Livre, Chap. |
[6, 87] |
αὐτοῖς
φανερόν,
ὅτι
τοῖς
βουλομένοις
|
αὐτοὺς |
ἀδικεῖν
οὐχ
ὑπάρχει
δύναμις·
ἕως |
[6, 10] |
δὲ
ποικίλαι
καὶ
ἀγχίστροφοι
περὶ
|
αὐτοὺς
|
αἱ
τοῦ
ἀγῶνος
τύχαι.
~Πρῶτον |
[6, 45] |
δ´
ὑπάτων
καὶ
λοχαγῶν
μετακαλούντων
|
αὐτοὺς
|
ἅμα
δεήσει
καὶ
οἰμωγῇ
καὶ |
[6, 7] |
μνησικακοῦντας,
ὅτι
τῆς
πόλεως
μὲν
|
αὐτοὺς |
ἀπεστήσατε
καὶ
τὰς
οὐσίας
ἀφείλεσθε |
[6, 20] |
τοὺς
μὲν
εὔνοιάν
τινα
πρὸς
|
αὐτοὺς |
ἀποδειξαμένους
ἔχοντας
τὰ
σφέτερα
πολίτας |
[6, 20] |
τῆς
δὲ
γῆς
τὴν
ἡμίσειαν
|
αὐτοὺς |
ἀφαιρεθῆναι
καὶ
κληρούχους
ἀποσταλῆναι
Ῥωμαίων |
[6, 82] |
ὑποχείρια
τοῖς
ἔργοις;
ποίας
ὑπερηφανίας
|
αὐτοὺς
|
ἀφέξεσθαι,
ποίας
αἰκίας,
ποίας
ὠμότητος |
[6, 45] |
κύριοι,
Σικιννίου
τινὸς
Βελλούτου
παροξύναντος
|
αὐτοὺς |
ἀφίστανται
τῶν
ὑπάτων
ἁρπάσαντες
τὰ |
[6, 54] |
τῶν
ἄλλων
ἀγαθῶν
καὶ
σφᾶς
|
αὐτοὺς |
διώλεσαν·
καὶ
ὅτι
πᾶν
χρῆμα, |
[6, 53] |
αὐτοῦ
νὴ
Δία
τοῦ
θρέψαντος
|
αὐτοὺς |
ἐδάφους
ὁ
πόθος,
ἀναγκαῖος
ὢν |
[6, 64] |
ἐξετάσαντας
τότε
χρῆσθαι
μετριότητι
πρὸς
|
αὐτοὺς |
εἰδότας,
ὅτι
πᾶν
τὸ
ἀνόητον, |
[6, 16] |
ἐπισχὼν
ὁ
Ποστόμιος
χρόνον
πρὸς
|
αὐτοὺς |
εἶπε·
Πονηρὰ
βουλεύματα,
ὦ
Οὐολοῦσκοι, |
[6, 29] |
πολεμίοις,
πρὶν
εἰς
Ῥωμαίων
χώραν
|
αὐτοὺς |
εἰσβαλεῖν·
καὶ
καταλαβὼν
περὶ
τὸ |
[6, 49] |
ἐφ´
οἷς
δὲ
διαλυσόμεθα
πρὸς
|
αὐτοὺς |
εἴτε
δικαίοις
οὖσιν
εἴτε
μή, |
[6, 83] |
πράγματα
ἔχοντα,
καὶ
τούτῳ
μάλιστ´
|
αὐτοὺς
|
ἑλεῖν·
ὅθεν
καὶ
μνήμης
ἀξιοῦται |
[6, 9] |
ἕξοντες
ἀγαθά,
φόβου
τυράννων
ὑμᾶς
|
αὐτοὺς |
ἐλευθερώσοντες,
πόλει
τῇ
γειναμένῃ
τροφείων |
[6, 29] |
καὶ
σπάνει
συμμάχων
παρατείνας
εἷλεν
|
αὐτοὺς |
ἐν
οὐ
πολλῷ
χρόνῳ
καὶ |
[6, 18] |
κοινοῦ
τῶν
Λατίνων
ἧκον
ὡς
|
αὐτοὺς |
ἐξ
ἁπασῶν
τῶν
πόλεων
ἐπιλεχθέντες |
[6, 26] |
δημοτικῶν
ἑκάστου
μετὰ
δακρύων,
μόλις
|
αὐτοὺς |
ἔπεισεν
ἐκείνην
μὲν
τὴν
ἡμέραν |
[6, 25] |
συχνοί.
