Livre, Chap.
[6, 96]	ἀλλ´ ἐκ τῶν δημοσίων ἐδικαίωσε	τὸ	ἀνάλωμα γενέσθαι τοῖς ταμίαις ἐπιτρέψασα
[6, 6]	συγκαλέσαντες τοὺς σφετέρους πολλὰ εἰς	τὸ	ἀνδρεῖον ἐπαγωγὰ καὶ δεήσεις τῶν
[6, 35]	καὶ ἡμῶν αὐτῶν ἡ πρὸς	τὸ	ἀνήκοον αὐτῶν καὶ τὸ ἐλευθεριάζον
[6, 64]	πρὸς αὐτοὺς εἰδότας, ὅτι πᾶν	τὸ	ἀνόητον, ἄλλως τε κἂν ὄχλος
[6, 61]	παρὰ γνώμην εἴξαντες. ὅταν δὲ	τὸ	ἀνόητον ἀντὶ τοῦ κολάζεσθαι ἐφ´
[6, 47]	ὅτε ἢ νοῦν ἔχειν ἀναγκασθήσεται	τὸ	ἀνόητον, ἢ τῷ μείζονι κακῷ
[6, 60]	δικαίων ἄδικα. τοσαύτης ἄρα αὐθαδείας	τὸ	ἀνόητον οὗτος ἐμπέπληκε τῆς πόλεως
[6, 78]	ὁ περὶ τοῦ φθάσαι διολέσαντας	τὸ	ἀντίπαλον ἀγών, ὡς ἐν τῷ
[6, 36]	τὸ δικαιότατον, ὥσπερ τὰ θηρία,	τὸ	ἀντίπαλον ἐξολέσαι μετὰ τοῦ σφετέρου
[6, 59]	προαίρεσις τῶν πολιτευμάτων εὐγενὴς καὶ	τὸ	ἀξίωμα σώζουσα τῆς ἀριστοκρατίας· ὃς
[6, 77]	αὐτῷ τρία τὰ μέγιστα παρηνομήσατε,	τὸ	ἀξίωμα τῆς βουλῆς καταλύσαντες καὶ
[6, 4]	Ποστόμιος, ὅσον ἦν ἐν αὐτοῖς	τὸ	ἄπειρον στρατηγίας, πέμπει τὸν ἱππάρχην
[6, 91]	ὑπέμεινε μέρος τῆς κατειλεγμένης δυνάμεως	τὸ	ἀρκοῦν λαβών· Πόστουμος δὲ Κομίνιος
[6, 74]	ἀνάσχησθε, ἀλλ´ εὐθὺς ἐλέγχετε. ~Ἡμῖν	τὸ	ἀρχαῖον πολίτευμα ἦν μοναρχία, καὶ
[6, 52]	δεινοῖς; τίς δ´ ὁ παρέξων	τὸ	ἀσφαλὲς ἀνὴρ ἢ θεὸς καὶ
[6, 89]	τε καὶ ὅρκῳ βεβαιώσαντας αὐτῇ	τὸ	ἀσφαλές. ἐδόκει ταῦτα πᾶσι, καὶ
[6, 15]	Ῥωμαίων κατασκόπους ὀνόματι πρεσβευτῶν ἕξοντας	τὸ	ἀσφαλές, οἳ δεξιώσονται τὸν ἡγεμόνα
[6, 75]	ἐναντιώσεσθέ μοι. ὑμῖν γὰρ ἐπειδὴ	τὸ	ἀσφαλὲς τῆς ἐλευθερίας ἔδοξεν εἶναι
[6, 81]	κατηγόρησε, μάλιστα δ´ ἐν οἷς	τὸ	ἀσφαλὲς τῶν ὁμολογιῶν δόλου μεστὸν
[6, 84]	βεβαιώσουσαι τὰς ὁμολογίας ταύτας καὶ	τὸ	ἀσφαλὲς ὑμῖν παρέξουσαι πίστεις ἔσονται
[6, 85]	μόνη συνάγει τε ἡμᾶς εἰς	τὸ	αὐτὸ καὶ οὐκ ἐάσει ποτὲ
[6, 16]	τοὺς ἄνδρας μᾶλλον ἢ διὰ	τὸ	ἀφανὲς τῆς κατασκοπῆς ἔργον ἀπολέσαι·
[6, 40]	φανερὰν ἀπόνοιαν ἐτράπετο, προελθὼν ἐπὶ	τὸ	βῆμα ἔλεξεν· Ὦ πολῖται, εὖ
[6, 87]	δρᾶν, οὐκ ἐλλείψειν τοῖς πονηροῖς	τὸ	βούλεσθαι. ταύτης οὖν εἰ τύχοιεν
[6, 56]	τῶν αἰσχρῶν οὔτε τῶν ἀδυνάτων.	τὸ	γὰρ ἠρεθισμένον ἅπαν, ἄλλως τε
[6, 10]	δ´ αὐτοῦ λέγοντος τὰ εἰς	τὸ	γενναῖον ἐπαγωγὰ θάρσος τι δαιμόνιον
[6, 8]	πολεμίων πλῆθος, ἐν ᾧ βραχὺ	τὸ	γενναῖόν ἐστιν, ὀρρωδεῖ, τῆς δ´
[6, 62]	πρὶν {ἢ} βλαβῆναί τι ἀποδείξασθαι	τὸ	γενναῖον, ἢ πολλὰ ὑπομείναντας τότε
[6, 9]	τοῖς τὰ κράτιστα ὑμῶν ἐγνωκόσι	τὸ	γενναῖον μὴ ἀκερδὲς γένηται καὶ
[6, 71]	οὐ χρηστὰς ἀπεδίδοτε, καταλιπόντες αὐτὴν	τὸ	γοῦν ἐφ´ ὑμῖν εἶναι ἔρημον
[6, 47]	δὲ καὶ εἰρήνης τοῖς ἀγαθοῖς.	τὸ	δ´ ἀξίωμα τῆς βουλῆς οὐκ
[6, 37]	οὐσίαν ὑπὸ τῶν δανειστῶν κρατεῖσθαι·	τὸ	δ´ αὐτὸ δίκαιον εἶναι καὶ
[6, 8]	ἔργων τε καὶ λόγων ἐδήλωσε,	τὸ	δ´ ἑκούσιόν τε καὶ ἐκ
[6, 85]	μὲν ἀμαθὲς πλῆθος ἔμφρονος ἡγεμονίας,	τὸ	δ´ ἡγεῖσθαι δυνάμενον βουλευτήριον τῶν
[6, 9]	γε ὑπὲρ τῆς πατρίδος ἐθέλειν,	τὸ	δ´ ὑμέτερον ἀκμάζον, οἷς ἔξεστιν
[6, 5]	Τῖτος Αἰβούτιος ἐναντίος Ὀκταουΐῳ Μαμιλίῳ,	τὸ	δὲ δεξιὸν Τῖτος Οὐεργίνιος ὁ
