Livre, chapitre
[8, 21]	νεώτερον τὸν πεζόν. (οὗτος ὦν	ὁ	Ἀβρώνιχος ἀπικόμενός σφι ἐσήμαινε τὰ
[8, 142]	καὶ περὶ τῆς ὑμετέρης ἀρχῆθεν	ὁ	ἀγὼν ἐγένετο, νῦν δὲ φέρει
[8, 15]	ἐν Θερμοπύλῃσι. (ἦν δὲ πᾶς	ὁ	ἀγὼν τοῖσι κατὰ θάλασσαν περὶ
[8, 137]	μὲν δὴ Γαυάνης τε καὶ	ὁ	Ἀέροπος οἱ πρεσβύτεροι ἕστασαν ἐκπεπληγμένοι,
[8, 110]	σοφώτατος, φράσοντά τοι ὅτι Θεμιστοκλέης	ὁ	Ἀθηναῖος, σοὶ βουλόμενος ὑπουργέειν, ἔσχε
[8, 75]	βαρβάρων τάδε. ἔπεμψέ με στρατηγὸς	ὁ	Ἀθηναίων λάθρῃ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων
[8, 93]	Ἀθηναῖοι, ἀνδρῶν δὲ Πολύκριτός τε	ὁ	Αἰγινήτης καὶ Ἀθηναῖοι Εὐμένης τε
[8, 136]	πρόξεινός τε εἴη καὶ εὐεργέτης	ὁ	Ἀλέξανδρος ἔπεμπε· (τοὺς γὰρ Ἀθηναίους
[8, 140]	ἀρχήν. ~ἐγεγόνεε μὲν δὴ ὧδε	ὁ	Ἀλέξανδρος ὁ Ἀμύντεω· ὡς δὲ
[8, 17]	ἠρίστευσαν Ἀθηναῖοι καὶ Ἀθηναίων Κλεινίης	ὁ	Ἀλκιβιάδεω, ὃς δαπάνην οἰκηίην παρεχόμενος
[8, 140]	μὲν δὴ ὧδε ὁ Ἀλέξανδρος	ὁ	Ἀμύντεω· ὡς δὲ ἀπίκετο ἐς
[8, 134]	αὐτόθι διὰ τόδε· ἐκέλευσε σφέας	ὁ	Ἀμφιάρεως διὰ χρηστηρίων ποιεύμενος ὁκότερα
[8, 93]	Αἰγινήτης καὶ Ἀθηναῖοι Εὐμένης τε	ὁ	Ἀναγυράσιος καὶ Ἀμεινίης Παλληνεύς, ὃς
[8, 71]	καί σφι ἐπῆν στρατηγὸς Κλεόμβροτος	ὁ	Ἀναξανδρίδεω, Λεωνίδεω δὲ ἀδελφεός. (ἱζόμενοι
[8, 81]	σὺ λέγεις” ~ἐνθαῦτα ἔλεγε παρελθὼν	ὁ	Ἀριστείδης, φάμενος ἐξ Αἰγίνης τε
[8, 131]	Σπάρτης. Ἀθηναίων δὲ ἐστρατήγεε Ξάνθιππος	ὁ	Ἀρίφρονος. ~ὡς δὲ παρεγένοντο ἐς
[8, 128]	προδιδοὺς τὴν Ποτίδαιαν· τοξεύων γὰρ	ὁ	Ἀρτάβαζος ἐς τὸ συγκείμενον, ἁμαρτὼν
[8, 128]	Χαλκιδέες ἔσχον. ~ἐξελὼν δὲ ταύτην	ὁ	Ἀρτάβαζος τῇ Ποτιδαίῃ ἐντεταμένως προσεῖχε·
[8, 26]	ἐνθαῦτα εἴπας γνώμην γενναιοτάτην Τιγράνης	ὁ	Ἀρταβάνου δειλίην ὦφλε πρὸς βασιλέος.
[8, 130]	τε ὁ Βαγαίου καὶ Ἀρταΰντης	ὁ	Ἀρταχαίεω· συνῆρχε δὲ τούτοισι καὶ
[8, 137]	ὁ δῆμος· (ὅκως δὲ ὀπτῴη,	ὁ	ἄρτος τοῦ παιδὸς τοῦ θητὸς
[8, 130]	δέ σφι ἐπῆλθον Μαρδόντης τε	ὁ	Βαγαίου καὶ Ἀρταΰντης ὁ Ἀρταχαίεω·
[8, 144]	εἰκάζομεν, οὐκ ἑκὰς χρόνου παρέσται	ὁ	βάρβαρος ἐσβαλὼν ἐς τὴν ἡμετέρην,
[8, 137]	εἶναι ἀπολαβόντες οὕτω ἐξιέναι. ἐνθαῦτα	ὁ	βασιλεὺς τοῦ μισθοῦ πέρι ἀκούσας,
[8, 132]	τὴν Ἰωνίην· (τῶν καὶ Ἡρόδοτος	ὁ	Βασιληίδεω ἦν· οἳ στασιῶται σφίσι
[8, 65]	τῇ Κούρῃ, καὶ αὐτῶν τε	ὁ	βουλόμενος καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων
[8, 50]	Ἀττικὴν καὶ πᾶσαν αὐτὴν πυρπολέεσθαι.	(ὁ	γὰρ διὰ Βοιωτῶν τραπόμενος στρατὸς
[8, 16]	τῇ ναυμαχίῃ παραπλήσιοι ἀλλήλοισι ἐγίνοντο.	(ὁ	γὰρ Ξέρξεω στρατὸς ὑπὸ μεγάθεός
[8, 89]	μὲν ἔθανε ὁ στρατηγὸς Ἀριαβίγνης	ὁ	Δαρείου, Ξέρξεω ἐὼν ἀδελφεός, ἀπὸ
[8, 60]	ἔφερέ οἱ κόσμον οὐδένα κατηγορέειν·	ὁ	δὲ ἄλλου λόγου εἴχετο, λέγων
[8, 59]	τοῖσι ἀγῶσι οἱ προεξανιστάμενοι ῥαπίζονται”	ὁ	δὲ ἀπολυόμενος ἔφη οἱ δέ
[8, 137]	βασιλέι, ὃ μὲν ἵππους νέμων,	ὁ	δὲ βοῦς, ὁ δὲ νεώτατος
[8, 114]	βασιλέα ἀπέκτεινας ῥυόμενον τὴν Ἑλλάδα”	ὁ	δὲ γελάσας τε καὶ κατασχὼν
[8, 98]	παραδιδοῖ τὰ ἐντεταλμένα τῷ δευτέρῳ,	ὁ	δὲ δεύτερος τῷ τρίτῳ· τὸ
[8, 40]	ἀπὸ τοῦ ἱροῦ ἀπαλλαγὴ γίνεται.	~ὁ	δὲ Ἑλλήνων ναυτικὸς στρατὸς ἀπὸ
[8, 26]	θεωρέοιεν ἀγῶνα γυμνικὸν καὶ ἱππικόν.	ὁ	δὲ ἐπείρετο ὅ τι τὸ
[8, 125]	Λακεδαιμονίων, ἀλλ᾽ οὐ δι᾽ ἑωυτόν.	(ὁ	δέ, ἐπείτε οὐκ ἐπαύετο λέγων
[8, 5]	τῆς Εὐβοίης ποιήσονται τὴν ναυμαχίην.	~ὁ	δὲ Θεμιστοκλέης τοὺς Ἕλληνας ἐπισχεῖν
[8, 36]	εἴτε ἐκκομίσωσι ἐς ἄλλην χώρην.	ὁ	δὲ θεός σφεας οὐκ ἔα
[8, 131]	μὲν δὴ πεζὸς οὔκω συνελέγετο,	ὁ	δὲ ναυτικὸς ἀπίκετο ἐς Αἴγιναν,
[8, 130]	οἱ προπέμψαντες βασιλέα οὕτω ἔπρηξαν.	~ὁ	δὲ ναυτικὸς ὁ Ξέρξεω περιγενόμενος
[8, 137]	ἵππους νέμων, ὁ δὲ βοῦς,	ὁ	δὲ νεώτατος αὐτῶν Περδίκκης τὰ
[8, 126]	μὲν ἦν ἐν τῇ Ἀσίῃ,	ὁ	δὲ ὀπίσω πορευόμενος κατὰ τὴν
[8, 137]	ἕστασαν ἐκπεπληγμένοι, ὡς ἤκουσαν ταῦτα·	ὁ	δὲ παῖς, ἐτύγχανε γὰρ ἔχων
[8, 122]	πλήρεα καὶ ἀρεστὰ τὰ ἀκροθίνια.	ὁ	δὲ παρ᾽ Ἑλλήνων μὲν τῶν
[8, 138]	ὁ νεώτατος λάβοι τὰ διδόμενα.	ὁ	δὲ ταῦτα ἀκούσας καὶ ὀξυνθεὶς
[8, 137]	ἀνθρώπων ἀσθενέες χρήμασι, οὐ μοῦνον	ὁ	δῆμος· (ὅκως δὲ ὀπτῴη, ὁ
[8, 26]	δέ τις πρὸ πάντων ἦν	ὁ	εἰρωτῶν αὐτοὺς ταῦτα. (οἳ δέ
[8, 21]	δὴ ταῦτα ἔπρησσον, παρῆν δὲ	ὁ	ἐκ Τρηχῖνος κατάσκοπος. ἦν μὲν
[8, 136]	ἐκ τῆς οἱ ἐγεγόνεε Ἀμύντης	ὁ	ἐν τῇ Ἀσίῃ, ἔχων τὸ
[8, 105]	οὐ γὰρ τὰ πάντα ἐδυστύχεε	ὁ	Ἑρμότιμος, ἀπικνέεται ἐκ τῶν Σαρδίων
[8, 106]	καταβὰς κατὰ δή τι πρῆγμα	ὁ	Ἑρμότιμος ἐς γῆν τὴν Μυσίην,
[8, 105]	~ἐκ τούτων δὴ τῶν Πηδασέων	ὁ	Ἑρμότιμος ἦν) τῷ μεγίστη τίσις
[8, 106]	ἄρα πανοικίῃ μιν περιέλαβε, ἔλεγε	ὁ	Ἑρμότιμος τάδε. ὦ πάντων ἀνδρῶν
[8, 42]	ὅς περ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ, Εὐρυβιάδης	ὁ	Εὐρυκλείδεω ἀνὴρ Σπαρτιήτης, οὐ μέντοι
[8, 137]	καπνοδόκην ἐς τὸν οἶκον ἐσέχων	ὁ	ἥλιος, εἶπε θεοβλαβὴς γενόμενος μισθὸν
[8, 143]	ὡς Ἀθηναῖοι λέγουσι, ἔστ᾽ ἂν	ὁ	ἥλιος τὴν αὐτὴν ὁδὸν ἴῃ
[8, 110]	ἀνεγνωσμένοι ἦσαν, αὐτίκα μετὰ ταῦτα	ὁ	Θεμιστοκλέης ἄνδρας ἀπέπεμπε ἔχοντας πλοῖον,
[8, 5]	τοῖσι Εὐβοεῦσι ἐκεχάριστο, αὐτός τε	ὁ	Θεμιστοκλέης ἐκέρδηνε, ἐλάνθανε δὲ τὰ
[8, 59]	συνήγαγε τοὺς στρατηγούς, πολλὸς ἦν	ὁ	Θεμιστοκλέης ἐν τοῖσι λόγοισι οἷα
[8, 5]	παραμενέειν, πρὸς δὴ τοῦτον εἶπε	ὁ	Θεμιστοκλέης ἐπομόσας (οὐ σύ γε
[8, 61]	κατείχοντο αἱ Ἀθῆναι. (τότε δὴ	ὁ	Θεμιστοκλέης κεῖνόν τε καὶ τοὺς
[8, 109]	πολλοὺς πλέειν ἐς τὸν Ἑλλήσποντον	ὁ	Θεμιστοκλέης, μεταβαλὼν πρὸς τοὺς Ἀθηναίους
[8, 58]	λέγειν, εἴ τι θέλει. (ἐνθαῦτα	ὁ	Θεμιστοκλέης παριζόμενός οἱ καταλέγει ἐκεῖνά
[8, 19]	τὴν Ἑλλάδα. ~νόῳ δὲ λαβὼν	ὁ	Θεμιστοκλέης ὡς εἰ ἀπορραγείη ἀπὸ
[8, 65]	ἐς Αἴγιναν. ~ἔφη δὲ Δίκαιος	ὁ	Θεοκύδεος, ἀνὴρ Ἀθηναῖος φυγάς τε
[8, 65]	ἀπολέεσθαι μέλλοι. ταῦτα μὲν Δίκαιος	ὁ	Θεοκύδεος ἔλεγε, Δημαρήτου τε καὶ
[8, 60]	οἰκότα βουλευομένοισι οὐκ ἐθέλει οὐδὲ	ὁ	θεὸς προσχωρέειν πρὸς τὰς ἀνθρωπηίας
[8, 92]	Αἰγιναίην, ἐπ᾽ ἧς ἔπλεε Πυθέης	ὁ	Ἰσχενόου, τὸν οἱ Πέρσαι κατακοπέντα
[8, 24]	δὲ διέβη ἐς τὴν Ἱστιαίην	ὁ	κῆρυξ, σύλλογον ποιησάμενος παντὸς τοῦ
[8, 61]	γνώμας” ~ταῦτα λέγοντος Θεμιστοκλέος αὖτις	ὁ	Κορίνθιος Ἀδείμαντος ἐπεφέρετο, σιγᾶν τε
[8, 59]	κάρτα δεόμενος· λέγοντος δὲ αὐτοῦ,	ὁ	Κορίνθιος στρατηγὸς Ἀδείμαντος ὁ Ὠκύτου
[8, 5]	ἀνεπέπειστο, Ἀδείμαντος γὰρ ὁ Ὠκύτου	ὁ	Κορίνθιος στρατηγὸς τῶν λοιπῶν ἤσπαιρε
[8, 139]	δὲ Ἀργαῖος, τοῦ δὲ Περδίκκης	ὁ	κτησάμενος τὴν ἀρχήν. ~ἐγεγόνεε μὲν
[8, 137]	τούτου ἕβδομος γενέτωρ Περδίκκης ἐστὶ	ὁ	κτησάμενος τῶν Μακεδόνων τὴν τυραννίδα
[8, 2]	σύμμαχοι οὐκ ἔφασαν, ἢν μὴ	ὁ	Λάκων ἡγεμονεύῃ, Ἀθηναίοισι ἕψεσθαι ἡγεομένοισι,
[8, 42]	κατέσχον τὰς νέας, συνέρρεε καὶ	ὁ	λοιπὸς πυνθανόμενος ὁ τῶν Ἑλλήνων
[8, 21]	ὣς δ᾽ αὕτως ἦν Ἀβρώνιχος	ὁ	Λυσικλέος Ἀθηναῖος καὶ παρὰ Λεωνίδῃ
[8, 79]	στρατηγῶν, ἐξ Αἰγίνης διέβη Ἀριστείδης	ὁ	Λυσιμάχου, ἀνὴρ Ἀθηναῖος μὲν ἐξωστρακισμένος
[8, 95]	ἡ ἄλλη Ἑλλάς. ~Ἀριστείδης δὲ	ὁ	Λυσιμάχου ἀνὴρ Ἀθηναῖος, τοῦ καὶ
[8, 121]	ἕστηκε δὲ οὗτος τῇ περ	ὁ	Μακεδὼν Ἀλέξανδρος ὁ χρύσεος. ~πέμψαντες
[8, 142]	ὅδε συνεστήκῃ. μηδὲ ὑμέας Ἀλέξανδρος	ὁ	Μακεδὼν ἀναγνώσῃ, λεήνας τὸν Μαρδονίου
[8, 68]	ποιέοιτο. ~ἐπεὶ δὲ περιιὼν εἰρώτα	ὁ	Μαρδόνιος ἀρξάμενος ἀπὸ τοῦ Σιδωνίου,
[8, 136]	πόλις μεγάλη νέμεσθαι· ἅμα δὲ	ὁ	Μαρδόνιος πυθόμενος ὅτι πρόξεινός τε
[8, 140]	ἄξια ταῦτα, εἰ βασιλεύς γε	ὁ	μέγας μούνοισι ὑμῖν Ἑλλήνων τὰς
[8, 137]	τόνδε ἀποδίδωμι” δέξας τὸν ἥλιον.	(ὁ	μὲν δὴ Γαυάνης τε καὶ
[8, 131]	καὶ Μαρδόνιος ἐν Θεσσαλίῃ ἐών.	ὁ	μὲν δὴ πεζὸς οὔκω συνελέγετο,
[8, 98]	προκείμενον αὐτῷ δρόμον τὴν ταχίστην.	(ὁ	μὲν δὴ πρῶτος δραμὼν παραδιδοῖ
[8, 131]	δὲ καὶ ναύαρχος ἦν Λευτυχίδης	ὁ	Μενάρεος τοῦ Ἡγησίλεω τοῦ Ἱπποκρατίδεω
[8, 5]	δώσω ἢ βασιλεὺς ἄν τοι	ὁ	Μήδων πέμψειε ἀπολιπόντι τοὺς συμμάχους”
[8, 134]	οὐκ ἄλλων πέρι πέμψαι. ~οὗτος	ὁ	Μῦς ἔς τε Λεβάδειαν φαίνεται
[8, 68]	αὐτίκα ἐπειχθῇς ναυμαχῆσαι, δειμαίνω μὴ	ὁ	ναυτικὸς στρατὸς κακωθεὶς τὸν πεζὸν
[8, 21]	πλοῖον κατῆρες ἕτοιμον, εἰ παλήσειε	ὁ	ναυτικὸς στρατός, σημαίνειν τοῖσι ἐν
[8, 126]	Ποτιδαιῆται, ὡς βασιλεὺς παρεξεληλάκεε καὶ	ὁ	ναυτικὸς τοῖσι Πέρσῃσι οἰχώκεε φεύγων
[8, 110]	ἔλεγε τάδε. (ἔπεμψέ με Θεμιστοκλέης	ὁ	Νεοκλέος, στρατηγὸς μὲν Ἀθηναίων ἀνὴρ
[8, 138]	καὶ ὡς σὺν νόῳ κείνων	ὁ	νεώτατος λάβοι τὰ διδόμενα. ὁ
[8, 130]	οὕτω ἔπρηξαν. ~ὁ δὲ ναυτικὸς	ὁ	Ξέρξεω περιγενόμενος ὡς προσέμιξε τῇ
[8, 110]	βασιλέι φράσαι· τῶν καὶ Σίκιννος	ὁ	οἰκέτης αὖτις ἐγένετο· οἳ ἐπείτε
[8, 138]	παρέδρων οἷόν τι χρῆμα ποιήσειε	ὁ	παῖς καὶ ὡς σὺν νόῳ
[8, 105]	τῶν ἐνορχίων. ἄλλους τε δὴ	ὁ	Πανιώνιος ἐξέταμε πολλούς, ἅτε ποιεύμενος
[8, 106]	τῶν παίδων ἐς ὄψιν ἠναγκάζετο	ὁ	Πανιώνιος τῶν ἑωυτοῦ παίδων τεσσέρων
[8, 48]	μίαν ἑκάτεροι. ἀριθμὸς δὲ ἐγένετο	ὁ	πᾶς τῶν νεῶν, πάρεξ τῶν
[8, 116]	πάντες ἓξ ἐόντες, ἐξώρυξε αὐτῶν	ὁ	πατὴρ τοὺς ὀφθαλμοὺς διὰ τὴν
[8, 60]	τῷ ναυτικῷ αὐτῶν ἕψεται καὶ	ὁ	πεζὸς στρατός, καὶ οὕτω σφέας
[8, 101]	ὥς μοι Πέρσαι τε καὶ	ὁ	πεζὸς στρατὸς οὐδενὸς μεταίτιοι πάθεος
[8, 70]	ἑωυτῶν ἀφύλακτον· τῶν δὲ βαρβάρων	ὁ	πεζὸς ὑπὸ τὴν παρεοῦσαν νύκτα
[8, 108]	Ἑλλάδα ἐργάσαιτο. (εἰ γὰρ ἀναγκασθείη	ὁ	Πέρσης μένειν ἐν τῇ Εὐρώπῃ,
[8, 66]	δὴ προέβαινε ἐσωτέρω τῆς Ἑλλάδος	ὁ	Πέρσης, τοσούτῳ πλέω ἔθνεά οἱ
[8, 142]	ἐχόμενα πάντα ἐπιθρέψειν, ἔστ᾽ ἂν	ὁ	πόλεμος ὅδε συνεστήκῃ. μηδὲ ὑμέας
[8, 92]	ταῦτα μέν νυν νηὶ ἐμβαλὼν	ὁ	Πολύκριτος ἀπέρριψε ἐς Θεμιστοκλέα· οἱ
[8, 92]	ἐσεῖδε τὴν νέα τὴν Ἀττικὴν	ὁ	Πολύκριτος, ἔγνω τὸ σημήιον ἰδὼν
[8, 37]	ἀπώρων τὸ ἱρόν, ἐν τούτῳ	ὁ	προφήτης, τῷ οὔνομα ἦν Ἀκήρατος,
[8, 67]	ἑκάστῳ τιμὴν ἐδεδώκεε, πρῶτος μὲν	ὁ	Σιδώνιος βασιλεύς, μετὰ δὲ ὁ
[8, 138]	τῶν ἄλλων. (ἐν τούτοισι καὶ	ὁ	Σιληνὸς τοῖσι κήποισι ἥλω, ὡς
[8, 8]	δὲ καὶ αὐτὸς περιεβάλετο· οὗτος	ὁ	Σκυλλίης ἐν νόῳ μὲν εἶχε
[8, 102]	σύ τε περιῇς καὶ οἶκος	ὁ	σός, πολλοὺς πολλάκις ἀγῶνας δραμέονται
[8, 89]	πόνῳ τούτῳ ἀπὸ μὲν ἔθανε	ὁ	στρατηγὸς Ἀριαβίγνης ὁ Δαρείου, Ξέρξεω
[8, 82]	αὐτομολέουσα, τῆς ἦρχε ἀνὴρ Παναίτιος	ὁ	Σωσιμένεος, ἥ περ δὴ ἔφερε
[8, 27]	μάντιν Τελλίην τὸν Ἠλεῖον, ἐνθαῦτα	ὁ	Τελλίης οὗτος σοφίζεται αὐτοῖσι τοιόνδε.
