Livre, Chap. |
[6, 5] |
ἐλπίσαντι,
τότ´
ἐφάνη
χωρεῖν
ἐπὶ
|
τὸν |
ἀγῶνα.
ἑάλωσαν
γάρ
τινες
ὑπὸ |
[6, 14] |
τῆς
τροπῆς
ἅπαντα
τὰ
περὶ
|
τὸν
|
ἀγῶνα
ἔμαθον,
ἐσκόπουν
μετὰ
τῶν |
[6, 6] |
ἄνδρας
ἀγαθοὺς
γενέσθαι
περὶ
τόνδε
|
τὸν |
ἀγῶνα·
ἐπισταμένους,
ὅτι
τῆς
παρὰ |
[6, 15] |
τὸν
χάρακα
καὶ
τὰ
πρὸς
|
τὸν |
ἀγῶνα
εὐτρεπίζεσθαι,
πέμποντας
δὲ
πρὸς |
[6, 9] |
προεγνωκότες
ἴτε
προθύμως
ἅπαντες
ἐπὶ
|
τὸν |
ἀγῶνα,
λαβόντες
καλὰς
ἐλπίδας
ἔργων |
[6, 15] |
ἀποφαίνουσι
τὸ
πρόχειρον
τῆς
ἐπὶ
|
τὸν |
ἀγῶνα
ὁρμῆς,
αἰσχρὸν
δὲ
τὸ |
[6, 25] |
καὶ
ἔτι
μᾶλλον
τῆς
εἰς
|
τὸν
|
ἀγῶνα
προθυμίας·
ἕτοιμοι
γὰρ
ἦσαν |
[6, 2] |
σὺν
πολλῇ
προθυμίᾳ
χωροῦν
ἐπὶ
|
τὸν |
ἀγῶνα·
τοῦ
δὲ
Λατίνων
τὸ |
[6, 89] |
νόμῳ
καὶ
αὐτοὺς
καὶ
ἐγγόνους
|
τὸν
|
ἀεὶ
χρόνον,
ἀρά
τε
τῷ |
[6, 83] |
λέγεται
μῦθόν
τινα
εἰπεῖν
εἰς
|
τὸν |
Αἰσώπειον
τρόπον
συμπλάσας
πολλὴν
ὁμοιότητα
|
[6, 37] |
πολέμοις
ἀγαθοὺς
γενομένους,
ἀλλὰ
καὶ
|
τὸν |
ἄλλον
ἅπαντα
δῆμον
ἐλεύθερον
τῶν |
[6, 46] |
τῆς
πόλεως.
οἱ
μέντοι
ἀποστάται
|
τὸν |
ἀναγκαῖον
ἐπισιτισμὸν
ἐκ
τῶν
πλησίον |
[6, 94] |
δὲ
στρατιῶται
καὶ
πρότερον
ἀγάμενοι
|
τὸν |
ἄνδρα
τῆς
γενναιότητος,
ἔτι
μᾶλλον |
[6, 76] |
τοῦ
κοινοῦ
ποιήσασθαι,
αὐτὸν
δὲ
|
τὸν |
ἄνδρα
τουτονὶ
τὸν
βέλτιστον,
ᾧ |
[6, 80] |
ἡμεῖς
δὲ
τὸν
ἄπολιν
καὶ
|
τὸν |
ἀνέστιον
ἐκλείποντες
βίον,
οὔτε
θεοῖς
|
[6, 91] |
δὲ
κατέστη
τὰ
πράγματα
καὶ
|
τὸν
|
ἀπ´
ἀρχῆς
κόσμον
ἐκομίσατο
ἡ |
[6, 87] |
χάριν
ἔχειν
ἀξιῶν·
δεδοικέναι
μέντοι
|
τὸν |
ἅπαντα
χρόνον
φάσκων
καὶ
τοὺς
|
[6, 16] |
πρεσβευτῶν
ἀνῃρῆσθαι
σώματα
σκηπτομένοις
παρὰ
|
τὸν |
ἁπάντων
νόμον,
μήτε
τοῖς
ἄλλοις |
[6, 48] |
ὑπάρξειν
τῶν
ἡμαρτημένων,
καὶ
εἰς
|
τὸν |
ἀπὸ
τοῦδε
χρόνον
ἀμνηστίαν·
ἐὰν
|
[6, 80] |
ὑπερεῖδον
τῆς
πατρῴας·
ἡμεῖς
δὲ
|
τὸν
|
ἄπολιν
καὶ
τὸν
ἀνέστιον
ἐκλείποντες |
[6, 39] |
γνώμῃ
χρησάμενοι
τῶν
πλείστων
οἰομένων
|
τὸν |
Ἄππιον
ἀποδειχθήσεσθαι
δικτάτορα,
ὡς
μόνον |
[6, 29] |
στρατηλάτου
χάριτι,
οἱ
δὲ
πλεῖστοι
|
τὸν |
Ἄππιον
καὶ
τοὺς
ἐν
τῇ
|
[6, 68] |
τέως
καθῆκεν
ὁ
λόγος
εἰς
|
τὸν |
Ἄππιον.
ὁ
δ´
ἀναστάς,
Ὁρῶ |
[6, 32] |
παραδιδόναι.
πόλεμον
δ´
οὐ
δέδιμεν
|
τὸν |
Ἀρούγκων
οὔτε
πρῶτον
οὔτε
δεινότατον |
[6, 2] |
πράγμασιν
ἐφειμένης
ἅπαντα
διοικεῖν
κατὰ
|
τὸν |
αὑτῆς
λογισμὸν
ἀνυπευθύνου
ἀρχῆς,
δικτάτωρ |
[6, 86] |
ἂν
ἔχοι
ἄλλως
τις
εἰπεῖν.
