Livre, Chap. |
[6, 58] |
εἰ
δὲ
μὴ
διδοίη
τις
|
αὐτοῖς, |
ἃ
βούλονται,
δέχεσθαι
τὰ
διδόμενα. |
[6, 47] |
περὶ
τοῦ
μέλλοντος
χρόνου,
ψηφισαμένης
|
αὐτοῖς |
ἄδειαν
τῆς
βουλῆς
καὶ
διαλλαγὰς |
[6, 21] |
ἀλλὰ
καὶ
ταύτας
τὰς
ἁμαρτίας
|
αὐτοῖς |
ἀζημίους
ἀφιέναι
θεῶν
τε
ὁμογνίων
|
[6, 20] |
τῶν
παραινούντων
ἀφεῖναι
τὰς
ἁμαρτίας
|
αὐτοῖς |
ἀζημίους,
εἰ
μηδὲ
δύνανται
καταμαθεῖν, |
[6, 76] |
τῆς
ἀποστάσεως
Οὐολούσκων,
ἀκολουθησάντων
δ´
|
αὐτοῖς |
Αἰκανῶν
Ἑρνίκων
Σαβίνων
ἄλλων
συχνῶν, |
[6, 34] |
τὸ
δὲ
δημοτικὸν
οὐχ
ὑπήκουεν
|
αὐτοῖς, |
ἀλλ´
ἐμνησικάκουν
τῆς
ψευσθείσης
αὐτοῖς |
[6, 15] |
τότε
προθεῖναι
βουλήν,
εἴτ´
ἐπιχειρεῖν
|
αὐτοῖς |
ἄμεινον
εἴη
προσμεταπεμψαμένοις
δύναμιν
ἑτέραν, |
[6, 55] |
ἀλλὰ
καὶ
οἴκους
καὶ
κλήρους
|
αὐτοῖς |
ἀπέδοτε,
καὶ
πατρίδας
οἰκεῖν,
ἐξ
|
[6, 1] |
γὰρ
πρὸς
Λατίνους
ἀνοχαὶ
πολλὴν
|
αὐτοῖς |
ἀπὸ
τῶν
ἔξωθεν
πολέμων
παρέσχον
|
[6, 48] |
τὴν
βουλήν.
νῦν
μὲν
οὖν
|
αὐτοῖς |
ἀποθεμένοις
τὰ
ὅπλα
καὶ
κατιοῦσιν |
[6, 28] |
ἀποδεδομένης·
ταύτας
γὰρ
τὰς
τύχας
|
αὐτοῖς |
βραβεῦσαι
τὸν
κλῆρον.
ὑπεσχῆσθαι
δ´ |
[6, 20] |
τότε
πρῶτον,
ὥστε
συγγνώμης
τινὸς
|
αὐτοῖς |
δεῖν
ἀνάγκην
καὶ
ἀπάτην
προβαλλομένοις, |
[6, 91] |
περὶ
τῆς
ἐξουσίας,
ὡς
ἔστιν
|
αὐτοῖς |
ἔθος,
Σπόριος
μὲν
Κάσσιος,
ὃς |
[6, 82] |
καὶ
τὼ
χεῖρε
περιαγαγόντες
ἀκολουθεῖτε
|
αὐτοῖς· |
εἰ
δὲ
τῆς
ἐλευθερίας
ἔνεστιν |
[6, 58] |
τῇ
προτέρᾳ,
οὐδ´
ἐπὶ
τοῖς
|
αὐτοῖς |
εἴκαζε
συμβήσεσθαι
τὸν
δῆμον
ἀπαλλαγὴν |
[6, 65] |
χειροκρασίας
ἐλευσόμενον,
εἰ
μή
τις
|
αὐτοῖς |
εἴξειεν,
εἰς
δάκρυα
καὶ
δεήσεις |
[6, 56] |
θαυμαστόν,
ἐπεὶ
καὶ
ἐν
ἡμῖν
|
αὐτοῖς |
εἰσί
τινες,
οἷς
τὸ
δύσερι |
[6, 31] |
ἅμα
πεφυρμένοι
ἐμάχοντο.
