Livre, Chap. |
[6, 41] |
χρεῶν
φιλονεικίας
καὶ
ὅ
τι
|
ἂν |
ἄλλο
παρ´
αὐτῆς
αἰτῆσθε
μέτριον, |
[6, 62] |
τὰ
ὄντα
ἀναλώσῃ,
ἀλλ´
οὐδ´
|
ἂν
|
ἄλλοθεν
ὠνητὰ
ἐπεισάγεσθαι
διὰ
πενίαν, |
[6, 53] |
τούτων
ἐνθάδε
ὄντος,
ὑπὲρ
τίνος
|
ἂν |
ἀξιώσειε
κινδυνεύειν
ἀγαθοῦ,
εἰ
μή |
[6, 29] |
τῆς
στρατείας
κοινωνεῖν.
ὅσοι
δ´
|
ἂν |
ἀπολειφθῶσι
τῆς
στρατείας,
τὰς
κατὰ |
[6, 56] |
αὐτοῖς
τὴν
στάσιν,
ἐφ´
οἷς
|
ἂν
|
αὐτοὶ
δικαιῶσι,
καὶ
μηδὲν
ἔτι |
[6, 96] |
καὶ
συνεισενεγκεῖν
κατ´
ἄνδρα,
ὅσον
|
ἂν |
αὐτοὶ
τάξωσι.
τοῖς
δ´
ἀκούσασιν |
[6, 40] |
εἶναι
καταχρήσασθαι·
καὶ
τῷ
μὴ
|
ἂν |
αὐτοκράτορι
κοσμῆσαι
ἀρχῇ,
δι´
ἣν |
[6, 14] |
σιγὴν
καὶ
κόσμον
φυλάττοντας,
ἕως
|
ἂν |
αὐτὸς
ἃ
χρὴ
πράττειν
παραγγείλῃ. |
[6, 68] |
κατάγειν
τὸν
δῆμον,
ἐφ´
οἷς
|
ἂν |
αὐτὸς
ἀξιοῖ·
καὶ
μόνος
ἐξ |
[6, 59] |
ἐγνωκότων
μὴ
κατηγόρει·
περιῆν
γὰρ
|
ἂν |
αὐτῷ
μηδὲν
ἀκοῦσαι
τῶν
προσόντων |
[6, 78] |
ἐπίσταμαι
τοσοῦτον
ἰσχυούσας
χρόνον,
ὅσον
|
ἂν |
αὐτῶν
αἱ
ἀνάγκαι
κρατῶσι.
τίς |
[6, 15] |
εὐχὴν
ληψομένων
τῶν
πολεμίων,
ὁπότερον
|
ἂν |
αὐτῶν
ποιήσωσι.
γνώμη
δὲ
τούτων |
[6, 88] |
ἐξουσίαν
παρ´
αὐτῆς
ἔχομεν,
ὅπως
|
ἂν |
βουλώμεθα,
ποιήσασθαι
τὰς
διαλλαγὰς
αὐτοκράτορες |
[6, 67] |
παρεκάλεσαν
ἐκδέχεσθαι
μεθ´
ἡσυχίας,
ἕως
|
ἂν |
γένηται
τὸ
προβούλευμα
τῆς
βουλῆς· |
[6, 95] |
ἡμέραις
γιγνέσθωσαν
δέκα,
παρ´
οἷς
|
ἂν |
γένηται
τὸ
συμβόλαιον.
ταῖς
δὲ |
[6, 54] |
αἰσχρά
τε
γὰρ
ἡ
ὄψις
|
ἂν |
γίνοιτο
τοῦ
λειπομένου
καὶ
ἡ |
[6, 62] |
καὶ
ἐφ´
ἑκάστῳ
χρήματι,
ὧν
|
ἂν |
δεηθεὶς
μὴ
τύχῃ,
τὰ
ὅπλα |
[6, 40] |
τοὺς
πολέμους
ὑπάτων
ὑπισχνούμενον,
ὧν
|
ἂν |
δέησθε,
παρὰ
τῆς
βουλῆς
διαπράξεσθαι, |
[6, 90] |
τοὺς
ὑπηρετήσοντας
τοῖς
δημάρχοις
ὅσων
|
ἂν |
δέωνται
καὶ
δίκας,
ἃς
ἂν |
[6, 60] |
διαβληθὲν
ἀφανισθήσεται·
ἡμεῖς
δὲ
πολλῷ
|
ἂν |
δικαιότερον
ἐπενέγκαιμεν
ὄνειδος
καὶ
ἀληθέστερον, |
[6, 44] |
ἐμοῦ
ἐξηπατῆσθαι,
χρήσασθαί
μοι
ὅτι
|
ἂν |
δικαιῶσι.
