Livre, chapitre |
[8, 94] |
εἶναι
θεῖον
τὸ
πρῆγμα.
ὡς
|
γὰρ |
ἀγχοῦ
γενέσθαι
τῶν
νεῶν,
τοὺς |
[8, 136] |
προσκηδέες
οἱ
Πέρσαι
ἦσαν·
Ἀλεξάνδρου
|
γὰρ |
ἀδελφεὴν
Γυγαίην,
Ἀμύντεω
δὲ
θυγατέρα, |
[8, 91] |
ἀπεδέξαντο
λόγου
ἄξια.
οἱ
μὲν
|
γὰρ |
Ἀθηναῖοι
ἐν
τῷ
θορύβῳ
ἐκεράιζον |
[8, 136] |
εὐεργέτης
ὁ
Ἀλέξανδρος
ἔπεμπε·
(τοὺς
|
γὰρ |
Ἀθηναίους
οὕτω
ἐδόκεε
μάλιστα
προσκτήσεσθαι, |
[8, 63] |
Ἰσθμὸν
ἀγάγῃ
τὰς
νέας·
ἀπολιπόντων
|
γὰρ |
Ἀθηναίων
οὐκέτι
ἐγίνοντο
ἀξιόμαχοι
οἱ |
[8, 93] |
ἢ
καὶ
αὐτὸς
ἥλω.
(τοῖσι
|
γὰρ |
Ἀθηναίων
τριηράρχοισι
παρεκεκέλευστο,
πρὸς
δὲ |
[8, 107] |
Ζωστῆρος
πλέοντες
οἱ
βάρβαροι,
ἀνατείνουσι
|
γὰρ |
ἄκραι
λεπταὶ
τῆς
ἠπείρου
ταύτης, |
[8, 88] |
ἠπιστέατο
εἶναι
πολεμίην.
(τά
τε
|
γὰρ |
ἄλλα,
ὡς
εἴρηται,
αὐτῇ
συνήνεικε |
[8, 75] |
μὴ
περιίδητε
διαδράντας
αὐτούς.
(οὔτε
|
γὰρ |
ἀλλήλοισι
ὁμοφρονέουσι
οὔτε
ἀντιστήσονται
ὑμῖν, |
[8, 140] |
ἐξ
ἐμεῦ
οὐδὲν
λέξω,
οὐ
|
γὰρ |
ἂν
νῦν
πρῶτον
ἐκμάθοιτε,
προσχρηίζω |
[8, 140] |
μαίνεσθε
πόλεμον
βασιλέι
ἀειρόμενοι;
οὔτε
|
γὰρ |
ἂν
ὑπερβάλοισθε
οὔτε
οἷοί
τε |
[8, 108] |
κακῶν
τὴν
Ἑλλάδα
ἐργάσαιτο.
(εἰ
|
γὰρ |
ἀναγκασθείη
ὁ
Πέρσης
μένειν
ἐν |
[8, 68] |
νεῶν
μηδὲ
ναυμαχίην
ποιέο.
οἱ
|
γὰρ |
ἄνδρες
τῶν
σῶν
ἀνδρῶν
κρέσσονες |
[8, 111] |
Ἄνδρον
περικατέατο
ἐξελεῖν
ἐθέλοντες.
(πρῶτοι
|
γὰρ |
Ἄνδριοι
νησιωτέων
αἰτηθέντες
πρὸς
Θεμιστοκλέος |
[8, 65] |
ἔσται
τῇ
βασιλέος
στρατιῇ·
τάδε
|
γὰρ |
ἀρίδηλα,
ἐρήμου
ἐούσης
τῆς
Ἀττικῆς, |
[8, 49] |
αὐτοὶ
χωρέων
ἐγκρατέες
εἰσί·
ἡ
|
γὰρ |
Ἀττικὴ
ἀπεῖτο
ἤδη,
τῶν
δὲ |
[8, 87] |
ἣ
οὐκ
ἔχουσα
διαφυγεῖν,
ἔμπροσθε
|
γὰρ |
αὐτῆς
ἦσαν
ἄλλαι
νέες
φίλιαι, |
[8, 10] |
παρὰ
βασιλέος
δῶρα
λάμψεται·
Ἀθηναίων
|
γὰρ |
αὐτοῖσι
λόγος
ἦν
πλεῖστος
ἀνὰ |
[8, 105] |
πάντων
τῶν
ἡμεῖς
ἴδμεν.
ἁλόντα
|
γὰρ |
αὐτὸν
ὑπὸ
πολεμίων
καὶ
πωλεόμενον |
[8, 79] |
ἀποπλόου
τοῦ
ἐνθεῦτεν
Πελοποννησίοισι.
ἐγὼ
|
γὰρ |
αὐτόπτης
τοι
λέγω
γενόμενος
ὅτι |
[8, 88] |
μάλιστα
εὐδοκιμῆσαι
παρὰ
Ξέρξῃ.
(λέγεται
|
γὰρ |
βασιλέα
θηεύμενον
μαθεῖν
τὴν
νέα |
[8, 37] |
φασμάτων
ἄξια
θωμάσαι
μάλιστα.
(ἐπεὶ
|
γὰρ |
δὴ
ἦσαν
ἐπιόντες
οἱ
βάρβαροι |
[8, 25] |
τοὺς
νεκροὺς
τοὺς
ἑωυτοῦ·
καὶ
|
γὰρ |
δὴ
καὶ
γελοῖον
ἦν·
τῶν |
[8, 82] |
ὀγδώκοντα
καὶ
τριηκοσίας
νέας·
δύο
|
γὰρ |
δὴ
νεῶν
τότε
κατέδεε
ἐς |
[8, 13] |
τέλος
σφι
ἐγίνετο
ἄχαρι.
ὡς
|
γὰρ |
δὴ
πλέουσι
αὐτοῖσι
χειμών
τε |
[8, 76] |
ἀνδρῶν
καὶ
τῶν
ναυηγίων
(ἐν
|
γὰρ |
δὴ
πόρῳ
τῆς
ναυμαχίης
τῆς |
[8, 66] |
ἐπεμνήσθημεν
πρότερον
τὰ
οὐνόματα.
ὅσῳ
|
γὰρ |
δὴ
προέβαινε
ἐσωτέρω
τῆς
Ἑλλάδος |
[8, 119] |
τὸ
Περσέων
τοῦτο
πάθος·
εἰ
|
γὰρ |
δὴ
ταῦτα
οὕτω
εἰρέθη
ἐκ |
[8, 3] |
ἐδέοντο
αὐτῶν,
ὡς
διέδεξαν·
ὡς
|
γὰρ |
δὴ
ὠσάμενοι
τὸν
Πέρσην
περὶ |
[8, 50] |
καὶ
πᾶσαν
αὐτὴν
πυρπολέεσθαι.
