Livre, Chap. |
[6, 43] |
τὰ
μὲν
ἐκ
πάθους,
τὰ
|
δὲ
|
ἀπὸ
τοῦ
πλεῖόν
τι
τῶν |
[6, 84] |
χαίροντες
εἰς
τὴν
πατρίδα.
~Αἱ
|
δὲ |
βεβαιώσουσαι
τὰς
ὁμολογίας
ταύτας
καὶ |
[6, 38] |
χρέα
ἀπαιτοῦσιν
οἱ
καιροί,
μεγάλην
|
δὲ |
βοήθειαν,
ὃ
μόνον
ἔσται
τῆς |
[6, 24] |
οἷς
ἀλλήλους
προὐπηλάκιζον,
ἀκούσασα,
σωτήριον
|
δὲ |
βούλευμα
οὐδὲν
καθισταμένη,
διελύετο.
~Διατριβομένου |
[6, 45] |
ἀπόστασιν
ἐκ
τῶν
πατρικίων·
ἡ
|
δὲ |
βουλὴ
κωλύειν
διανοουμένη
τοῖς
ὑπάτοις |
[6, 45] |
ἐκ
τῆς
ἀγορᾶς
ἀπιόντα·
τὴν
|
δὲ |
βουλὴν
ἔτι
χαλεπωτέραν
αὐτῷ
γενέσθαι |
[6, 1] |
τῶν
χρεῶν
ἀξιοῦντες
δημοσίᾳ·
δόγμα
|
δὲ |
βουλῆς
ἐκύρωσαν
ἐπιεικέστατον,
Λατίνοις
ἀνδράσιν |
[6, 27] |
ἑωθινοῦ
πλήρης
ἡ
ἀγορά.
τῆς
|
δὲ |
βουλῆς
συναχθείσης,
ἵνα
περὶ
τούτων |
[6, 4] |
τῆς
τριβῆς
τοῦ
χρόνου,
ἑαυτοῖς
|
δὲ |
βραδυνόμενα
κρείττω
γενήσεσθαι
τὰ
πράγματα. |
[6, 89] |
πάντα,
περὶ
ὧν
ἀπεστάλησαν·
ὁ
|
δὲ |
Βροῦτος
ἐκκλησίαν
συναγαγὼν
συνεβούλευε
τοῖς |
[6, 92] |
καὶ
οὐκ
ἀσήμων
πατέρων,
ἐκαλεῖτο
|
δὲ |
Γάιος
Μάρκιος,
σώφρων
δὲ
τὸν |
[6, 94] |
πολλαῖς
καὶ
καλαῖς
ἀπαρχαῖς.
βοῆς
|
δὲ |
γενομένης
ἐξ
ἁπάντων
μεγάλης,
ὡς |
[6, 72] |
ὄκνῳ
οὔτ´
αἰσχύνῃ
εἴκειν.
σιωπῆς
|
δὲ |
γενομένης
ἐπειδὴ
πάντες
εἰς
ἀλλήλους |
[6, 12] |
ἵππον
ἀφειμένων
τῶν
χαλινῶν.
ἀθρόας
|
δὲ |
γενομένης
καὶ
καταπληκτικῆς
τῆς
ἐλάσεως |
[6, 57] |
τειχήρεις
ἔσονται
σκοπεῖν
ἀξιοῦντες.
σιωπῆς
|
δὲ |
γενομένης
ὁ
πρεσβύτερος
τῶν
ὑπάτων |
[6, 88] |
παρῆσαν
οὐ
διὰ
μακροῦ.
σιωπῆς
|
δὲ |
γενομένης
παρελθὼν
ὁ
Μενήνιος
εἶπε· |
[6, 48] |
τῶν
καταλειπομένων
ἐδόκει
εἶναι.
τούτων
|
δὲ |
γενομένων
οἱ
μὲν
ὕπατοι·
καὶ |
[6, 43] |
ἢ
τὰ
πράγματα,
ἔρρωνται.
ἐγὼ
|
δὲ |
γέρων
τε
δή,
ὡς
ὁρᾶτε, |
[6, 20] |
ἐλευθερίαν
διὰ
τὸ
συγγενές,
τῆς
|
δὲ |
γῆς
τὴν
ἡμίσειαν
αὐτοὺς
ἀφαιρεθῆναι |
[6, 22] |
εἰς
τὴν
στρατείαν
δαπάναις·
τῶν
|
δὲ |
δανειστῶν
ταύτας
μὲν
τὰς
συμφορὰς |
[6, 5] |
Αἰβούτιος
ἐναντίος
Ὀκταουΐῳ
Μαμιλίῳ,
τὸ
|
δὲ |
δεξιὸν
Τῖτος
Οὐεργίνιος
ὁ
ὕπατος |
[6, 27] |
παρόντων
σφᾶς
κακῶν
ἐλευθερώσοντα,
τοῖς
|
δὲ |
δεομένοις
ἀμύνειν
ἐπιδεικνύντες
τὰς
ἁλύσεις |
[6, 79] |
θηρίων
κλοιοῖς
καὶ
μύδροις.
αἰκίας
|
δὲ |
δὴ
καὶ
προπηλακισμοὺς
καὶ
μάστιγας |
[6, 52] |
παραπέμψων
δεῦρο
τὴν
ἐπικουρίαν;
ἔτι
|
δὲ |
δή,
οἱ
τὰς
ἑαυτῶν
πατρίδας |
[6, 14] |
τὴν
μάχην
αὐτῶν
ἐπιτελεσθῆναι.
ὡς
|
δὲ |
δὴ
ταῦτ´
ἔγνω,
χωρεῖν
ἅπαντας
|
[6, 78] |
τοὺς
οἰκείους
ἑκάτεροι
καιρούς;
ὑποψίαι
|
δὲ |
δὴ
τό
γε
μετὰ
τοῦτο |
[6, 77] |
τῷ
φενακισμῷ
δῆλος
ἦν.
~Ἔναγχος
|
δὲ |
δὴ
τοῦ
χρόνου·
τουτὶ
γὰρ
|
[6, 49] |
χρόνος·
ἡμέραν
ἔστησαν
ἀρχαιρεσιῶν.
~Ὁ
|
δὲ |
δῆμος,
ἐπειδὴ
παρῆν
ὁ
χρόνος, |
[6, 34] |
διὰ
ταχέων
ἐξιέναι
πανστρατιᾷ·
τὸ
|
δὲ |
δημοτικὸν
οὐχ
ὑπήκουεν
αὐτοῖς,
ἀλλ´ |
[6, 2] |
τε
καὶ
Μαμιλίου
διεφθαρμένων,
τῶν
|
δὲ |
δημοτικῶν,
ὅσοις
οὐκ
ἦν
βουλομένοις |
[6, 61] |
ἄλλο
τι
αὐτῷ
δοκῇ·
δόξει
|
δὲ |
δήπου,
καὶ
πρῶτον
ποιήσεται
τῶν |
[6, 66] |
ψηφίσωνται,
τοῦθ´
ἡγησόμεθα
κύριον.
ἄξιοι
|
δὲ |
δήπου
ταύτης
εἰσὶ
τῆς
τιμῆς |
[6, 80] |
δ´
αὐτόθεν
ὑπὸ
φίλων·
ἐλεεινότερον
|
δὲ |
δήπου
τὸ
πρὸς
τῶν
οἰκείων |
[6, 47] |
τῆς
πόλεως
πεδίοις
ἐστρατοπεδεύοντο·
ὅσοι
|
δὲ |
διὰ
γῆρας
ἀδύνατοι
τούτων
τι |
[6, 91] |
μὲν
τὰς
πύλας
διακόψαντες,
οἱ
|
δὲ
|
διὰ
κλιμάκων
ἐπὶ
τὸ
τεῖχος |
[6, 49] |
διαλλαγαῖς
ἐμποδὼν
ἔσεσθαι,
ἐφ´
οἷς
|
δὲ |
διαλυσόμεθα
πρὸς
αὐτοὺς
εἴτε
δικαίοις |
[6, 5] |
κρῖναι
τὰ
πράγματα
μάχῃ.
τῷ
|
δὲ |
δικτάτορι
τῶν
Ῥωμαίων
καταρχὰς
οὕτως |
[6, 21] |
τῶν
προεστηκότων
τῆς
βουλῆς,
τοῦ
|
δὲ |
δικτάτορος
τὴν
Λαρκίου
γνώμην
προελομένου |
[6, 4] |
τῶν
ἀριστερῶν
προκαθημένου
μερῶν,
τοῦ
|
δὲ |
δικτάτορος
τῶν
δεξιῶν.
ἔτι
δὲ |
[6, 29] |
περιβόλου
καὶ
πλήθεσιν
οἰκητόρων,
ἔτι
|
δὲ |
δόξῃ
καὶ
πλούτῳ
πολὺ
τῶν |
[6, 1] |
παρὰ
τοῖς
πατράσι
μένειν,
τὰς
|
δὲ |
θηλείας
καὶ
ἔτι
ἀγάμους
ταῖς |
[6, 31] |
εἰς
τὰ
δεσμωτήρια
κατετίθεντο.
τὰς
|
δὲ
|
θυσίας,
αἷς
ὁ
πόλεμος
ἐμποδὼν |
[6, 1] |
τὸν
ἐκπεσόντα
τῆς
ἀρχῆς·
τὴν
|
δὲ |
καθιέρωσιν
τοῦ
ναοῦ
λαβεῖν
Πόστομον |
[6, 63] |
διδόναι
δόξομεν,
ἀλλὰ
πειθόμενοι.
ἐὰν
|
δὲ |
καὶ
ἄλλης
ἐπιδέῃ
βοηθείας,
ὡς |
[6, 25] |
μὲν
Ἕρνικες
καὶ
Σαβῖνοι,
κρύφα
|
δὲ |
καὶ
ἄλλων
συχνοί.
Λατῖνοι
δὲ |
[6, 49] |
ἐδήλωσα
λόγων,
ἃ
φρονῶ.
ἐπεὶ
|
δὲ |
καὶ
αὐτὸ
τοῦτό
τινες
οἴονται |
[6, 1] |
ὑπατεύσαντα
τῷ
πρόσθεν
ἐνιαυτῷ,
οἱ
|
δὲ |
καὶ
βασιλέα
Ταρκύνιον
τὸν
ἐκπεσόντα |
[6, 3] |
ὁρμητήριον
ἐποιοῦντο
τοῦ
πολέμου·
ἀνδράποδα
|
δὲ |
καὶ
βοσκήματα
οὐ
κατελάμβανον
ἐν |
[6, 47] |
ἐπιτροπεύειν
τοῖς
πατρικίοις
ὑπάρχει,
φιλότητος
|
δὲ |
καὶ
εἰρήνης
τοῖς
ἀγαθοῖς.
τὸ
|
[6, 9] |
κακοῖς
τε
καὶ
ἀγαθοῖς·
καλῶς
|
δὲ |
καὶ
ἐνδόξως
μόνοις
τοῖς
ἀγαθοῖς. |
[6, 9] |
καὶ
γυναικῶν
καὶ
πατέρων·
εὐκλεεῖς
|
δὲ |
καὶ
ζηλωτοὶ
τῆς
ἀρετῆς
οἱ |
[6, 95] |
ἀλλήλους
ὀμόσαντες
καθ´
ἱερῶν.
