Livre, Chap. |
[6, 89] |
νόμον,
ἀλλ´
εἰς
ἅπαντα
τὸν
|
χρόνον |
ἀκίνητος
διαμείνῃ,
πάντας
ἐτάχθη
Ῥωμαίους |
[6, 5] |
πολὺν
διὰ
μέσου
ποιεῖν
τὸν
|
χρόνον, |
ἀλλ´
ὀξείᾳ
κρῖναι
τὰ
πράγματα |
[6, 82] |
λώβῃ
ἀπολλυμένοις,
μὴ
τρίβετε
τὸν
|
χρόνον, |
ἀλλὰ
τὰ
ὅπλα
ῥίψαντές
τε |
[6, 48] |
καὶ
εἰς
τὸν
ἀπὸ
τοῦδε
|
χρόνον |
ἀμνηστίαν·
ἐὰν
δὲ
τὰ
κράτιστα |
[6, 29] |
περισχόντων
τὸ
στρατόπεδον,
βραχύν
τινα
|
χρόνον |
ἀμυνάμενοι
παρέδοσαν
τὸν
χάρακα
πολλῶν |
[6, 31] |
τὸ
κάμνον
ἀναθαρρύνοντες
ἐπὶ
πολὺν
|
χρόνον |
ἀντέχειν
ταῖς
ταλαιπωρίαις
ἐποίουν.
ἔπειτα |
[6, 89] |
αὐτοὺς
καὶ
ἐγγόνους
τὸν
ἀεὶ
|
χρόνον, |
ἀρά
τε
τῷ
ὅρκῳ
προσετέθη, |
[6, 31] |
τοῦτον
ἐκ
πολλοῦ
φυλάξαντες
τὸν
|
χρόνον, |
ἀρχομένης
ἔτι
νυκτὸς
ποιησάμενοι
τὴν |
[6, 58] |
ἀφ´
ἧς
εἰς
τὸν
λοιπὸν
|
χρόνον |
ἀσφαλὴς
διατελέσει·
καταλελύσθαι
μὲν
γὰρ |
[6, 82] |
δουλεύειν
ἅπαντα
τὸν
τοῦ
βίου
|
χρόνον |
δεδεμένοις
καὶ
μαστιγουμένοις
καὶ
πυρὶ
|
[6, 62] |
ἰσχὺς
καὶ
οὔτε
πολὺν
ἀνθέξει
|
χρόνον |
διαμένουσα,
ὥσπερ
νῦν,
ὑπαίθριος
{μένει} |
[6, 23] |
παρὰ
πάντα
τὸν
τῆς
ἀρχῆς
|
χρόνον |
διετέλεσαν.
Σερουιλίῳ
μὲν
γὰρ
ἐδόκει
|
[6, 94] |
ἀναθήσειν
τοῖς
θεοῖς,
καθ´
ὃν
|
χρόνον |
ἔμελλεν
ἀγωνίζεσθαι
πρὸς
τὴν
Λατίνων
|
[6, 95] |
ἀνιερώσαντος
βασιλέως
Ταρκυνίου,
καθ´
ὃν
|
χρόνον |
ἐνίκησε
Τυρρηνούς·
τὴν
δ´
ἑτέραν |
[6, 50] |
Ἑρνίκων
ἔθνος,
πρὸς
τῷ
μηδένα
|
χρόνον |
ἐξαίρετον
πεποιῆσθαι
τοῦ
πρὸς
ἡμᾶς |
[6, 12] |
κατὰ
πρόσωπον
καὶ
μικρὸν
ἀντισχὼν
|
χρόνον |
ἐξωθεῖται
ταχέως
τῆς
τάξεως
ἐπὶ |
[6, 18] |
καὶ
ὑπηκόους
ἅπαντα
τὸν
λοιπὸν
|
χρόνον |
ἐσομένους,
καὶ
πᾶν
ὅσον
ὁ |
[6, 83] |
ἐποίησεν
οὑτοσί,
εἰς
μακρὸν
ἐκμηκύνειν
|
χρόνον· |
ἐφ´
οἷς
δὲ
φιλανθρώποις
διαλῦσαι |
[6, 9] |
τε
πατέρας
τὸν
ὀλίγον
ἔτι
|
χρόνον |
ἥδιστον
βιῶναι
παρασκευάσοντες.