[8, 125]	ἐπείτε οὐκ ἐπαύετο λέγων ταῦτα	ὁ	Τιμόδημος, εἶπε οὕτω ἔχει τοι·
[8, 128]	συγκείμενον χωρίον. (ἐπάιστος δὲ ἐγένετο	ὁ	Τιμόξεινος προδιδοὺς τὴν Ποτίδαιαν· τοξεύων
[8, 100]	πρήγματος. οὐ γὰρ ξύλων ἀγὼν	ὁ	τὸ πᾶν φέρων ἐστὶ ἡμῖν,
[8, 67]	ὁ Σιδώνιος βασιλεύς, μετὰ δὲ	ὁ	Τύριος, ἐπὶ δὲ ὧλλοι. ὡς
[8, 116]	τοῦ Στρυμόνος οἰκημένων. ~ἔνθα καὶ	ὁ	τῶν Βισαλτέων βασιλεὺς γῆς τε
[8, 42]	συνέρρεε καὶ ὁ λοιπὸς πυνθανόμενος	ὁ	τῶν Ἑλλήνων ναυτικὸς στρατὸς ἐκ
[8, 128]	οἱ προθύμως συντίθεται προδοσίην Τιμόξεινος	ὁ	τῶν Σκιωναίων στρατηγός, ὅντινα μὲν
[8, 126]	ἐς τοσοῦτο ἐγένετο. ~Ἀρτάβαζος δὲ	ὁ	Φαρνάκεος ἀνὴρ ἐν Πέρσῃσι λόγιμος
[8, 20]	γὰρ ὧδε ἔχει περὶ τούτων	ὁ	χρησμός. φράζεο, βαρβαρόφωνος ὅταν ζυγὸν
[8, 121]	τῇ περ ὁ Μακεδὼν Ἀλέξανδρος	ὁ	χρύσεος. ~πέμψαντες δὲ ἀκροθίνια οἱ
[8, 59]	αὐτοῦ, ὁ Κορίνθιος στρατηγὸς Ἀδείμαντος	ὁ	Ὠκύτου εἶπε ὦ Θεμιστόκλεες, ἐν
[8, 5]	οἱ οὗτος ἀνεπέπειστο, Ἀδείμαντος γὰρ	ὁ	Ὠκύτου ὁ Κορίνθιος στρατηγὸς τῶν
[8, 87]	χρησαμένη διπλᾶ ἑωυτὴν ἀγαθὰ ἐργάσατο.	ὅ	τε γὰρ τῆς Ἀττικῆς νεὸς
[8, 136]	ἐς Θεσσαλίην. ~Μαρδόνιος δὲ ἐπιλεξάμενος	ὅ	τι δὴ λέγοντα ἦν τὰ
[8, 98]	δὲ τῶν ἀγγέλων ἐστὶ οὐδὲν	ὅ	τι θᾶσσον παραγίνεται θνητὸν ἐόν·
[8, 133]	οἷά τε ἦν σφι ἀποπειρήσασθαι.	ὅ	τι μὲν βουλόμενος ἐκμαθεῖν πρὸς
[8, 57]	νέα εἴρετο Μνησίφιλος ἀνὴρ Ἀθηναῖος	ὅ	τι σφι εἴη βεβουλευμένον. πυθόμενος
[8, 26]	καὶ ἱππικόν. ὁ δὲ ἐπείρετο	ὅ	τι τὸ ἄεθλον εἴη σφι
[8, 65]	τὸν Δημάρητον, εἰρέσθαί τε αὐτὸν	ὅ	τι τὸ φθεγγόμενον εἴη τοῦτο.
[8, 135]	γλώσσης ἀντὶ Ἑλλάδος, οὐδὲ ἔχειν	ὅ	τι χρήσωνται τῷ παρεόντι πρήγματι·
[8, 58]	καὶ ἄλλα πολλὰ προστιθείς, ἐς	ὃ	ἀνέγνωσε χρηίζων ἔκ τε τῆς
[8, 79]	ἀλλ᾽ ἐσελθών σφι ταῦτα σήμηνον”	ὃ	δ᾽ ἀμείβετο τοῖσιδε. ~κάρτα τε
[8, 58]	οἱ κοινόν τι πρῆγμα συμμῖξαι·	ὃ	δ᾽ αὐτὸν ἐς τὴν νέα
[8, 108]	ἐατέον ὦν εἶναι φεύγειν, ἐς	ὃ	ἔλθοι φεύγων ἐς τὴν ἑωυτοῦ·
[8, 115]	δώσει τοιαύτας οἵας ἐκείνοισι πρέπει”	~ὃ	μὲν δὴ δεξάμενος τὸ ῥηθὲν
[8, 37]	ὅσιον ἦν ἅπτεσθαι ἀνθρώπων οὐδενί.	(ὃ	μὲν δὴ ἤιε Δελφῶν τοῖσι
[8, 129]	τὸν μετέπειτα χρόνον αἰεὶ προδόται.	~ὃ	μὲν δὴ τοιούτῳ τρόπῳ ἐπάιστος
[8, 126]	μέχρι τοῦ πόρου. (ὡς δὲ	ὃ	μὲν ἦν ἐν τῇ Ἀσίῃ,
[8, 137]	ἐπὶ μισθῷ παρὰ τῷ βασιλέι,	ὃ	μὲν ἵππους νέμων, ὁ δὲ
[8, 81]	τε συνεβούλευε ὡς ἀλεξησομένους. καὶ	ὃ	μὲν ταῦτα εἴπας μετεστήκεε, τῶν
[8, 102]	ὁκότερα ποιέων ἐπιτύχω εὖ βουλευσάμενος”	~ὃ	μὲν ταῦτα συνεβουλεύετο, ἣ δὲ
[8, 76]	ὑμέτερα φρονέοντας καὶ τοὺς μή”	~ὃ	μὲν ταῦτά σφι σημήνας ἐκποδὼν
[8, 119]	ἐξέβαλε ἐς τὴν θάλασσαν. ἀλλ᾽	ὃ	μέν, ὡς καὶ πρότερόν μοι
[8, 102]	δέ, τῶν εἵνεκα τὸν στόλον	ἐποιήσαο,	πυρώσας τὰς Ἀθήνας ἀπελᾷς” ~ἥσθη
[8, 68]	σά. καὶ τοι τάδε λέγω,	φείδεο	τῶν νεῶν μηδὲ ναυμαχίην ποιέο.
[8, 20]	ἔχει περὶ τούτων ὁ χρησμός.	φράζεο,	βαρβαρόφωνος ὅταν ζυγὸν εἰς ἅλα
[8, 110]	καὶ νῦν κατ᾽ ἡσυχίην πολλὴν	κομίζεο”	οἳ μὲν ταῦτα σημήναντες ἀπέπλεον
[8, 62]	φέρουσι αἱ νέες. ἀλλ᾽ ἐμοὶ	πείθεο.	(εἰ δὲ ταῦτα μὴ ποιήσῃς,
[8, 100]	Πέρσαι τοι αἴτιοι ἐισί, ἐμοὶ	πείθεο·	εἴ τοι δέδοκται μὴ παραμένειν,
[8, 68]	φείδεο τῶν νεῶν μηδὲ ναυμαχίην	ποιέο.	οἱ γὰρ ἄνδρες τῶν σῶν
[8, 80]	γενόμενος ἥκεις. ἴσθι γὰρ ἐξ	ἐμέο	τὰ ποιεύμενα ὑπὸ Μήδων· ἔδεε
[8, 106]	σε μὴ μέμψασθαι τὴν ἀπ᾽	ἐμέο	τοι ἐσομένην δίκην” (ὡς δέ
[8, 143]	λοιποῦ λόγους ἔχων τοιούσδε μὴ	ἐπιφαίνεο	Ἀθηναίοισι, μηδὲ δοκέων χρηστὰ ὑπουργέειν
[8, 100]	τὸν λόγον τόνδε. (δέσποτα, μήτε	λυπέο	μήτε συμφορὴν μηδεμίαν μεγάλην ποιεῦ
[8, 102]	γένηται, οὐδεμία συμφορὴ μεγάλη ἔσται	σέο	τε περιεόντος καὶ ἐκείνων τῶν
[8, 30]	ταύτῃ ἀνθρώπων οὐκ ἐμήδιζον, κατ᾽	ἄλλο	μὲν οὐδέν, ὡς ἐγὼ συμβαλλόμενος
[8, 126]	κω κατεπείγοντος ἥκειν ἐς τὸ	ἄλλο	στρατόπεδον, οὐκ ἐδικαίου ἐντυχὼν ἀπεστεῶσι
[8, 27]	Θεσσαλῶν πρῶται ἰδοῦσαι ἐφοβήθησαν, δόξασαι	ἄλλο	τι εἶναι τέρας, καὶ μετὰ
[8, 46]	τριηραρχέοντος. Νάξιοι δὲ εἰσὶ Ἴωνες	ἀπὸ	Ἀθηνέων γεγονότες. (Στυρέες δὲ τὰς
[8, 46]	αὐτὰς παρεχόμενοι, ἔθνος ἐὸν Ἰωνικὸν	ἀπὸ	Ἀθηνέων. (Νάξιοι δὲ παρείχοντο τέσσερας,
[8, 127]	δὲ καὶ τοὺς Ὀλυνθίους ἀπίστασθαι	ἀπὸ	βασιλέος, καὶ ταύτην ἐπολιόρκεε· εἶχον
[8, 89]	ὁ Δαρείου, Ξέρξεω ἐὼν ἀδελφεός,	ἀπὸ	δὲ ἄλλοι πολλοί τε καὶ
[8, 51]	πυθόμενος Θηβαίων ὅτι οὐκ ἐμήδιζον.	~ἀπὸ	δὲ τῆς διαβάσιος τοῦ Ἑλλησπόντου,
[8, 54]	ἀγγελέοντα τὴν παρεοῦσάν σφι εὐπρηξίην.	ἀπὸ	δὲ τῆς πέμψιος τοῦ κήρυκος
[8, 37]	τοῦ οὐρανοῦ κεραυνοὶ αὐτοῖσι ἐνέπιπτον,	ἀπὸ	δὲ τοῦ Παρνησοῦ ἀπορραγεῖσαι δύο
[8, 27]	ἅτε σφι ἔχοντες αἰεὶ χόλον,	ἀπὸ	δὲ τοῦ ὑστάτου τρώματος καὶ
[8, 46]	ἐναυμάχησαν. Αἰγινῆται δὲ εἰσὶ Δωριέες	ἀπὸ	Ἐπιδαύρου· (τῇ δὲ νήσῳ πρότερον
[8, 45]	τρεῖς, ἔθνος ἐόντες οὗτοι Δωρικὸν	ἀπὸ	Κορίνθου. ~νησιωτέων δὲ Αἰγινῆται τριήκοντα
[8, 48]	πεντηκοντέρους· Μήλιοι μὲν γένος ἐόντες	ἀπὸ	Λακεδαίμονος δύο παρείχοντο, Σίφνιοι δὲ
[8, 89]	~ἐν δὲ τῷ πόνῳ τούτῳ	ἀπὸ	μὲν ἔθανε ὁ στρατηγὸς Ἀριαβίγνης
[8, 15]	σφι ὀλίγας λυμαίνεσθαι, καὶ τὸ	ἀπὸ	Ξέρξεω δειμαίνοντες, οὐκ ἀνέμειναν ἔτι
[8, 79]	προακηκόεε δὲ ὅτι σπεύδοιεν οἱ	ἀπὸ	Πελοποννήσου ἀνάγειν τὰς νέας πρὸς
[8, 70]	ἀρρωδίη, οὐκ ἥκιστα δὲ τοὺς	ἀπὸ	Πελοποννήσου· ἀρρώδεον δὲ ὅτι αὐτοὶ
[8, 50]	τοὺς ἑωυτῶν ἐξοίσονται. ~ταῦτα τῶν	ἀπὸ	Πελοποννήσου στρατηγῶν ἐπιλεγομένων, ἐληλύθεε ἀνὴρ
[8, 42]	ἢ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ ἐναυμάχεον καὶ	ἀπὸ	πολίων πλεύνων. (ναύαρχος μέν νυν
[8, 60]	πρότερον λεχθέντων, ὡς ἐπεὰν ἀπαείρωσι	ἀπὸ	Σαλαμῖνος διαδρήσονται· παρεόντων γὰρ τῶν
[8, 57]	ἄρα, ἤν ἀπαείρωσι τὰς νέας	ἀπὸ	Σαλαμῖνος, περὶ οὐδεμιῆς ἔτι πατρίδος
[8, 142]	λέγων Ἀλέξανδρος, διαδεξάμενοι ἔλεγον οἱ	ἀπὸ	Σπάρτης ἄγγελοι ἡμέας δὲ ἔπεμψαν
[8, 144]	ταῦτα ὑπεκρίναντο, πρὸς δὲ τοὺς	ἀπὸ	Σπάρτης ἀγγέλους τάδε. τὸ μὲν
[8, 114]	τέ σε καὶ Ἡρακλεῖδαι οἱ	ἀπὸ	Σπάρτης αἰτέουσι φόνου δίκας, ὅτι
[8, 55]	τῶν βαρβάρων· δευτέρῃ δὲ ἡμέρῃ	ἀπὸ	τῆς ἐμπρήσιος Ἀθηναίων οἱ θύειν
[8, 90]	ἀκοντισταὶ οἱ Σαμοθρήικες τοὺς ἐπιβάτας	ἀπὸ	τῆς καταδυσάσης νεὸς βάλλοντες ἀπήραξαν
[8, 94]	φανῆναι οὐδένα, οὔτε τι τῶν	ἀπὸ	τῆς στρατιῆς εἰδόσι προσφέρεσθαι τοῖσι
[8, 40]	~ὁ δὲ Ἑλλήνων ναυτικὸς στρατὸς	ἀπὸ	τοῦ Ἀρτεμισίου Ἀθηναίων δεηθέντων ἐς
[8, 4]	αὐτοὶ κατεδόκεον, καταρρωδήσαντες δρησμὸν ἐβουλεύοντο	ἀπὸ	τοῦ Ἀρτεμισίου ἔσω ἐς τὴν
[8, 5]	ἤσπαιρε μοῦνος, φάμενος ἀποπλεύσεσθαί τε	ἀπὸ	τοῦ Ἀρτεμισίου καὶ οὐ παραμενέειν,
[8, 44]	τι πρῆγμα· ἀπαλλασσομένων τῶν Ἑλλήνων	ἀπὸ	τοῦ Ἀρτεμισίου, ὡς ἐγίνοντο κατὰ
[8, 19]	ὁ Θεμιστοκλέης ὡς εἰ ἀπορραγείη	ἀπὸ	τοῦ βαρβάρου τό τε Ἰωνικὸν
[8, 39]	μέν νυν τῶν ἀνδρῶν αὕτη	ἀπὸ	τοῦ ἱροῦ ἀπαλλαγὴ γίνεται. ~ὁ
[8, 94]	ἀγχοῦ γενέσθαι τῶν νεῶν, τοὺς	ἀπὸ	τοῦ κέλητος λέγειν τάδε. (Ἀδείμαντε,
[8, 135]	τῶν ἀστῶν αἱρετοὺς ἄνδρας τρεῖς	ἀπὸ	τοῦ κοινοῦ ὡς ἀπογραψομένους τὰ
[8, 39]	Ὑαμπείῃ κορυφῇ. (οἱ δὲ πεσόντες	ἀπὸ	τοῦ Παρνησοῦ λίθοι ἔτι καὶ
[8, 12]	τῆς νυκτὸς καὶ σκληραὶ βρονταὶ	ἀπὸ	τοῦ Πηλίου· οἱ δὲ νεκροὶ
[8, 68]	περιιὼν εἰρώτα ὁ Μαρδόνιος ἀρξάμενος	ἀπὸ	τοῦ Σιδωνίου, οἱ μὲν ἄλλοι
[8, 139]	κατεστρέφοντο καὶ τὴν ἄλλην Μακεδονίην.	~ἀπὸ	τούτου δὴ τοῦ Περδίκκεω Ἀλέξανδρος
[8, 23]	χώρῳ μέχρι μέσου ἡμέρης, τὸ	ἀπὸ	τούτου ἔπλεον ἐς Ἱστιαίην· ἀπικόμενοι
[8, 44]	Ξούθου στρατάρχεω γενομένου Ἀθηναίοισι ἐκλήθησαν	ἀπὸ	τούτου Ἴωνες. ~Μεγαρέες δὲ τὠυτὸ
[8, 88]	δὲ συνέβη ὥστε κακὸν ἐργασαμένην	ἀπὸ	τούτων αὐτὴν μάλιστα εὐδοκιμῆσαι παρὰ
[8, 126]	Σαλαμῖνος, ἐκ τοῦ φανεροῦ ἀπέστασαν	ἀπὸ	τῶν βαρβάρων· ὣς δὲ καὶ
[8, 49]	τὴν Σαλαμῖνα συνῆλθον οἱ στρατηγοὶ	ἀπὸ	τῶν εἰρημενέων πολίων, ἐβουλεύοντο, προθέντος
[8, 67]	τῶν σφετέρων τύραννοι καὶ ταξίαρχοι	ἀπὸ	τῶν νεῶν, καὶ ἵζοντο ὥς
[8, 100]	σφίσι ἤδη δοκεόντων κατεργάσθαι ἀποβὰς	ἀπὸ	τῶν νεῶν πειρήσεται ἀντιωθῆναι οὔτ᾽
[8, 94]	τούτους μὲν τοιαύτη φάτις ἔχει	ὑπὸ	Ἀθηναίων, οὐ μέντοι αὐτοί γε
[8, 34]	αὐτῶν ἄνδρες Μακεδόνες διατεταγμένοι ἔσωζον,	ὑπὸ	Ἀλεξάνδρου ἀποπεμφθέντες· ἔσωζον δὲ τῇδε,
[8, 55]	τῆς ἐμπρήσιος Ἀθηναίων οἱ θύειν	ὑπὸ	βασιλέος κελευόμενοι ὡς ἀνέβησαν ἐς
[8, 1]	ἑκατὸν καὶ εἴκοσι καὶ ἑπτά·	ὑπὸ	δὲ ἀρετῆς τε καὶ προθυμίης
[8, 79]	φίλον ἐχθρὸν δὲ τὰ μάλιστα·	ὑπὸ	δὲ μεγάθεος τῶν παρεόντων κακῶν
[8, 43]	οἱ δὲ Ἑρμιονέες εἰσὶ Δρύοπες,	ὑπὸ	Ἡρακλέος τε καὶ Μηλιέων ἐκ
[8, 135]	θῶμά μοι μέγιστον γενέσθαι λέγεται	ὑπὸ	Θηβαίων· ἐλθεῖν ἄρα τὸν Εὐρωπέα
[8, 115]	ἔλειπον οὐδέν· ταῦτα δ᾽ ἐποίεον	ὑπὸ	λιμοῦ. (ἐπιλαβὼν δὲ λοιμός τε
[8, 127]	ἐκ τοῦ Θερμαίου κόλπου ἐξαναστάντες	ὑπὸ	Μακεδόνων. ἐπεὶ δὲ σφέας εἷλε
[8, 138]	τοῖσι κήποισι ἥλω, ὡς λέγεται	ὑπὸ	Μακεδόνων. ὑπὲρ δὲ τῶν κήπων
[8, 140]	ἀπίκετο ἐς τὰς Ἀθήνας ἀποπεμφθεὶς	ὑπὸ	Μαρδονίου, ἔλεγε τάδε. ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[8, 16]	ἐγίνοντο. (ὁ γὰρ Ξέρξεω στρατὸς	ὑπὸ	μεγάθεός τε καὶ πλήθεος αὐτὸς
[8, 80]	γὰρ ἐξ ἐμέο τὰ ποιεύμενα	ὑπὸ	Μήδων· ἔδεε γάρ, ὅτε οὐκ
[8, 141]	ἄλλοισι Δωριεῦσι ἐκπίπτειν ἐκ Πελοποννήσου	ὑπὸ	Μήδων τε καὶ Ἀθηναίων, κάρτα
[8, 87]	ἡ νηῦς ἡ Ἀρτεμισίης ἐδιώκετο	ὑπὸ	νεὸς Ἀττικῆς· καὶ ἣ οὐκ
[8, 16]	εἶκε· δεινὸν γὰρ χρῆμα ἐποιεῦντο	ὑπὸ	νεῶν ὀλιγέων ἐς φυγὴν τρέπεσθαι.
