Livre, Chap.
[6, 27]	ἠρώτων, εἰ τούτων φυλακῆς ἕνεκα	τῶν	ἀγαθῶν ἄξιον εἴη σφίσι πολεμεῖν·
[6, 94]	αὐτὸν ἀριστείοις ἀνέδησεν ἀμφοτέρων χαριστήρια	τῶν	ἀγώνων ἀποδιδούς. ἐδωρήσατο δ´ αὐτὸν
[6, 64]	τοῖς μέλλουσιν εὐτυχὲς ἕξειν τὸ	τῶν	ἀγώνων τέλος, ὡς στρατηγῶν ἀγαθῶν.
[6, 76]	ἀθυμίας ἐγένεσθε, εἴτε μὴ συναρούμεθα	τῶν	ἀγώνων ὑμῖν, εἴτε ὀργῇ ἐφέντες
[6, 21]	εἰσι καὶ ἐπὶ τὸν ἔλεον	τῶν	ἀδικουμένων καταπεφεύγασιν, ἀλλὰ καὶ ταύτας
[6, 65]	εἶναι καὶ τὰ δικαιότερα πρὸ	τῶν	ἀδίκων οἰόμενοι δεῖν σκοπεῖν τῇ
[6, 56]	ἀξιοῦντες οὔτε τῶν αἰσχρῶν οὔτε	τῶν	ἀδυνάτων. τὸ γὰρ ἠρεθισμένον ἅπαν,
[6, 56]	συγκαθήσουσιν αἱρέσεις, οὐδὲν ἀξιοῦντες οὔτε	τῶν	αἰσχρῶν οὔτε τῶν ἀδυνάτων. τὸ
[6, 71]	διχοστασίαν, ἂν ᾖ μέτριόν τι	τῶν	αἰτημάτων καὶ μήτε τῷ ἀδυνάτῳ
[6, 48]	εἴη τι μέτριον καὶ δυνατὸν	τῶν	αἰτημάτων, οὐκ ἐναντιώσεσθαι σφίσι τὴν
[6, 46]	βουλαί τε συχναὶ καὶ κατηγορίαι	τῶν	αἰτίων τῆς ἀποστάσεως ἐγίνοντο. ἐν
[6, 53]	εἰ μὲν οὐκ ἐπιτρέψομεν ἕκαστα	τῶν	αἰτουμένων, ἐχθροῖς τοῖς μὴ τυγχάνουσι
[6, 16]	ἀναγνωσθέντων δὲ τῶν γραμμάτων καὶ	τῶν	αἰχμαλώτων ἃς ἔλαβον ἐντολὰς διηγησαμένων,
[6, 83]	χρήσασθαι λόγοις καὶ τοῦ βουλήματος	τῶν	ἀκουόντων ἐστοχασμένοις, τελευτῶν δὲ τῆς
[6, 5]	χωρίου τοῖς μὲν ἤδη κρατοῦσι	τῶν	ἄκρων μεγάλα πλεονεκτήματα παρεῖχε, τοῖς
[6, 81]	τῶν δ´ ἐξομολογήσεις ὡς οὐδὲν	τῶν	ἀληθῶν ἀποκρυπτομένου· ἔλαττον δὲ πολλῷ
[6, 63]	ταῦτ´ ἐστι· τὰ δ´ ἐκ	τῶν	ἀλλοεθνῶν φοβερὰ οὐ νῦν πρῶτον
[6, 52]	ὑπομείνειε τὰ οἰκεῖα παραλιπὼν ἀγαθὰ	τῶν	ἀλλοτρίων γλίσχρως μεταλαβεῖν κακῶν; οὐ
[6, 80]	τὸ πρὸς τῶν οἰκείων ἢ	τῶν	ἀλλοτρίων ἐλαύνεσθαι. οἱ δὲ Ῥωμύλῳ
[6, 81]	ἐφεικὸς καὶ δι´ ἁρπαγῆς ἐκ	τῶν	ἀλλοτρίων ὑπηρετεῖν ταῖς ἐπιθυμίαις παρεσκευασμένον,
[6, 62]	οὔτε Τυρρηνοῖς οὔτ´ ἄλλοις τισὶ	τῶν	ἀλλοφύλων παραδόντες σφᾶς αὐτούς, ἐκείνοις
[6, 62]	τῶν ἀποστατῶν ἀνασεισμὸς μήτε ὁ	τῶν	ἀλλοφύλων πόλεμος· μήτε καταγινώσκετε τῆς
[6, 79]	καὶ καρπούσθωσαν ἡμῶν δίχα καὶ	τῶν	ἄλλων ἀγαθῶν ἁπάντων ἀπολαυέτωσαν μόνοι,
[6, 53]	καὶ τιμῶν καὶ ἀρχῶν καὶ	τῶν	ἄλλων ἀγαθῶν ἐξ ἴσου τοῖς
[6, 54]	πατρίδας, αὐθαδείᾳ δὲ χρησάμενοι μετὰ	τῶν	ἄλλων ἀγαθῶν καὶ σφᾶς αὐτοὺς
[6, 86]	καὶ ἀντὶ ποίας αἰτίας ἄρχειν	τῶν	ἄλλων ἀξιοῖς; οὐθὲν γὰρ ἂν
[6, 49]	τότε ὄντα καὶ συνέσει δοκοῦντα	τῶν	ἄλλων διαφέρειν, μάλιστα δ´ ἐπὶ
[6, 67]	φιλανθρώπους ἀποδείκνυσθαι γνώμας. πρῶτον δὲ	τῶν	ἄλλων ἐκάλουν τὸν Μενήνιον· ὃς
[6, 11]	ἐκ Ῥώμης φυγάδων τε καὶ	τῶν	ἄλλων ἐπιλέκτων ἱππέων ἐπιβοηθήσαντος αὐτοῖς.
[6, 14]	τὸν ἀγῶνα ἔμαθον, ἐσκόπουν μετὰ	τῶν	ἄλλων ἡγεμόνων, τί χρὴ πράττειν.
[6, 84]	πρῶτοι τὰς αὑτῶν γνώμας ἀποφαινόμενοι	τῶν	ἄλλων ἡμεῖς ἐσμεν. τελευταία δὲ
[6, 69]	πρεσβυτέροις. ὅμοια δὲ τούτῳ καὶ	τῶν	ἄλλων νέων ἀποφηναμένων ἐκτὸς ὀλίγων
[6, 9]	οὕτως ἀποθανοῦσι μήτε ταφῆς μήτε	τῶν	ἄλλων νομίμων μεταλαβεῖν, ἀλλ´ ἀζήλοις
[6, 46]	συνέρρεον ὡς αὐτούς, ἀλλὰ καὶ	τῶν	ἄλλων, ὅσοις ὁ βίος ἦν
[6, 3]	ἐλπίσι χρησταῖς ἦσαν, ὡς καὶ	τῶν	ἄλλων Οὐολούσκων συναρουμένων σφίσι τοῦ
[6, 81]	ἀπολογησόμενος πρὸς ταῦτα, ὅσπερ ἐδόκει	τῶν	ἄλλων πολιτῶν ἡλικίᾳ τε προὔχειν
[6, 4]	δὲ τὰς Οὐολούσκων τε καὶ	τῶν	ἄλλων συμμάχων βοηθείας ἀναμένειν συνεβούλευον
[6, 49]	προτέροις ἔθος ἦν, πρὶν ἢ	τῶν	ἄλλων τι διαπράξασθαι βουλὴν συγκαλέσαντες
[6, 19]	ἦσαν πεποιημένοι πρότερον, καὶ μηδενὸς	τῶν	ἁμαρτημάτων μηδεμιᾷ πόλει μνησικακεῖν. ~Σερουίλιος
[6, 19]	ἐὰν πικρὰς καὶ ἀπαραιτήτους ἀπὸ	τῶν	ἁμαρτόντων ἀναπράττωνται δίκας, ὡς ἐκβεβηκότες
[6, 56]	ἄπολις καὶ ἀνέστιός ἐστι καὶ	τῶν	ἀναγκαιοτάτων αὐτῷ στέρεται σωμάτων βίου
[6, 9]	δημόσιον, ἱκανὸν ποιῆσαι ὡς μηδενὸς	τῶν	ἀναγκαίων δεηθῆναι· ᾧ δ´ ἂν
[6, 47]	δῆμος, ἀλλὰ τὰ μὲν ὑπὸ	τῶν	ἀναγκαίων συμφορῶν βιασθείς, τὰ δ´
[6, 14]	εἶχον συμβάλλειν. ἐπεὶ δὲ παρὰ	τῶν	ἀνασωζομένων ἐκ τῆς τροπῆς ἅπαντα
[6, 16]	ἔργῳ. ἀρνουμένων δὲ πρὸς ἅπαντα	τῶν	ἀνδρῶν οὐ διὰ μακροῦ τὴν
[6, 78]	ἑαυτῶν παρέχονται πίστεις; ἀλλὰ διὰ	τῶν	ἀνδρῶν τούτων καὶ πρότερον ἡμᾶς
[6, 84]	μήτ´ ἀναίρει τὸ κάλλιστον ἐπιτήδευμα	τῶν	ἀνθρωπίνων, μηδ´ ὑμεῖς ἀνάσχησθε αὐτοῦ
[6, 66]	εἰς ἔριν ὑμᾶς ἐκπεπτωκότας ὀλεθριωτάτην	τῶν	ἀνθρωπίνων νόσων καὶ πολλὴν τὴν
[6, 92]	μέγα φρονοῦντες ἐπὶ τῇ παρὰ	τῶν	Ἀντιατῶν βοηθείᾳ, ἣν οὐ διὰ
[6, 93]	φρονοῦντες καὶ πολλοὺς μὲν ἀνῃρηκότες	τῶν	Ἀντιατῶν, πολλοὺς δ´ αἰχμαλώτους ἄγοντες.