ἐψηφίσατο
|
δὲ |
καὶ
θυσίας
ἀποδοῦναι
τοῖς
θεοῖς |
[6, 27] |
κοινοῖς
πράγμασιν
ἐπικουρίαν
οὐδεμίαν,
ἡδόμενοι
|
δὲ |
καὶ
κατ´
εὐχὴν
δεχόμενοι
τὸν
|
[6, 48] |
τε
ἦν
οὔτ´
ἀναβολάς,
δυσφημιῶν
|
δὲ |
καὶ
κατηγοριῶν,
ἃς
οἱ
προεστηκότες |
[6, 36] |
ὑπὸ
κόρου
καὶ
ὕβρεως.
αἰδὼς
|
δὲ
|
καὶ
κόσμος
καὶ
δίκη,
ὑφ´ |
[6, 27] |
ἄξιον
εἴη
σφίσι
πολεμεῖν·
πολλοὶ
|
δὲ |
καὶ
λέγειν
ἐτόλμων,
ὡς
ἄμεινον |
[6, 9] |
σῶσαι
καὶ
νικᾶν
ἀσφαλῶς,
εἰ
|
δὲ |
καὶ
μὴ
μετὰ
τοῦ
δρᾶσαί |
[6, 41] |
ἡ
γειναμένη
στᾶσα
ὀρθή,
καλὸς
|
δὲ |
καὶ
ὁ
παρὰ
τῶν
συνόντων |
[6, 26] |
ἐκ
τῶν
πληγῶν
ἀνάπλεω.
κραυγῆς
|
δὲ |
καὶ
οἰμωγῆς
ἐκ
τῶν
παρόντων |
[6, 29] |
ἐν
ἥβῃ
πάντας
κατέσφαξεν.
ἐπιτρέψας
|
δὲ
|
καὶ
ὅσα
ἦν
ἐνταῦθα
χρήματα |
[6, 9] |
οὐδεὶς
ὑμνήσει
λόγος
ἀξίως;
πολλὰς
|
δὲ |
καὶ
περιβοήτους
πράξεις
οἰκείας
τὸ |
[6, 47] |
καὶ
πλεῖστον
ἀλλήλων
διάφοροι,
μετριώτατοι
|
δὲ |
καὶ
πρεπωδέστατοι
ταῖς
παρούσαις
τύχαις, |
[6, 84] |
βέβαια
τὰ
συγκείμενα
φυλάξειν.
δεξιὰς
|
δὲ |
καὶ
σπονδὰς
καὶ
πίστεις
ἐπὶ |
[6, 62] |
ὅμοια
δράσειν
τὴν
ὑποδεξαμένην.
ἀριστοκρατεῖται
|
δὲ |
καὶ
τὰ
ἔθνη
τὰ
πέριξ |
[6, 58] |
γνῷ,
τοῦτ´
εἶναι
κύριον·
ἀφῃρῆσθαι
|
δὲ |
καὶ
τὴν
ἄλλην
ἐξουσίαν
τῶν |
[6, 96] |
τῆς
τοῦ
πατρὸς
ἀρετῆς.
ἐγένετο
|
δὲ |
καὶ
τίμησις
ἐν
τῷ
χρόνῳ |
[6, 42] |
Οὐέλιτραι
δ´
ὄνομα
αὐτῇ.
ὁμοίως
|
δὲ |
καὶ
τὸ
Σαβίνων
φρόνημα
ἐν
|
[6, 90] |
πόλιν
ἅμα
τοῖς
πρέσβεσιν.
ἀποδόντες
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
ἐν
τῇ
πόλει |
[6, 9] |
ἔτι
κατορθώσητε
τὸν
πόλεμον.
ἵνα
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
τὰ
κράτιστα
ὑμῶν |
[6, 90] |
τὴν
ἀγορὰν
εὐετηρίας
ἐπιμελησομένους.
λαβόντες
|
δὲ |
καὶ
τοῦτο
τὸ
συγχώρημα
παρὰ |
[6, 12] |
τῆς
τάξεως
ἐπὶ
πολύ·
ἧκον
|
δὲ |
καὶ
τούτοις
ἐκ
τῶν
φυγάδων |
[6, 33] |
τὸν
χάρακα
αὐτῶν
ἀφίκοντο.
βιασάμενοι
|
δὲ |
καὶ
τούτου
τοὺς
φύλακας
οὐ |
[6, 51] |
οὐ
διαμενοῦντα
βεβαίως
φίλα.
ἀπελαυνομένων
|
δὲ |
καὶ
τούτων
τίς
ἡ
φυλάξουσα |
[6, 50] |
λῃστεύουσιν
ἡμῶν
τοὺς
ἀγρούς.
Καμπανίας
|
δὲ
|
καὶ
Τυρρηνίας
ὅσα
ἐνδοιαστῶς
ἡμῶν |
[6, 6] |
τὴν
πόλιν
αὐτοῖς
ποιήσωσι.
χρὴ
|
δὲ |
καὶ
ὑμᾶς,
ἄνδρες
λοχαγοί
τε |
[6, 33] |
μαχομένοις
κατὰ
νώτου
ἐπῆγον.
τρεψάμενοι
|
δὲ |
κἀκείνους
εἰς
φυγὴν
ἐπίπονόν
τε |
[6, 7] |
πολλῶν
μὲν
ἀγαθῶν
ἀπολελαύκατε,
πολλῶν
|
δὲ |
κακῶν
πεπείρασθε
κοινῇ,
ἐξ
ὧν |
[6, 51] |
καταλύσασθαι
ψηφίσματι
τὴν
στάσιν;
~Οὕτω
|
δὲ |
κακῶς
ἐχόντων
ἡμῖν
τῶν
ὑπαιθρίων
|
[6, 74] |
ἀναμιμνήσκοντας
οὐχ
ὑπεμείναμεν
ἐγκαταλιπεῖν·
ἡγησάμενοι
|
δὲ |
κάλλιστον
εἶναι
καὶ
λαμπρότατον
ἀγῶνα |
[6, 92] |
τὸ
λοιπὸν
ἠνάγκασεν
ὑπηκόους.
~Καταλιπὼν
|
δὲ |
κἂν
ταύτῃ
βραχεῖαν
τῆς
στρατιᾶς |
[6, 20] |
μηδὲν
ἔτι
νεωτερίσαι
σπουδάσουσι.
Σπόριος
|
δὲ |
Κάσσιος
ἀνελεῖν
τὰς
πόλεις
αὐτῶν |
[6, 83] |
βούλεται
καὶ
αὐτὸς
εἰπεῖν.
τοῖς
|
δὲ |
κατ´
εὐχὴν
τὸ
πρᾶγμα
ἐφάνη |
[6, 5] |
Μαμίλιος
ἐπὶ
τοῦ
δεξιοῦ,
τὴν
|
δὲ |
κατὰ
μέσον
στάσιν
εἶχεν
ὁ |
[6, 43] |
ἐκλιπόντων
τὰς
ἄκρας
ἁλώσεις.
~Οὐαλέριος
|
δὲ |
κατὰ
νοῦν
χωρήσαντος
αὐτῷ
τοῦ |
[6, 26] |
χωρίον
οἱ
πολέμιοι
κατέδραμον,
τὰ
|
δὲ |
κατὰ
πόλιν
αἱ
σιτοδεῖαι
κατανάλωσαν, |
[6, 64] |
τεκμήριον
εἶναι
καὶ
ἀμηχανίας·
ἐὰν
|
δὲ |
καταθέμενοι
τὰ
ὅπλα
κατέλθωσιν
εἰς |
[6, 22] |
ξένης
τὸν
βίον
κατέστρεψαν.
~Ῥωμαίοις
|
δὲ |
καταλυσαμένοις
τοὺς
ὑπαίθρους
πολέμους
ἡ |
[6, 14] |
μὲν
ἀπεστομωμένα
τὰς
ἀκμάς,
τὰ
|
δὲ |
κατεαγότα
καὶ
βοήθεια
παρὰ
τῶν |
[6, 45] |
ὅρκων
ἐν
ἑκάστῳ
φόβος.
πρόφασις
|
δὲ
|
κατεσκευάσθη
τῆς
στρατείας,
ὡς
Αἰκανῶν |
[6, 91] |
τοῖς
παρ´
Ἕλλησιν
ἀγορανόμοις.
~Ἐπεὶ
|
δὲ |
κατέστη
τὰ
πράγματα
καὶ
τὸν
|
[6, 5] |
ἄκρων
μεγάλα
πλεονεκτήματα
παρεῖχε,
τοῖς
|
δὲ |
κάτωθεν
ἐπιοῦσιν
οὐδὲν
ὅ
τι
|
[6, 86] |
δὲ
στόμα
ὅτι
φθέγγεται·
ἡ
|
δὲ
|
κεφαλή,
ὅτι
ὁρᾷ
καὶ
ἀκούει |
[6, 91] |
δυνάμεως
τὸ
ἀρκοῦν
λαβών·
Πόστουμος
|
δὲ |
Κομίνιος
ἐξῆγε
τὴν
λοιπὴν
στρατιὰν |
[6, 92] |
τόπους
ἐποιεῖτο
τὰς
προσβολάς·
οἱ
|
δὲ |
Κοριολάνοι
μέγα
φρονοῦντες
ἐπὶ
τῇ |
[6, 79] |
τὰ
μὲν
κρατηθέντα
ἀτυχεῖ,
τὰ
|
δὲ |
κρατήσαντα
ἀδικεῖ,
καὶ
περίεστι
τοῖς |
[6, 2] |
χωροῦν
ἐπὶ
τὸν
ἀγῶνα·
τοῦ
|
δὲ |
Λατίνων
τὸ
πλέον
ἀπρόθυμον
καὶ |
[6, 85] |
καὶ
πράγματα
παρέχομεν
ἀλλήλοις;
τί
|
δὲ
|
λόγους
πονηροὺς
λέγομεν
χρηστὰ
πράγματα |
[6, 2] |
τοῖς
πολιτικοῖς
ἐγκαταμιγνύντες
λόχοις,
τοὺς
|
δὲ |
λοιποὺς
εἰς
τὰ
περὶ
τὴν |
[6, 91] |
αἰτίους
τῆς
ἀποστάσεως
ἀπέκτεινε,
τοὺς
|
δὲ |
λοιποὺς
χρημάτων
ἀφαιρέσει
ζημιώσας
καὶ |
[6, 92] |
Λάρκιον
ἐπ´
αὐτοῦ
καταλιπών,
τῷ
|
δὲ |
λοιπῷ
κωλύειν
τοὺς
ἐπιόντας
διενοεῖτο. |
[6, 43] |
καὶ
νόμων
πονηρῶν
ἀρχηγόν,
ᾧ
|
δὲ |
μάλιστα
ἠγάλλοντο
οἱ
ἄνδρες
ἐπὶ |
[6, 47] |
ὑπὸ
τῶν
συμβούλων
ἐξηπατημένος,
ὀργῇ
|
δὲ |
μᾶλλον
ἢ
λογισμῷ
τὰ
συμφέροντα
|
[6, 56] |
λόγοις
αὐτοῦ
τὰ
ἔργα,
πολὺ
|
δὲ |
μᾶλλον
ἡμῶν
ἐσπουδακέναι
περὶ
τὰς |
[6, 5] |
τῶν
Λατίνων
ἐτάχθη
κέρατος,
Ὀκταούιος
|
δὲ |
Μαμίλιος
ἐπὶ
τοῦ
δεξιοῦ,
τὴν |
[6, 11] |
θώρακος
ἐλάσας
τὴν
αἰχμήν,
ὁ
|
δὲ |
Μαμίλιος
μέσον
περονήσας
τὸν
δεξιὸν |
[6, 71] |
ὑπὲρ
ὧν
ἥκουσι
λέγειν.
