀθηναῖοι μὲν

[8, 100]   τῶν νεῶν πειρήσεται ἀντιωθῆναι οὔτ᾽ ἐκ τῆς ἠπείρου τῆσδε· οἵ τε

[8, 117]   ἔλαβον, οἱ δὲ Πέρσαι ὡς ἐκ τῆς Θρηίκης πορευόμενοι ἀπίκοντο ἐπὶ

[8, 88]   εὐτυχίην γενόμενα, καὶ τὸ τῶν ἐκ τῆς Καλυνδικῆς νεὸς μηδένα ἀποσωθέντα

[8, 125]   ἴδμεν Σπαρτιῆται προέπεμψαν. ~ὡς δὲ ἐκ τῆς Λακεδαίμονος ἀπίκετο ἐς τὰς

[8, 18]   οἱ δὲ Ἕλληνες ὡς διακριθέντες ἐκ τῆς ναυμαχίης ἀπηλλάχθησαν, τῶν μὲν

[8, 100]   ὁρῶν μὲν Ξέρξην συμφορὴν μεγάλην ἐκ τῆς ναυμαχίης ποιεύμενον, ὑποπτεύων δὲ

[8, 43]   ὑπὸ Ἡρακλέος τε καὶ Μηλιέων ἐκ τῆς νῦν Δωρίδος καλεομένης χώρης

[8, 136]   θυγατέρα, Βουβάρης ἀνὴρ Πέρσης ἔσχε, ἐκ τῆς οἱ ἐγεγόνεε Ἀμύντης ὁ

[8, 132]   οἱ λοιποὶ ἓξ ἐόντες ὑπεξέσχον ἐκ τῆς Χίου καὶ ἐς Σπάρτην

[8, 127]   ἐπολιόρκεε· εἶχον δὲ αὐτὴν Βοττιαῖοι ἐκ τοῦ Θερμαίου κόλπου ἐξαναστάντες ὑπὸ

[8, 73]   εἰ δὲ ἐλευθέρως ἔξεστι εἰπεῖν, ἐκ τοῦ κατήμενοι ἐμήδιζον. ~οἳ μὲν

[8, 119]   γὰρ δὴ ταῦτα οὕτω εἰρέθη ἐκ τοῦ κυβερνήτεω πρὸς Ξέρξην, ἐν

[8, 37]   τοῦ νηοῦ ὅπλα προκείμενα ἔσωθεν ἐκ τοῦ μεγάρου ἐξενηνειγμένα ἱρά, τῶν

[8, 22]   ὑμεῖς δὲ ἔτι καὶ νῦν ἐκ τοῦ μέσου ἡμῖν ἕζεσθε καὶ

[8, 73]   λοιπαὶ πόλιες, πάρεξ τῶν κατέλεξα, ἐκ τοῦ μέσου κατέατο· εἰ δὲ

[8, 60]   πρὸς πολλάς, ἢν τὰ οἰκότα ἐκ τοῦ πολέμου ἐκβαίνῃ, πολλὸν κρατήσομεν·

[8, 55]   ἐς τὸ ἱρόν, ὥρων βλαστὸν ἐκ τοῦ στελέχεος ὅσον τε πηχυαῖον

[8, 75]   ὑπὸ τῶν Πελοποννησίων, λαθὼν ἐξέρχεται ἐκ τοῦ συνεδρίου, ἐξελθὼν δὲ πέμπει

[8, 56]   τε ἐγίνετο καὶ οἳ διαλυθέντες ἐκ τοῦ συνεδρίου ἐσέβαινον ἐς τὰς

[8, 107]   βασιλέος τὰς νέας οἱ στρατηγοὶ ἐκ τοῦ Φαλήρου ἀπῆγον ὀπίσω ἐς

[8, 126]   Πέρσῃσι οἰχώκεε φεύγων ἐκ Σαλαμῖνος, ἐκ τοῦ φανεροῦ ἀπέστασαν ἀπὸ τῶν

[8, 105]   Πανιώνιος ἐξέταμε πολλούς, ἅτε ποιεύμενος ἐκ τούτου τὴν ζόην, καὶ δὴ

[8, 105]   δέ σφι δὶς ἤδη ἐγένετο. ~ἐκ τούτων δὴ τῶν Πηδασέων ὁ

[8, 66]   Ξέρξεω ναυτικὸν στρατὸν ταχθέντες, ἐπειδὴ ἐκ Τρηχῖνος θεησάμενοι τὸ τρῶμα τὸ

[8, 21]   ταῦτα ἔπρησσον, παρῆν δὲ ὁ ἐκ Τρηχῖνος κατάσκοπος. ἦν μὲν γὰρ

[8, 42]   ὁ τῶν Ἑλλήνων ναυτικὸς στρατὸς ἐκ Τροίζηνος· ἐς γὰρ Πώγωνα τὸν

[8, 5]   οἱ μεταλαβόντες τούτων τῶν χρημάτων ἐκ τῶν Ἀθηνέων ἐλθεῖν ἐπὶ τῷ

[8, 100]   ὑποπτεύων δὲ αὐτὸν δρησμὸν βουλεύειν ἐκ τῶν Ἀθηνέων, φροντίσας πρὸς ἑωυτὸν

[8, 53]   δυνάμενον σφέας ἑλεῖν. ~χρόνῳ δ᾽ ἐκ τῶν ἀπόρων ἐφάνη δή τις

[8, 87]   ἢ Ἑλληνίδα εἶναι ἢ αὐτομολέειν ἐκ τῶν βαρβάρων καὶ αὐτοῖσι ἀμύνειν,

[8, 121]   τὰ ἀκροθίνια ἀπέπεμψαν ἐς Δελφούς, ἐκ τῶν ἐγένετο ἀνδριὰς ἔχων ἐν

[8, 71]   Λεωνίδην ἐν Θερμοπύλῃσι τετελευτηκέναι, συνδραμόντες ἐκ τῶν πολίων ἐς τὸν Ἰσθμὸν