[6, 34]	παρεσκευάζοντο διὰ ταχέων ἐξιέναι πανστρατιᾷ·	τὸ	δὲ δημοτικὸν οὐχ ὑπήκουεν αὐτοῖς,
[6, 81]	ἀπορίας ἠναγκασμένον αἰτεῖσθαι τὴν ἄφεσιν,	τὸ	δὲ πλεῖον ἀκολασίᾳ καὶ ὕβρει
[6, 18]	ἐν ταῖς πόλεσιν ἀπέφαινον αἰτίους·	τὸ	δὲ πλῆθος ἓν μόνον τοῦτο
[6, 86]	ἄχθη πάντα ἐπ´ αὐτοῖς κομίζεται·	τὸ	δὲ στόμα ὅτι φθέγγεται· ἡ
[6, 73]	αὐτὰς δικαίοις καὶ φιλανθρώποις ποιησόμεθα·	τὸ	δὲ τελευταῖον, ὅτι βέβαιον ἡμῖν,
[6, 36]	δὲ τὸ εὔνουν ἐπαινέσαντες ἀναθαρσύνωμεν	τὸ	δεδιὸς ὡς οὐκ ἐγκαταλείψομεν αὐτούς,
[6, 33]	καθ´ ἓν ἀμφότεροι πυργηδὸν ἐξωθοῦσι	τὸ	δεξιὸν κέρας τῶν πολεμίων ἕως
[6, 17]	διὰ τὸν πόλεμον. διὰ τοῦτο	τὸ	δέος ἀνασκέψασθαι τὰ Σιβύλλεια τοὺς
[6, 6]	μακρῷ προὔχοντι τοῦ σφετέρου, ἐξελέσθαι	τὸ	δέος αὐτῶν ἐκ τῆς διανοίας
[6, 72]	μὴ πρότερον ἔγνωτε, ὅτι λέλυται	τὸ	δέος ὑμῶν καὶ τὸ ἐλεύθερον
[6, 29]	ἕκαστος ὠφεληθείη καὶ μηδὲν εἰς	τὸ	δημόσιον ἀναφέρουσι διανείμασθαι κελεύσας καὶ
[6, 30]	πολέμου λαφύρων οὐδεμίαν μοῖραν εἰς	τὸ	δημόσιον ἀνήνεγκεν, ἀλλ´ οἷς αὐτὸς
[6, 9]	προσθήσω κλῆρον, {ἐξ} ἧς κέκτηται	τὸ	δημόσιον, ἱκανὸν ποιῆσαι ὡς μηδενὸς
[6, 62]	τὰ πέριξ ἡμῶν ἅπαντα, καὶ	τὸ	δημοτικὸν ἐν οὐδεμιᾷ πόλει μεταποιεῖται
[6, 30]	ἐπεσπάσατο, οἰκεῖον δ´ ἑαυτῷ παρεσκευάσατο	τὸ	δημοτικόν. ~Ἐν τοιαύταις δ´ ἀκαταστασίαις
[6, 58]	ἐποίησαν γενέσθαι τῆς ἀριστοκρατίας ἅπαν	τὸ	δημοτικόν, ἑταιρίαν τε συστησάμενοι καὶ
[6, 51]	ὥστ´ εἰ μέλλοιμεν ἀσπείστως πρὸς	τὸ	δημοτικὸν ἔχειν, ἀπαλλακτέον ἡμῖν καὶ
[6, 52]	εἰ κατορθωθήσεται τὸ τέλος. ἢ	τὸ	δημοτικὸν καὶ ἀνέστιον ἐπαξόμεθα πλῆθος,
[6, 50]	ἔτι διαλλαγήσεσθαι πρὸς ἡμᾶς ἐλπίζομεν	τὸ	δημοτικόν, {καὶ} ἐφ´ ἡμῖν ὑπάρχον
[6, 37]	μέσου πορευόμενος ὁδὸν ἔλεξεν· Ἐπειδὴ	τὸ	δημοτικὸν πλῆθος ἐν τῷ παρελθόντι
[6, 27]	καὶ ἐκ τῶν σύνεγγυς ἀγρῶν	τὸ	δημοτικὸν πλῆθος καὶ ἦν ἐξ
[6, 48]	πολλὰς ἀκούουσα ἡμέρας διελύετο· οὔτε	τὸ	δημοτικὸν πλῆθος, ὅσον ἔτι παρέμενεν
[6, 46]	κατέλιπον τὴν φυλακήν, τότε ἤδη	τὸ	δημοτικὸν πολὺ ἐξεχεῖτο, καὶ τὸ
[6, 25]	πολλῇ δεήσει καὶ θεραπείᾳ παρασκευασάμενος	τὸ	δημοτικὸν συνάρασθαι τοῦ πολέμου, δύναμιν
[6, 36]	μένει τῶν πόλεων. τοιγάρτοι χειρὶ	τὸ	δίκαιον ἤδη παρ´ ἀλλήλων λαμβάνομεν
[6, 36]	λαμβάνομεν κἂν τῷ βιαιοτέρῳ τίθεμεν	τὸ	δικαιότατον, ὥσπερ τὰ θηρία, τὸ
[6, 69]	μὲν ὕπατοι προελθόντες εἰς ἐκκλησίαν	τὸ	δόγμα τῆς βουλῆς ἀνέγνωσαν καὶ
[6, 87]	δύναμις· ἕως δ´ ἂν παρῇ	τὸ	δύνασθαι τὰ πονηρὰ δρᾶν, οὐκ
[6, 56]	ἡμῖν αὐτοῖς εἰσί τινες, οἷς	τὸ	δύσερι τοῦτο καὶ φιλόνεικον ἔνεστιν
[6, 20]	αὐτῶν τοῦτ´ ἐν ταῖς ψυχαῖς	τὸ	δύστηνον ἐνοικεῖ πάθος· οἵ γε
[6, 36]	τοῦ σφετέρου κακοῦ βουληθέντες, ἢ	τὸ	ἑαυτοῖς ἀσφαλὲς φυλάττοντες μετὰ τοῦ
[6, 86]	αὐτοῖς καὶ μηδὲν ἔτι δρῴη	τὸ	ἑαυτοῦ ἔργον, ἔσθ´ ὅπως ἂν
[6, 75]	τυράννων παρεσχόμεθα ὑπὲρ δύναμιν διὰ	τὸ	ἑαυτῶν πρόθυμον, οὐχ ὑπὸ τοῦ
[6, 6]	τοῖς ἐχθροῖς ἡμῶν νεμεσῶντες κατὰ	τὸ	εἰκός, ὅτι πολλὰ καὶ μεγάλα
[6, 35]	πρὸς τὸ ἀνήκοον αὐτῶν καὶ	τὸ	ἐλευθεριάζον χαλεπότης. οἶμαι δὲ μηδὲν