|
τὸν |
αὐτὸν
δὴ
τρόπον
ὑπολάβετε
καὶ |
[6, 57] |
ὄκνου
τὰ
δόξαντα,
δεύτερον
ἐκάλει
|
τὸν |
αὐτὸν
τρόπον
ἐξ
ὀνόματος,
ἀξιῶν |
[6, 13] |
μάχης,
ἐν
τῇ
Ῥωμαίων
ἀγορᾷ
|
τὸν |
αὐτὸν
τρόπον
ὀφθῆναι
δύο
νεανίσκοι |
[6, 2] |
δ´
αὐτὸς
ἑαυτῷ
προσείλετο
κατὰ
|
τὸν |
αὐτὸν
τρόπον
τῷ
προτέρῳ
δικτάτορι |
[6, 62] |
μὴ
τύχῃ,
τὰ
ὅπλα
λαβὼν
|
τὸν |
αὐτὸν
τρόπον
ὑμῖν
σοβαρῶς
ἐπιθήσεται. |
[6, 20] |
πλῆθος
ὅσον
ἦν
ἀναμνήσας,
ἠξίου
|
τὸν |
αὐτὸν
τρόπον
χρήσεσθαι
καὶ
τούτοις, |
[6, 11] |
οὔτε
τῶν
δυνατῶν
αὐτὸν
εἰσάγουσι
|
τὸν |
βασιλέα
Ταρκύνιον
ἀγωνιζόμενον
ἀφ´
ἵππου |
[6, 76] |
αὐτὸν
δὲ
τὸν
ἄνδρα
τουτονὶ
|
τὸν |
βέλτιστον,
ᾧ
κατεχρήσασθε
πρὸς
τὸν |
[6, 21] |
τινὰς
πόλεις
σκεδασθέντες
ἐπὶ
ξένης
|
τὸν |
βίον
κατέστρεψαν.
~Ῥωμαίοις
δὲ
καταλυσαμένοις |
[6, 96] |
ὑπατικῶν
εἷς
Μενήνιος
Ἀγρίππας
ἐτελεύτησε
|
τὸν |
βίον,
ὁ
νικήσας
Σαβίνους
καὶ |
[6, 29] |
πρὸς
μηδὲν
συμβόλαιον
μήτε
κωλύειν
|
τὸν |
βουλόμενον
τῆς
στρατείας
κοινωνεῖν.
ὅσοι |
[6, 88] |
μὲν
ἡμίσεις
ἅμα
τοῖς
περὶ
|
τὸν |
Βροῦτον
εἰς
τὴν
πόλιν
ὑπέστρεψαν, |
[6, 89] |
ἡμέρᾳ
παρῆσαν
μὲν
οἱ
περὶ
|
τὸν |
Βροῦτον
πεποιημένοι
τὰς
πρὸς
τὴν |
[6, 11] |
ὁ
δὲ
Μαμίλιος
μέσον
περονήσας
|
τὸν |
δεξιὸν
ἐκείνου
βραχίονα·
καὶ
πίπτουσιν |
[6, 11] |
αὑτοὺς
ἐξωθοῦσι
μέρος,
τρωθέντος
ὑσσῷ
|
τὸν |
δεξιὸν
ὦμον
θατέρου
τῶν
Ταρκυνίου |
[6, 58] |
ἐπὶ
τοῖς
αὐτοῖς
εἴκαζε
συμβήσεσθαι
|
τὸν |
δῆμον
ἀπαλλαγὴν
μόνον
τῶν
χρεῶν |
[6, 28] |
εὐνοίας,
ἣν
ἔχων
διετέλει
πρὸς
|
τὸν |
δῆμον,
ἀπελογεῖτο,
καὶ
ἠξίου
συνάρασθαι
|
[6, 43] |
ἀπὸ
τῆς
νίκης
καταγαγὼν
ἀπέλυσε
|
τὸν |
δῆμον
ἀπὸ
τῆς
στρατείας,
οὔπω |
[6, 58] |
ἐδίδου
μεταφέρειν
τὰς
κρίσεις
ἐπὶ
|
τὸν |
δῆμον
ἀπὸ
τῶν
πατρικίων
καὶ |
[6, 49] |
καὶ
μηδεὶς
ἔμελλε
ταῖς
πρὸς
|
τὸν
|
δῆμον
διαλλαγαῖς
ἐμποδὼν
ἔσεσθαι,
ἐφ´ |
[6, 95] |
βουλὴ
χαριστηρίους
ἐπὶ
ταῖς
πρὸς
|
τὸν |
δῆμον
διαλλαγαῖς,
προσθεῖσα
μίαν
ἡμέραν |
[6, 43] |
ἐκ
τοῦ
βουλευτηρίου·
καὶ
συγκαλέσας
|
τὸν
|
δῆμον
εἰς
ἐκκλησίαν,
ἔλεξε·
Πολλὴν |
[6, 40] |
τοῦ
συνυπατεύσαντος
Ἀππίῳ
Σερουιλίου,
παρήγγειλε
|
τὸν |
δῆμον
εἰς
ἐκκλησίαν
παρεῖναι.
συνελθόντος |
[6, 28] |
τῇ
πατρίδι.
ὁ
δὲ
συγκαλέσας
|
τὸν |
δῆμον
εἰς
τὴν
ἀγορὰν
τοῦ |
[6, 57] |
πᾶσαν
εἰσφέρεσθαι
προθυμίαν,
ὅπως
κατάξουσι
|
τὸν |
δῆμον
εἰς
τὴν
πατρίδα,
ἐπειδὴ
|
[6, 70] |
μὲν
Σικίννιος
συγκαλέσας
εἰς
ἐκκλησίαν
|
τὸν |
δῆμον
ἐκέλευσε
τοὺς
πρεσβευτὰς
ὑπὲρ |
[6, 30] |
ἐτράπετο·
καλέσας
γὰρ
εἰς
ἐκκλησίαν
|
τὸν |
δῆμον
ἐν
τῷ
πρὸ
τῆς |
[6, 26] |
χειρῶν
νόμῳ
διασπαραττομένου.
τοσαύτη
λύττα
|
τὸν |
δῆμον
ἐν
τῷ
τότε
καιρῷ |
[6, 67] |
ἐκκλησίας
ἐπιτελεῖν,
πρῶτον
μὲν
ἐπῄνεσαν
|
τὸν |
δῆμον
ἐπὶ
τῇ
σπουδῇ
καὶ |
[6, 66] |
εἰρήνης
βουλευόμεθα,
ὥστε
πολλὴ
ἀνάγκη
|
τὸν |
δῆμον
ἐπικυρῶσαι
τὰς
ἡμετέρας
γνώμας |
[6, 38] |
ἀντιπράττοντός
μοι
τοῦ
συνυπάτου
καὶ
|
τὸν |
δῆμον
ἐπισείοντος
ἀντέσχον
καὶ
διέμεινα |
[6, 76] |
οὑτοσὶ
Σερουίλιος
ὑπατεύων
τότε
πρὸς
|
τὸν
|
δῆμον
ἐποιήσατο,
οὐθὲν
μὲν
ἐμνησικακήσαμεν |
[6, 56] |
λέγειν.
