Livre, Chap.
[6, 48]	πρὸς οἵους ἀντιπάλους αὐτοῖς ἔσται	ὁ	ἀγών, καὶ πολλὰς καὶ χαλεπὰς
[6, 93]	τοῦτο, δείσας μή τι μονωθεὶς	ὁ	ἀνὴρ πάθῃ, τοὺς κρατίστους τῶν
[6, 70]	ἐπισκώπτειν αὐτὸν Βροῦτον ἐπεκάλουν. οὗτος	ὁ	ἀνὴρ τὸν ἡγεμόνα τοῦ στρατοπέδου
[6, 21]	τοιαύτης ἔτυχε τελευτῆς. Ταρκύνιος δ´	ὁ	βασιλεύς, οὗτος γὰρ ἔτι λοιπὸς
[6, 76]	καὶ πεισθέντες ταῖς ὑποσχέσεσιν, αἷς	ὁ	βέλτιστος οὑτοσὶ Σερουίλιος ὑπατεύων τότε
[6, 46]	ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων, ὅσοις	ὁ	βίος ἦν ἀργὸς ἢ ῥᾴθυμος
[6, 72]	τὰς ὑποσχέσεις Λεύκιος Ἰούνιος ἐκεῖνος	ὁ	βουλόμενος ἐπικαλεῖσθαι Βροῦτος καὶ τυχὼν
[6, 87]	ἀσφάλειαν πραγματευσάμενοι, εἰ μὴ παρελθὼν	ὁ	Βροῦτος ἐπέσχε τὰς ὁρμὰς αὐτῶν
[6, 69]	ἐν τοῖς πάνυ λαμπροτάτης διάδοχος·	ὁ	γὰρ ἡγεμὼν αὐτῶν τοῦ γένους
[6, 72]	κοινοῦ λέξοντα, ἐφαίνετο δ´ οὐδείς·	ὁ	γὰρ Σικίννιος τοῖς αὐτοῖς πολλάκις
[6, 68]	ὁ λόγος εἰς τὸν Ἄππιον.	ὁ	δ´ ἀναστάς, Ὁρῶ μέν, ἔφησεν,
[6, 56]	ἐν ταῖς ἰδίαις ἐξουσίαις ἔχομεν·	ὁ	δ´ ἄπολις καὶ ἀνέστιός ἐστι
[6, 53]	ὢν ἅπασι καὶ οὐκ ἐξαιρετός·	ὁ	δ´ ἐπίκλητός γε οὑτοσὶ καὶ
[6, 79]	ἡμεῖς, ὅποι ποτ´ ἂν ἡμᾶς	ὁ	δαίμων ἄγῃ τόπον ἀλλότριον ἐκλιπεῖν
[6, 18]	χρόνον ἐσομένους, καὶ πᾶν ὅσον	ὁ	δαίμων ἀφείλετο τοῦ Λατίνων ἀξιώματος,
[6, 89]	ἐδόκει πάντα, περὶ ὧν ἀπεστάλησαν·	ὁ	δὲ Βροῦτος ἐκκλησίαν συναγαγὼν συνεβούλευε
[6, 11]	διὰ θώρακος ἐλάσας τὴν αἰχμήν,	ὁ	δὲ Μαμίλιος μέσον περονήσας τὸν
[6, 16]	ὡς ἑαλωκότας ἐπ´ αὐτοφώρῳ κατασκόπους,	ὁ	δὲ Ποστόμιος οὐκ ᾤετο δεῖν
[6, 33]	ἵππον οἵαν τ´ εἶναι προσωφελεῖν.	ὁ	δὲ Ποστόμιος παρακελευσάμενος τοῖς ἀμφ´
[6, 93]	ὑποχωροῦντες ἐπιόντα τε καὶ ἑπόμενον.	ὁ	δὲ Πόστουμος ὡς ἔγνω τοῦτο,
[6, 27]	τῆς ἀπονοίας τῶν ἀπόρων ἡγεμόνα,	ὁ	δὲ Σερουίλιος ἐκεῖνον αὐστηρὸν καὶ