ἀρωγοὶ
δ´
|
αὐτοῖς |
ἑκατέρωθεν
ἐπῄεσαν
οὐ
διὰ
μακροῦ |
[6, 65] |
ποιήσουσι
τῶν
διαλύσεων,
οὐκ
ἐπιτρέψειν
|
αὐτοῖς |
ἔλεγον,
ἀλλ´
ἐναντιώσεσθαι
πάσῃ
προθυμίᾳ |
[6, 86] |
καὶ
φωνήν,
ἔπειτα
στάσις
ἐν
|
αὐτοῖς
|
ἐμπέσοι
καθ´
ἓν
γενομένοις
τοῖς |
[6, 43] |
τῷ
κοινῷ,
τὰ
δὲ
σφίσιν
|
αὐτοῖς
|
ἐν
τῷ
παρόντι
κεχαρισμένα
προαιρουμένους, |
[6, 3] |
καὶ
γῆν
ἐδῄουν.
ἀφίκετο
δ´
|
αὐτοῖς |
ἐξεστρατευμένοις
ἤδη
ἐξ
Ἀντίου
πόλεως |
[6, 5] |
Λατίνων
δηλοῦντα,
ὅτι
πολλαὶ
δυνάμεις
|
αὐτοῖς |
ἐπὶ
συμμαχίαν
ἥξουσιν
εἰς
ἡμέραν |
[6, 86] |
μὲν
πόδες,
ὅτι
πᾶν
ἐπ´
|
αὐτοῖς |
ἐπίκειται
τὸ
σῶμα·
αἱ
δὲ |
[6, 31] |
τοῦ
πλήθους
διχοστασίαν.
ἑορτάζουσι
δ´
|
αὐτοῖς |
ἐπιτίθενται
πολλῇ
δυνάμει
Σαβῖνοι
τοῦτον |
[6, 17] |
θεοὺς
οἱ
χρησμοὶ
κελεύουσιν,
εὐχὰς
|
αὐτοῖς |
ἐποιήσατο
μέλλων
ἐξάγειν
τὸν
στρατόν, |
[6, 48] |
ἀπορίας,
γνώσονται
πρὸς
οἵους
ἀντιπάλους
|
αὐτοῖς |
ἔσται
ὁ
ἀγών,
καὶ
πολλὰς |
[6, 87] |
εἰ
τύχοιεν
τῆς
ἀσφαλείας,
οὐθὲν
|
αὐτοῖς |
ἔτι
δεήσειν.
ὑποτυχόντος
δὲ
τοῦ |
[6, 48] |
γὰρ
ἦν
βραχὺς
ὁ
λειπόμενος
|
αὐτοῖς |
ἔτι
τῆς
ἀρχῆς
χρόνος·
ἡμέραν |
[6, 58] |
τῶν
πολέμων
θρίαμβον
οὐκ
ἐξεγένετο
|
αὐτοῖς |
εὑρέσθαι
παρὰ
τῆς
βουλῆς
ἀνδρὶ |
[6, 25] |
αἰσχύνης
δ´
ἔχειν
αἰτήσασθαι,
τοῦτ´
|
αὐτοῖς |
ἐχαρίσατο,
τοὺς
ἐν
τοῖς
πολέμοις |
[6, 67] |
τὸν
Μενήνιον·
ὃς
ἀναστὰς
τοῖς
|
αὐτοῖς |
ἐχρήσατο
λόγοις
οἷς
καὶ
πρότερον |
[6, 14] |
οἴκοθεν
ἀκραιφνὴς
οὔπω
παρῆν
οὐδεμία
|
αὐτοῖς, |
ἡ
δὲ
σφῶν
αὐτῶν
δύναμις |
[6, 47] |
ἀφεστηκόσι
περὶ
φιλίας,
ὡς
οὐδὲν
|
αὐτοῖς |
ἡμάρτηται
ἀνήκεστον.
