Livre, Chap. |
[6, 1] |
μένειν,
τὰς
δὲ
θηλείας
καὶ
|
ἔτι |
ἀγάμους
ταῖς
μητράσιν
ἕπεσθαι·
ἐτύγχανον |
[6, 44] |
ἔτη
γέγονα
καὶ
οὐ
δυνατὸς
|
ἔτι |
ἀμύνειν
ἑαυτῷ
εἰμι
ὁρῶ
τε, |
[6, 46] |
δὴ
ὀλίγοι
καὶ
οὐχ
ἱκανοὶ
|
ἔτι |
ἀντέχειν·
ἐκβιασθέντες
ὑπὸ
τοῦ
δήμου
|
[6, 7] |
παρασκευαῖς
ὑστερήσαντες
τῆς
μάχης
οὐδὲν
|
ἔτι |
αὐτοῖς
χρήσιμοι
γενήσονται.
~Εἰ
δέ |
[6, 50] |
τ´
οὐδὲ
τὸ
Λατίνων
συγγενὲς
|
ἔτι |
βέβαιον
ἡμῖν
διαμένειν
φίλιον
εἰς |
[6, 14] |
ἔθυε
τὰ
νικητήρια
τοῖς
θεοῖς.
|
ἔτι |
δ´
αὐτῷ
τὸν
στέφανον
ἐπικειμένῳ |
[6, 4] |
βραδυνόμενα
κρείττω
γενήσεσθαι
τὰ
πράγματα.
|
ἔτι |
δ´
αὐτῶν
βουλευομένων
ἧκεν
ἐκ |
[6, 52] |
καὶ
παραπέμψων
δεῦρο
τὴν
ἐπικουρίαν;
|
ἔτι |
δὲ
δή,
οἱ
τὰς
ἑαυτῶν |
[6, 29] |
γὰρ
περιβόλου
καὶ
πλήθεσιν
οἰκητόρων,
|
ἔτι |
δὲ
δόξῃ
καὶ
πλούτῳ
πολὺ |
[6, 4] |
τοῦ
δὲ
δικτάτορος
τῶν
δεξιῶν.
|
ἔτι |
δὲ
πλείονος
ταραχῆς
κατασχούσης
τοὺς |
[6, 54] |
δὴ
ἕτερα
ἡμῖν
εἴρηται
πρότερον,
|
ἔτι |
δὲ
τῶν
παρακαλούντων
ἐπὶ
τὰς |
[6, 87] |
τύχοιεν
τῆς
ἀσφαλείας,
οὐθὲν
αὐτοῖς
|
ἔτι |
δεήσειν.
ὑποτυχόντος
δὲ
τοῦ
Μενηνίου |
[6, 68] |
ταῦτα
εὔχομαι,
λόγων
γὰρ
οὐδὲν
|
ἔτι |
δεῖ·
γνώμην
δ´,
ἣν
καὶ |
[6, 49] |
αὐτὸ
τοῦτό
τινες
οἴονται
βουλῆς
|
ἔτι |
δεῖν,
πότερον
ἡμῖν
ἄμεινόν
ἐστι |
[6, 50] |
τοῖς
κακοῖς.
καὶ
ταῦτα
πάσχοντες
|
ἔτι |
διαλλαγήσεσθαι
πρὸς
ἡμᾶς
ἐλπίζομεν
τὸ |
[6, 93] |
τὸν
Μάρκιον
ἔχοντες
ἐπὶ
τοὺς
|
ἔτι |
διαμένοντας
ἐν
τάξει,
κτείνοντες
τοὺς |
[6, 68] |
πολεμεῖν
ἁπάσῃ
προθυμίᾳ,
τέως
ἂν
|
ἔτι |
διαμένωσιν
ἐν
τοῖς
ὅπλοις.