[6, 29]	ἐν ἀκμῇ μάλιστα δοκοῦντας εἶναι.	ὁ	δὲ Σερουίλιος ἔτι νυκτὸς ἀπὸ
[6, 26]	φεύγων ἐκ τῆς ἀγορᾶς ᾤχετο.	ὁ	δὲ Σερουίλιος ῥίψας τὴν περιπόρφυρον
[6, 30]	δοῦναι τῷ ἀνδρὶ τὸν θρίαμβον.	ὁ	δὲ Σερουίλιος ὑβρίσθαι δοκῶν ὑπὸ
[6, 28]	ἐδόκει, βοηθεῖν ἐδέοντο τῇ πατρίδι.	ὁ	δὲ συγκαλέσας τὸν δῆμον εἰς
[6, 83]	μηθὲν διαλλάξαι τὸν τόπον ἐρημίας.	ὁ	δὲ τά τε ἄλλα, ὡς
[6, 25]	ὡς ἡμαρτηκόσιν ὅ τι βούλοιτο.	ὁ	δὲ τροφὰς τῷ στρατεύματι παρ´
[6, 91]	πολλὰ πραγματευθέντες κατὰ κράτος ἔλαβον.	ὁ	δὲ τῶν Ῥωμαίων στρατηγὸς τά
[6, 40]	ἀρχὴν ὁ Σερουίλιος ἀπέθετο καὶ	ὁ	δῆμος ἀγόμενος ἐπὶ τὰς στρατείας
[6, 47]	πεποίηται τὴν ἀπόστασιν ἀπ´ αὐτῶν	ὁ	δῆμος, ἀλλὰ τὰ μὲν ὑπὸ
[6, 42]	ὑμῶν. ~Ταῦτ´ εἰπόντος αὐτοῦ πᾶς	ὁ	δῆμος ἄσμενος ἀκούσας ὡς οὐδὲν
[6, 58]	πατρικίων καὶ ὅ τι ἂν	ὁ	δῆμος γνῷ, τοῦτ´ εἶναι κύριον·
[6, 48]	εἰ προσποιοῦνται μὲν ἀγνοεῖν, ὧν	ὁ	δῆμος δεῖται καὶ δι´ ἃς
[6, 61]	ὡς μετριάσει περὶ τὰς ἀξιώσεις	ὁ	δῆμος, ἐὰν φανερὸν αὐτῷ γένηται,
[6, 96]	καὶ θάψαι. οὐ μέντοι γε	ὁ	δῆμος εἴασεν, ἀλλὰ συναγαγόντες οἱ
[6, 89]	καλοῦσι Ῥωμαῖοι Φητιάλεις. νεμηθεὶς δ´	ὁ	δῆμος εἰς τὰς τότε οὔσας
[6, 60]	καὶ συγχωρεῖν, ὅ τι ἂν	ὁ	δῆμος ἐπὶ τῇ καθόδῳ δικαιώσῃ
[6, 13]	πολυτελεῖς, ἃς καθ´ ἕκαστον ἐνιαυτὸν	ὁ	δῆμος ἐπιτελεῖ διὰ τῶν μεγίστων
[6, 44]	εὔνοιαν ἀποδεικνύμενος. ~Εἰ μὲν οὖν	ὁ	δῆμος εὖ προπαθὼν ἐξέλιπε τὰς
[6, 74]	πάσας τὰς ἡγεμονίας ταύτας οὐδὲν	ὁ	δῆμος ἠλαττώθη πώποτε ὑπὸ τῶν
[6, 96]	κάθοδον ἐπέτρεψε τοῖς φυγάσι, καὶ	ὁ	δῆμος πιστεύσας ἀπέστη τῶν ὅπλων·
[6, 96]	ἀξίως τῆς ἀρετῆς. ἀντιφιλοτιμούμενος δ´	ὁ	δῆμος πρὸς τὴν βουλὴν οὐδ´
[6, 42]	τέτταρα καὶ τοὺς λοιποὺς ἱππεῖς	ὁ	δικτάτωρ. καὶ αὐτίκα παρασκευασάμενοι ᾤχοντο
[6, 42]	Οὐολούσκους Αὖλος Οὐεργίνιος, αὐτὸς δ´	ὁ	δικτάτωρ Οὐαλέριος ἐπὶ Σαβίνους, τὴν
