Livre, Chap. |
[6, 9] |
τοῦ
δέοντος
τὰ
δεινὰ
πεφοβημένοις
|
μὴ |
ἀζήμιον
ᾖ,
πρὶν
εἰς
ταῦτα |
[6, 9] |
κράτιστα
ὑμῶν
ἐγνωκόσι
τὸ
γενναῖον
|
μὴ |
ἀκερδὲς
γένηται
καὶ
τοῖς
πέρα |
[6, 85] |
μία
πίστις
ἀπόχρη
περὶ
τοῦ
|
μὴ |
ἄν
ποτε
ὑμᾶς
γενέσθαι
περὶ |
[6, 40] |
δοκοῦντι
εἶναι
καταχρήσασθαι·
καὶ
τῷ
|
μὴ |
ἂν
αὐτοκράτορι
κοσμῆσαι
ἀρχῇ,
δι´ |
[6, 40] |
τοῖσδε
μάλιστα
πιστωσαίμην,
τῷ
τε
|
μὴ
|
ἂν
ἐμοὶ
τὴν
βουλὴν
εἰς |
[6, 73] |
θεῶν,
ἐάν
τι
ψεῦδος
εἴπω,
|
μὴ |
ἀνάσχησθε,
ἀλλ´
εὐθὺς
ἐλέγχετε.
~Ἡμῖν |
[6, 82] |
ἐλευθερίας
ἔνεστιν
ὑμῖν
τις
πόθος,
|
μὴ |
ἀνέχεσθε
αὐτῶν.
ὑμεῖς
τ´,
ὦ |
[6, 70] |
ἑαυτὸν
ἐπιτρέπειν
τοῖς
προτεινομένοις,
ἵνα
|
μὴ
|
ἀπ´
ἐλάττονος
ἀξιώσεως
ἀτιμοτέραν
εὕρηται |
[6, 20] |
ἐλπίσιν
ἐπαρθέντες,
ἀλλ´
ὅτι
ἂν
|
μὴ |
αὐτοῖς
κατὰ
γνώμην
χωρήσῃ
τὰ |
[6, 46] |
ἀποτρέπειν
ἀξιούντων
καὶ
βίαν
τοῖς
|
μὴ |
βουλομένοις
προσφέρειν·
βοή
τε
περὶ
|
[6, 61] |
δοκεῖτε
αὔθαδες
ἔσται
καὶ
ὑπερήφανον;
|
μὴ
|
γὰρ
δὴ
ἐκείνῃ
τῇ
ἐλπίδι |
[6, 52] |
ἤδη
τινὲς
ἥκουσιν
εὐηθείας,
ὥστε
|
μὴ |
γνώμας
εἰσηγεῖσθαι
σωτηρίους,
ἀλλ´
εὐχὰς
|
[6, 52] |
τετύφωμαι
ταῦτα
λέγων
καὶ
τὰ
|
μὴ |
δεινὰ
ἀξιῶ
δεδιέναι·
τῇ
πόλει |
[6, 8] |
πλῆθος,
βραχείᾳ
διδαχῇ
μαθέτωσαν
τὰ
|
μὴ |
δεινὰ
δεδιότες,
μᾶλλον
δ´
ἀναμνήσει· |
[6, 49] |
εἰπεῖν,
ᾧ
πιστεύοντες
ἀξιώσουσιν
ὑμᾶς
|
μὴ |
δέχεσθαι
τὰς
διαλλαγάς.
~Ὧν
ἑκάτερον |
[6, 60] |
ἐπὶ
τῇ
καθόδῳ
δικαιώσῃ
λαβεῖν,
|
μὴ |
διακρίναντας
μήτ´
ἀπὸ
καλῶν
αἰσχρὰ |
[6, 19] |
οὕτω
καὶ
πόλεως
ὅλης,
εἰ
|
μὴ
|
διαφθαρήσεται
ταῖς
εὐπραγίαις,
ἀλλ´
εὐμενῶς |
[6, 58] |
καταλύσασθαι
τὴν
στάσιν,
εἰ
δὲ
|
μὴ |
διδοίη
τις
αὐτοῖς,
ἃ
βούλονται, |
[6, 24] |
τοῖς
δημοτικοῖς
μηδὲν
ὅ
τι
|
μὴ |
δίκαιον
μηδὲ
δύναμιν
αὐτοῖς
συγκατασκευάζειν |
[6, 71] |
αὐτοκράτορας
ἀποδείξασα
τῶν
διαλύσεων,
ἵνα
|
μὴ |
δόξαις
μηδ´
εἰκασμοῖς
χρώμενοι
περὶ |
[6, 30] |
κατεχαρίσατο·
καὶ
ἔπεισε
τὴν
βουλὴν
|
μὴ |
δοῦναι
τῷ
ἀνδρὶ
τὸν
θρίαμβον. |
[6, 83] |
διορθούμεθα.