~Παρελθὼν
|
δὲ |
Μάνιος
Οὐαλέριος,
ὅσπερ
ἦν
αὐτῶν |
[6, 93] |
τῷ
χωρίῳ
καὶ
ἀνδραπόδων,
~Ὁ
|
δὲ |
Μάρκιος
ὁ
πρῶτος
καὶ
πρὸ |
[6, 42] |
ὤφθησαν
ἐν
συνόψει
στρατοπεδεύσαντες.
γενομένης
|
δὲ |
μάχης
καρτερᾶς
πολλὰ
μὲν
δράσαντες |
[6, 86] |
γὰρ
τοὺς
ἀγροὺς
γεωργοῦσιν,
οἱ
|
δὲ |
μάχονται
περὶ
αὐτῶν
πρὸς
τοὺς |
[6, 7] |
στρατηγῶν
ἐπὶ
τῆς
στρατολογίας,
οἱ
|
δὲ |
μελλήσουσι
μᾶλλον
ἢ
βοηθήσουσι
τρίβοντες |
[6, 84] |
ἡ
βουλὴ
τούτοις
πείσεται.
τοῦ
|
δὲ |
μενεῖν
βέβαια
τὰ
συγχωρούμενα
νῦν, |
[6, 5] |
Ταρκυνίῳ
στάσιν
ἐναντίαν
ἐπέχων·
τὰ
|
δὲ |
μέσα
τῆς
φάλαγγος
αὐτὸς
ὁ |
[6, 45] |
χαλεπωτέραν
αὐτῷ
γενέσθαι
παρεσκεύασεν.
εὐθὺς
|
δὲ |
μετὰ
τοῦτο
τάδε
ἐγίνετο·
οἱ |
[6, 12] |
τῶν
φυγάδων,
ἀποθνήσκουσιν
ἅμα.
ἐξωθεῖται
|
δὲ |
μετὰ
τοῦτο
τὸ
πάθος
ἡ |
[6, 88] |
εἰς
τὴν
πόλιν
ὑπέστρεψαν,
Ἀγρίππας
|
δὲ |
μετὰ
τῶν
λοιπῶν
κατέμεινεν
ἐπὶ |
[6, 19] |
αὐτῶν
τὸ
συνέδριον
ἅπαν.
~Ὡς
|
δὲ |
μετέστησαν
ἐκ
τοῦ
βουλευτηρίου
καὶ |
[6, 23] |
μείωσιν
τῶν
χρεῶν
ψηφισαμένους,
εἰ
|
δὲ |
μή
γε
κώλυσιν
τῆς
ἀπαγωγῆς |
[6, 65] |
ἀρχῆς
κράτος,
οὐ
δημοτικόν·
εἰ
|
δὲ |
μή
γε,
φυλάττειν
αὑτοὺς
ἴσους |
[6, 58] |
βούλονται
καταλύσασθαι
τὴν
στάσιν,
εἰ
|
δὲ |
μὴ
διδοίη
τις
αὐτοῖς,
ἃ |
[6, 58] |
λήσει
τάχα
μὲν
ἀνίατος,
εἰ
|
δὲ |
μὴ
δυσίατος
καὶ
πολλῶν
αἰτία |
[6, 12] |
καὶ
τοὺς
φεύγοντας
ἐπιστρέφειν,
εἰ
|
δὲ |
μὴ
πείθοιντο
ἀποκτεῖναι,
αὐτὸς
ἅμα
|
[6, 32] |
φρουρὰν
ἀπαγαγεῖν
ἐξ
αὐτῆς·
ἐὰν
|
δὲ |
μὴ
ποιήσωσιν,
Ἀρούγκους
ἥξοντας
ἐπὶ |
[6, 66] |
περὶ
κοινῆς
σωτηρίας
βουλευομένους·
εἰ
|
δὲ |
μή,
τοῖς
πρεσβυτέροις
ὑμῶν
εἴκειν |
[6, 22] |
οὐδὲ
τοὺς
τόκους
ἀφιέναι,
τῶν
|
δὲ |
μηδὲ
αὐτὰ
τὰ
συναλλάγματα
διαλύειν· |
[6, 35] |
καὶ
τὸ
ἐλευθεριάζον
χαλεπότης.
οἶμαι
|
δὲ |
μηδὲν
ἡμᾶς
δεῖν
ἐν
τῷ |
[6, 50] |
μὲν
ἐκ
τῆς
πόλεως,
ἄλλο
|
δὲ |
μηδὲν
ὑμᾶς
δεινὸν
μήτε
ἐργαζομένων |
[6, 81] |
μὴ
κατὰ
γνώμην
ἀδικοῦν,
ὑπὸ
|
δὲ |
μήκους
ἀπορίας
ἠναγκασμένον
αἰτεῖσθαι
τὴν |
[6, 7] |
ταῖς
ἐλπίσι
τὸν
χρόνον,
οἱ
|
δὲ |
νῦν
ὄντες
ἐν
παρασκευαῖς
ὑστερήσαντες |
[6, 56] |
αὐτοὶ
γὰρ
εἴσονται
τοῦτο.
οἱ
|
δὲ |
νῦν
ὑπεροπτικοὶ
δοκοῦντες
εἶναι
καὶ |
[6, 26] |
τὸ
στῆθος
μεστὸν
τραυμάτων,
τὰ
|
δὲ |
νῶτα
αἵματος
ἐκ
τῶν
πληγῶν |
[6, 91] |
τι
συμμαχικὸν
οὐκ
ὀλίγον.
κρίνας
|
δὲ
|
Οὐολούσκοις
ἐπιχειρεῖν
πρώτοις
πόλιν
αὐτῶν |
[6, 28] |
ἀφορήτους
ὕβρεις
ἀναγκασθησομένας
ὑπομενεῖν,
μάλιστα
|
δὲ |
παίδων
ἔτι
νηπίων
οὐκ
ἐπὶ |
[6, 34] |
μείζω
τὴν
ἐπίδοσιν
ἐλάμβανεν.
Οὐολούσκων
|
δὲ |
πάλιν
ἀπόστασιν
βουλευσαμένων
καὶ
τῶν
|
[6, 32] |
αὖθις
ἐν
εὐπαθείαις
ἦσαν.
~Ἔτι
|
δὲ |
πανηγυρίζουσιν
αὐτοῖς
πρεσβευταὶ
παρῆσαν
ἐξ |
[6, 86] |
τὰς
ἀναγκαίας
ἐργάζονται
τέχνας.
εἰ
|
δὲ |
πάντα
τὰ
ἔθνη
ταῦτα
πρὸς |
[6, 38] |
αὐτῷ
νομίζειν,
ὅπως
βούλεται,
μέχρι
|
δὲ |
παντὸς
ἐναντιώσομαι
τοῖς
μὴ
τὰ |
[6, 64] |
ἧς
αἰεὶ
διατελοῦσι
δεόμεναι.
~Ὃ
|
δὲ |
πάντων
ἐστὶ
κράτιστον
ἐν
τοῖς |
[6, 6] |
ὑπὸ
τῆς
τύχης
παρεσκευασμένα,
τρία
|
δὲ |
πάντων
κάλλιστα
καὶ
φανερώτατα.
~Πρῶτον |
[6, 24] |
ἕτοιμος
τὰ
κελευόμενα
ποιεῖν·
μέγιστον
|
δὲ |
πάντων
ὅπλον
καὶ
δυσκαταγώνιστον,
ᾧ |
[6, 88] |
Δέκιος
καὶ
Σπόριος
Ἰκίλιος.
τῶν
|
δὲ |
παρὰ
τῆς
βουλῆς
ἀφιγμένων
οἱ |
[6, 14] |
πράγματα
ἀπόρως
εἶχον
συμβάλλειν.
ἐπεὶ
|
δὲ |
παρὰ
τῶν
ἀνασωζομένων
ἐκ
τῆς |
[6, 89] |
καὶ
δαίμονας
τοὺς
καταχθονίους,
τοῖς
|
δὲ |
παραβαίνουσιν
ἐναντία
καὶ
τὰ
παρὰ |
[6, 66] |
καὶ
γνώμας
ἔχοντες
ἀμείνους.
εἰ
|
δὲ
|
παραμενεῖ
τὸ
φιλόνεικον
ὑμῖν,
νέοις |
[6, 91] |
ταύτης
τῆς
πόλεως
κύριοι.
ὡς
|
δὲ |
παρέλαβε
τὴν
πόλιν,
ὀλίγους
μέν |
[6, 37] |
τὴν
πόλιν
ὁμονοοῦσαν
ἐργασαίμεθα.
Τρίτος
|
δὲ |
παρελθὼν
Ἄππιος
Κλαύδιος
ὁ
τὴν |
[6, 71] |
εἶναι
ἔρημον
καὶ
μηλόβοτον.
εἰ
|
δὲ |
παρήσετε
τὸν
καιρὸν
τοῦτον,
εὔξεσθε |
[6, 26] |
βουλὴ
περὶ
αὐτῶν
διαγνοίη,
τοὺς
|
δὲ |
παρόντας
ὅποι
βούλοιντο
ἀδεῶς
ἀπιέναι, |
[6, 81] |
τοιούτους
εἰπὼν
λόγους
ἐπαύσατο·
τοῖς
|
δὲ |
παροῦσιν,
ὅσα
τε
περὶ
τῶν |
[6, 27] |
καὶ
οἱ
μὲν
ταῦτα,
οἱ
|
δὲ |
πατρίκιοι
καὶ
τὸ
τῶν
ἱππέων |
[6, 47] |
διακείμενος
τῇ
καθεστώσῃ
πολιτείᾳ.
~Τοῖς
|
δὲ |
πατρικίοις
ἐν
μὲν
τῷ
παραυτίκα
|
[6, 46] |
καταλιπεῖν
τὴν
πόλιν
παρασκευαζομένου,
τῶν
|
δὲ |
πατρικίων
ἀποτρέπειν
ἀξιούντων
καὶ
βίαν |
[6, 79] |
οἱ
μὲν
ἁλύσει
δεθέντες,
οἱ
|
δὲ |
πέδαις,
οἱ
δ´
ὥσπερ
τὰ |
[6, 53] |
καὶ
πεῖραν
αὐτῶν
διδόναι·
χαλεπὴ
|
δὲ |
πεῖρα
τῶν
μὴ
ἐν
ἔθει· |
[6, 56] |
ποιήσεσθαι,
μηδὲν
δὲ
προνοουμένων.
