Livre, chapitre
[8, 33]	Ἐλάτειαν καὶ Ὑάμπολιν καὶ Παραποταμίους	καὶ	Ἄβας, ἔνθα ἦν ἱρὸν Ἀπόλλωνος
[8, 130]	ὁ Ἀρταχαίεω· συνῆρχε δὲ τούτοισι	καὶ	ἀδελφιδέος αὐτοῦ Ἀρταΰντεω προσελομένου Ἰθαμίτρης.
[8, 93]	Ἀθηναίων τριηράρχοισι παρεκεκέλευστο, πρὸς δὲ	καὶ	ἄεθλον ἔκειτο μύριαι δραχμαί, ὃς
[8, 137]	ἀπογόνων τρεῖς ἀδελφεοί, Γαυάνης τε	καὶ	Ἀέροπος καὶ Περδίκκης, ἐκ δὲ
[8, 55]	λόγος παρὰ Ἀθηναίων Ποσειδέωνά τε	καὶ	Ἀθηναίην ἐρίσαντας περὶ τῆς χώρης
[8, 93]	δὲ Πολύκριτός τε ὁ Αἰγινήτης	καὶ	Ἀθηναῖοι Εὐμένης τε ὁ Ἀναγυράσιος
[8, 141]	ἐκ Πελοποννήσου ὑπὸ Μήδων τε	καὶ	Ἀθηναίων, κάρτα τε ἔδεισαν μὴ
[8, 17]	ταύτην τὴν ἡμέρην ἠρίστευσαν Ἀθηναῖοι	καὶ	Ἀθηναίων Κλεινίης ὁ Ἀλκιβιάδεω, ὃς
[8, 137]	ἔπεσσε· ἦσαν γὰρ τὸ πάλαι	καὶ	αἱ τυραννίδες τῶν ἀνθρώπων ἀσθενέες
[8, 60]	ἀπολέεις Σαλαμῖνά τε καὶ Μέγαρα	καὶ	Αἴγιναν, ἤν περ καὶ τὰ
[8, 60]	κόσμῳ, Μεγάροισί τε κερδανέομεν περιεοῦσι	καὶ	Αἰγίνῃ καὶ Σαλαμῖνι, ἐν τῇ
[8, 74]	δοριαλώτου μένοντας μάχεσθαι, Ἀθηναῖοι δὲ	καὶ	Αἰγινῆται καὶ Μεγαρέες αὐτοῦ μένοντας
[8, 100]	κακοί. εἰ δὲ Φοίνικές τε	καὶ	Αἰγύπτιοι καὶ Κύπριοί τε καὶ
[8, 35]	τὴν πόλιν ἐνέπρησαν καὶ Δαυλίων	καὶ	Αἰολιδέων. (ἐπορεύοντο δὲ ταύτῃ ἀποσχισθέντες
[8, 51]	τῇ Ἀττικῇ, Καλλιάδεω ἄρχοντος Ἀθηναίοισι.	(καὶ	αἱρέουσι ἔρημον τὸ ἄστυ, καί
[8, 73]	τέσσερα ἐπήλυδα ἐστί, Δωριέες τε	καὶ	Αἰτωλοὶ καὶ Δρύοπες καὶ Λήμνιοι.
[8, 37]	ἱροῦ τῆς Προναίης βοή τε	καὶ	ἀλαλαγμὸς ἐγίνετο. ~συμμιγέντων δὲ τούτων
[8, 136]	τε πολλὸν ἄρα ἀκούων εἶναι	καὶ	ἄλκιμον, τά τε κατὰ τὴν
[8, 58]	τὰ ἤκουσε Μνησιφίλου, ἑωυτοῦ ποιεύμενος,	καὶ	ἄλλα πολλὰ προστιθείς, ἐς ὃ
[8, 8]	θαλάσσης διεξελθών. (λέγεται μέν νυν	καὶ	ἄλλα ψευδέσι εἴκελα περὶ τοῦ
[8, 38]	ἐγὼ πυνθάνομαι, ὡς πρὸς τούτοισι	καὶ	ἄλλα ὥρων θεῖα· δύο γὰρ
[8, 46]	τριήκοντα παρείχοντο. ἦσαν μέν σφι	καὶ	ἄλλαι πεπληρωμέναι νέες, ἀλλὰ τῇσι
[8, 112]	χρήματα. εἰ δὲ δὴ τινὲς	καὶ	ἄλλοι ἔδοσαν νησιωτέων, οὐκ ἔχω
[8, 98]	δὲ ἐνθεῦτεν ἤδη κατ᾽ ἄλλον	καὶ	ἄλλον διεξέρχεται παραδιδόμενα, κατά περ
[8, 118]	ἀπικνέονται ἐς Σάρδις. ~ἔστι δὲ	καὶ	ἄλλος ὅδε λόγος λεγόμενος, ὡς
[8, 112]	ἔχω εἰπεῖν, δοκέω δὲ τινὰς	καὶ	ἄλλους δοῦναι καὶ οὐ τούτους
[8, 65]	ὁ Θεοκύδεος ἔλεγε, Δημαρήτου τε	καὶ	ἄλλων μαρτύρων καταπτόμενος. ~οἱ δὲ
[8, 14]	τε δή σφεας ἐπέρρωσαν ἀπικόμεναι	καὶ	ἅμα ἀγγελίη ἐλθοῦσα, ὡς τῶν
[8, 64]	ὡς ναυμαχήσοντες. ἡμέρη τε ἐγίνετο	καὶ	ἅμα τῷ ἡλίῳ ἀνιόντι σεισμὸς
[8, 93]	Ἀθηναῖοι Εὐμένης τε ὁ Ἀναγυράσιος	καὶ	Ἀμεινίης Παλληνεύς, ὃς καὶ Ἀρτεμισίην
[8, 10]	δὲ ἑωυτῶν πλήθεΐ τε πολλαπλησίας	καὶ	ἄμεινον πλεούσας. καταφρονήσαντες ταῦτα ἐκυκλοῦντο
[8, 111]	ἀλλ᾽ αἰεὶ φιλοχωρέειν, πενίην τε	καὶ	ἀμηχανίην, καὶ τούτων τῶν θεῶν
[8, 33]	Χαράδραν καὶ Ἔρωχον καὶ Τεθρώνιον	καὶ	Ἀμφίκαιαν καὶ Νέωνα καὶ Πεδιέας
[8, 111]	δύο θεοὺς μεγάλους, πειθώ τε	καὶ	ἀναγκαίην, οὕτω τέ σφι κάρτα
[8, 33]	ἱρὸν Ἀπόλλωνος πλούσιον, θησαυροῖσί τε	καὶ	ἀναθήμασι πολλοῖσι κατεσκευασμένον· ἦν δὲ
[8, 109]	ἀναγκαίην ἀπειληθέντας νενικημένους ἀναμάχεσθαί τε	καὶ	ἀναλαμβάνειν τὴν προτέρην κακότητα. ἡμεῖς
[8, 12]	κακὰ ἧκον. πρὶν γὰρ ἢ	καὶ	ἀναπνεῦσαι σφέας ἔκ τε τῆς
[8, 98]	πᾶσα ὁδός, τοσοῦτοι ἵπποι τε	καὶ	ἄνδρες διεστᾶσι κατὰ ἡμερησίην ὁδὸν
[8, 16]	πλεῦνες νέες τε τῶν βαρβάρων	καὶ	ἄνδρες, οὕτω δὲ ἀγωνιζόμενοι διέστησαν
[8, 66]	Πλαταιέων, καὶ μάλα Καρυστίους τε	καὶ	Ἀνδρίους καὶ Τηνίους τε καὶ
[8, 98]	ἡμερησίην ὁδὸν ἑκάστην ἵππος τε	καὶ	ἀνὴρ τεταγμένος· τοὺς οὔτε νιφετός,
[8, 84]	ἐφάνη, φανεῖσαν δὲ διακελεύσασθαι ὥστε	καὶ	ἅπαν ἀκοῦσαι τὸ τῶν Ἑλλήνων
[8, 9]	μετέπειτα νύκτα μέσην παρέντας πορεύεσθαι	καὶ	ἀπαντᾶν τῇσι περιπλεούσῃσι τῶν νεῶν.
[8, 140]	ὁμαιχμίην συνθέμενοι ἄνευ τε δόλου	καὶ	ἀπάτης. (Μαρδόνιος μὲν ταῦτα ὦ
[8, 115]	κατὰ τάχος ἐς τὸν Ἑλλήσποντον,	καὶ	ἀπικνέεται ἐς τὸν πόρον τῆς
[8, 42]	νέες ἢ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ ἐναυμάχεον	καὶ	ἀπὸ πολίων πλεύνων. (ναύαρχος μέν
[8, 97]	τὸν Ἑλλήσποντον λύσοντες τὰς γεφύρας,	καὶ	ἀπολαμφθεὶς ἐν τῇ Εὐρώπῃ κινδυνεύσῃ
[8, 37]	ἀγχοῦ ἦσαν οἱ βάρβαροι ἐπιόντες	καὶ	ἀπώρων τὸ ἱρόν, ἐν τούτῳ
[8, 122]	θεὸν κοινῇ εἰ λελάβηκε πλήρεα	καὶ	ἀρεστὰ τὰ ἀκροθίνια. ὁ δὲ
[8, 144]	οὐδαμόθι τοσοῦτος οὔτε χώρη κάλλεϊ	καὶ	ἀρετῇ μέγα ὑπερφέρουσα, τὰ ἡμεῖς
[8, 60]	σύμφορον ἐστὶ νέας ἔχουσι βαρυτέρας	καὶ	ἀριθμὸν ἐλάσσονας· τοῦτο δὲ ἀπολέεις
[8, 42]	νέας δὲ πολλῷ πλείστας τε	καὶ	ἄριστα πλεούσας παρείχοντο Ἀθηναῖοι. ~ἐστρατεύοντο
[8, 72]	οἵδε ἦσαν Ἑλλήνων, Λακεδαιμόνιοί τε	καὶ	Ἀρκάδες πάντες καὶ Ἠλεῖοι καὶ
[8, 70]	δὲ Ἕλληνας εἶχε δέος τε	καὶ	ἀρρωδίη, οὐκ ἥκιστα δὲ τοὺς
[8, 130]	ἐπῆλθον Μαρδόντης τε ὁ Βαγαίου	καὶ	Ἀρταΰντης ὁ Ἀρταχαίεω· συνῆρχε δὲ
[8, 93]	Ἀναγυράσιος καὶ Ἀμεινίης Παλληνεύς, ὃς	καὶ	Ἀρτεμισίην ἐπεδίωξε. εἰ μέν νυν
[8, 101]	Περσέων τοῖσι ἐπικλήτοισι, ἔδοξέ οἱ	καὶ	Ἀρτεμισίην ἐς συμβουλίην μεταπέμψασθαι, ὅτι
[8, 73]	μούνη, Δρυόπων δὲ Ἑρμιών τε	καὶ	Ἀσίνη ἡ πρὸς Καρδαμύλῃ τῇ
[8, 27]	οὕτω ὥστε τετρακισχιλίων κρατῆσαι νεκρῶν	καὶ	ἀσπίδων Φωκέας, τῶν τὰς μὲν
[8, 109]	Εὐρώπης βασιλεῦσαι ἐόντα ἀνόσιόν τε	καὶ	ἀτάσθαλον· ὃς τά τε ἱρὰ
[8, 9]	ἡμέρην ἐκείνην αὐτοῦ μείναντάς τε	καὶ	αὐλισθέντας, μετέπειτα νύκτα μέσην παρέντας
[8, 19]	Ἑλλάδα. ταῦτα ἤρεσέ σφι ποιέειν,	καὶ	αὐτίκα πῦρ ἀνακαυσάμενοι ἐτράποντο πρὸς
[8, 32]	αὐτῇ· ἐς τὴν δὴ ἀνηνείκαντο	καὶ	αὐτοὶ ἀνέβησαν. (οἳ δὲ πλεῦνες
[8, 89]	παριέναι πειρώμενοι ὡς ἀποδεξόμενοί τι	καὶ	αὐτοὶ ἔργον βασιλέι, τῇσι σφετέρῃσι
[8, 99]	πάσας ἐστόρεσαν καὶ ἐθυμίων θυμιήματα	καὶ	αὐτοὶ ἦσαν ἐν θυσίῃσί τε
[8, 22]	ἐκ τοῦ μέσου ἡμῖν ἕζεσθε	καὶ	αὐτοὶ καὶ τῶν Καρῶν δέεσθε
[8, 10]	πάγχυ σφι μανίην ἐπενείκαντες ἀνῆγον	καὶ	αὐτοὶ τὰς νέας, ἐλπίσαντες σφέας
[8, 143]	πρὸς μὲν Ἀλέξανδρον ὑπεκρίναντο τάδε.	καὶ	αὐτοὶ τοῦτό γε ἐπιστάμεθα ὅτι
[8, 87]	ἢ αὐτομολέειν ἐκ τῶν βαρβάρων	καὶ	αὐτοῖσι ἀμύνειν, ἀποστρέψας πρὸς ἄλλας
[8, 39]	εἶναι ἐπιχωρίους ἥρωας, Φύλακόν τε	καὶ	Αὐτόνοον, τῶν τὰ τεμένεα ἐστὶ
[8, 79]	οὐδ᾽ ἢν θέλωσι Κορίνθιοί τε	καὶ	αὐτὸς Εὐρυβιάδης οἷοί τε ἔσονται
[8, 109]	μὴ βουλοίατο) ἔλεγέ σφι τάδε.	(καὶ	αὐτὸς ἤδη πολλοῖσι παρεγενόμην καὶ
[8, 93]	πρότερον ἢ εἷλέ μιν ἢ	καὶ	αὐτὸς ἥλω. (τοῖσι γὰρ Ἀθηναίων
[8, 8]	χρημάτων τοῖσι Πέρσῃσι, πολλὰ δὲ	καὶ	αὐτὸς περιεβάλετο· οὗτος ὁ Σκυλλίης
[8, 87]	νηὶ φιλίῃ ἀνδρῶν τε Καλυνδέων	καὶ	αὐτοῦ ἐπιπλέοντος τοῦ Καλυνδέων βασιλέος
[8, 65]	τῇ Μητρὶ καὶ τῇ Κούρῃ,	καὶ	αὐτῶν τε ὁ βουλόμενος καὶ
[8, 47]	μὲν ἅπαντες ἐντὸς οἰκημένοι Θεσπρωτῶν	καὶ	Ἀχέροντος ποταμοῦ ἐστρατεύοντο· Θεσπρωτοὶ γὰρ
[8, 113]	καὶ Μήδους τε καὶ Σάκας	καὶ	Βακτρίους τε καὶ Ἰνδούς, καὶ
[8, 130]	τῇ Ἀσίῃ φεύγων ἐκ Σαλαμῖνος	καὶ	βασιλέα τε καὶ τὴν στρατιὴν
[8, 66]	Μηλιέας καὶ Δωριέας καὶ Λοκροὺς	καὶ	Βοιωτοὺς πανστρατιῇ ἑπομένους πλὴν Θεσπιέων
[8, 40]	ἐκ τῆς Ἀττικῆς, πρὸς δὲ	καὶ	βουλεύσωνται τὸ ποιητέον αὐτοῖσι ἔσται.