[6, 71]	οὐκ ὂν αὐτοῖς πάτριον οὐδενὶ	τῶν	ἀντιπάλων εἴκειν, ὑμῖν μόνοις ὑποκατακλίνονται
[6, 64]	ἡμετέρα πλουτεῖ πόλις, αἱ δὲ	τῶν	ἀντιπάλων σπανίζουσιν. αἱ μὲν οὖν
[6, 10]	ἑώρων γινόμενα. οὐκέτι δὲ τὸ	τῶν	ἀντιπολεμίων δέος, ἀλλὰ τὸ ἴδιον
[6, 8]	εἰρῆσθαι νομίζουσιν, ὀρρωδοῦσι δὲ τὸ	τῶν	ἀντιπολεμίων πλῆθος, βραχείᾳ διδαχῇ μαθέτωσαν
[6, 5]	παντὸς μάλιστα διὰ τὴν ἀπειρίαν	τῶν	ἀντιστρατήγων τοῦτο ποιήσειν ἐλπίσαντι, τότ´
[6, 85]	ὑμῖν μέντοι γε πρὸς οὐδὲν	τῶν	ἀξιουμένων ἐναντιωσόμεθα. καὶ περὶ μὲν
[6, 61]	δὲ δήπου, καὶ πρῶτον ποιήσεται	τῶν	ἀξιουμένων, ἰσότιμον εἶναι καὶ τῶν
[6, 38]	μὴ ἐπιτρέπειν τῷ δήμῳ μηδὲν	τῶν	ἀξιουμένων, ὅ τι μὴ νόμιμον
[6, 23]	ἄγειν καὶ τὰς τιμωρίας κατὰ	τῶν	ἀπειθούντων μὴ χαλεπὰς ποιεῖσθαι καὶ
[6, 89]	ἀποκτείνειν κελευέτω. ἐὰν δέ τις	τῶν	ἀπηγορευμένων τι ποιήσῃ, ἐξάγιστος ἔστω,
[6, 20]	δὴ φιλανθρωπίας οὐδὲ μετριότητος· τὸν	τῶν	ἀποικισάντων σφᾶς φθόνον, ἐπεὶ πέρα
[6, 27]	τὸν συνάρχοντα καὶ τῆς ἀπονοίας	τῶν	ἀπόρων ἡγεμόνα, ὁ δὲ Σερουίλιος
[6, 34]	πατρικίοις πολέμου μηδενὸς καθ´ ἕνα	τῶν	ἀπόρων κατισχυόμενοι κοινῇ καὶ πρὸς
[6, 43]	κληρούχους ἀπέστειλεν ἐπιλέξας ἄνδρας ἐκ	τῶν	ἀπόρων, οἳ τήν τε πολεμίαν
[6, 26]	τὴν πόλιν ὅλην δρόμος ἦν	τῶν	ἀπόρων τὴν ἰδίαν τύχην ἀνακλαιομένων
[6, 95]	τρίτη τότε προσενεμήθη τῆς καθόδου	τῶν	ἀποστάντων ἕνεκα. τὴν δὲ προστασίαν
[6, 67]	τῆς βουλῆς· τοῖς δ´ οἰκείοις	τῶν	ἀποστατῶν ἀγαθὰς παρῄνουν ἐλπίδας ἔχειν,
[6, 47]	καὶ ὡς αὐτίκα δὴ μάλα	τῶν	ἀποστατῶν ἅμα τοῖς ἀλλοεθνέσι πολεμίοις
[6, 62]	δ´ ὑμῶν μηδένα μήτε ὁ	τῶν	ἀποστατῶν ἀνασεισμὸς μήτε ὁ τῶν
[6, 51]	δ´ ὑπερβάλλει τὰ δεινὰ γύναια	τῶν	ἀποστατῶν καὶ παιδία νήπια καὶ
[6, 48]	ἀκόλουθα διελέχθησαν. οὐ δεξαμένων δὲ	τῶν	ἀποστατῶν τὰς προκλήσεις, ἀλλ´ ὑπεροψίαν
[6, 67]	πατέρες τε καὶ παιδία νήπια	τῶν	ἀποστατῶν, τῇ κυρίᾳ τῶν ἡμερῶν
[6, 48]	ἀντειπόντες ἀπηλλάττοντο καὶ τὰ παρὰ	τῶν	ἀποστατῶν τοῖς πατρικίοις ἐδήλωσαν, ἡ
[6, 59]	πάνυ τὰ ἐμαυτοῦ προέμενος οὐδένα	τῶν	ἀποστερησάντων με πρόσθετον ἐποιησάμην οὐδὲ
[6, 69]	ἀποφηναμένων ἐκτὸς ὀλίγων τινῶν πάνυ	τῶν	Ἀππίου συγγενῶν ἐπαινέσαντες τὴν εὐκοσμίαν
[6, 12]	πάθος ἡ Ῥωμαίων φάλαγξ ἀπὸ	τῶν	ἀριστερῶν ἐπὶ πολὺ καὶ μέχρι
[6, 4]	πολεμίαν ἐξόδων, τοῦ μὲν ὑπάτου	τῶν	ἀριστερῶν προκαθημένου μερῶν, τοῦ δὲ
[6, 49]	τάξεως ἦν, οὔτε τὴν αὐθάδειαν	τῶν	ἀριστοκρατικῶν αὔξων οὔτε τῷ δήμῳ
[6, 57]	τὴν πόλιν, ἄνδρα παρ´ ὁντιναοῦν	τῶν	ἀριστοκρατικῶν τῷ δήμῳ κεχαρισμένον. ~Ὃς
[6, 86]	πρὸς τὴν βουλὴν τὴν ἐκ	τῶν	ἀρίστων συνηγμένην διαστασιάσειε καὶ λέγοι·
[6, 32]	φόνον. φιλοπόλεμον γὰρ δὴ τὸ	τῶν	Ἀρούγκων ἔθνος ἦν, καὶ τῷ
[6, 89]	ἡμᾶς χρόνου γίνεται. τελεσθεισῶν δὲ	τῶν	ἀρχαιρεσιῶν τοῖς μὲν παρὰ τῆς
[6, 64]	δυναμένους ἄνδρας ἔχωμεν, οὐκ ἀπορήσομεν	τῶν	ἄρχεσθαι βουλομένων. ἐνθυμούμενοι δὴ ταῦτα
[6, 85]	τὸ δ´ ἡγεῖσθαι δυνάμενον βουλευτήριον	τῶν	ἄρχεσθαι βουλομένων ὄχλων· καὶ οὐ
[6, 4]	ταραχῆς κατασχούσης τοὺς οὐδὲν πλεῖον	τῶν	ἀσφαλῶν προελομένους ἡγεμόνας καὶ δέους,
[6, 29]	μὲν αὐτῶν Οὐολούσκων, τὰ δὲ	τῶν	αὐτοῖς συναγωνισαμένων ἐθνῶν, χρήματά τε
[6, 21]	αἰχμαλώτους ἀφεικότες καὶ τοὺς ἁλόντας	τῶν	αὐτομόλων δεσμίους ἄγοντες καὶ τοὺς
[6, 7]	ἐτύχετε κοινῆς καὶ θεοῖς ἐπὶ	τῶν	αὐτῶν βωμῶν ἐθύετε καὶ πολλῶν
[6, 61]	τῶν ἀξιουμένων, ἰσότιμον εἶναι καὶ	τῶν	αὐτῶν ἡμῶν μετέχειν. οὐκοῦν εἰς
[6, 13]	ἐπιφανείας τῶν δαιμόνων ἔμαθον, νομίσαντες	τῶν	αὐτῶν θεῶν εἶναι ἄμφω τὰ
[6, 59]	ἔσχον ἢ νῦν ἔχω; τίς	τῶν	ἀφεστηκότων διὰ τὴν ἐμὴν ὠμότητα
[6, 74]	ἐπὶ τοῖς γινομένοις τῆς μὲν	τῶν	βασιλέων εὐνοίας ἀπέστημεν, ὑμῖν δὲ
[6, 74]	ὁ δῆμος ἠλαττώθη πώποτε ὑπὸ	τῶν	βασιλέων καὶ πάντων ἥκιστα ὑπὸ
[6, 74]	τὰ δὲ τελευταῖα τρίτον κάθοδον	τῶν	βασιλέων παρασκευασαμένων διὰ τοῦ Λατίνων
[6, 57]	Οὐαλέριον ἀδελφὸν τοῦ συνελευθερώσαντος ἀπὸ	τῶν	βασιλέων τὴν πόλιν, ἄνδρα παρ´
[6, 82]	ἐπαναστάσεως αὐτῶν καὶ τῆς προπετείας	τῶν	βουλευμάτων καθαψαμένου παραλαβὼν τὸν λόγον
[6, 68]	τι δεινὸν ἐκ τούτων καταλάβῃ	τῶν	βουλευμάτων τὴν πόλιν· ἔσται δὲ
[6, 44]	μὴ παρανομεῖν, στρατιάς τ´ ἐναντιουμένων	τῶν	βουλευτῶν ἀφεικώς, δέον ὑπὸ ταῖς
[6, 45]	ἐπέταξε μήπω λύειν τὰ στρατεύματα.	τῶν	γὰρ τριῶν ταγμάτων ἑκάτερος ἔτι
[6, 62]	πολλὰ ὑπομείναντας τότε ἀγανακτεῖν περὶ	τῶν	γεγονότων καὶ μὴ ἐπιτρέπειν τὰ
[6, 71]	κάθοδον, καὶ γνώμην πεποίηται μηδενὸς	τῶν	γεγονότων μνησικακεῖν· ἡμᾶς τε οὓς
[6, 87]	ἄνδρας ἐπιχειρήσοντας εἰ τύχοι, περὶ	τῶν	γεγονότων τῷ δήμῳ μνησικακεῖν. μίαν
[6, 9]	ἡλικίαν διώκειν, καὶ τὸ μὲν	τῶν	γερόντων πρόθυμον, ἐπεὶ οὐκ ἀποκτεῖναί
[6, 3]	Κορβιῶνι ἐγκαταληφθέντων, προανεσκευασμένων πρὸ πολλοῦ	τῶν	γεωργῶν εἰς τὰ προσεχέστατα τῶν
[6, 31]	γὰρ εὐθὺς ἐγένετο καὶ δρόμος	τῶν	γεωργῶν εἰς τὸ τεῖχος, πρὶν
[6, 18]	ἡμαρτηκότων, ὀδυρόμενοι παρ´ ἕκαστα καὶ	τῶν	γονάτων ἁπτόμενοι πάσης τῆς γερουσίας
[6, 16]	φέροντας αὐτὰς προήγαγεν. ἀναγνωσθέντων δὲ	τῶν	γραμμάτων καὶ τῶν αἰχμαλώτων ἃς
[6, 20]	χώραν αὐτῶν τῇ Ῥωμαίων προσθεῖναι,	τῶν	δ´ ἀνθρώπων τοὺς μὲν εὔνοιάν
[6, 1]	{μή, εἰς τὰς πατρίδας ἀναστρέφειν·	τῶν	δ´ ἐκγόνων τὰ μὲν ἄρρενα
[6, 81]	ἀγανακτήσεις ὡς ἐξαιμάττοντος τὰς λύπας,	τῶν	δ´ ἐξομολογήσεις ὡς οὐδὲν τῶν
[6, 91]	τὸν πόλεμον ἐπιτήδεια εὐτρεπῆ ποιήσαντος.	τῶν	δ´ ὑπάτων διακληρωσαμένων περὶ τῆς
[6, 45]	ἐξ ἐκείνου Ἱερὸν ὄρος καλεῖται.	τῶν	δ´ ὑπάτων καὶ λοχαγῶν μετακαλούντων
[6, 13]	καὶ τὰ περὶ τῆς ἐπιφανείας	τῶν	δαιμόνων ἔμαθον, νομίσαντες τῶν αὐτῶν