πρεσβείας
|
δὲ |
πέμπειν
οὐχ
ὑπομένει
διὰ
τοὺς |
[6, 92] |
μὲν
ἀνὰ
τοὺς
στενωπούς,
τῶν
|
δὲ |
περὶ
ταῖς
ἁλισκομέναις
οἰκίαις
μαχομένων. |
[6, 22] |
κρίνεσθαι
κατὰ
τοὺς
νόμους·
τῶν
|
δὲ |
περὶ
τὰς
συναλλαγὰς
ἀμφισβητημάτων
εἰς |
[6, 81] |
νομισθῆναι
τὴν
ἐπίφθονον
ἀρχήν.
ἐπιβαλλόμενος
|
δὲ |
περὶ
τοῦ
δικαίου
ποιεῖσθαι
λόγους, |
[6, 76] |
ἐμνησικακήσαμεν
ὑμῖν
τῶν
πάλαι,
χρηστὰ
|
δὲ |
περὶ
τοῦ
μέλλοντος
ἐλπίσαντες
χρόνου, |
[6, 35] |
χώραν,
πρὶν
ἄρξασθαι
πολέμου.
~Συναχθείσης
|
δὲ |
περὶ
τούτου
βουλῆς,
κληθεὶς
πρῶτος |
[6, 93] |
καθ´
οὓς
γένοιτο
ἐπιών,
κύκλῳ
|
δὲ |
περιίσταντο
ἀθρόοι
καὶ
ἔβαλλον
ὑποχωροῦντες
|
[6, 15] |
καὶ
τὴν
ἀπεσταλμένην
μετακαλεῖν.
ἡ
|
δὲ |
πιθανωτάτη
τοῖς
πλείστοις
φανεῖσα
καὶ |
[6, 45] |
δούλους
ἐποιήσατε,
νῦν
μετακαλεῖτε;
ποίᾳ
|
δὲ
|
πίστει
τὰς
ὑποσχέσεις
ἡμῖν
ἐμπεδώσετε, |
[6, 84] |
τῶν
ἄλλων
ἡμεῖς
ἐσμεν.
τελευταία
|
δὲ |
πίστις
ἅπασίν
ἐστιν
ἀνθρώποις
Ἕλλησί |
[6, 81] |
ἠναγκασμένον
αἰτεῖσθαι
τὴν
ἄφεσιν,
τὸ
|
δὲ |
πλεῖον
ἀκολασίᾳ
καὶ
ὕβρει
καὶ |
[6, 4] |
δὲ
δικτάτορος
τῶν
δεξιῶν.
ἔτι
|
δὲ |
πλείονος
ταραχῆς
κατασχούσης
τοὺς
οὐδὲν |
[6, 29] |
δὲ
τοῦ
στρατηλάτου
χάριτι,
οἱ
|
δὲ |
πλεῖστοι
τὸν
Ἄππιον
καὶ
τοὺς |
[6, 18] |
ταῖς
πόλεσιν
ἀπέφαινον
αἰτίους·
τὸ
|
δὲ |
πλῆθος
ἓν
μόνον
τοῦτο
ἁμαρτεῖν |
[6, 10] |
καὶ
ὑπὲρ
δύναμιν
ἐφάνησαν.
ἐγίνοντο
|
δὲ |
ποικίλαι
καὶ
ἀγχίστροφοι
περὶ
αὐτοὺς
|
[6, 84] |
μὲν
ἰδιωτῶν
ἔχθραι
πικραί,
πολλοὶ
|
δὲ |
πόλεμοι
πόλεσι
πρὸς
πόλεις
συστάντες |
[6, 62] |
ἐν
κοινῷ
χρήματά
ἐστιν·
οἱ
|
δὲ |
πόλεμοι
ταῖς
περιουσίαις
τῶν
χρημάτων |
[6, 42] |
δικτάτωρ
Οὐαλέριος
ἐπὶ
Σαβίνους,
τὴν
|
δὲ
|
πόλιν
ἅμα
τοῖς
γεραιτέροις
καὶ |
[6, 48] |
ἀποστατῶν
τοῖς
πατρικίοις
ἐδήλωσαν,
ἡ
|
δὲ |
πόλις,
ἐπειδὴ
τὰς
ἀποκρίσεις
ταύτας
|
[6, 79] |
μέλλειν
κειμένου
τοῦ
παθεῖν.
~Πολέμου
|
δὲ |
πολιτικοῦ
ὡς
ἅπαντες
ἴσασι
κάκιον |
[6, 1] |
ἀγάμους
ταῖς
μητράσιν
ἕπεσθαι·
ἐτύγχανον
|
δὲ |
πολλαὶ
πάνυ
γυναῖκες
εἰς
τὰς |
[6, 25] |
ἥξειν
τοῖς
ἐπιοῦσιν
οἰομένων·
σφίσι
|
δὲ |
πολλὴν
ἐξουσίαν
ὑπάρχειν
ὁπότε
βούλοιντο |
[6, 20] |
μέγιστα
καὶ
ἀδιόρθωτα
ἀδικούντων.
μωρίας
|
δὲ |
πολλῆς
εἶναι
καὶ
ἀναλγησίας
ἔργον· |
[6, 8] |
τυράννων
ἀγωνιζόμενον
πάνυ
ὀλίγον,
μᾶλλον
|
δὲ |
πολλοστὸν
μέρος
τι
τοῦ
ἡμετέρου· |
[6, 60] |
τοῦ
ὀνόματος
διαβληθὲν
ἀφανισθήσεται·
ἡμεῖς
|
δὲ |
πολλῷ
ἂν
δικαιότερον
ἐπενέγκαιμεν
ὄνειδος |
[6, 81] |
οὐδὲν
τῶν
ἀληθῶν
ἀποκρυπτομένου·
ἔλαττον
|
δὲ |
πολλῷ
τοῦτ´
ἦν
θατέρου
τὸ |
[6, 96] |
ταμίαις
ἐπιτρέψασα
τὴν
ἐπιμέλειαν.
οἱ
|
δὲ |
πολλῶν
πάνυ
μισθώσαντες
χρημάτων
τὰς |
[6, 10] |
χερσὶ
πᾶσα
ἡ
μάχη.
ὡς
|
δὲ |
πολὺ
τὸ
παράλογον
ἀμφοτέροις
τῆς
|
[6, 88] |
τι
μέρος
τῆς
πρεσβείας,
Οὐαλέριος
|
δὲ |
πορεύσεται
καὶ
οἱ
λοιποὶ
σὺν |
[6, 14] |
ἄλλοις
πολλοῖς
καὶ
μεγάλοις.
~Ὁ
|
δὲ |
Ποστόμιος
ἐκείνην
μὲν
τὴν
νύκτα
|
[6, 16] |
ἑαλωκότας
ἐπ´
αὐτοφώρῳ
κατασκόπους,
ὁ
|
δὲ |
Ποστόμιος
οὐκ
ᾤετο
δεῖν
ὁμοίους |
[6, 33] |
οἵαν
τ´
εἶναι
προσωφελεῖν.
ὁ
|
δὲ |
Ποστόμιος
παρακελευσάμενος
τοῖς
ἀμφ´
αὑτὸν |
[6, 93] |
ἐπιόντα
τε
καὶ
ἑπόμενον.
ὁ
|
δὲ |
Πόστουμος
ὡς
ἔγνω
τοῦτο,
δείσας |
[6, 43] |
καὶ
διαιτητὴς
ἀμφοῖν
γενόμενος·
κωλύομαι
|
δὲ |
πράττειν
αὐτὰ
διὰ
τοὺς
οὐ |
[6, 25] |
δὲ
καὶ
ἄλλων
συχνοί.
Λατῖνοι
|
δὲ |
πρεσβείας
πρὸς
αὐτοὺς
ἐπὶ
συμμαχίας |
[6, 88] |
συγχωρῆσαι
σφίσι
καὶ
τοῦτο.
οἱ
|
δὲ |
πρέσβεις
μεταστάντες
ἐκ
τῆς
ἐκκλησίας |
[6, 78] |
παραδόντες
αὐτὰ
φέρομεν.
~Ἐφ´
οἷς
|
δὲ |
πρεσβεύετε
καὶ
τίνων
δεόμενοι
ἥκετε, |
[6, 66] |
δεήσει
τοὺς
βουλεύσοντας
ἔχειν·
τοῖς
|
δὲ |
πρεσβυτέροις
ἀποδόντες
λόγον
αὖθις,
ἐὰν |
[6, 1] |
ἑορτάς
τε
καὶ
θυσίας.
τὰ
|
δὲ |
πρὸ
τούτων
βωμὸν
αὐτόθι
καθιδρύσθαι |
[6, 45] |
τῷ
κατὰ
Ῥωμαίων
πολέμῳ.
ὡς
|
δὲ |
προῆλθον
ἔξω
τῆς
πόλεως
οἱ |
[6, 63] |
τοῦ
δημοτικοῦ
τὸ
περιόν.
ἵνα
|
δὲ |
πρόθυμον
ᾖ
πρὸς
τοὺς
ἀγῶνας, |
[6, 41] |
καὶ
ἄλλου
παντὸς
συμβολαίου.
τοῖς
|
δὲ |
προθύμως
ἀγωνισαμένοις
κάλλιστος
μὲν
στέφανος |
[6, 56] |
τινα
πρόνοιαν
αὐτοῦ
ποιήσεσθαι,
μηδὲν
|
δὲ |
προνοουμένων.
πρεσβείας
δὲ
πέμπειν
οὐχ |
[6, 16] |
λόγῳ,
κατάσκοποι
δ´
ἔργῳ.
ἀρνουμένων
|
δὲ |
πρὸς
ἅπαντα
τῶν
ἀνδρῶν
οὐ |
[6, 77] |
δίκαια
ποιεῖν
τοῦτον
ὑβρίσατε,
τῶν
|
δὲ |
πρὸς
ἡμᾶς
ὁμολογιῶν
οὐδεμίαν
ἐφυλάξατε, |
[6, 2] |
ἀνοχαὶ
πρὸς
Λατίνους
διελέλυντο,
παρασκευαὶ
|
δὲ |
πρὸς
τὸν
πόλεμον
ὑφ´
ἑκατέρων |
[6, 15] |
πρὸς
τὸν
ἀγῶνα
εὐτρεπίζεσθαι,
πέμποντας
|
δὲ
|
πρὸς
τοὺς
ἄλλους
Οὐολούσκους
δυεῖν |
[6, 94] |
τὴν
αὐτὴν
ἡλικίαν
ἐπιφανέστατος.
τῆς
|
δὲ
|
πρὸς
τοὺς
Ἀντιάτας
μάχης
τοῦτο |
[6, 74] |
τῶν
βασιλέων
εὐνοίας
ἀπέστημεν,
ὑμῖν
|
δὲ |
προσεθέμεθα·
καὶ
συνεπαναστάντες
αὐτοῖς
μεθ´ |
[6, 95] |
καθόδου
τῶν
ἀποστάντων
ἕνεκα.