[6, 72]	λέλυται τὸ δέος ὑμῶν καὶ	τὸ	ἐλεύθερον ἅμα τοῖς ὅπλοις βεβαίως
[6, 45]	πᾶσα γῇ, ἐν ᾗ ἂν	τὸ	ἐλεύθερον ἔχωμεν, ὁποία ποτ´ ἂν
[6, 40]	δεομένοις ὅτι βεβαιώσομεν τῷ δήμῳ	τὸ	ἐλεύθερον, οἵπερ καὶ ἐξ ἀρχῆς
[6, 38]	τὴν παρρησίαν καταπροδοίην· εἴτε μου	τὸ	ἐλεύθερον τῆς ψυχῆς ὑμῶν ἕκαστος
[6, 61]	γνώμης φόβῳ τῶν διαφόρων, οἳ	τὸ	ἐν τῇ πόλει δημοτικὸν ἐπ´
[6, 43]	τε πολεμίαν φρουρήσειν ἔμελλον καὶ	τὸ	ἐν τῇ πόλει στασιάζον ἔλαττον
[6, 13]	προσώπων ὡς ἐκ μάχης ἡκόντων	τὸ	ἐναγώνιον σχῆμα, καὶ τοὺς ἵππους
[6, 52]	ἀνέστιον ἐπαξόμεθα πλῆθος, οἷον καὶ	τὸ	ἐνθένδε ἀπελαθὲν ἦν, δηλονότι καὶ
[6, 9]	δὲ καὶ περιβοήτους πράξεις οἰκείας	τὸ	ἐξ ὑμῶν καρπώσεται γένος, ἢν
[6, 55]	ψόγος, ἀλλ´ ἐπαινεῖταί τε ὑμῶν	τὸ	ἐπιεικὲς καὶ οὐδὲν ἠλάττωται τοῦ
[6, 92]	ἵσταται σὺν ὀλίγοις καὶ δέχεται	τὸ	ἐπιφερόμενον τῶν πολεμίων στῖφος· καταβαλὼν
[6, 60]	ἐξηγέρθησαν, ὡς δὴ ἀκίνδυνον αὐτοῖς	τὸ	ἔργον ἐσόμενον, καὶ πρὸς τῷ
[6, 5]	κρατύνονται τὴν φυλακήν. μετὰ τοῦτο	τὸ	ἔργον τοῖς περὶ Μαμίλιον καὶ
[6, 50]	καὶ Οὐολοῦσκοι, Σαβῖνοί τε καὶ	τὸ	Ἑρνίκων ἔθνος, πρὸς τῷ μηδένα
[6, 70]	γενόμενα, καὶ αὐτίκα πάντες ἐκλιπόντες	τὸ	ἔρυμα ὑπήντων ἔτι καθ´ ὁδὸν
[6, 36]	ὅσα πολεμίους βλάψομεν. Λατίνων δὲ	τὸ	εὔνουν ἐπαινέσαντες ἀναθαρσύνωμεν τὸ δεδιὸς
[6, 8]	ὅτι πλεῖόν ἐστιν ἐν αὐτοῖς	τὸ	ἠναγκασμένον τὰ ὅπλα καθ´ ἡμῶν
[6, 32]	ῥώμῃ καὶ ὄψεως δεινότητι πολὺ	τὸ	θηριῶδες ἐχούσῃ φοβερώτατον. ~Ἐν τούτῳ
[6, 38]	διὰ μανίας τινός, ἐπειδὴ οὐ	τὸ	ἴδιον ἀσφαλές, ἀλλὰ τὸ τῆς
[6, 10]	τὸ τῶν ἀντιπολεμίων δέος, ἀλλὰ	τὸ	ἴδιον θάρσος ἑκάτεροι τοῦ τε
[6, 72]	ἔσται βλάβη, καὶ ἐν ᾧ	τὸ	ἴδιόν τις ἀσφαλὲς ἀποσκοπεῖ τὸ
[6, 13]	ἀπὸ τῆς λιβάδος, ἣ παρὰ	τὸ	ἱερὸν τῆς Ἑστίας ἀναδίδωσι λίμνην
[6, 67]	ὄχλῳ παντοδαπῷ. καὶ παρελθόντες ἐπὶ	τὸ	ἱερὸν τοῦ Ἡφαίστου, ἔνθα ἦν
[6, 95]	λείας τῆς ἐκ πολέμων κοινῶν	τὸ	ἴσον λαγχανέτωσαν μέρος ἑκάτεροι· τῶν
[6, 11]	καὶ αὐτὸς ἐν πρώτοις μαχόμενος,	τὸ	καθ´ αὑτοὺς ἐξωθοῦσι μέρος, τρωθέντος
[6, 84]	σὺ διάβαλλε, Βροῦτε, μήτ´ ἀναίρει	τὸ	κάλλιστον ἐπιτήδευμα τῶν ἀνθρωπίνων, μηδ´
[6, 77]	τὴν ἁπάντων ἐλπίδα τέλος εἰληφότος	τὸ	κάλλιστον τοῦ πολέμου τοσοῦτον ἀπέσχετε
[6, 31]	μακροῦ τῶν πόλεων οὐσῶν, οἳ	τὸ	κάμνον ἀναθαρρύνοντες ἐπὶ πολὺν χρόνον
[6, 54]	ὡς οὔτε ἀνθρωπείου σώματος αἰεὶ	τὸ	κάμνον ἀποτεμεῖν χρὴ μέρος· αἰσχρά
[6, 1]	κατὰ τὴν ἄνοδον τὴν εἰς	τὸ	Καπετώλιον φέρουσαν ἐκ τῆς ἀγορᾶς,
[6, 30]	δήμου παντὸς προπεμπόμενος, ἕως εἰς	τὸ	Καπιτώλιον ἀνέβη καὶ τὰς εὐχὰς
[6, 93]	καὶ δεηθεὶς τοῦ ὑπάτου κατὰ	τὸ	καρτερώτατον τῶν πολεμίων εἱλεῖτο. καὶ
[6, 15]	~Τοῖς δὲ σωφρονεστάτοις οὐκ ἀσφαλὲς	τὸ	κινδύνευμα εἶναι ἐφαίνετο, ἀνδράσιν ἀγαθοῖς
[6, 72]	ποτὲ τοὺς χαλινοὺς λέγετε εἰς	τὸ	κοινόν, ἃ πεπόνθατε πρὸς αὐτῶν;
[6, 47]	δυσοργήτως ταῖς τύχαις ὁμιλοῦντες ἀνατρέψουσι	τὸ	κοινόν. ἀνοίας δ´ ἔργον εἶναι
[6, 68]	τῶν ὠφελιμωτάτων οὔτε νῦν προδίδωμι	τὸ	κοινὸν ἰδίαν καταπραττόμενος ἀσφάλειαν, εὐμενεῖς
[6, 86]	ἄλλα πολλὰ ὠφελήματα παρέχουσιν εἰς	τὸ	κοινόν· οἱ δὲ ὦμοι, ὅτι