~Ἐδόκει
ταῦτα
τῇ |
[6, 17] |
οἵα
πρότερον
ἦν,
ναούς
τ´
|
αὐτοῖς |
καθιδρύσεσθαι
καὶ
θυσίας
καταστήσεσθαι
καθ´ |
[6, 86] |
ὑπομένομεν;
εἰ
δὴ
ταῦτα
δόξειεν
|
αὐτοῖς |
καὶ
μηδὲν
ἔτι
δρῴη
τὸ |
[6, 82] |
χρὴ
δοκεῖν
παραστήσεσθαι
διάνοιαν,
ὅταν
|
αὐτοῖς |
κατ´
ἐλπίδα
χωρήσῃ
τὰ
πράγματα, |
[6, 20] |
ἐπαρθέντες,
ἀλλ´
ὅτι
ἂν
μὴ
|
αὐτοῖς |
κατὰ
γνώμην
χωρήσῃ
τὰ
τοῦ |
[6, 22] |
διαλύειν
τὰ
χρέα,
χώρας
τ´
|
αὐτοῖς |
κεκομμένης
ἐν
τῷ
πολυετεῖ
πολέμῳ |
[6, 86] |
ὅτι
τὰ
ἄχθη
πάντα
ἐπ´
|
αὐτοῖς |
κομίζεται·
τὸ
δὲ
στόμα
ὅτι |
[6, 69] |
ἀξιούντων
τὰς
ἐντολάς,
ἃς
ἔδωκαν
|
αὐτοῖς, |
μαθεῖν,
εἶπον
ἐν
τῷ
φανερῷ, |
[6, 74] |
ὑμῖν
δὲ
προσεθέμεθα·
καὶ
συνεπαναστάντες
|
αὐτοῖς |
μεθ´
ὑμῶν
οἵ
τ´
ἐν |
[6, 86] |
ἕκαστον
τὴν
αὐτὴν
τῶν
ἐν
|
αὐτοῖς |
μερῶν
οὔτε
χρείας
παρέχεται
τὰς |
[6, 74] |
Συέσσης,
πόλεως
πάνυ
εὐδαίμονος,
ἐξὸν
|
αὐτοῖς |
μηδενὶ
κοινωνῆσαι
τῶν
λαφύρων,
ἀλλ´ |
[6, 81] |
κοινὰς
συμφοράς·
καὶ
τοῦτ´
οὐκ
|
αὐτοῖς |
μόνοις
συνέβαινε
παθεῖν,
ἀλλὰ
καὶ |
[6, 29] |
ἀφεστῶτα
τίθεται
τὸν
χάρακα·
καὶ
|
αὐτοῖς |
νυκτὸς
ἐπιτίθενται
Οὐολοῦσκοι
ὀλίγους
τε |
[6, 23] |
ποιεῖσθαι.
ὡς
δ´
οὐχ
ὑπήκουον
|
αὐτοῖς |
οἱ
δημοτικοὶ
καλούμενοι
πολλάκις
ἐπὶ
|
[6, 41] |
ἀπολύσασθε
τὰς
διαβολὰς
καὶ
δείξατε
|
αὐτοῖς, |
ὅτι
καὶ
στασιάζουσα
ἡ
Ῥωμαίων |
[6, 29] |
Λατίνων
χώραν
προνομεύοντας,
ὅτι
παρακαλοῦσιν
|
αὐτοῖς |
οὐ
συνήραντο
τοῦ
πολέμου,
περὶ |
[6, 11] |
τῶν
ἄλλων
ἐπιλέκτων
ἱππέων
ἐπιβοηθήσαντος
|
αὐτοῖς. |
οὗτοι
μὲν
οὖν
πάλιν
ἀναλαβόντες |
[6, 16] |
διὰ
μακροῦ
τὴν
πίστιν
ἔφησεν
|
αὐτοῖς |
παρέξεσθαι·
καὶ
αὐτίκα
τὰς
ἐπιστολὰς |
[6, 17] |
πολέμου
κατ´
ἀρχὰς
καὶ
πολὺν
|
αὐτοῖς |
παρέσχον
φόβον
ὡς
ἐπιλείψουσαι,
τῆς |
[6, 43] |
καὶ
δυνάμει,
ἣν
τὸ
νέον
|
αὐτοῖς |
παρέχεται
μᾶλλον
ἢ
τὰ
πράγματα, |
[6, 71] |
ἐν
ταύτῃ
καλῶν,
οὐκ
ὂν
|
αὐτοῖς |
πάτριον
οὐδενὶ
τῶν
ἀντιπάλων
εἴκειν, |
[6, 16] |
Λατίνων
φερομένας,
ἐν
αἷς
ὑπισχνοῦντο
|
αὐτοῖς |
πέμψειν
ἐπικουρίαν,
προήνεγκε,
καὶ
τοὺς |
[6, 36] |
ἡμᾶς,
ἀλλὰ
δύναμιν
ἱκανὴν
ἀμύνειν
|
αὐτοῖς |
πέμψομεν
οὐ
διὰ
μακροῦ.