[8, 75]	(τυγχάνει γὰρ φρονέων τὰ βασιλέος	καὶ	βουλόμενος μᾶλλον τὰ ὑμέτερα κατύπερθε
[8, 92]	τὸ σημήιον ἰδὼν τῆς στρατηγίδος,	καὶ	βώσας τὸν Θεμιστοκλέα ἐπεκερτόμησε ἐς
[8, 25]	περὶ τοὺς νεκροὺς τοὺς ἑωυτοῦ·	καὶ	γὰρ δὴ καὶ γελοῖον ἦν·
[8, 140]	ὑμέας ἦλθον ἔχων λόγους τούσδε·	καὶ	γὰρ δύναμις ὑπὲρ ἄνθρωπον ἡ
[8, 71]	ἀνδρὸς ἐργαζομένου, ἤνετο τὸ ἔργον·	καὶ	γὰρ λίθοι καὶ πλίνθοι καὶ
[8, 101]	τὰ ἐμά. (σὺ ὦν ἐμοί,	καὶ	γὰρ περὶ τῆς ναυμαχίης εὖ
[8, 35]	ἐπέσχον τῆς Φωκίδος, πάντα ἐσιναμώρεον·	καὶ	γὰρ τῶν Πανοπέων τὴν πόλιν
[8, 25]	τοὺς ἑωυτοῦ· καὶ γὰρ δὴ	καὶ	γελοῖον ἦν· τῶν μὲν χίλιοι
[8, 22]	γράμματα βασιλέα Ἴωνας ποιήσῃ μεταβαλεῖν	καὶ	γενέσθαι πρὸς ἑωυτῶν, ἢ ἐπείτε
[8, 61]	λόγῳ ὡς εἴη καὶ πόλις	καὶ	γῆ μέζων ἤ περ ἐκείνοισι,
[8, 24]	ὀρυξάμενος ἔθαψε, φυλλάδα τε ἐπιβαλὼν	καὶ	γῆν ἐπαμησάμενος, ἵνα μὴ ὀφθείησαν
[8, 3]	μέγα πεποιημένοι περιεῖναι τὴν Ἑλλάδα	καὶ	γνόντες, εἰ στασιάσουσι περὶ τῆς
[8, 36]	πέρι ἐφρόντιζον. τέκνα μέν νυν	καὶ	γυναῖκας πέρην ἐς τὴν Ἀχαιίην
[8, 33]	τῶν Φωκέων πρὸς τοῖσι ὄρεσι,	καὶ	γυναῖκας τινὰς διέφθειραν μισγόμενοι ὑπὸ
[8, 40]	Ἀθηναῖοι, ἵνα αὐτοὶ παῖδάς τε	καὶ	γυναῖκας ὑπεξαγάγωνται ἐκ τῆς Ἀττικῆς,
[8, 60]	τὴν ἡμῖν ὑπέκκειται τέκνα τε	καὶ	γυναῖκες. καὶ μὲν καὶ τόδε
[8, 35]	τῶν Πανοπέων τὴν πόλιν ἐνέπρησαν	καὶ	Δαυλίων καὶ Αἰολιδέων. (ἐπορεύοντο δὲ
[8, 86]	πρὸς Εὐβοίῃ, πᾶς τις προθυμεόμενος	καὶ	δειμαίνων Ξέρξην, ἐδόκεέ τε ἕκαστος
[8, 124]	Εὐρυβιάδῃ ἐλαίης στέφανον, σοφίης δὲ	καὶ	δεξιότητος Θεμιστοκλέι καὶ τούτῳ στέφανον
[8, 79]	ἔν τε τῷ ἄλλῳ καιρῷ	καὶ	δὴ καὶ ἐν τῷδε περὶ
[8, 134]	Φωκέων ἀπικόμενος ἐπὶ τὸ χρηστήριον·	καὶ	δὴ καὶ ἐς Θήβας πρῶτα
[8, 96]	ταύτης εἰρημένοι Βάκιδι καὶ Μουσαίῳ,	καὶ	δὴ καὶ κατὰ τὰ ναυήγια
[8, 52]	ἀμυνόμενοι δὲ ἄλλα τε ἀντεμηχανῶντο	καὶ	δὴ καὶ προσιόντων τῶν βαρβάρων
[8, 132]	καὶ ἐς Σπάρτην τε ἀπίκοντο	καὶ	δὴ καὶ τότε ἐς τὴν
[8, 41]	τῷ χρηστηρίῳ τε βουλόμενοι ὑπηρετέειν	καὶ	δὴ καὶ τοῦδε εἵνεκα οὐκ
[8, 105]	ποιεύμενος ἐκ τούτου τὴν ζόην,	καὶ	δὴ καὶ τοῦτον. καὶ οὐ
[8, 118]	Στρυμονίην ὑπολαβεῖν μέγαν καὶ κυματίην.	καὶ	δὴ μᾶλλον γάρ τι χειμαίνεσθαι
[8, 94]	καταπροδοὺς τοὺς Ἕλληνας· οἳ δὲ	καὶ	δὴ νικῶσι ὅσον αὐτοὶ ἠρῶντο
[8, 141]	τέ σφι ἔδοξε πέμπειν ἀγγέλους.	(καὶ	δὴ συνέπιπτε ὥστε ὁμοῦ σφεων
[8, 88]	θηεύμενον μαθεῖν τὴν νέα ἐμβαλοῦσαν,	καὶ	δή τινα εἰπεῖν τῶν παρεόντων
[8, 41]	τῷ ἱρῷ· λέγουσί τε ταῦτα	καὶ	δὴ ὡς ἐόντι ἐπιμήνια ἐπιτελέουσι
[8, 121]	τὴν Ἄνδρον, τραπόμενοι ἐς Κάρυστον	καὶ	δηιώσαντες αὐτῶν τὴν χώρην ἀπαλλάσσοντο
[8, 142]	Ἑλλήνων οὐδαμοῖσι, ὑμῖν δὲ δὴ	καὶ	διὰ πάντων ἥκιστα πολλῶν εἵνεκα.
[8, 37]	δὴ ἐπὶ τούτῳ δεύτερα ἐπιγενόμενα	καὶ	διὰ πάντων φασμάτων ἄξια θωμάσαι
[8, 22]	πρὸς ἑωυτῶν, ἢ ἐπείτε ἀνενειχθῇ	καὶ	διαβληθῇ πρὸς Ξέρξην, ἀπίστους ποιήσῃ
[8, 129]	οὗτοι τῶν Περσέων οἵ περ	καὶ	διεφθάρησαν ὑπὸ τῆς θαλάσσης· αἴτιον
[8, 53]	ἑωυτοὺς κατὰ τοῦ τείχεος κάτω	καὶ	διεφθείροντο, οἳ δὲ ἐς τὸ
[8, 79]	ἄριστον ἄνδρα γενέσθαι ἐν Ἀθήνῃσι	καὶ	δικαιότατον. (οὗτος ὡνὴρ στὰς ἐπὶ
[8, 38]	φύσιν ἔχοντας ἕπεσθαί σφι κτείνοντας	καὶ	διώκοντας. ~τούτους δὲ τοὺς δύο
[8, 100]	πειρώμεθα τῆς Πελοποννήσου· εἰ δὲ	καὶ	δοκέει ἐπισχεῖν, παρέχει ποιέειν ταῦτα.
[8, 73]	Λήμνιοι. Δωριέων μὲν πολλαί τε	καὶ	δόκιμοι πόλιες, Αἰτωλῶν δὲ Ἦλις
[8, 73]	ἐστί, Δωριέες τε καὶ Αἰτωλοὶ	καὶ	Δρύοπες καὶ Λήμνιοι. Δωριέων μὲν
[8, 34]	αὐτῶν ἐσχίζετο. τὸ μὲν πλεῖστον	καὶ	δυνατώτατον τοῦ στρατοῦ ἅμα αὐτῷ
[8, 143]	γλιχόμενοι ἀμυνεύμεθα οὕτω ὅκως ἂν	καὶ	δυνώμεθα. ὁμολογῆσαι δὲ τῷ βαρβάρῳ
[8, 24]	νεκροὶ ἐν Θερμοπύλῃσι (ἦσαν δὲ	καὶ	δύο μυριάδες) ὑπολιπόμενος τούτων ὡς
[8, 115]	δὲ λοιμός τε τὸν στρατὸν	καὶ	δυσεντερίη κατ᾽ ὁδὸν ἔφθειρε. τοὺς
[8, 120]	καὶ ξεινίην τέ σφι συνθέμενος	καὶ	δωρησάμενος αὐτοὺς ἀκινάκῃ τε χρυσέῳ
[8, 66]	τότε οὔκω ἑπομένους βασιλέι, Μηλιέας	καὶ	Δωριέας καὶ Λοκροὺς καὶ Βοιωτοὺς
[8, 2]	ἦν, πάρεξ τῶν πεντηκοντέρων, διηκόσιαι	καὶ	ἑβδομήκοντα καὶ μία. (τὸν δὲ
[8, 48]	νεῶν, πάρεξ τῶν πεντηκοντέρων, τριηκόσιαι	καὶ	ἑβδομήκοντα καὶ ὀκτώ. ~ὡς δὲ
[8, 109]	ἔχῃ ἀποστροφήν· τά περ ὦν	καὶ	ἐγένετο. ~Θεμιστοκλέης μὲν ταῦτα λέγων
[8, 86]	περ ἀπέβη. καίτοι ἦσάν γε	καὶ	ἐγένοντο ταύτην τὴν ἡμέρην μακρῷ
[8, 124]	ἀκρίτων, ὅμως Θεμιστοκλέης ἐβώσθη τε	καὶ	ἐδοξώθη εἶναι ἀνὴρ πολλὸν Ἑλλήνων
[8, 99]	τε ὁδοὺς μυρσίνῃ πάσας ἐστόρεσαν	καὶ	ἐθυμίων θυμιήματα καὶ αὐτοὶ ἦσαν
[8, 113]	τοῖσι εἴδεά τε ὑπῆρχε διαλέγων	καὶ	εἰ τεοῖσι τι χρηστὸν συνῄδεε
[8, 1]	Ἀθηναῖοι μὲν νέας παρεχόμενοι ἑκατὸν	καὶ	εἴκοσι καὶ ἑπτά· ὑπὸ δὲ
[8, 77]	χρυσαόρου ἱερὸν ἀκτήν νηυσὶ γεφυρώσωσι	καὶ	εἰναλίην Κυνόσουραν ἐλπίδι μαινομένῃ, λιπαρὰς
[8, 144]	πρότερον ἐτυγχάνετε ἐπιστάμενοι, ἔστ᾽ ἂν	καὶ	εἷς περιῇ Ἀθηναίων, μηδαμὰ ὁμολογήσοντας
[8, 21]	Πολύας, γένος Ἀντικυρεύς, τῷ προσετέτακτο,	καὶ	εἶχε πλοῖον κατῆρες ἕτοιμον, εἰ
[8, 100]	ἀπάγειν τὴν στρατιήν, ἄλλην ἔχω	καὶ	ἐκ τῶνδε βουλήν. (σὺ Πέρσας,
[8, 44]	τοὺς ἄλλους παρεχόμενοι νέας ὀγδώκοντα	καὶ	ἑκατόν, μοῦνοι· ἐν Σαλαμῖνι γὰρ
[8, 131]	ἐς Αἴγιναν, νέες ἀριθμὸν δέκα	καὶ	ἑκατόν. (στρατηγὸς δὲ καὶ ναύαρχος
[8, 102]	μεγάλη ἔσται σέο τε περιεόντος	καὶ	ἐκείνων τῶν πρηγμάτων περὶ οἶκον
[8, 32]	ὁκόσα δὲ ἐπέσχον, πάντα ἐπέφλεγον	καὶ	ἔκειρον, καὶ ἐς τὰς πόλις
[8, 91]	δὲ βαρβάρων ἐς φυγὴν τραπομένων	καὶ	ἐκπλεόντων πρὸς τὸ Φάληρον, Αἰγινῆται
[8, 33]	Νέωνα καὶ Πεδιέας καὶ Τριτέας	καὶ	Ἐλάτειαν καὶ Ὑάμπολιν καὶ Παραποταμίους
[8, 115]	τε ἡμέρωι καὶ τῶν ἀγρίων,	καὶ	ἔλειπον οὐδέν· ταῦτα δ᾽ ἐποίεον
[8, 24]	ὑμέων παραδίδωσι ἐκλιπόντα τὴν τάξιν	καὶ	ἐλθόντα θεήσασθαι ὅκως μάχεται πρὸς
[8, 71]	καὶ φορμοὶ ψάμμου πλήρεες ἐσεφέροντο,	καὶ	ἐλίνυον οὐδένα χρόνον οἱ βοηθήσαντες
[8, 89]	ἄλλων συμμάχων, ὀλίγοι δὲ τινὲς	καὶ	Ἑλλήνων· ἅτε γὰρ νέειν ἐπιστάμενοι,
[8, 6]	ὁρμήσειαν φεύγοντάς τε εὐφρόνη καταλαμβάνῃ·	καὶ	ἔμελλον δῆθεν ἐκφεύξεσθαι, ἔδει δὲ
[8, 66]	ἡμέρας τρεῖς ἔπλεον δι᾽ Εὐρίπου,	καὶ	ἐν ἑτέρῃσι τρισὶ ἡμέρῃσι ἐγένοντο
[8, 115]	καὶ ἐν Σίρι τῆς Παιονίης	καὶ	ἐν Μακεδονίῃ. (ἔνθα καὶ τὸ
[8, 115]	τρέφειν, ἐν Θεσσαλίῃ τε τινὰς	καὶ	ἐν Σίρι τῆς Παιονίης καὶ
[8, 8]	τῶν τότε ἀνθρώπων ἄριστος, ὃς	καὶ	ἐν τῇ ναυηγίῃ τῇ κατὰ
[8, 79]	τῷ ἄλλῳ καιρῷ καὶ δὴ	καὶ	ἐν τῷδε περὶ τοῦ ὁκότερος
[8, 6]	κατέμεινάν τε ἐν τῇ Εὐβοίῃ	καὶ	ἐναυμάχησαν, ἐγένετο δὲ ὧδε. ἐπείτε
[8, 26]	ὀλίγοι τινές, βίου τε δεόμενοι	καὶ	ἐνεργοὶ βουλόμενοι εἶναι. ἄγοντες δὲ
[8, 54]	ἰδὼν ἐνυπνίου ἐνετέλλετο ταῦτα, εἴτε	καὶ	ἐνθύμιόν οἱ ἐγένετο ἐμπρήσαντι τὸ
[8, 4]	ἐγένετο. ~τότε δὲ οὗτοι οἱ	καὶ	ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον Ἑλλήνων ἀπικόμενοι ὡς
[8, 45]	~Μεγαρέες δὲ τὠυτὸ πλήρωμα παρείχοντο	καὶ	ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ, Ἀμπρακιῶται δὲ ἑπτὰ
[8, 43]	δὲ τὸ αὐτὸ πλήρωμα παρεχόμενοι	καὶ	ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ· Σικυώνιοι δὲ πεντεκαίδεκα
[8, 90]	τῆς καταδυσάσης νεὸς βάλλοντες ἀπήραξαν	καὶ	ἐπέβησάν τε καὶ ἔσχον αὐτήν.
[8, 113]	τε ἄμεινον εἶναι ἐν Θεσσαλίῃ,	καὶ	ἔπειτα ἅμα τῷ ἔαρι πειρᾶσθαι
[8, 98]	~ταῦτά τε ἅμα Ξέρξης ἐποίεε	καὶ	ἔπεμπε ἐς Πέρσας ἀγγελέοντα τὴν
[8, 109]	τε ἐς τὸν Ἑλλήσποντον πλέειν	καὶ	ἐπὶ σφέων αὐτῶν βαλόμενοι, εἰ
[8, 72]	πάντες καὶ Ἠλεῖοι καὶ Κορίνθιοι	καὶ	Ἐπιδαύριοι καὶ Φλιάσιοι καὶ Τροιζήνιοι
[8, 108]	γνώμην ἀπεδείκνυτο διὰ νήσων τραπομένους	καὶ	ἐπιδιώξαντας τὰς νέας πλέειν ἰθέως
[8, 64]	δέ σφι εὔξασθαι τοῖσι θεοῖσι	καὶ	ἐπικαλέσασθαι τοὺς Αἰακίδας συμμάχους. ὡς
[8, 10]	ἐποιεῦντο μεγάλην ὁρῶντες περιεχομένους αὐτοὺς	καὶ	ἐπιστάμενοι ὡς οὐδεὶς αὐτῶν ἀπονοστήσει·
[8, 32]	τοῦ Παρνησοῦ ἀνέβησαν. ἔστι δὲ	καὶ	ἐπιτηδέη δέξασθαι ὅμιλον τοῦ Παρνησοῦ
[8, 90]	ἥ τε δὴ Ἀττικὴ κατεδύετο	καὶ	ἐπιφερομένη Αἰγιναίη νηῦς κατέδυσε τῶν
[8, 64]	συμμάχους. ὡς δέ σφι ἔδοξε,	καὶ	ἐποίευν ταῦτα· εὐξάμενοι γὰρ πᾶσι
[8, 1]	νέας παρεχόμενοι ἑκατὸν καὶ εἴκοσι	καὶ	ἑπτά· ὑπὸ δὲ ἀρετῆς τε
[8, 108]	στρατιὴ διαφθερέεται, ἐπιχειρέοντι δὲ αὐτῷ	καὶ	ἔργου ἐχομένῳ πάντα τὰ κατὰ
[8, 46]	τὰς ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ εἴκοσι παρεχόμενοι	καὶ	Ἐρετριέες τὰς ἑπτά· οὗτοι δὲ
[8, 72]	Ἐπιδαύριοι καὶ Φλιάσιοι καὶ Τροιζήνιοι	καὶ	Ἑρμιονέες. οὗτοι μὲν ἦσαν οἱ
[8, 106]	οὕτω περιῆλθε ἥ τε τίσις	καὶ	Ἑρμότιμος. ~Ξέρξης δὲ ὡς τοὺς
[8, 33]	Δρυμὸν πόλιν κατὰ δὲ Χαράδραν	καὶ	Ἔρωχον καὶ Τεθρώνιον καὶ Ἀμφίκαιαν
[8, 134]	ἐπιχωρίων ἄνδρα καταβῆναι παρὰ Τροφώνιον,	καὶ	ἐς Ἄβας τὰς Φωκέων ἀπικόμενος
[8, 121]	Ἰσθμὸν ἀναθεῖναι, ἥ περ ἔτι	καὶ	ἐς ἐμὲ ἦν, τὴν δὲ
[8, 39]	ἀπὸ τοῦ Παρνησοῦ λίθοι ἔτι	καὶ	ἐς ἡμέας ἦσαν σόοι, ἐν
[8, 66]	ἢ ἐπί τε Σηπιάδα ἀπίκοντο	καὶ	ἐς Θερμοπύλας· (ἀντιθήσω γὰρ τοῖσί
[8, 134]	ἐπὶ τὸ χρηστήριον· καὶ δὴ	καὶ	ἐς Θήβας πρῶτα ὡς ἀπίκετο,
[8, 142]	ἀγὼν ἐγένετο, νῦν δὲ φέρει	καὶ	ἐς πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα· (ἄλλως
[8, 3]	κατ᾽ ἀρχὰς λόγος, πρὶν ἢ	καὶ	ἐς Σικελίην πέμπειν ἐπὶ συμμαχίην,
[8, 132]	τὸ στρατόπεδον τῶν Ἑλλήνων, οἳ	καὶ	ἐς Σπάρτην ὀλίγῳ πρότερον τούτων
[8, 132]	ἐόντες ὑπεξέσχον ἐκ τῆς Χίου	καὶ	ἐς Σπάρτην τε ἀπίκοντο καὶ
[8, 32]	ἐς τὰς πόλις ἐνιέντες πῦρ	καὶ	ἐς τὰ ἱρά. ~πορευόμενοι γὰρ
[8, 32]	ἐπέσχον, πάντα ἐπέφλεγον καὶ ἔκειρον,	καὶ	ἐς τὰς πόλις ἐνιέντες πῦρ
[8, 36]	ἐς τοῦ Παρνησοῦ τὰς κορυφὰς	καὶ	ἐς τὸ Κωρύκιον ἄντρον ἀνηνείκαντο,
[8, 135]	Μῦν, περιστρωφώμενον πάντα τὰ χρηστήρια,	καὶ	ἐς τοῦ Πτῴου Ἀπόλλωνος τὸ
[8, 85]	εἶχον τὸ πρὸς Ἐλευσῖνός τε	καὶ	ἑσπέρης κέρας) κατὰ δὲ Λακεδαιμονίους
[8, 90]	βάλλοντες ἀπήραξαν καὶ ἐπέβησάν τε	καὶ	ἔσχον αὐτήν. (ταῦτα γενόμενα τοὺς
[8, 12]	τὰς πρῴρας τῶν νεῶν εἱλέοντο	καὶ	ἐτάρασσον τοὺς ταρσοὺς τῶν κωπέων.
