Alphabétiquement     [«   »]
τῷ 125
τὼ 2
τῷδε 2
τῶν 602
τῶνδε 1
ὕβρει 1
ὕβρεις 3
Fréquences     [«    »]
402 δὲ
364 τὴν
351 τῆς
602 τῶν
1435 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Denys d'Halicarnasse, Les Antiquités romaines, livre VI

τῶν


Livre, Chap.
[6, 27]   ἠρώτων, εἰ τούτων φυλακῆς ἕνεκα  τῶν   ἀγαθῶν ἄξιον εἴη σφίσι πολεμεῖν·
[6, 94]   αὐτὸν ἀριστείοις ἀνέδησεν ἀμφοτέρων χαριστήρια  τῶν   ἀγώνων ἀποδιδούς. ἐδωρήσατο δ´ αὐτὸν
[6, 64]   τοῖς μέλλουσιν εὐτυχὲς ἕξειν τὸ  τῶν   ἀγώνων τέλος, ὡς στρατηγῶν ἀγαθῶν.
[6, 76]   ἀθυμίας ἐγένεσθε, εἴτε μὴ συναρούμεθα  τῶν   ἀγώνων ὑμῖν, εἴτε ὀργῇ ἐφέντες
[6, 21]   εἰσι καὶ ἐπὶ τὸν ἔλεον  τῶν   ἀδικουμένων καταπεφεύγασιν, ἀλλὰ καὶ ταύτας
[6, 65]   εἶναι καὶ τὰ δικαιότερα πρὸ  τῶν   ἀδίκων οἰόμενοι δεῖν σκοπεῖν τῇ
[6, 56]   ἀξιοῦντες οὔτε τῶν αἰσχρῶν οὔτε  τῶν   ἀδυνάτων. τὸ γὰρ ἠρεθισμένον ἅπαν,
[6, 56]   συγκαθήσουσιν αἱρέσεις, οὐδὲν ἀξιοῦντες οὔτε  τῶν   αἰσχρῶν οὔτε τῶν ἀδυνάτων. τὸ
[6, 71]   διχοστασίαν, ἂν μέτριόν τι  τῶν   αἰτημάτων καὶ μήτε τῷ ἀδυνάτῳ
[6, 48]   εἴη τι μέτριον καὶ δυνατὸν  τῶν   αἰτημάτων, οὐκ ἐναντιώσεσθαι σφίσι τὴν
[6, 46]   βουλαί τε συχναὶ καὶ κατηγορίαι  τῶν   αἰτίων τῆς ἀποστάσεως ἐγίνοντο. ἐν
[6, 53]   εἰ μὲν οὐκ ἐπιτρέψομεν ἕκαστα  τῶν   αἰτουμένων, ἐχθροῖς τοῖς μὴ τυγχάνουσι
[6, 16]   ἀναγνωσθέντων δὲ τῶν γραμμάτων καὶ  τῶν   αἰχμαλώτων ἃς ἔλαβον ἐντολὰς διηγησαμένων,
[6, 83]   χρήσασθαι λόγοις καὶ τοῦ βουλήματος  τῶν   ἀκουόντων ἐστοχασμένοις, τελευτῶν δὲ τῆς
[6, 5]   χωρίου τοῖς μὲν ἤδη κρατοῦσι  τῶν   ἄκρων μεγάλα πλεονεκτήματα παρεῖχε, τοῖς
[6, 81]   τῶν δ´ ἐξομολογήσεις ὡς οὐδὲν  τῶν   ἀληθῶν ἀποκρυπτομένου· ἔλαττον δὲ πολλῷ
[6, 63]   ταῦτ´ ἐστι· τὰ δ´ ἐκ  τῶν   ἀλλοεθνῶν φοβερὰ οὐ νῦν πρῶτον
[6, 52]   ὑπομείνειε τὰ οἰκεῖα παραλιπὼν ἀγαθὰ  τῶν   ἀλλοτρίων γλίσχρως μεταλαβεῖν κακῶν; οὐ
[6, 80]   τὸ πρὸς τῶν οἰκείων  τῶν   ἀλλοτρίων ἐλαύνεσθαι. οἱ δὲ Ῥωμύλῳ
[6, 81]   ἐφεικὸς καὶ δι´ ἁρπαγῆς ἐκ  τῶν   ἀλλοτρίων ὑπηρετεῖν ταῖς ἐπιθυμίαις παρεσκευασμένον,
[6, 62]   οὔτε Τυρρηνοῖς οὔτ´ ἄλλοις τισὶ  τῶν   ἀλλοφύλων παραδόντες σφᾶς αὐτούς, ἐκείνοις
[6, 62]   τῶν ἀποστατῶν ἀνασεισμὸς μήτε  τῶν   ἀλλοφύλων πόλεμος· μήτε καταγινώσκετε τῆς
[6, 79]   καὶ καρπούσθωσαν ἡμῶν δίχα καὶ  τῶν   ἄλλων ἀγαθῶν ἁπάντων ἀπολαυέτωσαν μόνοι,
[6, 53]   καὶ τιμῶν καὶ ἀρχῶν καὶ  τῶν   ἄλλων ἀγαθῶν ἐξ ἴσου τοῖς
[6, 54]   πατρίδας, αὐθαδείᾳ δὲ χρησάμενοι μετὰ  τῶν   ἄλλων ἀγαθῶν καὶ σφᾶς αὐτοὺς
[6, 86]   καὶ ἀντὶ ποίας αἰτίας ἄρχειν  τῶν   ἄλλων ἀξιοῖς; οὐθὲν γὰρ ἂν
[6, 49]   τότε ὄντα καὶ συνέσει δοκοῦντα  τῶν   ἄλλων διαφέρειν, μάλιστα δ´ ἐπὶ
[6, 67]   φιλανθρώπους ἀποδείκνυσθαι γνώμας. πρῶτον δὲ  τῶν   ἄλλων ἐκάλουν τὸν Μενήνιον· ὃς
[6, 11]   ἐκ Ῥώμης φυγάδων τε καὶ  τῶν   ἄλλων ἐπιλέκτων ἱππέων ἐπιβοηθήσαντος αὐτοῖς.
[6, 14]   τὸν ἀγῶνα ἔμαθον, ἐσκόπουν μετὰ  τῶν   ἄλλων ἡγεμόνων, τί χρὴ πράττειν.
[6, 84]   πρῶτοι τὰς αὑτῶν γνώμας ἀποφαινόμενοι  τῶν   ἄλλων ἡμεῖς ἐσμεν. τελευταία δὲ
[6, 69]   πρεσβυτέροις. ὅμοια δὲ τούτῳ καὶ  τῶν   ἄλλων νέων ἀποφηναμένων ἐκτὸς ὀλίγων
[6, 9]   οὕτως ἀποθανοῦσι μήτε ταφῆς μήτε  τῶν   ἄλλων νομίμων μεταλαβεῖν, ἀλλ´ ἀζήλοις
[6, 46]   συνέρρεον ὡς αὐτούς, ἀλλὰ καὶ  τῶν   ἄλλων, ὅσοις βίος ἦν
[6, 3]   ἐλπίσι χρησταῖς ἦσαν, ὡς καὶ  τῶν   ἄλλων Οὐολούσκων συναρουμένων σφίσι τοῦ
[6, 81]   ἀπολογησόμενος πρὸς ταῦτα, ὅσπερ ἐδόκει  τῶν   ἄλλων πολιτῶν ἡλικίᾳ τε προὔχειν
[6, 4]   δὲ τὰς Οὐολούσκων τε καὶ  τῶν   ἄλλων συμμάχων βοηθείας ἀναμένειν συνεβούλευον
[6, 49]   προτέροις ἔθος ἦν, πρὶν  τῶν   ἄλλων τι διαπράξασθαι βουλὴν συγκαλέσαντες
[6, 19]   ἦσαν πεποιημένοι πρότερον, καὶ μηδενὸς  τῶν   ἁμαρτημάτων μηδεμιᾷ πόλει μνησικακεῖν. ~Σερουίλιος
[6, 19]   ἐὰν πικρὰς καὶ ἀπαραιτήτους ἀπὸ  τῶν   ἁμαρτόντων ἀναπράττωνται δίκας, ὡς ἐκβεβηκότες
[6, 56]   ἄπολις καὶ ἀνέστιός ἐστι καὶ  τῶν   ἀναγκαιοτάτων αὐτῷ στέρεται σωμάτων βίου
[6, 9]   δημόσιον, ἱκανὸν ποιῆσαι ὡς μηδενὸς  τῶν   ἀναγκαίων δεηθῆναι· δ´ ἂν
[6, 47]   δῆμος, ἀλλὰ τὰ μὲν ὑπὸ  τῶν   ἀναγκαίων συμφορῶν βιασθείς, τὰ δ´
[6, 14]   εἶχον συμβάλλειν. ἐπεὶ δὲ παρὰ  τῶν   ἀνασωζομένων ἐκ τῆς τροπῆς ἅπαντα
[6, 16]   ἔργῳ. ἀρνουμένων δὲ πρὸς ἅπαντα  τῶν   ἀνδρῶν οὐ διὰ μακροῦ τὴν
[6, 78]   ἑαυτῶν παρέχονται πίστεις; ἀλλὰ διὰ  τῶν   ἀνδρῶν τούτων καὶ πρότερον ἡμᾶς
[6, 84]   μήτ´ ἀναίρει τὸ κάλλιστον ἐπιτήδευμα  τῶν   ἀνθρωπίνων, μηδ´ ὑμεῖς ἀνάσχησθε αὐτοῦ
[6, 66]   εἰς ἔριν ὑμᾶς ἐκπεπτωκότας ὀλεθριωτάτην  τῶν   ἀνθρωπίνων νόσων καὶ πολλὴν τὴν
[6, 92]   μέγα φρονοῦντες ἐπὶ τῇ παρὰ  τῶν   Ἀντιατῶν βοηθείᾳ, ἣν οὐ διὰ
[6, 93]   φρονοῦντες καὶ πολλοὺς μὲν ἀνῃρηκότες  τῶν   Ἀντιατῶν, πολλοὺς δ´ αἰχμαλώτους ἄγοντες.