ταύτας |
[6, 6] |
δούλην
ἀντ´
ἐλευθέρας
τὴν
πόλιν
|
αὐτοῖς |
ποιήσωσι.
χρὴ
δὲ
καὶ
ὑμᾶς, |
[6, 90] |
ἔχουσιν,
ὡς
πρότερον,
ἐπιτέτραπται
δ´
|
αὐτοῖς |
πολλὰ
καὶ
μεγάλα,
καὶ
σχεδὸν |
[6, 72] |
οὐδείς·
ὁ
γὰρ
Σικίννιος
τοῖς
|
αὐτοῖς |
πολλάκις
ἐχρῆτο
λόγοις·
παρέρχεται
κατὰ |
[6, 34] |
αὐτοῖς,
ἀλλ´
ἐμνησικάκουν
τῆς
ψευσθείσης
|
αὐτοῖς |
πολλάκις
ὑποσχέσεως
περὶ
τῶν
ἐπικουρίας |
[6, 32] |
εὐπαθείαις
ἦσαν.
~Ἔτι
δὲ
πανηγυρίζουσιν
|
αὐτοῖς |
πρεσβευταὶ
παρῆσαν
ἐξ
ἔθνους
Ἀρούγκων, |
[6, 46] |
καὶ
τὰ
πολέμια
ἔθνη
ἐπετίθεντο
|
αὐτοῖς |
προνομεύοντα
τὴν
γῆν
ἄχρι
τῆς |
[6, 49] |
ἀντὶ
τοῦ
πονηροτέρου
κρείττονα,
ὃς
|
αὐτοῖς |
προπολεμήσει
τε
τῆς
ἀρχῆς
καὶ |
[6, 24] |
τι
μὴ
δίκαιον
μηδὲ
δύναμιν
|
αὐτοῖς
|
συγκατασκευάζειν
πονηράν.
Καὶ
γὰρ
νῦν, |
[6, 29] |
αὐτῶν
Οὐολούσκων,
τὰ
δὲ
τῶν
|
αὐτοῖς |
συναγωνισαμένων
ἐθνῶν,
χρήματά
τε
καὶ
|
[6, 19] |
παρελθόντι
ἐνιαυτῷ
ταμιεύεσθαι
τὴν
τύχην
|
αὐτοῖς |
συνεβούλευε
μέγιστον
εἶναι
λέγων
ἐγκώμιον
|
[6, 31] |
ἐρύματα
τῆς
πόλεως
ἔμελλον,
ὥσπερ
|
αὐτοῖς |
συνετέτακτο,
ἀναζητοῦντες
εἰς
τὰ
δεσμωτήρια |
[6, 32] |
ὁμόρους
κακῶν
ἐκδέχεσθαι.
Ῥωμαῖοι
δ´
|
αὐτοῖς |
τάδε
ἀπεκρίναντο·
Ἀπαγγέλλετε,
ὦ
πρέσβεις, |
[6, 67] |
τοῦ
Ἡφαίστου,
ἔνθα
ἦν
ἔθος
|
αὐτοῖς |
τὰς
ἐκκλησίας
ἐπιτελεῖν,
πρῶτον
μὲν |
[6, 21] |
ληψόμενοι·
καὶ
ὁ
Ποστόμιος
ὀνειδίσας
|
αὐτοῖς |
τὴν
οὐδέποτε
σωφρονισθῆναι
δυναμένην
κακίαν· |
[6, 56] |
ἄνδρας
αὐτοκράτορας
εἶναι
παραινῶ,
διαλυσομένους
|
αὐτοῖς |
τὴν
στάσιν,
ἐφ´
οἷς
ἂν
|
[6, 24] |
νόμων
ἱστάμενοι.