Λατῖνοι
δὲ
πρεσβείας
πρὸς
|
αὐτοὺς |
ἐπὶ
συμμαχίας
αἴτησιν
ἀφικομένης
δήσαντες |
[6, 17] |
φυλακῇ
παραδοὺς
ἱππέων,
οἳ
προὔπεμψαν
|
αὐτοὺς |
ἐπὶ
τὸν
Οὐολούσκων
χάρακα.
ἐκβαλὼν |
[6, 40] |
ἀτυχήσειν
τάχ´
ἂν
ἐπιμείναιτε
ὑμᾶς
|
αὐτοὺς |
ἐπιτρέψαντες
τοῖς
ἁπάντων
δημοτικωτάτοις
δοκοῦσι |
[6, 25] |
προσήκοντα
τῇ
συγγενείᾳ
λάβοι
πάντας
|
αὐτοὺς |
ἐσθῆσιν
ἀμφιέσασα
ἐλευθέροις
σώμασι
πρεπούσαις. |
[6, 62] |
λήψεσθε
ἀντιβολοῦντας,
ὀλοφυρομένους,
παραδιδόντας
σφᾶς
|
αὐτοὺς |
ἡμῖν
δίχα
τῶν
ὅπλων,
ἅπαντα |
[6, 28] |
ταύτης,
ἀνθ´
ὧν
πρόθυμος
εἰς
|
αὐτοὺς |
ἦν,
τῆς
μὲν
κατὰ
πόλιν |
[6, 19] |
τελευτῶν
δὲ
τοῦ
λόγου
παραδείγμασιν
|
αὐτοὺς |
ἠξίου
χρῆσθαι
τοῖς
κρατίστοις
τῶν |
[6, 12] |
ἀπογνοὺς
ἁπάσης
ἐλπίδος
εἰς
μέσους
|
αὐτοὺς |
ἵεται·
ἔνθα
δὴ
κυκλωθεὶς
ὑπὸ |
[6, 89] |
μὴν
χρήσεσθαι
τῷ
νόμῳ
καὶ
|
αὐτοὺς |
καὶ
ἐγγόνους
τὸν
ἀεὶ
χρόνον, |
[6, 51] |
καὶ
γονάτων,
ἀπολοφυρόμενοι
τὴν
κατέχουσαν
|
αὐτοὺς |
καὶ
ἔτι
μᾶλλον
καθέξουσαν
ἐρημίαν, |
[6, 24] |
διαφερομένων
τῶν
ὑπάτων
κατὰ
σφᾶς
|
αὐτοὺς |
καὶ
ὁπότε
συναχθείη
συνέδριον
καὶ |
[6, 72] |
δίκαια
μετὰ
παρρησίας
ἐγὼ
πρὸς
|
αὐτοὺς |
καὶ
οὐδὲν
ἀποκρύψομαι.
καὶ
ἐπειδὴ |
[6, 72] |
ὁμιλεῖν.
τί
οὖν
ἔτι
καταπέπληχθε
|
αὐτοὺς |
καὶ
σιωπᾶτε,
ἀλλ´
οὐκ
ἐλεύθερα |
[6, 24] |
τῆς
βουλῆς
κράτος,
ᾧ
δεδιττόμεθα
|
αὐτοὺς |
μετὰ
τῶν
νόμων
ἱστάμενοι.
ἐὰν |
[6, 55] |
ἐξαμαρτόντας
ἀφήκατε
τῶν
τιμωριῶν,
εἰς
|
αὐτοὺς |
μόνους
ἀποσκήψαντες
τοὺς
αἰτίους
τὴν |
[6, 21] |
κατωρθώσατε
ἃς
πολλάκις
ἤλθετε
ἐπ´
|
αὐτοὺς |
ὁδούς·
οὐ
μέντοι
Ῥωμαίους
τὰ |
[6, 2] |
φυγῆς
χάριν
ᾔδεσαν.