ὁρᾷς
γάρ,
ὅση
περὶ
|
τὸν
|
δῆμόν
ἐστιν
αὐθάδεια,
ὃς
οὔτε |
[6, 68] |
ὑμῖν
ὀλίγου
δεῖν
πᾶσι
κατάγειν
|
τὸν
|
δῆμον,
ἐφ´
οἷς
ἂν
αὐτὸς |
[6, 66] |
καταλύσασθαι·
τούτων
δὲ
τῶν
τριῶν
|
τὸν |
δῆμον
ἔχειν
τὴν
ἐξουσίαν
ψῆφον |
[6, 44] |
οὐ
γέγονεν
ὑμῖν
ἐπιτελῆ,
πρὸς
|
τὸν |
δῆμον
ὁ
λόγος
ἤδη
ἀναγκαῖος |
[6, 87] |
λέγειν
τὴν
ἀσφάλειαν,
ἧς
ἔτι
|
τὸν |
δῆμον
οἴεται
δεῖσθαι,
Συγχωρήσατε,
φησίν, |
[6, 43] |
πάσχοι
διαβεβλημένος
ὑπ´
αὐτῶν
πρὸς
|
τὸν |
δῆμον
ὀνειδίσας,
τήν
τε
μέλλουσαν |
[6, 56] |
νῦν
πράττειν,
ἀκούσατέ
μου.
ἐγὼ
|
τὸν |
δῆμον
οὔτ´
ἀδιαλλάκτως
οἴομαι
πρὸς |
[6, 74] |
ἐχρῶντο
ταῖς
ἐξουσίαις
οὐκ
εἰς
|
τὸν |
δῆμον
πλημμελοῦντες,
ἀλλ´
εἰς
ὑμᾶς, |
[6, 13] |
θυσίαν
ἐπιτελουμένη
πομπὴ
τῶν
ἐχόντων
|
τὸν |
δημόσιον
ἵππον,
οἳ
κατὰ
φυλάς |
[6, 35] |
πόνου
τὸ
κράτος·
ὅ,
μὰ
|
τὸν |
Δία
καὶ
τοὺς
ἄλλους
θεούς, |
[6, 16] |
ὑπ´
αὐτῶν
πρέσβεις
ἀφικόμενοι
πρὸς
|
τὸν |
δικτάτορα
καὶ
παραχθέντες
ἐπὶ
τὴν |
[6, 92] |
πεμφθέντες
ἐν
ὁδῷ
ἤδη,
μερίσας
|
τὸν |
ἑαυτοῦ
στρατὸν
τῷ
μὲν
ἡμίσει
|
[6, 30] |
ὕστερον
ἡμέραις
τοῦ
συνυπάτου
καὶ
|
τὸν |
εἰωθότα
δίδοσθαι
θρίαμβον
ἀπὸ
τῆς |
[6, 43] |
νοῦν
χωρήσαντος
αὐτῷ
τοῦ
πολέμου
|
τὸν |
εἰωθότα
θρίαμβον
ἀπὸ
τῆς
νίκης |
[6, 9] |
μακάριοι
μέν,
οἷς
ἂν
ἐκγένηται
|
τὸν |
ἐκ
τοῦδε
τοῦ
πολέμου
θρίαμβον |
[6, 58] |
ἦσαν
κύριοι,
ὅπου
γε
καὶ
|
τὸν |
ἐκ
τῶν
πολέμων
θρίαμβον
οὐκ |
[6, 63] |
μηδέν.
~Ὧν
μὲν
δὴ
χάριν
|
τὸν |
ἐκ
τῶν
φυγάδων
πόλεμον
οὐκ |
[6, 1] |
οἱ
δὲ
καὶ
βασιλέα
Ταρκύνιον
|
τὸν |
ἐκπεσόντα
τῆς
ἀρχῆς·
τὴν
δὲ |
[6, 24] |
ἔπειτα
δ´
εἰς
κίνδυνον
οὐ
|
τὸν |
ἐλάχιστον
ἥξομεν,
εἴ
τις
ἐκθεραπεύσας |
[6, 21] |
ὅτι
συγγενεῖς
εἰσι
καὶ
ἐπὶ
|
τὸν |
ἔλεον
τῶν
ἀδικουμένων
καταπεφεύγασιν,
ἀλλὰ |
[6, 20] |
καταμαθεῖν,
ὅτι
διὰ
τὸν
φθόνον
|
τὸν
|
ἔμφυτόν
τε
καὶ
ἀναφαίρετον,
ὃν |
[6, 24] |
καὶ
τὰ
δικαστήρια
καθίζειν,
καὶ
|
τὸν |
ἐν
τῇ
πόλει
μένοντα
τῶν |
[6, 72] |
τοὺς
εὖ
βουλευομένους,
ἀλλ´
ὑποτίθεσθαι
|
τὸν
|
ἐναντίον
αὑτοῖς
λόγον,
ἄλλως
τε |
[6, 23] |
εἶδον
ὀρθῶς,
ὅτι
δεῖ
περισπᾶν
|
τὸν
|
ἐντὸς
τείχους
θόρυβον
ἐπὶ
τοὺς |
[6, 83] |
τὴν
στάσιν
καὶ
καταστήσοντες
εἰς
|
τὸν |
ἐξ
ἀρχῆς
κόσμον
τὴν
πολιτείαν, |
[6, 96] |
βίον,
ὁ
νικήσας
Σαβίνους
καὶ
|
τὸν |
ἐξ
αὐτῶν
θρίαμβον
ἐπιφανέστατον
καταγαγών, |
[6, 27] |
δὲ
καὶ
κατ´
εὐχὴν
δεχόμενοι
|
τὸν
|
ἔξωθεν
πόλεμον,
ὡς
τῶν
παρόντων |
[6, 62] |
ἐῶντες
παρακινεῖν
ὄχλον,
τοῦτον
εἰσδέξονται
|
τὸν |
ἔπηλυν
καὶ
στασιαστὴν
εἰς
τὴν |
[6, 21] |
Καμπανίδα
Κύμην
ᾤχετο
πρὸς
Ἀριστόδημον
|
τὸν |
ἐπικληθέντα
Μαλακὸν
τυραννοῦντα
τότε
Κυμαίων· |
[6, 66] |
ἐκ
τοῦ
συνεδρίου·
εἰς
δὲ
|
τὸν |
ἐπιόντα
σύλλογον
ἥξετε
μετριώτεροι
γενόμενοι |
[6, 65] |
τε
φιλότιμον
αὐτῶν
ὑφορώμενοι
καὶ
|
τὸν |
ἐπιπολασμόν,
ὃν
ἐποιοῦντο
κατὰ
τῶν |
[6, 57] |
τῆς
τότε
γνώμης
ἀνδρῶν
ἀριστοκρατικῶν
|
τὸν |
ἐπιφανέστατον·
οἱ
δ´
ἀριστοκρατικοὶ
καὶ |
[6, 96] |
ἔκρινε
μὴ
κατ´
ἄνδρα
ἐρανισμῷ
|
τὸν |
ἐπιφανέστατον
Ῥωμαίων
περιιδεῖν
θαπτόμενον,
ἀλλ´ |
[6, 22] |
χειμῶνας
ἔγνω·
καὶ
πρὶν
ἐκπληρῶσαι
|
τὸν |
ἔσχατον
τῆς
αὐτοκράτορος
ἀρχῆς
χρόνον, |
[6, 12] |
περὶ
αὐτὸν
ἱππεῖς.
