Livre, Chap. |
[6, 60] |
ἀποφαίνων
ἅμα
ἔφη
καὶ
ὡς
|
οὐκ |
ἀγαπήσουσιν
οἱ
πένητες
ἀφεθέντες
τῶν |
[6, 73] |
δικαίων
ἀξίωσιν
ἀναστρέφοντες.
ὅτι
δ´
|
οὐκ |
ἀδικεῖσθε,
ἀλλ´
ἀδικεῖτε,
καὶ
πολλὰ |
[6, 70] |
νοήσειεν
ὡς
λάλος
καὶ
κωτίλος
|
οὐκ |
ἀδύνατος,
ὃς
ἐκαλεῖτο
μὲν
Λεύκιος |
[6, 20] |
ἀνατρέψαντες
τὰς
ἐπὶ
θεῶν
ὁμολογίας,
|
οὐκ |
ἄλλαις
τισὶν
ἐλπίσιν
ἐπαρθέντες,
ἀλλ´ |
[6, 78] |
οὐκ
ἀρχάς,
οὐκ
ἐπανόρθωσιν
ἀπορίας,
|
οὐκ |
ἄλλο
ἁπλῶς
οὐδ´
ὁτιοῦν.
καίτοι |
[6, 16] |
{εἶναι}
εἰ
καὶ
ψευδοῦς,
ἀλλ´
|
οὐκ |
ἀλόγου
γε
οὐδὲ
ἀπίστου.
~Ἐπισχὼν |
[6, 70] |
τοῦ
στρατοπέδου
Σικίννιον
διδάξας,
ὡς
|
οὐκ |
ἄμεινον
εἴη
τῷ
δήμῳ
ῥᾳδίως |
[6, 66] |
λειπόμενόν
ἐστι
τῆς
ἡμέρας
καὶ
|
οὐκ |
ἂν
δύναιτο
τέλος
ἐν
τούτῳ |
[6, 63] |
τῶν
ἐν
ἥβῃ
τετιμημένων,
ὧν
|
οὐκ |
ἂν
εἴη
μέρος
ἕβδομον
τὸ |
[6, 86] |
διαρκέσαι
δυνηθείη
τὸ
σῶμα,
ἀλλ´
|
οὐκ |
ἂν
ἐντὸς
ὀλίγων
ἡμερῶν
τῷ |
[6, 44] |
ἑαυτῷ
εἰμι
ὁρῶ
τε,
ὅτι
|
οὐκ |
ἂν
ἔτι
ὑπ´
ἐμοῦ
παύσαιτο
|
[6, 60] |
παύεται.
εὖ
γὰρ
ἴστε,
ὅτι
|
οὐκ |
ἂν
ἐτόλμησαν
οἱ
φαῦλοι
καὶ |
[6, 86] |
κακίστῳ
τῶν
μόρων
ἀναλωθείη,
λιμῷ;
|
οὐκ |
ἂν
ἔχοι
ἄλλως
τις
εἰπεῖν. |
[6, 59] |
στέρεται
τῆς
ἑαυτοῦ
πατρίδος;
ἀλλ´
|
οὐκ |
ἂν
ἔχοις
εἰπεῖν.