(ὁ
|
γὰρ |
διὰ
Βοιωτῶν
τραπόμενος
στρατὸς
ἅμα |
[8, 142] |
ἐνδέκεσθαι
παρὰ
τοῦ
βαρβάρου.
(οὔτε
|
γὰρ |
δίκαιον
οὐδαμῶς
οὔτε
κόσμον
φέρον |
[8, 140] |
ἦλθον
ἔχων
λόγους
τούσδε·
καὶ
|
γὰρ |
δύναμις
ὑπὲρ
ἄνθρωπον
ἡ
βασιλέος |
[8, 31] |
ἐς
τὴν
Δωρίδα
ἐσέβαλον·
τῆς
|
γὰρ |
Δωρίδος
χώρης
ποδεὼν
στεινὸς
ταύτῃ |
[8, 80] |
ἀπαγγέλλων,
αὐτός
σφι
ἄγγειλον.
(ἢν
|
γὰρ |
ἐγὼ
αὐτὰ
λέγω,
δόξω
πλάσας |
[8, 80] |
διακελεύεαι
καὶ
εὖ
ἤγγειλας·
τὰ
|
γὰρ |
ἐγὼ
ἐδεόμην
γενέσθαι,
αὐτὸς
αὐτόπτης |
[8, 103] |
τά
περ
αὐτὸς
ἐνόεε.
οὐδὲ
|
γὰρ |
εἰ
πάντες
καὶ
πᾶσαι
συνεβούλευον |
[8, 90] |
γενόμενα
τοὺς
Ἴωνας
ἐρρύσατο·
ὡς
|
γὰρ |
εἶδε
σφέας
Ξέρξης
ἔργον
μέγα |
[8, 19] |
καταθύειν
ὅσα
τις
ἐθέλοι·
κρέσσον
|
γὰρ |
εἶναι
τὴν
στρατιὴν
ἔχειν
ἢ |
[8, 47] |
καὶ
Ἀχέροντος
ποταμοῦ
ἐστρατεύοντο·
Θεσπρωτοὶ
|
γὰρ |
εἰσὶ
ὁμουρέοντες
Ἀμπρακιώτῃσι
καὶ
Λευκαδίοισι, |
[8, 85] |
δὴ
Ἀθηναίους
ἐτετάχατο
Φοίνικες
(οὗτοι
|
γὰρ |
εἶχον
τὸ
πρὸς
Ἐλευσῖνός
τε |
[8, 60] |
τὸν
Ἰσθμὸν
τὰς
νέας.
ἀντίθες
|
γὰρ |
ἑκάτερον
ἀκούσας.
πρὸς
μὲν
τῷ |
[8, 61] |
νέες
σφι
ἔωσι
πεπληρωμέναι·
οὐδαμοὺς
|
γὰρ |
Ἑλλήνων
αὐτοὺς
ἐπιόντας
ἀποκρούσεσθαι.
~σημαίνων |
[8, 3] |
ἡ
Ἑλλάς,
ὀρθὰ
νοεῦντες·
στάσις
|
γὰρ |
ἔμφυλος
πολέμου
ὁμοφρονέοντος
τοσούτῳ
κάκιον |
[8, 100] |
ποιήσῃς
καταγελάστους
γενέσθαι
Ἕλλησι·
οὐδὲ
|
γὰρ |
ἐν
Πέρσῃσί
τοί
τι
δεδήληται |
[8, 60] |
πολέμου
ἐκβαίνῃ,
πολλὸν
κρατήσομεν·
τὸ
|
γὰρ |
ἐν
στεινῷ
ναυμαχέειν
πρὸς
ἡμέων |
[8, 29] |
εἶναι
ὅμοιοι
ἡμῖν.
(πρόσθε
τε
|
γὰρ |
ἐν
τοῖσι
Ἕλλησι,
ὅσον
χρόνον |
[8, 8] |
ἀριθμὸν
ἐποιεῦντο
τῶν
νεῶν,
ἦν
|
γὰρ |
ἐν
τῷ
στρατοπέδῳ
τούτῳ
Σκυλλίης |
[8, 140] |
πάντα
χρόνον
πολεμέειν
Ξέρξῃ·
εἰ
|
γὰρ |
ἐνώρων
τοῦτο
ἐν
ὑμῖν,
οὐκ |
[8, 80] |
αὐτὸς
αὐτόπτης
γενόμενος
ἥκεις.
ἴσθι
|
γὰρ |
ἐξ
ἐμέο
τὰ
ποιεύμενα
ὑπὸ |
[8, 21] |
ἐκ
Τρηχῖνος
κατάσκοπος.
ἦν
μὲν
|
γὰρ |
ἐπ᾽
Ἀρτεμισίῳ
κατάσκοπος
Πολύας,
γένος |
[8, 112] |
χρήματα
ἐπολιορκέοντο.
Θεμιστοκλέης
δὲ,
οὐ
|
γὰρ |
ἐπαύετο
πλεονεκτέων,
ἐσπέμπων
ἐς
τὰς |
[8, 70] |
ἡ
ἡμέρη
ναυμαχίην
ποιήσασθαι·
νὺξ
|
γὰρ |
ἐπεγένετο·
οἳ
δὲ
παρεσκευάζοντο
ἐς |
[8, 103] |
δὴ
τῇ
συμβουλίῃ
Ξέρξης·
λέγουσα
|
γὰρ |
ἐπετύγχανε
τά
περ
αὐτὸς
ἐνόεε. |
[8, 71] |
μὴ
ἐσβάλοιεν
οἱ
βάρβαροι.
ὡς
|
γὰρ |
ἐπύθοντο
τάχιστα
Πελοποννήσιοι
τοὺς
ἀμφὶ |
[8, 87] |
μᾶλλον
ἔτι
παρὰ
βασιλέι.
(ἐπειδὴ
|
γὰρ |
ἐς
θόρυβον
πολλὸν
ἀπίκετο
τὰ |
[8, 100] |
ποιέειν
ταῦτα.
μηδὲ
δυσθύμεε·
οὐ
|
γὰρ |
ἔστι
Ἕλλησι
οὐδεμία
ἔκδυσις
μὴ |
[8, 80] |
γένηται,
ὅμοιον
ἡμῖν
ἔσται·
οὐ
|
γὰρ |
ἔτι
διαδρήσονται,
εἴ
περ
περιεχόμεθα |
[8, 20] |
ἐτράποντο
πρὸς
τὰ
πρόβατα.