κελεύσας
δὲ
|
τὸν |
ἕτερον
πρεσβευτήν,
Τῖτον
Ἑρμήνιον,
ἴλην |
[6, 23] |
παρεσκευάζοντο
κατὰ
τοῦ
Οὐολούσκων
ἔθνους
|
τὸν |
ἕτερον
σφῶν
ἐξάγειν
στρατιάν,
τιμωρήσασθαί |
[6, 28] |
ἐνεπίμπλατο.
~Ταῦθ´
ὁρῶντες
οἱ
βουλευταὶ
|
τὸν |
ἕτερον
τῶν
ὑπάτων
Σερουίλιον,
ὃς |
[6, 50] |
καὶ
τοῦτον
οἴονται
σφίσι
παρεῖναι
|
τὸν |
εὐκταῖον
καιρόν,
ἐν
ᾧ
καταλύσουσιν |
[6, 33] |
τῶν
Ῥωμαίων
κρατίστους
γενέσθαι,
καὶ
|
τὸν |
ἡγεμόνα
αὐτῶν
Αὖλον
Ποστόμιον
Ἄλβον, |
[6, 15] |
ἕξοντας
τὸ
ἀσφαλές,
οἳ
δεξιώσονται
|
τὸν |
ἡγεμόνα
καὶ
φράσουσιν,
ὅτι
σύμμαχοι |
[6, 70] |
Βροῦτον
ἐπεκάλουν.
οὗτος
ὁ
ἀνὴρ
|
τὸν |
ἡγεμόνα
τοῦ
στρατοπέδου
Σικίννιον
διδάξας, |
[6, 12] |
καὶ
Μάρκου
τῶν
Ποπλικόλα
παίδων
|
τὸν |
θεῖον
ὑπερασπισάντων.
ἐκεῖνον
μὲν
οὖν |
[6, 26] |
ὅποι
βούλοιντο
ἀδεῶς
ἀπιέναι,
διέλυσε
|
τὸν |
θόρυβον.
~Τότε
μὲν
οὖν
ᾤχοντο |
[6, 30] |
βουλὴν
μὴ
δοῦναι
τῷ
ἀνδρὶ
|
τὸν |
θρίαμβον.
ὁ
δὲ
Σερουίλιος
ὑβρίσθαι |
[6, 2] |
ἄρχειν,
τῆς
δὲ
τρίτης
Αἰβούτιον
|
τὸν |
ἱππάρχην,
ἐπὶ
δὲ
τῆς
τετάρτης |
[6, 4] |
αὐτοῖς
τὸ
ἄπειρον
στρατηγίας,
πέμπει
|
τὸν |
ἱππάρχην
Τῖτον
Αἰβούτιον
ἄγοντα
τοὺς |
[6, 12] |
τῶν
πολεμίων
ἐγένετο
πρῶτος
εἰσελαύνει
|
τὸν
|
ἵππον
ἀφειμένων
τῶν
χαλινῶν.
ἀθρόας |
[6, 92] |
δὲ
Γάιος
Μάρκιος,
σώφρων
δὲ
|
τὸν |
καθ´
ἡμέραν
βίον
ἀνὴρ
καὶ
|
[6, 71] |
καὶ
μηλόβοτον.
εἰ
δὲ
παρήσετε
|
τὸν |
καιρὸν
τοῦτον,
εὔξεσθε
πολλάκις
ὅμοιον |
[6, 93] |
τοῖς
σφετέροις,
τεκμήριον
αὐτῆς
ἀποδεικνὺς
|
τὸν
|
καπνόν,
ὃς
ἀπὸ
τῶν
ἐμπρησθεισῶν |
[6, 29] |
ἀνειπεῖν,
ὅσοι
ἂν
Ῥωμαίων
ἐπὶ
|
τὸν |
κατ´
αὐτῶν
πόλεμον
ἐκστρατεύσωσι,
τὰς |
[6, 25] |
ἀφισταμένους.
ταῦτ´
ἐκείνοις
ἀποκριναμένη
ψηφίζεται
|
τὸν |
κατ´
Οὐολούσκων
πόλεμον.
~Ἔτι
δ´ |
[6, 12] |
τε
πρεσβευτὴς
Μάρκος
Οὐαλέριος,
ὁ
|
τὸν |
κατὰ
Σαβίνων
πρῶτος
καταγαγὼν
θρίαμβον |
[6, 26] |
αὐτῶν
ποιησομένης.