[8, 105]   πάντα ἐδυστύχεε ὁ Ἑρμότιμος, ἀπικνέεται ἐκ τῶν Σαρδίων παρὰ βασιλέα μετ᾽

[8, 100]   τὴν στρατιήν, ἄλλην ἔχω καὶ ἐκ τῶνδε βουλήν. (σὺ Πέρσας, βασιλεῦ,

[8, 130]   βασιλέα τε καὶ τὴν στρατιὴν ἐκ Χερσονήσου διεπόρθμευσε ἐς Ἄβυδον, ἐχειμέριζε

[8, 12]   γὰρ ἢ καὶ ἀναπνεῦσαι σφέας ἔκ τε τῆς ναυηγίης καὶ τοῦ

[8, 58]   προστιθείς, ἐς ὃ ἀνέγνωσε χρηίζων ἔκ τε τῆς νεὸς ἐκβῆναι συλλέξαι

[8, 32]   ἐσέβαλον, αὐτοὺς μὲν τοὺς Φωκέας οὐκ αἱρέουσι. οἳ μὲν γὰρ τῶν

[8, 133]   περὶ τῶν παρεόντων πρηγμάτων καὶ οὐκ ἄλλων πέρι πέμψαι. ~οὗτος ὁ

[8, 140]   γὰρ ἐνώρων τοῦτο ἐν ὑμῖν, οὐκ ἄν κοτε ἐς ὑμέας ἦλθον

[8, 93]   ὅτι ἐν ταύτῃ πλέοι Ἀρτεμισίη, οὐκ ἂν ἐπαύσατο πρότερον ἢ εἷλέ

[8, 144]   ὁμότροπα, τῶν προδότας γενέσθαι Ἀθηναίους οὐκ ἂν εὖ ἔχοι. (ἐπίστασθέ τε

[8, 119]   δ᾽ ἐρετέων ἐόντων Φοινίκων ὅκως οὐκ ἂν ἴσον πλῆθος τοῖσι Πέρσῃσι

[8, 119]   μίαν οὐκ ἔχω ἀντίξοον μὴ οὐκ ἂν ποιῆσαι βασιλέα τοιόνδε, τοὺς

[8, 15]   καὶ τὸ ἀπὸ Ξέρξεω δειμαίνοντες, οὐκ ἀνέμειναν ἔτι τοὺς Ἕλληνας μάχης

[8, 3]   εἰρήνης. (ἐπιστάμενοι ὦν αὐτὸ τοῦτο οὐκ ἀντέτεινον ἀλλ᾽ εἶκον, μέχρι ὅσου

[8, 115]   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἤλαυνε, ἀπιὼν οὐκ ἀπέλαβε, ἀλλὰ δόντες οἱ Παίονες

[8, 36]   χώρην. ὁ δὲ θεός σφεας οὐκ ἔα κινέειν, φὰς αὐτὸς ἱκανὸς

[8, 69]   τι πεισομένης πρὸς βασιλέος, ὅτι οὐκ ἔα ναυμαχίην ποιέεσθαι· οἳ δὲ

[8, 126]   ἥκειν ἐς τὸ ἄλλο στρατόπεδον, οὐκ ἐδικαίου ἐντυχὼν ἀπεστεῶσι Ποτιδαιήτῃσι μὴ

[8, 31]   βάρβαροι· ἐμήδιζόν τε γὰρ καὶ οὐκ ἐδόκεε Θεσσαλοῖσι. ~ὡς δὲ ἐκ

[8, 111]   νησιωτέων αἰτηθέντες πρὸς Θεμιστοκλέος χρήματα οὐκ ἔδοσαν, ἀλλὰ προϊσχομένου Θεμιστοκλέος λόγον

[8, 46]   καὶ Μήλιοι ἐστρατεύοντο· οὗτοι γὰρ οὐκ ἔδοσαν μοῦνοι νησιωτέων τῷ βαρβάρῳ

[8, 60]   γίνεσθαι· μὴ δὲ οἰκότα βουλευομένοισι οὐκ ἐθέλει οὐδὲ ὁ θεὸς προσχωρέειν

[8, 13]   Εὐβοίης, φερόμενοι τῷ πνεύματι καὶ οὐκ εἰδότες τῇ ἐφέροντο ἐξέπιπτον πρὸς

[8, 16]   ἀλλήλας· ὅμως μέντοι ἀντεῖχε καὶ οὐκ εἶκε· δεινὸν γὰρ χρῆμα ἐποιεῦντο

[8, 77]   δὲ οὐκ ἔχω ἀντιλέγειν ὡς οὐκ εἰσὶ ἀληθέες, οὐ βουλόμενος ἐναργέως

[8, 144]   ἐκπέμπετε. (ὡς γὰρ ἡμεῖς εἰκάζομεν, οὐκ ἑκὰς χρόνου παρέσται ὁ βάρβαρος