~Ταῦτ´ |
[6, 18] |
ἥκοντας
οὔτε
περὶ
τῆς
ἀρχῆς
|
ἔτι |
διαφερομένους
οὔτε
περὶ
τῶν
ἴσων |
[6, 86] |
ταῦτα
δόξειεν
αὐτοῖς
καὶ
μηδὲν
|
ἔτι |
δρῴη
τὸ
ἑαυτοῦ
ἔργον,
ἔσθ´ |
[6, 62] |
ἐπιτήδεια
οὐχ
ὅπως
δι´
ἁρπαγῆς
|
ἔτι |
δυνησομένη
ἐπειδὰν
τὰ
ὄντα
ἀναλώσῃ, |
[6, 5] |
περὶ
τῆς
οἴκοθεν
ἀγορᾶς
χρηστὰς
|
ἔτι |
ἐλπίδας
ἔχοντες
ὡς
ἀσφαλῶς
σφίσι |
[6, 12] |
οὖν
ἀσκύλευτόν
τε
καὶ
μικρὸν
|
ἔτι |
ἐμπνέοντα
τοῖς
ὑπασπισταῖς
ἀναθέντες
ἀπέστειλαν |
[6, 11] |
σῶμα
ἔμψυχον
ἀράμενοι
γενναῖον
οὐδὲν
|
ἔτι |
ἔπραξαν,
ἀλλ´
ἀνεχώρουν
ἐπιοῦσι
τοῖς |
[6, 77] |
δήμῳ
χάριν,
ὥστε
κατέχειν
ἡμᾶς
|
ἔτι |
ἠξιοῦτε
ἄκοντας
ὑπὸ
ταῖς
σημαίαις
|
[6, 4] |
δικτάτορι
καταλαβομένους
τὸ
ὄρος,
ἕως
|
ἔτι |
ἦσαν
αὐτοῖς
φοβεροί,
οὐκ
ἀσφαλείας
|
[6, 55] |
ἐξ
αὐτῶν
ἐχαρίσασθε.
τούτου
δ´
|
ἔτι |
θαυμασιώτερον
ἔργον
ὑμῶν
ἔχω
λέγειν, |
[6, 70] |
πάντες
ἐκλιπόντες
τὸ
ἔρυμα
ὑπήντων
|
ἔτι |
καθ´
ὁδὸν
οὖσι
τοῖς
πρεσβευταῖς. |
[6, 72] |
ἤδη
ἄρχονται
ὁμιλεῖν.
τί
οὖν
|
ἔτι |
καταπέπληχθε
αὐτοὺς
καὶ
σιωπᾶτε,
ἀλλ´ |
[6, 9] |
ὑμῶν
καρπώσεται
γένος,
ἢν
τοῦτον
|
ἔτι |
κατορθώσητε
τὸν
πόλεμον.
ἵνα
δὲ |
[6, 48] |
ὑποσχεῖν
τῆς
ἀποστάσεως
δίκην,
ὥσπερ
|
ἔτι |
κύριοι,
τῆς
βοηθείας
γε
αὐτοὶ |
[6, 45] |
τῶν
γὰρ
τριῶν
ταγμάτων
ἑκάτερος
|
ἔτι
|
κύριος
ἦν
τοῖς
στρατιωτικοῖς
ὅρκοις |
[6, 13] |
ἐκ
τῆς
ἀγορᾶς
ὑπ´
οὐδενὸς
|
ἔτι |
λέγουσιν
ὀφθῆναι,
πολλὴν
ζήτησιν
αὐτῶν |
[6, 51] |
τίς
ἡ
φυλάξουσα
τὴν
πόλιν
|
ἔτι |
λειφθήσεται
δύναμις;
ἢ
τίνι
πιστεύσαντες |
[6, 21] |
Λαρκίου
γνώμην
προελομένου
καὶ
οὐδενὸς
|
ἔτι |
λέξαντος
τἀναντία
παρῆσαν
εἰσκληθέντες
εἰς |
[6, 21] |
δ´
ὁ
βασιλεύς,
οὗτος
γὰρ
|
ἔτι |
λοιπὸς
ἐκ
τοῦ
γένους
ἦν, |
[6, 94] |
ἀγάμενοι
τὸν
ἄνδρα
τῆς
γενναιότητος,
|
ἔτι |
μᾶλλον
ἐθαύμασαν
τῆς
ὑπεροψίας
τοῦ |
[6, 82] |
τοῦ
δήμου
προεστηκὼς
τότε
Σικίννιος
|
ἔτι |
μᾶλλον
ἐτράχυνε
τὰς
ὀργὰς
αὐτῶν |
[6, 51] |
ἀπολοφυρόμενοι
τὴν
κατέχουσαν
αὐτοὺς
καὶ
|
ἔτι |
μᾶλλον
καθέξουσαν
ἐρημίαν,
δεινὴ
καὶ |
[6, 43] |
ἑκούσιοι
συναράμενοι
τοῦ
πολέμου,
καὶ
|
ἔτι |
μᾶλλον
τῆς
ἀρετῆς,
ἣν
ἐν |
[6, 25] |
βεβαίου
πίστεως
χάριν
ἀποδιδοῦσα
καὶ
|
ἔτι |
μᾶλλον
τῆς
εἰς
τὸν
ἀγῶνα |
[6, 51] |
τ´
ἐν
τῷ
ἀπόρῳ
γενώμεθα
|
ἔτι |
μᾶλλον
φοβήσει,
χωρὶς
δὲ
τούτων |
[6, 33] |
πολλοὺς
ἀπέκτειναν,
οἱ
δὲ
τοῖς
|
ἔτι
|
μαχομένοις
κατὰ
νώτου
ἐπῆγον.