[6, 85]	τίς δ´ ἐστὶν αὕτη; ἡ	τὸ	κοινὸν συμφέρον εἰσάγουσα καὶ δι´
[6, 83]	ἔχειν οὐδ´ εἶναι ταῖς κατεχούσαις	τὸ	κοινὸν τύχαις πρόσφορα· ἀλλὰ διαλύσοντες
[6, 19]	ἦν ἀνανεώσεσθαι τὰς σπονδὰς πρὸς	τὸ	κοινὸν τῶν Λατίνων, ἃς ἦσαν
[6, 9]	ὡς ἐν ἑνὶ τῷδε κινδύνῳ	τὸ	κράτιστον καὶ κατ´ εὐχὴν ἅπασι
[6, 28]	μετρία τοῖς γοῦν ἀδικουμένοις, καὶ	τὸ	κράτιστον τῶν ἐν ἀνθρώποις ἀγαθῶν
[6, 21]	καὶ τύχης ἀτεκμάρτου, παρ´ ἧς	τὸ	κράτος ἔσχον. νῦν μὲν οὖν,
[6, 54]	τῆς τ´ ἀνάγκης ἐνθυμηθέντες ὅσον	τὸ	κράτος, ᾗ καὶ θεοὶ εἴκουσι
[6, 35]	παράσχοι τοῖς ἐχθροῖς δίχα πόνου	τὸ	κράτος· ὅ, μὰ τὸν Δία
[6, 62]	τ´ αὐθαδείας, ἣ φιλεῖ περὶ	τὸ	κρατοῦν ἀεὶ γίνεσθαι, καὶ ἀφροσύνης,
[6, 72]	ἐπειδὴ Οὐαλέριος οὐδὲν ἔφησεν εἶναι	τὸ	κωλῦον ἀναστρέφειν ὑμᾶς ἐπὶ τὰ
[6, 19]	τῆς ἐλπίδος, ζημιώσονται, οὐδὲν ἔσεσθαι	τὸ	κωλῦον ἅπαντας ἀνθρώπους ὑπ´ ἀλλήλων
[6, 71]	ἐχρήσατο λόγοις· Οὐδὲν ὑμᾶς ἔτι	τὸ	κωλῦόν ἐστιν, ὦ δημόται, κατιέναι
[6, 50]	ἀφανῶς παρασκευάζεται. δοκεῖ τ´ οὐδὲ	τὸ	Λατίνων συγγενὲς ἔτι βέβαιον ἡμῖν
[6, 66]	νέοις, νῦν μὲν ἐπεὶ βραχὺ	τὸ	λειπόμενόν ἐστι τῆς ἡμέρας καὶ
[6, 40]	ἐμοὶ τὴν βουλὴν εἰς τοῦτο	τὸ	λειτούργημα, ἑτέρων ὄντων {τῶν} ἐπιτηδειοτέρων,
[6, 66]	συμφερόντων χρησόμεθα, ἀλλὰ καὶ εἰς	τὸ	λοιπὸν ἀνείρξομεν αὐτῶν τὴν ἀκοσμίαν
[6, 76]	τὴν ἀρχὴν ὑμῶν ἢ πρὸς	τὸ	λοιπὸν ἀποδεῖξαι μετριωτέραν, ἆρα μέμνησθε,
[6, 91]	καὶ ὅπλα ἀφελόμενος, Ῥωμαίων εἶναι	τὸ	λοιπὸν ἠνάγκασεν ὑπηκόους. ~Καταλιπὼν δὲ
[6, 89]	καθαρὸς ἔστω. καὶ ἵνα μηδὲ	τὸ	λοιπὸν τῷ δήμῳ ἐξουσία γένηται
[6, 12]	καταπληκτικῆς τῆς ἐλάσεως οὐ δεξάμενοι	τὸ	μανικὸν αὐτῶν καὶ τεθηριωμένον οἱ
[6, 56]	πρότερον χαρίζεσθαί τι, ἢ λαβεῖν	τὸ	μέλλον εὖ πάσχειν ὑποχείριον. ἐννοούμενος
[6, 85]	ἀεὶ καὶ οὐδέποτε παύσεται δεόμενον	τὸ	μὲν ἀμαθὲς πλῆθος ἔμφρονος ἡγεμονίας,
[6, 23]	καὶ Πόπλιος Σερουίλιος Πρίσκος· οἳ	τὸ	μὲν ἀνωτάτω συμφέρον εἶδον ὀρθῶς,
[6, 7]	δὲ τὰ ἔσχατα παθεῖν, ἀλλὰ	τὸ	μὲν ἀξίωμα καὶ τὴν ἡγεμονίαν
[6, 5]	φάλαγγα. τῆς δὲ Ῥωμαίων στρατιᾶς	τὸ	μὲν ἀριστερὸν κέρας εἶχεν ὁ
[6, 47]	τὰς διαλλαγὰς χωρεῖν ἐνθυμουμένους, ὅτι	τὸ	μὲν ἄρχειν καὶ ἐπιτροπεύειν τοῖς
[6, 33]	ἀρχὴν ἐν τῷ πρόσθεν ἐνιαυτῷ.	τὸ	μὲν γὰρ χωρίον. ἐν ᾧ
[6, 45]	ὅτι ἂν δικαιῶσι. ~Ταῦτ´ εἰπὼν	τὸ	μὲν δημοτικὸν ἅπαν εἰς συμπάθειαν
[6, 31]	συνέμιξαν εἰς χεῖρας, ἐγένετο μάχη	τὸ	μὲν ἐν τάξει καὶ κόσμῳ
[6, 16]	αἰχμαλώτων ἃς ἔλαβον ἐντολὰς διηγησαμένων,	τὸ	μὲν πλῆθος λίθοις ὥρμησε βαλεῖν
[6, 83]	γνώμας σωτηρίους ἀμφοῖν ἐχόντων. καὶ	τὸ	μὲν πρῶτον ἐπερρόθησαν ἅπαντες βοῇ
[6, 2]	ἑκατέρων ἐγίνοντο μεγάλαι. ἦν δὲ	τὸ	μὲν Ῥωμαίων πλῆθος ἅπαν ἑκούσιον
[6, 9]	τοὺς ὑπὲρ ἡλικίαν διώκειν, καὶ	τὸ	μὲν τῶν γερόντων πρόθυμον, ἐπεὶ
[6, 8]	δ´ ἄν, εἴ τις ὑμῶν	τὸ	μὲν τῶν πολεμίων πλῆθος, ἐν
[6, 26]	διαλῦσαι τὰς εἰσπραττομένας εἰσφοράς, ὡς	τὸ	μὲν χωρίον οἱ πολέμιοι κατέδραμον,
[6, 72]	τοῦ τολμηροῦ χρηστὸν περιγένηται, τούτου	τὸ	μέρος ἕξειν ἀδεῶς· κακῶς εἰδώς.
