Livre, chapitre
[8, 36]	ὁ δὲ θεός σφεας οὐκ	ἔα	κινέειν, φὰς αὐτὸς ἱκανὸς εἶναι
[8, 69]	πεισομένης πρὸς βασιλέος, ὅτι οὐκ	ἔα	ναυμαχίην ποιέεσθαι· οἳ δὲ ἀγαιόμενοί
[8, 131]	~τοὺς δὲ Ἕλληνας τό τε	ἔαρ	γινόμενον ἤγειρε καὶ Μαρδόνιος ἐν
[8, 109]	τὸν βάρβαρον· ἅμα δὲ τῷ	ἔαρι	καταπλέωμεν ἐπὶ Ἑλλησπόντου καὶ Ἰωνίης”
[8, 113]	Θεσσαλίῃ, καὶ ἔπειτα ἅμα τῷ	ἔαρι	πειρᾶσθαι τῆς Πελοποννήσου. (ὡς δὲ
[8, 130]	ἐς Ἄβυδον, ἐχειμέριζε ἐν Κύμῃ.	ἔαρος	δὲ ἐπιλάμψαντος πρώιος συνελέγετο ἐς
[8, 108]	ἐν τῇ Εὐρώπῃ τὸν Πέρσην·	ἐατέον	ὦν εἶναι φεύγειν, ἐς ὃ
[8, 2]	πάρεξ τῶν πεντηκοντέρων, διηκόσιαι καὶ	ἑβδομήκοντα	καὶ μία. (τὸν δὲ στρατηγὸν
[8, 48]	πάρεξ τῶν πεντηκοντέρων, τριηκόσιαι καὶ	ἑβδομήκοντα	καὶ ὀκτώ. ~ὡς δὲ ἐς
[8, 137]	ἔπεμπε. ~τοῦ δὲ Ἀλεξάνδρου τούτου	ἕβδομος	γενέτωρ Περδίκκης ἐστὶ ὁ κτησάμενος
[8, 47]	οἰκημένων Κροτωνιῆται μοῦνοι ἦσαν οἳ	ἐβοήθησαν	τῇ Ἑλλάδι κινδυνευούσῃ μιῇ νηί,
[8, 97]	τῇ Εὐρώπῃ κινδυνεύσῃ ἀπολέσθαι, δρησμὸν	ἐβούλευε.	θέλων δὲ μὴ ἐπίδηλος εἶναι
[8, 101]	ὁκότερον ποιήσει τούτων. ὡς δὲ	ἐβουλεύετο	ἅμα Περσέων τοῖσι ἐπικλήτοισι, ἔδοξέ
[8, 18]	νεῶν τετρωμέναι ἦσαν, δρησμὸν δὴ	ἐβούλευον	ἔσω ἐς τὴν Ἑλλάδα. ~νόῳ
[8, 4]	ὡς αὐτοὶ κατεδόκεον, καταρρωδήσαντες δρησμὸν	ἐβουλεύοντο	ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου ἔσω ἐς
[8, 130]	δὲ ἐν Σάμῳ ἅμα μὲν	ἐβουλεύοντο	εἴ τι δυναίατο κακὸν τοὺς
[8, 108]	ἐς δὲ τὴν Ἄνδρον ἀπικόμενοι	ἐβουλεύοντο.	(Θεμιστοκλέης μέν νυν γνώμην ἀπεδείκνυτο
[8, 49]	στρατηγοὶ ἀπὸ τῶν εἰρημενέων πολίων,	ἐβουλεύοντο,	προθέντος Εὐρυβιάδεω γνώμην ἀποφαίνεσθαι τὸν
[8, 124]	τὴν ἑωυτῶν ἀκρίτων, ὅμως Θεμιστοκλέης	ἐβώσθη	τε καὶ ἐδοξώθη εἶναι ἀνὴρ
[8, 83]	ἐν ἀνθρώπου φύσι καὶ καταστάσι	ἐγγίνεται·	(παραινέσας δὲ τούτων τὰ κρέσσω
[8, 136]	Πέρσης ἔσχε, ἐκ τῆς οἱ	ἐγεγόνεε	Ἀμύντης ὁ ἐν τῇ Ἀσίῃ,
[8, 129]	μὲν δὴ τοιούτῳ τρόπῳ ἐπάιστος	ἐγεγόνεε·	Ἀρταβάζῳ δὲ ἐπειδὴ πολιορκέοντι ἐγεγόνεσαν
[8, 27]	ἐπείτε τὸ ἐν Θερμοπύλῃσι τρῶμα	ἐγεγόνεε,	αὐτίκα Θεσσαλοὶ πέμπουσι κήρυκα ἐς
[8, 87]	καί τι νεῖκος πρὸς αὐτὸν	ἐγεγόνεε	ἔτι περὶ Ἑλλήσποντον ἐόντων, οὐ
[8, 12]	ἐν Σαλαμῖνι. ~ὡς δὲ εὐφρόνη	ἐγεγόνεε,	ἦν μὲν τῆς ὥρης μέσον
[8, 140]	Περδίκκης ὁ κτησάμενος τὴν ἀρχήν.	~ἐγεγόνεε	μὲν δὴ ὧδε ὁ Ἀλέξανδρος
[8, 129]	ἐγεγόνεε· Ἀρταβάζῳ δὲ ἐπειδὴ πολιορκέοντι	ἐγεγόνεσαν	τρεῖς μῆνες, γίνεται ἄμπωτις τῆς
[8, 139]	δὴ τοῦ Περδίκκεω Ἀλέξανδρος ὧδε	ἐγένετο·	Ἀμύντεω παῖς ἦν Ἀλέξανδρος, Ἀμύντης
[8, 121]	ἀπέπεμψαν ἐς Δελφούς, ἐκ τῶν	ἐγένετο	ἀνδριὰς ἔχων ἐν τῇ χειρὶ
[8, 87]	ἠγωνίζοντο· κατὰ δὲ Ἀρτεμισίην τάδε	ἐγένετο,	ἀπ᾽ ὧν εὐδοκίμησε μᾶλλον ἔτι
[8, 125]	ταῦτα μέν νυν ἐς τοσοῦτο	ἐγένετο.	~Ἀρτάβαζος δὲ ὁ Φαρνάκεος ἀνὴρ
[8, 3]	λύσειν τὸ μέλλον ἔσεσθαι στράτευμα.	~ἐγένετο	γὰρ κατ᾽ ἀρχὰς λόγος, πρὶν
[8, 90]	τῇσι σφετέρῃσι νηυσὶ φευγούσῃσι περιέπιπτον.	~ἐγένετο	δὲ καὶ τόδε ἐν τῷ
[8, 6]	ἐν τῇ Εὐβοίῃ καὶ ἐναυμάχησαν,	ἐγένετο	δὲ ὧδε. ἐπείτε δὴ ἐς
[8, 104]	τοῦτο δέ σφι δὶς ἤδη	ἐγένετο.	~ἐκ τούτων δὴ τῶν Πηδασέων
[8, 54]	ταῦτα, εἴτε καὶ ἐνθύμιόν οἱ	ἐγένετο	ἐμπρήσαντι τὸ ἱρόν. οἱ δὲ
[8, 64]	ἅμα τῷ ἡλίῳ ἀνιόντι σεισμὸς	ἐγένετο	ἔν τε τῇ γῇ καὶ
[8, 116]	ἀλογήσαντες, ἢ ἄλλως σφι θυμὸς	ἐγένετο	θεήσασθαι τὸν πόλεμον, ἐστρατεύοντο ἅμα
[8, 109]	ἀποστροφήν· τά περ ὦν καὶ	ἐγένετο.	~Θεμιστοκλέης μὲν ταῦτα λέγων διέβαλλε,
[8, 142]	τῆς ὑμετέρης ἀρχῆθεν ὁ ἀγὼν	ἐγένετο,	νῦν δὲ φέρει καὶ ἐς
[8, 48]	Ἀθηνέων μίαν ἑκάτεροι. ἀριθμὸς δὲ	ἐγένετο	ὁ πᾶς τῶν νεῶν, πάρεξ
[8, 128]	ἐς συγκείμενον χωρίον. (ἐπάιστος δὲ	ἐγένετο	ὁ Τιμόξεινος προδιδοὺς τὴν Ποτίδαιαν·
[8, 110]	καὶ Σίκιννος ὁ οἰκέτης αὖτις	ἐγένετο·	οἳ ἐπείτε ἀπίκοντο πρὸς τὴν
[8, 105]	τῷ μεγίστη τίσις ἤδη ἀδικηθέντι	ἐγένετο	πάντων τῶν ἡμεῖς ἴδμεν. ἁλόντα
[8, 112]	τούτου εἵνεκα τοῦ κακοῦ ὑπερβολὴ	ἐγένετο·	Πάριοι δὲ Θεμιστοκλέα χρήμασι ἱλασάμενοι
[8, 3]	Λακεδαιμονίους. ἀλλὰ ταῦτα μὲν ὕστερον	ἐγένετο.	~τότε δὲ οὗτοι οἱ καὶ
[8, 27]	ἐς Δελφούς· (ἡ δὲ δεκάτη	ἐγένετο	τῶν χρημάτων ἐκ ταύτης τῆς
[8, 100]	τῶν πρηγμάτων, οὐδ᾽ ἐρέεις ὅκου	ἐγενόμεθα	ἄνδρες κακοί. εἰ δὲ Φοίνικές
[8, 51]	Εὐρώπην, ἐν τρισὶ ἑτέροισι μησὶ	ἐγένοντο	ἐν τῇ Ἀττικῇ, Καλλιάδεω ἄρχοντος
[8, 66]	καὶ ἐν ἑτέρῃσι τρισὶ ἡμέρῃσι	ἐγένοντο	ἐν Φαλήρῳ. ὡς μὲν ἐμοὶ
[8, 132]	ἑπτά· ἐπιβουλεύοντες δὲ ὡς φανεροὶ	ἐγένοντο,	ἐξενείκαντος τὴν ἐπιχείρησιν ἑνὸς τῶν
[8, 31]	οἱ Θεσσαλοὶ κεχολωμένοι τοῖσι Φωκεῦσι	ἐγένοντο	ἡγεμόνες τῷ βαρβάρῳ τῆς ὁδοῦ.
[8, 100]	Κύπριοί τε καὶ Κίλικες κακοὶ	ἐγένοντο,	οὐδὲν πρὸς Πέρσας τοῦτο προσήκει
[8, 131]	πρώτων καταλεχθέντων, οἱ ἄλλοι βασιλέες	ἐγένοντο	Σπάρτης. Ἀθηναίων δὲ ἐστρατήγεε Ξάνθιππος
[8, 86]	ἀπέβη. καίτοι ἦσάν γε καὶ	ἐγένοντο	ταύτην τὴν ἡμέρην μακρῷ ἀμείνονες
[8, 14]	ταύτας δὲ διαφθείραντες, ὡς εὐφρόνη	ἐγίνετο,	ἀπέπλεον ὀπίσω ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον.
[8, 126]	ὀπίσω πορευόμενος κατὰ τὴν Παλλήνην	ἐγίνετο,	ἅτε Μαρδονίου τε χειμερίζοντος περὶ
[8, 137]	παιδὸς τοῦ θητὸς Περδίκκεω διπλήσιος	ἐγίνετο	αὐτὸς ἑωυτοῦ. ἐπεὶ δὲ αἰεὶ
[8, 13]	ἐπέπιπτε, καὶ τὸ τέλος σφι	ἐγίνετο	ἄχαρι. ὡς γὰρ δὴ πλέουσι
[8, 12]	μὲν τῆς ὥρης μέσον θέρος,	ἐγίνετο	δὲ ὕδωρ τε ἄπλετον διὰ
[8, 137]	ἐπεὶ δὲ αἰεὶ τὠυτὸ τοῦτο	ἐγίνετο,	εἶπε πρὸς τὸν ἄνδρα τὸν
[8, 64]	παρεσκευάζοντο ὡς ναυμαχήσοντες. ἡμέρη τε	ἐγίνετο	καὶ ἅμα τῷ ἡλίῳ ἀνιόντι
[8, 56]	τοῦ Ἰσθμοῦ ναυμαχέειν. νύξ τε	ἐγίνετο	καὶ οἳ διαλυθέντες ἐκ τοῦ
[8, 74]	τὸ μέσον. σύλλογός τε δὴ	ἐγίνετο	καὶ πολλὰ ἐλέγετο τῶν αὐτῶν,
[8, 81]	εἴπας μετεστήκεε, τῶν δὲ αὖτις	ἐγίνετο	λόγων ἀμφισβασίη· οἱ γὰρ πλεῦνες
[8, 128]	ὦν λέγεται) τέλος μέντοι τοιάδε	ἐγίνετο·	ὅκως βυβλίον γράψειε ἢ Τιμόξεινος
[8, 108]	συλλεχθέντες ἐκομίζοντο. ~ὡς δὲ ἡμέρη	ἐγίνετο,	ὁρῶντες οἱ Ἕλληνες κατὰ χώρην
[8, 25]	~ταῦτα ἐπαγγειλαμένου, μετὰ ταῦτα οὐδὲν	ἐγίνετο	πλοίων σπανιώτερον· οὕτω πολλοὶ ἤθελον
[8, 37]	Προναίης βοή τε καὶ ἀλαλαγμὸς	ἐγίνετο.	~συμμιγέντων δὲ τούτων πάντων, φόβος
[8, 76]	ἀπαλλάσσετο· τοῖσι δὲ ὡς πιστὰ	ἐγίνετο	τὰ ἀγγελθέντα, τοῦτο μὲν ἐς
[8, 107]	μὲν τὴν ἡμέρην ἐς τοσοῦτο	ἐγίνετο,	τῆς δὲ νυκτὸς κελεύσαντος βασιλέος
[8, 13]	τούτοισι μὲν τοιαύτη ἡ νὺξ	ἐγίνετο,	τοῖσι δὲ ταχθεῖσι αὐτῶν περιπλέειν
[8, 78]	~τῶν δὲ ἐν Σαλαμῖνι στρατηγῶν	ἐγίνετο	ὠθισμὸς λόγων πολλός· ᾔδεσαν δὲ
[8, 63]	νέας· ἀπολιπόντων γὰρ Ἀθηναίων οὐκέτι	ἐγίνοντο	ἀξιόμαχοι οἱ λοιποί. ταύτην δὲ
[8, 121]	Ἕλληνες ἐπείτε οὐκ οἷοί τε	ἐγίνοντο	ἐξελεῖν τὴν Ἄνδρον, τραπόμενοι ἐς
[8, 37]	τέρας· οἱ δὲ βάρβαροι ἐπειδὴ	ἐγίνοντο	ἐπειγόμενοι κατὰ τὸ ἱρὸν τῆς
[8, 44]	Ἑλλήνων ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου, ὡς	ἐγίνοντο	κατὰ Χαλκίδα, οἱ Πλαταιέες ἀποβάντες
[8, 76]	Περσέων ἀπεβιβάσαντο· τοῦτο δέ, ἐπειδὴ	ἐγίνοντο	μέσαι νύκτες, ἀνῆγον μὲν τὸ
[8, 16]	ταύτῃ τῇ ναυμαχίῃ παραπλήσιοι ἀλλήλοισι	ἐγίνοντο.	(ὁ γὰρ Ξέρξεω στρατὸς ὑπὸ
[8, 134]	οὐκ ἔξεστι Θηβαίων οὐδενὶ αὐτόθι	ἐγκατακοιμηθῆναι.	~τότε δὲ θῶμά μοι μέγιστον
[8, 59]	ἀπολυόμενος ἔφη οἱ δέ γε	ἐγκαταλειπόμενοι	οὐ στεφανοῦνται” ~τότε μὲν ἠπίως
[8, 29]	~τούτων δή σφι ἀμφοτέρων ἔχοντες	ἔγκοτον	οἱ Θεσσαλοὶ πέμψαντες κήρυκα ἠγόρευον
[8, 49]	ναυμαχίην ποιέεσθαι τῶν αὐτοὶ χωρέων	ἐγκρατέες	εἰσί· ἡ γὰρ Ἀττικὴ ἀπεῖτο
[8, 92]	νέα τὴν Ἀττικὴν ὁ Πολύκριτος,	ἔγνω	τὸ σημήιον ἰδὼν τῆς στρατηγίδος,
[8, 22]	ἡμῖν γέγονε” (Θεμιστοκλέης δὲ ταῦτα	ἔγραφε,	δοκέειν ἐμοί, ἐπ᾽ ἀμφότερα νοέων,
[8, 80]	αὐτός σφι ἄγγειλον. (ἢν γὰρ	ἐγὼ	αὐτὰ λέγω, δόξω πλάσας λέγειν
[8, 79]	περὶ ἀποπλόου τοῦ ἐνθεῦτεν Πελοποννησίοισι.	ἐγὼ	γὰρ αὐτόπτης τοι λέγω γενόμενος
[8, 140]	ἐνετείλατό μοι εἰπεῖν πρὸς ὑμέας·	ἐγὼ	δὲ περὶ μὲν εὐνοίης τῆς
[8, 68]	ὡς κείνους ἔπρεπε. (τῇ δὲ	ἐγὼ	δοκέω ἀποβήσεσθαι τὰ τῶν ἀντιπολέμων
[8, 65]	τὴν κεφαλήν, καὶ σε οὔτε	ἐγὼ	δυνήσομαι ῥύσασθαι οὔτ᾽ ἄλλος ἀνθρώπων
[8, 80]	καὶ εὖ ἤγγειλας· τὰ γὰρ	ἐγὼ	ἐδεόμην γενέσθαι, αὐτὸς αὐτόπτης γενόμενος
[8, 60]	(ἢν δέ γε καὶ τὰ	ἐγὼ	ἐλπίζω γένηται καὶ νικήσωμεν τῇσι
[8, 140]	γε ἐμοὶ ὁμολογέειν, ἀνόρθωσον, ὅσα	ἐγὼ	ἐνέπρησα” τούτων δὲ ἀπιγμένων ἀναγκαίως
[8, 125]	οὕτω ἔχει τοι· οὔτ᾽ ἂν	ἐγὼ	ἐὼν Βελβινίτης ἐτιμήθην οὕτω πρὸς
[8, 106]	τὸν βίον κτησάμενε, τί σε	ἐγὼ	κακὸν ἢ αὐτὸς ἢ τῶν
[8, 60]	τῇ Ἑλλάδι. (ἢν δὲ τὰ	ἐγὼ	λέγω ποιήσῃς, τοσάδε ἐν αὐτοῖσι
[8, 5]	γε ἡμέας ἀπολείψεις, ἐπεί τοι	ἐγὼ	μέζω δῶρα δώσω ἢ βασιλεὺς
[8, 79]	δὲ ὑπὸ τοῦ δήμου· τὸν	ἐγὼ	νενόμικα, πυνθανόμενος αὐτοῦ τὸν τρόπον,
[8, 35]	λόγου ἦν ἄξια Ξέρξης, ὡς	ἐγὼ	πυνθάνομαι, ἄμεινον ἢ τὰ ἐν
[8, 68]	ἐν τῇ νήσῳ ταύτῃ, ὡς	ἐγὼ	πυνθάνομαι, οὔτε αὐτοὺς οἰκός, ἢν
[8, 38]	ἀπονοστήσαντες οὗτοι τῶν βαρβάρων, ὡς	ἐγὼ	πυνθάνομαι, ὡς πρὸς τούτοισι καὶ
[8, 30]	κατ᾽ ἄλλο μὲν οὐδέν, ὡς	ἐγὼ	συμβαλλόμενος εὑρίσκω, κατὰ δὲ τὸ
[8, 68]	μοι πρὸς βασιλέα, Μαρδόνιε, ὡς	ἐγὼ	τάδε λέγω, οὔτε κακίστη γενομένη
[8, 137]	θεοβλαβὴς γενόμενος μισθὸν δὲ ὑμῖν	ἐγὼ	ὑμέων ἄξιον τόνδε ἀποδίδωμι” δέξας
[8, 128]	στρατηγός, ὅντινα μὲν τρόπον ἀρχήν,	ἔγωγε	οὐκ ἔχω εἰπεῖν (οὐ γὰρ
[8, 133]	γὰρ ὦν λέγεται· δοκέω δ᾽	ἔγωγε	περὶ τῶν παρεόντων πρηγμάτων καὶ
[8, 137]	περιγράφει τῇ μαχαίρῃ ἐς τὸ	ἔδαφος	τοῦ οἴκου τὸν ἥλιον, περιγράψας
[8, 67]	ὥς σφι βασιλεὺς ἑκάστῳ τιμὴν	ἐδεδώκεε,	πρῶτος μὲν ὁ Σιδώνιος βασιλεύς,
[8, 53]	δή τις ἔξοδος τοῖσι βαρβάροισι·	ἔδεε	γὰρ κατὰ τὸ θεοπρόπιον πᾶσαν
[8, 80]	ἐμέο τὰ ποιεύμενα ὑπὸ Μήδων·	ἔδεε	γάρ, ὅτε οὐκ ἑκόντες ἤθελον
[8, 6]	καταλαμβάνῃ· καὶ ἔμελλον δῆθεν ἐκφεύξεσθαι,	ἔδει	δὲ μηδὲ πυρφόρον τῷ ἐκείνων
[8, 141]	τε καὶ Ἀθηναίων, κάρτα τε	ἔδεισαν	μὴ ὁμολογήσωσι τῷ Πέρσῃ Ἀθηναῖοι,
[8, 28]	καὶ ὁμοιώσαντες τῷ ἄλλῳ χώρῳ	ἐδέκοντο	τοὺς Θεσσαλοὺς ἐσβάλλοντας. οἳ δὲ
[8, 80]	εὖ ἤγγειλας· τὰ γὰρ ἐγὼ	ἐδεόμην	γενέσθαι, αὐτὸς αὐτόπτης γενόμενος ἥκεις.
[8, 3]	ἀλλ᾽ εἶκον, μέχρι ὅσου κάρτα	ἐδέοντο	αὐτῶν, ὡς διέδεξαν· ὡς γὰρ
[8, 4]	σφέας οἱ Εὐβοέες ταῦτα βουλευομένους	ἐδέοντο	Εὐρυβιάδεω προσμεῖναι χρόνον ὀλίγον, ἔστ᾽
[8, 132]	Σπάρτην ὀλίγῳ πρότερον τούτων ἀπικόμενοι	ἐδέοντο	Λακεδαιμονίων ἐλευθεροῦν τὴν Ἰωνίην· (τῶν
[8, 50]	τὰς Ἀθήνας καὶ πάντα ἐκεῖνα	ἐδηίου.	ἐνέπρησε δὲ Θέσπειάν τε καὶ
[8, 33]	ταύτῃ παρὰ τὸν Κηφισὸν ποταμὸν	ἐδηίουν	πάντα, καὶ κατὰ μὲν ἔκαυσαν
[8, 61]	καὶ κακὰ ἔλεγε, ἑωυτοῖσι τε	ἐδήλου	λόγῳ ὡς εἴη καὶ πόλις
[8, 9]	οἱ Ἕλληνες λόγον σφίσι αὐτοῖσι	ἐδίδοσαν.	πολλῶν δὲ λεχθέντων ἐνίκα τὴν
[8, 126]	ἐς τὸ ἄλλο στρατόπεδον, οὐκ	ἐδικαίου	ἐντυχὼν ἀπεστεῶσι Ποτιδαιήτῃσι μὴ οὐκ
[8, 87]	καιρῷ ἡ νηῦς ἡ Ἀρτεμισίης	ἐδιώκετο	ὑπὸ νεὸς Ἀττικῆς· καὶ ἣ
[8, 136]	δὴ ἐκ βασιλέος τῆς Φρυγίης	ἐδόθη	Ἀλάβανδα πόλις μεγάλη νέμεσθαι· ἅμα
[8, 132]	ἐμπείροισι, στρατιῆς τε πάντα πλέα	ἐδόκεε	εἶναι, τὴν δὲ Σάμον ἐπιστέατο
[8, 108]	νέας οἰχωκυίας, αὐτίκα μετὰ ταῦτα	ἐδόκεε	ἐπιδιώκειν. τὸν μέν νυν ναυτικὸν
[8, 31]	ἐμήδιζόν τε γὰρ καὶ οὐκ	ἐδόκεε	Θεσσαλοῖσι. ~ὡς δὲ ἐκ τῆς
[8, 136]	ἔπεμπε· (τοὺς γὰρ Ἀθηναίους οὕτω	ἐδόκεε	μάλιστα προσκτήσεσθαι, λεών τε πολλὸν
[8, 136]	ἂν καὶ ἦν, πεζῇ τε	ἐδόκεε	πολλῷ εἶναι κρέσσων, οὕτω τε
[8, 86]	τις προθυμεόμενος καὶ δειμαίνων Ξέρξην,	ἐδόκεέ	τε ἕκαστος ἑωυτὸν θεήσασθαι βασιλέα.
[8, 6]	ἀντίης προσπλέειν οὔ κώ σφι	ἐδόκεε	τῶνδε εἵνεκα, μή κως ἰδόντες
[8, 106]	ἀνδρὸς ἐποίησας τὸ μηδὲν εἶναι;	ἐδόκεές	τε θεοὺς λήσειν οἷα ἐμηχανῶ
[8, 78]	τῆς ἡμέρης ὥρων αὐτοὺς τεταγμένους,	ἐδόκεον	κατὰ χώρην εἶναι. ~συνεστηκότων δὲ
[8, 130]	ἦσαν τῷ θυμῷ, πεζῇ δὲ	ἐδόκεον	πολλῷ κρατήσειν τὸν Μαρδόνιον. (ἐόντες
[8, 108]	τὰς νέας εἶναι περὶ Φάληρον,	ἐδόκεόν	τε ναυμαχήσειν σφέας παραρτέοντό τε
[8, 107]	ἄκραι λεπταὶ τῆς ἠπείρου ταύτης,	ἔδοξάν	τε νέας εἶναι καὶ ἔφευγον
[8, 64]	Σαλαμῖνα ἔπεσι ἀκροβολισάμενοι, ἐπείτε Εὐρυβιάδῃ	ἔδοξε,	αὐτοῦ παρεσκευάζοντο ὡς ναυμαχήσοντες. ἡμέρη
[8, 71]	ὁδόν, μετὰ τοῦτο ὥς σφι	ἔδοξε	βουλευομένοισι, οἰκοδόμεον διὰ τοῦ Ἰσθμοῦ
[8, 113]	ἐς Βοιωτοὺς τὴν αὐτὴν ὁδόν.	ἔδοξε	γὰρ Μαρδονίῳ ἅμα μὲν προπέμψαι
[8, 64]	τῇ γῇ καὶ τῇ θαλάσσῃ.	(ἔδοξε	δέ σφι εὔξασθαι τοῖσι θεοῖσι
[8, 64]	Αἰακίδας συμμάχους. ὡς δέ σφι	ἔδοξε,	καὶ ἐποίευν ταῦτα· εὐξάμενοι γὰρ
[8, 128]	μαθοῦσι τὸν αἴτιον τῆς προδοσίης	ἔδοξε	μὴ καταπλῆξαι Τιμόξεινον προδοσίῃ τῆς
[8, 101]	ἐβουλεύετο ἅμα Περσέων τοῖσι ἐπικλήτοισι,	ἔδοξέ	οἱ καὶ Ἀρτεμισίην ἐς συμβουλίην
[8, 87]	τῶν πολεμίων μάλιστα ἐτύγχανε ἐοῦσα,	ἔδοξέ	οἱ τόδε ποιῆσαι, τὸ καὶ
[8, 141]	Πέρσῃ Ἀθηναῖοι, αὐτίκα τέ σφι	ἔδοξε	πέμπειν ἀγγέλους. (καὶ δὴ συνέπιπτε
[8, 124]	ὅμως Θεμιστοκλέης ἐβώσθη τε καὶ	ἐδοξώθη	εἶναι ἀνὴρ πολλὸν Ἑλλήνων σοφώτατος
[8, 111]	αἰτηθέντες πρὸς Θεμιστοκλέος χρήματα οὐκ	ἔδοσαν,	ἀλλὰ προϊσχομένου Θεμιστοκλέος λόγον τόνδε,
[8, 11]	Ἀθηναῖοι διὰ τοῦτο τὸ ἔργον	ἔδοσαν	αὐτῷ χῶρον ἐν Σαλαμῖνι. ~ὡς
[8, 100]	τῆσδε· οἵ τε ἡμῖν ἠντιώθησαν,	ἔδοσαν	δίκας. (εἰ μέν νυν δοκέει,
[8, 124]	δὲ ἐτίμησαν. ἀριστήια μέν νυν	ἔδοσαν	Εὐρυβιάδῃ ἐλαίης στέφανον, σοφίης δὲ
[8, 46]	Μήλιοι ἐστρατεύοντο· οὗτοι γὰρ οὐκ	ἔδοσαν	μοῦνοι νησιωτέων τῷ βαρβάρῳ γῆν
[8, 112]	δὲ δὴ τινὲς καὶ ἄλλοι	ἔδοσαν	νησιωτέων, οὐκ ἔχω εἰπεῖν, δοκέω
[8, 105]	καὶ οὐ γὰρ τὰ πάντα	ἐδυστύχεε	ὁ Ἑρμότιμος, ἀπικνέεται ἐκ τῶν
[8, 85]	εὐεργέτης βασιλέος ἀνεγράφη καὶ χώρῃ	ἐδωρήθη	πολλῇ. οἱ δ᾽ εὐεργέται βασιλέος
[8, 124]	Θεμιστοκλέι καὶ τούτῳ στέφανον ἐλαίης·	ἐδωρήσαντό	τέ μιν ὄχῳ τῷ ἐν
[8, 22]	νῦν ἐκ τοῦ μέσου ἡμῖν	ἕζεσθε	καὶ αὐτοὶ καὶ τῶν Καρῶν
[8, 89]	τῷ πόνῳ τούτῳ ἀπὸ μὲν	ἔθανε	ὁ στρατηγὸς Ἀριαβίγνης ὁ Δαρείου,
[8, 24]	χιλίους, τοὺς λοιποὺς τάφρους ὀρυξάμενος	ἔθαψε,	φυλλάδα τε ἐπιβαλὼν καὶ γῆν
[8, 60]	βουλευομένοισι ἀνθρώποισι ὡς τὸ ἐπίπαν	ἐθέλει	γίνεσθαι· μὴ δὲ οἰκότα βουλευομένοισι
[8, 60]	μὴ δὲ οἰκότα βουλευομένοισι οὐκ	ἐθέλει	οὐδὲ ὁ θεὸς προσχωρέειν πρὸς
[8, 102]	ἀπελαύνειν ὀπίσω, Μαρδόνιον δέ, εἰ	ἐθέλει	τε καὶ ὑποδέκεται ταῦτα ποιήσειν,
[8, 102]	ποιήσειν, αὐτοῦ καταλιπεῖν σὺν τοῖσι	ἐθέλει.	(τοῦτο μὲν γὰρ ἢν καταστρέψηται
[8, 101]	ταῦτα κελεύει ποιέειν, ἢ αὐτὸς	ἐθέλει	τριήκοντα μυριάδας ἀπολεξάμενος τοῦ στρατοῦ
[8, 140]	ὑμῖν Ἑλλήνων τὰς ἁμαρτάδας ἀπιεὶς	ἐθέλει	φίλος γενέσθαι” ~Ἀλέξανδρος μὲν ταῦτα
[8, 144]	ἡμέων οἰκοφθορημένων οὕτω ὥστε ἐπιθρέψαι	ἐθέλειν	ἡμέων τοὺς οἰκέτας. (καὶ ὑμῖν
[8, 58]	τὴν Εὐρυβιάδεω. ἀπικόμενος δὲ ἔφη	ἐθέλειν	οἱ κοινόν τι πρῆγμα συμμῖξαι·
[8, 19]	τῶν Εὐβοϊκῶν καταθύειν ὅσα τις	ἐθέλοι·	κρέσσον γὰρ εἶναι τὴν στρατιὴν
[8, 144]	μέγα ὑπερφέρουσα, τὰ ἡμεῖς δεξάμενοι	ἐθέλοιμεν	ἂν μηδίσαντες καταδουλῶσαι τὴν Ἑλλάδα.
[8, 69]	καταδόξας, πρὸς μὲν Εὐβοίῃ σφέας	ἐθελοκακέειν	ὡς οὐ παρεόντος αὐτοῦ, τότε
[8, 22]	ἐν τῷ ἔργῳ, ἐπεὰν συμμίσγωμεν,	ἐθελοκακέετε	μεμνημένοι ὅτι ἀπ᾽ ἡμέων γεγόνατε
[8, 85]	ἠῶ τε καὶ τὸν Πειραιέα.	ἐθελοκάκεον	μέντοι αὐτῶν κατὰ τὰς Θεμιστοκλέος
[8, 111]	πόρον, τὴν Ἄνδρον περικατέατο ἐξελεῖν	ἐθέλοντες.	(πρῶτοι γὰρ Ἄνδριοι νησιωτέων αἰτηθέντες
[8, 140]	μεγάλα προτεινόντων ἐπ᾽ οἷσι ὁμολογέειν	ἐθέλουσι,	δειμαίνω ὑπὲρ ὑμέων ἐν τρίβῳ
[8, 144]	ταῦτα μὴ ποιέειν μηδ᾽ ἢν	ἐθέλωμεν,	πρῶτα μὲν καὶ μέγιστα τῶν
[8, 128]	ὅκως βυβλίον γράψειε ἢ Τιμόξεινος	ἐθέλων	παρὰ Ἀρτάβαζον πέμψαι ἢ Ἀρτάβαζος
[8, 67]	αὐτὸς Ξέρξης ἐπὶ τὰς νέας,	ἐθέλων	σφι συμμῖξαί τε καὶ πυθέσθαι
[8, 140]	ταύτῃ ἑλέσθων αὐτοί, ἥντινα ἂν	ἐθέλωσι,	ἐόντες αὐτόνομοι· ἱρά τε πάντα
[8, 25]	πολλοὶ ἤθελον θεήσασθαι. διαπεραιωθέντες δὲ	ἐθηεῦντο	διεξιόντες τοὺς νεκρούς· πάντες δὲ
[8, 137]	ἐς Λεβαίην πόλιν. (ἐνθαῦτα δὲ	ἐθήτευον	ἐπὶ μισθῷ παρὰ τῷ βασιλέι,
[8, 73]	ἤδη. ~οἰκέει δὲ τὴν Πελοπόννησον	ἔθνεα	ἑπτά. τούτων δὲ τὰ μὲν
[8, 108]	κατὰ πόλις τε καὶ κατὰ	ἔθνεα,	ἤτοι ἁλισκομένων γε ἢ πρὸ
[8, 66]	Ἑλλάδος ὁ Πέρσης, τοσούτῳ πλέω	ἔθνεά	οἱ εἵπετο. ~ἐπεὶ ὦν ἀπίκατο
[8, 113]	τὴν ἄλλην ἵππον. (ταῦτα μὲν	ἔθνεα	ὅλα εἵλετο, ἐκ δὲ τῶν
[8, 73]	τὴν ἀλλοτρίην. (τὰ δὲ λοιπὰ	ἔθνεα	τῶν ἑπτὰ τέσσερα ἐπήλυδα ἐστί,
[8, 73]	περίοικοι. τούτων ὦν τῶν ἑπτὰ	ἐθνέων	αἱ λοιπαὶ πόλιες, πάρεξ τῶν
[8, 67]	προΐζετο, παρῆσαν μετάπεμπτοι οἱ τῶν	ἐθνέων	τῶν σφετέρων τύραννοι καὶ ταξίαρχοι
[8, 43]	Ἑρμιονέων Δωρικόν τε καὶ Μακεδνὸν	ἔθνος,	ἐξ Ἐρινεοῦ τε καὶ Πίνδου
[8, 46]	δὲ Κήιοι τὰς αὐτὰς παρεχόμενοι,	ἔθνος	ἐὸν Ἰωνικὸν ἀπὸ Ἀθηνέων. (Νάξιοι
[8, 45]	ἔχοντες ἐπεβοήθησαν, Λευκάδιοι δὲ τρεῖς,	ἔθνος	ἐόντες οὗτοι Δωρικὸν ἀπὸ Κορίνθου.
[8, 113]	συνῄδεε πεποιημένον· ἓν δὲ πλεῖστον	ἔθνος	Πέρσας αἱρέετο, ἄνδρας στρεπτοφόρους τε
[8, 73]	τε καὶ Κυνούριοι· ἓν δὲ	ἔθνος	τὸ Ἀχαιϊκὸν ἐκ μὲν Πελοποννήσου
[8, 99]	ὁδοὺς μυρσίνῃ πάσας ἐστόρεσαν καὶ	ἐθυμίων	θυμιήματα καὶ αὐτοὶ ἦσαν ἐν
[8, 88]	πολεμίων κατέδυσε; καὶ τὸν ἐπειρέσθαι	εἰ	ἀληθέως ἐστὶ Ἀρτεμισίης τὸ ἔργον,
[8, 30]	τε σφίσι Θεσσαλοῖσι ὁμοίως μηδίζειν,	εἰ	ἄλλως βουλοίατο· ἀλλ᾽ οὐκ ἔσεσθαι
[8, 19]	δὲ λαβὼν ὁ Θεμιστοκλέης ὡς	εἰ	ἀπορραγείη ἀπὸ τοῦ βαρβάρου τό
[8, 140]	πολλοῦ γὰρ ὑμῖν ἄξια ταῦτα,	εἰ	βασιλεύς γε ὁ μέγας μούνοισι
[8, 108]	σφι κακῶν τὴν Ἑλλάδα ἐργάσαιτο.	(εἰ	γὰρ ἀναγκασθείη ὁ Πέρσης μένειν
[8, 119]	οὔτε τὸ Περσέων τοῦτο πάθος·	εἰ	γὰρ δὴ ταῦτα οὕτω εἰρέθη
[8, 140]	τὸν πάντα χρόνον πολεμέειν Ξέρξῃ·	εἰ	γὰρ ἐνώρων τοῦτο ἐν ὑμῖν,
[8, 100]	μάλιστα μέν νυν ταῦτα ποίεε·	εἰ	δ᾽ ἄρα τοι βεβούλευται αὐτὸν
[8, 112]	στρατηγῶν, δείσαντες ταῦτα ἔπεμπον χρήματα.	εἰ	δὲ δὴ τινὲς καὶ ἄλλοι
[8, 73]	κατέλεξα, ἐκ τοῦ μέσου κατέατο·	εἰ	δὲ ἐλευθέρως ἔξεστι εἰπεῖν, ἐκ
[8, 30]	δὲ τὸ ἔχθος τὸ Θεσσαλῶν·	(εἰ	δὲ Θεσσαλοὶ τὰ Ἑλλήνων ηὖξον,
[8, 100]	δοκέει, αὐτίκα πειρώμεθα τῆς Πελοποννήσου·	εἰ	δὲ καὶ δοκέει ἐπισχεῖν, παρέχει
[8, 115]	τὸν τούτων καρπὸν ἁρπάζοντες ἐσιτέοντο·	εἰ	δὲ καρπὸν μηδένα εὕροιεν, οἳ
[8, 62]	καὶ μένων ἔσεαι ἀνὴρ ἀγαθός·	εἰ	δὲ μή, ἀνατρέψεις τὴν Ἑλλάδα·
[8, 22]	δέεσθε τὰ αὐτὰ ὑμῖν ποιέειν.	εἰ	δὲ μηδέτερον τούτων οἷόν τε
[8, 62]	αἱ νέες. ἀλλ᾽ ἐμοὶ πείθεο.	(εἰ	δὲ ταῦτα μὴ ποιήσῃς, ἡμεῖς
[8, 22]	μάλιστα μὲν πρὸς ἡμέων γίνεσθε·	εἰ	δὲ ὑμῖν ἐστι τοῦτο μὴ
[8, 100]	ἐρέεις ὅκου ἐγενόμεθα ἄνδρες κακοί.	εἰ	δὲ Φοίνικές τε καὶ Αἰγύπτιοι
[8, 102]	σε ἀπελαύνειν ὀπίσω, Μαρδόνιον δέ,	εἰ	ἐθέλει τε καὶ ὑποδέκεται ταῦτα
[8, 87]	μέντοι ἔχω γε εἰπεῖν οὔτε	εἰ	ἐκ προνοίης αὐτὰ ἐποίησε, οὔτε
[8, 122]	Δελφοὺς ἐπειρώτων τὸν θεὸν κοινῇ	εἰ	λελάβηκε πλήρεα καὶ ἀρεστὰ τὰ
[8, 108]	ταύτῃ γνώμην ἐτίθετο, λέγων ὡς	εἰ	λύσουσι τὰς σχεδίας, τοῦτ᾽ ἂν
[8, 87]	ἐπιπλέοντος τοῦ Καλυνδέων βασιλέος Δαμασιθύμου.	(εἰ	μὲν καί τι νεῖκος πρὸς
[8, 100]	τε ἡμῖν ἠντιώθησαν, ἔδοσαν δίκας.	(εἰ	μέν νυν δοκέει, αὐτίκα πειρώμεθα
[8, 93]	Παλληνεύς, ὃς καὶ Ἀρτεμισίην ἐπεδίωξε.	εἰ	μέν νυν ἔμαθε ὅτι ἐν
[8, 62]	Εὐρυβιάδην, λέγων μᾶλλον ἐπεστραμμένα. σὺ	εἰ	μενέεις αὐτοῦ καὶ μένων ἔσεαι
[8, 112]	πρὸς βασιλέα ἐχρήσατο, λέγων ὡς	εἰ	μὴ δώσουσι τὸ αἰτεόμενον, ἐπάξει
[8, 144]	εὖ ἔχοι. (ἐπίστασθέ τε οὕτω,	εἰ	μὴ πρότερον ἐτυγχάνετε ἐπιστάμενοι, ἔστ᾽
[8, 118]	εἶπαι δέσποτα, οὐκ ἔστι οὐδεμία,	εἰ	μὴ τούτων ἀπαλλαγή τις γένηται
[8, 67]	Ξέρξης Μαρδόνιον εἰρώτα ἀποπειρώμενος ἑκάστου	εἰ	ναυμαχίην ποιέοιτο. ~ἐπεὶ δὲ περιιὼν
[8, 49]	ἐπιλέγοντες τὸν λόγον τόνδε, ὡς	εἰ	νικηθέωσι τῇ ναυμαχίῃ, ἐν Σαλαμῖνι
[8, 109]	καὶ ἐπὶ σφέων αὐτῶν βαλόμενοι,	εἰ	οἱ ἄλλοι μὴ βουλοίατο) ἔλεγέ
[8, 21]	καὶ εἶχε πλοῖον κατῆρες ἕτοιμον,	εἰ	παλήσειε ὁ ναυτικὸς στρατός, σημαίνειν
[8, 103]	περ αὐτὸς ἐνόεε. οὐδὲ γὰρ	εἰ	πάντες καὶ πᾶσαι συνεβούλευον αὐτῷ
[8, 3]	περιεῖναι τὴν Ἑλλάδα καὶ γνόντες,	εἰ	στασιάσουσι περὶ τῆς ἡγεμονίης, ὡς
[8, 87]	ἐκ προνοίης αὐτὰ ἐποίησε, οὔτε	εἰ	συνεκύρησε ἡ τῶν Καλυνδέων κατὰ
[8, 8]	ἔχω εἰπεῖν ἀτρεκέως, θωμάζω δὲ	εἰ	τὰ λεγόμενα ἐστὶ ἀληθέα· λέγεται
[8, 113]	εἴδεά τε ὑπῆρχε διαλέγων καὶ	εἰ	τεοῖσι τι χρηστὸν συνῄδεε πεποιημένον·
[8, 6]	αὐτοὶ ἰδόντες, πρόθυμοι ἦσαν ἐπιχειρέειν,	εἴ	κως ἕλοιεν αὐτάς. (ἐκ μὲν
[8, 142]	συγκατεργάζεται· ὑμῖν δὲ οὐ ποιητέα,	εἴ	περ εὖ τυγχάνετε φρονέοντες, ἐπισταμένοισι
[8, 60]	πρὸς τῷ Ἰσθμῷ, οὐδὲ σφέας,	εἴ	περ εὖ φρονέεις, ἄξεις ἐπὶ
[8, 140]	τοῦ περ ὑμῖν οὐδεμία ἐλπὶς	εἴ	περ εὖ φρονέετε, ἄλλη παρέσται
[8, 80]	ἔσται· οὐ γὰρ ἔτι διαδρήσονται,	εἴ	περ περιεχόμεθα πανταχόθεν, ὡς σὺ
[8, 130]	ἐν Σάμῳ ἅμα μὲν ἐβουλεύοντο	εἴ	τι δυναίατο κακὸν τοὺς πολεμίους
[8, 58]	τὴν νέα ἐκέλευε ἐσβάντα λέγειν,	εἴ	τι θέλει. (ἐνθαῦτα ὁ Θεμιστοκλέης
[8, 57]	τε ἡ Ἑλλὰς ἀβουλίῃσι. ἀλλ᾽	εἴ	τις ἐστὶ μηχανή, ἴθι καὶ
[8, 118]	βασιλέα εἰρέσθαι βώσαντα τὸν κυβερνήτην	εἴ	τις ἐστί σφι σωτηρίη, (καὶ
[8, 100]	τοι αἴτιοι ἐισί, ἐμοὶ πείθεο·	εἴ	τοι δέδοκται μὴ παραμένειν, σὺ
[8, 87]	τῆς Ἀττικῆς νεὸς τριήραρχος ὡς	εἶδέ	μιν ἐμβάλλουσαν νηὶ ἀνδρῶν βαρβάρων,
[8, 90]	τοὺς Ἴωνας ἐρρύσατο· ὡς γὰρ	εἶδε	σφέας Ξέρξης ἔργον μέγα ἐργασαμένους,
[8, 113]	συμμάχων ἐξελέγετο κατ᾽ ὀλίγους, τοῖσι	εἴδεά	τε ὑπῆρχε διαλέγων καὶ εἰ
[8, 105]	ἀνοσιωτάτων· ὅκως γὰρ κτήσαιτο παῖδας	εἴδεος	ἐπαμμένους, ἐκτάμνων ἀγινέων ἐπώλεε ἐς
[8, 140]	ἐστὲ ἀντέχειν τὸν πάντα χρόνον.	εἴδετε	μὲν γὰρ τῆς Ξέρξεω στρατηλασίης
[8, 53]	ἐόντος τοῦ χώρου. (ὡς δὲ	εἶδον	αὐτοὺς ἀναβεβηκότας οἱ Ἀθηναῖοι ἐπὶ
[8, 4]	ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον Ἑλλήνων ἀπικόμενοι ὡς	εἶδον	νέας τε πολλὰς καταχθείσας ἐς
[8, 94]	τι τῶν ἀπὸ τῆς στρατιῆς	εἰδόσι	προσφέρεσθαι τοῖσι Κορινθίοισι. τῇδε δὲ
[8, 13]	φερόμενοι τῷ πνεύματι καὶ οὐκ	εἰδότες	τῇ ἐφέροντο ἐξέπιπτον πρὸς τὰς
[8, 94]	λέγειν, ὡς αὐτοὶ οἷοί τε	εἶεν	ἀγόμενοι ὅμηροι ἀποθνήσκειν, ἢν μὴ
[8, 107]	δὲ μαθόντες ὅτι οὐ νέες	εἶεν	ἀλλ᾽ ἄκραι, συλλεχθέντες ἐκομίζοντο. ~ὡς
[8, 100]	τὴν Ἑλλάδα, καί οἱ κρέσσον	εἴη	ἀνακινδυνεῦσαι ἢ κατεργάσασθαι τὴν Ἑλλάδα
[8, 65]	σφέας τὸν κονιορτὸν ὅτεων κοτὲ	εἴη	ἀνθρώπων, καὶ πρόκατε φωνῆς ἀκούειν,
[8, 74]	ὡς ἐς τὴν Πελοπόννησον χρεὸν	εἴη	ἀποπλέειν καὶ περὶ ἐκείνης κινδυνεύειν
[8, 57]	ἀνὴρ Ἀθηναῖος ὅ τι σφι	εἴη	βεβουλευμένον. πυθόμενος δὲ πρὸς αὐτοῦ
[8, 57]	πυθόμενος δὲ πρὸς αὐτοῦ ὡς	εἴη	δεδογμένον ἀνάγειν τὰς νέας πρὸς
[8, 112]	διότι ἐμήδισε, καὶ Θεμιστοκλέα ὡς	εἴη	ἐν αἴνῃ μεγίστῃ τῶν στρατηγῶν,
[8, 3]	ὡς τὸ ναυτικὸν Ἀθηναίοισι χρεὸν	εἴη	ἐπιτρέπειν. ἀντιβάντων δὲ τῶν συμμάχων
[8, 136]	Μαρδόνιος πυθόμενος ὅτι πρόξεινός τε	εἴη	καὶ εὐεργέτης ὁ Ἀλέξανδρος ἔπεμπε·
[8, 61]	ἑωυτοῖσι τε ἐδήλου λόγῳ ὡς	εἴη	καὶ πόλις καὶ γῆ μέζων
[8, 13]	τὸ Περσικὸν μηδὲ πολλῷ πλέον	εἴη.	~οὗτοι μέν νυν περὶ τὰ
[8, 26]	ἐπείρετο ὅ τι τὸ ἄεθλον	εἴη	σφι κείμενον περὶ ὅτευ ἀγωνίζονται·
[8, 137]	δὲ ἀκούσαντα ἐσῆλθε αὐτίκα ὡς	εἴη	τέρας καὶ φέροι μέγα τι.
[8, 65]	αὐτὸν ὅ τι τὸ φθεγγόμενον	εἴη	τοῦτο. αὐτὸς δὲ εἰπεῖν Δημάρητε,
[8, 19]	καὶ τὸ Καρικόν, οἷοί τε	εἴησαν	ἂν τῶν λοιπῶν κατύπερθε γενέσθαι,
[8, 14]	οἱ περιπλέοντες τὴν Εὔβοιαν πάντες	εἴησαν	διεφθαρμένοι ὑπὸ τοῦ γενομένου χειμῶνος.
[8, 144]	τάχιστα ἐκπέμπετε. (ὡς γὰρ ἡμεῖς	εἰκάζομεν,	οὐκ ἑκὰς χρόνου παρέσται ὁ
[8, 16]	ὅμως μέντοι ἀντεῖχε καὶ οὐκ	εἶκε·	δεινὸν γὰρ χρῆμα ἐποιεῦντο ὑπὸ
[8, 8]	μέν νυν καὶ ἄλλα ψευδέσι	εἴκελα	περὶ τοῦ ἀνδρὸς τούτου, τὰ
[8, 3]	αὐτὸ τοῦτο οὐκ ἀντέτεινον ἀλλ᾽	εἶκον,	μέχρι ὅσου κάρτα ἐδέοντο αὐτῶν,
[8, 3]	ἐπιτρέπειν. ἀντιβάντων δὲ τῶν συμμάχων	εἶκον	οἱ Ἀθηναῖοι μέγα πεποιημένοι περιεῖναι
[8, 1]	δὲ εἴκοσι. (καὶ Χαλκιδέες ἐπλήρουν	εἴκοσι,	Ἀθηναίων σφι παρεχόντων τὰς νέας,
[8, 1]	μὲν νέας παρεχόμενοι ἑκατὸν καὶ	εἴκοσι	καὶ ἑπτά· ὑπὸ δὲ ἀρετῆς
[8, 1]	τεσσεράκοντα νέας παρείχοντο, Μεγαρέες δὲ	εἴκοσι.	(καὶ Χαλκιδέες ἐπλήρουν εἴκοσι, Ἀθηναίων
[8, 46]	Αἰγινήτας Χαλκιδέες τὰς ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ	εἴκοσι	παρεχόμενοι καὶ Ἐρετριέες τὰς ἑπτά·
[8, 11]	δὲ Ἑλλήνων νέα τῶν πολεμίων	εἷλε	ἀνὴρ Ἀθηναῖος Λυκομήδης Αἰσχραίου, καὶ
[8, 93]	οὐκ ἂν ἐπαύσατο πρότερον ἢ	εἷλέ	μιν ἢ καὶ αὐτὸς ἥλω.