[6, 71]   οὐκ ὂν αὐτοῖς πάτριον οὐδενὶ  τῶν   ἀντιπάλων εἴκειν, ὑμῖν μόνοις ὑποκατακλίνονται
[6, 64]   ἡμετέρα πλουτεῖ πόλις, αἱ δὲ  τῶν   ἀντιπάλων σπανίζουσιν. αἱ μὲν οὖν
[6, 10]   ἑώρων γινόμενα. οὐκέτι δὲ τὸ  τῶν   ἀντιπολεμίων δέος, ἀλλὰ τὸ ἴδιον
[6, 8]   εἰρῆσθαι νομίζουσιν, ὀρρωδοῦσι δὲ τὸ  τῶν   ἀντιπολεμίων πλῆθος, βραχείᾳ διδαχῇ μαθέτωσαν
[6, 5]   παντὸς μάλιστα διὰ τὴν ἀπειρίαν  τῶν   ἀντιστρατήγων τοῦτο ποιήσειν ἐλπίσαντι, τότ´
[6, 85]   ὑμῖν μέντοι γε πρὸς οὐδὲν  τῶν   ἀξιουμένων ἐναντιωσόμεθα. καὶ περὶ μὲν
[6, 61]   δὲ δήπου, καὶ πρῶτον ποιήσεται  τῶν   ἀξιουμένων, ἰσότιμον εἶναι καὶ τῶν
[6, 38]   μὴ ἐπιτρέπειν τῷ δήμῳ μηδὲν  τῶν   ἀξιουμένων, τι μὴ νόμιμον
[6, 23]   ἄγειν καὶ τὰς τιμωρίας κατὰ  τῶν   ἀπειθούντων μὴ χαλεπὰς ποιεῖσθαι καὶ
[6, 89]   ἀποκτείνειν κελευέτω. ἐὰν δέ τις  τῶν   ἀπηγορευμένων τι ποιήσῃ, ἐξάγιστος ἔστω,
[6, 20]   δὴ φιλανθρωπίας οὐδὲ μετριότητος· τὸν  τῶν   ἀποικισάντων σφᾶς φθόνον, ἐπεὶ πέρα
[6, 27]   τὸν συνάρχοντα καὶ τῆς ἀπονοίας  τῶν   ἀπόρων ἡγεμόνα, δὲ Σερουίλιος
[6, 34]   πατρικίοις πολέμου μηδενὸς καθ´ ἕνα  τῶν   ἀπόρων κατισχυόμενοι κοινῇ καὶ πρὸς
[6, 43]   κληρούχους ἀπέστειλεν ἐπιλέξας ἄνδρας ἐκ  τῶν   ἀπόρων, οἳ τήν τε πολεμίαν
[6, 26]   τὴν πόλιν ὅλην δρόμος ἦν  τῶν   ἀπόρων τὴν ἰδίαν τύχην ἀνακλαιομένων
[6, 95]   τρίτη τότε προσενεμήθη τῆς καθόδου  τῶν   ἀποστάντων ἕνεκα. τὴν δὲ προστασίαν
[6, 67]   τῆς βουλῆς· τοῖς δ´ οἰκείοις  τῶν   ἀποστατῶν ἀγαθὰς παρῄνουν ἐλπίδας ἔχειν,
[6, 47]   καὶ ὡς αὐτίκα δὴ μάλα  τῶν   ἀποστατῶν ἅμα τοῖς ἀλλοεθνέσι πολεμίοις
[6, 62]   δ´ ὑμῶν μηδένα μήτε  τῶν   ἀποστατῶν ἀνασεισμὸς μήτε τῶν
[6, 51]   δ´ ὑπερβάλλει τὰ δεινὰ γύναια  τῶν   ἀποστατῶν καὶ παιδία νήπια καὶ
[6, 48]   ἀκόλουθα διελέχθησαν. οὐ δεξαμένων δὲ  τῶν   ἀποστατῶν τὰς προκλήσεις, ἀλλ´ ὑπεροψίαν
[6, 67]   πατέρες τε καὶ παιδία νήπια  τῶν   ἀποστατῶν, τῇ κυρίᾳ τῶν ἡμερῶν
[6, 48]   ἀντειπόντες ἀπηλλάττοντο καὶ τὰ παρὰ  τῶν   ἀποστατῶν τοῖς πατρικίοις ἐδήλωσαν,
[6, 59]   πάνυ τὰ ἐμαυτοῦ προέμενος οὐδένα  τῶν   ἀποστερησάντων με πρόσθετον ἐποιησάμην οὐδὲ
[6, 69]   ἀποφηναμένων ἐκτὸς ὀλίγων τινῶν πάνυ  τῶν   Ἀππίου συγγενῶν ἐπαινέσαντες τὴν εὐκοσμίαν
[6, 12]   πάθος Ῥωμαίων φάλαγξ ἀπὸ  τῶν   ἀριστερῶν ἐπὶ πολὺ καὶ μέχρι
[6, 4]   πολεμίαν ἐξόδων, τοῦ μὲν ὑπάτου  τῶν   ἀριστερῶν προκαθημένου μερῶν, τοῦ δὲ
[6, 49]   τάξεως ἦν, οὔτε τὴν αὐθάδειαν  τῶν   ἀριστοκρατικῶν αὔξων οὔτε τῷ δήμῳ
[6, 57]   τὴν πόλιν, ἄνδρα παρ´ ὁντιναοῦν  τῶν   ἀριστοκρατικῶν τῷ δήμῳ κεχαρισμένον. ~Ὃς
[6, 86]   πρὸς τὴν βουλὴν τὴν ἐκ  τῶν   ἀρίστων συνηγμένην διαστασιάσειε καὶ λέγοι·
[6, 32]   φόνον. φιλοπόλεμον γὰρ δὴ τὸ  τῶν   Ἀρούγκων ἔθνος ἦν, καὶ τῷ
[6, 89]   ἡμᾶς χρόνου γίνεται. τελεσθεισῶν δὲ  τῶν   ἀρχαιρεσιῶν τοῖς μὲν παρὰ τῆς
[6, 64]   δυναμένους ἄνδρας ἔχωμεν, οὐκ ἀπορήσομεν  τῶν   ἄρχεσθαι βουλομένων. ἐνθυμούμενοι δὴ ταῦτα
[6, 85]   τὸ δ´ ἡγεῖσθαι δυνάμενον βουλευτήριον  τῶν   ἄρχεσθαι βουλομένων ὄχλων· καὶ οὐ
[6, 4]   ταραχῆς κατασχούσης τοὺς οὐδὲν πλεῖον  τῶν   ἀσφαλῶν προελομένους ἡγεμόνας καὶ δέους,
[6, 29]   μὲν αὐτῶν Οὐολούσκων, τὰ δὲ  τῶν   αὐτοῖς συναγωνισαμένων ἐθνῶν, χρήματά τε
[6, 21]   αἰχμαλώτους ἀφεικότες καὶ τοὺς ἁλόντας  τῶν   αὐτομόλων δεσμίους ἄγοντες καὶ τοὺς
[6, 7]   ἐτύχετε κοινῆς καὶ θεοῖς ἐπὶ  τῶν   αὐτῶν βωμῶν ἐθύετε καὶ πολλῶν
[6, 61]   τῶν ἀξιουμένων, ἰσότιμον εἶναι καὶ  τῶν   αὐτῶν ἡμῶν μετέχειν. οὐκοῦν εἰς
[6, 13]   ἐπιφανείας τῶν δαιμόνων ἔμαθον, νομίσαντες  τῶν   αὐτῶν θεῶν εἶναι ἄμφω τὰ
[6, 59]   ἔσχον νῦν ἔχω; τίς  τῶν   ἀφεστηκότων διὰ τὴν ἐμὴν ὠμότητα
[6, 74]   ἐπὶ τοῖς γινομένοις τῆς μὲν  τῶν   βασιλέων εὐνοίας ἀπέστημεν, ὑμῖν δὲ
[6, 74]   δῆμος ἠλαττώθη πώποτε ὑπὸ  τῶν   βασιλέων καὶ πάντων ἥκιστα ὑπὸ
[6, 74]   τὰ δὲ τελευταῖα τρίτον κάθοδον  τῶν   βασιλέων παρασκευασαμένων διὰ τοῦ Λατίνων
[6, 57]   Οὐαλέριον ἀδελφὸν τοῦ συνελευθερώσαντος ἀπὸ  τῶν   βασιλέων τὴν πόλιν, ἄνδρα παρ´
[6, 82]   ἐπαναστάσεως αὐτῶν καὶ τῆς προπετείας  τῶν   βουλευμάτων καθαψαμένου παραλαβὼν τὸν λόγον
[6, 68]   τι δεινὸν ἐκ τούτων καταλάβῃ  τῶν   βουλευμάτων τὴν πόλιν· ἔσται δὲ
[6, 44]   μὴ παρανομεῖν, στρατιάς τ´ ἐναντιουμένων  τῶν   βουλευτῶν ἀφεικώς, δέον ὑπὸ ταῖς
[6, 45]   ἐπέταξε μήπω λύειν τὰ στρατεύματα.  τῶν   γὰρ τριῶν ταγμάτων ἑκάτερος ἔτι
[6, 62]   πολλὰ ὑπομείναντας τότε ἀγανακτεῖν περὶ  τῶν   γεγονότων καὶ μὴ ἐπιτρέπειν τὰ
[6, 71]   κάθοδον, καὶ γνώμην πεποίηται μηδενὸς  τῶν   γεγονότων μνησικακεῖν· ἡμᾶς τε οὓς
[6, 87]   ἄνδρας ἐπιχειρήσοντας εἰ τύχοι, περὶ  τῶν   γεγονότων τῷ δήμῳ μνησικακεῖν. μίαν
[6, 9]   ἡλικίαν διώκειν, καὶ τὸ μὲν  τῶν   γερόντων πρόθυμον, ἐπεὶ οὐκ ἀποκτεῖναί
[6, 3]   Κορβιῶνι ἐγκαταληφθέντων, προανεσκευασμένων πρὸ πολλοῦ  τῶν   γεωργῶν εἰς τὰ προσεχέστατα τῶν
[6, 31]   γὰρ εὐθὺς ἐγένετο καὶ δρόμος  τῶν   γεωργῶν εἰς τὸ τεῖχος, πρὶν
[6, 18]   ἡμαρτηκότων, ὀδυρόμενοι παρ´ ἕκαστα καὶ  τῶν   γονάτων ἁπτόμενοι πάσης τῆς γερουσίας
[6, 16]   φέροντας αὐτὰς προήγαγεν. ἀναγνωσθέντων δὲ  τῶν   γραμμάτων καὶ τῶν αἰχμαλώτων ἃς
[6, 20]   χώραν αὐτῶν τῇ Ῥωμαίων προσθεῖναι,  τῶν   δ´ ἀνθρώπων τοὺς μὲν εὔνοιάν
[6, 1]   {μή, εἰς τὰς πατρίδας ἀναστρέφειν·  τῶν   δ´ ἐκγόνων τὰ μὲν ἄρρενα
[6, 81]   ἀγανακτήσεις ὡς ἐξαιμάττοντος τὰς λύπας,  τῶν   δ´ ἐξομολογήσεις ὡς οὐδὲν τῶν
[6, 91]   τὸν πόλεμον ἐπιτήδεια εὐτρεπῆ ποιήσαντος.  τῶν   δ´ ὑπάτων διακληρωσαμένων περὶ τῆς
[6, 45]   ἐξ ἐκείνου Ἱερὸν ὄρος καλεῖται.  τῶν   δ´ ὑπάτων καὶ λοχαγῶν μετακαλούντων
[6, 13]   καὶ τὰ περὶ τῆς ἐπιφανείας  τῶν   δαιμόνων ἔμαθον, νομίσαντες τῶν αὐτῶν