[6, 81]	δὲ πολλῷ τοῦτ´ ἦν θατέρου	τὸ	μέρος, ὥστ´ ἠφανίζοντο τῷ πολλῷ
[6, 72]	τὸ ἴδιόν τις ἀσφαλὲς ἀποσκοπεῖ	τὸ	μετὰ πάντων κοινὸν ἀπολεῖ. ἀλλ´
[6, 5]	ἑκατέρων τῆς μάχης, προῄεσαν εἰς	τὸ	μεταξὺ χωρίον ἀμφότεροι καὶ ἐξέτασσον
[6, 63]	πολεμίους τῶν πολιτῶν τοῦτ´ ἔστω	τὸ	μέτριον, ἀλλὰ πρὸς τοὺς φίλους,
[6, 81]	βραχὺ μὲν ὑπάρχον τοῦ δήμου	τὸ	μὴ κατὰ γνώμην ἀδικοῦν, ὑπὸ
[6, 72]	διδούσης τὴν κάθοδον καὶ προσεψηφισμένης	τὸ	μὴ μνησικακεῖν, ταῦτ´ ἀποκρινοῦμαι πρὸς
[6, 8]	συμμάχοις αὐτῶν Οὐολούσκοις εὐκαταφρόνητοι, διὰ	τὸ	μὴ πειραθῆναί ποτε αὐτοὺς τῆς
[6, 7]	πλεονεκτημάτων ἔλασσον, ἐὰν ὀρθῶς σκοπῆτε,	τὸ	μὴ τοιαῦτα ἡμῖν ἀπηντῆσθαι παρὰ
[6, 62]	λογισμοὺς κλάσαι καὶ καταβαλεῖν εἰς	τὸ	μηδέν. ~Ὧν μὲν δὴ χάριν
[6, 20]	οἰκτείρειν τῶν τὰ μέτρια ἁμαρτανόντων	τὸ	μηδένα τιμωρεῖσθαι τῶν τὰ μέγιστα
[6, 52]	χαρισώμεθα, διὰ τοῦτό γε τοι	τὸ	μήτε οἰκεῖον εἶναι μήτε ὁμοδίαιτον,
[6, 20]	πόλεως ζημιώσαντας, παρὰ τῶν πολλάκις	τὸ	μῖσος ἀδιάλλακτον ἀποδειξαμένων μηδεμίαν εἰσπράξασθαι
[6, 43]	τῶν ἑτέρων καὶ δυνάμει, ἣν	τὸ	νέον αὐτοῖς παρέχεται μᾶλλον ἢ
[6, 6]	πάντα τὰ παρ´ ἑαυτοῖς εἰς	τὸ	νικᾶν πρόθυμα παρεχομένοις, οὐ τοῖς
[6, 6]	μὲν καὶ ἄλλα πλεονεκτήματα πρὸς	τὸ	νικᾶν ὑπὸ τῆς τύχης παρεσκευασμένα,
[6, 94]	στρατιάν, τῆς τε βουλῆς μετὰ	τὸ	νίκημα τὴν κατασκευὴν αὐτοῦ ψηφισαμένης
[6, 69]	ἦν Ἀθηνᾶς ἱερεὺς Πολιάδος καὶ	τὸ	ξόανον ἀπηνέγκατο τῆς θεᾶς μετανιστάμενος,
[6, 4]	τοὺς ἅμα τῷ δικτάτορι καταλαβομένους	τὸ	ὄρος, ἕως ἔτι ἦσαν αὐτοῖς
[6, 12]	ἅμα. ἐξωθεῖται δὲ μετὰ τοῦτο	τὸ	πάθος ἡ Ῥωμαίων φάλαγξ ἀπὸ
[6, 46]	τὸ δημοτικὸν πολὺ ἐξεχεῖτο, καὶ	τὸ	πάθος ἦν ἁλώσει πόλεως ἐμφερές,
[6, 7]	κάλλιστα καὶ φανερώτατα. ~Πρῶτον μὲν	τὸ	παρ´ ἀλλήλων πιστόν, οὗ μάλιστα
[6, 43]	τὰς ὑποσχέσεις αὐτῷ βεβαιῶσαι κεκομισμένην	τὸ	παρὰ τοῦ πλήθους πρόθυμον ἐν
[6, 10]	τάξεις. ὡς δὲ τὸ σύνθημα	τὸ	παρὰ τῶν ἡγεμόνων παρέλαβον καὶ
[6, 10]	ἡ μάχη. ὡς δὲ πολὺ	τὸ	παράλογον ἀμφοτέροις τῆς δόξης ἦν·
[6, 61]	διπλασίως· ὑμῶν τ´ ὦ βουλή,	τὸ	παράλογον τῆς γνώμης τεθαύμακα, ὅτι
[6, 15]	τὸν ἀγῶνα ὁρμῆς, αἰσχρὸν δὲ	τὸ	παράλογον τῆς ἐπὶ τὰ οἰκεῖα
[6, 23]	τῆς ἀπαγωγῆς τῶν ὑπερημέρων κατὰ	τὸ	παρόν, παρακλήσει τε μᾶλλον ἢ
[6, 32]	τοὺς χάρακας ἐκρατύναντο, προῆλθον εἰς	τὸ	πεδίον ἀγωνιούμενοι, καὶ συμπεσόντες ἐξ
[6, 14]	παρεμβαλόντες ὡς εἶδον μεστὸν μὲν	τὸ	πεδίον νεκρῶν, ὀρθοὺς δὲ τοὺς
[6, 49]	ἀρχὰς ἐπικυροῦν ἔδει συνελθόντας εἰς	τὸ	πεδίον, οὐδενὸς οὔτε μετιόντος τὴν
[6, 75]	ἐχθρὸν δ´ ἴσως ἅπαν ἡγούμενοι	τὸ	περιεχόμενον ἐλευθερίας, καὶ μικροῦ δεῖν
[6, 63]	ἅπαντας ἐπαγώμεθα καὶ τοῦ δημοτικοῦ	τὸ	περιόν. ἵνα δὲ πρόθυμον ᾖ
[6, 69]	ἡλικίαν γνώμῃ σφαλέντων, τελευτῶν ἔφη	τὸ	πιστὸν τούτου παρέξεσθαι τὴν μεταβολήν.