[8, 53]	τὴν ἐν τῇ ἠπείρῳ γενέσθαι	ὑπὸ	Πέρσῃσι. ἔμπροσθε ὦν πρὸ τῆς
[8, 33]	καὶ γυναῖκας τινὰς διέφθειραν μισγόμενοι	ὑπὸ	πλήθεος. ~παραποταμίους δὲ παραμειβόμενοι οἱ
[8, 105]	ἡμεῖς ἴδμεν. ἁλόντα γὰρ αὐτὸν	ὑπὸ	πολεμίων καὶ πωλεόμενον ὠνέεται Πανιώνιος
[8, 73]	μοῦνοι εἶναι Ἴωνες, ἐκδεδωρίευνται δὲ	ὑπό	τε Ἀργείων ἀρχόμενοι καὶ τοῦ
[8, 39]	Αὐτονόου δὲ πέλας τῆς Κασταλίης	ὑπὸ	τῇ Ὑαμπείῃ κορυφῇ. (οἱ δὲ
[8, 70]	τῶν δὲ βαρβάρων ὁ πεζὸς	ὑπὸ	τὴν παρεοῦσαν νύκτα ἐπορεύετο ἐπὶ
[8, 87]	καὶ συνήνεικε ποιησάσῃ. διωκομένη γὰρ	ὑπὸ	τῆς Ἀττικῆς φέρουσα ἐνέβαλε νηὶ
[8, 129]	Περσέων οἵ περ καὶ διεφθάρησαν	ὑπὸ	τῆς θαλάσσης· αἴτιον δὲ τοῦτο
[8, 92]	περιεγένοντο, φεύγοντες ἀπίκοντο ἐς Φάληρον	ὑπὸ	τὸν πεζὸν στρατόν. ~ἐν δὲ
[8, 14]	τὴν Εὔβοιαν πάντες εἴησαν διεφθαρμένοι	ὑπὸ	τοῦ γενομένου χειμῶνος. φυλάξαντες δὴ
[8, 79]	ἀνὴρ Ἀθηναῖος μὲν ἐξωστρακισμένος δὲ	ὑπὸ	τοῦ δήμου· τὸν ἐγὼ νενόμικα,
[8, 13]	τὰς πέτρας· ἐποιέετό τε πᾶν	ὑπὸ	τοῦ θεοῦ ὅκως ἂν ἐξισωθείη
[8, 24]	γῆν ἐπαμησάμενος, ἵνα μὴ ὀφθείησαν	ὑπὸ	τοῦ ναυτικοῦ στρατοῦ. (ὡς δὲ
[8, 65]	ἐπείτε ἐκείρετο ἡ Ἀττικὴ χώρη	ὑπὸ	τοῦ πεζοῦ στρατοῦ τοῦ Ξέρξεω
[8, 135]	τὴν ἐφέροντο δέλτον, τὰ λεγόμενα	ὑπὸ	τοῦ προφήτεω γράφειν ἐς αὐτήν,
[8, 66]	Θερμοπύλας· (ἀντιθήσω γὰρ τοῖσί τε	ὑπὸ	τοῦ χειμῶνος αὐτῶν ἀπολομένοισι καὶ
[8, 90]	ἀποδεικνύμενον ἐν τῇ ναυμαχίῃ, κατήμενος	ὑπὸ	τῷ ὄρεϊ τῷ ἀντίον Σαλαμῖνος
[8, 115]	ἀπαιτέοντος Ξέρξεω ἔφασαν νεμομένας ἁρπασθῆναι	ὑπὸ	τῶν ἄνω Θρηίκων τῶν περὶ
[8, 55]	τῷ ἄλλῳ ἱρῷ κατέλαβε ἐμπρησθῆναι	ὑπὸ	τῶν βαρβάρων· δευτέρῃ δὲ ἡμέρῃ
[8, 81]	πᾶν τὸ στρατόπεδον τὸ Ἑλληνικὸν	ὑπὸ	τῶν νεῶν τῶν Ξέρξεω· παραρτέεσθαι
[8, 75]	Θεμιστοκλέης ὡς ἑσσοῦτο τῇ γνώμῃ	ὑπὸ	τῶν Πελοποννησίων, λαθὼν ἐξέρχεται ἐκ
[8, 79]	τε ἔσονται ἐκπλῶσαι· περιεχόμεθα γὰρ	ὑπὸ	τῶν πολεμίων κύκλῳ. ἀλλ᾽ ἐσελθών
[8, 7]	Σκιάθου, ὡς ἂν μὴ ὀφθείησαν	ὑπὸ	τῶν πολεμίων περιπλέουσαι Εὔβοιαν κατά
[8, 46]	ἀποπεμφθέντες μὲν ἐς τοὺς Μήδους	ὑπὸ	τῶν πολιητέων κατά περ οἱ
[8, 27]	ταύτης τῆς βασιλέος στρατηλασίης, ἑσσώθησαν	ὑπὸ	τῶν Φωκέων καὶ περιέφθησαν τρηχέως.
[8, 117]	οὐκ εὗρον ἔτι ἐντεταμένας ἀλλ᾽	ὑπὸ	χειμῶνος διαλελυμένας. (ἐνθαῦτα δὲ κατεχόμενοι
[8, 138]	ὄρος κεῖται Βέρμιον οὔνομα, ἄβατον	ὑπὸ	χειμῶνος. ἐνθεῦτεν δὲ ὁρμώμενοι, ὡς
[8, 26]	τί ποιέοιεν· εἷς δέ τις	πρὸ	πάντων ἦν ὁ εἰρωτῶν αὐτοὺς
[8, 53]	γενέσθαι ὑπὸ Πέρσῃσι. ἔμπροσθε ὦν	πρὸ	τῆς ἀκροπόλιος, ὄπισθε δὲ τῶν
[8, 4]	ταλάντοισι, ἐπ᾽ ᾧ τε καταμείναντες	πρὸ	τῆς Εὐβοίης ποιήσονται τὴν ναυμαχίην.
[8, 49]	πρὸς τὸν Ἰσθμὸν πλώσαντας ναυμαχέειν	πρὸ	τῆς Πελοποννήσου, ἐπιλέγοντες τὸν λόγον
[8, 57]	νέας πρὸς τὸν Ἰσθμὸν καὶ	πρὸ	τῆς Πελοποννήσου ναυμαχέειν, εἶπε (οὔτ᾽
[8, 56]	τοῖσί τε ὑπολειπομένοισι αὐτῶν ἐκυρώθη	πρὸ	τοῦ Ἰσθμοῦ ναυμαχέειν. νύξ τε
[8, 37]	τῷ οὔνομα ἦν Ἀκήρατος, ὁρᾷ	πρὸ	τοῦ νηοῦ ὅπλα προκείμενα ἔσωθεν
[8, 108]	ἔθνεα, ἤτοι ἁλισκομένων γε ἢ	πρὸ	τούτου ὁμολογεόντων· τροφήν τε ἕξειν
[8, 68]	αὐτῶν ἥκοντας, οὐδέ σφι μελήσει	πρὸ	τῶν Ἀθηνέων ναυμαχέειν. (ἢν δὲ
[8, 74]	καὶ περὶ ἐκείνης κινδυνεύειν μηδὲ	πρὸ	χώρης δοριαλώτου μένοντας μάχεσθαι, Ἀθηναῖοι
[8, 129]	Ποσειδέωνος ἐς τὸν νηὸν καὶ	τὸ	ἄγαλμα τὸ ἐν τῷ προαστείῳ
[8, 26]	ὁ δὲ ἐπείρετο ὅ τι	τὸ	ἄεθλον εἴη σφι κείμενον περὶ
[8, 26]	ὦφλε πρὸς βασιλέος. (πυνθανόμενος γὰρ	τὸ	ἄεθλον ἐὸν στέφανον ἀλλ᾽ οὐ
[8, 144]	ἀτὰρ αἰσχρῶς γε οἴκατε ἐξεπιστάμενοι	τὸ	Ἀθηναίων φρόνημα ἀρρωδῆσαι, ὅτι οὔτε
[8, 112]	λέγων ὡς εἰ μὴ δώσουσι	τὸ	αἰτεόμενον, ἐπάξει τὴν στρατιὴν τῶν
[8, 126]	οὐδέν κω κατεπείγοντος ἥκειν ἐς	τὸ	ἄλλο στρατόπεδον, οὐκ ἐδικαίου ἐντυχὼν
[8, 76]	ἐγίνοντο μέσαι νύκτες, ἀνῆγον μὲν	τὸ	ἀπ᾽ ἑσπέρης κέρας κυκλούμενοι πρὸς
[8, 15]	οὕτω σφι ὀλίγας λυμαίνεσθαι, καὶ	τὸ	ἀπὸ Ξέρξεω δειμαίνοντες, οὐκ ἀνέμειναν
[8, 23]	τῷ χώρῳ μέχρι μέσου ἡμέρης,	τὸ	ἀπὸ τούτου ἔπλεον ἐς Ἱστιαίην·
[8, 11]	ἀνὴρ Ἀθηναῖος Λυκομήδης Αἰσχραίου, καὶ	τὸ	ἀριστήιον ἔλαβε οὗτος. (τοὺς δ᾽
[8, 11]	οἱ μὲν δὴ Ἕλληνες ἐπὶ	τὸ	Ἀρτεμίσιον ἀπέπλεον, οἱ δὲ βάρβαροι
[8, 22]	ἐπελθόντες τῇ ὑστεραίῃ ἡμέρῃ ἐπὶ	τὸ	Ἀρτεμίσιον ἐπελέξαντο. τὰ δὲ γράμματα
[8, 23]	ἡ στρατιὴ ἐπέπλεε ἁλὴς ἐπὶ	τὸ	Ἀρτεμίσιον. ἐπισχόντες δὲ ἐν τούτῳ
[8, 6]	μὲν ἔτι καὶ πρότερον περὶ	τὸ	Ἀρτεμίσιον ναυλοχέειν νέας Ἑλληνίδας ὀλίγας,
[8, 8]	ἀνέσχε πρὶν ἢ ἀπίκετο ἐπὶ	τὸ	Ἀρτεμίσιον, σταδίους μάλιστά κῃ τούτους
[8, 14]	εὐφρόνη ἐγίνετο, ἀπέπλεον ὀπίσω ἐπὶ	τὸ	Ἀρτεμίσιον. ~τρίτῃ δὲ ἡμέρῃ δεινόν
[8, 8]	ἀποδεδέχθω πλοίῳ μιν ἀπικέσθαι ἐπὶ	τὸ	Ἀρτεμίσιον. ὡς δὲ ἀπίκετο, αὐτίκα
[8, 51]	ἄρχοντος Ἀθηναίοισι. (καὶ αἱρέουσι ἔρημον	τὸ	ἄστυ, καί τινας ὀλίγους εὑρίσκουσι
[8, 43]	ἑκκαίδεκα νέας παρεχόμενοι, Κορίνθιοι δὲ	τὸ	αὐτὸ πλήρωμα παρεχόμενοι καὶ ἐπ᾽
[8, 73]	καὶ Κυνούριοι· ἓν δὲ ἔθνος	τὸ	Ἀχαιϊκὸν ἐκ μὲν Πελοποννήσου οὐκ
[8, 128]	τὰς γλυφίδας περιειλίξαντες καὶ πτερώσαντες	τὸ	βυβλίον ἐτόξευον ἐς συγκείμενον χωρίον.
[8, 128]	τὸ τόξευμα λαβόντες ὡς ἔμαθον	τὸ	βυβλίον, ἔφερον ἐπὶ τοὺς στρατηγούς·
[8, 128]	συμμαχίν. (τοῖσι δὲ στρατηγοῖσι ἐπιλεξαμένοισι	τὸ	βυβλίον καὶ μαθοῦσι τὸν αἴτιον
[8, 60]	τοῦ πολέμου ἐκβαίνῃ, πολλὸν κρατήσομεν·	τὸ	γὰρ ἐν στεινῷ ναυμαχέειν πρὸς
[8, 132]	προήγαγον αὐτοὺς μόγις μέχρι Δήλου.	(τὸ	γὰρ προσωτέρω πᾶν δεινὸν ἦν
[8, 97]	ἔσεσθαι. ~Ξέρξης δὲ ὡς ἔμαθε	τὸ	γεγονὸς πάθος, δείσας μή τις
[8, 10]	(ὅσοισι δὲ καὶ ἡδομένοισι ἦν	τὸ	γινόμενον, ἅμιλλαν ἐποιεῦντο ὅκως αὐτὸς
[8, 98]	ὁ δὲ δεύτερος τῷ τρίτῳ·	τὸ	δὲ ἐνθεῦτεν ἤδη κατ᾽ ἄλλον
[8, 86]	μέν νυν τούτους οὕτω εἶχε·	τὸ	δὲ πλῆθος τῶν νεῶν ἐν
[8, 114]	δίκας τοῦ Λεωνίδεω φόνου καὶ	τὸ	διδόμενον ἐξ ἐκείνου δέκεσθαι. πέμπουσι
[8, 98]	τὴν τῷ Ἡφαίστῳ ἐπιτελέουσι. τοῦτο	τὸ	δράμημα τῶν ἵππων καλέουσι Πέρσαι
[8, 137]	διδοῖς” περιγράφει τῇ μαχαίρῃ ἐς	τὸ	ἔδαφος τοῦ οἴκου τὸν ἥλιον,
[8, 96]	τὰ ναυήγια τὰ ταύτῃ ἐξενειχθέντα	τὸ	εἰρημένον πολλοῖσι ἔτεσι πρότερον τούτων
[8, 96]	χρησμῷ Λυσιστράτῳ Ἀθηναίῳ ἀνδρὶ χρησμολόγῳ,	τὸ	ἐλελήθεε πάντας τοὺς Ἕλληνας, Κωλιάδες
[8, 144]	τῷ ταῦτα ἐργασαμένῳ, αὖτις δὲ	τὸ	Ἑλληνικὸν ἐὸν ὅμαιμόν τε καὶ
[8, 15]	τοὺς βαρβάρους, οἳ δ᾽ ὅκως	τὸ	Ἑλληνικὸν στράτευμα διαφθείραντες τοῦ πόρου
[8, 81]	περιέχεσθαι γὰρ πᾶν τὸ στρατόπεδον	τὸ	Ἑλληνικὸν ὑπὸ τῶν νεῶν τῶν
[8, 35]	εἵνεκα, ὅκως συλήσαντες τὸ ἱρὸν	τὸ	ἐν Δελφοῖσι βασιλέι Ξέρξῃ ἀποδέξαιεν
[8, 35]	ἔχοντες ὁρμέατο ἐπὶ τὸ ἱρὸν	τὸ	ἐν Δελφοῖσι, ἐν δεξιῇ τὸν
[8, 27]	τῷ διὰ μέσου χρόνῳ, ἐπείτε	τὸ	ἐν Θερμοπύλῃσι τρῶμα ἐγεγόνεε, αὐτίκα
[8, 129]	τὸν νηὸν καὶ τὸ ἄγαλμα	τὸ	ἐν τῷ προαστείῳ ἠσέβησαν οὗτοι
[8, 39]	τῆς Προναίης Ἀθηναίης κείμενοι, ἐς	τὸ	ἐνέσκηψαν διὰ τῶν βαρβάρων φερόμενοι.