[8, 127]	ὑπὸ Μακεδόνων. ἐπεὶ δὲ σφέας	εἷλε	πολιορκέων, κατέσφαξε ἐξαγαγὼν ἐς λίμνην,
[8, 92]	νηὶ ἐμβαλοῦσα Σιδωνίῃ, ἥ περ	εἷλε	τὴν προφυλάσσουσαν ἐπὶ Σκιάθῳ τὴν
[8, 12]	τε τὰς πρῴρας τῶν νεῶν	εἱλέοντο	καὶ ἐτάρασσον τοὺς ταρσοὺς τῶν
[8, 113]	ἵππον. (ταῦτα μὲν ἔθνεα ὅλα	εἵλετο,	ἐκ δὲ τῶν ἄλλων συμμάχων
[8, 17]	ἀπεδέξαντο καὶ νέας αὐτοῖσι ἀνδράσι	εἷλον	Ἑλληνίδας πέντε. τῶν δὲ Ἑλλήνων
[8, 33]	συλήσαντες ἐνέπρησαν. καί τινας διώκοντες	εἷλον	τῶν Φωκέων πρὸς τοῖσι ὄρεσι,
[8, 134]	ἀπεχομένους· οἳ δὲ σύμμαχόν μιν	εἵλοντο	εἶναι. διὰ τοῦτο μὲν οὐκ
[8, 25]	καὶ Θεσπιέας, ὁρῶντες καὶ τοὺς	εἵλωτας.	(οὐ μὲν οὐδ᾽ ἐλάνθανε τοὺς
[8, 26]	τε δεόμενοι καὶ ἐνεργοὶ βουλόμενοι	εἶναι.	ἄγοντες δὲ τούτους ἐς ὄψιν
[8, 124]	Θεμιστοκλέης ἐβώσθη τε καὶ ἐδοξώθη	εἶναι	ἀνὴρ πολλὸν Ἑλλήνων σοφώτατος ἀνὰ
[8, 137]	δὲ τὸν μισθὸν ἔφασαν δίκαιοι	εἶναι	ἀπολαβόντες οὕτω ἐξιέναι. ἐνθαῦτα ὁ
[8, 111]	ἥκοιεν εὖ, (ἐπεὶ Ἀνδρίους γε	εἶναι	γεωπείνας ἐς τὰ μέγιστα ἀνήκοντας,
[8, 65]	φωνὴν εἶναι τὸν μυστικὸν ἴακχον.	(εἶναι	δ᾽ ἀδαήμονα τῶν ἱρῶν τῶν
[8, 134]	οἳ δὲ σύμμαχόν μιν εἵλοντο	εἶναι.	διὰ τοῦτο μὲν οὐκ ἔξεστι
[8, 116]	αὐτὸς ἔφη τῷ Ξέρξῃ ἑκὼν	εἶναι	δουλεύσειν, ἀλλ᾽ οἴχετο ἄνω ἐς
[8, 106]	ἀντ᾽ ἀνδρὸς ἐποίησας τὸ μηδὲν	εἶναι;	ἐδόκεές τε θεοὺς λήσειν οἷα
[8, 19]	κατήκουσι πρήγμασι τάδε ποιητέα σφι	εἶναι	ἔλεγε, τῶν τε προβάτων τῶν
[8, 118]	κηδόμενος· ἐν ὑμῖν γὰρ οἶκε	εἶναι	ἐμοὶ ἡ σωτηρίη” (τὸν μὲν
[8, 113]	ἔτεος πολεμέειν, χειμερίσαι τε ἄμεινον	εἶναι	ἐν Θεσσαλίῃ, καὶ ἔπειτα ἅμα
[8, 68]	οἳ ἐν συμμάχων λόγῳ λέγονται	εἶναι	ἐόντες Αἰγύπτιοί τε καὶ Κύπριοι
[8, 39]	δὲ τοὺς δύο Δελφοὶ λέγουσι	εἶναι	ἐπιχωρίους ἥρωας, Φύλακόν τε καὶ
[8, 129]	ὑπόλοιποι ἦσαν, τὰς διελθόντας χρῆν	εἶναι	ἔσω ἐν τῇ Παλλήνῃ, ἐπῆλθε
[8, 87]	νέα τὴν Ἀρτεμισίης ἢ Ἑλληνίδα	εἶναι	ἢ αὐτομολέειν ἐκ τῶν βαρβάρων
[8, 94]	τοῖσι Κορινθίοισι. τῇδε δὲ συμβάλλονται	εἶναι	θεῖον τὸ πρῆγμα. ὡς γὰρ
[8, 73]	Κυνούριοι αὐτόχθονες ἐόντες δοκέουσι μοῦνοι	εἶναι	Ἴωνες, ἐκδεδωρίευνται δὲ ὑπό τε
[8, 136]	λεών τε πολλὸν ἄρα ἀκούων	εἶναι	καὶ ἄλκιμον, τά τε κατὰ
[8, 107]	ἠπείρου ταύτης, ἔδοξάν τε νέας	εἶναι	καὶ ἔφευγον ἐπὶ πολλόν· χρόνῳ
[8, 111]	ἑωυτῶν ἀδυναμίης τὴν Ἀθηναίων δύναμιν	εἶναι	κρέσσω. ~οὗτοι μὲν δὴ ταῦτα
[8, 136]	ἦν, πεζῇ τε ἐδόκεε πολλῷ	εἶναι	κρέσσων, οὕτω τε ἐλογίζετο κατύπερθέ
[8, 97]	ἐβούλευε. θέλων δὲ μὴ ἐπίδηλος	εἶναι	μήτε τοῖσι Ἕλλησι μήτε τοῖσι
[8, 138]	πέλας τῶν κήπων τῶν λεγομένων	εἶναι	Μίδεω τοῦ Γορδίεω, ἐν τοῖσι
[8, 49]	τὸν βουλόμενον, ὅκου δοκέοι ἐπιτηδεότατον	εἶναι	ναυμαχίην ποιέεσθαι τῶν αὐτοὶ χωρέων
[8, 55]	ταύτῃ Ἐρεχθέος τοῦ γηγενέος λεγομένου	εἶναι	νηός, ἐν τῷ ἐλαίη τε
[8, 29]	ἤδη τι μᾶλλον γνωσιμαχέετε μὴ	εἶναι	ὅμοιοι ἡμῖν. (πρόσθε τε γὰρ
[8, 25]	πάντες δὲ ἠπιστέατο τοὺς κειμένους	εἶναι	πάντας Λακεδαιμονίους καὶ Θεσπιέας, ὁρῶντες
[8, 108]	πεζὸν ἤλπιζον καὶ τὰς νέας	εἶναι	περὶ Φάληρον, ἐδόκεόν τε ναυμαχήσειν
[8, 88]	ἐπισταμένους· τὴν δὲ διαφθαρεῖσαν ἠπιστέατο	εἶναι	πολεμίην. (τά τε γὰρ ἄλλα,
[8, 30]	βουλοίατο· ἀλλ᾽ οὐκ ἔσεσθαι ἑκόντες	εἶναι	προδόται τῆς Ἑλλάδος. ~ἐπειδὴ δὲ
[8, 128]	Σκιωναίων πόλιος εἵνεκα, μὴ νομιζοίατο	εἶναι	Σκιωναῖοι ἐς τὸν μετέπειτα χρόνον
[8, 100]	ἐποίησαν νῦν τε καὶ πρότερον	εἶναι	σοὺς δούλους. μάλιστα μέν νυν
[8, 110]	ἐπειδὴ γὰρ καὶ πρότερον δεδογμένος	εἶναι	σοφὸς ἐφάνη ἐὼν ἀληθέως σοφός
[8, 78]	αὐτοὺς τεταγμένους, ἐδόκεον κατὰ χώρην	εἶναι.	~συνεστηκότων δὲ τῶν στρατηγῶν, ἐξ
[8, 10]	ἀπονοστήσει· οὕτω ἀσθενέα σφι ἐφαίνετο	εἶναι	τὰ τῶν Ἑλλήνων πρήγματα. (ὅσοισι
[8, 27]	ἰδοῦσαι ἐφοβήθησαν, δόξασαι ἄλλο τι	εἶναι	τέρας, καὶ μετὰ τὰς φυλακὰς
[8, 84]	Αἰακίδας ἀποδημήσασαν ἐς Αἴγιναν, ταύτην	εἶναι	τὴν ἄρξασαν. λέγεται δὲ καὶ
[8, 132]	στρατιῆς τε πάντα πλέα ἐδόκεε	εἶναι,	τὴν δὲ Σάμον ἐπιστέατο δόξῃ
[8, 19]	ὅσα τις ἐθέλοι· κρέσσον γὰρ	εἶναι	τὴν στρατιὴν ἔχειν ἢ τοὺς
[8, 51]	ἀνάλωτον ἔσεσθαι· αὐτὸ δὴ τοῦτο	εἶναι	τὸ κρησφύγετον κατὰ τὸ μαντήιον
[8, 65]	καί οἱ φαίνεσθαι τὴν φωνὴν	εἶναι	τὸν μυστικὸν ἴακχον. (εἶναι δ᾽
[8, 69]	καὶ νομίζων ἔτι πρότερον σπουδαίην	εἶναι	τότε πολλῷ μᾶλλον αἴνεε. ὅμως
[8, 113]	προπέμψαι βασιλέα, ἅμα δὲ ἀνωρίη	εἶναι	τοῦ ἔτεος πολεμέειν, χειμερίσαι τε
[8, 36]	ἔα κινέειν, φὰς αὐτὸς ἱκανὸς	εἶναι	τῶν ἑωυτοῦ προκατῆσθαι. (Δελφοὶ δὲ
[8, 108]	Εὐρώπῃ τὸν Πέρσην· ἐατέον ὦν	εἶναι	φεύγειν, ἐς ὃ ἔλθοι φεύγων
[8, 111]	οὕτω τέ σφι κάρτα δοτέα	εἶναι	χρήματα, ὑπεκρίναντο πρὸς ταῦτα λέγοντες
[8, 77]	ἱερὸν ἀκτήν νηυσὶ γεφυρώσωσι καὶ	εἰναλίην	Κυνόσουραν ἐλπίδι μαινομένῃ, λιπαρὰς πέρσαντες
[8, 76]	πορθμὸν τῇσι νηυσί. (τῶνδε δὲ	εἵνεκα	ἀνῆγον τὰς νέας, ἵνα δὴ
[8, 92]	τὸν οἱ Πέρσαι κατακοπέντα ἀρετῆς	εἵνεκα	εἶχον ἐν τῇ νηὶ ἐκπαγλεόμενοι·
[8, 142]	καὶ διὰ πάντων ἥκιστα πολλῶν	εἵνεκα.	ἠγείρατε γὰρ τόνδε τὸν πόλεμον
[8, 85]	Ἱστιαίου, Σαμίων ἀμφοτέρων. (τοῦδε δὲ	εἵνεκα	μέμνημαι τούτων μούνων, ὅτι Θεομήστωρ
[8, 6]	οὔ κώ σφι ἐδόκεε τῶνδε	εἵνεκα,	μή κως ἰδόντες οἱ Ἕλληνες
[8, 128]	Τιμόξεινον προδοσίῃ τῆς Σκιωναίων πόλιος	εἵνεκα,	μὴ νομιζοίατο εἶναι Σκιωναῖοι ἐς
[8, 35]	ἀποσχισθέντες τῆς ἄλλης στρατιῆς τῶνδε	εἵνεκα,	ὅκως συλήσαντες τὸ ἱρὸν τὸ
[8, 68]	μὲν τὰς Ἀθήνας, τῶν περ	εἵνεκα	ὁρμήθης στρατεύεσθαι, ἔχεις δὲ τὴν
[8, 41]	ὑπηρετέειν καὶ δὴ καὶ τοῦδε	εἵνεκα	οὐκ ἥκιστα. λέγουσι Ἀθηναῖοι ὄφιν
[8, 100]	μεγάλην ποιεῦ τοῦδε τοῦ γεγονότος	εἵνεκα	πρήγματος. οὐ γὰρ ξύλων ἀγὼν
[8, 40]	κατίσχει τὰς νέας. τῶνδε δὲ	εἵνεκα	προσεδεήθησαν αὐτῶν σχεῖν πρὸς Σαλαμῖνα
[8, 59]	Εὐρυβιάδην προθεῖναι τὸν λόγον τῶν	εἵνεκα	συνήγαγε τοὺς στρατηγούς, πολλὸς ἦν
[8, 105]	τιμιώτεροι εἰσὶ οἱ εὐνοῦχοι πίστιος	εἵνεκα	τῆς πάσης τῶν ἐνορχίων. ἄλλους
[8, 102]	σὸν ἀπολέσαντες· σὺ δέ, τῶν	εἵνεκα	τὸν στόλον ἐποιήσαο, πυρώσας τὰς
[8, 112]	(καίτοι Καρυστίοισί γε οὐδὲν τούτου	εἵνεκα	τοῦ κακοῦ ὑπερβολὴ ἐγένετο· Πάριοι
[8, 55]	ἐποίησαν τὰ ἐντεταλμένα. ~τοῦ δὲ	εἵνεκεν	τούτων ἐπεμνήσθην, φράσω. ἔστι ἐν
[8, 76]	καλεομένην ἀπεβίβαζον τῶν Περσέων τῶνδε	εἵνεκεν,	ὡς ἐπεὰν γίνηται ναυμαχίη, ἐνθαῦτα
[8, 118]	ἐστί σφι σωτηρίη, (καὶ τὸν	εἶπαι	δέσποτα, οὐκ ἔστι οὐδεμία, εἰ
[8, 26]	ἐλαίης τὸν διδόμενον στέφανον. ἐνθαῦτα	εἴπας	γνώμην γενναιοτάτην Τιγράνης ὁ Ἀρταβάνου
[8, 81]	ἀλεξησομένους. καὶ ὃ μὲν ταῦτα	εἴπας	μετεστήκεε, τῶν δὲ αὖτις ἐγίνετο
[8, 137]	παῖς, ἐτύγχανε γὰρ ἔχων μάχαιραν,	εἴπας	τάδε δεκόμεθα ὦ βασιλεῦ τὰ
[8, 102]	ἐστὶ συμβουλευομένῳ τυχεῖν τὰ ἄριστα	εἴπασαν,	ἐπὶ μέντοι τοῖσι κατήκουσι πρήγμασι
[8, 137]	τὸν οἶκον ἐσέχων ὁ ἥλιος,	εἶπε	θεοβλαβὴς γενόμενος μισθὸν δὲ ὑμῖν
[8, 5]	οὐ παραμενέειν, πρὸς δὴ τοῦτον	εἶπε	ὁ Θεμιστοκλέης ἐπομόσας (οὐ σύ
[8, 57]	καὶ πρὸ τῆς Πελοποννήσου ναυμαχέειν,	εἶπε	(οὔτ᾽ ἄρα, ἤν ἀπαείρωσι τὰς
[8, 125]	ἐπαύετο λέγων ταῦτα ὁ Τιμόδημος,	εἶπε	οὕτω ἔχει τοι· οὔτ᾽ ἂν
[8, 137]	δὲ αἰεὶ τὠυτὸ τοῦτο ἐγίνετο,	εἶπε	πρὸς τὸν ἄνδρα τὸν ἑωυτῆς·
[8, 26]	οὐ χρήματα, οὔτε ἠνέσχετο σιγῶν	εἶπέ	τε ἐς πάντας τάδε. παπαῖ
[8, 114]	παρεστεὼς Μαρδόνιος, δεικνὺς ἐς τοῦτον	εἶπε	τοιγὰρ σφι Μαρδόνιος ὅδε δίκας
[8, 59]	Κορίνθιος στρατηγὸς Ἀδείμαντος ὁ Ὠκύτου	εἶπε	ὦ Θεμιστόκλεες, ἐν τοῖσι ἀγῶσι
[8, 118]	καὶ Ξέρξην λέγεται ἀκούσαντα ταῦτα	εἰπεῖν	ἄνδρες Πέρσαι, νῦν τις διαδεξάτω
[8, 8]	ἐς τοὺς Ἓλληνας, οὐκ ἔχω	εἰπεῖν	ἀτρεκέως, θωμάζω δὲ εἰ τὰ
[8, 87]	τοὺς ἄλλους οὐκ ἔχω μετεξετέρους	εἰπεῖν	ἀτρεκέως ὡς ἕκαστοι τῶν βαρβάρων
[8, 65]	φθεγγόμενον εἴη τοῦτο. αὐτὸς δὲ	εἰπεῖν	Δημάρητε, οὐκ ἔστι ὅκως οὐ
[8, 65]	τῇ ὁρτῇ ἰακχάζουσι” πρὸς ταῦτα	εἰπεῖν	Δημάρητον σίγα τε καὶ μηδενὶ
[8, 112]	ἄλλοι ἔδοσαν νησιωτέων, οὐκ ἔχω	εἰπεῖν,	δοκέω δὲ τινὰς καὶ ἄλλους
[8, 73]	κατέατο· εἰ δὲ ἐλευθέρως ἔξεστι	εἰπεῖν,	ἐκ τοῦ κατήμενοι ἐμήδιζον. ~οἳ
[8, 88]	ἄνδρες” ταῦτα μὲν Ξέρξην φασὶ	εἰπεῖν.	~ἐν δὲ τῷ πόνῳ τούτῳ
[8, 88]	ἀποσωθέντα κατήγορον γενέσθαι. Ξέρξην δὲ	εἰπεῖν	λέγεται πρὸς τὰ φραζόμενα οἱ
[8, 68]	ποιέεσθαι, Ἀρτεμισίη δὲ τάδε ἔφη.	(εἰπεῖν	μοι πρὸς βασιλέα, Μαρδόνιε, ὡς
[8, 115]	τῆς στρατιῆς οὐδὲν μέρος ὡς	εἰπεῖν.	(ὅκου δὲ πορευόμενοι γινοίατο καὶ
[8, 128]	τρόπον ἀρχήν, ἔγωγε οὐκ ἔχω	εἰπεῖν	(οὐ γὰρ ὦν λέγεται) τέλος
[8, 87]	ἐόντων, οὐ μέντοι ἔχω γε	εἰπεῖν	οὔτε εἰ ἐκ προνοίης αὐτὰ
[8, 140]	ταῦτα ὦ Ἀθηναῖοι ἐνετείλατό μοι	εἰπεῖν	πρὸς ὑμέας· ἐγὼ δὲ περὶ
[8, 88]	νέα ἐμβαλοῦσαν, καὶ δή τινα	εἰπεῖν	τῶν παρεόντων δέσποτα, ὁρᾷς Ἀρτεμισίην
[8, 66]	Πέρσης, τοσούτῳ πλέω ἔθνεά οἱ	εἵπετο.	~ἐπεὶ ὦν ἀπίκατο ἐς τὰς
[8, 65]	μηδενὶ ἄλλῳ τὸν λόγον τοῦτον	εἴπῃς·	(ἢν γάρ τοι ἐς βασιλέα
[8, 26]	περὶ ὅτευ ἀγωνίζονται· οἳ δ᾽	εἶπον	τῆς ἐλαίης τὸν διδόμενον στέφανον.
[8, 119]	εἰ γὰρ δὴ ταῦτα οὕτω	εἰρέθη	ἐκ τοῦ κυβερνήτεω πρὸς Ξέρξην,
[8, 118]	ἐς δεῖμα πεσόντα τὸν βασιλέα	εἰρέσθαι	βώσαντα τὸν κυβερνήτην εἴ τις
[8, 65]	ἐν Ἐλευσῖνι γινομένων τὸν Δημάρητον,	εἰρέσθαί	τε αὐτὸν ὅ τι τὸ
[8, 57]	Θεμιστοκλέα ἀπικόμενον ἐπὶ τὴν νέα	εἴρετο	Μνησίφιλος ἀνὴρ Ἀθηναῖος ὅ τι
[8, 49]	συνῆλθον οἱ στρατηγοὶ ἀπὸ τῶν	εἰρημενέων	πολίων, ἐβουλεύοντο, προθέντος Εὐρυβιάδεω γνώμην
[8, 96]	τὸν περὶ τῆς ναυμαχίης ταύτης	εἰρημένοι	Βάκιδι καὶ Μουσαίῳ, καὶ δὴ
[8, 96]	ναυήγια τὰ ταύτῃ ἐξενειχθέντα τὸ	εἰρημένον	πολλοῖσι ἔτεσι πρότερον τούτων ἐν
[8, 3]	τοσούτῳ κάκιον ἐστὶ ὅσῳ πόλεμος	εἰρήνης.	(ἐπιστάμενοι ὦν αὐτὸ τοῦτο οὐκ
[8, 88]	(τά τε γὰρ ἄλλα, ὡς	εἴρηται,	αὐτῇ συνήνεικε ἐς εὐτυχίην γενόμενα,
[8, 2]	οὗτοι οἱ στρατευόμενοι ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον,	εἴρηται	δέ μοι καὶ ὡς τὸ
[8, 93]	αὕτη μὲν δή, ὡς πρότερον	εἴρηται,	διέφυγε· ἦσαν δὲ καὶ οἱ
[8, 119]	μέν, ὡς καὶ πρότερόν μοι	εἴρηται,	ὁδῷ χρεώμενος ἅμα τῷ ἄλλῳ
[8, 26]	ἀρετῆς” τούτῳ μὲν δὴ ταῦτα	εἴρητο.	~ἐν δὲ τῷ διὰ μέσου
[8, 67]	ἐπεξῆς ἵζοντο, πέμψας Ξέρξης Μαρδόνιον	εἰρώτα	ἀποπειρώμενος ἑκάστου εἰ ναυμαχίην ποιέοιτο.
[8, 68]	ναυμαχίην ποιέοιτο. ~ἐπεὶ δὲ περιιὼν	εἰρώτα	ὁ Μαρδόνιος ἀρξάμενος ἀπὸ τοῦ
[8, 26]	τις πρὸ πάντων ἦν ὁ	εἰρωτῶν	αὐτοὺς ταῦτα. (οἳ δέ σφι
[8, 20]	χρησμός. φράζεο, βαρβαρόφωνος ὅταν ζυγὸν	εἰς	ἅλα βάλλῃ βύβλινον, Εὐβοίης ἀπέχειν
[8, 65]	ῥύσασθαι οὔτ᾽ ἄλλος ἀνθρώπων οὐδὲ	εἶς.	ἀλλ᾽ ἔχ᾽ ἥσυχος, περὶ δὲ
[8, 26]	περὶ τῶν Ἑλλήνων τί ποιέοιεν·	εἷς	δέ τις πρὸ πάντων ἦν
[8, 144]	ἐτυγχάνετε ἐπιστάμενοι, ἔστ᾽ ἂν καὶ	εἷς	περιῇ Ἀθηναίων, μηδαμὰ ὁμολογήσοντας ἡμέας
[8, 77]	οὐκ ἔχω ἀντιλέγειν ὡς οὐκ	εἰσὶ	ἀληθέες, οὐ βουλόμενος ἐναργέως λέγοντας
[8, 101]	πεζὸς στρατὸς οὐδενὸς μεταίτιοι πάθεος	εἰσί,	ἀλλὰ βουλομένοισί σφι γένοιτ᾽ ἂν
[8, 47]	πυθιονίκης Φάυλλος· Κροτωνιῆται δὲ γένος	εἰσὶ	Ἀχαιοί. ~οἱ μέν νυν ἄλλοι
[8, 43]	ὕστατα ὁρμηθέντες. οἱ δὲ Ἑρμιονέες	εἰσὶ	Δρύοπες, ὑπὸ Ἡρακλέος τε καὶ
[8, 46]	ἐν Σαλαμῖνι ἐναυμάχησαν. Αἰγινῆται δὲ	εἰσὶ	Δωριέες ἀπὸ Ἐπιδαύρου· (τῇ δὲ
[8, 49]	ποιέεσθαι τῶν αὐτοὶ χωρέων ἐγκρατέες	εἰσί·	ἡ γὰρ Ἀττικὴ ἀπεῖτο ἤδη,
[8, 46]	καὶ τότε τριηραρχέοντος. Νάξιοι δὲ	εἰσὶ	Ἴωνες ἀπὸ Ἀθηνέων γεγονότες. (Στυρέες
[8, 68]	τῶν σῶν ἀνδρῶν κρέσσονες τοσοῦτο	εἰσὶ	κατὰ θάλασσαν ὅσον ἄνδρες γυναικῶν.
[8, 46]	τὰς ἑπτά· οὗτοι δὲ Ἴωνες	εἰσί.	μετὰ δὲ Κήιοι τὰς αὐτὰς
[8, 105]	(παρὰ γὰρ τοῖσι βαρβάροισι τιμιώτεροι	εἰσὶ	οἱ εὐνοῦχοι πίστιος εἵνεκα τῆς
[8, 68]	ἀρίστῳ ἀνδρῶν πάντων κακοὶ δοῦλοι	εἰσί,	οἳ ἐν συμμάχων λόγῳ λέγονται
[8, 47]	Ἀχέροντος ποταμοῦ ἐστρατεύοντο· Θεσπρωτοὶ γὰρ	εἰσὶ	ὁμουρέοντες Ἀμπρακιώτῃσι καὶ Λευκαδίοισι, οἳ
[8, 68]	γὰρ οἷοί τε πολλὸν χρόνον	εἰσί	τοι ἀντέχειν οἱ Ἕλληνες, ἀλλὰ
[8, 100]	ἐπειδὴ οὐ Πέρσαι τοι αἴτιοι	ἐισί,	ἐμοὶ πείθεο· εἴ τοι δέδοκται
[8, 54]	ἱρὰ ἀναβάντας ἐς τὴν ἀκρόπολιν,	εἴτε	δὴ ὦν ὄψιν τινὰ ἰδὼν
[8, 36]	εἴτε σφέα κατὰ γῆς κατορύξωσι	εἴτε	ἐκκομίσωσι ἐς ἄλλην χώρην. ὁ
[8, 54]	τινὰ ἰδὼν ἐνυπνίου ἐνετέλλετο ταῦτα,	εἴτε	καὶ ἐνθύμιόν οἱ ἐγένετο ἐμπρήσαντι
[8, 36]	ἐμαντεύοντο περὶ τῶν ἱρῶν χρημάτων,	εἴτε	σφέα κατὰ γῆς κατορύξωσι εἴτε
[8, 8]	ὁ Σκυλλίης ἐν νόῳ μὲν	εἶχε	ἄρα καὶ πρότερον αὐτομολήσειν ἐς
[8, 70]	τὴν ὑστεραίην. (τοὺς δὲ Ἕλληνας	εἶχε	δέος τε καὶ ἀρρωδίη, οὐκ
[8, 107]	ἐς τὸν Ἑλλήσποντον ὡς τάχεος	εἶχε	ἕκαστος, διαφυλαξούσας τὰς σχεδίας πορευθῆναι
[8, 21]	γένος Ἀντικυρεύς, τῷ προσετέτακτο, καὶ	εἶχε	πλοῖον κατῆρες ἕτοιμον, εἰ παλήσειε
[8, 86]	~περὶ μέν νυν τούτους οὕτω	εἶχε·	τὸ δὲ πλῆθος τῶν νεῶν
[8, 60]	κατηγορέειν· ὁ δὲ ἄλλου λόγου	εἴχετο,	λέγων τάδε. (ἐν σοὶ νῦν
[8, 127]	ἀπὸ βασιλέος, καὶ ταύτην ἐπολιόρκεε·	εἶχον	δὲ αὐτὴν Βοττιαῖοι ἐκ τοῦ
[8, 92]	οἱ Πέρσαι κατακοπέντα ἀρετῆς εἵνεκα	εἶχον	ἐν τῇ νηὶ ἐκπαγλεόμενοι· τὸν
[8, 23]	ὑπ᾽ ἀπιστίης τὸν μὲν ἀγγέλλοντα	εἶχον	ἐν φυλακῇ, νέας δὲ ταχέας
[8, 15]	Ξέρξεω ἐπέπλεον, οἱ Ἕλληνες ἀτρέμας	εἶχον	πρὸς τῷ Ἀρτεμισίῳ. οἱ δὲ
[8, 14]	ἀσμένοισι ἡμέρη ἐπέλαμψε, ἀτρέμας τε	εἶχον	τὰς νέας καί σφι ἀπεχρᾶτο
[8, 85]	Ἀθηναίους ἐτετάχατο Φοίνικες (οὗτοι γὰρ	εἶχον	τὸ πρὸς Ἐλευσῖνός τε καὶ
[8, 85]	δὲ Λακεδαιμονίους Ἴωνες· οὗτοι δ᾽	εἶχον	τὸ πρὸς τὴν ἠῶ τε
[8, 11]	συνήγαγον, δεύτερα δὲ σημήναντος ἔργου	εἴχοντο	ἐν ὀλίγῳ περ ἀπολαμφθέντες καὶ
[8, 108]	τὸν ἀγῶνα ἐκέλευε. ταύτης δὲ	εἴχοντο	τῆς γνώμης καὶ Πελοποννησίων τῶν
[8, 136]	οὔνομα τοῦ μητροπάτορος, τῷ δὴ	ἐκ	βασιλέος τῆς Φρυγίης ἐδόθη Ἀλάβανδα
[8, 137]	τοὺς θῆτας προηγόρευέ σφι ἀπαλλάσσεσθαι	ἐκ	γῆς τῆς ἑωυτοῦ. (οἳ δὲ
[8, 137]	τε καὶ Ἀέροπος καὶ Περδίκκης,	ἐκ	δὲ Ἰλλυριῶν ὑπερβαλόντες ἐς τὴν
[8, 12]	κατὰ Πήλιον, ὑπέλαβε ναυμαχίη καρτερή,	ἐκ	δὲ τῆς ναυμαχίης ὄμβρος τε
[8, 37]	αὐτοὺς καὶ κατέβαλον συχνούς σφεων,	ἐκ	δὲ τοῦ ἱροῦ τῆς Προναίης
[8, 65]	(τὸν μὲν δὴ ταῦτα παραινέειν,	ἐκ	δὲ τοῦ κονιορτοῦ καὶ τῆς
[8, 113]	(ταῦτα μὲν ἔθνεα ὅλα εἵλετο,	ἐκ	δὲ τῶν ἄλλων συμμάχων ἐξελέγετο
[8, 126]	Πέρσῃσι λόγιμος καὶ πρόσθε ἐών,	ἐκ	δὲ τῶν Πλαταιικῶν καὶ μᾶλλον
[8, 114]	ἦν περὶ Θεσσαλίην, χρηστήριον ἐληλύθεε	ἐκ	Δελφῶν Λακεδαιμονίοισι, Ξέρξην αἰτέειν δίκας
[8, 101]	ἀπολεξάμενον” ~ταῦτα ἀκούσας Ξέρξης ὡς	ἐκ	κακῶν ἐχάρη τε καὶ ἥσθη,
[8, 6]	ἐπιχειρέειν, εἴ κως ἕλοιεν αὐτάς.	(ἐκ	μὲν δὴ τῆς ἀντίης προσπλέειν
[8, 31]	ἡγεμόνες τῷ βαρβάρῳ τῆς ὁδοῦ.	ἐκ	μὲν δὴ τῆς Τρηχινίης ἐς
[8, 43]	παρείχοντο Ἀθηναῖοι. ~ἐστρατεύοντο δὲ οἵδε·	ἐκ	μὲν Πελοποννήσου Λακεδαιμόνιοι ἑκκαίδεκα νέας
[8, 73]	ἓν δὲ ἔθνος τὸ Ἀχαιϊκὸν	ἐκ	μὲν Πελοποννήσου οὐκ ἐξεχώρησε, ἐκ
[8, 37]	τῆς Προναίης Ἀθηναίης, ἐν τούτῳ	ἐκ	μὲν τοῦ οὐρανοῦ κεραυνοὶ αὐτοῖσι
[8, 73]	ἐκ μὲν Πελοποννήσου οὐκ ἐξεχώρησε,	ἐκ	μέντοι τῆς ἑωυτῶν, οἰκέει δὲ
[8, 62]	ἥ περ ἡμετέρη τε ἐστὶ	ἐκ	παλαιοῦ ἔτι, καὶ τὰ λόγια
[8, 97]	ταῦτα πρήσσοντα εὖ ἠπιστέατο ὡς	ἐκ	παντὸς νόου παρεσκεύασται μένων πολεμήσειν·
[8, 123]	πρῶτον καὶ τὸν δεύτερον κρίνοντες	ἐκ	πάντων, ἐνθαῦτα πᾶς τις αὐτῶν
[8, 83]	ποιησάμενοι, προηγόρευε εὖ ἔχοντα μὲν	ἐκ	πάντων Θεμιστοκλέης, τὰ δὲ ἔπεα
[8, 141]	ἅμα τοῖσι ἄλλοισι Δωριεῦσι ἐκπίπτειν	ἐκ	Πελοποννήσου ὑπὸ Μήδων τε καὶ
[8, 87]	ἔχω γε εἰπεῖν οὔτε εἰ	ἐκ	προνοίης αὐτὰ ἐποίησε, οὔτε εἰ
[8, 64]	πᾶσι τοῖσι θεοῖσι, αὐτόθεν μὲν	ἐκ	Σαλαμῖνος Αἴαντά τε καὶ Τελαμῶνα
[8, 130]	ὅτι σφέας οὐκ ἐπεδίωξαν φεύγοντας	ἐκ	Σαλαμῖνος ἀλλ᾽ ἄσμενοι ἀπαλλάσσοντο. κατὰ
[8, 126]	ναυτικὸς τοῖσι Πέρσῃσι οἰχώκεε φεύγων	ἐκ	Σαλαμῖνος, ἐκ τοῦ φανεροῦ ἀπέστασαν
[8, 130]	ὡς προσέμιξε τῇ Ἀσίῃ φεύγων	ἐκ	Σαλαμῖνος καὶ βασιλέα τε καὶ
[8, 27]	δὲ δεκάτη ἐγένετο τῶν χρημάτων	ἐκ	ταύτης τῆς μάχης οἱ μεγάλοι
[8, 40]	παῖδάς τε καὶ γυναῖκας ὑπεξαγάγωνται	ἐκ	τῆς Ἀττικῆς, πρὸς δὲ καὶ
[8, 115]	οἳ δὲ τὴν ποίην τὴν	ἐκ	τῆς γῆς ἀναφυομένην καὶ τῶν
[8, 32]	οὐκ ἐδόκεε Θεσσαλοῖσι. ~ὡς δὲ	ἐκ	τῆς Δωρίδος ἐς τὴν Φωκίδα
[8, 44]	νυν Πελοποννησίων ἐστρατεύοντο, οἱ δὲ	ἐκ	τῆς ἔξω ἠπείρου, Ἀθηναῖοι μὲν
[8, 100]	τῶν νεῶν πειρήσεται ἀντιωθῆναι οὔτ᾽	ἐκ	τῆς ἠπείρου τῆσδε· οἵ τε
[8, 117]	ἔλαβον, οἱ δὲ Πέρσαι ὡς	ἐκ	τῆς Θρηίκης πορευόμενοι ἀπίκοντο ἐπὶ
[8, 88]	εὐτυχίην γενόμενα, καὶ τὸ τῶν	ἐκ	τῆς Καλυνδικῆς νεὸς μηδένα ἀποσωθέντα
[8, 125]	ἴδμεν Σπαρτιῆται προέπεμψαν. ~ὡς δὲ	ἐκ	τῆς Λακεδαίμονος ἀπίκετο ἐς τὰς
[8, 18]	οἱ δὲ Ἕλληνες ὡς διακριθέντες	ἐκ	τῆς ναυμαχίης ἀπηλλάχθησαν, τῶν μὲν
[8, 100]	ὁρῶν μὲν Ξέρξην συμφορὴν μεγάλην	ἐκ	τῆς ναυμαχίης ποιεύμενον, ὑποπτεύων δὲ
[8, 43]	ὑπὸ Ἡρακλέος τε καὶ Μηλιέων	ἐκ	τῆς νῦν Δωρίδος καλεομένης χώρης
[8, 136]	θυγατέρα, Βουβάρης ἀνὴρ Πέρσης ἔσχε,	ἐκ	τῆς οἱ ἐγεγόνεε Ἀμύντης ὁ
[8, 132]	οἱ λοιποὶ ἓξ ἐόντες ὑπεξέσχον	ἐκ	τῆς Χίου καὶ ἐς Σπάρτην
[8, 127]	ἐπολιόρκεε· εἶχον δὲ αὐτὴν Βοττιαῖοι	ἐκ	τοῦ Θερμαίου κόλπου ἐξαναστάντες ὑπὸ
[8, 73]	εἰ δὲ ἐλευθέρως ἔξεστι εἰπεῖν,	ἐκ	τοῦ κατήμενοι ἐμήδιζον. ~οἳ μὲν
[8, 119]	γὰρ δὴ ταῦτα οὕτω εἰρέθη	ἐκ	τοῦ κυβερνήτεω πρὸς Ξέρξην, ἐν
[8, 37]	τοῦ νηοῦ ὅπλα προκείμενα ἔσωθεν	ἐκ	τοῦ μεγάρου ἐξενηνειγμένα ἱρά, τῶν
[8, 22]	ὑμεῖς δὲ ἔτι καὶ νῦν	ἐκ	τοῦ μέσου ἡμῖν ἕζεσθε καὶ
[8, 73]	λοιπαὶ πόλιες, πάρεξ τῶν κατέλεξα,	ἐκ	τοῦ μέσου κατέατο· εἰ δὲ
[8, 60]	πρὸς πολλάς, ἢν τὰ οἰκότα	ἐκ	τοῦ πολέμου ἐκβαίνῃ, πολλὸν κρατήσομεν·
[8, 55]	ἐς τὸ ἱρόν, ὥρων βλαστὸν	ἐκ	τοῦ στελέχεος ὅσον τε πηχυαῖον
[8, 75]	ὑπὸ τῶν Πελοποννησίων, λαθὼν ἐξέρχεται	ἐκ	τοῦ συνεδρίου, ἐξελθὼν δὲ πέμπει
[8, 56]	τε ἐγίνετο καὶ οἳ διαλυθέντες	ἐκ	τοῦ συνεδρίου ἐσέβαινον ἐς τὰς
[8, 107]	βασιλέος τὰς νέας οἱ στρατηγοὶ	ἐκ	τοῦ Φαλήρου ἀπῆγον ὀπίσω ἐς
[8, 126]	Πέρσῃσι οἰχώκεε φεύγων ἐκ Σαλαμῖνος,	ἐκ	τοῦ φανεροῦ ἀπέστασαν ἀπὸ τῶν
[8, 105]	Πανιώνιος ἐξέταμε πολλούς, ἅτε ποιεύμενος	ἐκ	τούτου τὴν ζόην, καὶ δὴ
[8, 105]	δέ σφι δὶς ἤδη ἐγένετο.	~ἐκ	τούτων δὴ τῶν Πηδασέων ὁ
[8, 66]	Ξέρξεω ναυτικὸν στρατὸν ταχθέντες, ἐπειδὴ	ἐκ	Τρηχῖνος θεησάμενοι τὸ τρῶμα τὸ
[8, 21]	ταῦτα ἔπρησσον, παρῆν δὲ ὁ	ἐκ	Τρηχῖνος κατάσκοπος. ἦν μὲν γὰρ
[8, 42]	ὁ τῶν Ἑλλήνων ναυτικὸς στρατὸς	ἐκ	Τροίζηνος· ἐς γὰρ Πώγωνα τὸν
[8, 5]	οἱ μεταλαβόντες τούτων τῶν χρημάτων	ἐκ	τῶν Ἀθηνέων ἐλθεῖν ἐπὶ τῷ
[8, 100]	ὑποπτεύων δὲ αὐτὸν δρησμὸν βουλεύειν	ἐκ	τῶν Ἀθηνέων, φροντίσας πρὸς ἑωυτὸν
[8, 53]	δυνάμενον σφέας ἑλεῖν. ~χρόνῳ δ᾽	ἐκ	τῶν ἀπόρων ἐφάνη δή τις
[8, 87]	ἢ Ἑλληνίδα εἶναι ἢ αὐτομολέειν	ἐκ	τῶν βαρβάρων καὶ αὐτοῖσι ἀμύνειν,
[8, 121]	τὰ ἀκροθίνια ἀπέπεμψαν ἐς Δελφούς,	ἐκ	τῶν ἐγένετο ἀνδριὰς ἔχων ἐν
[8, 71]	Λεωνίδην ἐν Θερμοπύλῃσι τετελευτηκέναι, συνδραμόντες	ἐκ	τῶν πολίων ἐς τὸν Ἰσθμὸν
[8, 105]	πάντα ἐδυστύχεε ὁ Ἑρμότιμος, ἀπικνέεται	ἐκ	τῶν Σαρδίων παρὰ βασιλέα μετ᾽
[8, 100]	τὴν στρατιήν, ἄλλην ἔχω καὶ	ἐκ	τῶνδε βουλήν. (σὺ Πέρσας, βασιλεῦ,
[8, 130]	βασιλέα τε καὶ τὴν στρατιὴν	ἐκ	Χερσονήσου διεπόρθμευσε ἐς Ἄβυδον, ἐχειμέριζε
[8, 12]	γὰρ ἢ καὶ ἀναπνεῦσαι σφέας	ἔκ	τε τῆς ναυηγίης καὶ τοῦ
[8, 58]	προστιθείς, ἐς ὃ ἀνέγνωσε χρηίζων	ἔκ	τε τῆς νεὸς ἐκβῆναι συλλέξαι
[8, 67]	(Πάριοι δὲ ὑπολειφθέντες ἐν Κύθνῳ	ἐκαραδόκεον	τὸν πόλεμον κῇ ἀποβήσεται) οἱ
[8, 144]	(ὡς γὰρ ἡμεῖς εἰκάζομεν, οὐκ	ἑκὰς	χρόνου παρέσται ὁ βάρβαρος ἐσβαλὼν
[8, 60]	παρέσονται οἱ βάρβαροι οὔτε προβήσονται	ἑκαστέρω	τῆς Ἀττικῆς, ἀπίασί τε οὐδενὶ
[8, 98]	ἄνδρες διεστᾶσι κατὰ ἡμερησίην ὁδὸν	ἑκάστην	ἵππος τε καὶ ἀνὴρ τεταγμένος·
[8, 21]	τὴν ἀποχώρησιν, ἐκομίζοντο δὲ ὡς	ἕκαστοι	ἐτάχθησαν, Κορίνθιοι πρῶτοι, ὕστατοι δὲ
[8, 57]	πατρίδος ναυμαχήσεις· κατὰ γὰρ πόλις	ἕκαστοι	τρέψονται, καὶ οὔτε σφέας Εὐρυβιάδης
[8, 87]	ἔχω μετεξετέρους εἰπεῖν ἀτρεκέως ὡς	ἕκαστοι	τῶν βαρβάρων ἢ τῶν Ἑλλήνων
[8, 2]	μοι καὶ ὡς τὸ πλῆθος	ἕκαστοι	τῶν νεῶν παρείχοντο. ἀριθμὸς δὲ
[8, 68]	σφέας διασκεδᾷς, κατὰ πόλις δὲ	ἕκαστοι	φεύξονται. οὔτε γὰρ σῖτος πάρα
[8, 138]	τοῖσι φύεται αὐτόματα ῥόδα, ἓν	ἕκαστον	ἔχον ἑξήκοντα φύλλα, ὀδμῇ τε
[8, 107]	τὸν Ἑλλήσποντον ὡς τάχεος εἶχε	ἕκαστος,	διαφυλαξούσας τὰς σχεδίας πορευθῆναι βασιλέι.
[8, 123]	ἑωυτῷ ἐτίθετο τὴν ψῆφον, αὐτὸς	ἕκαστος	δοκέων ἄριστος γενέσθαι, δεύτερα δὲ
[8, 86]	καὶ δειμαίνων Ξέρξην, ἐδόκεέ τε	ἕκαστος	ἑωυτὸν θεήσασθαι βασιλέα. ~κατὰ μὲν
[8, 10]	γινόμενον, ἅμιλλαν ἐποιεῦντο ὅκως αὐτὸς	ἕκαστος	πρῶτος νέα Ἀττικὴν ἑλὼν παρὰ
[8, 115]	κατέλειπε, ἐπιτάσσων τῇσι πόλισι, ἵνα	ἑκάστοτε	γίνοιτο ἐλαύνων, μελεδαίνειν τε καὶ
[8, 67]	πέμψας Ξέρξης Μαρδόνιον εἰρώτα ἀποπειρώμενος	ἑκάστου	εἰ ναυμαχίην ποιέοιτο. ~ἐπεὶ δὲ
[8, 19]	παραίνεέ τε προειπεῖν τοῖσι ἑωυτῶν	ἑκάστους	πῦρ ἀνακαίειν· κομιδῆς δὲ πέρι
[8, 67]	καὶ ἵζοντο ὥς σφι βασιλεὺς	ἑκάστῳ	τιμὴν ἐδεδώκεε, πρῶτος μὲν ὁ
[8, 124]	τῶν Ἑλλήνων φθόνῳ, ἀλλ᾽ ἀποπλεόντων	ἑκάστων	ἐς τὴν ἑωυτῶν ἀκρίτων, ὅμως
[8, 48]	Ἴωνες ἐόντες ἀπ᾽ Ἀθηνέων μίαν	ἑκάτεροι.	ἀριθμὸς δὲ ἐγένετο ὁ πᾶς
[8, 16]	οὕτω δὲ ἀγωνιζόμενοι διέστησαν χωρὶς	ἑκάτεροι.	~ἐν ταύτῃ τῇ ναυμαχίῃ Αἰγύπτιοι
[8, 18]	νηί. ~ὡς δὲ διέστησαν, ἄσμενοι	ἑκάτεροι	ἐς ὅρμον ἠπείγοντο. οἱ δὲ
[8, 60]	Ἰσθμὸν τὰς νέας. ἀντίθες γὰρ	ἑκάτερον	ἀκούσας. πρὸς μὲν τῷ Ἰσθμῷ
[8, 1]	οἵδε, Ἀθηναῖοι μὲν νέας παρεχόμενοι	ἑκατὸν	καὶ εἴκοσι καὶ ἑπτά· ὑπὸ
[8, 44]	ἄλλους παρεχόμενοι νέας ὀγδώκοντα καὶ	ἑκατόν,	μοῦνοι· ἐν Σαλαμῖνι γὰρ οὐ
[8, 131]	Αἴγιναν, νέες ἀριθμὸν δέκα καὶ	ἑκατόν.	(στρατηγὸς δὲ καὶ ναύαρχος ἦν
[8, 33]	ἐδηίουν πάντα, καὶ κατὰ μὲν	ἔκαυσαν	Δρυμὸν πόλιν κατὰ δὲ Χαράδραν
[8, 60]	τὰ οἰκότα ἐκ τοῦ πολέμου	ἐκβαίνῃ,	πολλὸν κρατήσομεν· τὸ γὰρ ἐν
[8, 58]	χρηίζων ἔκ τε τῆς νεὸς	ἐκβῆναι	συλλέξαι τε τοὺς στρατηγοὺς ἐς
[8, 118]	ἐς τὴν Ἀσίην. ὡς δὲ	ἐκβῆναι	τάχιστα ἐς γῆν τὸν Ξέρξην,
[8, 73]	ἐόντες δοκέουσι μοῦνοι εἶναι Ἴωνες,	ἐκδεδωρίευνται	δὲ ὑπό τε Ἀργείων ἀρχόμενοι
[8, 44]	δὲ Κέκροπος βασιλέος ἐκλήθησαν Κεκροπίδαι,	ἐκδεξαμένου	δὲ Ἐρεχθέος τὴν ἀρχὴν Ἀθηναῖοι
[8, 100]	οὐ γὰρ ἔστι Ἕλλησι οὐδεμία	ἔκδυσις	μὴ οὐ δόντας λόγον τῶν
[8, 25]	νεκροὶ κείμενοι, οἳ δὲ πάντες	ἐκέατο	ἁλέες συγκεκομισμένοι ἐς τὠυτὸ χωρίον,
[8, 68]	τὸν πεζὸν στρατόν, ἀτρεμιεῖν τοὺς	ἐκεῖθεν	αὐτῶν ἥκοντας, οὐδέ σφι μελήσει
[8, 50]	ἐς τὰς Ἀθήνας καὶ πάντα	ἐκεῖνα	ἐδηίου. ἐνέπρησε δὲ Θέσπειάν τε
[8, 29]	ἐν τοῖσι Ἕλλησι, ὅσον χρόνον	ἐκεῖνα	ἡμῖν ἥνδανε, πλέον αἰεί κοτε
[8, 58]	ὁ Θεμιστοκλέης παριζόμενός οἱ καταλέγει	ἐκεῖνά	τε πάντα τὰ ἤκουσε Μνησιφίλου,
[8, 106]	ἢν κομίσας τοὺς οἰκέτας οἰκέῃ	ἐκείνῃ,	ὥστε ὑποδεξάμενον ἄσμενον τοὺς λόγους
[8, 9]	δὲ λεχθέντων ἐνίκα τὴν ἡμέρην	ἐκείνην	αὐτοῦ μείναντάς τε καὶ αὐλισθέντας,
[8, 74]	χρεὸν εἴη ἀποπλέειν καὶ περὶ	ἐκείνης	κινδυνεύειν μηδὲ πρὸ χώρης δοριαλώτου
[8, 61]	καὶ γῆ μέζων ἤ περ	ἐκείνοισι,	ἔστ᾽ ἂν διηκόσιαι νέες σφι
[8, 114]	ὅδε δίκας δώσει τοιαύτας οἵας	ἐκείνοισι	πρέπει” ~ὃ μὲν δὴ δεξάμενος
[8, 144]	ἡμέων προσεδέετο. πρὶν ὦν παρεῖναι	ἐκεῖνον	ἐς τὴν Ἀττικήν, ἡμέας καιρός
[8, 106]	οἱ καταλέγων ὅσα αὐτὸς δι᾽	ἐκεῖνον	ἔχοι ἀγαθά, δεύτερα δέ οἱ
[8, 144]	ἀγγελίην ὅτι οὐδὲν ποιήσομεν τῶν	ἐκεῖνος	ἡμέων προσεδέετο. πρὶν ὦν παρεῖναι
[8, 143]	ἀμυνόμενοι καὶ τοῖσι ἥρωσι, τῶν	ἐκεῖνος	οὐδεμίαν ὄπιν ἔχων ἐνέπρησε τούς
[8, 114]	φόνου καὶ τὸ διδόμενον ἐξ	ἐκείνου	δέκεσθαι. πέμπουσι δὴ κήρυκα τὴν
[8, 97]	ὡς μάλιστα ἔμπειρον ἐόντα τῆς	ἐκείνου	διανοίης. ~ταῦτά τε ἅμα Ξέρξης
[8, 3]	ὠσάμενοι τὸν Πέρσην περὶ τῆς	ἐκείνου	ἤδη τὸν ἀγῶνα ἐποιεῦντο, πρόφασιν
[8, 137]	αὐτός τε καὶ οἱ μετ᾽	ἐκείνου.	~οἳ μὲν δὴ ἀπήισαν, τῷ
[8, 108]	τὸ ἐνθεῦτεν δὲ περὶ τῆς	ἐκείνου	ποιέεσθαι ἤδη τὸν ἀγῶνα ἐκέλευε.
[8, 90]	διέβαλλον τοὺς Ἴωνας, ὡς δι᾽	ἐκείνους	ἀπολοίατο αἱ νέες, ὡς προδόντων.
[8, 60]	ἐστί, ἐν εὐρυχωρίῃ δὲ πρὸς	ἐκείνων.	αὖτις δὲ Σαλαμὶς περιγίνεται, ἐς
[8, 140]	ἁμαρτάδας τὰς ἐς ἐμὲ ἐξ	ἐκείνων	γενομένας πάσας μετίημι. (νῦν τε
[8, 6]	ἔδει δὲ μηδὲ πυρφόρον τῷ	ἐκείνων	λόγῳ ἐκφυγόντα περιγενέσθαι. ~πρὸς ταῦτα
[8, 60]	πρὸς δὲ τὸν Εὐρυβιάδην ἔλεγε	ἐκείνων	μὲν ἔτι οὐδὲν τῶν πρότερον
[8, 79]	μεγάθεος τῶν παρεόντων κακῶν λήθην	ἐκείνων	ποιεύμενος ἐξεκαλέετο, θέλων αὐτῷ συμμῖξαι·
[8, 102]	ἔσται σέο τε περιεόντος καὶ	ἐκείνων	τῶν πρηγμάτων περὶ οἶκον τὸν
[8, 65]	γενόμενος τοῦτον τὸν χρόνον, ἐπείτε	ἐκείρετο	ἡ Ἀττικὴ χώρη ὑπὸ τοῦ
[8, 32]	δὲ ἐπέσχον, πάντα ἐπέφλεγον καὶ	ἔκειρον,	καὶ ἐς τὰς πόλις ἐνιέντες
[8, 76]	τῆς ναυμαχίης τῆς μελλούσης ἔσεσθαι	ἔκειτο	ἡ νῆσος) ἵνα τοὺς μὲν
[8, 93]	παρεκεκέλευστο, πρὸς δὲ καὶ ἄεθλον	ἔκειτο	μύριαι δραχμαί, ὃς ἄν μιν
[8, 61]	γὰρ τὸν Θεμιστοκλέα παρεχόμενον οὕτω	ἐκέλευε	γνώμας συμβάλλεσθαι. ταῦτα δέ οἱ
[8, 83]	καὶ καταπλέξας τὴν ῥῆσιν, ἐσβαίνειν	ἐκέλευε	ἐς τὰς νέας. καὶ οὗτοι
[8, 58]	δ᾽ αὐτὸν ἐς τὴν νέα	ἐκέλευε	ἐσβάντα λέγειν, εἴ τι θέλει.
[8, 69]	ὅμως δὲ τοῖσι πλέοσι πείθεσθαι	ἐκέλευε,	τάδε καταδόξας, πρὸς μὲν Εὐβοίῃ
[8, 108]	ἐκείνου ποιέεσθαι ἤδη τὸν ἀγῶνα	ἐκέλευε.	ταύτης δὲ εἴχοντο τῆς γνώμης
[8, 54]	τοὺς φυγάδας, ἑωυτῷ δὲ ἑπομένους,	ἐκέλευε	τρόπῳ τῷ σφετέρῳ θῦσαι τὰ
[8, 107]	ἀπάγειν ἐς Ἔφεσον, καλέσας Μαρδόνιον	ἐκέλευσέ	μιν τῆς στρατιῆς διαλέγειν τοὺς
[8, 134]	ἔξεστι μαντεύεσθαι αὐτόθι διὰ τόδε·	ἐκέλευσε	σφέας ὁ Ἀμφιάρεως διὰ χρηστηρίων
[8, 90]	καὶ πάντας αἰτιώμενος, καὶ σφεων	ἐκέλευσε	τὰς κεφαλὰς ἀποταμεῖν, ἵνα μὴ
[8, 86]	τῶν νεῶν ἐν τῇ Σαλαμῖνι	ἐκεραΐζετο,	αἳ μὲν ὑπ᾽ Ἀθηναίων διαφθειρόμεναι
[8, 91]	γὰρ Ἀθηναῖοι ἐν τῷ θορύβῳ	ἐκεράιζον	τάς τε ἀντισταμένας καὶ τὰς
[8, 5]	ἐκεχάριστο, αὐτός τε ὁ Θεμιστοκλέης	ἐκέρδηνε,	ἐλάνθανε δὲ τὰ λοιπὰ ἔχων,
[8, 5]	ἀναπεπεισμένοι ἦσαν καὶ τοῖσι Εὐβοεῦσι	ἐκεχάριστο,	αὐτός τε ὁ Θεμιστοκλέης ἐκέρδηνε,
[8, 43]	οἵδε· ἐκ μὲν Πελοποννήσου Λακεδαιμόνιοι	ἑκκαίδεκα	νέας παρεχόμενοι, Κορίνθιοι δὲ τὸ
[8, 44]	περαίην τῆς Βοιωτίης χώρης πρὸς	ἐκκομιδὴν	ἐτράποντο τῶν οἰκετέων. οὗτοι μέν
[8, 36]	σφέα κατὰ γῆς κατορύξωσι εἴτε	ἐκκομίσωσι	ἐς ἄλλην χώρην. ὁ δὲ
[8, 111]	καὶ θεοὺς δύο ἀχρήστους οὐκ	ἐκλείπειν	σφέων τὴν νῆσον ἀλλ᾽ αἰεὶ
[8, 50]	ἐμπρήσας Θεσπιέων τὴν πόλιν, αὐτῶν	ἐκλελοιπότων	ἐς Πελοπόννησον, καὶ τὴν Πλαταιέων
[8, 44]	τοῦ Ξούθου στρατάρχεω γενομένου Ἀθηναίοισι	ἐκλήθησαν	ἀπὸ τούτου Ἴωνες. ~Μεγαρέες δὲ
[8, 44]	Κραναοί, ἐπὶ δὲ Κέκροπος βασιλέος	ἐκλήθησαν	Κεκροπίδαι, ἐκδεξαμένου δὲ Ἐρεχθέος τὴν
[8, 24]	Ξέρξης τῷ βουλομένῳ ὑμέων παραδίδωσι	ἐκλιπόντα	τὴν τάξιν καὶ ἐλθόντα θεήσασθαι
[8, 133]	ἀποπειρήσασθαι. ὅ τι μὲν βουλόμενος	ἐκμαθεῖν	πρὸς τῶν χρηστηρίων ταῦτα ἐνετέλλετο,
[8, 140]	οὐ γὰρ ἂν νῦν πρῶτον	ἐκμάθοιτε,	προσχρηίζω δὲ ὑμέων πείθεσθαι Μαρδονίῳ.
