Livre, Chap.
[6, 46]	γῆν ἄχρι τῆς πόλεως. οἱ	μέντοι	ἀποστάται τὸν ἀναγκαῖον ἐπισιτισμὸν ἐκ
[6, 96]	ἐκκομίσαι τε καὶ θάψαι. οὐ	μέντοι	γε ὁ δῆμος εἴασεν, ἀλλὰ
[6, 85]	παρὰ τοῦ πλήθους οὐδεμιᾶς· ὑμῖν	μέντοι	γε πρὸς οὐδὲν τῶν ἀξιουμένων
[6, 92]	προθύμως ἐβοήθουν τῇ πατρίδι. οὐ	μέντοι	ἐπὶ πολύν γε χρόνον τοῖς
[6, 88]	τῷ συνεδρίῳ φέροντες ἀναθήσομεν· πεπείσμεθα	μέντοι	κἀκείνῳ ταὐτὰ δόξειν ἅπερ ἡμῖν.
[6, 90]	συνάρχοντας καὶ δικαστὰς ἐκάλουν. νῦν	μέντοι	κατὰ τὴν ἐπιχώριον γλῶτταν ἀφ´
[6, 94]	τιμαῖς, ὧν αὐτὸν ἠξίουν· οὐ	μέντοι	καταχρήσεσθαί γ´ αὐταῖς, ἀρκεσθήσεσθαι δὲ
[6, 51]	τὰ δεινὰ τολμήσομεν ὑπομένειν; ἡ	μέντοι	οἰκεία ἡμῶν καταφυγὴ καὶ μόνη
[6, 33]	τοῦ στρατοπέδου καὶ διήρπασαν· ὠφελείας	μέντοι	οὐ πολλὰς εὗρον, ὅτι μὴ
[6, 85]	ποιοῦσα σώζεσθαι τὰ μέρη. αὕτη	μέντοι	πρώτη καὶ μόνη συνάγει τε
[6, 21]	ἤλθετε ἐπ´ αὐτοὺς ὁδούς· οὐ	μέντοι	Ῥωμαίους τὰ δίκαια πρὸ τῶν
[6, 83]	κυρωθέντος, οὕτως ἐχέτω. οὐχὶ ταῦτα	μέντοι	τὰ διαστήσαντα ὑμᾶς ἦν ἀπὸ
[6, 87]	συγχωρηθέντων χάριν ἔχειν ἀξιῶν· δεδοικέναι	μέντοι	τὸν ἅπαντα χρόνον φάσκων καὶ
[6, 88]	ἐναντιούμεθα τὴν δέησιν ὑμῶν. τοῦτο	μέντοι	χαρίσασθε ἡμῖν, ὃ καὶ ὑπὲρ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 9/01/2007