[8, 108]	ἔλθοι φεύγων ἐς τὴν ἑωυτοῦ·	τὸ	ἐνθεῦτεν δὲ περὶ τῆς ἐκείνου
[8, 8]	τότε. (ὅτεῳ μὲν δὴ τρόπῳ	τὸ	ἐνθεῦτεν ἔτι ἀπίκετο ἐς τοὺς
[8, 60]	μέν νυν βουλευομένοισι ἀνθρώποισι ὡς	τὸ	ἐπίπαν ἐθέλει γίνεσθαι· μὴ δὲ
[8, 88]	ἔργον, καὶ τοὺς φάναι, σαφέως	τὸ	ἐπίσημον τῆς νεὸς ἐπισταμένους· τὴν
[8, 11]	καὶ οἱ Ἀθηναῖοι διὰ τοῦτο	τὸ	ἔργον ἔδοσαν αὐτῷ χῶρον ἐν
[8, 82]	ἀληθείην πᾶσαν. διὰ δὲ τοῦτο	τὸ	ἔργον ἐνεγράφησαν Τήνιοι ἐν Δελφοῖσι
[8, 71]	καὶ παντὸς ἀνδρὸς ἐργαζομένου, ἤνετο	τὸ	ἔργον· καὶ γὰρ λίθοι καὶ
[8, 88]	ἐπειρέσθαι εἰ ἀληθέως ἐστὶ Ἀρτεμισίης	τὸ	ἔργον, καὶ τοὺς φάναι, σαφέως
[8, 85]	ὅτι Θεομήστωρ μὲν διὰ τοῦτο	τὸ	ἔργον Σάμου ἐτυράννευσε καταστησάντων τῶν
[8, 102]	προχωρήσῃ τὰ νοέων λέγει, σὸν	τὸ	ἔργον ὦ δέσποτα γίνεται· οἱ
[8, 52]	πολιορκεόμενοι ὅμως ἠμύνοντο, καίπερ ἐς	τὸ	ἔσχατον κακοῦ ἀπιγμένοι καὶ τοῦ
[8, 30]	ἐγὼ συμβαλλόμενος εὑρίσκω, κατὰ δὲ	τὸ	ἔχθος τὸ Θεσσαλῶν· (εἰ δὲ
[8, 51]	αὐτοὶ δοκέοντες ἐξευρηκέναι τὸ μαντήιον	τὸ	ἡ Πυθίη σφι ἔχρησε, τὸ
[8, 60]	ἐν πελάγεϊ ἀναπεπταμένῳ ναυμαχήσεις, ἐς	τὸ	ἥκιστα ἡμῖν σύμφορον ἐστὶ νέας
[8, 53]	τοῖσι βαρβάροισι· ἔδεε γὰρ κατὰ	τὸ	θεοπρόπιον πᾶσαν τὴν Ἀττικὴν τὴν
[8, 30]	εὑρίσκω, κατὰ δὲ τὸ ἔχθος	τὸ	Θεσσαλῶν· (εἰ δὲ Θεσσαλοὶ τὰ
[8, 115]	καὶ ἐν Μακεδονίῃ. (ἔνθα καὶ	τὸ	ἱρὸν ἅρμα καταλιπὼν τοῦ Διός,
[8, 37]	οἱ βάρβαροι ἐπιόντες καὶ ἀπώρων	τὸ	ἱρόν, ἐν τούτῳ ὁ προφήτης,
[8, 135]	ἀγχοτάτω Ἀκραιφίης πόλιος. (ἐς τοῦτο	τὸ	ἱρὸν ἐπείτε παρελθεῖν τὸν καλεόμενον
[8, 135]	Ἀπόλλωνος τὸ τέμενος. τοῦτο δὲ	τὸ	ἱρὸν καλέεται μὲν Πτῷον, ἔστι
[8, 54]	καὶ ἐνθύμιόν οἱ ἐγένετο ἐμπρήσαντι	τὸ	ἱρόν. οἱ δὲ φυγάδες τῶν
[8, 33]	ἔτι χρηστήριον αὐτόθι. καὶ τοῦτο	τὸ	ἱρὸν συλήσαντες ἐνέπρησαν. καί τινας
[8, 53]	ἐπεὶ δέ σφι πάντες κατέστρωντο,	τὸ	ἱρὸν συλήσαντες ἐνέπρησαν πᾶσαν τὴν
[8, 53]	ἀνθρώπων, ταύτῃ ἀνέβησαν τινὲς κατὰ	τὸ	ἱρὸν τῆς Κέκροπος θυγατρὸς Ἀγλαύρου,
[8, 37]	ἦσαν ἐπιόντες οἱ βάρβαροι κατὰ	τὸ	ἱρὸν τῆς Προναίης Ἀθηναίης, ἐν
[8, 37]	βάρβαροι ἐπειδὴ ἐγίνοντο ἐπειγόμενοι κατὰ	τὸ	ἱρὸν τῆς Προναίης Ἀθηναίης, ἐπιγίνεταί
[8, 35]	στρατιῆς τῶνδε εἵνεκα, ὅκως συλήσαντες	τὸ	ἱρὸν τὸ ἐν Δελφοῖσι βασιλέι
[8, 35]	αὐτῶν ἡγεμόνας ἔχοντες ὁρμέατο ἐπὶ	τὸ	ἱρὸν τὸ ἐν Δελφοῖσι, ἐν
[8, 39]	τῶν τὰ τεμένεα ἐστὶ περὶ	τὸ	ἱρόν, Φυλάκου μὲν παρ᾽ αὐτὴν
[8, 55]	βασιλέος κελευόμενοι ὡς ἀνέβησαν ἐς	τὸ	ἱρόν, ὥρων βλαστὸν ἐκ τοῦ
[8, 87]	ἐοῦσα, ἔδοξέ οἱ τόδε ποιῆσαι,	τὸ	καὶ συνήνεικε ποιησάσῃ. διωκομένη γὰρ
[8, 90]	τῷ ὄρεϊ τῷ ἀντίον Σαλαμῖνος	τὸ	καλέεται Αἰγάλεως, ἀνεπυνθάνετο τὸν ποιήσαντα,
[8, 19]	τό τε Ἰωνικὸν φῦλον καὶ	τὸ	Καρικόν, οἷοί τε εἴησαν ἂν
[8, 27]	δὲ τοῦ ὑστάτου τρώματος καὶ	τὸ	κάρτα. (ἐσβαλόντες γὰρ πανστρατιῇ αὐτοί
[8, 51]	ἔσεσθαι· αὐτὸ δὴ τοῦτο εἶναι	τὸ	κρησφύγετον κατὰ τὸ μαντήιον καὶ
[8, 36]	Παρνησοῦ τὰς κορυφὰς καὶ ἐς	τὸ	Κωρύκιον ἄντρον ἀνηνείκαντο, οἳ δὲ
[8, 66]	ἐκ Τρηχῖνος θεησάμενοι τὸ τρῶμα	τὸ	Λακωνικὸν διέβησαν ἐς τὴν Ἱστιαίην,
[8, 51]	τοῦτο εἶναι τὸ κρησφύγετον κατὰ	τὸ	μαντήιον καὶ οὐ τὰς νέας.
[8, 51]	πρὸς δὲ αὐτοὶ δοκέοντες ἐξευρηκέναι	τὸ	μαντήιον τὸ ἡ Πυθίη σφι
[8, 53]	καὶ διεφθείροντο, οἳ δὲ ἐς	τὸ	μέγαρον κατέφευγον. τῶν δὲ Περσέων
[8, 2]	μία. (τὸν δὲ στρατηγὸν τὸν	τὸ	μέγιστον κράτος ἔχοντα παρείχοντο Σπαρτιῆται
[8, 2]	Ἀθηναίοισι ἕψεσθαι ἡγεομένοισι, ἀλλὰ λύσειν	τὸ	μέλλον ἔσεσθαι στράτευμα. ~ἐγένετο γὰρ
[8, 144]	τοὺς ἀπὸ Σπάρτης ἀγγέλους τάδε.	τὸ	μὲν δεῖσαι Λακεδαιμονίους μὴ ὁμολογήσωμεν
[8, 34]	διακρινομένη ἡ στρατιὴ αὐτῶν ἐσχίζετο.	τὸ	μὲν πλεῖστον καὶ δυνατώτατον τοῦ
[8, 132]	ἠῶ κατωτέρω Δήλου· οὕτω δέος	τὸ	μέσον ἐφύλασσε σφέων. ~οἱ μὲν
[8, 74]	ἀβουλίην· τέλος δὲ ἐξερράγη ἐς	τὸ	μέσον. σύλλογός τε δὴ ἐγίνετο
[8, 11]	ἀντίπρῳροι τοῖσι βαρβάροισι γενόμενοι ἐς	τὸ	μέσον τὰς πρύμνας συνήγαγον, δεύτερα
[8, 106]	ὅτι με ἀντ᾽ ἀνδρὸς ἐποίησας	τὸ	μηδὲν εἶναι; ἐδόκεές τε θεοὺς
[8, 75]	δὲ πέμπει ἐς τὸ στρατόπεδον	τὸ	Μήδων ἄνδρα πλοίῳ ἐντειλάμενος τὰ
[8, 3]	Σικελίην πέμπειν ἐπὶ συμμαχίην, ὡς	τὸ	ναυτικὸν Ἀθηναίοισι χρεὸν εἴη ἐπιτρέπειν.
[8, 65]	οὕτω δὴ αὐτοὺς μαθεῖν ὅτι	τὸ	ναυτικὸν τὸ Ξέρξεω ἀπολέεσθαι μέλλοι.
[8, 82]	ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον τῇ Λημνίῃ ἐξεπληροῦτο	τὸ	ναυτικὸν τοῖσι Ἕλλησι ἐς τὰς
[8, 65]	αὐτοὺς μαθεῖν ὅτι τὸ ναυτικὸν	τὸ	Ξέρξεω ἀπολέεσθαι μέλλοι. ταῦτα μὲν
[8, 51]	τὸ ἡ Πυθίη σφι ἔχρησε,	τὸ	ξύλινον τεῖχος ἀνάλωτον ἔσεσθαι· αὐτὸ
[8, 116]	δουλεύσειν, ἀλλ᾽ οἴχετο ἄνω ἐς	τὸ	ὄρος τὴν Ροδόπην, τοῖσί τε
[8, 136]	ὁ ἐν τῇ Ἀσίῃ, ἔχων	τὸ	οὔνομα τοῦ μητροπάτορος, τῷ δὴ
[8, 100]	οὐδὲν πρὸς Πέρσας τοῦτο προσήκει	τὸ	πάθος. (ἤδη ὦν, ἐπειδὴ οὐ
[8, 137]	σιτία σφι ἔπεσσε· ἦσαν γὰρ	τὸ	πάλαι καὶ αἱ τυραννίδες τῶν
[8, 73]	χώρην ἵδρυται νῦν τε καὶ	τὸ	πάλαι οἴκεον, Ἀρκάδες τε καὶ
[8, 142]	οὐδαμῶς ἀνασχετόν, οἵτινες αἰεὶ καὶ	τὸ	πάλαι φαίνεσθε πολλοὺς ἐλευθερώσαντες ἀνθρώπων.
[8, 31]	Φωκίδος χώρης, ἥ περ ἦν	τὸ	παλαιὸν Δρυοπίς· ἡ δὲ χώρη
[8, 62]	δὲ μή, ἀνατρέψεις τὴν Ἑλλάδα·	τὸ	πᾶν γὰρ ἡμῖν τοῦ πολέμου
[8, 29]	πρὸς ἠνδραποδίσθαι ὑμέας. ἡμεῖς μέντοι	τὸ	πᾶν ἔχοντες οὐ μνησικακέομεν, ἀλλ᾽
[8, 100]	δὲ οὔτε τις τούτων τῶν	τὸ	πᾶν σφίσι ἤδη δοκεόντων κατεργάσθαι
[8, 100]	οὐ γὰρ ξύλων ἀγὼν ὁ	τὸ	πᾶν φέρων ἐστὶ ἡμῖν, ἀλλ᾽
[8, 109]	(ἀλλ᾽ εὖ γὰρ ἔχει ἐς	τὸ	παρεὸν ἡμῖν, νῦν μὲν ἐν
[8, 119]	ἔμοιγε πιστὸς οὔτε ἄλλως οὔτε	τὸ	Περσέων τοῦτο πάθος· εἰ γὰρ
[8, 13]	ὅκως ἂν ἐξισωθείη τῷ Ἑλληνικῷ	τὸ	Περσικὸν μηδὲ πολλῷ πλέον εἴη.
[8, 106]	Ξέρξῃ. ~ὡς δὲ τὸ στράτευμα	τὸ	Περσικὸν ὅρμα βασιλεὺς ἐπὶ τὰς
[8, 2]	εἴρηται δέ μοι καὶ ὡς	τὸ	πλῆθος ἕκαστοι τῶν νεῶν παρείχοντο.
[8, 34]	τὴν Ὀρχομενίων. Βοιωτῶν δὲ πᾶν	τὸ	πλῆθος ἐμήδιζε, τὰς δὲ πόλις
[8, 140]	μὲν γὰρ τῆς Ξέρξεω στρατηλασίης	τὸ	πλῆθος καὶ τὰ ἔργα, πυνθάνεσθε
[8, 113]	ἐπὶ δὲ Μήδους· οὗτοι δὲ	τὸ	πλῆθος μὲν οὐκ ἐλάσσονες ἦσαν
[8, 40]	Ἀττικῆς, πρὸς δὲ καὶ βουλεύσωνται	τὸ	ποιητέον αὐτοῖσι ἔσται. ἐπὶ γὰρ
[8, 100]	σεωυτοῦ ἀπέλαυνε τῆς στρατιῆς ἀπάγων	τὸ	πολλόν, ἐμὲ δὲ σοὶ χρὴ
[8, 94]	τῇδε δὲ συμβάλλονται εἶναι θεῖον	τὸ	πρῆγμα. ὡς γὰρ ἀγχοῦ γενέσθαι
[8, 56]	τῶν στρατηγῶν οὐδὲ κυρωθῆναι ἔμενον	τὸ	προκείμενον πρῆγμα, ἀλλ᾽ ἔς τε
[8, 85]	ἐτετάχατο Φοίνικες (οὗτοι γὰρ εἶχον	τὸ	πρὸς Ἐλευσῖνός τε καὶ ἑσπέρης
[8, 132]	τοιοῦτο ὥστε τοὺς μὲν βαρβάρους	τὸ	πρὸς ἑσπέρης ἀνωτέρω Σάμου μὴ
[8, 130]	μεγάλως πληγέντες, οὐ προήισαν ἀνωτέρω	τὸ	πρὸς ἑσπέρης, οὐδ᾽ ἐπηνάγκαζε οὐδείς,
[8, 132]	τοὺς δὲ Ἕλληνας, χρηιζόντων Χίων,	τὸ	πρὸς τὴν ἠῶ κατωτέρω Δήλου·
[8, 85]	Λακεδαιμονίους Ἴωνες· οὗτοι δ᾽ εἶχον	τὸ	πρὸς τὴν ἠῶ τε καὶ
[8, 89]	οἱ γὰρ ὄπισθε τεταγμένοι, ἐς	τὸ	πρόσθε τῇσι νηυσὶ παριέναι πειρώμενοι
[8, 115]	πρέπει” ~ὃ μὲν δὴ δεξάμενος	τὸ	ῥηθὲν ἀπαλλάσσετο, Ξέρξης δὲ Μαρδόνιον
[8, 92]	τὴν Ἀττικὴν ὁ Πολύκριτος, ἔγνω	τὸ	σημήιον ἰδὼν τῆς στρατηγίδος, καὶ
[8, 112]	δὲ Θεμιστοκλέα χρήμασι ἱλασάμενοι διέφυγον	τὸ	στράτευμα. Θεμιστοκλέης μέν νυν ἐξ
[8, 106]	μάλιστα παρὰ Ξέρξῃ. ~ὡς δὲ	τὸ	στράτευμα τὸ Περσικὸν ὅρμα βασιλεὺς
[8, 41]	σφι πάντα ὑπεξέκειτο, ἔπλεον ἐς	τὸ	στρατόπεδον. ~ἐπεὶ δὲ οἱ ἀπ᾽
[8, 81]	τοὺς ἐπορμέοντας· περιέχεσθαι γὰρ πᾶν	τὸ	στρατόπεδον τὸ Ἑλληνικὸν ὑπὸ τῶν
[8, 75]	συνεδρίου, ἐξελθὼν δὲ πέμπει ἐς	τὸ	στρατόπεδον τὸ Μήδων ἄνδρα πλοίῳ
[8, 65]	μεταρσιωθὲν φέρεσθαι ἐπὶ Σαλαμῖνος ἐπὶ	τὸ	στρατόπεδον τὸ τῶν Ἑλλήνων. οὕτω
[8, 94]	ἄλλους ἐπ᾽ ἐξεργασμένοισι ἐλθεῖν ἐς	τὸ	στρατόπεδον. τούτους μὲν τοιαύτη φάτις
[8, 132]	νέες, ἀπίκοντο Ἰώνων ἄγγελοι ἐς	τὸ	στρατόπεδον τῶν Ἑλλήνων, οἳ καὶ
[8, 128]	τοξεύων γὰρ ὁ Ἀρτάβαζος ἐς	τὸ	συγκείμενον, ἁμαρτὼν τοῦ χωρίου τούτου
[8, 79]	δικαιότατον. (οὗτος ὡνὴρ στὰς ἐπὶ	τὸ	συνέδριον ἐξεκαλέετο Θεμιστοκλέα, ἐόντα μὲν
[8, 58]	συλλέξαι τε τοὺς στρατηγοὺς ἐς	τὸ	συνέδριον. ~ὡς δὲ ἄρα συνελέχθησαν,
[8, 7]	Ἕλλησι ἐπιθήσεσθαι, οὐδὲ πρότερον ἢ	τὸ	σύνθημά σφι ἔμελλε φανήσεσθαι παρὰ
[8, 131]	Μαρδονίου πρήγματα. ~τοὺς δὲ Ἕλληνας	τό	τε ἔαρ γινόμενον ἤγειρε καὶ
[8, 19]	εἰ ἀπορραγείη ἀπὸ τοῦ βαρβάρου	τό	τε Ἰωνικὸν φῦλον καὶ τὸ
[8, 13]	ἐν πελάγεϊ φερομένοισι ἐπέπιπτε, καὶ	τὸ	τέλος σφι ἐγίνετο ἄχαρι. ὡς
[8, 135]	καὶ ἐς τοῦ Πτῴου Ἀπόλλωνος	τὸ	τέμενος. τοῦτο δὲ τὸ ἱρὸν
[8, 37]	ἤιε Δελφῶν τοῖσι παρεοῦσι σημανέων	τὸ	τέρας· οἱ δὲ βάρβαροι ἐπειδὴ
[8, 128]	γίνεσθαι ἐν πολέμῳ, οἳ αὐτίκα	τὸ	τόξευμα λαβόντες ὡς ἔμαθον τὸ
[8, 66]	ταχθέντες, ἐπειδὴ ἐκ Τρηχῖνος θεησάμενοι	τὸ	τρῶμα τὸ Λακωνικὸν διέβησαν ἐς
[8, 88]	συνήνεικε ἐς εὐτυχίην γενόμενα, καὶ	τὸ	τῶν ἐκ τῆς Καλυνδικῆς νεὸς
[8, 65]	ἐπὶ Σαλαμῖνος ἐπὶ τὸ στρατόπεδον	τὸ	τῶν Ἑλλήνων. οὕτω δὴ αὐτοὺς
[8, 84]	διακελεύσασθαι ὥστε καὶ ἅπαν ἀκοῦσαι	τὸ	τῶν Ἑλλήνων στρατόπεδον, ὀνειδίσασαν πρότερον
[8, 13]	πλέουσι αὐτοῖσι χειμών τε καὶ	τὸ	ὕδωρ ἐπεγίνετο ἐοῦσι κατὰ τὰ
[8, 140]	μοι ποιέειν ταῦτα, ἢν μὴ	τὸ	ὑμέτερον αἴτιον γένηται. (λέγω δὲ
[8, 91]	φυγὴν τραπομένων καὶ ἐκπλεόντων πρὸς	τὸ	Φάληρον, Αἰγινῆται ὑποστάντες ἐν τῷ
[8, 67]	δὲ λοιποὶ ὡς ἀπίκοντο ἐς	τὸ	Φάληρον, ἐνθαῦτα κατέβη αὐτὸς Ξέρξης
[8, 65]	ἐούσης τῆς Ἀττικῆς, ὅτι θεῖον	τὸ	φθεγγόμενον, ἀπ᾽ Ἐλευσῖνος ἰὸν ἐς
[8, 65]	εἰρέσθαί τε αὐτὸν ὅ τι	τὸ	φθεγγόμενον εἴη τοῦτο. αὐτὸς δὲ
[8, 52]	ὀιστοὺς περιθέντες ἅψειαν, ἐτόξευον ἐς	τὸ	φράγμα. ἐνθαῦτα Ἀθηναίων οἱ πολιορκεόμενοι
[8, 134]	Ἄβας τὰς Φωκέων ἀπικόμενος ἐπὶ	τὸ	χρηστήριον· καὶ δὴ καὶ ἐς
[8, 25]	νεκροὶ κείμενοι, οἳ δὲ πάντες	ἐκέατο	ἁλέες συγκεκομισμένοι ἐς τὠυτὸ χωρίον,
[8, 84]	Ἕλληνες, ἀναγομένοισι δέ σφι αὐτίκα	ἐπεκέατο	οἱ βάρβαροι. οἱ μὲν δὴ
[8, 35]	ἄλλοι δὲ αὐτῶν ἡγεμόνας ἔχοντες	ὁρμέατο	ἐπὶ τὸ ἱρὸν τὸ ἐν
[8, 25]	δὲ ἀμφὶ Ξέρξην ἐς ὁδὸν	ὁρμέατο.	~ἧκον δέ σφι αὐτόμολοι ἄνδρες