~οἱ
|
γὰρ |
Εὐβοέες,
παραχρησάμενοι
τὸν
Βάκιδος
χρησμὸν |
[8, 109] |
προτέρην
κακότητα.
ἡμεῖς
δέ,
εὕρημα
|
γὰρ |
εὑρήκαμεν
ἡμέας
τε
αὐτοὺς
καὶ |
[8, 40] |
ποιήσασθαι
ὡς
ἐψευσμένοι
γνώμης.
(δοκέοντες
|
γὰρ |
εὑρήσειν
Πελοποννησίους
πανδημεὶ
ἐν
τῇ |
[8, 109] |
πέδας
τε
κατῆκε.
(ἀλλ᾽
εὖ
|
γὰρ |
ἔχει
ἐς
τὸ
παρεὸν
ἡμῖν, |
[8, 137] |
ταῦτα·
ὁ
δὲ
παῖς,
ἐτύγχανε
|
γὰρ |
ἔχων
μάχαιραν,
εἴπας
τάδε
δεκόμεθα |
[8, 142] |
γὰρ
ταῦτα
ποιητέα
ἐστί·
τύραννος
|
γὰρ |
ἐὼν
τυράννῳ
συγκατεργάζεται·
ὑμῖν
δὲ |
[8, 12] |
ἐς
οἷα
κακὰ
ἧκον.
πρὶν
|
γὰρ |
ἢ
καὶ
ἀναπνεῦσαι
σφέας
ἔκ |
[8, 144] |
στρατιὴν
ὡς
τάχιστα
ἐκπέμπετε.
(ὡς
|
γὰρ |
ἡμεῖς
εἰκάζομεν,
οὐκ
ἑκὰς
χρόνου |
[8, 62] |
ἀνατρέψεις
τὴν
Ἑλλάδα·
τὸ
πᾶν
|
γὰρ |
ἡμῖν
τοῦ
πολέμου
φέρουσι
αἱ |
[8, 102] |
σὺν
τοῖσι
ἐθέλει.
(τοῦτο
μὲν
|
γὰρ |
ἢν
καταστρέψηται
τὰ
φησὶ
θέλειν |
[8, 144] |
καταδουλῶσαι
τὴν
Ἑλλάδα.
(πολλά
τε
|
γὰρ |
καὶ
μεγάλα
ἐστι
τὰ
διακωλύοντα |
[8, 31] |
ἐσβαλόντες
οἱ
βάρβαροι·
ἐμήδιζόν
τε
|
γὰρ |
καὶ
οὐκ
ἐδόκεε
Θεσσαλοῖσι.
~ὡς |
[8, 110] |
διέβαλλε,
Ἀθηναῖοι
δὲ
ἐπείθοντο·
ἐπειδὴ
|
γὰρ |
καὶ
πρότερον
δεδογμένος
εἶναι
σοφὸς |
[8, 37] |
πρὶν
γενομένου
τέρεος.
θῶμα
μὲν
|
γὰρ |
καὶ
τοῦτο
κάρτα
ἐστί,
ὅπλα |
[8, 3] |
τὸ
μέλλον
ἔσεσθαι
στράτευμα.
~ἐγένετο
|
γὰρ |
κατ᾽
ἀρχὰς
λόγος,
πρὶν
ἢ |
[8, 137] |
τοῦ
μισθοῦ
πέρι
ἀκούσας,
ἦν
|
γὰρ |
κατὰ
τὴν
καπνοδόκην
ἐς
τὸν |
[8, 53] |
τις
ἔξοδος
τοῖσι
βαρβάροισι·
ἔδεε
|
γὰρ |
κατὰ
τὸ
θεοπρόπιον
πᾶσαν
τὴν |
[8, 27] |
Φωκέων
καὶ
περιέφθησαν
τρηχέως.
(ἐπείτε
|
γὰρ |
κατειλήθησαν
ἐς
τὸν
Παρνησὸν
οἱ |
[8, 105] |
κατεστήσατο
ἀπ᾽
ἔργων
ἀνοσιωτάτων·
ὅκως
|
γὰρ |
κτήσαιτο
παῖδας
εἴδεος
ἐπαμμένους,
ἐκτάμνων |
[8, 71] |
ἐργαζομένου,
ἤνετο
τὸ
ἔργον·
καὶ
|
γὰρ |
λίθοι
καὶ
πλίνθοι
καὶ
ξύλα |
[8, 109] |
μεταβαλὼν
πρὸς
τοὺς
Ἀθηναίους
(οὗτοι
|
γὰρ |
μάλιστα
ἐκπεφευγότων
περιημέκτεον,
ὁρμέατό
τε |
[8, 113] |
Βοιωτοὺς
τὴν
αὐτὴν
ὁδόν.
ἔδοξε
|
γὰρ |
Μαρδονίῳ
ἅμα
μὲν
προπέμψαι
βασιλέα, |
[8, 89] |
δὲ
τινὲς
καὶ
Ἑλλήνων·
ἅτε
|
γὰρ |
νέειν
ἐπιστάμενοι,
τοῖσι
αἱ
νέες |
[8, 108] |
τῶν
Ἑλλήνων
καρπόν.
(ἀλλὰ
δοκέειν
|
γὰρ |
νικηθέντα
τῇ
ναυμαχίῃ
οὐ
μενέειν |
[8, 16] |
ναυμαχίῃ
παραπλήσιοι
ἀλλήλοισι
ἐγίνοντο.
(ὁ
|
γὰρ |
Ξέρξεω
στρατὸς
ὑπὸ
μεγάθεός
τε |
[8, 120] |
δὲ
καὶ
τόδε
μαρτύριον·
φαίνεται
|
γὰρ |
Ξέρξης
ἐν
τῇ
ὀπίσω
κομιδῇ |
[8, 100] |
τοῦ
γεγονότος
εἵνεκα
πρήγματος.
οὐ
|
γὰρ |
ξύλων
ἀγὼν
ὁ
τὸ
πᾶν |
[8, 128] |
Τιμόξεινος
προδιδοὺς
τὴν
Ποτίδαιαν·
τοξεύων
|
γὰρ |
ὁ
Ἀρτάβαζος
ἐς
τὸ
συγκείμενον, |
[8, 5] |
δέ
οἱ
οὗτος
ἀνεπέπειστο,
Ἀδείμαντος
|
γὰρ |
ὁ
Ὠκύτου
ὁ
Κορίνθιος
στρατηγὸς |
[8, 141] |
σφεων
γίνεσθαι
τὴν
κατάστασιν·
ἐπανέμειναν
|
γὰρ |
οἱ
Ἀθηναῖοι
διατρίβοντες,
εὖ
ἐπιστάμενοι |
[8, 8] |
ἐς
τοὺς
Ἕλληνας,
ἀλλ᾽
οὐ
|
γάρ |
οἱ
παρέσχε
ὡς
τότε.