ὦ
μακάριοι |
[6, 51] |
χωρὶς
δὲ
τούτων
ὁ
μηδένα
|
χρόνον |
ἡμᾶς
εὐσταθεῖν
ταῖς
διανοίαις
ἐῶν |
[6, 29] |
πολλῇ
σπουδῇ
ἐλαύνει
διαλιπὼν
οὐδένα
|
χρόνον, |
ἵνα
συμμίξῃ
τοῖς
πολεμίοις,
πρὶν |
[6, 7] |
τρίβοντες
ἐν
ταῖς
ἐλπίσι
τὸν
|
χρόνον, |
οἱ
δὲ
νῦν
ὄντες
ἐν |
[6, 11] |
πεσόντος
δὲ
Τίτου
μικρὸν
ἀγωνισάμενοι
|
χρόνον |
οἱ
περὶ
αὐτὸν
καὶ
τὸ |
[6, 29] |
ἀνακαλῶν
τὸν
στρατόν,
ἵνα
μηδένα
|
χρόνον |
οἱ
πολέμιοι
διαναπαύσαιντο
μήθ´
ὕπνον |
[6, 87] |
πόλιν
καὶ
μὴ
τρίβειν
τὸν
|
χρόνον· |
ὀλίγου
τε
πάνυ
ἐδέησαν
ἀπιέναι
|
[6, 23] |
ἥκειν
ἅπασι
τοῖς
ἐν
ἀκμῇ
|
χρόνον |
ὁρίσαντες,
ἐν
ᾧ
τὴν
καταγραφὴν |
[6, 78] |
ἤδη
καταμαθών,
ἐπίσταμαι
τοσοῦτον
ἰσχυούσας
|
χρόνον, |
ὅσον
ἂν
αὐτῶν
αἱ
ἀνάγκαι |
[6, 38] |
εἴτε
αὔθαδες,
ὅσον
ἂν
ζῶ
|
χρόνον |
οὐκ
ἀποστήσομαι
τοῦ
ἤδη
καλῶς
|
[6, 16] |
λόγους,
ὀλίγον
ἐπισχὼν
ὁ
Ποστόμιος
|
χρόνον |
πρὸς
αὐτοὺς
εἶπε·
Πονηρὰ
βουλεύματα, |
[6, 47] |
μηδ´
εἰς
ἐκεῖνον
ἀναβάλλεσθαι
τὸν
|
χρόνον
|
τὰς
διαλλαγάς,
ὅτε
ἢ
νοῦν |
[6, 40] |
ἐλάχιστον
φέρεται
μέρος,
ἀρκούντως
ἔχομεν,
|
χρόνον |
τε
οὐχ
ἑτέρωθί
που
τὸν
|
[6, 22] |
τὸν
ἔσχατον
τῆς
αὐτοκράτορος
ἀρχῆς
|
χρόνον, |
τήν
τε
δικτατορίαν
ἐξωμόσατο
καὶ |
[6, 92] |
οὐ
μέντοι
ἐπὶ
πολύν
γε
|
χρόνον |
τοῖς
δεινοῖς
ἀντεῖχον,
ἀλλ´
ἠναγκάσθησαν |
[6, 21] |
τι
γεγονὼς
ἐνενηκονταέτης
κατὰ
τὸν
|
χρόνον |
τοῦτον,
ἀπολωλεκὼς
τὰ
τέκνα
καὶ |
[6, 87] |
ἀξιῶν·
δεδοικέναι
μέντοι
τὸν
ἅπαντα
|
χρόνον |
φάσκων
καὶ
τοὺς
αὖθίς
ποτε |