[8, 109]	(οὗτοι γὰρ μάλιστα ἐκπεφευγότων περιημέκτεον,	ὁρμέατό	τε ἐς τὸν Ἑλλήσποντον πλέειν
[8, 73]	τῶν κατέλεξα, ἐκ τοῦ μέσου	κατέατο·	εἰ δὲ ἐλευθέρως ἔξεστι εἰπεῖν,
[8, 111]	λύσοντας τὸν πόρον, τὴν Ἄνδρον	περικατέατο	ἐξελεῖν ἐθέλοντες. (πρῶτοι γὰρ Ἄνδριοι
[8, 132]	ἐδόκεε εἶναι, τὴν δὲ Σάμον	ἐπιστέατο	δόξῃ καὶ Ἡρακλέας στήλας ἴσον
[8, 88]	νεὸς ἐπισταμένους· τὴν δὲ διαφθαρεῖσαν	ἠπιστέατο	εἶναι πολεμίην. (τά τε γὰρ
[8, 5]	δὲ τὰ λοιπὰ ἔχων, ἀλλ᾽	ἠπιστέατο	οἱ μεταλαβόντες τούτων τῶν χρημάτων
[8, 25]	διεξιόντες τοὺς νεκρούς· πάντες δὲ	ἠπιστέατο	τοὺς κειμένους εἶναι πάντας Λακεδαιμονίους
[8, 97]	οἱ ἄλλοι ταῦτα πρήσσοντα εὖ	ἠπιστέατο	ὡς ἐκ παντὸς νόου παρεσκεύασται
[8, 12]	ταύτῃ ἀκούοντες ταῦτα ἐς φόβον	κατιστέατο,	ἐλπίζοντες πάγχυ ἀπολέεσθαι ἐς οἷα
[8, 130]	ἅμα μὲν ἐβουλεύοντο εἴ τι	δυναίατο	κακὸν τοὺς πολεμίους ποιέειν, ἅμα
[8, 128]	τῆς Σκιωναίων πόλιος εἵνεκα, μὴ	νομιζοίατο	εἶναι Σκιωναῖοι ἐς τὸν μετέπειτα
[8, 90]	τοὺς Ἴωνας, ὡς δι᾽ ἐκείνους	ἀπολοίατο	αἱ νέες, ὡς προδόντων. συνήνεικε
[8, 30]	Θεσσαλοῖσι ὁμοίως μηδίζειν, εἰ ἄλλως	βουλοίατο·	ἀλλ᾽ οὐκ ἔσεσθαι ἑκόντες εἶναι
[8, 109]	βαλόμενοι, εἰ οἱ ἄλλοι μὴ	βουλοίατο)	ἔλεγέ σφι τάδε. (καὶ αὐτὸς
[8, 76]	δὲ σιγῇ ταῦτα, ὡς μὴ	πυνθανοίατο	οἱ ἐναντίοι. οἱ μὲν δὴ
[8, 115]	ὡς εἰπεῖν. (ὅκου δὲ πορευόμενοι	γινοίατο	καὶ κατ᾽ οὕστινας ἀνθρώπους, τὸν
[8, 27]	καὶ τὰ ὅπλα αὐτῶν, νυκτὸς	ἐπεθήκατο	τοῖσι Θεσσαλοῖσι, προείπας αὐτοῖσι, τὸν
[8, 36]	πυνθανόμενοι ταῦτα ἐς πᾶσαν ἀρρωδίην	ἀπίκατο,	ἐν δείματι δὲ μεγάλῳ κατεστεῶτες
[8, 67]	ἔθνεά οἱ εἵπετο. ~ἐπεὶ ὦν	ἀπίκατο	ἐς τὰς Ἀθήνας πάντες οὗτοι
[8, 113]	πειρᾶσθαι τῆς Πελοποννήσου. (ὡς δὲ	ἀπίκατο	ἐς τὴν Θεσσαλίην, ἐνθαῦτα Μαρδόνιος
[8, 46]	νησιῶται, ἀλογήσαντες δὲ τῶν ἐντολέων	ἀπίκατο	ἐς τοὺς Ἕλληνας Δημοκρίτου σπεύσαντος,
[8, 6]	Ἀφέτας περὶ δείλην πρωίην γινομένην	ἀπίκατο	οἱ βάρβαροι, πυθόμενοι μὲν ἔτι
[8, 110]	πᾶσαν βάσανον ἀπικνεομένοισι τὰ αὐτὸς	ἐνετείλατο	βασιλέι φράσαι· τῶν καὶ Σίκιννος
[8, 140]	(Μαρδόνιος μὲν ταῦτα ὦ Ἀθηναῖοι	ἐνετείλατό	μοι εἰπεῖν πρὸς ὑμέας· ἐγὼ
[8, 126]	ἓξ μυριάδας στρατοῦ τοῦ Μαρδόνιος	ἐξελέξατο,	προέπεμπε βασιλέα μέχρι τοῦ πόρου.
[8, 90]	τινες Φοινίκων, τῶν αἱ νέες	διεφθάρατο,	ἐλθόντες παρὰ βασιλέα διέβαλλον τοὺς
[8, 97]	ἑωυτοῦ, ἐς τὴν Σαλαμῖνα χῶμα	ἐπειρᾶτο	διαχοῦν, γαύλους τε Φοινικηίους συνέδεε,
[8, 118]	ἐπὶ Στρυμόνι, ἐνθεῦτεν οὐκέτι ὁδοιπορίῃσι	διεχρᾶτο,	ἀλλὰ τὴν μὲν στρατιὴν Ὑδάρνεϊ
[8, 14]	εἶχον τὰς νέας καί σφι	ἀπεχρᾶτο	κακῶς πρήσουσι ἡσυχίην ἄγειν ἐν
[8, 106]	τῶν ἐμῶν τίς σε προγόνων	ἐργάσατο,	ἢ σὲ ἢ τῶν σῶν
[8, 87]	εὐτυχίῃ χρησαμένη διπλᾶ ἑωυτὴν ἀγαθὰ	ἐργάσατο.	ὅ τε γὰρ τῆς Ἀττικῆς
[8, 106]	ταῦτα· αὐτοῦ τε, ὡς ταῦτα	ἐργάσατο,	οἱ παῖδες ἀναγκαζόμενοι ἀπέταμνον. Πανιώνιον
[8, 116]	τῆς Κρηστωνικῆς Θρῆιξ ἔργον ὑπερφυὲς	ἐργάσατο·	ὃς οὔτε αὐτὸς ἔφη τῷ
[8, 24]	ἐς τὸν ναυτικὸν στρατὸν κήρυκα,	προετοιμάσατο	δὲ τάδε· ὅσοι τοῦ στρατοῦ
[8, 134]	τοῦτο μὲν τῷ Ἰσμηνίῳ Ἀπόλλωνι	ἐχρήσατο·	ἔστι δὲ κατά περ ἐν
[8, 112]	χρεώμενος τοῖσι καὶ πρὸς βασιλέα	ἐχρήσατο,	λέγων ὡς εἰ μὴ δώσουσι
[8, 105]	ἀνὴρ Χῖος, ὃς τὴν ζόην	κατεστήσατο	ἀπ᾽ ἔργων ἀνοσιωτάτων· ὅκως γὰρ
[8, 142]	τὴν ἑωυτῶν γνώμην. ~ὡς δὲ	ἐπαύσατο	λέγων Ἀλέξανδρος, διαδεξάμενοι ἔλεγον οἱ
[8, 93]	ταύτῃ πλέοι Ἀρτεμισίη, οὐκ ἂν	ἐπαύσατο	πρότερον ἢ εἷλέ μιν ἢ
[8, 120]	λέγοντες ἔμοιγε οὐδαμῶς πιστά, πρῶτον	ἐλύσατο	τὴν ζώνην φεύγων ἐξ Ἀθηνέων
[8, 90]	αὐτήν. (ταῦτα γενόμενα τοὺς Ἴωνας	ἐρρύσατο·	ὡς γὰρ εἶδε σφέας Ξέρξης
[8, 112]	Ἄνδρου ὁρμώμενος χρήματα παρὰ νησιωτέων	ἐκτᾶτο	λάθρῃ τῶν ἄλλων στρατηγῶν. ~οἱ
[8, 136]	σφι παθήματα κατεργασαμένους μάλιστα Ἀθηναίους	ἐπίστατο.	(τούτων δὲ προσγενομένων κατήλπιζε εὐπετέως
[8, 35]	ἀποδέξαιεν τὰ χρήματα. πάντα δ᾽	ἠπίστατο	τὰ ἐν τῷ ἱρῷ ὅσα
[8, 95]	παραλαβὼν πολλοὺς τῶν ὁπλιτέων οἳ	παρατετάχατο	παρὰ τὴν ἀκτὴν τῆς Σαλαμινίης
[8, 85]	ἀνακρούεσθε; ~κατὰ μὲν δὴ Ἀθηναίους	ἐτετάχατο	Φοίνικες (οὗτοι γὰρ εἶχον τὸ
[8, 60]	μὲν ἠπίως πρὸς τὸν Κορίνθιον	ἀμείψατο,	πρὸς δὲ τὸν Εὐρυβιάδην ἔλεγε
[8, 79]	σφι ταῦτα σήμηνον” ὃ δ᾽	ἀμείβετο	τοῖσιδε. ~κάρτα τε χρηστὰ διακελεύεαι
[8, 74]	τε δὴ ἐγίνετο καὶ πολλὰ	ἐλέγετο	τῶν αὐτῶν, οἳ μὲν ὡς
[8, 130]	Κύμῃ. ἔαρος δὲ ἐπιλάμψαντος πρώιος	συνελέγετο	ἐς Σάμον· αἳ δὲ τῶν
[8, 131]	ὁ μὲν δὴ πεζὸς οὔκω	συνελέγετο,	ὁ δὲ ναυτικὸς ἀπίκετο ἐς
[8, 113]	ἐκ δὲ τῶν ἄλλων συμμάχων	ἐξελέγετο	κατ᾽ ὀλίγους, τοῖσι εἴδεά τε
[8, 113]	ἐς τὴν Θεσσαλίην, ἐνθαῦτα Μαρδόνιος	ἐξελέγετο	πρώτους μὲν τοὺς Πέρσας πάντας
[8, 144]	οὐδὲν ποιήσομεν τῶν ἐκεῖνος ἡμέων	προσεδέετο.	πρὶν ὦν παρεῖναι ἐκεῖνον ἐς
[8, 109]	καὶ τὰ ἴδια ἐν ὁμοίῳ	ἐποιέετο,	ἐμπιπράς τε καὶ καταβάλλων τῶν
[8, 74]	ἀνὴρ ἀνδρὶ παραστὰς σιγῇ λόγον	ἐποιέετο,	θῶμα ποιεύμενοι τὴν Εὐρυβιάδεω ἀβουλίην·
[8, 13]	ἐφέροντο ἐξέπιπτον πρὸς τὰς πέτρας·	ἐποιέετό	τε πᾶν ὑπὸ τοῦ θεοῦ
[8, 79]	παρεόντων κακῶν λήθην ἐκείνων ποιεύμενος	ἐξεκαλέετο,	θέλων αὐτῷ συμμῖξαι· προακηκόεε δὲ
[8, 79]	ὡνὴρ στὰς ἐπὶ τὸ συνέδριον	ἐξεκαλέετο	Θεμιστοκλέα, ἐόντα μὲν ἑωυτῷ οὐ
[8, 113]	ἓν δὲ πλεῖστον ἔθνος Πέρσας	αἱρέετο,	ἄνδρας στρεπτοφόρους τε καὶ ψελιοφόρους,
[8, 97]	τε σχεδίης ἔωσι καὶ τείχεος,	ἀρτέετό	τε ἐς πόλεμον ὡς ναυμαχίην
[8, 106]	ἀχθέντων τῶν παίδων ἐς ὄψιν	ἠναγκάζετο	ὁ Πανιώνιος τῶν ἑωυτοῦ παίδων
[8, 86]	τῶν νεῶν ἐν τῇ Σαλαμῖνι	ἐκεραΐζετο,	αἳ μὲν ὑπ᾽ Ἀθηναίων διαφθειρόμεναι
[8, 136]	πολλῷ εἶναι κρέσσων, οὕτω τε	ἐλογίζετο	κατύπερθέ οἱ τὰ πρήγματα ἔσεσθαι
[8, 118]	δ᾽ ἐπὶ νεὸς Φοινίσσης ἐπιβὰς	ἐκομίζετο	ἐς τὴν Ἀσίην. (πλέοντα δέ
[8, 67]	τὰς γνώμας. (ἐπεὶ δὲ ἀπικόμενος	προΐζετο,	παρῆσαν μετάπεμπτοι οἱ τῶν ἐθνέων
[8, 34]	ἤδη διακρινομένη ἡ στρατιὴ αὐτῶν	ἐσχίζετο.	τὸ μὲν πλεῖστον καὶ δυνατώτατον
[8, 108]	δὲ τὴν ἐναντίην ταύτῃ γνώμην	ἐτίθετο,	λέγων ὡς εἰ λύσουσι τὰς
[8, 123]	ἐνθαῦτα πᾶς τις αὐτῶν ἑωυτῷ	ἐτίθετο	τὴν ψῆφον, αὐτὸς ἕκαστος δοκέων
[8, 8]	ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον. ὡς δὲ	ἀπίκετο,	αὐτίκα ἐσήμηνε τοῖσι στρατηγοῖσι τήν
[8, 118]	ἐπειδὴ Ξέρξης ἀπελαύνων ἐξ Ἀθηνέων	ἀπίκετο	ἐπ᾽ Ἠιόνα τὴν ἐπὶ Στρυμόνι,
[8, 8]	οὐ πρότερον ἀνέσχε πρὶν ἢ	ἀπίκετο	ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον, σταδίους μάλιστά
[8, 131]	οὔκω συνελέγετο, ὁ δὲ ναυτικὸς	ἀπίκετο	ἐς Αἴγιναν, νέες ἀριθμὸν δέκα
[8, 140]	Ἀλέξανδρος ὁ Ἀμύντεω· ὡς δὲ	ἀπίκετο	ἐς τὰς Ἀθήνας ἀποπεμφθεὶς ὑπὸ
[8, 125]	~ὡς δὲ ἐκ τῆς Λακεδαίμονος	ἀπίκετο	ἐς τὰς Ἀθήνας, ἐνθαῦτα Τιμόδημος
[8, 8]	δὴ τρόπῳ τὸ ἐνθεῦτεν ἔτι	ἀπίκετο	ἐς τοὺς Ἓλληνας, οὐκ ἔχω
[8, 101]	τὰ ποιητέα ἦν. (ὡς δὲ	ἀπίκετο	ἡ Ἀρτεμισίη, μεταστησάμενος τοὺς ἄλλους
[8, 124]	αὐτίκα μετὰ ταῦτα ἐς Λακεδαίμονα	ἀπίκετο	θέλων τιμηθῆναι· καὶ μιν Λακεδαιμόνιοι
[8, 87]	(ἐπειδὴ γὰρ ἐς θόρυβον πολλὸν	ἀπίκετο	τὰ βασιλέος πρήγματα, ἐν τούτῳ
[8, 134]	καὶ ἐς Θήβας πρῶτα ὡς	ἀπίκετο,	τοῦτο μὲν τῷ Ἰσμηνίῳ Ἀπόλλωνι
[8, 63]	λόγων” ~ταῦτα δὲ Θεμιστοκλέος λέγοντος	ἀνεδιδάσκετο	Εὐρυβιάδης· δοκέειν δέ μοι, ἀρρωδήσας
[8, 63]	μοι, ἀρρωδήσας μάλιστα τοὺς Ἀθηναίους	ἀνεδιδάσκετο,	μή σφεας ἀπολίπωσι, ἢν πρὸς
[8, 87]	καιρῷ ἡ νηῦς ἡ Ἀρτεμισίης	ἐδιώκετο	ὑπὸ νεὸς Ἀττικῆς· καὶ ἣ
[8, 8]	Πέρσῃσι, πολλὰ δὲ καὶ αὐτὸς	περιεβάλετο·	οὗτος ὁ Σκυλλίης ἐν νόῳ
[8, 90]	πόλιν. πρὸς δέ τι καὶ	προσεβάλετο	φίλος ἐὼν Ἀριαράμνης ἀνὴρ Πέρσης
[8, 113]	ἵππον. (ταῦτα μὲν ἔθνεα ὅλα	εἵλετο,	ἐκ δὲ τῶν ἄλλων συμμάχων
[8, 123]	δὴ ἐμουνοῦντο, Θεμιστοκλέης δὲ δευτερείοισι	ὑπερεβάλλετο	πολλόν. ~οὐ βουλομένων δὲ ταῦτα
[8, 133]	ἐκμαθεῖν πρὸς τῶν χρηστηρίων ταῦτα	ἐνετέλλετο,	οὐκ ἔχω φράσαι· οὐ γὰρ
[8, 54]	ὦν ὄψιν τινὰ ἰδὼν ἐνυπνίου	ἐνετέλλετο	ταῦτα, εἴτε καὶ ἐνθύμιόν οἱ
[8, 90]	ἀντίον Σαλαμῖνος τὸ καλέεται Αἰγάλεως,	ἀνεπυνθάνετο	τὸν ποιήσαντα, καὶ οἱ γραμματισταὶ
[8, 139]	δὴ τοῦ Περδίκκεω Ἀλέξανδρος ὧδε	ἐγένετο·	Ἀμύντεω παῖς ἦν Ἀλέξανδρος, Ἀμύντης
[8, 121]	ἀπέπεμψαν ἐς Δελφούς, ἐκ τῶν	ἐγένετο	ἀνδριὰς ἔχων ἐν τῇ χειρὶ
[8, 87]	ἠγωνίζοντο· κατὰ δὲ Ἀρτεμισίην τάδε	ἐγένετο,	ἀπ᾽ ὧν εὐδοκίμησε μᾶλλον ἔτι
[8, 125]	ταῦτα μέν νυν ἐς τοσοῦτο	ἐγένετο.	~Ἀρτάβαζος δὲ ὁ Φαρνάκεος ἀνὴρ
[8, 3]	λύσειν τὸ μέλλον ἔσεσθαι στράτευμα.	~ἐγένετο	γὰρ κατ᾽ ἀρχὰς λόγος, πρὶν
[8, 90]	τῇσι σφετέρῃσι νηυσὶ φευγούσῃσι περιέπιπτον.	~ἐγένετο	δὲ καὶ τόδε ἐν τῷ
[8, 6]	ἐν τῇ Εὐβοίῃ καὶ ἐναυμάχησαν,	ἐγένετο	δὲ ὧδε. ἐπείτε δὴ ἐς
[8, 104]	τοῦτο δέ σφι δὶς ἤδη	ἐγένετο.	~ἐκ τούτων δὴ τῶν Πηδασέων
[8, 54]	ταῦτα, εἴτε καὶ ἐνθύμιόν οἱ	ἐγένετο	ἐμπρήσαντι τὸ ἱρόν. οἱ δὲ
[8, 64]	ἅμα τῷ ἡλίῳ ἀνιόντι σεισμὸς	ἐγένετο	ἔν τε τῇ γῇ καὶ
[8, 116]	ἀλογήσαντες, ἢ ἄλλως σφι θυμὸς	ἐγένετο	θεήσασθαι τὸν πόλεμον, ἐστρατεύοντο ἅμα
[8, 109]	ἀποστροφήν· τά περ ὦν καὶ	ἐγένετο.	~Θεμιστοκλέης μὲν ταῦτα λέγων διέβαλλε,
[8, 142]	τῆς ὑμετέρης ἀρχῆθεν ὁ ἀγὼν	ἐγένετο,	νῦν δὲ φέρει καὶ ἐς
[8, 48]	Ἀθηνέων μίαν ἑκάτεροι. ἀριθμὸς δὲ	ἐγένετο	ὁ πᾶς τῶν νεῶν, πάρεξ
[8, 128]	ἐς συγκείμενον χωρίον. (ἐπάιστος δὲ	ἐγένετο	ὁ Τιμόξεινος προδιδοὺς τὴν Ποτίδαιαν·
[8, 110]	καὶ Σίκιννος ὁ οἰκέτης αὖτις	ἐγένετο·	οἳ ἐπείτε ἀπίκοντο πρὸς τὴν
[8, 105]	τῷ μεγίστη τίσις ἤδη ἀδικηθέντι	ἐγένετο	πάντων τῶν ἡμεῖς ἴδμεν. ἁλόντα
[8, 112]	τούτου εἵνεκα τοῦ κακοῦ ὑπερβολὴ	ἐγένετο·	Πάριοι δὲ Θεμιστοκλέα χρήμασι ἱλασάμενοι
[8, 3]	Λακεδαιμονίους. ἀλλὰ ταῦτα μὲν ὕστερον	ἐγένετο.	~τότε δὲ οὗτοι οἱ καὶ
[8, 27]	ἐς Δελφούς· (ἡ δὲ δεκάτη	ἐγένετο	τῶν χρημάτων ἐκ ταύτης τῆς
[8, 70]	ἡμέρη ναυμαχίην ποιήσασθαι· νὺξ γὰρ	ἐπεγένετο·	οἳ δὲ παρεσκευάζοντο ἐς τὴν
[8, 71]	πολλέων καὶ παντὸς ἀνδρὸς ἐργαζομένου,	ἤνετο	τὸ ἔργον· καὶ γὰρ λίθοι
[8, 10]	αὐτῶν ἀπονοστήσει· οὕτω ἀσθενέα σφι	ἐφαίνετο	εἶναι τὰ τῶν Ἑλλήνων πρήγματα.