τρεψάμενοι |
[6, 30] |
ἐκ
δὲ
τούτου
φθόνον
μὲν
|
ἔτι |
μείζονα
παρὰ
τῶν
πατρικίων
ἐπεσπάσατο, |
[6, 82] |
ἐκκλησίας
ἄπιτε·
οὐ
γὰρ
ἂν
|
ἔτι |
μεταδοίημεν
ὑμῖν
λόγου.
~Ὡς
δ´ |
[6, 20] |
καρπώσονται
καὶ
τοὺς
ἄνδρας
μηδὲν
|
ἔτι |
νεωτερίσαι
σπουδάσουσι.
Σπόριος
δὲ
Κάσσιος |
[6, 9] |
ἀποδώσοντες,
παῖδας,
ὅσοις
εἰσὶν
ὑμῶν
|
ἔτι |
νήπιοι,
καὶ
γαμετὰς
γυναῖκας
οὐ
|
[6, 28] |
ἀναγκασθησομένας
ὑπομενεῖν,
μάλιστα
δὲ
παίδων
|
ἔτι |
νηπίων
οὐκ
ἐπὶ
τοιαύταις
ἐλπίσιν |
[6, 67] |
τὴν
ἀγορὰν
στενοχωρουμένην
ἐκ
πολλῆς
|
ἔτι |
νυκτὸς
ἅπασαν
ὄχλῳ
παντοδαπῷ.
καὶ |
[6, 29] |
δοκοῦντας
εἶναι.
ὁ
δὲ
Σερουίλιος
|
ἔτι
|
νυκτὸς
ἀπὸ
τοῦ
χάρακος
ἀγωνισάμενος, |
[6, 17] |
γὰρ
ἡγεμόνες
τῶν
Οὐολούσκων
πολλῆς
|
ἔτι
|
νυκτὸς
οὔσης
ἀναστήσαντες
τὴν
στρατιὰν |
[6, 31] |
πολλοῦ
φυλάξαντες
τὸν
χρόνον,
ἀρχομένης
|
ἔτι |
νυκτὸς
ποιησάμενοι
τὴν
ἐπίθεσιν,
ἵνα |
[6, 48] |
οὔτε
τὸ
δημοτικὸν
πλῆθος,
ὅσον
|
ἔτι |
παρέμενεν
εὐνοίᾳ
τῶν
πατρικίων
ἢ |
[6, 58] |
ταχέων
παύσεται
καὶ
μὴ
προελθοῦσα
|
ἔτι |
πορρωτέρω
λήσει
τάχα
μὲν
ἀνίατος, |
[6, 5] |
Ποστόμιος
κατὰ
πόδας
ἀπέστειλεν,
οὐδὲν
|
ἔτι
|
πράττειν
δυνάμενος
ἀπῆγε
τὴν
ἵππον |
[6, 48] |
ἐπανατειναμένων·
οἱ
μὲν
πρέσβεις
οὐδὲν
|
ἔτι |
πρὸς
ταῦτα
ἀντειπόντες
ἀπηλλάττοντο
καὶ |
[6, 89] |
καὶ
τέως
εἶχον
ἡγεμόνας,
καὶ
|
ἔτι |
πρὸς
τούτοις
Γάιον
καὶ
Πόπλιον |
[6, 54] |
τι
τῶν
ἑαυτοῦ
μορίων,
καὶ
|
ἔτι |
πρὸς
τούτοις
ὡς
οὔτε
ἀνθρωπείου |
[6, 77] |
δὴ
τοῦ
χρόνου·
τουτὶ
γὰρ
|
ἔτι |
προσθεὶς
τῷ
περὶ
τοῦ
δικαίου |
[6, 82] |
ἀγανακτοῦντος
βοή.
~Ὀλίγα
δὲ
τούτοις
|
ἔτι |
προσθέντος
τοῦ
Λαρκίου
καὶ
τῆς |
[6, 9] |
ἐθισμῶν
ὑπάρχει
φέρεσθαι,
καὶ
γῆς
|
ἔτι |
προσθήσω
κλῆρον,
{ἐξ}
ἧς
κέκτηται |
[6, 23] |
καὶ
προκαταλαβεῖν
τὰς
παρασκευὰς
αὐτῶν
|
ἔτι |
συνεσταλμένας.
