Livre, Chap. |
[6, 73] |
ἄρχεσθαι.
ἡμεῖς
τοίνυν
εἰ
μέν
|
τι |
ἀδικοῦμεν
ὑμᾶς,
οὐδὲν
δεόμεθα
οὔτ´ |
[6, 34] |
τὸ
φρούριον
πολεμεῖν·
ἄλλοι
δέ
|
τι |
ἄλλο
κακὸν
ἀπαγγέλλοντες
γεγονὸς
ἢ |
[6, 33] |
ὅπλα
καὶ
ἵππους,
καὶ
εἴ
|
τι |
ἄλλο
πολεμιστήριον
χρῆμα
ἦν.
ταῦτα |
[6, 25] |
τε
πόλεις
φραξάμενοι,
καὶ
εἴ
|
τι |
ἄλλο
χωρίον
ἐπιτήδειον
ἦν
ἀσφάλειαν |
[6, 41] |
τῶν
χρεῶν
φιλονεικίας
καὶ
ὅ
|
τι |
ἂν
ἄλλο
παρ´
αὐτῆς
αἰτῆσθε |
[6, 28] |
ἔφη
τὴν
βουλὴν
ἐμπεδώσειν,
ὅ
|
τι |
ἂν
διομολογήσηται
τῷ
πλήθει,
αὑτὸν |
[6, 72] |
ἐν
τῷ
ἀσφαλεῖ
βεβηκώς,
ὅ
|
τι |
ἂν
ἐκ
τοῦ
τολμηροῦ
χρηστὸν |
[6, 69] |
ἄμεινον
φρονοῦσιν
ἐπιψηφίζεσθαι
πᾶν,
ὅ
|
τι |
ἂν
ἡγῶνται
τῷ
κοινῷ
συμφέρειν, |
[6, 95] |
μηδ´
ἀφελεῖν
ἀπ´
αὐτῶν,
ὅ
|
τι |
ἂν
μὴ
Ῥωμαίοις
τε
καὶ |
[6, 58] |
ἀπὸ
τῶν
πατρικίων
καὶ
ὅ
|
τι |
ἂν
ὁ
δῆμος
γνῷ,
τοῦτ´ |
[6, 60] |
τὰ
παρόντα
καὶ
συγχωρεῖν,
ὅ
|
τι |
ἂν
ὁ
δῆμος
ἐπὶ
τῇ |
[6, 78] |
πάντων
ἥκουσιν
αὐτοκράτορες,
ὥσθ´,
ὅ
|
τι |
ἂν
πείσωμεν
ἀλλήλους,
τοῦτ´
ἔσται |
[6, 40] |
μετρίας,
ἵνα
πιστεύητε
ἡμῖν,
ὅ
|
τι |
ἂν
ὑποσχώμεθα,
ἐμπεδώσειν.
ἡλικίας
γάρ, |
[6, 26] |
δεσπότου
τῶν
οὐ
ῥᾳδίων
ἔργον
|
τι |
ἀντειπὼν
αὐτῷ
πληγὰς
ἔλαβον
μάστιξι |
[6, 62] |
αἰτίας
ὁρμηθέντας
πρὶν
{ἢ}
βλαβῆναί
|
τι |
ἀποδείξασθαι
τὸ
γενναῖον,
ἢ
πολλὰ |
[6, 61] |
καὶ
ὅ
τι
κἂν
ἄλλο
|
τι |
αὐτῷ
δοκῇ·
δόξει
δὲ
δήπου, |
[6, 41] |
ὡς
ἁπάντων
ἀνθρώπων
κακουργοτέρου,
ὅ
|
τι |
βούλεσθε
χρώμενοί
μοι
ταύτης
μὲν |
[6, 56] |
εἰκάσαι
ῥᾴδιον
οὐκ
ἔστιν
ὅ
|
τι |
βούλεται.
πρὸς
δὲ
ταῦτα
τί |
[6, 25] |
χρῆσθαι
σφίσιν
ὡς
ἡμαρτηκόσιν
ὅ
|
τι |
βούλοιτο.
ὁ
δὲ
τροφὰς
τῷ |
[6, 21] |
ἐκ
τοῦ
γένους
ἦν,
ὁμοῦ
|
τι |
γεγονὼς
ἐνενηκονταέτης
κατὰ
τὸν
χρόνον |
[6, 9] |
καὶ
μὴ
μετὰ
τοῦ
δρᾶσαί
|
τι |
γενναῖον
καὶ
παθεῖν,
μήτε
τῆς |
[6, 66] |
ἀρθῆναι
τὴν
ἔριν
ὑμῶν·
ὅ
|
τι |
δ´
ἂν
οἱ
πλείους
ψηφίσωνται, |
[6, 10] |
εἰς
τὸ
γενναῖον
ἐπαγωγὰ
θάρσος
|
τι |
δαιμόνιον
ἐμπίπτει
τῇ
στρατιᾷ,
καὶ
|
[6, 63] |
ἀλλὰ
κατ´
ἄνδρα.