τοσούτου
γὰρ |
[6, 77] |
εὕρεσθε·
ᾧ
πιστεύσαντες
ἡμεῖς
ὡς
|
οὐκ |
ἂν
ὑπὸ
δικτάτορός
τε
καὶ |
[6, 36] |
πολέμου
λαβόντες
κατὰ
νόμον,
καὶ
|
οὐκ |
ἂν
ὑπομείναιμεν
μωρίᾳ
τὴν
ἀρετὴν |
[6, 63] |
ἀλλὰ
πρὸς
τοὺς
φίλους,
οἷς
|
οὐκ |
ἀναγκαζόμενοι
τὰς
χάριτας
διδόναι
δόξομεν, |
[6, 85] |
πράγματα
ἔχοντες
ἐν
χερσίν,
ἀλλ´
|
οὐκ |
ἀναπτύξαντες
αὑτοὺς
καὶ
τὼ
χεῖρε
|
[6, 61] |
πρὸς
ἑνὸς
ἄρχεσθαι
τυραννικοῦ
ἀνδρὸς
|
οὐκ |
ἀνασχετὸν
ἡγησάμενοι
δήμῳ
τυραννίδι
πολυκεφάλῳ |
[6, 20] |
ἔδοξεν
εἶναι
βαρὺς
καὶ
ἀφόρητος,
|
οὐκ |
ἀνασχομένους
τὸν
τῶν
ὁμογενῶν
ὑπομένειν
|
[6, 51] |
οὕτως
ὠμὸς
τὸν
τρόπον,
ὃς
|
οὐκ |
ἀνατρέπεται
τὴν
ψυχὴν
ὁρῶν
ταῦτα |
[6, 22] |
καὶ
οὐ
μόνοις
τοῖς
χρεωφειλέταις,
|
οὐκ |
ἀνεκτὸν
δ´
ἡγουμένων
σφίσι
μὴ |
[6, 60] |
καὶ
βοηθείας
δεήσονταί
τινος
καὶ
|
οὐκ |
ἀνέξονται
ἔτι
ὑφ´
ὑμῶν
ὡς |
[6, 59] |
φρονῶν
ἐφ´
ἑαυτῷ
καὶ
τοῦτ´
|
οὐκ |
ἄνευ
δικαίας
πάσχων
αἰτίας·
ὅ |
[6, 12] |
καὶ
βαλλόμενος
πανταχόθεν
ὥσπερ
θηρίον,
|
οὐκ |
ἄνευ
τοῦ
πολλοὺς
ἀποκτεῖναι
τῶν |
[6, 51] |
ἔθνη,
τοῦ
δ´
ὀλίγου
καὶ
|
οὐκ |
ἀξιομάχου
πληρώματος
τὸ
πλεῖόν
ἐστι |
[6, 51] |
βραχεῖά
ἐστιν,
ὥσπερ
ὁρᾶτε,
καὶ
|
οὐκ |
ἄξιον
ἐπὶ
ταύτῃ
μέγα
φρονεῖν. |
[6, 73] |
ἀδείας
οὔτ´
ἀμνηστίας·
καίτοι
γε
|
οὐκ |
ἀξιοῦμεν
οὐδὲ
κοινωνεῖν
ἔτι
τῆς |
[6, 53] |
νῦν
κυρίους
αὐτῶν
ἀφελόμενος,
ὧν
|
οὐκ |
ἀξιοῦμεν
τοῖς
πολλάκις
ἀγωνισαμένοις
ὑπὲρ |
[6, 77] |
πολλὰ
ἔχοντες
λέγειν
πρὸς
ὑμᾶς
|
οὐκ |
ἀξιοῦμεν,
ὦ
πατρίκιοι,
πρὸς
ἱκεσίας |
[6, 57] |
χρήσονται
τοῖς
παροῦσι,
μεταθέσθαι
μὲν
|
οὐκ |
ἀξιοῦντες
τὰς
προαιρέσεις,
μένειν
δ´ |
[6, 35] |
τε
τῶν
δημοτῶν
ἀπείθεια
τῶν
|
οὐκ |
ἀξιούντων
τὰ
ἐπιταττόμενα
ὑπὸ
τῶν |
[6, 56] |
ἔνεστιν
ἰδίᾳ
τε
καὶ
κοινῆ
|
οὐκ |
ἀξιοῦσιν
ἡττᾶσθαι
τοῦ
ἀντιπάλου,
ἀλλ´ |
[6, 60] |
πάντων
ὑμῶν
ἐστι
κατηγορήματα,
ὅσοι
|
οὐκ |
ἀξιοῦτε
κρείττονες
ὄντες
ὑπὸ
χειρόνων |
[6, 63] |
τὸν
ἐκ
τῶν
φυγάδων
πόλεμον
|
οὐκ |
ἀξιῶ
δεδιέναι
ταῦτ´
ἐστι·
τὰ |
[6, 86] |
γὰρ
ἂν
εἰπεῖν
ἔχοις·
ἔπειτ´
|
οὐκ |
ἀπαλλαγησόμεθά
σου
τῆς
τυραννίδος
ταύτης |
[6, 59] |
προσόντων
αὐτῷ
κακῶν.