[6, 13]   ἐστὶ τῆς παραδόξου καὶ θαυμαστῆς  τῶν   δαιμόνων ἐπιφανείας ἐν Ῥώμῃ πολλὰ
[6, 26]   τὸν κήρυκα ἀνειπεῖν κελεύσας μηδένα  τῶν   δανειστῶν ἐξεῖναι σῶμα πολιτικὸν πρὸς
[6, 81]   διῆλθεν, ἃς ἦσαν ὑβρισμένοι ὑπὸ  τῶν   δανειστῶν, καὶ τῶν οἰκείων ἕκαστον
[6, 37]   σῶμα μήτε τὴν οὐσίαν ὑπὸ  τῶν   δανειστῶν κρατεῖσθαι· τὸ δ´ αὐτὸ
[6, 22]   συνήλλαξαν, ἀπολωλέναι. ἀξιούντων δ´ οὔτε  τῶν   δανειστῶν οὐδὲν μέτριον ὑπομένειν οὔτε
[6, 83]   παῦσαι. εὑρόντες δὲ τὰς ἀποτόμους  τῶν   δανείων ἀναπράξεις τῶν παρόντων κακῶν
[6, 1]   εἰρήνην τε τῆς ἀναπράξεως  τῶν   δανείων κώλυσις, ἣν ἐψηφίσατο
[6, 22]   ταῖς εἰς τὴν στρατείαν δαπάναις·  τῶν   δὲ δανειστῶν ταύτας μὲν τὰς
[6, 2]   Ταρκυνίου τε καὶ Μαμιλίου διεφθαρμένων,  τῶν   δὲ δημοτικῶν, ὅσοις οὐκ ἦν
[6, 22]   μὲν οὐδὲ τοὺς τόκους ἀφιέναι,  τῶν   δὲ μηδὲ αὐτὰ τὰ συναλλάγματα
[6, 88]   Μάρκος Δέκιος καὶ Σπόριος Ἰκίλιος.  τῶν   δὲ παρὰ τῆς βουλῆς ἀφιγμένων
[6, 46]   δήμου καταλιπεῖν τὴν πόλιν παρασκευαζομένου,  τῶν   δὲ πατρικίων ἀποτρέπειν ἀξιούντων καὶ
[6, 92]   τῶν μὲν ἀνὰ τοὺς στενωπούς,  τῶν   δὲ περὶ ταῖς ἁλισκομέναις οἰκίαις
[6, 22]   ἀνεβάλλοντο, κρίνεσθαι κατὰ τοὺς νόμους·  τῶν   δὲ περὶ τὰς συναλλαγὰς ἀμφισβητημάτων
[6, 77]   τὰ δίκαια ποιεῖν τοῦτον ὑβρίσατε,  τῶν   δὲ πρὸς ἡμᾶς ὁμολογιῶν οὐδεμίαν
[6, 91]   πολλὴν εὐπέτειαν προσέβαλε τοῖς τείχεσι·  τῶν   δὲ στρατιωτῶν οἱ μὲν τὰς
[6, 21]   ἀποθνήσκει καὶ θάπτεται ὑπ´ αὐτοῦ.  τῶν   δὲ σὺν ἐκείνῳ φυγάδων οἱ
[6, 59]   τὴν αὑτοῦ γνώμην ἀπεφήνατο μόνην,  τῶν   δὲ τἀναντία ἐγνωκότων μὴ κατηγόρει·
[6, 67]   τὰς γνώμας τῶν πατρικίων ἐξηττωμένας  τῶν   δεήσεων, ἃς ἐποιοῦντο σὺν οἰμωγῇ
[6, 76]   ὑμῶν ὑβρισμένοι τότε ἐποιήσαμεν; ἡττηθέντες  τῶν   δεήσεων καὶ πεισθέντες ταῖς ὑποσχέσεσιν,
[6, 82]   πατρίδα. οἷς γὰρ ἐν ἀκμῇ  τῶν   δεινῶν οὖσι καὶ δεομένοις τῆς
[6, 4]   προκαθημένου μερῶν, τοῦ δὲ δικτάτορος  τῶν   δεξιῶν. ἔτι δὲ πλείονος ταραχῆς
[6, 90]   βουλῆς ἀποδεικνύουσιν ἄνδρας, οὓς ὑπηρέτας  τῶν   δημάρχων καὶ συνάρχοντας καὶ δικαστὰς
[6, 89]   κατέστη τοῖς Ῥωμαίοις ἔθος τὰ  τῶν   δημάρχων σώματα ἱερὰ εἶναι καὶ
[6, 95]   θυσιῶν τε καὶ ἀγώνων οἱ  τῶν   δημάρχων ὑπηρέται παρέλαβον, οἱ τὴν
[6, 96]   Ῥωμαίων περιιδεῖν θαπτόμενον, ἀλλ´ ἐκ  τῶν   δημοσίων ἐδικαίωσε τὸ ἀνάλωμα γενέσθαι
[6, 68]   μὲν ἐν τῇ πόλει διαμένοντας  τῶν   δημοτικῶν ἀφίεσθαι χρεῶν, τοῖς δ´
[6, 90]   βουλῆς ἐπιτρέψαι σφίσιν ἄνδρας ἐκ  τῶν   δημοτικῶν δύο καθ´ ἕκαστον ἐνιαυτὸν
[6, 26]   τὴν περιπόρφυρον ἐσθῆτα καὶ προκυλιόμενος  τῶν   δημοτικῶν ἑκάστου μετὰ δακρύων, μόλις
[6, 49]   βουλὴν συγκαλέσαντες περὶ τῆς καθόδου  τῶν   δημοτικῶν λέγειν ἠξίουν, ἥν τινα
[6, 58]   δὲ καὶ τὴν ἄλλην ἐξουσίαν  τῶν   δημοτικῶν ὀλίγου δεῖν πᾶσαν, ἧς
[6, 58]   γενομένη κακῶν· τήν τε ἀξίωσιν  τῶν   δημοτικῶν οὐκέτι τὴν αὐτὴν ἀπέφαινεν
[6, 24]   δυσκαταγώνιστον, χρώμενοι ῥᾳδίως ἐπικρατήσομεν  τῶν   δημοτικῶν, τὸ τῆς βουλῆς κράτος,
[6, 35]   τῶν κοινῶν αἴτια, τε  τῶν   δημοτῶν ἀπείθεια τῶν οὐκ ἀξιούντων
[6, 87]   τοῖς δ´ ἀδικουμένοις κατισχυομένοις  τῶν   δημοτῶν βοηθήσουσι καὶ οὐ περιόψονται
[6, 67]   τοὺς ἀφεστηκότας διὰ ταχέων αὐτοκράτορα  τῶν   διαλλαγῶν. ~Μετὰ τοῦτον ἀνίσταντο καλούμενοι
[6, 71]   τιμωμένους πρεσβευτὰς ἀπέσταλκεν αὐτοκράτορας ἀποδείξασα  τῶν   διαλύσεων, ἵνα μὴ δόξαις μηδ´
[6, 65]   ἀμφοτέρων ὑπεριδόντες αὐτοκράτορας αὑτοὺς ποιήσουσι  τῶν   διαλύσεων, οὐκ ἐπιτρέψειν αὐτοῖς ἔλεγον,
[6, 61]   ὑποκατακλίνομαί τι τῆς γνώμης φόβῳ  τῶν   διαφόρων, οἳ τὸ ἐν τῇ
[6, 73]   τῆς ἀληθείας φύσιν καὶ τὴν  τῶν   δικαίων ἀξίωσιν ἀναστρέφοντες. ὅτι δ´
[6, 87]   δημοτῶν βοηθήσουσι καὶ οὐ περιόψονται  τῶν   δικαίων ἀποστερούμενον οὐθένα· τοῦτο ὑμᾶς
[6, 81]   δὲ παροῦσιν, ὅσα τε περὶ  τῶν   δικαίων εἶπεν, ἀληθῆ εἶναι ἐδόκει
[6, 71]   πρεσβείαν ἀποστέλλειν ᾤοντο δεῖν καὶ  τῶν   δικαίων μειονεκτεῖν καὶ πάντα ὑπομένειν,
[6, 83]   ἐξουσίαν αὐτοκράτορα. ὥστε περὶ μὲν  τῶν   δικαίων οὐδὲν ἂν οἰόμεθα δεῖν,
[6, 43]   οἱ ἄνδρες ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας  τῶν   δικαστηρίων πολιτεύματι, τούτῳ πᾶσαν ἠφανικέναι
[6, 13]   διὰ τῆς ἀγορᾶς παρὰ τὸ  τῶν   Διοσκούρων ἱερὸν παρερχόμενοι, ἄνδρες ἔστιν
[6, 13]   μὲν ὑπὲρ τῆς γενομένης ἐπιφανείας  τῶν   Διοσκούρων λεγόμενά τε καὶ πραττόμενα
[6, 13]   σημεῖα, τε νεὼς  τῶν   Διοσκούρων, ὃν ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς
[6, 11]   ἐξητακότες οὔτε τῶν εἰκότων οὔτε  τῶν   δυνατῶν αὐτὸν εἰσάγουσι τὸν βασιλέα
[6, 54]   ᾖ, νοσεῖν πέφυκε κατά τι  τῶν   ἑαυτοῦ μορίων, καὶ ἔτι πρὸς
[6, 30]   τὸν προπηλακισμὸν διηγησάμενος, ἔφη παρὰ  τῶν   ἑαυτοῦ πράξεων καὶ τοῦ συναγωνισαμένου
[6, 62]   δόξης, ἀνὴρ σώφρων, {ὃς} ἐκ  τῶν   ἑαυτοῦ τρόπων τεκμαίρεται χρηστὰ ὑπὲρ
[6, 66]   ἴσης ὑπάρξει τυγχάνειν τιμῆς παρὰ  τῶν   ἐγγόνων. ἐπεὶ δ´ ὁρῶμεν εἰς
[6, 92]   μὲν ἄλλοι Ῥωμαῖοι πρὸς ἁρπαγὴν  τῶν   ἐγκαταληφθέντων ἐτράποντο καὶ μέχρι πολλοῦ
[6, 57]   τὰς προαιρέσεις, μένειν δ´ ἐπὶ  τῶν   ἐγνωσμένων οὐ δυνάμενοι· οἱ δ´
[6, 38]   ἐπισείοντος ἀντέσχον καὶ διέμεινα ἐπὶ  τῶν   ἐγνωσμένων οὔτε φόβῳ ἀποτραπεὶς οὔτε
[6, 11]   περὶ Γέλλιον οὐδὲν ἐξητακότες οὔτε  τῶν   εἰκότων οὔτε τῶν δυνατῶν αὐτὸν
[6, 49]   λαβεῖν, αὐτὸς ἀποδείκνυσιν ὑπάτους ἐκ  τῶν   εἰληφότων ἤδη τὴν ἀρχὴν ταύτην
[6, 7]   πατρῴας γῆς ἐᾶτε; τελευταῖον δὲ  τῶν   εἰρημένων οὐδενὸς ἑτέρου φήσαιτ´ ἂν
[6, 21]   ὑπὲρ τούτων ποτὲ γενομένους διὰ  τῶν   εἰρηνοδικῶν ἀνενεώσαντο. μὲν δὴ
[6, 89]   πρὸς τὴν βουλὴν συνθήκας διὰ  τῶν   εἰρηνοδικῶν, οὓς καλοῦσι Ῥωμαῖοι Φητιάλεις.