ταῦτ´
εἰπὼν
καὶ
|
τὸν |
κήρυκα
ἀνειπεῖν
κελεύσας
μηδένα
τῶν |
[6, 29] |
τὴν
πατρίδα.
~Ταῦτ´
εἰπὼν
ἐκέλευσε
|
τὸν |
κήρυκα
ἀνειπεῖν,
ὅσοι
ἂν
Ῥωμαίων |
[6, 28] |
γὰρ
τὰς
τύχας
αὐτοῖς
βραβεῦσαι
|
τὸν |
κλῆρον.
ὑπεσχῆσθαι
δ´
αὑτῷ
ἔφη |
[6, 61] |
γνώμης
ἐπιμένων
ἀποφαίνομαι,
μὴ
συγχεῖν
|
τὸν |
κόσμον
τῆς
πολιτείας,
μηδὲ
κινεῖν |
[6, 40] |
χρόνον
τε
οὐχ
ἑτέρωθί
που
|
τὸν
|
λειπόμενον
βιοτεύειν
μέλλομεν,
ἀλλ´
ἐν |
[6, 75] |
καὶ
ὅπως,
ἐάν
τι
παρατρέψω
|
τὸν |
λόγον
ἔξω
τοῦ
ἀληθοῦς,
ὥσπερ |
[6, 82] |
προπετείας
τῶν
βουλευμάτων
καθαψαμένου
παραλαβὼν
|
τὸν |
λόγον
ὁ
τοῦ
δήμου
προεστηκὼς |
[6, 48] |
εὐτύχημα·
τέλος
δὲ
τοῦτον
προσθέντων
|
τὸν |
λόγον,
ὡς
ἄμεινον
ἤδη
αὐτοὶ
|
[6, 58] |
τινος
ἴσως,
ἀφ´
ἧς
εἰς
|
τὸν |
λοιπὸν
χρόνον
ἀσφαλὴς
διατελέσει·
καταλελύσθαι |
[6, 18] |
συμμάχους
τε
καὶ
ὑπηκόους
ἅπαντα
|
τὸν |
λοιπὸν
χρόνον
ἐσομένους,
καὶ
πᾶν |
[6, 12] |
σφετέρων
ἦγεν
ἐπὶ
τοὺς
περὶ
|
τὸν |
Μαμίλιον
συνεστῶτας·
καὶ
συμπεσὼν
αὐτῷ |
[6, 93] |
τοῦτ´
ἤδη
κοινῶς
ἐχώρουν
ἡγεμόνα
|
τὸν
|
Μάρκιον
ἔχοντες
ἐπὶ
τοὺς
ἔτι |
[6, 93] |
φυγὴν
τραπέντων,
προσωτέρω
προχωροῦντες
εὑρίσκουσι
|
τὸν |
Μάρκιον
τραυμάτων
μεστὸν
καὶ
περὶ
|
[6, 93] |
κράτιστοι
δ´
αὐτῶν
οἱ
προασπίσαντες
|
τὸν |
Μάρκιον·
ὑπὲρ
ἅπαντας
δ´
αὐτὸς
|
[6, 67] |
πρῶτον
δὲ
τῶν
ἄλλων
ἐκάλουν
|
τὸν
|
Μενήνιον·
ὃς
ἀναστὰς
τοῖς
αὐτοῖς |
[6, 57] |
ὁ
πρεσβύτερος
τῶν
ὑπάτων
ἐπαινέσας
|
τὸν |
Μενήνιον
τῆς
γενναιότητος,
καὶ
τοὺς |
[6, 12] |
καὶ
αὐτὸς
ἐν
τῷ
σκυλεύειν
|
τὸν
|
νεκρὸν
πληγεὶς
ὑπό
τινος
ξίφει |
[6, 1] |
Ἐπὶ
τούτων
φασὶ
τῶν
ὑπάτων
|
τὸν |
νεὼν
καθιερωθῆναι
τῷ
Κρόνῳ
κατὰ |
[6, 94] |
ὁ
καταλειφθεὶς
ἐν
τῇ
Ῥώμῃ
|
τὸν |
νεὼν
τῆς
τε
Δήμητρος
καὶ |
[6, 89] |
δήμῳ
ἐξουσία
γένηται
καταπαῦσαι
τόνδε
|
τὸν |
νόμον,
ἀλλ´
εἰς
ἅπαντα
τὸν |
[6, 66] |
τῷ
πλήθει
παρεῖναι
κατὰ
τόνδε
|
τὸν |
νόμον
εἰς
τὴν
ἀγοράν,
ἐπειδὰν |
[6, 88] |
ἐπὶ
τοῦ
στρατοπέδου
διαγράψαι
παρακληθεὶς
|
τὸν |
νόμον
τοῖς
δημοτικοῖς
καθ´
ὃν |
[6, 43] |
ὡς
δ´
οὐ
προσεῖχεν
αὐτῷ
|
τὸν |
νοῦν,
ἀλλ´,
ὅπερ
πρότερον
ἠναντιοῦτο, |
[6, 62] |
οἱ
προὔχοντες
ἐν
ἑκάστῃ
πόλει
|
τὸν |
οἰκεῖον
οὐκ
ἐῶντες
παρακινεῖν
ὄχλον, |
[6, 7] |
πόλεως
καὶ
τὰ
κοινὰ
διοικοῦσι
|
τὸν |
οἴκτιστον
μόρον
ἀποθανεῖν
σὺν
αἰκίαις |
[6, 9] |
ἐχθρῶν
ἀνήκεστα,
γηραιούς
τε
πατέρας
|
τὸν |
ὀλίγον
ἔτι
χρόνον
ἥδιστον
βιῶναι
|
[6, 17] |
ἱππέων,
οἳ
προὔπεμψαν
αὐτοὺς
ἐπὶ
|
τὸν |
Οὐολούσκων
χάρακα.