(ὅτεῳ |
[8, 118] |
ὑμέων
βασιλέος
κηδόμενος·
ἐν
ὑμῖν
|
γὰρ |
οἶκε
εἶναι
ἐμοὶ
ἡ
σωτηρίη” |
[8, 68] |
χωρήσει
τὰ
νοέων
ἐλήλυθας.
(οὐ
|
γὰρ |
οἷοί
τε
πολλὸν
χρόνον
εἰσί |
[8, 89] |
ἐνθαῦτα
αἱ
πλεῖσται
διεφθείροντο·
οἱ
|
γὰρ |
ὄπισθε
τεταγμένοι,
ἐς
τὸ
πρόσθε |
[8, 38] |
καὶ
ἄλλα
ὥρων
θεῖα·
δύο
|
γὰρ |
ὁπλίτας
μέζονας
ἢ
κατ᾽
ἀνθρώπων |
[8, 80] |
τὰ
ποιεύμενα
ὑπὸ
Μήδων·
ἔδεε
|
γάρ, |
ὅτε
οὐκ
ἑκόντες
ἤθελον
ἐς |
[8, 44] |
καὶ
ἑκατόν,
μοῦνοι·
ἐν
Σαλαμῖνι
|
γὰρ |
οὐ
συνεναυμάχησαν
Πλαταιέες
Ἀθηναίοισι
διὰ |
[8, 46] |
Σίφνιοι
καὶ
Μήλιοι
ἐστρατεύοντο·
οὗτοι
|
γὰρ |
οὐκ
ἔδοσαν
μοῦνοι
νησιωτέων
τῷ |
[8, 113] |
πλὴν
Ὑδάρνεος
τοῦ
στρατηγοῦ
(οὗτος
|
γὰρ |
οὐκ
ἔφη
λείψεσθαι
βασιλέος)
μετὰ |
[8, 109] |
μὴ
διώκωμεν
ἄνδρας
φεύγοντας.
(τάδε
|
γὰρ |
οὐκ
ἡμεῖς
κατεργασάμεθα,
ἀλλὰ
θεοί |
[8, 32] |
πᾶσαν
ἐπέδραμον
τὴν
Φωκίδα·
Θεσσαλοὶ
|
γὰρ |
οὕτω
ἦγον
τὸν
στρατόν·
ὁκόσα |
[8, 81] |
ἐκπλῶσαι
λαθὼν
τοὺς
ἐπορμέοντας·
περιέχεσθαι
|
γὰρ |
πᾶν
τὸ
στρατόπεδον
τὸ
Ἑλληνικὸν |
[8, 27] |
τρώματος
καὶ
τὸ
κάρτα.
(ἐσβαλόντες
|
γὰρ |
πανστρατιῇ
αὐτοί
τε
οἱ
Θεσσαλοὶ |
[8, 64] |
ἔδοξε,
καὶ
ἐποίευν
ταῦτα·
εὐξάμενοι
|
γὰρ |
πᾶσι
τοῖσι
θεοῖσι,
αὐτόθεν
μὲν |
[8, 101] |
ἐμά.
(σὺ
ὦν
ἐμοί,
καὶ
|
γὰρ |
περὶ
τῆς
ναυμαχίης
εὖ
συνεβούλευσας |
[8, 81] |
αὖτις
ἐγίνετο
λόγων
ἀμφισβασίη·
οἱ
|
γὰρ |
πλεῦνες
τῶν
στρατηγῶν
οὐκ
ἐπείθοντο |
[8, 57] |
οὐδεμιῆς
ἔτι
πατρίδος
ναυμαχήσεις·
κατὰ
|
γὰρ |
πόλις
ἕκαστοι
τρέψονται,
καὶ
οὔτε |
[8, 126] |
μὴ
οὐκ
ἐξανδραποδίσασθαι
σφέας.
(οἱ
|
γὰρ |
Ποτιδαιῆται,
ὡς
βασιλεὺς
παρεξεληλάκεε
καὶ |
[8, 132] |
αὐτοὺς
μόγις
μέχρι
Δήλου.
(τὸ
|
γὰρ |
προσωτέρω
πᾶν
δεινὸν
ἦν
τοῖσι |
[8, 42] |
ναυτικὸς
στρατὸς
ἐκ
Τροίζηνος·
ἐς
|
γὰρ |
Πώγωνα
τὸν
Τροιζηνίων
λιμένα
προείρητο |
[8, 143] |
ὑπουργέειν
ἀθέμιστα
ἔρδειν
παραίνεε·
οὐ
|
γάρ |
σε
βουλόμεθα
οὐδὲν
ἄχαρι
πρὸς |
[8, 68] |
πόλις
δὲ
ἕκαστοι
φεύξονται.
οὔτε
|
γὰρ |
σῖτος
πάρα
σφι
ἐν
τῇ |
[8, 102] |
ἔργον
ὦ
δέσποτα
γίνεται·
οἱ
|
γὰρ |
σοὶ
δοῦλοι
κατεργάσαντο.
τοῦτο
δὲ |
[8, 102] |
περὶ
οἶκον
τὸν
σόν·
(ἢν
|
γὰρ |
σύ
τε
περιῇς
καὶ
οἶκος |
[8, 2] |
παρείχοντο
Σπαρτιῆται
Εὐρυβιάδην
Εὐρυκλείδεω·
οἱ
|
γὰρ |
σύμμαχοι
οὐκ
ἔφασαν,
ἢν
μὴ |
[8, 117] |
νηυσὶ
διέβησαν
ἐς
Ἄβυδον·
τὰς
|
γὰρ |
σχεδίας
οὐκ
εὗρον
ἔτι
ἐντεταμένας |
[8, 105] |
δὴ
καὶ
τοῦτον.
καὶ
οὐ
|
γὰρ |
τὰ
πάντα
ἐδυστύχεε
ὁ
Ἑρμότιμος, |
[8, 142] |
τὸν
Μαρδονίου
λόγον.
(τούτῳ
μὲν
|
γὰρ |
ταῦτα
ποιητέα
ἐστί·
τύραννος
γὰρ |
[8, 33] |
καὶ
ἐς
τὰ
ἱρά.
~πορευόμενοι
|
γὰρ |
ταύτῃ
παρὰ
τὸν
Κηφισὸν
ποταμὸν |
[8, 28] |
ἵππον
αὐτῶν
ἐλυμήναντο
ἀνηκέστως.