τοὺς
ὀφείλοντας
χρέα
καὶ
|
μὴ |
δυναμένους
διαλύσασθαι
πάντας
ἀφεῖσθαι
τῶν |
[6, 58] |
τάχα
μὲν
ἀνίατος,
εἰ
δὲ
|
μὴ |
δυσίατος
καὶ
πολλῶν
αἰτία
σφίσι |
[6, 61] |
πόλις
οἰκεῖται
ἀσφαλῶς,
δήμῳ
τε
|
μὴ |
εἴκειν
ἀγνώμονι
ἀδίκων
ἔργων
καὶ |
[6, 62] |
ὄχλος
μετέχει
μέρος·
κἂν
εἰ
|
μὴ |
ἐν
ἀρχαῖς,
χρόνῳ
γοῦν
ὕστερον |
[6, 53] |
διδόναι·
χαλεπὴ
δὲ
πεῖρα
τῶν
|
μὴ |
ἐν
ἔθει·
ἀνάγκη
δὲ
τοιούτους |
[6, 77] |
τῆς
τότε
σωτηρίας;
καὶ
ἵνα
|
μὴ |
ἐξαπατᾶν
ἡμᾶς
αὖθις
δοκῆτε,
ὃ |
[6, 62] |
ἀγανακτεῖν
περὶ
τῶν
γεγονότων
καὶ
|
μὴ |
ἐπιτρέπειν
τὰ
λοιπὰ
καὶ
ὀψὲ |
[6, 38] |
ἐπὶ
τῆς
αὐτῆς
εἰμὶ
γνώμης,
|
μὴ |
ἐπιτρέπειν
τῷ
δήμῳ
μηδὲν
τῶν |
[6, 35] |
διαπράξασθαι.
θαυμάσαιμι
δ´
ἄν,
εἰ
|
μὴ |
καὶ
ἑαυτὴν
διεργάσαιτο
καὶ
παράσχοι |
[6, 96] |
τὸ
πρᾶγμα
ἔλαβε
καὶ
ἔκρινε
|
μὴ |
κατ´
ἄνδρα
ἐρανισμῷ
τὸν
ἐπιφανέστατον |
[6, 81] |
μὲν
ὑπάρχον
τοῦ
δήμου
τὸ
|
μὴ |
κατὰ
γνώμην
ἀδικοῦν,
ὑπὸ
δὲ |
[6, 59] |
μόνην,
τῶν
δὲ
τἀναντία
ἐγνωκότων
|
μὴ |
κατηγόρει·
περιῆν
γὰρ
ἂν
αὐτῷ |
[6, 65] |
γε,
φυλάττειν
αὑτοὺς
ἴσους
καὶ
|
μὴ |
κατισχύειν
μηδετέραν
τῶν
στάσεων,
διαριθμησαμένους |
[6, 57] |
ἀριστοκρατικοὶ
καὶ
περὶ
παντὸς
θέλοντες
|
μὴ |
κινεῖσθαι
ἐκ
τοῦ
πατρίου
κόσμου |
[6, 63] |
ἄφεσιν
αὐτῷ
χαρισώμεθα
τῶν
χρεῶν,
|
μὴ |
κοινήν,
ἀλλὰ
κατ´
ἄνδρα.