[8, 111]   ἀνήκοντας, καὶ θεοὺς δύο ἀχρήστους οὐκ ἐκλείπειν σφέων τὴν νῆσον ἀλλ᾽

[8, 80]   ὑπὸ Μήδων· ἔδεε γάρ, ὅτε οὐκ ἑκόντες ἤθελον ἐς μάχην κατίστασθαι

[8, 51]   ἅμα μὲν ὑπ᾽ ἀσθενείης βίου οὐκ ἐκχωρήσαντες ἐς Σαλαμῖνα, πρὸς δὲ

[8, 66]   Φαλήρῳ. ὡς μὲν ἐμοὶ δοκέειν, οὐκ ἐλάσσονες ἐόντες ἀριθμὸν ἐσέβαλον ἐς

[8, 113]   οὗτοι δὲ τὸ πλῆθος μὲν οὐκ ἐλάσσονες ἦσαν τῶν Περσέων, ῥώμῃ

[8, 74]   δρόμου θέοντες καὶ τῇσι νηυσὶ οὐκ ἐλπίζοντες ἐλλάμψεσθαι· οἳ δὲ ἐν

[8, 50]   καὶ Πλάταιαν πυθόμενος Θηβαίων ὅτι οὐκ ἐμήδιζον. ~ἀπὸ δὲ τῆς διαβάσιος

[8, 30]   Φωκέες μοῦνοι τῶν ταύτῃ ἀνθρώπων οὐκ ἐμήδιζον, κατ᾽ ἄλλο μὲν οὐδέν,

[8, 7]   τῶν νεῶν τὰς ταχθείσας, αὐτοὶ οὐκ ἐν νόῳ ἔχοντες ταύτης τῆς

[8, 126]   ἐδικαίου ἐντυχὼν ἀπεστεῶσι Ποτιδαιήτῃσι μὴ οὐκ ἐξανδραποδίσασθαι σφέας. (οἱ γὰρ Ποτιδαιῆται,

[8, 134]   εἵλοντο εἶναι. διὰ τοῦτο μὲν οὐκ ἔξεστι Θηβαίων οὐδενὶ αὐτόθι ἐγκατακοιμηθῆναι.

[8, 70]   κατ᾽ ἡσυχίην. τότε μέν νυν οὐκ ἐξέχρησέ σφι ἡ ἡμέρη ναυμαχίην

[8, 73]   τὸ Ἀχαιϊκὸν ἐκ μὲν Πελοποννήσου οὐκ ἐξεχώρησε, ἐκ μέντοι τῆς ἑωυτῶν,

[8, 125]   δι᾽ ἑωυτόν. (ὁ δέ, ἐπείτε οὐκ ἐπαύετο λέγων ταῦτα ὁ Τιμόδημος,

[8, 130]   ἑωυτῶν φυλάσσειν, σταθμεύμενοι ὅτι σφέας οὐκ ἐπεδίωξαν φεύγοντας ἐκ Σαλαμῖνος ἀλλ᾽

[8, 108]   νυν ναυτικὸν τὸν Ξέρξεω στρατὸν οὐκ ἐπεῖδον διώξαντες μέχρι Ἄνδρου, ἐς

[8, 4]   τοὺς οἰκέτας ὑπεκθέωνται. ὡς δ᾽ οὐκ ἔπειθον, μεταβάντες τὸν Ἀθηναίων στρατηγὸν

[8, 81]   οἱ γὰρ πλεῦνες τῶν στρατηγῶν οὐκ ἐπείθοντο τὰ ἐσαγγελθέντα. ~ἀπιστεόντων δὲ

[8, 129]   οἱ μὲν δὴ νέειν αὐτῶν οὐκ ἐπιστάμενοι διεφθείροντο, τοὺς δὲ ἐπισταμένους

[8, 89]   ἐν τῇ θαλάσσῃ διεφθάρησαν νέειν οὐκ ἐπιστάμενοι. ἐπεὶ δὲ αἱ πρῶται

[8, 30]   μηδίζειν, εἰ ἄλλως βουλοίατο· ἀλλ᾽ οὐκ ἔσεσθαι ἑκόντες εἶναι προδόται τῆς

[8, 31]   ταύτην ὦν τὴν Δωρίδα γῆν οὐκ ἐσίναντο ἐσβαλόντες οἱ βάρβαροι· ἐμήδιζόν

[8, 65]   τοῦτο. αὐτὸς δὲ εἰπεῖν Δημάρητε, οὐκ ἔστι ὅκως οὐ μέγα τι

[8, 118]   σωτηρίη, (καὶ τὸν εἶπαι δέσποτα, οὐκ ἔστι οὐδεμία, εἰ μὴ τούτων

[8, 124]   τὴν Ἑλλάδα. (ὅτι δὲ νικῶν οὐκ ἐτιμήθη πρὸς τῶν ἐν Σαλαμῖνι

[8, 117]   ἐς Ἄβυδον· τὰς γὰρ σχεδίας οὐκ εὗρον ἔτι ἐντεταμένας ἀλλ᾽ ὑπὸ

[8, 2]   Εὐρυβιάδην Εὐρυκλείδεω· οἱ γὰρ σύμμαχοι οὐκ ἔφασαν, ἢν μὴ ὁ Λάκων

[8, 60]   διαδρήσονται· παρεόντων γὰρ τῶν συμμάχων οὐκ ἔφερέ οἱ κόσμον οὐδένα κατηγορέειν·

[8, 113]   Ὑδάρνεος τοῦ στρατηγοῦ (οὗτος γὰρ οὐκ ἔφη λείψεσθαι βασιλέος) μετὰ δὲ

[8, 68]   πάντως δέει σε ναυμαχίῃσι ἀνακινδυνεύειν; οὐκ ἔχεις μὲν τὰς Ἀθήνας, τῶν

[8, 87]   ὑπὸ νεὸς Ἀττικῆς· καὶ ἣ οὐκ ἔχουσα διαφυγεῖν, ἔμπροσθε γὰρ αὐτῆς

[8, 77]   οὐδὲν ἀποκοιμηθέντες παραρτέοντο. ~χρησμοῖσι δὲ οὐκ ἔχω ἀντιλέγειν ὡς οὐκ εἰσὶ

[8, 119]   Ξέρξην, ἐν μυρίῃσι γνώμῃσι μίαν οὐκ ἔχω ἀντίξοον μὴ οὐκ ἂν

[8, 8]   ἔτι ἀπίκετο ἐς τοὺς Ἓλληνας, οὐκ ἔχω εἰπεῖν ἀτρεκέως, θωμάζω δὲ

[8, 112]   τινὲς καὶ ἄλλοι ἔδοσαν νησιωτέων, οὐκ ἔχω εἰπεῖν, δοκέω δὲ τινὰς

[8, 128]   ὅντινα μὲν τρόπον ἀρχήν, ἔγωγε οὐκ ἔχω εἰπεῖν (οὐ γὰρ ὦν

[8, 87]   ~κατὰ μὲν δὴ τοὺς ἄλλους οὐκ ἔχω μετεξετέρους εἰπεῖν ἀτρεκέως ὡς

[8, 133]   πρὸς τῶν χρηστηρίων ταῦτα ἐνετέλλετο, οὐκ ἔχω φράσαι· οὐ γὰρ ὦν

[8, 61]   μὴ ἐστὶ πατρὶς καὶ Εὐρυβιάδην οὐκ ἐῶν ἐπιψηφίζειν ἀπόλι ἀνδρί· πόλιν

[8, 101]   ναυμαχίης εὖ συνεβούλευσας τῆς γενομένης οὐκ ἐῶσα ποιέεσθαι, νῦν τε συμβούλευσον