[6, 13]	ἐστὶ τῆς παραδόξου καὶ θαυμαστῆς	τῶν	δαιμόνων ἐπιφανείας ἐν Ῥώμῃ πολλὰ
[6, 26]	τὸν κήρυκα ἀνειπεῖν κελεύσας μηδένα	τῶν	δανειστῶν ἐξεῖναι σῶμα πολιτικὸν πρὸς
[6, 81]	διῆλθεν, ἃς ἦσαν ὑβρισμένοι ὑπὸ	τῶν	δανειστῶν, καὶ τῶν οἰκείων ἕκαστον
[6, 37]	σῶμα μήτε τὴν οὐσίαν ὑπὸ	τῶν	δανειστῶν κρατεῖσθαι· τὸ δ´ αὐτὸ
[6, 22]	συνήλλαξαν, ἀπολωλέναι. ἀξιούντων δ´ οὔτε	τῶν	δανειστῶν οὐδὲν μέτριον ὑπομένειν οὔτε
[6, 83]	παῦσαι. εὑρόντες δὲ τὰς ἀποτόμους	τῶν	δανείων ἀναπράξεις τῶν παρόντων κακῶν
[6, 1]	εἰρήνην ἥ τε τῆς ἀναπράξεως	τῶν	δανείων κώλυσις, ἣν ἐψηφίσατο ἡ
[6, 22]	ταῖς εἰς τὴν στρατείαν δαπάναις·	τῶν	δὲ δανειστῶν ταύτας μὲν τὰς
[6, 2]	Ταρκυνίου τε καὶ Μαμιλίου διεφθαρμένων,	τῶν	δὲ δημοτικῶν, ὅσοις οὐκ ἦν
[6, 22]	μὲν οὐδὲ τοὺς τόκους ἀφιέναι,	τῶν	δὲ μηδὲ αὐτὰ τὰ συναλλάγματα
[6, 88]	Μάρκος Δέκιος καὶ Σπόριος Ἰκίλιος.	τῶν	δὲ παρὰ τῆς βουλῆς ἀφιγμένων
[6, 46]	δήμου καταλιπεῖν τὴν πόλιν παρασκευαζομένου,	τῶν	δὲ πατρικίων ἀποτρέπειν ἀξιούντων καὶ
[6, 92]	τῶν μὲν ἀνὰ τοὺς στενωπούς,	τῶν	δὲ περὶ ταῖς ἁλισκομέναις οἰκίαις
[6, 22]	ἀνεβάλλοντο, κρίνεσθαι κατὰ τοὺς νόμους·	τῶν	δὲ περὶ τὰς συναλλαγὰς ἀμφισβητημάτων
[6, 77]	τὰ δίκαια ποιεῖν τοῦτον ὑβρίσατε,	τῶν	δὲ πρὸς ἡμᾶς ὁμολογιῶν οὐδεμίαν
[6, 91]	πολλὴν εὐπέτειαν προσέβαλε τοῖς τείχεσι·	τῶν	δὲ στρατιωτῶν οἱ μὲν τὰς
[6, 21]	ἀποθνήσκει καὶ θάπτεται ὑπ´ αὐτοῦ.	τῶν	δὲ σὺν ἐκείνῳ φυγάδων οἱ
[6, 59]	τὴν αὑτοῦ γνώμην ἀπεφήνατο μόνην,	τῶν	δὲ τἀναντία ἐγνωκότων μὴ κατηγόρει·
[6, 67]	τὰς γνώμας τῶν πατρικίων ἐξηττωμένας	τῶν	δεήσεων, ἃς ἐποιοῦντο σὺν οἰμωγῇ
[6, 76]	ὑμῶν ὑβρισμένοι τότε ἐποιήσαμεν; ἡττηθέντες	τῶν	δεήσεων καὶ πεισθέντες ταῖς ὑποσχέσεσιν,
[6, 82]	πατρίδα. οἷς γὰρ ἐν ἀκμῇ	τῶν	δεινῶν οὖσι καὶ δεομένοις τῆς
[6, 4]	προκαθημένου μερῶν, τοῦ δὲ δικτάτορος	τῶν	δεξιῶν. ἔτι δὲ πλείονος ταραχῆς
[6, 90]	βουλῆς ἀποδεικνύουσιν ἄνδρας, οὓς ὑπηρέτας	τῶν	δημάρχων καὶ συνάρχοντας καὶ δικαστὰς
[6, 89]	κατέστη τοῖς Ῥωμαίοις ἔθος τὰ	τῶν	δημάρχων σώματα ἱερὰ εἶναι καὶ
[6, 95]	θυσιῶν τε καὶ ἀγώνων οἱ	τῶν	δημάρχων ὑπηρέται παρέλαβον, οἱ τὴν
[6, 96]	Ῥωμαίων περιιδεῖν θαπτόμενον, ἀλλ´ ἐκ	τῶν	δημοσίων ἐδικαίωσε τὸ ἀνάλωμα γενέσθαι
[6, 68]	μὲν ἐν τῇ πόλει διαμένοντας	τῶν	δημοτικῶν ἀφίεσθαι χρεῶν, τοῖς δ´
[6, 90]	βουλῆς ἐπιτρέψαι σφίσιν ἄνδρας ἐκ	τῶν	δημοτικῶν δύο καθ´ ἕκαστον ἐνιαυτὸν
[6, 26]	τὴν περιπόρφυρον ἐσθῆτα καὶ προκυλιόμενος	τῶν	δημοτικῶν ἑκάστου μετὰ δακρύων, μόλις
[6, 49]	βουλὴν συγκαλέσαντες περὶ τῆς καθόδου	τῶν	δημοτικῶν λέγειν ἠξίουν, ἥν τινα
[6, 58]	δὲ καὶ τὴν ἄλλην ἐξουσίαν	τῶν	δημοτικῶν ὀλίγου δεῖν πᾶσαν, ἧς
[6, 58]	γενομένη κακῶν· τήν τε ἀξίωσιν	τῶν	δημοτικῶν οὐκέτι τὴν αὐτὴν ἀπέφαινεν
[6, 24]	δυσκαταγώνιστον, ᾧ χρώμενοι ῥᾳδίως ἐπικρατήσομεν	τῶν	δημοτικῶν, τὸ τῆς βουλῆς κράτος,
[6, 35]	τῶν κοινῶν αἴτια, ἥ τε	τῶν	δημοτῶν ἀπείθεια τῶν οὐκ ἀξιούντων
[6, 87]	τοῖς δ´ ἀδικουμένοις ἢ κατισχυομένοις	τῶν	δημοτῶν βοηθήσουσι καὶ οὐ περιόψονται
[6, 67]	τοὺς ἀφεστηκότας διὰ ταχέων αὐτοκράτορα	τῶν	διαλλαγῶν. ~Μετὰ τοῦτον ἀνίσταντο καλούμενοι
[6, 71]	τιμωμένους πρεσβευτὰς ἀπέσταλκεν αὐτοκράτορας ἀποδείξασα	τῶν	διαλύσεων, ἵνα μὴ δόξαις μηδ´
[6, 65]	ἀμφοτέρων ὑπεριδόντες αὐτοκράτορας αὑτοὺς ποιήσουσι	τῶν	διαλύσεων, οὐκ ἐπιτρέψειν αὐτοῖς ἔλεγον,
[6, 61]	ὑποκατακλίνομαί τι τῆς γνώμης φόβῳ	τῶν	διαφόρων, οἳ τὸ ἐν τῇ
[6, 73]	τῆς ἀληθείας φύσιν καὶ τὴν	τῶν	δικαίων ἀξίωσιν ἀναστρέφοντες. ὅτι δ´
[6, 87]	δημοτῶν βοηθήσουσι καὶ οὐ περιόψονται	τῶν	δικαίων ἀποστερούμενον οὐθένα· τοῦτο ὑμᾶς
[6, 81]	δὲ παροῦσιν, ὅσα τε περὶ	τῶν	δικαίων εἶπεν, ἀληθῆ εἶναι ἐδόκει
[6, 71]	πρεσβείαν ἀποστέλλειν ᾤοντο δεῖν καὶ	τῶν	δικαίων μειονεκτεῖν καὶ πάντα ὑπομένειν,
[6, 83]	ἐξουσίαν αὐτοκράτορα. ὥστε περὶ μὲν	τῶν	δικαίων οὐδὲν ἂν οἰόμεθα δεῖν,
[6, 43]	οἱ ἄνδρες ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας	τῶν	δικαστηρίων πολιτεύματι, τούτῳ πᾶσαν ἠφανικέναι
[6, 13]	διὰ τῆς ἀγορᾶς παρὰ τὸ	τῶν	Διοσκούρων ἱερὸν παρερχόμενοι, ἄνδρες ἔστιν
[6, 13]	μὲν ὑπὲρ τῆς γενομένης ἐπιφανείας	τῶν	Διοσκούρων λεγόμενά τε καὶ πραττόμενα
[6, 13]	σημεῖα, ὅ τε νεὼς ὁ	τῶν	Διοσκούρων, ὃν ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς
[6, 11]	ἐξητακότες οὔτε τῶν εἰκότων οὔτε	τῶν	δυνατῶν αὐτὸν εἰσάγουσι τὸν βασιλέα
[6, 54]	ᾖ, νοσεῖν πέφυκε κατά τι	τῶν	ἑαυτοῦ μορίων, καὶ ἔτι πρὸς
[6, 30]	τὸν προπηλακισμὸν διηγησάμενος, ἔφη παρὰ	τῶν	ἑαυτοῦ πράξεων καὶ τοῦ συναγωνισαμένου
[6, 62]	δόξης, ἀνὴρ σώφρων, {ὃς} ἐκ	τῶν	ἑαυτοῦ τρόπων τεκμαίρεται χρηστὰ ὑπὲρ
[6, 66]	ἴσης ὑπάρξει τυγχάνειν τιμῆς παρὰ	τῶν	ἐγγόνων. ἐπεὶ δ´ ὁρῶμεν εἰς
[6, 92]	μὲν ἄλλοι Ῥωμαῖοι πρὸς ἁρπαγὴν	τῶν	ἐγκαταληφθέντων ἐτράποντο καὶ μέχρι πολλοῦ
[6, 57]	τὰς προαιρέσεις, μένειν δ´ ἐπὶ	τῶν	ἐγνωσμένων οὐ δυνάμενοι· οἱ δ´
[6, 38]	ἐπισείοντος ἀντέσχον καὶ διέμεινα ἐπὶ	τῶν	ἐγνωσμένων οὔτε φόβῳ ἀποτραπεὶς οὔτε
[6, 11]	περὶ Γέλλιον οὐδὲν ἐξητακότες οὔτε	τῶν	εἰκότων οὔτε τῶν δυνατῶν αὐτὸν
[6, 49]	λαβεῖν, αὐτὸς ἀποδείκνυσιν ὑπάτους ἐκ	τῶν	εἰληφότων ἤδη τὴν ἀρχὴν ταύτην
[6, 7]	πατρῴας γῆς ἐᾶτε; τελευταῖον δὲ	τῶν	εἰρημένων οὐδενὸς ἑτέρου φήσαιτ´ ἂν
[6, 21]	ὑπὲρ τούτων ποτὲ γενομένους διὰ	τῶν	εἰρηνοδικῶν ἀνενεώσαντο. ὁ μὲν δὴ
[6, 89]	πρὸς τὴν βουλὴν συνθήκας διὰ	τῶν	εἰρηνοδικῶν, οὓς καλοῦσι Ῥωμαῖοι Φητιάλεις.