[6, 36]	οὐκ ἐγκαταλείψομεν αὐτούς, ἕως ἂν	τὸ	πιστὸν φυλάσσωσιν, ἐν οὐδενὶ δεινῷ
[6, 18]	δὲ τῆς ἀπάτης, ἐν ᾗ	τὸ	πλεῖον ἀνάγκης μέρος ἦν, οὐ
[6, 51]	ὀλίγου καὶ οὐκ ἀξιομάχου πληρώματος	τὸ	πλεῖόν ἐστι δημοτικόν, θῆτες καὶ
[6, 2]	τὸν ἀγῶνα· τοῦ δὲ Λατίνων	τὸ	πλέον ἀπρόθυμον καὶ ὑπ´ ἀνάγκης
[6, 96]	εἴασεν, ἀλλὰ συναγαγόντες οἱ δήμαρχοι	τὸ	πλῆθος εἰς ἐκκλησίαν καὶ πολλὰ
[6, 20]	τοῖς πρὸς αὐτοὺς πολέμοις Ῥωμαίων	τὸ	πλῆθος ὅσον ἦν ἀναμνήσας, ἠξίου
[6, 86]	ἔργον, ἔσθ´ ὅπως ἂν ἐπὶ	τὸ	πολὺ διαρκέσαι δυνηθείη τὸ σῶμα,
[6, 86]	πάσας ἔχει, δι´ ὧν σώζεται	τὸ	πρᾶγμα· εἶτα φαῖεν πρὸς τὴν
[6, 96]	τοῦθ´ ἡ βουλὴ δι´ αἰσχύνης	τὸ	πρᾶγμα ἔλαβε καὶ ἔκρινε μὴ
[6, 83]	εἰπεῖν. τοῖς δὲ κατ´ εὐχὴν	τὸ	πρᾶγμα ἐφάνη καὶ νυνί γέ
[6, 60]	τῶν κρατίστων ἡγεμονίᾳ, καὶ δὴ	τὸ	πρᾶγμα ὑπὸ τοῦ ὀνόματος διαβληθὲν
[6, 67]	μεθ´ ἡσυχίας, ἕως ἂν γένηται	τὸ	προβούλευμα τῆς βουλῆς· τοῖς δ´
[6, 10]	ἄγε. καὶ ὁ Ποστόμιος ἐπαινέσας	τὸ	πρόθυμον αὐτῶν καὶ τοῖς θεοῖς
[6, 80]	ὑπὸ φίλων· ἐλεεινότερον δὲ δήπου	τὸ	πρὸς τῶν οἰκείων ἢ τῶν
[6, 74]	ἃς ὑπέτεινον ἡμῖν, ἵνα δὴ	τὸ	πρὸς ὑμᾶς πιστὸν ἐγκαταλίπωμεν, οὐχ
[6, 16]	πρὸς τὸν παρόντα καιρὸν οὐδὲ	τὸ	προσποίημα ὑμῶν τῆς δεῦρο ἀφίξεως
[6, 86]	ἔστιν ὡσεί τις ἑστίασις κοινὴ	τὸ	πρόσφορον ἁπάντων καὶ τῆς διαλλαγῆς
[6, 15]	χρῆναι ποιεῖν, νεανικὸν μὲν ἀποφαίνουσι	τὸ	πρόχειρον τῆς ἐπὶ τὸν ἀγῶνα
[6, 29]	αὐτοὺς εἰσβαλεῖν· καὶ καταλαβὼν περὶ	τὸ	Πωμεντῖνον χωρίον ἐστρατοπεδευκότας καὶ τὴν
[6, 26]	πάνυ πολλάς. ταῦτ´ εἰπὼν ἐρρίπτει	τὸ	ῥάκιον καὶ ἐδείκνυε τὸ στῆθος
[6, 10]	σφετέρας ἵππου πιστεύσαντες, ἧς οὐδὲ	τὸ	ῥόθιον ᾤοντο τοὺς Ῥωμαίους ἱππεῖς
[6, 34]	καὶ Μεδυλλῖνοι Ῥωμαίων ἀποστάντες πρὸς	τὸ	Σαβίνων ἔθνος ὅρκους ἐποιήσαντο περὶ
[6, 42]	ὄνομα αὐτῇ. ὁμοίως δὲ καὶ	τὸ	Σαβίνων φρόνημα ἐν ὀλίγῳ πάνυ
[6, 71]	ὀργὴν ἐδέξαντο, ἀλλ´ ὑπέμειναν ὑμῶν	τὸ	σοβαρὸν τοῦτο καὶ μειρακιῶδες τῆς
[6, 26]	ἐρρίπτει τὸ ῥάκιον καὶ ἐδείκνυε	τὸ	στῆθος μεστὸν τραυμάτων, τὰ δὲ
[6, 12]	αὐτὸς ἅμα τοῖς κρατίστοις ἐπὶ	τὸ	στῖφος ὠθεῖται, κἀπειδὴ πλησίον τῶν
[6, 29]	ἑνὸς παραγγέλματος ἐφῆκεν ἐπ´ αὐτοὺς	τὸ	στράτευμα. ἐξαπιναίου δὲ τοῦ δεινοῦ
[6, 29]	φεύγοντες. παραλαβὼν δ´ ὁ Σερουίλιος	τὸ	στράτευμα σὺν πολλῇ σπουδῇ ἐλαύνει
[6, 29]	Ῥωμαίων ἐκ ποδὸς καὶ περισχόντων	τὸ	στρατόπεδον, βραχύν τινα χρόνον ἀμυνάμενοι
[6, 88]	τῇ κατόπιν ἡμέρᾳ παρῆσαν ἐπὶ	τὸ	στρατόπεδον καὶ τὰ δόξαντα τῇ
[6, 42]	χωρίοις κρημνώδεσι τολμηρῶς καὶ λαβόντων	τὸ	στρατόπεδον κατὰ κράτος. ἔπειτα φυγή
[6, 93]	οἱ μὲν Ῥωμαῖοι ἀνεχώρουν ἐπὶ	τὸ	στρατόπεδον μέγα ἐπὶ τῇ νίκῃ
[6, 63]	τοὺς ὑπὲρ ἡμῶν ἀγῶνας διὰ	τὸ	συγγενές, ἐὰν ψηφίσησθε αὐταῖς ἰσοπολιτείαν
[6, 1]	ἀλλήλων πόλεις ἐκδεδομέναι καὶ διὰ	τὸ	συγγενὲς καὶ διὰ φιλίαν, αἳ
[6, 92]	Ἀντιάται βοηθεῖν τοῖς Κοριολανοῖς κατὰ	τὸ	συγγενὲς καὶ εἰσὶν οἱ πεμφθέντες