[6, 5]	δὲ μέσα τῆς φάλαγγος αὐτὸς	ὁ	δικτάτωρ Ποστόμιος ἐξεπλήρου Τίτῳ Ταρκυνίῳ
[6, 11]	τὴν φάλαγγα τεταγμένοι Ῥωμαίων, ἔνθα	ὁ	δικτάτωρ {Ποστούμιος} ἦν λογάδας ἔχων
[6, 12]	τῶν μέσων παρερρήγνυτο. ἔπειτα μαθὼν	ὁ	δικτάτωρ τὴν τροπὴν τῶν σφετέρων,
[6, 5]	δὲ κατὰ μέσον στάσιν εἶχεν	ὁ	ἕτερος τῶν Ταρκυνίου παίδων Τῖτος,
[6, 30]	ὁμήρους αὐτῶν εἰς τὴν ἀγορὰν	ὁ	ἕτερος τῶν ὑπάτων Ἄππιος Κλαύδιος
[6, 94]	διαφῆκε τὴν στρατιάν. Κάσσιος δ´	ὁ	ἕτερος τῶν ὑπάτων ὁ καταλειφθεὶς
[6, 25]	δ´ εἰς ταῦτα πολλοῦ χρόνου	ὁ	ἕτερος τῶν ὑπάτων Σερουίλιος· ἦν
[6, 4]	αὐτῶν βουλευομένων ἧκεν ἐκ Ῥώμης	ὁ	ἕτερος τῶν ὑπάτων Τῖτος Οὐεργίνιος
[6, 5]	τὸ μὲν ἀριστερὸν κέρας εἶχεν	ὁ	ἱππάρχης Τῖτος Αἰβούτιος ἐναντίος Ὀκταουΐῳ
[6, 59]	τε γὰρ ἴδιος αὐτοῦ βίος	ὁ	καθ´ ἡμέραν σώφρων καὶ σεμνὸς
[6, 27]	ἑξῆς ἡμέρᾳ παρῆν οὐ μόνον	ὁ	κατὰ πόλιν ὄχλος, ἀλλὰ καὶ
[6, 94]	δ´ ὁ ἕτερος τῶν ὑπάτων	ὁ	καταλειφθεὶς ἐν τῇ Ῥώμῃ τὸν
[6, 41]	κινδύνους πρόθυμον· ὑπεραγωνιοῦμαι γὰρ ὡς	ὁ	κράτιστα ἐρρωμένος ὑμῶν. ~Ταῦτ´ εἰπόντος
[6, 89]	χρήματα αὐτοῦ Δήμητρος ἱερά, καὶ	ὁ	κτείνας τινὰ τῶν ταῦτ´ εἰργασμένων
[6, 48]	ὕπατοι· καὶ γὰρ ἦν βραχὺς	ὁ	λειπόμενος αὐτοῖς ἔτι τῆς ἀρχῆς
[6, 68]	Μενηνίου χρῆσθαι γνώμῃ, τέως καθῆκεν	ὁ	λόγος εἰς τὸν Ἄππιον. ὁ
[6, 69]	τῇ Μενηνίου προσέθεντο, καὶ καθῆκεν	ὁ	λόγος ἐπὶ τοὺς νεωτέρους, ὀρθῆς
[6, 44]	ὑμῖν ἐπιτελῆ, πρὸς τὸν δῆμον	ὁ	λόγος ἤδη ἀναγκαῖος γίγνεταί μοι,
[6, 83]	ἑλεῖν· ὅθεν καὶ μνήμης ἀξιοῦται	ὁ	λόγος καὶ φέρεται ἐν ἁπάσαις
[6, 12]	τε καὶ ψιλῶν βοήθειαι, καὶ	ὁ	Μαμίλιος ἀνειληφὼς ἐκ τῆς πληγῆς
[6, 92]	τρεψάμενοι προσέκειντο τοῖς τείχεσι· καὶ	ὁ	Μάρκιος θρασύτερον ἤδη κινδυνεύων προσωτέρω
[6, 93]	Μάρκιον· ὑπὲρ ἅπαντας δ´ αὐτὸς	ὁ	Μάρκιος, ὃς καὶ τῆς νίκης