εἰ
γάρ
|
τι |
δεῖ
τοῖς
καιροῖς
εἴξαντας
μετριάσαι, |
[6, 68] |
μέλλοντος
ἔχω
χρόνου.
ἐὰν
δέ
|
τι |
δεινὸν
ἐκ
τούτων
καταλάβῃ
τῶν |
[6, 85] |
καὶ
κατὰ
πολέμους.
καὶ
εἴ
|
τι |
δι´
ἀνάγκην
τῆς
πίστεως
καὶ |
[6, 49] |
ἦν,
πρὶν
ἢ
τῶν
ἄλλων
|
τι |
διαπράξασθαι
βουλὴν
συγκαλέσαντες
περὶ
τῆς |
[6, 64] |
μήτ´
ἄλλο
ποιεῖν
μηδέν,
ὅ
|
τι |
δόξειεν
ἂν
φόβου
τεκμήριον
εἶναι
|
[6, 47] |
δὲ
διὰ
γῆρας
ἀδύνατοι
τούτων
|
τι |
δρᾶν
ἦσαν
ἐπὶ
τοῖς
τείχεσιν |
[6, 61] |
καὶ
ὡς
οὐκ
ἐξὸν
ἄλλο
|
τι |
δρᾶν
νῦν
ἡμῖν
παρὰ
γνώμην |
[6, 29] |
οὐθενὸς
οὐκέτι
τῶν
Οὐολούσκων
ἀμύνειν
|
τι |
δυναμένου.
~Ὡς
δὲ
τοῖς
Ῥωμαίοις |
[6, 59] |
οὐδ´
εἴ
τινες
νόμῳ
συγχωρούμενόν
|
τι |
ἔδρασαν
ἀδικεῖν
αὐτοὺς
οἴομαι,
ἀλλὰ |
[6, 78] |
ποιήσαντες
λέγειν,
ἵνα
προειληφότες
ἤδη
|
τι |
ἔργον
ἀπ´
εὐνοίας
γενόμενον
καὶ |
[6, 91] |
ἀναγκασθέντων
φυγεῖν
πρὶν
ἢ
λαμπρόν
|
τι |
ἔργον
ἀποδείξασθαι
καὶ
οὐδ´
ἐν |
[6, 32] |
τῆς
ἡγεμονίας,
καὶ
ἀρετῆς
συναγώνισμά
|
τι |
ἐσόμενον
ὁρῶντες
αὐτὸν
ἀκαταπλήκτως
δεξόμεθα. |
[6, 56] |
τρόπου
καὶ
μὴ
πρότερον
χαρίζεσθαί
|
τι, |
ἢ
λαβεῖν
τὸ
μέλλον
εὖ |
[6, 47] |
οὔτε
ἄλλο
βλάπτοντας
οὐδὲν
ὅ
|
τι |
καὶ
λόγου
ἄξιον,
τοῦ
δέους |
[6, 56] |
ἀξιοῖ,
διαμάρτῃ.
τάχα
δ´
ἄν
|
τι |
καὶ
φιλοτιμίας
ἀνοήτου
περὶ
αὐτὸν |
[6, 9] |
ἀκούσατέ
μου.
ᾧ
μὲν
ἄν
|
τι |
καλὸν
ἢ
γενναῖον
ἐν
τῇ |
[6, 4] |
καὶ
ψιλούς,
καταλαβέσθαι
κελεύσας
ὄρος
|
τι
|
καλῶς
ἐν
παρόδῳ
κείμενον
ταῖς |
[6, 61] |
εἰ
συγχωρήσετε
βουλεύεσθε
καὶ
ὅ
|
τι |
κἂν
ἄλλο
τι
αὐτῷ
δοκῇ· |
[6, 15] |
ὁπλισμοὺς
καὶ
παρασκευὰς
καὶ
εἴ
|
τι |
κατὰ
νοῦν
ἔχουσι
πράττειν.
ὅταν |
[6, 84] |
δή
ποτε
ἀκόντων
ἡμῶν
γραφήσεταί
|
τι |
κατὰ
τοῦ
δήμου.