[8, 118]	δ᾽ ἐπὶ νεὸς Φοινίσσης ἐπιβὰς	ἐκομίζετο	ἐς τὴν Ἀσίην. (πλέοντα δέ
[8, 21]	ἐς ἀναβολὰς ἐποιεῦντο τὴν ἀποχώρησιν,	ἐκομίζοντο	δὲ ὡς ἕκαστοι ἐτάχθησαν, Κορίνθιοι
[8, 107]	νέες εἶεν ἀλλ᾽ ἄκραι, συλλεχθέντες	ἐκομίζοντο.	~ὡς δὲ ἡμέρη ἐγίνετο, ὁρῶντες
[8, 30]	ἄλλως βουλοίατο· ἀλλ᾽ οὐκ ἔσεσθαι	ἑκόντες	εἶναι προδόται τῆς Ἑλλάδος. ~ἐπειδὴ
[8, 80]	Μήδων· ἔδεε γάρ, ὅτε οὐκ	ἑκόντες	ἤθελον ἐς μάχην κατίστασθαι οἱ
[8, 92]	εἵνεκα εἶχον ἐν τῇ νηὶ	ἐκπαγλεόμενοι·	τὸν δὴ περιάγουσα ἅμα τοῖσι
[8, 144]	οὕτω ἐχόντων, στρατιὴν ὡς τάχιστα	ἐκπέμπετε.	(ὡς γὰρ ἡμεῖς εἰκάζομεν, οὐκ
[8, 137]	ὁ Ἀέροπος οἱ πρεσβύτεροι ἕστασαν	ἐκπεπληγμένοι,	ὡς ἤκουσαν ταῦτα· ὁ δὲ
[8, 144]	(καὶ ὑμῖν μὲν ἡ χάρις	ἐκπεπλήρωται,	ἡμεῖς μέντοι λιπαρήσομεν οὕτω ὅκως
[8, 109]	τοὺς Ἀθηναίους (οὗτοι γὰρ μάλιστα	ἐκπεφευγότων	περιημέκτεον, ὁρμέατό τε ἐς τὸν
[8, 118]	ταῦτα λέγειν, τοὺς δὲ προσκυνέοντας	ἐκπηδᾶν	ἐς τὴν θάλασσαν, καὶ τὴν
[8, 141]	ἐστι ἅμα τοῖσι ἄλλοισι Δωριεῦσι	ἐκπίπτειν	ἐκ Πελοποννήσου ὑπὸ Μήδων τε
[8, 94]	ἀρχάς, ὡς συνέμισγον αἱ νέες,	ἐκπλαγέντα	τε καὶ ὑπερδείσαντα, τὰ ἱστία
[8, 91]	βαρβάρων ἐς φυγὴν τραπομένων καὶ	ἐκπλεόντων	πρὸς τὸ Φάληρον, Αἰγινῆται ὑποστάντες
[8, 91]	νεῶν, οἱ δὲ Αἰγινῆται τὰς	ἐκπλεούσας·	ὅκως δὲ τινὲς τοὺς Ἀθηναίους
[8, 81]	Αἰγίνης τε ἥκειν καὶ μόγις	ἐκπλῶσαι	λαθὼν τοὺς ἐπορμέοντας· περιέχεσθαι γὰρ
[8, 79]	αὐτὸς Εὐρυβιάδης οἷοί τε ἔσονται	ἐκπλῶσαι·	περιεχόμεθα γὰρ ὑπὸ τῶν πολεμίων
[8, 76]	~ὃ μὲν ταῦτά σφι σημήνας	ἐκποδὼν	ἀπαλλάσσετο· τοῖσι δὲ ὡς πιστὰ
[8, 105]	γὰρ κτήσαιτο παῖδας εἴδεος ἐπαμμένους,	ἐκτάμνων	ἀγινέων ἐπώλεε ἐς Σάρδις τε
[8, 112]	Ἄνδρου ὁρμώμενος χρήματα παρὰ νησιωτέων	ἐκτᾶτο	λάθρῃ τῶν ἄλλων στρατηγῶν. ~οἱ
[8, 140]	ἐξαίρετον μεταίχμιόν τε τὴν γῆν	ἐκτημένων.	(ἀλλὰ πείθεσθε· πολλοῦ γὰρ ὑμῖν
[8, 47]	ἐσχατέων χωρέων ἐστρατεύοντο. τῶν δὲ	ἐκτὸς	τούτων οἰκημένων Κροτωνιῆται μοῦνοι ἦσαν
[8, 10]	καὶ ἄμεινον πλεούσας. καταφρονήσαντες ταῦτα	ἐκυκλοῦντο	αὐτοὺς ἐς μέσον. (ὅσοι μέν
[8, 15]	βάρβαροι μηνοειδὲς ποιήσαντες τῶν νεῶν	ἐκυκλοῦντο,	ὡς περιλάβοιεν αὐτούς. ~ἐνθεῦτεν οἱ
[8, 56]	ἀποθευσόμενοι· τοῖσί τε ὑπολειπομένοισι αὐτῶν	ἐκυρώθη	πρὸ τοῦ Ἰσθμοῦ ναυμαχέειν. νύξ
[8, 6]	εὐφρόνη καταλαμβάνῃ· καὶ ἔμελλον δῆθεν	ἐκφεύξεσθαι,	ἔδει δὲ μηδὲ πυρφόρον τῷ
[8, 6]	μηδὲ πυρφόρον τῷ ἐκείνων λόγῳ	ἐκφυγόντα	περιγενέσθαι. ~πρὸς ταῦτα ὦν τάδε
[8, 51]	μὲν ὑπ᾽ ἀσθενείης βίου οὐκ	ἐκχωρήσαντες	ἐς Σαλαμῖνα, πρὸς δὲ αὐτοὶ
[8, 116]	οὔτε αὐτὸς ἔφη τῷ Ξέρξῃ	ἑκὼν	εἶναι δουλεύσειν, ἀλλ᾽ οἴχετο ἄνω
[8, 11]	Λυκομήδης Αἰσχραίου, καὶ τὸ ἀριστήιον	ἔλαβε	οὗτος. (τοὺς δ᾽ ἐν τῇ
[8, 117]	οὗτοι μὲν τοῦτον τὸν μισθὸν	ἔλαβον,	οἱ δὲ Πέρσαι ὡς ἐκ
[8, 117]	τε πλέω ἢ κατ᾽ ὁδὸν	ἐλάγχανον,	καὶ οὐδένα τε κόσμον ἐμπιπλάμενοι
[8, 55]	λεγομένου εἶναι νηός, ἐν τῷ	ἐλαίη	τε καὶ θάλασσα ἔνι, τὰ
[8, 55]	μαρτύρια θέσθαι. ταύτην ὦν τὴν	ἐλαίην	ἅμα τῷ ἄλλῳ ἱρῷ κατέλαβε
[8, 124]	δεξιότητος Θεμιστοκλέι καὶ τούτῳ στέφανον	ἐλαίης·	ἐδωρήσαντό τέ μιν ὄχῳ τῷ
[8, 124]	ἀριστήια μέν νυν ἔδοσαν Εὐρυβιάδῃ	ἐλαίης	στέφανον, σοφίης δὲ καὶ δεξιότητος
[8, 26]	ἀγωνίζονται· οἳ δ᾽ εἶπον τῆς	ἐλαίης	τὸν διδόμενον στέφανον. ἐνθαῦτα εἴπας
[8, 5]	αὐτός τε ὁ Θεμιστοκλέης ἐκέρδηνε,	ἐλάνθανε	δὲ τὰ λοιπὰ ἔχων, ἀλλ᾽
[8, 25]	τοὺς εἵλωτας. (οὐ μὲν οὐδ᾽	ἐλάνθανε	τοὺς διαβεβηκότας Ξέρξης ταῦτα πρήξας
[8, 97]	πολεμήσειν· Μαρδόνιον δ᾽ οὐδὲν τούτων	ἐλάνθανε	ὡς μάλιστα ἔμπειρον ἐόντα τῆς
[8, 60]	νέας ἔχουσι βαρυτέρας καὶ ἀριθμὸν	ἐλάσσονας·	τοῦτο δὲ ἀπολέεις Σαλαμῖνά τε
[8, 66]	ὡς μὲν ἐμοὶ δοκέειν, οὐκ	ἐλάσσονες	ἐόντες ἀριθμὸν ἐσέβαλον ἐς τὰς
[8, 113]	δὲ τὸ πλῆθος μὲν οὐκ	ἐλάσσονες	ἦσαν τῶν Περσέων, ῥώμῃ δὲ
[8, 33]	καὶ Πεδιέας καὶ Τριτέας καὶ	Ἐλάτειαν	καὶ Ὑάμπολιν καὶ Παραποταμίους καὶ
[8, 68]	ἢν σὺ ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον	ἐλαύνῃς	τὸν πεζὸν στρατόν, ἀτρεμιεῖν τοὺς
[8, 19]	ἂν τῶν λοιπῶν κατύπερθε γενέσθαι,	ἐλαυνόντων	τῶν Εὐβοέων πρόβατα ἐπὶ τὴν
[8, 115]	τῇσι πόλισι, ἵνα ἑκάστοτε γίνοιτο	ἐλαύνων,	μελεδαίνειν τε καὶ τρέφειν, ἐν
[8, 68]	ναυμαχίῃσι τῇσι πρὸς Εὐβοίῃ οὔτε	ἐλάχιστα	ἀποδεξαμένη. δέσποτα, τὴν δὲ ἐοῦσαν
[8, 22]	ἐπελέξαντο. τὰ δὲ γράμματα τάδε	ἔλεγε.	ἄνδρες Ἴωνες, οὐ ποιέετε δίκαια
[8, 109]	ἐπὶ Ἑλλησπόντου καὶ Ἰωνίης” (ταῦτα	ἔλεγε	ἀποθήκην μέλλων ποιήσασθαι ἐς τὸν
[8, 79]	(ὡς δὲ ἐξῆλθέ οἱ Θεμιστοκλέης,	ἔλεγε	Ἀριστείδης τάδε. ἡμέας στασιάζειν χρεόν
[8, 65]	ταῦτα μὲν Δίκαιος ὁ Θεοκύδεος	ἔλεγε,	Δημαρήτου τε καὶ ἄλλων μαρτύρων
[8, 60]	ἀμείψατο, πρὸς δὲ τὸν Εὐρυβιάδην	ἔλεγε	ἐκείνων μὲν ἔτι οὐδὲν τῶν
[8, 61]	Κορινθίους πολλά τε καὶ κακὰ	ἔλεγε,	ἑωυτοῖσι τε ἐδήλου λόγῳ ὡς
[8, 106]	δὲ ἄρα πανοικίῃ μιν περιέλαβε,	ἔλεγε	ὁ Ἑρμότιμος τάδε. ὦ πάντων
[8, 81]	πανταχόθεν, ὡς σὺ λέγεις” ~ἐνθαῦτα	ἔλεγε	παρελθὼν ὁ Ἀριστείδης, φάμενος ἐξ
[8, 106]	τὸν Πανιώνιον ἐνθαῦτα. (ἐπιγνοὺς δὲ	ἔλεγε	πρὸς αὐτὸν πολλοὺς καὶ φιλίους
[8, 75]	ὄλβιον. (ὃς τότε πλοίῳ ἀπικόμενος	ἔλεγε	πρὸς τοὺς στρατηγοὺς τῶν βαρβάρων
[8, 109]	εἰ οἱ ἄλλοι μὴ βουλοίατο)	ἔλεγέ	σφι τάδε. (καὶ αὐτὸς ἤδη
[8, 19]	θάλασσαν ταύτην, συλλέξας τοὺς στρατηγοὺς	ἔλεγέ	σφι ὡς δοκέοι ἔχειν τινὰ
[8, 140]	τὰς Ἀθήνας ἀποπεμφθεὶς ὑπὸ Μαρδονίου,	ἔλεγε	τάδε. ἄνδρες Ἀθηναῖοι, Μαρδόνιος τάδε
[8, 24]	σύλλογον ποιησάμενος παντὸς τοῦ στρατοπέδου	ἔλεγε	τάδε. ἄνδρες σύμμαχοι, βασιλεὺς Ξέρξης
[8, 110]	Σίκιννος δὲ ἀναβὰς παρὰ Ξέρξην	ἔλεγε	τάδε. (ἔπεμψέ με Θεμιστοκλέης ὁ
[8, 114]	ἐλθὼν ἐς ὄψιν τὴν Ξέρξεω	ἔλεγε	τάδε. (ὦ βασιλεῦ Μήδων, Λακεδαιμόνιοί
[8, 19]	πρήγμασι τάδε ποιητέα σφι εἶναι	ἔλεγε,	τῶν τε προβάτων τῶν Εὐβοϊκῶν
[8, 74]	τε δὴ ἐγίνετο καὶ πολλὰ	ἐλέγετο	τῶν αὐτῶν, οἳ μὲν ὡς
[8, 38]	δὲ περιεόντες ἰθὺ Βοιωτῶν ἔφευγον.	ἔλεγον	δὲ οἱ ἀπονοστήσαντες οὗτοι τῶν
[8, 142]	δὲ ἐπαύσατο λέγων Ἀλέξανδρος, διαδεξάμενοι	ἔλεγον	οἱ ἀπὸ Σπάρτης ἄγγελοι ἡμέας
[8, 26]	αὐτοὺς ταῦτα. (οἳ δέ σφι	ἔλεγον	ὡς Ὀλύμπια ἄγουσι καὶ θεωρέοιεν
[8, 52]	ἀπορίῃσι ἐνέχεσθαι οὐ δυνάμενον σφέας	ἑλεῖν.	~χρόνῳ δ᾽ ἐκ τῶν ἀπόρων
[8, 115]	ἡμέρωι καὶ τῶν ἀγρίων, καὶ	ἔλειπον	οὐδέν· ταῦτα δ᾽ ἐποίεον ὑπὸ
[8, 44]	οὗτοι μέν νυν τούτους σώζοντες	ἐλείφθησαν.	(Ἀθηναῖοι δὲ ἐπὶ μὲν Πελασγῶν
[8, 96]	Λυσιστράτῳ Ἀθηναίῳ ἀνδρὶ χρησμολόγῳ, τὸ	ἐλελήθεε	πάντας τοὺς Ἕλληνας, Κωλιάδες δὲ
[8, 142]	πιστὸν οὔτε ἀληθὲς οὐδέν” ταῦτα	ἔλεξαν	οἱ ἄγγελοι. ~Ἀθηναῖοι δὲ πρὸς
[8, 141]	φίλος γενέσθαι” ~Ἀλέξανδρος μὲν ταῦτα	ἔλεξε.	Λακεδαιμόνιοι δὲ πυθόμενοι ἥκειν Ἀλέξανδρον
[8, 101]	συμβούλους Περσέων καὶ τοὺς δορυφόρους,	ἔλεξε	Ξέρξης τάδε. κελεύει με Μαρδόνιος
[8, 134]	διὰ χρηστηρίων ποιεύμενος ὁκότερα βούλονται	ἑλέσθαι	τούτων, ἑωυτῷ ἢ ἅτε μάντι
[8, 140]	τοῦτο δὲ ἄλλην πρὸς ταύτῃ	ἑλέσθων	αὐτοί, ἥντινα ἂν ἐθέλωσι, ἐόντες
[8, 143]	τοῦτό γε ὀνειδίζειν. ἀλλ᾽ ὅμως	ἐλευθερίης	γλιχόμενοι ἀμυνεύμεθα οὕτω ὅκως ἂν
[8, 140]	καταλύσασθαι, βασιλέος ταύτῃ ὁρμημένου. ἔστε	ἐλεύθεροι,	ἡμῖν ὁμαιχμίην συνθέμενοι ἄνευ τε
[8, 77]	δ᾽ Ἄρης πόντον φοινίξει. τότ᾽	ἐλεύθερον	Ἑλλάδος ἦμαρ εὐρύοπα Κρονίδης ἐπάγει
[8, 132]	πρότερον τούτων ἀπικόμενοι ἐδέοντο Λακεδαιμονίων	ἐλευθεροῦν	τὴν Ἰωνίην· (τῶν καὶ Ἡρόδοτος
[8, 73]	τοῦ μέσου κατέατο· εἰ δὲ	ἐλευθέρως	ἔξεστι εἰπεῖν, ἐκ τοῦ κατήμενοι
[8, 142]	καὶ τὸ πάλαι φαίνεσθε πολλοὺς	ἐλευθερώσαντες	ἀνθρώπων. πιεζευμένοισι μέντοι ὑμῖν συναχθόμεθα,
[8, 130]	μὲν οὐδὲ προσεδέκοντο τοὺς Ἕλληνας	ἐλεύσεσθαι	ἐς τὴν Ἰωνίην ἀλλ᾽ ἀποχρήσειν
[8, 65]	ἀδαήμονα τῶν ἱρῶν τῶν ἐν	Ἐλευσῖνι	γινομένων τὸν Δημάρητον, εἰρέσθαί τε
[8, 65]	ὅτι θεῖον τὸ φθεγγόμενον, ἀπ᾽	Ἐλευσῖνος	ἰὸν ἐς τιμωρίην Ἀθηναίοισί τε
[8, 85]	(οὗτοι γὰρ εἶχον τὸ πρὸς	Ἐλευσῖνός	τε καὶ ἑσπέρης κέρας) κατὰ
[8, 65]	ἰδεῖν δὲ κονιορτὸν χωρέοντα ἀπ᾽	Ἐλευσῖνος	ὡς ἀνδρῶν μάλιστά κῃ τρισμυρίων,
[8, 93]	δραχμαί, ὃς ἄν μιν ζωὴν	ἕλῃ·	δεινὸν γάρ τι ἐποιεῦντο γυναῖκα
[8, 68]	τοι δέσποτα χωρήσει τὰ νοέων	ἐλήλυθας.	(οὐ γὰρ οἷοί τε πολλὸν
[8, 50]	τῶν ἀπὸ Πελοποννήσου στρατηγῶν ἐπιλεγομένων,	ἐληλύθεε	ἀνὴρ Ἀθηναῖος ἀγγέλλων ἥκειν τὸν
[8, 114]	Ξέρξης ἦν περὶ Θεσσαλίην, χρηστήριον	ἐληλύθεε	ἐκ Δελφῶν Λακεδαιμονίοισι, Ξέρξην αἰτέειν
[8, 135]	μέγιστον γενέσθαι λέγεται ὑπὸ Θηβαίων·	ἐλθεῖν	ἄρα τὸν Εὐρωπέα Μῦν, περιστρωφώμενον
[8, 5]	τῶν χρημάτων ἐκ τῶν Ἀθηνέων	ἐλθεῖν	ἐπὶ τῷ λόγῳ τούτῳ τὰ
[8, 94]	καὶ τοὺς ἄλλους ἐπ᾽ ἐξεργασμένοισι	ἐλθεῖν	ἐς τὸ στρατόπεδον. τούτους μὲν
[8, 133]	Μῦς, ἐντειλάμενος πανταχῇ μιν χρησόμενον	ἐλθεῖν,	τῶν οἷά τε ἦν σφι
[8, 108]	ὦν εἶναι φεύγειν, ἐς ὃ	ἔλθοι	φεύγων ἐς τὴν ἑωυτοῦ· τὸ
[8, 24]	παραδίδωσι ἐκλιπόντα τὴν τάξιν καὶ	ἐλθόντα	θεήσασθαι ὅκως μάχεται πρὸς τοὺς
[8, 90]	Φοινίκων, τῶν αἱ νέες διεφθάρατο,	ἐλθόντες	παρὰ βασιλέα διέβαλλον τοὺς Ἴωνας,
[8, 14]	ἐπέρρωσαν ἀπικόμεναι καὶ ἅμα ἀγγελίη	ἐλθοῦσα,	ὡς τῶν βαρβάρων οἱ περιπλέοντες
[8, 114]	πᾶσαν τὴν στρατιὴν ἐν Θεσσαλίῃ,	ἐλθὼν	ἐς ὄψιν τὴν Ξέρξεω ἔλεγε
[8, 71]	φορμοὶ ψάμμου πλήρεες ἐσεφέροντο, καὶ	ἐλίνυον	οὐδένα χρόνον οἱ βοηθήσαντες ἐργαζόμενοι,
[8, 35]	ἢ τὰ ἐν τοῖσι οἰκίοισι	ἔλιπε,	πολλῶν αἰεὶ λεγόντων, καὶ μάλιστα
[8, 142]	φέρει καὶ ἐς πᾶσαν τὴν	Ἑλλάδα·	(ἄλλως τε τούτων ἁπάντων αἰτίους
[8, 4]	τοῦ Ἀρτεμισίου ἔσω ἐς τὴν	Ἑλλάδα.	(γνόντες δὲ σφέας οἱ Εὐβοέες
[8, 101]	τοῦ στρατοῦ παρασχεῖν μοι τὴν	Ἑλλάδα	δεδουλωμένην, αὐτὸν δέ με κελεύει
[8, 68]	στρατεύεσθαι, ἔχεις δὲ τὴν ἄλλην	Ἑλλάδα	ἐμποδὼν δέ τοι ἵσταται οὐδείς·
[8, 108]	μέγιστον πάντων σφι κακῶν τὴν	Ἑλλάδα	ἐργάσαιτο. (εἰ γὰρ ἀναγκασθείη ὁ
[8, 100]	εἴη ἀνακινδυνεῦσαι ἢ κατεργάσασθαι τὴν	Ἑλλάδα	ἢ αὐτὸν καλῶς τελευτῆσαι τὸν
[8, 115]	τοῦ Διός, ὅτε ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα	ἤλαυνε, ἀπιὼν οὐκ ἀπέλαβε, ἀλλὰ
[8, 60]	σοὶ νῦν ἐστὶ σῶσαι τὴν	Ἑλλάδα,	ἢν ἐμοὶ πείθῃ ναυμαχίην αὐτοῦ
[8, 3]	Ἀθηναῖοι μέγα πεποιημένοι περιεῖναι τὴν	Ἑλλάδα	καὶ γνόντες, εἰ στασιάσουσι περὶ
[8, 100]	ἀναγνώσας βασιλέα στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα,	καί οἱ κρέσσον εἴη ἀνακινδυνεῦσαι
[8, 44]	μὲν Πελασγῶν ἐχόντων τὴν νῦν	Ἑλλάδα	καλεομένην ἦσαν Πελασγοί, ὀνομαζόμενοι Κραναοί,
[8, 22]	τοὺς πατέρας στρατευόμενοι καὶ τὴν	Ἑλλάδα	καταδουλούμενοι. (ἀλλὰ μάλιστα μὲν πρὸς
[8, 100]	οἱ ἡ γνώμη κατεργάσασθαι τὴν	Ἑλλάδα·	λογισάμενος ὦν ταῦτα προσέφερε τὸν
[8, 142]	νεώτερον ποιέειν μηδὲν κατὰ τὴν	Ἑλλάδα	μήτε λόγους ἐνδέκεσθαι παρὰ τοῦ
[8, 109]	ἡμέας τε αὐτοὺς καὶ τὴν	Ἑλλάδα,	νέφος τοσοῦτο ἀνθρώπων ἀνωσάμενοι, μὴ
[8, 18]	δὴ ἐβούλευον ἔσω ἐς τὴν	Ἑλλάδα.	~νόῳ δὲ λαβὼν ὁ Θεμιστοκλέης
[8, 114]	τὸν βασιλέα ἀπέκτεινας ῥυόμενον τὴν	Ἑλλάδα”	ὁ δὲ γελάσας τε καὶ
[8, 116]	ἀπηγόρευε μὴ στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα.	(οἳ δὲ ἀλογήσαντες, ἢ ἄλλως
[8, 124]	Ἑλλήνων σοφώτατος ἀνὰ πᾶσαν τὴν	Ἑλλάδα.	(ὅτι δὲ νικῶν οὐκ ἐτιμήθη
[8, 100]	ἐμὲ δὲ σοὶ χρὴ τὴν	Ἑλλάδα	παρασχεῖν δεδουλωμένην, τριήκοντα μυριάδας τοῦ
[8, 144]	ἐθέλοιμεν ἂν μηδίσαντες καταδουλῶσαι τὴν	Ἑλλάδα.	(πολλά τε γὰρ καὶ μεγάλα
[8, 19]	ὥστε ἀσινέας ἀπικέσθαι ἐς τὴν	Ἑλλάδα.	ταῦτα ἤρεσέ σφι ποιέειν, καὶ
[8, 62]	εἰ δὲ μή, ἀνατρέψεις τὴν	Ἑλλάδα·	τὸ πᾶν γὰρ ἡμῖν τοῦ
[8, 15]	ὅκως μὴ παρήσουσι ἐς τὴν	Ἑλλάδα	τοὺς βαρβάρους, οἳ δ᾽ ὅκως
[8, 60]	Πελοπόννησον, κινδυνεύσεις τε ἁπάσῃ τῇ	Ἑλλάδι.	(ἢν δὲ τὰ ἐγὼ λέγω
[8, 109]	ἡμῖν, νῦν μὲν ἐν τῇ	Ἑλλάδι	καταμείναντας ἡμέων τε αὐτῶν ἐπιμεληθῆναι
[8, 47]	μοῦνοι ἦσαν οἳ ἐβοήθησαν τῇ	Ἑλλάδι	κινδυνευούσῃ μιῇ νηί, τῆς ἦρχε
[8, 72]	οἱ βοηθήσαντες καὶ ὑπεραρρωδέοντες τῇ	Ἑλλάδι	κινδυνευούσῃ· τοῖσι δὲ ἄλλοισι Πελοποννησίοισι
[8, 30]	ἔσεσθαι ἑκόντες εἶναι προδόται τῆς	Ἑλλάδος.	~ἐπειδὴ δὲ ἀνηνείχθησαν οὗτοι οἱ
[8, 77]	Ἄρης πόντον φοινίξει. τότ᾽ ἐλεύθερον	Ἑλλάδος	ἦμαρ εὐρύοπα Κρονίδης ἐπάγει καὶ
[8, 66]	γὰρ δὴ προέβαινε ἐσωτέρω τῆς	Ἑλλάδος	ὁ Πέρσης, τοσούτῳ πλέω ἔθνεά
[8, 135]	ἔχεσθαι ἀκούοντας βαρβάρου γλώσσης ἀντὶ	Ἑλλάδος,	οὐδὲ ἔχειν ὅ τι χρήσωνται
[8, 74]	καὶ τῇσι νηυσὶ οὐκ ἐλπίζοντες	ἐλλάμψεσθαι·	οἳ δὲ ἐν Σαλαμῖνι ὅμως
[8, 57]	τὴν στρατιήν· ἀπολέεταί τε ἡ	Ἑλλὰς	ἀβουλίῃσι. ἀλλ᾽ εἴ τις ἐστὶ
[8, 94]	δέ σφι καὶ ἡ ἄλλη	Ἑλλάς.	~Ἀριστείδης δὲ ὁ Λυσιμάχου ἀνὴρ
[8, 3]	τῆς ἡγεμονίης, ὡς ἀπολέεται ἡ	Ἑλλάς,	ὀρθὰ νοεῦντες· στάσις γὰρ ἔμφυλος
[8, 8]	καὶ πρότερον αὐτομολήσειν ἐς τοὺς	Ἕλληνας,	ἀλλ᾽ οὐ γάρ οἱ παρέσχε
[8, 46]	τῶν ἐντολέων ἀπίκατο ἐς τοὺς	Ἕλληνας	Δημοκρίτου σπεύσαντος, ἀνδρὸς τῶν ἀστῶν
[8, 70]	ἐς τὴν ὑστεραίην. (τοὺς δὲ	Ἕλληνας	εἶχε δέος τε καὶ ἀρρωδίη,
[8, 130]	(οὐ μὲν οὐδὲ προσεδέκοντο τοὺς	Ἕλληνας	ἐλεύσεσθαι ἐς τὴν Ἰωνίην ἀλλ᾽
[8, 5]	ναυμαχίην. ~ὁ δὲ Θεμιστοκλέης τοὺς	Ἕλληνας	ἐπισχεῖν ὧδε ποιέει· Εὐρυβιάδῃ τούτων
[8, 11]	Ἑλλήνων ἐόντων αὐτομολέει ἐς τοὺς	Ἕλληνας,	καὶ οἱ Ἀθηναῖοι διὰ τοῦτο
[8, 96]	χρησμολόγῳ, τὸ ἐλελήθεε πάντας τοὺς	Ἕλληνας,	Κωλιάδες δὲ γυναῖκες ἐρετμοῖσι φρύξουσι
[8, 15]	δειμαίνοντες, οὐκ ἀνέμειναν ἔτι τοὺς	Ἕλληνας	μάχης ἄρξαι, ἀλλὰ παρακελευσάμενοι κατὰ
[8, 94]	ἐς φυγὴν ὅρμησαι καταπροδοὺς τοὺς	Ἕλληνας·	οἳ δὲ καὶ δὴ νικῶσι
[8, 110]	σοὶ βουλόμενος ὑπουργέειν, ἔσχε τοὺς	Ἕλληνας	τὰς νέας βουλομένους διώκειν καὶ
[8, 131]	τὰ Μαρδονίου πρήγματα. ~τοὺς δὲ	Ἕλληνας	τό τε ἔαρ γινόμενον ἤγειρε
[8, 132]	τολμᾶν καταπλῶσαι καταρρωδηκότας, τοὺς δὲ	Ἕλληνας,	χρηιζόντων Χίων, τὸ πρὸς τὴν
[8, 8]	ἐνθεῦτεν ἔτι ἀπίκετο ἐς τοὺς	Ἓλληνας,	οὐκ ἔχω εἰπεῖν ἀτρεκέως, θωμάζω
[8, 80]	ἤθελον ἐς μάχην κατίστασθαι οἱ	Ἕλληνες,	ἀέκοντας παραστήσασθαι. σὺ δὲ ἐπεί
[8, 68]	χρόνον εἰσί τοι ἀντέχειν οἱ	Ἕλληνες,	ἀλλὰ σφέας διασκεδᾷς, κατὰ πόλις
[8, 84]	~ἐνθαῦτα ἀνῆγον τὰς νέας ἁπάσας	Ἕλληνες,	ἀναγομένοισι δέ σφι αὐτίκα ἐπεκέατο
[8, 15]	ταξάμενοι οἱ Ξέρξεω ἐπέπλεον, οἱ	Ἕλληνες	ἀτρέμας εἶχον πρὸς τῷ Ἀρτεμισίῳ.
[8, 75]	Ἑλλήνων πρήγματα) φράσοντα ὅτι οἱ	Ἕλληνες	δρησμὸν βουλεύονται καταρρωδηκότες, καὶ νῦν
[8, 16]	ὡς περιλάβοιεν αὐτούς. ~ἐνθεῦτεν οἱ	Ἕλληνες	ἐπανέπλεόν τε καὶ συνέμισγον. ἐν
[8, 121]	ἐπὶ τὴν νέα. ~οἱ δὲ	Ἕλληνες	ἐπείτε οὐκ οἷοί τε ἐγίνοντο
[8, 84]	βάρβαροι. οἱ μὲν δὴ ἄλλοι	Ἕλληνες	ἐπὶ πρύμνην ἀνεκρούοντο καὶ ὤκελλον
[8, 11]	ἐπελθοῦσα διέλυσε. οἱ μὲν δὴ	Ἕλληνες	ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον ἀπέπλεον, οἱ
[8, 133]	ἐφύλασσε σφέων. ~οἱ μὲν δὴ	Ἕλληνες	ἔπλεον ἐς τὴν Δῆλον, Μαρδόνιος
[8, 122]	χρύσεος. ~πέμψαντες δὲ ἀκροθίνια οἱ	Ἕλληνες	ἐς Δελφοὺς ἐπειρώτων τὸν θεὸν
[8, 123]	διαίρεσιν τῆς ληίης ἔπλεον οἱ	Ἕλληνες	ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἀριστήια δώσοντες
[8, 108]	δὲ ἡμέρη ἐγίνετο, ὁρῶντες οἱ	Ἕλληνες	κατὰ χώρην μένοντα τὸν στρατὸν
[8, 9]	Εὔβοιαν. ~τοῦτο δὲ ἀκούσαντες οἱ	Ἕλληνες	λόγον σφίσι αὐτοῖσι ἐδίδοσαν. πολλῶν
[8, 102]	δραμέονται περὶ σφέων αὐτῶν οἱ	Ἕλληνες.	Μαρδονίου δέ, ἤν τι πάθῃ,
[8, 102]	γίνεται, οὐδέ τι νικῶντες οἱ	Ἕλληνες	νικῶσι, δοῦλον σὸν ἀπολέσαντες· σὺ
[8, 94]	ἢν μὴ νικῶντες φαίνωνται οἱ	Ἕλληνες.	(οὕτω δὴ ἀποστρέψαντα τὴν νέα
[8, 6]	εἵνεκα, μή κως ἰδόντες οἱ	Ἕλληνες	προσπλέοντας ἐς φυγὴν ὁρμήσειαν φεύγοντάς
[8, 96]	κατειρύσαντες ἐς τὴν Σαλαμῖνα οἱ	Ἕλληνες	τῶν ναυηγίων ὅσα ταύτῃ ἐτύγχανε
[8, 18]	ἐς ὅρμον ἠπείγοντο. οἱ δὲ	Ἕλληνες	ὡς διακριθέντες ἐκ τῆς ναυμαχίης
[8, 56]	ἔφρασαν. ~οἱ δὲ ἐν Σαλαμῖνι	Ἕλληνες,	ὥς σφι ἐξηγγέλθη ὡς ἔσχε
[8, 111]	σημήναντες ἀπέπλεον ὀπίσω. ~οἱ δὲ	Ἓλληνες,	ἐπείτε σφι ἀπέδοξε μήτ᾽ ἐπιδιώκειν
[8, 87]	τὴν νέα τὴν Ἀρτεμισίης ἢ	Ἑλληνίδα	εἶναι ἢ αὐτομολέειν ἐκ τῶν
[8, 85]	οὐνόματα τριηράρχων καταλέξαι τῶν νέας	Ἑλληνίδας	ἑλόντων, χρήσομαι δὲ αὐτοῖσι οὐδὲν
[8, 6]	περὶ τὸ Ἀρτεμίσιον ναυλοχέειν νέας	Ἑλληνίδας	ὀλίγας, τότε δὲ αὐτοὶ ἰδόντες,
[8, 17]	καὶ νέας αὐτοῖσι ἀνδράσι εἷλον	Ἑλληνίδας	πέντε. τῶν δὲ Ἑλλήνων κατὰ
[8, 144]	ταῦτα ἐργασαμένῳ, αὖτις δὲ τὸ	Ἑλληνικὸν	ἐὸν ὅμαιμόν τε καὶ ὁμόγλωσσον
[8, 15]	βαρβάρους, οἳ δ᾽ ὅκως τὸ	Ἑλληνικὸν	στράτευμα διαφθείραντες τοῦ πόρου κρατήσουσι.
[8, 81]	γὰρ πᾶν τὸ στρατόπεδον τὸ	Ἑλληνικὸν	ὑπὸ τῶν νεῶν τῶν Ξέρξεω·
[8, 13]	θεοῦ ὅκως ἂν ἐξισωθείη τῷ	Ἑλληνικῷ	τὸ Περσικὸν μηδὲ πολλῷ πλέον
[8, 136]	οἱ τὰ πρήγματα ἔσεσθαι τῶν	Ἑλληνικῶν.	τάχα δ᾽ ἂν καὶ τὰ
[8, 123]	ἀριστήια δώσοντες τῷ ἀξιωτάτῳ γενομένῳ	Ἑλλήνων	ἀνὰ τὸν πόλεμον τοῦτον. (ὡς
[8, 4]	οὗτοι οἱ καὶ ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον	Ἑλλήνων	ἀπικόμενοι ὡς εἶδον νέας τε
[8, 44]	τοιόνδε τι πρῆγμα· ἀπαλλασσομένων τῶν	Ἑλλήνων	ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου, ὡς ἐγίνοντο
[8, 93]	δὲ τῇ ναυμαχίῃ ταύτῃ ἤκουσαν	Ἑλλήνων	ἄριστα Αἰγινῆται, ἐπὶ δὲ Ἀθηναῖοι,
[8, 89]	συμμάχων, ὀλίγοι δὲ τινὲς καὶ	Ἑλλήνων·	ἅτε γὰρ νέειν ἐπιστάμενοι, τοῖσι
[8, 61]	σφι ἔωσι πεπληρωμέναι· οὐδαμοὺς γὰρ	Ἑλλήνων	αὐτοὺς ἐπιόντας ἀποκρούσεσθαι. ~σημαίνων δὲ
[8, 132]	τότε ἐς τὴν Αἴγιναν, τῶν	Ἑλλήνων	δεόμενοι καταπλῶσαι ἐς τὴν Ἰωνίην·
[8, 11]	Λήμνιος μοῦνος τῶν σὺν βασιλέι	Ἑλλήνων	ἐόντων αὐτομολέει ἐς τοὺς Ἕλληνας,
[8, 1]	ὀγδόη ἐπιγραφομένη Οὐρανία ~οἱ δὲ	Ἑλλήνων	ἐς τὸν ναυτικὸν στρατὸν ταχθέντες
[8, 87]	ἕκαστοι τῶν βαρβάρων ἢ τῶν	Ἑλλήνων	ἠγωνίζοντο· κατὰ δὲ Ἀρτεμισίην τάδε
[8, 30]	Θεσσαλῶν· (εἰ δὲ Θεσσαλοὶ τὰ	Ἑλλήνων	ηὖξον, ὡς ἐμοὶ δοκέειν, ἐμήδιζον
[8, 112]	αἰτεόμενον, ἐπάξει τὴν στρατιὴν τῶν	Ἑλλήνων	καὶ πολιορκέων ἐξαιρήσει. (λέγων ταῦτα
[8, 108]	τὸν ἐπέτειον αἰεὶ τὸν τῶν	Ἑλλήνων	καρπόν. (ἀλλὰ δοκέειν γὰρ νικηθέντα
[8, 17]	εἷλον Ἑλληνίδας πέντε. τῶν δὲ	Ἑλλήνων	κατὰ ταύτην τὴν ἡμέρην ἠρίστευσαν
[8, 72]	τὸν Ἰσθμὸν πανδημεὶ οἵδε ἦσαν	Ἑλλήνων,	Λακεδαιμόνιοί τε καὶ Ἀρκάδες πάντες
[8, 122]	τὰ ἀκροθίνια. ὁ δὲ παρ᾽	Ἑλλήνων	μὲν τῶν ἄλλων ἔφησε ἔχειν,
[8, 65]	ὁ βουλόμενος καὶ τῶν ἄλλων	Ἑλλήνων	μυεῖται· καὶ τὴν φωνὴν τῆς
[8, 40]	ἱροῦ ἀπαλλαγὴ γίνεται. ~ὁ δὲ	Ἑλλήνων	ναυτικὸς στρατὸς ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου
[8, 42]	ὁ λοιπὸς πυνθανόμενος ὁ τῶν	Ἑλλήνων	ναυτικὸς στρατὸς ἐκ Τροίζηνος· ἐς
[8, 11]	τῷ στρατοπέδῳ ἄνδρα. πρῶτος δὲ	Ἑλλήνων	νέα τῶν πολεμίων εἷλε ἀνὴρ
[8, 16]	τρέπεσθαι. (πολλαὶ μὲν δὴ τῶν	Ἑλλήνων	νέες διεφθείροντο πολλοὶ δὲ ἄνδρες,
[8, 23]	δρησμὸν τὸν ἀπ᾽ Ἀρτεμισίου τῶν	Ἑλλήνων.	οἳ δ᾽ ὑπ᾽ ἀπιστίης τὸν
[8, 132]	ἄγγελοι ἐς τὸ στρατόπεδον τῶν	Ἑλλήνων,	οἳ καὶ ἐς Σπάρτην ὀλίγῳ
[8, 10]	ἐλπίσαντες, τὰς μέν γε τῶν	Ἑλλήνων	ὁρῶντες ὀλίγας νέας, τὰς δὲ
[8, 142]	κόσμον φέρον οὔτε γε ἄλλοισι	Ἑλλήνων	οὐδαμοῖσι, ὑμῖν δὲ δὴ καὶ
[8, 65]	ἐπὶ τὸ στρατόπεδον τὸ τῶν	Ἑλλήνων.	οὕτω δὴ αὐτοὺς μαθεῖν ὅτι
[8, 10]	σφι ἐφαίνετο εἶναι τὰ τῶν	Ἑλλήνων	πρήγματα. (ὅσοισι δὲ καὶ ἡδομένοισι
[8, 75]	κατύπερθε γίνεσθαι ἢ τὰ τῶν	Ἑλλήνων	πρήγματα) φράσοντα ὅτι οἱ Ἕλληνες
[8, 124]	καὶ ἐδοξώθη εἶναι ἀνὴρ πολλὸν	Ἑλλήνων	σοφώτατος ἀνὰ πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα.
[8, 84]	καὶ ἅπαν ἀκοῦσαι τὸ τῶν	Ἑλλήνων	στρατόπεδον, ὀνειδίσασαν πρότερον τάδε, ὦ
[8, 86]	Αἰγινητέων. ἅτε γὰρ τῶν μὲν	Ἑλλήνων	σὺν κόσμῳ ναυμαχεόντων καὶ κατὰ
[8, 140]	γε ὁ μέγας μούνοισι ὑμῖν	Ἑλλήνων	τὰς ἁμαρτάδας ἀπιεὶς ἐθέλει φίλος
[8, 26]	ἐπυνθάνοντο οἱ Πέρσαι περὶ τῶν	Ἑλλήνων	τί ποιέοιεν· εἷς δέ τις
[8, 75]	ὁ Ἀθηναίων λάθρῃ τῶν ἄλλων	Ἑλλήνων	(τυγχάνει γὰρ φρονέων τὰ βασιλέος
[8, 124]	βουλομένων δὲ ταῦτα κρίνειν τῶν	Ἑλλήνων	φθόνῳ, ἀλλ᾽ ἀποπλεόντων ἑκάστων ἐς
[8, 10]	τῶν Ἰώνων ἦσαν εὔνοοι τοῖσι	Ἕλλησι,	ἀέκοντές τε ἐστρατεύοντο συμφορήν τε
[8, 142]	ἁπάντων αἰτίους γενέσθαι δουλοσύνης τοῖσι	Ἕλλησι	Ἀθηναίους οὐδαμῶς ἀνασχετόν, οἵτινες αἰεὶ
[8, 14]	ἐν τῷ παρεόντι. τοῖσι δε	Ἕλλησι	ἐπεβοήθεον νέες τρεῖς καὶ πεντήκοντα
[8, 7]	ἔχοντες ταύτης τῆς ἡμέρης τοῖσι	Ἕλλησι	ἐπιθήσεσθαι, οὐδὲ πρότερον ἢ τὸ
[8, 82]	Λημνίῃ ἐξεπληροῦτο τὸ ναυτικὸν τοῖσι	Ἕλλησι	ἐς τὰς ὀγδώκοντα καὶ τριηκοσίας
[8, 97]	τις τῶν Ἰώνων ὑποθῆται τοῖσι	Ἕλλησι	ἢ αὐτοὶ νοήσωσι πλέειν ἐς
[8, 98]	διεξέρχεται παραδιδόμενα, κατά περ ἐν	Ἕλλησι	ἡ λαμπαδηφορίη τὴν τῷ Ἡφαίστῳ
[8, 76]	τὰς νέας, ἵνα δὴ τοῖσι	Ἕλλησι	μηδὲ φυγεῖν ἐξῇ, ἀλλ᾽ ἀπολαμφθέντες
[8, 97]	μὴ ἐπίδηλος εἶναι μήτε τοῖσι	Ἕλλησι	μήτε τοῖσι ἑωυτοῦ, ἐς τὴν
[8, 29]	(πρόσθε τε γὰρ ἐν τοῖσι	Ἕλλησι,	ὅσον χρόνον ἐκεῖνα ἡμῖν ἥνδανε,
[8, 100]	βασιλεῦ, μὴ ποιήσῃς καταγελάστους γενέσθαι	Ἕλλησι·	οὐδὲ γὰρ ἐν Πέρσῃσί τοί
[8, 100]	μηδὲ δυσθύμεε· οὐ γὰρ ἔστι	Ἕλλησι	οὐδεμία ἔκδυσις μὴ οὐ δόντας
[8, 132]	προσωτέρω πᾶν δεινὸν ἦν τοῖσι	Ἕλλησι	οὔτε τῶν χώρων ἐοῦσι ἐμπείροισι,
[8, 11]	ἀνὰ τὰ στρατόπεδα. ~τοῖσι δὲ	Ἕλλησι	ὡς ἐσήμηνε, πρῶτα μὲν ἀντίπρῳροι
[8, 83]	ἐς τὸν ἀριθμόν. ~τοῖσι δὲ	Ἕλλησι	ὡς πιστὰ δὴ τὰ λεγόμενα
[8, 118]	Ὑδάρνεϊ ἐπιτράπει ἀπάγειν ἐς τὸν	Ἑλλήσποντον,	αὐτὸς δ᾽ ἐπὶ νεὸς Φοινίσσης
[8, 87]	πρὸς αὐτὸν ἐγεγόνεε ἔτι περὶ	Ἑλλήσποντον	ἐόντων, οὐ μέντοι ἔχω γε
[8, 115]	ἐπορεύετο κατὰ τάχος ἐς τὸν	Ἑλλήσποντον,	καὶ ἀπικνέεται ἐς τὸν πόρον
[8, 108]	νέας πλέειν ἰθέως ἐπὶ τὸν	Ἑλλήσποντον	λύσοντας τὰς γεφύρας· Εὐρυβιάδης δὲ
[8, 111]	νέας μήτε πλέειν ἐς τὸν	Ἑλλήσποντον	λύσοντας τὸν πόρον, τὴν Ἄνδρον
[8, 97]	αὐτοὶ νοήσωσι πλέειν ἐς τὸν	Ἑλλήσποντον	λύσοντες τὰς γεφύρας, καὶ ἀπολαμφθεὶς
[8, 109]	γε πολλοὺς πλέειν ἐς τὸν	Ἑλλήσποντον	ὁ Θεμιστοκλέης, μεταβαλὼν πρὸς τοὺς
[8, 109]	περιημέκτεον, ὁρμέατό τε ἐς τὸν	Ἑλλήσποντον	πλέειν καὶ ἐπὶ σφέων αὐτῶν
[8, 117]	ἐπὶ τὸν πόρον, ἐπειγόμενοι τὸν	Ἑλλήσποντον	τῇσι νηυσὶ διέβησαν ἐς Ἄβυδον·
[8, 107]	Φαλήρου ἀπῆγον ὀπίσω ἐς τὸν	Ἑλλήσποντον	ὡς τάχεος εἶχε ἕκαστος, διαφυλαξούσας
[8, 51]	~ἀπὸ δὲ τῆς διαβάσιος τοῦ	Ἑλλησπόντου,	ἔνθεν πορεύεσθαι ἤρξαντο οἱ βάρβαροι,
[8, 109]	δὲ τῷ ἔαρι καταπλέωμεν ἐπὶ	Ἑλλησπόντου	καὶ Ἰωνίης” (ταῦτα ἔλεγε ἀποθήκην
[8, 120]	δὲ Ἄβδηρα ἵδρυται πρὸς τοῦ	Ἑλλησπόντου	μᾶλλον ἢ τοῦ Στρυμόνος καὶ
[8, 110]	βουλομένους διώκειν καὶ τὰς ἐν	Ἑλλησπόντῳ	γεφύρας λύειν. καὶ νῦν κατ᾽
[8, 23]	ἔσχον τῶν Ἱστιαιέων, καὶ τῆς	Ἐλλοπίης	μοίρης γῆς δὲ τῆς Ἱστιαιώτιδος
[8, 136]	πολλῷ εἶναι κρέσσων, οὕτω τε	ἐλογίζετο	κατύπερθέ οἱ τὰ πρήγματα ἔσεσθαι
[8, 6]	πρόθυμοι ἦσαν ἐπιχειρέειν, εἴ κως	ἕλοιεν	αὐτάς. (ἐκ μὲν δὴ τῆς
[8, 85]	τριηράρχων καταλέξαι τῶν νέας Ἑλληνίδας	ἑλόντων,	χρήσομαι δὲ αὐτοῖσι οὐδὲν πλὴν
[8, 77]	νηυσὶ γεφυρώσωσι καὶ εἰναλίην Κυνόσουραν	ἐλπίδι	μαινομένῃ, λιπαρὰς πέρσαντες Ἀθήνας, δῖα
[8, 19]	δοκέοι ἔχειν τινὰ παλάμην, τῇ	ἐλπίζοι	τῶν βασιλέος συμμάχων ἀποστήσειν τοὺς
[8, 74]	θέοντες καὶ τῇσι νηυσὶ οὐκ	ἐλπίζοντες	ἐλλάμψεσθαι· οἳ δὲ ἐν Σαλαμῖνι
[8, 12]	ἀκούοντες ταῦτα ἐς φόβον κατιστέατο,	ἐλπίζοντες	πάγχυ ἀπολέεσθαι ἐς οἷα κακὰ
[8, 96]	ἕτοιμοι ἦσαν ἐς ἄλλην ναυμαχίην,	ἐλπίζοντες	τῇσι περιεούσῃσι νηυσὶ ἔτι χρήσεσθαι
[8, 60]	δέ γε καὶ τὰ ἐγὼ	ἐλπίζω	γένηται καὶ νικήσωμεν τῇσι νηυσί,
[8, 140]	νικήσητε, τοῦ περ ὑμῖν οὐδεμία	ἐλπὶς	εἴ περ εὖ φρονέετε, ἄλλη
[8, 10]	ἀνῆγον καὶ αὐτοὶ τὰς νέας,	ἐλπίσαντες	σφέας εὐπετέως αἱρήσειν, οἰκότα κάρτα
[8, 10]	σφέας εὐπετέως αἱρήσειν, οἰκότα κάρτα	ἐλπίσαντες,	τὰς μέν γε τῶν Ἑλλήνων
[8, 28]	τὴν χώρην τὴν ἵππον αὐτῶν	ἐλυμήναντο	ἀνηκέστως. ἐν γὰρ τῇ ἐσβολῇ
[8, 120]	λέγοντες ἔμοιγε οὐδαμῶς πιστά, πρῶτον	ἐλύσατο	τὴν ζώνην φεύγων ἐξ Ἀθηνέων
[8, 10]	αὐτὸς ἕκαστος πρῶτος νέα Ἀττικὴν	ἑλὼν	παρὰ βασιλέος δῶρα λάμψεται· Ἀθηναίων
[8, 101]	λοιπῷ στρατῷ ἐς ἤθεα τὰ	ἐμά.	(σὺ ὦν ἐμοί, καὶ γὰρ
[8, 93]	Ἀρτεμισίην ἐπεδίωξε. εἰ μέν νυν	ἔμαθε	ὅτι ἐν ταύτῃ πλέοι Ἀρτεμισίη,
[8, 109]	ἄλλων οἱ στρατηγοί. ~ὡς δὲ	ἔμαθε	ὅτι οὐ πείσει τούς γε
[8, 97]	βασιλέος ἔσεσθαι. ~Ξέρξης δὲ ὡς	ἔμαθε	τὸ γεγονὸς πάθος, δείσας μή
[8, 128]	αὐτίκα τὸ τόξευμα λαβόντες ὡς	ἔμαθον	τὸ βυβλίον, ἔφερον ἐπὶ τοὺς
[8, 36]	ἐν δείματι δὲ μεγάλῳ κατεστεῶτες	ἐμαντεύοντο	περὶ τῶν ἱρῶν χρημάτων, εἴτε
[8, 106]	χρεώμενοι, ὑπήγαγον ἐς χεῖρας τὰς	ἐμάς,	ὥστε σε μὴ μέμψασθαι τὴν
[8, 84]	Παλληνεὺς ἀνὴρ Ἀθηναῖος ἐξαναχθεὶς νηὶ	ἐμβάλλει·	συμπλακείσης δὲ τῆς νεὸς καὶ
[8, 87]	νεὸς τριήραρχος ὡς εἶδέ μιν	ἐμβάλλουσαν	νηὶ ἀνδρῶν βαρβάρων, νομίσας τὴν
[8, 92]	τοῦ Κριοῦ ἀνδρὸς Αἰγινήτεω νηὶ	ἐμβαλοῦσα	Σιδωνίῃ, ἥ περ εἷλε τὴν
[8, 88]	βασιλέα θηεύμενον μαθεῖν τὴν νέα	ἐμβαλοῦσαν,	καὶ δή τινα εἰπεῖν τῶν
[8, 92]	ὀνειδίζων. ταῦτα μέν νυν νηὶ	ἐμβαλὼν	ὁ Πολύκριτος ἀπέρριψε ἐς Θεμιστοκλέα·
[8, 100]	τῆς στρατιῆς ἀπάγων τὸ πολλόν,	ἐμὲ	δὲ σοὶ χρὴ τὴν Ἑλλάδα
[8, 140]	Ἀθηναίοισι τὰς ἁμαρτάδας τὰς ἐς	ἐμὲ	ἐξ ἐκείνων γενομένας πάσας μετίημι.
[8, 121]	ἥ περ ἔτι καὶ ἐς	ἐμὲ	ἦν, τὴν δὲ ἐπὶ Σούνιον,
[8, 101]	βουλομένοισί σφι γένοιτ᾽ ἂν ἀπόδεξις.	(ἐμὲ	ὦν ἢ ταῦτα κελεύει ποιέειν,
[8, 72]	κινδυνευούσῃ· τοῖσι δὲ ἄλλοισι Πελοποννησίοισι	ἔμελε	οὐδέν. Ὀλύμπια δὲ καὶ Κάρνεια
[8, 96]	γυναῖκες ἐρετμοῖσι φρύξουσι τοῦτο δὲ	ἔμελλε	ἀπελάσαντος βασιλέος ἔσεσθαι. ~Ξέρξης δὲ
[8, 135]	κοινοῦ ὡς ἀπογραψομένους τὰ θεσπιέειν	ἔμελλε,	καὶ πρόκατε τὸν πρόμαντιν βαρβάρῳ
[8, 86]	οὔτε σὺν νόῳ ποιεόντων οὐδέν,	ἔμελλε	τοιοῦτό σφι συνοίσεσθαι οἷόν περ
[8, 7]	πρότερον ἢ τὸ σύνθημά σφι	ἔμελλε	φανήσεσθαι παρὰ τῶν περιπλεόντων ὡς
[8, 6]	φεύγοντάς τε εὐφρόνη καταλαμβάνῃ· καὶ	ἔμελλον	δῆθεν ἐκφεύξεσθαι, ἔδει δὲ μηδὲ
[8, 141]	Ἀθηναῖοι διατρίβοντες, εὖ ἐπιστάμενοι ὅτι	ἔμελλον	Λακεδαιμόνιοι πεύσεσθαι ἥκοντα παρὰ τοῦ
[8, 40]	γὰρ τοῖσι κατήκουσι πρήγμασι βουλὴν	ἔμελλον	ποιήσασθαι ὡς ἐψευσμένοι γνώμης. (δοκέοντες
[8, 71]	Πελοπόννησον. ~καίτοι τὰ δυνατὰ πάντα	ἐμεμηχάνητο	ὅκως κατ᾽ ἤπειρον μὴ ἐσβάλοιεν
[8, 103]	καὶ πᾶσαι συνεβούλευον αὐτῷ μένειν,	ἔμενε	ἂν δοκέειν ἐμοί· οὕτω καταρρωδήκεε.
[8, 56]	ἔνιοι τῶν στρατηγῶν οὐδὲ κυρωθῆναι	ἔμενον	τὸ προκείμενον πρῆγμα, ἀλλ᾽ ἔς
[8, 80]	γενόμενος ἥκεις. ἴσθι γὰρ ἐξ	ἐμέο	τὰ ποιεύμενα ὑπὸ Μήδων· ἔδεε
[8, 106]	σε μὴ μέμψασθαι τὴν ἀπ᾽	ἐμέο	τοι ἐσομένην δίκην” (ὡς δέ
[8, 140]	τῆς πρὸς ὑμέας ἐούσης ἐξ	ἐμεῦ	οὐδὲν λέξω, οὐ γὰρ ἂν
[8, 34]	Βοιωτῶν δὲ πᾶν τὸ πλῆθος	ἐμήδιζε,	τὰς δὲ πόλις αὐτῶν ἄνδρες
[8, 30]	Ἑλλήνων ηὖξον, ὡς ἐμοὶ δοκέειν,	ἐμήδιζον	ἂν οἱ Φωκέες. ταῦτα ἐπαγγελλομένων
[8, 50]	Πλάταιαν πυθόμενος Θηβαίων ὅτι οὐκ	ἐμήδιζον.	~ἀπὸ δὲ τῆς διαβάσιος τοῦ
[8, 30]	μοῦνοι τῶν ταύτῃ ἀνθρώπων οὐκ	ἐμήδιζον,	κατ᾽ ἄλλο μὲν οὐδέν, ὡς
[8, 73]	ἔξεστι εἰπεῖν, ἐκ τοῦ κατήμενοι	ἐμήδιζον.	~οἳ μὲν δὴ ἐν τῷ
[8, 31]	οὐκ ἐσίναντο ἐσβαλόντες οἱ βάρβαροι·	ἐμήδιζόν	τε γὰρ καὶ οὐκ ἐδόκεε
[8, 112]	τε Ἄνδρον ὡς πολιορκέοιτο διότι	ἐμήδισε,	καὶ Θεμιστοκλέα ὡς εἴη ἐν
[8, 106]	ἐδόκεές τε θεοὺς λήσειν οἷα	ἐμηχανῶ	τότε· οἳ σε ποιήσαντα ἀνόσια,
[8, 7]	περιγενέσθαι. ~πρὸς ταῦτα ὦν τάδε	ἐμηχανῶντο·	τῶν νεῶν ἁπασέων ἀποκρίναντες διηκοσίας
[8, 140]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, Μαρδόνιος τάδε λέγει.	ἐμοὶ	ἀγγελίη ἥκει παρὰ βασιλέος λέγουσα
[8, 30]	Θεσσαλοὶ τὰ Ἑλλήνων ηὖξον, ὡς	ἐμοὶ	δοκέειν, ἐμήδιζον ἂν οἱ Φωκέες.
[8, 66]	ἐγένοντο ἐν Φαλήρῳ. ὡς μὲν	ἐμοὶ	δοκέειν, οὐκ ἐλάσσονες ἐόντες ἀριθμὸν
[8, 140]	δὲ καὶ τὴν νῦν παρ᾽	ἐμοὶ	ἐοῦσαν δύναμιν· ὥστε καὶ ἢν
[8, 22]	(Θεμιστοκλέης δὲ ταῦτα ἔγραφε, δοκέειν	ἐμοί,	ἐπ᾽ ἀμφότερα νοέων, ἵνα ἢ
[8, 118]	ἐν ὑμῖν γὰρ οἶκε εἶναι	ἐμοὶ	ἡ σωτηρίη” (τὸν μὲν ταῦτα
[8, 101]	ἤθεα τὰ ἐμά. (σὺ ὦν	ἐμοί,	καὶ γὰρ περὶ τῆς ναυμαχίης
[8, 140]	σφι, ἢν δὴ βούλωνταί γε	ἐμοὶ	ὁμολογέειν, ἀνόρθωσον, ὅσα ἐγὼ ἐνέπρησα”
[8, 103]	αὐτῷ μένειν, ἔμενε ἂν δοκέειν	ἐμοί·	οὕτω καταρρωδήκεε. ἐπαινέσας δὲ τὴν
[8, 62]	πολέμου φέρουσι αἱ νέες. ἀλλ᾽	ἐμοὶ	πείθεο. (εἰ δὲ ταῦτα μὴ
[8, 100]	οὐ Πέρσαι τοι αἴτιοι ἐισί,	ἐμοὶ	πείθεο· εἴ τοι δέδοκται μὴ
[8, 60]	ἐστὶ σῶσαι τὴν Ἑλλάδα, ἢν	ἐμοὶ	πείθῃ ναυμαχίην αὐτοῦ μένων ποιέεσθαι,
[8, 129]	δὲ τοῦτο λέγοντες εὖ λέγειν	ἔμοιγε	δοκέουσι. τοὺς δὲ περιγενομένους ἀπῆγε
[8, 120]	ὡς αὐτοὶ λέγουσι Ἀβδηρῖται, λέγοντες	ἔμοιγε	οὐδαμῶς πιστά, πρῶτον ἐλύσατο τὴν
[8, 119]	περὶ τοῦ Ξέρξεω νόστου, οὐδαμῶς	ἔμοιγε	πιστὸς οὔτε ἄλλως οὔτε τὸ
[8, 123]	Θεμιστοκλέα κρίνοντες. οἳ μὲν δὴ	ἐμουνοῦντο,	Θεμιστοκλέης δὲ δευτερείοισι ὑπερεβάλλετο πολλόν.
[8, 132]	Ἕλλησι οὔτε τῶν χώρων ἐοῦσι	ἐμπείροισι,	στρατιῆς τε πάντα πλέα ἐδόκεε
[8, 97]	οὐδὲν τούτων ἐλάνθανε ὡς μάλιστα	ἔμπειρον	ἐόντα τῆς ἐκείνου διανοίης. ~ταῦτά
[8, 144]	τὰ ἀγάλματα καὶ τὰ οἰκήματα	ἐμπεπρησμένα	τε καὶ συγκεχωσμένα, τοῖσι ἡμέας
[8, 117]	ἐλάγχανον, καὶ οὐδένα τε κόσμον	ἐμπιπλάμενοι	καὶ ὕδατα μεταβάλλοντες ἀπέθνησκον τοῦ
[8, 109]	τὰ ἴδια ἐν ὁμοίῳ ἐποιέετο,	ἐμπιπράς	τε καὶ καταβάλλων τῶν θεῶν
[8, 68]	ἔχεις δὲ τὴν ἄλλην Ἑλλάδα	ἐμποδὼν	δέ τοι ἵσταται οὐδείς· οἳ
[8, 54]	εἴτε καὶ ἐνθύμιόν οἱ ἐγένετο	ἐμπρήσαντι	τὸ ἱρόν. οἱ δὲ φυγάδες
[8, 50]	Βοιωτῶν τραπόμενος στρατὸς ἅμα Ξέρξῃ,	ἐμπρήσας	Θεσπιέων τὴν πόλιν, αὐτῶν ἐκλελοιπότων
[8, 55]	ἅμα τῷ ἄλλῳ ἱρῷ κατέλαβε	ἐμπρησθῆναι	ὑπὸ τῶν βαρβάρων· δευτέρῃ δὲ
[8, 55]	δευτέρῃ δὲ ἡμέρῃ ἀπὸ τῆς	ἐμπρήσιος	Ἀθηναίων οἱ θύειν ὑπὸ βασιλέος
[8, 87]	καὶ ἣ οὐκ ἔχουσα διαφυγεῖν,	ἔμπροσθε	γὰρ αὐτῆς ἦσαν ἄλλαι νέες
[8, 27]	οἱ περὶ τὸν τρίποδα συνεστεῶτες	ἔμπροσθε	τοῦ νηοῦ τοῦ ἐν Δελφοῖσι,
[8, 53]	τῇ ἠπείρῳ γενέσθαι ὑπὸ Πέρσῃσι.	ἔμπροσθε	ὦν πρὸ τῆς ἀκροπόλιος, ὄπισθε
[8, 3]	Ἑλλάς, ὀρθὰ νοεῦντες· στάσις γὰρ	ἔμφυλος	πολέμου ὁμοφρονέοντος τοσούτῳ κάκιον ἐστὶ
[8, 62]	συμμάχων τοιῶνδε μουνωθέντες μεμνήσεσθε τῶν	ἐμῶν	λόγων” ~ταῦτα δὲ Θεμιστοκλέος λέγοντος
[8, 106]	κακὸν ἢ αὐτὸς ἢ τῶν	ἐμῶν	τίς σε προγόνων ἐργάσατο, ἢ
[8, 27]	ἐν Δελφοῖσι, καὶ ἕτεροι τοιοῦτοι	ἐν	Ἄβῃσι ἀνακέαται. ~ταῦτα μέν νυν
[8, 120]	φεύγων ἐξ Ἀθηνέων ὀπίσω, ὡς	ἐν	ἀδείῃ ἐών. τὰ δὲ Ἄβδηρα
[8, 79]	τὸν τρόπον, ἄριστον ἄνδρα γενέσθαι	ἐν	Ἀθήνῃσι καὶ δικαιότατον. (οὗτος ὡνὴρ
[8, 112]	ἐμήδισε, καὶ Θεμιστοκλέα ὡς εἴη	ἐν	αἴνῃ μεγίστῃ τῶν στρατηγῶν, δείσαντες
[8, 99]	καὶ οἰμωγῇ ἐχρέωντο ἀπλέτῳ, Μαρδόνιον	ἐν	αἰτίῃ τιθέντες. οὐκ οὕτω δὲ
[8, 83]	τοῖσι ἥσσοσι ἀντιτιθέμενα, ὅσα δὴ	ἐν	ἀνθρώπου φύσι καὶ καταστάσι ἐγγίνεται·
[8, 60]	γυναῖκες. καὶ μὲν καὶ τόδε	ἐν	αὐτοῖσι ἔνεστι, τοῦ καὶ περιέχεσθε
[8, 60]	τὰ ἐγὼ λέγω ποιήσῃς, τοσάδε	ἐν	αὐτοῖσι χρηστὰ εὑρήσεις· πρῶτα μὲν
[8, 14]	τῆς Εὐβοίης διεφθείροντο· οἱ δ᾽	ἐν	Ἀφέτῃσι βάρβαροι, ὥς σφι ἀσμένοισι
[8, 76]	τε ἀνδρῶν καὶ τῶν ναυηγίων	(ἐν	γὰρ δὴ πόρῳ τῆς ναυμαχίης
[8, 28]	τὴν ἵππον αὐτῶν ἐλυμήναντο ἀνηκέστως.	ἐν	γὰρ τῇ ἐσβολῇ ἣ ἐστὶ
[8, 93]	Φάληρον ὑπὸ τὸν πεζὸν στρατόν.	~ἐν	δὲ τῇ ναυμαχίῃ ταύτῃ ἤκουσαν
[8, 104]	δὲ Πηδασέες οἰκέουσι ὑπὲρ Ἁλικαρνησσοῦ·	ἐν	δὲ τοῖσι Πηδάσοισι τούτοισι τοιόνδε
[8, 114]	τριήκοντα μυριάδας γενέσθαι σὺν ἱππεῦσι.	~ἐν	δὲ τούτῳ τῷ χρόνῳ, ἐν
[8, 8]	ἐν τῇσι Ἀφέτῃσι ἐποιεῦντο ἀριθμόν.	~ἐν	δὲ τούτῳ τῷ χρόνῳ ἐν
[8, 27]	τούτῳ μὲν δὴ ταῦτα εἴρητο.	~ἐν	δὲ τῷ διὰ μέσου χρόνῳ,
[8, 89]	ταῦτα μὲν Ξέρξην φασὶ εἰπεῖν.	~ἐν	δὲ τῷ πόνῳ τούτῳ ἀπὸ
[8, 36]	ταῦτα ἐς πᾶσαν ἀρρωδίην ἀπίκατο,	ἐν	δείματι δὲ μεγάλῳ κατεστεῶτες ἐμαντεύοντο
[8, 35]	ὅκως συλήσαντες τὸ ἱρὸν τὸ	ἐν	Δελφοῖσι βασιλέι Ξέρξῃ ἀποδέξαιεν τὰ
[8, 35]	ὁρμέατο ἐπὶ τὸ ἱρὸν τὸ	ἐν	Δελφοῖσι, ἐν δεξιῇ τὸν Παρνησὸν
[8, 82]	τοῦτο τὸ ἔργον ἐνεγράφησαν Τήνιοι	ἐν	Δελφοῖσι ἐς τὸν τρίποδα ἐν
[8, 27]	συνεστεῶτες ἔμπροσθε τοῦ νηοῦ τοῦ	ἐν	Δελφοῖσι, καὶ ἕτεροι τοιοῦτοι ἐν
[8, 35]	τὸ ἱρὸν τὸ ἐν Δελφοῖσι,	ἐν	δεξιῇ τὸν Παρνησὸν ἀπέργοντες. ὅσα
[8, 65]	δ᾽ ἀδαήμονα τῶν ἱρῶν τῶν	ἐν	Ἐλευσῖνι γινομένων τὸν Δημάρητον, εἰρέσθαί
[8, 98]	ἄλλον διεξέρχεται παραδιδόμενα, κατά περ	ἐν	Ἕλλησι ἡ λαμπαδηφορίη τὴν τῷ
[8, 110]	νέας βουλομένους διώκειν καὶ τὰς	ἐν	Ἑλλησπόντῳ γεφύρας λύειν. καὶ νῦν
[8, 66]	τρεῖς ἔπλεον δι᾽ Εὐρίπου, καὶ	ἐν	ἑτέρῃσι τρισὶ ἡμέρῃσι ἐγένοντο ἐν
[8, 60]	στεινῷ ναυμαχέειν πρὸς ἡμέων ἐστί,	ἐν	εὐρυχωρίῃ δὲ πρὸς ἐκείνων. αὖτις
[8, 21]	ὁ ναυτικὸς στρατός, σημαίνειν τοῖσι	ἐν	Θερμοπύλῃσι ἐοῦσι· ὣς δ᾽ αὕτως
[8, 15]	ταύτας καὶ τὰς πεζομαχίας τὰς	ἐν	Θερμοπύλῃσι. (ἦν δὲ πᾶς ὁ
[8, 24]	στρατοῦ τοῦ ἑωυτοῦ ἦσαν νεκροὶ	ἐν	Θερμοπύλῃσι (ἦσαν δὲ καὶ δύο
[8, 66]	χειμῶνος αὐτῶν ἀπολομένοισι καὶ τοῖσι	ἐν	Θερμοπύλῃσι καὶ τῇσι ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ
[8, 71]	τάχιστα Πελοποννήσιοι τοὺς ἀμφὶ Λεωνίδην	ἐν	Θερμοπύλῃσι τετελευτηκέναι, συνδραμόντες ἐκ τῶν
[8, 27]	διὰ μέσου χρόνῳ, ἐπείτε τὸ	ἐν	Θερμοπύλῃσι τρῶμα ἐγεγόνεε, αὐτίκα Θεσσαλοὶ
[8, 114]	ἐοῦσαν ἔτι πᾶσαν τὴν στρατιὴν	ἐν	Θεσσαλίῃ, ἐλθὼν ἐς ὄψιν τὴν
[8, 131]	ἔαρ γινόμενον ἤγειρε καὶ Μαρδόνιος	ἐν	Θεσσαλίῃ ἐών. ὁ μὲν δὴ
[8, 113]	πολεμέειν, χειμερίσαι τε ἄμεινον εἶναι	ἐν	Θεσσαλίῃ, καὶ ἔπειτα ἅμα τῷ
[8, 115]	ῥηθὲν ἀπαλλάσσετο, Ξέρξης δὲ Μαρδόνιον	ἐν	Θεσσαλίῃ καταλιπὼν αὐτὸς ἐπορεύετο κατὰ
[8, 115]	ἐλαύνων, μελεδαίνειν τε καὶ τρέφειν,	ἐν	Θεσσαλίῃ τε τινὰς καὶ ἐν
[8, 99]	ἐθυμίων θυμιήματα καὶ αὐτοὶ ἦσαν	ἐν	θυσίῃσί τε καὶ εὐπαθείῃσι. (ἡ
[8, 135]	τοὺς μὲν ἑπομένους τῶν Θηβαίων	ἐν	θώματι ἔχεσθαι ἀκούοντας βαρβάρου γλώσσης
[8, 62]	οἰκέτας κομιεύμεθα ἐς Σῖριν τὴν	ἐν	Ἰταλίῃ, ἥ περ ἡμετέρη τε
[8, 67]	πλὴν Παρίων (Πάριοι δὲ ὑπολειφθέντες	ἐν	Κύθνῳ ἐκαραδόκεον τὸν πόλεμον κῇ
[8, 130]	Χερσονήσου διεπόρθμευσε ἐς Ἄβυδον, ἐχειμέριζε	ἐν	Κύμῃ. ἔαρος δὲ ἐπιλάμψαντος πρώιος
[8, 115]	ἐν Σίρι τῆς Παιονίης καὶ	ἐν	Μακεδονίῃ. (ἔνθα καὶ τὸ ἱρὸν
[8, 119]	ἐκ τοῦ κυβερνήτεω πρὸς Ξέρξην,	ἐν	μυρίῃσι γνώμῃσι μίαν οὐκ ἔχω
[8, 70]	Ἀθηναίων ναυμαχέειν μέλλοιεν, νικηθέντες τε	ἐν	νήσῳ ἀπολαμφθέντες πολιορκήσονται, ἀπέντες τὴν
[8, 49]	ἐν Σαλαμῖνι μὲν ἐόντες πολιορκήσονται	ἐν	νήσῳ, ἵνα σφι τιμωρίη οὐδεμία
[8, 7]	νεῶν τὰς ταχθείσας, αὐτοὶ οὐκ	ἐν	νόῳ ἔχοντες ταύτης τῆς ἡμέρης
[8, 8]	αὐτὸς περιεβάλετο· οὗτος ὁ Σκυλλίης	ἐν	νόῳ μὲν εἶχε ἄρα καὶ
[8, 11]	δεύτερα δὲ σημήναντος ἔργου εἴχοντο	ἐν	ὀλίγῳ περ ἀπολαμφθέντες καὶ κατὰ
[8, 134]	ἐχρήσατο· ἔστι δὲ κατά περ	ἐν	Ὀλυμπίῃ ἱροῖσι αὐτόθι χρηστηριάζεσθαι· τοῦτο
[8, 109]	τε ἱρὰ καὶ τὰ ἴδια	ἐν	ὁμοίῳ ἐποιέετο, ἐμπιπράς τε καὶ
[8, 60]	πρὸς μὲν τῷ Ἰσθμῷ συμβάλλων	ἐν	πελάγεϊ ἀναπεπταμένῳ ναυμαχήσεις, ἐς τὸ
[8, 13]	ἦν ἔτι ἀγριωτέρη, τοσούτω ὅσῳ	ἐν	πελάγεϊ φερομένοισι ἐπέπιπτε, καὶ τὸ
[8, 31]	αὕτη ἐστὶ μητρόπολις Δωριέων τῶν	ἐν	Πελοποννήσῳ. ταύτην ὦν τὴν Δωρίδα
[8, 115]	ἐς τὸν πόρον τῆς διαβάσιος	ἐν	πέντε καὶ τεσσεράκοντα ἡμέρῃσι, ἀπάγων
[8, 126]	~Ἀρτάβαζος δὲ ὁ Φαρνάκεος ἀνὴρ	ἐν	Πέρσῃσι λόγιμος καὶ πρόσθε ἐών,
[8, 100]	καταγελάστους γενέσθαι Ἕλλησι· οὐδὲ γὰρ	ἐν	Πέρσῃσί τοί τι δεδήληται τῶν
[8, 128]	περιέδραμε ὅμιλος, οἷα φιλέει γίνεσθαι	ἐν	πολέμῳ, οἳ αὐτίκα τὸ τόξευμα
[8, 94]	αὐτοί γε Κορίνθιοι ὁμολογέουσι, ἀλλ᾽	ἐν	πρώτοισι σφέας αὐτοὺς τῆς ναυμαχίης
[8, 69]	τε καὶ φθονέοντες αὐτῇ, ἅτε	ἐν	πρώτοισι τετιμημένης διὰ πάντων τῶν
[8, 44]	νέας ὀγδώκοντα καὶ ἑκατόν, μοῦνοι·	ἐν	Σαλαμῖνι γὰρ οὐ συνεναυμάχησαν Πλαταιέες
[8, 56]	νυν ταῦτα ἔφρασαν. ~οἱ δὲ	ἐν	Σαλαμῖνι Ἕλληνες, ὥς σφι ἐξηγγέλθη
[8, 46]	τριήκοντα δὲ τῇσι ἄριστα πλεούσῃσι	ἐν	Σαλαμῖνι ἐναυμάχησαν. Αἰγινῆται δὲ εἰσὶ
[8, 70]	ἀρρώδεον δὲ ὅτι αὐτοὶ μὲν	ἐν	Σαλαμῖνι κατήμενοι ὑπὲρ γῆς τῆς
[8, 49]	ὡς εἰ νικηθέωσι τῇ ναυμαχίῃ,	ἐν	Σαλαμῖνι μὲν ἐόντες πολιορκήσονται ἐν
[8, 124]	νικῶν οὐκ ἐτιμήθη πρὸς τῶν	ἐν	Σαλαμῖνι ναυμαχησάντων, αὐτίκα μετὰ ταῦτα
[8, 122]	ἀπαίτεε αὐτοὺς τὰ ἀριστήια τῆς	ἐν	Σαλαμῖνι ναυμαχίης. Αἰγινῆται δὲ πυθόμενοι
[8, 74]	οὐκ ἐλπίζοντες ἐλλάμψεσθαι· οἳ δὲ	ἐν	Σαλαμῖνι ὅμως ταῦτα πυνθανόμενοι ἀρρώδεον,
[8, 78]	παρ᾽ ἄλλων ἐνδέκομαι. ~τῶν δὲ	ἐν	Σαλαμῖνι στρατηγῶν ἐγίνετο ὠθισμὸς λόγων
[8, 65]	ἐπὶ τὰς νέας τράπηται τὰς	ἐν	Σαλαμῖνι, τὸν ναυτικὸν στρατὸν κινδυνεύσει
[8, 11]	τὸ ἔργον ἔδοσαν αὐτῷ χῶρον	ἐν	Σαλαμῖνι. ~ὡς δὲ εὐφρόνη ἐγεγόνεε,
[8, 130]	κρατήσειν τὸν Μαρδόνιον. (ἐόντες δὲ	ἐν	Σάμῳ ἅμα μὲν ἐβουλεύοντο εἴ
[8, 106]	βασιλεὺς ἐπὶ τὰς Ἀθήνας ἐὼν	ἐν	Σάρδισι, ἐνθαῦτα καταβὰς κατὰ δή
[8, 115]	ἐν Θεσσαλίῃ τε τινὰς καὶ	ἐν	Σίρι τῆς Παιονίης καὶ ἐν
[8, 60]	ἄλλου λόγου εἴχετο, λέγων τάδε.	(ἐν	σοὶ νῦν ἐστὶ σῶσαι τὴν
[8, 124]	ἐδωρήσαντό τέ μιν ὄχῳ τῷ	ἐν	Σπάρτῃ καλλιστεύσαντι. (αἰνέσαντες δὲ πολλά,
[8, 60]	ἐκβαίνῃ, πολλὸν κρατήσομεν· τὸ γὰρ	ἐν	στεινῷ ναυμαχέειν πρὸς ἡμέων ἐστί,
[8, 60]	αὐτοῖσι χρηστὰ εὑρήσεις· πρῶτα μὲν	ἐν	στεινῷ συμβάλλοντες νηυσὶ ὀλίγῃσι πρὸς
[8, 68]	πάντων κακοὶ δοῦλοι εἰσί, οἳ	ἐν	συμμάχων λόγῳ λέγονται εἶναι ἐόντες
[8, 93]	εἰ μέν νυν ἔμαθε ὅτι	ἐν	ταύτῃ πλέοι Ἀρτεμισίη, οὐκ ἂν
[8, 28]	ἐσβολῇ ἣ ἐστὶ κατὰ Ὑάμπολιν,	ἐν	ταύτῃ τάφρον μεγάλην ὀρύξαντες ἀμφορέας
[8, 17]	δὲ ἀγωνιζόμενοι διέστησαν χωρὶς ἑκάτεροι.	~ἐν	ταύτῃ τῇ ναυμαχίῃ Αἰγύπτιοι μὲν
[8, 11]	Ἀφέτας, πολλὸν παρὰ δόξαν ἀγωνισάμενοι.	ἐν	ταύτῃ τῇ ναυμαχίῃ Ἀντίδωρος Λήμνιος
[8, 16]	Ἕλληνες ἐπανέπλεόν τε καὶ συνέμισγον.	ἐν	ταύτῃ τῇ ναυμαχίῃ παραπλήσιοι ἀλλήλοισι
[8, 65]	καὶ τὴν φωνὴν τῆς ἀκούεις	ἐν	ταύτῃ τῇ ὁρτῇ ἰακχάζουσι” πρὸς
[8, 55]	εἵνεκεν τούτων ἐπεμνήσθην, φράσω. ἔστι	ἐν	τῇ ἀκροπόλι ταύτῃ Ἐρεχθέος τοῦ
[8, 136]	τῆς οἱ ἐγεγόνεε Ἀμύντης ὁ	ἐν	τῇ Ἀσίῃ, ἔχων τὸ οὔνομα
[8, 126]	(ὡς δὲ ὃ μὲν ἦν	ἐν	τῇ Ἀσίῃ, ὁ δὲ ὀπίσω
[8, 51]	ἐν τρισὶ ἑτέροισι μησὶ ἐγένοντο	ἐν	τῇ Ἀττικῇ, Καλλιάδεω ἄρχοντος Ἀθηναίοισι.