[8, 18]   ἐπεκράτεον, τρηχέως δὲ περιεφθέντες, καὶ οὐκ ἥκιστα Ἀθηναῖοι τῶν αἱ ἡμίσεαι

[8, 70]   εἶχε δέος τε καὶ ἀρρωδίη, οὐκ ἥκιστα δὲ τοὺς ἀπὸ Πελοποννήσου·

[8, 41]   καὶ δὴ καὶ τοῦδε εἵνεκα οὐκ ἥκιστα. λέγουσι Ἀθηναῖοι ὄφιν μέγαν

[8, 109]   διώκωμεν ἄνδρας φεύγοντας. (τάδε γὰρ οὐκ ἡμεῖς κατεργασάμεθα, ἀλλὰ θεοί τε

[8, 121]   νέα. ~οἱ δὲ Ἕλληνες ἐπείτε οὐκ οἷοί τε ἐγίνοντο ἐξελεῖν τὴν

[8, 140]   πείθεσθαι Μαρδονίῳ. (ἐνορῶ γὰρ ὑμῖν οὐκ οἵοισί τε ἐσομένοισι τὸν πάντα

[8, 98]   ἀνὴρ τεταγμένος· τοὺς οὔτε νιφετός, οὐκ ὄμβρος, οὐ καῦμα, οὐ νὺξ

[8, 37]   τοῦ μεγάρου ἐξενηνειγμένα ἱρά, τῶν οὐκ ὅσιον ἦν ἅπτεσθαι ἀνθρώπων οὐδενί.

[8, 99]   ἀπλέτῳ, Μαρδόνιον ἐν αἰτίῃ τιθέντες. οὐκ οὕτω δὲ περὶ τῶν νεῶν

[8, 74]   Σαλαμῖνι ὅμως ταῦτα πυνθανόμενοι ἀρρώδεον, οὐκ οὕτω περὶ σφίσι αὐτοῖσι δειμαίνοντες