τὴν
|
δὲ |
προστασίαν
καὶ
τὴν
ἐπιμέλειαν
τῶν
|
[6, 20] |
τῶν
σπονδῶν
οὐδὲν
ἀντέλεγεν·
ἐπειδὴ
|
δὲ |
πρότεροι
τὰς
σπονδὰς
ἔλυσαν
Λατῖνοι, |
[6, 5] |
μέσην
τεταγμένοις
τὴν
φάλαγγα.
τῆς
|
δὲ |
Ῥωμαίων
στρατιᾶς
τὸ
μὲν
ἀριστερὸν |
[6, 80] |
ἢ
τῶν
ἀλλοτρίων
ἐλαύνεσθαι.
οἱ
|
δὲ |
Ῥωμύλῳ
συναράμενοι
τῆς
στρατείας
ἐπὶ |
[6, 27] |
ἀπονοίας
τῶν
ἀπόρων
ἡγεμόνα,
ὁ
|
δὲ |
Σερουίλιος
ἐκεῖνον
αὐστηρὸν
καὶ
αὐθάδη |
[6, 29] |
ἀκμῇ
μάλιστα
δοκοῦντας
εἶναι.
ὁ
|
δὲ |
Σερουίλιος
ἔτι
νυκτὸς
ἀπὸ
τοῦ |
[6, 26] |
ἐκ
τῆς
ἀγορᾶς
ᾤχετο.
ὁ
|
δὲ |
Σερουίλιος
ῥίψας
τὴν
περιπόρφυρον
ἐσθῆτα |
[6, 30] |
τῷ
ἀνδρὶ
τὸν
θρίαμβον.
ὁ
|
δὲ |
Σερουίλιος
ὑβρίσθαι
δοκῶν
ὑπὸ
τοῦ |
[6, 20] |
ἁμαρτημάτων
μηδεμιᾷ
πόλει
μνησικακεῖν.
~Σερουίλιος
|
δὲ |
Σουλπίκιος
περὶ
μὲν
τῆς
εἰρήνης |
[6, 86] |
πάντα
ἐπ´
αὐτοῖς
κομίζεται·
τὸ
|
δὲ |
στόμα
ὅτι
φθέγγεται·
ἡ
δὲ
|
[6, 94] |
ἔτυχεν
αὐτῷ
ξένος
ὤν.
οἱ
|
δὲ |
στρατιῶται
καὶ
πρότερον
ἀγάμενοι
τὸν |
[6, 91] |
εὐπέτειαν
προσέβαλε
τοῖς
τείχεσι·
τῶν
|
δὲ |
στρατιωτῶν
οἱ
μὲν
τὰς
πύλας |
[6, 52] |
τῇ
πόλει
τῶν
ἐχθρῶν;
ποία
|
δὲ |
συγγνώμη
τῷ
χρονισμῷ
καὶ
τῇ |
[6, 28] |
βοηθεῖν
ἐδέοντο
τῇ
πατρίδι.
ὁ
|
δὲ |
συγκαλέσας
τὸν
δῆμον
εἰς
τὴν |
[6, 53] |
τοῖς
μὴ
τυγχάνουσι
χρησόμεθα;
εἰ
|
δὲ |
συγχωρήσαιμεν,
ἡ
πατρὶς
ἡμῖν
οἰχήσεται |
[6, 34] |
ἐπ´
ἐκείνοις
ψηφιζομένων.
κατ´
ὀλίγους
|
δὲ |
συλλεγόμενοι
ὅρκοις
ἀλλήλους
κατελάμβανον
ὑπὲρ |
[6, 25] |
ἀμφιέσασα
ἐλευθέροις
σώμασι
πρεπούσαις.
τῆς
|
δὲ |
συμμαχίας
οὐδὲν
αὑτῇ
ἔφη
δεῖν
|
[6, 21] |
καὶ
θάπτεται
ὑπ´
αὐτοῦ.
τῶν
|
δὲ
|
σὺν
ἐκείνῳ
φυγάδων
οἱ
μὲν |
[6, 5] |
δέοντες,
χίλιοι
δ´
ἱππεῖς·
Λατίνων
|
δὲ |
σὺν
τοῖς
συμμάχοις
τετρακισμύριοι
μάλιστα |
[6, 31] |
τὴν
τῶν
Ῥωμαίων
ἔφοδον.
ὡς
|
δὲ |
συνέμιξαν
εἰς
χεῖρας,
ἐγένετο
μάχη |
[6, 93] |
νίκης
ἀναμφιλόγως
αἰτιώτατος
ἦν.
ἐπεὶ
|
δὲ |
συνεσκόταζεν
ἤδη,
οἱ
μὲν
Ῥωμαῖοι |
[6, 95] |
ἂν
γένηται
τὸ
συμβόλαιον.
ταῖς
|
δὲ |
συνθήκαις
ταύταις
μηδὲν
ἐξέστω
προσθεῖναι |
[6, 92] |
ἐπιφερόμενον
τῶν
πολεμίων
στῖφος·
καταβαλὼν
|
δὲ |
συχνοὺς
αὐτῶν,
ὡς
ἐνέκλιναν
οἱ |
[6, 43] |
τὰ
βέλτιστα
τῷ
κοινῷ,
τὰ
|
δὲ |
σφίσιν
αὐτοῖς
ἐν
τῷ
παρόντι |
[6, 19] |
καὶ
ὑπὲρ
δύναμιν
μαχηταί·
δέος
|
δὲ |
σφίσιν
εἶναι
λέγων,
μὴ
κοινὸν |
[6, 14] |
οὔπω
παρῆν
οὐδεμία
αὐτοῖς,
ἡ
|
δὲ |
σφῶν
αὐτῶν
δύναμις
πολλή
τε |
[6, 41] |
ἀφείσθω
πᾶσα
μὲν
οὐσία,
πᾶν
|
δὲ |
σῶμα,
πᾶσα
δ´
ἐπιτιμία
πολίτου |
[6, 29] |
τὸν
πόλεμον
παρασκευῆς
γέμοντα.
ἑάλω
|
δὲ |
σώματα
ἐλεύθερα
συχνά,
τὰ
μὲν |
[6, 74] |
πολλὰ
μὲν
τραύματα
λαβόντες,
πολλὰ
|
δὲ |
σώματα
συγγενῶν
τε
καὶ
ἑταίρων |
[6, 15] |
τοῖς
εὐτολμοτάτοις
φανήσεσθαι
ἔμελλε.
~Τοῖς
|
δὲ |
σωφρονεστάτοις
οὐκ
ἀσφαλὲς
τὸ
κινδύνευμα |
[6, 95] |
ἀποστάντας
ἑτοίμως
ἐδόκουν
συνάρασθαι.
ἦν
|
δὲ |
τὰ
γραφέντα
ἐν
ταῖς
συνθήκαις
|
[6, 42] |
πολλὰ
μὲν
δράσαντες
γενναῖα,
πλείω
|
δὲ |
τὰ
δεινὰ
ὑπομείναντες
εἰς
φυγὴν |
[6, 62] |
καλύβαις
ὥρᾳ
ἔτους
χειμερίῳ,
πορίζεσθαι
|
δὲ |
τὰ
ἐπιτήδεια
οὐχ
ὅπως
δι´ |
[6, 7] |
ὑπάρξει
μηδενὸς
πειραθῆναι
δεινοῦ,
τοῖς
|
δὲ |
τὰ
ἔσχατα
παθεῖν,
ἀλλὰ
τὸ |
[6, 48] |
ἀπὸ
τοῦδε
χρόνον
ἀμνηστίαν·
ἐὰν
|
δὲ |
τὰ
κράτιστα
βουλεύωσι
τῷ
κοινῷ |
[6, 83] |
ἁπάσαις
ταῖς
ἀρχαίαις
ἱστορίαις.
ἦν
|
δὲ |
τὰ
λεχθέντα
ὑπ´
αὐτοῦ
τοιάδε. |
[6, 73] |
ὅπλα
ἐφ´
ὑμῖν
γενέσθαι,
τρία
|
δὲ |
τὰ
μέγιστα
καὶ
τὰ
φανερώτατα. |
[6, 78] |
τἀκόλουθα
τούτοις·
οὐδὲν
ἀντιλέγω.
βούλομαι
|
δὲ |
τὰ
μετὰ
ταῦτ´
ἐσόμενα
παρ´ |
[6, 39] |
οἰόμενοι
τῆς
ἐξουσίας
ἀποχρῆναι,
ἀνδρὸς
|
δὲ |
τὰ
πάντα
ἐπιεικοῦς
τοῖς
πράγμασι |
[6, 44] |
δ´
οὐδὲν
κακούργημα
ἦν·
ἐπεὶ
|
δὲ |
τὰ
παρὰ
τῆς
βουλῆς
ὁμολογηθέντα |
[6, 5] |
οὐ
προαιρουμένοις
ταῦτ´
ἦν.
ἐπειδὴ
|
δὲ |
τὰ
σημεῖα
ἤρθη
παρ´
ἑκατέρων |
[6, 83] |
διαλλάξαι
τὸν
τόπον
ἐρημίας.
ὁ
|
δὲ |
τά
τε
ἄλλα,
ὡς
οἷόν |
[6, 42] |
χρήματα
οἱ
στρατιῶται
ἔλαβον.
Αἰκανοὶ
|
δὲ |
τὰ
τῆς
ἀσθενείας
ἑαυτῶν
ὑφορῶντες |
[6, 79] |
ὑπὸ
τῶν
φιλτάτων
ἀπόλλυσθαι,
τοῖς
|
δὲ |
τὰ
φίλτατα
διολέσαι.
ἐπὶ
τοιαύταις |
[6, 36] |
ἐπειδὰν
ἀπολύσητε
τὰς
πρεσβείας.
ἃ
|
δὲ |
ταῖς
πρεσβείαις
ἀποκρίνασθαι
ἐν
τῷ |
[6, 59] |
αὑτοῦ
γνώμην
ἀπεφήνατο
μόνην,
τῶν
|
δὲ |
τἀναντία
ἐγνωκότων
μὴ
κατηγόρει·
περιῆν |
[6, 12] |
διὰ
τῆς
λαγόνος
ἀποθνήσκει.
Σέξτος
|
δὲ |
Ταρκύνιος
τοῦ
λαιοῦ
τῶν
Λατίνων |
[6, 86] |
πολλὰς
διὰ
θαλάσσης
ὠφελείας,
οἱ
|
δὲ |
τὰς
ἀναγκαίας
ἐργάζονται
τέχνας.
εἰ |
[6, 83] |
γνῶναί
τε
καὶ
παῦσαι.
εὑρόντες
|
δὲ |
τὰς
ἀποτόμους
τῶν
δανείων
ἀναπράξεις |
[6, 65] |
κατισχύειν
μηδετέραν
τῶν
στάσεων,
διαριθμησαμένους
|
δὲ |
τὰς
γνώμας
τῶν
συνέδρων
ταῖς |
[6, 63] |
ἕβδομον
τὸ
φυγαδικόν.
οὐ
λέγω
|
δὲ |
τὰς
Λατίνων
τριάκοντα
πόλεις,
αἳ |
[6, 4] |
τῆς
κρατίστης
νεότητος
ἐξεληλυθυίας·
οἱ
|
δὲ |
τὰς
Οὐολούσκων
τε
καὶ
τῶν |
[6, 81] |
μεστὸν
ἀπεδείκνυε
καὶ
ἀπάτης.