ἐν
|
γὰρ |
τῇ
ἐσβολῇ
ἣ
ἐστὶ
κατὰ |
[8, 87] |
ἑωυτὴν
ἀγαθὰ
ἐργάσατο.
ὅ
τε
|
γὰρ |
τῆς
Ἀττικῆς
νεὸς
τριήραρχος
ὡς |
[8, 111] |
Ἀνδρίους
οὐ
δώσειν
χρήματα·
οὐδέκοτε
|
γὰρ |
τῆς
ἑωυτῶν
ἀδυναμίης
τὴν
Ἀθηναίων |
[8, 140] |
τὸν
πάντα
χρόνον.
εἴδετε
μὲν
|
γὰρ |
τῆς
Ξέρξεω
στρατηλασίης
τὸ
πλῆθος |
[8, 93] |
ἄν
μιν
ζωὴν
ἕλῃ·
δεινὸν
|
γάρ |
τι
ἐποιεῦντο
γυναῖκα
ἐπὶ
τὰς |
[8, 118] |
καὶ
κυματίην.
καὶ
δὴ
μᾶλλον
|
γάρ |
τι
χειμαίνεσθαι
γεμούσης
τῆς
νεός, |
[8, 90] |
γενόμενοι
τοὺς
ἀμείνονας
διαβάλλωσι.
(ὅκως
|
γάρ |
τινα
ἴδοι
Ξέρξης
τῶν
ἑωυτοῦ |
[8, 103] |
αὐτοῦ
παῖδας
ἐς
Ἔφεσον·
νόθοι
|
γὰρ |
τινὲς
παῖδές
οἱ
συνέσποντο.
~συνέπεμπε |
[8, 26] |
δειλίην
ὦφλε
πρὸς
βασιλέος.
(πυνθανόμενος
|
γὰρ |
τὸ
ἄεθλον
ἐὸν
στέφανον
ἀλλ᾽ |
[8, 137] |
τὰ
σιτία
σφι
ἔπεσσε·
ἦσαν
|
γὰρ |
τὸ
πάλαι
καὶ
αἱ
τυραννίδες |
[8, 65] |
τὸν
λόγον
τοῦτον
εἴπῃς·
(ἢν
|
γάρ |
τοι
ἐς
βασιλέα
ἀνενειχθῇ
τὰ |
[8, 105] |
καὶ
Ἔφεσον
χρημάτων
μεγάλων.
(παρὰ
|
γὰρ |
τοῖσι
βαρβάροισι
τιμιώτεροι
εἰσὶ
οἱ |
[8, 40] |
τὸ
ποιητέον
αὐτοῖσι
ἔσται.
ἐπὶ
|
γὰρ |
τοῖσι
κατήκουσι
πρήγμασι
βουλὴν
ἔμελλον |
[8, 66] |
ἀπίκοντο
καὶ
ἐς
Θερμοπύλας·
(ἀντιθήσω
|
γὰρ |
τοῖσί
τε
ὑπὸ
τοῦ
χειμῶνος |
[8, 94] |
τῶν
ἐχθρῶν”
ταῦτα
λεγόντων
ἀπιστέειν
|
γὰρ |
τὸν
Ἀδείμαντον,
αὖτις
τάδε
λέγειν, |
[8, 61] |
ἐῶν
ἐπιψηφίζειν
ἀπόλι
ἀνδρί·
πόλιν
|
γὰρ |
τὸν
Θεμιστοκλέα
παρεχόμενον
οὕτω
ἐκέλευε |
[8, 142] |
πάντων
ἥκιστα
πολλῶν
εἵνεκα.
ἠγείρατε
|
γὰρ |
τόνδε
τὸν
πόλεμον
ὑμεῖς
οὐδὲν |
[8, 86] |
αἳ
δὲ
ὑπ᾽
Αἰγινητέων.
ἅτε
|
γὰρ |
τῶν
μὲν
Ἑλλήνων
σὺν
κόσμῳ |
[8, 35] |
τῆς
Φωκίδος,
πάντα
ἐσιναμώρεον·
καὶ
|
γὰρ |
τῶν
Πανοπέων
τὴν
πόλιν
ἐνέπρησαν |
[8, 60] |
ἀπαείρωσι
ἀπὸ
Σαλαμῖνος
διαδρήσονται·
παρεόντων
|
γὰρ |
τῶν
συμμάχων
οὐκ
ἔφερέ
οἱ |
[8, 32] |
Φωκέας
οὐκ
αἱρέουσι.
οἳ
μὲν
|
γὰρ |
τῶν
Φωκέων
ἐς
τὰ
ἄκρα |
[8, 140] |
γῆν
ἐκτημένων.
(ἀλλὰ
πείθεσθε·
πολλοῦ
|
γὰρ |
ὑμῖν
ἄξια
ταῦτα,
εἰ
βασιλεύς |
[8, 140] |
δὲ
ὑμέων
πείθεσθαι
Μαρδονίῳ.
(ἐνορῶ
|
γὰρ |
ὑμῖν
οὐκ
οἵοισί
τε
ἐσομένοισι |
[8, 87] |
τὸ
καὶ
συνήνεικε
ποιησάσῃ.
διωκομένη
|
γὰρ |
ὑπὸ
τῆς
Ἀττικῆς
φέρουσα
ἐνέβαλε |
[8, 79] |
οἷοί
τε
ἔσονται
ἐκπλῶσαι·
περιεχόμεθα
|
γὰρ |
ὑπὸ
τῶν
πολεμίων
κύκλῳ.
ἀλλ᾽ |
[8, 75] |
λάθρῃ
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων
(τυγχάνει
|
γὰρ |
φρονέων
τὰ
βασιλέος
καὶ
βουλόμενος |
[8, 30] |
σφι
ἐπαγγέλλοντο
οἱ
Θεσσαλοί.
οἱ
|
γὰρ |
Φωκέες
μοῦνοι
τῶν
ταύτῃ
ἀνθρώπων |
[8, 77] |
δοκεῦντ᾽
ἀνὰ
πάντα
πίεσθαι.
(χαλκὸς
|
γὰρ |
χαλκῷ
συμμίξεται,
αἵματι
δ᾽
Ἄρης |
[8, 16] |
ἀντεῖχε
καὶ
οὐκ
εἶκε·
δεινὸν
|
γὰρ |
χρῆμα
ἐποιεῦντο
ὑπὸ
νεῶν
ὀλιγέων |
[8, 20] |
σφίσι
αὐτοῖσι
τὰ
πρήγματα.