[8, 27]	τοῦ νηοῦ τοῦ ἐν Δελφοῖσι,	καὶ	ἕτεροι τοιοῦτοι ἐν Ἄβῃσι ἀνακέαται.
[8, 80]	τοῖσιδε. ~κάρτα τε χρηστὰ διακελεύεαι	καὶ	εὖ ἤγγειλας· τὰ γὰρ ἐγὼ
[8, 110]	ἐφάνη ἐὼν ἀληθέως σοφός τε	καὶ	εὔβουλος, πάντως ἕτοιμοι ἦσαν λέγοντι
[8, 111]	ἄρα αἱ Ἀθῆναι μεγάλαι τε	καὶ	εὐδαίμονες, αἳ καὶ θεῶν χρηστῶν
[8, 136]	πυθόμενος ὅτι πρόξεινός τε εἴη	καὶ	εὐεργέτης ὁ Ἀλέξανδρος ἔπεμπε· (τοὺς
[8, 99]	αὐτοὶ ἦσαν ἐν θυσίῃσί τε	καὶ	εὐπαθείῃσι. (ἡ δὲ δευτέρη σφι
[8, 61]	κελεύων τῷ μὴ ἐστὶ πατρὶς	καὶ	Εὐρυβιάδην οὐκ ἐῶν ἐπιψηφίζειν ἀπόλι
[8, 105]	ἀγινέων ἐπώλεε ἐς Σάρδις τε	καὶ	Ἔφεσον χρημάτων μεγάλων. (παρὰ γὰρ
[8, 107]	ταύτης, ἔδοξάν τε νέας εἶναι	καὶ	ἔφευγον ἐπὶ πολλόν· χρόνῳ δὲ
[8, 130]	Σάμον· αἳ δὲ τῶν νεῶν	καὶ	ἐχειμέρισαν αὐτοῦ· Περσέων δὲ καὶ
[8, 94]	νομίζουσι γενέσθαι· μαρτυρέει δέ σφι	καὶ	ἡ ἄλλη Ἑλλάς. ~Ἀριστείδης δὲ
[8, 92]	ἥ τε Θεμιστοκλέος διώκουσα νέα	καὶ	ἡ Πολυκρίτου τοῦ Κριοῦ ἀνδρὸς
[8, 87]	Ἀρτεμισίης ἐδιώκετο ὑπὸ νεὸς Ἀττικῆς·	καὶ	ἣ οὐκ ἔχουσα διαφυγεῖν, ἔμπροσθε
[8, 10]	τῶν Ἑλλήνων πρήγματα. (ὅσοισι δὲ	καὶ	ἡδομένοισι ἦν τὸ γινόμενον, ἅμιλλαν
[8, 83]	καὶ οὗτοι μὲν δὴ ἐσέβαινον,	καὶ	ἧκε ἡ ἀπ᾽ Αἰγίνης τριήρης,
[8, 72]	Λακεδαιμόνιοί τε καὶ Ἀρκάδες πάντες	καὶ	Ἠλεῖοι καὶ Κορίνθιοι καὶ Ἐπιδαύριοι
[8, 140]	παρ᾽ ἐμοὶ ἐοῦσαν δύναμιν· ὥστε	καὶ	ἢν ἡμέας ὑπερβάλησθε καὶ νικήσητε,
[8, 65]	Ἀθηναίοισί τε καὶ τοῖσι συμμάχοισι.	(καὶ	ἢν μέν γε κατασκήψῃ ἐς
[8, 136]	θαλάσσης κρατήσειν, τά περ ἂν	καὶ	ἦν, πεζῇ τε ἐδόκεε πολλῷ
[8, 132]	τὴν δὲ Σάμον ἐπιστέατο δόξῃ	καὶ	Ἡρακλέας στήλας ἴσον ἀπέχειν. συνέπιπτε
[8, 114]	βασιλεῦ Μήδων, Λακεδαιμόνιοί τέ σε	καὶ	Ἡρακλεῖδαι οἱ ἀπὸ Σπάρτης αἰτέουσι
[8, 132]	Λακεδαιμονίων ἐλευθεροῦν τὴν Ἰωνίην· (τῶν	καὶ	Ἡρόδοτος ὁ Βασιληίδεω ἦν· οἳ
[8, 109]	ἡμεῖς κατεργασάμεθα, ἀλλὰ θεοί τε	καὶ	ἥρωες, οἳ ἐφθόνησαν ἄνδρα ἕνα
[8, 101]	ὡς ἐκ κακῶν ἐχάρη τε	καὶ	ἥσθη, πρὸς Μαρδόνιόν τε βουλευσάμενος
[8, 55]	νηός, ἐν τῷ ἐλαίη τε	καὶ	θάλασσα ἔνι, τὰ λόγος παρὰ
[8, 112]	Ἄνδρον ὡς πολιορκέοιτο διότι ἐμήδισε,	καὶ	Θεμιστοκλέα ὡς εἴη ἐν αἴνῃ
[8, 111]	γεωπείνας ἐς τὰ μέγιστα ἀνήκοντας,	καὶ	θεοὺς δύο ἀχρήστους οὐκ ἐκλείπειν
[8, 25]	τοὺς κειμένους εἶναι πάντας Λακεδαιμονίους	καὶ	Θεσπιέας, ὁρῶντες καὶ τοὺς εἵλωτας.
[8, 144]	ἐὸν ὅμαιμόν τε καὶ ὁμόγλωσσον	καὶ	θεῶν ἱδρύματά τε κοινὰ καὶ
[8, 111]	μεγάλαι τε καὶ εὐδαίμονες, αἳ	καὶ	θεῶν χρηστῶν ἥκοιεν εὖ, (ἐπεὶ
[8, 26]	σφι ἔλεγον ὡς Ὀλύμπια ἄγουσι	καὶ	θεωρέοιεν ἀγῶνα γυμνικὸν καὶ ἱππικόν.
[8, 144]	καὶ θεῶν ἱδρύματά τε κοινὰ	καὶ	θυσίαι ἤθεά τε ὁμότροπα, τῶν
[8, 67]	καὶ ταξίαρχοι ἀπὸ τῶν νεῶν,	καὶ	ἵζοντο ὥς σφι βασιλεὺς ἑκάστῳ
[8, 113]	καὶ Σάκας καὶ Βακτρίους τε	καὶ	Ἰνδούς, καὶ τὸν πεζὸν καὶ
[8, 26]	ἄγουσι καὶ θεωρέοιεν ἀγῶνα γυμνικὸν	καὶ	ἱππικόν. ὁ δὲ ἐπείρετο ὅ
[8, 100]	ἐστὶ ἡμῖν, ἀλλ᾽ ἀνδρῶν τε	καὶ	ἵππων. σοὶ δὲ οὔτε τις
[8, 56]	ἔς τε τὰς νέας ἐσέπιπτον	καὶ	ἱστία ἀείροντο ὡς ἀποθευσόμενοι· τοῖσί
[8, 109]	τῷ ἔαρι καταπλέωμεν ἐπὶ Ἑλλησπόντου	καὶ	Ἰωνίης” (ταῦτα ἔλεγε ἀποθήκην μέλλων
[8, 61]	καὶ τοὺς Κορινθίους πολλά τε	καὶ	κακὰ ἔλεγε, ἑωυτοῖσι τε ἐδήλου
[8, 72]	Πελοποννησίοισι ἔμελε οὐδέν. Ὀλύμπια δὲ	καὶ	Κάρνεια παροιχώκεε ἤδη. ~οἰκέει δὲ
[8, 115]	εἰπεῖν. (ὅκου δὲ πορευόμενοι γινοίατο	καὶ	κατ᾽ οὕστινας ἀνθρώπους, τὸν τούτων
[8, 108]	ἔσται προσχωρῆσαι κατὰ πόλις τε	καὶ	κατὰ ἔθνεα, ἤτοι ἁλισκομένων γε
[8, 33]	τὸν Κηφισὸν ποταμὸν ἐδηίουν πάντα,	καὶ	κατὰ μὲν ἔκαυσαν Δρυμὸν πόλιν
[8, 11]	εἴχοντο ἐν ὀλίγῳ περ ἀπολαμφθέντες	καὶ	κατὰ στόμα. (ἐνθαῦτα τριήκοντα νέας
[8, 96]	Βάκιδι καὶ Μουσαίῳ, καὶ δὴ	καὶ	κατὰ τὰ ναυήγια τὰ ταύτῃ
[8, 86]	μὲν Ἑλλήνων σὺν κόσμῳ ναυμαχεόντων	καὶ	κατὰ τάξιν, τῶν δὲ βαρβάρων
[8, 109]	ἐν ὁμοίῳ ἐποιέετο, ἐμπιπράς τε	καὶ	καταβάλλων τῶν θεῶν τὰ ἀγάλματα·
[8, 83]	δὲ τούτων τὰ κρέσσω αἱρέεσθαι	καὶ	καταπλέξας τὴν ῥῆσιν, ἐσβαίνειν ἐκέλευε
[8, 83]	ὅσα δὴ ἐν ἀνθρώπου φύσι	καὶ	καταστάσι ἐγγίνεται· (παραινέσας δὲ τούτων
[8, 114]	Ἑλλάδα” ὁ δὲ γελάσας τε	καὶ	κατασχὼν πολλὸν χρόνον, ὥς οἱ
[8, 37]	ἐφέροντο πολλῷ πατάγῳ ἐς αὐτοὺς	καὶ	κατέβαλον συχνούς σφεων, ἐκ δὲ
[8, 87]	νηῦς. (ὡς δὲ ἐνέβαλέ τε	καὶ	κατέδυσε, εὐτυχίῃ χρησαμένη διπλᾶ ἑωυτὴν
[8, 61]	οἱ προέφερε ὅτι ἡλώκεσάν τε	καὶ	κατείχοντο αἱ Ἀθῆναι. (τότε δὴ
[8, 1]	δὲ πέντε, Στυρέες δὲ δύο,	καὶ	Κήιοι δύο τε νέας καὶ
[8, 68]	ἐόντες Αἰγύπτιοί τε καὶ Κύπριοι	καὶ	Κίλικες καὶ Πάμφυλοι, τῶν ὄφελος
[8, 100]	καὶ Αἰγύπτιοι καὶ Κύπριοί τε	καὶ	Κίλικες κακοὶ ἐγένοντο, οὐδὲν πρὸς
[8, 72]	καὶ Ἀρκάδες πάντες καὶ Ἠλεῖοι	καὶ	Κορίνθιοι καὶ Ἐπιδαύριοι καὶ Φλιάσιοι
[8, 118]	μιν ἄνεμον Στρυμονίην ὑπολαβεῖν μέγαν	καὶ	κυματίην. καὶ δὴ μᾶλλον γάρ
[8, 73]	τὸ πάλαι οἴκεον, Ἀρκάδες τε	καὶ	Κυνούριοι· ἓν δὲ ἔθνος τὸ
[8, 68]	λέγονται εἶναι ἐόντες Αἰγύπτιοί τε	καὶ	Κύπριοι καὶ Κίλικες καὶ Πάμφυλοι,
[8, 100]	δὲ Φοίνικές τε καὶ Αἰγύπτιοι	καὶ	Κύπριοί τε καὶ Κίλικες κακοὶ
[8, 47]	Θεσπρωτοὶ γὰρ εἰσὶ ὁμουρέοντες Ἀμπρακιώτῃσι	καὶ	Λευκαδίοισι, οἳ ἐξ ἐσχατέων χωρέων
[8, 73]	τε καὶ Αἰτωλοὶ καὶ Δρύοπες	καὶ	Λήμνιοι. Δωριέων μὲν πολλαί τε
[8, 60]	καὶ Σαλαμῖνι, ἐν τῇ ἡμῖν	καὶ	λόγιον ἐστὶ τῶν ἐχθρῶν κατύπερθε
[8, 66]	ἑπομένους βασιλέι, Μηλιέας καὶ Δωριέας	καὶ	Λοκροὺς καὶ Βοιωτοὺς πανστρατιῇ ἑπομένους
[8, 128]	δὲ στρατηγοῖσι ἐπιλεξαμένοισι τὸ βυβλίον	καὶ	μαθοῦσι τὸν αἴτιον τῆς προδοσίης
[8, 43]	οὗτοι πλὴν Ἑρμιονέων Δωρικόν τε	καὶ	Μακεδνὸν ἔθνος, ἐξ Ἐρινεοῦ τε
[8, 126]	τε χειμερίζοντος περὶ Θεσσαλίην τε	καὶ	Μακεδονίην καὶ οὐδέν κω κατεπείγοντος
[8, 66]	ἑπομένους πλὴν Θεσπιέων καὶ Πλαταιέων,	καὶ	μάλα Καρυστίους τε καὶ Ἀνδρίους
[8, 35]	οἰκίοισι ἔλιπε, πολλῶν αἰεὶ λεγόντων,	καὶ	μάλιστα τὰ Κροίσου τοῦ Ἀλυάττεω
[8, 126]	ἐών, ἐκ δὲ τῶν Πλαταιικῶν	καὶ	μᾶλλον ἔτι γενόμενος, ἔχων ἓξ
[8, 131]	τό τε ἔαρ γινόμενον ἤγειρε	καὶ	Μαρδόνιος ἐν Θεσσαλίῃ ἐών. ὁ
[8, 144]	τὴν Ἑλλάδα. (πολλά τε γὰρ	καὶ	μεγάλα ἐστι τὰ διακωλύοντα ταῦτα
[8, 60]	τοῦτο δὲ ἀπολέεις Σαλαμῖνά τε	καὶ	Μέγαρα καὶ Αἴγιναν, ἤν περ
[8, 74]	μάχεσθαι, Ἀθηναῖοι δὲ καὶ Αἰγινῆται	καὶ	Μεγαρέες αὐτοῦ μένοντας ἀμύνεσθαι. ~ἐνθαῦτα
[8, 144]	μηδ᾽ ἢν ἐθέλωμεν, πρῶτα μὲν	καὶ	μέγιστα τῶν θεῶν τὰ ἀγάλματα
[8, 60]	ὑπέκκειται τέκνα τε καὶ γυναῖκες.	καὶ	μὲν καὶ τόδε ἐν αὐτοῖσι
[8, 62]	ἐπεστραμμένα. σὺ εἰ μενέεις αὐτοῦ	καὶ	μένων ἔσεαι ἀνὴρ ἀγαθός· εἰ
[8, 27]	δόξασαι ἄλλο τι εἶναι τέρας,	καὶ	μετὰ τὰς φυλακὰς αὐτὴ ἡ
[8, 65]	καὶ τῆς φωνῆς γενέσθαι νέφος	καὶ	μεταρσιωθὲν φέρεσθαι ἐπὶ Σαλαμῖνος ἐπὶ
[8, 88]	αὐτῇ συνήνεικε γενέσθαι διαφυγεῖν τε	καὶ	μὴ ἀπολέσθαι, τοῦτο δὲ συνέβη
[8, 89]	ἐπιστάμενοι, τοῖσι αἱ νέες διεφθείροντο,	καὶ	μὴ ἐν χειρῶν νόμῳ ἀπολλύμενοι,
[8, 65]	ταῦτα εἰπεῖν Δημάρητον σίγα τε	καὶ	μηδενὶ ἄλλῳ τὸν λόγον τοῦτον
[8, 113]	καὶ τὴν ἵππον τὴν χιλίην,	καὶ	Μήδους τε καὶ Σάκας καὶ
[8, 89]	πολλοί τε καὶ ὀνομαστοὶ Περσέων	καὶ	Μήδων καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων,
[8, 130]	καὶ ἐχειμέρισαν αὐτοῦ· Περσέων δὲ	καὶ	Μήδων οἱ πλεῦνες ἐπεβάτευον. (στρατηγοὶ
[8, 43]	εἰσὶ Δρύοπες, ὑπὸ Ἡρακλέος τε	καὶ	Μηλιέων ἐκ τῆς νῦν Δωρίδος
[8, 46]	καὶ Σερίφιοί τε καὶ Σίφνιοι	καὶ	Μήλιοι ἐστρατεύοντο· οὗτοι γὰρ οὐκ
[8, 2]	τῶν πεντηκοντέρων, διηκόσιαι καὶ ἑβδομήκοντα	καὶ	μία. (τὸν δὲ στρατηγὸν τὸν
[8, 124]	ἐς Λακεδαίμονα ἀπίκετο θέλων τιμηθῆναι·	καὶ	μιν Λακεδαιμόνιοι καλῶς μὲν ὑπεδέξαντο,
[8, 134]	ἔς τε Λεβάδειαν φαίνεται ἀπικόμενος	καὶ	μισθῷ πείσας τῶν ἐπιχωρίων ἄνδρα
[8, 81]	φάμενος ἐξ Αἰγίνης τε ἥκειν	καὶ	μόγις ἐκπλῶσαι λαθὼν τοὺς ἐπορμέοντας·
[8, 96]	τῆς ναυμαχίης ταύτης εἰρημένοι Βάκιδι	καὶ	Μουσαίῳ, καὶ δὴ καὶ κατὰ
[8, 131]	δέκα καὶ ἑκατόν. (στρατηγὸς δὲ	καὶ	ναύαρχος ἦν Λευτυχίδης ὁ Μενάρεος
[8, 88]	ὁρᾷς Ἀρτεμισίην ὡς εὖ ἀγωνίζεται	καὶ	νέα τῶν πολεμίων κατέδυσε; καὶ