[8, 40]	(δοκέοντες γὰρ εὑρήσειν Πελοποννησίους πανδημεὶ	ἐν	τῇ Βοιωτίῃ ὑποκατημένους τὸν βάρβαρον,
[8, 109]	τὸ παρεὸν ἡμῖν, νῦν μὲν	ἐν	τῇ Ἑλλάδι καταμείναντας ἡμέων τε
[8, 6]	χρήματα. ~οὕτω δὴ κατέμεινάν τε	ἐν	τῇ Εὐβοίῃ καὶ ἐναυμάχησαν, ἐγένετο
[8, 97]	λύσοντες τὰς γεφύρας, καὶ ἀπολαμφθεὶς	ἐν	τῇ Εὐρώπῃ κινδυνεύσῃ ἀπολέσθαι, δρησμὸν
[8, 108]	γὰρ ἀναγκασθείη ὁ Πέρσης μένειν	ἐν	τῇ Εὐρώπῃ, πειρῷτο ἂν ἡσυχίην
[8, 108]	νικηθέντα τῇ ναυμαχίῃ οὐ μενέειν	ἐν	τῇ Εὐρώπῃ τὸν Πέρσην· ἐατέον
[8, 60]	περιεοῦσι καὶ Αἰγίνῃ καὶ Σαλαμῖνι,	ἐν	τῇ ἡμῖν καὶ λόγιον ἐστὶ
[8, 53]	θεοπρόπιον πᾶσαν τὴν Ἀττικὴν τὴν	ἐν	τῇ ἠπείρῳ γενέσθαι ὑπὸ Πέρσῃσι.
[8, 65]	βασιλέι καὶ τῇ στρατιῇ τῇ	ἐν	τῇ ἠπείρῳ ἔσται, ἢν δὲ
[8, 89]	(τῶν δὲ βαρβάρων οἱ πολλοὶ	ἐν	τῇ θαλάσσῃ διεφθάρησαν νέειν οὐκ
[8, 8]	τότε ἀνθρώπων ἄριστος, ὃς καὶ	ἐν	τῇ ναυηγίῃ τῇ κατὰ Πήλιον
[8, 90]	τῶν ἑωυτοῦ ἔργον τι ἀποδεικνύμενον	ἐν	τῇ ναυμαχίῃ, κατήμενος ὑπὸ τῷ
[8, 11]	ἀριστήιον ἔλαβε οὗτος. (τοὺς δ᾽	ἐν	τῇ ναυμαχίῃ ταύτῃ ἑτεραλκέως ἀγωνιζομένους
[8, 92]	Πέρσαι κατακοπέντα ἀρετῆς εἵνεκα εἶχον	ἐν	τῇ νηὶ ἐκπαγλεόμενοι· τὸν δὴ
[8, 95]	ἄγων, οἳ τοὺς Πέρσας τοὺς	ἐν	τῇ νησῖδι ταύτῃ κατεφόνευσαν πάντας.
[8, 68]	οὔτε γὰρ σῖτος πάρα σφι	ἐν	τῇ νήσῳ ταύτῃ, ὡς ἐγὼ
[8, 120]	τόδε μαρτύριον· φαίνεται γὰρ Ξέρξης	ἐν	τῇ ὀπίσω κομιδῇ ἀπικόμενος ἐς
[8, 129]	τὰς διελθόντας χρῆν εἶναι ἔσω	ἐν	τῇ Παλλήνῃ, ἐπῆλθε πλημμυρὶς τῆς
[8, 76]	μηδὲ φυγεῖν ἐξῇ, ἀλλ᾽ ἀπολαμφθέντες	ἐν	τῇ Σαλαμῖνι δοῖεν τίσιν τῶν
[8, 86]	τὸ δὲ πλῆθος τῶν νεῶν	ἐν	τῇ Σαλαμῖνι ἐκεραΐζετο, αἳ μὲν
[8, 130]	ἑσπέρης, οὐδ᾽ ἐπηνάγκαζε οὐδείς, ἀλλ᾽	ἐν	τῇ Σάμῳ κατήμενοι ἐφύλασσον τὴν
[8, 121]	ἐκ τῶν ἐγένετο ἀνδριὰς ἔχων	ἐν	τῇ χειρὶ ἀκρωτήριον νεός, ἐὼν
[8, 138]	ἱππέας ἀπολέοντας. ποταμὸς δὲ ἐστὶ	ἐν	τῇ χώρῃ ταύτῃ, τῷ θύουσι
[8, 7]	περιέπεμπον, τῶν δὲ λοιπέων νεῶν	ἐν	τῇσι Ἀφέτῃσι ἐποιεῦντο ἀριθμόν. ~ἐν
[8, 68]	τάδε λέγω, οὔτε κακίστη γενομένη	ἐν	τῇσι ναυμαχίῃσι τῇσι πρὸς Εὐβοίῃ
[8, 59]	ὁ Ὠκύτου εἶπε ὦ Θεμιστόκλεες,	ἐν	τοῖσι ἀγῶσι οἱ προεξανιστάμενοι ῥαπίζονται”
[8, 29]	ὅμοιοι ἡμῖν. (πρόσθε τε γὰρ	ἐν	τοῖσι Ἕλλησι, ὅσον χρόνον ἐκεῖνα
[8, 22]	περὶ τὰ πότιμα ὕδατα, ἐντάμνων	ἐν	τοῖσι λίθοισι γράμματα. τὰ Ἴωνες
[8, 59]	στρατηγούς, πολλὸς ἦν ὁ Θεμιστοκλέης	ἐν	τοῖσι λόγοισι οἷα κάρτα δεόμενος·
[8, 35]	ἐγὼ πυνθάνομαι, ἄμεινον ἢ τὰ	ἐν	τοῖσι οἰκίοισι ἔλιπε, πολλῶν αἰεὶ
[8, 82]	ἐν Δελφοῖσι ἐς τὸν τρίποδα	ἐν	τοῖσι τὸν βάρβαρον κατελοῦσι. (σὺν
[8, 20]	τούτοισι οὐδὲν τοῖσι ἔπεσι χρησαμένοισι	ἐν	τοῖσι τότε παρεοῦσί τε καὶ
[8, 138]	λεγομένων εἶναι Μίδεω τοῦ Γορδίεω,	ἐν	τοῖσι φύεται αὐτόματα ῥόδα, ἓν
[8, 138]	ὀδμῇ τε ὑπερφέροντα τῶν ἄλλων.	(ἐν	τούτοισι καὶ ὁ Σιληνὸς τοῖσι
[8, 37]	τὸ ἱρὸν τῆς Προναίης Ἀθηναίης,	ἐν	τούτῳ ἐκ μὲν τοῦ οὐρανοῦ
[8, 37]	ἐπιόντες καὶ ἀπώρων τὸ ἱρόν,	ἐν	τούτῳ ὁ προφήτης, τῷ οὔνομα
[8, 87]	πολλὸν ἀπίκετο τὰ βασιλέος πρήγματα,	ἐν	τούτῳ τῷ καιρῷ ἡ νηῦς
[8, 23]	ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον. ἐπισχόντες δὲ	ἐν	τούτῳ τῷ χώρῳ μέχρι μέσου
[8, 140]	ὁμολογέειν ἐθέλουσι, δειμαίνω ὑπὲρ ὑμέων	ἐν	τρίβῳ τε μάλιστα οἰκημένων τῶν
[8, 51]	τῷ διέβαινον ἐς τὴν Εὐρώπην,	ἐν	τρισὶ ἑτέροισι μησὶ ἐγένοντο ἐν
[8, 51]	βάρβαροι, ἕνα αὐτοῦ διατρίψαντες μῆνα	ἐν	τῷ διέβαινον ἐς τὴν Εὐρώπην,
[8, 55]	τοῦ γηγενέος λεγομένου εἶναι νηός,	ἐν	τῷ ἐλαίη τε καὶ θάλασσα
[8, 22]	ἢ ὥστε ἀπίστασθαι, ὑμεῖς δὲ	ἐν	τῷ ἔργῳ, ἐπεὰν συμμίσγωμεν, ἐθελοκακέετε
[8, 91]	ἄξια. οἱ μὲν γὰρ Ἀθηναῖοι	ἐν	τῷ θορύβῳ ἐκεράιζον τάς τε
[8, 95]	ἐπεμνήσθην ὡς ἀνδρὸς ἀρίστου, οὗτος	ἐν	τῷ θορύβῳ τούτῳ τῷ περὶ
[8, 90]	περιέπιπτον. ~ἐγένετο δὲ καὶ τόδε	ἐν	τῷ θορύβῳ τούτῳ. τῶν τινες
[8, 65]	ἐὼν ἅμα Δημαρήτῳ τῷ Λακεδαιμονίῳ	ἐν	τῷ Θριασίῳ πεδίῳ, ἰδεῖν δὲ
[8, 51]	τινας ὀλίγους εὑρίσκουσι τῶν Ἀθηναίων	ἐν	τῷ ἱρῷ ἐόντας, ταμίας τε
[8, 41]	μέγαν φύλακα τῆς ἀκροπόλιος ἐνδιαιτᾶσθαι	ἐν	τῷ ἱρῷ· λέγουσί τε ταῦτα
[8, 35]	χρήματα. πάντα δ᾽ ἠπίστατο τὰ	ἐν	τῷ ἱρῷ ὅσα λόγου ἦν
[8, 71]	Λεωνίδεω δὲ ἀδελφεός. (ἱζόμενοι δὲ	ἐν	τῷ Ἰσθμῷ καὶ συγχώσαντες τὴν
[8, 74]	κατήμενοι ἐμήδιζον. ~οἳ μὲν δὴ	ἐν	τῷ Ἰσθμῷ τοιούτῳ πόνῳ συνέστασαν,
[8, 114]	~ἐν δὲ τούτῳ τῷ χρόνῳ,	ἐν	τῷ Μαρδόνιός τε τὴν στρατιὴν
[8, 14]	ἀπεχρᾶτο κακῶς πρήσουσι ἡσυχίην ἄγειν	ἐν	τῷ παρεόντι. τοῖσι δε Ἕλλησι
[8, 91]	πρὸς τὸ Φάληρον, Αἰγινῆται ὑποστάντες	ἐν	τῷ πορθμῷ ἔργα ἀπεδέξαντο λόγου
[8, 129]	νηὸν καὶ τὸ ἄγαλμα τὸ	ἐν	τῷ προαστείῳ ἠσέβησαν οὗτοι τῶν
[8, 41]	ἐστί. (αὕτη δὴ ἡ μελιτόεσσα	ἐν	τῷ πρόσθε αἰεὶ χρόνῳ ἀναισιμουμένη
[8, 11]	Φιλάονα τὸν Χέρσιος, λόγιμον ἐόντα	ἐν	τῷ στρατοπέδῳ ἄνδρα. πρῶτος δὲ
[8, 8]	ἐποιεῦντο τῶν νεῶν, ἦν γὰρ	ἐν	τῷ στρατοπέδῳ τούτῳ Σκυλλίης Σκιωναῖος
[8, 39]	καὶ ἐς ἡμέας ἦσαν σόοι,	ἐν	τῷ τεμένεϊ τῆς Προναίης Ἀθηναίης
[8, 93]	ἄλλοι, τῶν αἱ νέες περιεγεγόνεσαν,	ἐν	τῷ Φαλήρῳ. ~Ἀδείμαντον δὲ τὸν
[8, 79]	ἄλλῳ καιρῷ καὶ δὴ καὶ	ἐν	τῷδε περὶ τοῦ ὁκότερος ἡμέων
[8, 118]	τις διαδεξάτω ὑμέων βασιλέος κηδόμενος·	ἐν	ὑμῖν γὰρ οἶκε εἶναι ἐμοὶ
[8, 140]	Ξέρξῃ· εἰ γὰρ ἐνώρων τοῦτο	ἐν	ὑμῖν, οὐκ ἄν κοτε ἐς
[8, 66]	ἐν ἑτέρῃσι τρισὶ ἡμέρῃσι ἐγένοντο	ἐν	Φαλήρῳ. ὡς μὲν ἐμοὶ δοκέειν,
[8, 23]	ἀπιστίης τὸν μὲν ἀγγέλλοντα εἶχον	ἐν	φυλακῇ, νέας δὲ ταχέας ἀπέστειλαν
[8, 40]	ποιευμένους περιεῖναι καὶ ταύτην ἔχοντας	ἐν	φυλακῇ, τὰ ἄλλα δὲ ἀπιέναι.
[8, 89]	αἱ νέες διεφθείροντο, καὶ μὴ	ἐν	χειρῶν νόμῳ ἀπολλύμενοι, ἐς τὴν
[8, 96]	εἰρημένον πολλοῖσι ἔτεσι πρότερον τούτων	ἐν	χρησμῷ Λυσιστράτῳ Ἀθηναίῳ ἀνδρὶ χρησμολόγῳ,
[8, 8]	~ἐν δὲ τούτῳ τῷ χρόνῳ	ἐν	ᾧ οὗτοι ἀριθμὸν ἐποιεῦντο τῶν
[8, 64]	τῷ ἡλίῳ ἀνιόντι σεισμὸς ἐγένετο	ἔν	τε τῇ γῇ καὶ τῇ
[8, 79]	τάδε. ἡμέας στασιάζειν χρεόν ἐστι	ἔν	τε τῷ ἄλλῳ καιρῷ καὶ
[8, 73]	οἴκεον, Ἀρκάδες τε καὶ Κυνούριοι·	ἓν	δὲ ἔθνος τὸ Ἀχαιϊκὸν ἐκ
[8, 113]	τεοῖσι τι χρηστὸν συνῄδεε πεποιημένον·	ἓν	δὲ πλεῖστον ἔθνος Πέρσας αἱρέετο,
[8, 138]	ἐν τοῖσι φύεται αὐτόματα ῥόδα,	ἓν	ἕκαστον ἔχον ἑξήκοντα φύλλα, ὀδμῇ
[8, 51]	ἔνθεν πορεύεσθαι ἤρξαντο οἱ βάρβαροι,	ἕνα	αὐτοῦ διατρίψαντες μῆνα ἐν τῷ
[8, 109]	καὶ ἥρωες, οἳ ἐφθόνησαν ἄνδρα	ἕνα	τῆς τε Ἀσίης καὶ τῆς
[8, 102]	κατεργάσαντο. τοῦτο δὲ ἢν τὰ	ἐναντία	τῆς Μαρδονίου γνώμης γένηται, οὐδεμία
[8, 108]	τὰς γεφύρας· Εὐρυβιάδης δὲ τὴν	ἐναντίην	ταύτῃ γνώμην ἐτίθετο, λέγων ὡς
[8, 7]	ὁδόν, σφεῖς δὲ ἐπισπόμενοι ἐξ	ἐναντίης.	(ταῦτα βουλευσάμενοι ἀπέπεμπον τῶν νεῶν
[8, 76]	ταῦτα, ὡς μὴ πυνθανοίατο οἱ	ἐναντίοι.	οἱ μὲν δὴ ταῦτα τῆς
[8, 77]	οὐκ εἰσὶ ἀληθέες, οὐ βουλόμενος	ἐναργέως	λέγοντας πειρᾶσθαι καταβάλλειν, ἐς τοιάδε
[8, 77]	ἐς τοιαῦτα μὲν καὶ οὕτω	ἐναργέως	λέγοντι Βάκιδι ἀντιλογίης χρησμῶν πέρι
[8, 42]	πλεῦνες νέες ἢ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ	ἐναυμάχεον	καὶ ἀπὸ πολίων πλεύνων. (ναύαρχος
[8, 46]	τῇσι ἄριστα πλεούσῃσι ἐν Σαλαμῖνι	ἐναυμάχησαν.	Αἰγινῆται δὲ εἰσὶ Δωριέες ἀπὸ
[8, 6]	τε ἐν τῇ Εὐβοίῃ καὶ	ἐναυμάχησαν,	ἐγένετο δὲ ὧδε. ἐπείτε δὴ
[8, 141]	τάχος ἀγγέλους. ἐπίτηδες ὦν ἐποίευν,	ἐνδεικνύμενοι	τοῖσι Λακεδαιμονίοισι τὴν ἑωυτῶν γνώμην.
[8, 142]	κατὰ τὴν Ἑλλάδα μήτε λόγους	ἐνδέκεσθαι	παρὰ τοῦ βαρβάρου. (οὔτε γὰρ
[8, 77]	λέγειν τολμέω οὔτε παρ᾽ ἄλλων	ἐνδέκομαι.	~τῶν δὲ ἐν Σαλαμῖνι στρατηγῶν
[8, 41]	ὄφιν μέγαν φύλακα τῆς ἀκροπόλιος	ἐνδιαιτᾶσθαι	ἐν τῷ ἱρῷ· λέγουσί τε
[8, 90]	μισθόν. (ἔτι τούτων ταῦτα λεγόντων	ἐνέβαλε	νηὶ Ἀττικῇ Σαμοθρηικίη νηῦς. ἥ
[8, 87]	γὰρ ὑπὸ τῆς Ἀττικῆς φέρουσα	ἐνέβαλε	νηὶ φιλίῃ ἀνδρῶν τε Καλυνδέων
[8, 87]	τύχην παραπεσοῦσα νηῦς. (ὡς δὲ	ἐνέβαλέ	τε καὶ κατέδυσε, εὐτυχίῃ χρησαμένη
[8, 82]	διὰ δὲ τοῦτο τὸ ἔργον	ἐνεγράφησαν	Τήνιοι ἐν Δελφοῖσι ἐς τὸν
[8, 23]	αὐτοὺς ἀπόσχῃ. ~Θεμιστοκλέης μὲν ταῦτα	ἐνέγραψε·	τοῖσι δὲ βαρβάροισι αὐτίκα μετὰ
[8, 52]	τῶν Πεισιστρατιδέων προσφερόντων περὶ ὁμολογίης	ἐνεδέκοντο,	ἀμυνόμενοι δὲ ἄλλα τε ἀντεμηχανῶντο
[8, 125]	τῶν ἐπιφανέων ἀνδρῶν, φθόνῳ καταμαργέων	ἐνείκεε	τὸν Θεμιστοκλέα, τὴν ἐς Λακεδαίμονα
[8, 38]	τούτων πάντων, φόβος τοῖσι βαρβάροισι	ἐνεπεπτώκεε.	μαθόντες δὲ οἱ Δελφοὶ φεύγοντας
[8, 37]	μὲν τοῦ οὐρανοῦ κεραυνοὶ αὐτοῖσι	ἐνέπιπτον,	ἀπὸ δὲ τοῦ Παρνησοῦ ἀπορραγεῖσαι
[8, 140]	ἐμοὶ ὁμολογέειν, ἀνόρθωσον, ὅσα ἐγὼ	ἐνέπρησα”	τούτων δὲ ἀπιγμένων ἀναγκαίως ἔχει
[8, 35]	γὰρ τῶν Πανοπέων τὴν πόλιν	ἐνέπρησαν	καὶ Δαυλίων καὶ Αἰολιδέων. (ἐπορεύοντο
[8, 33]	καὶ τοῦτο τὸ ἱρὸν συλήσαντες	ἐνέπρησαν.	καί τινας διώκοντες εἷλον τῶν
[8, 53]	πάντες κατέστρωντο, τὸ ἱρὸν συλήσαντες	ἐνέπρησαν	πᾶσαν τὴν ἀκρόπολιν. ~σχὼν δὲ
[8, 50]	Ἀθήνας καὶ πάντα ἐκεῖνα ἐδηίου.	ἐνέπρησε	δὲ Θέσπειάν τε καὶ Πλάταιαν
[8, 143]	τῶν ἐκεῖνος οὐδεμίαν ὄπιν ἔχων	ἐνέπρησε	τούς τε οἴκους καὶ τὰ
[8, 26]	τινές, βίου τε δεόμενοι καὶ	ἐνεργοὶ	βουλόμενοι εἶναι. ἄγοντες δὲ τούτους
[8, 39]	Προναίης Ἀθηναίης κείμενοι, ἐς τὸ	ἐνέσκηψαν	διὰ τῶν βαρβάρων φερόμενοι. τούτων
[8, 60]	μὲν καὶ τόδε ἐν αὐτοῖσι	ἔνεστι,	τοῦ καὶ περιέχεσθε μάλιστα· ὁμοίως
[8, 110]	πᾶσαν βάσανον ἀπικνεομένοισι τὰ αὐτὸς	ἐνετείλατο	βασιλέι φράσαι· τῶν καὶ Σίκιννος
[8, 140]	(Μαρδόνιος μὲν ταῦτα ὦ Ἀθηναῖοι	ἐνετείλατό	μοι εἰπεῖν πρὸς ὑμέας· ἐγὼ
[8, 133]	ἐκμαθεῖν πρὸς τῶν χρηστηρίων ταῦτα	ἐνετέλλετο,	οὐκ ἔχω φράσαι· οὐ γὰρ
[8, 54]	ὦν ὄψιν τινὰ ἰδὼν ἐνυπνίου	ἐνετέλλετο	ταῦτα, εἴτε καὶ ἐνθύμιόν οἱ
[8, 52]	Ξέρξην ἐπὶ χρόνον συχνὸν ἀπορίῃσι	ἐνέχεσθαι	οὐ δυνάμενον σφέας ἑλεῖν. ~χρόνῳ
[8, 33]	Ὑάμπολιν καὶ Παραποταμίους καὶ Ἄβας,	ἔνθα	ἦν ἱρὸν Ἀπόλλωνος πλούσιον, θησαυροῖσί
[8, 116]	τὰς πηγὰς τοῦ Στρυμόνος οἰκημένων.	~ἔνθα	καὶ ὁ τῶν Βισαλτέων βασιλεὺς
[8, 115]	τῆς Παιονίης καὶ ἐν Μακεδονίῃ.	(ἔνθα	καὶ τὸ ἱρὸν ἅρμα καταλιπὼν
[8, 52]	ἅψειαν, ἐτόξευον ἐς τὸ φράγμα.	ἐνθαῦτα	Ἀθηναίων οἱ πολιορκεόμενοι ὅμως ἠμύνοντο,
[8, 89]	αἱ πρῶται ἐς φυγὴν ἐτράποντο,	ἐνθαῦτα	αἱ πλεῖσται διεφθείροντο· οἱ γὰρ
[8, 84]	ἣ κατὰ τοὺς Αἰακίδας ἀπεδήμησε.	~ἐνθαῦτα	ἀνῆγον τὰς νέας ἁπάσας Ἕλληνες,
[8, 137]	Μακεδονίην ἀπίκοντο ἐς Λεβαίην πόλιν.	(ἐνθαῦτα	δὲ ἐθήτευον ἐπὶ μισθῷ παρὰ
[8, 117]	ἐντεταμένας ἀλλ᾽ ὑπὸ χειμῶνος διαλελυμένας.	(ἐνθαῦτα	δὲ κατεχόμενοι σιτία τε πλέω
[8, 24]	τὰς παραθαλασσίας χώρας πάσας ἐπέδραμον.	~ἐνθαῦτα	δὲ τούτων ἐόντων, Ξέρξης ἑτοιμασάμενος
[8, 127]	ἄλλοι οἱ τὴν Παλλήνην ἔχοντες.	~ἐνθαῦτα	δὴ Ἀρτάβαζος ἐπολιόρκεε τὴν Ποτίδαιαν.
[8, 57]	συνεδρίου ἐσέβαινον ἐς τὰς νέας.	~ἐνθαῦτα	δὴ Θεμιστοκλέα ἀπικόμενον ἐπὶ τὴν
[8, 26]	τῆς ἐλαίης τὸν διδόμενον στέφανον.	ἐνθαῦτα	εἴπας γνώμην γενναιοτάτην Τιγράνης ὁ
[8, 81]	περιεχόμεθα πανταχόθεν, ὡς σὺ λέγεις”	~ἐνθαῦτα	ἔλεγε παρελθὼν ὁ Ἀριστείδης, φάμενος
[8, 106]	δὲ καλέεται, εὑρίσκει τὸν Πανιώνιον	ἐνθαῦτα.	(ἐπιγνοὺς δὲ ἔλεγε πρὸς αὐτὸν
[8, 118]	Περσέων τῶν σὺν Ξέρξῃ κομιζομένων,	ἐνθαῦτα	ἐς δεῖμα πεσόντα τὸν βασιλέα
[8, 75]	καὶ Μεγαρέες αὐτοῦ μένοντας ἀμύνεσθαι.	~ἐνθαῦτα	Θεμιστοκλέης ὡς ἑσσοῦτο τῇ γνώμῃ
[8, 106]	τὰς Ἀθήνας ἐὼν ἐν Σάρδισι,	ἐνθαῦτα	καταβὰς κατὰ δή τι πρῆγμα
[8, 67]	ὡς ἀπίκοντο ἐς τὸ Φάληρον,	ἐνθαῦτα	κατέβη αὐτὸς Ξέρξης ἐπὶ τὰς
[8, 76]	εἵνεκεν, ὡς ἐπεὰν γίνηται ναυμαχίη,	ἐνθαῦτα	μάλιστα ἐξοισομένων τῶν τε ἀνδρῶν
[8, 113]	δὲ ἀπίκατο ἐς τὴν Θεσσαλίην,	ἐνθαῦτα	Μαρδόνιος ἐξελέγετο πρώτους μὲν τοὺς
[8, 137]	δίκαιοι εἶναι ἀπολαβόντες οὕτω ἐξιέναι.	ἐνθαῦτα	ὁ βασιλεὺς τοῦ μισθοῦ πέρι
[8, 58]	ἐσβάντα λέγειν, εἴ τι θέλει.	(ἐνθαῦτα	ὁ Θεμιστοκλέης παριζόμενός οἱ καταλέγει
[8, 27]	ἔχοντες μάντιν Τελλίην τὸν Ἠλεῖον,	ἐνθαῦτα	ὁ Τελλίης οὗτος σοφίζεται αὐτοῖσι
[8, 28]	φερόμενοι ἐσέπεσον ἐς τοὺς ἀμφορέας.	ἐνθαῦτα	οἱ ἵπποι τὰ σκέλεα διεφθάρησαν.
[8, 41]	τέκνα τε καὶ τοὺς οἰκέτας.	ἐνθαῦτα	οἱ μὲν πλεῖστοι ἐς Τροίζηνα
[8, 123]	τὸν δεύτερον κρίνοντες ἐκ πάντων,	ἐνθαῦτα	πᾶς τις αὐτῶν ἑωυτῷ ἐτίθετο
[8, 92]	φερόμενοι ἐσέπιπτον ἐς τοὺς Αἰγινήτας.	~ἐνθαῦτα	συνεκύρεον νέες ἥ τε Θεμιστοκλέος
[8, 125]	Λακεδαίμονος ἀπίκετο ἐς τὰς Ἀθήνας,	ἐνθαῦτα	Τιμόδημος Ἀφιδναῖος τῶν ἐχθρῶν μὲν
[8, 11]	περ ἀπολαμφθέντες καὶ κατὰ στόμα.	(ἐνθαῦτα	τριήκοντα νέας αἱρέουσι τῶν βαρβάρων
[8, 51]	δὲ τῆς διαβάσιος τοῦ Ἑλλησπόντου,	ἔνθεν	πορεύεσθαι ἤρξαντο οἱ βάρβαροι, ἕνα
[8, 34]	οἱ βάρβαροι ἀπίκοντο ἐς Πανοπέας.	ἐνθεῦτεν	δὲ ἤδη διακρινομένη ἡ στρατιὴ
[8, 138]	Βέρμιον οὔνομα, ἄβατον ὑπὸ χειμῶνος.	ἐνθεῦτεν	δὲ ὁρμώμενοι, ὡς ταύτην ἔσχον,
[8, 133]	δὲ περὶ τὴν Θεσσαλίην ἐχείμαζε.	ἐνθεῦτεν	δὲ ὁρμώμενος ἔπεμπε κατὰ τὰ
[8, 108]	φεύγων ἐς τὴν ἑωυτοῦ· τὸ	ἐνθεῦτεν	δὲ περὶ τῆς ἐκείνου ποιέεσθαι
[8, 8]	(ὅτεῳ μὲν δὴ τρόπῳ τὸ	ἐνθεῦτεν	ἔτι ἀπίκετο ἐς τοὺς Ἓλληνας,
[8, 98]	δεύτερος τῷ τρίτῳ· τὸ δὲ	ἐνθεῦτεν	ἤδη κατ᾽ ἄλλον καὶ ἄλλον
[8, 16]	νεῶν ἐκυκλοῦντο, ὡς περιλάβοιεν αὐτούς.	~ἐνθεῦτεν	οἱ Ἕλληνες ἐπανέπλεόν τε καὶ
[8, 118]	ἐπ᾽ Ἠιόνα τὴν ἐπὶ Στρυμόνι,	ἐνθεῦτεν	οὐκέτι ὁδοιπορίῃσι διεχρᾶτο, ἀλλὰ τὴν
[8, 79]	ὀλίγα λέγειν περὶ ἀποπλόου τοῦ	ἐνθεῦτεν	Πελοποννησίοισι. ἐγὼ γὰρ αὐτόπτης τοι
[8, 54]	ἐνυπνίου ἐνετέλλετο ταῦτα, εἴτε καὶ	ἐνθύμιόν	οἱ ἐγένετο ἐμπρήσαντι τὸ ἱρόν.
[8, 55]	τῷ ἐλαίη τε καὶ θάλασσα	ἔνι,	τὰ λόγος παρὰ Ἀθηναίων Ποσειδέωνά
[8, 32]	ἔκειρον, καὶ ἐς τὰς πόλις	ἐνιέντες	πῦρ καὶ ἐς τὰ ἱρά.
[8, 9]	αὐτοῖσι ἐδίδοσαν. πολλῶν δὲ λεχθέντων	ἐνίκα	τὴν ἡμέρην ἐκείνην αὐτοῦ μείναντάς
[8, 56]	ἐς τοσοῦτον θόρυβον ἀπίκοντο ὡς	ἔνιοι	τῶν στρατηγῶν οὐδὲ κυρωθῆναι ἔμενον
[8, 103]	γὰρ ἐπετύγχανε τά περ αὐτὸς	ἐνόεε.	οὐδὲ γὰρ εἰ πάντες καὶ
[8, 105]	πίστιος εἵνεκα τῆς πάσης τῶν	ἐνορχίων.	ἄλλους τε δὴ ὁ Πανιώνιος
[8, 140]	προσχρηίζω δὲ ὑμέων πείθεσθαι Μαρδονίῳ.	(ἐνορῶ	γὰρ ὑμῖν οὐκ οἵοισί τε
[8, 132]	φανεροὶ ἐγένοντο, ἐξενείκαντος τὴν ἐπιχείρησιν	ἑνὸς	τῶν μετεχόντων, οὕτω δὴ οἱ
[8, 22]	ἐπορεύετο περὶ τὰ πότιμα ὕδατα,	ἐντάμνων	ἐν τοῖσι λίθοισι γράμματα. τὰ
[8, 133]	γένος, τῷ οὔνομα ἦν Μῦς,	ἐντειλάμενος	πανταχῇ μιν χρησόμενον ἐλθεῖν, τῶν
[8, 75]	στρατόπεδον τὸ Μήδων ἄνδρα πλοίῳ	ἐντειλάμενος	τὰ λέγειν χρεόν, τῷ οὔνομα
[8, 54]	φυγάδες τῶν Ἀθηναίων ἐποίησαν τὰ	ἐντεταλμένα.	~τοῦ δὲ εἵνεκεν τούτων ἐπεμνήσθην,
[8, 98]	δὴ πρῶτος δραμὼν παραδιδοῖ τὰ	ἐντεταλμένα	τῷ δευτέρῳ, ὁ δὲ δεύτερος
[8, 117]	γὰρ σχεδίας οὐκ εὗρον ἔτι	ἐντεταμένας	ἀλλ᾽ ὑπὸ χειμῶνος διαλελυμένας. (ἐνθαῦτα
[8, 128]	ταύτην ὁ Ἀρτάβαζος τῇ Ποτιδαίῃ	ἐντεταμένως	προσεῖχε· προσέχοντι δέ οἱ προθύμως
[8, 85]	μέντοι αὐτῶν κατὰ τὰς Θεμιστοκλέος	ἐντολὰς	ὀλίγοι, οἱ δὲ πλεῦνες οὔ.
[8, 46]	ἄλλοι νησιῶται, ἀλογήσαντες δὲ τῶν	ἐντολέων	ἀπίκατο ἐς τοὺς Ἕλληνας Δημοκρίτου
[8, 47]	καὶ ὕδωρ. ~οὗτοι μὲν ἅπαντες	ἐντὸς	οἰκημένοι Θεσπρωτῶν καὶ Ἀχέροντος ποταμοῦ
[8, 104]	οἰκέουσι τῆς πόλιος μέλλῃ τι	ἐντὸς	χρόνου ἔσεσθαι χαλεπόν, τότε ἡ
[8, 126]	τὸ ἄλλο στρατόπεδον, οὐκ ἐδικαίου	ἐντυχὼν	ἀπεστεῶσι Ποτιδαιήτῃσι μὴ οὐκ ἐξανδραποδίσασθαι
[8, 54]	δὴ ὦν ὄψιν τινὰ ἰδὼν	ἐνυπνίου	ἐνετέλλετο ταῦτα, εἴτε καὶ ἐνθύμιόν
[8, 140]	χρόνον πολεμέειν Ξέρξῃ· εἰ γὰρ	ἐνώρων	τοῦτο ἐν ὑμῖν, οὐκ ἄν
[8, 118]	λεγόμενος, ὡς ἐπειδὴ Ξέρξης ἀπελαύνων	ἐξ	Ἀθηνέων ἀπίκετο ἐπ᾽ Ἠιόνα τὴν
[8, 120]	πρῶτον ἐλύσατο τὴν ζώνην φεύγων	ἐξ	Ἀθηνέων ὀπίσω, ὡς ἐν ἀδείῃ
[8, 79]	εἶναι. ~συνεστηκότων δὲ τῶν στρατηγῶν,	ἐξ	Αἰγίνης διέβη Ἀριστείδης ὁ Λυσιμάχου,
[8, 81]	ἔλεγε παρελθὼν ὁ Ἀριστείδης, φάμενος	ἐξ	Αἰγίνης τε ἥκειν καὶ μόγις
[8, 112]	τὸ στράτευμα. Θεμιστοκλέης μέν νυν	ἐξ	Ἄνδρου ὁρμώμενος χρήματα παρὰ νησιωτέων
[8, 137]	Μακεδόνων τὴν τυραννίδα τρόπῳ τοιῷδε.	ἐξ	Ἄργεος ἔφυγον ἐς Ἰλλυριοὺς τῶν
[8, 8]	ἐστὶ ἀληθέα· λέγεται γὰρ ὡς	ἐξ	Ἀφετέων δὺς ἐς τὴν θάλασσαν
[8, 114]	Λεωνίδεω φόνου καὶ τὸ διδόμενον	ἐξ	ἐκείνου δέκεσθαι. πέμπουσι δὴ κήρυκα
[8, 140]	τὰς ἁμαρτάδας τὰς ἐς ἐμὲ	ἐξ	ἐκείνων γενομένας πάσας μετίημι. (νῦν
[8, 80]	αὐτόπτης γενόμενος ἥκεις. ἴσθι γὰρ	ἐξ	ἐμέο τὰ ποιεύμενα ὑπὸ Μήδων·
[8, 140]	εὐνοίης τῆς πρὸς ὑμέας ἐούσης	ἐξ	ἐμεῦ οὐδὲν λέξω, οὐ γὰρ
[8, 7]	φέρουσαν ὁδόν, σφεῖς δὲ ἐπισπόμενοι	ἐξ	ἐναντίης. (ταῦτα βουλευσάμενοι ἀπέπεμπον τῶν
[8, 43]	Δωρικόν τε καὶ Μακεδνὸν ἔθνος,	ἐξ	Ἐρινεοῦ τε καὶ Πίνδου καὶ
[8, 47]	ὁμουρέοντες Ἀμπρακιώτῃσι καὶ Λευκαδίοισι, οἳ	ἐξ	ἐσχατέων χωρέων ἐστρατεύοντο. τῶν δὲ
[8, 116]	ἐπεὶ δὲ ἀνεχώρησαν ἀσινέες πάντες	ἓξ	ἐόντες, ἐξώρυξε αὐτῶν ὁ πατὴρ
[8, 132]	μετεχόντων, οὕτω δὴ οἱ λοιποὶ	ἓξ	ἐόντες ὑπεξέσχον ἐκ τῆς Χίου
[8, 126]	καὶ μᾶλλον ἔτι γενόμενος, ἔχων	ἓξ	μυριάδας στρατοῦ τοῦ Μαρδόνιος ἐξελέξατο,
[8, 127]	δὲ σφέας εἷλε πολιορκέων, κατέσφαξε	ἐξαγαγὼν	ἐς λίμνην, τὴν δὲ πόλιν
[8, 140]	πάντων αἰεί τε φθειρομένων μούνων,	ἐξαίρετον	μεταίχμιόν τε τὴν γῆν ἐκτημένων.
[8, 112]	στρατιὴν τῶν Ἑλλήνων καὶ πολιορκέων	ἐξαιρήσει.	(λέγων ταῦτα συνέλεγε χρήματα μεγάλα
[8, 27]	σοφίζεται αὐτοῖσι τοιόνδε. γυψώσας ἄνδρας	ἑξακοσίους	τῶν φωκέων τοὺς, ἀρίστους, αὐτούς
[8, 43]	τῆς νῦν Δωρίδος καλεομένης χώρης	ἐξαναστάντες.	~οὗτοι μέν νυν Πελοποννησίων ἐστρατεύοντο,
[8, 127]	Βοττιαῖοι ἐκ τοῦ Θερμαίου κόλπου	ἐξαναστάντες	ὑπὸ Μακεδόνων. ἐπεὶ δὲ σφέας
[8, 84]	Ἀμεινίης δὲ Παλληνεὺς ἀνὴρ Ἀθηναῖος	ἐξαναχθεὶς	νηὶ ἐμβάλλει· συμπλακείσης δὲ τῆς
[8, 126]	ἐντυχὼν ἀπεστεῶσι Ποτιδαιήτῃσι μὴ οὐκ	ἐξανδραποδίσασθαι	σφέας. (οἱ γὰρ Ποτιδαιῆται, ὡς
[8, 135]	πρήγματι· τὸν δὲ Εὐρωπέα Μῦν	ἐξαρπάσαντα	παρ᾽ αὐτῶν τὴν ἐφέροντο δέλτον,
[8, 119]	ἂν ἴσον πλῆθος τοῖσι Πέρσῃσι	ἐξέβαλε	ἐς τὴν θάλασσαν. ἀλλ᾽ ὃ
[8, 121]	πρῶτα μέν νυν τοῖσι θεοῖσι	ἐξεῖλον	ἀκροθίνια ἄλλα τε καὶ τριήρεας
[8, 108]	πρὸ τούτου ὁμολογεόντων· τροφήν τε	ἕξειν	σφέας τὸν ἐπέτειον αἰεὶ τὸν
[8, 79]	παρεόντων κακῶν λήθην ἐκείνων ποιεύμενος	ἐξεκαλέετο,	θέλων αὐτῷ συμμῖξαι· προακηκόεε δὲ
[8, 79]	ὡνὴρ στὰς ἐπὶ τὸ συνέδριον	ἐξεκαλέετο	Θεμιστοκλέα, ἐόντα μὲν ἑωυτῷ οὐ
[8, 32]	αὐτῶν ἐς τοὺς Ὀζόλας Λοκροὺς	ἐξεκομίσαντο,	ἐς Ἄμφισσαν πόλιν τὴν ὑπὲρ
[8, 20]	ὡς οὐδὲν λέγοντα, οὔτε τι	ἐξεκομίσαντο	οὐδὲν οὔτε προσεσάξαντο ὡς παρεσομένου
[8, 113]	ἐκ δὲ τῶν ἄλλων συμμάχων	ἐξελέγετο	κατ᾽ ὀλίγους, τοῖσι εἴδεά τε
[8, 113]	ἐς τὴν Θεσσαλίην, ἐνθαῦτα Μαρδόνιος	ἐξελέγετο	πρώτους μὲν τοὺς Πέρσας πάντας
[8, 111]	τὸν πόρον, τὴν Ἄνδρον περικατέατο	ἐξελεῖν	ἐθέλοντες. (πρῶτοι γὰρ Ἄνδριοι νησιωτέων
[8, 121]	ἐπείτε οὐκ οἷοί τε ἐγίνοντο	ἐξελεῖν	τὴν Ἄνδρον, τραπόμενοι ἐς Κάρυστον
[8, 126]	ἓξ μυριάδας στρατοῦ τοῦ Μαρδόνιος	ἐξελέξατο,	προέπεμπε βασιλέα μέχρι τοῦ πόρου.
[8, 75]	λαθὼν ἐξέρχεται ἐκ τοῦ συνεδρίου,	ἐξελθὼν	δὲ πέμπει ἐς τὸ στρατόπεδον
[8, 36]	πάντες δὲ ὦν οἱ Δελφοὶ	ἐξέλιπον	τὴν πόλιν, πλὴν ἑξήκοντα ἀνδρῶν
[8, 41]	τι οἱ Ἀθηναῖοι καὶ προθυμότερον	ἐξέλιπον	τὴν πόλιν, ὡς καὶ τῆς
[8, 128]	καὶ οὕτω Ὄλυνθον Χαλκιδέες ἔσχον.	~ἐξελὼν	δὲ ταύτην ὁ Ἀρτάβαζος τῇ
[8, 132]	ἐπιβουλεύοντες δὲ ὡς φανεροὶ ἐγένοντο,	ἐξενείκαντος	τὴν ἐπιχείρησιν ἑνὸς τῶν μετεχόντων,
[8, 96]	κατὰ τὰ ναυήγια τὰ ταύτῃ	ἐξενειχθέντα	τὸ εἰρημένον πολλοῖσι ἔτεσι πρότερον
[8, 37]	προκείμενα ἔσωθεν ἐκ τοῦ μεγάρου	ἐξενηνειγμένα	ἱρά, τῶν οὐκ ὅσιον ἦν
[8, 13]	καὶ οὐκ εἰδότες τῇ ἐφέροντο	ἐξέπιπτον	πρὸς τὰς πέτρας· ἐποιέετό τε
[8, 144]	ἦν· ἀτὰρ αἰσχρῶς γε οἴκατε	ἐξεπιστάμενοι	τὸ Ἀθηναίων φρόνημα ἀρρωδῆσαι, ὅτι
[8, 82]	πρότερον ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον τῇ Λημνίῃ	ἐξεπληροῦτο	τὸ ναυτικὸν τοῖσι Ἕλλησι ἐς
[8, 75]	παρέχει κάλλιστον ὑμέας ἔργων ἁπάντων	ἐξεργάσασθαι,	ἢν μὴ περιίδητε διαδράντας αὐτούς.
[8, 94]	τε καὶ τοὺς ἄλλους ἐπ᾽	ἐξεργασμένοισι	ἐλθεῖν ἐς τὸ στρατόπεδον. τούτους
[8, 74]	τὴν Εὐρυβιάδεω ἀβουλίην· τέλος δὲ	ἐξερράγη	ἐς τὸ μέσον. σύλλογός τε
[8, 75]	γνώμῃ ὑπὸ τῶν Πελοποννησίων, λαθὼν	ἐξέρχεται	ἐκ τοῦ συνεδρίου, ἐξελθὼν δὲ
[8, 73]	μέσου κατέατο· εἰ δὲ ἐλευθέρως	ἔξεστι	εἰπεῖν, ἐκ τοῦ κατήμενοι ἐμήδιζον.
[8, 134]	εἶναι. διὰ τοῦτο μὲν οὐκ	ἔξεστι	Θηβαίων οὐδενὶ αὐτόθι ἐγκατακοιμηθῆναι. ~τότε
[8, 134]	ἐς Ἀμφιάρεω. (Θηβαίων δὲ οὐδενὶ	ἔξεστι	μαντεύεσθαι αὐτόθι διὰ τόδε· ἐκέλευσε
[8, 105]	ἄλλους τε δὴ ὁ Πανιώνιος	ἐξέταμε	πολλούς, ἅτε ποιεύμενος ἐκ τούτου
[8, 51]	Σαλαμῖνα, πρὸς δὲ αὐτοὶ δοκέοντες	ἐξευρηκέναι	τὸ μαντήιον τὸ ἡ Πυθίη
[8, 98]	θνητὸν ἐόν· οὕτω τοῖσι Πέρσῃσι	ἐξεύρηται	τοῦτο. λέγουσι γὰρ ὡς ὁσέων
[8, 12]	δὲ νεκροὶ καὶ τὰ ναυήγια	ἐξεφέποντο	ἐς τὰς Ἀφέτας, καὶ περί
[8, 68]	μὲν ἄλλοι κατὰ τὠυτὸ γνώμην	ἐξεφέροντο	κελεύοντες ναυμαχίην ποιέεσθαι, Ἀρτεμισίη δὲ
[8, 70]	ἡσυχίην. τότε μέν νυν οὐκ	ἐξέχρησέ	σφι ἡ ἡμέρη ναυμαχίην ποιήσασθαι·
[8, 73]	Ἀχαιϊκὸν ἐκ μὲν Πελοποννήσου οὐκ	ἐξεχώρησε,	ἐκ μέντοι τῆς ἑωυτῶν, οἰκέει
[8, 76]	δὴ τοῖσι Ἕλλησι μηδὲ φυγεῖν	ἐξῇ,	ἀλλ᾽ ἀπολαμφθέντες ἐν τῇ Σαλαμῖνι
[8, 56]	ἐν Σαλαμῖνι Ἕλληνες, ὥς σφι	ἐξηγγέλθη	ὡς ἔσχε τὰ περὶ τὴν
[8, 36]	Δελφοὶ ἐξέλιπον τὴν πόλιν, πλὴν	ἑξήκοντα	ἀνδρῶν καὶ τοῦ προφήτεω. ~ἐπεὶ
[8, 138]	αὐτόματα ῥόδα, ἓν ἕκαστον ἔχον	ἑξήκοντα	φύλλα, ὀδμῇ τε ὑπερφέροντα τῶν
[8, 113]	ὀλίγας ἡμέρας μετὰ τὴν ναυμαχίην	ἐξήλαυνον	ἐς Βοιωτοὺς τὴν αὐτὴν ὁδόν.
[8, 79]	πρὸς τὸν Ἰσθμόν. (ὡς δὲ	ἐξῆλθέ	οἱ Θεμιστοκλέης, ἔλεγε Ἀριστείδης τάδε.
[8, 137]	ἔφασαν δίκαιοι εἶναι ἀπολαβόντες οὕτω	ἐξιέναι.	ἐνθαῦτα ὁ βασιλεὺς τοῦ μισθοῦ
[8, 13]	ὑπὸ τοῦ θεοῦ ὅκως ἂν	ἐξισωθείη	τῷ Ἑλληνικῷ τὸ Περσικὸν μηδὲ
[8, 53]	τῶν ἀπόρων ἐφάνη δή τις	ἔξοδος	τοῖσι βαρβάροισι· ἔδεε γὰρ κατὰ
[8, 76]	ἐπεὰν γίνηται ναυμαχίη, ἐνθαῦτα μάλιστα	ἐξοισομένων	τῶν τε ἀνδρῶν καὶ τῶν
[8, 49]	τῷ Ἰσθμῷ ἐς τοὺς ἑωυτῶν	ἐξοίσονται.	~ταῦτα τῶν ἀπὸ Πελοποννήσου στρατηγῶν
[8, 44]	ἐστρατεύοντο, οἱ δὲ ἐκ τῆς	ἔξω	ἠπείρου, Ἀθηναῖοι μὲν πρὸς πάντας
[8, 37]	ἐστί, ὅπλα ἀρήια αὐτόματα φανῆναι	ἔξω	προκείμενα τοῦ νηοῦ· τὰ δὲ
[8, 7]	νεῶν ἁπασέων ἀποκρίναντες διηκοσίας περιέπεμπον	ἔξωθεν	Σκιάθου, ὡς ἂν μὴ ὀφθείησαν
[8, 116]	ἀνεχώρησαν ἀσινέες πάντες ἓξ ἐόντες,	ἐξώρυξε	αὐτῶν ὁ πατὴρ τοὺς ὀφθαλμοὺς
[8, 79]	ὁ Λυσιμάχου, ἀνὴρ Ἀθηναῖος μὲν	ἐξωστρακισμένος	δὲ ὑπὸ τοῦ δήμου· τὸν
[8, 46]	Κήιοι τὰς αὐτὰς παρεχόμενοι, ἔθνος	ἐὸν	Ἰωνικὸν ἀπὸ Ἀθηνέων. (Νάξιοι δὲ
[8, 40]	βάρβαρον, τῶν μὲν εὗρον οὐδὲν	ἐόν,	οἳ δὲ ἐπυνθάνοντο τὸν Ἰσθμὸν
[8, 144]	ἐργασαμένῳ, αὖτις δὲ τὸ Ἑλληνικὸν	ἐὸν	ὅμαιμόν τε καὶ ὁμόγλωσσον καὶ
[8, 98]	ὅ τι θᾶσσον παραγίνεται θνητὸν	ἐόν·	οὕτω τοῖσι Πέρσῃσι ἐξεύρηται τοῦτο.