ἐπεὶ
|
δὲ |
τὰς
ὕβρεις
τελευτῶν
διῆλθεν,
ἃς |
[6, 15] |
κατὰ
νοῦν
ἔχουσι
πράττειν.
ὅταν
|
δὲ |
ταῦτ´
ἀκριβῶς
σφίσι
γένηται
φανερά, |
[6, 29] |
ἐφ´
οἷς
ἑκάστοις
συνέβαλον.
ὡς
|
δὲ |
ταῦτ´
ἤκουσαν
οἱ
πένητες,
αὐτίκα |
[6, 13] |
τόνδε
τὸν
πόλεμον·
ὑπὲρ
ἅπαντα
|
δὲ |
ταῦτα
ἡ
μετὰ
τὴν
θυσίαν |
[6, 51] |
ὕποπτον
εἶναι
παρεσκευάκασιν.
ὑπὲρ
ἅπαντα
|
δὲ |
ταῦτα
ἡ
τῶν
ἐπιτηδείων
συγκομιδὴ |
[6, 56] |
ἔστιν
ὅ
τι
βούλεται.
πρὸς
|
δὲ |
ταῦτα
τί
παραινῶ
νῦν
πράττειν, |
[6, 37] |
δεδανεικόσιν,
ὡς
ἑκάστοις
συνέβαλον.
Μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
Τῖτος
Λάρκιος
εἶπεν·
Ἐμοὶ |
[6, 36] |
μωρίᾳ
τὴν
ἀρετὴν
ἀφανίσαι·
παραδόντες
|
δὲ |
ταῦτα
τοῖς
ἀπολωλεκόσιν
ὧν
κοινωνητέον |
[6, 16] |
καὶ
τὴν
παροῦσαν
ἀπάγειν.
~Ὡς
|
δὲ |
ταύτῃ
προσέθεντο
τῇ
γνώμῃ
καὶ |
[6, 75] |
μὲν
ἐκ
παρατάξεως
χειρωσάμενοι,
τὰς
|
δὲ |
τειχομαχίαις
ἑλόντες
ὑπηκόους
ἐποιήσαμεν,
ἐῶ. |
[6, 74] |
φίλον
γενόμενον
ἠναγκάσαμεν
ἀπελθεῖν.
τὰ
|
δὲ |
τελευταῖα
τρίτον
κάθοδον
τῶν
βασιλέων |
[6, 73] |
δικαίοις
καὶ
φιλανθρώποις
ποιησόμεθα·
τὸ
|
δὲ |
τελευταῖον,
ὅτι
βέβαιον
ἡμῖν,
ὧν
|
[6, 87] |
ἐκ
τῶν
παρόντων
φωναί.
ἐπειδὴ
|
δὲ |
τελευτῶν
τοῦ
λόγου
πρὸς
ὀλοφυρμοὺς |
[6, 42] |
ἱππέων
ὅσον
ἑκάστῳ
προσεμερίσθη·
τὰ
|
δὲ |
τέτταρα
καὶ
τοὺς
λοιποὺς
ἱππεῖς |
[6, 50] |
ἧς
ἅπαντες
γλίχονται,
μεταβολῆς·
οἱ
|
δὲ
|
τέως
ἐπιστρατοπεδεύοντες
ἑτέροις,
νῦν
αὐτοὶ |
[6, 75] |
μὲν
τῇ
κατὰ
γῆν,
πολλῇ
|
δὲ |
τῇ
κατὰ
θάλατταν
δυναστείᾳ
περιουσιάζουσαν, |
[6, 13] |
καταλειφθέντος
τῆς
πόλεως
ἡγεμόνος.
ὡς
|
δὲ |
τῇ
κατόπιν
ἡμέρᾳ
τὰς
παρὰ |
[6, 34] |
ἀκοσμίας
πλήρης
καὶ
θορύβου.
ἅμα
|
δὲ |
τῇ
στάσει
τῇ
κατὰ
τὴν
|
[6, 92] |
τοῖς
ἔνδον
ἐκ
πολλοῦ.
ἐπιχειρήσας
|
δὲ |
τῇ
τειχομαχίᾳ
μέχρι
δείλης
ὀψίας |
[6, 40] |
ἵνα
μηδὲν
ἐξεργάσηται
νεώτερον.
~Παραλαβὼν
|
δὲ |
τὴν
ἀρχὴν
Οὐαλέριος
καὶ
προσελόμενος |
[6, 2] |
νεωτερίσειαν,
εἶχον
ἐν
φυλακῇ.
ἁπάντων
|
δὲ |
τὴν
αὐτὴν
γνώμην
λαβόντων,
ὅτι |
[6, 34] |
ὅρκους
ἐποιήσαντο
περὶ
συμμαχίας.
πυνθανόμενοι
|
δὲ |
τὴν
διάνοιαν
αὐτῶν
οἱ
πατρίκιοι |
[6, 43] |
ὑποσχέσεις
ἀπαιτοῖεν
οἱ
ἄποροι·
εἰς
|
δὲ |
τὴν
δορίκτητον,
ἣν
Οὐολούσκους
ἀφείλοντο, |
[6, 96] |
τὴν
λιτότητα
τοῦ
βίου,
μάλιστα
|
δὲ |
τὴν
εἰς
χρηματισμὸν
ἐγκράτειαν
ἐπὶ |
[6, 26] |
μὲν
τὴν
ἡμέραν
ἐπισχεῖν,
εἰς
|
δὲ |
τὴν
ἐπιοῦσαν
ἥκειν,
ὡς
τῆς |
[6, 5] |
χάρακι
καὶ
τάφρῳ
κρατύνασθαι.
ἀναλαβὼν
|
δὲ |
τὴν
ἵππον
ἅτερος
αὐτῶν
Σέξτος |
[6, 92] |
ἐπὶ
τοὺς
πολεμίους
ἀθρόοι.
Ῥωμαῖοι
|
δὲ |
τὴν
μὲν
πρώτην
ἔφοδον
αὐτῶν |
[6, 70] |
τῷ
καταλύσαντι
τοὺς
βασιλεῖς,
ἐκπληρῶσαι
|
δὲ |
τὴν
ὁμωνυμίαν
βουλόμενος
ἠξίου
καὶ |
[6, 17] |
ἀλόγου
γε
οὐδὲ
ἀπίστου.
~Ἐπισχὼν
|
δὲ |
τὴν
ὁρμὴν
τοῦ
πλήθους
ἀπιέναι
|
[6, 70] |
τὰς
ἐντολὰς
αὐθημερὸν
ἐξῄεσαν.
φθάσασα
|
δὲ |
τὴν
παρουσίαν
αὐτῶν
ἡ
φήμη |
[6, 71] |
χρήζετε
μηδ´
ἐντρυφᾶτε
ἡμῖν,
καταλυσάμενοι
|
δὲ |
τὴν
στάσιν
ἄπιτε
χαίροντες
εἰς
|
[6, 13] |
ἔξω
τῆς
πόλεως
ἱδρυμένου,
διεξιόντες
|
δὲ |
τήν
τ´
ἄλλην
πόλιν
καὶ |
[6, 18] |
δημαγωγοῖς
ἴδια
κέρδη
παρεσκευασμένοις.
ταύτης
|
δὲ |
τῆς
ἀπάτης,
ἐν
ᾗ
τὸ |
[6, 83] |
βουλήματος
τῶν
ἀκουόντων
ἐστοχασμένοις,
τελευτῶν
|
δὲ |
τῆς
δημηγορίας
λέγεται
μῦθόν
τινα |
[6, 65] |
ταύτης
εἴχετο
τῆς
προαιρέσεως.
οἱ
|
δὲ
|
τῆς
εἰρήνης
ἐπιθυμοῦντες
τῇ
Μενηνίου |
[6, 82] |
χεῖρε
περιαγαγόντες
ἀκολουθεῖτε
αὐτοῖς·
εἰ
|
δὲ |
τῆς
ἐλευθερίας
ἔνεστιν
ὑμῖν
τις |
[6, 28] |
ἐπιμελείας
τῷ
συνάρχοντι
προσηκούσης,
ἑαυτῷ
|
δὲ |
τῆς
ἡγεμονίας
τῶν
πολέμων
ἀποδεδομένης· |
[6, 65] |
ἐκ
τῶν
ἐμφυλίων
πολέμων.
ἐξηττώμενοι
|
δὲ |
τῆς
κραυγῆς
τῶν
νέων
καὶ |
[6, 5] |
αὐτὸν
φυγάσι
χωρήσων
ὁμόσε·
πλῆθος
|
δὲ |
τῆς
συνελθούσης
δυνάμεως
εἰς
τὴν |
[6, 2] |
τρίτης
Αἰβούτιον
τὸν
ἱππάρχην,
ἐπὶ
|
δὲ |
τῆς
τετάρτης
κατέλιπεν
ἔπαρχον
Αὖλον |
[6, 11] |
πάλιν
ἀναλαβόντες
αὑτοὺς
ἐμάχοντο,
οἱ
|
δὲ
|
τῆς
φάλαγγος
ἡγεμόνες
ἑκατέρας
Τῖτος |
[6, 11] |
ἄνδρα
ἐνενήκοντα
ἔτεσι
προσάγοντα.
πεσόντος
|
δὲ |
Τίτου
μικρὸν
ἀγωνισάμενοι
χρόνον
οἱ |
[6, 61] |
ἡμῖν
παρὰ
γνώμην
εἴξαντες.
ὅταν
|
δὲ |
τὸ
ἀνόητον
ἀντὶ
τοῦ
κολάζεσθαι
|
[6, 36] |
ἑαυτοὺς
ὅσα
πολεμίους
βλάψομεν.
Λατίνων
|
δὲ |
τὸ
εὔνουν
ἐπαινέσαντες
ἀναθαρσύνωμεν
τὸ |
[6, 2] |
ὑφ´
ἑκατέρων
ἐγίνοντο
μεγάλαι.
ἦν
|
δὲ |
τὸ
μὲν
Ῥωμαίων
πλῆθος
ἅπαν |
[6, 15] |
ἐπὶ
τὸν
ἀγῶνα
ὁρμῆς,
αἰσχρὸν
|
δὲ |
τὸ
παράλογον
τῆς
ἐπὶ
τὰ |
[6, 10] |
ἀπέλυσεν
ἐπὶ
τὰς
τάξεις.
ὡς
|
δὲ |
τὸ
σύνθημα
τὸ
παρὰ
τῶν |
[6, 10] |
ἀρχαῖς
τἀναντία
ἑώρων
γινόμενα.