[6, 20]	συγκεχωρῆσθαι καὶ τὴν ἐλευθερίαν διὰ	τὸ	συγγενές, τῆς δὲ γῆς τὴν
[6, 90]	ἐπιμελησομένους. λαβόντες δὲ καὶ τοῦτο	τὸ	συγχώρημα παρὰ τῆς βουλῆς ἀποδεικνύουσιν
[6, 50]	χωρὶς αἰσχύνης σκοπούντων, ἀγαπητῶς δεξάμενοι	τὸ	συμβὰν ἀπὸ τῆς τύχης πολλοὶ
[6, 95]	δέκα, παρ´ οἷς ἂν γένηται	τὸ	συμβόλαιον. ταῖς δὲ συνθήκαις ταύταις
[6, 54]	φθάνοι διὰ τῶν ἰδίων μερῶν	τὸ	σύμπαν ἀπολόμενον σὺν χρόνῳ· τῆς
[6, 51]	αὐτῶν πρὸς τοὺς ἀφεστηκότας γινόμεναι,	τὸ	σύμπαν ὕποπτον εἶναι παρεσκευάκασιν. ὑπὲρ
[6, 55]	πράττειν καὶ χωρὶς ὀργῆς κρίνητε	τὸ	συμφέρον. ~Ἀλλ´ ὅτι μὲν δεῖ
[6, 49]	ἢ ὥστε λογισμῷ μὴ κρίνειν	τὸ	συμφέρον, ἀλλὰ θυμῷ καὶ μανίᾳ.
[6, 72]	ἐξ ἑνὸς ἔφη δεῖν λόγου	τὸ	συμφέρον ἐξετάζειν τοὺς εὖ βουλευομένους,
[6, 18]	δάκρυα καὶ τὰς δεήσεις αὐτῶν	τὸ	συνέδριον ἅπαν. ~Ὡς δὲ μετέστησαν
[6, 67]	καὶ μετὰ τοῦτο παρελθόντες εἰς	τὸ	συνέδριον αὐτοί τε διελέχθησαν ἐπιεικεῖς
[6, 34]	ταχέων αἰτησόμενοι. παρεγένοντο δ´ ἐπὶ	τὸ	συνέδριον καὶ παρ´ Οὐολούσκων πρέσβεις,
[6, 65]	ἐξαίσιος ἄχρι πολλοῦ χρόνου κατεῖχε	τὸ	συνέδριον. οἱ μὲν γὰρ ἀριστοκρατικοὶ
[6, 21]	λέξαντος τἀναντία παρῆσαν εἰσκληθέντες εἰς	τὸ	συνέδριον οἱ πρέσβεις τὰς ἀποκρίσεις
[6, 96]	τὴν βουλὴν οὐδ´ αὐτὸς ἠξίωσε	τὸ	συνεισενεχθὲν διάφορον ἀποδιδόντων τῶν ταμιῶν
[6, 75]	διεφθείραμεν. ~Ἃ μὲν δὴ εἰς	τὸ	συνελευθερῶσαι ὑμᾶς ἀπὸ τῶν τυράννων
[6, 10]	ἐπὶ τὰς τάξεις. ὡς δὲ	τὸ	σύνθημα τὸ παρὰ τῶν ἡγεμόνων
[6, 34]	ἐγίνετο πολλαχῇ μὲν καὶ ἄλλῃ	τὸ	συνώμοτον ἐν ἁψιμαχίαις λόγων τε
[6, 48]	δυνήσονται, οἳ οὐ σφέτερον ἡγοῦνται	τὸ	σωθῆναι ἀγαθόν, ἀλλὰ τῶν συναγωνιουμένων
[6, 86]	ὅτι πᾶν ἐπ´ αὐτοῖς ἐπίκειται	τὸ	σῶμα· αἱ δὲ χεῖρες, ὅτι
[6, 86]	ἐπὶ τὸ πολὺ διαρκέσαι δυνηθείη	τὸ	σῶμα, ἀλλ´ οὐκ ἂν ἐντὸς
[6, 44]	ἀρχὴν καὶ ἐπὶ τοῖς βουλομένοις	τὸ	σῶμα ἐμαυτοῦ ποιῶ, εἴ τι
[6, 11]	χρόνον οἱ περὶ αὐτὸν καὶ	τὸ	σῶμα ἔμψυχον ἀράμενοι γενναῖον οὐδὲν
[6, 96]	κόσμῳ τε πολυτελεστάτῳ κοσμήσαντες αὐτοῦ	τὸ	σῶμα καὶ πάντα τὰ λοιπὰ
[6, 37]	ἀφεῖσθαι καὶ μηδενὸς αὐτῶν μήτε	τὸ	σῶμα μήτε τὴν οὐσίαν ὑπὸ
[6, 44]	εἰ μὲν οὖν ἀκμάζοντί μοι	τὸ	σῶμα ταῦτα προσέπεσε, δῆλον ἂν
[6, 24]	βασιλεῦσι πρότερον, καὶ τῶν εἰς	τὸ	σῶμα τιμωριῶν, αἷς ἐκολάζοντο ὑπ´
[6, 86]	ὑπὸ τῶν πολλῶν γαστὴρ τρέφει	τὸ	σῶμα τρεφομένη καὶ σώζει σωζομένη,
[6, 58]	τῆς πόλεως. οἷς εἰ μὴ	τὸ	σωφρονοῦν μέρος τῆς βουλῆς ἐμποδὼν
[6, 96]	ἐγένετο, καὶ αὐτίκα φέροντος ἑκάστου	τὸ	ταχθὲν πολύ τι χρῆμα συνήχθη
[6, 91]	οἱ δὲ διὰ κλιμάκων ἐπὶ	τὸ	τεῖχος ἀναβάντες, αὐθημερὸν γίνονται καὶ
[6, 92]	δύναμις ἦν συνειλεγμένη καρτερὰ καὶ	τὸ	τεῖχος οὐ ῥᾴδιον ἁλῶναι τά
[6, 31]	καὶ δρόμος τῶν γεωργῶν εἰς	τὸ	τεῖχος, πρὶν ἢ ταῖς πύλαις
[6, 92]	πύλαις συνεισέπιπτε τοῖς φεύγουσιν εἰς	τὸ	τεῖχος. συνεισπεσόντων δ´ αὐτῷ καὶ
[6, 40]	τὸ φενακίζειν ἥκιστα ἐπιδέχεται, ἐπὶ	τὸ	τέλειον ἥκομεν, καὶ ἀξιώσεως, ἣ