~Ταῦτ´
εἰπὼν
τὸ
μὲν |
[6, 28] |
τὴν
βουλὴν
ἐμπεδώσειν,
ὅ
τι
|
ἂν |
διομολογήσηται
τῷ
πλήθει,
αὑτὸν
δ´ |
[6, 82] |
αὐτῶν
λέγων,
ὡς
ἐκ
τούτων
|
ἂν |
δύναιντο
μάλιστα
τῶν
λόγων
καταμαθεῖν, |
[6, 35] |
δ´
ὥσπερ
νῦν
τούτων
οὐδέτερον
|
ἂν |
δύναιτο
διαπράξασθαι.
θαυμάσαιμι
δ´
ἄν, |
[6, 66] |
ἐστι
τῆς
ἡμέρας
καὶ
οὐκ
|
ἂν |
δύναιτο
τέλος
ἐν
τούτῳ
λαβεῖν |
[6, 9] |
ἀγχοῦ
παραστήσω
θάνατον·
κρείττων
γὰρ
|
ἂν |
ἑαυτῷ
τε
καὶ
τοῖς
ἄλλοις |
[6, 50] |
εὐηθείας,
ἐξ
αὐτῶν
ὑμᾶς
ἀξιώσαιμ´
|
ἂν |
ἔγωγε
τῶν
ἔργων
σκοπεῖν
ἐνθυμηθέντας, |
[6, 63] |
ἐν
ἥβῃ
τετιμημένων,
ὧν
οὐκ
|
ἂν |
εἴη
μέρος
ἕβδομον
τὸ
φυγαδικόν. |
[6, 52] |
που
καὶ
τῷ
παντὶ
κάκιον
|
ἂν |
εἴη
τοῦ
παρ´
ἡμῖν.
~Τῷ |
[6, 63] |
ἔγγιστα
γενομένης
τιμήσεως
μαθεῖν
ῥᾴδιον
|
ἂν |
εἴη.
τρισκαίδεκα
μυριάδες
εἰσὶ
Ῥωμαίων |
[6, 38] |
μοι
φανέντων
οὐδέν·
ἢ
πάντων
|
ἂν |
εἴην
ἀνθρώπων
ἀφρονέστατος,
εἰ
πέρυσι |
[6, 61] |
γε
σωφρονῆτε
ὑμεῖς.
ἢ
πάντων
|
ἂν |
εἴητε
ἀφρονέστατοι,
εἰ
πρὸς
ἑνὸς |
[6, 23] |
τινας
καὶ
ἐπιεικεῖς·
κίνδυνον
γὰρ
|
ἂν |
εἶναι,
μὴ
πρὸς
ἀπόνοιαν
τράπωνται |
[6, 7] |
τῶν
εἰρημένων
οὐδενὸς
ἑτέρου
φήσαιτ´
|
ἂν |
εἶναι
πλεονεκτημάτων
ἔλασσον,
ἐὰν
ὀρθῶς |
[6, 86] |
τῶν
ἄλλων
ἀξιοῖς;
οὐθὲν
γὰρ
|
ἂν |
εἰπεῖν
ἔχοις·
ἔπειτ´
οὐκ
ἀπαλλαγησόμεθά |
[6, 54] |
καὶ
ὅτι
πᾶν
χρῆμα,
ὃ
|
ἂν |
ἐκ
πολλῶν
σύνθετον
ᾖ,
νοσεῖν |
[6, 72] |
τῷ
ἀσφαλεῖ
βεβηκώς,
ὅ
τι
|
ἂν |
ἐκ
τοῦ
τολμηροῦ
χρηστὸν
περιγένηται, |
[6, 9] |
παρασκευάσοντες.
