Livre, Chap. |
[6, 44] |
μᾶλλον
ὑμῶν
ἐγώ,
ὅς
γε
|
οὐχ |
ἃ
κοινῇ
ἠπάτημαι
μετὰ
πάντων |
[6, 28] |
τὰς
πόλεις,
πίστις
ἐπὶ
συναλλαγαῖς,
|
οὐχ |
ἅπασα
καὶ
διὰ
παντὸς
ἐκ |
[6, 81] |
ἄλλους
καθιστάμενος
λόγους
ἀληθεῖς
μέν,
|
οὐχ |
ἅπασι
δὲ
τοῖς
ἀκούουσι
κεχαρισμένους, |
[6, 76] |
ἄλλων
συχνῶν,
ἐδόκει
τε
οἷος
|
οὐχ |
ἕτερος
εἶναι
καιρός,
εἰ
βουλομένοις |
[6, 40] |
μέρος,
ἀρκούντως
ἔχομεν,
χρόνον
τε
|
οὐχ |
ἑτέρωθί
που
τὸν
λειπόμενον
βιοτεύειν |
[6, 19] |
πεποιηκότες
τυραννίδα
τὴν
ἀρχήν,
ἀλλ´
|
οὐχ |
ἡγεμονίαν
ὡς
πρότερον
ἦν
καὶ |
[6, 49] |
πρὸς
τοὺς
ἀφεστηκότας
ἢ
πολεμεῖν,
|
οὐχ
|
ἡγοῦμαι
ῥᾴδιον
εἶναί
μοι
δι´ |
[6, 59] |
τοῦ
δήμου
καὶ
δι´
ἐμὲ
|
οὐχ |
ἥκιστα
γέγονεν·
ὧν
οὐδὲν
ὅτι |
[6, 56] |
τὴν
στάσιν,
εἴποι
τις
ἄν,
|
οὐχ |
ἧττον
ἡμεῖς
ἐγνώκαμεν
καὶ
πολλὴν
|
[6, 63] |
τῆς
δόξης
διεφάνη.
ὅσοι
δ´
|
οὐχ |
ἱκανὴν
οἴονται
τὴν
οἰκείαν
δύναμιν |
[6, 62] |
καταγινώσκετε
τῆς
οἰκείας
δυνάμεως
ὡς
|
οὐχ |
ἱκανῆς
οὔσης
διασῶσαι
τὴν
πόλιν. |
[6, 46] |
ἦσαν
γὰρ
δὴ
ὀλίγοι
καὶ
|
οὐχ |
ἱκανοὶ
ἔτι
ἀντέχειν·
ἐκβιασθέντες
ὑπὸ |
[6, 46] |
ῥᾴθυμος
ἢ
ταῖς
ἐπιθυμίαις
χορηγεῖν
|
οὐχ |
ἱκανὸς
ἢ
πονηρῶν
ἐπιτηδευμάτων
ζηλωτὴς |
[6, 28] |
ἀνθρώποις·
γονέων
τε
αἰδῶ
λαβεῖν
|
οὐχ |
ἱκανῶν
ἐσομένων
ἑαυτοῖς
διὰ
γῆρας
|
[6, 63] |
μάλιστα
ὀρρωδοῦσι
τὸν
πόλεμον,
μαθέτωσαν
|
οὐχ |
ἱκανῶς
αὐτῆς
ᾐσθημένοι.
πρὸς
μέν |
[6, 8] |
ἔπειθ´
ὅτι
τοὺς
πολέμους
ἅπαντας
|
οὐχ |
οἱ
πλείους
τοῖς
ἀριθμοῖς
κατορθοῦσιν, |
[6, 52] |
τῷ
δημοτικῷ,
καὶ
μὰ
Δί´
|
οὐχ |
οἱ
φαυλότατοι.
εἰς
τοῦτο
γὰρ |
[6, 73] |
πειραθῆναι,
ἐν
ᾗ
ἔσμεν,
τί
|
οὐχ |
ὁμολογεῖτε
κακοὶ
περὶ
ἡμᾶς
αὐτοὶ |
[6, 62] |
χειμερίῳ,
πορίζεσθαι
δὲ
τὰ
ἐπιτήδεια
|
οὐχ |
ὅπως
δι´
ἁρπαγῆς
ἔτι
δυνησομένη |
[6, 61] |
ἔργων
καὶ
ἀθεμίτων
χρῄζοντι·
καὶ
|
οὐχ |
ὅπως
ὑποκατακλίνομαί
τι
τῆς
γνώμης |
[6, 87] |
ὅτι
τοῖς
βουλομένοις
αὐτοὺς
ἀδικεῖν
|
οὐχ |
ὑπάρχει
δύναμις·
ἕως
δ´
ἂν |
[6, 74] |
τὸ
πρὸς
ὑμᾶς
πιστὸν
ἐγκαταλίπωμεν,
|
οὐχ
|
ὑπεμείναμεν,
ἀλλὰ
πολλοὺς
καὶ
μεγάλους |
[6, 74] |
καὶ
συντροφίας
καὶ
ὁμαιχμίας
ἀναμιμνήσκοντας
|
οὐχ |
ὑπεμείναμεν
ἐγκαταλιπεῖν·
ἡγησάμενοι
δὲ
κάλλιστον |
[6, 6] |
τούτων
πόλεμον
ἐπιφέρουσιν
ἡμῖν
ἄδικον,
|
οὐχ |
ὑπὲρ
ἀρχῆς
καὶ
δυναστείας,
ὁποτέρους |
[6, 66] |
ἐπιφέροντα.
ἐν
δὲ
τῷ
παρόντι
|
οὐχ |
ὑπὲρ
ἑτέρου
τινὸς
ἢ
πολέμου |
[6, 34] |
ἐξιέναι
πανστρατιᾷ·
τὸ
δὲ
δημοτικὸν
|
οὐχ |
ὑπήκουεν
αὐτοῖς,
ἀλλ´
ἐμνησικάκουν
τῆς |
[6, 23] |
στρατιωτῶν
ἔμελλον
ποιεῖσθαι.
ὡς
δ´
|
οὐχ
|
ὑπήκουον
αὐτοῖς
οἱ
δημοτικοὶ
καλούμενοι |
[6, 75] |
δύναμιν
διὰ
τὸ
ἑαυτῶν
πρόθυμον,
|
οὐχ |
ὑπὸ
τοῦ
ἀναγκαίου
μᾶλλον
εἰς
|
[6, 56] |
δὲ
προνοουμένων.
πρεσβείας
δὲ
πέμπειν
|
οὐχ |
ὑπομένει
διὰ
τοὺς
ἐνθάδε
κατηγορεῖν |
[6, 77] |
ὑποσχέσεις
ὥσπερ
ἐξ
ἀρχῆς
διέγνωτε.
|
οὐχ |
ὑπομένοντος
δὲ
τοῦ
ἀνδρὸς
τὸν |
[6, 41] |
ἑτέρας
ἐστὶν
ὁμονοούσης·
ἢ
γὰρ
|
οὐχ |
ὑπομενοῦσιν
ὑμᾶς
ἐπιόντας
ὁμοθυμαδὸν
ἢ |