εἰ |
[6, 19] |
δέος
δὲ
σφίσιν
εἶναι
λέγων,
|
μὴ |
κοινὸν
μῖσος
ἐπισπάσωνται
παρὰ
πάντων
|
[6, 49] |
οὐδὲν
ἕτερον
ἢ
ὥστε
λογισμῷ
|
μὴ |
κρίνειν
τὸ
συμφέρον,
ἀλλὰ
θυμῷ |
[6, 82] |
οἷς
καλεῖτε
ἡμᾶς
δικαίοις,
ἢ
|
μὴ |
λέγοντες
ἐκ
τῆς
ἐκκλησίας
ἄπιτε· |
[6, 87] |
τοῖς
ἄλλοις
οἷς
δεδώκατε,
εἰ
|
μὴ |
λόγος,
ἀλλ´
ἔργον
εἰσὶν
αἱ |
[6, 71] |
ἐπὶ
δὴ
τοσαύτης
βεβηκότες
εὐτυχίας
|
μὴ |
μέλλετε
λέγειν,
ὦ
δημόται,
τίνων |
[6, 9] |
νικᾶν
ἀσφαλῶς,
εἰ
δὲ
καὶ
|
μὴ |
μετὰ
τοῦ
δρᾶσαί
τι
γενναῖον |
[6, 62] |
στασιαστὴν
εἰς
τὴν
ἑαυτῶν
πατρίδα,
|
μὴ |
μεταδόντες
αὐτοὶ
τῶν
ὁμοίων
σὺν |
[6, 72] |
τὴν
κάθοδον
καὶ
προσεψηφισμένης
τὸ
|
μὴ
|
μνησικακεῖν,
ταῦτ´
ἀποκρινοῦμαι
πρὸς
αὐτόν, |
[6, 22] |
οὐκ
ἀνεκτὸν
δ´
ἡγουμένων
σφίσι
|
μὴ |
μόνον,
ἃ
διὰ
τὸν
πόλεμον |
[6, 37] |
δ´,
ὦ
βουλή,
δοκεῖ
κράτιστον
|
μὴ |
μόνον
τοὺς
ἐν
τοῖς
πολέμοις |
[6, 38] |
μηδὲν
τῶν
ἀξιουμένων,
ὅ
τι
|
μὴ
|
νόμιμον
μηδὲ
καλόν,
μήτε
τὸ |
[6, 33] |
μέντοι
οὐ
πολλὰς
εὗρον,
ὅτι
|
μὴ
|
ὅπλα
καὶ
ἵππους,
καὶ
εἴ |
[6, 35] |
ἐν
τῷ
παρόντι
σκοπεῖν,
εἰ
|
μὴ |
ὅπως
ἐξαιρεθήσεται
ταῦτ´
ἐκ
τῆς |
[6, 34] |
τὰ
γινόμενα
κωλύειν
ἠξίουν,
ἀπείχοντο
|
μὴ
|
οὐ
παίειν·
καὶ
δι´
ὀλίγου |
[6, 62] |
πατρίδα
καὶ
αἰσχρῶς
ἀπολέσαι
προθυμηθέντες,
|
μὴ |
οὐχὶ
ὅμοια
δράσειν
τὴν
ὑποδεξαμένην. |
[6, 44] |
ἀξιῶν
ἐκείνης
γε
κωλυούσης
καὶ
|
μὴ |
παρανομεῖν,
στρατιάς
τ´
ἐναντιουμένων
τῶν |
[6, 30] |
οἱ
προσθέμενοι
σφίσι
πίστεις
ὁμηρειῶν
|
μὴ |
παρασπονδεῖν,
μάστιξί
τε
ᾐκίσατο
πάντων |
[6, 87] |
τῶν
εἰς
ἀσφάλειαν
πραγματευσάμενοι,
εἰ
|
μὴ |
παρελθὼν
ὁ
Βροῦτος
ἐπέσχε
τὰς |
[6, 12] |
τοὺς
φεύγοντας
ἐπιστρέφειν,
εἰ
δὲ
|
μὴ |
πείθοιντο
ἀποκτεῖναι,
αὐτὸς
ἅμα
τοῖς |
[6, 36] |
κρατήσαντες
ἔχομεν
καὶ
πόλεμον
ἀπειλοῦσι
|
μὴ |
πειθομένοις,
τάδε
λέγωμεν,
ὅτι
Ῥωμαῖοι |
[6, 8] |
αὐτῶν
Οὐολούσκοις
εὐκαταφρόνητοι,
διὰ
τὸ
|
μὴ |
πειραθῆναί