ἐπεὶ
δ´
|
οὐκ |
ἀπέχρησεν
αὐτῷ
τοιαῦτα
συμβουλεύειν,
ἐξ |
[6, 75] |
τῆς
ἐλευθερίας
ἔδοξεν
εἶναι
βέβαιον,
|
οὐκ |
ἀπέχρησεν
ἐπὶ
τούτου
μένειν,
ἀλλ´
|
[6, 9] |
μὲν
τῶν
γερόντων
πρόθυμον,
ἐπεὶ
|
οὐκ |
ἀποκτεῖναί
τινα
δύναται
τῶν
πολεμίων, |
[6, 64] |
ἂν
ἡγεῖσθαι
δυναμένους
ἄνδρας
ἔχωμεν,
|
οὐκ
|
ἀπορήσομεν
τῶν
ἄρχεσθαι
βουλομένων.
ἐνθυμούμενοι
|
[6, 38] |
αὔθαδες,
ὅσον
ἂν
ζῶ
χρόνον
|
οὐκ |
ἀποστήσομαι
τοῦ
ἤδη
καλῶς
δεδογμένου, |
[6, 78] |
χρηστὸν
προτεινομένων
ἀκούομεν,
οὐ
τιμάς,
|
οὐκ |
ἀρχάς,
οὐκ
ἐπανόρθωσιν
ἀπορίας,
οὐκ |
[6, 92] |
τοῦ
γένους
τῶν
πατρικίων
καὶ
|
οὐκ |
ἀσήμων
πατέρων,
ἐκαλεῖτο
δὲ
Γάιος
|
[6, 4] |
ἕως
ἔτι
ἦσαν
αὐτοῖς
φοβεροί,
|
οὐκ |
ἀσφαλείας
σημεῖον
εἶναι
νομίζοντες
τὴν |
[6, 15] |
φανήσεσθαι
ἔμελλε.
~Τοῖς
δὲ
σωφρονεστάτοις
|
οὐκ |
ἀσφαλὲς
τὸ
κινδύνευμα
εἶναι
ἐφαίνετο, |
[6, 62] |
τοῖς
αἰτήμασι,
τί
δή
ποτ´
|
οὐκ |
αὐτόθεν
ἄρχεσθε
ἐλεύθερα
φρονήματα
ἔχειν; |
[6, 81] |
τὰς
κοινὰς
συμφοράς·
καὶ
τοῦτ´
|
οὐκ |
αὐτοῖς
μόνοις
συνέβαινε
παθεῖν,
ἀλλὰ |
[6, 61] |
ἀσύμφορον
τοῖς
ἀξιοῦσιν
ἄρχειν
ἑτέρων;
|
οὐκ, |
ἐάν
γε
σωφρονῆτε
ὑμεῖς.