[6, 87]	πρεσβευταῖς ἐπιτρέψαντες καὶ μηδὲν ἄλλο	τῶν	εἰς ἀσφάλειαν πραγματευσάμενοι, εἰ μὴ
[6, 24]	ἐτέλουν τοῖς βασιλεῦσι πρότερον, καὶ	τῶν	εἰς τὸ σῶμα τιμωριῶν, αἷς
[6, 93]	τοῖς ἐναντίοις ἐχώρει καὶ πολλοὺς	τῶν	εἰς χεῖρας ἐλθόντων ἀποκτείνας εἰς
[6, 12]	καὶ τούτοις ἐκ τῶν φυγάδων	τῶν	ἐκ Ῥώμης ἱππέων τε καὶ
[6, 11]	τῶν Ταρκυνίου παίδων Σέξτου μετὰ	τῶν	ἐκ Ῥώμης φυγάδων τε καὶ
[6, 76]	καὶ αὐτοὶ μέν γε μεταποιούμενοι	τῶν	ἐκ τῆς ἀρχῆς ἐλπίδων συνεκινδυνεύσαμεν
[6, 80]	καὶ οὐκέτι οὐδενὸς ἄλλου δεόμεθα	τῶν	ἐκ τῆς πατρίδος. ἀλλ´ εὐτυχεῖτε
[6, 6]	ἐκκλησίαν· καὶ παραστησάμενος τοὺς πρεσβυτάτους	τῶν	ἐκ τοῦ βουλευτικοῦ συνεδρίου καὶ
[6, 34]	τὴν στρατολογίαν. συναρπάσαι γὰρ τινὰ	τῶν	ἐκ τοῦ δήμου κελευσάντων οἱ
[6, 83]	ἀκύρους ποιοῦμεν. περὶ μὲν δὴ	τῶν	ἐκ τοῦ παρεληλυθότος χρόνου συμβολαίων,
[6, 24]	καὶ τὰς τιμωρίας, ἃς κατὰ	τῶν	ἐκλιπόντων οἱ περὶ αὐτῶν νόμοι
[6, 26]	καὶ μετ´ οὐ πολὺ μεστὴ	τῶν	ἐκφυγόντων τὰς ἀνάγκας ἦν ἡ
[6, 81]	διακρίνεσθαί τε οἰόμενος δεῖν ἀπὸ	τῶν	ἐλεεινῶν τὰ πονηρὰ καὶ ἀπὸ
[6, 52]	τῷ χρονισμῷ καὶ τῇ μελλήσει	τῶν	ἐλευσομένων συμμάχων, ἐν οὐ χρονίζουσιν
[6, 68]	φυγάδων κάθοδος, καὶ ψευσθείην ἐγὼ	τῶν	ἐλπίδων, ἃς ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος
[6, 93]	ἀποδεικνὺς τὸν καπνόν, ὃς ἀπὸ	τῶν	ἐμπρησθεισῶν οἰκιῶν πολὺς ἐφέρετο, καὶ
[6, 65]	ὅσαι καταλαμβάνουσι τὰς πόλεις ἐκ	τῶν	ἐμφυλίων πολέμων. ἐξηττώμενοι δὲ τῆς
[6, 28]	γοῦν ἀδικουμένοις, καὶ τὸ κράτιστον	τῶν	ἐν ἀνθρώποις ἀγαθῶν καὶ πάσας
[6, 60]	προγόνων πολιτείαν ὑπὸ τῆς κακίστης	τῶν	ἐν ἀνθρώποις πολιτειῶν δημοκρατίας ἀφαιρεθῆναι.
[6, 61]	πράγματα τὴν ἀμαθεστάτην, ὥσπερ ἔφην,	τῶν	ἐν ἀνθρώποις πολιτειῶν καὶ ὑμῖν
[6, 95]	δὲ προστασίαν καὶ τὴν ἐπιμέλειαν	τῶν	ἐν αὐταῖς γινομένων θυσιῶν τε
[6, 91]	ἐξ ἐφόδου καταλαμβάνεται, ἐπιβαλομένων μὲν	τῶν	ἐν αὐτῇ μεταποιεῖσθαί τινος ἀρετῆς
[6, 86]	δύναμιν ἔχει ἕκαστον τὴν αὐτὴν	τῶν	ἐν αὐτοῖς μερῶν οὔτε χρείας
[6, 63]	εἴη. τρισκαίδεκα μυριάδες εἰσὶ Ῥωμαίων	τῶν	ἐν ἥβῃ τετιμημένων, ὧν οὐκ
[6, 78]	ἀνθρωπίνην ταύτην δέδοικα, ἣν ὑπὸ	τῶν	ἐν ταῖς ἡγεμονίαις ὄντων καταφρονουμένην
[6, 22]	σύνοδοι μὲν ἤδη κατὰ συστροφὰς	τῶν	ἐν ταῖς ὁμοίαις ὄντων τύχαις
[6, 71]	ὃ τὴν ἡγεμονίαν ἔχει πάντων	τῶν	ἐν ταύτῃ καλῶν, οὐκ ὂν
[6, 15]	τοῖς πλείστοις φανεῖσα καὶ ὑπὸ	τῶν	ἐν τέλει κυρωθεῖσα γνώμη ταῦτα
[6, 3]	κατελάμβανον ἐν τοῖς ἀγροῖς χωρὶς	τῶν	ἐν τῷ Κορβιῶνι ἐγκαταληφθέντων, προανεσκευασμένων
[6, 59]	τῶν πολιτῶν δουλεύσομεν, ἀλλὰ καὶ	τῶν	ἐναντιουμένων αὐτῷ καθήψατο κἀμοῦ ἁψιμάχως
[6, 65]	εἴξειεν, εἰς δάκρυα καὶ δεήσεις	τῶν	ἐναντιουμένων τελευτῶντες ἐτράποντο. ~Λωφήσαντος δὲ
[6, 52]	γάρ ἐστιν, ὃ πολλοὶ θρυλοῦσι	τῶν	ἐναντιουμένων τῷ δημοτικῷ, καὶ μὰ
[6, 68]	μόνος ἐξ ἁπάντων ἐγὼ λείπομαι	τῶν	ἐναντιωθέντων πρὸς τὰς διαλύσεις ἐκείνοις
[6, 92]	μέχρι δείλης ὀψίας ἀποκρούεται πρὸς	τῶν	ἐναντίων πολλοὺς τῶν οἰκείων ἀπολέσας.
