Livre, Chap. |
[6, 48] |
ὥσπερ
ἔτι
κύριοι,
τῆς
βοηθείας
|
γε |
αὐτοὶ
δεόμενοι
τῆς
πολιτικῆς
οἱ |
[6, 62] |
τῶν
ἴσων.
εἰ
δ´
ἄρα
|
γε |
γνώμης
ἁμάρτοιμι
καὶ
παραδέξαιτό
τις |
[6, 55] |
κατὰ
πολέμους;
οὐκ,
ἐὰν
τά
|
γε |
δίκαια
καὶ
τὰ
προσήκοντα
τοῖς |
[6, 76] |
τίνας
ἡμῖν
χάριτας
ἀπεδώκατε;
ἆρά
|
γε |
δικαίας
καὶ
τῶν
κινδύνων
ἀξίας; |
[6, 80] |
δικαιοτέρα
τῆς
μεταναστάσεως.
οἱ
μέν
|
γε |
ἐξ
Ἰλίου
μεταναστάντες
ὑπὸ
πολεμίων |
[6, 56] |
αὐτὸν
εἴη
πάθος·
καὶ
οὐδέν
|
γε |
θαυμαστόν,
ἐπεὶ
καὶ
ἐν
ἡμῖν |
[6, 76] |
τῶν
κινδύνων
ἀξίας;
πόθεν;
πολλοῦ
|
γε |
καὶ
δεῖ.
ἐψεύσασθε
μέν
γε |
[6, 50] |
ὑμῶν
τὴν
ἀρχήν.
Αἰκανοὶ
μέν
|
γε |
καὶ
Οὐολοῦσκοι,
Σαβῖνοί
τε
καὶ |
[6, 76] |
γε
καὶ
δεῖ.
ἐψεύσασθε
μέν
|
γε |
καὶ
τὰς
ὑποσχέσεις,
ἃς
ἐκελεύσατε |
[6, 58] |
προτέροις
χρόνοις
ἦσαν
κύριοι,
ὅπου
|
γε |
καὶ
τὸν
ἐκ
τῶν
πολέμων |
[6, 44] |
πολιτῶν
οὐσίας
δημεύειν
ἀξιῶν
ἐκείνης
|
γε |
κωλυούσης
καὶ
μὴ
παρανομεῖν,
στρατιάς |
[6, 23] |
χρεῶν
ψηφισαμένους,
εἰ
δὲ
μή
|
γε
|
κώλυσιν
τῆς
ἀπαγωγῆς
τῶν
ὑπερημέρων |
[6, 78] |
καιρούς;
ὑποψίαι
δὲ
δὴ
τό
|
γε |
μετὰ
τοῦτο
καὶ
διαβολαὶ
συνεχεῖς |
[6, 76] |
πρὸς
ὑμᾶς
καὶ
αὐτοὶ
μέν
|
γε |
μεταποιούμενοι
τῶν
ἐκ
τῆς
ἀρχῆς |
[6, 96] |
τε
καὶ
θάψαι.
οὐ
μέντοι
|
γε |
ὁ
δῆμος
εἴασεν,
ἀλλὰ
συναγαγόντες |
[6, 16] |
καὶ
ψευδοῦς,
ἀλλ´
οὐκ
ἀλόγου
|
γε |
οὐδὲ
ἀπίστου.
~Ἐπισχὼν
δὲ
τὴν |
[6, 73] |
οὔτ´
ἀδείας
οὔτ´
ἀμνηστίας·
καίτοι
|
γε |
οὐκ
ἀξιοῦμεν
οὐδὲ
κοινωνεῖν
ἔτι |
[6, 53] |
οὐκ
ἐξαιρετός·
ὁ
δ´
ἐπίκλητός
|
γε |
οὑτοσὶ
καὶ
ἐπίσκηνος
ὄχλος,
εἰ |
[6, 44] |
καὶ
μᾶλλον
ὑμῶν
ἐγώ,
ὅς
|
γε |
οὐχ
ἃ
κοινῇ
ἠπάτημαι
μετὰ |
[6, 77] |
κάθοδον
λαμβάνειν.
οὐ
μὴν
ἀκριβολογεῖσθαί
|
γε |
περὶ
τούτων
ἐν
τῷ
παρόντι |
[6, 85] |
τοῦ
πλήθους
οὐδεμιᾶς·
ὑμῖν
μέντοι
|
γε |
πρὸς
οὐδὲν
τῶν
ἀξιουμένων
ἐναντιωσόμεθα. |
[6, 69] |
κοινῷ
συμφέρειν,
ὡς
οὐδὲν
σφῶν
|
γε |
πρὸς
ταῦτ´
ἐναντιωσομένων,
ἀλλὰ
πεισομένων |
[6, 61] |
ἀξιοῦσιν
ἄρχειν
ἑτέρων;
οὐκ,
ἐάν
|
γε |
σωφρονῆτε
ὑμεῖς.
ἢ
πάντων
ἂν |
[6, 20] |
τὸ
δύστηνον
ἐνοικεῖ
πάθος·
οἵ
|
γε |
τελευτῶντες
ὑπὸ
τυράννῳ
ποιήσασθαι,
θηρίων |
[6, 52] |
τοῦτ´
αὐτοῖς
χαρισώμεθα,
διὰ
τοῦτό
|
γε |
τοι
τὸ
μήτε
οἰκεῖον
εἶναι |
[6, 86] |
ἡμῖν
καὶ
ὠφέλεια;
ἀλλὰ
σύ
|
γε |
τοσοῦτον
ἀπέχεις
τοῦ
πράττειν
καὶ
|
[6, 63] |
ἱκανῶς
αὐτῆς
ᾐσθημένοι.
πρὸς
μέν
|
γε
|
τοὺς
ἀφεστηκότας
τῶν
πολιτῶν
ἀντίπαλον |
[6, 58] |
οὐδένα
συνεχώρει
τοῖς
ὑπάτοις,
οὐδέ
|
γε |
τοὺς
παρὰ
τῇ
κρίσει
ἐλαττουμένους |
[6, 36] |
καταλιπεῖν
ἀεὶ
ἀγωνιούμεθα,
τῶν
νῦν
|
γε |
ὑπαρχόντων
ἤδη
στερησόμεθα
καὶ
ἑαυτοὺς |
[6, 9] |
τινα
δύναται
τῶν
πολεμίων,
ἀποθνήσκειν
|
γε |
ὑπὲρ
τῆς
πατρίδος
ἐθέλειν,
τὸ |
[6, 65] |
οὐ
δημοτικόν·
εἰ
δὲ
μή
|
γε, |
φυλάττειν
αὑτοὺς
ἴσους
καὶ
μὴ |
[6, 92] |
πατρίδι.
οὐ
μέντοι
ἐπὶ
πολύν
|
γε |
χρόνον
τοῖς
δεινοῖς
ἀντεῖχον,
ἀλλ´ |