(Βάκιδι
|
γὰρ |
ὧδε
ἔχει
περὶ
τούτων
ὁ |
[8, 133] |
ἐνετέλλετο,
οὐκ
ἔχω
φράσαι·
οὐ
|
γὰρ |
ὦν
λέγεται·
δοκέω
δ᾽
ἔγωγε |
[8, 128] |
ἔγωγε
οὐκ
ἔχω
εἰπεῖν
(οὐ
|
γὰρ |
ὦν
λέγεται)
τέλος
μέντοι
τοιάδε |
[8, 8] |
τὰ
λεγόμενα
ἐστὶ
ἀληθέα·
λέγεται
|
γὰρ |
ὡς
ἐξ
Ἀφετέων
δὺς
ἐς |
[8, 98] |
τοῖσι
Πέρσῃσι
ἐξεύρηται
τοῦτο.
λέγουσι
|
γὰρ |
ὡς
ὁσέων
ἂν
ἡμερέων
ᾖ |
[8, 114] |
Μαρδόνιος,
δεικνὺς
ἐς
τοῦτον
εἶπε
|
τοιγὰρ |
σφι
Μαρδόνιος
ὅδε
δίκας
δώσει |
[8, 131] |
~τοὺς
δὲ
Ἕλληνας
τό
τε
|
ἔαρ |
γινόμενον
ἤγειρε
καὶ
Μαρδόνιος
ἐν |
[8, 77] |
πόντον
φοινίξει.
τότ᾽
ἐλεύθερον
Ἑλλάδος
|
ἦμαρ |
εὐρύοπα
Κρονίδης
ἐπάγει
καὶ
πότνια |
[8, 77] |
οὔτε
αὐτὸς
λέγειν
τολμέω
οὔτε
|
παρ᾽ |
ἄλλων
ἐνδέκομαι.
~τῶν
δὲ
ἐν |
[8, 39] |
περὶ
τὸ
ἱρόν,
Φυλάκου
μὲν
|
παρ᾽ |
αὐτὴν
τὴν
ὁδὸν
κατύπερθε
τοῦ |
[8, 135] |
τὸν
δὲ
Εὐρωπέα
Μῦν
ἐξαρπάσαντα
|
παρ᾽ |
αὐτῶν
τὴν
ἐφέροντο
δέλτον,
τὰ |
[8, 122] |
ἀρεστὰ
τὰ
ἀκροθίνια.
ὁ
δὲ
|
παρ᾽ |
Ἑλλήνων
μὲν
τῶν
ἄλλων
ἔφησε |
[8, 140] |
πυνθάνεσθε
δὲ
καὶ
τὴν
νῦν
|
παρ᾽ |
ἐμοὶ
ἐοῦσαν
δύναμιν·
ὥστε
καὶ |
[8, 5] |
χρημάτων
μεταδιδοῖ
πέντε
τάλαντα
ὡς
|
παρ᾽ |
ἑωυτοῦ
δῆθεν
διδούς.
ὡς
δέ |
[8, 144] |
τῷ
βαρβάρῳ,
κάρτα
ἀνθρωπήιον
ἦν·
|
ἀτὰρ |
αἰσχρῶς
γε
οἴκατε
ἐξεπιστάμενοι
τὸ |
[8, 136] |
εὐπετέως
τῆς
θαλάσσης
κρατήσειν,
τά
|
περ |
ἂν
καὶ
ἦν,
πεζῇ
τε |
[8, 86] |
ἔμελλε
τοιοῦτό
σφι
συνοίσεσθαι
οἷόν
|
περ |
ἀπέβη.
καίτοι
ἦσάν
γε
καὶ |
[8, 53] |
τῆς
Κέκροπος
θυγατρὸς
Ἀγλαύρου,
καίτοι
|
περ |
ἀποκρήμνου
ἐόντος
τοῦ
χώρου.
(ὡς |
[8, 11] |
σημήναντος
ἔργου
εἴχοντο
ἐν
ὀλίγῳ
|
περ |
ἀπολαμφθέντες
καὶ
κατὰ
στόμα.
(ἐνθαῦτα |
[8, 103] |
Ξέρξης·
λέγουσα
γὰρ
ἐπετύγχανε
τά
|
περ |
αὐτὸς
ἐνόεε.
οὐδὲ
γὰρ
εἰ |
[8, 82] |
ἀνὴρ
Παναίτιος
ὁ
Σωσιμένεος,
ἥ
|
περ |
δὴ
ἔφερε
τὴν
ἀληθείην
πᾶσαν. |
[8, 92] |
Αἰγινήτεω
νηὶ
ἐμβαλοῦσα
Σιδωνίῃ,
ἥ
|
περ |
εἷλε
τὴν
προφυλάσσουσαν
ἐπὶ
Σκιάθῳ |
[8, 68] |
ἔχεις
μὲν
τὰς
Ἀθήνας,
τῶν
|
περ |
εἵνεκα
ὁρμήθης
στρατεύεσθαι,
ἔχεις
δὲ |
[8, 61] |
πόλις
καὶ
γῆ
μέζων
ἤ
|
περ |
ἐκείνοισι,
ἔστ᾽
ἂν
διηκόσιαι
νέες |
[8, 98] |
καὶ
ἄλλον
διεξέρχεται
παραδιδόμενα,
κατά
|
περ |
ἐν
Ἕλλησι
ἡ
λαμπαδηφορίη
τὴν |
[8, 134] |
Ἀπόλλωνι
ἐχρήσατο·
ἔστι
δὲ
κατά
|
περ |
ἐν
Ὀλυμπίῃ
ἱροῖσι
αὐτόθι
χρηστηριάζεσθαι· |
[8, 13] |
αὐτῶν
περιπλέειν
Εὔβοιαν
ἡ
αὐτή
|
περ |
ἐοῦσα
νὺξ
πολλὸν
ἦν
ἔτι |
[8, 42] |
μέν
νυν
ἐπῆν
ὡυτὸς
ὅς
|
περ |
ἐπ᾽
Ἀρτεμισίῳ,
Εὐρυβιάδης
ὁ
Εὐρυκλείδεω |
[8, 46] |
τὰς
αὐτὰς
παρείχοντο
νέας
τάς
|
περ |
ἐπ᾽
Ἀρτεμισίῳ,
Κύθνιοι
δὲ
μίαν |
[8, 121] |
μὲν
ἐς
Ἰσθμὸν
ἀναθεῖναι,
ἥ
|
περ |
ἔτι
καὶ
ἐς
ἐμὲ
ἦν, |
[8, 142] |
ὑμῖν
δὲ
οὐ
ποιητέα,
εἴ
|
περ |
εὖ
τυγχάνετε
φρονέοντες,
ἐπισταμένοισι
ὡς |
[8, 60] |
τῷ
Ἰσθμῷ,
οὐδὲ
σφέας,
εἴ
|
περ |
εὖ
φρονέεις,
ἄξεις
ἐπὶ
τὴν |
[8, 140] |
περ
ὑμῖν
οὐδεμία
ἐλπὶς
εἴ
|
περ |
εὖ
φρονέετε,
ἄλλη
παρέσται
πολλαπλησίη. |
[8, 80] |
ἀέκοντας
παραστήσασθαι.