[8, 17]	ἄλλα τε μεγάλα ἔργα ἀπεδέξαντο	καὶ	νέας αὐτοῖσι ἀνδράσι εἷλον Ἑλληνίδας
[8, 33]	Ἔρωχον καὶ Τεθρώνιον καὶ Ἀμφίκαιαν	καὶ	Νέωνα καὶ Πεδιέας καὶ Τριτέας
[8, 140]	ὥστε καὶ ἢν ἡμέας ὑπερβάλησθε	καὶ	νικήσητε, τοῦ περ ὑμῖν οὐδεμία
[8, 60]	καὶ τὰ ἐγὼ ἐλπίζω γένηται	καὶ	νικήσωμεν τῇσι νηυσί, οὔτε ὑμῖν
[8, 69]	ἥσθη τῇ γνώμῃ τῇ Ἀρτεμισίης,	καὶ	νομίζων ἔτι πρότερον σπουδαίην εἶναι
[8, 115]	κατ᾽ ὁδὸν ἔφθειρε. τοὺς δὲ	καὶ	νοσέοντας αὐτῶν κατέλειπε, ἐπιτάσσων τῇσι
[8, 22]	δυνατὸν ποιῆσαι, ὑμεῖς δὲ ἔτι	καὶ	νῦν ἐκ τοῦ μέσου ἡμῖν
[8, 143]	αὐτὴν ὁδὸν ἴῃ τῇ περ	καὶ	νῦν ἔρχεται, μήκοτε ὁμολογήσειν ἡμέας
[8, 33]	κατεσκευασμένον· ἦν δὲ καὶ τότε	καὶ	νῦν ἔτι χρηστήριον αὐτόθι. καὶ
[8, 110]	τὰς ἐν Ἑλλησπόντῳ γεφύρας λύειν.	καὶ	νῦν κατ᾽ ἡσυχίην πολλὴν κομίζεο”
[8, 75]	οἱ Ἕλληνες δρησμὸν βουλεύονται καταρρωδηκότες,	καὶ	νῦν παρέχει κάλλιστον ὑμέας ἔργων
[8, 120]	ὀπίσω κομιδῇ ἀπικόμενος ἐς Ἄβδηρα	καὶ	ξεινίην τέ σφι συνθέμενος καὶ
[8, 118]	τις γένηται τῶν πολλῶν ἐπιβατέων”	καὶ	Ξέρξην λέγεται ἀκούσαντα ταῦτα εἰπεῖν
[8, 114]	Μαρδόνιός τε τὴν στρατιὴν διέκρινε	καὶ	Ξέρξης ἦν περὶ Θεσσαλίην, χρηστήριον
[8, 71]	καὶ γὰρ λίθοι καὶ πλίνθοι	καὶ	ξύλα καὶ φορμοὶ ψάμμου πλήρεες
[8, 51]	φραξάμενοι τὴν ἀκρόπολιν θύρῃσί τε	καὶ	ξύλοισι ἠμύνοντο τοὺς ἐπιόντας, ἅμα
[8, 137]	(ὁ μὲν δὴ Γαυάνης τε	καὶ	ὁ Ἀέροπος οἱ πρεσβύτεροι ἕστασαν
[8, 42]	Σαλαμῖνα κατέσχον τὰς νέας, συνέρρεε	καὶ	ὁ λοιπὸς πυνθανόμενος ὁ τῶν
[8, 126]	γὰρ Ποτιδαιῆται, ὡς βασιλεὺς παρεξεληλάκεε	καὶ	ὁ ναυτικὸς τοῖσι Πέρσῃσι οἰχώκεε
[8, 60]	δὲ τῷ ναυτικῷ αὐτῶν ἕψεται	καὶ	ὁ πεζὸς στρατός, καὶ οὕτω
[8, 101]	λέγων ὥς μοι Πέρσαι τε	καὶ	ὁ πεζὸς στρατὸς οὐδενὸς μεταίτιοι
[8, 138]	ὑπερφέροντα τῶν ἄλλων. (ἐν τούτοισι	καὶ	ὁ Σιληνὸς τοῖσι κήποισι ἥλω,
[8, 116]	πηγὰς τοῦ Στρυμόνος οἰκημένων. ~ἔνθα	καὶ	ὁ τῶν Βισαλτέων βασιλεὺς γῆς
[8, 81]	παραρτέεσθαι τε συνεβούλευε ὡς ἀλεξησομένους.	καὶ	ὃ μὲν ταῦτα εἴπας μετεστήκεε,
[8, 11]	ἐόντων αὐτομολέει ἐς τοὺς Ἕλληνας,	καὶ	οἱ Ἀθηναῖοι διὰ τοῦτο τὸ
[8, 126]	ἀπὸ τῶν βαρβάρων· ὣς δὲ	καὶ	οἱ ἄλλοι οἱ τὴν Παλλήνην
[8, 93]	πρότερον εἴρηται, διέφυγε· ἦσαν δὲ	καὶ	οἱ ἄλλοι, τῶν αἱ νέες
[8, 90]	καλέεται Αἰγάλεως, ἀνεπυνθάνετο τὸν ποιήσαντα,	καὶ	οἱ γραμματισταὶ ἀνέγραφον πατρόθεν τὸν
[8, 100]	βασιλέα στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα,	καί	οἱ κρέσσον εἴη ἀνακινδυνεῦσαι ἢ
[8, 137]	τοῦ ἡλίου, ἀπαλλάσσετο αὐτός τε	καὶ	οἱ μετ᾽ ἐκείνου. ~οἳ μὲν
[8, 73]	καὶ τοῦ χρόνου, ἐόντες Ὀρνεῆται	καὶ	οἱ περίοικοι. τούτων ὦν τῶν
[8, 102]	ἢν καταστρέψηται τὰ φησὶ θέλειν	καί	οἱ προχωρήσῃ τὰ νοέων λέγει,
[8, 10]	τε ἄλλοι στρατιῶται οἱ Ξέρξεω	καὶ	οἱ στρατηγοὶ ἐπιπλέοντας νηυσὶ ὀλίγῃσι,
[8, 27]	πανστρατιῇ αὐτοί τε οἱ Θεσσαλοὶ	καὶ	οἱ σύμμαχοι αὐτῶν ἐς τοὺς
[8, 142]	τούτων δὲ ὑμῖν Λακεδαιμόνιοί τε	καὶ	οἱ σύμμαχοι ἐπαγγέλλονται γυναῖκάς τε
[8, 65]	ἀνθρώπων, καὶ πρόκατε φωνῆς ἀκούειν,	καί	οἱ φαίνεσθαι τὴν φωνὴν εἶναι
[8, 56]	Ἰσθμοῦ ναυμαχέειν. νύξ τε ἐγίνετο	καὶ	οἳ διαλυθέντες ἐκ τοῦ συνεδρίου
[8, 83]	ὡς ναυμαχήσοντες. ἠώς τε διέφαινε	καὶ	οἳ σύλλογον τῶν ἐπιβατέων ποιησάμενοι,
[8, 17]	παρεχόμενος ἐστρατεύετο ἀνδράσι τε διηκοσίοισι	καὶ	οἰκηίῃ νηί. ~ὡς δὲ διέστησαν,
[8, 102]	(ἢν γὰρ σύ τε περιῇς	καὶ	οἶκος ὁ σός, πολλοὺς πολλάκις
[8, 99]	κιθῶνας κατερρήξαντο πάντες, βοῇ τε	καὶ	οἰμωγῇ ἐχρέωντο ἀπλέτῳ, Μαρδόνιον ἐν
[8, 48]	τῶν πεντηκοντέρων, τριηκόσιαι καὶ ἑβδομήκοντα	καὶ	ὀκτώ. ~ὡς δὲ ἐς τὴν
[8, 79]	ὅτι ἴσον ἐστὶ πολλά τε	καὶ	ὀλίγα λέγειν περὶ ἀποπλόου τοῦ
[8, 95]	ὁ Λυσιμάχου ἀνὴρ Ἀθηναῖος, τοῦ	καὶ	ὀλίγῳ τι πρότερον τούτων ἐπεμνήσθην
[8, 144]	τὸ Ἑλληνικὸν ἐὸν ὅμαιμόν τε	καὶ	ὁμόγλωσσον καὶ θεῶν ἱδρύματά τε
[8, 28]	αὐτὴν κατέθηκαν, χοῦν δὲ ἐπιφορήσαντες	καὶ	ὁμοιώσαντες τῷ ἄλλῳ χώρῳ ἐδέκοντο
[8, 89]	ἀπὸ δὲ ἄλλοι πολλοί τε	καὶ	ὀνομαστοὶ Περσέων καὶ Μήδων καὶ
[8, 138]	διδόμενα. ὁ δὲ ταῦτα ἀκούσας	καὶ	ὀξυνθεὶς πέμπει ἐπ᾽ αὐτοὺς ἱππέας
[8, 22]	μεμνημένοι ὅτι ἀπ᾽ ἡμέων γεγόνατε	καὶ	ὅτι ἀρχῆθεν ἡ ἔχθρη πρὸς
[8, 142]	ἀνθρώπων. πιεζευμένοισι μέντοι ὑμῖν συναχθόμεθα,	καὶ	ὅτι καρπῶν ἐστερήθητε διξῶν ἤδη
[8, 142]	ὅτι καρπῶν ἐστερήθητε διξῶν ἤδη	καὶ	ὅτι οἰκοφθόρησθε χρόνον ἤδη πολλόν.
[8, 105]	ζόην, καὶ δὴ καὶ τοῦτον.	καὶ	οὐ γὰρ τὰ πάντα ἐδυστύχεε
[8, 112]	~οὗτοι μὲν δὴ ταῦτα ὑποκρινάμενοι	καὶ	οὐ δόντες τὰ χρήματα ἐπολιορκέοντο.
[8, 84]	ἐμβάλλει· συμπλακείσης δὲ τῆς νεὸς	καὶ	οὐ δυναμένων ἀπαλλαγῆναι, οὕτω δὴ
[8, 134]	χρηστηριάζεσθαι· τοῦτο δὲ ξεῖνον τινὰ	καὶ	οὐ Θηβαῖον χρήμασι πείσας κατεκοίμησε
[8, 5]	ἀποπλεύσεσθαί τε ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου	καὶ	οὐ παραμενέειν, πρὸς δὴ τοῦτον
[8, 80]	αὐτὰ λέγω, δόξω πλάσας λέγειν	καὶ	οὐ πείσω, ὡς οὐ ποιεύντων
[8, 51]	τὸ κρησφύγετον κατὰ τὸ μαντήιον	καὶ	οὐ τὰς νέας. ~οἱ δὲ
[8, 112]	δὲ τινὰς καὶ ἄλλους δοῦναι	καὶ	οὐ τούτους μούνους. (καίτοι Καρυστίοισί
[8, 126]	περὶ Θεσσαλίην τε καὶ Μακεδονίην	καὶ	οὐδέν κω κατεπείγοντος ἥκειν ἐς
[8, 58]	τῷ Θεμιστοκλέι ἤρεσε ἡ ὑποθήκη,	καὶ	οὐδὲν πρὸς ταῦτα ἀμειψάμενος ἤιε
[8, 117]	πλέω ἢ κατ᾽ ὁδὸν ἐλάγχανον,	καὶ	οὐδένα τε κόσμον ἐμπιπλάμενοι καὶ
[8, 133]	ἔγωγε περὶ τῶν παρεόντων πρηγμάτων	καὶ	οὐκ ἄλλων πέρι πέμψαι. ~οὗτος
[8, 31]	οἱ βάρβαροι· ἐμήδιζόν τε γὰρ	καὶ	οὐκ ἐδόκεε Θεσσαλοῖσι. ~ὡς δὲ
[8, 13]	τῆς Εὐβοίης, φερόμενοι τῷ πνεύματι	καὶ	οὐκ εἰδότες τῇ ἐφέροντο ἐξέπιπτον
[8, 16]	περὶ ἀλλήλας· ὅμως μέντοι ἀντεῖχε	καὶ	οὐκ εἶκε· δεινὸν γὰρ χρῆμα
[8, 18]	ναυηγίων ἐπεκράτεον, τρηχέως δὲ περιεφθέντες,	καὶ	οὐκ ἥκιστα Ἀθηναῖοι τῶν αἱ
[8, 57]	κατὰ γὰρ πόλις ἕκαστοι τρέψονται,	καὶ	οὔτε σφέας Εὐρυβιάδης κατέχειν δυνήσεται
[8, 35]	τὸν Παρνησὸν ἀπέργοντες. ὅσα δὲ	καὶ	οὗτοι ἐπέσχον τῆς Φωκίδος, πάντα
[8, 83]	ἐσβαίνειν ἐκέλευε ἐς τὰς νέας.	καὶ	οὗτοι μὲν δὴ ἐσέβαινον, καὶ
[8, 117]	ὀφθαλμοὺς διὰ τὴν αἰτίην ταύτην.	~καὶ	οὗτοι μὲν τοῦτον τὸν μισθὸν
[8, 77]	πότνια Νίκη. ἐς τοιαῦτα μὲν	καὶ	οὕτω ἐναργέως λέγοντι Βάκιδι ἀντιλογίης
[8, 127]	ἐπιτροπεύειν καὶ τῷ Χαλκιδικῷ γένεϊ,	καὶ	οὕτω Ὄλυνθον Χαλκιδέες ἔσχον. ~ἐξελὼν
[8, 60]	ἕψεται καὶ ὁ πεζὸς στρατός,	καὶ	οὕτω σφέας αὐτὸς ἄξεις ἐπὶ
[8, 75]	μὲν ἦν Σίκιννος, οἰκέτης δὲ	καὶ	παιδαγωγὸς ἦν τῶν Θεμιστοκλέος παίδων·
[8, 68]	τε καὶ Κύπριοι καὶ Κίλικες	καὶ	Πάμφυλοι, τῶν ὄφελος ἐστὶ οὐδέν”
[8, 50]	ἧκέ τε ἐς τὰς Ἀθήνας	καὶ	πάντα ἐκεῖνα ἐδηίου. ἐνέπρησε δὲ
[8, 90]	τοὺς Φοίνικας οἷα ὑπερλυπεόμενός τε	καὶ	πάντας αἰτιώμενος, καὶ σφεων ἐκέλευσε
[8, 71]	ἅτε δὲ ἐουσέων μυριάδων πολλέων	καὶ	παντὸς ἀνδρὸς ἐργαζομένου, ἤνετο τὸ
[8, 21]	ἦν Ἀβρώνιχος ὁ Λυσικλέος Ἀθηναῖος	καὶ	παρὰ Λεωνίδῃ ἕτοιμος τοῖσι ἐπ᾽
[8, 65]	Θεοκύδεος, ἀνὴρ Ἀθηναῖος φυγάς τε	καὶ	παρὰ Μήδοισι λόγιμος γενόμενος τοῦτον
[8, 33]	Τριτέας καὶ Ἐλάτειαν καὶ Ὑάμπολιν	καὶ	Παραποταμίους καὶ Ἄβας, ἔνθα ἦν
[8, 70]	τὰς νέας ἐπὶ τὴν Σαλαμῖνα	καὶ	παρεκρίθησαν διαταχθέντες κατ᾽ ἡσυχίην. τότε
[8, 112]	χρήματα μεγάλα παρὰ Καρυστίων τε	καὶ	Παρίων, οἳ πυνθανόμενοι τήν τε
[8, 103]	ἐνόεε. οὐδὲ γὰρ εἰ πάντες	καὶ	πᾶσαι συνεβούλευον αὐτῷ μένειν, ἔμενε
[8, 50]	τὸν βάρβαρον ἐς τὴν Ἀττικὴν	καὶ	πᾶσαν αὐτὴν πυρπολέεσθαι. (ὁ γὰρ
[8, 33]	Τεθρώνιον καὶ Ἀμφίκαιαν καὶ Νέωνα	καὶ	Πεδιέας καὶ Τριτέας καὶ Ἐλάτειαν
[8, 57]	εἴ τις ἐστὶ μηχανή, ἴθι	καὶ	πειρῶ διαχέαι τὰ βεβουλευμένα, ἤν
[8, 108]	ταύτης δὲ εἴχοντο τῆς γνώμης	καὶ	Πελοποννησίων τῶν ἄλλων οἱ στρατηγοί.
[8, 5]	συμμάχους” ταῦτά τε ἅμα ἠγόρευε	καὶ	πέμπει ἐπὶ τὴν νέα τὴν
[8, 51]	ἐόντας, ταμίας τε τοῦ ἱροῦ	καὶ	πένητας ἀνθρώπους, οἳ φραξάμενοι τὴν
[8, 14]	δε Ἕλλησι ἐπεβοήθεον νέες τρεῖς	καὶ	πεντήκοντα Ἀττικαί. (αὗταί τε δή
[8, 46]	ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ, Κύθνιοι δὲ μίαν	καὶ	πεντηκόντερον, ἐόντες συναμφότεροι οὗτοι Δρύοπες.