[8, 101]	ἐς συμβουλίην μεταπέμψασθαι, ὅτι πρότερον	ἐφαίνετο	μούνη νοέουσα τὰ ποιητέα ἦν.
[8, 14]	ταύτας δὲ διαφθείραντες, ὡς εὐφρόνη	ἐγίνετο,	ἀπέπλεον ὀπίσω ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον.
[8, 126]	ὀπίσω πορευόμενος κατὰ τὴν Παλλήνην	ἐγίνετο,	ἅτε Μαρδονίου τε χειμερίζοντος περὶ
[8, 137]	παιδὸς τοῦ θητὸς Περδίκκεω διπλήσιος	ἐγίνετο	αὐτὸς ἑωυτοῦ. ἐπεὶ δὲ αἰεὶ
[8, 13]	ἐπέπιπτε, καὶ τὸ τέλος σφι	ἐγίνετο	ἄχαρι. ὡς γὰρ δὴ πλέουσι
[8, 12]	μὲν τῆς ὥρης μέσον θέρος,	ἐγίνετο	δὲ ὕδωρ τε ἄπλετον διὰ
[8, 137]	ἐπεὶ δὲ αἰεὶ τὠυτὸ τοῦτο	ἐγίνετο,	εἶπε πρὸς τὸν ἄνδρα τὸν
[8, 64]	παρεσκευάζοντο ὡς ναυμαχήσοντες. ἡμέρη τε	ἐγίνετο	καὶ ἅμα τῷ ἡλίῳ ἀνιόντι
[8, 56]	τοῦ Ἰσθμοῦ ναυμαχέειν. νύξ τε	ἐγίνετο	καὶ οἳ διαλυθέντες ἐκ τοῦ
[8, 74]	τὸ μέσον. σύλλογός τε δὴ	ἐγίνετο	καὶ πολλὰ ἐλέγετο τῶν αὐτῶν,
[8, 81]	εἴπας μετεστήκεε, τῶν δὲ αὖτις	ἐγίνετο	λόγων ἀμφισβασίη· οἱ γὰρ πλεῦνες
[8, 128]	ὦν λέγεται) τέλος μέντοι τοιάδε	ἐγίνετο·	ὅκως βυβλίον γράψειε ἢ Τιμόξεινος
[8, 108]	συλλεχθέντες ἐκομίζοντο. ~ὡς δὲ ἡμέρη	ἐγίνετο,	ὁρῶντες οἱ Ἕλληνες κατὰ χώρην
[8, 25]	~ταῦτα ἐπαγγειλαμένου, μετὰ ταῦτα οὐδὲν	ἐγίνετο	πλοίων σπανιώτερον· οὕτω πολλοὶ ἤθελον
[8, 37]	Προναίης βοή τε καὶ ἀλαλαγμὸς	ἐγίνετο.	~συμμιγέντων δὲ τούτων πάντων, φόβος
[8, 76]	ἀπαλλάσσετο· τοῖσι δὲ ὡς πιστὰ	ἐγίνετο	τὰ ἀγγελθέντα, τοῦτο μὲν ἐς
[8, 107]	μὲν τὴν ἡμέρην ἐς τοσοῦτο	ἐγίνετο,	τῆς δὲ νυκτὸς κελεύσαντος βασιλέος
[8, 13]	τούτοισι μὲν τοιαύτη ἡ νὺξ	ἐγίνετο,	τοῖσι δὲ ταχθεῖσι αὐτῶν περιπλέειν
[8, 78]	~τῶν δὲ ἐν Σαλαμῖνι στρατηγῶν	ἐγίνετο	ὠθισμὸς λόγων πολλός· ᾔδεσαν δὲ
[8, 13]	χειμών τε καὶ τὸ ὕδωρ	ἐπεγίνετο	ἐοῦσι κατὰ τὰ Κοῖλα τῆς
[8, 90]	σφέας Ξέρξης ἔργον μέγα ἐργασαμένους,	ἐτράπετο	πρὸς τοὺς Φοίνικας οἷα ὑπερλυπεόμενός
[8, 87]	αὐτοῖσι ἀμύνειν, ἀποστρέψας πρὸς ἄλλας	ἐτράπετο.	~τοῦτο μὲν τοιοῦτο αὐτῇ συνήνεικε
[8, 66]	Πέρσης, τοσούτῳ πλέω ἔθνεά οἱ	εἵπετο.	~ἐπεὶ ὦν ἀπίκατο ἐς τὰς
[8, 61]	Θεμιστοκλέος αὖτις ὁ Κορίνθιος Ἀδείμαντος	ἐπεφέρετο,	σιγᾶν τε κελεύων τῷ μὴ
[8, 57]	Θεμιστοκλέα ἀπικόμενον ἐπὶ τὴν νέα	εἴρετο	Μνησίφιλος ἀνὴρ Ἀθηναῖος ὅ τι
[8, 65]	γενόμενος τοῦτον τὸν χρόνον, ἐπείτε	ἐκείρετο	ἡ Ἀττικὴ χώρη ὑπὸ τοῦ
[8, 26]	γυμνικὸν καὶ ἱππικόν. ὁ δὲ	ἐπείρετο	ὅ τι τὸ ἄεθλον εἴη
[8, 137]	κόλπον τρὶς ἀρυσάμενος τοῦ ἡλίου,	ἀπαλλάσσετο	αὐτός τε καὶ οἱ μετ᾽
[8, 115]	μὲν δὴ δεξάμενος τὸ ῥηθὲν	ἀπαλλάσσετο,	Ξέρξης δὲ Μαρδόνιον ἐν Θεσσαλίῃ
[8, 76]	μὲν ταῦτά σφι σημήνας ἐκποδὼν	ἀπαλλάσσετο·	τοῖσι δὲ ὡς πιστὰ ἐγίνετο
[8, 125]	ἑωυτόν. (ὁ δέ, ἐπείτε οὐκ	ἐπαύετο	λέγων ταῦτα ὁ Τιμόδημος, εἶπε
[8, 112]	ἐπολιορκέοντο. Θεμιστοκλέης δὲ, οὐ γὰρ	ἐπαύετο	πλεονεκτέων, ἐσπέμπων ἐς τὰς ἄλλας
[8, 90]	νηῦς. ἥ τε δὴ Ἀττικὴ	κατεδύετο	καὶ ἐπιφερομένη Αἰγιναίη νηῦς κατέδυσε
[8, 101]	ὁκότερον ποιήσει τούτων. ὡς δὲ	ἐβουλεύετο	ἅμα Περσέων τοῖσι ἐπικλήτοισι, ἔδοξέ
[8, 102]	εὖ βουλευσάμενος” ~ὃ μὲν ταῦτα	συνεβουλεύετο,	ἣ δὲ λέγει τάδε. βασιλεῦ,
[8, 70]	πεζὸς ὑπὸ τὴν παρεοῦσαν νύκτα	ἐπορεύετο	ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον. ~καίτοι τὰ
[8, 115]	Μαρδόνιον ἐν Θεσσαλίῃ καταλιπὼν αὐτὸς	ἐπορεύετο	κατὰ τάχος ἐς τὸν Ἑλλήσποντον,
[8, 22]	τὰς ἄριστα πλεούσας ἐπιλεξάμενος Θεμιστοκλέης	ἐπορεύετο	περὶ τὰ πότιμα ὕδατα, ἐντάμνων
[8, 17]	Ἀλκιβιάδεω, ὃς δαπάνην οἰκηίην παρεχόμενος	ἐστρατεύετο	ἀνδράσι τε διηκοσίοισι καὶ οἰκηίῃ
[8, 60]	κατηγορέειν· ὁ δὲ ἄλλου λόγου	εἴχετο,	λέγων τάδε. (ἐν σοὶ νῦν
[8, 116]	Ξέρξῃ ἑκὼν εἶναι δουλεύσειν, ἀλλ᾽	οἴχετο	ἄνω ἐς τὸ ὄρος τὴν
[8, 26]	στέφανον ἀλλ᾽ οὐ χρήματα, οὔτε	ἠνέσχετο	σιγῶν εἶπέ τε ἐς πάντας
[8, 71]	Πελοπόννησον. ~καίτοι τὰ δυνατὰ πάντα	ἐμεμηχάνητο	ὅκως κατ᾽ ἤπειρον μὴ ἐσβάλοιεν
[8, 26]	ἀρετῆς” τούτῳ μὲν δὴ ταῦτα	εἴρητο.	~ἐν δὲ τῷ διὰ μέσου
[8, 42]	γὰρ Πώγωνα τὸν Τροιζηνίων λιμένα	προείρητο	συλλέγεσθαι. συνελέχθησάν τε δὴ πολλῷ
[8, 108]	πάντων σφι κακῶν τὴν Ἑλλάδα	ἐργάσαιτο.	(εἰ γὰρ ἀναγκασθείη ὁ Πέρσης
[8, 105]	ἀπ᾽ ἔργων ἀνοσιωτάτων· ὅκως γὰρ	κτήσαιτο	παῖδας εἴδεος ἐπαμμένους, ἐκτάμνων ἀγινέων
[8, 76]	τῆς ναυμαχίης τῆς μελλούσης ἔσεσθαι	ἔκειτο	ἡ νῆσος) ἵνα τοὺς μὲν
[8, 93]	παρεκεκέλευστο, πρὸς δὲ καὶ ἄεθλον	ἔκειτο	μύριαι δραχμαί, ὃς ἄν μιν
[8, 41]	ἀκρόπολιν. ὡς δέ σφι πάντα	ὑπεξέκειτο,	ἔπλεον ἐς τὸ στρατόπεδον. ~ἐπεὶ
[8, 49]	ἐγκρατέες εἰσί· ἡ γὰρ Ἀττικὴ	ἀπεῖτο	ἤδη, τῶν δὲ λοιπέων πέρι
[8, 67]	εἰρώτα ἀποπειρώμενος ἑκάστου εἰ ναυμαχίην	ποιέοιτο.	~ἐπεὶ δὲ περιιὼν εἰρώτα ὁ
[8, 112]	πυνθανόμενοι τήν τε Ἄνδρον ὡς	πολιορκέοιτο	διότι ἐμήδισε, καὶ Θεμιστοκλέα ὡς
[8, 8]	στρατηγοῖσι τήν τε ναυηγίην ὡς	γένοιτο,	καὶ τὰς περιπεμφθείσας τῶν νεῶν
[8, 115]	ἐπιτάσσων τῇσι πόλισι, ἵνα ἑκάστοτε	γίνοιτο	ἐλαύνων, μελεδαίνειν τε καὶ τρέφειν,
[8, 21]	κατάσκοπος Πολύας, γένος Ἀντικυρεύς, τῷ	προσετέτακτο,	καὶ εἶχε πλοῖον κατῆρες ἕτοιμον,
[8, 32]	οὔνομα αὐτῇ· ἐς τὴν δὴ	ἀνηνείκαντο	καὶ αὐτοὶ ἀνέβησαν. (οἳ δὲ
[8, 36]	καὶ ἐς τὸ Κωρύκιον ἄντρον	ἀνηνείκαντο,	οἳ δὲ ἐς Ἄμφισσαν τὴν
[8, 28]	τὴν χώρην τὴν ἵππον αὐτῶν	ἐλυμήναντο	ἀνηκέστως. ἐν γὰρ τῇ ἐσβολῇ
[8, 144]	φίλον” ~πρὸς μὲν Ἀλέξανδρον ταῦτα	ὑπεκρίναντο,	πρὸς δὲ τοὺς ἀπὸ Σπάρτης
[8, 111]	σφι κάρτα δοτέα εἶναι χρήματα,	ὑπεκρίναντο	πρὸς ταῦτα λέγοντες ὡς κατὰ
[8, 143]	~Ἀθηναῖοι δὲ πρὸς μὲν Ἀλέξανδρον	ὑπεκρίναντο	τάδε. καὶ αὐτοὶ τοῦτό γε
[8, 31]	ὦν τὴν Δωρίδα γῆν οὐκ	ἐσίναντο	ἐσβαλόντες οἱ βάρβαροι· ἐμήδιζόν τε
[8, 20]	οὔτε τι ἐξεκομίσαντο οὐδὲν οὔτε	προσεσάξαντο	ὡς παρεσομένου σφι πολέμου, περιπετέα
[8, 17]	οἳ ἄλλα τε μεγάλα ἔργα	ἀπεδέξαντο	καὶ νέας αὐτοῖσι ἀνδράσι εἷλον
[8, 91]	ὑποστάντες ἐν τῷ πορθμῷ ἔργα	ἀπεδέξαντο	λόγου ἄξια. οἱ μὲν γὰρ
[8, 124]	καὶ μιν Λακεδαιμόνιοι καλῶς μὲν	ὑπεδέξαντο,	μεγάλως δὲ ἐτίμησαν. ἀριστήια μέν
[8, 22]	ὑστεραίῃ ἡμέρῃ ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον	ἐπελέξαντο.	τὰ δὲ γράμματα τάδε ἔλεγε.