ἐκβαλὼν
δὲ
τοὺς |
[6, 16] |
τῶν
λόγων,
ἣν
πλάττεσθε
πρὸς
|
τὸν |
παρόντα
καιρὸν
οὐδὲ
τὸ
προσποίημα |
[6, 28] |
καὶ
προπηλακισμοὺς
ἀνηλεεῖς·
ὅταν
δὲ
|
τὸν |
παρόντα
κίνδυνον
ἅπαντες
ὁμοίαις
προθυμίαις |
[6, 72] |
οἴεται
δ´
ἴσως
ἕκαστος
ὑμῶν
|
τὸν |
πλησίον
ὑπὲρ
τοῦ
κοινοῦ
λέξειν, |
[6, 22] |
καὶ
τὰς
ἀμφισβητήσεις,
ἃς
διὰ
|
τὸν |
πόλεμον
ἀνεβάλλοντο,
κρίνεσθαι
κατὰ
τοὺς |
[6, 22] |
σφίσι
μὴ
μόνον,
ἃ
διὰ
|
τὸν |
πόλεμον
ἀφῃρέθησαν
ὑπὸ
τῶν
ἐχθρῶν, |
[6, 17] |
ἔξωθεν
ἀγορᾶς
οὐκέτι
παρακομιζομένης
διὰ
|
τὸν |
πόλεμον.
διὰ
τοῦτο
τὸ
δέος |
[6, 3] |
σῖτος
καὶ
ὅσων
ἄλλων
εἰς
|
τὸν |
πόλεμον
ἐδέοντο.
ἐφ´
οἷς
πάνυ |
[6, 41] |
ὧν
πολλάκις
ἐκρατήσατε
μαχομένων,
οἱ
|
τὸν |
πόλεμον
ἐπάγοντες
ὑμῖν,
οὔτε
σώματα |
[6, 94] |
ἤδη
ὄντες,
καὶ
οἱ
παρασκευαζόμενοι
|
τὸν |
πόλεμον
ἐπέπαυντο.
οἷς
ἅπασιν
ὁ
|
[6, 91] |
ὀλίγου
χρόνου
πάντα
τὰ
εἰς
|
τὸν |
πόλεμον
ἐπιτήδεια
εὐτρεπῆ
ποιήσαντος.
τῶν |
[6, 92] |
ῥᾴδιον
ἁλῶναι
τά
τε
πρὸς
|
τὸν |
πόλεμον
ἐπιτήδεια
παρεσκευασμένα
τοῖς
ἔνδον |
[6, 25] |
οἱ
καιροὶ
παρεκάλουν,
ἐξῆλθεν
ἐπὶ
|
τὸν |
πόλεμον
ἔτι
τῶν
Οὐολούσκων
παρασκευαζομένων |
[6, 3] |
δ´
αὐτῷ
πάντα
τἀπιτήδεια
πρὸς
|
τὸν |
πόλεμον
ἧκον
ἀγγέλλοντες
οἱ
σκοποὶ |
[6, 9] |
γένος,
ἢν
τοῦτον
ἔτι
κατορθώσητε
|
τὸν |
πόλεμον.
ἵνα
δὲ
καὶ
τοῖς |
[6, 5] |
ἔχοντι
{προαιρέσεως{
ὡς}
ἀμαχητὶ
καταλύσεσθαι
|
τὸν |
πόλεμον
καὶ
παντὸς
μάλιστα
διὰ |
[6, 30] |
καὶ
διεξελθὼν
τὰ
πραχθέντα
κατὰ
|
τὸν |
πόλεμον
καὶ
τοῦ
συνάρχοντος
τὸν |
[6, 63] |
πόλεως
καὶ
τῇδε
μάλιστα
ὀρρωδοῦσι
|
τὸν |
πόλεμον,
μαθέτωσαν
οὐχ
ἱκανῶς
αὐτῆς |
[6, 42] |
διέτριψαν
μὲν
ἄχρι
τινὸς
διαφέροντες
|
τὸν |
πόλεμον·
οὐ
μέντοιγε
διασώσασθαι
ἀθῶον
|
[6, 29] |
καὶ
ὅπλων
καὶ
τῆς
εἰς
|
τὸν |
πόλεμον
παρασκευῆς
γέμοντα.
ἑάλω
δὲ |
[6, 13] |
ἐν
ᾗ
κατώρθωσαν
ἡμέρᾳ
τόνδε
|
τὸν |
πόλεμον·
ὑπὲρ
ἅπαντα
δὲ
ταῦτα |
[6, 25] |
ἐπιφανεστάτων
οἴκων
ἐπιλεξάμενος
ᾤχετο,
λελύσθαι
|
τὸν
|
πόλεμον
ὑπολαβών.
ἦν
δ´
ἄρα |
[6, 51] |
μέγα
φρονεῖν.
τί
οὖν
οἱ
|
τὸν |
πόλεμον
ὑπομένειν
εἰσηγούμενοι
ληροῦσι
καὶ |
[6, 2] |
Λατίνους
διελέλυντο,
παρασκευαὶ
δὲ
πρὸς
|
τὸν |
πόλεμον
ὑφ´
ἑκατέρων
ἐγίνοντο
μεγάλαι. |
[6, 29] |
καὶ
πολλῇ
προθυμίᾳ
πάντες
εἰς
|
τὸν |
πόλεμον
ὥρμηντο,
οἱ
μὲν
ἐλπίσιν |
[6, 12] |
ἐξεώθει
τῆς
στάσεως·
ὡς
δὲ
|
τὸν |
Ποστόμιον
ἐθεάσατο
σὺν
τοῖς
ἐπιλέκτοις |
[6, 30] |
τὸν
φθόνον
καὶ
τῆς
βουλῆς
|
τὸν |
προπηλακισμὸν
διηγησάμενος,
ἔφη
παρὰ
τῶν |
[6, 45] |
ἑτέρους
καὶ
περὶ
πάντων
ἄρχοντα
|
τὸν |
Σικίννιον
ἀποδείξαντες,
ὄρος
τι
καταλαμβάνονται |
[6, 70] |
χρὴ
πράττειν
ἢ
λέγειν,
ἔπεισε
|
τὸν |
Σικίννιον.
καὶ
μετὰ
τοῦτο
ὁ |
[6, 14] |
τοῖς
θεοῖς.