ὦ
μακάριοι
μέν,
οἷς
|
ἂν |
ἐκγένηται
τὸν
ἐκ
τοῦδε
τοῦ |
[6, 31] |
τῇ
πόλει
γένωνται·
καὶ
ῥᾷστα
|
ἂν |
ἐκράτησαν
αὐτῶν,
εἰ
μὴ
τῶν
|
[6, 40] |
μάλιστα
πιστωσαίμην,
τῷ
τε
μὴ
|
ἂν |
ἐμοὶ
τὴν
βουλὴν
εἰς
τοῦτο |
[6, 86] |
δυνηθείη
τὸ
σῶμα,
ἀλλ´
οὐκ
|
ἂν |
ἐντὸς
ὀλίγων
ἡμερῶν
τῷ
κακίστῳ |
[6, 40] |
ἀλλ´
ἐν
ὑμῖν
δίκας,
ὧν
|
ἂν |
ἐξαπατῆσαι
δοκῶμεν,
ὑφέξοντες.
ταῦτα
μὲν |
[6, 94] |
βούλοιτο
λαβεῖν,
ἀργυρίῳ
τε,
ὅσον
|
ἂν |
ἐξενέγκασθαι
δύναιτο
αὐτός,
καὶ
ἀπὸ |
[6, 65] |
πάσῃ
προθυμίᾳ
λόγοις
τ´
ἄχρις
|
ἂν |
ἐξῇ,
χρώμενοι
καὶ
ὅπλοις,
ὅταν |
[6, 94] |
γενομένης
ἐξ
ἁπάντων
μεγάλης,
ὡς
|
ἂν |
ἐπαινούντων
τε
καὶ
συνηδομένων,
προσελθὼν |
[6, 86] |
τὸ
ἑαυτοῦ
ἔργον,
ἔσθ´
ὅπως
|
ἂν |
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
διαρκέσαι
δυνηθείη |
[6, 40] |
οὐδενὸς
τῶν
μετρίων
ἀτυχήσειν
τάχ´
|
ἂν |
ἐπιμείναιτε
ὑμᾶς
αὐτοὺς
ἐπιτρέψαντες
τοῖς |
[6, 90] |
ἂν
δέωνται
καὶ
δίκας,
ἃς
|
ἂν |
ἐπιτρέψωνται
ἐκεῖνοι,
κρινοῦντας
ἱερῶν
τε |
[6, 86] |
γὰρ
ὑμᾶς
εἴργασται
δεινὸν
οὐδ´
|
ἂν |
ἐργάσαιτο,
ἀλλ´
αὐτὴ
καλεῖ
καὶ |
[6, 8] |
ἀλλ´
οἱ
κρείττους
ἀρετῇ.
πολὺ
|
ἂν |
ἔργον
εἴη
παραδείγματα
φέρειν,
ὅσα |
[6, 44] |
τὸ
σῶμα
ταῦτα
προσέπεσε,
δῆλον
|
ἂν |
ἔργῳ
ἐποίησα
τοῖς
ἐχθροῖς,
οἷον |
[6, 68] |
τῆς
πολιτείας
ἑκών.
ὅσῳ
δ´
|
ἂν |
ἐρημότερος
γένωμαι
τῶν
τὰ
αὐτά |
[6, 52] |
εὐχὰς
λέγειν
ἀδυνάτους,
οὓς
ἡδέως
|
ἂν |
ἐροίμην,
ποία
μὲν
ἡμῖν
χρόνου |
[6, 49] |
πολέμους
ἑαυτὸν
μέτριον;
οὐδὲν
γὰρ
|
ἂν |
ἕτερον
ἔχοιεν
εἰπεῖν,
ᾧ
πιστεύοντες |
[6, 68] |
ἀποστάταις
πολεμεῖν
ἁπάσῃ
προθυμίᾳ,
τέως
|
ἂν |
ἔτι
διαμένωσιν
ἐν
τοῖς
ὅπλοις. |
[6, 82] |
τῆς
ἐκκλησίας
ἄπιτε·
οὐ
γὰρ
|
ἂν |
ἔτι
μεταδοίημεν
ὑμῖν
λόγου.
~Ὡς |
[6, 44] |
εἰμι
ὁρῶ
τε,
ὅτι
οὐκ
|
ἂν |
ἔτι
ὑπ´
ἐμοῦ
παύσαιτο
ἡ |
[6, 60] |
εὖ
γὰρ
ἴστε,
ὅτι
οὐκ
|
ἂν |
ἐτόλμησαν
οἱ
φαῦλοι
καὶ
ταπεινοὶ |
[6, 62] |
τὴν
ἄλλην
συγγένειαν,
ὧν
οὐδ´
|
ἂν |
εὐχόμενοι
κρείττονα
παρὰ
θεῶν
αἰτησαίμεθα· |
[6, 86] |
τῶν
μόρων
ἀναλωθείη,
λιμῷ;
οὐκ
|
ἂν |
ἔχοι
ἄλλως
τις
εἰπεῖν.