[8, 1]	καὶ Κήιοι δύο τε νέας	καὶ	πεντηκοντέρους δύο· Λοκροὶ δέ σφι
[8, 137]	ἀδελφεοί, Γαυάνης τε καὶ Ἀέροπος	καὶ	Περδίκκης, ἐκ δὲ Ἰλλυριῶν ὑπερβαλόντες
[8, 7]	περιπλέουσαι Εὔβοιαν κατά τε Καφηρέα	καὶ	περὶ Γεραιστὸν ἐς τὸν Εὔριπον,
[8, 74]	τὴν Πελοπόννησον χρεὸν εἴη ἀποπλέειν	καὶ	περὶ ἐκείνης κινδυνεύειν μηδὲ πρὸ
[8, 100]	ὡς περὶ αὐτῷ Ξέρξῃ δειμαίνοντες.	~καὶ	περὶ Πέρσας μὲν ἦν ταῦτα
[8, 12]	ναυήγια ἐξεφέποντο ἐς τὰς Ἀφέτας,	καὶ	περί τε τὰς πρῴρας τῶν
[8, 142]	πόλεμον ὑμεῖς οὐδὲν ἡμέων βουλομένων,	καὶ	περὶ τῆς ὑμετέρης ἀρχῆθεν ὁ
[8, 27]	στρατηλασίης, ἑσσώθησαν ὑπὸ τῶν Φωκέων	καὶ	περιέφθησαν τρηχέως. (ἐπείτε γὰρ κατειλήθησαν
[8, 60]	τόδε ἐν αὐτοῖσι ἔνεστι, τοῦ	καὶ	περιέχεσθε μάλιστα· ὁμοίως αὐτοῦ τε
[8, 16]	ἔπιπτε, ταρασσομενέων τε τῶν νεῶν	καὶ	περιπιπτουσέων περὶ ἀλλήλας· ὅμως μέντοι
[8, 119]	ἐς κοίλην νέα ἐόντας Πέρσας	καὶ	Περσέων τοὺς πρώτους, τῶν δ᾽
[8, 43]	Μακεδνὸν ἔθνος, ἐξ Ἐρινεοῦ τε	καὶ	Πίνδου καὶ τῆς Δρυοπίδος ὕστατα
[8, 50]	ἐδηίου. ἐνέπρησε δὲ Θέσπειάν τε	καὶ	Πλάταιαν πυθόμενος Θηβαίων ὅτι οὐκ
[8, 66]	Βοιωτοὺς πανστρατιῇ ἑπομένους πλὴν Θεσπιέων	καὶ	Πλαταιέων, καὶ μάλα Καρυστίους τε
[8, 16]	Ξέρξεω στρατὸς ὑπὸ μεγάθεός τε	καὶ	πλήθεος αὐτὸς ὑπ᾽ ἑωυτοῦ ἔπιπτε,
[8, 71]	τὸ ἔργον· καὶ γὰρ λίθοι	καὶ	πλίνθοι καὶ ξύλα καὶ φορμοὶ
[8, 107]	τῆς στρατιῆς διαλέγειν τοὺς βούλεται,	καὶ	ποιέειν τοῖσι λόγοισι τὰ ἔργα
[8, 112]	ἐπάξει τὴν στρατιὴν τῶν Ἑλλήνων	καὶ	πολιορκέων ἐξαιρήσει. (λέγων ταῦτα συνέλεγε
[8, 61]	τε ἐδήλου λόγῳ ὡς εἴη	καὶ	πόλις καὶ γῆ μέζων ἤ
[8, 74]	μέσον. σύλλογός τε δὴ ἐγίνετο	καὶ	πολλὰ ἐλέγετο τῶν αὐτῶν, οἳ
[8, 109]	(καὶ αὐτὸς ἤδη πολλοῖσι παρεγενόμην	καὶ	πολλῷ πλέω ἀκήκοα τοιάδε γενέσθαι,
[8, 77]	Ἑλλάδος ἦμαρ εὐρύοπα Κρονίδης ἐπάγει	καὶ	πότνια Νίκη. ἐς τοιαῦτα μὲν
[8, 57]	τὰς νέας πρὸς τὸν Ἰσθμὸν	καὶ	πρὸ τῆς Πελοποννήσου ναυμαχέειν, εἶπε
[8, 68]	ἔχῃς πρὸς γῇ μένων ἢ	καὶ	προβαίνων ἐς τὴν Πελοπόννησον, εὐπετέως
[8, 1]	ἑπτά· ὑπὸ δὲ ἀρετῆς τε	καὶ	προθυμίης Πλαταιέες ἄπειροι τῆς ναυτικῆς
[8, 41]	ἱρείης, μᾶλλόν τι οἱ Ἀθηναῖοι	καὶ	προθυμότερον ἐξέλιπον τὴν πόλιν, ὡς
[8, 135]	ὡς ἀπογραψομένους τὰ θεσπιέειν ἔμελλε,	καὶ	πρόκατε τὸν πρόμαντιν βαρβάρῳ γλώσσῃ
[8, 65]	κονιορτὸν ὅτεων κοτὲ εἴη ἀνθρώπων,	καὶ	πρόκατε φωνῆς ἀκούειν, καί οἱ
[8, 112]	τῶν αὐτῶν ἀγγέλων, χρεώμενος τοῖσι	καὶ	πρὸς βασιλέα ἐχρήσατο, λέγων ὡς
[8, 29]	ἡμῖν ἐστι τῆς γῆς ἐστερῆσθαι	καὶ	πρὸς ἠνδραποδίσθαι ὑμέας. ἡμεῖς μέντοι
[8, 60]	αὐτοῦ τε μένων προναυμαχήσεις Πελοποννήσου	καὶ	πρὸς τῷ Ἰσθμῷ, οὐδὲ σφέας,
[8, 20]	ἐν τοῖσι τότε παρεοῦσί τε	καὶ	προσδοκίμοισι κακοῖσι παρῆν σφι συμφορῇ
[8, 90]	τὴν πόλιν. πρὸς δέ τι	καὶ	προσεβάλετο φίλος ἐὼν Ἀριαράμνης ἀνὴρ
[8, 126]	Φαρνάκεος ἀνὴρ ἐν Πέρσῃσι λόγιμος	καὶ	πρόσθε ἐών, ἐκ δὲ τῶν
[8, 52]	ἄλλα τε ἀντεμηχανῶντο καὶ δὴ	καὶ	προσιόντων τῶν βαρβάρων πρὸς τὰς
[8, 8]	ἐν νόῳ μὲν εἶχε ἄρα	καὶ	πρότερον αὐτομολήσειν ἐς τοὺς Ἕλληνας,
[8, 110]	Ἀθηναῖοι δὲ ἐπείθοντο· ἐπειδὴ γὰρ	καὶ	πρότερον δεδογμένος εἶναι σοφὸς ἐφάνη
[8, 100]	λόγον τῶν ἐποίησαν νῦν τε	καὶ	πρότερον εἶναι σοὺς δούλους. μάλιστα
[8, 119]	θάλασσαν. ἀλλ᾽ ὃ μέν, ὡς	καὶ	πρότερόν μοι εἴρηται, ὁδῷ χρεώμενος
[8, 6]	οἱ βάρβαροι, πυθόμενοι μὲν ἔτι	καὶ	πρότερον περὶ τὸ Ἀρτεμίσιον ναυλοχέειν
[8, 128]	τοξεύματος παρὰ τὰς γλυφίδας περιειλίξαντες	καὶ	πτερώσαντες τὸ βυβλίον ἐτόξευον ἐς
[8, 67]	νέας, ἐθέλων σφι συμμῖξαί τε	καὶ	πυθέσθαι τῶν ἐπιπλεόντων τὰς γνώμας.
[8, 105]	ἁλόντα γὰρ αὐτὸν ὑπὸ πολεμίων	καὶ	πωλεόμενον ὠνέεται Πανιώνιος ἀνὴρ Χῖος,
[8, 12]	τῆς ναυμαχίης ὄμβρος τε λάβρος	καὶ	ῥεύματα ἰσχυρὰ ἐς θάλασσαν ὁρμημένα
[8, 113]	τὴν χιλίην, καὶ Μήδους τε	καὶ	Σάκας καὶ Βακτρίους τε καὶ
[8, 60]	τε κερδανέομεν περιεοῦσι καὶ Αἰγίνῃ	καὶ	Σαλαμῖνι, ἐν τῇ ἡμῖν καὶ
[8, 65]	ἔπεα ταῦτα, ἀποβαλέεις τὴν κεφαλήν,	καὶ	σε οὔτε ἐγὼ δυνήσομαι ῥύσασθαι
[8, 48]	Λακεδαίμονος δύο παρείχοντο, Σίφνιοι δὲ	καὶ	Σερίφιοι Ἴωνες ἐόντες ἀπ᾽ Ἀθηνέων
[8, 48]	ἐστρατεύοντο, Μήλιοι δὲ καὶ Σίφνιοι	καὶ	Σερίφιοι πεντηκοντέρους· Μήλιοι μὲν γένος
[8, 46]	πεντηκόντερον, ἐόντες συναμφότεροι οὗτοι Δρύοπες.	καὶ	Σερίφιοί τε καὶ Σίφνιοι καὶ
[8, 110]	αὐτὸς ἐνετείλατο βασιλέι φράσαι· τῶν	καὶ	Σίκιννος ὁ οἰκέτης αὖτις ἐγένετο·
[8, 46]	οὗτοι Δρύοπες. καὶ Σερίφιοί τε	καὶ	Σίφνιοι καὶ Μήλιοι ἐστρατεύοντο· οὗτοι
[8, 48]	τριήρεας παρεχόμενοι ἐστρατεύοντο, Μήλιοι δὲ	καὶ	Σίφνιοι καὶ Σερίφιοι πεντηκοντέρους· Μήλιοι
[8, 12]	ἄπλετον διὰ πάσης τῆς νυκτὸς	καὶ	σκληραὶ βρονταὶ ἀπὸ τοῦ Πηλίου·
[8, 110]	δὲ τῶν συμμάχων πάντων ἄριστος	καὶ	σοφώτατος, φράσοντά τοι ὅτι Θεμιστοκλέης
[8, 109]	καὶ τις οἰκίην τε ἀναπλασάσθω	καὶ	σπόρου ἀνακῶς ἐχέτω, παντελέως ἀπελάσας
[8, 4]	πολλὰς καταχθείσας ἐς τὰς Ἀφέτας	καὶ	στρατιῆς ἅπαντα πλέα, ἐπεὶ αὐτοῖσι
[8, 144]	καὶ τὰ οἰκήματα ἐμπεπρησμένα τε	καὶ	συγκεχωσμένα, τοῖσι ἡμέας ἀναγκαίως ἔχει
[8, 71]	(ἱζόμενοι δὲ ἐν τῷ Ἰσθμῷ	καὶ	συγχώσαντες τὴν Σκιρωνίδα ὁδόν, μετὰ
[8, 16]	~ἐνθεῦτεν οἱ Ἕλληνες ἐπανέπλεόν τε	καὶ	συνέμισγον. ἐν ταύτῃ τῇ ναυμαχίῃ
[8, 87]	ἔδοξέ οἱ τόδε ποιῆσαι, τὸ	καὶ	συνήνεικε ποιησάσῃ. διωκομένη γὰρ ὑπὸ
[8, 90]	ὑπερλυπεόμενός τε καὶ πάντας αἰτιώμενος,	καὶ	σφεων ἐκέλευσε τὰς κεφαλὰς ἀποταμεῖν,
[8, 14]	ἀτρέμας τε εἶχον τὰς νέας	καί	σφι ἀπεχρᾶτο κακῶς πρήσουσι ἡσυχίην
[8, 71]	πολίων ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἵζοντο,	καί	σφι ἐπῆν στρατηγὸς Κλεόμβροτος ὁ
[8, 143]	ἔχων ἐνέπρησε τούς τε οἴκους	καὶ	τὰ ἀγάλματα. (σύ τε τοῦ
[8, 121]	δὲ τοῦτο διεδάσαντο τὴν ληίην	καὶ	τὰ ἀκροθίνια ἀπέπεμψαν ἐς Δελφούς,
[8, 60]	Μέγαρα καὶ Αἴγιναν, ἤν περ	καὶ	τὰ ἄλλα εὐτυχήσωμεν. ἅμα δὲ
[8, 60]	τὴν Πελοπόννησον. (ἢν δέ γε	καὶ	τὰ ἐγὼ ἐλπίζω γένηται καὶ
[8, 140]	τῆς Ξέρξεω στρατηλασίης τὸ πλῆθος	καὶ	τὰ ἔργα, πυνθάνεσθε δὲ καὶ
[8, 142]	οἱ σύμμαχοι ἐπαγγέλλονται γυναῖκάς τε	καὶ	τὰ ἐς πόλεμον ἄχρηστα οἰκετέων
[8, 109]	ἀτάσθαλον· ὃς τά τε ἱρὰ	καὶ	τὰ ἴδια ἐν ὁμοίῳ ἐποιέετο,
[8, 62]	τε ἐστὶ ἐκ παλαιοῦ ἔτι,	καὶ	τὰ λόγια λέγει ὑπ᾽ ἡμέων
[8, 12]	τοῦ Πηλίου· οἱ δὲ νεκροὶ	καὶ	τὰ ναυήγια ἐξεφέποντο ἐς τὰς
[8, 144]	μέγιστα τῶν θεῶν τὰ ἀγάλματα	καὶ	τὰ οἰκήματα ἐμπεπρησμένα τε καὶ
[8, 27]	τοὺς, ἀρίστους, αὐτούς τε τούτους	καὶ	τὰ ὅπλα αὐτῶν, νυκτὸς ἐπεθήκατο
[8, 115]	τῶν δενδρέων τὸν φλοιὸν περιλέποντες	καὶ	τὰ φύλλα καταδρέποντες κατήσθιον, ὁμοίως
[8, 136]	τῶν Ἑλληνικῶν. τάχα δ᾽ ἂν	καὶ	τὰ χρηστήρια ταῦτά οἱ προλέγοι,
[8, 84]	εἶναι τὴν ἄρξασαν. λέγεται δὲ	καὶ	τάδε, ὡς φάσμα σφι γυναικὸς
[8, 67]	τῶν ἐθνέων τῶν σφετέρων τύραννοι	καὶ	ταξίαρχοι ἀπὸ τῶν νεῶν, καὶ
[8, 110]	Ἕλληνας τὰς νέας βουλομένους διώκειν	καὶ	τὰς ἐν Ἑλλησπόντῳ γεφύρας λύειν.
[8, 108]	τὸν στρατὸν τὸν πεζὸν ἤλπιζον	καὶ	τὰς νέας εἶναι περὶ Φάληρον,
[8, 15]	τάς τε ναυμαχίας γίνεσθαι ταύτας	καὶ	τὰς πεζομαχίας τὰς ἐν Θερμοπύλῃσι.