Livre, chapitre
[8, 136]	οὔνομα τοῦ μητροπάτορος, τῷ δὴ	ἐκ	βασιλέος τῆς Φρυγίης ἐδόθη Ἀλάβανδα
[8, 137]	τοὺς θῆτας προηγόρευέ σφι ἀπαλλάσσεσθαι	ἐκ	γῆς τῆς ἑωυτοῦ. (οἳ δὲ
[8, 137]	τε καὶ Ἀέροπος καὶ Περδίκκης,	ἐκ	δὲ Ἰλλυριῶν ὑπερβαλόντες ἐς τὴν
[8, 12]	κατὰ Πήλιον, ὑπέλαβε ναυμαχίη καρτερή,	ἐκ	δὲ τῆς ναυμαχίης ὄμβρος τε
[8, 37]	αὐτοὺς καὶ κατέβαλον συχνούς σφεων,	ἐκ	δὲ τοῦ ἱροῦ τῆς Προναίης
[8, 65]	(τὸν μὲν δὴ ταῦτα παραινέειν,	ἐκ	δὲ τοῦ κονιορτοῦ καὶ τῆς
[8, 113]	(ταῦτα μὲν ἔθνεα ὅλα εἵλετο,	ἐκ	δὲ τῶν ἄλλων συμμάχων ἐξελέγετο
[8, 126]	Πέρσῃσι λόγιμος καὶ πρόσθε ἐών,	ἐκ	δὲ τῶν Πλαταιικῶν καὶ μᾶλλον
[8, 114]	ἦν περὶ Θεσσαλίην, χρηστήριον ἐληλύθεε	ἐκ	Δελφῶν Λακεδαιμονίοισι, Ξέρξην αἰτέειν δίκας
[8, 101]	ἀπολεξάμενον” ~ταῦτα ἀκούσας Ξέρξης ὡς	ἐκ	κακῶν ἐχάρη τε καὶ ἥσθη,
[8, 6]	ἐπιχειρέειν, εἴ κως ἕλοιεν αὐτάς.	(ἐκ	μὲν δὴ τῆς ἀντίης προσπλέειν
[8, 31]	ἡγεμόνες τῷ βαρβάρῳ τῆς ὁδοῦ.	ἐκ	μὲν δὴ τῆς Τρηχινίης ἐς
[8, 43]	παρείχοντο Ἀθηναῖοι. ~ἐστρατεύοντο δὲ οἵδε·	ἐκ	μὲν Πελοποννήσου Λακεδαιμόνιοι ἑκκαίδεκα νέας
[8, 73]	ἓν δὲ ἔθνος τὸ Ἀχαιϊκὸν	ἐκ	μὲν Πελοποννήσου οὐκ ἐξεχώρησε, ἐκ
[8, 37]	τῆς Προναίης Ἀθηναίης, ἐν τούτῳ	ἐκ	μὲν τοῦ οὐρανοῦ κεραυνοὶ αὐτοῖσι
[8, 73]	ἐκ μὲν Πελοποννήσου οὐκ ἐξεχώρησε,	ἐκ	μέντοι τῆς ἑωυτῶν, οἰκέει δὲ
[8, 62]	ἥ περ ἡμετέρη τε ἐστὶ	ἐκ	παλαιοῦ ἔτι, καὶ τὰ λόγια
[8, 97]	ταῦτα πρήσσοντα εὖ ἠπιστέατο ὡς	ἐκ	παντὸς νόου παρεσκεύασται μένων πολεμήσειν·
[8, 123]	πρῶτον καὶ τὸν δεύτερον κρίνοντες	ἐκ	πάντων, ἐνθαῦτα πᾶς τις αὐτῶν
[8, 83]	ποιησάμενοι, προηγόρευε εὖ ἔχοντα μὲν	ἐκ	πάντων Θεμιστοκλέης, τὰ δὲ ἔπεα
[8, 141]	ἅμα τοῖσι ἄλλοισι Δωριεῦσι ἐκπίπτειν	ἐκ	Πελοποννήσου ὑπὸ Μήδων τε καὶ
[8, 87]	ἔχω γε εἰπεῖν οὔτε εἰ	ἐκ	προνοίης αὐτὰ ἐποίησε, οὔτε εἰ
[8, 64]	πᾶσι τοῖσι θεοῖσι, αὐτόθεν μὲν	ἐκ	Σαλαμῖνος Αἴαντά τε καὶ Τελαμῶνα
[8, 130]	ὅτι σφέας οὐκ ἐπεδίωξαν φεύγοντας	ἐκ	Σαλαμῖνος ἀλλ᾽ ἄσμενοι ἀπαλλάσσοντο. κατὰ
[8, 126]	ναυτικὸς τοῖσι Πέρσῃσι οἰχώκεε φεύγων	ἐκ	Σαλαμῖνος, ἐκ τοῦ φανεροῦ ἀπέστασαν
[8, 130]	ὡς προσέμιξε τῇ Ἀσίῃ φεύγων	ἐκ	Σαλαμῖνος καὶ βασιλέα τε καὶ
[8, 27]	δὲ δεκάτη ἐγένετο τῶν χρημάτων	ἐκ	ταύτης τῆς μάχης οἱ μεγάλοι
[8, 40]	παῖδάς τε καὶ γυναῖκας ὑπεξαγάγωνται	ἐκ	τῆς Ἀττικῆς, πρὸς δὲ καὶ
[8, 115]	οἳ δὲ τὴν ποίην τὴν	ἐκ	τῆς γῆς ἀναφυομένην καὶ τῶν
[8, 32]	οὐκ ἐδόκεε Θεσσαλοῖσι. ~ὡς δὲ	ἐκ	τῆς Δωρίδος ἐς τὴν Φωκίδα
[8, 44]	νυν Πελοποννησίων ἐστρατεύοντο, οἱ δὲ	ἐκ	τῆς ἔξω ἠπείρου, Ἀθηναῖοι μὲν
[8, 100]	τῶν νεῶν πειρήσεται ἀντιωθῆναι οὔτ᾽	ἐκ	τῆς ἠπείρου τῆσδε· οἵ τε
[8, 117]	ἔλαβον, οἱ δὲ Πέρσαι ὡς	ἐκ	τῆς Θρηίκης πορευόμενοι ἀπίκοντο ἐπὶ
[8, 88]	εὐτυχίην γενόμενα, καὶ τὸ τῶν	ἐκ	τῆς Καλυνδικῆς νεὸς μηδένα ἀποσωθέντα
[8, 125]	ἴδμεν Σπαρτιῆται προέπεμψαν. ~ὡς δὲ	ἐκ	τῆς Λακεδαίμονος ἀπίκετο ἐς τὰς
[8, 18]	οἱ δὲ Ἕλληνες ὡς διακριθέντες	ἐκ	τῆς ναυμαχίης ἀπηλλάχθησαν, τῶν μὲν