[6, 68]	μὴν διὰ ταῦτά γ´ ἀποστήσομαι	τῶν	ἐξ ἀρχῆς ἐγνωσμένων οὐδὲ καταλείψω
[6, 38]	ἐλαττοῦν, καὶ οὐδὲ νῦν μεταγινώσκω	τῶν	ἐξ ἀρχῆς μοι φανέντων οὐδέν·
[6, 1]	Λατίνους ἀνοχαὶ πολλὴν αὐτοῖς ἀπὸ	τῶν	ἔξωθεν πολέμων παρέσχον εἰρήνην ἥ
[6, 34]	ἐπικουρίας δεομένων ἀπόρων, τἀναντία ἐπαγόντων	τῶν	ἐπ´ ἐκείνοις ψηφιζομένων. κατ´ ὀλίγους
[6, 4]	ὥστ´ ἀμφοτέρωθεν ἀποκεκλεῖσθαι τοὺς Λατίνους	τῶν	ἐπὶ τὴν πολεμίαν ἐξόδων, τοῦ
[6, 68]	ἔπαινος, τελευτήσαντι δ´ ἡ παρὰ	τῶν	ἐπιγινομένων μνήμη. εἴη μὲν οὖν,
[6, 21]	μέντοι Ῥωμαίους τὰ δίκαια πρὸ	τῶν	ἐπιεικῶν προελέσθαι λογιζομένους, ὅτι συγγενεῖς
[6, 34]	ψευσθείσης αὐτοῖς πολλάκις ὑποσχέσεως περὶ	τῶν	ἐπικουρίας δεομένων ἀπόρων, τἀναντία ἐπαγόντων
[6, 24]	ὁπότε μὴ ταχέως ὑπηρετήσειάν τι	τῶν	ἐπιταττομένων, ἐλεύθεροι γεγονότες. ἐὰν δέ
[6, 40]	τοῦτο τὸ λειτούργημα, ἑτέρων ὄντων	{τῶν}	ἐπιτηδειοτέρων, τῷ φιλοδημοτάτῳ δοκοῦντι εἶναι
[6, 51]	ὑπὲρ ἅπαντα δὲ ταῦτα ἡ	τῶν	ἐπιτηδείων συγκομιδὴ κρατουμένης ὑπὸ τῶν
[6, 25]	τριακοσίους υἱοὺς εἰς ὁμηρείαν ἐκ	τῶν	ἐπιφανεστάτων οἴκων ἐπιλεξάμενος ᾤχετο, λελύσθαι
[6, 50]	αὐτῶν ὑμᾶς ἀξιώσαιμ´ ἂν ἔγωγε	τῶν	ἔργων σκοπεῖν ἐνθυμηθέντας, ὅτι διαστασιασάντων
[6, 64]	βουλομένων. ἐνθυμούμενοι δὴ ταῦτα καὶ	τῶν	ἔργων τῆς πόλεως μεμνημένοι μηδὲν
[6, 47]	ἐπὶ τὰ φρούρια φυλακῆς ἕνεκα	τῶν	ἐρυμάτων ἐξῄεσαν, οἱ δ´ ἐν
[6, 3]	τῶν γεωργῶν εἰς τὰ προσεχέστατα	τῶν	ἐρυμάτων, ὅσα δύναμις ἦν ἑκάστοις
[6, 14]	χάρακας ἀμφοτέρους, προιόντα δ´ ἐκ	τῶν	ἐρυμάτων οὔτε πολέμιον οὔτε φίλον
[6, 70]	ὀξὺς τῇ γνώμῃ προιδεῖν τι	τῶν	ἐσομένων ἐκ πολλοῦ, καὶ εἰπεῖν
[6, 19]	προσάγειν τοῖς διαφόροις τὴν περὶ	τῶν	ἐσχάτων κινδύνων, δι´ ἣν καὶ
[6, 43]	νέοι καὶ βίαιοι καὶ πλήθει	τῶν	ἑτέρων ἐπικρατοῦντες καὶ τότε ἀντέπραττον
[6, 43]	προαιρουμένους, οἳ πλήθει τ´ ἐπικρατοῦντες	τῶν	ἑτέρων καὶ δυνάμει, ἣν τὸ
[6, 47]	ἐξείργοιτό τις θατέρου, τὰ σωτήρια	τῶν	εὐπρεπεστέρων νομιστέα ἀναγκαιότερα. τέλος δ´
[6, 22]	διὰ τὸν πόλεμον ἀφῃρέθησαν ὑπὸ	τῶν	ἐχθρῶν, ἀλλὰ καὶ ἃ δεομένοις
[6, 7]	οὗ μάλιστα δεῖ τοῖς μέλλουσι	τῶν	ἐχθρῶν κρατήσειν. οὐ γὰρ ἀρξαμένους
[6, 52]	οὕτως ἐγγὺς ὄντων τῇ πόλει	τῶν	ἐχθρῶν; ποία δὲ συγγνώμη τῷ
[6, 13]	μετὰ τὴν θυσίαν ἐπιτελουμένη πομπὴ	τῶν	ἐχόντων τὸν δημόσιον ἵππον, οἳ
[6, 4]	ἀσφαλείας σημεῖον εἶναι νομίζοντες τὴν	τῶν	ἐχυρῶν κατάληψιν, ἀλλὰ δειλίας· οἱ
[6, 12]	ὁμόσε χωρησάντων ἀποθνήσκει. πεσόντων δὲ	τῶν	ἡγεμόνων, ἀθρόα γίνεται πάντων αὐτίκα
[6, 13]	καὶ πεντακισχίλιοι φέροντες, ὅσα παρὰ	τῶν	ἡγεμόνων ἀριστεῖα ἔλαβον ἐν ταῖς
[6, 10]	δὲ τὸ σύνθημα τὸ παρὰ	τῶν	ἡγεμόνων παρέλαβον καὶ τὰ παρακλητικὰ
[6, 91]	ἐπὶ τοὺς ἔξω πολεμίους ὑπὸ	τῶν	ἡγεμόνων στρατιὰ κατελέγετο πολλὴν εἰσενεγκαμένου
[6, 47]	αὐτούς, ἐσκόπουν· καὶ ἐλέχθησαν ὑπὸ	τῶν	ἡγουμένων τοῦ συνεδρίου λόγοι παντοδαποὶ
[6, 85]	εἰς τὴν πατρίδα παλαιὰν τέρψιν	τῶν	ἡδίστων καὶ πόθον ἁπάντων γλυκύτατον
[6, 18]	ἡμαρτηκότας, οἳ μακρῷ πλείους ἦσαν	τῶν	ἡμαρτηκότων, ὀδυρόμενοι παρ´ ἕκαστα καὶ
[6, 48]	εἰς τὴν πόλιν ἄδειαν ὑπάρξειν	τῶν	ἡμαρτημένων, καὶ εἰς τὸν ἀπὸ
[6, 67]	νήπια τῶν ἀποστατῶν, τῇ κυρίᾳ	τῶν	ἡμερῶν ἐξῄεσαν ἐπὶ τὴν ἀγορὰν
[6, 63]	ἀντίπαλον χεῖρα ἕξομεν, εἰ βουλοίμεθα	τῶν	θεραπόντων ἐπιλεξάμενοι τοὺς ἀκμαιοτάτους ἐλευθερῶσαι.
[6, 78]	ἡμᾶς ἐξηπάτησαν. ἢ ταῖς ἐπὶ	τῶν	θεῶν ὁμολογίαις δι´ ὅρκων τὰ
[6, 13]	παρ´ αὐτῷ κρήνη καλουμένη τε	τῶν	θεῶν τούτων καὶ ἱερὰ εἰς
[6, 79]	οἱ δ´ ὥσπερ τὰ χαλεπώτατα	τῶν	θηρίων κλοιοῖς καὶ μύδροις. αἰκίας
[6, 4]	ἀναμένειν συνεβούλευον τὰ ἀσφαλέστερα πρὸ	τῶν	θρασυτέρων αἱρουμένους· Ῥωμαίους μὲν γὰρ
[6, 35]	πάντες γνώμῃ τὰ κοινὰ πρὸ	τῶν	ἰδίων αἱρούμενοι πολιτευσόμεθα. ὁμονοοῦσα μὲν
[6, 55]	οὔτ´ ἀνελεῖν οὔτ´ ἐκβαλεῖν ἐκ	τῶν	ἰδίων ἐβουλήθητε, ἀλλὰ καὶ οἴκους
[6, 54]	οὐ γὰρ ἂν φθάνοι διὰ	τῶν	ἰδίων μερῶν τὸ σύμπαν ἀπολόμενον
[6, 58]	ἀναστὰς πρῶτον ὑπεμίμνησκε τὴν βουλὴν	τῶν	ἰδίων πολιτευμάτων, καὶ ὅτι πολλάκις
[6, 55]	πόλιν ὅλην ἐπὶ ταῖς καλλίσταις	τῶν	ἰδίων πράξεων φιλοτιμεῖσθαι χρή, καὶ
[6, 42]	ἑκάτερος τῶν ὑπάτων ἔλαβε καὶ	τῶν	ἱππέων ὅσον ἑκάστῳ προσεμερίσθη· τὰ
[6, 27]	οἱ δὲ πατρίκιοι καὶ τὸ	τῶν	ἱππέων πλῆθος τῶν τ´ ἄλλων,
[6, 94]	ἐπὶ τοῖς τέρμασι τοῦ μεγίστου	τῶν	ἱπποδρόμων ὑπὲρ αὐτὰς ἱδρυμένος τὰς
[6, 11]	ἐκείνου βραχίονα· καὶ πίπτουσιν ἀπὸ	τῶν	ἵππων. ~Ἀποκομισθέντων δ´ ἀμφοτέρων ἐκ
[6, 13]	ἱδρῶτι διαβρόχους ἐπαγόμενοι. ἄρσαντες δὲ	τῶν	ἵππων ἑκάτερον καὶ ἀπονίψαντες ἀπὸ
[6, 33]	παρακελευσάμενος τοῖς ἀμφ´ αὑτὸν ἀπὸ	τῶν	ἵππων καταβῆναι καὶ ποιήσας στῖφος
[6, 13]	καὶ λόχους κεκοσμημένοι στοιχηδὸν ἐπὶ	τῶν	ἵππων ὀχούμενοι πορεύονται πάντες, ὡς
[6, 62]	τῶν ὁμοίων σὺν χρόνῳ στερήσονται	τῶν	ἴσων. εἰ δ´ ἄρα γε
[6, 75]	ὑμῖν βοήθεια μηκέτι διαμιλλᾶσθαι περὶ	τῶν	ἴσων; τί δέ; τὰς τῶν
[6, 18]	ἀρχῆς ἔτι διαφερομένους οὔτε περὶ	τῶν	ἴσων φιλονεικοῦντας συμμάχους τε καὶ
[6, 62]	δημοτικὸν ἐν οὐδεμιᾷ πόλει μεταποιεῖται	τῶν	ἴσων, ὥστε οὐ δήπου οἱ
[6, 12]	τε ὄντι καὶ ῥώμην ἀρίστῳ	τῶν	καθ´ αὑτὸν {τότε ἀνθρώπων} ἐκεῖνόν
[6, 79]	πόλεμοι διέφθειραν, τὰ δ´ ἡ	τῶν	καθ´ ἡμέραν ἀναγκαίων σπάνις ἐξανήλωσε,
[6, 23]	τράπωνται συνελθόντες εἰς ταὐτὸν ἄνθρωποι	τῶν	καθ´ ἡμέραν ἐνδεεῖς ἀναγκαζόμενοι στρατεύεσθαι
[6, 71]	ἑκόντες, καὶ οὔτε ἀκριβολογεῖσθαι περὶ	τῶν	καθηκόντων ἑκατέροις ἠξίωσαν ὡς ὑποδεεστέροις
[6, 47]	παραινοῦντες μὴ χείρους ὀργὴν εἶναι	τῶν	κακιόνων τοὺς κρείττονας, μηδ´ εἰς
[6, 60]	τὰς πόλεις βουλομένοις ἡ διὰ	τῶν	κακίστων ἄγουσα πολιτῶν ἐπὶ τὰς
[6, 26]	ἑαυτὸν ὁρμὴν τοῦ πλήθους, ἐπειδὴ	τῶν	κακῶν ἦν αἴτιος, καὶ δι´
[6, 35]	ἀμύνασθαι· ἃ δ´ οὔτε μέγιστα	τῶν	κακῶν νομίζουσιν οὔτε ἀναγκαῖα ἐν
[6, 34]	δὲ πάλιν ἀπόστασιν βουλευσαμένων καὶ	τῶν	καλουμένων Αἰκανῶν πρεσβεία {τε} ἀπὸ
[6, 32]	τὴν βουλὴν ἠξίουν τὴν Οὐολούσκων	τῶν	καλουμένων Ἐχετρανῶν χώραν, ἣν ἀφελόμενοι
[6, 93]	πολεμίοις. οὐ δεξαμένων δ´ αὐτοὺς	τῶν	κατὰ μέτωπον, ἀλλ´ εἰς φυγὴν
[6, 94]	τοῦ ἔργου, καὶ πάντων ἐγεγόνει	τῶν	κατὰ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν ἐπιφανέστατος.