ἢ |
[6, 55] |
εἰρήνῃ
τε
καὶ
κατὰ
πολέμους;
|
οὐκ, |
ἐὰν
τά
γε
δίκαια
καὶ |
[6, 85] |
ἡμᾶς
εἰς
τὸ
αὐτὸ
καὶ
|
οὐκ |
ἐάσει
ποτὲ
δίχ´
ἀλλήλων
γενέσθαι. |
[6, 36] |
ἐπαινέσαντες
ἀναθαρσύνωμεν
τὸ
δεδιὸς
ὡς
|
οὐκ |
ἐγκαταλείψομεν
αὐτούς,
ἕως
ἂν
τὸ |
[6, 58] |
ζητεῖν,
ἀλλ´
ἐπεὶ
τὴν
στάσιν
|
οὐκ |
εἴασαν
ἐξαιρεθῆναι,
ἡνίκα
μικρὰ
ἦν |
[6, 64] |
πολυοχλοῦσαι
δυνάμεις,
ὅταν
λάβωσιν
ἡγεμόνας
|
οὐκ |
εἰδότας
ἄρχειν,
ἀσχημονοῦσι
καὶ
περὶ |
[6, 36] |
θορύβοις
ἡμᾶς
ἀποδοῦναι
καὶ
ταύτην
|
οὐκ |
εἰς
μακράν,
ἀλλὰ
τῇ
ἐπιούσῃ |
[6, 48] |
οἱ
ἐπὶ
τοὺς
ὀθνείους
πολέμους
|
οὐκ |
εἰς
μακρὰν
ἐλευσομένους
πανστρατιᾷ,
πρὸς |
[6, 35] |
Δία
καὶ
τοὺς
ἄλλους
θεούς,
|
οὐκ |
εἰς
μακρὰν
οἴομαι
τοιαῦτα
πολιτευομένων |
[6, 69] |
λαμπρότατος
εἶναι
τῶν
νέων,
καὶ
|
οὐκ
|
εἰς
μακρὰν
τῆς
ὑπατικῆς
ἐξουσίας |
[6, 68] |
πόλιν·
ἔσται
δὲ
τοῦτο
φανερὸν
|
οὐκ |
εἰς
μακράν·
τούτοις
μὲν
ταχεῖαν
|
[6, 74] |
ἐπειδὴ
τυραννικώτερον
ἐχρῶντο
ταῖς
ἐξουσίαις
|
οὐκ |
εἰς
τὸν
δῆμον
πλημμελοῦντες,
ἀλλ´ |
[6, 30] |
ὑπὸ
τοῦ
συνεδρίου
εἰς
αὐθάδειαν
|
οὐκ
|
εἰωθυῖαν
Ῥωμαίοις
ἐτράπετο·
καλέσας
γὰρ |
[6, 25] |
συνάρασθαι
τοῦ
πολέμου,
δύναμιν
ἔχων
|
οὐκ |
ἐκ
καταλόγου
προσηναγκασμένην,
ἀλλ´
ἑκούσιον, |
[6, 42] |
δ´
ὧν
καὶ
ἐκ
φιλονεικίας
|
οὐκ |
ἐκλιπόντων
τὰς
ἄκρας
ἁλώσεις.
~Οὐαλέριος |
[6, 72] |
καταπέπληχθε
αὐτοὺς
καὶ
σιωπᾶτε,
ἀλλ´
|
οὐκ |
ἐλεύθερα
φρονεῖτε
καὶ
διαρρήξαντες
ἤδη |
[6, 87] |
τὸ
δύνασθαι
τὰ
πονηρὰ
δρᾶν,
|
οὐκ |
ἐλλείψειν
τοῖς
πονηροῖς
τὸ
βούλεσθαι. |
[6, 44] |
ἤδη
ἀναγκαῖος
γίγνεταί
μοι,
ὅτι
|
οὐκ |
ἐμοὶ
συνδοκοῦντα
πεπόνθατε,
ἀλλ´
ὁμοίως |
[6, 47] |
τὸ
δ´
ἀξίωμα
τῆς
βουλῆς
|
οὐκ |
ἐν
τῷδε
μάλιστα
ἐλαττώσεσθαι
ἀπέφαινον, |
[6, 48] |
μέτριον
καὶ
δυνατὸν
τῶν
αἰτημάτων,
|
οὐκ |
ἐναντιώσεσθαι
σφίσι
τὴν
βουλήν.