[8, 8]	τήν τε ναυηγίην ὡς γένοιτο,	καὶ	τὰς περιπεμφθείσας τῶν νεῶν περὶ
[8, 91]	θορύβῳ ἐκεράιζον τάς τε ἀντισταμένας	καὶ	τὰς φευγούσας τῶν νεῶν, οἱ
[8, 127]	τοὺς Ὀλυνθίους ἀπίστασθαι ἀπὸ βασιλέος,	καὶ	ταύτην ἐπολιόρκεε· εἶχον δὲ αὐτὴν
[8, 40]	περὶ πλείστου τε ποιευμένους περιεῖναι	καὶ	ταύτην ἔχοντας ἐν φυλακῇ, τὰ
[8, 33]	κατὰ δὲ Χαράδραν καὶ Ἔρωχον	καὶ	Τεθρώνιον καὶ Ἀμφίκαιαν καὶ Νέωνα
[8, 97]	ἵνα ἀντί τε σχεδίης ἔωσι	καὶ	τείχεος, ἀρτέετό τε ἐς πόλεμον
[8, 64]	μὲν ἐκ Σαλαμῖνος Αἴαντά τε	καὶ	Τελαμῶνα ἐπεκαλέοντο, ἐπὶ δὲ Αἰακὸν
[8, 115]	πόρον τῆς διαβάσιος ἐν πέντε	καὶ	τεσσεράκοντα ἡμέρῃσι, ἀπάγων τῆς στρατιῆς
[8, 64]	ἐγένετο ἔν τε τῇ γῇ	καὶ	τῇ θαλάσσῃ. (ἔδοξε δέ σφι
[8, 65]	ἀνὰ πάντα ἔτεα τῇ Μητρὶ	καὶ	τῇ Κούρῃ, καὶ αὐτῶν τε
[8, 82]	νηὶ τῇ αὐτομολησάσῃ ἐς Σαλαμῖνα	καὶ	τῇ πρότερον ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον τῇ
[8, 65]	Πελοπόννησον, κίνδυνος αὐτῷ τε βασιλέι	καὶ	τῇ στρατιῇ τῇ ἐν τῇ
[8, 113]	καὶ Ἰνδούς, καὶ τὸν πεζὸν	καὶ	τὴν ἄλλην ἵππον. (ταῦτα μὲν
[8, 138]	ὁρμώμενοι, ὡς ταύτην ἔσχον, κατεστρέφοντο	καὶ	τὴν ἄλλην Μακεδονίην. ~ἀπὸ τούτου
[8, 106]	τὸν Πανιώνιον κομίσαι τὰ τέκνα	καὶ	τὴν γυναῖκα. (ὡς δὲ ἄρα
[8, 22]	δίκαια ἐπὶ τοὺς πατέρας στρατευόμενοι	καὶ	τὴν Ἑλλάδα καταδουλούμενοι. (ἀλλὰ μάλιστα
[8, 109]	γὰρ εὑρήκαμεν ἡμέας τε αὐτοὺς	καὶ	τὴν Ἑλλάδα, νέφος τοσοῦτο ἀνθρώπων
[8, 109]	τῶν θεῶν τὰ ἀγάλματα· ὃς	καὶ	τὴν θάλασσαν ἀπεμαστίγωσε πέδας τε
[8, 113]	τῶν ἄλλων Περσέων τοὺς θωρηκοφόρους	καὶ	τὴν ἵππον τὴν χιλίην, καὶ
[8, 76]	οἱ ἀμφὶ τὴν Κέον τε	καὶ	τὴν Κυνόσουραν τεταγμένοι, κατεῖχόν τε
[8, 118]	προσκυνέοντας ἐκπηδᾶν ἐς τὴν θάλασσαν,	καὶ	τὴν νέα ἐπικουφισθεῖσαν οὕτω δὴ
[8, 140]	καὶ τὰ ἔργα, πυνθάνεσθε δὲ	καὶ	τὴν νῦν παρ᾽ ἐμοὶ ἐοῦσαν
[8, 50]	πόλιν, αὐτῶν ἐκλελοιπότων ἐς Πελοπόννησον,	καὶ	τὴν Πλαταιέων ὡσαύτως, ἧκέ τε
[8, 90]	γραμματισταὶ ἀνέγραφον πατρόθεν τὸν τριήραρχον	καὶ	τὴν πόλιν. πρὸς δέ τι
[8, 130]	ἐκ Σαλαμῖνος καὶ βασιλέα τε	καὶ	τὴν στρατιὴν ἐκ Χερσονήσου διεπόρθμευσε
[8, 65]	καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων μυεῖται·	καὶ	τὴν φωνὴν τῆς ἀκούεις ἐν
[8, 66]	μάλα Καρυστίους τε καὶ Ἀνδρίους	καὶ	Τηνίους τε καὶ τοὺς λοιποὺς
[8, 53]	ἀκροπόλιος, ὄπισθε δὲ τῶν πυλέων	καὶ	τῆς ἀνόδου, τῇ δὴ οὔτε
[8, 43]	ἐξ Ἐρινεοῦ τε καὶ Πίνδου	καὶ	τῆς Δρυοπίδος ὕστατα ὁρμηθέντες. οἱ
[8, 23]	τὴν πόλιν ἔσχον τῶν Ἱστιαιέων,	καὶ	τῆς Ἐλλοπίης μοίρης γῆς δὲ
[8, 109]	ἄνδρα ἕνα τῆς τε Ἀσίης	καὶ	τῆς Εὐρώπης βασιλεῦσαι ἐόντα ἀνόσιόν
[8, 120]	Ἑλλησπόντου μᾶλλον ἢ τοῦ Στρυμόνος	καὶ	τῆς Ἠιόνος, ὅθεν δή μιν
[8, 76]	Ψυττάλειαν, μεταξὺ Σαλαμῖνός τε κειμένην	καὶ	τῆς ἠπείρου, πολλοὺς τῶν Περσέων
[8, 41]	προθυμότερον ἐξέλιπον τὴν πόλιν, ὡς	καὶ	τῆς θεοῦ ἀπολελοιπυίης τὴν ἀκρόπολιν.
[8, 129]	λέγουσι Ποτιδαιῆται τῆς τε ῥηχίης	καὶ	τῆς πλημμυρίδος καὶ τοῦ Περσικοῦ
[8, 65]	παραινέειν, ἐκ δὲ τοῦ κονιορτοῦ	καὶ	τῆς φωνῆς γενέσθαι νέφος καὶ
[8, 66]	ἀπολομένοισι καὶ τοῖσι ἐν Θερμοπύλῃσι	καὶ	τῇσι ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ ναυμαχίῃσι τούσδε
[8, 66]	τὰς Ἀθήνας, κατά τε ἤπειρον	καὶ	τῇσι νηυσὶ ἀπικόμενοι, ἢ ἐπί
[8, 74]	τοῦ παντὸς ἤδη δρόμου θέοντες	καὶ	τῇσι νηυσὶ οὐκ ἐλπίζοντες ἐλλάμψεσθαι·
[8, 87]	Καλυνδέων βασιλέος Δαμασιθύμου. (εἰ μὲν	καί	τι νεῖκος πρὸς αὐτὸν ἐγεγόνεε
[8, 120]	δωρησάμενος αὐτοὺς ἀκινάκῃ τε χρυσέῳ	καὶ	τιήρῃ χρυσοπάστῳ. καὶ ὡς αὐτοὶ
[8, 33]	τοῦτο τὸ ἱρὸν συλήσαντες ἐνέπρησαν.	καί	τινας διώκοντες εἷλον τῶν Φωκέων
[8, 51]	(καὶ αἱρέουσι ἔρημον τὸ ἄστυ,	καί	τινας ὀλίγους εὑρίσκουσι τῶν Ἀθηναίων
[8, 109]	αὐτῶν ἐπιμεληθῆναι καὶ τῶν οἰκετέων,	καὶ	τις οἰκίην τε ἀναπλασάσθω καὶ
[8, 129]	τοῦ Ποσειδέωνος ἐς τὸν νηὸν	καὶ	τὸ ἄγαλμα τὸ ἐν τῷ
[8, 15]	νέας οὕτω σφι ὀλίγας λυμαίνεσθαι,	καὶ	τὸ ἀπὸ Ξέρξεω δειμαίνοντες, οὐκ
[8, 11]	εἷλε ἀνὴρ Ἀθηναῖος Λυκομήδης Αἰσχραίου,	καὶ	τὸ ἀριστήιον ἔλαβε οὗτος. (τοὺς
[8, 114]	αἰτέειν δίκας τοῦ Λεωνίδεω φόνου	καὶ	τὸ διδόμενον ἐξ ἐκείνου δέκεσθαι.
[8, 115]	Παιονίης καὶ ἐν Μακεδονίῃ. (ἔνθα	καὶ	τὸ ἱρὸν ἅρμα καταλιπὼν τοῦ
[8, 19]	βαρβάρου τό τε Ἰωνικὸν φῦλον	καὶ	τὸ Καρικόν, οἷοί τε εἴησαν
[8, 27]	ἀπὸ δὲ τοῦ ὑστάτου τρώματος	καὶ	τὸ κάρτα. (ἐσβαλόντες γὰρ πανστρατιῇ
[8, 73]	κατὰ χώρην ἵδρυται νῦν τε	καὶ	τὸ πάλαι οἴκεον, Ἀρκάδες τε
[8, 142]	Ἀθηναίους οὐδαμῶς ἀνασχετόν, οἵτινες αἰεὶ	καὶ	τὸ πάλαι φαίνεσθε πολλοὺς ἐλευθερώσαντες
[8, 13]	ὅσῳ ἐν πελάγεϊ φερομένοισι ἐπέπιπτε,	καὶ	τὸ τέλος σφι ἐγίνετο ἄχαρι.
[8, 88]	αὐτῇ συνήνεικε ἐς εὐτυχίην γενόμενα,	καὶ	τὸ τῶν ἐκ τῆς Καλυνδικῆς
[8, 13]	δὴ πλέουσι αὐτοῖσι χειμών τε	καὶ	τὸ ὕδωρ ἐπεγίνετο ἐοῦσι κατὰ
[8, 60]	τε καὶ γυναῖκες. καὶ μὲν	καὶ	τόδε ἐν αὐτοῖσι ἔνεστι, τοῦ
[8, 90]	νηυσὶ φευγούσῃσι περιέπιπτον. ~ἐγένετο δὲ	καὶ	τόδε ἐν τῷ θορύβῳ τούτῳ.
[8, 68]	προσδηλήσηται. πρὸς δὲ, ὦ βασιλεῦ,	καὶ	τόδε ἐς θυμὸν βάλευ, ὡς
[8, 120]	ἐς τὴν Ἀσίην. ~μέγα δὲ	καὶ	τόδε μαρτύριον· φαίνεται γὰρ Ξέρξης
[8, 68]	ἄριστα ἐς πρήγματα τὰ σά.	καὶ	τοι τάδε λέγω, φείδεο τῶν
[8, 66]	ὑπὸ τοῦ χειμῶνος αὐτῶν ἀπολομένοισι	καὶ	τοῖσι ἐν Θερμοπύλῃσι καὶ τῇσι
[8, 5]	δὴ πάντες δώροισι ἀναπεπεισμένοι ἦσαν	καὶ	τοῖσι Εὐβοεῦσι ἐκεχάριστο, αὐτός τε
[8, 143]	συμμάχοισι πίσυνοί μιν ἐπέξιμεν ἀμυνόμενοι	καὶ	τοῖσι ἥρωσι, τῶν ἐκεῖνος οὐδεμίαν
[8, 65]	ἰὸν ἐς τιμωρίην Ἀθηναίοισί τε	καὶ	τοῖσι συμμάχοισι. (καὶ ἢν μέν
[8, 11]	τριήκοντα νέας αἱρέουσι τῶν βαρβάρων	καὶ	τὸν Γόργου τοῦ Σαλαμινίων βασιλέος
[8, 123]	Ποσειδέωνος τῷ βωμῷ, τὸν πρῶτον	καὶ	τὸν δεύτερον κρίνοντες ἐκ πάντων,
[8, 118]	εἴ τις ἐστί σφι σωτηρίη,	(καὶ	τὸν εἶπαι δέσποτα, οὐκ ἔστι
[8, 88]	καὶ νέα τῶν πολεμίων κατέδυσε;	καὶ	τὸν ἐπειρέσθαι εἰ ἀληθέως ἐστὶ
[8, 113]	καὶ Βακτρίους τε καὶ Ἰνδούς,	καὶ	τὸν πεζὸν καὶ τὴν ἄλλην
[8, 85]	τὸ πρὸς τὴν ἠῶ τε	καὶ	τὸν Πειραιέα. ἐθελοκάκεον μέντοι αὐτῶν
[8, 21]	ἐσήμαινε τὰ γεγονότα περὶ Λεωνίδην	καὶ	τὸν στρατὸν αὐτοῦ. οἳ δὲ
[8, 132]	Σπάρτην τε ἀπίκοντο καὶ δὴ	καὶ	τότε ἐς τὴν Αἴγιναν, τῶν
[8, 33]	ἀναθήμασι πολλοῖσι κατεσκευασμένον· ἦν δὲ	καὶ	τότε καὶ νῦν ἔτι χρηστήριον
[8, 46]	σπεύσαντος, ἀνδρὸς τῶν ἀστῶν δοκίμου	καὶ	τότε τριηραρχέοντος. Νάξιοι δὲ εἰσὶ
[8, 9]	ποιήσασθαι βουλόμενοι τῆς τε μάχης	καὶ	τοῦ διεκπλόου. ~ὁρῶντες δὲ σφέας
[8, 129]	τε ῥηχίης καὶ τῆς πλημμυρίδος	καὶ	τοῦ Περσικοῦ πάθεος γενέσθαι τόδε,
[8, 36]	τὴν πόλιν, πλὴν ἑξήκοντα ἀνδρῶν	καὶ	τοῦ προφήτεω. ~ἐπεὶ δὲ ἀγχοῦ
[8, 52]	ἐς τὸ ἔσχατον κακοῦ ἀπιγμένοι	καὶ	τοῦ φράγματος προδεδωκότος· (οὐδὲ λόγους
[8, 12]	σφέας ἔκ τε τῆς ναυηγίης	καὶ	τοῦ χειμῶνος τοῦ γενομένου κατὰ
[8, 73]	δὲ ὑπό τε Ἀργείων ἀρχόμενοι	καὶ	τοῦ χρόνου, ἐόντες Ὀρνεῆται καὶ
[8, 41]	τε βουλόμενοι ὑπηρετέειν καὶ δὴ	καὶ	τοῦδε εἵνεκα οὐκ ἥκιστα. λέγουσι
[8, 64]	Τελαμῶνα ἐπεκαλέοντο, ἐπὶ δὲ Αἰακὸν	καὶ	τοὺς ἄλλους Αἰακίδας νέα ἀπέστελλον
[8, 94]	ἀποστρέψαντα τὴν νέα αὐτόν τε	καὶ	τοὺς ἄλλους ἐπ᾽ ἐξεργασμένοισι ἐλθεῖν
[8, 101]	ἄλλους τούς τε συμβούλους Περσέων	καὶ	τοὺς δορυφόρους, ἔλεξε Ξέρξης τάδε.
[8, 25]	πάντας Λακεδαιμονίους καὶ Θεσπιέας, ὁρῶντες	καὶ	τοὺς εἵλωτας. (οὐ μὲν οὐδ᾽
[8, 61]	δὴ ὁ Θεμιστοκλέης κεῖνόν τε	καὶ	τοὺς Κορινθίους πολλά τε καὶ
[8, 66]	καὶ Ἀνδρίους καὶ Τηνίους τε	καὶ	τοὺς λοιποὺς νησιώτας πάντας, πλὴν
[8, 135]	τὸν πρόμαντιν βαρβάρῳ γλώσσῃ χρᾶν.	(καὶ	τοὺς μὲν ἑπομένους τῶν Θηβαίων
[8, 75]	ναυμαχέοντας τοὺς τὰ ὑμέτερα φρονέοντας	καὶ	τοὺς μή” ~ὃ μὲν ταῦτά
[8, 41]	τις δύναται σώζειν τέκνα τε	καὶ	τοὺς οἰκέτας. ἐνθαῦτα οἱ μὲν
[8, 4]	ἔστ᾽ ἂν αὐτοὶ τέκνα τε	καὶ	τοὺς οἰκέτας ὑπεκθέωνται. ὡς δ᾽
[8, 127]	ἐπολιόρκεε τὴν Ποτίδαιαν. ὑποπτεύσας δὲ	καὶ	τοὺς Ὀλυνθίους ἀπίστασθαι ἀπὸ βασιλέος,
[8, 88]	ἀληθέως ἐστὶ Ἀρτεμισίης τὸ ἔργον,	καὶ	τοὺς φάναι, σαφέως τὸ ἐπίσημον
[8, 37]	γενομένου τέρεος. θῶμα μὲν γὰρ	καὶ	τοῦτο κάρτα ἐστί, ὅπλα ἀρήια
[8, 33]	καὶ νῦν ἔτι χρηστήριον αὐτόθι.	καὶ	τοῦτο τὸ ἱρὸν συλήσαντες ἐνέπρησαν.