[8, 100]	ὁρῶν μὲν Ξέρξην συμφορὴν μεγάλην	ἐκ	τῆς ναυμαχίης ποιεύμενον, ὑποπτεύων δὲ
[8, 43]	ὑπὸ Ἡρακλέος τε καὶ Μηλιέων	ἐκ	τῆς νῦν Δωρίδος καλεομένης χώρης
[8, 136]	θυγατέρα, Βουβάρης ἀνὴρ Πέρσης ἔσχε,	ἐκ	τῆς οἱ ἐγεγόνεε Ἀμύντης ὁ
[8, 132]	οἱ λοιποὶ ἓξ ἐόντες ὑπεξέσχον	ἐκ	τῆς Χίου καὶ ἐς Σπάρτην
[8, 127]	ἐπολιόρκεε· εἶχον δὲ αὐτὴν Βοττιαῖοι	ἐκ	τοῦ Θερμαίου κόλπου ἐξαναστάντες ὑπὸ
[8, 73]	εἰ δὲ ἐλευθέρως ἔξεστι εἰπεῖν,	ἐκ	τοῦ κατήμενοι ἐμήδιζον. ~οἳ μὲν
[8, 119]	γὰρ δὴ ταῦτα οὕτω εἰρέθη	ἐκ	τοῦ κυβερνήτεω πρὸς Ξέρξην, ἐν
[8, 37]	τοῦ νηοῦ ὅπλα προκείμενα ἔσωθεν	ἐκ	τοῦ μεγάρου ἐξενηνειγμένα ἱρά, τῶν
[8, 22]	ὑμεῖς δὲ ἔτι καὶ νῦν	ἐκ	τοῦ μέσου ἡμῖν ἕζεσθε καὶ
[8, 73]	λοιπαὶ πόλιες, πάρεξ τῶν κατέλεξα,	ἐκ	τοῦ μέσου κατέατο· εἰ δὲ
[8, 60]	πρὸς πολλάς, ἢν τὰ οἰκότα	ἐκ	τοῦ πολέμου ἐκβαίνῃ, πολλὸν κρατήσομεν·
[8, 55]	ἐς τὸ ἱρόν, ὥρων βλαστὸν	ἐκ	τοῦ στελέχεος ὅσον τε πηχυαῖον
[8, 75]	ὑπὸ τῶν Πελοποννησίων, λαθὼν ἐξέρχεται	ἐκ	τοῦ συνεδρίου, ἐξελθὼν δὲ πέμπει
[8, 56]	τε ἐγίνετο καὶ οἳ διαλυθέντες	ἐκ	τοῦ συνεδρίου ἐσέβαινον ἐς τὰς
[8, 107]	βασιλέος τὰς νέας οἱ στρατηγοὶ	ἐκ	τοῦ Φαλήρου ἀπῆγον ὀπίσω ἐς
[8, 126]	Πέρσῃσι οἰχώκεε φεύγων ἐκ Σαλαμῖνος,	ἐκ	τοῦ φανεροῦ ἀπέστασαν ἀπὸ τῶν
[8, 105]	Πανιώνιος ἐξέταμε πολλούς, ἅτε ποιεύμενος	ἐκ	τούτου τὴν ζόην, καὶ δὴ
[8, 105]	δέ σφι δὶς ἤδη ἐγένετο.	~ἐκ	τούτων δὴ τῶν Πηδασέων ὁ
[8, 66]	Ξέρξεω ναυτικὸν στρατὸν ταχθέντες, ἐπειδὴ	ἐκ	Τρηχῖνος θεησάμενοι τὸ τρῶμα τὸ
[8, 21]	ταῦτα ἔπρησσον, παρῆν δὲ ὁ	ἐκ	Τρηχῖνος κατάσκοπος. ἦν μὲν γὰρ
[8, 42]	ὁ τῶν Ἑλλήνων ναυτικὸς στρατὸς	ἐκ	Τροίζηνος· ἐς γὰρ Πώγωνα τὸν
[8, 5]	οἱ μεταλαβόντες τούτων τῶν χρημάτων	ἐκ	τῶν Ἀθηνέων ἐλθεῖν ἐπὶ τῷ
[8, 100]	ὑποπτεύων δὲ αὐτὸν δρησμὸν βουλεύειν	ἐκ	τῶν Ἀθηνέων, φροντίσας πρὸς ἑωυτὸν
[8, 53]	δυνάμενον σφέας ἑλεῖν. ~χρόνῳ δ᾽	ἐκ	τῶν ἀπόρων ἐφάνη δή τις
[8, 87]	ἢ Ἑλληνίδα εἶναι ἢ αὐτομολέειν	ἐκ	τῶν βαρβάρων καὶ αὐτοῖσι ἀμύνειν,
[8, 121]	τὰ ἀκροθίνια ἀπέπεμψαν ἐς Δελφούς,	ἐκ	τῶν ἐγένετο ἀνδριὰς ἔχων ἐν
[8, 71]	Λεωνίδην ἐν Θερμοπύλῃσι τετελευτηκέναι, συνδραμόντες	ἐκ	τῶν πολίων ἐς τὸν Ἰσθμὸν
[8, 105]	πάντα ἐδυστύχεε ὁ Ἑρμότιμος, ἀπικνέεται	ἐκ	τῶν Σαρδίων παρὰ βασιλέα μετ᾽
[8, 100]	τὴν στρατιήν, ἄλλην ἔχω καὶ	ἐκ	τῶνδε βουλήν. (σὺ Πέρσας, βασιλεῦ,
[8, 130]	βασιλέα τε καὶ τὴν στρατιὴν	ἐκ	Χερσονήσου διεπόρθμευσε ἐς Ἄβυδον, ἐχειμέριζε
[8, 12]	γὰρ ἢ καὶ ἀναπνεῦσαι σφέας	ἔκ	τε τῆς ναυηγίης καὶ τοῦ
[8, 58]	προστιθείς, ἐς ὃ ἀνέγνωσε χρηίζων	ἔκ	τε τῆς νεὸς ἐκβῆναι συλλέξαι
[8, 32]	ἐσέβαλον, αὐτοὺς μὲν τοὺς Φωκέας	οὐκ	αἱρέουσι. οἳ μὲν γὰρ τῶν
[8, 133]	περὶ τῶν παρεόντων πρηγμάτων καὶ	οὐκ	ἄλλων πέρι πέμψαι. ~οὗτος ὁ
[8, 140]	γὰρ ἐνώρων τοῦτο ἐν ὑμῖν,	οὐκ	ἄν κοτε ἐς ὑμέας ἦλθον
[8, 93]	ὅτι ἐν ταύτῃ πλέοι Ἀρτεμισίη,	οὐκ	ἂν ἐπαύσατο πρότερον ἢ εἷλέ