οἱ
γὰρ |
[6, 45] |
ἄρχοντα
τὸν
Σικίννιον
ἀποδείξαντες,
ὄρος
|
τι |
καταλαμβάνονται
πλησίον
Ἀνίητος
ποταμοῦ
κείμενον, |
[6, 3] |
αὖθις
ἕτεροι
δηλοῦντες
ἐξ
ἐφόδου
|
τι |
καταληφθῆναι
πρὸς
αὐτῶν
χωρίον
ἐχυρὸν |
[6, 72] |
λέξειν,
καὶ
πάντας
μᾶλλον,
εἴ
|
τι |
κινδύνευμά
ἐστιν,
ὑπομενεῖν,
αὐτὸς
δ´ |
[6, 88] |
ἐνθάδε
μενῶ
καὶ
σὺν
ἐμοί
|
τι |
μέρος
τῆς
πρεσβείας,
Οὐαλέριος
δὲ |
[6, 48] |
πόλιν
ἀναστρέφειν·
εἰ
γὰρ
εἴη
|
τι |
μέτριον
καὶ
δυνατὸν
τῶν
αἰτημάτων, |
[6, 24] |
δὲ
τοῖς
δημοτικοῖς
μηδὲν
ὅ
|
τι |
μὴ
δίκαιον
μηδὲ
δύναμιν
αὐτοῖς
|
[6, 38] |
δήμῳ
μηδὲν
τῶν
ἀξιουμένων,
ὅ
|
τι |
μὴ
νόμιμον
μηδὲ
καλόν,
μήτε |
[6, 5] |
δὲ
κάτωθεν
ἐπιοῦσιν
οὐδὲν
ὅ
|
τι
|
μὴ
πολλὰς
πάνυ
πληγὰς
καὶ |
[6, 93] |
ὡς
ἔγνω
τοῦτο,
δείσας
μή
|
τι |
μονωθεὶς
ὁ
ἀνὴρ
πάθῃ,
τοὺς |
[6, 2] |
ταῖς
ἀποικίαις
ἀπομερίζοντες,
ἵνα
μή
|
τι |
νεωτερίσειαν,
εἶχον
ἐν
φυλακῇ.
ἁπάντων |
[6, 70] |
ἐκ
πολλοῦ,
καὶ
εἰπεῖν
ὅ
|
τι |
νοήσειεν
ὡς
λάλος
καὶ
κωτίλος |
[6, 44] |
τὸ
σῶμα
ἐμαυτοῦ
ποιῶ,
εἴ
|
τι |
οἴονται
ὑπ´
ἐμοῦ
ἐξηπατῆσθαι,
χρήσασθαί |
[6, 72] |
ὦ
σχέτλιοι,
τί
δεδοίκατε;
μή
|
τι |
πάθητε
ἡγεμόνι
τῆς
ἐλευθεροστομίας
ἐμοὶ |
[6, 24] |
ἐπιταττομένων,
ἐλεύθεροι
γεγονότες.
ἐὰν
δέ
|
τι |
παρακινεῖν
ἢ
νεωτερίζειν
προενεχθέντες
ἐπιβάλωνται, |
[6, 75] |
δόκησιν
ἀκούσατε,
καὶ
ὅπως,
ἐάν
|
τι |
παρατρέψω
τὸν
λόγον
ἔξω
τοῦ
|
[6, 58] |
Σερουιλίῳ
Πρίσκῳ.
ἐφ´
οἷς
εἰκός
|
τι |
πάσχοντας
τοὺς
πολλοὺς
ἀθυμεῖν
καὶ |
[6, 19] |
τῇ
τύχῃ
δ´
οὐκ
ἐῶν
|
τι |
πιστεύειν
πολλάκις
αὐτῆς
πεῖραν
εἰληφότας |
[6, 89] |
ἐὰν
δέ
τις
τῶν
ἀπηγορευμένων
|
τι |
ποιήσῃ,
ἐξάγιστος
ἔστω,
καὶ
τὰ |
[6, 64] |
οὖν,
εἴ
τις
ἔροιτό
με,
|
{τι} |
πράττειν
ὑμῖν
παραινῶ;
τουτὶ
γὰρ |
[6, 66] |
σιωπῆς
γενομένης
σὺν
χρόνῳ
διαλεχθέντες
|
τι |
πρὸς
αὑτοὺς
οἱ
ὕπατοι
τέλος |
[6, 18] |
τοῦ
Ποστομίου
τιθέντες·
ὥστε
παθεῖν
|
τι |
πρὸς
τὰ
δάκρυα
καὶ
τὰς |
[6, 51] |
ψυχὴν
ὁρῶν
ταῦτα
καὶ
πάσχει
|
τι |
πρὸς
τὰς
ἀνθρώπων
τύχας.