τὸν |
[6, 59] |
τῆς
ἑαυτοῦ
πατρίδος;
ἀλλ´
οὐκ
|
ἂν
|
ἔχοις
εἰπεῖν.
τοσούτου
γὰρ
δέω |
[6, 38] |
ἀποκαλεῖν
εὐγενὲς
εἴτε
αὔθαδες,
ὅσον
|
ἂν |
ζῶ
χρόνον
οὐκ
ἀποστήσομαι
τοῦ |
[6, 71] |
οἷς
ἀξιοῦτε
καταλύσασθαι
τὴν
διχοστασίαν,
|
ἂν |
ᾖ
μέτριόν
τι
τῶν
αἰτημάτων |
[6, 45] |
τὸ
ἐλεύθερον
ἔχωμεν,
ὁποία
ποτ´
|
ἂν |
ᾖ,
νομίζεσθαι
πατρίς.
~Ὡς
δ´ |
[6, 26] |
πρὸς
ἴδιον
χρέος
ἄγειν,
ἕως
|
{ἂν} |
ἡ
βουλὴ
περὶ
αὐτῶν
διαγνοίη, |
[6, 9] |
τῶν
ἀναγκαίων
δεηθῆναι·
ᾧ
δ´
|
ἂν |
ἡ
κακὴ
καὶ
θεοβλαβὴς
διάνοια |
[6, 64] |
ποιοῦσιν
αὐτὰς
μεγάλας.
ὥστ´
ἄχρις
|
ἂν |
ἡγεῖσθαι
δυναμένους
ἄνδρας
ἔχωμεν,
οὐκ
|
[6, 69] |
φρονοῦσιν
ἐπιψηφίζεσθαι
πᾶν,
ὅ
τι
|
ἂν |
ἡγῶνται
τῷ
κοινῷ
συμφέρειν,
ὡς |
[6, 73] |
πόλεως,
ἀλλ´
ἐπιμενοῦμεν,
ὅποι
ποτ´
|
ἂν |
ἡμᾶς
ἄγῃ
τὸ
χρεών,
τῇ
|
[6, 79] |
ἀπαλλαττώμεθα
δ´
ἡμεῖς,
ὅποι
ποτ´
|
ἂν |
ἡμᾶς
ὁ
δαίμων
ἄγῃ
τόπον |
[6, 52] |
οὐ
χαλεπόν,
κατὰ
πολλήν
τ´
|
ἂν |
ἡμῖν
εὐπέτειαν
ἐκ
παντὸς
ἔθνους
|
[6, 6] |
αὐτὴν
ἔχειν
προσῆκεν·
ἧττον
γὰρ
|
ἂν |
ἦν
δεινόν·
ἀλλ´
ὑπὲρ
τῆς |
[6, 79] |
ἐν
πατρίδι,
ὧν
περιεχόμενοι
φιλοχωροῖμεν
|
ἂν |
καὶ
παρὰ
γνώμην
{μένειν}
ἀλλ´ |
[6, 56] |
πολλὴν
παρεσχήμεθα
προθυμίαν·
πῶς
δ´
|
ἂν |
καταλυσαίμεθ´
αὐτήν,
τοῦτο
πειρῶ
λέγειν. |
[6, 36] |
κτήσεις
εἶναι
καὶ
δικαιοτάτας,
ἃς
|
ἂν
|
κατάσχωμεν
πολέμου
λαβόντες
κατὰ
νόμον, |
[6, 25] |
ἀποδέοντας
προῖκα
δωρησαμένη
καὶ
ὡς
|
ἂν |
μάλιστα
κόσμον
ἡ
δωρεὰ
προσήκοντα |
[6, 66] |
ἀποδώσομεν
αὐτῷ
τὴν
ψῆφον,
οὕτως
|
ἂν |
μάλιστα
νομίσαντες
ἀρθῆναι
τὴν
ἔριν |
[6, 64] |
καὶ
τοσούτῳ
μᾶλλον
κακοπαθοῦσιν,
ὅσῳπερ
|
ἂν |
μείζονα
ἔχωσι
πόνον.