[8, 144]	ὁμότροπα, τῶν προδότας γενέσθαι Ἀθηναίους	οὐκ	ἂν εὖ ἔχοι. (ἐπίστασθέ τε
[8, 119]	δ᾽ ἐρετέων ἐόντων Φοινίκων ὅκως	οὐκ	ἂν ἴσον πλῆθος τοῖσι Πέρσῃσι
[8, 119]	μίαν οὐκ ἔχω ἀντίξοον μὴ	οὐκ	ἂν ποιῆσαι βασιλέα τοιόνδε, τοὺς
[8, 15]	καὶ τὸ ἀπὸ Ξέρξεω δειμαίνοντες,	οὐκ	ἀνέμειναν ἔτι τοὺς Ἕλληνας μάχης
[8, 3]	εἰρήνης. (ἐπιστάμενοι ὦν αὐτὸ τοῦτο	οὐκ	ἀντέτεινον ἀλλ᾽ εἶκον, μέχρι ὅσου
[8, 115]	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἤλαυνε, ἀπιὼν	οὐκ	ἀπέλαβε, ἀλλὰ δόντες οἱ Παίονες
[8, 36]	χώρην. ὁ δὲ θεός σφεας	οὐκ	ἔα κινέειν, φὰς αὐτὸς ἱκανὸς
[8, 69]	τι πεισομένης πρὸς βασιλέος, ὅτι	οὐκ	ἔα ναυμαχίην ποιέεσθαι· οἳ δὲ
[8, 126]	ἥκειν ἐς τὸ ἄλλο στρατόπεδον,	οὐκ	ἐδικαίου ἐντυχὼν ἀπεστεῶσι Ποτιδαιήτῃσι μὴ
[8, 31]	βάρβαροι· ἐμήδιζόν τε γὰρ καὶ	οὐκ	ἐδόκεε Θεσσαλοῖσι. ~ὡς δὲ ἐκ
[8, 111]	νησιωτέων αἰτηθέντες πρὸς Θεμιστοκλέος χρήματα	οὐκ	ἔδοσαν, ἀλλὰ προϊσχομένου Θεμιστοκλέος λόγον
[8, 46]	καὶ Μήλιοι ἐστρατεύοντο· οὗτοι γὰρ	οὐκ	ἔδοσαν μοῦνοι νησιωτέων τῷ βαρβάρῳ
[8, 60]	γίνεσθαι· μὴ δὲ οἰκότα βουλευομένοισι	οὐκ	ἐθέλει οὐδὲ ὁ θεὸς προσχωρέειν
[8, 13]	Εὐβοίης, φερόμενοι τῷ πνεύματι καὶ	οὐκ	εἰδότες τῇ ἐφέροντο ἐξέπιπτον πρὸς
[8, 16]	ἀλλήλας· ὅμως μέντοι ἀντεῖχε καὶ	οὐκ	εἶκε· δεινὸν γὰρ χρῆμα ἐποιεῦντο
[8, 77]	δὲ οὐκ ἔχω ἀντιλέγειν ὡς	οὐκ	εἰσὶ ἀληθέες, οὐ βουλόμενος ἐναργέως
[8, 144]	ἐκπέμπετε. (ὡς γὰρ ἡμεῖς εἰκάζομεν,	οὐκ	ἑκὰς χρόνου παρέσται ὁ βάρβαρος
[8, 111]	ἀνήκοντας, καὶ θεοὺς δύο ἀχρήστους	οὐκ	ἐκλείπειν σφέων τὴν νῆσον ἀλλ᾽
[8, 80]	ὑπὸ Μήδων· ἔδεε γάρ, ὅτε	οὐκ	ἑκόντες ἤθελον ἐς μάχην κατίστασθαι
[8, 51]	ἅμα μὲν ὑπ᾽ ἀσθενείης βίου	οὐκ	ἐκχωρήσαντες ἐς Σαλαμῖνα, πρὸς δὲ
[8, 66]	Φαλήρῳ. ὡς μὲν ἐμοὶ δοκέειν,	οὐκ	ἐλάσσονες ἐόντες ἀριθμὸν ἐσέβαλον ἐς
[8, 113]	οὗτοι δὲ τὸ πλῆθος μὲν	οὐκ	ἐλάσσονες ἦσαν τῶν Περσέων, ῥώμῃ
[8, 74]	δρόμου θέοντες καὶ τῇσι νηυσὶ	οὐκ	ἐλπίζοντες ἐλλάμψεσθαι· οἳ δὲ ἐν
[8, 50]	καὶ Πλάταιαν πυθόμενος Θηβαίων ὅτι	οὐκ	ἐμήδιζον. ~ἀπὸ δὲ τῆς διαβάσιος
[8, 30]	Φωκέες μοῦνοι τῶν ταύτῃ ἀνθρώπων	οὐκ	ἐμήδιζον, κατ᾽ ἄλλο μὲν οὐδέν,
[8, 7]	τῶν νεῶν τὰς ταχθείσας, αὐτοὶ	οὐκ	ἐν νόῳ ἔχοντες ταύτης τῆς
[8, 126]	ἐδικαίου ἐντυχὼν ἀπεστεῶσι Ποτιδαιήτῃσι μὴ	οὐκ	ἐξανδραποδίσασθαι σφέας. (οἱ γὰρ Ποτιδαιῆται,
[8, 134]	εἵλοντο εἶναι. διὰ τοῦτο μὲν	οὐκ	ἔξεστι Θηβαίων οὐδενὶ αὐτόθι ἐγκατακοιμηθῆναι.
[8, 70]	κατ᾽ ἡσυχίην. τότε μέν νυν	οὐκ	ἐξέχρησέ σφι ἡ ἡμέρη ναυμαχίην
[8, 73]	τὸ Ἀχαιϊκὸν ἐκ μὲν Πελοποννήσου	οὐκ	ἐξεχώρησε, ἐκ μέντοι τῆς ἑωυτῶν,
[8, 125]	δι᾽ ἑωυτόν. (ὁ δέ, ἐπείτε	οὐκ	ἐπαύετο λέγων ταῦτα ὁ Τιμόδημος,
[8, 130]	ἑωυτῶν φυλάσσειν, σταθμεύμενοι ὅτι σφέας	οὐκ	ἐπεδίωξαν φεύγοντας ἐκ Σαλαμῖνος ἀλλ᾽
[8, 108]	νυν ναυτικὸν τὸν Ξέρξεω στρατὸν	οὐκ	ἐπεῖδον διώξαντες μέχρι Ἄνδρου, ἐς
[8, 4]	τοὺς οἰκέτας ὑπεκθέωνται. ὡς δ᾽	οὐκ	ἔπειθον, μεταβάντες τὸν Ἀθηναίων στρατηγὸν