[8, 99]	συνέχεε οὕτω ὥστε τοὺς κιθῶνας	κατερρήξαντο	πάντες, βοῇ τε καὶ οἰμωγῇ
[8, 51]	διαβάσιος τοῦ Ἑλλησπόντου, ἔνθεν πορεύεσθαι	ἤρξαντο	οἱ βάρβαροι, ἕνα αὐτοῦ διατρίψαντες
[8, 76]	τῆς ἠπείρου, πολλοὺς τῶν Περσέων	ἀπεβιβάσαντο·	τοῦτο δέ, ἐπειδὴ ἐγίνοντο μέσαι
[8, 28]	~ταῦτα μέν νυν τὸν πεζὸν	ἐργάσαντο	τῶν Θεσσαλῶν οἱ Φωκέες πολιορκέοντας
[8, 102]	γίνεται· οἱ γὰρ σοὶ δοῦλοι	κατεργάσαντο.	τοῦτο δὲ ἢν τὰ ἐναντία
[8, 121]	ἐς Σαλαμῖνα. (μετὰ δὲ τοῦτο	διεδάσαντο	τὴν ληίην καὶ τὰ ἀκροθίνια
[8, 41]	μετὰ δὲ τὴν ἄπιξιν κήρυγμα	ἐποιήσαντο,	Ἀθηναίων τῇ τις δύναται σώζειν
[8, 20]	παρεσομένου σφι πολέμου, περιπετέα τε	ἐποιήσαντο	σφίσι αὐτοῖσι τὰ πρήγματα. (Βάκιδι
[8, 124]	Θεμιστοκλέι καὶ τούτῳ στέφανον ἐλαίης·	ἐδωρήσαντό	τέ μιν ὄχῳ τῷ ἐν
[8, 32]	αὐτῶν ἐς τοὺς Ὀζόλας Λοκροὺς	ἐξεκομίσαντο,	ἐς Ἄμφισσαν πόλιν τὴν ὑπὲρ
[8, 20]	ὡς οὐδὲν λέγοντα, οὔτε τι	ἐξεκομίσαντο	οὐδὲν οὔτε προσεσάξαντο ὡς παρεσομένου
[8, 18]	διέστησαν, ἄσμενοι ἑκάτεροι ἐς ὅρμον	ἠπείγοντο.	οἱ δὲ Ἕλληνες ὡς διακριθέντες
[8, 3]	ἀλλ᾽ εἶκον, μέχρι ὅσου κάρτα	ἐδέοντο	αὐτῶν, ὡς διέδεξαν· ὡς γὰρ
[8, 4]	σφέας οἱ Εὐβοέες ταῦτα βουλευομένους	ἐδέοντο	Εὐρυβιάδεω προσμεῖναι χρόνον ὀλίγον, ἔστ᾽
[8, 132]	Σπάρτην ὀλίγῳ πρότερον τούτων ἀπικόμενοι	ἐδέοντο	Λακεδαιμονίων ἐλευθεροῦν τὴν Ἰωνίην· (τῶν
[8, 112]	καὶ οὐ δόντες τὰ χρήματα	ἐπολιορκέοντο.	Θεμιστοκλέης δὲ, οὐ γὰρ ἐπαύετο
[8, 64]	Σαλαμῖνος Αἴαντά τε καὶ Τελαμῶνα	ἐπεκαλέοντο,	ἐπὶ δὲ Αἰακὸν καὶ τοὺς
[8, 12]	τε τὰς πρῴρας τῶν νεῶν	εἱλέοντο	καὶ ἐτάρασσον τοὺς ταρσοὺς τῶν
[8, 115]	ἀνθρώπους, τὸν τούτων καρπὸν ἁρπάζοντες	ἐσιτέοντο·	εἰ δὲ καρπὸν μηδένα εὕροιεν,
[8, 108]	Φάληρον, ἐδόκεόν τε ναυμαχήσειν σφέας	παραρτέοντό	τε ὡς ἀλεξησόμενοι. ἐπεὶ δὲ
[8, 76]	ταῦτα τῆς νυκτὸς οὐδὲν ἀποκοιμηθέντες	παραρτέοντο.	~χρησμοῖσι δὲ οὐκ ἔχω ἀντιλέγειν
[8, 70]	νὺξ γὰρ ἐπεγένετο· οἳ δὲ	παρεσκευάζοντο	ἐς τὴν ὑστεραίην. (τοὺς δὲ
[8, 64]	ἀκροβολισάμενοι, ἐπείτε Εὐρυβιάδῃ ἔδοξε, αὐτοῦ	παρεσκευάζοντο	ὡς ναυμαχήσοντες. ἡμέρη τε ἐγίνετο
[8, 83]	λεγόμενα ἦν τῶν Τηνίων ῥήματα,	παρεσκευάζοντο	ὡς ναυμαχήσοντες. ἠώς τε διέφαινε
[8, 71]	τῶν πολίων ἐς τὸν Ἰσθμὸν	ἵζοντο,	καί σφι ἐπῆν στρατηγὸς Κλεόμβροτος
[8, 67]	ὧλλοι. ὡς δὲ κόσμῳ ἐπεξῆς	ἵζοντο,	πέμψας Ξέρξης Μαρδόνιον εἰρώτα ἀποπειρώμενος
[8, 67]	ταξίαρχοι ἀπὸ τῶν νεῶν, καὶ	ἵζοντο	ὥς σφι βασιλεὺς ἑκάστῳ τιμὴν
[8, 21]	ἐς ἀναβολὰς ἐποιεῦντο τὴν ἀποχώρησιν,	ἐκομίζοντο	δὲ ὡς ἕκαστοι ἐτάχθησαν, Κορίνθιοι
[8, 107]	νέες εἶεν ἀλλ᾽ ἄκραι, συλλεχθέντες	ἐκομίζοντο.	~ὡς δὲ ἡμέρη ἐγίνετο, ὁρῶντες
[8, 87]	τῶν βαρβάρων ἢ τῶν Ἑλλήνων	ἠγωνίζοντο·	κατὰ δὲ Ἀρτεμισίην τάδε ἐγένετο,
[8, 110]	ταῦτα λέγων διέβαλλε, Ἀθηναῖοι δὲ	ἐπείθοντο·	ἐπειδὴ γὰρ καὶ πρότερον δεδογμένος
[8, 81]	γὰρ πλεῦνες τῶν στρατηγῶν οὐκ	ἐπείθοντο	τὰ ἐσαγγελθέντα. ~ἀπιστεόντων δὲ τούτων
[8, 108]	τε ὡς ἀλεξησόμενοι. ἐπεὶ δὲ	ἐπύθοντο	τὰς νέας οἰχωκυίας, αὐτίκα μετὰ
[8, 21]	στρατὸν αὐτοῦ. οἳ δὲ ὡς	ἐπύθοντο	ταῦτα, οὐκέτι ἐς ἀναβολὰς ἐποιεῦντο
[8, 71]	ἐσβάλοιεν οἱ βάρβαροι. ὡς γὰρ	ἐπύθοντο	τάχιστα Πελοποννήσιοι τοὺς ἀμφὶ Λεωνίδην
[8, 28]	καὶ ὁμοιώσαντες τῷ ἄλλῳ χώρῳ	ἐδέκοντο	τοὺς Θεσσαλοὺς ἐσβάλλοντας. οἳ δὲ
[8, 52]	τῶν Πεισιστρατιδέων προσφερόντων περὶ ὁμολογίης	ἐνεδέκοντο,	ἀμυνόμενοι δὲ ἄλλα τε ἀντεμηχανῶντο
[8, 75]	Θεμιστοκλέης Θεσπιέα τε ἐποίησε, ὡς	ἐπεδέκοντο	οἱ Θεσπιέες πολιήτας, καὶ χρήμασι
[8, 130]	Ἰάσι τριηκοσίας. (οὐ μὲν οὐδὲ	προσεδέκοντο	τοὺς Ἕλληνας ἐλεύσεσθαι ἐς τὴν
[8, 117]	ὡς ἐκ τῆς Θρηίκης πορευόμενοι	ἀπίκοντο	ἐπὶ τὸν πόρον, ἐπειγόμενοι τὸν
[8, 137]	ὑπερβαλόντες ἐς τὴν ἄνω Μακεδονίην	ἀπίκοντο	ἐς Λεβαίην πόλιν. (ἐνθαῦτα δὲ
[8, 34]	~παραποταμίους δὲ παραμειβόμενοι οἱ βάρβαροι	ἀπίκοντο	ἐς Πανοπέας. ἐνθεῦτεν δὲ ἤδη
[8, 67]	ἀποβήσεται) οἱ δὲ λοιποὶ ὡς	ἀπίκοντο	ἐς τὸ Φάληρον, ἐνθαῦτα κατέβη
[8, 92]	τῶν αἱ νέες περιεγένοντο, φεύγοντες	ἀπίκοντο	ἐς Φάληρον ὑπὸ τὸν πεζὸν
[8, 132]	τὴν Αἴγιναν πᾶσαι αἱ νέες,	ἀπίκοντο	Ἰώνων ἄγγελοι ἐς τὸ στρατόπεδον
[8, 132]	Χίου καὶ ἐς Σπάρτην τε	ἀπίκοντο	καὶ δὴ καὶ τότε ἐς
[8, 66]	ἀπικόμενοι, ἢ ἐπί τε Σηπιάδα	ἀπίκοντο	καὶ ἐς Θερμοπύλας· (ἀντιθήσω γὰρ
[8, 110]	οἰκέτης αὖτις ἐγένετο· οἳ ἐπείτε	ἀπίκοντο	πρὸς τὴν Ἀττικήν, οἳ μὲν
[8, 56]	Ἀθηναίων ἀκρόπολιν, ἐς τοσοῦτον θόρυβον	ἀπίκοντο	ὡς ἔνιοι τῶν στρατηγῶν οὐδὲ
[8, 134]	ἀπεχομένους· οἳ δὲ σύμμαχόν μιν	εἵλοντο	εἶναι. διὰ τοῦτο μὲν οὐκ
[8, 3]	πρόφασιν τὴν Παυσανίεω ὕβριν προϊσχόμενοι	ἀπείλοντο	τὴν ἡγεμονίην τοὺς Λακεδαιμονίους. ἀλλὰ
[8, 30]	τὴν χώρην ἀποτρέψειν” ~ταῦτά σφι	ἐπαγγέλλοντο	οἱ Θεσσαλοί. οἱ γὰρ Φωκέες
[8, 26]	τούτους ἐς ὄψιν τὴν βασιλέος	ἐπυνθάνοντο	οἱ Πέρσαι περὶ τῶν Ἑλλήνων
[8, 40]	εὗρον οὐδὲν ἐόν, οἳ δὲ	ἐπυνθάνοντο	τὸν Ἰσθμὸν αὐτοὺς τειχέοντας, ὡς
[8, 51]	Εὐρώπην, ἐν τρισὶ ἑτέροισι μησὶ	ἐγένοντο	ἐν τῇ Ἀττικῇ, Καλλιάδεω ἄρχοντος
[8, 66]	καὶ ἐν ἑτέρῃσι τρισὶ ἡμέρῃσι	ἐγένοντο	ἐν Φαλήρῳ. ὡς μὲν ἐμοὶ
[8, 132]	ἑπτά· ἐπιβουλεύοντες δὲ ὡς φανεροὶ	ἐγένοντο,	ἐξενείκαντος τὴν ἐπιχείρησιν ἑνὸς τῶν
[8, 31]	οἱ Θεσσαλοὶ κεχολωμένοι τοῖσι Φωκεῦσι	ἐγένοντο	ἡγεμόνες τῷ βαρβάρῳ τῆς ὁδοῦ.
[8, 100]	Κύπριοί τε καὶ Κίλικες κακοὶ	ἐγένοντο,	οὐδὲν πρὸς Πέρσας τοῦτο προσήκει
[8, 131]	πρώτων καταλεχθέντων, οἱ ἄλλοι βασιλέες	ἐγένοντο	Σπάρτης. Ἀθηναίων δὲ ἐστρατήγεε Ξάνθιππος
[8, 86]	ἀπέβη. καίτοι ἦσάν γε καὶ	ἐγένοντο	ταύτην τὴν ἡμέρην μακρῷ ἀμείνονες
[8, 92]	δὲ βάρβαροι τῶν αἱ νέες	περιεγένοντο,	φεύγοντες ἀπίκοντο ἐς Φάληρον ὑπὸ
[8, 132]	Ξάνθιππος ὁ Ἀρίφρονος. ~ὡς δὲ	παρεγένοντο	ἐς τὴν Αἴγιναν πᾶσαι αἱ
[8, 25]	γελοῖον ἦν· τῶν μὲν χίλιοι	ἐφαίνοντο	νεκροὶ κείμενοι, οἳ δὲ πάντες
[8, 63]	νέας· ἀπολιπόντων γὰρ Ἀθηναίων οὐκέτι	ἐγίνοντο	ἀξιόμαχοι οἱ λοιποί. ταύτην δὲ
[8, 121]	Ἕλληνες ἐπείτε οὐκ οἷοί τε	ἐγίνοντο	ἐξελεῖν τὴν Ἄνδρον, τραπόμενοι ἐς
[8, 37]	τέρας· οἱ δὲ βάρβαροι ἐπειδὴ	ἐγίνοντο	ἐπειγόμενοι κατὰ τὸ ἱρὸν τῆς
[8, 44]	Ἑλλήνων ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου, ὡς	ἐγίνοντο	κατὰ Χαλκίδα, οἱ Πλαταιέες ἀποβάντες
[8, 76]	Περσέων ἀπεβιβάσαντο· τοῦτο δέ, ἐπειδὴ	ἐγίνοντο	μέσαι νύκτες, ἀνῆγον μὲν τὸ
[8, 16]	ταύτῃ τῇ ναυμαχίῃ παραπλήσιοι ἀλλήλοισι	ἐγίνοντο.	(ὁ γὰρ Ξέρξεω στρατὸς ὑπὸ
[8, 52]	ἐνθαῦτα Ἀθηναίων οἱ πολιορκεόμενοι ὅμως	ἠμύνοντο,	καίπερ ἐς τὸ ἔσχατον κακοῦ
[8, 51]	ἀκρόπολιν θύρῃσί τε καὶ ξύλοισι	ἠμύνοντο	τοὺς ἐπιόντας, ἅμα μὲν ὑπ᾽
[8, 35]	μὲν δὴ τῶν βαρβάρων ταύτῃ	ἐτράποντο,	ἄλλοι δὲ αὐτῶν ἡγεμόνας ἔχοντες
[8, 89]	δὲ αἱ πρῶται ἐς φυγὴν	ἐτράποντο,	ἐνθαῦτα αἱ πλεῖσται διεφθείροντο· οἱ
[8, 19]	ποιέειν, καὶ αὐτίκα πῦρ ἀνακαυσάμενοι	ἐτράποντο	πρὸς τὰ πρόβατα. ~οἱ γὰρ
[8, 53]	Περσέων οἱ ἀναβεβηκότες πρῶτον μὲν	ἐτράποντο	πρὸς τὰς πύλας, ταύτας δὲ
[8, 25]	μὲν τὴν ἡμέρην πρὸς θέην	ἐτράποντο,	τῇ δ᾽ ὑστεραίῃ οἳ μὲν
[8, 90]	μὲν δὴ πρὸς τοὺς Φοίνικας	ἐτράποντο.	~τῶν δὲ βαρβάρων ἐς φυγὴν
[8, 44]	τῆς Βοιωτίης χώρης πρὸς ἐκκομιδὴν	ἐτράποντο	τῶν οἰκετέων. οὗτοι μέν νυν
[8, 12]	δὲ νεκροὶ καὶ τὰ ναυήγια	ἐξεφέποντο	ἐς τὰς Ἀφέτας, καὶ περί
[8, 69]	τετιμημένης διὰ πάντων τῶν συμμάχων,	ἐτέρποντο	τῇ ἀνακρίσι ὡς ἀπολεομένης αὐτῆς.
[8, 103]	νόθοι γὰρ τινὲς παῖδές οἱ	συνέσποντο.	~συνέπεμπε δὲ τοῖσι παισὶ φύλακον
[8, 135]	Μῦν ἐξαρπάσαντα παρ᾽ αὐτῶν τὴν	ἐφέροντο	δέλτον, τὰ λεγόμενα ὑπὸ τοῦ
[8, 13]	πνεύματι καὶ οὐκ εἰδότες τῇ	ἐφέροντο	ἐξέπιπτον πρὸς τὰς πέτρας· ἐποιέετό
[8, 37]	τοῦ Παρνησοῦ ἀπορραγεῖσαι δύο κορυφαὶ	ἐφέροντο	πολλῷ πατάγῳ ἐς αὐτοὺς καὶ
[8, 68]	μὲν ἄλλοι κατὰ τὠυτὸ γνώμην	ἐξεφέροντο	κελεύοντες ναυμαχίην ποιέεσθαι, Ἀρτεμισίη δὲ
[8, 71]	ξύλα καὶ φορμοὶ ψάμμου πλήρεες	ἐσεφέροντο,	καὶ ἐλίνυον οὐδένα χρόνον οἱ
[8, 56]	τὰς νέας ἐσέπιπτον καὶ ἱστία	ἀείροντο	ὡς ἀποθευσόμενοι· τοῖσί τε ὑπολειπομένοισι
[8, 89]	νέειν ἐπιστάμενοι, τοῖσι αἱ νέες	διεφθείροντο,	καὶ μὴ ἐν χειρῶν νόμῳ
[8, 89]	φυγὴν ἐτράποντο, ἐνθαῦτα αἱ πλεῖσται	διεφθείροντο·	οἱ γὰρ ὄπισθε τεταγμένοι, ἐς
[8, 14]	περὶ τὰ Κοῖλα τῆς Εὐβοίης	διεφθείροντο·	οἱ δ᾽ ἐν Ἀφέτῃσι βάρβαροι,
[8, 53]	κατὰ τοῦ τείχεος κάτω καὶ	διεφθείροντο,	οἳ δὲ ἐς τὸ μέγαρον
[8, 16]	μὲν δὴ τῶν Ἑλλήνων νέες	διεφθείροντο	πολλοὶ δὲ ἄνδρες, πολλῷ δ᾽
[8, 129]	δὴ νέειν αὐτῶν οὐκ ἐπιστάμενοι	διεφθείροντο,	τοὺς δὲ ἐπισταμένους οἱ Ποτιδαιῆται
[8, 121]	καὶ δηιώσαντες αὐτῶν τὴν χώρην	ἀπαλλάσσοντο	ἐς Σαλαμῖνα. πρῶτα μέν νυν
[8, 144]	οἳ μὲν ταῦτα ὑποκριναμένων Ἀθηναίων	ἀπαλλάσσοντο	ἐς Σπάρτην.
[8, 130]	φεύγοντας ἐκ Σαλαμῖνος ἀλλ᾽ ἄσμενοι	ἀπαλλάσσοντο.	κατὰ μέν νυν τὴν θάλασσαν
[8, 15]	ἐσβολὴν φυλάσσειν. οἳ μὲν δὴ	παρεκελεύοντο	ὅκως μὴ παρήσουσι ἐς τὴν
[8, 4]	ὡς αὐτοὶ κατεδόκεον, καταρρωδήσαντες δρησμὸν	ἐβουλεύοντο	ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου ἔσω ἐς
[8, 130]	δὲ ἐν Σάμῳ ἅμα μὲν	ἐβουλεύοντο	εἴ τι δυναίατο κακὸν τοὺς
[8, 108]	ἐς δὲ τὴν Ἄνδρον ἀπικόμενοι	ἐβουλεύοντο.	(Θεμιστοκλέης μέν νυν γνώμην ἀπεδείκνυτο
[8, 49]	στρατηγοὶ ἀπὸ τῶν εἰρημενέων πολίων,	ἐβουλεύοντο,	προθέντος Εὐρυβιάδεω γνώμην ἀποφαίνεσθαι τὸν
[8, 35]	ἐνέπρησαν καὶ Δαυλίων καὶ Αἰολιδέων.	(ἐπορεύοντο	δὲ ταύτῃ ἀποσχισθέντες τῆς ἄλλης
[8, 116]	θυμὸς ἐγένετο θεήσασθαι τὸν πόλεμον,	ἐστρατεύοντο	ἅμα τῷ Πέρσῃ· ἐπεὶ δὲ
[8, 43]	καὶ ἄριστα πλεούσας παρείχοντο Ἀθηναῖοι.	~ἐστρατεύοντο	δὲ οἵδε· ἐκ μὲν Πελοποννήσου
[8, 47]	οἰκημένοι Θεσπρωτῶν καὶ Ἀχέροντος ποταμοῦ	ἐστρατεύοντο·	Θεσπρωτοὶ γὰρ εἰσὶ ὁμουρέοντες Ἀμπρακιώτῃσι
[8, 48]	μέν νυν ἄλλοι τριήρεας παρεχόμενοι	ἐστρατεύοντο,	Μήλιοι δὲ καὶ Σίφνιοι καὶ
[8, 44]	ἐξαναστάντες. ~οὗτοι μέν νυν Πελοποννησίων	ἐστρατεύοντο,	οἱ δὲ ἐκ τῆς ἔξω
[8, 46]	τε καὶ Σίφνιοι καὶ Μήλιοι	ἐστρατεύοντο·	οὗτοι γὰρ οὐκ ἔδοσαν μοῦνοι
[8, 10]	εὔνοοι τοῖσι Ἕλλησι, ἀέκοντές τε	ἐστρατεύοντο	συμφορήν τε ἐποιεῦντο μεγάλην ὁρῶντες
[8, 47]	Λευκαδίοισι, οἳ ἐξ ἐσχατέων χωρέων	ἐστρατεύοντο.	τῶν δὲ ἐκτὸς τούτων οἰκημένων
[8, 36]	ἐν δείματι δὲ μεγάλῳ κατεστεῶτες	ἐμαντεύοντο	περὶ τῶν ἱρῶν χρημάτων, εἴτε
[8, 84]	δὴ ἄλλοι Ἕλληνες ἐπὶ πρύμνην	ἀνεκρούοντο	καὶ ὤκελλον τὰς νέας, Ἀμεινίης
[8, 138]	δὲ ὁρμώμενοι, ὡς ταύτην ἔσχον,	κατεστρέφοντο	καὶ τὴν ἄλλην Μακεδονίην. ~ἀπὸ
[8, 11]	συνήγαγον, δεύτερα δὲ σημήναντος ἔργου	εἴχοντο	ἐν ὀλίγῳ περ ἀπολαμφθέντες καὶ
[8, 108]	τὸν ἀγῶνα ἐκέλευε. ταύτης δὲ	εἴχοντο	τῆς γνώμης καὶ Πελοποννησίων τῶν
[8, 42]	πλείστας τε καὶ ἄριστα πλεούσας	παρείχοντο	Ἀθηναῖοι. ~ἐστρατεύοντο δὲ οἵδε· ἐκ
[8, 2]	τὸ πλῆθος ἕκαστοι τῶν νεῶν	παρείχοντο.	ἀριθμὸς δὲ τῶν συλλεχθεισέων νεῶν
[8, 46]	Κορίνθου. ~νησιωτέων δὲ Αἰγινῆται τριήκοντα	παρείχοντο.	ἦσαν μέν σφι καὶ ἄλλαι
[8, 45]	Ἴωνες. ~Μεγαρέες δὲ τὠυτὸ πλήρωμα	παρείχοντο	καὶ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ, Ἀμπρακιῶται δὲ
[8, 1]	νέας. Κορίνθιοι δὲ τεσσεράκοντα νέας	παρείχοντο,	Μεγαρέες δὲ εἴκοσι. (καὶ Χαλκιδέες
[8, 43]	ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ· Σικυώνιοι δὲ πεντεκαίδεκα	παρείχοντο	νέας, Ἐπιδαύριοι δὲ δέκα, Τροιζήνιοι
[8, 46]	γεγονότες. (Στυρέες δὲ τὰς αὐτὰς	παρείχοντο	νέας τάς περ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ,
[8, 48]	γένος ἐόντες ἀπὸ Λακεδαίμονος δύο	παρείχοντο,	Σίφνιοι δὲ καὶ Σερίφιοι Ἴωνες
[8, 2]	τὸν τὸ μέγιστον κράτος ἔχοντα	παρείχοντο	Σπαρτιῆται Εὐρυβιάδην Εὐρυκλείδεω· οἱ γὰρ
[8, 46]	Ἰωνικὸν ἀπὸ Ἀθηνέων. (Νάξιοι δὲ	παρείχοντο	τέσσερας, ἀποπεμφθέντες μὲν ἐς τοὺς
[8, 61]	προέφερε ὅτι ἡλώκεσάν τε καὶ	κατείχοντο	αἱ Ἀθῆναι. (τότε δὴ ὁ
[8, 25]	πολλοὶ ἤθελον θεήσασθαι. διαπεραιωθέντες δὲ	ἐθηεῦντο	διεξιόντες τοὺς νεκρούς· πάντες δὲ
[8, 7]	λοιπέων νεῶν ἐν τῇσι Ἀφέτῃσι	ἐποιεῦντο	ἀριθμόν. ~ἐν δὲ τούτῳ τῷ
[8, 93]	ζωὴν ἕλῃ· δεινὸν γάρ τι	ἐποιεῦντο	γυναῖκα ἐπὶ τὰς Ἀθήνας στρατεύεσθαι.