ὑποδεχόμενοι
δ´
|
αὐτοὺς |
οἱ
Ῥωμαῖοι
τοὺς
μὲν
ἅμα |
[6, 59] |
νόμῳ
συγχωρούμενόν
τι
ἔδρασαν
ἀδικεῖν
|
αὐτοὺς |
οἴομαι,
ἀλλὰ
τὰς
κατ´
ἐμαυτοῦ |
[6, 6] |
ὄντες
καὶ
φίλοι
καὶ
τοὺς
|
αὐτοὺς |
ὀμωμοκότες
ἕξειν
ἐχθροὺς
καὶ
φίλους, |
[6, 16] |
τῆς
μάχης
ἥκετε
καὶ
κρατουμένους
|
αὐτοὺς
|
ὁρᾶτε,
παρακρούσασθαι
βούλεσθε
ἡμᾶς
τἀναντία, |
[6, 61] |
δήμῳ
τυραννίδι
πολυκεφάλῳ
νῦν
ὑμᾶς
|
αὐτοὺς |
παραδώσετε,
καὶ
ταῦτ´
οὐ
μετὰ |
[6, 18] |
καθαρὰν
εὑρεῖν
οἰκίαν,
ἠξίουν
τ´
|
αὐτοὺς |
παραλαβεῖν
σφᾶς
ἥκοντας
οὔτε
περὶ |
[6, 13] |
λίμνην
ποιοῦσα
ἐμβύθιον
ὀλίγην,
πολλῶν
|
αὐτοὺς |
περιστάντων
καὶ
εἴ
τι
φέρουσιν
|
[6, 20] |
τ´
ἀπολομένων
ἐν
τοῖς
πρὸς
|
αὐτοὺς |
πολέμοις
Ῥωμαίων
τὸ
πλῆθος
ὅσον
|
[6, 62] |
γνώμης
ἁμάρτοιμι
καὶ
παραδέξαιτό
τις
|
αὐτοὺς |
πόλις,
ἐνταῦθα
δὴ
διαγινώσκοινθ´
ὡς |
[6, 23] |
σφῶν
ἐξάγειν
στρατιάν,
τιμωρήσασθαί
τ´
|
αὐτοὺς
|
προαιρούμενοι
τῆς
ἀποσταλείσης
κατὰ
Ῥωμαίων |
[6, 6] |
ἡμῖν
ἀποδιδόντες
ἀγαθάς,
ἀνθ´
ὧν
|
αὐτοὺς |
σέβοντες
καὶ
τὰ
δίκαια
ἀσκοῦντες |
[6, 15] |
συμμάχων
κατωρθωκότων
συνήδονται·
ἐξαπατήσαντες
δ´
|
αὐτοὺς |
τῇ
φιλανθρωπίᾳ
τῶν
λόγων
καὶ |
[6, 8] |
διὰ
τὸ
μὴ
πειραθῆναί
ποτε
|
αὐτοὺς |
τῆς
ὑμετέρας
μάχης;
ἀλλὰ
πάντες |
[6, 29] |
ἀφ´
ἑνὸς
παραγγέλματος
ἐφῆκεν
ἐπ´
|
αὐτοὺς |
τὸ
στράτευμα.
ἐξαπιναίου
δὲ
τοῦ |
[6, 92] |
ἀντεῖχον,
ἀλλ´
ἠναγκάσθησαν
παραδιδόναι
σφᾶς
|
αὐτοὺς
|
τοῖς
κεκρατηκόσι.
τοῦτον
δὲ
τὸν |
[6, 90] |
θυσίας
ἐπιτελέσαντες
καὶ
τὸν
ὑποδεξάμενον
|
αὐτοὺς |
τόπον
ἱερὸν
ἀνέντες,
κατῄεσαν
εἰς |
[6, 90] |
κατεστρατοπέδευσαν,
ὃν
ἐπὶ
τοῦ
κατασχόντος
|
αὐτοὺς |
τότε
δείματος
ὠνόμασαν,
ὡς
ἡ |
[6, 24] |
ἢ
νεωτερίζειν
προενεχθέντες
ἐπιβάλωνται,
κατείργωμεν
|
αὐτοὺς |
τῷ
σωφρονοῦντι
μέρει
τῆς
πόλεως |
[6, 93] |
τοῖς
πολεμίοις.
οὐ
δεξαμένων
δ´
|
αὐτοὺς |
τῶν
κατὰ
μέτωπον,
ἀλλ´
εἰς |
[6, 82] |
καταμαθεῖν,
οἷαι
τιμαὶ
καὶ
χάριτες
|
αὐτοὺς |
ὑποδέξονται
κατελθόντας
εἰς
τὴν
πατρίδα. |
[6, 25] |
συμπολεμεῖν·
ὃ
μάλιστα
μὲν
βούλεσθαι
|
αὐτοὺς |
ᾤετο,
δι´
αἰσχύνης
δ´
ἔχειν |