Livre, Chap. |
[6, 56] |
δεῖ
καταλύσασθαι
τὴν
στάσιν,
εἴποι
|
τις |
ἄν,
οὐχ
ἧττον
ἡμεῖς
ἐγνώκαμεν |
[6, 38] |
ἀπὸ
χρεοκοπίας
ἄρχεται.
καὶ
εἴτε
|
τις |
ἀπὸ
τοῦ
φρονίμου
εἴτε
διὰ |
[6, 32] |
οἱ
Ῥωμαῖοι
δικαιοῦμεν
ὅσα
κτᾶταί
|
τις |
ἀρετῇ
πολεμίους
ἀφελόμενος,
ταῦτα
τοῖς |
[6, 72] |
καὶ
ἐν
ᾧ
τὸ
ἴδιόν
|
τις |
ἀσφαλὲς
ἀποσκοπεῖ
τὸ
μετὰ
πάντων |
[6, 89] |
οὔσας
φράτρας,
ἢ
ὅπως
βούλεταί
|
τις |
αὐτὰς
προσαγορεύειν,
ἃς
ἐκεῖνοι
καλοῦσι |
[6, 58] |
στάσιν,
εἰ
δὲ
μὴ
διδοίη
|
τις |
αὐτοῖς,
ἃ
βούλονται,
δέχεσθαι
τὰ |
[6, 65] |
πρόσω
χειροκρασίας
ἐλευσόμενον,
εἰ
μή
|
τις
|
αὐτοῖς
εἴξειεν,
εἰς
δάκρυα
καὶ |
[6, 62] |
γε
γνώμης
ἁμάρτοιμι
καὶ
παραδέξαιτό
|
τις |
αὐτοὺς
πόλις,
ἐνταῦθα
δὴ
διαγινώσκοινθ´ |
[6, 53] |
ἀξιώσειε
κινδυνεύειν
ἀγαθοῦ,
εἰ
μή
|
τις |
αὐτῷ
γῆς
τε
ὑπόσχοιτο
μέρη |
[6, 58] |
βουλομένοις
ἐξεγένετο,
ἀλλὰ
καὶ
προσαπήλαυσέ
|
τις
|
αὐτῶν
ὕβρεως
καὶ
ἀτιμίας
διὰ |
[6, 55] |
οὐκ
ἔσθ´
ὅπως
ἢ
κινδυνός
|
τις |
διὰ
ταῦτα
κατέλαβε
τὴν
πόλιν |
[6, 86] |
λιμῷ;
οὐκ
ἂν
ἔχοι
ἄλλως
|
τις |
εἰπεῖν.
τὸν
αὐτὸν
δὴ
τρόπον |
[6, 53] |
οὐδεμίαν
συνεστῶσαν
οὔτ´,
εἰ
φανείη
|
τις |
ἐκ
τοῦ
ἀδοκήτου,
παραινέσαιμ´
ἂν |
[6, 24] |
οὐ
τὸν
ἐλάχιστον
ἥξομεν,
εἴ
|
τις |
ἐκθεραπεύσας
αὐτὸν
ἐξουσίαν
κρείττονα
τῶν |
[6, 31] |
ἀκαταστασίαις
τῆς
πόλεως
οὔσης
ἐκεχειρία
|
τις |
ἐν
τῷ
διὰ
μέσου
γενομένη |
[6, 70] |
οὖσι
τοῖς
πρεσβευταῖς.
ἦν
δέ
|
τις |
ἐν
τῷ
στρατοπέδῳ
πάνυ
ταραχώδης |
[6, 56] |
εὐπορεῖ.
τίνος
οὖν
χάριν,
εἴ
|
τις
|
ἔροιτό
με,
τὰς
προκλήσεις
οὐ |
[6, 64] |
αὐτῶν
ψηφίσησθε.
τί
οὖν,
εἴ
|
τις |
ἔροιτό
με,
{τι}
πράττειν
ὑμῖν |
[6, 28] |
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
ἀπόροις
ἐπικουρία
|
τις |
ἔσται
πολιτική,
καὶ
τοῖς
συμβάλλουσι |
[6, 86] |
σώζει
σωζομένη,
καὶ
ἔστιν
ὡσεί
|
τις |
ἑστίασις
κοινὴ
τὸ
πρόσφορον
ἁπάντων |
[6, 3] |
Κορβιῶνα
καλούμενον,
ἐν
ᾧ
φρουρά
|
τις |
ἦν
Ῥωμαίων
ἐνοικουροῦσα
ὀλίγη·
ἣν |
[6, 47] |
ἀμφοῖν
τυγχάνειν,
εἰ
δ´
ἐξείργοιτό
|
τις |
θατέρου,
τὰ
σωτήρια
τῶν
εὐπρεπεστέρων |
[6, 92] |
καλυπτῆρσι,
καὶ
καθ´
ὅσον
ἑκάστῳ
|
τις |
ἰσχὺς
καὶ
δύναμις
ἦν
προθύμως |
[6, 25] |
τοῦτ´
οὐ
λύσις,
ἀναβολὴ
δέ
|
τις |
καὶ
παρασκευῆς
ἀφορμὴ
τοῖς
φθασθεῖσι
|
[6, 82] |
δὲ
τῆς
ἐλευθερίας
ἔνεστιν
ὑμῖν
|
τις |
πόθος,
μὴ
ἀνέχεσθε
αὐτῶν.
ὑμεῖς |
[6, 89] |
μηδ´
ἀποκτείνειν
κελευέτω.
ἐὰν
δέ
|
τις |
τῶν
ἀπηγορευμένων
τι
ποιήσῃ,
ἐξάγιστος |
[6, 85] |
ἐπεχείρει,
ταῦτα
ἱκανά.
εἰ
δέ
|
τις |
ὑμῖν
φθόνος
οὐ
δίκαιος
ἐγκάθηται |
[6, 8] |
ἔχων;
θαυμάσαιμι
δ´
ἄν,
εἴ
|
τις |
ὑμῶν
τὸ
μὲν
τῶν
πολεμίων |
[6, 13] |
ἔμαθον·
ἐξ
ὧν
τεκμήραιτ´
ἄν
|
τις, |
ὡς
θεοφιλεῖς
ἦσαν
οἱ
τότε |