ὥστ´ |
[6, 15] |
ἀλλοτρίᾳ
ποιεῖσθαι
γῇ,
ἔνθα
εἴ
|
τι |
συμβαίη
πταῖσμα
οὐδεμίαν
ἕξουσι
καταφυγὴν |
[6, 91] |
ἀξιόχρεων
ἄγων
μοῖραν
καὶ
Λατίνων
|
τι |
συμμαχικὸν
οὐκ
ὀλίγον.
κρίνας
δὲ
|
[6, 49] |
γὰρ
ἂν
οὗτοι
λέγοιντο
προορᾶσθαί
|
τι |
τῇ
διανοίᾳ
τῶν
χρησίμων
ἢ |
[6, 61] |
χρῄζοντι·
καὶ
οὐχ
ὅπως
ὑποκατακλίνομαί
|
τι |
τῆς
γνώμης
φόβῳ
τῶν
διαφόρων, |
[6, 8] |
ὀλίγον,
μᾶλλον
δὲ
πολλοστὸν
μέρος
|
τι |
τοῦ
ἡμετέρου·
ἔπειθ´
ὅτι
τοὺς |
[6, 71] |
τὴν
διχοστασίαν,
ἂν
ᾖ
μέτριόν
|
τι |
τῶν
αἰτημάτων
καὶ
μήτε
τῷ |
[6, 54] |
σύνθετον
ᾖ,
νοσεῖν
πέφυκε
κατά
|
τι
|
τῶν
ἑαυτοῦ
μορίων,
καὶ
ἔτι |
[6, 24] |
αὐτῶν,
ὁπότε
μὴ
ταχέως
ὑπηρετήσειάν
|
τι |
τῶν
ἐπιταττομένων,
ἐλεύθεροι
γεγονότες.
ἐὰν
|
[6, 70] |
ἀνήρ,
ὀξὺς
τῇ
γνώμῃ
προιδεῖν
|
τι |
τῶν
ἐσομένων
ἐκ
πολλοῦ,
καὶ |
[6, 86] |
τοῦ
πράττειν
καὶ
συγκατορθοῦν
ἡμῖν
|
τι |
τῶν
κοινῇ
χρησίμων,
ὥστε
καὶ |
[6, 43] |
τὰ
δὲ
ἀπὸ
τοῦ
πλεῖόν
|
τι |
τῶν
πολλῶν
νοεῖν,
ἀποθεσπίσας,
ᾤχετο |
[6, 13] |
πολλῶν
αὐτοὺς
περιστάντων
καὶ
εἴ
|
τι |
φέρουσιν
ἐπὶ
κοινὸν
ἀπὸ
στρατοπέδου |
[6, 62] |
συγχωρήσετε
συμφέροντα
εἶναι
νομίσαντες,
ἕτερόν
|
τι |
χεῖρον
εὐθὺς
ἐπιταχθήσεσθε
καὶ
αὖθις |
[6, 27] |
ἵνα
περὶ
τούτων
βουλεύσειεν,
ὅ
|
τι
|
χρὴ
πράττειν,
ὁ
μὲν
Ἄππιος |
[6, 49] |
μοι
δι´
ὀλίγης
δηλώσεως,
ὅ
|
τι
|
χρὴ
πράττειν
παραινέσαι,
ἀλλ´
ἀνάγκη |
[6, 96] |
φέροντος
ἑκάστου
τὸ
ταχθὲν
πολύ
|
τι |
χρῆμα
συνήχθη
διαφόρου.
μαθοῦσα
δὲ |
[6, 50] |
αὐτομολοῦντας
καὶ
οὐκ
ἔχοντες,
ὅ
|
τι
|
χρησόμεθα
τοῖς
κακοῖς.
καὶ
ταῦτα |
[6, 57] |
κόσμου
τὴν
πολιτείαν
ἀποροῦντες,
ὅ
|
τι |
χρήσονται
τοῖς
παροῦσι,
μεταθέσθαι
μὲν |
[6, 73] |
λόγους,
καὶ
πρὸς
θεῶν,
ἐάν
|
τι
|
ψεῦδος
εἴπω,
μὴ
ἀνάσχησθε,
ἀλλ´ |
[6, 56] |
πρὸς
ἡμᾶς
ἔχειν
οὔτε
δράσειν
|
τι, |
ὧν
ἀπειλεῖ,
τεκμαιρόμενος,
ὅτι
οὐκ |