οἱ
δ´ |
[6, 20] |
τισὶν
ἐλπίσιν
ἐπαρθέντες,
ἀλλ´
ὅτι
|
ἂν |
μὴ
αὐτοῖς
κατὰ
γνώμην
χωρήσῃ |
[6, 95] |
ἀφελεῖν
ἀπ´
αὐτῶν,
ὅ
τι
|
ἂν |
μὴ
Ῥωμαίοις
τε
καὶ
Λατίνοις |
[6, 92] |
πόλιν
ἐπιφανῆ
σφόδρα
καὶ
ὥσπερ
|
ἂν |
μητρόπολιν
τῶν
Οὐολούσκων·
ἔνθα
καὶ |
[6, 7] |
τί
χρὴ
προσδοκᾶν
ποιήσειν
αὐτούς,
|
ἂν |
νῦν
κρατήσωσι
τοῖς
ὅπλοις,
μνησικακοῦντας, |
[6, 58] |
τῶν
πατρικίων
καὶ
ὅ
τι
|
ἂν |
ὁ
δῆμος
γνῷ,
τοῦτ´
εἶναι |
[6, 60] |
παρόντα
καὶ
συγχωρεῖν,
ὅ
τι
|
ἂν |
ὁ
δῆμος
ἐπὶ
τῇ
καθόδῳ
|
[6, 1] |
ἣν
ἐψηφίσατο
ἡ
βουλή,
τέως
|
ἂν |
ὁ
προσδοκώμενος
πόλεμος
εἰς
ἀσφαλὲς |
[6, 66] |
ἔριν
ὑμῶν·
ὅ
τι
δ´
|
ἂν |
οἱ
πλείους
ψηφίσωνται,
τοῦθ´
ἡγησόμεθα
|
[6, 83] |
περὶ
μὲν
τῶν
δικαίων
οὐδὲν
|
ἂν |
οἰόμεθα
δεῖν,
ὅπερ
Ἰούνιος
ἐποίησεν
|
[6, 59] |
λόγοις·
Ἐν
ἐλάττονι
μὲν
αἰτίᾳ
|
ἂν |
Οὐαλέριος
ἦν,
εἰ
τὴν
αὑτοῦ |
[6, 53] |
αὐτῶν
πολίταις
μεταδιδόναι;
καὶ
ἴσως
|
ἂν |
οὐδὲ
τούτοις
ἀρκεσθείη
δοθεῖσι
μόνοις, |
[6, 95] |
εἰρήνη
πρὸς
ἀλλήλους
ἔστω,
μέχρις
|
ἂν |
οὐρανός
τε
καὶ
γῆ
τὴν |
[6, 49] |
θυμῷ
καὶ
μανίᾳ.
πῶς
γὰρ
|
ἂν |
οὗτοι
λέγοιντο
προορᾶσθαί
τι
τῇ |
[6, 60] |
πολιτειῶν
δημοκρατίας
ἀφαιρεθῆναι.
οὐ
γὰρ
|
ἂν |
οὗτος
ὀλιγαρχίαν
ὄνομα
θῆται
τῇ |
[6, 37] |
τῶν
συμβολαίων
ἀφεῖσθαι.
μόνως
γὰρ
|
ἂν |
οὕτως
ὅλην
τὴν
πόλιν
ὁμονοοῦσαν |
[6, 71] |
μειρακιῶδες
τῆς
αὐθαδείας
{βάρος}
ὥσπερ
|
ἂν |
παίδων
ἀφρόνων
χρηστοὶ
πατέρες·
καὶ |
[6, 41] |
μέτριον,
ἀξίως
τῆς
ἀρετῆς,
ἣν
|
ἂν |
παράσχησθε
ἐν
τῷ
πολέμῳ,
βραβεύσειν. |
[6, 87] |
οὐχ
ὑπάρχει
δύναμις·
ἕως
δ´
|
ἂν |
παρῇ
τὸ
δύνασθαι
τὰ
πονηρὰ |
[6, 78] |
ἥκουσιν
αὐτοκράτορες,
ὥσθ´,
ὅ
τι
|
ἂν |
πείσωμεν
ἀλλήλους,
τοῦτ´
ἔσται
κύριον. |
[6, 61] |
ἀντὶ
τοῦ
κολάζεσθαι
ἐφ´
οἷς
|
ἂν |
πλημμελήσῃ
καὶ
τὸ
τιμᾶσθαι
δι´ |
[6, 62] |
πόλις,
ἐνταῦθα
δὴ
διαγινώσκοινθ´
ὡς
|
ἂν
|