οὐκέτι
|
δὲ |
τὸ
τῶν
ἀντιπολεμίων
δέος,
ἀλλὰ |
[6, 8] |
μὲν
ὀρθῶς
εἰρῆσθαι
νομίζουσιν,
ὀρρωδοῦσι
|
δὲ |
τὸ
τῶν
ἀντιπολεμίων
πλῆθος,
βραχείᾳ |
[6, 53] |
τῶν
μὴ
ἐν
ἔθει·
ἀνάγκη
|
δὲ |
τοιούτους
εἶναι
τοὺς
σύγκλυδας
καὶ |
[6, 81] |
λόγους
ἀληθεῖς
μέν,
οὐχ
ἅπασι
|
δὲ |
τοῖς
ἀκούουσι
κεχαρισμένους,
οὐκ
ἔπειθεν, |
[6, 58] |
δημοτικοὺς
παραδίδοσθαι
τοῖς
καταδικασαμένοις,
ἔφεσιν
|
δὲ
|
τοῖς
βουλομένοις
ἐδίδου
μεταφέρειν
τὰς |
[6, 24] |
αὐτῶν
νόμοι
δεδώκασιν,
ἀναπράττεσθαι,
εἴκειν
|
δὲ |
τοῖς
δημοτικοῖς
μηδὲν
ὅ
τι |
[6, 33] |
φεύγουσιν
ἑπόμενοι
πολλοὺς
ἀπέκτειναν,
οἱ
|
δὲ |
τοῖς
ἔτι
μαχομένοις
κατὰ
νώτου |
[6, 30] |
Οὐολούσκων
ἀμύνειν
τι
δυναμένου.
~Ὡς
|
δὲ |
τοῖς
Ῥωμαίοις
τεταπεινωμένα
ἦν
τὰ
|
[6, 76] |
ὑπὲρ
τοῦ
κοινοῦ
ποιήσασθαι,
αὐτὸν
|
δὲ |
τὸν
ἄνδρα
τουτονὶ
τὸν
βέλτιστον, |
[6, 80] |
γῆν
ὑπερεῖδον
τῆς
πατρῴας·
ἡμεῖς
|
δὲ |
τὸν
ἄπολιν
καὶ
τὸν
ἀνέστιον |
[6, 66] |
ἄπιτ´
ἐκ
τοῦ
συνεδρίου·
εἰς
|
δὲ |
τὸν
ἐπιόντα
σύλλογον
ἥξετε
μετριώτεροι |
[6, 12] |
τοὺς
περὶ
αὐτὸν
ἱππεῖς.
κελεύσας
|
δὲ |
τὸν
ἕτερον
πρεσβευτήν,
Τῖτον
Ἑρμήνιον, |
[6, 92] |
ἐκαλεῖτο
δὲ
Γάιος
Μάρκιος,
σώφρων
|
δὲ |
τὸν
καθ´
ἡμέραν
βίον
ἀνὴρ |
[6, 28] |
λώβας
καὶ
προπηλακισμοὺς
ἀνηλεεῖς·
ὅταν
|
δὲ |
τὸν
παρόντα
κίνδυνον
ἅπαντες
ὁμοίαις |
[6, 12] |
κέρατος
ἐξεώθει
τῆς
στάσεως·
ὡς
|
δὲ |
τὸν
Ποστόμιον
ἐθεάσατο
σὺν
τοῖς
|
[6, 2] |
μὲν
αὐτὸς
ἡγεῖτο
μοίρας,
ἑτέρας
|
δὲ |
τὸν
συνύπατον
Οὐεργίνιον
ἔταξεν
ἄρχειν, |
[6, 92] |
σφᾶς
αὐτοὺς
τοῖς
κεκρατηκόσι.
τοῦτον
|
δὲ |
τὸν
τρόπον
ἁλούσης
τῆς
πόλεως |
[6, 77] |
ἐξ
ἀρχῆς
διέγνωτε.
οὐχ
ὑπομένοντος
|
δὲ |
τοῦ
ἀνδρὸς
τὸν
φενακισμὸν
οὐδὲ |
[6, 29] |
ἐπ´
αὐτοὺς
τὸ
στράτευμα.
ἐξαπιναίου
|
δὲ |
τοῦ
δεινοῦ
καὶ
παρὰ
δόξαν |
[6, 26] |
σὺν
τοῖς
υἱοῖς
δυσίν·
ἐπιτάττοντος
|
δὲ |
τοῦ
δεσπότου
τῶν
οὐ
ῥᾳδίων
|
[6, 20] |
διελύθησαν,
ὡς
προδότας
ἀποκτεῖναι·
ὅσον
|
δὲ |
τοῦ
δήμου
πτωχὸν
καὶ
ἀργὸν |
[6, 94] |
τῶν
λαφύρων
ποιήσασθαι
πᾶσαν,
τότε
|
δὲ |
τοῦ
ἔργου
λαβόντος
τὴν
συντέλειαν. |
[6, 92] |
ταῖς
ἁλισκομέναις
οἰκίαις
μαχομένων.
συνελάμβανον
|
δὲ |
τοῦ
ἔργου
τοῖς
ἔνδον
καὶ |
[6, 66] |
τῶν
ἐναντιουμένων
τελευτῶντες
ἐτράποντο.
~Λωφήσαντος
|
δὲ |
τοῦ
θορύβου
καὶ
σιωπῆς
γενομένης |
[6, 65] |
δὲ
τοὺς
αὐθάδεις
ταπεινοῦσθαι.
~Παυσαμένου
|
δὲ |
τοῦ
Κλαυδίου
μεγάλη
φωνὴ
καὶ |
[6, 19] |
μάλιστα
μισεῖσθαι
τὰ
φοβερά·
τελευτῶν
|
δὲ |
τοῦ
λόγου
παραδείγμασιν
αὐτοὺς
ἠξίου |
[6, 18] |
τῇ
Ῥωμαίων
προσθήσοντας
εὐποτμίᾳ.
τελευτῶντες
|
δὲ |
τοῦ
λόγου
συγγένειαν
ἐπεκαλοῦντο
καὶ |
[6, 87] |
οὐθὲν
αὐτοῖς
ἔτι
δεήσειν.
ὑποτυχόντος
|
δὲ |
τοῦ
Μενηνίου
καὶ
κελεύσαντος
λέγειν |
[6, 72] |
πολλάκις
ὅμοιον
εὑρεῖν
ἕτερον.
~Παυσαμένου
|
δὲ |
τοῦ
Οὐαλερίου
παρελθὼν
ὁ
Σικίννιος |
[6, 26] |
τὴν
ἐξ
ἀνθρώπων
ἐπικουρίαν.
συνδραμόντος
|
δὲ |
τοῦ
πλησίον
ὄχλου
στάς,
ὅθεν |
[6, 29] |
μὲν
ἐλπίσιν
ὠφελειῶν
ὑπαχθέντες,
οἱ
|
δὲ |
τοῦ
στρατηλάτου
χάριτι,
οἱ
δὲ |
[6, 96] |
τι
χρῆμα
συνήχθη
διαφόρου.
μαθοῦσα
|
δὲ |
τοῦθ´
ἡ
βουλὴ
δι´
αἰσχύνης
|
[6, 21] |
παντὸς
ἠλευθερωμένοι
δέους
πορεύεσθε,
ἐὰν
|
δὲ |
τοὺς
αἰχμαλώτους
ἀπολύσητε
καὶ
τοὺς
|
[6, 47] |
ἐπὶ
τοῖς
τείχεσιν
ἐτάξαντο.
ἐπεὶ
|
δὲ |
τοὺς
ἀποστάτας
κατέμαθον
οὔτε
τοῖς |
[6, 64] |
ταπεινοὺς
αὔθαδες
γίνεσθαι
φιλεῖ,
πρὸς
|
δὲ |
τοὺς
αὐθάδεις
ταπεινοῦσθαι.
~Παυσαμένου
δὲ |
[6, 63] |
παραγενόμενοι
κατὰ
τὰς
στρατείας.
πρὸς
|
δὲ |
τοὺς
ἔξωθεν
πολεμίους
αὐτοί
τε |
[6, 56] |
τοὺς
ὑπερηφανοῦντας
ἀγριαίνεσθαι
φιλεῖ,
πρὸς
|
δὲ |
τοὺς
θεραπεύοντας
ἡμεροῦσθαι.
~Ταῦτ´
εἰπόντος |
[6, 17] |
ἐπὶ
τὸν
Οὐολούσκων
χάρακα.
ἐκβαλὼν
|
δὲ |
τοὺς
κατασκόπους
εὐτρεπίζεσθαι
τὰ
εἰς |
[6, 4] |
ἐχυρῶν
κατάληψιν,
ἀλλὰ
δειλίας·
οἱ
|
δὲ |
τοὺς
μὲν
ἀποταφρεύσαντας
ὀλίγῃ
τινὶ |
[6, 41] |
πειθόμενοι
τὰς
ψυχὰς
ἐλευθερώσατε,
ἐπὶ
|
δὲ |
τοὺς
πολεμίους
τὴν
ὀργὴν
μετάθετε
|
[6, 41] |
ἀλλήλους
ἐχόντων
καταφρονήσαντες
ὑμῶν.
ὅταν
|
δὲ |
τοὺς
πολεμίους
τιμωρήσησθε,
ἐγγυῶμαι
ὑμῖν |
[6, 9] |
ἀκμῇ
φεύγειν
τὰ
δεινά,
τούτους
|
δὲ |
τοὺς
ὑπὲρ
ἡλικίαν
διώκειν,
καὶ |
[6, 14] |
μὲν
τὸ
πεδίον
νεκρῶν,
ὀρθοὺς
|
δὲ |
τοὺς
χάρακας
ἀμφοτέρους,
προιόντα
δ´ |
[6, 32] |
ὀχυροῖς
ὀλίγον
ἀλλήλων
διεστῶτες.
ἐπεὶ
|
δὲ |
τοὺς
χάρακας
ἐκρατύναντο,
προῆλθον
εἰς |
[6, 65] |
ὅπλοις,
ὅταν
ἀναγκαῖον
γένηται·
ἦν
|
δὲ
|
τοῦτο
στῖφος
καρτερὸν
καὶ
σχεδὸν |
[6, 68] |
τῶν
βουλευμάτων
τὴν
πόλιν·
ἔσται
|
δὲ |
τοῦτο
φανερὸν
οὐκ
εἰς
μακράν· |
[6, 82] |
ἡ
τοῦ
ἀγανακτοῦντος
βοή.
~Ὀλίγα
|
δὲ |
τούτοις
ἔτι
προσθέντος
τοῦ
Λαρκίου |
[6, 48] |
ἀλλὰ
τῶν
συναγωνιουμένων
εὐτύχημα·
τέλος
|
δὲ
|
τοῦτον
προσθέντων
τὸν
λόγον,
ὡς |
[6, 83] |
ἀρχῆς
κόσμον
τὴν
πολιτείαν,
ἔχοντες
|
δὲ |
τούτου
τὴν
ἐξουσίαν
αὐτοκράτορα.
ὥστε |
[6, 30] |
καὶ
τὰ
σκῦλα
ἀνέθηκεν.
ἐκ
|
δὲ |
τούτου
φθόνον
μὲν
ἔτι
μείζονα |
[6, 2] |
ἔφην
βαθείας
ἐξεγένετο
ἀπολαῦσαι.
~Μετὰ
|
δὲ |
τούτους
παραλαμβάνουσι
τὴν
ἀρχὴν
Αὖλος |
[6, 75] |
ποιήσαντες
αὐτὴν
ὑμῖν
ὑπήκοον;
Σαβίνους
|
δὲ |
τουτουσὶ
ἔθνος
τηλικοῦτον,
οἷς
διὰ |
[6, 12] |
τρέπονται
καὶ
πίπτουσι
συχνοί.