[6, 87]   πρεσβευταῖς ἐπιτρέψαντες καὶ μηδὲν ἄλλο  τῶν   εἰς ἀσφάλειαν πραγματευσάμενοι, εἰ μὴ
[6, 24]   ἐτέλουν τοῖς βασιλεῦσι πρότερον, καὶ  τῶν   εἰς τὸ σῶμα τιμωριῶν, αἷς
[6, 93]   τοῖς ἐναντίοις ἐχώρει καὶ πολλοὺς  τῶν   εἰς χεῖρας ἐλθόντων ἀποκτείνας εἰς
[6, 12]   καὶ τούτοις ἐκ τῶν φυγάδων  τῶν   ἐκ Ῥώμης ἱππέων τε καὶ
[6, 11]   τῶν Ταρκυνίου παίδων Σέξτου μετὰ  τῶν   ἐκ Ῥώμης φυγάδων τε καὶ
[6, 76]   καὶ αὐτοὶ μέν γε μεταποιούμενοι  τῶν   ἐκ τῆς ἀρχῆς ἐλπίδων συνεκινδυνεύσαμεν
[6, 80]   καὶ οὐκέτι οὐδενὸς ἄλλου δεόμεθα  τῶν   ἐκ τῆς πατρίδος. ἀλλ´ εὐτυχεῖτε
[6, 6]   ἐκκλησίαν· καὶ παραστησάμενος τοὺς πρεσβυτάτους  τῶν   ἐκ τοῦ βουλευτικοῦ συνεδρίου καὶ
[6, 34]   τὴν στρατολογίαν. συναρπάσαι γὰρ τινὰ  τῶν   ἐκ τοῦ δήμου κελευσάντων οἱ
[6, 83]   ἀκύρους ποιοῦμεν. περὶ μὲν δὴ  τῶν   ἐκ τοῦ παρεληλυθότος χρόνου συμβολαίων,
[6, 24]   καὶ τὰς τιμωρίας, ἃς κατὰ  τῶν   ἐκλιπόντων οἱ περὶ αὐτῶν νόμοι
[6, 26]   καὶ μετ´ οὐ πολὺ μεστὴ  τῶν   ἐκφυγόντων τὰς ἀνάγκας ἦν
[6, 81]   διακρίνεσθαί τε οἰόμενος δεῖν ἀπὸ  τῶν   ἐλεεινῶν τὰ πονηρὰ καὶ ἀπὸ
[6, 52]   τῷ χρονισμῷ καὶ τῇ μελλήσει  τῶν   ἐλευσομένων συμμάχων, ἐν οὐ χρονίζουσιν
[6, 68]   φυγάδων κάθοδος, καὶ ψευσθείην ἐγὼ  τῶν   ἐλπίδων, ἃς ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος
[6, 93]   ἀποδεικνὺς τὸν καπνόν, ὃς ἀπὸ  τῶν   ἐμπρησθεισῶν οἰκιῶν πολὺς ἐφέρετο, καὶ
[6, 65]   ὅσαι καταλαμβάνουσι τὰς πόλεις ἐκ  τῶν   ἐμφυλίων πολέμων. ἐξηττώμενοι δὲ τῆς
[6, 28]   γοῦν ἀδικουμένοις, καὶ τὸ κράτιστον  τῶν   ἐν ἀνθρώποις ἀγαθῶν καὶ πάσας
[6, 60]   προγόνων πολιτείαν ὑπὸ τῆς κακίστης  τῶν   ἐν ἀνθρώποις πολιτειῶν δημοκρατίας ἀφαιρεθῆναι.
[6, 61]   πράγματα τὴν ἀμαθεστάτην, ὥσπερ ἔφην,  τῶν   ἐν ἀνθρώποις πολιτειῶν καὶ ὑμῖν
[6, 95]   δὲ προστασίαν καὶ τὴν ἐπιμέλειαν  τῶν   ἐν αὐταῖς γινομένων θυσιῶν τε
[6, 91]   ἐξ ἐφόδου καταλαμβάνεται, ἐπιβαλομένων μὲν  τῶν   ἐν αὐτῇ μεταποιεῖσθαί τινος ἀρετῆς
[6, 86]   δύναμιν ἔχει ἕκαστον τὴν αὐτὴν  τῶν   ἐν αὐτοῖς μερῶν οὔτε χρείας
[6, 63]   εἴη. τρισκαίδεκα μυριάδες εἰσὶ Ῥωμαίων  τῶν   ἐν ἥβῃ τετιμημένων, ὧν οὐκ
[6, 78]   ἀνθρωπίνην ταύτην δέδοικα, ἣν ὑπὸ  τῶν   ἐν ταῖς ἡγεμονίαις ὄντων καταφρονουμένην
[6, 22]   σύνοδοι μὲν ἤδη κατὰ συστροφὰς  τῶν   ἐν ταῖς ὁμοίαις ὄντων τύχαις
[6, 71]   τὴν ἡγεμονίαν ἔχει πάντων  τῶν   ἐν ταύτῃ καλῶν, οὐκ ὂν
[6, 15]   τοῖς πλείστοις φανεῖσα καὶ ὑπὸ  τῶν   ἐν τέλει κυρωθεῖσα γνώμη ταῦτα
[6, 3]   κατελάμβανον ἐν τοῖς ἀγροῖς χωρὶς  τῶν   ἐν τῷ Κορβιῶνι ἐγκαταληφθέντων, προανεσκευασμένων
[6, 59]   τῶν πολιτῶν δουλεύσομεν, ἀλλὰ καὶ  τῶν   ἐναντιουμένων αὐτῷ καθήψατο κἀμοῦ ἁψιμάχως
[6, 65]   εἴξειεν, εἰς δάκρυα καὶ δεήσεις  τῶν   ἐναντιουμένων τελευτῶντες ἐτράποντο. ~Λωφήσαντος δὲ
[6, 52]   γάρ ἐστιν, πολλοὶ θρυλοῦσι  τῶν   ἐναντιουμένων τῷ δημοτικῷ, καὶ μὰ
[6, 68]   μόνος ἐξ ἁπάντων ἐγὼ λείπομαι  τῶν   ἐναντιωθέντων πρὸς τὰς διαλύσεις ἐκείνοις
[6, 92]   μέχρι δείλης ὀψίας ἀποκρούεται πρὸς  τῶν   ἐναντίων πολλοὺς τῶν οἰκείων ἀπολέσας.
