Livre, chapitre
[8, 30]	τῶν ταύτῃ ἀνθρώπων οὐκ ἐμήδιζον,	κατ᾽	ἄλλο μὲν οὐδέν, ὡς ἐγὼ
[8, 98]	τρίτῳ· τὸ δὲ ἐνθεῦτεν ἤδη	κατ᾽	ἄλλον καὶ ἄλλον διεξέρχεται παραδιδόμενα,
[8, 38]	δύο γὰρ ὁπλίτας μέζονας ἢ	κατ᾽	ἀνθρώπων φύσιν ἔχοντας ἕπεσθαί σφι
[8, 3]	μέλλον ἔσεσθαι στράτευμα. ~ἐγένετο γὰρ	κατ᾽	ἀρχὰς λόγος, πρὶν ἢ καὶ
[8, 94]	Κορίνθιον στρατηγὸν λέγουσι Ἀθηναῖοι αὐτίκα	κατ᾽	ἀρχάς, ὡς συνέμισγον αἱ νέες,
[8, 71]	τὰ δυνατὰ πάντα ἐμεμηχάνητο ὅκως	κατ᾽	ἤπειρον μὴ ἐσβάλοιεν οἱ βάρβαροι.
[8, 110]	Ἑλλησπόντῳ γεφύρας λύειν. καὶ νῦν	κατ᾽	ἡσυχίην πολλὴν κομίζεο” οἳ μὲν
[8, 70]	τὴν Σαλαμῖνα καὶ παρεκρίθησαν διαταχθέντες	κατ᾽	ἡσυχίην. τότε μέν νυν οὐκ
[8, 117]	κατεχόμενοι σιτία τε πλέω ἢ	κατ᾽	ὁδὸν ἐλάγχανον, καὶ οὐδένα τε
[8, 115]	τε τὸν στρατὸν καὶ δυσεντερίη	κατ᾽	ὁδὸν ἔφθειρε. τοὺς δὲ καὶ
[8, 113]	δὲ τῶν ἄλλων συμμάχων ἐξελέγετο	κατ᾽	ὀλίγους, τοῖσι εἴδεά τε ὑπῆρχε
[8, 115]	(ὅκου δὲ πορευόμενοι γινοίατο καὶ	κατ᾽	οὕστινας ἀνθρώπους, τὸν τούτων καρπὸν
[8, 105]	ἐκ τῶν Σαρδίων παρὰ βασιλέα	μετ᾽	ἄλλων δώρων, χρόνου δὲ προϊόντος
[8, 137]	ἀπαλλάσσετο αὐτός τε καὶ οἱ	μετ᾽	ἐκείνου. ~οἳ μὲν δὴ ἀπήισαν,
[8, 111]	δὲ Ἓλληνες, ἐπείτε σφι ἀπέδοξε	μήτ᾽	ἐπιδιώκειν ἔτι προσωτέρω τῶν βαρβάρων
[8, 101]	πάθεος εἰσί, ἀλλὰ βουλομένοισί σφι	γένοιτ᾽	ἂν ἀπόδεξις. (ἐμὲ ὦν ἢ
[8, 106]	τῶν σῶν τινα, ὅτι με	ἀντ᾽	ἀνδρὸς ἐποίησας τὸ μηδὲν εἶναι;
[8, 29]	οὐ μνησικακέομεν, ἀλλ᾽ ἡμῖν γενέσθω	ἀντ᾽	αὐτῶν πεντήκοντα τάλαντα ἀργυρίου, καὶ
[8, 77]	κόρον, ὕβριος υἱόν, δεινὸν μαιμώοντα,	δοκεῦντ᾽	ἀνὰ πάντα πίεσθαι. (χαλκὸς γὰρ
[8, 77]	αἵματι δ᾽ Ἄρης πόντον φοινίξει.	τότ᾽	ἐλεύθερον Ἑλλάδος ἦμαρ εὐρύοπα Κρονίδης
[8, 4]	ἐδέοντο Εὐρυβιάδεω προσμεῖναι χρόνον ὀλίγον,	ἔστ᾽	ἂν αὐτοὶ τέκνα τε καὶ
[8, 61]	γῆ μέζων ἤ περ ἐκείνοισι,	ἔστ᾽	ἂν διηκόσιαι νέες σφι ἔωσι
[8, 144]	εἰ μὴ πρότερον ἐτυγχάνετε ἐπιστάμενοι,	ἔστ᾽	ἂν καὶ εἷς περιῇ Ἀθηναίων,
[8, 143]	ἀπάγγελλε Μαρδονίῳ ὡς Ἀθηναῖοι λέγουσι,	ἔστ᾽	ἂν ὁ ἥλιος τὴν αὐτὴν
[8, 142]	ἄχρηστα οἰκετέων ἐχόμενα πάντα ἐπιθρέψειν,	ἔστ᾽	ἂν ὁ πόλεμος ὅδε συνεστήκῃ.
[8, 65]	σε οὔτε ἐγὼ δυνήσομαι ῥύσασθαι	οὔτ᾽	ἄλλος ἀνθρώπων οὐδὲ εἶς. ἀλλ᾽
[8, 125]	Τιμόδημος, εἶπε οὕτω ἔχει τοι·	οὔτ᾽	ἂν ἐγὼ ἐὼν Βελβινίτης ἐτιμήθην
[8, 53]	τῇ δὴ οὔτε τις ἐφύλασσε	οὔτ᾽	ἂν ἤλπισε μή κοτέ τις
[8, 125]	Βελβινίτης ἐτιμήθην οὕτω πρὸς Σπαρτιητέων,	οὔτ᾽	ἂν σὺ, ὤνθρωπε, ἐὼν Ἀθηναῖος”
[8, 57]	πρὸ τῆς Πελοποννήσου ναυμαχέειν, εἶπε	(οὔτ᾽	ἄρα, ἤν ἀπαείρωσι τὰς νέας
[8, 100]	ἀπὸ τῶν νεῶν πειρήσεται ἀντιωθῆναι	οὔτ᾽	ἐκ τῆς ἠπείρου τῆσδε· οἵ
[8, 108]	ὡς εἰ λύσουσι τὰς σχεδίας,	τοῦτ᾽	ἂν μέγιστον πάντων σφι κακῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable acad�mique : Alain Meurant Analyse, design et r�alisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Derni�re mise � jour : 2/02/2006