νῦν |
[6, 76] |
ὄντα
τῆς
τιμῆς
ταύτης
τυχεῖν,
|
οὐκ |
ἐξ
ἄλλου
τινὸς
προσθέντες
αὐτῷ |
[6, 72] |
τοῦ
Οὐαλερίου
παρελθὼν
ὁ
Σικίννιος
|
οὐκ |
ἐξ
ἑνὸς
ἔφη
δεῖν
λόγου |
[6, 53] |
πόθος,
ἀναγκαῖος
ὢν
ἅπασι
καὶ
|
οὐκ
|
ἐξαιρετός·
ὁ
δ´
ἐπίκλητός
γε |
[6, 58] |
τὸν
ἐκ
τῶν
πολέμων
θρίαμβον
|
οὐκ |
ἐξεγένετο
αὐτοῖς
εὑρέσθαι
παρὰ
τῆς |
[6, 81] |
στερρὸς
οὕτω
τὴν
διάνοιαν,
ὃς
|
οὐκ |
ἐξεχεῖτο
τοῖς
δάκρυσι
καὶ
ἀνεκλαίετο |
[6, 61] |
τ´
ἀνάγκης
κρατηθέντες
καὶ
ὡς
|
οὐκ |
ἐξὸν
ἄλλο
τι
δρᾶν
νῦν |
[6, 78] |
ἀκούομεν,
οὐ
τιμάς,
οὐκ
ἀρχάς,
|
οὐκ |
ἐπανόρθωσιν
ἀπορίας,
οὐκ
ἄλλο
ἁπλῶς |
[6, 88] |
βαλεῖν,
τῇ
πολιτείᾳ
προλέγων.
ἀλλ´
|
οὐκ |
ἔπειθε
τοὺς
πολλοὺς
ὡρμηκότας,
ὥσπερ |
[6, 81] |
ἅπασι
δὲ
τοῖς
ἀκούουσι
κεχαρισμένους,
|
οὐκ |
ἔπειθεν,
ἀλλὰ
θροῦς
ἦν
ἐφ´ |
[6, 54] |
τοῦ
λειπομένου
καὶ
ἡ
φύσις
|
οὐκ |
ἐπὶ
πολὺ
διαρκής·
οὔτε
πολιτικῆς
|
[6, 28] |
μάλιστα
δὲ
παίδων
ἔτι
νηπίων
|
οὐκ |
ἐπὶ
τοιαύταις
ἐλπίσιν
ἀνατραφέντων
οἰκτεῖραι |
[6, 72] |
οἱ
γὰρ
ὑπερήφανοι
καὶ
βαρεῖς
|
οὐκ |
ἐπιτάττοντες
ὑμῖν
ὡς
πρότερον
ἥκουσιν |
[6, 61] |
παράλογον
τῆς
γνώμης
τεθαύμακα,
ὅτι
|
οὐκ |
ἐπιτρέψαντες
αὐτῷ,
ὅτε
οὔπω
φανερὸς |
[6, 65] |
αὐτοκράτορας
αὑτοὺς
ποιήσουσι
τῶν
διαλύσεων,
|
οὐκ |
ἐπιτρέψειν
αὐτοῖς
ἔλεγον,
ἀλλ´
ἐναντιώσεσθαι |
[6, 53] |
ἀξιώσειε
μεταλαμβάνειν.
οὐκοῦν
εἰ
μὲν
|
οὐκ |
ἐπιτρέψομεν
ἕκαστα
τῶν
αἰτουμένων,
ἐχθροῖς
|
[6, 55] |
μετρίως
ἐνουθετήσατε
καὶ
πολιτικῶς;
καὶ
|
οὐκ |
ἔσθ´
ὅπως
ἢ
κινδυνός
τις |
[6, 38] |
τῷ
κοινῷ
φρονεῖν·
ἄλλη
γὰρ
|
οὐκ |
ἔσται
τηλικούτου
κακοῦ
λύσις.
~Ταῦτ´ |
[6, 56] |
καὶ
ἀπειλεῖ,
καὶ
εἰκάσαι
ῥᾴδιον
|
οὐκ |
ἔστιν
ὅ
τι
βούλεται.
πρὸς |
[6, 56] |
τι,
ὧν
ἀπειλεῖ,
τεκμαιρόμενος,
ὅτι
|
οὐκ |
ἔστιν
ὅμοια
τοῖς
λόγοις
αὐτοῦ |
[6, 50] |
ἀπὸ
τῆς
τύχης
πολλοὶ
τῶν
|
οὐκ |
εὖ
διανοουμένων
πρὸς
ὑμᾶς,
ἀνεπτέρωνται |
[6, 79] |
τοιαύταις
δὴ
τύχαις
καὶ
συμφοραῖς
|
οὐκ
|
εὐκταίαις
μήτε
ὑμεῖς,
ὦ
πατρίκιοι, |
[6, 56] |
βίου
τε
τοῦ
καθ´
ἡμέραν
|
οὐκ |
εὐπορεῖ.