[6, 91]	μὲν Κάσσιος, ὃς ἔλαχε τὴν	τῶν	κατὰ τὴν πόλιν ἐπιμέλειαν, ὑπέμεινε
[6, 48]	μέρος διέρρει, βέβαιον δ´ οὐδὲν	τῶν	καταλειπομένων ἐδόκει εἶναι. τούτων δὲ
[6, 8]	συμφοραῖς κρείττονα εἶναι, τὰ δὲ	τῶν	κεκρατηκότων ἐπὶ ταῖς τηλικαύταις εὐπραγίαις
[6, 21]	ἀπολωλεκὼς τὰ τέκνα καὶ τὸν	τῶν	κηδεστῶν οἶκον καὶ γῆρας ἐλεεινὸν
[6, 6]	παρεχομένοις, οὐ τοῖς φεύγουσιν ἐκ	τῶν	κινδύνων, ἀλλὰ τοῖς βουλομένοις ὑπὲρ
[6, 76]	ἀπεδώκατε; ἆρά γε δικαίας καὶ	τῶν	κινδύνων ἀξίας; πόθεν; πολλοῦ γε
[6, 44]	ὠνείδισται δέ μοι καὶ ἡ	τῶν	κληρούχων εἰς Οὐολούσκους ἐκπομπή, ὅτι
[6, 86]	πράττειν καὶ συγκατορθοῦν ἡμῖν τι	τῶν	κοινῇ χρησίμων, ὥστε καὶ ἀντιπράττεις
[6, 35]	ἐπιστήσομεν, ἐσχάτης ἀνατροπῆς καὶ συγχύσεως	τῶν	κοινῶν αἴτια, ἥ τε τῶν
[6, 13]	τοῦ δικτάτορος ἐπιστολὰς ἔλαβον οἱ	τῶν	κοινῶν προεστῶτες, καὶ σὺν τοῖς
[6, 2]	πόλεμος, ἀπελαυνομένων ἀπὸ τῆς περὶ	τῶν	κοινῶν φροντίδος· οὐδὲ γὰρ λόγος
[6, 19]	Ῥώμης ποιοῦντες, καὶ τοῖς βουλομένοις	τῶν	κρατηθέντων παρὰ σφίσι κατοικεῖν πολιτείας
[6, 8]	οὖν λόγον ἔχει τὰ μὲν	τῶν	κρατηθέντων πράγματα ἐπὶ ταῖς τοιαύταις
[6, 60]	οὗτος ὀλιγαρχίαν ὄνομα θῆται τῇ	τῶν	κρατίστων ἡγεμονίᾳ, καὶ δὴ τὸ
[6, 19]	μεθίενται. εἰ δ´ ἀνιάτως οἱ	τῶν	κρατίστων ὀρεχθέντες, ἐὰν διαμάρτωσι τῆς
[6, 20]	ταῦτ´ εἰπὼν καὶ τὰς ἀποστάσεις	τῶν	Λατίνων ἁπάσας ἐξαριθμησάμενος τῶν τ´
[6, 19]	τὰς σπονδὰς πρὸς τὸ κοινὸν	τῶν	Λατίνων, ἃς ἦσαν πεποιημένοι πρότερον,
[6, 5]	παρ´ Οὐολούσκων πρὸς τοὺς στρατηγοὺς	τῶν	Λατίνων δηλοῦντα, ὅτι πολλαὶ δυνάμεις
[6, 3]	στρατιὰν πορείᾳ συντόνῳ πλησίον γίνεται	τῶν	Λατίνων ἐστρατοπεδευκότων παρὰ λίμνῃ Ῥηγίλλῃ
[6, 5]	μὲν Ταρκύνιος ἐπὶ τοῦ λαιοῦ	τῶν	Λατίνων ἐτάχθη κέρατος, Ὀκταούιος δὲ
[6, 4]	πολλὰ πλεονεκτήσειν ἔμελλεν. ~Οἱ δὲ	τῶν	Λατίνων ἡγεμόνες, Ὀκταούιός τε ὁ
[6, 18]	ἡμέραις πρέσβεις ἀπὸ τοῦ κοινοῦ	τῶν	Λατίνων ἧκον ὡς αὐτοὺς ἐξ
[6, 13]	ἐλαύνοντες. καὶ μετὰ τὴν τροπὴν	τῶν	Λατίνων καὶ τὴν ἅλωσιν τοῦ
[6, 12]	Σέξτος δὲ Ταρκύνιος τοῦ λαιοῦ	τῶν	Λατίνων κέρατος ἡγούμενος ἀντεῖχεν ἔτι
[6, 13]	ἵππου καὶ τοὺς ὁμόσε χωροῦντας	τῶν	Λατίνων παίοντες τοῖς δόρασι καὶ
[6, 95]	αὐτῷ χρόνῳ καὶ πρὸς τὰς	τῶν	Λατίνων πόλεις ἁπάσας συνθῆκαι καιναὶ
[6, 6]	χεῖρας ἥξειν ἔμελλον, οἵ τε	τῶν	Λατίνων στρατηγοὶ συγκαλέσαντες τοὺς σφετέρους
[6, 75]	τῶν ἴσων; τί δέ; τὰς	τῶν	Λατίνων τριάκοντα πόλεις, οὐ μόνον
[6, 16]	πρὸ τῆς μάχης τοῖς ἡγεμόσι	τῶν	Λατίνων φερομένας, ἐν αἷς ὑπισχνοῦντο
[6, 12]	ἡγεμόνων, ἀθρόα γίνεται πάντων αὐτίκα	τῶν	Λατίνων φυγὴ καὶ τοῦ χάρακος
[6, 74]	εὐδαίμονος, ἐξὸν αὐτοῖς μηδενὶ κοινωνῆσαι	τῶν	λαφύρων, ἀλλ´ αὐτοὶ κατασχεῖν καὶ
[6, 17]	ἀποδέοντας ἑξακισχιλίους ἐπαγόμενος. ἀπὸ δὲ	τῶν	λαφύρων ἐξελόμενος τὰς δεκάτας ἀγῶνάς
[6, 94]	τὴν κατασκευὴν αὐτοῦ ψηφισαμένης ἐκ	τῶν	λαφύρων ποιήσασθαι πᾶσαν, τότε δὲ
[6, 27]	αἴτιον· τέλος δ´ οὐδὲν ἐγίνετο	τῶν	λόγων. ἐν δὲ τούτῳ Λατίνων
[6, 16]	λέγοντες. καὶ οὐδ´ ἡ φιλανθρωπία	τῶν	λόγων, ἣν πλάττεσθε πρὸς τὸν
[6, 15]	ἐξαπατήσαντες δ´ αὐτοὺς τῇ φιλανθρωπίᾳ	τῶν	λόγων καὶ πιστεύειν ὡς φίλοις
[6, 82]	ἐκ τούτων ἂν δύναιντο μάλιστα	τῶν	λόγων καταμαθεῖν, οἷαι τιμαὶ καὶ
[6, 88]	πόλιν ὑπέστρεψαν, Ἀγρίππας δὲ μετὰ	τῶν	λοιπῶν κατέμεινεν ἐπὶ τοῦ στρατοπέδου
[6, 56]	ἀποσταλῆναι πρὸς τοὺς δημοτικοὺς ἐκ	τῶν	μάλιστα πιστευομένων· τοὺς δ´ ἀποσταλησομένους
[6, 13]	ἐνιαυτὸν ὁ δῆμος ἐπιτελεῖ διὰ	τῶν	μεγίστων ἱερέων ἐν μηνὶ Κυιντιλίῳ
[6, 15]	ὁμόσε χωρεῖν μέλλοντας τὸν ὑπὲρ	τῶν	μεγίστων κίνδυνον ἐν ἀλλοτρίᾳ ποιεῖσθαι
[6, 7]	φιλίαι· ἔπειτα δ´ ὁ περὶ	τῶν	μεγίστων κοινὸς ἅπασιν ὑπάρχων ἀγών.