ἐν
|
δὲ |
τούτῳ
καὶ
ὁ
πρεσβευτὴς
Ἑρμήνιος |
[6, 76] |
πρὸς
ὑμᾶς
διανοίαις
διαμένοντες,
ἐν
|
δὲ |
τούτῳ
καὶ
τὰ
ὑπήκοα
ὀλίγου |
[6, 69] |
ἀλλὰ
πεισομένων
τοῖς
πρεσβυτέροις.
ὅμοια
|
δὲ |
τούτῳ
καὶ
τῶν
ἄλλων
νέων |
[6, 27] |
οὐδὲν
ἐγίνετο
τῶν
λόγων.
ἐν
|
δὲ |
τούτῳ
Λατίνων
ἱππεῖς
κατὰ
σπουδὴν |
[6, 65] |
ταῖς
πλείοσι
{γνώμαις}
στοιχεῖν.
εἰ
|
δὲ |
τούτων
ἀμφοτέρων
ὑπεριδόντες
αὐτοκράτορας
αὑτοὺς |
[6, 80] |
ὑποδεξαμένοις,
τὰ
δ´
ὠφελίμους.
~Παραδείγματα
|
δὲ |
τούτων
γενέσθωσαν
ἡμῖν
πολλοί
τε |
[6, 15] |
ὁπότερον
ἂν
αὐτῶν
ποιήσωσι.
γνώμη
|
δὲ |
τούτων
ἦν
ἐν
μὲν
τῷ |
[6, 15] |
ἐκ
τῆς
στρατείας
κακόν.
ἑτέροις
|
δὲ |
τούτων
μὲν
οὐδέτερον
ἐδόκει
χρῆναι
|
[6, 51] |
γενώμεθα
ἔτι
μᾶλλον
φοβήσει,
χωρὶς
|
δὲ |
τούτων
ὁ
μηδένα
χρόνον
ἡμᾶς |
[6, 2] |
συνύπατον
Οὐεργίνιον
ἔταξεν
ἄρχειν,
τῆς
|
δὲ |
τρίτης
Αἰβούτιον
τὸν
ἱππάρχην,
ἐπὶ |
[6, 25] |
ἡμαρτηκόσιν
ὅ
τι
βούλοιτο.
ὁ
|
δὲ
|
τροφὰς
τῷ
στρατεύματι
παρ´
αὐτῶν |
[6, 46] |
αἰτίων
τῆς
ἀποστάσεως
ἐγίνοντο.
ἐν
|
δὲ |
τῷ
αὐτῷ
καιρῷ
καὶ
τὰ |
[6, 94] |
μέντοι
καταχρήσεσθαί
γ´
αὐταῖς,
ἀρκεσθήσεσθαι
|
δὲ |
τῷ
θ´
ἵππῳ
τῆς
λαμπρότητος |
[6, 66] |
τὴν
ἐξουσίαν
ψῆφον
ἐπιφέροντα.
ἐν
|
δὲ |
τῷ
παρόντι
οὐχ
ὑπὲρ
ἑτέρου |
[6, 12] |
Ῥωμαίων
πολλοὶ
καὶ
ἀγαθοί.
περὶ
|
δὲ |
τῷ
πτώματι
αὐτοῦ
γίνεται
καρτερὸς
|
[6, 10] |
τοὺς
Ῥωμαίους
ἱππεῖς
ἀνέξεσθαι,
Ῥωμαῖοι
|
δὲ |
τῷ
τολμηρῶς
καὶ
ἀπερισκέπτως
ἐπὶ |
[6, 67] |
καὶ
φιλανθρώπους
ἀποδείκνυσθαι
γνώμας.
πρῶτον
|
δὲ |
τῶν
ἄλλων
ἐκάλουν
τὸν
Μενήνιον· |
[6, 64] |
μὲν
ἡμετέρα
πλουτεῖ
πόλις,
αἱ
|
δὲ |
τῶν
ἀντιπάλων
σπανίζουσιν.
αἱ
μὲν |
[6, 48] |
τὰ
ἀκόλουθα
διελέχθησαν.
οὐ
δεξαμένων
|
δὲ |
τῶν
ἀποστατῶν
τὰς
προκλήσεις,
ἀλλ´ |
[6, 89] |
καθ´
ἡμᾶς
χρόνου
γίνεται.
τελεσθεισῶν
|
δὲ |
τῶν
ἀρχαιρεσιῶν
τοῖς
μὲν
παρὰ |
[6, 29] |
τὰ
μὲν
αὐτῶν
Οὐολούσκων,
τὰ
|
δὲ
|
τῶν
αὐτοῖς
συναγωνισαμένων
ἐθνῶν,
χρήματά |
[6, 16] |
τοὺς
φέροντας
αὐτὰς
προήγαγεν.
ἀναγνωσθέντων
|
δὲ |
τῶν
γραμμάτων
καὶ
τῶν
αἰχμαλώτων |
[6, 7] |
τῆς
πατρῴας
γῆς
ἐᾶτε;
τελευταῖον
|
δὲ |
τῶν
εἰρημένων
οὐδενὸς
ἑτέρου
φήσαιτ´ |
[6, 12] |
τῶν
ὁμόσε
χωρησάντων
ἀποθνήσκει.
πεσόντων
|
δὲ |
τῶν
ἡγεμόνων,
ἀθρόα
γίνεται
πάντων
|
[6, 13] |
ἵππους
ἱδρῶτι
διαβρόχους
ἐπαγόμενοι.
ἄρσαντες
|
δὲ |
τῶν
ἵππων
ἑκάτερον
καὶ
ἀπονίψαντες |
[6, 8] |
τοιαύταις
συμφοραῖς
κρείττονα
εἶναι,
τὰ
|
δὲ |
τῶν
κεκρατηκότων
ἐπὶ
ταῖς
τηλικαύταις |
[6, 4] |
ὑπομένων
πολλὰ
πλεονεκτήσειν
ἔμελλεν.
~Οἱ
|
δὲ |
τῶν
Λατίνων
ἡγεμόνες,
Ὀκταούιός
τε
|
[6, 17] |
πεντακοσίων
ἀποδέοντας
ἑξακισχιλίους
ἐπαγόμενος.
ἀπὸ
|
δὲ |
τῶν
λαφύρων
ἐξελόμενος
τὰς
δεκάτας |
[6, 14] |
ἃ
χρὴ
πράττειν
παραγγείλῃ.
οἱ
|
δὲ |
τῶν
Οὐολούσκων
ἡγεμόνες
ἐξ
ἀπόπτου |
[6, 54] |
ἕτερα
ἡμῖν
εἴρηται
πρότερον,
ἔτι
|
δὲ |
τῶν
παρακαλούντων
ἐπὶ
τὰς
διαλλαγὰς |
[6, 81] |
ὠμὰ
καὶ
ἀπάνθρωπα
διαπεπραγμένοις,
τὰ
|
δὲ |
τῶν
πενήτων
καθαπτόμενος
ὡς
οὐ |
[6, 63] |
ἡγεμονίαν
ὑπ´
ἐκείνων
ἀφαιρεθῆναι.
ἔχουσι
|
δὲ |
τῶν
πολεμικῶν
ἐμπειρίαν
ἱκανὴν
πολλάκις |
[6, 36] |
δικαιοτάτας
ἔσεσθαι
τὰς
ἀποκρίσεις.
ἀπαλλαγεισῶν
|
δὲ |
τῶν
πρεσβειῶν
πρώτην
φημὶ
χρῆναι |
[6, 5] |
αὐτὸν
τῆς.
Ῥωμαϊκῆς
ἵππου.
γενναίως
|
δὲ |
τῶν
Ῥωμαίων
ἱππέων
τοὺς
ἐπιόντας |
[6, 91] |
πραγματευθέντες
κατὰ
κράτος
ἔλαβον.
ὁ
|
δὲ |
τῶν
Ῥωμαίων
στρατηγὸς
τά
τ´ |
[6, 11] |
καθ´
ὃ
χωρήσειαν
μέρος,
ἀντικαθιστάντες
|
δὲ |
τῶν
σφετέρων
τοὺς
θορυβηθέντας,
χωροῦσιν |
[6, 66] |
ἢ
τὸν
συνεστῶτα
καταλύσασθαι·
τούτων
|
δὲ |
τῶν
τριῶν
τὸν
δῆμον
ἔχειν |
[6, 88] |
τῇ
βουλῇ
τὰ
γενόμενα.
προθέντων
|
δὲ |
τῶν
ὑπάτων
λόγον
τοῖς
συνέδροις, |
[6, 83] |
τοῦτον
ἐπανορθούμεθα
τὸν
τρόπον·
περὶ
|
δὲ |
τῶν
ὕστερον
ἐσομένων,
ὡς
ἂν |
[6, 74] |
στρατοπέδου
τοὺς
μὲν
ἐξηλάσαμεν,
ὑμῖν
|
δὲ
|
φέροντες
ἀνεθήκαμεν
τὴν
ἐκείνων
ἀρχήν. |
[6, 83] |
μακρὸν
ἐκμηκύνειν
χρόνον·
ἐφ´
οἷς
|
δὲ |
φιλανθρώποις
διαλῦσαι
τὴν
στάσιν
οἰόμεθα |
[6, 19] |
μὲν
γὰρ
εὔνοιαν
ἀκολουθεῖν,
τῇ
|
δὲ |
φόβον,
ἀνάγκην
δ´
εἶναι
φύσεως |
[6, 29] |
ἀπὸ
τοῦ
χάρακος
ἀγωνισάμενος,
ἐπεὶ
|
δὲ |
φῶς
τε
ἤδη
ἐγένετο
καὶ |
[6, 86] |
αὐτοῖς
ἐπίκειται
τὸ
σῶμα·
αἱ
|
δὲ |
χεῖρες,
ὅτι
τὰς
τέχνας
ἐργάζονται |
[6, 54] |
μὲν
ἔσωσαν
τὰς
πατρίδας,
αὐθαδείᾳ
|
δὲ |
χρησάμενοι
μετὰ
τῶν
ἄλλων
ἀγαθῶν |
[6, 47] |
ἐγγὺς
εἶναι
τοῦ
ἀδυνάτου·
μετρίως
|
δὲ |
χρησαμένους
ἀρχηγοὺς
τῶν
συμφερόντων
βουλευμάτων |
[6, 74] |
διεσώσαμεν
τὴν
ἀρχήν.
οὐ
πολλοῖς
|
δὲ
|
χρόνοις
ὕστερον
Πορσίναν
Τυρρηνῶν
βασιλέα |
[6, 17] |
ᾤχοντο
ἐπὶ
τὰ
σφέτερα.
ἁπάντων
|
δὲ |
χωρησάντων
αὐτῷ
κατ´
εὐχὴν
θάψας |
[6, 86] |
παρέχουσιν
εἰς
τὸ
κοινόν·
οἱ
|
δὲ |
ὦμοι,
ὅτι
τὰ
ἄχθη
πάντα |