[6, 94]	τοὺς Ἀντιάτας μάχης τοῦτο λαβούσης	τὸ	τέλος αἱ λοιπαὶ τῶν Οὐολούσκων
[6, 52]	ἐξ ὧν ἄδηλον, εἰ κατορθωθήσεται	τὸ	τέλος. ἢ τὸ δημοτικὸν καὶ
[6, 13]	χάρακος αὐτῶν περὶ δείλην ὀψίαν	τὸ	τέλος λαβούσης τῆς μάχης, ἐν
[6, 65]	μερίδι διαλογιζομένους, ὅτι βασιλικὸν ἔχουσι	τὸ	τῆς ἀρχῆς κράτος, οὐ δημοτικόν·
[6, 24]	χρώμενοι ῥᾳδίως ἐπικρατήσομεν τῶν δημοτικῶν,	τὸ	τῆς βουλῆς κράτος, ᾧ δεδιττόμεθα
[6, 38]	οὐ τὸ ἴδιον ἀσφαλές, ἀλλὰ	τὸ	τῆς πόλεως ἀξιῶ σκοπεῖν, εἴτε
[6, 61]	ἐφ´ οἷς ἂν πλημμελήσῃ καὶ	τὸ	τιμᾶσθαι δι´ αὐτὰ προσλάβῃ, πῶς
[6, 52]	καὶ ἐφέστια καὶ βίους καὶ	τὸ	τιμᾶσθαι παρὰ τοῖς πολίταις διὰ
[6, 75]	ταῦτ´ ἐστιν. ἃ δ´ εἰς	τὸ	τιμᾶσθαί τε καὶ ἄρχειν ἑτέρων
[6, 22]	ὁρῶν ὁ Ποστόμιος, ἕως ἔτι	τὸ	τιμώμενον εἶχε παρὰ πάντων ὅμοιον
[6, 75]	ἐπὶ τούτου μένειν, ἀλλ´ ἐπὶ	τὸ	τολμᾶν καὶ νεωτεροποιεῖν ὁρμήσαντες, ἐχθρὸν
[6, 64]	δεῖ τοῖς μέλλουσιν εὐτυχὲς ἕξειν	τὸ	τῶν ἀγώνων τέλος, ὡς στρατηγῶν
[6, 10]	τἀναντία ἑώρων γινόμενα. οὐκέτι δὲ	τὸ	τῶν ἀντιπολεμίων δέος, ἀλλὰ τὸ
[6, 8]	ὀρθῶς εἰρῆσθαι νομίζουσιν, ὀρρωδοῦσι δὲ	τὸ	τῶν ἀντιπολεμίων πλῆθος, βραχείᾳ διδαχῇ
[6, 32]	γενέσθαι φόνον. φιλοπόλεμον γὰρ δὴ	τὸ	τῶν Ἀρούγκων ἔθνος ἦν, καὶ
[6, 13]	καὶ διὰ τῆς ἀγορᾶς παρὰ	τὸ	τῶν Διοσκούρων ἱερὸν παρερχόμενοι, ἄνδρες
[6, 27]	ταῦτα, οἱ δὲ πατρίκιοι καὶ	τὸ	τῶν ἱππέων πλῆθος τῶν τ´
[6, 72]	Τὸ δέος ὑμᾶς, ὦ δημόται,	τὸ	τῶν πατρικίων ἐντετηκὸς ἔτι ταῖς
[6, 25]	αὐτοὶ πολεμούμενοι, τότε δὴ καταπεπληγότες	τὸ	τῶν Ῥωμαίων τάχος, ἱκετηρίας ἀναλαβόντες
[6, 43]	βουλῇ δι´ αἰτίας εἰμὶ ὡς	τὸ	ὑμέτερον πλῆθος θεραπεύων καὶ πρὸς
[6, 16]	εἰς τοὺς ἀποσταλέντας, καὶ διὰ	τὸ	φανερὸν ὄνομα τῆς πρεσβείας ἀφεῖναι
[6, 40]	ὑποσχώμεθα, ἐμπεδώσειν. ἡλικίας γάρ, ἣ	τὸ	φενακίζειν ἥκιστα ἐπιδέχεται, ἐπὶ τὸ
[6, 66]	ἔχοντες ἀμείνους. εἰ δὲ παραμενεῖ	τὸ	φιλόνεικον ὑμῖν, νέοις μὲν οὔτε
[6, 39]	καὶ ἄνδρα γηραιὸν ἀπέδειξαν, αὐτὸ	τὸ	φοβερὸν οἰόμενοι τῆς ἐξουσίας ἀποχρῆναι,
[6, 38]	μὴ νόμιμον μηδὲ καλόν, μήτε	τὸ	φρόνημα τῆς πόλεως ἐλαττοῦν, καὶ
[6, 12]	Σαβίνων πρῶτος καταγαγὼν θρίαμβον καὶ	τὸ	φρόνημα τῆς πόλεως τεταπεινωμένον ἐκ
[6, 34]	ἀποφαίνοντες καὶ πολλῇ χρωμένους προθυμίᾳ	τὸ	φρούριον πολεμεῖν· ἄλλοι δέ τι
[6, 63]	οὐκ ἂν εἴη μέρος ἕβδομον	τὸ	φυγαδικόν. οὐ λέγω δὲ τὰς
[6, 85]	πολεμιώτατοι καὶ πάντα ὑποπτεύοντες ἐπὶ	τὸ	χεῖρον. ἡμῖν μέν, ὦ δημόται,
[6, 26]	σιτοδεῖαι κατανάλωσαν, ὅθεν διαλύσαιμί μου	τὸ	χρέος οὐκ ἔχων, ἀπήχθην δοῦλος
[6, 73]	ὅποι ποτ´ ἂν ἡμᾶς ἄγῃ	τὸ	χρεών, τῇ τύχῃ καὶ δαίμοσιν
[6, 3]	ὀλίγη· ἣν ἅπασαν διαφθείραντες καὶ	τὸ	χωρίον αὐτὸ κατασχόντες ὁρμητήριον ἐποιοῦντο
[6, 5]	καὶ οἱ Ῥωμαῖοι βεβαίως κρατοῦντες	τὸ	χωρίον προφανῶς κρατύνονται τὴν φυλακήν.

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 9/01/2007