σὺ
δὲ
ἐπεί
|
περ |
ἥκεις
χρηστὰ
ἀπαγγέλλων,
αὐτός
σφι |
[8, 62] |
Σῖριν
τὴν
ἐν
Ἰταλίῃ,
ἥ
|
περ |
ἡμετέρη
τε
ἐστὶ
ἐκ
παλαιοῦ |
[8, 143] |
ἐστὶ
τῷ
Μήδῳ
δύναμις
ἤ
|
περ |
ἡμῖν,
ὥστε
οὐδὲν
δέει
τοῦτό |
[8, 31] |
Μηλίδος
καὶ
Φωκίδος
χώρης,
ἥ
|
περ |
ἦν
τὸ
παλαιὸν
Δρυοπίς·
ἡ |
[8, 124] |
τριηκόσιοι
Σπαρτιητέων
λογάδες,
οὗτοι
οἵ
|
περ |
ἱππέες
καλέονται,
μέχρι
οὔρων
τῶν |
[8, 129] |
ἠσέβησαν
οὗτοι
τῶν
Περσέων
οἵ
|
περ |
καὶ
διεφθάρησαν
ὑπὸ
τῆς
θαλάσσης· |
[8, 143] |
τὴν
αὐτὴν
ὁδὸν
ἴῃ
τῇ
|
περ |
καὶ
νῦν
ἔρχεται,
μήκοτε
ὁμολογήσειν |
[8, 60] |
καὶ
Μέγαρα
καὶ
Αἴγιναν,
ἤν
|
περ |
καὶ
τὰ
ἄλλα
εὐτυχήσωμεν.
ἅμα |
[8, 121] |
πηχέων·
ἕστηκε
δὲ
οὗτος
τῇ
|
περ |
ὁ
Μακεδὼν
Ἀλέξανδρος
ὁ
χρύσεος. |
[8, 46] |
Μήδους
ὑπὸ
τῶν
πολιητέων
κατά
|
περ |
οἱ
ἄλλοι
νησιῶται,
ἀλογήσαντες
δὲ |
[8, 144] |
ἐς
τὰ
μέγιστα
μᾶλλον
ἤ
|
περ |
ὁμολογέειν
τῷ
ταῦτα
ἐργασαμένῳ,
αὖτις |
[8, 80] |
οὐ
γὰρ
ἔτι
διαδρήσονται,
εἴ
|
περ |
περιεχόμεθα
πανταχόθεν,
ὡς
σὺ
λέγεις” |
[8, 140] |
ἡμέας
ὑπερβάλησθε
καὶ
νικήσητε,
τοῦ
|
περ |
ὑμῖν
οὐδεμία
ἐλπὶς
εἴ
περ |
[8, 109] |
Ἀθηναίων
πάθος
ἔχῃ
ἀποστροφήν·
τά
|
περ |
ὦν
καὶ
ἐγένετο.
~Θεμιστοκλέης
μὲν |
[8, 52] |
Ἀθηναίων
οἱ
πολιορκεόμενοι
ὅμως
ἠμύνοντο,
|
καίπερ |
ἐς
τὸ
ἔσχατον
κακοῦ
ἀπιγμένοι |
[8, 78] |
τῇσι
νηυσὶ
οἱ
βάρβαροι,
ἀλλ᾽
|
ὥσπερ |
τῆς
ἡμέρης
ὥρων
αὐτοὺς
τεταγμένους, |
[8, 15] |
κατὰ
θάλασσαν
περὶ
τοῦ
Εὐρίπου,
|
ὥσπερ |
τοῖσι
ἀμφὶ
Λεωνίδην
τὴν
ἐσβολὴν |
[8, 104] |
βασιλέι·
(οἱ
δὲ
Πηδασέες
οἰκέουσι
|
ὑπὲρ |
Ἁλικαρνησσοῦ·
ἐν
δὲ
τοῖσι
Πηδάσοισι |
[8, 140] |
λόγους
τούσδε·
καὶ
γὰρ
δύναμις
|
ὑπὲρ |
ἄνθρωπον
ἡ
βασιλέος
ἐστὶ
καὶ |
[8, 70] |
αὐτοὶ
μὲν
ἐν
Σαλαμῖνι
κατήμενοι
|
ὑπὲρ |
γῆς
τῆς
Ἀθηναίων
ναυμαχέειν
μέλλοιεν, |
[8, 138] |
ἥλω,
ὡς
λέγεται
ὑπὸ
Μακεδόνων.
|
ὑπὲρ |
δὲ
τῶν
κήπων
ὄρος
κεῖται |
[8, 100] |
αὐτὸν
καλῶς
τελευτῆσαι
τὸν
βίον
|
ὑπὲρ |
μεγάλων
αἰωρηθέντα·
πλέον
μέντοι
ἔφερέ |
[8, 135] |
ἔστι
δὲ
Θηβαίων,
κεῖται
δὲ
|
ὑπὲρ |
τῆς
Κωπαΐδος
λίμνης
πρὸς
ὄρεϊ |
[8, 32] |
ἐξεκομίσαντο,
ἐς
Ἄμφισσαν
πόλιν
τὴν
|
ὑπὲρ |
τοῦ
Κρισαίου
πεδίου
οἰκημένην.
οἱ |
[8, 140] |
ἐπ᾽
οἷσι
ὁμολογέειν
ἐθέλουσι,
δειμαίνω
|
ὑπὲρ |
ὑμέων
ἐν
τρίβῳ
τε
μάλιστα |
[8, 62] |
μενέεις
αὐτοῦ
καὶ
μένων
ἔσεαι
|
ἀνὴρ |
ἀγαθός·
εἰ
δὲ
μή,
ἀνατρέψεις |
[8, 50] |
ἀπὸ
Πελοποννήσου
στρατηγῶν
ἐπιλεγομένων,
ἐληλύθεε
|
ἀνὴρ |
Ἀθηναῖος
ἀγγέλλων
ἥκειν
τὸν
βάρβαρον |
[8, 84] |
τὰς
νέας,
Ἀμεινίης
δὲ
Παλληνεὺς
|
ἀνὴρ |
Ἀθηναῖος
ἐξαναχθεὶς
νηὶ
ἐμβάλλει·
συμπλακείσης |
[8, 11] |
Ἑλλήνων
νέα
τῶν
πολεμίων
εἷλε
|
ἀνὴρ |
Ἀθηναῖος
Λυκομήδης
Αἰσχραίου,
καὶ
τὸ |
[8, 79] |
Αἰγίνης
διέβη
Ἀριστείδης
ὁ
Λυσιμάχου,
|
ἀνὴρ |
Ἀθηναῖος
μὲν
ἐξωστρακισμένος
δὲ
ὑπὸ |
[8, 57] |
ἐπὶ
τὴν
νέα
εἴρετο
Μνησίφιλος
|
ἀνὴρ |
Ἀθηναῖος
ὅ
τι
σφι
εἴη |
[8, 95] |
Ἑλλάς.