ποτε
αὐτοὺς
τῆς
ὑμετέρας
|
[6, 58] |
ἠξίου
τοὺς
ἐναντιουμένους
ταῖς
διαλλαγαῖς
|
μὴ |
περὶ
τῶν
μετρίων
νῦν
ζητεῖν, |
[6, 28] |
χωρεῖν
κοινῇ
γνώμῃ
χρησαμένους
καὶ
|
μὴ |
περιιδεῖν
ἀνάστατον
τὴν
πατρίδα
γινομένην, |
[6, 32] |
ἀπαγαγεῖν
ἐξ
αὐτῆς·
ἐὰν
δὲ
|
μὴ |
ποιήσωσιν,
Ἀρούγκους
ἥξοντας
ἐπὶ
τὴν |
[6, 5] |
κάτωθεν
ἐπιοῦσιν
οὐδὲν
ὅ
τι
|
μὴ |
πολλὰς
πάνυ
πληγὰς
καὶ
πόνους |
[6, 5] |
περὶ
Μαμίλιον
καὶ
Σέξτον
ἐδόκει
|
μὴ |
πολὺν
διὰ
μέσου
ποιεῖν
τὸν |
[6, 28] |
δ´
ἐκείνοις,
πείσειν
τοὺς
δημότας
|
μὴ |
προδώσειν
τοῖς
πολεμίοις
τὴν
πατρίδα. |
[6, 58] |
ὅπως
διὰ
ταχέων
παύσεται
καὶ
|
μὴ |
προελθοῦσα
ἔτι
πορρωτέρω
λήσει
τάχα |
[6, 23] |
ἐπιεικεῖς·
κίνδυνον
γὰρ
ἂν
εἶναι,
|
μὴ |
πρὸς
ἀπόνοιαν
τράπωνται
συνελθόντες
εἰς |
[6, 63] |
δεῖ
τοῖς
καιροῖς
εἴξαντας
μετριάσαι,
|
μὴ |
πρὸς
τοὺς
πολεμίους
τῶν
πολιτῶν |
[6, 60] |
ἄξιον,
Οὐαλέριε,
καθ´
ἑτέρων
τὰ
|
μὴ |
προσόντα
ὀνείδη
λέγειν
τοιαύταις
ὄντι |
[6, 72] |
κοινὸν
ἀπολεῖ.
ἀλλ´
εἰ
καὶ
|
μὴ
|
πρότερον
ἔγνωτε,
ὅτι
λέλυται
τὸ |
[6, 56] |
ἀεὶ
ζητοῦσι
περιεῖναι
τρόπου
καὶ
|
μὴ |
πρότερον
χαρίζεσθαί
τι,
ἢ
λαβεῖν |
[6, 18] |
τῆς
κρατίστης
νεότητος
ἀναιρεθείσης,
ὥστε
|
μὴ |
ῥᾴδιον
εἶναι
πένθους
καθαρὰν
εὑρεῖν |
[6, 95] |
ἀπ´
αὐτῶν,
ὅ
τι
ἂν
|
μὴ |
Ῥωμαίοις
τε
καὶ
Λατίνοις
ἅπασι |
[6, 61] |
τῆς
αὐτῆς
γνώμης
ἐπιμένων
ἀποφαίνομαι,
|
μὴ |
συγχεῖν
τὸν
κόσμον
τῆς
πολιτείας, |
[6, 76] |
παντὶ
δὴ
ἀθυμίας
ἐγένεσθε,
εἴτε
|
μὴ |
συναρούμεθα
τῶν
ἀγώνων
ὑμῖν,
εἴτε
|
[6, 77] |
δυνάμεις,
πρόφασιν
ποιησάμενοι
ταύτην
τοῦ
|
μὴ |
τὰ
δίκαια
ποιεῖν
τοῦτον
ὑβρίσατε, |
[6, 4] |
ἀσφαλῶν
προελομένους
ἡγεμόνας
καὶ
δέους,
|
μὴ |
τὰ
οἰκεῖα
οὐ
πολλὰ
ὄντα |
[6, 59] |
λέγω
ταῦτα
κατηγορῶν
ἐγὼ
τῶν
|
μὴ |
τὰ
παραπλήσια
ἐμοὶ
πεποιηκότων
οὐδ´ |
[6, 38] |
μέχρι
δὲ
παντὸς
ἐναντιώσομαι
τοῖς
|
μὴ |
τὰ
πάτρια
πολιτεύματα
εἰσηγησομένοις.