[6, 49]	ῥᾳδίας ἔχοντα τὰς ἐπανορθώσεις ὀρρωδοῦντας	τῶν	μεγίστων τε καὶ ἀνιάτων ἱκανῶς
[6, 81]	ἦν ἐφ´ ἑκάστῳ πολὺς καὶ	τῶν	μὲν ἀγανακτήσεις ὡς ἐξαιμάττοντος τὰς
[6, 92]	φόνος ἐγίνετο ἐξ ἀμφοῖν πολύς·	τῶν	μὲν ἀνὰ τοὺς στενωπούς, τῶν
[6, 22]	προβεβηκότων ἀτοπίας τε καὶ ἀναισχυντίας,	τῶν	μὲν δημοτικῶν ἀδυνάτως ἔχειν σκηπτομένων
[6, 2]	ἀπρόθυμον καὶ ὑπ´ ἀνάγκης κατειργόμενον,	τῶν	μὲν δυναστευόντων ἐν ταῖς πόλεσιν
[6, 22]	χρεωφειλετῶν ποιεῖν οὐδὲν δίκαιον, ἀλλὰ	τῶν	μὲν οὐδὲ τοὺς τόκους ἀφιέναι,
[6, 12]	ἀριστερῶν ἐπὶ πολὺ καὶ μέχρι	τῶν	μέσων παρερρήγνυτο. ἔπειτα μαθὼν ὁ
[6, 14]	βωμοῖς ἐπιτιθέντι σκοποί τινες ἀπὸ	τῶν	μετεώρων καταδραμόντες ἀγγέλλουσι πολέμιον ἐπὶ
[6, 21]	πρὸς ἡμᾶς, ὡς οὐδενὸς ἀτυχήσοντες	τῶν	μετρίων. ἀπῄεσαν οἱ πρέσβεις ταύτας
[6, 40]	τυραννίδος χαλεπῆς γεγόνατε καὶ οὐδενὸς	τῶν	μετρίων ἀτυχήσειν τάχ´ ἂν ἐπιμείναιτε
[6, 58]	ἐναντιουμένους ταῖς διαλλαγαῖς μὴ περὶ	τῶν	μετρίων νῦν ζητεῖν, ἀλλ´ ἐπεὶ
[6, 81]	ὀργῆς ἐχόντων ἐπὶ τῷ μηθενὸς	τῶν	μετρίων παρ´ αὐτῆς τυγχάνειν, μᾶλλον
[6, 53]	αὐτῶν διδόναι· χαλεπὴ δὲ πεῖρα	τῶν	μὴ ἐν ἔθει· ἀνάγκη δὲ
[6, 59]	οὐ λέγω ταῦτα κατηγορῶν ἐγὼ	τῶν	μὴ τὰ παραπλήσια ἐμοὶ πεποιηκότων
[6, 86]	ἐντὸς ὀλίγων ἡμερῶν τῷ κακίστῳ	τῶν	μόρων ἀναλωθείη, λιμῷ; οὐκ ἂν
[6, 17]	αὐτὸς ὁ Ποστόμιος ἐψηφίσατο τὰς	τῶν	ναῶν τούτων κατασκευάς. Ῥωμαῖοι μὲν
[6, 93]	ὁ ἀνὴρ πάθῃ, τοὺς κρατίστους	τῶν	νέων ἀρωγοὺς αὐτῷ πέμπει· κἀκεῖνοι
[6, 39]	λύσις. ~Ταῦτ´ εἰπόντος Ἀππίου καὶ	τῶν	νέων ἐπιθορυβησάντων ὡς τὰ δέοντα
[6, 69]	τὴν οἰκείαν ἀρετὴν λαμπρότατος εἶναι	τῶν	νέων, καὶ οὐκ εἰς μακρὰν
[6, 65]	πολέμων. ἐξηττώμενοι δὲ τῆς κραυγῆς	τῶν	νέων καὶ τῆς ἀκοσμίας τό
[6, 69]	ἀπολογεῖσθαι κοινὴν ἀπολογίαν ὑπὲρ ἁπάντων	τῶν	νέων, ὡς οὔτε φιλονεικίᾳ τῇ
[6, 39]	τῶν πρεσβυτέρων· ἡττῶντο δ´ ὑπὸ	τῶν	νεωτέρων ἐκ παρασκευῆς τ´ ἀφικνουμένων
[6, 24]	κράτος, ᾧ δεδιττόμεθα αὐτοὺς μετὰ	τῶν	νόμων ἱστάμενοι. ἐὰν δ´ ὑποκατακλινώμεθα
[6, 24]	τις ἐκθεραπεύσας αὐτὸν ἐξουσίαν κρείττονα	τῶν	νόμων κατασκευάσαιτο τυραννικὸς ἀνήρ, τὴν
[6, 36]	τούτων γενομένοις καταλιπεῖν ἀεὶ ἀγωνιούμεθα,	τῶν	νῦν γε ὑπαρχόντων ἤδη στερησόμεθα
[6, 23]	μὲν γὰρ ἐδόκει τὴν ἐπιεικεστέραν	τῶν	ὁδῶν πορεύεσθαι τῇ Μανίου Οὐαλερίου
[6, 92]	ἀποκρούεται πρὸς τῶν ἐναντίων πολλοὺς	τῶν	οἰκείων ἀπολέσας. τῇ δ´ ἑξῆς
[6, 81]	ὑβρισμένοι ὑπὸ τῶν δανειστῶν, καὶ	τῶν	οἰκείων ἕκαστον ἀνέμνησε κακῶν, οὐδεὶς
[6, 80]	ἐλεεινότερον δὲ δήπου τὸ πρὸς	τῶν	οἰκείων ἢ τῶν ἀλλοτρίων ἐλαύνεσθαι.
[6, 26]	τοὺς πέλας ἀξιούντων· ἔκ τε	τῶν	οἰκιῶν οἱ πρὸς τὰ χρέα
[6, 14]	δὲ κατεαγότα καὶ βοήθεια παρὰ	τῶν	οἴκοθεν ἀκραιφνὴς οὔπω παρῆν οὐδεμία
[6, 20]	καὶ ἀφόρητος, οὐκ ἀνασχομένους τὸν	τῶν	ὁμογενῶν ὑπομένειν τούς τ´ ἐν
[6, 62]	ἑαυτῶν πατρίδα, μὴ μεταδόντες αὐτοὶ	τῶν	ὁμοίων σὺν χρόνῳ στερήσονται τῶν
[6, 40]	μηδὲν δ´ ἐπὶ τέλος ἄγοντα	τῶν	ὁμολογηθέντων· τοῦτο ὡς οὐ δικαίως
[6, 81]	δ´ ἐν οἷς τὸ ἀσφαλὲς	τῶν	ὁμολογιῶν δόλου μεστὸν ἀπεδείκνυε καὶ
[6, 78]	ὑπὸ τούτων, τίς ἐγγυητὴς ἔσται	τῶν	ὁμολογιῶν ἡμῖν; τίνι πιστεύσαντες ἀσφαλείᾳ
[6, 12]	οὐκ ἄνευ τοῦ πολλοὺς ἀποκτεῖναι	τῶν	ὁμόσε χωρησάντων ἀποθνήσκει. πεσόντων δὲ
[6, 62]	παραδιδόντας σφᾶς αὐτοὺς ἡμῖν δίχα	τῶν	ὅπλων, ἅπαντα ὑπομένοντας. δειναὶ γὰρ
[6, 96]	καὶ ὁ δῆμος πιστεύσας ἀπέστη	τῶν	ὅπλων· καὶ αὐτὸν ἔθαψεν ἡ
[6, 79]	{μένειν} ἀλλ´ οὐδ´ ἡ {μετὰ	τῶν	ὅπλων} τοῖς σώμασι μετὰ πολλῶν
[6, 45]	σημείων ἠξίου· τοσοῦτον ἴσχυσεν ὁ	τῶν	ὅρκων ἐν ἑκάστῳ φόβος. πρόφασις
[6, 26]	δυσίν· ἐπιτάττοντος δὲ τοῦ δεσπότου	τῶν	οὐ ῥᾳδίων ἔργον τι ἀντειπὼν
[6, 35]	ἥ τε τῶν δημοτῶν ἀπείθεια	τῶν	οὐκ ἀξιούντων τὰ ἐπιταττόμενα ὑπὸ
[6, 50]	συμβὰν ἀπὸ τῆς τύχης πολλοὶ	τῶν	οὐκ εὖ διανοουμένων πρὸς ὑμᾶς,
[6, 29]	ἀπῆγε τὴν δύναμιν οὐθενὸς οὐκέτι	τῶν	Οὐολούσκων ἀμύνειν τι δυναμένου. ~Ὡς
[6, 15]	Ῥωμαίων ἥκοντες ἀπὸ τοῦ κοινοῦ	τῶν	Οὐολούσκων ἄχθονται μὲν ὑστερήσαντες τῆς
[6, 92]	σφόδρα καὶ ὥσπερ ἂν μητρόπολιν	τῶν	Οὐολούσκων· ἔνθα καὶ δύναμις ἦν
[6, 91]	τὴν δύναμιν ἐφ´ ἑτέραν πόλιν	τῶν	Οὐολούσκων, ἣ καλεῖται μὲν Πόλουσκα,
[6, 14]	χρὴ πράττειν παραγγείλῃ. οἱ δὲ	τῶν	Οὐολούσκων ἡγεμόνες ἐξ ἀπόπτου τῶν
[6, 25]	ἐξῆλθεν ἐπὶ τὸν πόλεμον ἔτι	τῶν	Οὐολούσκων παρασκευαζομένων καὶ Ῥωμαίους μὲν
[6, 94]	λαβούσης τὸ τέλος αἱ λοιπαὶ	τῶν	Οὐολούσκων πόλεις διελύοντο τὴν πρὸς
[6, 17]	αὐτῷ μάχης· οἱ γὰρ ἡγεμόνες	τῶν	Οὐολούσκων πολλῆς ἔτι νυκτὸς οὔσης
[6, 30]	τοῖς Ῥωμαίοις τεταπεινωμένα ἦν τὰ	τῶν	Οὐολούσκων πράγματα, προαγαγὼν τοὺς ὁμήρους
[6, 81]	δικαίως ἀξιούντων βίᾳ μᾶλλον ἀφεῖσθαι	τῶν	ὀφειλημάτων ἢ χάριτι, καὶ ὡς
[6, 83]	μὴ δυναμένους διαλύσασθαι πάντας ἀφεῖσθαι	τῶν	ὀφλημάτων δικαιοῦμεν· καὶ εἴ τινων
[6, 96]	ὥστε καὶ τοῖς ἐπιτρόποις αὐτοῦ	τῶν	παίδων βουλευομένοις ἔδοξεν ὡς ἕνα
[6, 76]	ἐποιήσατο, οὐθὲν μὲν ἐμνησικακήσαμεν ὑμῖν	τῶν	πάλαι, χρηστὰ δὲ περὶ τοῦ
[6, 20]	θαυμάζειν λέγων ἐπὶ ταῖς εὐηθείαις	τῶν	παραινούντων ἀφεῖναι τὰς ἁμαρτίας αὐτοῖς
[6, 54]	ἡμῖν εἴρηται πρότερον, ἔτι δὲ	τῶν	παρακαλούντων ἐπὶ τὰς διαλλαγὰς ἀναμιμνησκόμενοι,