ἐὰν
δ´
ὑποκατακλινώμεθα
|
αὐτοῖς |
τῆς
ἀξιώσεως,
πρῶτον
αἰσχύνην
ὀφλήσομεν, |
[6, 4] |
ὁ
Ποστόμιος,
ὅσον
ἦν
ἐν
|
αὐτοῖς |
τὸ
ἄπειρον
στρατηγίας,
πέμπει
τὸν |
[6, 60] |
τούτου
ἐξηγέρθησαν,
ὡς
δὴ
ἀκίνδυνον
|
αὐτοῖς |
τὸ
ἔργον
ἐσόμενον,
καὶ
πρὸς |
[6, 8] |
ἐνθυμηθέντες,
ὅτι
πλεῖόν
ἐστιν
ἐν
|
αὐτοῖς |
τὸ
ἠναγκασμένον
τὰ
ὅπλα
καθ´ |
[6, 25] |
φυλακῆς
κρείττονος
ἔχοντες·
συνήπτοντο
δ´
|
αὐτοῖς |
τοῦ
κινδύνου
φανερῶς
μὲν
Ἕρνικες |
[6, 7] |
οὐδένας
ἄλλους
ὁρᾶτε
κοινωνοὺς
παρόντας
|
αὐτοῖς |
τοῦ
πολέμου·
ἡμεῖς
δ´
ἅπαντας |
[6, 29] |
τὸν
χάρακα
διεσώζοντο.
ἑπομένων
δ´
|
αὐτοῖς |
τῶν
Ῥωμαίων
ἐκ
ποδὸς
καὶ |
[6, 42] |
ἀθῶον
τὴν
στρατιὰν
ἐδυνήθησαν
ἐπιθεμένων
|
αὐτοῖς |
τῶν
Ῥωμαίων
ἐν
χωρίοις
κρημνώδεσι |
[6, 79] |
πατρίκιοι,
καλεῖτε
ἡμᾶς,
μήτε
ἡμεῖς
|
αὐτοῖς |
ὑπακούωμεν,
ὦ
δημόται,
ἀλλ´,
ὡς |
[6, 7] |
ἡμεῖς
δ´
ἅπαντας
Οὐολούσκους
ἥξειν
|
αὐτοῖς |
ὑπελαμβάνομεν
συμμάχους
καὶ
Σαβίνων
τε |
[6, 84] |
νῦν,
καὶ
μηδὲν
ὕστερον
ἐναντίον
|
αὐτοῖς |
ὑπὸ
τῆς
βουλῆς
ἐξενεχθήσεσθαι,
πρῶτον |
[6, 87] |
μόνην
ἀσφάλειαν
ταύτην,
εἰ
γένοιτο
|
αὐτοῖς |
φανερόν,
ὅτι
τοῖς
βουλομένοις
αὐτοὺς |
[6, 4] |
τὸ
ὄρος,
ἕως
ἔτι
ἦσαν
|
αὐτοῖς |
φοβεροί,
οὐκ
ἀσφαλείας
σημεῖον
εἶναι |
[6, 7] |
ἄλλους
διὰ
κενῆς
ἀνεπλάττομεν
ἡμῖν
|
αὐτοῖς |
φόβους.
πάντα
δ´
ἦν
ἄρα |
[6, 13] |
μαθεῖν
ἀξιούντων,
τήν
τε
μάχην
|
αὐτοῖς |
φράζουσιν,
ὡς
ἐγένετο
καὶ
ὅτι |
[6, 52] |
καὶ
μέτριον,
ἵνα
καὶ
τοῦτ´
|
αὐτοῖς |
χαρισώμεθα,
διὰ
τοῦτό
γε
τοι |
[6, 7] |
ὑστερήσαντες
τῆς
μάχης
οὐδὲν
ἔτι
|
αὐτοῖς |
χρήσιμοι
γενήσονται.
~Εἰ
δέ
τινες |
[6, 69] |
παρέξεσθαι
τὴν
μεταβολήν.
συγχωρεῖν
γοῦν
|
αὐτοῖς |
ὡς
ἄμεινον
φρονοῦσιν
ἐπιψηφίζεσθαι
πᾶν, |
[6, 62] |
τὰ
πολλὰ
ἀντέχουσιν·
ἀναρχία
τ´
|
αὐτοῖς |
ὡς
εἰκὸς
καὶ
στάσις
ἐκ |