[6, 94]	ἐπαινούντων τε καὶ συνηδομένων, προσελθὼν	ὁ	Μάρκιος τῷ τε ὑπάτῳ χάριν
[6, 92]	πρανοῦς χωρίου ἐνέκλιναν. τοῦτο κατιδὼν	ὁ	Μάρκιος, ὑπὲρ οὗ πρότερον ἔφην,
[6, 27]	βουλεύσειεν, ὅ τι χρὴ πράττειν,	ὁ	μὲν Ἄππιος δημοκόπον ἐκάλει τὸν
[6, 21]	γενομένους διὰ τῶν εἰρηνοδικῶν ἀνενεώσαντο.	ὁ	μὲν δὴ πρὸς τοὺς τυράννους
[6, 11]	φέρουσιν ἰσχυράς, οὐ μὴν καιρίους,	ὁ	μὲν ἱππάρχης εἰς τὰ στέρνα
[6, 92]	τρόπος τῆς ἑκατέρας μάχης τοιόσδε·	ὁ	μὲν Λάρκιος ἐξαγαγὼν τὴν στρατιὰν
[6, 26]	τὰς ἀνάγκας ἦν ἡ ἀγορά.	ὁ	μὲν οὖν Ἄππιος δείσας τὴν
[6, 42]	στρατεύματι ἀκμαίῳ Τῖτος Λάρκιος ἐφύλαττεν.	ὁ	μὲν οὖν Οὐολούσκων πόλεμος ταχεῖαν
[6, 70]	τὸν Σικίννιον. καὶ μετὰ τοῦτο	ὁ	μὲν Σικίννιος συγκαλέσας εἰς ἐκκλησίαν
[6, 88]	μακροῦ. σιωπῆς δὲ γενομένης παρελθὼν	ὁ	Μενήνιος εἶπε· Τὸ μὲν πρᾶγμα,
[6, 51]	μᾶλλον φοβήσει, χωρὶς δὲ τούτων	ὁ	μηδένα χρόνον ἡμᾶς εὐσταθεῖν ταῖς
[6, 2]	ἀρχῆς, δικτάτωρ ἀποδείκνυται τῶν ὑπάτων	ὁ	νεώτερος Αὖλος Ποστόμιος ὑπὸ τοῦ
[6, 96]	Μενήνιος Ἀγρίππας ἐτελεύτησε τὸν βίον,	ὁ	νικήσας Σαβίνους καὶ τὸν ἐξ
[6, 89]	αὐτοῦ καὶ τῶν συναρχόντων ὅδε	ὁ	νόμος· δήμαρχον ἄκοντα, ὥσπερ ἕνα
[6, 9]	ὁ τῆς ἡλικίας ἀποδέδωκε καὶ	ὁ	νόμος. οὐκοῦν αἰσχρὸν μὲν ὑμᾶς
[6, 43]	τῶν πατρικίων δυναστείαν αἰτιώμενοι· σχετλιάσας	ὁ	Οὐαλέριος πολλὰ καὶ ὡς οὐ
[6, 41]	τῶν συνόντων ἔπαινος ὑπάρξει· καὶ	ὁ	παρ´ ἡμῶν κόσμος ἱκανὸς οἶκόν
[6, 41]	στᾶσα ὀρθή, καλὸς δὲ καὶ	ὁ	παρὰ τῶν συνόντων ἔπαινος ὑπάρξει·
[6, 52]	οὐδὲ μέλλουσι δεινοῖς; τίς δ´	ὁ	παρέξων τὸ ἀσφαλὲς ἀνὴρ ἢ
[6, 78]	ἄλλη κακῶν ἰδέα καὶ πολὺς	ὁ	περὶ τοῦ φθάσαι διολέσαντας τὸ
[6, 7]	πᾶσιν ἀνθρώποις φιλίαι· ἔπειτα δ´	ὁ	περὶ τῶν μεγίστων κοινὸς ἅπασιν
[6, 75]	ἔθνος τηλικοῦτον, οἷς διὰ παντὸς	ὁ	περὶ τῶν πρωτείων πρὸς ὑμᾶς