[8, 26]	βασιλέος. (πυνθανόμενος γὰρ τὸ ἄεθλον	ἐὸν	στέφανον ἀλλ᾽ οὐ χρήματα, οὔτε
[8, 109]	Ἀσίης καὶ τῆς Εὐρώπης βασιλεῦσαι	ἐόντα	ἀνόσιόν τε καὶ ἀτάσθαλον· ὃς
[8, 11]	ἀδελφεὸν Φιλάονα τὸν Χέρσιος, λόγιμον	ἐόντα	ἐν τῷ στρατοπέδῳ ἄνδρα. πρῶτος
[8, 96]	ναυηγίων ὅσα ταύτῃ ἐτύγχανε ἔτι	ἐόντα,	ἕτοιμοι ἦσαν ἐς ἄλλην ναυμαχίην,
[8, 73]	δὲ τὰ μὲν δύο αὐτόχθονα	ἐόντα	κατὰ χώρην ἵδρυται νῦν τε
[8, 79]	ἐπὶ τὸ συνέδριον ἐξεκαλέετο Θεμιστοκλέα,	ἐόντα	μὲν ἑωυτῷ οὐ φίλον ἐχθρὸν
[8, 104]	παισὶ φύλακον Ἑρμότιμον, γένος μὲν	ἐόντα	Πηδασέα, φερόμενον δὲ οὐ τὰ
[8, 143]	οὐδὲν ἄχαρι πρὸς Ἀθηναίων παθεῖν	ἐόντα	πρόξεινόν τε καὶ φίλον” ~πρὸς
[8, 97]	τούτων ἐλάνθανε ὡς μάλιστα ἔμπειρον	ἐόντα	τῆς ἐκείνου διανοίης. ~ταῦτά τε
[8, 111]	καὶ τούτων τῶν θεῶν ἐπηβόλους	ἐόντας	Ἀνδρίους οὐ δώσειν χρήματα· οὐδέκοτε
[8, 119]	καταστρώματος καταβιβάσαι ἐς κοίλην νέα	ἐόντας	Πέρσας καὶ Περσέων τοὺς πρώτους,
[8, 51]	τῶν Ἀθηναίων ἐν τῷ ἱρῷ	ἐόντας,	ταμίας τε τοῦ ἱροῦ καὶ
[8, 95]	ἀκτὴν τῆς Σαλαμινίης χώρης, γένος	ἐόντες	Ἀθηναῖοι, ἐς τὴν Ψυττάλειαν νῆσον
[8, 68]	ἐν συμμάχων λόγῳ λέγονται εἶναι	ἐόντες	Αἰγύπτιοί τε καὶ Κύπριοι καὶ
[8, 90]	Σαμοθρηίκων τὴν νέα. ἅτε δὲ	ἐόντες	ἀκοντισταὶ οἱ Σαμοθρήικες τοὺς ἐπιβάτας
[8, 48]	Σίφνιοι δὲ καὶ Σερίφιοι Ἴωνες	ἐόντες	ἀπ᾽ Ἀθηνέων μίαν ἑκάτεροι. ἀριθμὸς
[8, 48]	Σερίφιοι πεντηκοντέρους· Μήλιοι μὲν γένος	ἐόντες	ἀπὸ Λακεδαίμονος δύο παρείχοντο, Σίφνιοι
[8, 66]	μὲν ἐμοὶ δοκέειν, οὐκ ἐλάσσονες	ἐόντες	ἀριθμὸν ἐσέβαλον ἐς τὰς Ἀθήνας,
[8, 132]	θάνατον Στράττι τῷ Χίου τυράννῳ,	ἐόντες	ἀρχὴν ἑπτά· ἐπιβουλεύοντες δὲ ὡς
[8, 140]	ἑλέσθων αὐτοί, ἥντινα ἂν ἐθέλωσι,	ἐόντες	αὐτόνομοι· ἱρά τε πάντα σφι,
[8, 130]	ἐδόκεον πολλῷ κρατήσειν τὸν Μαρδόνιον.	(ἐόντες	δὲ ἐν Σάμῳ ἅμα μὲν
[8, 73]	πάντες. (οἱ δὲ Κυνούριοι αὐτόχθονες	ἐόντες	δοκέουσι μοῦνοι εἶναι Ἴωνες, ἐκδεδωρίευνται
[8, 116]	δὲ ἀνεχώρησαν ἀσινέες πάντες ἓξ	ἐόντες,	ἐξώρυξε αὐτῶν ὁ πατὴρ τοὺς
[8, 73]	Ἀργείων ἀρχόμενοι καὶ τοῦ χρόνου,	ἐόντες	Ὀρνεῆται καὶ οἱ περίοικοι. τούτων
[8, 45]	ἐπεβοήθησαν, Λευκάδιοι δὲ τρεῖς, ἔθνος	ἐόντες	οὗτοι Δωρικὸν ἀπὸ Κορίνθου. ~νησιωτέων
[8, 43]	δὲ πέντε, Ἑρμιονέες δὲ τρεῖς,	ἐόντες	οὗτοι πλὴν Ἑρμιονέων Δωρικόν τε
[8, 49]	τῇ ναυμαχίῃ, ἐν Σαλαμῖνι μὲν	ἐόντες	πολιορκήσονται ἐν νήσῳ, ἵνα σφι
[8, 46]	Κύθνιοι δὲ μίαν καὶ πεντηκόντερον,	ἐόντες	συναμφότεροι οὗτοι Δρύοπες. καὶ Σερίφιοί
[8, 1]	προθυμίης Πλαταιέες ἄπειροι τῆς ναυτικῆς	ἐόντες	συνεπλήρουν τοῖσι Ἀθηναίοισι τὰς νέας.
[8, 132]	οὕτω δὴ οἱ λοιποὶ ἓξ	ἐόντες	ὑπεξέσχον ἐκ τῆς Χίου καὶ
[8, 68]	δὲ κακοῖσι χρηστοί. σοὶ δὲ	ἐόντι	ἀρίστῳ ἀνδρῶν πάντων κακοὶ δοῦλοι
[8, 41]	τε ταῦτα καὶ δὴ ὡς	ἐόντι	ἐπιμήνια ἐπιτελέουσι προτιθέντες· τὰ δ᾽
[8, 53]	θυγατρὸς Ἀγλαύρου, καίτοι περ ἀποκρήμνου	ἐόντος	τοῦ χώρου. (ὡς δὲ εἶδον
[8, 11]	μοῦνος τῶν σὺν βασιλέι Ἑλλήνων	ἐόντων	αὐτομολέει ἐς τοὺς Ἕλληνας, καὶ
[8, 24]	πάσας ἐπέδραμον. ~ἐνθαῦτα δὲ τούτων	ἐόντων,	Ξέρξης ἑτοιμασάμενος τὰ περὶ τοὺς
[8, 87]	αὐτὸν ἐγεγόνεε ἔτι περὶ Ἑλλήσποντον	ἐόντων,	οὐ μέντοι ἔχω γε εἰπεῖν
[8, 106]	Πανιώνιος τῶν ἑωυτοῦ παίδων τεσσέρων	ἐόντων	τὰ αἰδοῖα ἀποτάμνειν, ἀναγκαζόμενος δὲ
[8, 119]	τοὺς πρώτους, τῶν δ᾽ ἐρετέων	ἐόντων	Φοινίκων ὅκως οὐκ ἂν ἴσον
[8, 87]	πρὸς τῶν πολεμίων μάλιστα ἐτύγχανε	ἐοῦσα,	ἔδοξέ οἱ τόδε ποιῆσαι, τὸ
[8, 65]	τοῦ πεζοῦ στρατοῦ τοῦ Ξέρξεω	ἐοῦσα	ἔρημος Ἀθηναίων, τυχεῖν τότε ἐὼν
[8, 13]	περιπλέειν Εὔβοιαν ἡ αὐτή περ	ἐοῦσα	νὺξ πολλὸν ἦν ἔτι ἀγριωτέρη,
[8, 68]	ἐλάχιστα ἀποδεξαμένη. δέσποτα, τὴν δὲ	ἐοῦσαν	γνώμην με δίκαιον ἐστὶ ἀποδείκνυσθαι,
[8, 140]	καὶ τὴν νῦν παρ᾽ ἐμοὶ	ἐοῦσαν	δύναμιν· ὥστε καὶ ἢν ἡμέας
[8, 114]	ταχίστην Σπαρτιῆται, ὃς ἐπειδὴ κατέλαβε	ἐοῦσαν	ἔτι πᾶσαν τὴν στρατιὴν ἐν
[8, 144]	τὴν προνοίην τὴν πρὸς ἡμέας	ἐοῦσαν,	ὅτι προείδετε ἡμέων οἰκοφθορημένων οὕτω
[8, 71]	τοῦ Ἰσθμοῦ τεῖχος. ἅτε δὲ	ἐουσέων	μυριάδων πολλέων καὶ παντὸς ἀνδρὸς
[8, 140]	μὲν εὐνοίης τῆς πρὸς ὑμέας	ἐούσης	ἐξ ἐμεῦ οὐδὲν λέξω, οὐ
[8, 65]	στρατιῇ· τάδε γὰρ ἀρίδηλα, ἐρήμου	ἐούσης	τῆς Ἀττικῆς, ὅτι θεῖον τὸ
[8, 21]	Λεωνίδῃ ἕτοιμος τοῖσι ἐπ᾽ Ἀρτεμισίω	ἐοῦσι	ἀγγέλλειν τριηκοντέρῳ, ἤν τι καταλαμβάνῃ
[8, 132]	τοῖσι Ἕλλησι οὔτε τῶν χώρων	ἐοῦσι	ἐμπείροισι, στρατιῆς τε πάντα πλέα
[8, 13]	τε καὶ τὸ ὕδωρ ἐπεγίνετο	ἐοῦσι	κατὰ τὰ Κοῖλα τῆς Εὐβοίης,
[8, 21]	στρατός, σημαίνειν τοῖσι ἐν Θερμοπύλῃσι	ἐοῦσι·	ὣς δ᾽ αὕτως ἦν Ἀβρώνιχος
[8, 34]	στρατοῦ ἅμα αὐτῷ Ξέρξῃ πορευόμενον	ἐπ᾽	Ἀθήνας ἐσέβαλε ἐς Βοιωτούς, ἐς
[8, 22]	δὲ ταῦτα ἔγραφε, δοκέειν ἐμοί,	ἐπ᾽	ἀμφότερα νοέων, ἵνα ἢ λαθόντα
[8, 26]	πάντας τάδε. παπαῖ Μαρδόνιε, κοίους	ἐπ᾽	ἄνδρας ἤγαγες μαχησομένους ἡμέας, οἳ
[8, 2]	μὲν ὦν οὗτοι οἱ στρατευόμενοι	ἐπ᾽	Ἀρτεμίσιον, εἴρηται δέ μοι καὶ
[8, 4]	~τότε δὲ οὗτοι οἱ καὶ	ἐπ᾽	Ἀρτεμίσιον Ἑλλήνων ἀπικόμενοι ὡς εἶδον
[8, 2]	ἀριθμὸς δὲ τῶν συλλεχθεισέων νεῶν	ἐπ᾽	Ἀρτεμίσιον ἦν, πάρεξ τῶν πεντηκοντέρων,
[8, 82]	ἐς Σαλαμῖνα καὶ τῇ πρότερον	ἐπ᾽	Ἀρτεμίσιον τῇ Λημνίῃ ἐξεπληροῦτο τὸ
[8, 76]	τῇ Σαλαμῖνι δοῖεν τίσιν τῶν	ἐπ᾽	Ἀρτεμισίῳ ἀγωνισμάτων. ἐς δὲ τὴν
[8, 45]	δὲ τὠυτὸ πλήρωμα παρείχοντο καὶ	ἐπ᾽	Ἀρτεμισίῳ, Ἀμπρακιῶται δὲ ἑπτὰ νέας
[8, 46]	μετὰ δὲ Αἰγινήτας Χαλκιδέες τὰς	ἐπ᾽	Ἀρτεμισίῳ εἴκοσι παρεχόμενοι καὶ Ἐρετριέες
[8, 42]	δὴ πολλῷ πλεῦνες νέες ἢ	ἐπ᾽	Ἀρτεμισίῳ ἐναυμάχεον καὶ ἀπὸ πολίων
[8, 21]	καὶ παρὰ Λεωνίδῃ ἕτοιμος τοῖσι	ἐπ᾽	Ἀρτεμισίω ἐοῦσι ἀγγέλλειν τριηκοντέρῳ, ἤν
[8, 42]	νυν ἐπῆν ὡυτὸς ὅς περ	ἐπ᾽	Ἀρτεμισίῳ, Εὐρυβιάδης ὁ Εὐρυκλείδεω ἀνὴρ
[8, 21]	Τρηχῖνος κατάσκοπος. ἦν μὲν γὰρ	ἐπ᾽	Ἀρτεμισίῳ κατάσκοπος Πολύας, γένος Ἀντικυρεύς,
[8, 46]	αὐτὰς παρείχοντο νέας τάς περ	ἐπ᾽	Ἀρτεμισίῳ, Κύθνιοι δὲ μίαν καὶ
[8, 66]	τοῖσι ἐν Θερμοπύλῃσι καὶ τῇσι	ἐπ᾽	Ἀρτεμισίῳ ναυμαχίῃσι τούσδε τοὺς τότε
[8, 43]	τὸ αὐτὸ πλήρωμα παρεχόμενοι καὶ	ἐπ᾽	Ἀρτεμισίῳ· Σικυώνιοι δὲ πεντεκαίδεκα παρείχοντο
[8, 138]	ταῦτα ἀκούσας καὶ ὀξυνθεὶς πέμπει	ἐπ᾽	αὐτοὺς ἱππέας ἀπολέοντας. ποταμὸς δὲ
[8, 94]	αὐτόν τε καὶ τοὺς ἄλλους	ἐπ᾽	ἐξεργασμένοισι ἐλθεῖν ἐς τὸ στρατόπεδον.
[8, 32]	κορυφή, κατὰ Νέωνα πόλιν κειμένη	ἐπ᾽	ἑωυτῆς· Τιθορέα οὔνομα αὐτῇ· ἐς
[8, 118]	Ξέρξης ἀπελαύνων ἐξ Ἀθηνέων ἀπίκετο	ἐπ᾽	Ἠιόνα τὴν ἐπὶ Στρυμόνι, ἐνθεῦτεν
[8, 29]	τῷ βαρβάρῳ τοσοῦτο δυνάμεθα ὥστε	ἐπ᾽	ἡμῖν ἐστι τῆς γῆς ἐστερῆσθαι
[8, 92]	προφυλάσσουσαν ἐπὶ Σκιάθῳ τὴν Αἰγιναίην,	ἐπ᾽	ἧς ἔπλεε Πυθέης ὁ Ἰσχενόου,
[8, 140]	μὴ αὐτίκα ὁμολογήσητε, μεγάλα προτεινόντων	ἐπ᾽	οἷσι ὁμολογέειν ἐθέλουσι, δειμαίνω ὑπὲρ
[8, 141]	ἥκοντα παρὰ τοῦ βαρβάρου ἄγγελον	ἐπ᾽	ὁμολογίῃ, πυθόμενοί τε πέμψειν κατὰ
[8, 4]	Θεμιστοκλέα ἐπὶ μισθῷ τριήκοντα ταλάντοισι,	ἐπ᾽	ᾧ τε καταμείναντες πρὸ τῆς
[8, 25]	τὴν βασιλέος δύναμιν ὑπερβαλέεσθαι” ~ταῦτα	ἐπαγγειλαμένου,	μετὰ ταῦτα οὐδὲν ἐγίνετο πλοίων
[8, 30]	ἐμήδιζον ἂν οἱ Φωκέες. ταῦτα	ἐπαγγελλομένων	Θεσσαλῶν, οὔτε δώσειν ἔφασαν χρήματα,
[8, 142]	Λακεδαιμόνιοί τε καὶ οἱ σύμμαχοι	ἐπαγγέλλονται	γυναῖκάς τε καὶ τὰ ἐς
[8, 30]	τὴν χώρην ἀποτρέψειν” ~ταῦτά σφι	ἐπαγγέλλοντο	οἱ Θεσσαλοί. οἱ γὰρ Φωκέες
[8, 77]	ἐλεύθερον Ἑλλάδος ἦμαρ εὐρύοπα Κρονίδης	ἐπάγει	καὶ πότνια Νίκη. ἐς τοιαῦτα
[8, 103]	ἂν δοκέειν ἐμοί· οὕτω καταρρωδήκεε.	ἐπαινέσας	δὲ τὴν Ἀρτεμισίην, ταύτην μὲν
[8, 128]	βυβλίον ἐτόξευον ἐς συγκείμενον χωρίον.	(ἐπάιστος	δὲ ἐγένετο ὁ Τιμόξεινος προδιδοὺς
[8, 129]	~ὃ μὲν δὴ τοιούτῳ τρόπῳ	ἐπάιστος	ἐγεγόνεε· Ἀρταβάζῳ δὲ ἐπειδὴ πολιορκέοντι
[8, 24]	φυλλάδα τε ἐπιβαλὼν καὶ γῆν	ἐπαμησάμενος,	ἵνα μὴ ὀφθείησαν ὑπὸ τοῦ
[8, 105]	ὅκως γὰρ κτήσαιτο παῖδας εἴδεος	ἐπαμμένους,	ἐκτάμνων ἀγινέων ἐπώλεε ἐς Σάρδις
[8, 141]	ὁμοῦ σφεων γίνεσθαι τὴν κατάστασιν·	ἐπανέμειναν	γὰρ οἱ Ἀθηναῖοι διατρίβοντες, εὖ
[8, 9]	γινομένην τῆς ἡμέρης φυλάξαντες αὐτοὶ	ἐπανέπλεον	ἐπὶ τοὺς βαρβάρους, ἀπόπειραν αὐτῶν
[8, 16]	περιλάβοιεν αὐτούς. ~ἐνθεῦτεν οἱ Ἕλληνες	ἐπανέπλεόν	τε καὶ συνέμισγον. ἐν ταύτῃ
[8, 112]	εἰ μὴ δώσουσι τὸ αἰτεόμενον,	ἐπάξει	τὴν στρατιὴν τῶν Ἑλλήνων καὶ
[8, 125]	ἑωυτόν. (ὁ δέ, ἐπείτε οὐκ	ἐπαύετο	λέγων ταῦτα ὁ Τιμόδημος, εἶπε
[8, 112]	ἐπολιορκέοντο. Θεμιστοκλέης δὲ, οὐ γὰρ	ἐπαύετο	πλεονεκτέων, ἐσπέμπων ἐς τὰς ἄλλας
[8, 142]	τὴν ἑωυτῶν γνώμην. ~ὡς δὲ	ἐπαύσατο	λέγων Ἀλέξανδρος, διαδεξάμενοι ἔλεγον οἱ
[8, 93]	ταύτῃ πλέοι Ἀρτεμισίη, οὐκ ἂν	ἐπαύσατο	πρότερον ἢ εἷλέ μιν ἢ
[8, 100]	οὗ Ξέρξης αὐτός σφεας ἀπικόμενος	ἔπαυσε.	Μαρδόνιος δὲ ὁρῶν μὲν Ξέρξην
[8, 83]	ἐκ πάντων Θεμιστοκλέης, τὰ δὲ	ἔπεα	ἦν πάντα κρέσσω τοῖσι ἥσσοσι
[8, 65]	τοι ἐς βασιλέα ἀνενειχθῇ τὰ	ἔπεα	ταῦτα, ἀποβαλέεις τὴν κεφαλήν, καὶ
[8, 60]	οὐδὲν τῶν πρότερον λεχθέντων, ὡς	ἐπεὰν	ἀπαείρωσι ἀπὸ Σαλαμῖνος διαδρήσονται· παρεόντων
[8, 76]	τῶν Περσέων τῶνδε εἵνεκεν, ὡς	ἐπεὰν	γίνηται ναυμαχίη, ἐνθαῦτα μάλιστα ἐξοισομένων
[8, 80]	σήμηνον αὐτὸς παρελθὼν ὡς ἔχει.	ἐπεὰν	δὲ σημήνῃς, ἢν μὲν πείθωνται,
[8, 22]	ὑμεῖς δὲ ἐν τῷ ἔργῳ,	ἐπεὰν	συμμίσγωμεν, ἐθελοκακέετε μεμνημένοι ὅτι ἀπ᾽
[8, 104]	τούτοισι τοιόνδε συμφέρεται πρῆγμα γίνεσθαι·	ἐπεὰν	τοῖσι ἀμφικτυόσι πᾶσι τοῖσι ἀμφὶ
[8, 130]	δὲ καὶ Μήδων οἱ πλεῦνες	ἐπεβάτευον.	(στρατηγοὶ δέ σφι ἐπῆλθον Μαρδόντης
[8, 90]	καταδυσάσης νεὸς βάλλοντες ἀπήραξαν καὶ	ἐπέβησάν	τε καὶ ἔσχον αὐτήν. (ταῦτα
[8, 14]	τῷ παρεόντι. τοῖσι δε Ἕλλησι	ἐπεβοήθεον	νέες τρεῖς καὶ πεντήκοντα Ἀττικαί.
[8, 1]	Λοκροὶ δέ σφι οἱ Ὀπούντιοι	ἐπεβοήθεον	πεντηκοντέρους ἔχοντες ἑπτά. ~ἦσαν μὲν
[8, 45]	Ἀμπρακιῶται δὲ ἑπτὰ νέας ἔχοντες	ἐπεβοήθησαν,	Λευκάδιοι δὲ τρεῖς, ἔθνος ἐόντες
[8, 132]	ἦν· οἳ στασιῶται σφίσι γενόμενοι	ἐπεβούλευον	θάνατον Στράττι τῷ Χίου τυράννῳ,
[8, 70]	ἡμέρη ναυμαχίην ποιήσασθαι· νὺξ γὰρ	ἐπεγένετο·	οἳ δὲ παρεσκευάζοντο ἐς τὴν
[8, 13]	χειμών τε καὶ τὸ ὕδωρ	ἐπεγίνετο	ἐοῦσι κατὰ τὰ Κοῖλα τῆς
[8, 75]	Θεμιστοκλέης Θεσπιέα τε ἐποίησε, ὡς	ἐπεδέκοντο	οἱ Θεσπιέες πολιήτας, καὶ χρήμασι
[8, 130]	φυλάσσειν, σταθμεύμενοι ὅτι σφέας οὐκ	ἐπεδίωξαν	φεύγοντας ἐκ Σαλαμῖνος ἀλλ᾽ ἄσμενοι
[8, 93]	Ἀμεινίης Παλληνεύς, ὃς καὶ Ἀρτεμισίην	ἐπεδίωξε.	εἰ μέν νυν ἔμαθε ὅτι
[8, 23]	Ἱστιαιώτιδος τὰς παραθαλασσίας χώρας πάσας	ἐπέδραμον.	~ἐνθαῦτα δὲ τούτων ἐόντων, Ξέρξης
[8, 32]	δὲ βάρβαροι τὴν χώρην πᾶσαν	ἐπέδραμον	τὴν Φωκίδα· Θεσσαλοὶ γὰρ οὕτω
[8, 27]	καὶ τὰ ὅπλα αὐτῶν, νυκτὸς	ἐπεθήκατο	τοῖσι Θεσσαλοῖσι, προείπας αὐτοῖσι, τὸν
[8, 111]	καὶ θεῶν χρηστῶν ἥκοιεν εὖ,	(ἐπεὶ	Ἀνδρίους γε εἶναι γεωπείνας ἐς
[8, 4]	Ἀφέτας καὶ στρατιῆς ἅπαντα πλέα,	ἐπεὶ	αὐτοῖσι παρὰ δόξαν τὰ πρήγματα
[8, 37]	πάντων φασμάτων ἄξια θωμάσαι μάλιστα.	(ἐπεὶ	γὰρ δὴ ἦσαν ἐπιόντες οἱ
[8, 107]	διαφυλαξούσας τὰς σχεδίας πορευθῆναι βασιλέι.	(ἐπεὶ	δὲ ἀγχοῦ ἦσαν Ζωστῆρος πλέοντες
[8, 37]	ἑξήκοντα ἀνδρῶν καὶ τοῦ προφήτεω.	~ἐπεὶ	δὲ ἀγχοῦ ἦσαν οἱ βάρβαροι
[8, 89]	θαλάσσῃ διεφθάρησαν νέειν οὐκ ἐπιστάμενοι.	ἐπεὶ	δὲ αἱ πρῶται ἐς φυγὴν
[8, 137]	Περδίκκεω διπλήσιος ἐγίνετο αὐτὸς ἑωυτοῦ.	ἐπεὶ	δὲ αἰεὶ τὠυτὸ τοῦτο ἐγίνετο,
[8, 116]	πόλεμον, ἐστρατεύοντο ἅμα τῷ Πέρσῃ·	ἐπεὶ	δὲ ἀνεχώρησαν ἀσινέες πάντες ἓξ
[8, 69]	τῇ ἀνακρίσι ὡς ἀπολεομένης αὐτῆς.	(ἐπεὶ	δὲ ἀνηνείχθησαν αἱ γνῶμαι ἐς
[8, 67]	πυθέσθαι τῶν ἐπιπλεόντων τὰς γνώμας.	(ἐπεὶ	δὲ ἀπικόμενος προΐζετο, παρῆσαν μετάπεμπτοι
[8, 108]	σφέας παραρτέοντό τε ὡς ἀλεξησόμενοι.	ἐπεὶ	δὲ ἐπύθοντο τὰς νέας οἰχωκυίας,
[8, 42]	ὑπεξέκειτο, ἔπλεον ἐς τὸ στρατόπεδον.	~ἐπεὶ	δὲ οἱ ἀπ᾽ Ἀρτεμισίου ἐς
[8, 70]	δὲ αὐτὸς παρεσκεύαστο θεήσασθαι ναυμαχέοντας.	~ἐπεὶ	δὲ παρήγγελλον ἀναπλέειν, ἀνῆγον τὰς
[8, 68]	ἀποπειρώμενος ἑκάστου εἰ ναυμαχίην ποιέοιτο.	~ἐπεὶ	δὲ περιιὼν εἰρώτα ὁ Μαρδόνιος
[8, 127]	Θερμαίου κόλπου ἐξαναστάντες ὑπὸ Μακεδόνων.	ἐπεὶ	δὲ σφέας εἷλε πολιορκέων, κατέσφαξε
[8, 53]	δὲ ἀνοίξαντες τοὺς ἱκέτας ἐφόνευον·	ἐπεὶ	δέ σφι πάντες κατέστρωντο, τὸ
[8, 80]	Ἕλληνες, ἀέκοντας παραστήσασθαι. σὺ δὲ	ἐπεί	περ ἥκεις χρηστὰ ἀπαγγέλλων, αὐτός
[8, 5]	(οὐ σύ γε ἡμέας ἀπολείψεις,	ἐπεί	τοι ἐγὼ μέζω δῶρα δώσω
[8, 67]	τοσούτῳ πλέω ἔθνεά οἱ εἵπετο.	~ἐπεὶ	ὦν ἀπίκατο ἐς τὰς Ἀθήνας
[8, 37]	οἱ δὲ βάρβαροι ἐπειδὴ ἐγίνοντο	ἐπειγόμενοι	κατὰ τὸ ἱρὸν τῆς Προναίης
[8, 117]	πορευόμενοι ἀπίκοντο ἐπὶ τὸν πόρον,	ἐπειγόμενοι	τὸν Ἑλλήσποντον τῇσι νηυσὶ διέβησαν
[8, 144]	ἐσβαλὼν ἐς τὴν ἡμετέρην, ἀλλ᾽	ἐπειδὰν	τάχιστα πύθηται τὴν ἀγγελίην ὅτι
[8, 87]	εὐδοκίμησε μᾶλλον ἔτι παρὰ βασιλέι.	(ἐπειδὴ	γὰρ ἐς θόρυβον πολλὸν ἀπίκετο
[8, 110]	λέγων διέβαλλε, Ἀθηναῖοι δὲ ἐπείθοντο·	ἐπειδὴ	γὰρ καὶ πρότερον δεδογμένος εἶναι
[8, 31]	ἑκόντες εἶναι προδόται τῆς Ἑλλάδος.	~ἐπειδὴ	δὲ ἀνηνείχθησαν οὗτοι οἱ λόγοι,
[8, 37]	τὸ τέρας· οἱ δὲ βάρβαροι	ἐπειδὴ	ἐγίνοντο ἐπειγόμενοι κατὰ τὸ ἱρὸν
[8, 76]	τῶν Περσέων ἀπεβιβάσαντο· τοῦτο δέ,	ἐπειδὴ	ἐγίνοντο μέσαι νύκτες, ἀνῆγον μὲν
[8, 66]	τὸν Ξέρξεω ναυτικὸν στρατὸν ταχθέντες,	ἐπειδὴ	ἐκ Τρηχῖνος θεησάμενοι τὸ τρῶμα
[8, 114]	κήρυκα τὴν ταχίστην Σπαρτιῆται, ὃς	ἐπειδὴ	κατέλαβε ἐοῦσαν ἔτι πᾶσαν τὴν
[8, 118]	ἄλλος ὅδε λόγος λεγόμενος, ὡς	ἐπειδὴ	Ξέρξης ἀπελαύνων ἐξ Ἀθηνέων ἀπίκετο
[8, 100]	προσήκει τὸ πάθος. (ἤδη ὦν,	ἐπειδὴ	οὐ Πέρσαι τοι αἴτιοι ἐισί,
[8, 129]	τρόπῳ ἐπάιστος ἐγεγόνεε· Ἀρταβάζῳ δὲ	ἐπειδὴ	πολιορκέοντι ἐγεγόνεσαν τρεῖς μῆνες, γίνεται
[8, 108]	ναυτικὸν τὸν Ξέρξεω στρατὸν οὐκ	ἐπεῖδον	διώξαντες μέχρι Ἄνδρου, ἐς δὲ
[8, 4]	οἰκέτας ὑπεκθέωνται. ὡς δ᾽ οὐκ	ἔπειθον,	μεταβάντες τὸν Ἀθηναίων στρατηγὸν πείθουσι
[8, 110]	ταῦτα λέγων διέβαλλε, Ἀθηναῖοι δὲ	ἐπείθοντο·	ἐπειδὴ γὰρ καὶ πρότερον δεδογμένος
[8, 81]	γὰρ πλεῦνες τῶν στρατηγῶν οὐκ	ἐπείθοντο	τὰ ἐσαγγελθέντα. ~ἀπιστεόντων δὲ τούτων
[8, 97]	ἑωυτοῦ, ἐς τὴν Σαλαμῖνα χῶμα	ἐπειρᾶτο	διαχοῦν, γαύλους τε Φοινικηίους συνέδεε,
[8, 88]	τῶν πολεμίων κατέδυσε; καὶ τὸν	ἐπειρέσθαι	εἰ ἀληθέως ἐστὶ Ἀρτεμισίης τὸ
[8, 26]	γυμνικὸν καὶ ἱππικόν. ὁ δὲ	ἐπείρετο	ὅ τι τὸ ἄεθλον εἴη
[8, 122]	ἀκροθίνια οἱ Ἕλληνες ἐς Δελφοὺς	ἐπειρώτων	τὸν θεὸν κοινῇ εἰ λελάβηκε
[8, 113]	ἄμεινον εἶναι ἐν Θεσσαλίῃ, καὶ	ἔπειτα	ἅμα τῷ ἔαρι πειρᾶσθαι τῆς
[8, 22]	καὶ γενέσθαι πρὸς ἑωυτῶν, ἢ	ἐπείτε	ἀνενειχθῇ καὶ διαβληθῇ πρὸς Ξέρξην,
[8, 110]	ὁ οἰκέτης αὖτις ἐγένετο· οἳ	ἐπείτε	ἀπίκοντο πρὸς τὴν Ἀττικήν, οἳ
[8, 27]	τῶν Φωκέων καὶ περιέφθησαν τρηχέως.	(ἐπείτε	γὰρ κατειλήθησαν ἐς τὸν Παρνησὸν
[8, 6]	καὶ ἐναυμάχησαν, ἐγένετο δὲ ὧδε.	ἐπείτε	δὴ ἐς τὰς Ἀφέτας περὶ
[8, 138]	ἀπ᾽ Ἄργεος ἀπόγονοι σωτῆρι· (οὗτος,	ἐπείτε	διέβησαν οἱ Τημενίδαι, μέγας οὕτω
[8, 65]	λόγιμος γενόμενος τοῦτον τὸν χρόνον,	ἐπείτε	ἐκείρετο ἡ Ἀττικὴ χώρη ὑπὸ
[8, 64]	οἱ περὶ Σαλαμῖνα ἔπεσι ἀκροβολισάμενοι,	ἐπείτε	Εὐρυβιάδῃ ἔδοξε, αὐτοῦ παρεσκευάζοντο ὡς
[8, 125]	οὐ δι᾽ ἑωυτόν. (ὁ δέ,	ἐπείτε	οὐκ ἐπαύετο λέγων ταῦτα ὁ
[8, 121]	τὴν νέα. ~οἱ δὲ Ἕλληνες	ἐπείτε	οὐκ οἷοί τε ἐγίνοντο ἐξελεῖν
[8, 135]	πόλιος. (ἐς τοῦτο τὸ ἱρὸν	ἐπείτε	παρελθεῖν τὸν καλεόμενον τοῦτον Μῦν,
[8, 111]	ἀπέπλεον ὀπίσω. ~οἱ δὲ Ἓλληνες,	ἐπείτε	σφι ἀπέδοξε μήτ᾽ ἐπιδιώκειν ἔτι
[8, 27]	δὲ τῷ διὰ μέσου χρόνῳ,	ἐπείτε	τὸ ἐν Θερμοπύλῃσι τρῶμα ἐγεγόνεε,
[8, 68]	Ἀθηνέων ναυμαχέειν. (ἢν δὲ αὐτίκα	ἐπειχθῇς	ναυμαχῆσαι, δειμαίνω μὴ ὁ ναυτικὸς
[8, 68]	τοῦτο φράσω. ἢν μὲν μὴ	ἐπειχθῇς	ναυμαχίην ποιεύμενος, ἀλλὰ τὰς νέας
[8, 64]	Σαλαμῖνος Αἴαντά τε καὶ Τελαμῶνα	ἐπεκαλέοντο,	ἐπὶ δὲ Αἰακὸν καὶ τοὺς
[8, 84]	Ἕλληνες, ἀναγομένοισι δέ σφι αὐτίκα	ἐπεκέατο	οἱ βάρβαροι. οἱ μὲν δὴ
[8, 92]	στρατηγίδος, καὶ βώσας τὸν Θεμιστοκλέα	ἐπεκερτόμησε	ἐς τῶν Αἰγινητέων τὸν μηδισμὸν
[8, 18]	μὲν νεκρῶν καὶ τῶν ναυηγίων	ἐπεκράτεον,	τρηχέως δὲ περιεφθέντες, καὶ οὐκ
[8, 14]	βάρβαροι, ὥς σφι ἀσμένοισι ἡμέρη	ἐπέλαμψε,	ἀτρέμας τε εἶχον τὰς νέας
[8, 22]	ὑστεραίῃ ἡμέρῃ ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον	ἐπελέξαντο.	τὰ δὲ γράμματα τάδε ἔλεγε.
[8, 22]	τοῖσι λίθοισι γράμματα. τὰ Ἴωνες	ἐπελθόντες	τῇ ὑστεραίῃ ἡμέρῃ ἐπὶ τὸ
[8, 11]	ναυμαχίῃ ταύτῃ ἑτεραλκέως ἀγωνιζομένους νὺξ	ἐπελθοῦσα	διέλυσε. οἱ μὲν δὴ Ἕλληνες
[8, 66]	πλὴν τῶν πέντε πολίων τῶν	ἐπεμνήσθημεν	πρότερον τὰ οὐνόματα. ὅσῳ γὰρ
[8, 55]	ἐντεταλμένα. ~τοῦ δὲ εἵνεκεν τούτων	ἐπεμνήσθην,	φράσω. ἔστι ἐν τῇ ἀκροπόλι
[8, 95]	καὶ ὀλίγῳ τι πρότερον τούτων	ἐπεμνήσθην	ὡς ἀνδρὸς ἀρίστου, οὗτος ἐν
[8, 98]	τε ἅμα Ξέρξης ἐποίεε καὶ	ἔπεμπε	ἐς Πέρσας ἀγγελέοντα τὴν παρεοῦσάν
[8, 24]	ἑτοιμασάμενος τὰ περὶ τοὺς νεκροὺς	ἔπεμπε	ἐς τὸν ναυτικὸν στρατὸν κήρυκα,
[8, 133]	Θεσσαλίην ἐχείμαζε. ἐνθεῦτεν δὲ ὁρμώμενος	ἔπεμπε	κατὰ τὰ χρηστήρια ἄνδρα Εὐρωπέα
[8, 136]	Ἀθηναῖον ποιέεσθαι· τοῖσι δὴ πειθόμενος	ἔπεμπε.	~τοῦ δὲ Ἀλεξάνδρου τούτου ἕβδομος
[8, 136]	εἴη καὶ εὐεργέτης ὁ Ἀλέξανδρος	ἔπεμπε·	(τοὺς γὰρ Ἀθηναίους οὕτω ἐδόκεε
[8, 112]	μεγίστῃ τῶν στρατηγῶν, δείσαντες ταῦτα	ἔπεμπον	χρήματα. εἰ δὲ δὴ τινὲς
[8, 142]	ἀπὸ Σπάρτης ἄγγελοι ἡμέας δὲ	ἔπεμψαν	Λακεδαιμόνιοι δεησομένους ὑμέων μήτε νεώτερον
[8, 136]	ἦν τὰ χρηστήρια μετὰ ταῦτα	ἔπεμψε	ἄγγελον ἐς Ἀθήνας Ἀλέξανδρον τὸν
[8, 110]	ἀναβὰς παρὰ Ξέρξην ἔλεγε τάδε.	(ἔπεμψέ	με Θεμιστοκλέης ὁ Νεοκλέος, στρατηγὸς
[8, 75]	τοὺς στρατηγοὺς τῶν βαρβάρων τάδε.	ἔπεμψέ	με στρατηγὸς ὁ Ἀθηναίων λάθρῃ
[8, 10]	νηυσὶ ὀλίγῃσι, πάγχυ σφι μανίην	ἐπενείκαντες	ἀνῆγον καὶ αὐτοὶ τὰς νέας,
[8, 67]	δὲ ὧλλοι. ὡς δὲ κόσμῳ	ἐπεξῆς	ἵζοντο, πέμψας Ξέρξης Μαρδόνιον εἰρώτα
[8, 143]	θεοῖσί τε συμμάχοισι πίσυνοί μιν	ἐπέξιμεν	ἀμυνόμενοι καὶ τοῖσι ἥρωσι, τῶν
[8, 118]	νεός, ὥστε ἐπὶ τοῦ καταστρώματος	ἐπεόντων	συχνῶν Περσέων τῶν σὺν Ξέρξῃ
[8, 14]	δὴ τὴν αὐτὴν ὥρην, πλέοντες	ἐπέπεσον	νηυσὶ Κιλίσσῃσι· ταύτας δὲ διαφθείραντες,
[8, 13]	τοσούτω ὅσῳ ἐν πελάγεϊ φερομένοισι	ἐπέπιπτε,	καὶ τὸ τέλος σφι ἐγίνετο
[8, 23]	ἡλίῳ σκιδναμένῳ πᾶσα ἡ στρατιὴ	ἐπέπλεε	ἁλὴς ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον. ἐπισχόντες
[8, 9]	δὲ τοῦτο, ὡς οὐδείς σφι	ἐπέπλεε,	δείλην ὀψίην γινομένην τῆς ἡμέρης
[8, 15]	ὡς δὲ ταξάμενοι οἱ Ξέρξεω	ἐπέπλεον,	οἱ Ἕλληνες ἀτρέμας εἶχον πρὸς
[8, 14]	Ἀττικαί. (αὗταί τε δή σφεας	ἐπέρρωσαν	ἀπικόμεναι καὶ ἅμα ἀγγελίη ἐλθοῦσα,
[8, 99]	(ἡ δὲ δευτέρη σφι ἀγγελίη	ἐπεσελθοῦσα	συνέχεε οὕτω ὥστε τοὺς κιθῶνας
[8, 135]	παρελθεῖν τὸν καλεόμενον τοῦτον Μῦν,	ἕπεσθαι	δέ οἱ τῶν ἀστῶν αἱρετοὺς
[8, 38]	ἢ κατ᾽ ἀνθρώπων φύσιν ἔχοντας	ἕπεσθαί	σφι κτείνοντας καὶ διώκοντας. ~τούτους
[8, 64]	~οὕτω μὲν οἱ περὶ Σαλαμῖνα	ἔπεσι	ἀκροβολισάμενοι, ἐπείτε Εὐρυβιάδῃ ἔδοξε, αὐτοῦ
[8, 20]	πολυμηκάδας αἶγας. τούτοισι οὐδὲν τοῖσι	ἔπεσι	χρησαμένοισι ἐν τοῖσι τότε παρεοῦσί
[8, 137]	βασιλέος αὐτὴ τὰ σιτία σφι	ἔπεσσε·	ἦσαν γὰρ τὸ πάλαι καὶ
[8, 62]	διέβαινε ἐς Εὐρυβιάδην, λέγων μᾶλλον	ἐπεστραμμένα.	σὺ εἰ μενέεις αὐτοῦ καὶ
[8, 32]	ἦγον τὸν στρατόν· ὁκόσα δὲ	ἐπέσχον,	πάντα ἐπέφλεγον καὶ ἔκειρον, καὶ
[8, 35]	ἀπέργοντες. ὅσα δὲ καὶ οὗτοι	ἐπέσχον	τῆς Φωκίδος, πάντα ἐσιναμώρεον· καὶ
[8, 108]	τροφήν τε ἕξειν σφέας τὸν	ἐπέτειον	αἰεὶ τὸν τῶν Ἑλλήνων καρπόν.
[8, 107]	~Ξέρξης δὲ ὡς τοὺς παῖδας	ἐπέτρεψε	Ἀρτεμισίῃ ἀπάγειν ἐς Ἔφεσον, καλέσας
[8, 103]	τῇ συμβουλίῃ Ξέρξης· λέγουσα γὰρ	ἐπετύγχανε	τά περ αὐτὸς ἐνόεε. οὐδὲ
[8, 61]	Θεμιστοκλέος αὖτις ὁ Κορίνθιος Ἀδείμαντος	ἐπεφέρετο,	σιγᾶν τε κελεύων τῷ μὴ
[8, 32]	στρατόν· ὁκόσα δὲ ἐπέσχον, πάντα	ἐπέφλεγον	καὶ ἔκειρον, καὶ ἐς τὰς
[8, 111]	ἀμηχανίην, καὶ τούτων τῶν θεῶν	ἐπηβόλους	ἐόντας Ἀνδρίους οὐ δώσειν χρήματα·
[8, 129]	εἶναι ἔσω ἐν τῇ Παλλήνῃ,	ἐπῆλθε	πλημμυρὶς τῆς θαλάσσης μεγάλη, ὅση
[8, 130]	πλεῦνες ἐπεβάτευον. (στρατηγοὶ δέ σφι	ἐπῆλθον	Μαρδόντης τε ὁ Βαγαίου καὶ
[8, 73]	λοιπὰ ἔθνεα τῶν ἑπτὰ τέσσερα	ἐπήλυδα	ἐστί, Δωριέες τε καὶ Αἰτωλοὶ
[8, 71]	τὸν Ἰσθμὸν ἵζοντο, καί σφι	ἐπῆν	στρατηγὸς Κλεόμβροτος ὁ Ἀναξανδρίδεω, Λεωνίδεω
[8, 42]	πολίων πλεύνων. (ναύαρχος μέν νυν	ἐπῆν	ὡυτὸς ὅς περ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ,
[8, 130]	ἀνωτέρω τὸ πρὸς ἑσπέρης, οὐδ᾽	ἐπηνάγκαζε	οὐδείς, ἀλλ᾽ ἐν τῇ Σάμῳ
[8, 40]	βουλεύσωνται τὸ ποιητέον αὐτοῖσι ἔσται.	ἐπὶ	γὰρ τοῖσι κατήκουσι πρήγμασι βουλὴν
[8, 93]	ταύτῃ ἤκουσαν Ἑλλήνων ἄριστα Αἰγινῆται,	ἐπὶ	δὲ Ἀθηναῖοι, ἀνδρῶν δὲ Πολύκριτός
[8, 64]	Αἴαντά τε καὶ Τελαμῶνα ἐπεκαλέοντο,	ἐπὶ	δὲ Αἰακὸν καὶ τοὺς ἄλλους
[8, 44]	καλεομένην ἦσαν Πελασγοί, ὀνομαζόμενοι Κραναοί,	ἐπὶ	δὲ Κέκροπος βασιλέος ἐκλήθησαν Κεκροπίδαι,
[8, 113]	ἄνδρας στρεπτοφόρους τε καὶ ψελιοφόρους,	ἐπὶ	δὲ Μήδους· οὗτοι δὲ τὸ
[8, 19]	μέν νυν ἐς τοσοῦτο παρεγύμνου,	ἐπὶ	δὲ τοῖσι κατήκουσι πρήγμασι τάδε
[8, 67]	βασιλεύς, μετὰ δὲ ὁ Τύριος,	ἐπὶ	δὲ ὧλλοι. ὡς δὲ κόσμῳ
[8, 109]	ἅμα δὲ τῷ ἔαρι καταπλέωμεν	ἐπὶ	Ἑλλησπόντου καὶ Ἰωνίης” (ταῦτα ἔλεγε
[8, 122]	πυθόμενοι ἀνέθεσαν ἀστέρας χρυσέους, οἳ	ἐπὶ	ἱστοῦ χαλκέου ἑστᾶσι τρεῖς ἐπὶ
[8, 44]	τούτους σώζοντες ἐλείφθησαν. (Ἀθηναῖοι δὲ	ἐπὶ	μὲν Πελασγῶν ἐχόντων τὴν νῦν
[8, 102]	συμβουλευομένῳ τυχεῖν τὰ ἄριστα εἴπασαν,	ἐπὶ	μέντοι τοῖσι κατήκουσι πρήγμασι δοκέει
[8, 137]	Λεβαίην πόλιν. (ἐνθαῦτα δὲ ἐθήτευον	ἐπὶ	μισθῷ παρὰ τῷ βασιλέι, ὃ
[8, 4]	τὸν Ἀθηναίων στρατηγὸν πείθουσι Θεμιστοκλέα	ἐπὶ	μισθῷ τριήκοντα ταλάντοισι, ἐπ᾽ ᾧ
[8, 118]	ἐς τὸν Ἑλλήσποντον, αὐτὸς δ᾽	ἐπὶ	νεὸς Φοινίσσης ἐπιβὰς ἐκομίζετο ἐς
[8, 129]	τῆς θαλάσσης μεγάλη καὶ χρόνον	ἐπὶ	πολλόν. ἰδόντες δὲ οἱ βάρβαροι
[8, 107]	τε νέας εἶναι καὶ ἔφευγον	ἐπὶ	πολλόν· χρόνῳ δὲ μαθόντες ὅτι
[8, 84]	οἱ μὲν δὴ ἄλλοι Ἕλληνες	ἐπὶ	πρύμνην ἀνεκρούοντο καὶ ὤκελλον τὰς
[8, 65]	γενέσθαι νέφος καὶ μεταρσιωθὲν φέρεσθαι	ἐπὶ	Σαλαμῖνος ἐπὶ τὸ στρατόπεδον τὸ
[8, 92]	ἥ περ εἷλε τὴν προφυλάσσουσαν	ἐπὶ	Σκιάθῳ τὴν Αἰγιναίην, ἐπ᾽ ἧς
[8, 121]	ἐς ἐμὲ ἦν, τὴν δὲ	ἐπὶ	Σούνιον, τὴν δὲ τῷ Αἴαντι
[8, 118]	Ἀθηνέων ἀπίκετο ἐπ᾽ Ἠιόνα τὴν	ἐπὶ	Στρυμόνι, ἐνθεῦτεν οὐκέτι ὁδοιπορίῃσι διεχρᾶτο,
[8, 3]	ἢ καὶ ἐς Σικελίην πέμπειν	ἐπὶ	συμμαχίην, ὡς τὸ ναυτικὸν Ἀθηναίοισι
[8, 109]	ἐς τὸν Ἑλλήσποντον πλέειν καὶ	ἐπὶ	σφέων αὐτῶν βαλόμενοι, εἰ οἱ
[8, 106]	στράτευμα τὸ Περσικὸν ὅρμα βασιλεὺς	ἐπὶ	τὰς Ἀθήνας ἐὼν ἐν Σάρδισι,
[8, 93]	δεινὸν γάρ τι ἐποιεῦντο γυναῖκα	ἐπὶ	τὰς Ἀθήνας στρατεύεσθαι. αὕτη μὲν
[8, 67]	Φάληρον, ἐνθαῦτα κατέβη αὐτὸς Ξέρξης	ἐπὶ	τὰς νέας, ἐθέλων σφι συμμῖξαί
[8, 25]	οἳ μὲν ἀπέπλεον ἐς Ἱστιαίην	ἐπὶ	τὰς νέας, οἱ δὲ ἀμφὶ
[8, 65]	τῇ ἠπείρῳ ἔσται, ἢν δὲ	ἐπὶ	τὰς νέας τράπηται τὰς ἐν
[8, 66]	καὶ τῇσι νηυσὶ ἀπικόμενοι, ἢ	ἐπί	τε Σηπιάδα ἀπίκοντο καὶ ἐς
[8, 53]	εἶδον αὐτοὺς ἀναβεβηκότας οἱ Ἀθηναῖοι	ἐπὶ	τὴν ἀκρόπολιν, οἳ μὲν ἐρρίπτεον
[8, 115]	ἅρμα καταλιπὼν τοῦ Διός, ὅτε	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα ἤλαυνε, ἀπιὼν οὐκ
[8, 100]	δώσει δίκην ἀναγνώσας βασιλέα στρατεύεσθαι	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα, καί οἱ κρέσσον
[8, 116]	τε παισὶ ἀπηγόρευε μὴ στρατεύεσθαι	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα. (οἳ δὲ ἀλογήσαντες,
[8, 96]	ἄνεμος ζέφυρος ἔφερε τῆς Ἀττικῆς	ἐπὶ	τὴν ἠιόνα τὴν καλεομένην Κωλιάδα·
[8, 19]	γενέσθαι, ἐλαυνόντων τῶν Εὐβοέων πρόβατα	ἐπὶ	τὴν θάλασσαν ταύτην, συλλέξας τοὺς
[8, 57]	νέας. ~ἐνθαῦτα δὴ Θεμιστοκλέα ἀπικόμενον	ἐπὶ	τὴν νέα εἴρετο Μνησίφιλος ἀνὴρ
[8, 120]	ὅθεν δή μιν φασὶ ἐπιβῆναι	ἐπὶ	τὴν νέα. ~οἱ δὲ Ἕλληνες
[8, 5]	τε ἅμα ἠγόρευε καὶ πέμπει	ἐπὶ	τὴν νέα τὴν Ἀδειμάντου τάλαντα
[8, 58]	οὐδὲν πρὸς ταῦτα ἀμειψάμενος ἤιε	ἐπὶ	τὴν νέα τὴν Εὐρυβιάδεω. ἀπικόμενος
[8, 68]	οὔτε αὐτοὺς οἰκός, ἢν σὺ	ἐπὶ	τὴν Πελοπόννησον ἐλαύνῃς τὸν πεζὸν
[8, 60]	εἴ περ εὖ φρονέεις, ἄξεις	ἐπὶ	τὴν Πελοπόννησον. (ἢν δέ γε
[8, 70]	ὑπὸ τὴν παρεοῦσαν νύκτα ἐπορεύετο	ἐπὶ	τὴν Πελοπόννησον. ~καίτοι τὰ δυνατὰ
[8, 60]	καὶ οὕτω σφέας αὐτὸς ἄξεις	ἐπὶ	τὴν Πελοπόννησον, κινδυνεύσεις τε ἁπάσῃ
[8, 70]	παρήγγελλον ἀναπλέειν, ἀνῆγον τὰς νέας	ἐπὶ	τὴν Σαλαμῖνα καὶ παρεκρίθησαν διαταχθέντες
[8, 29]	καὶ ὑμῖν ὑποδεκόμεθα τὰ ἐπιόντα	ἐπὶ	τὴν χώρην ἀποτρέψειν” ~ταῦτά σφι
[8, 122]	ἐπὶ ἱστοῦ χαλκέου ἑστᾶσι τρεῖς	ἐπὶ	τῆς γωνίης, ἀγχοτάτω τοῦ Κροίσου
[8, 11]	διέλυσε. οἱ μὲν δὴ Ἕλληνες	ἐπὶ	τὸ Ἀρτεμίσιον ἀπέπλεον, οἱ δὲ
[8, 22]	Ἴωνες ἐπελθόντες τῇ ὑστεραίῃ ἡμέρῃ	ἐπὶ	τὸ Ἀρτεμίσιον ἐπελέξαντο. τὰ δὲ
[8, 23]	πᾶσα ἡ στρατιὴ ἐπέπλεε ἁλὴς	ἐπὶ	τὸ Ἀρτεμίσιον. ἐπισχόντες δὲ ἐν
[8, 8]	πρότερον ἀνέσχε πρὶν ἢ ἀπίκετο	ἐπὶ	τὸ Ἀρτεμίσιον, σταδίους μάλιστά κῃ
[8, 14]	ὡς εὐφρόνη ἐγίνετο, ἀπέπλεον ὀπίσω	ἐπὶ	τὸ Ἀρτεμίσιον. ~τρίτῃ δὲ ἡμέρῃ
[8, 8]	μοι ἀποδεδέχθω πλοίῳ μιν ἀπικέσθαι	ἐπὶ	τὸ Ἀρτεμίσιον. ὡς δὲ ἀπίκετο,
[8, 35]	δὲ αὐτῶν ἡγεμόνας ἔχοντες ὁρμέατο	ἐπὶ	τὸ ἱρὸν τὸ ἐν Δελφοῖσι,
[8, 65]	καὶ μεταρσιωθὲν φέρεσθαι ἐπὶ Σαλαμῖνος	ἐπὶ	τὸ στρατόπεδον τὸ τῶν Ἑλλήνων.
[8, 79]	καὶ δικαιότατον. (οὗτος ὡνὴρ στὰς	ἐπὶ	τὸ συνέδριον ἐξεκαλέετο Θεμιστοκλέα, ἐόντα
[8, 134]	ἐς Ἄβας τὰς Φωκέων ἀπικόμενος	ἐπὶ	τὸ χρηστήριον· καὶ δὴ καὶ
[8, 108]	ἐπιδιώξαντας τὰς νέας πλέειν ἰθέως	ἐπὶ	τὸν Ἑλλήσποντον λύσοντας τὰς γεφύρας·
[8, 52]	νέας. ~οἱ δὲ Πέρσαι ἱζόμενοι	ἐπὶ	τὸν καταντίον τῆς ἀκροπόλιος ὄχθον,
[8, 117]	ἐκ τῆς Θρηίκης πορευόμενοι ἀπίκοντο	ἐπὶ	τὸν πόρον, ἐπειγόμενοι τὸν Ἑλλήσποντον
[8, 118]	χειμαίνεσθαι γεμούσης τῆς νεός, ὥστε	ἐπὶ	τοῦ καταστρώματος ἐπεόντων συχνῶν Περσέων
[8, 119]	ποιῆσαι βασιλέα τοιόνδε, τοὺς μὲν	ἐπὶ	τοῦ καταστρώματος καταβιβάσαι ἐς κοίλην
[8, 123]	οἱ στρατηγοὶ διένεμον τὰς ψήφους	ἐπὶ	τοῦ Ποσειδέωνος τῷ βωμῷ, τὸν
[8, 9]	τῆς ἡμέρης φυλάξαντες αὐτοὶ ἐπανέπλεον	ἐπὶ	τοὺς βαρβάρους, ἀπόπειραν αὐτῶν ποιήσασθαι
[8, 22]	ἄνδρες Ἴωνες, οὐ ποιέετε δίκαια	ἐπὶ	τοὺς πατέρας στρατευόμενοι καὶ τὴν
[8, 128]	ὡς ἔμαθον τὸ βυβλίον, ἔφερον	ἐπὶ	τοὺς στρατηγούς· παρῆν δὲ καὶ
[8, 37]	τοῦ νηοῦ· τὰ δὲ δὴ	ἐπὶ	τούτῳ δεύτερα ἐπιγενόμενα καὶ διὰ
[8, 5]	χρημάτων ἐκ τῶν Ἀθηνέων ἐλθεῖν	ἐπὶ	τῷ λόγῳ τούτῳ τὰ χρήματα.