[8, 10]	ἀέκοντές τε ἐστρατεύοντο συμφορήν τε	ἐποιεῦντο	μεγάλην ὁρῶντες περιεχομένους αὐτοὺς καὶ
[8, 10]	ἡδομένοισι ἦν τὸ γινόμενον, ἅμιλλαν	ἐποιεῦντο	ὅκως αὐτὸς ἕκαστος πρῶτος νέα
[8, 3]	τῆς ἐκείνου ἤδη τὸν ἀγῶνα	ἐποιεῦντο,	πρόφασιν τὴν Παυσανίεω ὕβριν προϊσχόμενοι
[8, 21]	ἐπύθοντο ταῦτα, οὐκέτι ἐς ἀναβολὰς	ἐποιεῦντο	τὴν ἀποχώρησιν, ἐκομίζοντο δὲ ὡς
[8, 69]	ἦσαν εὔνοοι τῇ Ἀρτεμισίῃ, συμφορὴν	ἐποιεῦντο	τοὺς λόγους ὡς κακόν τι
[8, 8]	χρόνῳ ἐν ᾧ οὗτοι ἀριθμὸν	ἐποιεῦντο	τῶν νεῶν, ἦν γὰρ ἐν
[8, 16]	οὐκ εἶκε· δεινὸν γὰρ χρῆμα	ἐποιεῦντο	ὑπὸ νεῶν ὀλιγέων ἐς φυγὴν
[8, 10]	καὶ ἄμεινον πλεούσας. καταφρονήσαντες ταῦτα	ἐκυκλοῦντο	αὐτοὺς ἐς μέσον. (ὅσοι μέν
[8, 15]	βάρβαροι μηνοειδὲς ποιήσαντες τῶν νεῶν	ἐκυκλοῦντο,	ὡς περιλάβοιεν αὐτούς. ~ἐνθεῦτεν οἱ
[8, 78]	ᾔδεσαν δὲ οὔκω ὅτι σφέας	περιεκυκλοῦντο	τῇσι νηυσὶ οἱ βάρβαροι, ἀλλ᾽
[8, 123]	Θεμιστοκλέα κρίνοντες. οἳ μὲν δὴ	ἐμουνοῦντο,	Θεμιστοκλέης δὲ δευτερείοισι ὑπερεβάλλετο πολλόν.
[8, 99]	πάντες, βοῇ τε καὶ οἰμωγῇ	ἐχρέωντο	ἀπλέτῳ, Μαρδόνιον ἐν αἰτίῃ τιθέντες.
[8, 7]	περιγενέσθαι. ~πρὸς ταῦτα ὦν τάδε	ἐμηχανῶντο·	τῶν νεῶν ἁπασέων ἀποκρίναντες διηκοσίας
[8, 52]	ἐνεδέκοντο, ἀμυνόμενοι δὲ ἄλλα τε	ἀντεμηχανῶντο	καὶ δὴ καὶ προσιόντων τῶν
[8, 94]	καὶ δὴ νικῶσι ὅσον αὐτοὶ	ἠρῶντο	ἐπικρατήσαντες τῶν ἐχθρῶν” ταῦτα λεγόντων
[8, 53]	ἐφόνευον· ἐπεὶ δέ σφι πάντες	κατέστρωντο,	τὸ ἱρὸν συλήσαντες ἐνέπρησαν πᾶσαν
[8, 69]	παρεόντος αὐτοῦ, τότε δὲ αὐτὸς	παρεσκεύαστο	θεήσασθαι ναυμαχέοντας. ~ἐπεὶ δὲ παρήγγελλον
[8, 5]	διδούς. ὡς δέ οἱ οὗτος	ἀνεπέπειστο,	Ἀδείμαντος γὰρ ὁ Ὠκύτου ὁ
[8, 5]	ἀναπεπεισμένοι ἦσαν καὶ τοῖσι Εὐβοεῦσι	ἐκεχάριστο,	αὐτός τε ὁ Θεμιστοκλέης ἐκέρδηνε,
[8, 93]	ἥλω. (τοῖσι γὰρ Ἀθηναίων τριηράρχοισι	παρεκεκέλευστο,	πρὸς δὲ καὶ ἄεθλον ἔκειτο
[8, 51]	τὸ ξύλινον τεῖχος ἀνάλωτον ἔσεσθαι·	αὐτὸ	δὴ τοῦτο εἶναι τὸ κρησφύγετον
[8, 43]	νέας παρεχόμενοι, Κορίνθιοι δὲ τὸ	αὐτὸ	πλήρωμα παρεχόμενοι καὶ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ·
[8, 3]	ὅσῳ πόλεμος εἰρήνης. (ἐπιστάμενοι ὦν	αὐτὸ	τοῦτο οὐκ ἀντέτεινον ἀλλ᾽ εἶκον,
[8, 96]	πάντας. ~ὡς δὲ ἡ ναυμαχίη	διελέλυτο,	κατειρύσαντες ἐς τὴν Σαλαμῖνα οἱ
[8, 108]	ἐβουλεύοντο. (Θεμιστοκλέης μέν νυν γνώμην	ἀπεδείκνυτο	διὰ νήσων τραπομένους καὶ ἐπιδιώξαντας
[8, 88]	πρὸς ἄλλας ἐτράπετο. ~τοῦτο μὲν	τοιοῦτο	αὐτῇ συνήνεικε γενέσθαι διαφυγεῖν τε
[8, 86]	σὺν νόῳ ποιεόντων οὐδέν, ἔμελλε	τοιοῦτό	σφι συνοίσεσθαι οἷόν περ ἀπέβη.
[8, 132]	στήλας ἴσον ἀπέχειν. συνέπιπτε δὲ	τοιοῦτο	ὥστε τοὺς μὲν βαρβάρους τὸ
[8, 82]	πρότερον ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον τῇ Λημνίῃ	ἐξεπληροῦτο	τὸ ναυτικὸν τοῖσι Ἕλλησι ἐς
[8, 109]	αὐτοὺς καὶ τὴν Ἑλλάδα, νέφος	τοσοῦτο	ἀνθρώπων ἀνωσάμενοι, μὴ διώκωμεν ἄνδρας
[8, 29]	νῦν τε παρὰ τῷ βαρβάρῳ	τοσοῦτο	δυνάμεθα ὥστε ἐπ᾽ ἡμῖν ἐστι
[8, 125]	Ἀθηναῖος” ταῦτα μέν νυν ἐς	τοσοῦτο	ἐγένετο. ~Ἀρτάβαζος δὲ ὁ Φαρνάκεος
[8, 107]	ταύτην μὲν τὴν ἡμέρην ἐς	τοσοῦτο	ἐγίνετο, τῆς δὲ νυκτὸς κελεύσαντος
[8, 68]	ἄνδρες τῶν σῶν ἀνδρῶν κρέσσονες	τοσοῦτο	εἰσὶ κατὰ θάλασσαν ὅσον ἄνδρες
[8, 19]	ἀρίστους. (ταῦτα μέν νυν ἐς	τοσοῦτο	παρεγύμνου, ἐπὶ δὲ τοῖσι κατήκουσι
[8, 75]	μένοντας ἀμύνεσθαι. ~ἐνθαῦτα Θεμιστοκλέης ὡς	ἑσσοῦτο	τῇ γνώμῃ ὑπὸ τῶν Πελοποννησίων,
[8, 65]	ὅ τι τὸ φθεγγόμενον εἴη	τοῦτο.	αὐτὸς δὲ εἰπεῖν Δημάρητε, οὐκ
[8, 143]	Ἀλέξανδρον ὑπεκρίναντο τάδε. καὶ αὐτοὶ	τοῦτό	γε ἐπιστάμεθα ὅτι πολλαπλησίη ἐστὶ
[8, 143]	περ ἡμῖν, ὥστε οὐδὲν δέει	τοῦτό	γε ὀνειδίζειν. ἀλλ᾽ ὅμως ἐλευθερίης
[8, 9]	περιπεμφθείσας τῶν νεῶν περὶ Εὔβοιαν.	~τοῦτο	δὲ ἀκούσαντες οἱ Ἕλληνες λόγον
[8, 140]	μὲν τὴν γῆν σφι ἀπόδος,	τοῦτο	δὲ ἄλλην πρὸς ταύτῃ ἑλέσθων
[8, 60]	ἔχουσι βαρυτέρας καὶ ἀριθμὸν ἐλάσσονας·	τοῦτο	δὲ ἀπολέεις Σαλαμῖνά τε καὶ
[8, 96]	Κωλιάδες δὲ γυναῖκες ἐρετμοῖσι φρύξουσι	τοῦτο	δὲ ἔμελλε ἀπελάσαντος βασιλέος ἔσεσθαι.
[8, 76]	ἠπείρου, πολλοὺς τῶν Περσέων ἀπεβιβάσαντο·	τοῦτο	δέ, ἐπειδὴ ἐγίνοντο μέσαι νύκτες,
[8, 102]	οἱ γὰρ σοὶ δοῦλοι κατεργάσαντο.	τοῦτο	δὲ ἢν τὰ ἐναντία τῆς
[8, 134]	ἐν Ὀλυμπίῃ ἱροῖσι αὐτόθι χρηστηριάζεσθαι·	τοῦτο	δὲ ξεῖνον τινὰ καὶ οὐ
[8, 88]	διαφυγεῖν τε καὶ μὴ ἀπολέσθαι,	τοῦτο	δὲ συνέβη ὥστε κακὸν ἐργασαμένην
[8, 104]	τῆς Ἀθηναίης φύει πώγωνα μέγαν.	τοῦτο	δέ σφι δὶς ἤδη ἐγένετο.
[8, 135]	τοῦ Πτῴου Ἀπόλλωνος τὸ τέμενος.	τοῦτο	δὲ τὸ ἱρὸν καλέεται μὲν
[8, 121]	αὐτοῦ ἐς Σαλαμῖνα. (μετὰ δὲ	τοῦτο	διεδάσαντο τὴν ληίην καὶ τὰ
[8, 137]	ἑωυτοῦ. ἐπεὶ δὲ αἰεὶ τὠυτὸ	τοῦτο	ἐγίνετο, εἶπε πρὸς τὸν ἄνδρα
[8, 51]	τεῖχος ἀνάλωτον ἔσεσθαι· αὐτὸ δὴ	τοῦτο	εἶναι τὸ κρησφύγετον κατὰ τὸ
[8, 140]	πολεμέειν Ξέρξῃ· εἰ γὰρ ἐνώρων	τοῦτο	ἐν ὑμῖν, οὐκ ἄν κοτε
[8, 37]	τέρεος. θῶμα μὲν γὰρ καὶ	τοῦτο	κάρτα ἐστί, ὅπλα ἀρήια αὐτόματα
[8, 129]	ὑπὸ τῆς θαλάσσης· αἴτιον δὲ	τοῦτο	λέγοντες εὖ λέγειν ἔμοιγε δοκέουσι.
[8, 98]	ἐόν· οὕτω τοῖσι Πέρσῃσι ἐξεύρηται	τοῦτο.	λέγουσι γὰρ ὡς ὁσέων ἂν
[8, 102]	αὐτοῦ καταλιπεῖν σὺν τοῖσι ἐθέλει.	(τοῦτο	μὲν γὰρ ἢν καταστρέψηται τὰ
[8, 76]	ὡς πιστὰ ἐγίνετο τὰ ἀγγελθέντα,	τοῦτο	μὲν ἐς τὴν νησῖδα τὴν
[8, 134]	σύμμαχόν μιν εἵλοντο εἶναι. διὰ	τοῦτο	μὲν οὐκ ἔξεστι Θηβαίων οὐδενὶ
[8, 140]	(νῦν τε ὧδε Μαρδόνιε ποίεε·	τοῦτο	μὲν τὴν γῆν σφι ἀπόδος,
[8, 88]	ἀμύνειν, ἀποστρέψας πρὸς ἄλλας ἐτράπετο.	~τοῦτο	μὲν τοιοῦτο αὐτῇ συνήνεικε γενέσθαι
[8, 134]	ἐς Θήβας πρῶτα ὡς ἀπίκετο,	τοῦτο	μὲν τῷ Ἰσμηνίῳ Ἀπόλλωνι ἐχρήσατο·
[8, 22]	γίνεσθε· εἰ δὲ ὑμῖν ἐστι	τοῦτο	μὴ δυνατὸν ποιῆσαι, ὑμεῖς δὲ
[8, 3]	πόλεμος εἰρήνης. (ἐπιστάμενοι ὦν αὐτὸ	τοῦτο	οὐκ ἀντέτεινον ἀλλ᾽ εἶκον, μέχρι
[8, 119]	οὔτε ἄλλως οὔτε τὸ Περσέων	τοῦτο	πάθος· εἰ γὰρ δὴ ταῦτα
[8, 100]	κακοὶ ἐγένοντο, οὐδὲν πρὸς Πέρσας	τοῦτο	προσήκει τὸ πάθος. (ἤδη ὦν,
[8, 98]	λαμπαδηφορίη τὴν τῷ Ἡφαίστῳ ἐπιτελέουσι.	τοῦτο	τὸ δράμημα τῶν ἵππων καλέουσι
[8, 11]	Ἕλληνας, καὶ οἱ Ἀθηναῖοι διὰ	τοῦτο	τὸ ἔργον ἔδοσαν αὐτῷ χῶρον
[8, 82]	τὴν ἀληθείην πᾶσαν. διὰ δὲ	τοῦτο	τὸ ἔργον ἐνεγράφησαν Τήνιοι ἐν
[8, 85]	μούνων, ὅτι Θεομήστωρ μὲν διὰ	τοῦτο	τὸ ἔργον Σάμου ἐτυράννευσε καταστησάντων
[8, 135]	ὄρεϊ ἀγχοτάτω Ἀκραιφίης πόλιος. (ἐς	τοῦτο	τὸ ἱρὸν ἐπείτε παρελθεῖν τὸν
[8, 33]	νῦν ἔτι χρηστήριον αὐτόθι. καὶ	τοῦτο	τὸ ἱρὸν συλήσαντες ἐνέπρησαν. καί
[8, 68]	ἀποβήσεσθαι τὰ τῶν ἀντιπολέμων πρήγματα,	τοῦτο	φράσω. ἢν μὲν μὴ ἐπειχθῇς
[8, 9]	περιπλεούσῃσι τῶν νεῶν. μετὰ δὲ	τοῦτο,	ὡς οὐδείς σφι ἐπέπλεε, δείλην
[8, 71]	συγχώσαντες τὴν Σκιρωνίδα ὁδόν, μετὰ	τοῦτο	ὥς σφι ἔδοξε βουλευομένοισι, οἰκοδόμεον
[8, 68]	Σιδωνίου, οἱ μὲν ἄλλοι κατὰ	τὠυτὸ	γνώμην ἐξεφέροντο κελεύοντες ναυμαχίην ποιέεσθαι,
[8, 45]	ἀπὸ τούτου Ἴωνες. ~Μεγαρέες δὲ	τὠυτὸ	πλήρωμα παρείχοντο καὶ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ,
[8, 137]	αὐτὸς ἑωυτοῦ. ἐπεὶ δὲ αἰεὶ	τὠυτὸ	τοῦτο ἐγίνετο, εἶπε πρὸς τὸν
[8, 25]	πάντες ἐκέατο ἁλέες συγκεκομισμένοι ἐς	τὠυτὸ	χωρίον, τέσσερες χιλιάδες. (ταύτην μὲν
[8, 108]	Πέρσης μένειν ἐν τῇ Εὐρώπῃ,	πειρῷτο	ἂν ἡσυχίην μὴ ἄγειν, ὡς
[8, 73]	ἑπτά. τούτων δὲ τὰ μὲν	δύο	αὐτόχθονα ἐόντα κατὰ χώρην ἵδρυται
[8, 111]	τὰ μέγιστα ἀνήκοντας, καὶ θεοὺς	δύο	ἀχρήστους οὐκ ἐκλείπειν σφέων τὴν
[8, 82]	τὰς ὀγδώκοντα καὶ τριηκοσίας νέας·	δύο	γὰρ δὴ νεῶν τότε κατέδεε
[8, 38]	τούτοισι καὶ ἄλλα ὥρων θεῖα·	δύο	γὰρ ὁπλίτας μέζονας ἢ κατ᾽
[8, 39]	καὶ διώκοντας. ~τούτους δὲ τοὺς	δύο	Δελφοὶ λέγουσι εἶναι ἐπιχωρίους ἥρωας,
[8, 111]	ἥκοιεν Ἀθηναῖοι περὶ ἑωυτοὺς ἔχοντες	δύο	θεοὺς μεγάλους, πειθώ τε καὶ
[8, 1]	Τροιζήνιοι δὲ πέντε, Στυρέες δὲ	δύο,	καὶ Κήιοι δύο τε νέας
[8, 37]	ἀπὸ δὲ τοῦ Παρνησοῦ ἀπορραγεῖσαι	δύο	κορυφαὶ ἐφέροντο πολλῷ πατάγῳ ἐς
[8, 1]	δύο τε νέας καὶ πεντηκοντέρους	δύο·	Λοκροὶ δέ σφι οἱ Ὀπούντιοι
[8, 129]	τὴν Παλλήνην. (ὡς δὲ τὰς	δύο	μὲν μοίρας διοδοιπορήκεσαν, ἔτι δὲ
[8, 24]	ἐν Θερμοπύλῃσι (ἦσαν δὲ καὶ	δύο	μυριάδες) ὑπολιπόμενος τούτων ὡς χιλίους,
[8, 48]	μὲν γένος ἐόντες ἀπὸ Λακεδαίμονος	δύο	παρείχοντο, Σίφνιοι δὲ καὶ Σερίφιοι
[8, 1]	Στυρέες δὲ δύο, καὶ Κήιοι	δύο	τε νέας καὶ πεντηκοντέρους δύο·