[6, 53]	Δία τοῦ θρέψαντος αὐτοὺς ἐδάφους	ὁ	πόθος, ἀναγκαῖος ὢν ἅπασι καὶ
[6, 2]	δημοτικῶν, ὅσοις οὐκ ἦν βουλομένοις	ὁ	πόλεμος, ἀπελαυνομένων ἀπὸ τῆς περὶ
[6, 31]	κατετίθεντο. τὰς δὲ θυσίας, αἷς	ὁ	πόλεμος ἐμποδὼν ἐγένετο, διπλασίας τῶν
[6, 22]	χειρῶν ἁψιμαχίαι, καὶ συνετετάρακτο πᾶς	ὁ	πολιτικὸς κόσμος· ταῦθ´ ὁρῶν ὁ
[6, 3]	Ἀντιατῶν πόλεως ἀρξαμένης. ταῦτα μαθὼν	ὁ	Ποστόμιος ἐξεβοήθει διὰ ταχέων πρὶν
[6, 10]	Θάρσει τε καὶ ἄγε. καὶ	ὁ	Ποστόμιος ἐπαινέσας τὸ πρόθυμον αὐτῶν
[6, 17]	ἢ πρότερον· ἅπερ ὁρῶν αὐτὸς	ὁ	Ποστόμιος ἐψηφίσατο τὰς τῶν ναῶν
[6, 22]	ὁ πολιτικὸς κόσμος· ταῦθ´ ὁρῶν	ὁ	Ποστόμιος, ἕως ἔτι τὸ τιμώμενον
[6, 5]	τῆς πεζικῆς φάλαγγος ἐπίκουρος, ἣν	ὁ	Ποστόμιος κατὰ πόδας ἀπέστειλεν, οὐδὲν
[6, 21]	πρέσβεις τὰς ἀποκρίσεις ληψόμενοι· καὶ	ὁ	Ποστόμιος ὀνειδίσας αὐτοῖς τὴν οὐδέποτε
[6, 4]	ὄντα δαπανᾶν ἀναγκάζωνται βραδύνοντες, μαθὼν	ὁ	Ποστόμιος, ὅσον ἦν ἐν αὐτοῖς
[6, 16]	τοὺς ἐξαπατήσοντας λόγους, ὀλίγον ἐπισχὼν	ὁ	Ποστόμιος χρόνον πρὸς αὐτοὺς εἶπε·
[6, 94]	~Τῇ δ´ ἑξῆς ἡμέρᾳ συγκαλέσας	ὁ	Πόστουμος εἰς ἐκκλησίαν τὸν στρατὸν
[6, 94]	τὸν πόλεμον ἐπέπαυντο. οἷς ἅπασιν	ὁ	Πόστουμος ἐπιεικῶς χρησάμενος, ἀνέστρεψεν ἐπὶ
[6, 12]	συχνοί. ἐν δὲ τούτῳ καὶ	ὁ	πρεσβευτὴς Ἑρμήνιος ἀνειληφὼς τοὺς φοβηθέντας
[6, 57]	σκοπεῖν ἀξιοῦντες. σιωπῆς δὲ γενομένης	ὁ	πρεσβύτερος τῶν ὑπάτων ἐπαινέσας τὸν
[6, 1]	ἐψηφίσατο ἡ βουλή, τέως ἂν	ὁ	προσδοκώμενος πόλεμος εἰς ἀσφαλὲς ἔλθῃ
[6, 19]	ἀποφαίνεσθαι γνώμας, Τῖτος μὲν Λάρκιος	ὁ	πρῶτος ἀποδειχθεὶς δικτάτωρ ἐν τῷ
[6, 93]	καὶ ἀνδραπόδων, ~Ὁ δὲ Μάρκιος	ὁ	πρῶτος καὶ πρὸ πολλῶν ὑποστὰς
[6, 10]	ἀγῶνας καταστήσεσθαι πολυτελεῖς, οὓς ἄξει	ὁ	Ῥωμαίων δῆμος ἀνὰ πᾶν ἔτος,