[8, 81]	οἱ γὰρ πλεῦνες τῶν στρατηγῶν	οὐκ	ἐπείθοντο τὰ ἐσαγγελθέντα. ~ἀπιστεόντων δὲ
[8, 129]	οἱ μὲν δὴ νέειν αὐτῶν	οὐκ	ἐπιστάμενοι διεφθείροντο, τοὺς δὲ ἐπισταμένους
[8, 89]	ἐν τῇ θαλάσσῃ διεφθάρησαν νέειν	οὐκ	ἐπιστάμενοι. ἐπεὶ δὲ αἱ πρῶται
[8, 30]	μηδίζειν, εἰ ἄλλως βουλοίατο· ἀλλ᾽	οὐκ	ἔσεσθαι ἑκόντες εἶναι προδόται τῆς
[8, 31]	ταύτην ὦν τὴν Δωρίδα γῆν	οὐκ	ἐσίναντο ἐσβαλόντες οἱ βάρβαροι· ἐμήδιζόν
[8, 65]	τοῦτο. αὐτὸς δὲ εἰπεῖν Δημάρητε,	οὐκ	ἔστι ὅκως οὐ μέγα τι
[8, 118]	σωτηρίη, (καὶ τὸν εἶπαι δέσποτα,	οὐκ	ἔστι οὐδεμία, εἰ μὴ τούτων
[8, 124]	τὴν Ἑλλάδα. (ὅτι δὲ νικῶν	οὐκ	ἐτιμήθη πρὸς τῶν ἐν Σαλαμῖνι
[8, 117]	ἐς Ἄβυδον· τὰς γὰρ σχεδίας	οὐκ	εὗρον ἔτι ἐντεταμένας ἀλλ᾽ ὑπὸ
[8, 2]	Εὐρυβιάδην Εὐρυκλείδεω· οἱ γὰρ σύμμαχοι	οὐκ	ἔφασαν, ἢν μὴ ὁ Λάκων
[8, 60]	διαδρήσονται· παρεόντων γὰρ τῶν συμμάχων	οὐκ	ἔφερέ οἱ κόσμον οὐδένα κατηγορέειν·
[8, 113]	Ὑδάρνεος τοῦ στρατηγοῦ (οὗτος γὰρ	οὐκ	ἔφη λείψεσθαι βασιλέος) μετὰ δὲ
[8, 68]	πάντως δέει σε ναυμαχίῃσι ἀνακινδυνεύειν;	οὐκ	ἔχεις μὲν τὰς Ἀθήνας, τῶν
[8, 87]	ὑπὸ νεὸς Ἀττικῆς· καὶ ἣ	οὐκ	ἔχουσα διαφυγεῖν, ἔμπροσθε γὰρ αὐτῆς
[8, 77]	οὐδὲν ἀποκοιμηθέντες παραρτέοντο. ~χρησμοῖσι δὲ	οὐκ	ἔχω ἀντιλέγειν ὡς οὐκ εἰσὶ
[8, 119]	Ξέρξην, ἐν μυρίῃσι γνώμῃσι μίαν	οὐκ	ἔχω ἀντίξοον μὴ οὐκ ἂν
[8, 8]	ἔτι ἀπίκετο ἐς τοὺς Ἓλληνας,	οὐκ	ἔχω εἰπεῖν ἀτρεκέως, θωμάζω δὲ
[8, 112]	τινὲς καὶ ἄλλοι ἔδοσαν νησιωτέων,	οὐκ	ἔχω εἰπεῖν, δοκέω δὲ τινὰς
[8, 128]	ὅντινα μὲν τρόπον ἀρχήν, ἔγωγε	οὐκ	ἔχω εἰπεῖν (οὐ γὰρ ὦν
[8, 87]	~κατὰ μὲν δὴ τοὺς ἄλλους	οὐκ	ἔχω μετεξετέρους εἰπεῖν ἀτρεκέως ὡς
[8, 133]	πρὸς τῶν χρηστηρίων ταῦτα ἐνετέλλετο,	οὐκ	ἔχω φράσαι· οὐ γὰρ ὦν
[8, 61]	μὴ ἐστὶ πατρὶς καὶ Εὐρυβιάδην	οὐκ	ἐῶν ἐπιψηφίζειν ἀπόλι ἀνδρί· πόλιν
[8, 101]	ναυμαχίης εὖ συνεβούλευσας τῆς γενομένης	οὐκ	ἐῶσα ποιέεσθαι, νῦν τε συμβούλευσον
[8, 18]	ἐπεκράτεον, τρηχέως δὲ περιεφθέντες, καὶ	οὐκ	ἥκιστα Ἀθηναῖοι τῶν αἱ ἡμίσεαι
[8, 70]	εἶχε δέος τε καὶ ἀρρωδίη,	οὐκ	ἥκιστα δὲ τοὺς ἀπὸ Πελοποννήσου·
[8, 41]	καὶ δὴ καὶ τοῦδε εἵνεκα	οὐκ	ἥκιστα. λέγουσι Ἀθηναῖοι ὄφιν μέγαν
[8, 109]	διώκωμεν ἄνδρας φεύγοντας. (τάδε γὰρ	οὐκ	ἡμεῖς κατεργασάμεθα, ἀλλὰ θεοί τε
[8, 121]	νέα. ~οἱ δὲ Ἕλληνες ἐπείτε	οὐκ	οἷοί τε ἐγίνοντο ἐξελεῖν τὴν
[8, 140]	πείθεσθαι Μαρδονίῳ. (ἐνορῶ γὰρ ὑμῖν	οὐκ	οἵοισί τε ἐσομένοισι τὸν πάντα
[8, 98]	ἀνὴρ τεταγμένος· τοὺς οὔτε νιφετός,	οὐκ	ὄμβρος, οὐ καῦμα, οὐ νὺξ
[8, 37]	τοῦ μεγάρου ἐξενηνειγμένα ἱρά, τῶν	οὐκ	ὅσιον ἦν ἅπτεσθαι ἀνθρώπων οὐδενί.
[8, 99]	ἀπλέτῳ, Μαρδόνιον ἐν αἰτίῃ τιθέντες.	οὐκ	οὕτω δὲ περὶ τῶν νεῶν
[8, 74]	Σαλαμῖνι ὅμως ταῦτα πυνθανόμενοι ἀρρώδεον,	οὐκ	οὕτω περὶ σφίσι αὐτοῖσι δειμαίνοντες

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable acad�mique : Alain Meurant
Analyse, design et r�alisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Derni�re mise � jour : 2/02/2006