ἠγγέλλοντο
γὰρ
κἀκεῖνοι
δυνάμεις |
[6, 21] |
διαντλῶν,
οὔτε
Λατίνων
ὑποδεχομένων
αὐτὸν
|
ἔτι |
ταῖς
πόλεσιν,
οὔτε
Τυρρηνῶν
οὔτε
|
[6, 72] |
δημόται,
τὸ
τῶν
πατρικίων
ἐντετηκὸς
|
ἔτι
|
ταῖς
ψυχαῖς
ἐκπλήσσειν
ἔοικε,
καὶ |
[6, 56] |
ἂν
αὐτοὶ
δικαιῶσι,
καὶ
μηδὲν
|
ἔτι |
τῇ
βουλῇ
προσαναφέροντας·
αὐτοὶ
γὰρ |
[6, 58] |
εἴασαν
ἐξαιρεθῆναι,
ἡνίκα
μικρὰ
ἦν
|
ἔτι |
τῇ
πόλει
τὰ
διαφέροντα,
νῦν |
[6, 85] |
ἀρετῆς
πολὺ
ἀπέχει.
~Μίαν
εἰπὼν
|
ἔτι |
τὴν
οὔτε
ἀγνοουμένην
ὑπ´
οὐδενὸς |
[6, 48] |
ἦν
βραχὺς
ὁ
λειπόμενος
αὐτοῖς
|
ἔτι |
τῆς
ἀρχῆς
χρόνος·
ἡμέραν
ἔστησαν |
[6, 90] |
τούτου
παρ´
αὐτῶν
ἔτυχον,
ἐδεήθησαν
|
ἔτι
|
τῆς
βουλῆς
ἐπιτρέψαι
σφίσιν
ἄνδρας |
[6, 73] |
γε
οὐκ
ἀξιοῦμεν
οὐδὲ
κοινωνεῖν
|
ἔτι |
τῆς
πόλεως,
ἀλλ´
ἐπιμενοῦμεν,
ὅποι |
[6, 74] |
κοινῆς
ἐλευθερίας.
ἀκαταστάτου
μὲν
γὰρ
|
ἔτι |
τῆς
πολιτείας
οὔσης·
οἷα
γίγνεσθαι |
[6, 71] |
τοιούτοις
ἐχρήσατο
λόγοις·
Οὐδὲν
ὑμᾶς
|
ἔτι |
τὸ
κωλῦόν
ἐστιν,
ὦ
δημόται, |
[6, 22] |
ταῦθ´
ὁρῶν
ὁ
Ποστόμιος,
ἕως
|
ἔτι |
τὸ
τιμώμενον
εἶχε
παρὰ
πάντων |
[6, 2] |
κοινῶν
φροντίδος·
οὐδὲ
γὰρ
λόγος
|
ἔτι |
τοῖς
βουλομένοις
ἀπεδίδοτο.
ἠναγκάζοντο
δὴ |
[6, 12] |
τῶν
Λατίνων
κέρατος
ἡγούμενος
ἀντεῖχεν
|
ἔτι |
τοῖς
δεινοῖς
καὶ
τοὺς
ἐπὶ |
[6, 87] |
κελεύσαντος
λέγειν
τὴν
ἀσφάλειαν,
ἧς
|
ἔτι |
τὸν
δῆμον
οἴεται
δεῖσθαι,
Συγχωρήσατε, |
[6, 25] |
παρεκάλουν,
ἐξῆλθεν
ἐπὶ
τὸν
πόλεμον
|
ἔτι |
τῶν
Οὐολούσκων
παρασκευαζομένων
καὶ
Ῥωμαίους |
[6, 66] |
μὲν
οὔτε
δικασταῖς
οὔτε
συμβούλοις
|
ἔτι |
τῶν
συμφερόντων
χρησόμεθα,
ἀλλὰ
καὶ |
[6, 44] |
ὁρῶ
τε,
ὅτι
οὐκ
ἂν
|
ἔτι |
ὑπ´
ἐμοῦ
παύσαιτο
ἡ
στάσις |
[6, 60] |
δεήσονταί
τινος
καὶ
οὐκ
ἀνέξονται
|
ἔτι |
ὑφ´
ὑμῶν
ὡς
καὶ
πρότερον
|
[6, 42] |
δῆμος
ἄσμενος
ἀκούσας
ὡς
οὐδὲν
|
ἔτι |
φενακισθησόμενος
ὑπέσχετο
συνάρασθαι
τοῦ
πολέμου, |
[6, 45] |
ἀγορᾶς
ἀπιόντα·
τὴν
δὲ
βουλὴν
|
ἔτι |
χαλεπωτέραν
αὐτῷ
γενέσθαι
παρεσκεύασεν.
εὐθὺς |
[6, 68] |
ἀπεχθὴς
διαμένων
καὶ
ὑμῖν
οὐδὲν
|
ἔτι |
χρήσιμος
ὤν.
οὐ
μὴν
διὰ |
[6, 9] |
γηραιούς
τε
πατέρας
τὸν
ὀλίγον
|
ἔτι |
χρόνον
ἥδιστον
βιῶναι
παρασκευάσοντες.
ὦ |