ἐπειδὴ |
[6, 43] |
βουλῆς
καιρὸν
εἶναι
νομιζούσης,
ἵνα
|
μὴ |
τὰς
ὑποσχέσεις
ἀπαιτοῖεν
οἱ
ἄποροι· |
[6, 35] |
φοβερώτατά
μοι
φαίνεται,
καὶ
εἰ
|
μὴ
|
ταχέως
αὐτὰ
ἐπιστήσομεν,
ἐσχάτης
ἀνατροπῆς |
[6, 24] |
αἷς
ἐκολάζοντο
ὑπ´
αὐτῶν,
ὁπότε
|
μὴ |
ταχέως
ὑπηρετήσειάν
τι
τῶν
ἐπιταττομένων, |
[6, 57] |
εἰρήνην
ἄγειν
βουλόμενοι
καὶ
ὅπως
|
μὴ |
τειχήρεις
ἔσονται
σκοπεῖν
ἀξιοῦντες.
σιωπῆς |
[6, 19] |
ἀποφαίνων
ἀρχήν,
ἥτις
εὐεργεσίαις,
ἀλλὰ
|
μὴ
|
τιμωρίαις
κρατεῖν
βούλεται
τῶν
ὑπηκόων· |
[6, 58] |
πράγματα
τῆς
πόλεως.
οἷς
εἰ
|
μὴ |
τὸ
σωφρονοῦν
μέρος
τῆς
βουλῆς |
[6, 7] |
ἔλασσον,
ἐὰν
ὀρθῶς
σκοπῆτε,
τὸ
|
μὴ |
τοιαῦτα
ἡμῖν
ἀπηντῆσθαι
παρὰ
τῶν |
[6, 54] |
εἴξατε
παραδείγμασι
χρησάμενοι
τῆς
εὐβουλίας
|
μὴ |
τοῖς
ὀθνείοις,
ἀλλὰ
τοῖς
ἡμετέροις |
[6, 87] |
σφᾶς
εἰς
τὴν
πόλιν
καὶ
|
μὴ
|
τρίβειν
τὸν
χρόνον·
ὀλίγου
τε |
[6, 82] |
λιμῷ
καὶ
πάσῃ
λώβῃ
ἀπολλυμένοις,
|
μὴ
|
τρίβετε
τὸν
χρόνον,
ἀλλὰ
τὰ |
[6, 53] |
ἕκαστα
τῶν
αἰτουμένων,
ἐχθροῖς
τοῖς
|
μὴ |
τυγχάνουσι
χρησόμεθα;
εἰ
δὲ
συγχωρήσαιμεν, |
[6, 62] |
ἑκάστῳ
χρήματι,
ὧν
ἂν
δεηθεὶς
|
μὴ |
τύχῃ,
τὰ
ὅπλα
λαβὼν
τὸν |
[6, 31] |
ῥᾷστα
ἂν
ἐκράτησαν
αὐτῶν,
εἰ
|
μὴ |
τῶν
ψιλῶν
τινες
ἀποσχισθέντες
τῆς |
[6, 60] |
καὶ
ταπεινοὶ
τηλικαῦτα
ἐξαμαρτεῖν,
εἰ
|
μὴ |
ὑπὸ
τοῦ
σεμνοῦ
καὶ
φιλοπόλιδος |
[6, 66] |
ὑμῶν
εἴκειν
τοὺς
νεωτέρους
καὶ
|
μὴ |
φιλονεικεῖν
ἐνθυμουμένους,
ὅτι
κἀκείνοις
εἰς |
[6, 54] |
ᾗ
καὶ
θεοὶ
εἴκουσι
μόνῃ,
|
μὴ |
χαλεπαίνετε
πρὸς
τὰς
τύχας,
μηδ´ |
[6, 23] |
τὰς
τιμωρίας
κατὰ
τῶν
ἀπειθούντων
|
μὴ |
χαλεπὰς
ποιεῖσθαι
καὶ
ἀπαραιτήτους,
ὡς |
[6, 47] |
δέξονται.
ἠξίουν
τε
ταῦτα
παραινοῦντες
|
μὴ |
χείρους
ὀργὴν
εἶναι
τῶν
κακιόνων |
[6, 43] |
τοῖς
τε
ἄλλοις
καὶ
τῷ
|
μὴ |
ψεύσασθαι
τὰς
ὑποσχέσεις,
ἃς
ὑπὲρ |