[6, 40]	πάντων ὑποπτεύειν, ὁρῶντες αἰεί τινα	τῶν	παρακαλούντων ὑμᾶς ἐπὶ τοὺς πολέμους
[6, 26]	κραυγῆς δὲ καὶ οἰμωγῆς ἐκ	τῶν	παρόντων γινομένης ἥ τε βουλὴ
[6, 83]	τὰς ἀποτόμους τῶν δανείων ἀναπράξεις	τῶν	παρόντων κακῶν αἰτίας γεγονυίας, οὕτως
[6, 27]	δεχόμενοι τὸν ἔξωθεν πόλεμον, ὡς	τῶν	παρόντων σφᾶς κακῶν ἐλευθερώσοντα, τοῖς
[6, 27]	ἐκεῖνον αὐστηρὸν καὶ αὐθάδη καὶ	τῶν	παρόντων τῇ πόλει κακῶν αἴτιον·
[6, 87]	ὅλην ἐγίγνοντο τὴν δημηγορίαν ἐκ	τῶν	παρόντων φωναί. ἐπειδὴ δὲ τελευτῶν
[6, 1]	Λατίνων πλὴν δυεῖν, αἱ λοιπαὶ	τῶν	πατρίδων ὑπεριδοῦσαι παρὰ τοῖς γεγαμηκόσιν
[6, 51]	καὶ μόνη βέβαιος ἐλπίς, ἡ	τῶν	πατρικίων ἀκμή, βραχεῖά ἐστιν, ὥσπερ
[6, 58]	παρὰ τῇ κρίσει ἐλαττουμένους ὑπὸ	τῶν	πατρικίων δημοτικοὺς παραδίδοσθαι τοῖς καταδικασαμένοις,
[6, 43]	πολιτεύματι, τούτῳ πᾶσαν ἠφανικέναι τὴν	τῶν	πατρικίων δυναστείαν αἰτιώμενοι· σχετλιάσας ὁ
[6, 72]	δέος ὑμᾶς, ὦ δημόται, τὸ	τῶν	πατρικίων ἐντετηκὸς ἔτι ταῖς ψυχαῖς
[6, 67]	τὴν πόλιν καὶ τὰς γνώμας	τῶν	πατρικίων ἐξηττωμένας τῶν δεήσεων, ἃς
[6, 30]	φθόνον μὲν ἔτι μείζονα παρὰ	τῶν	πατρικίων ἐπεσπάσατο, οἰκεῖον δ´ ἑαυτῷ
[6, 48]	πλῆθος, ὅσον ἔτι παρέμενεν εὐνοίᾳ	τῶν	πατρικίων ἢ πόθῳ τῆς πατρίδος
[6, 45]	ἤδη συνιόντες ἐβούλευον ἀπόστασιν ἐκ	τῶν	πατρικίων· ἡ δὲ βουλὴ κωλύειν
[6, 65]	στῖφος καρτερὸν καὶ σχεδὸν ἅπασα	τῶν	πατρικίων ἡ νεότης ταύτης εἴχετο
[6, 23]	συμμαχίαν, πυθόμενοι τοὺς δημοτικοὺς ἀφεστηκέναι	τῶν	πατρικίων καὶ νομίσαντες οὐ χαλεπὸν
[6, 58]	κρίσεις ἐπὶ τὸν δῆμον ἀπὸ	τῶν	πατρικίων καὶ ὅ τι ἂν
[6, 92]	ἦν μὲν ἐκ τοῦ γένους	τῶν	πατρικίων καὶ οὐκ ἀσήμων πατέρων,
[6, 24]	πρὸς τὰ πράγματα καὶ ἡ	τῶν	πατρικίων νεότης ἕτοιμος τὰ κελευόμενα
[6, 58]	ἀπειργάσθαι συγκύψαντας οὐ τοὺς χαριεστάτους	τῶν	πατρικίων, ὑβριστὰς δέ τινας καὶ
[6, 27]	δουλεύειν μᾶλλον ἢ τὰς ὕβρεις	τῶν	πατρικίων ὑπομένειν· ἥ τε πόλις
[6, 83]	τὰ διαστήσαντα ὑμᾶς ἦν ἀπὸ	τῶν	πατρικίων, ὦ δημόται, καὶ τούτων
[6, 9]	ἀποδώσω παραχρῆμα τιμάς, ἃς ἐκ	τῶν	πατρίων ἑκάστοις ἐθισμῶν ὑπάρχει φέρεσθαι,
[6, 62]	ἐν Συρακούσαις οἱ γεωμόροι πρὸς	τῶν	πελατῶν ἐξηλάθησαν. εἰ δ´ ἐπ´
[6, 59]	χρηματίζεσθαι προῄρημαι τρόπου καὶ πολλοὺς	τῶν	πενήτων ἀφῄρημαι τὴν ἐλευθερίαν, καὶ
[6, 28]	ἅπασι τὴν πολιτείαν καταστήσονται, μήτε	τῶν	πενήτων ἐπιβουλευόντων ταῖς τῶν πλουσίων
[6, 81]	καὶ ἀπάνθρωπα διαπεπραγμένοις, τὰ δὲ	τῶν	πενήτων καθαπτόμενος ὡς οὐ δικαίως
[6, 45]	ἀξιοῦτε κατέχειν, ἄπιτε μηδὲν ὑπὸ	τῶν	πενήτων καὶ ταπεινῶν ἐνοχλούμενοι· ἡμῖν
[6, 29]	ἐνδεῶς ἔχοντας διὰ τοὺς ἐκ	τῶν	πενήτων περὶ τὰ χρέα νεωτερισμοὺς
[6, 53]	οὐδὲ θητῶν οὐδὲ ἐμπόρων οὐδὲ	τῶν	περὶ τὰς βαναύσους τέχνας ἀσχολουμένων,
[6, 46]	προσιόντας ἐκ τῆς πόλεως καὶ	τῶν	πέριξ φρουρίων ὑπελάμβανον συχνοὺς ἤδη
[6, 39]	οἱ ὕπατοι κοινῇ γνώμῃ χρησάμενοι	τῶν	πλείστων οἰομένων τὸν Ἄππιον ἀποδειχθήσεσθαι
[6, 26]	τὰ δὲ νῶτα αἵματος ἐκ	τῶν	πληγῶν ἀνάπλεω. κραυγῆς δὲ καὶ
[6, 46]	ἀποστάται τὸν ἀναγκαῖον ἐπισιτισμὸν ἐκ	τῶν	πλησίον ἀγρῶν λαμβάνοντες, ἄλλο δ´
[6, 28]	μήτε τῶν πενήτων ἐπιβουλευόντων ταῖς	τῶν	πλουσίων οὐσίαις μήτ´ ἐκείνων προπηλακιζόντων
[6, 63]	ὑπ´ ἐκείνων ἀφαιρεθῆναι. ἔχουσι δὲ	τῶν	πολεμικῶν ἐμπειρίαν ἱκανὴν πολλάκις ἡμῖν
[6, 44]	ὡς δὴ τά τε παρὰ	τῶν	πολεμίων ἁλόντα οὐ μετὰ κοινῆς
[6, 9]	ἐπεὶ οὐκ ἀποκτεῖναί τινα δύναται	τῶν	πολεμίων, ἀποθνήσκειν γε ὑπὲρ τῆς
[6, 12]	τὸ στῖφος ὠθεῖται, κἀπειδὴ πλησίον	τῶν	πολεμίων ἐγένετο πρῶτος εἰσελαύνει τὸν
[6, 93]	τοῦ ὑπάτου κατὰ τὸ καρτερώτατον	τῶν	πολεμίων εἱλεῖτο. καὶ ἐπειδὴ τὰ
[6, 3]	τίθεται τὸν χάρακα κατὰ κεφαλῆς	τῶν	πολεμίων ἐν ὑψηλῷ λόφῳ καὶ
[6, 33]	πυργηδὸν ἐξωθοῦσι τὸ δεξιὸν κέρας	τῶν	πολεμίων ἕως τοῦ λόφου· καὶ
[6, 5]	λόφου. ~Μαθόντες δ´ οἱ στρατηγοὶ	τῶν	πολεμίων καταλαμβανόμενα καὶ τὰ κατὰ
[6, 7]	μὴ τοιαῦτα ἡμῖν ἀπηντῆσθαι παρὰ	τῶν	πολεμίων, οἷα ὑπελάβομεν, ἀλλὰ πολλῷ
[6, 15]	φυγῆς, ὡς κατ´ εὐχὴν ληψομένων	τῶν	πολεμίων, ὁπότερον ἂν αὐτῶν ποιήσωσι.
[6, 8]	εἴ τις ὑμῶν τὸ μὲν	τῶν	πολεμίων πλῆθος, ἐν ᾧ βραχὺ
[6, 34]	τὴν πόλιν αὐξομένῃ καὶ τὰ	τῶν	πολεμίων πρὸς καταδρομὴν παρασκευαζόμενα μείζω
[6, 92]	ὀλίγοις καὶ δέχεται τὸ ἐπιφερόμενον	τῶν	πολεμίων στῖφος· καταβαλὼν δὲ συχνοὺς
[6, 51]	τῶν ἐπιτηδείων συγκομιδὴ κρατουμένης ὑπὸ	τῶν	πολεμίων τῆς γῆς ἀδύνατος οὖσα
[6, 55]	ἠλάττωται τοῦ ἀσφαλοῦς. ἔπειτα οἱ	τῶν	πολεμίων φειδόμενοι τοῖς φίλοις πολεμήσετε,
[6, 28]	προσηκούσης, ἑαυτῷ δὲ τῆς ἡγεμονίας	τῶν	πολέμων ἀποδεδομένης· ταύτας γὰρ τὰς
[6, 26]	καὶ ἀριστεῖα πολλάκις εἰληφὼς ἐκ	τῶν	πολέμων, ἐπειδὴ κατέσχον οἱ τὴν
[6, 58]	ὅπου γε καὶ τὸν ἐκ	τῶν	πολέμων θρίαμβον οὐκ ἐξεγένετο αὐτοῖς
[6, 37]	συναραμένους ἡμῖν τότε καὶ τῶνδε	τῶν	πολέμων μετασχόντας ἀφεῖσθαι καὶ μηδενὸς
[6, 21]	ἅμα Ταρκυνίῳ φυγάδας ἐξεληλακότες ἐκ	τῶν	πόλεων. ἀνθ´ ὧν εὕροντο παρὰ
[6, 42]	Λατίνων γῆς ἐγένετο καὶ παραδόσεις	τῶν	πόλεων, ἃς ἔτυχον αὑτῶν τῇ
[6, 75]	παρασχόντες ὑπὲρ ἀνδραποδισμοῦ καὶ κατασκαφῆς	τῶν	πόλεων δεομένας καταφυγεῖν ἐφ´ ὑμᾶς;
[6, 18]