[6, 68]   μὴν διὰ ταῦτά γ´ ἀποστήσομαι  τῶν   ἐξ ἀρχῆς ἐγνωσμένων οὐδὲ καταλείψω
[6, 38]   ἐλαττοῦν, καὶ οὐδὲ νῦν μεταγινώσκω  τῶν   ἐξ ἀρχῆς μοι φανέντων οὐδέν·
[6, 1]   Λατίνους ἀνοχαὶ πολλὴν αὐτοῖς ἀπὸ  τῶν   ἔξωθεν πολέμων παρέσχον εἰρήνην
[6, 34]   ἐπικουρίας δεομένων ἀπόρων, τἀναντία ἐπαγόντων  τῶν   ἐπ´ ἐκείνοις ψηφιζομένων. κατ´ ὀλίγους
[6, 4]   ὥστ´ ἀμφοτέρωθεν ἀποκεκλεῖσθαι τοὺς Λατίνους  τῶν   ἐπὶ τὴν πολεμίαν ἐξόδων, τοῦ
[6, 68]   ἔπαινος, τελευτήσαντι δ´ παρὰ  τῶν   ἐπιγινομένων μνήμη. εἴη μὲν οὖν,
[6, 21]   μέντοι Ῥωμαίους τὰ δίκαια πρὸ  τῶν   ἐπιεικῶν προελέσθαι λογιζομένους, ὅτι συγγενεῖς
[6, 34]   ψευσθείσης αὐτοῖς πολλάκις ὑποσχέσεως περὶ  τῶν   ἐπικουρίας δεομένων ἀπόρων, τἀναντία ἐπαγόντων
[6, 24]   ὁπότε μὴ ταχέως ὑπηρετήσειάν τι  τῶν   ἐπιταττομένων, ἐλεύθεροι γεγονότες. ἐὰν δέ
[6, 40]   τοῦτο τὸ λειτούργημα, ἑτέρων ὄντων  {τῶν}   ἐπιτηδειοτέρων, τῷ φιλοδημοτάτῳ δοκοῦντι εἶναι
[6, 51]   ὑπὲρ ἅπαντα δὲ ταῦτα  τῶν   ἐπιτηδείων συγκομιδὴ κρατουμένης ὑπὸ τῶν
[6, 25]   τριακοσίους υἱοὺς εἰς ὁμηρείαν ἐκ  τῶν   ἐπιφανεστάτων οἴκων ἐπιλεξάμενος ᾤχετο, λελύσθαι
[6, 50]   αὐτῶν ὑμᾶς ἀξιώσαιμ´ ἂν ἔγωγε  τῶν   ἔργων σκοπεῖν ἐνθυμηθέντας, ὅτι διαστασιασάντων
[6, 64]   βουλομένων. ἐνθυμούμενοι δὴ ταῦτα καὶ  τῶν   ἔργων τῆς πόλεως μεμνημένοι μηδὲν
[6, 47]   ἐπὶ τὰ φρούρια φυλακῆς ἕνεκα  τῶν   ἐρυμάτων ἐξῄεσαν, οἱ δ´ ἐν
[6, 3]   τῶν γεωργῶν εἰς τὰ προσεχέστατα  τῶν   ἐρυμάτων, ὅσα δύναμις ἦν ἑκάστοις
[6, 14]   χάρακας ἀμφοτέρους, προιόντα δ´ ἐκ  τῶν   ἐρυμάτων οὔτε πολέμιον οὔτε φίλον
[6, 70]   ὀξὺς τῇ γνώμῃ προιδεῖν τι  τῶν   ἐσομένων ἐκ πολλοῦ, καὶ εἰπεῖν
[6, 19]   προσάγειν τοῖς διαφόροις τὴν περὶ  τῶν   ἐσχάτων κινδύνων, δι´ ἣν καὶ
[6, 43]   νέοι καὶ βίαιοι καὶ πλήθει  τῶν   ἑτέρων ἐπικρατοῦντες καὶ τότε ἀντέπραττον
[6, 43]   προαιρουμένους, οἳ πλήθει τ´ ἐπικρατοῦντες  τῶν   ἑτέρων καὶ δυνάμει, ἣν τὸ
[6, 47]   ἐξείργοιτό τις θατέρου, τὰ σωτήρια  τῶν   εὐπρεπεστέρων νομιστέα ἀναγκαιότερα. τέλος δ´
[6, 22]   διὰ τὸν πόλεμον ἀφῃρέθησαν ὑπὸ  τῶν   ἐχθρῶν, ἀλλὰ καὶ δεομένοις
[6, 7]   οὗ μάλιστα δεῖ τοῖς μέλλουσι  τῶν   ἐχθρῶν κρατήσειν. οὐ γὰρ ἀρξαμένους
[6, 52]   οὕτως ἐγγὺς ὄντων τῇ πόλει  τῶν   ἐχθρῶν; ποία δὲ συγγνώμη τῷ
[6, 13]   μετὰ τὴν θυσίαν ἐπιτελουμένη πομπὴ  τῶν   ἐχόντων τὸν δημόσιον ἵππον, οἳ
[6, 4]   ἀσφαλείας σημεῖον εἶναι νομίζοντες τὴν  τῶν   ἐχυρῶν κατάληψιν, ἀλλὰ δειλίας· οἱ
[6, 12]   ὁμόσε χωρησάντων ἀποθνήσκει. πεσόντων δὲ  τῶν   ἡγεμόνων, ἀθρόα γίνεται πάντων αὐτίκα
[6, 13]   καὶ πεντακισχίλιοι φέροντες, ὅσα παρὰ  τῶν   ἡγεμόνων ἀριστεῖα ἔλαβον ἐν ταῖς
[6, 10]   δὲ τὸ σύνθημα τὸ παρὰ  τῶν   ἡγεμόνων παρέλαβον καὶ τὰ παρακλητικὰ
[6, 91]   ἐπὶ τοὺς ἔξω πολεμίους ὑπὸ  τῶν   ἡγεμόνων στρατιὰ κατελέγετο πολλὴν εἰσενεγκαμένου
[6, 47]   αὐτούς, ἐσκόπουν· καὶ ἐλέχθησαν ὑπὸ  τῶν   ἡγουμένων τοῦ συνεδρίου λόγοι παντοδαποὶ
[6, 85]   εἰς τὴν πατρίδα παλαιὰν τέρψιν  τῶν   ἡδίστων καὶ πόθον ἁπάντων γλυκύτατον
[6, 18]   ἡμαρτηκότας, οἳ μακρῷ πλείους ἦσαν  τῶν   ἡμαρτηκότων, ὀδυρόμενοι παρ´ ἕκαστα καὶ
[6, 48]   εἰς τὴν πόλιν ἄδειαν ὑπάρξειν  τῶν   ἡμαρτημένων, καὶ εἰς τὸν ἀπὸ
[6, 67]   νήπια τῶν ἀποστατῶν, τῇ κυρίᾳ  τῶν   ἡμερῶν ἐξῄεσαν ἐπὶ τὴν ἀγορὰν
[6, 63]   ἀντίπαλον χεῖρα ἕξομεν, εἰ βουλοίμεθα  τῶν   θεραπόντων ἐπιλεξάμενοι τοὺς ἀκμαιοτάτους ἐλευθερῶσαι.
[6, 78]   ἡμᾶς ἐξηπάτησαν. ταῖς ἐπὶ  τῶν   θεῶν ὁμολογίαις δι´ ὅρκων τὰ
[6, 13]   παρ´ αὐτῷ κρήνη καλουμένη τε  τῶν   θεῶν τούτων καὶ ἱερὰ εἰς
[6, 79]   οἱ δ´ ὥσπερ τὰ χαλεπώτατα  τῶν   θηρίων κλοιοῖς καὶ μύδροις. αἰκίας
[6, 4]   ἀναμένειν συνεβούλευον τὰ ἀσφαλέστερα πρὸ  τῶν   θρασυτέρων αἱρουμένους· Ῥωμαίους μὲν γὰρ
[6, 35]   πάντες γνώμῃ τὰ κοινὰ πρὸ  τῶν   ἰδίων αἱρούμενοι πολιτευσόμεθα. ὁμονοοῦσα μὲν
[6, 55]   οὔτ´ ἀνελεῖν οὔτ´ ἐκβαλεῖν ἐκ  τῶν   ἰδίων ἐβουλήθητε, ἀλλὰ καὶ οἴκους
[6, 54]   οὐ γὰρ ἂν φθάνοι διὰ  τῶν   ἰδίων μερῶν τὸ σύμπαν ἀπολόμενον
[6, 58]   ἀναστὰς πρῶτον ὑπεμίμνησκε τὴν βουλὴν  τῶν   ἰδίων πολιτευμάτων, καὶ ὅτι πολλάκις
[6, 55]   πόλιν ὅλην ἐπὶ ταῖς καλλίσταις  τῶν   ἰδίων πράξεων φιλοτιμεῖσθαι χρή, καὶ
[6, 42]   ἑκάτερος τῶν ὑπάτων ἔλαβε καὶ  τῶν   ἱππέων ὅσον ἑκάστῳ προσεμερίσθη· τὰ
[6, 27]   οἱ δὲ πατρίκιοι καὶ τὸ  τῶν   ἱππέων πλῆθος τῶν τ´ ἄλλων,
[6, 94]   ἐπὶ τοῖς τέρμασι τοῦ μεγίστου  τῶν   ἱπποδρόμων ὑπὲρ αὐτὰς ἱδρυμένος τὰς
[6, 11]   ἐκείνου βραχίονα· καὶ πίπτουσιν ἀπὸ  τῶν   ἵππων. ~Ἀποκομισθέντων δ´ ἀμφοτέρων ἐκ
[6, 13]   ἱδρῶτι διαβρόχους ἐπαγόμενοι. ἄρσαντες δὲ  τῶν   ἵππων ἑκάτερον καὶ ἀπονίψαντες ἀπὸ
[6, 33]   παρακελευσάμενος τοῖς ἀμφ´ αὑτὸν ἀπὸ  τῶν   ἵππων καταβῆναι καὶ ποιήσας στῖφος
[6, 13]   καὶ λόχους κεκοσμημένοι στοιχηδὸν ἐπὶ  τῶν   ἵππων ὀχούμενοι πορεύονται πάντες, ὡς
[6, 62]   τῶν ὁμοίων σὺν χρόνῳ στερήσονται  τῶν   ἴσων. εἰ δ´ ἄρα γε
[6, 75]   ὑμῖν βοήθεια μηκέτι διαμιλλᾶσθαι περὶ  τῶν   ἴσων; τί δέ; τὰς τῶν
[6, 18]   ἀρχῆς ἔτι διαφερομένους οὔτε περὶ  τῶν   ἴσων φιλονεικοῦντας συμμάχους τε καὶ
[6, 62]   δημοτικὸν ἐν οὐδεμιᾷ πόλει μεταποιεῖται  τῶν   ἴσων, ὥστε οὐ δήπου οἱ
[6, 12]   τε ὄντι καὶ ῥώμην ἀρίστῳ  τῶν   καθ´ αὑτὸν {τότε ἀνθρώπων} ἐκεῖνόν
[6, 79]   πόλεμοι διέφθειραν, τὰ δ´  τῶν   καθ´ ἡμέραν ἀναγκαίων σπάνις ἐξανήλωσε,
[6, 23]   τράπωνται συνελθόντες εἰς ταὐτὸν ἄνθρωποι  τῶν   καθ´ ἡμέραν ἐνδεεῖς ἀναγκαζόμενοι στρατεύεσθαι
[6, 71]   ἑκόντες, καὶ οὔτε ἀκριβολογεῖσθαι περὶ  τῶν   καθηκόντων ἑκατέροις ἠξίωσαν ὡς ὑποδεεστέροις
[6, 47]   παραινοῦντες μὴ χείρους ὀργὴν εἶναι  τῶν   κακιόνων τοὺς κρείττονας, μηδ´ εἰς
[6, 60]   τὰς πόλεις βουλομένοις διὰ  τῶν   κακίστων ἄγουσα πολιτῶν ἐπὶ τὰς
[6, 26]   ἑαυτὸν ὁρμὴν τοῦ πλήθους, ἐπειδὴ  τῶν   κακῶν ἦν αἴτιος, καὶ δι´
[6, 35]   ἀμύνασθαι· δ´ οὔτε μέγιστα  τῶν   κακῶν νομίζουσιν οὔτε ἀναγκαῖα ἐν
[6, 34]   δὲ πάλιν ἀπόστασιν βουλευσαμένων καὶ  τῶν   καλουμένων Αἰκανῶν πρεσβεία {τε} ἀπὸ
[6, 32]   τὴν βουλὴν ἠξίουν τὴν Οὐολούσκων  τῶν   καλουμένων Ἐχετρανῶν χώραν, ἣν ἀφελόμενοι
[6, 93]   πολεμίοις. οὐ δεξαμένων δ´ αὐτοὺς  τῶν   κατὰ μέτωπον, ἀλλ´ εἰς φυγὴν
[6, 94]   τοῦ ἔργου, καὶ πάντων ἐγεγόνει  τῶν   κατὰ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν ἐπιφανέστατος.