τίνος
οὖν
χάριν,
εἴ |
[6, 77] |
ἐπανίσταντο
καὶ
τοὺς
ἄλλους
παρεκάλουν,
|
οὐκ |
ἐφ´
ἡμᾶς
ἠναγκάσθητε
καταφυγεῖν
τοὺς |
[6, 74] |
ὑπ´
ἐκείνων
ἐκ
πολλοῦ
συναχθείσαις,
|
οὐκ |
ἔχοντες
ἀξιόμαχον
χεῖρα
καὶ
διὰ |
[6, 50] |
ἀπελαυνομένην
καὶ
θεράποντας
αὐτομολοῦντας
καὶ
|
οὐκ |
ἔχοντες,
ὅ
τι
χρησόμεθα
τοῖς |
[6, 26] |
ὅθεν
διαλύσαιμί
μου
τὸ
χρέος
|
οὐκ |
ἔχων,
ἀπήχθην
δοῦλος
ὑπὸ
τοῦ |
[6, 19] |
καὶ
βαρύτης·
τῇ
τύχῃ
δ´
|
οὐκ |
ἐῶν
τι
πιστεύειν
πολλάκις
αὐτῆς |
[6, 62] |
ἐν
ἑκάστῃ
πόλει
τὸν
οἰκεῖον
|
οὐκ
|
ἐῶντες
παρακινεῖν
ὄχλον,
τοῦτον
εἰσδέξονται |
[6, 2] |
διεφθαρμένων,
τῶν
δὲ
δημοτικῶν,
ὅσοις
|
οὐκ |
ἦν
βουλομένοις
ὁ
πόλεμος,
ἀπελαυνομένων |
[6, 96] |
καὶ
λαμπροτάτῃ
ταφῇ.
οὐσία
γὰρ
|
οὐκ |
ἦν
τῷ
ἀνδρὶ
εἰς
μεγαλοπρέπειαν |
[6, 2] |
τοὺς
Ῥωμαίους
αὐτομολεῖν·
κωλύειν
γὰρ
|
οὐκ |
ἠξίουν
οἱ
δι´
ἑαυτῶν
πεποιημένοι |
[6, 74] |
καὶ
πάντας
ὑπερβαλέσθαι
πλούτῳ
βασιλεῖς,
|
οὐκ |
ἠξίωσαν,
ἀλλὰ
φέροντες
εἰς
μέσον |
[6, 91] |
μοῖραν
καὶ
Λατίνων
τι
συμμαχικὸν
|
οὐκ |
ὀλίγον.
κρίνας
δὲ
Οὐολούσκοις
ἐπιχειρεῖν |
[6, 80] |
ἐκλειπομένην.
ὑπάρχει
τε
ἡμῖν
δύναμις
|
οὐκ |
ὀλίγῳ
πλείων
μόνον
τῆς
ἐκείνοις |
[6, 71] |
πάντων
τῶν
ἐν
ταύτῃ
καλῶν,
|
οὐκ |
ὂν
αὐτοῖς
πάτριον
οὐδενὶ
τῶν |
[6, 81] |
χάριτι,
καὶ
ὡς
τὴν
βουλὴν
|
οὐκ |
ὀρθῶς
δι´
ὀργῆς
ἐχόντων
ἐπὶ |
[6, 63] |
ἄλλης
ἐπιδέῃ
βοηθείας,
ὡς
ταύτης
|
οὐκ |
οὔσης
ἱκανῆς,
τούς
τ´
ἐκ |
[6, 16] |
αὐτοφώρῳ
κατασκόπους,
ὁ
δὲ
Ποστόμιος
|
οὐκ |
ᾤετο
δεῖν
ὁμοίους
γενέσθαι
τοῖς |