ἔτι
δ´
αὐτῷ
|
τὸν |
στέφανον
ἐπικειμένῳ
καὶ
τὰς
ὑπερπύρους |
[6, 23] |
ἢ
ἀνάγκῃ
τοὺς
πένητας
ἐπὶ
|
τὸν |
στρατιωτικὸν
ὅρκον
ἄγειν
καὶ
τὰς |
[6, 23] |
οἱ
δημοτικοὶ
καλούμενοι
πολλάκις
ἐπὶ
|
τὸν |
στρατιωτικὸν
ὅρκον,
οὐκέτι
τὴν
αὐτὴν |
[6, 17] |
εὐχὰς
αὐτοῖς
ἐποιήσατο
μέλλων
ἐξάγειν
|
τὸν |
στρατόν,
ἐὰν
εὐετηρία
γένηται
κατὰ |
[6, 94] |
συγκαλέσας
ὁ
Πόστουμος
εἰς
ἐκκλησίαν
|
τὸν |
στρατὸν
ἔπαινον
τοῦ
Μαρκίου
διεξῆλθε |
[6, 29] |
οὔθ´
ἡμέρας
οὔτε
νυκτὸς
ἀνακαλῶν
|
τὸν |
στρατόν,
ἵνα
μηδένα
χρόνον
οἱ |
[6, 67] |
καὶ
ἀγαθῶν.
~Ταῦτ´
εἰπόντες
διέλυσαν
|
τὸν |
σύλλογον·
ταῖς
δ´
ἑξῆς
ἡμέραις |
[6, 27] |
ὁ
μὲν
Ἄππιος
δημοκόπον
ἐκάλει
|
τὸν
|
συνάρχοντα
καὶ
τῆς
ἀπονοίας
τῶν |
[6, 66] |
ψηφίσαι
καὶ
πόλεμον
ἐξενεγκεῖν
ἢ
|
τὸν |
συνεστῶτα
καταλύσασθαι·
τούτων
δὲ
τῶν |
[6, 2] |
αὐτὸς
ἡγεῖτο
μοίρας,
ἑτέρας
δὲ
|
τὸν |
συνύπατον
Οὐεργίνιον
ἔταξεν
ἄρχειν,
τῆς |
[6, 23] |
τἀναντία
πράττοντες
ἀλλήλοις
παρὰ
πάντα
|
τὸν |
τῆς
ἀρχῆς
χρόνον
διετέλεσαν.
Σερουιλίῳ |
[6, 19] |
ἀλλήλων
ἀπολωλέναι·
πᾶσι
γὰρ
εἶναι
|
τὸν |
τῆς
ἐλευθερίας
πόθον
ἔμφυτον.
πολλῷ |
[6, 83] |
τὴν
ἐκκλησίαν,
ὥστε
μηθὲν
διαλλάξαι
|
τὸν |
τόπον
ἐρημίας.
ὁ
δὲ
τά |
[6, 82] |
μὲν
ὑμῖν
ἀπόχρη
δουλεύειν
ἅπαντα
|
τὸν |
τοῦ
βίου
χρόνον
δεδεμένοις
καὶ |
[6, 92] |
αὐτοὺς
τοῖς
κεκρατηκόσι.
τοῦτον
δὲ
|
τὸν |
τρόπον
ἁλούσης
τῆς
πόλεως
οἱ |
[6, 51] |
οὐδεὶς
γοῦν
ἐστιν
οὕτως
ὠμὸς
|
τὸν |
τρόπον,
ὃς
οὐκ
ἀνατρέπεται
τὴν |
[6, 83] |
ἔδοξεν
ἡμῖν
ποιῆσαι,
τοῦτον
ἐπανορθούμεθα
|
τὸν |
τρόπον·
περὶ
δὲ
τῶν
ὕστερον
|
[6, 17] |
τούτων
κατασκευάς.
Ῥωμαῖοι
μὲν
δὴ
|
τὸν |
τυραννικὸν
ἀπωσάμενοι
πόλεμον
εὐνοίᾳ
θεῶν |
[6, 20] |
γὰρ
δὴ
φιλανθρωπίας
οὐδὲ
μετριότητος·
|
τὸν |
τῶν
ἀποικισάντων
σφᾶς
φθόνον,
ἐπεὶ |
[6, 21] |
τοῦτον,
ἀπολωλεκὼς
τὰ
τέκνα
καὶ
|
τὸν |
τῶν
κηδεστῶν
οἶκον
καὶ
γῆρας |
[6, 20] |
βαρὺς
καὶ
ἀφόρητος,
οὐκ
ἀνασχομένους
|
τὸν |
τῶν
ὁμογενῶν
ὑπομένειν
τούς
τ´ |
[6, 1] |
μὲν
ἱστοροῦσι
λαβεῖν
Τῖτον
Λάρκιον
|
τὸν |
ὑπατεύσαντα
τῷ
πρόσθεν
ἐνιαυτῷ,
οἱ |
[6, 76] |
καὶ
τὰς
ὑποσχέσεις,
ἃς
ἐκελεύσατε
|
τὸν |
ὕπατον
ὑπὲρ
τοῦ
κοινοῦ
ποιήσασθαι, |
[6, 70] |
προσποιητόν,
ὑποσχόμενός
τ´
αὐτὸς
ἀναλήψεσθαι
|
τὸν |
ὑπὲρ
τοῦ
δήμου
λόγον
τά |
[6, 72] |
πάντες
εἰς
ἀλλήλους
ἀπέβλεπον
ἐπιζητοῦντες
|
τὸν |
ὑπὲρ
τοῦ
κοινοῦ
λέξοντα,
ἐφαίνετο |
[6, 15] |
ἄνευ
συμμάχων
ὁμόσε
χωρεῖν
μέλλοντας
|
τὸν
|
ὑπὲρ
τῶν
μεγίστων
κίνδυνον
ἐν |
[6, 74] |
κάλλιστον
εἶναι
καὶ
λαμπρότατον
ἀγῶνα
|
τὸν
|
ὑπὲρ
ὑμῶν
ὁμόσε
τοῖς
δεινοῖς |
[6, 90] |
Δειματίου·
ᾧ
θυσίας
ἐπιτελέσαντες
καὶ
|
τὸν |
ὑποδεξάμενον
αὐτοὺς
τόπον
ἱερὸν
ἀνέντες, |