[8, 13]	θάλασσαν ὁρμημένα βρονταί τε σκληραί.	~καὶ	τούτοισι μὲν τοιαύτη ἡ νὺξ
[8, 105]	τούτου τὴν ζόην, καὶ δὴ	καὶ	τοῦτον. καὶ οὐ γὰρ τὰ
[8, 124]	σοφίης δὲ καὶ δεξιότητος Θεμιστοκλέι	καὶ	τούτῳ στέφανον ἐλαίης· ἐδωρήσαντό τέ
[8, 111]	φιλοχωρέειν, πενίην τε καὶ ἀμηχανίην,	καὶ	τούτων τῶν θεῶν ἐπηβόλους ἐόντας
[8, 115]	ἑκάστοτε γίνοιτο ἐλαύνων, μελεδαίνειν τε	καὶ	τρέφειν, ἐν Θεσσαλίῃ τε τινὰς
[8, 82]	τοῖσι Ἕλλησι ἐς τὰς ὀγδώκοντα	καὶ	τριηκοσίας νέας· δύο γὰρ δὴ
[8, 121]	θεοῖσι ἐξεῖλον ἀκροθίνια ἄλλα τε	καὶ	τριήρεας τρεῖς Φοινίσσας, τὴν μὲν
[8, 33]	Ἀμφίκαιαν καὶ Νέωνα καὶ Πεδιέας	καὶ	Τριτέας καὶ Ἐλάτειαν καὶ Ὑάμπολιν
[8, 72]	Κορίνθιοι καὶ Ἐπιδαύριοι καὶ Φλιάσιοι	καὶ	Τροιζήνιοι καὶ Ἑρμιονέες. οὗτοι μὲν
[8, 127]	πόλιν παραδιδοῖ Κριτοβούλῳ Τορωναίῳ ἐπιτροπεύειν	καὶ	τῷ Χαλκιδικῷ γένεϊ, καὶ οὕτω
[8, 115]	κατήσθιον, ὁμοίως τῶν τε ἡμέρωι	καὶ	τῶν ἀγρίων, καὶ ἔλειπον οὐδέν·
[8, 65]	καὶ αὐτῶν τε ὁ βουλόμενος	καὶ	τῶν ἄλλων Ἑλλήνων μυεῖται· καὶ
[8, 128]	ἐπὶ τοὺς στρατηγούς· παρῆν δὲ	καὶ	τῶν ἄλλων Παλληναίων συμμαχίν. (τοῖσι
[8, 89]	καὶ ὀνομαστοὶ Περσέων καὶ Μήδων	καὶ	τῶν ἄλλων συμμάχων, ὀλίγοι δὲ
[8, 115]	τὴν ἐκ τῆς γῆς ἀναφυομένην	καὶ	τῶν δενδρέων τὸν φλοιὸν περιλέποντες
[8, 22]	μέσου ἡμῖν ἕζεσθε καὶ αὐτοὶ	καὶ	τῶν Καρῶν δέεσθε τὰ αὐτὰ
[8, 76]	μάλιστα ἐξοισομένων τῶν τε ἀνδρῶν	καὶ	τῶν ναυηγίων (ἐν γὰρ δὴ
[8, 18]	ναυμαχίης ἀπηλλάχθησαν, τῶν μὲν νεκρῶν	καὶ	τῶν ναυηγίων ἐπεκράτεον, τρηχέως δὲ
[8, 22]	Ξέρξην, ἀπίστους ποιήσῃ τοὺς Ἴωνας	καὶ	τῶν ναυμαχιέων αὐτοὺς ἀπόσχῃ. ~Θεμιστοκλέης
[8, 109]	καταμείναντας ἡμέων τε αὐτῶν ἐπιμεληθῆναι	καὶ	τῶν οἰκετέων, καὶ τις οἰκίην
[8, 33]	Πεδιέας καὶ Τριτέας καὶ Ἐλάτειαν	καὶ	Ὑάμπολιν καὶ Παραποταμίους καὶ Ἄβας,
[8, 117]	καὶ οὐδένα τε κόσμον ἐμπιπλάμενοι	καὶ	ὕδατα μεταβάλλοντες ἀπέθνησκον τοῦ στρατοῦ
[8, 46]	νησιωτέων τῷ βαρβάρῳ γῆν τε	καὶ	ὕδωρ. ~οὗτοι μὲν ἅπαντες ἐντὸς
[8, 144]	ἐπιθρέψαι ἐθέλειν ἡμέων τοὺς οἰκέτας.	(καὶ	ὑμῖν μὲν ἡ χάρις ἐκπεπλήρωται,
[8, 29]	ἀντ᾽ αὐτῶν πεντήκοντα τάλαντα ἀργυρίου,	καὶ	ὑμῖν ὑποδεκόμεθα τὰ ἐπιόντα ἐπὶ
[8, 72]	οὗτοι μὲν ἦσαν οἱ βοηθήσαντες	καὶ	ὑπεραρρωδέοντες τῇ Ἑλλάδι κινδυνευούσῃ· τοῖσι
[8, 94]	συνέμισγον αἱ νέες, ἐκπλαγέντα τε	καὶ	ὑπερδείσαντα, τὰ ἱστία ἀειράμενον οἴχεσθαι
[8, 102]	Μαρδόνιον δέ, εἰ ἐθέλει τε	καὶ	ὑποδέκεται ταῦτα ποιήσειν, αὐτοῦ καταλιπεῖν
[8, 137]	ἐσῆλθε αὐτίκα ὡς εἴη τέρας	καὶ	φέροι μέγα τι. καλέσας δὲ
[8, 69]	ποιέεσθαι· οἳ δὲ ἀγαιόμενοί τε	καὶ	φθονέοντες αὐτῇ, ἅτε ἐν πρώτοισι
[8, 106]	δὲ ἔλεγε πρὸς αὐτὸν πολλοὺς	καὶ	φιλίους λόγους, πρῶτα μέν οἱ
[8, 143]	Ἀθηναίων παθεῖν ἐόντα πρόξεινόν τε	καὶ	φίλον” ~πρὸς μὲν Ἀλέξανδρον ταῦτα
[8, 72]	Ἠλεῖοι καὶ Κορίνθιοι καὶ Ἐπιδαύριοι	καὶ	Φλιάσιοι καὶ Τροιζήνιοι καὶ Ἑρμιονέες.
[8, 71]	λίθοι καὶ πλίνθοι καὶ ξύλα	καὶ	φορμοὶ ψάμμου πλήρεες ἐσεφέροντο, καὶ
[8, 7]	περιλάβοιεν οἳ μὲν ταύτῃ ἀπικόμενοι	καὶ	φράξαντες αὐτῶν τὴν ὀπίσω φέρουσαν
[8, 85]	πλὴν Θεομήστορός τε τοῦ Ἀνδροδάμαντος	καὶ	Φυλάκου τοῦ Ἱστιαίου, Σαμίων ἀμφοτέρων.
[8, 31]	κείμενος μεταξὺ τῆς τε Μηλίδος	καὶ	Φωκίδος χώρης, ἥ περ ἦν
[8, 1]	νέας παρείχοντο, Μεγαρέες δὲ εἴκοσι.	(καὶ	Χαλκιδέες ἐπλήρουν εἴκοσι, Ἀθηναίων σφι
[8, 140]	ὑπὲρ ἄνθρωπον ἡ βασιλέος ἐστὶ	καὶ	χεὶρ ὑπερμήκης. (ἢν ὦν μὴ
[8, 75]	ὡς ἐπεδέκοντο οἱ Θεσπιέες πολιήτας,	καὶ	χρήμασι ὄλβιον. (ὃς τότε πλοίῳ
[8, 129]	γίνεται ἄμπωτις τῆς θαλάσσης μεγάλη	καὶ	χρόνον ἐπὶ πολλόν. ἰδόντες δὲ
[8, 85]	Φύλακος δὲ εὐεργέτης βασιλέος ἀνεγράφη	καὶ	χώρῃ ἐδωρήθη πολλῇ. οἱ δ᾽
[8, 113]	Πέρσας αἱρέετο, ἄνδρας στρεπτοφόρους τε	καὶ	ψελιοφόρους, ἐπὶ δὲ Μήδους· οὗτοι
[8, 84]	ἄλλοι Ἕλληνες ἐπὶ πρύμνην ἀνεκρούοντο	καὶ	ὤκελλον τὰς νέας, Ἀμεινίης δὲ
[8, 120]	τε χρυσέῳ καὶ τιήρῃ χρυσοπάστῳ.	καὶ	ὡς αὐτοὶ λέγουσι Ἀβδηρῖται, λέγοντες
[8, 138]	τι χρῆμα ποιήσειε ὁ παῖς	καὶ	ὡς σὺν νόῳ κείνων ὁ
[8, 2]	ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον, εἴρηται δέ μοι	καὶ	ὡς τὸ πλῆθος ἕκαστοι τῶν
[8, 130]	τοὺς πολεμίους ποιέειν, ἅμα δὲ	καὶ	ὠτακούστεον ὅκῃ πεσέεται τὰ Μαρδονίου
[8, 52]	Ἀθηναίων οἱ πολιορκεόμενοι ὅμως ἠμύνοντο,	καίπερ	ἐς τὸ ἔσχατον κακοῦ ἀπιγμένοι
[8, 144]	ἐκεῖνον ἐς τὴν Ἀττικήν, ἡμέας	καιρός	ἐστι προβοηθῆσαι ἐς τὴν Βοιωτίην”
[8, 87]	βασιλέος πρήγματα, ἐν τούτῳ τῷ	καιρῷ	ἡ νηῦς ἡ Ἀρτεμισίης ἐδιώκετο
[8, 79]	ἐστι ἔν τε τῷ ἄλλῳ	καιρῷ	καὶ δὴ καὶ ἐν τῷδε
[8, 86]	σφι συνοίσεσθαι οἷόν περ ἀπέβη.	καίτοι	ἦσάν γε καὶ ἐγένοντο ταύτην
[8, 112]	δοῦναι καὶ οὐ τούτους μούνους.	(καίτοι	Καρυστίοισί γε οὐδὲν τούτου εἵνεκα
[8, 53]	ἱρὸν τῆς Κέκροπος θυγατρὸς Ἀγλαύρου,	καίτοι	περ ἀποκρήμνου ἐόντος τοῦ χώρου.
[8, 71]	νύκτα ἐπορεύετο ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον.	~καίτοι	τὰ δυνατὰ πάντα ἐμεμηχάνητο ὅκως
[8, 61]	τοὺς Κορινθίους πολλά τε καὶ	κακὰ	ἔλεγε, ἑωυτοῖσι τε ἐδήλου λόγῳ
[8, 12]	ἐλπίζοντες πάγχυ ἀπολέεσθαι ἐς οἷα	κακὰ	ἧκον. πρὶν γὰρ ἢ καὶ
[8, 3]	γὰρ ἔμφυλος πολέμου ὁμοφρονέοντος τοσούτῳ	κάκιον	ἐστὶ ὅσῳ πόλεμος εἰρήνης. (ἐπιστάμενοι
[8, 68]	ὡς ἐγὼ τάδε λέγω, οὔτε	κακίστη	γενομένη ἐν τῇσι ναυμαχίῃσι τῇσι
[8, 90]	κεφαλὰς ἀποταμεῖν, ἵνα μὴ αὐτοὶ	κακοὶ	γενόμενοι τοὺς ἀμείνονας διαβάλλωσι. (ὅκως
[8, 68]	δὲ ἐόντι ἀρίστῳ ἀνδρῶν πάντων	κακοὶ	δοῦλοι εἰσί, οἳ ἐν συμμάχων
[8, 68]	τοῖσι μὲν χρηστοῖσι τῶν ἀνθρώπων	κακοὶ	δοῦλοι φιλέουσι γίνεσθαι, τοῖσι δὲ
[8, 100]	καὶ Κύπριοί τε καὶ Κίλικες	κακοὶ	ἐγένοντο, οὐδὲν πρὸς Πέρσας τοῦτο
[8, 100]	οὐδ᾽ ἐρέεις ὅκου ἐγενόμεθα ἄνδρες	κακοί.	εἰ δὲ Φοίνικές τε καὶ
[8, 20]	τότε παρεοῦσί τε καὶ προσδοκίμοισι	κακοῖσι	παρῆν σφι συμφορῇ χρᾶσθαι πρὸς
[8, 68]	δοῦλοι φιλέουσι γίνεσθαι, τοῖσι δὲ	κακοῖσι	χρηστοί. σοὶ δὲ ἐόντι ἀρίστῳ
[8, 88]	ἀπολέσθαι, τοῦτο δὲ συνέβη ὥστε	κακὸν	ἐργασαμένην ἀπὸ τούτων αὐτὴν μάλιστα
[8, 106]	βίον κτησάμενε, τί σε ἐγὼ	κακὸν	ἢ αὐτὸς ἢ τῶν ἐμῶν
[8, 69]	συμφορὴν ἐποιεῦντο τοὺς λόγους ὡς	κακόν	τι πεισομένης πρὸς βασιλέος, ὅτι
[8, 130]	μὲν ἐβουλεύοντο εἴ τι δυναίατο	κακὸν	τοὺς πολεμίους ποιέειν, ἅμα δὲ
[8, 109]	τε καὶ ἀναλαμβάνειν τὴν προτέρην	κακότητα.	ἡμεῖς δέ, εὕρημα γὰρ εὑρήκαμεν
[8, 52]	ἠμύνοντο, καίπερ ἐς τὸ ἔσχατον	κακοῦ	ἀπιγμένοι καὶ τοῦ φράγματος προδεδωκότος·
[8, 112]	γε οὐδὲν τούτου εἵνεκα τοῦ	κακοῦ	ὑπερβολὴ ἐγένετο· Πάριοι δὲ Θεμιστοκλέα
[8, 68]	δειμαίνω μὴ ὁ ναυτικὸς στρατὸς	κακωθεὶς	τὸν πεζὸν προσδηλήσηται. πρὸς δὲ,
[8, 101]	~ταῦτα ἀκούσας Ξέρξης ὡς ἐκ	κακῶν	ἐχάρη τε καὶ ἥσθη, πρὸς
[8, 79]	ὑπὸ δὲ μεγάθεος τῶν παρεόντων	κακῶν	λήθην ἐκείνων ποιεύμενος ἐξεκαλέετο, θέλων
[8, 108]	τοῦτ᾽ ἂν μέγιστον πάντων σφι	κακῶν	τὴν Ἑλλάδα ἐργάσαιτο. (εἰ γὰρ
[8, 14]	τὰς νέας καί σφι ἀπεχρᾶτο	κακῶς	πρήσουσι ἡσυχίην ἄγειν ἐν τῷ
[8, 90]	ὄρεϊ τῷ ἀντίον Σαλαμῖνος τὸ	καλέεται	Αἰγάλεως, ἀνεπυνθάνετο τὸν ποιήσαντα, καὶ
[8, 106]	Χῖοι μὲν νέμονται Ἀταρνεὺς δὲ	καλέεται,	εὑρίσκει τὸν Πανιώνιον ἐνθαῦτα. (ἐπιγνοὺς
[8, 135]	τέμενος. τοῦτο δὲ τὸ ἱρὸν	καλέεται	μὲν Πτῷον, ἔστι δὲ Θηβαίων,
[8, 76]	δὲ τὴν νησῖδα τὴν Ψυττάλειαν	καλεομένην	ἀπεβίβαζον τῶν Περσέων τῶνδε εἵνεκεν,
[8, 44]	Πελασγῶν ἐχόντων τὴν νῦν Ἑλλάδα	καλεομένην	ἦσαν Πελασγοί, ὀνομαζόμενοι Κραναοί, ἐπὶ
[8, 96]	Ἀττικῆς ἐπὶ τὴν ἠιόνα τὴν	καλεομένην	Κωλιάδα· ὥστε ἀποπλησθῆναι τὸν χρησμὸν
[8, 43]	Μηλιέων ἐκ τῆς νῦν Δωρίδος	καλεομένης	χώρης ἐξαναστάντες. ~οὗτοι μέν νυν
[8, 135]	τὸ ἱρὸν ἐπείτε παρελθεῖν τὸν	καλεόμενον	τοῦτον Μῦν, ἕπεσθαι δέ οἱ
[8, 113]	τοὺς Πέρσας πάντας τοὺς ἀθανάτους	καλεομένους,	πλὴν Ὑδάρνεος τοῦ στρατηγοῦ (οὗτος
[8, 124]	λογάδες, οὗτοι οἵ περ ἱππέες	καλέονται,	μέχρι οὔρων τῶν Τεγεητικῶν. μοῦνον
[8, 85]	οἱ δ᾽ εὐεργέται βασιλέος ὀροσάγγαι	καλέονται	περσιστί. ~περὶ μέν νυν τούτους
[8, 52]	τῆς ἀκροπόλιος ὄχθον, τὸν Ἀθηναῖοι	καλέουσι	Ἀρήιον πάγον, ἐπολιόρκεον τρόπον τοιόνδε·
[8, 98]	τοῦτο τὸ δράμημα τῶν ἵππων	καλέουσι	Πέρσαι ἀγγαρήιον. ~ἡ μὲν δὴ
[8, 137]	τέρας καὶ φέροι μέγα τι.	καλέσας	δὲ τοὺς θῆτας προηγόρευέ σφι
[8, 107]	ἐπέτρεψε Ἀρτεμισίῃ ἀπάγειν ἐς Ἔφεσον,	καλέσας	Μαρδόνιον ἐκέλευσέ μιν τῆς στρατιῆς
[8, 144]	γῆς οὐδαμόθι τοσοῦτος οὔτε χώρη	κάλλεϊ	καὶ ἀρετῇ μέγα ὑπερφέρουσα, τὰ
[8, 51]	μησὶ ἐγένοντο ἐν τῇ Ἀττικῇ,	Καλλιάδεω	ἄρχοντος Ἀθηναίοισι. (καὶ αἱρέουσι ἔρημον
[8, 80]	μὲν πείθωνται, ταῦτα δὴ τὰ	κάλλιστα,	ἢν δὲ αὐτοῖσι μὴ πιστὰ
[8, 140]	ἀλλὰ καταλύσασθε· παρέχει δὲ ὑμῖν	κάλλιστα	καταλύσασθαι, βασιλέος ταύτῃ ὁρμημένου. ἔστε
[8, 124]	μιν ὄχῳ τῷ ἐν Σπάρτῃ	καλλιστεύσαντι.	(αἰνέσαντες δὲ πολλά, προέπεμψαν ἀπιόντα
[8, 75]	βουλεύονται καταρρωδηκότες, καὶ νῦν παρέχει	κάλλιστον	ὑμέας ἔργων ἁπάντων ἐξεργάσασθαι, ἢν
[8, 87]	Καλυνδέων καὶ αὐτοῦ ἐπιπλέοντος τοῦ	Καλυνδέων	βασιλέος Δαμασιθύμου. (εἰ μὲν καί
[8, 87]	ἐνέβαλε νηὶ φιλίῃ ἀνδρῶν τε	Καλυνδέων	καὶ αὐτοῦ ἐπιπλέοντος τοῦ Καλυνδέων
[8, 87]	οὔτε εἰ συνεκύρησε ἡ τῶν	Καλυνδέων	κατὰ τύχην παραπεσοῦσα νηῦς. (ὡς
[8, 88]	καὶ τὸ τῶν ἐκ τῆς	Καλυνδικῆς	νεὸς μηδένα ἀποσωθέντα κατήγορον γενέσθαι.
[8, 124]	θέλων τιμηθῆναι· καὶ μιν Λακεδαιμόνιοι	καλῶς	μὲν ὑπεδέξαντο, μεγάλως δὲ ἐτίμησαν.