[8, 110]	τὴν Ἀττικήν, οἳ μὲν κατέμενον	ἐπὶ	τῷ πλοίῳ, Σίκιννος δὲ ἀναβὰς
[8, 52]	πύλας ὀλοιτρόχους ἀπίεσαν, ὥστε Ξέρξην	ἐπὶ	χρόνον συχνὸν ἀπορίῃσι ἐνέχεσθαι οὐ
[8, 24]	τάφρους ὀρυξάμενος ἔθαψε, φυλλάδα τε	ἐπιβαλὼν	καὶ γῆν ἐπαμησάμενος, ἵνα μὴ
[8, 118]	αὐτὸς δ᾽ ἐπὶ νεὸς Φοινίσσης	ἐπιβὰς	ἐκομίζετο ἐς τὴν Ἀσίην. (πλέοντα
[8, 90]	ἐόντες ἀκοντισταὶ οἱ Σαμοθρήικες τοὺς	ἐπιβάτας	ἀπὸ τῆς καταδυσάσης νεὸς βάλλοντες
[8, 118]	ἀπαλλαγή τις γένηται τῶν πολλῶν	ἐπιβατέων”	καὶ Ξέρξην λέγεται ἀκούσαντα ταῦτα
[8, 83]	διέφαινε καὶ οἳ σύλλογον τῶν	ἐπιβατέων	ποιησάμενοι, προηγόρευε εὖ ἔχοντα μὲν
[8, 120]	Ἠιόνος, ὅθεν δή μιν φασὶ	ἐπιβῆναι	ἐπὶ τὴν νέα. ~οἱ δὲ
[8, 132]	Χίου τυράννῳ, ἐόντες ἀρχὴν ἑπτά·	ἐπιβουλεύοντες	δὲ ὡς φανεροὶ ἐγένοντο, ἐξενείκαντος
[8, 37]	δὲ δὴ ἐπὶ τούτῳ δεύτερα	ἐπιγενόμενα	καὶ διὰ πάντων φασμάτων ἄξια
[8, 37]	τὸ ἱρὸν τῆς Προναίης Ἀθηναίης,	ἐπιγίνεταί	σφι τέρεα ἔτι μέζονα τοῦ
[8, 106]	καλέεται, εὑρίσκει τὸν Πανιώνιον ἐνθαῦτα.	(ἐπιγνοὺς	δὲ ἔλεγε πρὸς αὐτὸν πολλοὺς
[8, 0]	~Ἡροδότου Μοῦσαι Ἱστοριῶν ὀγδόη	ἐπιγραφομένη	Οὐρανία ~οἱ δὲ Ἑλλήνων ἐς
[8, 43]	Σικυώνιοι δὲ πεντεκαίδεκα παρείχοντο νέας,	Ἐπιδαύριοι	δὲ δέκα, Τροιζήνιοι δὲ πέντε,
[8, 1]	δὲ δυοκαίδεκα, Λακεδαιμόνιοι δὲ δέκα,	Ἐπιδαύριοι	δὲ ὀκτώ, Ἐρετριέες δὲ ἑπτά,
[8, 72]	καὶ Ἠλεῖοι καὶ Κορίνθιοι καὶ	Ἐπιδαύριοι	καὶ Φλιάσιοι καὶ Τροιζήνιοι καὶ
[8, 46]	Αἰγινῆται δὲ εἰσὶ Δωριέες ἀπὸ	Ἐπιδαύρου·	(τῇ δὲ νήσῳ πρότερον οὔνομα
[8, 97]	δρησμὸν ἐβούλευε. θέλων δὲ μὴ	ἐπίδηλος	εἶναι μήτε τοῖσι Ἕλλησι μήτε
[8, 111]	Ἓλληνες, ἐπείτε σφι ἀπέδοξε μήτ᾽	ἐπιδιώκειν	ἔτι προσωτέρω τῶν βαρβάρων τὰς
[8, 108]	οἰχωκυίας, αὐτίκα μετὰ ταῦτα ἐδόκεε	ἐπιδιώκειν.	τὸν μέν νυν ναυτικὸν τὸν
[8, 108]	ἀπεδείκνυτο διὰ νήσων τραπομένους καὶ	ἐπιδιώξαντας	τὰς νέας πλέειν ἰθέως ἐπὶ
[8, 7]	ταύτης τῆς ἡμέρης τοῖσι Ἕλλησι	ἐπιθήσεσθαι,	οὐδὲ πρότερον ἢ τὸ σύνθημά
[8, 144]	προείδετε ἡμέων οἰκοφθορημένων οὕτω ὥστε	ἐπιθρέψαι	ἐθέλειν ἡμέων τοὺς οἰκέτας. (καὶ
[8, 142]	πόλεμον ἄχρηστα οἰκετέων ἐχόμενα πάντα	ἐπιθρέψειν,	ἔστ᾽ ἂν ὁ πόλεμος ὅδε
[8, 64]	σφι εὔξασθαι τοῖσι θεοῖσι καὶ	ἐπικαλέσασθαι	τοὺς Αἰακίδας συμμάχους. ὡς δέ
[8, 38]	δὲ οἱ Δελφοὶ φεύγοντας σφέας,	ἐπικαταβάντες	ἀπέκτειναν πλῆθός τι αὐτῶν. οἱ
[8, 101]	δὲ ἐβουλεύετο ἅμα Περσέων τοῖσι	ἐπικλήτοισι,	ἔδοξέ οἱ καὶ Ἀρτεμισίην ἐς
[8, 118]	τὴν θάλασσαν, καὶ τὴν νέα	ἐπικουφισθεῖσαν	οὕτω δὴ ἀποσωθῆναι ἐς τὴν
[8, 94]	δὴ νικῶσι ὅσον αὐτοὶ ἠρῶντο	ἐπικρατήσαντες	τῶν ἐχθρῶν” ταῦτα λεγόντων ἀπιστέειν
[8, 115]	ταῦτα δ᾽ ἐποίεον ὑπὸ λιμοῦ.	(ἐπιλαβὼν	δὲ λοιμός τε τὸν στρατὸν
[8, 130]	ἐχειμέριζε ἐν Κύμῃ. ἔαρος δὲ	ἐπιλάμψαντος	πρώιος συνελέγετο ἐς Σάμον· αἳ
[8, 50]	~ταῦτα τῶν ἀπὸ Πελοποννήσου στρατηγῶν	ἐπιλεγομένων,	ἐληλύθεε ἀνὴρ Ἀθηναῖος ἀγγέλλων ἥκειν
[8, 49]	πλώσαντας ναυμαχέειν πρὸ τῆς Πελοποννήσου,	ἐπιλέγοντες	τὸν λόγον τόνδε, ὡς εἰ
[8, 128]	Παλληναίων συμμαχίν. (τοῖσι δὲ στρατηγοῖσι	ἐπιλεξαμένοισι	τὸ βυβλίον καὶ μαθοῦσι τὸν
[8, 22]	δὲ νέας τὰς ἄριστα πλεούσας	ἐπιλεξάμενος	Θεμιστοκλέης ἐπορεύετο περὶ τὰ πότιμα
[8, 136]	ἀπιόντα ἐς Θεσσαλίην. ~Μαρδόνιος δὲ	ἐπιλεξάμενος	ὅ τι δὴ λέγοντα ἦν
[8, 109]	Ἑλλάδι καταμείναντας ἡμέων τε αὐτῶν	ἐπιμεληθῆναι	καὶ τῶν οἰκετέων, καὶ τις
[8, 41]	ταῦτα καὶ δὴ ὡς ἐόντι	ἐπιμήνια	ἐπιτελέουσι προτιθέντες· τὰ δ᾽ ἐπιμήνια
[8, 41]	ἐπιμήνια ἐπιτελέουσι προτιθέντες· τὰ δ᾽	ἐπιμήνια	μελιτόεσσα ἐστί. (αὕτη δὴ ἡ
[8, 29]	ἀργυρίου, καὶ ὑμῖν ὑποδεκόμεθα τὰ	ἐπιόντα	ἐπὶ τὴν χώρην ἀποτρέψειν” ~ταῦτά
[8, 51]	τε καὶ ξύλοισι ἠμύνοντο τοὺς	ἐπιόντας,	ἅμα μὲν ὑπ᾽ ἀσθενείης βίου
[8, 61]	πεπληρωμέναι· οὐδαμοὺς γὰρ Ἑλλήνων αὐτοὺς	ἐπιόντας	ἀποκρούσεσθαι. ~σημαίνων δὲ ταῦτα τῷ
[8, 37]	δὲ ἀγχοῦ ἦσαν οἱ βάρβαροι	ἐπιόντες	καὶ ἀπώρων τὸ ἱρόν, ἐν
[8, 37]	μάλιστα. (ἐπεὶ γὰρ δὴ ἦσαν	ἐπιόντες	οἱ βάρβαροι κατὰ τὸ ἱρὸν
[8, 60]	νυν βουλευομένοισι ἀνθρώποισι ὡς τὸ	ἐπίπαν	ἐθέλει γίνεσθαι· μὴ δὲ οἰκότα
[8, 10]	οἱ Ξέρξεω καὶ οἱ στρατηγοὶ	ἐπιπλέοντας	νηυσὶ ὀλίγῃσι, πάγχυ σφι μανίην
[8, 87]	ἀνδρῶν τε Καλυνδέων καὶ αὐτοῦ	ἐπιπλέοντος	τοῦ Καλυνδέων βασιλέος Δαμασιθύμου. (εἰ
[8, 67]	συμμῖξαί τε καὶ πυθέσθαι τῶν	ἐπιπλεόντων	τὰς γνώμας. (ἐπεὶ δὲ ἀπικόμενος
[8, 129]	τοὺς δὲ ἐπισταμένους οἱ Ποτιδαιῆται	ἐπιπλώσαντες	πλοίοισι ἀπώλεσαν. (αἴτιον δὲ λέγουσι
[8, 16]	καὶ πλήθεος αὐτὸς ὑπ᾽ ἑωυτοῦ	ἔπιπτε,	ταρασσομενέων τε τῶν νεῶν καὶ
[8, 88]	καὶ τοὺς φάναι, σαφέως τὸ	ἐπίσημον	τῆς νεὸς ἐπισταμένους· τὴν δὲ
[8, 7]	ὀπίσω φέρουσαν ὁδόν, σφεῖς δὲ	ἐπισπόμενοι	ἐξ ἐναντίης. (ταῦτα βουλευσάμενοι ἀπέπεμπον
[8, 143]	τάδε. καὶ αὐτοὶ τοῦτό γε	ἐπιστάμεθα	ὅτι πολλαπλησίη ἐστὶ τῷ Μήδῳ
[8, 129]	μὲν δὴ νέειν αὐτῶν οὐκ	ἐπιστάμενοι	διεφθείροντο, τοὺς δὲ ἐπισταμένους οἱ
[8, 89]	τῇ θαλάσσῃ διεφθάρησαν νέειν οὐκ	ἐπιστάμενοι.	ἐπεὶ δὲ αἱ πρῶται ἐς
[8, 144]	οὕτω, εἰ μὴ πρότερον ἐτυγχάνετε	ἐπιστάμενοι,	ἔστ᾽ ἂν καὶ εἷς περιῇ
[8, 141]	γὰρ οἱ Ἀθηναῖοι διατρίβοντες, εὖ	ἐπιστάμενοι	ὅτι ἔμελλον Λακεδαιμόνιοι πεύσεσθαι ἥκοντα
[8, 89]	καὶ Ἑλλήνων· ἅτε γὰρ νέειν	ἐπιστάμενοι,	τοῖσι αἱ νέες διεφθείροντο, καὶ
[8, 3]	κάκιον ἐστὶ ὅσῳ πόλεμος εἰρήνης.	(ἐπιστάμενοι	ὦν αὐτὸ τοῦτο οὐκ ἀντέτεινον
[8, 10]	μεγάλην ὁρῶντες περιεχομένους αὐτοὺς καὶ	ἐπιστάμενοι	ὡς οὐδεὶς αὐτῶν ἀπονοστήσει· οὕτω
[8, 142]	εἴ περ εὖ τυγχάνετε φρονέοντες,	ἐπισταμένοισι	ὡς βαρβάροισι ἐστὶ οὔτε πιστὸν
[8, 129]	οὐκ ἐπιστάμενοι διεφθείροντο, τοὺς δὲ	ἐπισταμένους	οἱ Ποτιδαιῆται ἐπιπλώσαντες πλοίοισι ἀπώλεσαν.
[8, 88]	σαφέως τὸ ἐπίσημον τῆς νεὸς	ἐπισταμένους·	τὴν δὲ διαφθαρεῖσαν ἠπιστέατο εἶναι
[8, 144]	Ἀθηναίους οὐκ ἂν εὖ ἔχοι.	(ἐπίστασθέ	τε οὕτω, εἰ μὴ πρότερον
[8, 136]	σφι παθήματα κατεργασαμένους μάλιστα Ἀθηναίους	ἐπίστατο.	(τούτων δὲ προσγενομένων κατήλπιζε εὐπετέως
[8, 132]	ἐδόκεε εἶναι, τὴν δὲ Σάμον	ἐπιστέατο	δόξῃ καὶ Ἡρακλέας στήλας ἴσον
[8, 110]	ἄνδρας ἀπέπεμπε ἔχοντας πλοῖον, τοῖσι	ἐπίστευε	σιγᾶν ἐς πᾶσαν βάσανον ἀπικνεομένοισι
[8, 100]	Πελοποννήσου· εἰ δὲ καὶ δοκέει	ἐπισχεῖν,	παρέχει ποιέειν ταῦτα. μηδὲ δυσθύμεε·
[8, 5]	~ὁ δὲ Θεμιστοκλέης τοὺς Ἕλληνας	ἐπισχεῖν	ὧδε ποιέει· Εὐρυβιάδῃ τούτων τῶν
[8, 23]	ἐπέπλεε ἁλὴς ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον.	ἐπισχόντες	δὲ ἐν τούτῳ τῷ χώρῳ
[8, 66]	Λακωνικὸν διέβησαν ἐς τὴν Ἱστιαίην,	ἐπισχόντες	ἡμέρας τρεῖς ἔπλεον δι᾽ Εὐρίπου,
[8, 113]	στρατηγῶν. ~οἱ δ᾽ ἀμφὶ Ξέρξην	ἐπισχόντες	ὀλίγας ἡμέρας μετὰ τὴν ναυμαχίην
[8, 115]	δὲ καὶ νοσέοντας αὐτῶν κατέλειπε,	ἐπιτάσσων	τῇσι πόλισι, ἵνα ἑκάστοτε γίνοιτο
[8, 41]	καὶ δὴ ὡς ἐόντι ἐπιμήνια	ἐπιτελέουσι	προτιθέντες· τὰ δ᾽ ἐπιμήνια μελιτόεσσα
[8, 98]	ἡ λαμπαδηφορίη τὴν τῷ Ἡφαίστῳ	ἐπιτελέουσι.	τοῦτο τὸ δράμημα τῶν ἵππων
[8, 32]	Παρνησοῦ ἀνέβησαν. ἔστι δὲ καὶ	ἐπιτηδέη	δέξασθαι ὅμιλον τοῦ Παρνησοῦ ἡ
[8, 49]	ἀποφαίνεσθαι τὸν βουλόμενον, ὅκου δοκέοι	ἐπιτηδεότατον	εἶναι ναυμαχίην ποιέεσθαι τῶν αὐτοὶ
[8, 141]	τε πέμψειν κατὰ τάχος ἀγγέλους.	ἐπίτηδες	ὦν ἐποίευν, ἐνδεικνύμενοι τοῖσι Λακεδαιμονίοισι
[8, 118]	ἀλλὰ τὴν μὲν στρατιὴν Ὑδάρνεϊ	ἐπιτράπει	ἀπάγειν ἐς τὸν Ἑλλήσποντον, αὐτὸς
[8, 3]	τὸ ναυτικὸν Ἀθηναίοισι χρεὸν εἴη	ἐπιτρέπειν.	ἀντιβάντων δὲ τῶν συμμάχων εἶκον
[8, 127]	δὲ πόλιν παραδιδοῖ Κριτοβούλῳ Τορωναίῳ	ἐπιτροπεύειν	καὶ τῷ Χαλκιδικῷ γένεϊ, καὶ
[8, 101]	νῦν τε συμβούλευσον ὁκότερα ποιέων	ἐπιτύχω	εὖ βουλευσάμενος” ~ὃ μὲν ταῦτα
[8, 143]	λοιποῦ λόγους ἔχων τοιούσδε μὴ	ἐπιφαίνεο	Ἀθηναίοισι, μηδὲ δοκέων χρηστὰ ὑπουργέειν
[8, 125]	ἐών, ἄλλως δὲ οὐ τῶν	ἐπιφανέων	ἀνδρῶν, φθόνῳ καταμαργέων ἐνείκεε τὸν
[8, 49]	νήσῳ, ἵνα σφι τιμωρίη οὐδεμία	ἐπιφανήσεται,	πρὸς δὲ τῷ Ἰσθμῷ ἐς
[8, 90]	τε δὴ Ἀττικὴ κατεδύετο καὶ	ἐπιφερομένη	Αἰγιναίη νηῦς κατέδυσε τῶν Σαμοθρηίκων
[8, 28]	ἐς αὐτὴν κατέθηκαν, χοῦν δὲ	ἐπιφορήσαντες	καὶ ὁμοιώσαντες τῷ ἄλλῳ χώρῳ
[8, 6]	δὲ αὐτοὶ ἰδόντες, πρόθυμοι ἦσαν	ἐπιχειρέειν,	εἴ κως ἕλοιεν αὐτάς. (ἐκ
[8, 108]	τέ οἱ ἡ στρατιὴ διαφθερέεται,	ἐπιχειρέοντι	δὲ αὐτῷ καὶ ἔργου ἐχομένῳ
[8, 132]	ὡς φανεροὶ ἐγένοντο, ἐξενείκαντος τὴν	ἐπιχείρησιν	ἑνὸς τῶν μετεχόντων, οὕτω δὴ
[8, 129]	ὅση οὐδαμά κω, ὡς οἱ	ἐπιχώριοι	λέγουσι, πολλάκις γινομένη. οἱ μὲν
[8, 39]	τοὺς δύο Δελφοὶ λέγουσι εἶναι	ἐπιχωρίους	ἥρωας, Φύλακόν τε καὶ Αὐτόνοον,
[8, 134]	ἀπικόμενος καὶ μισθῷ πείσας τῶν	ἐπιχωρίων	ἄνδρα καταβῆναι παρὰ Τροφώνιον, καὶ
[8, 61]	πατρὶς καὶ Εὐρυβιάδην οὐκ ἐῶν	ἐπιψηφίζειν	ἀπόλι ἀνδρί· πόλιν γὰρ τὸν
[8, 92]	Σκιάθῳ τὴν Αἰγιναίην, ἐπ᾽ ἧς	ἔπλεε	Πυθέης ὁ Ἰσχενόου, τὸν οἱ
[8, 66]	τὴν Ἱστιαίην, ἐπισχόντες ἡμέρας τρεῖς	ἔπλεον	δι᾽ Εὐρίπου, καὶ ἐν ἑτέρῃσι
[8, 23]	μέσου ἡμέρης, τὸ ἀπὸ τούτου	ἔπλεον	ἐς Ἱστιαίην· ἀπικόμενοι δὲ τὴν
[8, 133]	σφέων. ~οἱ μὲν δὴ Ἕλληνες	ἔπλεον	ἐς τὴν Δῆλον, Μαρδόνιος δὲ
[8, 41]	ὡς δέ σφι πάντα ὑπεξέκειτο,	ἔπλεον	ἐς τὸ στρατόπεδον. ~ἐπεὶ δὲ
[8, 123]	δὲ τὴν διαίρεσιν τῆς ληίης	ἔπλεον	οἱ Ἕλληνες ἐς τὸν Ἰσθμὸν
[8, 1]	Μεγαρέες δὲ εἴκοσι. (καὶ Χαλκιδέες	ἐπλήρουν	εἴκοσι, Ἀθηναίων σφι παρεχόντων τὰς
[8, 98]	διανοίης. ~ταῦτά τε ἅμα Ξέρξης	ἐποίεε	καὶ ἔπεμπε ἐς Πέρσας ἀγγελέοντα
[8, 95]	τῷ περὶ Σαλαμῖνα γενομένῳ τάδε	ἐποίεε·	παραλαβὼν πολλοὺς τῶν ὁπλιτέων οἳ
[8, 106]	τὰ αἰδοῖα ἀποτάμνειν, ἀναγκαζόμενος δὲ	ἐποίεε	ταῦτα· αὐτοῦ τε, ὡς ταῦτα
[8, 109]	καὶ τὰ ἴδια ἐν ὁμοίῳ	ἐποιέετο,	ἐμπιπράς τε καὶ καταβάλλων τῶν
[8, 74]	ἀνὴρ ἀνδρὶ παραστὰς σιγῇ λόγον	ἐποιέετο,	θῶμα ποιεύμενοι τὴν Εὐρυβιάδεω ἀβουλίην·
[8, 13]	ἐφέροντο ἐξέπιπτον πρὸς τὰς πέτρας·	ἐποιέετό	τε πᾶν ὑπὸ τοῦ θεοῦ
[8, 115]	καὶ ἔλειπον οὐδέν· ταῦτα δ᾽	ἐποίεον	ὑπὸ λιμοῦ. (ἐπιλαβὼν δὲ λοιμός
[8, 76]	μὲν περιποιέωσι τοὺς δὲ διαφθείρωσι.	(ἐποίευν	δὲ σιγῇ ταῦτα, ὡς μὴ
[8, 141]	κατὰ τάχος ἀγγέλους. ἐπίτηδες ὦν	ἐποίευν,	ἐνδεικνύμενοι τοῖσι Λακεδαιμονίοισι τὴν ἑωυτῶν
[8, 64]	ὡς δέ σφι ἔδοξε, καὶ	ἐποίευν	ταῦτα· εὐξάμενοι γὰρ πᾶσι τοῖσι
[8, 99]	νεῶν ἀχθόμενοι ταῦτα οἱ Πέρσαι	ἐποίευν	ὡς περὶ αὐτῷ Ξέρξῃ δειμαίνοντες.
[8, 7]	λοιπέων νεῶν ἐν τῇσι Ἀφέτῃσι	ἐποιεῦντο	ἀριθμόν. ~ἐν δὲ τούτῳ τῷ
[8, 93]	ζωὴν ἕλῃ· δεινὸν γάρ τι	ἐποιεῦντο	γυναῖκα ἐπὶ τὰς Ἀθήνας στρατεύεσθαι.
[8, 10]	ἀέκοντές τε ἐστρατεύοντο συμφορήν τε	ἐποιεῦντο	μεγάλην ὁρῶντες περιεχομένους αὐτοὺς καὶ
[8, 10]	ἡδομένοισι ἦν τὸ γινόμενον, ἅμιλλαν	ἐποιεῦντο	ὅκως αὐτὸς ἕκαστος πρῶτος νέα
[8, 3]	τῆς ἐκείνου ἤδη τὸν ἀγῶνα	ἐποιεῦντο,	πρόφασιν τὴν Παυσανίεω ὕβριν προϊσχόμενοι
[8, 21]	ἐπύθοντο ταῦτα, οὐκέτι ἐς ἀναβολὰς	ἐποιεῦντο	τὴν ἀποχώρησιν, ἐκομίζοντο δὲ ὡς
[8, 69]	ἦσαν εὔνοοι τῇ Ἀρτεμισίῃ, συμφορὴν	ἐποιεῦντο	τοὺς λόγους ὡς κακόν τι
[8, 8]	χρόνῳ ἐν ᾧ οὗτοι ἀριθμὸν	ἐποιεῦντο	τῶν νεῶν, ἦν γὰρ ἐν
[8, 16]	οὐκ εἶκε· δεινὸν γὰρ χρῆμα	ἐποιεῦντο	ὑπὸ νεῶν ὀλιγέων ἐς φυγὴν
[8, 100]	μὴ οὐ δόντας λόγον τῶν	ἐποίησαν	νῦν τε καὶ πρότερον εἶναι
[8, 54]	οἱ δὲ φυγάδες τῶν Ἀθηναίων	ἐποίησαν	τὰ ἐντεταλμένα. ~τοῦ δὲ εἵνεκεν
[8, 41]	μετὰ δὲ τὴν ἄπιξιν κήρυγμα	ἐποιήσαντο,	Ἀθηναίων τῇ τις δύναται σώζειν
[8, 20]	παρεσομένου σφι πολέμου, περιπετέα τε	ἐποιήσαντο	σφίσι αὐτοῖσι τὰ πρήγματα. (Βάκιδι
[8, 102]	δέ, τῶν εἵνεκα τὸν στόλον	ἐποιήσαο,	πυρώσας τὰς Ἀθήνας ἀπελᾷς” ~ἥσθη
[8, 106]	τινα, ὅτι με ἀντ᾽ ἀνδρὸς	ἐποίησας	τὸ μηδὲν εἶναι; ἐδόκεές τε
[8, 87]	οὔτε εἰ ἐκ προνοίης αὐτὰ	ἐποίησε,	οὔτε εἰ συνεκύρησε ἡ τῶν
[8, 75]	τῶν πρηγμάτων Θεμιστοκλέης Θεσπιέα τε	ἐποίησε,	ὡς ἐπεδέκοντο οἱ Θεσπιέες πολιήτας,
[8, 127]	ἀπίστασθαι ἀπὸ βασιλέος, καὶ ταύτην	ἐπολιόρκεε·	εἶχον δὲ αὐτὴν Βοττιαῖοι ἐκ
[8, 127]	Παλλήνην ἔχοντες. ~ἐνθαῦτα δὴ Ἀρτάβαζος	ἐπολιόρκεε	τὴν Ποτίδαιαν. ὑποπτεύσας δὲ καὶ
[8, 52]	τὸν Ἀθηναῖοι καλέουσι Ἀρήιον πάγον,	ἐπολιόρκεον	τρόπον τοιόνδε· ὅκως στυππεῖον περὶ
[8, 112]	καὶ οὐ δόντες τὰ χρήματα	ἐπολιορκέοντο.	Θεμιστοκλέης δὲ, οὐ γὰρ ἐπαύετο
[8, 66]	ναυμαχίῃσι τούσδε τοὺς τότε οὔκω	ἑπομένους	βασιλέι, Μηλιέας καὶ Δωριέας καὶ
[8, 54]	Ἀθηναίων τοὺς φυγάδας, ἑωυτῷ δὲ	ἑπομένους,	ἐκέλευε τρόπῳ τῷ σφετέρῳ θῦσαι
[8, 66]	καὶ Λοκροὺς καὶ Βοιωτοὺς πανστρατιῇ	ἑπομένους	πλὴν Θεσπιέων καὶ Πλαταιέων, καὶ
[8, 135]	γλώσσῃ χρᾶν. (καὶ τοὺς μὲν	ἑπομένους	τῶν Θηβαίων ἐν θώματι ἔχεσθαι
[8, 5]	δὴ τοῦτον εἶπε ὁ Θεμιστοκλέης	ἐπομόσας	(οὐ σύ γε ἡμέας ἀπολείψεις,
[8, 70]	πεζὸς ὑπὸ τὴν παρεοῦσαν νύκτα	ἐπορεύετο	ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον. ~καίτοι τὰ
[8, 115]	Μαρδόνιον ἐν Θεσσαλίῃ καταλιπὼν αὐτὸς	ἐπορεύετο	κατὰ τάχος ἐς τὸν Ἑλλήσποντον,
[8, 22]	τὰς ἄριστα πλεούσας ἐπιλεξάμενος Θεμιστοκλέης	ἐπορεύετο	περὶ τὰ πότιμα ὕδατα, ἐντάμνων
[8, 35]	ἐνέπρησαν καὶ Δαυλίων καὶ Αἰολιδέων.	(ἐπορεύοντο	δὲ ταύτῃ ἀποσχισθέντες τῆς ἄλλης
[8, 81]	καὶ μόγις ἐκπλῶσαι λαθὼν τοὺς	ἐπορμέοντας·	περιέχεσθαι γὰρ πᾶν τὸ στρατόπεδον
[8, 68]	ἀντέστησαν, ἀπήλλαξαν οὕτω ὡς κείνους	ἔπρεπε.	(τῇ δὲ ἐγὼ δοκέω ἀποβήσεσθαι
[8, 129]	μὲν οἱ προπέμψαντες βασιλέα οὕτω	ἔπρηξαν.	~ὁ δὲ ναυτικὸς ὁ Ξέρξεω
[8, 21]	μέγιστα. ~οἳ μὲν δὴ ταῦτα	ἔπρησσον,	παρῆν δὲ ὁ ἐκ Τρηχῖνος
[8, 73]	οἱ περίοικοι. τούτων ὦν τῶν	ἑπτὰ	ἐθνέων αἱ λοιπαὶ πόλιες, πάρεξ
[8, 132]	τῷ Χίου τυράννῳ, ἐόντες ἀρχὴν	ἑπτά·	ἐπιβουλεύοντες δὲ ὡς φανεροὶ ἐγένοντο,
[8, 1]	οἱ Ὀπούντιοι ἐπεβοήθεον πεντηκοντέρους ἔχοντες	ἑπτά.	~ἦσαν μὲν ὦν οὗτοι οἱ
[8, 45]	καὶ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ, Ἀμπρακιῶται δὲ	ἑπτὰ	νέας ἔχοντες ἐπεβοήθησαν, Λευκάδιοι δὲ
[8, 46]	εἴκοσι παρεχόμενοι καὶ Ἐρετριέες τὰς	ἑπτά·	οὗτοι δὲ Ἴωνες εἰσί. μετὰ
[8, 73]	(τὰ δὲ λοιπὰ ἔθνεα τῶν	ἑπτὰ	τέσσερα ἐπήλυδα ἐστί, Δωριέες τε
[8, 73]	~οἰκέει δὲ τὴν Πελοπόννησον ἔθνεα	ἑπτά.	τούτων δὲ τὰ μὲν δύο
[8, 1]	Ἐπιδαύριοι δὲ ὀκτώ, Ἐρετριέες δὲ	ἑπτά,	Τροιζήνιοι δὲ πέντε, Στυρέες δὲ
[8, 131]	βασιλέων. (οὗτοι πάντες, πλὴν τῶν	ἑπτὰ	τῶν μετὰ Λευτυχίδεα πρώτων καταλεχθέντων,
[8, 1]	παρεχόμενοι ἑκατὸν καὶ εἴκοσι καὶ	ἑπτά·	ὑπὸ δὲ ἀρετῆς τε καὶ
[8, 108]	τε ὡς ἀλεξησόμενοι. ἐπεὶ δὲ	ἐπύθοντο	τὰς νέας οἰχωκυίας, αὐτίκα μετὰ
[8, 21]	στρατὸν αὐτοῦ. οἳ δὲ ὡς	ἐπύθοντο	ταῦτα, οὐκέτι ἐς ἀναβολὰς ἐποιεῦντο
[8, 71]	ἐσβάλοιεν οἱ βάρβαροι. ὡς γὰρ	ἐπύθοντο	τάχιστα Πελοποννήσιοι τοὺς ἀμφὶ Λεωνίδην
[8, 26]	τούτους ἐς ὄψιν τὴν βασιλέος	ἐπυνθάνοντο	οἱ Πέρσαι περὶ τῶν Ἑλλήνων
[8, 40]	εὗρον οὐδὲν ἐόν, οἳ δὲ	ἐπυνθάνοντο	τὸν Ἰσθμὸν αὐτοὺς τειχέοντας, ὡς
[8, 105]	παῖδας εἴδεος ἐπαμμένους, ἐκτάμνων ἀγινέων	ἐπώλεε	ἐς Σάρδις τε καὶ Ἔφεσον
[8, 17]	ἠρίστευσαν, οἳ ἄλλα τε μεγάλα	ἔργα	ἀπεδέξαντο καὶ νέας αὐτοῖσι ἀνδράσι
[8, 91]	Αἰγινῆται ὑποστάντες ἐν τῷ πορθμῷ	ἔργα	ἀπεδέξαντο λόγου ἄξια. οἱ μὲν
[8, 107]	καὶ ποιέειν τοῖσι λόγοισι τὰ	ἔργα	πειρώμενον ὅμοια. ταύτην μὲν τὴν
[8, 140]	στρατηλασίης τὸ πλῆθος καὶ τὰ	ἔργα,	πυνθάνεσθε δὲ καὶ τὴν νῦν
[8, 71]	ἐλίνυον οὐδένα χρόνον οἱ βοηθήσαντες	ἐργαζόμενοι,	οὔτε νυκτὸς οὔτε ἡμέρης. ~οἱ
[8, 71]	μυριάδων πολλέων καὶ παντὸς ἀνδρὸς	ἐργαζομένου,	ἤνετο τὸ ἔργον· καὶ γὰρ
[8, 108]	πάντων σφι κακῶν τὴν Ἑλλάδα	ἐργάσαιτο.	(εἰ γὰρ ἀναγκασθείη ὁ Πέρσης
[8, 88]	τοῦτο δὲ συνέβη ὥστε κακὸν	ἐργασαμένην	ἀπὸ τούτων αὐτὴν μάλιστα εὐδοκιμῆσαι
[8, 90]	εἶδε σφέας Ξέρξης ἔργον μέγα	ἐργασαμένους,	ἐτράπετο πρὸς τοὺς Φοίνικας οἷα
[8, 144]	ἤ περ ὁμολογέειν τῷ ταῦτα	ἐργασαμένῳ,	αὖτις δὲ τὸ Ἑλληνικὸν ἐὸν
[8, 28]	~ταῦτα μέν νυν τὸν πεζὸν	ἐργάσαντο	τῶν Θεσσαλῶν οἱ Φωκέες πολιορκέοντας
[8, 106]	τῶν ἐμῶν τίς σε προγόνων	ἐργάσατο,	ἢ σὲ ἢ τῶν σῶν
[8, 87]	εὐτυχίῃ χρησαμένη διπλᾶ ἑωυτὴν ἀγαθὰ	ἐργάσατο.	ὅ τε γὰρ τῆς Ἀττικῆς
[8, 106]	ταῦτα· αὐτοῦ τε, ὡς ταῦτα	ἐργάσατο,	οἱ παῖδες ἀναγκαζόμενοι ἀπέταμνον. Πανιώνιον
[8, 116]	τῆς Κρηστωνικῆς Θρῆιξ ἔργον ὑπερφυὲς	ἐργάσατο·	ὃς οὔτε αὐτὸς ἔφη τῷ
[8, 79]	ἡμέων πλέω ἀγαθὰ τὴν πατρίδα	ἐργάσεται.	(λέγω δέ τοι ὅτι ἴσον
[8, 98]	ὄμβρος, οὐ καῦμα, οὐ νὺξ	ἔργει	μὴ οὐ κατανύσαι τὸν προκείμενον
[8, 89]	ὡς ἀποδεξόμενοί τι καὶ αὐτοὶ	ἔργον	βασιλέι, τῇσι σφετέρῃσι νηυσὶ φευγούσῃσι
[8, 11]	οἱ Ἀθηναῖοι διὰ τοῦτο τὸ	ἔργον	ἔδοσαν αὐτῷ χῶρον ἐν Σαλαμῖνι.
[8, 82]	πᾶσαν. διὰ δὲ τοῦτο τὸ	ἔργον	ἐνεγράφησαν Τήνιοι ἐν Δελφοῖσι ἐς
[8, 71]	παντὸς ἀνδρὸς ἐργαζομένου, ἤνετο τὸ	ἔργον·	καὶ γὰρ λίθοι καὶ πλίνθοι
[8, 88]	εἰ ἀληθέως ἐστὶ Ἀρτεμισίης τὸ	ἔργον,	καὶ τοὺς φάναι, σαφέως τὸ
[8, 90]	ὡς γὰρ εἶδε σφέας Ξέρξης	ἔργον	μέγα ἐργασαμένους, ἐτράπετο πρὸς τοὺς
[8, 85]	Θεομήστωρ μὲν διὰ τοῦτο τὸ	ἔργον	Σάμου ἐτυράννευσε καταστησάντων τῶν Περσέων,
[8, 90]	τινα ἴδοι Ξέρξης τῶν ἑωυτοῦ	ἔργον	τι ἀποδεικνύμενον ἐν τῇ ναυμαχίῃ,
[8, 116]	γῆς τε τῆς Κρηστωνικῆς Θρῆιξ	ἔργον	ὑπερφυὲς ἐργάσατο· ὃς οὔτε αὐτὸς
[8, 102]	τὰ νοέων λέγει, σὸν τὸ	ἔργον	ὦ δέσποτα γίνεται· οἱ γὰρ
[8, 11]	πρύμνας συνήγαγον, δεύτερα δὲ σημήναντος	ἔργου	εἴχοντο ἐν ὀλίγῳ περ ἀπολαμφθέντες
[8, 108]	διαφθερέεται, ἐπιχειρέοντι δὲ αὐτῷ καὶ	ἔργου	ἐχομένῳ πάντα τὰ κατὰ τὴν
[8, 22]	ἀπίστασθαι, ὑμεῖς δὲ ἐν τῷ	ἔργῳ,	ἐπεὰν συμμίσγωμεν, ἐθελοκακέετε μεμνημένοι ὅτι
[8, 105]	ὃς τὴν ζόην κατεστήσατο ἀπ᾽	ἔργων	ἀνοσιωτάτων· ὅκως γὰρ κτήσαιτο παῖδας
[8, 106]	πάντων ἀνδρῶν ἤδη μάλιστα ἀπ᾽	ἔργων	ἀνοσιωτάτων τὸν βίον κτησάμενε, τί
[8, 75]	καὶ νῦν παρέχει κάλλιστον ὑμέας	ἔργων	ἁπάντων ἐξεργάσασθαι, ἢν μὴ περιίδητε
[8, 143]	μηδὲ δοκέων χρηστὰ ὑπουργέειν ἀθέμιστα	ἔρδειν	παραίνεε· οὐ γάρ σε βουλόμεθα
[8, 100]	τι δεδήληται τῶν πρηγμάτων, οὐδ᾽	ἐρέεις	ὅκου ἐγενόμεθα ἄνδρες κακοί. εἰ
[8, 119]	Περσέων τοὺς πρώτους, τῶν δ᾽	ἐρετέων	ἐόντων Φοινίκων ὅκως οὐκ ἂν
[8, 96]	τοὺς Ἕλληνας, Κωλιάδες δὲ γυναῖκες	ἐρετμοῖσι	φρύξουσι τοῦτο δὲ ἔμελλε ἀπελάσαντος
[8, 1]	δὲ δέκα, Ἐπιδαύριοι δὲ ὀκτώ,	Ἐρετριέες	δὲ ἑπτά, Τροιζήνιοι δὲ πέντε,
[8, 46]	ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ εἴκοσι παρεχόμενοι καὶ	Ἐρετριέες	τὰς ἑπτά· οὗτοι δὲ Ἴωνες
[8, 44]	βασιλέος ἐκλήθησαν Κεκροπίδαι, ἐκδεξαμένου δὲ	Ἐρεχθέος	τὴν ἀρχὴν Ἀθηναῖοι μετωνομάσθησαν, Ἴωνος
[8, 55]	ἔστι ἐν τῇ ἀκροπόλι ταύτῃ	Ἐρεχθέος	τοῦ γηγενέος λεγομένου εἶναι νηός,
[8, 51]	Καλλιάδεω ἄρχοντος Ἀθηναίοισι. (καὶ αἱρέουσι	ἔρημον	τὸ ἄστυ, καί τινας ὀλίγους
[8, 65]	πεζοῦ στρατοῦ τοῦ Ξέρξεω ἐοῦσα	ἔρημος	Ἀθηναίων, τυχεῖν τότε ἐὼν ἅμα
[8, 65]	βασιλέος στρατιῇ· τάδε γὰρ ἀρίδηλα,	ἐρήμου	ἐούσης τῆς Ἀττικῆς, ὅτι θεῖον
[8, 43]	τε καὶ Μακεδνὸν ἔθνος, ἐξ	Ἐρινεοῦ	τε καὶ Πίνδου καὶ τῆς
[8, 55]	Ἀθηναίων Ποσειδέωνά τε καὶ Ἀθηναίην	ἐρίσαντας	περὶ τῆς χώρης μαρτύρια θέσθαι.
[8, 43]	δὲ δέκα, Τροιζήνιοι δὲ πέντε,	Ἑρμιονέες	δὲ τρεῖς, ἐόντες οὗτοι πλὴν
[8, 43]	Δρυοπίδος ὕστατα ὁρμηθέντες. οἱ δὲ	Ἑρμιονέες	εἰσὶ Δρύοπες, ὑπὸ Ἡρακλέος τε
[8, 72]	καὶ Φλιάσιοι καὶ Τροιζήνιοι καὶ	Ἑρμιονέες.	οὗτοι μὲν ἦσαν οἱ βοηθήσαντες
[8, 43]	δὲ τρεῖς, ἐόντες οὗτοι πλὴν	Ἑρμιονέων	Δωρικόν τε καὶ Μακεδνὸν ἔθνος,
[8, 73]	δὲ Ἦλις μούνη, Δρυόπων δὲ	Ἑρμιών	τε καὶ Ἀσίνη ἡ πρὸς
[8, 104]	~συνέπεμπε δὲ τοῖσι παισὶ φύλακον	Ἑρμότιμον,	γένος μὲν ἐόντα Πηδασέα, φερόμενον
[8, 105]	γὰρ τὰ πάντα ἐδυστύχεε ὁ	Ἑρμότιμος,	ἀπικνέεται ἐκ τῶν Σαρδίων παρὰ
[8, 106]	κατὰ δή τι πρῆγμα ὁ	Ἑρμότιμος	ἐς γῆν τὴν Μυσίην, τὴν
[8, 105]	τούτων δὴ τῶν Πηδασέων ὁ	Ἑρμότιμος	ἦν) τῷ μεγίστη τίσις ἤδη
[8, 106]	περιῆλθε ἥ τε τίσις καὶ	Ἑρμότιμος.	~Ξέρξης δὲ ὡς τοὺς παῖδας
[8, 106]	πανοικίῃ μιν περιέλαβε, ἔλεγε ὁ	Ἑρμότιμος	τάδε. ὦ πάντων ἀνδρῶν ἤδη
[8, 53]	ἐπὶ τὴν ἀκρόπολιν, οἳ μὲν	ἐρρίπτεον	ἑωυτοὺς κατὰ τοῦ τείχεος κάτω
[8, 138]	διέβησαν οἱ Τημενίδαι, μέγας οὕτω	ἐρρύη	ὥστε τοὺς ἱππέας μὴ οἵους
[8, 90]	αὐτήν. (ταῦτα γενόμενα τοὺς Ἴωνας	ἐρρύσατο·	ὡς γὰρ εἶδε σφέας Ξέρξης
[8, 143]	ἴῃ τῇ περ καὶ νῦν	ἔρχεται,	μήκοτε ὁμολογήσειν ἡμέας Ξέρξῃ· ἀλλὰ
[8, 33]	πόλιν κατὰ δὲ Χαράδραν καὶ	Ἔρωχον	καὶ Τεθρώνιον καὶ Ἀμφίκαιαν καὶ
[8, 27]	Φωκέας, τῶν τὰς μὲν ἡμισέας	ἐς	Ἄβας ἀνέθεσαν τὰς δὲ ἐς
[8, 134]	ἄνδρα καταβῆναι παρὰ Τροφώνιον, καὶ	ἐς	Ἄβας τὰς Φωκέων ἀπικόμενος ἐπὶ
[8, 120]	ἐν τῇ ὀπίσω κομιδῇ ἀπικόμενος	ἐς	Ἄβδηρα καὶ ξεινίην τέ σφι
[8, 130]	τὴν στρατιὴν ἐκ Χερσονήσου διεπόρθμευσε	ἐς	Ἄβυδον, ἐχειμέριζε ἐν Κύμῃ. ἔαρος
[8, 117]	τὸν Ἑλλήσποντον τῇσι νηυσὶ διέβησαν	ἐς	Ἄβυδον· τὰς γὰρ σχεδίας οὐκ
[8, 136]	χρηστήρια μετὰ ταῦτα ἔπεμψε ἄγγελον	ἐς	Ἀθήνας Ἀλέξανδρον τὸν Ἀμύντεω ἄνδρα
[8, 141]	Λακεδαιμόνιοι δὲ πυθόμενοι ἥκειν Ἀλέξανδρον	ἐς	Ἀθήνας ἐς ὁμολογίην ἄξοντα τῷ
[8, 64]	τοὺς ἄλλους Αἰακίδας νέα ἀπέστελλον	ἐς	Αἴγιναν. ~ἔφη δὲ Δίκαιος ὁ
[8, 131]	συνελέγετο, ὁ δὲ ναυτικὸς ἀπίκετο	ἐς	Αἴγιναν, νέες ἀριθμὸν δέκα καὶ
[8, 41]	ἐς Τροίζηνα ἀπέστειλαν, οἳ δὲ	ἐς	Αἴγιναν, οἳ δὲ ἐς Σαλαμῖνα.
[8, 84]	τὴν κατὰ τοὺς Αἰακίδας ἀποδημήσασαν	ἐς	Αἴγιναν, ταύτην εἶναι τὴν ἄρξασαν.
[8, 92]	Σιδωνίη, ὥστε Πυθέην οὕτω σωθῆναι	ἐς	Αἴγιναν. (ὡς δὲ ἐσεῖδε τὴν
[8, 138]	γενέσθαι διαβῆναι. οἳ δὲ ἀπικόμενοι	ἐς	ἄλλην γῆν τῆς Μακεδονίης οἴκησαν
[8, 96]	ἐτύγχανε ἔτι ἐόντα, ἕτοιμοι ἦσαν	ἐς	ἄλλην ναυμαχίην, ἐλπίζοντες τῇσι περιεούσῃσι
[8, 36]	κατὰ γῆς κατορύξωσι εἴτε ἐκκομίσωσι	ἐς	ἄλλην χώρην. ὁ δὲ θεός
[8, 134]	οὐ Θηβαῖον χρήμασι πείσας κατεκοίμησε	ἐς	Ἀμφιάρεω. (Θηβαίων δὲ οὐδενὶ ἔξεστι
[8, 32]	ἐς τοὺς Ὀζόλας Λοκροὺς ἐξεκομίσαντο,	ἐς	Ἄμφισσαν πόλιν τὴν ὑπὲρ τοῦ
[8, 36]	Κωρύκιον ἄντρον ἀνηνείκαντο, οἳ δὲ	ἐς	Ἄμφισσαν τὴν Λοκρίδα ὑπεξῆλθον. πάντες
[8, 21]	δὲ ὡς ἐπύθοντο ταῦτα, οὐκέτι	ἐς	ἀναβολὰς ἐποιεῦντο τὴν ἀποχώρησιν, ἐκομίζοντο
[8, 109]	πλέω ἀκήκοα τοιάδε γενέσθαι, ἄνδρας	ἐς	ἀναγκαίην ἀπειληθέντας νενικημένους ἀναμάχεσθαί τε
[8, 28]	τάφρον μεγάλην ὀρύξαντες ἀμφορέας κενεοὺς	ἐς	αὐτὴν κατέθηκαν, χοῦν δὲ ἐπιφορήσαντες
[8, 135]	λεγόμενα ὑπὸ τοῦ προφήτεω γράφειν	ἐς	αὐτήν, φάναι δὲ Καρίῃ μιν
[8, 37]	δύο κορυφαὶ ἐφέροντο πολλῷ πατάγῳ	ἐς	αὐτοὺς καὶ κατέβαλον συχνούς σφεων,
[8, 65]	τοῦτον εἴπῃς· (ἢν γάρ τοι	ἐς	βασιλέα ἀνενειχθῇ τὰ ἔπεα ταῦτα,
[8, 34]	Ξέρξῃ πορευόμενον ἐπ᾽ Ἀθήνας ἐσέβαλε	ἐς	Βοιωτούς, ἐς γῆν τὴν Ὀρχομενίων.
[8, 113]	ἡμέρας μετὰ τὴν ναυμαχίην ἐξήλαυνον	ἐς	Βοιωτοὺς τὴν αὐτὴν ὁδόν. ἔδοξε
[8, 42]	Ἑλλήνων ναυτικὸς στρατὸς ἐκ Τροίζηνος·	ἐς	γὰρ Πώγωνα τὸν Τροιζηνίων λιμένα
[8, 106]	δή τι πρῆγμα ὁ Ἑρμότιμος	ἐς	γῆν τὴν Μυσίην, τὴν Χῖοι
[8, 34]	ἐπ᾽ Ἀθήνας ἐσέβαλε ἐς Βοιωτούς,	ἐς	γῆν τὴν Ὀρχομενίων. Βοιωτῶν δὲ
[8, 118]	Ἀσίην. ὡς δὲ ἐκβῆναι τάχιστα	ἐς	γῆν τὸν Ξέρξην, ποιῆσαι τοιόνδε·
[8, 108]	οὐκ ἐπεῖδον διώξαντες μέχρι Ἄνδρου,	ἐς	δὲ τὴν Ἄνδρον ἀπικόμενοι ἐβουλεύοντο.
[8, 76]	τίσιν τῶν ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ ἀγωνισμάτων.	ἐς	δὲ τὴν νησῖδα τὴν Ψυττάλειαν
[8, 118]	τῶν σὺν Ξέρξῃ κομιζομένων, ἐνθαῦτα	ἐς	δεῖμα πεσόντα τὸν βασιλέα εἰρέσθαι
[8, 121]	ληίην καὶ τὰ ἀκροθίνια ἀπέπεμψαν	ἐς	Δελφούς, ἐκ τῶν ἐγένετο ἀνδριὰς
[8, 122]	~πέμψαντες δὲ ἀκροθίνια οἱ Ἕλληνες	ἐς	Δελφοὺς ἐπειρώτων τὸν θεὸν κοινῇ
[8, 27]	ἐς Ἄβας ἀνέθεσαν τὰς δὲ	ἐς	Δελφούς· (ἡ δὲ δεκάτη ἐγένετο
[8, 140]	οὕτω” Ἀθηναίοισι τὰς ἁμαρτάδας τὰς	ἐς	ἐμὲ ἐξ ἐκείνων γενομένας πάσας
[8, 121]	ἀναθεῖναι, ἥ περ ἔτι καὶ	ἐς	ἐμὲ ἦν, τὴν δὲ ἐπὶ
[8, 62]	δὲ ταῦτα τῷ λόγῳ διέβαινε	ἐς	Εὐρυβιάδην, λέγων μᾶλλον ἐπεστραμμένα. σὺ
[8, 88]	ἄλλα, ὡς εἴρηται, αὐτῇ συνήνεικε	ἐς	εὐτυχίην γενόμενα, καὶ τὸ τῶν
[8, 107]	τοὺς παῖδας ἐπέτρεψε Ἀρτεμισίῃ ἀπάγειν	ἐς	Ἔφεσον, καλέσας Μαρδόνιον ἐκέλευσέ μιν
[8, 103]	μὲν ἀποστέλλει ἄγουσαν αὐτοῦ παῖδας	ἐς	Ἔφεσον· νόθοι γὰρ τινὲς παῖδές
[8, 101]	ἀπελαύνειν σὺν τῷ λοιπῷ στρατῷ	ἐς	ἤθεα τὰ ἐμά. (σὺ ὦν
[8, 100]	δέδοκται μὴ παραμένειν, σὺ μὲν	ἐς	ἤθεα τὰ σεωυτοῦ ἀπέλαυνε τῆς
[8, 39]	τοῦ Παρνησοῦ λίθοι ἔτι καὶ	ἐς	ἡμέας ἦσαν σόοι, ἐν τῷ
[8, 12]	τε λάβρος καὶ ῥεύματα ἰσχυρὰ	ἐς	θάλασσαν ὁρμημένα βρονταί τε σκληραί.
[8, 92]	νηὶ ἐμβαλὼν ὁ Πολύκριτος ἀπέρριψε	ἐς	Θεμιστοκλέα· οἱ δὲ βάρβαροι τῶν
[8, 66]	ἐπί τε Σηπιάδα ἀπίκοντο καὶ	ἐς	Θερμοπύλας· (ἀντιθήσω γὰρ τοῖσί τε
[8, 135]	χρᾶν, συγγραψάμενον δὲ οἴχεσθαι ἀπιόντα	ἐς	Θεσσαλίην. ~Μαρδόνιος δὲ ἐπιλεξάμενος ὅ
[8, 129]	τοὺς δὲ περιγενομένους ἀπῆγε Ἀρτάβαζος	ἐς	Θεσσαλίην παρὰ Μαρδόνιον. οὗτοι μὲν
[8, 134]	τὸ χρηστήριον· καὶ δὴ καὶ	ἐς	Θήβας πρῶτα ὡς ἀπίκετο, τοῦτο
[8, 87]	ἔτι παρὰ βασιλέι. (ἐπειδὴ γὰρ	ἐς	θόρυβον πολλὸν ἀπίκετο τὰ βασιλέος
[8, 68]	δὲ, ὦ βασιλεῦ, καὶ τόδε	ἐς	θυμὸν βάλευ, ὡς τοῖσι μὲν
[8, 137]	τρόπῳ τοιῷδε. ἐξ Ἄργεος ἔφυγον	ἐς	Ἰλλυριοὺς τῶν Τημένου ἀπογόνων τρεῖς
[8, 121]	τριήρεας τρεῖς Φοινίσσας, τὴν μὲν	ἐς	Ἰσθμὸν ἀναθεῖναι, ἥ περ ἔτι
[8, 23]	ἡμέρης, τὸ ἀπὸ τούτου ἔπλεον	ἐς	Ἱστιαίην· ἀπικόμενοι δὲ τὴν πόλιν
[8, 25]	δ᾽ ὑστεραίῃ οἳ μὲν ἀπέπλεον	ἐς	Ἱστιαίην ἐπὶ τὰς νέας, οἱ
[8, 121]	ἐγίνοντο ἐξελεῖν τὴν Ἄνδρον, τραπόμενοι	ἐς	Κάρυστον καὶ δηιώσαντες αὐτῶν τὴν
[8, 119]	μὲν ἐπὶ τοῦ καταστρώματος καταβιβάσαι	ἐς	κοίλην νέα ἐόντας Πέρσας καὶ
[8, 124]	Σαλαμῖνι ναυμαχησάντων, αὐτίκα μετὰ ταῦτα	ἐς	Λακεδαίμονα ἀπίκετο θέλων τιμηθῆναι· καὶ
[8, 125]	καταμαργέων ἐνείκεε τὸν Θεμιστοκλέα, τὴν	ἐς	Λακεδαίμονα ἄπιξιν προφέρων, ὡς διὰ
[8, 137]	ἐς τὴν ἄνω Μακεδονίην ἀπίκοντο	ἐς	Λεβαίην πόλιν. (ἐνθαῦτα δὲ ἐθήτευον
[8, 127]	σφέας εἷλε πολιορκέων, κατέσφαξε ἐξαγαγὼν	ἐς	λίμνην, τὴν δὲ πόλιν παραδιδοῖ
[8, 80]	γάρ, ὅτε οὐκ ἑκόντες ἤθελον	ἐς	μάχην κατίστασθαι οἱ Ἕλληνες, ἀέκοντας
[8, 10]	πλεούσας. καταφρονήσαντες ταῦτα ἐκυκλοῦντο αὐτοὺς	ἐς	μέσον. (ὅσοι μέν νυν τῶν
[8, 69]	(ἐπεὶ δὲ ἀνηνείχθησαν αἱ γνῶμαι	ἐς	Ξέρξην, κάρτα τε ἥσθη τῇ
[8, 58]	ποιεύμενος, καὶ ἄλλα πολλὰ προστιθείς,	ἐς	ὃ ἀνέγνωσε χρηίζων ἔκ τε
[8, 108]	Πέρσην· ἐατέον ὦν εἶναι φεύγειν,	ἐς	ὃ ἔλθοι φεύγων ἐς τὴν
[8, 8]	Ἀρτεμίσιον, σταδίους μάλιστά κῃ τούτους	ἐς	ὀγδώκοντα διὰ τῆς θαλάσσης διεξελθών.
[8, 25]	νέας, οἱ δὲ ἀμφὶ Ξέρξην	ἐς	ὁδὸν ὁρμέατο. ~ἧκον δέ σφι
[8, 12]	φόβον κατιστέατο, ἐλπίζοντες πάγχυ ἀπολέεσθαι	ἐς	οἷα κακὰ ἧκον. πρὶν γὰρ
[8, 141]	πυθόμενοι ἥκειν Ἀλέξανδρον ἐς Ἀθήνας	ἐς	ὁμολογίην ἄξοντα τῷ βαρβάρῳ Ἀθηναίους,
[8, 18]	~ὡς δὲ διέστησαν, ἄσμενοι ἑκάτεροι	ἐς	ὅρμον ἠπείγοντο. οἱ δὲ Ἕλληνες
[8, 106]	ταῦτα ὠνείδισε, ἀχθέντων τῶν παίδων	ἐς	ὄψιν ἠναγκάζετο ὁ Πανιώνιος τῶν
[8, 26]	βουλόμενοι εἶναι. ἄγοντες δὲ τούτους	ἐς	ὄψιν τὴν βασιλέος ἐπυνθάνοντο οἱ
[8, 114]	τὴν στρατιὴν ἐν Θεσσαλίῃ, ἐλθὼν	ἐς	ὄψιν τὴν Ξέρξεω ἔλεγε τάδε.
[8, 34]	δὲ παραμειβόμενοι οἱ βάρβαροι ἀπίκοντο	ἐς	Πανοπέας. ἐνθεῦτεν δὲ ἤδη διακρινομένη
[8, 26]	οὔτε ἠνέσχετο σιγῶν εἶπέ τε	ἐς	πάντας τάδε. παπαῖ Μαρδόνιε, κοίους
[8, 36]	~οἱ Δελφοὶ δὲ πυνθανόμενοι ταῦτα	ἐς	πᾶσαν ἀρρωδίην ἀπίκατο, ἐν δείματι
[8, 110]	ἔχοντας πλοῖον, τοῖσι ἐπίστευε σιγᾶν	ἐς	πᾶσαν βάσανον ἀπικνεομένοισι τὰ αὐτὸς
[8, 142]	ἐγένετο, νῦν δὲ φέρει καὶ	ἐς	πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα· (ἄλλως τε
[8, 50]	Θεσπιέων τὴν πόλιν, αὐτῶν ἐκλελοιπότων	ἐς	Πελοπόννησον, καὶ τὴν Πλαταιέων ὡσαύτως,
[8, 98]	ἅμα Ξέρξης ἐποίεε καὶ ἔπεμπε	ἐς	Πέρσας ἀγγελέοντα τὴν παρεοῦσάν σφι
[8, 142]	ἐπαγγέλλονται γυναῖκάς τε καὶ τὰ	ἐς	πόλεμον ἄχρηστα οἰκετέων ἐχόμενα πάντα
[8, 97]	ἔωσι καὶ τείχεος, ἀρτέετό τε	ἐς	πόλεμον ὡς ναυμαχίην ἄλλην ποιησόμενος.
[8, 68]	ἀποδείκνυσθαι, τὰ τυγχάνω φρονέουσα ἄριστα	ἐς	πρήγματα τὰ σά. καὶ τοι
[8, 41]	δὲ ἐς Αἴγιναν, οἳ δὲ	ἐς	Σαλαμῖνα. (ἔσπευσαν δὲ ταῦτα ὑπεκθέσθαι
[8, 82]	ταύτῃ τῇ νηὶ τῇ αὐτομολησάσῃ	ἐς	Σαλαμῖνα καὶ τῇ πρότερον ἐπ᾽
[8, 42]	~ἐπεὶ δὲ οἱ ἀπ᾽ Ἀρτεμισίου	ἐς	Σαλαμῖνα κατέσχον τὰς νέας, συνέρρεε
[8, 40]	ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου Ἀθηναίων δεηθέντων	ἐς	Σαλαμῖνα κατίσχει τὰς νέας. τῶνδε
[8, 121]	τὴν δὲ τῷ Αἴαντι αὐτοῦ	ἐς	Σαλαμῖνα. (μετὰ δὲ τοῦτο διεδάσαντο
[8, 51]	ὑπ᾽ ἀσθενείης βίου οὐκ ἐκχωρήσαντες	ἐς	Σαλαμῖνα, πρὸς δὲ αὐτοὶ δοκέοντες
[8, 121]	δηιώσαντες αὐτῶν τὴν χώρην ἀπαλλάσσοντο	ἐς	Σαλαμῖνα. πρῶτα μέν νυν τοῖσι
[8, 130]	ἔαρος δὲ ἐπιλάμψαντος πρώιος συνελέγετο	ἐς	Σάμον· αἳ δὲ τῶν νεῶν
[8, 117]	δὲ λοιποὶ ἅμα Ξέρξη ἀπικνέονται	ἐς	Σάρδις. ~ἔστι δὲ καὶ ἄλλος
[8, 105]	εἴδεος ἐπαμμένους, ἐκτάμνων ἀγινέων ἐπώλεε	ἐς	Σάρδις τε καὶ Ἔφεσον χρημάτων
[8, 3]	ἀρχὰς λόγος, πρὶν ἢ καὶ	ἐς	Σικελίην πέμπειν ἐπὶ συμμαχίην, ὡς
[8, 62]	ἔχομεν ἀναλαβόντες τοὺς οἰκέτας κομιεύμεθα	ἐς	Σῖριν τὴν ἐν Ἰταλίῃ, ἥ
[8, 99]	ἀγγαρήιον. ~ἡ μὲν δὴ πρώτη	ἐς	Σοῦσα ἀγγελίη ἀπικομένη, ὡς ἔχοι
[8, 54]	παντελέως τὰς Ἀθήνας Ξέρξης ἀπέπεμψε	ἐς	Σοῦσα ἄγγελον ἱππέα Ἀρταβάνῳ ἀγγελέοντα
[8, 144]	μὲν ταῦτα ὑποκριναμένων Ἀθηναίων ἀπαλλάσσοντο	ἐς	Σπάρτην.
[8, 132]	στρατόπεδον τῶν Ἑλλήνων, οἳ καὶ	ἐς	Σπάρτην ὀλίγῳ πρότερον τούτων ἀπικόμενοι
[8, 132]	ὑπεξέσχον ἐκ τῆς Χίου καὶ	ἐς	Σπάρτην τε ἀπίκοντο καὶ δὴ
[8, 128]	καὶ πτερώσαντες τὸ βυβλίον ἐτόξευον	ἐς	συγκείμενον χωρίον. (ἐπάιστος δὲ ἐγένετο
[8, 101]	ἐπικλήτοισι, ἔδοξέ οἱ καὶ Ἀρτεμισίην	ἐς	συμβουλίην μεταπέμψασθαι, ὅτι πρότερον ἐφαίνετο
[8, 32]	οἳ μὲν γὰρ τῶν Φωκέων	ἐς	τὰ ἄκρα τοῦ Παρνησοῦ ἀνέβησαν.