[6, 1] |
τούτων
βωμὸν
αὐτόθι
καθιδρύσθαι
λέγουσι
|
{τὸν} |
ὑφ´
Ἡρακλέους
κατεσκευασμένον,
ἐφ´
οὗ |
[6, 76] |
τὸν
βέλτιστον,
ᾧ
κατεχρήσασθε
πρὸς
|
τὸν |
φενακισμόν,
ἄμοιρον
ἐποιήσατε
τοῦ
θριάμβου |
[6, 77] |
οὐχ
ὑπομένοντος
δὲ
τοῦ
ἀνδρὸς
|
τὸν |
φενακισμὸν
οὐδὲ
τὴν
αἰσχύνην
τοῦ |
[6, 9] |
φυγῆς
ἀσχήμονος
ἐπιθυμίαν
ἐμβάλῃ,
τούτῳ
|
τὸν |
φευγόμενον
ἀγχοῦ
παραστήσω
θάνατον·
κρείττων |
[6, 30] |
τὸν
πόλεμον
καὶ
τοῦ
συνάρχοντος
|
τὸν |
φθόνον
καὶ
τῆς
βουλῆς
τὸν |
[6, 20] |
μηδὲ
δύνανται
καταμαθεῖν,
ὅτι
διὰ
|
τὸν |
φθόνον
τὸν
ἔμφυτόν
τε
καὶ |
[6, 77] |
τῆς
ἀπάτης
Μάνιον
Οὐαλέριον
τουτονὶ
|
τὸν |
φιλοδημότατον
ἄνδρα
εὕρεσθε·
ᾧ
πιστεύσαντες
|
[6, 58] |
παρῆλθεν
ἡ
τοῦ
δικτάτορος
ἀρχὴ
|
τὸν |
φύλακα
τῆς
ἐλευθερίας
αὐτοῦ
νόμον, |
[6, 12] |
τοῖς
ὑπασπισταῖς
ἀναθέντες
ἀπέστειλαν
ἐπὶ
|
τὸν |
χάρακα,
αὐτοὶ
δ´
εἰς
μέσους |
[6, 33] |
τοῖς
ξίφεσι
διαιροῦντες,
ἕως
ἐπὶ
|
τὸν |
χάρακα
αὐτῶν
ἀφίκοντο.
βιασάμενοι
δὲ |
[6, 29] |
καὶ
τὰ
ὅπλα
ἀπολωλεκότες
εἰς
|
τὸν |
χάρακα
διεσώζοντο.
ἑπομένων
δ´
αὐτοῖς |
[6, 29] |
τῆς
στρατοπεδείας
αὐτῶν
ἀφεστῶτα
τίθεται
|
τὸν |
χάρακα·
καὶ
αὐτοῖς
νυκτὸς
ἐπιτίθενται |
[6, 5] |
δυνάμενος
ἀπῆγε
τὴν
ἵππον
ἐπὶ
|
τὸν |
χάρακα·
καὶ
οἱ
Ῥωμαῖοι
βεβαίως |
[6, 15] |
ἐν
μὲν
τῷ
παρόντι
κρατύνασθαι
|
τὸν |
χάρακα
καὶ
τὰ
πρὸς
τὸν |
[6, 3] |
ἐν
ἐχυρῷ
χωρίῳ
καὶ
τίθεται
|
τὸν |
χάρακα
κατὰ
κεφαλῆς
τῶν
πολεμίων |
[6, 29] |
βραχύν
τινα
χρόνον
ἀμυνάμενοι
παρέδοσαν
|
τὸν |
χάρακα
πολλῶν
ἀνδραπόδων
τε
καὶ |
[6, 29] |
δημόσιον
ἀναφέρουσι
διανείμασθαι
κελεύσας
καὶ
|
τὸν |
χάρακα
πυρὶ
δούς,
ἀναλαβὼν
τὰς |
[6, 14] |
ἐδόκει
κράτιστον
εἶναι
χωρεῖν
ἐπὶ
|
τὸν |
χάρακα
τῶν
Ῥωμαίων
ἐξ
ἐφόδου, |
[6, 15] |
ταῦτα
παρῄνει,
πέμψαι
τινὰς
εἰς
|
τὸν
|
χάρακα
τῶν
Ῥωμαίων
κατασκόπους
ὀνόματι |
[6, 33] |
καὶ
οἱ
μὲν
τοῖς
περὶ
|
τὸν |
χάρακα
φεύγουσιν
ἑπόμενοι
πολλοὺς
ἀπέκτειναν, |
[6, 89] |
τὸν
νόμον,
ἀλλ´
εἰς
ἅπαντα
|
τὸν |
χρόνον
ἀκίνητος
διαμείνῃ,
πάντας
ἐτάχθη |
[6, 5] |
μὴ
πολὺν
διὰ
μέσου
ποιεῖν
|
τὸν |
χρόνον,
ἀλλ´
ὀξείᾳ
κρῖναι
τὰ
|
[6, 82] |
πάσῃ
λώβῃ
ἀπολλυμένοις,
μὴ
τρίβετε
|
τὸν |
χρόνον,
ἀλλὰ
τὰ
ὅπλα
ῥίψαντές |
[6, 31] |
Σαβῖνοι
τοῦτον
ἐκ
πολλοῦ
φυλάξαντες
|
τὸν |
χρόνον,
ἀρχομένης
ἔτι
νυκτὸς
ποιησάμενοι |
[6, 7] |
βοηθήσουσι
τρίβοντες
ἐν
ταῖς
ἐλπίσι
|
τὸν |
χρόνον,
οἱ
δὲ
νῦν
ὄντες |
[6, 87] |
τὴν
πόλιν
καὶ
μὴ
τρίβειν
|
τὸν |
χρόνον·
ὀλίγου
τε
πάνυ
ἐδέησαν |
[6, 47] |
κρείττονας,
μηδ´
εἰς
ἐκεῖνον
ἀναβάλλεσθαι
|
τὸν |
χρόνον
τὰς
διαλλαγάς,
ὅτε
ἢ |
[6, 21] |
ὁμοῦ
τι
γεγονὼς
ἐνενηκονταέτης
κατὰ
|
τὸν |
χρόνον
τοῦτον,
ἀπολωλεκὼς
τὰ
τέκνα |