[6, 91]   μὲν Κάσσιος, ὃς ἔλαχε τὴν  τῶν   κατὰ τὴν πόλιν ἐπιμέλειαν, ὑπέμεινε
[6, 48]   μέρος διέρρει, βέβαιον δ´ οὐδὲν  τῶν   καταλειπομένων ἐδόκει εἶναι. τούτων δὲ
[6, 8]   συμφοραῖς κρείττονα εἶναι, τὰ δὲ  τῶν   κεκρατηκότων ἐπὶ ταῖς τηλικαύταις εὐπραγίαις
[6, 21]   ἀπολωλεκὼς τὰ τέκνα καὶ τὸν  τῶν   κηδεστῶν οἶκον καὶ γῆρας ἐλεεινὸν
[6, 6]   παρεχομένοις, οὐ τοῖς φεύγουσιν ἐκ  τῶν   κινδύνων, ἀλλὰ τοῖς βουλομένοις ὑπὲρ
[6, 76]   ἀπεδώκατε; ἆρά γε δικαίας καὶ  τῶν   κινδύνων ἀξίας; πόθεν; πολλοῦ γε
[6, 44]   ὠνείδισται δέ μοι καὶ  τῶν   κληρούχων εἰς Οὐολούσκους ἐκπομπή, ὅτι
[6, 86]   πράττειν καὶ συγκατορθοῦν ἡμῖν τι  τῶν   κοινῇ χρησίμων, ὥστε καὶ ἀντιπράττεις
[6, 35]   ἐπιστήσομεν, ἐσχάτης ἀνατροπῆς καὶ συγχύσεως  τῶν   κοινῶν αἴτια, τε τῶν
[6, 13]   τοῦ δικτάτορος ἐπιστολὰς ἔλαβον οἱ  τῶν   κοινῶν προεστῶτες, καὶ σὺν τοῖς
[6, 2]   πόλεμος, ἀπελαυνομένων ἀπὸ τῆς περὶ  τῶν   κοινῶν φροντίδος· οὐδὲ γὰρ λόγος
[6, 19]   Ῥώμης ποιοῦντες, καὶ τοῖς βουλομένοις  τῶν   κρατηθέντων παρὰ σφίσι κατοικεῖν πολιτείας
[6, 8]   οὖν λόγον ἔχει τὰ μὲν  τῶν   κρατηθέντων πράγματα ἐπὶ ταῖς τοιαύταις
[6, 60]   οὗτος ὀλιγαρχίαν ὄνομα θῆται τῇ  τῶν   κρατίστων ἡγεμονίᾳ, καὶ δὴ τὸ
[6, 19]   μεθίενται. εἰ δ´ ἀνιάτως οἱ  τῶν   κρατίστων ὀρεχθέντες, ἐὰν διαμάρτωσι τῆς
[6, 20]   ταῦτ´ εἰπὼν καὶ τὰς ἀποστάσεις  τῶν   Λατίνων ἁπάσας ἐξαριθμησάμενος τῶν τ´
[6, 19]   τὰς σπονδὰς πρὸς τὸ κοινὸν  τῶν   Λατίνων, ἃς ἦσαν πεποιημένοι πρότερον,
[6, 5]   παρ´ Οὐολούσκων πρὸς τοὺς στρατηγοὺς  τῶν   Λατίνων δηλοῦντα, ὅτι πολλαὶ δυνάμεις
[6, 3]   στρατιὰν πορείᾳ συντόνῳ πλησίον γίνεται  τῶν   Λατίνων ἐστρατοπεδευκότων παρὰ λίμνῃ Ῥηγίλλῃ
[6, 5]   μὲν Ταρκύνιος ἐπὶ τοῦ λαιοῦ  τῶν   Λατίνων ἐτάχθη κέρατος, Ὀκταούιος δὲ
[6, 4]   πολλὰ πλεονεκτήσειν ἔμελλεν. ~Οἱ δὲ  τῶν   Λατίνων ἡγεμόνες, Ὀκταούιός τε
[6, 18]   ἡμέραις πρέσβεις ἀπὸ τοῦ κοινοῦ  τῶν   Λατίνων ἧκον ὡς αὐτοὺς ἐξ
[6, 13]   ἐλαύνοντες. καὶ μετὰ τὴν τροπὴν  τῶν   Λατίνων καὶ τὴν ἅλωσιν τοῦ
[6, 12]   Σέξτος δὲ Ταρκύνιος τοῦ λαιοῦ  τῶν   Λατίνων κέρατος ἡγούμενος ἀντεῖχεν ἔτι
[6, 13]   ἵππου καὶ τοὺς ὁμόσε χωροῦντας  τῶν   Λατίνων παίοντες τοῖς δόρασι καὶ
[6, 95]   αὐτῷ χρόνῳ καὶ πρὸς τὰς  τῶν   Λατίνων πόλεις ἁπάσας συνθῆκαι καιναὶ
[6, 6]   χεῖρας ἥξειν ἔμελλον, οἵ τε  τῶν   Λατίνων στρατηγοὶ συγκαλέσαντες τοὺς σφετέρους
[6, 75]   τῶν ἴσων; τί δέ; τὰς  τῶν   Λατίνων τριάκοντα πόλεις, οὐ μόνον
[6, 16]   πρὸ τῆς μάχης τοῖς ἡγεμόσι  τῶν   Λατίνων φερομένας, ἐν αἷς ὑπισχνοῦντο
[6, 12]   ἡγεμόνων, ἀθρόα γίνεται πάντων αὐτίκα  τῶν   Λατίνων φυγὴ καὶ τοῦ χάρακος
[6, 74]   εὐδαίμονος, ἐξὸν αὐτοῖς μηδενὶ κοινωνῆσαι  τῶν   λαφύρων, ἀλλ´ αὐτοὶ κατασχεῖν καὶ
[6, 17]   ἀποδέοντας ἑξακισχιλίους ἐπαγόμενος. ἀπὸ δὲ  τῶν   λαφύρων ἐξελόμενος τὰς δεκάτας ἀγῶνάς
[6, 94]   τὴν κατασκευὴν αὐτοῦ ψηφισαμένης ἐκ  τῶν   λαφύρων ποιήσασθαι πᾶσαν, τότε δὲ
[6, 27]   αἴτιον· τέλος δ´ οὐδὲν ἐγίνετο  τῶν   λόγων. ἐν δὲ τούτῳ Λατίνων
[6, 16]   λέγοντες. καὶ οὐδ´ φιλανθρωπία  τῶν   λόγων, ἣν πλάττεσθε πρὸς τὸν
[6, 15]   ἐξαπατήσαντες δ´ αὐτοὺς τῇ φιλανθρωπίᾳ  τῶν   λόγων καὶ πιστεύειν ὡς φίλοις
[6, 82]   ἐκ τούτων ἂν δύναιντο μάλιστα  τῶν   λόγων καταμαθεῖν, οἷαι τιμαὶ καὶ
[6, 88]   πόλιν ὑπέστρεψαν, Ἀγρίππας δὲ μετὰ  τῶν   λοιπῶν κατέμεινεν ἐπὶ τοῦ στρατοπέδου
[6, 56]   ἀποσταλῆναι πρὸς τοὺς δημοτικοὺς ἐκ  τῶν   μάλιστα πιστευομένων· τοὺς δ´ ἀποσταλησομένους
[6, 13]   ἐνιαυτὸν δῆμος ἐπιτελεῖ διὰ  τῶν   μεγίστων ἱερέων ἐν μηνὶ Κυιντιλίῳ
[6, 15]   ὁμόσε χωρεῖν μέλλοντας τὸν ὑπὲρ  τῶν   μεγίστων κίνδυνον ἐν ἀλλοτρίᾳ ποιεῖσθαι
[6, 7]   φιλίαι· ἔπειτα δ´ περὶ  τῶν   μεγίστων κοινὸς ἅπασιν ὑπάρχων ἀγών.