[6, 40]	πρῶτον, ἐξ οὗ τὴν ἀρχὴν	ὁ	Σερουίλιος ἀπέθετο καὶ ὁ δῆμος
[6, 29]	ὑπομεινάντων προπηλακισμοὺς φεύγοντες. παραλαβὼν δ´	ὁ	Σερουίλιος τὸ στράτευμα σὺν πολλῇ
[6, 29]	πολλά· τοῖς στρατιώταις ταῦτ´ ἐφιεὶς	ὁ	Σερουίλιος ὡς ἕκαστος ὠφεληθείη καὶ
[6, 72]	~Παυσαμένου δὲ τοῦ Οὐαλερίου παρελθὼν	ὁ	Σικίννιος οὐκ ἐξ ἑνὸς ἔφη
[6, 45]	οἰμωγῇ καὶ πολλὰ ὑπισχνουμένων ἀπεκρίνατο	ὁ	Σικίννιος· Τίνα γνώμην ἔχοντες, ὦ
[6, 4]	ἡγεμόνες, Ὀκταούιός τε ὁ Τυσκλανὸς	ὁ	Ταρκυνίου τοῦ βασιλέως γαμβρός, ὡς
[6, 12]	δ´ ἀμφοτέρων ἐκ τῆς μάχης	ὁ	τεταγμένος αὖθις πρεσβευτὴς Μάρκος Οὐαλέριος
[6, 37]	Τρίτος δὲ παρελθὼν Ἄππιος Κλαύδιος	ὁ	τὴν ὕπατον ἀρχὴν τῷ παρελθόντι
[6, 59]	τοῦτον ἀνέστη κληθεὶς Ἄππιος Κλαύδιος	ὁ	τῆς ἐναντιουμένης τῷ δήμῳ στάσεως
[6, 9]	ἀφεῖσθαι στρατείας ὅ τε χρόνος	ὁ	τῆς ἡλικίας ἀποδέδωκε καὶ ὁ
[6, 9]	τε καὶ τοῖς ἄλλοις γένοιτο	{ὁ}	τοιοῦτος πολίτης ἀποθανών· καὶ περιέσται
[6, 12]	ὅ τε πρεσβευτὴς Μάρκος Οὐαλέριος,	ὁ	τὸν κατὰ Σαβίνων πρῶτος καταγαγὼν
[6, 82]	βουλευμάτων καθαψαμένου παραλαβὼν τὸν λόγον	ὁ	τοῦ δήμου προεστηκὼς τότε Σικίννιος
[6, 92]	φρονήματος ἐλευθέρου μεστός. ἐγένετο δ´	ὁ	τρόπος τῆς ἑκατέρας μάχης τοιόσδε·
[6, 4]	τῶν Λατίνων ἡγεμόνες, Ὀκταούιός τε	ὁ	Τυσκλανὸς ὁ Ταρκυνίου τοῦ βασιλέως
[6, 62]	ὁ τῶν ἀποστατῶν ἀνασεισμὸς μήτε	ὁ	τῶν ἀλλοφύλων πόλεμος· μήτε καταγινώσκετε
[6, 62]	φοβείτω δ´ ὑμῶν μηδένα μήτε	ὁ	τῶν ἀποστατῶν ἀνασεισμὸς μήτε ὁ
[6, 13]	πολλὰ σημεῖα, ὅ τε νεὼς	ὁ	τῶν Διοσκούρων, ὃν ἐπὶ τῆς
[6, 45]	τῶν σημείων ἠξίου· τοσοῦτον ἴσχυσεν	ὁ	τῶν ὅρκων ἐν ἑκάστῳ φόβος.
[6, 5]	τὸ δὲ δεξιὸν Τῖτος Οὐεργίνιος	ὁ	ὕπατος Σέξτῳ Ταρκυνίῳ στάσιν ἐναντίαν
[6, 49]	~Ὁ δὲ δῆμος, ἐπειδὴ παρῆν	ὁ	χρόνος, ἐν ᾧ τὰς ἀρχὰς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 9/01/2007