πολέμιοί
τε
ὄντες
καὶ
τὰ |
[6, 80] |
εὐτυχεῖτε
καὶ
ζῆτε
βίον,
ὃν
|
ἂν |
προαιρῆσθε,
οὕτως
ἀπολίτευτα
καὶ
ἀκοινώνητα |
[6, 29] |
ἐκέλευσε
τὸν
κήρυκα
ἀνειπεῖν,
ὅσοι
|
ἂν |
Ῥωμαίων
ἐπὶ
τὸν
κατ´
αὐτῶν |
[6, 45] |
ἀρκέσει
πᾶσα
γῇ,
ἐν
ᾗ
|
ἂν |
τὸ
ἐλεύθερον
ἔχωμεν,
ὁποία
ποτ´ |
[6, 36] |
ὡς
οὐκ
ἐγκαταλείψομεν
αὐτούς,
ἕως
|
ἂν |
τὸ
πιστὸν
φυλάσσωσιν,
ἐν
οὐδενὶ |
[6, 40] |
ὑποπτεύοιτε
καὶ
περὶ
ἐμοῦ,
δυσὶν
|
ἂν |
τοῖσδε
μάλιστα
πιστωσαίμην,
τῷ
τε |
[6, 63] |
αἳ
μετὰ
πολλῆς
εὐχῆς
δέξαιντ´
|
ἂν |
τοὺς
ὑπὲρ
ἡμῶν
ἀγῶνας
διὰ |
[6, 8] |
τηλικαύταις
εὐπραγίαις
χείρονα;
καὶ
τίς
|
ἂν |
τοῦτο
φήσειε
νοῦν
ἔχων;
θαυμάσαιμι |
[6, 69] |
ἐν
τῷ
φανερῷ,
πράττειν,
ὅτῳ
|
ἂν |
τρόπῳ
δύνωνται,
φιλίαν
τῷ
δήμῳ |
[6, 52] |
ὁμοιοτρόπους
ταύταις
συμφορὰς
ἀγαπητῶς
ὅποι
|
ἂν |
τύχῃ
μεθιδρυσόμενον;
ὃ
κἂν
τἆλλα |
[6, 49] |
προὔκειτο
μόνον
σκοπεῖν,
δι´
ὀλίγων
|
ἂν
|
ὑμῖν
ἐδήλωσα
λόγων,
ἃ
φρονῶ. |
[6, 53] |
τις
ἐκ
τοῦ
ἀδοκήτου,
παραινέσαιμ´
|
ἂν |
ὑμῖν
παραδέξασθαι
αὐτὴν
τοῖς
τείχεσι |
[6, 83] |
δὲ
τῶν
ὕστερον
ἐσομένων,
ὡς
|
ἂν |
ὑμῖν
τε
τῷ
δήμῳ
καὶ |
[6, 77] |
ᾧ
πιστεύσαντες
ἡμεῖς
ὡς
οὐκ
|
ἂν |
ὑπὸ
δικτάτορός
τε
καὶ
ταῦτα |
[6, 36] |
λαβόντες
κατὰ
νόμον,
καὶ
οὐκ
|
ἂν
|
ὑπομείναιμεν
μωρίᾳ
τὴν
ἀρετὴν
ἀφανίσαι· |
[6, 52] |
οἰκείας
ἀρετῆς
ἔχοντες;
καὶ
τίς
|
ἂν |
ὑπομείνειε
τὰ
οἰκεῖα
παραλιπὼν
ἀγαθὰ |
[6, 40] |
ὁμολογηθέντων·
τοῦτο
ὡς
οὐ
δικαίως
|
ἂν |
ὑποπτεύοιτε
καὶ
περὶ
ἐμοῦ,
δυσὶν |
[6, 73] |
τελευταῖον,
ὅτι
βέβαιον
ἡμῖν,
ὧν
|
ἂν |
ὑπόσχησθε,
οὐδέν
ἐστιν,
ἀλλὰ
πολλάκις |
[6, 40] |
ἵνα
πιστεύητε
ἡμῖν,
ὅ
τι
|
ἂν
|
ὑποσχώμεθα,
ἐμπεδώσειν.
ἡλικίας
γάρ,
ἣ |
[6, 54] |
νοσοῦσαν
ἐξελαύνειν
μοῖραν·
οὐ
γὰρ
|
ἂν |
φθάνοι
διὰ
τῶν
ἰδίων
μερῶν |
[6, 64] |
ποιεῖν
μηδέν,
ὅ
τι
δόξειεν
|
ἂν |
φόβου
τεκμήριον
εἶναι
καὶ
ἀμηχανίας· |