[6, 49]   ῥᾳδίας ἔχοντα τὰς ἐπανορθώσεις ὀρρωδοῦντας  τῶν   μεγίστων τε καὶ ἀνιάτων ἱκανῶς
[6, 81]   ἦν ἐφ´ ἑκάστῳ πολὺς καὶ  τῶν   μὲν ἀγανακτήσεις ὡς ἐξαιμάττοντος τὰς
[6, 92]   φόνος ἐγίνετο ἐξ ἀμφοῖν πολύς·  τῶν   μὲν ἀνὰ τοὺς στενωπούς, τῶν
[6, 22]   προβεβηκότων ἀτοπίας τε καὶ ἀναισχυντίας,  τῶν   μὲν δημοτικῶν ἀδυνάτως ἔχειν σκηπτομένων
[6, 2]   ἀπρόθυμον καὶ ὑπ´ ἀνάγκης κατειργόμενον,  τῶν   μὲν δυναστευόντων ἐν ταῖς πόλεσιν
[6, 22]   χρεωφειλετῶν ποιεῖν οὐδὲν δίκαιον, ἀλλὰ  τῶν   μὲν οὐδὲ τοὺς τόκους ἀφιέναι,
[6, 12]   ἀριστερῶν ἐπὶ πολὺ καὶ μέχρι  τῶν   μέσων παρερρήγνυτο. ἔπειτα μαθὼν
[6, 14]   βωμοῖς ἐπιτιθέντι σκοποί τινες ἀπὸ  τῶν   μετεώρων καταδραμόντες ἀγγέλλουσι πολέμιον ἐπὶ
[6, 21]   πρὸς ἡμᾶς, ὡς οὐδενὸς ἀτυχήσοντες  τῶν   μετρίων. ἀπῄεσαν οἱ πρέσβεις ταύτας
[6, 40]   τυραννίδος χαλεπῆς γεγόνατε καὶ οὐδενὸς  τῶν   μετρίων ἀτυχήσειν τάχ´ ἂν ἐπιμείναιτε
[6, 58]   ἐναντιουμένους ταῖς διαλλαγαῖς μὴ περὶ  τῶν   μετρίων νῦν ζητεῖν, ἀλλ´ ἐπεὶ
[6, 81]   ὀργῆς ἐχόντων ἐπὶ τῷ μηθενὸς  τῶν   μετρίων παρ´ αὐτῆς τυγχάνειν, μᾶλλον
[6, 53]   αὐτῶν διδόναι· χαλεπὴ δὲ πεῖρα  τῶν   μὴ ἐν ἔθει· ἀνάγκη δὲ
[6, 59]   οὐ λέγω ταῦτα κατηγορῶν ἐγὼ  τῶν   μὴ τὰ παραπλήσια ἐμοὶ πεποιηκότων
[6, 86]   ἐντὸς ὀλίγων ἡμερῶν τῷ κακίστῳ  τῶν   μόρων ἀναλωθείη, λιμῷ; οὐκ ἂν
[6, 17]   αὐτὸς Ποστόμιος ἐψηφίσατο τὰς  τῶν   ναῶν τούτων κατασκευάς. Ῥωμαῖοι μὲν
[6, 93]   ἀνὴρ πάθῃ, τοὺς κρατίστους  τῶν   νέων ἀρωγοὺς αὐτῷ πέμπει· κἀκεῖνοι
[6, 39]   λύσις. ~Ταῦτ´ εἰπόντος Ἀππίου καὶ  τῶν   νέων ἐπιθορυβησάντων ὡς τὰ δέοντα
[6, 69]   τὴν οἰκείαν ἀρετὴν λαμπρότατος εἶναι  τῶν   νέων, καὶ οὐκ εἰς μακρὰν
[6, 65]   πολέμων. ἐξηττώμενοι δὲ τῆς κραυγῆς  τῶν   νέων καὶ τῆς ἀκοσμίας τό
[6, 69]   ἀπολογεῖσθαι κοινὴν ἀπολογίαν ὑπὲρ ἁπάντων  τῶν   νέων, ὡς οὔτε φιλονεικίᾳ τῇ
[6, 39]   τῶν πρεσβυτέρων· ἡττῶντο δ´ ὑπὸ  τῶν   νεωτέρων ἐκ παρασκευῆς τ´ ἀφικνουμένων
[6, 24]   κράτος, δεδιττόμεθα αὐτοὺς μετὰ  τῶν   νόμων ἱστάμενοι. ἐὰν δ´ ὑποκατακλινώμεθα
[6, 24]   τις ἐκθεραπεύσας αὐτὸν ἐξουσίαν κρείττονα  τῶν   νόμων κατασκευάσαιτο τυραννικὸς ἀνήρ, τὴν
[6, 36]   τούτων γενομένοις καταλιπεῖν ἀεὶ ἀγωνιούμεθα,  τῶν   νῦν γε ὑπαρχόντων ἤδη στερησόμεθα
[6, 23]   μὲν γὰρ ἐδόκει τὴν ἐπιεικεστέραν  τῶν   ὁδῶν πορεύεσθαι τῇ Μανίου Οὐαλερίου
[6, 92]   ἀποκρούεται πρὸς τῶν ἐναντίων πολλοὺς  τῶν   οἰκείων ἀπολέσας. τῇ δ´ ἑξῆς
[6, 81]   ὑβρισμένοι ὑπὸ τῶν δανειστῶν, καὶ  τῶν   οἰκείων ἕκαστον ἀνέμνησε κακῶν, οὐδεὶς
[6, 80]   ἐλεεινότερον δὲ δήπου τὸ πρὸς  τῶν   οἰκείων τῶν ἀλλοτρίων ἐλαύνεσθαι.
[6, 26]   τοὺς πέλας ἀξιούντων· ἔκ τε  τῶν   οἰκιῶν οἱ πρὸς τὰ χρέα
[6, 14]   δὲ κατεαγότα καὶ βοήθεια παρὰ  τῶν   οἴκοθεν ἀκραιφνὴς οὔπω παρῆν οὐδεμία
[6, 20]   καὶ ἀφόρητος, οὐκ ἀνασχομένους τὸν  τῶν   ὁμογενῶν ὑπομένειν τούς τ´ ἐν
[6, 62]   ἑαυτῶν πατρίδα, μὴ μεταδόντες αὐτοὶ  τῶν   ὁμοίων σὺν χρόνῳ στερήσονται τῶν
[6, 40]   μηδὲν δ´ ἐπὶ τέλος ἄγοντα  τῶν   ὁμολογηθέντων· τοῦτο ὡς οὐ δικαίως
[6, 81]   δ´ ἐν οἷς τὸ ἀσφαλὲς  τῶν   ὁμολογιῶν δόλου μεστὸν ἀπεδείκνυε καὶ
[6, 78]   ὑπὸ τούτων, τίς ἐγγυητὴς ἔσται  τῶν   ὁμολογιῶν ἡμῖν; τίνι πιστεύσαντες ἀσφαλείᾳ
[6, 12]   οὐκ ἄνευ τοῦ πολλοὺς ἀποκτεῖναι  τῶν   ὁμόσε χωρησάντων ἀποθνήσκει. πεσόντων δὲ
[6, 62]   παραδιδόντας σφᾶς αὐτοὺς ἡμῖν δίχα  τῶν   ὅπλων, ἅπαντα ὑπομένοντας. δειναὶ γὰρ
[6, 96]   καὶ δῆμος πιστεύσας ἀπέστη  τῶν   ὅπλων· καὶ αὐτὸν ἔθαψεν
[6, 79]   {μένειν} ἀλλ´ οὐδ´ {μετὰ  τῶν   ὅπλων} τοῖς σώμασι μετὰ πολλῶν
[6, 45]   σημείων ἠξίου· τοσοῦτον ἴσχυσεν  τῶν   ὅρκων ἐν ἑκάστῳ φόβος. πρόφασις
[6, 26]   δυσίν· ἐπιτάττοντος δὲ τοῦ δεσπότου  τῶν   οὐ ῥᾳδίων ἔργον τι ἀντειπὼν
[6, 35]   τε τῶν δημοτῶν ἀπείθεια  τῶν   οὐκ ἀξιούντων τὰ ἐπιταττόμενα ὑπὸ
[6, 50]   συμβὰν ἀπὸ τῆς τύχης πολλοὶ  τῶν   οὐκ εὖ διανοουμένων πρὸς ὑμᾶς,
[6, 29]   ἀπῆγε τὴν δύναμιν οὐθενὸς οὐκέτι  τῶν   Οὐολούσκων ἀμύνειν τι δυναμένου. ~Ὡς
[6, 15]   Ῥωμαίων ἥκοντες ἀπὸ τοῦ κοινοῦ  τῶν   Οὐολούσκων ἄχθονται μὲν ὑστερήσαντες τῆς
[6, 92]   σφόδρα καὶ ὥσπερ ἂν μητρόπολιν  τῶν   Οὐολούσκων· ἔνθα καὶ δύναμις ἦν
[6, 91]   τὴν δύναμιν ἐφ´ ἑτέραν πόλιν  τῶν   Οὐολούσκων, καλεῖται μὲν Πόλουσκα,
[6, 14]   χρὴ πράττειν παραγγείλῃ. οἱ δὲ  τῶν   Οὐολούσκων ἡγεμόνες ἐξ ἀπόπτου τῶν
[6, 25]   ἐξῆλθεν ἐπὶ τὸν πόλεμον ἔτι  τῶν   Οὐολούσκων παρασκευαζομένων καὶ Ῥωμαίους μὲν
[6, 94]   λαβούσης τὸ τέλος αἱ λοιπαὶ  τῶν   Οὐολούσκων πόλεις διελύοντο τὴν πρὸς
[6, 17]   αὐτῷ μάχης· οἱ γὰρ ἡγεμόνες  τῶν   Οὐολούσκων πολλῆς ἔτι νυκτὸς οὔσης
[6, 30]   τοῖς Ῥωμαίοις τεταπεινωμένα ἦν τὰ  τῶν   Οὐολούσκων πράγματα, προαγαγὼν τοὺς ὁμήρους
[6, 81]   δικαίως ἀξιούντων βίᾳ μᾶλλον ἀφεῖσθαι  τῶν   ὀφειλημάτων χάριτι, καὶ ὡς
[6, 83]   μὴ δυναμένους διαλύσασθαι πάντας ἀφεῖσθαι  τῶν   ὀφλημάτων δικαιοῦμεν· καὶ εἴ τινων
[6, 96]   ὥστε καὶ τοῖς ἐπιτρόποις αὐτοῦ  τῶν   παίδων βουλευομένοις ἔδοξεν ὡς ἕνα
[6, 76]   ἐποιήσατο, οὐθὲν μὲν ἐμνησικακήσαμεν ὑμῖν  τῶν   πάλαι, χρηστὰ δὲ περὶ τοῦ
[6, 20]   θαυμάζειν λέγων ἐπὶ ταῖς εὐηθείαις  τῶν   παραινούντων ἀφεῖναι τὰς ἁμαρτίας αὐτοῖς
[6, 54]   ἡμῖν εἴρηται πρότερον, ἔτι δὲ  τῶν   παρακαλούντων ἐπὶ τὰς διαλλαγὰς ἀναμιμνησκόμενοι,