~Ἀριστείδης
δὲ
ὁ
Λυσιμάχου
|
ἀνὴρ |
Ἀθηναῖος,
τοῦ
καὶ
ὀλίγῳ
τι |
[8, 65] |
~ἔφη
δὲ
Δίκαιος
ὁ
Θεοκύδεος,
|
ἀνὴρ |
Ἀθηναῖος
φυγάς
τε
καὶ
παρὰ |
[8, 74] |
Πελοποννήσῳ.
(τέως
μὲν
δὴ
αὐτῶν
|
ἀνὴρ |
ἀνδρὶ
παραστὰς
σιγῇ
λόγον
ἐποιέετο, |
[8, 110] |
ὁ
Νεοκλέος,
στρατηγὸς
μὲν
Ἀθηναίων
|
ἀνὴρ |
δὲ
τῶν
συμμάχων
πάντων
ἄριστος |
[8, 126] |
ἐγένετο.
~Ἀρτάβαζος
δὲ
ὁ
Φαρνάκεος
|
ἀνὴρ |
ἐν
Πέρσῃσι
λόγιμος
καὶ
πρόσθε |
[8, 23] |
αὐτίκα
μετὰ
ταῦτα
πλοίῳ
ἦλθε
|
ἀνὴρ |
Ἱστιαιεὺς
ἀγγέλλων
τὸν
δρησμὸν
τὸν |
[8, 82] |
ἀνδρῶν
Τηνίων
αὐτομολέουσα,
τῆς
ἦρχε
|
ἀνὴρ |
Παναίτιος
ὁ
Σωσιμένεος,
ἥ
περ |
[8, 136] |
Γυγαίην,
Ἀμύντεω
δὲ
θυγατέρα,
Βουβάρης
|
ἀνὴρ |
Πέρσης
ἔσχε,
ἐκ
τῆς
οἱ |
[8, 90] |
καὶ
προσεβάλετο
φίλος
ἐὼν
Ἀριαράμνης
|
ἀνὴρ |
Πέρσης
παρεὼν
τούτου
τοῦ
Φοινικηίου |
[8, 124] |
ἐβώσθη
τε
καὶ
ἐδοξώθη
εἶναι
|
ἀνὴρ |
πολλὸν
Ἑλλήνων
σοφώτατος
ἀνὰ
πᾶσαν |
[8, 42] |
ἐπ᾽
Ἀρτεμισίῳ,
Εὐρυβιάδης
ὁ
Εὐρυκλείδεω
|
ἀνὴρ |
Σπαρτιήτης,
οὐ
μέντοι
γένεος
τοῦ |
[8, 98] |
ὁδὸν
ἑκάστην
ἵππος
τε
καὶ
|
ἀνὴρ |
τεταγμένος·
τοὺς
οὔτε
νιφετός,
οὐκ |
[8, 47] |
κινδυνευούσῃ
μιῇ
νηί,
τῆς
ἦρχε
|
ἀνὴρ |
τρὶς
πυθιονίκης
Φάυλλος·
Κροτωνιῆται
δὲ |
[8, 105] |
πολεμίων
καὶ
πωλεόμενον
ὠνέεται
Πανιώνιος
|
ἀνὴρ |
Χῖος,
ὃς
τὴν
ζόην
κατεστήσατο |
[8, 79] |
ἐν
Ἀθήνῃσι
καὶ
δικαιότατον.
(οὗτος
|
ὡνὴρ |
στὰς
ἐπὶ
τὸ
συνέδριον
ἐξεκαλέετο |
[8, 139] |
Ἀμύντης
δὲ
Ἀλκέτεω,
Ἀλκέτεω
δὲ
|
πατὴρ |
ἦν
Ἀέροπος,
τοῦ
δὲ
Φίλιππος, |
[8, 116] |
ἓξ
ἐόντες,
ἐξώρυξε
αὐτῶν
ὁ
|
πατὴρ |
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
διὰ
τὴν
αἰτίην |
[8, 140] |
ἄνθρωπον
ἡ
βασιλέος
ἐστὶ
καὶ
|
χεὶρ |
ὑπερμήκης.
(ἢν
ὦν
μὴ
αὐτίκα |
[8, 19] |
τε
προειπεῖν
τοῖσι
ἑωυτῶν
ἑκάστους
|
πῦρ |
ἀνακαίειν·
κομιδῆς
δὲ
πέρι
τὴν |
[8, 19] |
ἤρεσέ
σφι
ποιέειν,
καὶ
αὐτίκα
|
πῦρ |
ἀνακαυσάμενοι
ἐτράποντο
πρὸς
τὰ
πρόβατα. |
[8, 32] |
καὶ
ἐς
τὰς
πόλις
ἐνιέντες
|
πῦρ |
καὶ
ἐς
τὰ
ἱρά.
~πορευόμενοι |
[8, 13] |
αὐτοῖσι
χειμών
τε
καὶ
τὸ
|
ὕδωρ |
ἐπεγίνετο
ἐοῦσι
κατὰ
τὰ
Κοῖλα |
[8, 46] |
τῷ
βαρβάρῳ
γῆν
τε
καὶ
|
ὕδωρ. |
~οὗτοι
μὲν
ἅπαντες
ἐντὸς
οἰκημένοι |
[8, 12] |
ὥρης
μέσον
θέρος,
ἐγίνετο
δὲ
|
ὕδωρ |
τε
ἄπλετον
διὰ
πάσης
τῆς |
[8, 137] |
~τοῦ
δὲ
Ἀλεξάνδρου
τούτου
ἕβδομος
|
γενέτωρ |
Περδίκκης
ἐστὶ
ὁ
κτησάμενος
τῶν |
[8, 85] |
εἵνεκα
μέμνημαι
τούτων
μούνων,
ὅτι
|
Θεομήστωρ |
μὲν
διὰ
τοῦτο
τὸ
ἔργον |