[8, 32]	τὰς πόλις ἐνιέντες πῦρ καὶ	ἐς	τὰ ἱρά. ~πορευόμενοι γὰρ ταύτῃ
[8, 111]	(ἐπεὶ Ἀνδρίους γε εἶναι γεωπείνας	ἐς	τὰ μέγιστα ἀνήκοντας, καὶ θεοὺς
[8, 144]	τοῖσι ἡμέας ἀναγκαίως ἔχει τιμωρέειν	ἐς	τὰ μέγιστα μᾶλλον ἤ περ
[8, 140]	ὁ Ἀμύντεω· ὡς δὲ ἀπίκετο	ἐς	τὰς Ἀθήνας ἀποπεμφθεὶς ὑπὸ Μαρδονίου,
[8, 125]	δὲ ἐκ τῆς Λακεδαίμονος ἀπίκετο	ἐς	τὰς Ἀθήνας, ἐνθαῦτα Τιμόδημος Ἀφιδναῖος
[8, 50]	τὴν Πλαταιέων ὡσαύτως, ἧκέ τε	ἐς	τὰς Ἀθήνας καὶ πάντα ἐκεῖνα
[8, 66]	οὐκ ἐλάσσονες ἐόντες ἀριθμὸν ἐσέβαλον	ἐς	τὰς Ἀθήνας, κατά τε ἤπειρον
[8, 67]	οἱ εἵπετο. ~ἐπεὶ ὦν ἀπίκατο	ἐς	τὰς Ἀθήνας πάντες οὗτοι πλὴν
[8, 112]	οὐ γὰρ ἐπαύετο πλεονεκτέων, ἐσπέμπων	ἐς	τὰς ἄλλας νήσους ἀπειλητηρίους λόγους
[8, 12]	νεκροὶ καὶ τὰ ναυήγια ἐξεφέποντο	ἐς	τὰς Ἀφέτας, καὶ περί τε
[8, 4]	εἶδον νέας τε πολλὰς καταχθείσας	ἐς	τὰς Ἀφέτας καὶ στρατιῆς ἅπαντα
[8, 6]	ἐγένετο δὲ ὧδε. ἐπείτε δὴ	ἐς	τὰς Ἀφέτας περὶ δείλην πρωίην
[8, 11]	Ἀρτεμίσιον ἀπέπλεον, οἱ δὲ βάρβαροι	ἐς	τὰς Ἀφέτας, πολλὸν παρὰ δόξαν
[8, 56]	διαλυθέντες ἐκ τοῦ συνεδρίου ἐσέβαινον	ἐς	τὰς νέας. ~ἐνθαῦτα δὴ Θεμιστοκλέα
[8, 83]	καταπλέξας τὴν ῥῆσιν, ἐσβαίνειν ἐκέλευε	ἐς	τὰς νέας. καὶ οὗτοι μὲν
[8, 82]	ἐξεπληροῦτο τὸ ναυτικὸν τοῖσι Ἕλλησι	ἐς	τὰς ὀγδώκοντα καὶ τριηκοσίας νέας·
[8, 32]	πάντα ἐπέφλεγον καὶ ἔκειρον, καὶ	ἐς	τὰς πόλις ἐνιέντες πῦρ καὶ
[8, 132]	ὁ Ἀρίφρονος. ~ὡς δὲ παρεγένοντο	ἐς	τὴν Αἴγιναν πᾶσαι αἱ νέες,
[8, 132]	ἀπίκοντο καὶ δὴ καὶ τότε	ἐς	τὴν Αἴγιναν, τῶν Ἑλλήνων δεόμενοι
[8, 54]	σφετέρῳ θῦσαι τὰ ἱρὰ ἀναβάντας	ἐς	τὴν ἀκρόπολιν, εἴτε δὴ ὦν
[8, 137]	Περδίκκης, ἐκ δὲ Ἰλλυριῶν ὑπερβαλόντες	ἐς	τὴν ἄνω Μακεδονίην ἀπίκοντο ἐς
[8, 119]	ἅμα τῷ ἄλλῳ στρατῷ ἀπενόστησε	ἐς	τὴν Ἀσίην. ~μέγα δὲ καὶ
[8, 118]	ἐπὶ νεὸς Φοινίσσης ἐπιβὰς ἐκομίζετο	ἐς	τὴν Ἀσίην. (πλέοντα δέ μιν
[8, 118]	νέα ἐπικουφισθεῖσαν οὕτω δὴ ἀποσωθῆναι	ἐς	τὴν Ἀσίην. ὡς δὲ ἐκβῆναι
[8, 144]	προσεδέετο. πρὶν ὦν παρεῖναι ἐκεῖνον	ἐς	τὴν Ἀττικήν, ἡμέας καιρός ἐστι
[8, 50]	Ἀθηναῖος ἀγγέλλων ἥκειν τὸν βάρβαρον	ἐς	τὴν Ἀττικὴν καὶ πᾶσαν αὐτὴν
[8, 36]	μέν νυν καὶ γυναῖκας πέρην	ἐς	τὴν Ἀχαιίην διέπεμψαν, αὐτῶν δὲ
[8, 144]	Ἀττικήν, ἡμέας καιρός ἐστι προβοηθῆσαι	ἐς	τὴν Βοιωτίην” οἳ μὲν ταῦτα
[8, 32]	ἐπ᾽ ἑωυτῆς· Τιθορέα οὔνομα αὐτῇ·	ἐς	τὴν δὴ ἀνηνείκαντο καὶ αὐτοὶ
[8, 133]	~οἱ μὲν δὴ Ἕλληνες ἔπλεον	ἐς	τὴν Δῆλον, Μαρδόνιος δὲ περὶ
[8, 31]	ἐκ μὲν δὴ τῆς Τρηχινίης	ἐς	τὴν Δωρίδα ἐσέβαλον· τῆς γὰρ
[8, 4]	ἐβουλεύοντο ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου ἔσω	ἐς	τὴν Ἑλλάδα. (γνόντες δὲ σφέας
[8, 18]	ἦσαν, δρησμὸν δὴ ἐβούλευον ἔσω	ἐς	τὴν Ἑλλάδα. ~νόῳ δὲ λαβὼν
[8, 19]	αὐτῷ μελήσειν, ὥστε ἀσινέας ἀπικέσθαι	ἐς	τὴν Ἑλλάδα. ταῦτα ἤρεσέ σφι
[8, 15]	δὴ παρεκελεύοντο ὅκως μὴ παρήσουσι	ἐς	τὴν Ἑλλάδα τοὺς βαρβάρους, οἳ
[8, 51]	διατρίψαντες μῆνα ἐν τῷ διέβαινον	ἐς	τὴν Εὐρώπην, ἐν τρισὶ ἑτέροισι
[8, 108]	φεύγειν, ἐς ὃ ἔλθοι φεύγων	ἐς	τὴν ἑωυτοῦ· τὸ ἐνθεῦτεν δὲ
[8, 124]	Ἑλλήνων φθόνῳ, ἀλλ᾽ ἀποπλεόντων ἑκάστων	ἐς	τὴν ἑωυτῶν ἀκρίτων, ὅμως Θεμιστοκλέης
[8, 41]	ἐς τὴν Σαλαμῖνα, Ἀθηναῖοι δὲ	ἐς	τὴν ἑωυτῶν. μετὰ δὲ τὴν
[8, 144]	χρόνου παρέσται ὁ βάρβαρος ἐσβαλὼν	ἐς	τὴν ἡμετέρην, ἀλλ᾽ ἐπειδὰν τάχιστα
[8, 60]	ἐκείνων. αὖτις δὲ Σαλαμὶς περιγίνεται,	ἐς	τὴν ἡμῖν ὑπέκκειται τέκνα τε
[8, 119]	ἴσον πλῆθος τοῖσι Πέρσῃσι ἐξέβαλε	ἐς	τὴν θάλασσαν. ἀλλ᾽ ὃ μέν,
[8, 118]	λέγειν, τοὺς δὲ προσκυνέοντας ἐκπηδᾶν	ἐς	τὴν θάλασσαν, καὶ τὴν νέα
[8, 8]	γὰρ ὡς ἐξ Ἀφετέων δὺς	ἐς	τὴν θάλασσαν οὐ πρότερον ἀνέσχε
[8, 113]	τῆς Πελοποννήσου. (ὡς δὲ ἀπίκατο	ἐς	τὴν Θεσσαλίην, ἐνθαῦτα Μαρδόνιος ἐξελέγετο
[8, 66]	τὸ τρῶμα τὸ Λακωνικὸν διέβησαν	ἐς	τὴν Ἱστιαίην, ἐπισχόντες ἡμέρας τρεῖς
[8, 24]	ναυτικοῦ στρατοῦ. (ὡς δὲ διέβη	ἐς	τὴν Ἱστιαίην ὁ κῆρυξ, σύλλογον
[8, 130]	οὐδὲ προσεδέκοντο τοὺς Ἕλληνας ἐλεύσεσθαι	ἐς	τὴν Ἰωνίην ἀλλ᾽ ἀποχρήσειν σφι
[8, 132]	Αἴγιναν, τῶν Ἑλλήνων δεόμενοι καταπλῶσαι	ἐς	τὴν Ἰωνίην· οἳ προήγαγον αὐτοὺς
[8, 58]	πρῆγμα συμμῖξαι· ὃ δ᾽ αὐτὸν	ἐς	τὴν νέα ἐκέλευε ἐσβάντα λέγειν,
[8, 76]	ἐγίνετο τὰ ἀγγελθέντα, τοῦτο μὲν	ἐς	τὴν νησῖδα τὴν Ψυττάλειαν, μεταξὺ
[8, 129]	οἱ βάρβαροι τέναγος γενόμενον παρήισαν	ἐς	τὴν Παλλήνην. (ὡς δὲ τὰς
[8, 68]	γῇ μένων ἢ καὶ προβαίνων	ἐς	τὴν Πελοπόννησον, εὐπετέως τοι δέσποτα
[8, 65]	(καὶ ἢν μέν γε κατασκήψῃ	ἐς	τὴν Πελοπόννησον, κίνδυνος αὐτῷ τε
[8, 74]	τῶν αὐτῶν, οἳ μὲν ὡς	ἐς	τὴν Πελοπόννησον χρεὸν εἴη ἀποπλέειν
[8, 44]	κατὰ Χαλκίδα, οἱ Πλαταιέες ἀποβάντες	ἐς	τὴν περαίην τῆς Βοιωτίης χώρης
[8, 41]	~οἱ μὲν δὴ ἄλλοι κατέσχον	ἐς	τὴν Σαλαμῖνα, Ἀθηναῖοι δὲ ἐς
[8, 89]	μὴ ἐν χειρῶν νόμῳ ἀπολλύμενοι,	ἐς	τὴν Σαλαμῖνα διένεον. (τῶν δὲ
[8, 96]	δὲ ἡ ναυμαχίη διελέλυτο, κατειρύσαντες	ἐς	τὴν Σαλαμῖνα οἱ Ἕλληνες τῶν
[8, 49]	ἑβδομήκοντα καὶ ὀκτώ. ~ὡς δὲ	ἐς	τὴν Σαλαμῖνα συνῆλθον οἱ στρατηγοὶ
[8, 97]	τοῖσι Ἕλλησι μήτε τοῖσι ἑωυτοῦ,	ἐς	τὴν Σαλαμῖνα χῶμα ἐπειρᾶτο διαχοῦν,
[8, 70]	γὰρ ἐπεγένετο· οἳ δὲ παρεσκευάζοντο	ἐς	τὴν ὑστεραίην. (τοὺς δὲ Ἕλληνας
[8, 32]	~ὡς δὲ ἐκ τῆς Δωρίδος	ἐς	τὴν Φωκίδα ἐσέβαλον, αὐτοὺς μὲν
[8, 28]	Φωκέες πολιορκέοντας ἑωυτούς· ἐσβαλοῦσαν δὲ	ἐς	τὴν χώρην τὴν ἵππον αὐτῶν
[8, 95]	Σαλαμινίης χώρης, γένος ἐόντες Ἀθηναῖοι,	ἐς	τὴν Ψυττάλειαν νῆσον ἀπέβησε ἄγων,
[8, 65]	τὸ φθεγγόμενον, ἀπ᾽ Ἐλευσῖνος ἰὸν	ἐς	τιμωρίην Ἀθηναίοισί τε καὶ τοῖσι
[8, 126]	καὶ οὐδέν κω κατεπείγοντος ἥκειν	ἐς	τὸ ἄλλο στρατόπεδον, οὐκ ἐδικαίου
[8, 137]	τὰ διδοῖς” περιγράφει τῇ μαχαίρῃ	ἐς	τὸ ἔδαφος τοῦ οἴκου τὸν
[8, 39]	τεμένεϊ τῆς Προναίης Ἀθηναίης κείμενοι,	ἐς	τὸ ἐνέσκηψαν διὰ τῶν βαρβάρων
[8, 52]	οἱ πολιορκεόμενοι ὅμως ἠμύνοντο, καίπερ	ἐς	τὸ ἔσχατον κακοῦ ἀπιγμένοι καὶ
[8, 60]	συμβάλλων ἐν πελάγεϊ ἀναπεπταμένῳ ναυμαχήσεις,	ἐς	τὸ ἥκιστα ἡμῖν σύμφορον ἐστὶ
[8, 55]	ὑπὸ βασιλέος κελευόμενοι ὡς ἀνέβησαν	ἐς	τὸ ἱρόν, ὥρων βλαστὸν ἐκ
[8, 36]	τοῦ Παρνησοῦ τὰς κορυφὰς καὶ	ἐς	τὸ Κωρύκιον ἄντρον ἀνηνείκαντο, οἳ
[8, 53]	κάτω καὶ διεφθείροντο, οἳ δὲ	ἐς	τὸ μέγαρον κατέφευγον. τῶν δὲ
[8, 74]	Εὐρυβιάδεω ἀβουλίην· τέλος δὲ ἐξερράγη	ἐς	τὸ μέσον. σύλλογός τε δὴ
[8, 11]	μὲν ἀντίπρῳροι τοῖσι βαρβάροισι γενόμενοι	ἐς	τὸ μέσον τὰς πρύμνας συνήγαγον,
[8, 116]	εἶναι δουλεύσειν, ἀλλ᾽ οἴχετο ἄνω	ἐς	τὸ ὄρος τὴν Ροδόπην, τοῖσί
[8, 109]	κατῆκε. (ἀλλ᾽ εὖ γὰρ ἔχει	ἐς	τὸ παρεὸν ἡμῖν, νῦν μὲν
[8, 89]	διεφθείροντο· οἱ γὰρ ὄπισθε τεταγμένοι,	ἐς	τὸ πρόσθε τῇσι νηυσὶ παριέναι
[8, 41]	δέ σφι πάντα ὑπεξέκειτο, ἔπλεον	ἐς	τὸ στρατόπεδον. ~ἐπεὶ δὲ οἱ
[8, 75]	τοῦ συνεδρίου, ἐξελθὼν δὲ πέμπει	ἐς	τὸ στρατόπεδον τὸ Μήδων ἄνδρα
[8, 94]	τοὺς ἄλλους ἐπ᾽ ἐξεργασμένοισι ἐλθεῖν	ἐς	τὸ στρατόπεδον. τούτους μὲν τοιαύτη
[8, 132]	αἱ νέες, ἀπίκοντο Ἰώνων ἄγγελοι	ἐς	τὸ στρατόπεδον τῶν Ἑλλήνων, οἳ
[8, 128]	Ποτίδαιαν· τοξεύων γὰρ ὁ Ἀρτάβαζος	ἐς	τὸ συγκείμενον, ἁμαρτὼν τοῦ χωρίου
[8, 58]	ἐκβῆναι συλλέξαι τε τοὺς στρατηγοὺς	ἐς	τὸ συνέδριον. ~ὡς δὲ ἄρα
[8, 67]	οἱ δὲ λοιποὶ ὡς ἀπίκοντο	ἐς	τὸ Φάληρον, ἐνθαῦτα κατέβη αὐτὸς
[8, 52]	τοὺς ὀιστοὺς περιθέντες ἅψειαν, ἐτόξευον	ἐς	τὸ φράγμα. ἐνθαῦτα Ἀθηναίων οἱ
[8, 77]	βουλόμενος ἐναργέως λέγοντας πειρᾶσθαι καταβάλλειν,	ἐς	τοιάδε πρήγματα ἐσβλέψας. ἀλλ᾽ ὅταν
[8, 77]	Κρονίδης ἐπάγει καὶ πότνια Νίκη.	ἐς	τοιαῦτα μὲν καὶ οὕτω ἐναργέως
[8, 82]	γὰρ δὴ νεῶν τότε κατέδεε	ἐς	τὸν ἀριθμόν. ~τοῖσι δὲ Ἕλλησι
[8, 118]	μὲν στρατιὴν Ὑδάρνεϊ ἐπιτράπει ἀπάγειν	ἐς	τὸν Ἑλλήσποντον, αὐτὸς δ᾽ ἐπὶ
[8, 115]	καταλιπὼν αὐτὸς ἐπορεύετο κατὰ τάχος	ἐς	τὸν Ἑλλήσποντον, καὶ ἀπικνέεται ἐς
[8, 111]	βαρβάρων τὰς νέας μήτε πλέειν	ἐς	τὸν Ἑλλήσποντον λύσοντας τὸν πόρον,
[8, 97]	Ἕλλησι ἢ αὐτοὶ νοήσωσι πλέειν	ἐς	τὸν Ἑλλήσποντον λύσοντες τὰς γεφύρας,
[8, 109]	πείσει τούς γε πολλοὺς πλέειν	ἐς	τὸν Ἑλλήσποντον ὁ Θεμιστοκλέης, μεταβαλὼν
[8, 109]	μάλιστα ἐκπεφευγότων περιημέκτεον, ὁρμέατό τε	ἐς	τὸν Ἑλλήσποντον πλέειν καὶ ἐπὶ
[8, 107]	ἐκ τοῦ Φαλήρου ἀπῆγον ὀπίσω	ἐς	τὸν Ἑλλήσποντον ὡς τάχεος εἶχε
[8, 7]	τε Καφηρέα καὶ περὶ Γεραιστὸν	ἐς	τὸν Εὔριπον, ἵνα δὴ περιλάβοιεν
[8, 123]	τῆς ληίης ἔπλεον οἱ Ἕλληνες	ἐς	τὸν Ἰσθμὸν ἀριστήια δώσοντες τῷ
[8, 71]	τετελευτηκέναι, συνδραμόντες ἐκ τῶν πολίων	ἐς	τὸν Ἰσθμὸν ἵζοντο, καί σφι
[8, 72]	οὔτε ἡμέρης. ~οἱ δὲ βοηθήσαντες	ἐς	τὸν Ἰσθμὸν πανδημεὶ οἵδε ἦσαν
[8, 60]	νικήσωμεν τῇσι νηυσί, οὔτε ὑμῖν	ἐς	τὸν Ἰσθμὸν παρέσονται οἱ βάρβαροι
[8, 137]	οἴκου τὸν ἥλιον, περιγράψας δέ,	ἐς	τὸν κόλπον τρὶς ἀρυσάμενος τοῦ
[8, 128]	εἵνεκα, μὴ νομιζοίατο εἶναι Σκιωναῖοι	ἐς	τὸν μετέπειτα χρόνον αἰεὶ προδόται.
[8, 24]	τὰ περὶ τοὺς νεκροὺς ἔπεμπε	ἐς	τὸν ναυτικὸν στρατὸν κήρυκα, προετοιμάσατο
[8, 1]	ἐπιγραφομένη Οὐρανία ~οἱ δὲ Ἑλλήνων	ἐς	τὸν ναυτικὸν στρατὸν ταχθέντες ἦσαν
[8, 129]	γενέσθαι τόδε, ὅτι τοῦ Ποσειδέωνος	ἐς	τὸν νηὸν καὶ τὸ ἄγαλμα
[8, 66]	ἄλλων μαρτύρων καταπτόμενος. ~οἱ δὲ	ἐς	τὸν Ξέρξεω ναυτικὸν στρατὸν ταχθέντες,
[8, 137]	ἦν γὰρ κατὰ τὴν καπνοδόκην	ἐς	τὸν οἶκον ἐσέχων ὁ ἥλιος,
[8, 27]	περιέφθησαν τρηχέως. (ἐπείτε γὰρ κατειλήθησαν	ἐς	τὸν Παρνησὸν οἱ Φωκέες ἔχοντες
[8, 109]	(ταῦτα ἔλεγε ἀποθήκην μέλλων ποιήσασθαι	ἐς	τὸν Πέρσην, ἵνα ἢν ἄρα
[8, 115]	ἐς τὸν Ἑλλήσποντον, καὶ ἀπικνέεται	ἐς	τὸν πόρον τῆς διαβάσιος ἐν
[8, 82]	ἔργον ἐνεγράφησαν Τήνιοι ἐν Δελφοῖσι	ἐς	τὸν τρίποδα ἐν τοῖσι τὸν
[8, 125]	ἐὼν Ἀθηναῖος” ταῦτα μέν νυν	ἐς	τοσοῦτο ἐγένετο. ~Ἀρτάβαζος δὲ ὁ
[8, 107]	ὅμοια. ταύτην μὲν τὴν ἡμέρην	ἐς	τοσοῦτο ἐγίνετο, τῆς δὲ νυκτὸς
[8, 19]	τοὺς ἀρίστους. (ταῦτα μέν νυν	ἐς	τοσοῦτο παρεγύμνου, ἐπὶ δὲ τοῖσι
[8, 56]	τὰ περὶ τὴν Ἀθηναίων ἀκρόπολιν,	ἐς	τοσοῦτον θόρυβον ἀπίκοντο ὡς ἔνιοι
[8, 36]	δὲ οἱ μὲν πλεῖστοι ἀνέβησαν	ἐς	τοῦ Παρνησοῦ τὰς κορυφὰς καὶ
[8, 135]	περιστρωφώμενον πάντα τὰ χρηστήρια, καὶ	ἐς	τοῦ Πτῴου Ἀπόλλωνος τὸ τέμενος.
[8, 91]	τοὺς Ἀθηναίους διαφύγοιεν, φερόμενοι ἐσέπιπτον	ἐς	τοὺς Αἰγινήτας. ~ἐνθαῦτα συνεκύρεον νέες
[8, 28]	ἀναρπασόμενοι τοὺς Φωκέας φερόμενοι ἐσέπεσον	ἐς	τοὺς ἀμφορέας. ἐνθαῦτα οἱ ἵπποι
[8, 8]	εἶχε ἄρα καὶ πρότερον αὐτομολήσειν	ἐς	τοὺς Ἕλληνας, ἀλλ᾽ οὐ γάρ
[8, 46]	ἀλογήσαντες δὲ τῶν ἐντολέων ἀπίκατο	ἐς	τοὺς Ἕλληνας Δημοκρίτου σπεύσαντος, ἀνδρὸς
[8, 11]	σὺν βασιλέι Ἑλλήνων ἐόντων αὐτομολέει	ἐς	τοὺς Ἕλληνας, καὶ οἱ Ἀθηναῖοι
[8, 8]	τρόπῳ τὸ ἐνθεῦτεν ἔτι ἀπίκετο	ἐς	τοὺς Ἓλληνας, οὐκ ἔχω εἰπεῖν
[8, 49]	ἐπιφανήσεται, πρὸς δὲ τῷ Ἰσθμῷ	ἐς	τοὺς ἑωυτῶν ἐξοίσονται. ~ταῦτα τῶν
[8, 46]	δὲ παρείχοντο τέσσερας, ἀποπεμφθέντες μὲν	ἐς	τοὺς Μήδους ὑπὸ τῶν πολιητέων
[8, 32]	ἀνέβησαν. (οἳ δὲ πλεῦνες αὐτῶν	ἐς	τοὺς Ὀζόλας Λοκροὺς ἐξεκομίσαντο, ἐς
[8, 27]	Θεσσαλοὶ καὶ οἱ σύμμαχοι αὐτῶν	ἐς	τοὺς Φωκέας, οὐ πολλοῖσι ἔτεσι
[8, 135]	πρὸς ὄρεϊ ἀγχοτάτω Ἀκραιφίης πόλιος.	(ἐς	τοῦτο τὸ ἱρὸν ἐπείτε παρελθεῖν
[8, 114]	οἱ ἐτύγχανε παρεστεὼς Μαρδόνιος, δεικνὺς	ἐς	τοῦτον εἶπε τοιγὰρ σφι Μαρδόνιος
[8, 41]	οἰκέτας. ἐνθαῦτα οἱ μὲν πλεῖστοι	ἐς	Τροίζηνα ἀπέστειλαν, οἳ δὲ ἐς
[8, 92]	καὶ βώσας τὸν Θεμιστοκλέα ἐπεκερτόμησε	ἐς	τῶν Αἰγινητέων τὸν μηδισμὸν ὀνειδίζων.
[8, 25]	δὲ πάντες ἐκέατο ἁλέες συγκεκομισμένοι	ἐς	τὠυτὸ χωρίον, τέσσερες χιλιάδες. (ταύτην
[8, 140]	ἐν ὑμῖν, οὐκ ἄν κοτε	ἐς	ὑμέας ἦλθον ἔχων λόγους τούσδε·
[8, 92]	αἱ νέες περιεγένοντο, φεύγοντες ἀπίκοντο	ἐς	Φάληρον ὑπὸ τὸν πεζὸν στρατόν.
[8, 12]	στρατιῶται οἱ ταύτῃ ἀκούοντες ταῦτα	ἐς	φόβον κατιστέατο, ἐλπίζοντες πάγχυ ἀπολέεσθαι
[8, 89]	ἐπιστάμενοι. ἐπεὶ δὲ αἱ πρῶται	ἐς	φυγὴν ἐτράποντο, ἐνθαῦτα αἱ πλεῖσται
[8, 94]	σὺ μὲν ἀποστρέψας τὰς νέας	ἐς	φυγὴν ὅρμησαι καταπροδοὺς τοὺς Ἕλληνας·
[8, 6]	κως ἰδόντες οἱ Ἕλληνες προσπλέοντας	ἐς	φυγὴν ὁρμήσειαν φεύγοντάς τε εὐφρόνη
[8, 91]	Φοίνικας ἐτράποντο. ~τῶν δὲ βαρβάρων	ἐς	φυγὴν τραπομένων καὶ ἐκπλεόντων πρὸς
[8, 16]	χρῆμα ἐποιεῦντο ὑπὸ νεῶν ὀλιγέων	ἐς	φυγὴν τρέπεσθαι. (πολλαὶ μὲν δὴ
[8, 27]	ἐγεγόνεε, αὐτίκα Θεσσαλοὶ πέμπουσι κήρυκα	ἐς	Φωκέας, ἅτε σφι ἔχοντες αἰεὶ
[8, 106]	ἀνόσια, νόμῳ δικαίῳ χρεώμενοι, ὑπήγαγον	ἐς	χεῖρας τὰς ἐμάς, ὥστε σε
[8, 134]	πέρι πέμψαι. ~οὗτος ὁ Μῦς	ἔς	τε Λεβάδειαν φαίνεται ἀπικόμενος καὶ
[8, 56]	ἔμενον τὸ προκείμενον πρῆγμα, ἀλλ᾽	ἔς	τε τὰς νέας ἐσέπιπτον καὶ
[8, 81]	τῶν στρατηγῶν οὐκ ἐπείθοντο τὰ	ἐσαγγελθέντα.	~ἀπιστεόντων δὲ τούτων ἧκε τριήρης
[8, 83]	αἱρέεσθαι καὶ καταπλέξας τὴν ῥῆσιν,	ἐσβαίνειν	ἐκέλευε ἐς τὰς νέας. καὶ
[8, 28]	ἄλλῳ χώρῳ ἐδέκοντο τοὺς Θεσσαλοὺς	ἐσβάλλοντας.	οἳ δὲ ὡς ἀναρπασόμενοι τοὺς
[8, 71]	ἐμεμηχάνητο ὅκως κατ᾽ ἤπειρον μὴ	ἐσβάλοιεν	οἱ βάρβαροι. ὡς γὰρ ἐπύθοντο
[8, 27]	ὑστάτου τρώματος καὶ τὸ κάρτα.	(ἐσβαλόντες	γὰρ πανστρατιῇ αὐτοί τε οἱ
[8, 31]	τὴν Δωρίδα γῆν οὐκ ἐσίναντο	ἐσβαλόντες	οἱ βάρβαροι· ἐμήδιζόν τε γὰρ
[8, 28]	Θεσσαλῶν οἱ Φωκέες πολιορκέοντας ἑωυτούς·	ἐσβαλοῦσαν	δὲ ἐς τὴν χώρην τὴν
[8, 144]	ἑκὰς χρόνου παρέσται ὁ βάρβαρος	ἐσβαλὼν	ἐς τὴν ἡμετέρην, ἀλλ᾽ ἐπειδὰν
[8, 58]	αὐτὸν ἐς τὴν νέα ἐκέλευε	ἐσβάντα	λέγειν, εἴ τι θέλει. (ἐνθαῦτα
[8, 77]	πειρᾶσθαι καταβάλλειν, ἐς τοιάδε πρήγματα	ἐσβλέψας.	ἀλλ᾽ ὅταν Ἀρτέμιδος χρυσαόρου ἱερὸν
[8, 28]	ἐλυμήναντο ἀνηκέστως. ἐν γὰρ τῇ	ἐσβολῇ	ἣ ἐστὶ κατὰ Ὑάμπολιν, ἐν
[8, 15]	ὥσπερ τοῖσι ἀμφὶ Λεωνίδην τὴν	ἐσβολὴν	φυλάσσειν. οἳ μὲν δὴ παρεκελεύοντο
[8, 62]	εἰ μενέεις αὐτοῦ καὶ μένων	ἔσεαι	ἀνὴρ ἀγαθός· εἰ δὲ μή,
[8, 56]	οἳ διαλυθέντες ἐκ τοῦ συνεδρίου	ἐσέβαινον	ἐς τὰς νέας. ~ἐνθαῦτα δὴ
[8, 83]	νέας. καὶ οὗτοι μὲν δὴ	ἐσέβαινον,	καὶ ἧκε ἡ ἀπ᾽ Αἰγίνης
[8, 34]	αὐτῷ Ξέρξῃ πορευόμενον ἐπ᾽ Ἀθήνας	ἐσέβαλε	ἐς Βοιωτούς, ἐς γῆν τὴν
[8, 32]	τῆς Δωρίδος ἐς τὴν Φωκίδα	ἐσέβαλον,	αὐτοὺς μὲν τοὺς Φωκέας οὐκ
[8, 66]	δοκέειν, οὐκ ἐλάσσονες ἐόντες ἀριθμὸν	ἐσέβαλον	ἐς τὰς Ἀθήνας, κατά τε
[8, 31]	τῆς Τρηχινίης ἐς τὴν Δωρίδα	ἐσέβαλον·	τῆς γὰρ Δωρίδος χώρης ποδεὼν
[8, 92]	σωθῆναι ἐς Αἴγιναν. (ὡς δὲ	ἐσεῖδε	τὴν νέα τὴν Ἀττικὴν ὁ
[8, 79]	ὑπὸ τῶν πολεμίων κύκλῳ. ἀλλ᾽	ἐσελθών	σφι ταῦτα σήμηνον” ὃ δ᾽
[8, 28]	ὡς ἀναρπασόμενοι τοὺς Φωκέας φερόμενοι	ἐσέπεσον	ἐς τοὺς ἀμφορέας. ἐνθαῦτα οἱ
[8, 91]	τινὲς τοὺς Ἀθηναίους διαφύγοιεν, φερόμενοι	ἐσέπιπτον	ἐς τοὺς Αἰγινήτας. ~ἐνθαῦτα συνεκύρεον
[8, 56]	ἀλλ᾽ ἔς τε τὰς νέας	ἐσέπιπτον	καὶ ἱστία ἀείροντο ὡς ἀποθευσόμενοι·
[8, 51]	ἔχρησε, τὸ ξύλινον τεῖχος ἀνάλωτον	ἔσεσθαι·	αὐτὸ δὴ τοῦτο εἶναι τὸ
[8, 76]	πόρῳ τῆς ναυμαχίης τῆς μελλούσης	ἔσεσθαι	ἔκειτο ἡ νῆσος) ἵνα τοὺς
[8, 30]	εἰ ἄλλως βουλοίατο· ἀλλ᾽ οὐκ	ἔσεσθαι	ἑκόντες εἶναι προδόται τῆς Ἑλλάδος.
[8, 96]	τοῦτο δὲ ἔμελλε ἀπελάσαντος βασιλέος	ἔσεσθαι.	~Ξέρξης δὲ ὡς ἔμαθε τὸ
[8, 2]	ἡγεομένοισι, ἀλλὰ λύσειν τὸ μέλλον	ἔσεσθαι	στράτευμα. ~ἐγένετο γὰρ κατ᾽ ἀρχὰς
[8, 136]	ἐλογίζετο κατύπερθέ οἱ τὰ πρήγματα	ἔσεσθαι	τῶν Ἑλληνικῶν. τάχα δ᾽ ἂν
[8, 104]	πόλιος μέλλῃ τι ἐντὸς χρόνου	ἔσεσθαι	χαλεπόν, τότε ἡ ἱρείη αὐτόθι
[8, 71]	ξύλα καὶ φορμοὶ ψάμμου πλήρεες	ἐσεφέροντο,	καὶ ἐλίνυον οὐδένα χρόνον οἱ
[8, 137]	τὴν καπνοδόκην ἐς τὸν οἶκον	ἐσέχων	ὁ ἥλιος, εἶπε θεοβλαβὴς γενόμενος
[8, 137]	τὸν ἑωυτῆς· τὸν δὲ ἀκούσαντα	ἐσῆλθε	αὐτίκα ὡς εἴη τέρας καὶ
[8, 21]	ὦν ὁ Ἀβρώνιχος ἀπικόμενός σφι	ἐσήμαινε	τὰ γεγονότα περὶ Λεωνίδην καὶ
[8, 11]	στρατόπεδα. ~τοῖσι δὲ Ἕλλησι ὡς	ἐσήμηνε,	πρῶτα μὲν ἀντίπρῳροι τοῖσι βαρβάροισι
[8, 8]	Ἀρτεμίσιον. ὡς δὲ ἀπίκετο, αὐτίκα	ἐσήμηνε	τοῖσι στρατηγοῖσι τήν τε ναυηγίην
[8, 35]	οὗτοι ἐπέσχον τῆς Φωκίδος, πάντα	ἐσιναμώρεον·	καὶ γὰρ τῶν Πανοπέων τὴν
[8, 31]	ὦν τὴν Δωρίδα γῆν οὐκ	ἐσίναντο	ἐσβαλόντες οἱ βάρβαροι· ἐμήδιζόν τε
[8, 115]	ἀνθρώπους, τὸν τούτων καρπὸν ἁρπάζοντες	ἐσιτέοντο·	εἰ δὲ καρπὸν μηδένα εὕροιεν,
[8, 106]	μέμψασθαι τὴν ἀπ᾽ ἐμέο τοι	ἐσομένην	δίκην” (ὡς δέ οἱ ταῦτα
[8, 140]	γὰρ ὑμῖν οὐκ οἵοισί τε	ἐσομένοισι	τὸν πάντα χρόνον πολεμέειν Ξέρξῃ·
[8, 79]	καὶ αὐτὸς Εὐρυβιάδης οἷοί τε	ἔσονται	ἐκπλῶσαι· περιεχόμεθα γὰρ ὑπὸ τῶν
[8, 112]	δὲ, οὐ γὰρ ἐπαύετο πλεονεκτέων,	ἐσπέμπων	ἐς τὰς ἄλλας νήσους ἀπειλητηρίους
[8, 132]	τοὺς μὲν βαρβάρους τὸ πρὸς	ἑσπέρης	ἀνωτέρω Σάμου μὴ τολμᾶν καταπλῶσαι
[8, 85]	τὸ πρὸς Ἐλευσῖνός τε καὶ	ἑσπέρης	κέρας) κατὰ δὲ Λακεδαιμονίους Ἴωνες·
[8, 76]	νύκτες, ἀνῆγον μὲν τὸ ἀπ᾽	ἑσπέρης	κέρας κυκλούμενοι πρὸς τὴν Σαλαμῖνα,
[8, 130]	οὐ προήισαν ἀνωτέρω τὸ πρὸς	ἑσπέρης,	οὐδ᾽ ἐπηνάγκαζε οὐδείς, ἀλλ᾽ ἐν
[8, 41]	Αἴγιναν, οἳ δὲ ἐς Σαλαμῖνα.	(ἔσπευσαν	δὲ ταῦτα ὑπεκθέσθαι τῷ χρηστηρίῳ
[8, 75]	μένοντας ἀμύνεσθαι. ~ἐνθαῦτα Θεμιστοκλέης ὡς	ἑσσοῦτο	τῇ γνώμῃ ὑπὸ τῶν Πελοποννησίων,
[8, 27]	πρότερον ταύτης τῆς βασιλέος στρατηλασίης,	ἑσσώθησαν	ὑπὸ τῶν Φωκέων καὶ περιέφθησαν
[8, 130]	κατὰ μέν νυν τὴν θάλασσαν	ἑσσωμένοι	ἦσαν τῷ θυμῷ, πεζῇ δὲ
[8, 4]	ἐδέοντο Εὐρυβιάδεω προσμεῖναι χρόνον ὀλίγον,	ἔστ᾽	ἂν αὐτοὶ τέκνα τε καὶ
[8, 61]	γῆ μέζων ἤ περ ἐκείνοισι,	ἔστ᾽	ἂν διηκόσιαι νέες σφι ἔωσι
[8, 144]	εἰ μὴ πρότερον ἐτυγχάνετε ἐπιστάμενοι,	ἔστ᾽	ἂν καὶ εἷς περιῇ Ἀθηναίων,
[8, 143]	ἀπάγγελλε Μαρδονίῳ ὡς Ἀθηναῖοι λέγουσι,	ἔστ᾽	ἂν ὁ ἥλιος τὴν αὐτὴν
[8, 142]	ἄχρηστα οἰκετέων ἐχόμενα πάντα ἐπιθρέψειν,	ἔστ᾽	ἂν ὁ πόλεμος ὅδε συνεστήκῃ.
[8, 40]	καὶ βουλεύσωνται τὸ ποιητέον αὐτοῖσι	ἔσται.	ἐπὶ γὰρ τοῖσι κατήκουσι πρήγμασι
[8, 65]	στρατιῇ τῇ ἐν τῇ ἠπείρῳ	ἔσται,	ἢν δὲ ἐπὶ τὰς νέας
[8, 80]	μὴ πιστὰ γένηται, ὅμοιον ἡμῖν	ἔσται·	οὐ γὰρ ἔτι διαδρήσονται, εἴ
[8, 108]	κατὰ τὴν Εὐρώπην οἷά τε	ἔσται	προσχωρῆσαι κατὰ πόλις τε καὶ
[8, 102]	γνώμης γένηται, οὐδεμία συμφορὴ μεγάλη	ἔσται	σέο τε περιεόντος καὶ ἐκείνων
[8, 65]	ὅκως οὐ μέγα τι σίνος	ἔσται	τῇ βασιλέος στρατιῇ· τάδε γὰρ
[8, 108]	οὔτε τι προχωρέειν οἷόν τε	ἔσται	τῶν πρηγμάτων οὔτε τις κομιδὴ
[8, 137]	καὶ ὁ Ἀέροπος οἱ πρεσβύτεροι	ἕστασαν	ἐκπεπληγμένοι, ὡς ἤκουσαν ταῦτα· ὁ
[8, 122]	χρυσέους, οἳ ἐπὶ ἱστοῦ χαλκέου	ἑστᾶσι	τρεῖς ἐπὶ τῆς γωνίης, ἀγχοτάτω
[8, 140]	ἂν ὑπερβάλοισθε οὔτε οἷοί τε	ἐστὲ	ἀντέχειν τὸν πάντα χρόνον. εἴδετε
[8, 140]	κάλλιστα καταλύσασθαι, βασιλέος ταύτῃ ὁρμημένου.	ἔστε	ἐλεύθεροι, ἡμῖν ὁμαιχμίην συνθέμενοι ἄνευ
[8, 142]	ὑμῖν συναχθόμεθα, καὶ ὅτι καρπῶν	ἐστερήθητε	διξῶν ἤδη καὶ ὅτι οἰκοφθόρησθε
[8, 29]	ἐπ᾽ ἡμῖν ἐστι τῆς γῆς	ἐστερῆσθαι	καὶ πρὸς ἠνδραποδίσθαι ὑμέας. ἡμεῖς
[8, 121]	νεός, ἐὼν μέγαθος δυώδεκα πηχέων·	ἕστηκε	δὲ οὗτος τῇ περ ὁ
[8, 8]	θωμάζω δὲ εἰ τὰ λεγόμενα	ἐστὶ	ἀληθέα· λέγεται γὰρ ὡς ἐξ
[8, 141]	τῶν λογίων ὥς σφεας χρεόν	ἐστι	ἅμα τοῖσι ἄλλοισι Δωριεῦσι ἐκπίπτειν
[8, 68]	δὲ ἐοῦσαν γνώμην με δίκαιον	ἐστὶ	ἀποδείκνυσθαι, τὰ τυγχάνω φρονέουσα ἄριστα
[8, 88]	καὶ τὸν ἐπειρέσθαι εἰ ἀληθέως	ἐστὶ	Ἀρτεμισίης τὸ ἔργον, καὶ τοὺς
[8, 41]	προτιθέντες· τὰ δ᾽ ἐπιμήνια μελιτόεσσα	ἐστί.	(αὕτη δὴ ἡ μελιτόεσσα ἐν
[8, 144]	φρόνημα ἀρρωδῆσαι, ὅτι οὔτε χρυσός	ἐστι	γῆς οὐδαμόθι τοσοῦτος οὔτε χώρη
[8, 73]	ἔθνεα τῶν ἑπτὰ τέσσερα ἐπήλυδα	ἐστί,	Δωριέες τε καὶ Αἰτωλοὶ καὶ
[8, 62]	Ἰταλίῃ, ἥ περ ἡμετέρη τε	ἐστὶ	ἐκ παλαιοῦ ἔτι, καὶ τὰ
[8, 60]	ἐν στεινῷ ναυμαχέειν πρὸς ἡμέων	ἐστί,	ἐν εὐρυχωρίῃ δὲ πρὸς ἐκείνων.
[8, 138]	αὐτοὺς ἱππέας ἀπολέοντας. ποταμὸς δὲ	ἐστὶ	ἐν τῇ χώρῃ ταύτῃ, τῷ
[8, 79]	Ἀριστείδης τάδε. ἡμέας στασιάζειν χρεόν	ἐστι	ἔν τε τῷ ἄλλῳ καιρῷ
[8, 100]	ἀγὼν ὁ τὸ πᾶν φέρων	ἐστὶ	ἡμῖν, ἀλλ᾽ ἀνδρῶν τε καὶ
[8, 140]	δύναμις ὑπὲρ ἄνθρωπον ἡ βασιλέος	ἐστὶ	καὶ χεὶρ ὑπερμήκης. (ἢν ὦν
[8, 28]	ἐν γὰρ τῇ ἐσβολῇ ἣ	ἐστὶ	κατὰ Ὑάμπολιν, ἐν ταύτῃ τάφρον
[8, 31]	Δρυοπίς· ἡ δὲ χώρη αὕτη	ἐστὶ	μητρόπολις Δωριέων τῶν ἐν Πελοποννήσῳ.
[8, 57]	Ἑλλὰς ἀβουλίῃσι. ἀλλ᾽ εἴ τις	ἐστὶ	μηχανή, ἴθι καὶ πειρῶ διαχέαι
[8, 60]	ἐς τὸ ἥκιστα ἡμῖν σύμφορον	ἐστὶ	νέας ἔχουσι βαρυτέρας καὶ ἀριθμὸν
[8, 137]	Ἀλεξάνδρου τούτου ἕβδομος γενέτωρ Περδίκκης	ἐστὶ	ὁ κτησάμενος τῶν Μακεδόνων τὴν
[8, 37]	μὲν γὰρ καὶ τοῦτο κάρτα	ἐστί,	ὅπλα ἀρήια αὐτόματα φανῆναι ἔξω
[8, 3]	ἔμφυλος πολέμου ὁμοφρονέοντος τοσούτῳ κάκιον	ἐστὶ	ὅσῳ πόλεμος εἰρήνης. (ἐπιστάμενοι ὦν
[8, 98]	συμφορήν. τούτων δὲ τῶν ἀγγέλων	ἐστὶ	οὐδὲν ὅ τι θᾶσσον παραγίνεται
[8, 68]	Κίλικες καὶ Πάμφυλοι, τῶν ὄφελος	ἐστὶ	οὐδέν” ~ταῦτα λεγούσης πρὸς Μαρδόνιον,
[8, 142]	τυγχάνετε φρονέοντες, ἐπισταμένοισι ὡς βαρβάροισι	ἐστὶ	οὔτε πιστὸν οὔτε ἀληθὲς οὐδέν”
[8, 61]	σιγᾶν τε κελεύων τῷ μὴ	ἐστὶ	πατρὶς καὶ Εὐρυβιάδην οὐκ ἐῶν
[8, 39]	καὶ Αὐτόνοον, τῶν τὰ τεμένεα	ἐστὶ	περὶ τὸ ἱρόν, Φυλάκου μὲν
[8, 79]	(λέγω δέ τοι ὅτι ἴσον	ἐστὶ	πολλά τε καὶ ὀλίγα λέγειν
[8, 144]	ἐς τὴν Ἀττικήν, ἡμέας καιρός	ἐστι	προβοηθῆσαι ἐς τὴν Βοιωτίην” οἳ
[8, 102]	λέγει τάδε. βασιλεῦ, χαλεπὸν μὲν	ἐστὶ	συμβουλευομένῳ τυχεῖν τὰ ἄριστα εἴπασαν,
[8, 118]	βώσαντα τὸν κυβερνήτην εἴ τις	ἐστί	σφι σωτηρίη, (καὶ τὸν εἶπαι
[8, 60]	λέγων τάδε. (ἐν σοὶ νῦν	ἐστὶ	σῶσαι τὴν Ἑλλάδα, ἢν ἐμοὶ
[8, 144]	(πολλά τε γὰρ καὶ μεγάλα	ἐστι	τὰ διακωλύοντα ταῦτα μὴ ποιέειν
[8, 29]	τοσοῦτο δυνάμεθα ὥστε ἐπ᾽ ἡμῖν	ἐστι	τῆς γῆς ἐστερῆσθαι καὶ πρὸς
[8, 22]	ἡμέων γίνεσθε· εἰ δὲ ὑμῖν	ἐστι	τοῦτο μὴ δυνατὸν ποιῆσαι, ὑμεῖς
[8, 142]	(τούτῳ μὲν γὰρ ταῦτα ποιητέα	ἐστί·	τύραννος γὰρ ἐὼν τυράννῳ συγκατεργάζεται·
[8, 143]	τοῦτό γε ἐπιστάμεθα ὅτι πολλαπλησίη	ἐστὶ	τῷ Μήδῳ δύναμις ἤ περ
[8, 60]	ἐν τῇ ἡμῖν καὶ λόγιον	ἐστὶ	τῶν ἐχθρῶν κατύπερθε γενέσθαι. οἰκότα
[8, 135]	τὸ ἱρὸν καλέεται μὲν Πτῷον,	ἔστι	δὲ Θηβαίων, κεῖται δὲ ὑπὲρ
[8, 118]	ἅμα Ξέρξη ἀπικνέονται ἐς Σάρδις.	~ἔστι	δὲ καὶ ἄλλος ὅδε λόγος
[8, 32]	τὰ ἄκρα τοῦ Παρνησοῦ ἀνέβησαν.	ἔστι	δὲ καὶ ἐπιτηδέη δέξασθαι ὅμιλον
[8, 134]	μὲν τῷ Ἰσμηνίῳ Ἀπόλλωνι ἐχρήσατο·	ἔστι	δὲ κατά περ ἐν Ὀλυμπίῃ
[8, 100]	ταῦτα. μηδὲ δυσθύμεε· οὐ γὰρ	ἔστι	Ἕλλησι οὐδεμία ἔκδυσις μὴ οὐ
[8, 55]	δὲ εἵνεκεν τούτων ἐπεμνήσθην, φράσω.	ἔστι	ἐν τῇ ἀκροπόλι ταύτῃ Ἐρεχθέος
[8, 65]	αὐτὸς δὲ εἰπεῖν Δημάρητε, οὐκ	ἔστι	ὅκως οὐ μέγα τι σίνος
[8, 118]	(καὶ τὸν εἶπαι δέσποτα, οὐκ	ἔστι	οὐδεμία, εἰ μὴ τούτων ἀπαλλαγή
[8, 99]	τάς τε ὁδοὺς μυρσίνῃ πάσας	ἐστόρεσαν	καὶ ἐθυμίων θυμιήματα καὶ αὐτοὶ
[8, 17]	Ἀλκιβιάδεω, ὃς δαπάνην οἰκηίην παρεχόμενος	ἐστρατεύετο	ἀνδράσι τε διηκοσίοισι καὶ οἰκηίῃ
[8, 116]	θυμὸς ἐγένετο θεήσασθαι τὸν πόλεμον,	ἐστρατεύοντο	ἅμα τῷ Πέρσῃ· ἐπεὶ δὲ
[8, 43]	καὶ ἄριστα πλεούσας παρείχοντο Ἀθηναῖοι.	~ἐστρατεύοντο	δὲ οἵδε· ἐκ μὲν Πελοποννήσου
[8, 47]	οἰκημένοι Θεσπρωτῶν καὶ Ἀχέροντος ποταμοῦ	ἐστρατεύοντο·	Θεσπρωτοὶ γὰρ εἰσὶ ὁμουρέοντες Ἀμπρακιώτῃσι
[8, 48]	μέν νυν ἄλλοι τριήρεας παρεχόμενοι	ἐστρατεύοντο,	Μήλιοι δὲ καὶ Σίφνιοι καὶ
[8, 44]	ἐξαναστάντες. ~οὗτοι μέν νυν Πελοποννησίων	ἐστρατεύοντο,	οἱ δὲ ἐκ τῆς ἔξω
[8, 46]	τε καὶ Σίφνιοι καὶ Μήλιοι	ἐστρατεύοντο·	οὗτοι γὰρ οὐκ ἔδοσαν μοῦνοι
[8, 10]	εὔνοοι τοῖσι Ἕλλησι, ἀέκοντές τε	ἐστρατεύοντο	συμφορήν τε ἐποιεῦντο μεγάλην ὁρῶντες
[8, 47]	Λευκαδίοισι, οἳ ἐξ ἐσχατέων χωρέων	ἐστρατεύοντο.	τῶν δὲ ἐκτὸς τούτων οἰκημένων
[8, 131]	βασιλέες ἐγένοντο Σπάρτης. Ἀθηναίων δὲ	ἐστρατήγεε	Ξάνθιππος ὁ Ἀρίφρονος. ~ὡς δὲ
[8, 47]	Ἀμπρακιώτῃσι καὶ Λευκαδίοισι, οἳ ἐξ	ἐσχατέων	χωρέων ἐστρατεύοντο. τῶν δὲ ἐκτὸς
[8, 52]	ὅμως ἠμύνοντο, καίπερ ἐς τὸ	ἔσχατον	κακοῦ ἀπιγμένοι καὶ τοῦ φράγματος
[8, 136]	δὲ θυγατέρα, Βουβάρης ἀνὴρ Πέρσης	ἔσχε,	ἐκ τῆς οἱ ἐγεγόνεε Ἀμύντης
[8, 56]	Ἕλληνες, ὥς σφι ἐξηγγέλθη ὡς	ἔσχε	τὰ περὶ τὴν Ἀθηναίων ἀκρόπολιν,
[8, 110]	ὁ Ἀθηναῖος, σοὶ βουλόμενος ὑπουργέειν,	ἔσχε	τοὺς Ἕλληνας τὰς νέας βουλομένους
[8, 34]	ἤδη διακρινομένη ἡ στρατιὴ αὐτῶν	ἐσχίζετο.	τὸ μὲν πλεῖστον καὶ δυνατώτατον
[8, 90]	ἀπήραξαν καὶ ἐπέβησάν τε καὶ	ἔσχον	αὐτήν. (ταῦτα γενόμενα τοὺς Ἴωνας
[8, 127]	γένεϊ, καὶ οὕτω Ὄλυνθον Χαλκιδέες	ἔσχον.	~ἐξελὼν δὲ ταύτην ὁ Ἀρτάβαζος
[8, 138]	ἐνθεῦτεν δὲ ὁρμώμενοι, ὡς ταύτην	ἔσχον,	κατεστρέφοντο καὶ τὴν ἄλλην Μακεδονίην.
[8, 23]	Ἱστιαίην· ἀπικόμενοι δὲ τὴν πόλιν	ἔσχον	τῶν Ἱστιαιέων, καὶ τῆς Ἐλλοπίης
[8, 129]	ἦσαν, τὰς διελθόντας χρῆν εἶναι	ἔσω	ἐν τῇ Παλλήνῃ, ἐπῆλθε πλημμυρὶς
[8, 4]	δρησμὸν ἐβουλεύοντο ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου	ἔσω	ἐς τὴν Ἑλλάδα. (γνόντες δὲ
[8, 18]	τετρωμέναι ἦσαν, δρησμὸν δὴ ἐβούλευον	ἔσω	ἐς τὴν Ἑλλάδα. ~νόῳ δὲ
[8, 34]	διατεταγμένοι ἔσωζον, ὑπὸ Ἀλεξάνδρου ἀποπεμφθέντες·	ἔσωζον	δὲ τῇδε, δῆλον βουλόμενοι ποιέειν
[8, 34]	πόλις αὐτῶν ἄνδρες Μακεδόνες διατεταγμένοι	ἔσωζον,	ὑπὸ Ἀλεξάνδρου ἀποπεμφθέντες· ἔσωζον δὲ
[8, 37]	πρὸ τοῦ νηοῦ ὅπλα προκείμενα	ἔσωθεν	ἐκ τοῦ μεγάρου ἐξενηνειγμένα ἱρά,
[8, 118]	Ξέρξην, ποιῆσαι τοιόνδε· ὅτι μὲν	ἔσωσε	βασιλέος τὴν ψυχήν, δωρήσασθαι χρυσέῃ
[8, 8]	κατὰ Πήλιον γενομένῃ πολλὰ μὲν	ἔσωσε	τῶν χρημάτων τοῖσι Πέρσῃσι, πολλὰ
[8, 66]	οὐνόματα. ὅσῳ γὰρ δὴ προέβαινε	ἐσωτέρω	τῆς Ἑλλάδος ὁ Πέρσης, τοσούτῳ
[8, 12]	πρῴρας τῶν νεῶν εἱλέοντο καὶ	ἐτάρασσον	τοὺς ταρσοὺς τῶν κωπέων. (οἱ
[8, 21]	ἀποχώρησιν, ἐκομίζοντο δὲ ὡς ἕκαστοι	ἐτάχθησαν,	Κορίνθιοι πρῶτοι, ὕστατοι δὲ Ἀθηναῖοι.
[8, 65]	ταύτην ἄγουσι Ἀθηναῖοι ἀνὰ πάντα	ἔτεα	τῇ Μητρὶ καὶ τῇ Κούρῃ,
[8, 113]	ἅμα δὲ ἀνωρίη εἶναι τοῦ	ἔτεος	πολεμέειν, χειμερίσαι τε ἄμεινον εἶναι
[8, 11]	δ᾽ ἐν τῇ ναυμαχίῃ ταύτῃ	ἑτεραλκέως	ἀγωνιζομένους νὺξ ἐπελθοῦσα διέλυσε. οἱ
[8, 131]	Ὕλλου τοῦ Ἡρακλέος, ἐὼν τῆς	ἑτέρης	οἰκίης τῶν βασιλέων. (οὗτοι πάντες,
[8, 66]	ἔπλεον δι᾽ Εὐρίπου, καὶ ἐν	ἑτέρῃσι	τρισὶ ἡμέρῃσι ἐγένοντο ἐν Φαλήρῳ.
[8, 27]	νηοῦ τοῦ ἐν Δελφοῖσι, καὶ	ἕτεροι	τοιοῦτοι ἐν Ἄβῃσι ἀνακέαται. ~ταῦτα
[8, 51]	ἐς τὴν Εὐρώπην, ἐν τρισὶ	ἑτέροισι	μησὶ ἐγένοντο ἐν τῇ Ἀττικῇ,
[8, 134]	χρᾶσθαι ἢ ἅτε συμμάχῳ, τοῦ	ἑτέρου	ἀπεχομένους· οἳ δὲ σύμμαχόν μιν
[8, 69]	τετιμημένης διὰ πάντων τῶν συμμάχων,	ἐτέρποντο	τῇ ἀνακρίσι ὡς ἀπολεομένης αὐτῆς.
[8, 99]	ἀπικομένη, ὡς ἔχοι Ἀθήνας Ξέρξης,	ἔτερψε	οὕτω δή τι Περσέων τοὺς
[8, 27]	ἐς τοὺς Φωκέας, οὐ πολλοῖσι	ἔτεσι	πρότερον ταύτης τῆς βασιλέος στρατηλασίης,
[8, 96]	ταύτῃ ἐξενειχθέντα τὸ εἰρημένον πολλοῖσι	ἔτεσι	πρότερον τούτων ἐν χρησμῷ Λυσιστράτῳ
[8, 85]	ἀνακρούεσθε; ~κατὰ μὲν δὴ Ἀθηναίους	ἐτετάχατο	Φοίνικες (οὗτοι γὰρ εἶχον τὸ
[8, 13]	περ ἐοῦσα νὺξ πολλὸν ἦν	ἔτι	ἀγριωτέρη, τοσούτω ὅσῳ ἐν πελάγεϊ
[8, 8]	μὲν δὴ τρόπῳ τὸ ἐνθεῦτεν	ἔτι	ἀπίκετο ἐς τοὺς Ἓλληνας, οὐκ
[8, 126]	δὲ τῶν Πλαταιικῶν καὶ μᾶλλον	ἔτι	γενόμενος, ἔχων ἓξ μυριάδας στρατοῦ
[8, 129]	τὰς δύο μὲν μοίρας διοδοιπορήκεσαν,	ἔτι	δὲ τρεῖς ὑπόλοιποι ἦσαν, τὰς
[8, 80]	ὅμοιον ἡμῖν ἔσται· οὐ γὰρ	ἔτι	διαδρήσονται, εἴ περ περιεχόμεθα πανταχόθεν,
[8, 117]	τὰς γὰρ σχεδίας οὐκ εὗρον	ἔτι	ἐντεταμένας ἀλλ᾽ ὑπὸ χειμῶνος διαλελυμένας.
[8, 96]	τῶν ναυηγίων ὅσα ταύτῃ ἐτύγχανε	ἔτι	ἐόντα, ἕτοιμοι ἦσαν ἐς ἄλλην
[8, 121]	ἐς Ἰσθμὸν ἀναθεῖναι, ἥ περ	ἔτι	καὶ ἐς ἐμὲ ἦν, τὴν
[8, 39]	πεσόντες ἀπὸ τοῦ Παρνησοῦ λίθοι	ἔτι	καὶ ἐς ἡμέας ἦσαν σόοι,
[8, 22]	μὴ δυνατὸν ποιῆσαι, ὑμεῖς δὲ	ἔτι	καὶ νῦν ἐκ τοῦ μέσου
[8, 6]	ἀπίκατο οἱ βάρβαροι, πυθόμενοι μὲν	ἔτι	καὶ πρότερον περὶ τὸ Ἀρτεμίσιον
[8, 62]	ἡμετέρη τε ἐστὶ ἐκ παλαιοῦ	ἔτι,	καὶ τὰ λόγια λέγει ὑπ᾽
[8, 37]	Προναίης Ἀθηναίης, ἐπιγίνεταί σφι τέρεα	ἔτι	μέζονα τοῦ πρὶν γενομένου τέρεος.