[6, 40]   πάντων ὑποπτεύειν, ὁρῶντες αἰεί τινα  τῶν   παρακαλούντων ὑμᾶς ἐπὶ τοὺς πολέμους
[6, 26]   κραυγῆς δὲ καὶ οἰμωγῆς ἐκ  τῶν   παρόντων γινομένης τε βουλὴ
[6, 83]   τὰς ἀποτόμους τῶν δανείων ἀναπράξεις  τῶν   παρόντων κακῶν αἰτίας γεγονυίας, οὕτως
[6, 27]   δεχόμενοι τὸν ἔξωθεν πόλεμον, ὡς  τῶν   παρόντων σφᾶς κακῶν ἐλευθερώσοντα, τοῖς
[6, 27]   ἐκεῖνον αὐστηρὸν καὶ αὐθάδη καὶ  τῶν   παρόντων τῇ πόλει κακῶν αἴτιον·
[6, 87]   ὅλην ἐγίγνοντο τὴν δημηγορίαν ἐκ  τῶν   παρόντων φωναί. ἐπειδὴ δὲ τελευτῶν
[6, 1]   Λατίνων πλὴν δυεῖν, αἱ λοιπαὶ  τῶν   πατρίδων ὑπεριδοῦσαι παρὰ τοῖς γεγαμηκόσιν
[6, 51]   καὶ μόνη βέβαιος ἐλπίς,  τῶν   πατρικίων ἀκμή, βραχεῖά ἐστιν, ὥσπερ
[6, 58]   παρὰ τῇ κρίσει ἐλαττουμένους ὑπὸ  τῶν   πατρικίων δημοτικοὺς παραδίδοσθαι τοῖς καταδικασαμένοις,
[6, 43]   πολιτεύματι, τούτῳ πᾶσαν ἠφανικέναι τὴν  τῶν   πατρικίων δυναστείαν αἰτιώμενοι· σχετλιάσας
[6, 72]   δέος ὑμᾶς, δημόται, τὸ  τῶν   πατρικίων ἐντετηκὸς ἔτι ταῖς ψυχαῖς
[6, 67]   τὴν πόλιν καὶ τὰς γνώμας  τῶν   πατρικίων ἐξηττωμένας τῶν δεήσεων, ἃς
[6, 30]   φθόνον μὲν ἔτι μείζονα παρὰ  τῶν   πατρικίων ἐπεσπάσατο, οἰκεῖον δ´ ἑαυτῷ
[6, 48]   πλῆθος, ὅσον ἔτι παρέμενεν εὐνοίᾳ  τῶν   πατρικίων πόθῳ τῆς πατρίδος
[6, 45]   ἤδη συνιόντες ἐβούλευον ἀπόστασιν ἐκ  τῶν   πατρικίων· δὲ βουλὴ κωλύειν
[6, 65]   στῖφος καρτερὸν καὶ σχεδὸν ἅπασα  τῶν   πατρικίων νεότης ταύτης εἴχετο
[6, 23]   συμμαχίαν, πυθόμενοι τοὺς δημοτικοὺς ἀφεστηκέναι  τῶν   πατρικίων καὶ νομίσαντες οὐ χαλεπὸν
[6, 58]   κρίσεις ἐπὶ τὸν δῆμον ἀπὸ  τῶν   πατρικίων καὶ τι ἂν
[6, 92]   ἦν μὲν ἐκ τοῦ γένους  τῶν   πατρικίων καὶ οὐκ ἀσήμων πατέρων,
[6, 24]   πρὸς τὰ πράγματα καὶ  τῶν   πατρικίων νεότης ἕτοιμος τὰ κελευόμενα
[6, 58]   ἀπειργάσθαι συγκύψαντας οὐ τοὺς χαριεστάτους  τῶν   πατρικίων, ὑβριστὰς δέ τινας καὶ
[6, 27]   δουλεύειν μᾶλλον τὰς ὕβρεις  τῶν   πατρικίων ὑπομένειν· τε πόλις
[6, 83]   τὰ διαστήσαντα ὑμᾶς ἦν ἀπὸ  τῶν   πατρικίων, δημόται, καὶ τούτων
[6, 9]   ἀποδώσω παραχρῆμα τιμάς, ἃς ἐκ  τῶν   πατρίων ἑκάστοις ἐθισμῶν ὑπάρχει φέρεσθαι,
[6, 62]   ἐν Συρακούσαις οἱ γεωμόροι πρὸς  τῶν   πελατῶν ἐξηλάθησαν. εἰ δ´ ἐπ´
[6, 59]   χρηματίζεσθαι προῄρημαι τρόπου καὶ πολλοὺς  τῶν   πενήτων ἀφῄρημαι τὴν ἐλευθερίαν, καὶ
[6, 28]   ἅπασι τὴν πολιτείαν καταστήσονται, μήτε  τῶν   πενήτων ἐπιβουλευόντων ταῖς τῶν πλουσίων
[6, 81]   καὶ ἀπάνθρωπα διαπεπραγμένοις, τὰ δὲ  τῶν   πενήτων καθαπτόμενος ὡς οὐ δικαίως
[6, 45]   ἀξιοῦτε κατέχειν, ἄπιτε μηδὲν ὑπὸ  τῶν   πενήτων καὶ ταπεινῶν ἐνοχλούμενοι· ἡμῖν
[6, 29]   ἐνδεῶς ἔχοντας διὰ τοὺς ἐκ  τῶν   πενήτων περὶ τὰ χρέα νεωτερισμοὺς
[6, 53]   οὐδὲ θητῶν οὐδὲ ἐμπόρων οὐδὲ  τῶν   περὶ τὰς βαναύσους τέχνας ἀσχολουμένων,
[6, 46]   προσιόντας ἐκ τῆς πόλεως καὶ  τῶν   πέριξ φρουρίων ὑπελάμβανον συχνοὺς ἤδη
[6, 39]   οἱ ὕπατοι κοινῇ γνώμῃ χρησάμενοι  τῶν   πλείστων οἰομένων τὸν Ἄππιον ἀποδειχθήσεσθαι
[6, 26]   τὰ δὲ νῶτα αἵματος ἐκ  τῶν   πληγῶν ἀνάπλεω. κραυγῆς δὲ καὶ
[6, 46]   ἀποστάται τὸν ἀναγκαῖον ἐπισιτισμὸν ἐκ  τῶν   πλησίον ἀγρῶν λαμβάνοντες, ἄλλο δ´
[6, 28]   μήτε τῶν πενήτων ἐπιβουλευόντων ταῖς  τῶν   πλουσίων οὐσίαις μήτ´ ἐκείνων προπηλακιζόντων
[6, 63]   ὑπ´ ἐκείνων ἀφαιρεθῆναι. ἔχουσι δὲ  τῶν   πολεμικῶν ἐμπειρίαν ἱκανὴν πολλάκις ἡμῖν
[6, 44]   ὡς δὴ τά τε παρὰ  τῶν   πολεμίων ἁλόντα οὐ μετὰ κοινῆς
[6, 9]   ἐπεὶ οὐκ ἀποκτεῖναί τινα δύναται  τῶν   πολεμίων, ἀποθνήσκειν γε ὑπὲρ τῆς
[6, 12]   τὸ στῖφος ὠθεῖται, κἀπειδὴ πλησίον  τῶν   πολεμίων ἐγένετο πρῶτος εἰσελαύνει τὸν
[6, 93]   τοῦ ὑπάτου κατὰ τὸ καρτερώτατον  τῶν   πολεμίων εἱλεῖτο. καὶ ἐπειδὴ τὰ
[6, 3]   τίθεται τὸν χάρακα κατὰ κεφαλῆς  τῶν   πολεμίων ἐν ὑψηλῷ λόφῳ καὶ
[6, 33]   πυργηδὸν ἐξωθοῦσι τὸ δεξιὸν κέρας  τῶν   πολεμίων ἕως τοῦ λόφου· καὶ
[6, 5]   λόφου. ~Μαθόντες δ´ οἱ στρατηγοὶ  τῶν   πολεμίων καταλαμβανόμενα καὶ τὰ κατὰ
[6, 7]   μὴ τοιαῦτα ἡμῖν ἀπηντῆσθαι παρὰ  τῶν   πολεμίων, οἷα ὑπελάβομεν, ἀλλὰ πολλῷ
[6, 15]   φυγῆς, ὡς κατ´ εὐχὴν ληψομένων  τῶν   πολεμίων, ὁπότερον ἂν αὐτῶν ποιήσωσι.
[6, 8]   εἴ τις ὑμῶν τὸ μὲν  τῶν   πολεμίων πλῆθος, ἐν βραχὺ
[6, 34]   τὴν πόλιν αὐξομένῃ καὶ τὰ  τῶν   πολεμίων πρὸς καταδρομὴν παρασκευαζόμενα μείζω
[6, 92]   ὀλίγοις καὶ δέχεται τὸ ἐπιφερόμενον  τῶν   πολεμίων στῖφος· καταβαλὼν δὲ συχνοὺς
[6, 51]   τῶν ἐπιτηδείων συγκομιδὴ κρατουμένης ὑπὸ  τῶν   πολεμίων τῆς γῆς ἀδύνατος οὖσα
[6, 55]   ἠλάττωται τοῦ ἀσφαλοῦς. ἔπειτα οἱ  τῶν   πολεμίων φειδόμενοι τοῖς φίλοις πολεμήσετε,
[6, 28]   προσηκούσης, ἑαυτῷ δὲ τῆς ἡγεμονίας  τῶν   πολέμων ἀποδεδομένης· ταύτας γὰρ τὰς
[6, 26]   καὶ ἀριστεῖα πολλάκις εἰληφὼς ἐκ  τῶν   πολέμων, ἐπειδὴ κατέσχον οἱ τὴν
[6, 58]   ὅπου γε καὶ τὸν ἐκ  τῶν   πολέμων θρίαμβον οὐκ ἐξεγένετο αὐτοῖς
[6, 37]   συναραμένους ἡμῖν τότε καὶ τῶνδε  τῶν   πολέμων μετασχόντας ἀφεῖσθαι καὶ μηδενὸς
[6, 21]   ἅμα Ταρκυνίῳ φυγάδας ἐξεληλακότες ἐκ  τῶν   πόλεων. ἀνθ´ ὧν εὕροντο παρὰ
[6, 42]   Λατίνων γῆς ἐγένετο καὶ παραδόσεις  τῶν   πόλεων, ἃς ἔτυχον αὑτῶν τῇ
[6, 75]   παρασχόντες ὑπὲρ ἀνδραποδισμοῦ καὶ κατασκαφῆς  τῶν   πόλεων δεομένας καταφυγεῖν ἐφ´ ὑμᾶς;
[6, 18]