[8, 60]	τὸν Εὐρυβιάδην ἔλεγε ἐκείνων μὲν	ἔτι	οὐδὲν τῶν πρότερον λεχθέντων, ὡς
[8, 86]	τῶν δὲ βαρβάρων οὔτε τεταγμένων	ἔτι	οὔτε σὺν νόῳ ποιεόντων οὐδέν,
[8, 87]	ἐγένετο, ἀπ᾽ ὧν εὐδοκίμησε μᾶλλον	ἔτι	παρὰ βασιλέι. (ἐπειδὴ γὰρ ἐς
[8, 114]	Σπαρτιῆται, ὃς ἐπειδὴ κατέλαβε ἐοῦσαν	ἔτι	πᾶσαν τὴν στρατιὴν ἐν Θεσσαλίῃ,
[8, 57]	νέας ἀπὸ Σαλαμῖνος, περὶ οὐδεμιῆς	ἔτι	πατρίδος ναυμαχήσεις· κατὰ γὰρ πόλις
[8, 87]	τι νεῖκος πρὸς αὐτὸν ἐγεγόνεε	ἔτι	περὶ Ἑλλήσποντον ἐόντων, οὐ μέντοι
[8, 16]	πολλοὶ δὲ ἄνδρες, πολλῷ δ᾽	ἔτι	πλεῦνες νέες τε τῶν βαρβάρων
[8, 111]	ἐπείτε σφι ἀπέδοξε μήτ᾽ ἐπιδιώκειν	ἔτι	προσωτέρω τῶν βαρβάρων τὰς νέας
[8, 69]	γνώμῃ τῇ Ἀρτεμισίης, καὶ νομίζων	ἔτι	πρότερον σπουδαίην εἶναι τότε πολλῷ
[8, 84]	τάδε, ὦ δαιμόνιοι, μέχρι κόσου	ἔτι	πρύμνην ἀνακρούεσθε; ~κατὰ μὲν δὴ
[8, 15]	ἀπὸ Ξέρξεω δειμαίνοντες, οὐκ ἀνέμειναν	ἔτι	τοὺς Ἕλληνας μάχης ἄρξαι, ἀλλὰ
[8, 90]	τοὺς διαβάλλοντας λαβεῖν τοιόνδε μισθόν.	(ἔτι	τούτων ταῦτα λεγόντων ἐνέβαλε νηὶ
[8, 96]	ναυμαχίην, ἐλπίζοντες τῇσι περιεούσῃσι νηυσὶ	ἔτι	χρήσεσθαι βασιλέα. (τῶν δὲ ναυηγίων
[8, 33]	δὲ καὶ τότε καὶ νῦν	ἔτι	χρηστήριον αὐτόθι. καὶ τοῦτο τὸ
[8, 108]	δὲ τὴν ἐναντίην ταύτῃ γνώμην	ἐτίθετο,	λέγων ὡς εἰ λύσουσι τὰς
[8, 123]	ἐνθαῦτα πᾶς τις αὐτῶν ἑωυτῷ	ἐτίθετο	τὴν ψῆφον, αὐτὸς ἕκαστος δοκέων
[8, 105]	δὲ προϊόντος πάντων τῶν εὐνούχων	ἐτιμήθη	μάλιστα παρὰ Ξέρξῃ. ~ὡς δὲ
[8, 124]	Ἑλλάδα. (ὅτι δὲ νικῶν οὐκ	ἐτιμήθη	πρὸς τῶν ἐν Σαλαμῖνι ναυμαχησάντων,
[8, 125]	οὔτ᾽ ἂν ἐγὼ ἐὼν Βελβινίτης	ἐτιμήθην	οὕτω πρὸς Σπαρτιητέων, οὔτ᾽ ἂν
[8, 124]	καλῶς μὲν ὑπεδέξαντο, μεγάλως δὲ	ἐτίμησαν.	ἀριστήια μέν νυν ἔδοσαν Εὐρυβιάδῃ
[8, 24]	~ἐνθαῦτα δὲ τούτων ἐόντων, Ξέρξης	ἑτοιμασάμενος	τὰ περὶ τοὺς νεκροὺς ἔπεμπε
[8, 96]	ὅσα ταύτῃ ἐτύγχανε ἔτι ἐόντα,	ἕτοιμοι	ἦσαν ἐς ἄλλην ναυμαχίην, ἐλπίζοντες
[8, 110]	σοφός τε καὶ εὔβουλος, πάντως	ἕτοιμοι	ἦσαν λέγοντι πείθεσθαι. (ὡς δὲ
[8, 21]	προσετέτακτο, καὶ εἶχε πλοῖον κατῆρες	ἕτοιμον,	εἰ παλήσειε ὁ ναυτικὸς στρατός,
[8, 21]	Λυσικλέος Ἀθηναῖος καὶ παρὰ Λεωνίδῃ	ἕτοιμος	τοῖσι ἐπ᾽ Ἀρτεμισίω ἐοῦσι ἀγγέλλειν
[8, 128]	περιειλίξαντες καὶ πτερώσαντες τὸ βυβλίον	ἐτόξευον	ἐς συγκείμενον χωρίον. (ἐπάιστος δὲ
[8, 52]	περὶ τοὺς ὀιστοὺς περιθέντες ἅψειαν,	ἐτόξευον	ἐς τὸ φράγμα. ἐνθαῦτα Ἀθηναίων
[8, 90]	σφέας Ξέρξης ἔργον μέγα ἐργασαμένους,	ἐτράπετο	πρὸς τοὺς Φοίνικας οἷα ὑπερλυπεόμενός
[8, 87]	αὐτοῖσι ἀμύνειν, ἀποστρέψας πρὸς ἄλλας	ἐτράπετο.	~τοῦτο μὲν τοιοῦτο αὐτῇ συνήνεικε
[8, 35]	μὲν δὴ τῶν βαρβάρων ταύτῃ	ἐτράποντο,	ἄλλοι δὲ αὐτῶν ἡγεμόνας ἔχοντες
[8, 89]	δὲ αἱ πρῶται ἐς φυγὴν	ἐτράποντο,	ἐνθαῦτα αἱ πλεῖσται διεφθείροντο· οἱ
[8, 19]	ποιέειν, καὶ αὐτίκα πῦρ ἀνακαυσάμενοι	ἐτράποντο	πρὸς τὰ πρόβατα. ~οἱ γὰρ
[8, 53]	Περσέων οἱ ἀναβεβηκότες πρῶτον μὲν	ἐτράποντο	πρὸς τὰς πύλας, ταύτας δὲ
[8, 25]	μὲν τὴν ἡμέρην πρὸς θέην	ἐτράποντο,	τῇ δ᾽ ὑστεραίῃ οἳ μὲν
[8, 90]	μὲν δὴ πρὸς τοὺς Φοίνικας	ἐτράποντο.	~τῶν δὲ βαρβάρων ἐς φυγὴν
[8, 44]	τῆς Βοιωτίης χώρης πρὸς ἐκκομιδὴν	ἐτράποντο	τῶν οἰκετέων. οὗτοι μέν νυν
[8, 137]	ἤκουσαν ταῦτα· ὁ δὲ παῖς,	ἐτύγχανε	γὰρ ἔχων μάχαιραν, εἴπας τάδε
[8, 87]	αὐτῆς πρὸς τῶν πολεμίων μάλιστα	ἐτύγχανε	ἐοῦσα, ἔδοξέ οἱ τόδε ποιῆσαι,
[8, 96]	Ἕλληνες τῶν ναυηγίων ὅσα ταύτῃ	ἐτύγχανε	ἔτι ἐόντα, ἕτοιμοι ἦσαν ἐς
[8, 114]	κατασχὼν πολλὸν χρόνον, ὥς οἱ	ἐτύγχανε	παρεστεὼς Μαρδόνιος, δεικνὺς ἐς τοῦτον
[8, 144]	τε οὕτω, εἰ μὴ πρότερον	ἐτυγχάνετε	ἐπιστάμενοι, ἔστ᾽ ἂν καὶ εἷς
[8, 85]	διὰ τοῦτο τὸ ἔργον Σάμου	ἐτυράννευσε	καταστησάντων τῶν Περσέων, Φύλακος δὲ
[8, 88]	παρεόντων δέσποτα, ὁρᾷς Ἀρτεμισίην ὡς	εὖ	ἀγωνίζεται καὶ νέα τῶν πολεμίων
[8, 101]	τε συμβούλευσον ὁκότερα ποιέων ἐπιτύχω	εὖ	βουλευσάμενος” ~ὃ μὲν ταῦτα συνεβουλεύετο,
[8, 109]	ἀπεμαστίγωσε πέδας τε κατῆκε. (ἀλλ᾽	εὖ	γὰρ ἔχει ἐς τὸ παρεὸν
[8, 111]	αἳ καὶ θεῶν χρηστῶν ἥκοιεν	εὖ,	(ἐπεὶ Ἀνδρίους γε εἶναι γεωπείνας
[8, 141]	ἐπανέμειναν γὰρ οἱ Ἀθηναῖοι διατρίβοντες,	εὖ	ἐπιστάμενοι ὅτι ἔμελλον Λακεδαιμόνιοι πεύσεσθαι
[8, 144]	προδότας γενέσθαι Ἀθηναίους οὐκ ἂν	εὖ	ἔχοι. (ἐπίστασθέ τε οὕτω, εἰ
[8, 83]	σύλλογον τῶν ἐπιβατέων ποιησάμενοι, προηγόρευε	εὖ	ἔχοντα μὲν ἐκ πάντων Θεμιστοκλέης,
[8, 80]	~κάρτα τε χρηστὰ διακελεύεαι καὶ	εὖ	ἤγγειλας· τὰ γὰρ ἐγὼ ἐδεόμην
[8, 97]	πάντες οἱ ἄλλοι ταῦτα πρήσσοντα	εὖ	ἠπιστέατο ὡς ἐκ παντὸς νόου
[8, 129]	θαλάσσης· αἴτιον δὲ τοῦτο λέγοντες	εὖ	λέγειν ἔμοιγε δοκέουσι. τοὺς δὲ
[8, 101]	καὶ γὰρ περὶ τῆς ναυμαχίης	εὖ	συνεβούλευσας τῆς γενομένης οὐκ ἐῶσα
[8, 142]	δὲ οὐ ποιητέα, εἴ περ	εὖ	τυγχάνετε φρονέοντες, ἐπισταμένοισι ὡς βαρβάροισι
[8, 60]	Ἰσθμῷ, οὐδὲ σφέας, εἴ περ	εὖ	φρονέεις, ἄξεις ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον.
[8, 140]	ὑμῖν οὐδεμία ἐλπὶς εἴ περ	εὖ	φρονέετε, ἄλλη παρέσται πολλαπλησίη. (μὴ
[8, 20]	πρὸς τὰ πρόβατα. ~οἱ γὰρ	Εὐβοέες,	παραχρησάμενοι τὸν Βάκιδος χρησμὸν ὡς
[8, 4]	Ἑλλάδα. (γνόντες δὲ σφέας οἱ	Εὐβοέες	ταῦτα βουλευομένους ἐδέοντο Εὐρυβιάδεω προσμεῖναι
[8, 5]	δώροισι ἀναπεπεισμένοι ἦσαν καὶ τοῖσι	Εὐβοεῦσι	ἐκεχάριστο, αὐτός τε ὁ Θεμιστοκλέης
[8, 19]	λοιπῶν κατύπερθε γενέσθαι, ἐλαυνόντων τῶν	Εὐβοέων	πρόβατα ἐπὶ τὴν θάλασσαν ταύτην,
[8, 13]	τοῖσι δὲ ταχθεῖσι αὐτῶν περιπλέειν	Εὔβοιαν	ἡ αὐτή περ ἐοῦσα νὺξ
[8, 7]	ὀφθείησαν ὑπὸ τῶν πολεμίων περιπλέουσαι	Εὔβοιαν	κατά τε Καφηρέα καὶ περὶ
[8, 14]	τῶν βαρβάρων οἱ περιπλέοντες τὴν	Εὔβοιαν	πάντες εἴησαν διεφθαρμένοι ὑπὸ τοῦ
[8, 8]	τὰς περιπεμφθείσας τῶν νεῶν περὶ	Εὔβοιαν.	~τοῦτο δὲ ἀκούσαντες οἱ Ἕλληνες
[8, 6]	δὴ κατέμεινάν τε ἐν τῇ	Εὐβοίῃ	καὶ ἐναυμάχησαν, ἐγένετο δὲ ὧδε.
[8, 68]	ἐν τῇσι ναυμαχίῃσι τῇσι πρὸς	Εὐβοίῃ	οὔτε ἐλάχιστα ἀποδεξαμένη. δέσποτα, τὴν
[8, 86]	ἀμείνονες αὐτοὶ ἑωυτῶν ἢ πρὸς	Εὐβοίῃ,	πᾶς τις προθυμεόμενος καὶ δειμαίνων
[8, 69]	ἐκέλευε, τάδε καταδόξας, πρὸς μὲν	Εὐβοίῃ	σφέας ἐθελοκακέειν ὡς οὐ παρεόντος
[8, 20]	ζυγὸν εἰς ἅλα βάλλῃ βύβλινον,	Εὐβοίης	ἀπέχειν πολυμηκάδας αἶγας. τούτοισι οὐδὲν
[8, 14]	νυν περὶ τὰ Κοῖλα τῆς	Εὐβοίης	διεφθείροντο· οἱ δ᾽ ἐν Ἀφέτῃσι
[8, 4]	ᾧ τε καταμείναντες πρὸ τῆς	Εὐβοίης	ποιήσονται τὴν ναυμαχίην. ~ὁ δὲ
[8, 13]	ἐοῦσι κατὰ τὰ Κοῖλα τῆς	Εὐβοίης,	φερόμενοι τῷ πνεύματι καὶ οὐκ
[8, 19]	ἔλεγε, τῶν τε προβάτων τῶν	Εὐβοϊκῶν	καταθύειν ὅσα τις ἐθέλοι· κρέσσον
[8, 110]	ἐὼν ἀληθέως σοφός τε καὶ	εὔβουλος,	πάντως ἕτοιμοι ἦσαν λέγοντι πείθεσθαι.
[8, 111]	αἱ Ἀθῆναι μεγάλαι τε καὶ	εὐδαίμονες,	αἳ καὶ θεῶν χρηστῶν ἥκοιεν
[8, 88]	ἐργασαμένην ἀπὸ τούτων αὐτὴν μάλιστα	εὐδοκιμῆσαι	παρὰ Ξέρξῃ. (λέγεται γὰρ βασιλέα
[8, 87]	Ἀρτεμισίην τάδε ἐγένετο, ἀπ᾽ ὧν	εὐδοκίμησε	μᾶλλον ἔτι παρὰ βασιλέι. (ἐπειδὴ
[8, 85]	χώρῃ ἐδωρήθη πολλῇ. οἱ δ᾽	εὐεργέται	βασιλέος ὀροσάγγαι καλέονται περσιστί. ~περὶ
[8, 85]	καταστησάντων τῶν Περσέων, Φύλακος δὲ	εὐεργέτης	βασιλέος ἀνεγράφη καὶ χώρῃ ἐδωρήθη
[8, 136]	ὅτι πρόξεινός τε εἴη καὶ	εὐεργέτης	ὁ Ἀλέξανδρος ἔπεμπε· (τοὺς γὰρ
[8, 93]	τε ὁ Αἰγινήτης καὶ Ἀθηναῖοι	Εὐμένης	τε ὁ Ἀναγυράσιος καὶ Ἀμεινίης
[8, 140]	ὑμέας· ἐγὼ δὲ περὶ μὲν	εὐνοίης	τῆς πρὸς ὑμέας ἐούσης ἐξ
[8, 131]	τοῦ Νικάνδρου τοῦ Χαρίλεω τοῦ	Εὐνόμου	τοῦ Πολυδέκτεω τοῦ Πρυτάνιος τοῦ
[8, 69]	πρὸς Μαρδόνιον, ὅσοι μὲν ἦσαν	εὔνοοι	τῇ Ἀρτεμισίῃ, συμφορὴν ἐποιεῦντο τοὺς
[8, 10]	μέν νυν τῶν Ἰώνων ἦσαν	εὔνοοι	τοῖσι Ἕλλησι, ἀέκοντές τε ἐστρατεύοντο
[8, 105]	τοῖσι βαρβάροισι τιμιώτεροι εἰσὶ οἱ	εὐνοῦχοι	πίστιος εἵνεκα τῆς πάσης τῶν
[8, 105]	χρόνου δὲ προϊόντος πάντων τῶν	εὐνούχων	ἐτιμήθη μάλιστα παρὰ Ξέρξῃ. ~ὡς
[8, 104]	δὲ οὐ τὰ δεύτερα τῶν	εὐνούχων	παρὰ βασιλέι· (οἱ δὲ Πηδασέες
[8, 64]	σφι ἔδοξε, καὶ ἐποίευν ταῦτα·	εὐξάμενοι	γὰρ πᾶσι τοῖσι θεοῖσι, αὐτόθεν
[8, 64]	τῇ θαλάσσῃ. (ἔδοξε δέ σφι	εὔξασθαι	τοῖσι θεοῖσι καὶ ἐπικαλέσασθαι τοὺς
[8, 99]	ἦσαν ἐν θυσίῃσί τε καὶ	εὐπαθείῃσι.	(ἡ δὲ δευτέρη σφι ἀγγελίη
[8, 10]	αὐτοὶ τὰς νέας, ἐλπίσαντες σφέας	εὐπετέως	αἱρήσειν, οἰκότα κάρτα ἐλπίσαντες, τὰς
[8, 136]	ἐπίστατο. (τούτων δὲ προσγενομένων κατήλπιζε	εὐπετέως	τῆς θαλάσσης κρατήσειν, τά περ
[8, 68]	καὶ προβαίνων ἐς τὴν Πελοπόννησον,	εὐπετέως	τοι δέσποτα χωρήσει τὰ νοέων
[8, 54]	Ἀρταβάνῳ ἀγγελέοντα τὴν παρεοῦσάν σφι	εὐπρηξίην.	ἀπὸ δὲ τῆς πέμψιος τοῦ
[8, 109]	κακότητα. ἡμεῖς δέ, εὕρημα γὰρ	εὑρήκαμεν	ἡμέας τε αὐτοὺς καὶ τὴν
[8, 109]	τὴν προτέρην κακότητα. ἡμεῖς δέ,	εὕρημα	γὰρ εὑρήκαμεν ἡμέας τε αὐτοὺς
[8, 40]	ὡς ἐψευσμένοι γνώμης. (δοκέοντες γὰρ	εὑρήσειν	Πελοποννησίους πανδημεὶ ἐν τῇ Βοιωτίῃ
[8, 60]	ποιήσῃς, τοσάδε ἐν αὐτοῖσι χρηστὰ	εὑρήσεις·	πρῶτα μὲν ἐν στεινῷ συμβάλλοντες
[8, 7]	καὶ περὶ Γεραιστὸν ἐς τὸν	Εὔριπον,	ἵνα δὴ περιλάβοιεν οἳ μὲν
[8, 66]	ἐπισχόντες ἡμέρας τρεῖς ἔπλεον δι᾽	Εὐρίπου,	καὶ ἐν ἑτέρῃσι τρισὶ ἡμέρῃσι
[8, 15]	τοῖσι κατὰ θάλασσαν περὶ τοῦ	Εὐρίπου,	ὥσπερ τοῖσι ἀμφὶ Λεωνίδην τὴν
[8, 106]	μὲν νέμονται Ἀταρνεὺς δὲ καλέεται,	εὑρίσκει	τὸν Πανιώνιον ἐνθαῦτα. (ἐπιγνοὺς δὲ
[8, 51]	τὸ ἄστυ, καί τινας ὀλίγους	εὑρίσκουσι	τῶν Ἀθηναίων ἐν τῷ ἱρῷ
[8, 30]	μὲν οὐδέν, ὡς ἐγὼ συμβαλλόμενος	εὑρίσκω,	κατὰ δὲ τὸ ἔχθος τὸ
[8, 115]	ἐσιτέοντο· εἰ δὲ καρπὸν μηδένα	εὕροιεν,	οἳ δὲ τὴν ποίην τὴν
[8, 117]	Ἄβυδον· τὰς γὰρ σχεδίας οὐκ	εὗρον	ἔτι ἐντεταμένας ἀλλ᾽ ὑπὸ χειμῶνος
[8, 40]	ὑποκατημένους τὸν βάρβαρον, τῶν μὲν	εὗρον	οὐδὲν ἐόν, οἳ δὲ ἐπυνθάνοντο
[8, 31]	ὡς τριήκοντα σταδίων μάλιστά κῃ	εὖρος,	κείμενος μεταξὺ τῆς τε Μηλίδος
[8, 74]	λόγον ἐποιέετο, θῶμα ποιεύμενοι τὴν	Εὐρυβιάδεω	ἀβουλίην· τέλος δὲ ἐξερράγη ἐς
[8, 58]	ἤιε ἐπὶ τὴν νέα τὴν	Εὐρυβιάδεω.	ἀπικόμενος δὲ ἔφη ἐθέλειν οἱ
[8, 49]	τῶν εἰρημενέων πολίων, ἐβουλεύοντο, προθέντος	Εὐρυβιάδεω	γνώμην ἀποφαίνεσθαι τὸν βουλόμενον, ὅκου
[8, 4]	οἱ Εὐβοέες ταῦτα βουλευομένους ἐδέοντο	Εὐρυβιάδεω	προσμεῖναι χρόνον ὀλίγον, ἔστ᾽ ἂν
[8, 64]	περὶ Σαλαμῖνα ἔπεσι ἀκροβολισάμενοι, ἐπείτε	Εὐρυβιάδῃ	ἔδοξε, αὐτοῦ παρεσκευάζοντο ὡς ναυμαχήσοντες.
[8, 124]	ἐτίμησαν. ἀριστήια μέν νυν ἔδοσαν	Εὐρυβιάδῃ	ἐλαίης στέφανον, σοφίης δὲ καὶ
[8, 5]	τοὺς Ἕλληνας ἐπισχεῖν ὧδε ποιέει·	Εὐρυβιάδῃ	τούτων τῶν χρημάτων μεταδιδοῖ πέντε
[8, 60]	Κορίνθιον ἀμείψατο, πρὸς δὲ τὸν	Εὐρυβιάδην	ἔλεγε ἐκείνων μὲν ἔτι οὐδὲν
[8, 2]	μέγιστον κράτος ἔχοντα παρείχοντο Σπαρτιῆται	Εὐρυβιάδην	Εὐρυκλείδεω· οἱ γὰρ σύμμαχοι οὐκ
[8, 62]	ταῦτα τῷ λόγῳ διέβαινε ἐς	Εὐρυβιάδην,	λέγων μᾶλλον ἐπεστραμμένα. σὺ εἰ
[8, 57]	βεβουλευμένα, ἤν κως δύνῃ ἀναγνῶσαι	Εὐρυβιάδην	μεταβουλεύσασθαι ὥστε αὐτοῦ μένειν” ~κάρτα
[8, 61]	τῷ μὴ ἐστὶ πατρὶς καὶ	Εὐρυβιάδην	οὐκ ἐῶν ἐπιψηφίζειν ἀπόλι ἀνδρί·
[8, 59]	ἄρα συνελέχθησαν, πρὶν ἢ τὸν	Εὐρυβιάδην	προθεῖναι τὸν λόγον τῶν εἵνεκα
[8, 108]	τὸν Ἑλλήσποντον λύσοντας τὰς γεφύρας·	Εὐρυβιάδης	δὲ τὴν ἐναντίην ταύτῃ γνώμην
[8, 63]	~ταῦτα δὲ Θεμιστοκλέος λέγοντος ἀνεδιδάσκετο	Εὐρυβιάδης·	δοκέειν δέ μοι, ἀρρωδήσας μάλιστα
[8, 57]	ἕκαστοι τρέψονται, καὶ οὔτε σφέας	Εὐρυβιάδης	κατέχειν δυνήσεται οὔτε τις ἀνθρώπων
[8, 42]	ὡυτὸς ὅς περ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ,	Εὐρυβιάδης	ὁ Εὐρυκλείδεω ἀνὴρ Σπαρτιήτης, οὐ
[8, 79]	θέλωσι Κορίνθιοί τε καὶ αὐτὸς	Εὐρυβιάδης	οἷοί τε ἔσονται ἐκπλῶσαι· περιεχόμεθα
[8, 42]	περ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ, Εὐρυβιάδης ὁ	Εὐρυκλείδεω	ἀνὴρ Σπαρτιήτης, οὐ μέντοι γένεος
[8, 2]	κράτος ἔχοντα παρείχοντο Σπαρτιῆται Εὐρυβιάδην	Εὐρυκλείδεω·	οἱ γὰρ σύμμαχοι οὐκ ἔφασαν,
[8, 77]	φοινίξει. τότ᾽ ἐλεύθερον Ἑλλάδος ἦμαρ	εὐρύοπα	Κρονίδης ἐπάγει καὶ πότνια Νίκη.
[8, 131]	τοῦ Πολυδέκτεω τοῦ Πρυτάνιος τοῦ	Εὐρυφῶντος	τοῦ Προκλέος τοῦ Ἀριστοδήμου τοῦ
[8, 60]	ναυμαχέειν πρὸς ἡμέων ἐστί, ἐν	εὐρυχωρίῃ	δὲ πρὸς ἐκείνων. αὖτις δὲ
[8, 133]	ἔπεμπε κατὰ τὰ χρηστήρια ἄνδρα	Εὐρωπέα	γένος, τῷ οὔνομα ἦν Μῦς,
[8, 135]	τῷ παρεόντι πρήγματι· τὸν δὲ	Εὐρωπέα	Μῦν ἐξαρπάσαντα παρ᾽ αὐτῶν τὴν
[8, 135]	ὑπὸ Θηβαίων· ἐλθεῖν ἄρα τὸν	Εὐρωπέα	Μῦν, περιστρωφώμενον πάντα τὰ χρηστήρια,
[8, 97]	γεφύρας, καὶ ἀπολαμφθεὶς ἐν τῇ	Εὐρώπῃ	κινδυνεύσῃ ἀπολέσθαι, δρησμὸν ἐβούλευε. θέλων
[8, 108]	ὁ Πέρσης μένειν ἐν τῇ	Εὐρώπῃ,	πειρῷτο ἂν ἡσυχίην μὴ ἄγειν,
[8, 108]	ναυμαχίῃ οὐ μενέειν ἐν τῇ	Εὐρώπῃ	τὸν Πέρσην· ἐατέον ὦν εἶναι
[8, 51]	ἐν τῷ διέβαινον ἐς τὴν	Εὐρώπην,	ἐν τρισὶ ἑτέροισι μησὶ ἐγένοντο
[8, 108]	ἐχομένῳ πάντα τὰ κατὰ τὴν	Εὐρώπην	οἷά τε ἔσται προσχωρῆσαι κατὰ
[8, 109]	τῆς τε Ἀσίης καὶ τῆς	Εὐρώπης	βασιλεῦσαι ἐόντα ἀνόσιόν τε καὶ
[8, 60]	ἤν περ καὶ τὰ ἄλλα	εὐτυχήσωμεν.	ἅμα δὲ τῷ ναυτικῷ αὐτῶν
[8, 87]	δὲ ἐνέβαλέ τε καὶ κατέδυσε,	εὐτυχίῃ	χρησαμένη διπλᾶ ἑωυτὴν ἀγαθὰ ἐργάσατο.
[8, 88]	ὡς εἴρηται, αὐτῇ συνήνεικε ἐς	εὐτυχίην	γενόμενα, καὶ τὸ τῶν ἐκ
[8, 12]	χῶρον ἐν Σαλαμῖνι. ~ὡς δὲ	εὐφρόνη	ἐγεγόνεε, ἦν μὲν τῆς ὥρης
[8, 14]	Κιλίσσῃσι· ταύτας δὲ διαφθείραντες, ὡς	εὐφρόνη	ἐγίνετο, ἀπέπλεον ὀπίσω ἐπὶ τὸ
[8, 6]	ἐς φυγὴν ὁρμήσειαν φεύγοντάς τε	εὐφρόνη	καταλαμβάνῃ· καὶ ἔμελλον δῆθεν ἐκφεύξεσθαι,
[8, 10]	αὐτῶν ἀπονοστήσει· οὕτω ἀσθενέα σφι	ἐφαίνετο	εἶναι τὰ τῶν Ἑλλήνων πρήγματα.
[8, 101]	ἐς συμβουλίην μεταπέμψασθαι, ὅτι πρότερον	ἐφαίνετο	μούνη νοέουσα τὰ ποιητέα ἦν.
[8, 25]	γελοῖον ἦν· τῶν μὲν χίλιοι	ἐφαίνοντο	νεκροὶ κείμενοι, οἳ δὲ πάντες
[8, 53]	~χρόνῳ δ᾽ ἐκ τῶν ἀπόρων	ἐφάνη	δή τις ἔξοδος τοῖσι βαρβάροισι·
[8, 110]	καὶ πρότερον δεδογμένος εἶναι σοφὸς	ἐφάνη	ἐὼν ἀληθέως σοφός τε καὶ
[8, 84]	τάδε, ὡς φάσμα σφι γυναικὸς	ἐφάνη,	φανεῖσαν δὲ διακελεύσασθαι ὥστε καὶ
[8, 137]	ἑωυτοῦ. (οἳ δὲ τὸν μισθὸν	ἔφασαν	δίκαιοι εἶναι ἀπολαβόντες οὕτω ἐξιέναι.
[8, 2]	Εὐρυκλείδεω· οἱ γὰρ σύμμαχοι οὐκ	ἔφασαν,	ἢν μὴ ὁ Λάκων ἡγεμονεύῃ,
[8, 115]	Παίονες τοῖσι Θρήιξι ἀπαιτέοντος Ξέρξεω	ἔφασαν	νεμομένας ἁρπασθῆναι ὑπὸ τῶν ἄνω
[8, 30]	ταῦτα ἐπαγγελλομένων Θεσσαλῶν, οὔτε δώσειν	ἔφασαν	χρήματα, παρέχειν τε σφίσι Θεσσαλοῖσι
[8, 100]	ὑπὲρ μεγάλων αἰωρηθέντα· πλέον μέντοι	ἔφερέ	οἱ ἡ γνώμη κατεργάσασθαι τὴν
[8, 60]	παρεόντων γὰρ τῶν συμμάχων οὐκ	ἔφερέ	οἱ κόσμον οὐδένα κατηγορέειν· ὁ
[8, 82]	ὁ Σωσιμένεος, ἥ περ δὴ	ἔφερε	τὴν ἀληθείην πᾶσαν. διὰ δὲ
[8, 96]	ναυηγίων πολλὰ ὑπολαβὼν ἄνεμος ζέφυρος	ἔφερε	τῆς Ἀττικῆς ἐπὶ τὴν ἠιόνα
[8, 29]	ἥνδανε, πλέον αἰεί κοτε ὑμέων	ἐφερόμεθα·	νῦν τε παρὰ τῷ βαρβάρῳ
[8, 128]	λαβόντες ὡς ἔμαθον τὸ βυβλίον,	ἔφερον	ἐπὶ τοὺς στρατηγούς· παρῆν δὲ
[8, 135]	Μῦν ἐξαρπάσαντα παρ᾽ αὐτῶν τὴν	ἐφέροντο	δέλτον, τὰ λεγόμενα ὑπὸ τοῦ
[8, 13]	πνεύματι καὶ οὐκ εἰδότες τῇ	ἐφέροντο	ἐξέπιπτον πρὸς τὰς πέτρας· ἐποιέετό
[8, 37]	τοῦ Παρνησοῦ ἀπορραγεῖσαι δύο κορυφαὶ	ἐφέροντο	πολλῷ πατάγῳ ἐς αὐτοὺς καὶ
[8, 107]	παῖδας ἐπέτρεψε Ἀρτεμισίῃ ἀπάγειν ἐς	Ἔφεσον,	καλέσας Μαρδόνιον ἐκέλευσέ μιν τῆς
[8, 103]	ἀποστέλλει ἄγουσαν αὐτοῦ παῖδας ἐς	Ἔφεσον·	νόθοι γὰρ τινὲς παῖδές οἱ
[8, 105]	ἐπώλεε ἐς Σάρδις τε καὶ	Ἔφεσον	χρημάτων μεγάλων. (παρὰ γὰρ τοῖσι
[8, 38]	οἱ δὲ περιεόντες ἰθὺ Βοιωτῶν	ἔφευγον.	ἔλεγον δὲ οἱ ἀπονοστήσαντες οὗτοι
[8, 107]	ἔδοξάν τε νέας εἶναι καὶ	ἔφευγον	ἐπὶ πολλόν· χρόνῳ δὲ μαθόντες
[8, 65]	Αἰακίδας νέα ἀπέστελλον ἐς Αἴγιναν.	~ἔφη	δὲ Δίκαιος ὁ Θεοκύδεος, ἀνὴρ
[8, 58]	νέα τὴν Εὐρυβιάδεω. ἀπικόμενος δὲ	ἔφη	ἐθέλειν οἱ κοινόν τι πρῆγμα
[8, 68]	ναυμαχίην ποιέεσθαι, Ἀρτεμισίη δὲ τάδε	ἔφη.	(εἰπεῖν μοι πρὸς βασιλέα, Μαρδόνιε,
[8, 113]	τοῦ στρατηγοῦ (οὗτος γὰρ οὐκ	ἔφη	λείψεσθαι βασιλέος) μετὰ δὲ τῶν
[8, 59]	προεξανιστάμενοι ῥαπίζονται” ὁ δὲ ἀπολυόμενος	ἔφη	οἱ δέ γε ἐγκαταλειπόμενοι οὐ
[8, 116]	ὑπερφυὲς ἐργάσατο· ὃς οὔτε αὐτὸς	ἔφη	τῷ Ξέρξῃ ἑκὼν εἶναι δουλεύσειν,
[8, 101]	ἥσθη, πρὸς Μαρδόνιόν τε βουλευσάμενος	ἔφη	ὑποκρινέεσθαι ὁκότερον ποιήσει τούτων. ὡς
[8, 122]	παρ᾽ Ἑλλήνων μὲν τῶν ἄλλων	ἔφησε	ἔχειν, παρὰ Αἰγινητέων δὲ οὔ,
[8, 115]	στρατὸν καὶ δυσεντερίη κατ᾽ ὁδὸν	ἔφθειρε.	τοὺς δὲ καὶ νοσέοντας αὐτῶν
[8, 109]	θεοί τε καὶ ἥρωες, οἳ	ἐφθόνησαν	ἄνδρα ἕνα τῆς τε Ἀσίης
[8, 27]	φυλακαὶ τῶν Θεσσαλῶν πρῶται ἰδοῦσαι	ἐφοβήθησαν,	δόξασαι ἄλλο τι εἶναι τέρας,
[8, 53]	ταύτας δὲ ἀνοίξαντες τοὺς ἱκέτας	ἐφόνευον·	ἐπεὶ δέ σφι πάντες κατέστρωντο,
[8, 55]	ἀναδεδραμηκότα. οὗτοι μέν νυν ταῦτα	ἔφρασαν.	~οἱ δὲ ἐν Σαλαμῖνι Ἕλληνες,
[8, 36]	ταῦτα ἀκούσαντες σφέων αὐτῶν πέρι	ἐφρόντιζον.	τέκνα μέν νυν καὶ γυναῖκας
[8, 137]	τυραννίδα τρόπῳ τοιῷδε. ἐξ Ἄργεος	ἔφυγον	ἐς Ἰλλυριοὺς τῶν Τημένου ἀπογόνων
[8, 53]	ἀνόδου, τῇ δὴ οὔτε τις	ἐφύλασσε	οὔτ᾽ ἂν ἤλπισε μή κοτέ
[8, 132]	Δήλου· οὕτω δέος τὸ μέσον	ἐφύλασσε	σφέων. ~οἱ μὲν δὴ Ἕλληνες
[8, 130]	ἀλλ᾽ ἐν τῇ Σάμῳ κατήμενοι	ἐφύλασσον	τὴν Ἰωνίην μὴ ἀποστῇ, νέας
[8, 46]	ἀλλὰ τῇσι μὲν τὴν ἑωυτῶν	ἐφύλασσον,	τριήκοντα δὲ τῇσι ἄριστα πλεούσῃσι
[8, 65]	ἄλλος ἀνθρώπων οὐδὲ εἶς. ἀλλ᾽	ἔχ᾽	ἥσυχος, περὶ δὲ στρατιῆς τῆσδε
[8, 101]	ἀκούσας Ξέρξης ὡς ἐκ κακῶν	ἐχάρη	τε καὶ ἥσθη, πρὸς Μαρδόνιόν
[8, 80]	σφι σήμηνον αὐτὸς παρελθὼν ὡς	ἔχει.	ἐπεὰν δὲ σημήνῃς, ἢν μὲν
[8, 109]	τε κατῆκε. (ἀλλ᾽ εὖ γὰρ	ἔχει	ἐς τὸ παρεὸν ἡμῖν, νῦν
[8, 140]	ἐνέπρησα” τούτων δὲ ἀπιγμένων ἀναγκαίως	ἔχει	μοι ποιέειν ταῦτα, ἢν μὴ
[8, 20]	τὰ πρήγματα. (Βάκιδι γὰρ ὧδε	ἔχει	περὶ τούτων ὁ χρησμός. φράζεο,
[8, 144]	καὶ συγκεχωσμένα, τοῖσι ἡμέας ἀναγκαίως	ἔχει	τιμωρέειν ἐς τὰ μέγιστα μᾶλλον
[8, 125]	ταῦτα ὁ Τιμόδημος, εἶπε οὕτω	ἔχει	τοι· οὔτ᾽ ἂν ἐγὼ ἐὼν
[8, 94]	στρατόπεδον. τούτους μὲν τοιαύτη φάτις	ἔχει	ὑπὸ Ἀθηναίων, οὐ μέντοι αὐτοί
[8, 133]	Μαρδόνιος δὲ περὶ τὴν Θεσσαλίην	ἐχείμαζε.	ἐνθεῦτεν δὲ ὁρμώμενος ἔπεμπε κατὰ
[8, 130]	ἐκ Χερσονήσου διεπόρθμευσε ἐς Ἄβυδον,	ἐχειμέριζε	ἐν Κύμῃ. ἔαρος δὲ ἐπιλάμψαντος
[8, 130]	αἳ δὲ τῶν νεῶν καὶ	ἐχειμέρισαν	αὐτοῦ· Περσέων δὲ καὶ Μήδων
[8, 19]	κρέσσον γὰρ εἶναι τὴν στρατιὴν	ἔχειν	ἢ τοὺς πολεμίους· παραίνεέ τε
[8, 135]	βαρβάρου γλώσσης ἀντὶ Ἑλλάδος, οὐδὲ	ἔχειν	ὅ τι χρήσωνται τῷ παρεόντι
[8, 122]	Ἑλλήνων μὲν τῶν ἄλλων ἔφησε	ἔχειν,	παρὰ Αἰγινητέων δὲ οὔ, ἀλλὰ
[8, 19]	στρατηγοὺς ἔλεγέ σφι ὡς δοκέοι	ἔχειν	τινὰ παλάμην, τῇ ἐλπίζοι τῶν
[8, 68]	τῶν περ εἵνεκα ὁρμήθης στρατεύεσθαι,	ἔχεις	δὲ τὴν ἄλλην Ἑλλάδα ἐμποδὼν
[8, 68]	δέει σε ναυμαχίῃσι ἀνακινδυνεύειν; οὐκ	ἔχεις	μὲν τὰς Ἀθήνας, τῶν περ
[8, 135]	ἑπομένους τῶν Θηβαίων ἐν θώματι	ἔχεσθαι	ἀκούοντας βαρβάρου γλώσσης ἀντὶ Ἑλλάδος,
[8, 109]	τε ἀναπλασάσθω καὶ σπόρου ἀνακῶς	ἐχέτω,	παντελέως ἀπελάσας τὸν βάρβαρον· ἅμα
[8, 109]	μιν καταλαμβάνῃ πρὸς Ἀθηναίων πάθος	ἔχῃ	ἀποστροφήν· τά περ ὦν καὶ
[8, 68]	ποιεύμενος, ἀλλὰ τὰς νέας αὐτοῦ	ἔχῃς	πρὸς γῇ μένων ἢ καὶ
[8, 30]	συμβαλλόμενος εὑρίσκω, κατὰ δὲ τὸ	ἔχθος	τὸ Θεσσαλῶν· (εἰ δὲ Θεσσαλοὶ
[8, 22]	γεγόνατε καὶ ὅτι ἀρχῆθεν ἡ	ἔχθρη	πρὸς τὸν βάρβαρον ἀπ᾽ ὑμέων
[8, 79]	ἐόντα μὲν ἑωυτῷ οὐ φίλον	ἐχθρὸν	δὲ τὰ μάλιστα· ὑπὸ δὲ
[8, 60]	ἡμῖν καὶ λόγιον ἐστὶ τῶν	ἐχθρῶν	κατύπερθε γενέσθαι. οἰκότα μέν νυν
[8, 125]	Ἀθήνας, ἐνθαῦτα Τιμόδημος Ἀφιδναῖος τῶν	ἐχθρῶν	μὲν τῶν Θεμιστοκλέος ἐών, ἄλλως
[8, 94]	ὅσον αὐτοὶ ἠρῶντο ἐπικρατήσαντες τῶν	ἐχθρῶν”	ταῦτα λεγόντων ἀπιστέειν γὰρ τὸν
[8, 106]	καταλέγων ὅσα αὐτὸς δι᾽ ἐκεῖνον	ἔχοι	ἀγαθά, δεύτερα δέ οἱ ὑπισχνεύμενος
[8, 99]	ἐς Σοῦσα ἀγγελίη ἀπικομένη, ὡς	ἔχοι	Ἀθήνας Ξέρξης, ἔτερψε οὕτω δή
[8, 144]	γενέσθαι Ἀθηναίους οὐκ ἂν εὖ	ἔχοι.	(ἐπίστασθέ τε οὕτω, εἰ μὴ
[8, 125]	προφέρων, ὡς διὰ τὰς Ἀθήνας	ἔχοι	τὰ γέρεα τὰ παρὰ Λακεδαιμονίων,
[8, 62]	μὴ ποιήσῃς, ἡμεῖς μὲν ὡς	ἔχομεν	ἀναλαβόντες τοὺς οἰκέτας κομιεύμεθα ἐς
[8, 142]	τὰ ἐς πόλεμον ἄχρηστα οἰκετέων	ἐχόμενα	πάντα ἐπιθρέψειν, ἔστ᾽ ἂν ὁ
[8, 108]	ἐπιχειρέοντι δὲ αὐτῷ καὶ ἔργου	ἐχομένῳ	πάντα τὰ κατὰ τὴν Εὐρώπην
[8, 138]	φύεται αὐτόματα ῥόδα, ἓν ἕκαστον	ἔχον	ἑξήκοντα φύλλα, ὀδμῇ τε ὑπερφέροντα
[8, 83]	τῶν ἐπιβατέων ποιησάμενοι, προηγόρευε εὖ	ἔχοντα	μὲν ἐκ πάντων Θεμιστοκλέης, τὰ
[8, 2]	στρατηγὸν τὸν τὸ μέγιστον κράτος	ἔχοντα	παρείχοντο Σπαρτιῆται Εὐρυβιάδην Εὐρυκλείδεω· οἱ
[8, 40]	τε ποιευμένους περιεῖναι καὶ ταύτην	ἔχοντας	ἐν φυλακῇ, τὰ ἄλλα δὲ
[8, 38]	μέζονας ἢ κατ᾽ ἀνθρώπων φύσιν	ἔχοντας	ἕπεσθαί σφι κτείνοντας καὶ διώκοντας.
[8, 110]	ταῦτα ὁ Θεμιστοκλέης ἄνδρας ἀπέπεμπε	ἔχοντας	πλοῖον, τοῖσι ἐπίστευε σιγᾶν ἐς
[8, 27]	κήρυκα ἐς Φωκέας, ἅτε σφι	ἔχοντες	αἰεὶ χόλον, ἀπὸ δὲ τοῦ
[8, 111]	ὡς ἥκοιεν Ἀθηναῖοι περὶ ἑωυτοὺς	ἔχοντες	δύο θεοὺς μεγάλους, πειθώ τε
[8, 29]	διεφθάρησαν. ~τούτων δή σφι ἀμφοτέρων	ἔχοντες	ἔγκοτον οἱ Θεσσαλοὶ πέμψαντες κήρυκα
[8, 126]	οἱ ἄλλοι οἱ τὴν Παλλήνην	ἔχοντες.	~ἐνθαῦτα δὴ Ἀρτάβαζος ἐπολιόρκεε τὴν
[8, 45]	Ἀρτεμισίῳ, Ἀμπρακιῶται δὲ ἑπτὰ νέας	ἔχοντες	ἐπεβοήθησαν, Λευκάδιοι δὲ τρεῖς, ἔθνος
[8, 1]	σφι οἱ Ὀπούντιοι ἐπεβοήθεον πεντηκοντέρους	ἔχοντες	ἑπτά. ~ἦσαν μὲν ὦν οὗτοι
[8, 27]	ἐς τὸν Παρνησὸν οἱ Φωκέες	ἔχοντες	μάντιν Τελλίην τὸν Ἠλεῖον, ἐνθαῦτα
[8, 35]	ἐτράποντο, ἄλλοι δὲ αὐτῶν ἡγεμόνας	ἔχοντες	ὁρμέατο ἐπὶ τὸ ἱρὸν τὸ
[8, 29]	ὑμέας. ἡμεῖς μέντοι τὸ πᾶν	ἔχοντες	οὐ μνησικακέομεν, ἀλλ᾽ ἡμῖν γενέσθω
[8, 130]	τὴν Ἰωνίην μὴ ἀποστῇ, νέας	ἔχοντες	σὺν τῇσι Ἰάσι τριηκοσίας. (οὐ
[8, 7]	ταχθείσας, αὐτοὶ οὐκ ἐν νόῳ	ἔχοντες	ταύτης τῆς ἡμέρης τοῖσι Ἕλλησι
[8, 144]	ὑμέας. νῦν δέ, ὡς οὕτω	ἐχόντων,	στρατιὴν ὡς τάχιστα ἐκπέμπετε. (ὡς
[8, 44]	(Ἀθηναῖοι δὲ ἐπὶ μὲν Πελασγῶν	ἐχόντων	τὴν νῦν Ἑλλάδα καλεομένην ἦσαν
[8, 87]	νεὸς Ἀττικῆς· καὶ ἣ οὐκ	ἔχουσα	διαφυγεῖν, ἔμπροσθε γὰρ αὐτῆς ἦσαν
[8, 60]	ἥκιστα ἡμῖν σύμφορον ἐστὶ νέας	ἔχουσι	βαρυτέρας καὶ ἀριθμὸν ἐλάσσονας· τοῦτο
[8, 99]	πάντες, βοῇ τε καὶ οἰμωγῇ	ἐχρέωντο	ἀπλέτῳ, Μαρδόνιον ἐν αἰτίῃ τιθέντες.
[8, 134]	τοῦτο μὲν τῷ Ἰσμηνίῳ Ἀπόλλωνι	ἐχρήσατο·	ἔστι δὲ κατά περ ἐν
[8, 112]	χρεώμενος τοῖσι καὶ πρὸς βασιλέα	ἐχρήσατο,	λέγων ὡς εἰ μὴ δώσουσι
[8, 51]	μαντήιον τὸ ἡ Πυθίη σφι	ἔχρησε,	τὸ ξύλινον τεῖχος ἀνάλωτον ἔσεσθαι·
[8, 77]	ἀποκοιμηθέντες παραρτέοντο. ~χρησμοῖσι δὲ οὐκ	ἔχω	ἀντιλέγειν ὡς οὐκ εἰσὶ ἀληθέες,
[8, 119]	ἐν μυρίῃσι γνώμῃσι μίαν οὐκ	ἔχω	ἀντίξοον μὴ οὐκ ἂν ποιῆσαι
[8, 87]	περὶ Ἑλλήσποντον ἐόντων, οὐ μέντοι	ἔχω	γε εἰπεῖν οὔτε εἰ ἐκ
[8, 8]	ἀπίκετο ἐς τοὺς Ἓλληνας, οὐκ	ἔχω	εἰπεῖν ἀτρεκέως, θωμάζω δὲ εἰ
[8, 112]	καὶ ἄλλοι ἔδοσαν νησιωτέων, οὐκ	ἔχω	εἰπεῖν, δοκέω δὲ τινὰς καὶ
[8, 128]	μὲν τρόπον ἀρχήν, ἔγωγε οὐκ	ἔχω	εἰπεῖν (οὐ γὰρ ὦν λέγεται)
[8, 100]	ἀπελαύνοντα ἀπάγειν τὴν στρατιήν, ἄλλην	ἔχω	καὶ ἐκ τῶνδε βουλήν. (σὺ
[8, 85]	ὀλίγοι, οἱ δὲ πλεῦνες οὔ.	(ἔχω	μέν νυν συχνῶν οὐνόματα τριηράρχων
[8, 87]	μὲν δὴ τοὺς ἄλλους οὐκ	ἔχω	μετεξετέρους εἰπεῖν ἀτρεκέως ὡς ἕκαστοι
[8, 133]	τῶν χρηστηρίων ταῦτα ἐνετέλλετο, οὐκ	ἔχω	φράσαι· οὐ γὰρ ὦν λέγεται·
[8, 144]	μέντοι λιπαρήσομεν οὕτω ὅκως ἂν	ἔχωμεν,	οὐδὲν λυπέοντες ὑμέας. νῦν δέ,
[8, 5]	ἐκέρδηνε, ἐλάνθανε δὲ τὰ λοιπὰ	ἔχων,	ἀλλ᾽ ἠπιστέατο οἱ μεταλαβόντες τούτων
[8, 121]	Δελφούς, ἐκ τῶν ἐγένετο ἀνδριὰς	ἔχων	ἐν τῇ χειρὶ ἀκρωτήριον νεός,
[8, 143]	ἥρωσι, τῶν ἐκεῖνος οὐδεμίαν ὄπιν	ἔχων	ἐνέπρησε τούς τε οἴκους καὶ
[8, 126]	Πλαταιικῶν καὶ μᾶλλον ἔτι γενόμενος,	ἔχων	ἓξ μυριάδας στρατοῦ τοῦ Μαρδόνιος
[8, 140]	ἄν κοτε ἐς ὑμέας ἦλθον	ἔχων	λόγους τούσδε· καὶ γὰρ δύναμις
[8, 137]	ὁ δὲ παῖς, ἐτύγχανε γὰρ	ἔχων	μάχαιραν, εἴπας τάδε δεκόμεθα ὦ
[8, 136]	Ἀμύντης ὁ ἐν τῇ Ἀσίῃ,	ἔχων	τὸ οὔνομα τοῦ μητροπάτορος, τῷ
[8, 143]	(σύ τε τοῦ λοιποῦ λόγους	ἔχων	τοιούσδε μὴ ἐπιφαίνεο Ἀθηναίοισι, μηδὲ
[8, 2]	μὴ ὁ Λάκων ἡγεμονεύῃ, Ἀθηναίοισι	ἕψεσθαι	ἡγεομένοισι, ἀλλὰ λύσειν τὸ μέλλον
[8, 60]	ἅμα δὲ τῷ ναυτικῷ αὐτῶν	ἕψεται	καὶ ὁ πεζὸς στρατός, καὶ
[8, 40]	πρήγμασι βουλὴν ἔμελλον ποιήσασθαι ὡς	ἐψευσμένοι	γνώμης. (δοκέοντες γὰρ εὑρήσειν Πελοποννησίους
[8, 89]	στρατηγὸς Ἀριαβίγνης ὁ Δαρείου, Ξέρξεω	ἐὼν	ἀδελφεός, ἀπὸ δὲ ἄλλοι πολλοί
[8, 125]	Σπαρτιητέων, οὔτ᾽ ἂν σὺ, ὤνθρωπε,	ἐὼν	Ἀθηναῖος” ταῦτα μέν νυν ἐς
[8, 110]	πρότερον δεδογμένος εἶναι σοφὸς ἐφάνη	ἐὼν	ἀληθέως σοφός τε καὶ εὔβουλος,
[8, 125]	τῶν ἐχθρῶν μὲν τῶν Θεμιστοκλέος	ἐών,	ἄλλως δὲ οὐ τῶν ἐπιφανέων
[8, 65]	ἐοῦσα ἔρημος Ἀθηναίων, τυχεῖν τότε	ἐὼν	ἅμα Δημαρήτῳ τῷ Λακεδαιμονίῳ ἐν
[8, 90]	δέ τι καὶ προσεβάλετο φίλος	ἐὼν	Ἀριαράμνης ἀνὴρ Πέρσης παρεὼν τούτου
[8, 125]	ἔχει τοι· οὔτ᾽ ἂν ἐγὼ	ἐὼν	Βελβινίτης ἐτιμήθην οὕτω πρὸς Σπαρτιητέων,
[8, 126]	ἐν Πέρσῃσι λόγιμος καὶ πρόσθε	ἐών,	ἐκ δὲ τῶν Πλαταιικῶν καὶ
[8, 106]	ὅρμα βασιλεὺς ἐπὶ τὰς Ἀθήνας	ἐὼν	ἐν Σάρδισι, ἐνθαῦτα καταβὰς κατὰ
[8, 61]	ἐστὶ πατρὶς καὶ Εὐρυβιάδην οὐκ	ἐῶν	ἐπιψηφίζειν ἀπόλι ἀνδρί· πόλιν γὰρ
[8, 121]	ἐν τῇ χειρὶ ἀκρωτήριον νεός,	ἐὼν	μέγαθος δυώδεκα πηχέων· ἕστηκε δὲ
[8, 42]	οὐ μέντοι γένεος τοῦ βασιληίου	ἐών·	νέας δὲ πολλῷ πλείστας τε
[8, 131]	ἤγειρε καὶ Μαρδόνιος ἐν Θεσσαλίῃ	ἐών.	ὁ μὲν δὴ πεζὸς οὔκω
[8, 120]	Ἀθηνέων ὀπίσω, ὡς ἐν ἀδείῃ	ἐών.	τὰ δὲ Ἄβδηρα ἵδρυται πρὸς
[8, 131]	Κλεοδαίου τοῦ Ὕλλου τοῦ Ἡρακλέος,	ἐὼν	τῆς ἑτέρης οἰκίης τῶν βασιλέων.
[8, 142]	ταῦτα ποιητέα ἐστί· τύραννος γὰρ	ἐὼν	τυράννῳ συγκατεργάζεται· ὑμῖν δὲ οὐ
[8, 101]	εὖ συνεβούλευσας τῆς γενομένης οὐκ	ἐῶσα	ποιέεσθαι, νῦν τε συμβούλευσον ὁκότερα
[8, 97]	συνέδεε, ἵνα ἀντί τε σχεδίης	ἔωσι	καὶ τείχεος, ἀρτέετό τε ἐς
[8, 61]	ἔστ᾽ ἂν διηκόσιαι νέες σφι	ἔωσι	πεπληρωμέναι· οὐδαμοὺς γὰρ Ἑλλήνων αὐτοὺς
[8, 87]	καὶ κατέδυσε, εὐτυχίῃ χρησαμένη διπλᾶ	ἑωυτὴν	ἀγαθὰ ἐργάσατο. ὅ τε γὰρ
[8, 32]	κατὰ Νέωνα πόλιν κειμένη ἐπ᾽	ἑωυτῆς·	Τιθορέα οὔνομα αὐτῇ· ἐς τὴν
[8, 137]	εἶπε πρὸς τὸν ἄνδρα τὸν	ἑωυτῆς·	τὸν δὲ ἀκούσαντα ἐσῆλθε αὐτίκα
[8, 61]	πολλά τε καὶ κακὰ ἔλεγε,	ἑωυτοῖσι	τε ἐδήλου λόγῳ ὡς εἴη
[8, 86]	δειμαίνων Ξέρξην, ἐδόκεέ τε ἕκαστος	ἑωυτὸν	θεήσασθαι βασιλέα. ~κατὰ μὲν δὴ
[8, 125]	παρὰ Λακεδαιμονίων, ἀλλ᾽ οὐ δι᾽	ἑωυτόν.	(ὁ δέ, ἐπείτε οὐκ ἐπαύετο
[8, 100]	ἐκ τῶν Ἀθηνέων, φροντίσας πρὸς	ἑωυτὸν	ὡς δώσει δίκην ἀναγνώσας βασιλέα
[8, 5]	μεταδιδοῖ πέντε τάλαντα ὡς παρ᾽	ἑωυτοῦ	δῆθεν διδούς. ὡς δέ οἱ
[8, 137]	θητὸς Περδίκκεω διπλήσιος ἐγίνετο αὐτὸς	ἑωυτοῦ.	ἐπεὶ δὲ αἰεὶ τὠυτὸ τοῦτο
[8, 16]	τε καὶ πλήθεος αὐτὸς ὑπ᾽	ἑωυτοῦ	ἔπιπτε, ταρασσομενέων τε τῶν νεῶν
[8, 90]	γάρ τινα ἴδοι Ξέρξης τῶν	ἑωυτοῦ	ἔργον τι ἀποδεικνύμενον ἐν τῇ
[8, 97]	μήτε τοῖσι Ἕλλησι μήτε τοῖσι	ἑωυτοῦ,	ἐς τὴν Σαλαμῖνα χῶμα ἐπειρᾶτο
[8, 24]	τάδε· ὅσοι τοῦ στρατοῦ τοῦ	ἑωυτοῦ	ἦσαν νεκροὶ ἐν Θερμοπύλῃσι (ἦσαν
[8, 25]	πρήξας περὶ τοὺς νεκροὺς τοὺς	ἑωυτοῦ·	καὶ γὰρ δὴ καὶ γελοῖον
[8, 137]	σφι ἀπαλλάσσεσθαι ἐκ γῆς τῆς	ἑωυτοῦ.	(οἳ δὲ τὸν μισθὸν ἔφασαν
[8, 106]	ὄψιν ἠναγκάζετο ὁ Πανιώνιος τῶν	ἑωυτοῦ	παίδων τεσσέρων ἐόντων τὰ αἰδοῖα
[8, 58]	τε πάντα τὰ ἤκουσε Μνησιφίλου,	ἑωυτοῦ	ποιεύμενος, καὶ ἄλλα πολλὰ προστιθείς,
[8, 36]	φὰς αὐτὸς ἱκανὸς εἶναι τῶν	ἑωυτοῦ	προκατῆσθαι. (Δελφοὶ δὲ ταῦτα ἀκούσαντες
[8, 108]	ὃ ἔλθοι φεύγων ἐς τὴν	ἑωυτοῦ·	τὸ ἐνθεῦτεν δὲ περὶ τῆς
[8, 28]	τῶν Θεσσαλῶν οἱ Φωκέες πολιορκέοντας	ἑωυτούς·	ἐσβαλοῦσαν δὲ ἐς τὴν χώρην
[8, 111]	τόνδε, ὡς ἥκοιεν Ἀθηναῖοι περὶ	ἑωυτοὺς	ἔχοντες δύο θεοὺς μεγάλους, πειθώ
[8, 53]	τὴν ἀκρόπολιν, οἳ μὲν ἐρρίπτεον	ἑωυτοὺς	κατὰ τοῦ τείχεος κάτω καὶ
[8, 75]	ὁμοφρονέουσι οὔτε ἀντιστήσονται ὑμῖν, πρὸς	ἑωυτούς	τε σφέας ὄψεσθε ναυμαχέοντας τοὺς
[8, 54]	ἡμέρῃ συγκαλέσας Ἀθηναίων τοὺς φυγάδας,	ἑωυτῷ	δὲ ἑπομένους, ἐκέλευε τρόπῳ τῷ
[8, 123]	πάντων, ἐνθαῦτα πᾶς τις αὐτῶν	ἑωυτῷ	ἐτίθετο τὴν ψῆφον, αὐτὸς ἕκαστος
[8, 134]	ποιεύμενος ὁκότερα βούλονται ἑλέσθαι τούτων,	ἑωυτῷ	ἢ ἅτε μάντι χρᾶσθαι ἢ
[8, 79]	συνέδριον ἐξεκαλέετο Θεμιστοκλέα, ἐόντα μὲν	ἑωυτῷ	οὐ φίλον ἐχθρὸν δὲ τὰ
[8, 111]	δώσειν χρήματα· οὐδέκοτε γὰρ τῆς	ἑωυτῶν	ἀδυναμίης τὴν Ἀθηναίων δύναμιν εἶναι
[8, 124]	ἀλλ᾽ ἀποπλεόντων ἑκάστων ἐς τὴν	ἑωυτῶν	ἀκρίτων, ὅμως Θεμιστοκλέης ἐβώσθη τε
[8, 70]	νήσῳ ἀπολαμφθέντες πολιορκήσονται, ἀπέντες τὴν	ἑωυτῶν	ἀφύλακτον· τῶν δὲ βαρβάρων ὁ
[8, 141]	ἐποίευν, ἐνδεικνύμενοι τοῖσι Λακεδαιμονίοισι τὴν	ἑωυτῶν	γνώμην. ~ὡς δὲ ἐπαύσατο λέγων
[8, 19]	πολεμίους· παραίνεέ τε προειπεῖν τοῖσι	ἑωυτῶν	ἑκάστους πῦρ ἀνακαίειν· κομιδῆς δὲ
[8, 49]	δὲ τῷ Ἰσθμῷ ἐς τοὺς	ἑωυτῶν	ἐξοίσονται. ~ταῦτα τῶν ἀπὸ Πελοποννήσου
[8, 46]	νέες, ἀλλὰ τῇσι μὲν τὴν	ἑωυτῶν	ἐφύλασσον, τριήκοντα δὲ τῇσι ἄριστα
[8, 22]	ποιήσῃ μεταβαλεῖν καὶ γενέσθαι πρὸς	ἑωυτῶν,	ἢ ἐπείτε ἀνενειχθῇ καὶ διαβληθῇ
[8, 86]	τὴν ἡμέρην μακρῷ ἀμείνονες αὐτοὶ	ἑωυτῶν	ἢ πρὸς Εὐβοίῃ, πᾶς τις
[8, 41]	Σαλαμῖνα, Ἀθηναῖοι δὲ ἐς τὴν	ἑωυτῶν.	μετὰ δὲ τὴν ἄπιξιν κήρυγμα
[8, 73]	οὐκ ἐξεχώρησε, ἐκ μέντοι τῆς	ἑωυτῶν,	οἰκέει δὲ τὴν ἀλλοτρίην. (τὰ
[8, 10]	ὁρῶντες ὀλίγας νέας, τὰς δὲ	ἑωυτῶν	πλήθεΐ τε πολλαπλησίας καὶ ἄμεινον
[8, 130]	Ἰωνίην ἀλλ᾽ ἀποχρήσειν σφι τὴν	ἑωυτῶν	φυλάσσειν, σταθμεύμενοι ὅτι σφέας οὐκ