[8, 100]	κατεργάσασθαι τὴν Ἑλλάδα ἢ αὐτὸν	καλῶς	τελευτῆσαι τὸν βίον ὑπὲρ μεγάλων
[8, 137]	ἀκούσας, ἦν γὰρ κατὰ τὴν	καπνοδόκην	ἐς τὸν οἶκον ἐσέχων ὁ
[8, 73]	τε καὶ Ἀσίνη ἡ πρὸς	Καρδαμύλῃ	τῇ Λακωνικῇ, Λημνίων δὲ Παρωρεῆται
[8, 135]	γράφειν ἐς αὐτήν, φάναι δὲ	Καρίῃ	μιν γλώσσῃ χρᾶν, συγγραψάμενον δὲ
[8, 19]	τε Ἰωνικὸν φῦλον καὶ τὸ	Καρικόν,	οἷοί τε εἴησαν ἂν τῶν
[8, 72]	ἔμελε οὐδέν. Ὀλύμπια δὲ καὶ	Κάρνεια	παροιχώκεε ἤδη. ~οἰκέει δὲ τὴν
[8, 108]	ἐπέτειον αἰεὶ τὸν τῶν Ἑλλήνων	καρπόν.	(ἀλλὰ δοκέειν γὰρ νικηθέντα τῇ
[8, 115]	κατ᾽ οὕστινας ἀνθρώπους, τὸν τούτων	καρπὸν	ἁρπάζοντες ἐσιτέοντο· εἰ δὲ καρπὸν
[8, 115]	καρπὸν ἁρπάζοντες ἐσιτέοντο· εἰ δὲ	καρπὸν	μηδένα εὕροιεν, οἳ δὲ τὴν
[8, 142]	μέντοι ὑμῖν συναχθόμεθα, καὶ ὅτι	καρπῶν	ἐστερήθητε διξῶν ἤδη καὶ ὅτι
[8, 144]	Λακεδαιμονίους μὴ ὁμολογήσωμεν τῷ βαρβάρῳ,	κάρτα	ἀνθρωπήιον ἦν· ἀτὰρ αἰσχρῶς γε
[8, 59]	Θεμιστοκλέης ἐν τοῖσι λόγοισι οἷα	κάρτα	δεόμενος· λέγοντος δὲ αὐτοῦ, ὁ
[8, 111]	καὶ ἀναγκαίην, οὕτω τέ σφι	κάρτα	δοτέα εἶναι χρήματα, ὑπεκρίναντο πρὸς
[8, 3]	ἀντέτεινον ἀλλ᾽ εἶκον, μέχρι ὅσου	κάρτα	ἐδέοντο αὐτῶν, ὡς διέδεξαν· ὡς
[8, 10]	ἐλπίσαντες σφέας εὐπετέως αἱρήσειν, οἰκότα	κάρτα	ἐλπίσαντες, τὰς μέν γε τῶν
[8, 27]	τοῦ ὑστάτου τρώματος καὶ τὸ	κάρτα.	(ἐσβαλόντες γὰρ πανστρατιῇ αὐτοί τε
[8, 37]	θῶμα μὲν γὰρ καὶ τοῦτο	κάρτα	ἐστί, ὅπλα ἀρήια αὐτόματα φανῆναι
[8, 141]	ὑπὸ Μήδων τε καὶ Ἀθηναίων,	κάρτα	τε ἔδεισαν μὴ ὁμολογήσωσι τῷ
[8, 69]	ἀνηνείχθησαν αἱ γνῶμαι ἐς Ξέρξην,	κάρτα	τε ἥσθη τῇ γνώμῃ τῇ
[8, 58]	Εὐρυβιάδην μεταβουλεύσασθαι ὥστε αὐτοῦ μένειν”	~κάρτα	τε τῷ Θεμιστοκλέι ἤρεσε ἡ
[8, 80]	σήμηνον” ὃ δ᾽ ἀμείβετο τοῖσιδε.	~κάρτα	τε χρηστὰ διακελεύεαι καὶ εὖ
[8, 12]	γενομένου κατὰ Πήλιον, ὑπέλαβε ναυμαχίη	καρτερή,	ἐκ δὲ τῆς ναυμαχίης ὄμβρος
[8, 112]	καὶ οὐ τούτους μούνους. (καίτοι	Καρυστίοισί	γε οὐδὲν τούτου εἵνεκα τοῦ
[8, 66]	Θεσπιέων καὶ Πλαταιέων, καὶ μάλα	Καρυστίους	τε καὶ Ἀνδρίους καὶ Τηνίους
[8, 112]	ταῦτα συνέλεγε χρήματα μεγάλα παρὰ	Καρυστίων	τε καὶ Παρίων, οἳ πυνθανόμενοι
[8, 121]	ἐξελεῖν τὴν Ἄνδρον, τραπόμενοι ἐς	Κάρυστον	καὶ δηιώσαντες αὐτῶν τὴν χώρην
[8, 22]	ἕζεσθε καὶ αὐτοὶ καὶ τῶν	Καρῶν	δέεσθε τὰ αὐτὰ ὑμῖν ποιέειν.
[8, 39]	Προναίης, Αὐτονόου δὲ πέλας τῆς	Κασταλίης	ὑπὸ τῇ Ὑαμπείῃ κορυφῇ. (οἱ
[8, 30]	τῶν ταύτῃ ἀνθρώπων οὐκ ἐμήδιζον,	κατ᾽	ἄλλο μὲν οὐδέν, ὡς ἐγὼ
[8, 98]	τρίτῳ· τὸ δὲ ἐνθεῦτεν ἤδη	κατ᾽	ἄλλον καὶ ἄλλον διεξέρχεται παραδιδόμενα,
[8, 38]	δύο γὰρ ὁπλίτας μέζονας ἢ	κατ᾽	ἀνθρώπων φύσιν ἔχοντας ἕπεσθαί σφι
[8, 3]	μέλλον ἔσεσθαι στράτευμα. ~ἐγένετο γὰρ	κατ᾽	ἀρχὰς λόγος, πρὶν ἢ καὶ
[8, 94]	Κορίνθιον στρατηγὸν λέγουσι Ἀθηναῖοι αὐτίκα	κατ᾽	ἀρχάς, ὡς συνέμισγον αἱ νέες,
[8, 71]	τὰ δυνατὰ πάντα ἐμεμηχάνητο ὅκως	κατ᾽	ἤπειρον μὴ ἐσβάλοιεν οἱ βάρβαροι.
[8, 110]	Ἑλλησπόντῳ γεφύρας λύειν. καὶ νῦν	κατ᾽	ἡσυχίην πολλὴν κομίζεο” οἳ μὲν
[8, 70]	τὴν Σαλαμῖνα καὶ παρεκρίθησαν διαταχθέντες	κατ᾽	ἡσυχίην. τότε μέν νυν οὐκ
[8, 117]	κατεχόμενοι σιτία τε πλέω ἢ	κατ᾽	ὁδὸν ἐλάγχανον, καὶ οὐδένα τε
[8, 115]	τε τὸν στρατὸν καὶ δυσεντερίη	κατ᾽	ὁδὸν ἔφθειρε. τοὺς δὲ καὶ
[8, 113]	δὲ τῶν ἄλλων συμμάχων ἐξελέγετο	κατ᾽	ὀλίγους, τοῖσι εἴδεά τε ὑπῆρχε
[8, 115]	(ὅκου δὲ πορευόμενοι γινοίατο καὶ	κατ᾽	οὕστινας ἀνθρώπους, τὸν τούτων καρπὸν
[8, 57]	περὶ οὐδεμιῆς ἔτι πατρίδος ναυμαχήσεις·	κατὰ	γὰρ πόλις ἕκαστοι τρέψονται, καὶ
[8, 36]	τῶν ἱρῶν χρημάτων, εἴτε σφέα	κατὰ	γῆς κατορύξωσι εἴτε ἐκκομίσωσι ἐς
[8, 87]	βαρβάρων ἢ τῶν Ἑλλήνων ἠγωνίζοντο·	κατὰ	δὲ Ἀρτεμισίην τάδε ἐγένετο, ἀπ᾽
[8, 85]	Ἐλευσῖνός τε καὶ ἑσπέρης κέρας)	κατὰ	δὲ Λακεδαιμονίους Ἴωνες· οὗτοι δ᾽
[8, 30]	οὐδέν, ὡς ἐγὼ συμβαλλόμενος εὑρίσκω,	κατὰ	δὲ τὸ ἔχθος τὸ Θεσσαλῶν·
[8, 33]	κατὰ μὲν ἔκαυσαν Δρυμὸν πόλιν	κατὰ	δὲ Χαράδραν καὶ Ἔρωχον καὶ
[8, 106]	ἐὼν ἐν Σάρδισι, ἐνθαῦτα καταβὰς	κατὰ	δή τι πρῆγμα ὁ Ἑρμότιμος
[8, 108]	προσχωρῆσαι κατὰ πόλις τε καὶ	κατὰ	ἔθνεα, ἤτοι ἁλισκομένων γε ἢ
[8, 98]	ἵπποι τε καὶ ἄνδρες διεστᾶσι	κατὰ	ἡμερησίην ὁδὸν ἑκάστην ἵππος τε
[8, 68]	σῶν ἀνδρῶν κρέσσονες τοσοῦτο εἰσὶ	κατὰ	θάλασσαν ὅσον ἄνδρες γυναικῶν. (τί
[8, 15]	δὲ πᾶς ὁ ἀγὼν τοῖσι	κατὰ	θάλασσαν περὶ τοῦ Εὐρίπου, ὥσπερ
[8, 94]	ἄρα φεύγοντας γίνεσθαι τῆς Σαλαμινίης	κατὰ	ἱρὸν Ἀθηναίης Σκιράδος, περιπίπτειν σφι
[8, 111]	ὑπεκρίναντο πρὸς ταῦτα λέγοντες ὡς	κατὰ	λόγον ἦσαν ἄρα αἱ Ἀθῆναι
[8, 85]	μέχρι κόσου ἔτι πρύμνην ἀνακρούεσθε;	~κατὰ	μὲν δὴ Ἀθηναίους ἐτετάχατο Φοίνικες
[8, 87]	τε ἕκαστος ἑωυτὸν θεήσασθαι βασιλέα.	~κατὰ	μὲν δὴ τοὺς ἄλλους οὐκ
[8, 33]	Κηφισὸν ποταμὸν ἐδηίουν πάντα, καὶ	κατὰ	μὲν ἔκαυσαν Δρυμὸν πόλιν κατὰ
[8, 130]	ἐκ Σαλαμῖνος ἀλλ᾽ ἄσμενοι ἀπαλλάσσοντο.	κατὰ	μέν νυν τὴν θάλασσαν ἑσσωμένοι
[8, 15]	Ἕλληνας μάχης ἄρξαι, ἀλλὰ παρακελευσάμενοι	κατὰ	μέσον ἡμέρης ἀνῆγον τὰς νέας.
[8, 32]	ὅμιλον τοῦ Παρνησοῦ ἡ κορυφή,	κατὰ	Νέωνα πόλιν κειμένη ἐπ᾽ ἑωυτῆς·
[8, 98]	ἄλλον καὶ ἄλλον διεξέρχεται παραδιδόμενα,	κατά	περ ἐν Ἕλλησι ἡ λαμπαδηφορίη
[8, 134]	Ἰσμηνίῳ Ἀπόλλωνι ἐχρήσατο· ἔστι δὲ	κατά	περ ἐν Ὀλυμπίῃ ἱροῖσι αὐτόθι
[8, 46]	τοὺς Μήδους ὑπὸ τῶν πολιητέων	κατά	περ οἱ ἄλλοι νησιῶται, ἀλογήσαντες
[8, 8]	καὶ ἐν τῇ ναυηγίῃ τῇ	κατὰ	Πήλιον γενομένῃ πολλὰ μὲν ἔσωσε
[8, 12]	καὶ τοῦ χειμῶνος τοῦ γενομένου	κατὰ	Πήλιον, ὑπέλαβε ναυμαχίη καρτερή, ἐκ
[8, 68]	οἱ Ἕλληνες, ἀλλὰ σφέας διασκεδᾷς,	κατὰ	πόλις δὲ ἕκαστοι φεύξονται. οὔτε
[8, 108]	Εὐρώπην οἷά τε ἔσται προσχωρῆσαι	κατὰ	πόλις τε καὶ κατὰ ἔθνεα,
[8, 11]	ἐν ὀλίγῳ περ ἀπολαμφθέντες καὶ	κατὰ	στόμα. (ἐνθαῦτα τριήκοντα νέας αἱρέουσι
[8, 13]	καὶ τὸ ὕδωρ ἐπεγίνετο ἐοῦσι	κατὰ	τὰ Κοῖλα τῆς Εὐβοίης, φερόμενοι
[8, 96]	καὶ Μουσαίῳ, καὶ δὴ καὶ	κατὰ	τὰ ναυήγια τὰ ταύτῃ ἐξενειχθέντα
[8, 133]	ἐχείμαζε. ἐνθεῦτεν δὲ ὁρμώμενος ἔπεμπε	κατὰ	τὰ χρηστήρια ἄνδρα Εὐρωπέα γένος,
[8, 86]	Ἑλλήνων σὺν κόσμῳ ναυμαχεόντων καὶ	κατὰ	τάξιν, τῶν δὲ βαρβάρων οὔτε
[8, 85]	τὸν Πειραιέα. ἐθελοκάκεον μέντοι αὐτῶν	κατὰ	τὰς Θεμιστοκλέος ἐντολὰς ὀλίγοι, οἱ
[8, 53]	ἂν ἤλπισε μή κοτέ τις	κατὰ	ταῦτα ἀναβαίη ἀνθρώπων, ταύτῃ ἀνέβησαν
[8, 17]	Ἑλληνίδας πέντε. τῶν δὲ Ἑλλήνων	κατὰ	ταύτην τὴν ἡμέρην ἠρίστευσαν Ἀθηναῖοι
[8, 141]	ἐπ᾽ ὁμολογίῃ, πυθόμενοί τε πέμψειν	κατὰ	τάχος ἀγγέλους. ἐπίτηδες ὦν ἐποίευν,
[8, 115]	ἐν Θεσσαλίῃ καταλιπὼν αὐτὸς ἐπορεύετο	κατὰ	τάχος ἐς τὸν Ἑλλήσποντον, καὶ
[8, 66]	ἀριθμὸν ἐσέβαλον ἐς τὰς Ἀθήνας,	κατά	τε ἤπειρον καὶ τῇσι νηυσὶ
[8, 7]	ὑπὸ τῶν πολεμίων περιπλέουσαι Εὔβοιαν	κατά	τε Καφηρέα καὶ περὶ Γεραιστὸν
[8, 142]	ὑμέων μήτε νεώτερον ποιέειν μηδὲν	κατὰ	τὴν Ἑλλάδα μήτε λόγους ἐνδέκεσθαι
[8, 108]	καὶ ἔργου ἐχομένῳ πάντα τὰ	κατὰ	τὴν Εὐρώπην οἷά τε ἔσται
[8, 136]	εἶναι καὶ ἄλκιμον, τά τε	κατὰ	τὴν θάλασσαν συντυχόντα σφι παθήματα
[8, 137]	μισθοῦ πέρι ἀκούσας, ἦν γὰρ	κατὰ	τὴν καπνοδόκην ἐς τὸν οἶκον
[8, 126]	Ἀσίῃ, ὁ δὲ ὀπίσω πορευόμενος	κατὰ	τὴν Παλλήνην ἐγίνετο, ἅτε Μαρδονίου
[8, 53]	ἔξοδος τοῖσι βαρβάροισι· ἔδεε γὰρ	κατὰ	τὸ θεοπρόπιον πᾶσαν τὴν Ἀττικὴν
[8, 53]	ἀναβαίη ἀνθρώπων, ταύτῃ ἀνέβησαν τινὲς	κατὰ	τὸ ἱρὸν τῆς Κέκροπος θυγατρὸς
[8, 37]	δὲ βάρβαροι ἐπειδὴ ἐγίνοντο ἐπειγόμενοι	κατὰ	τὸ ἱρὸν τῆς Προναίης Ἀθηναίης,
[8, 37]	δὴ ἦσαν ἐπιόντες οἱ βάρβαροι	κατὰ	τὸ ἱρὸν τῆς Προναίης Ἀθηναίης,
[8, 51]	δὴ τοῦτο εἶναι τὸ κρησφύγετον	κατὰ	τὸ μαντήιον καὶ οὐ τὰς
[8, 53]	ἀκρόπολιν, οἳ μὲν ἐρρίπτεον ἑωυτοὺς	κατὰ	τοῦ τείχεος κάτω καὶ διεφθείροντο,
[8, 83]	ἡ ἀπ᾽ Αἰγίνης τριήρης, ἣ	κατὰ	τοὺς Αἰακίδας ἀπεδήμησε. ~ἐνθαῦτα ἀνῆγον
[8, 84]	τὴν ἀρχήν, Αἰγινῆται δὲ τὴν	κατὰ	τοὺς Αἰακίδας ἀποδημήσασαν ἐς Αἴγιναν,
[8, 87]	εἰ συνεκύρησε ἡ τῶν Καλυνδέων	κατὰ	τύχην παραπεσοῦσα νηῦς. (ὡς δὲ
[8, 68]	τοῦ Σιδωνίου, οἱ μὲν ἄλλοι	κατὰ	τὠυτὸ γνώμην ἐξεφέροντο κελεύοντες ναυμαχίην
[8, 28]	γὰρ τῇ ἐσβολῇ ἣ ἐστὶ	κατὰ	Ὑάμπολιν, ἐν ταύτῃ τάφρον μεγάλην
[8, 44]	ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου, ὡς ἐγίνοντο	κατὰ	Χαλκίδα, οἱ Πλαταιέες ἀποβάντες ἐς
[8, 78]	ἡμέρης ὥρων αὐτοὺς τεταγμένους, ἐδόκεον	κατὰ	χώρην εἶναι. ~συνεστηκότων δὲ τῶν
[8, 73]	τὰ μὲν δύο αὐτόχθονα ἐόντα	κατὰ	χώρην ἵδρυται νῦν τε καὶ
[8, 108]	ἡμέρη ἐγίνετο, ὁρῶντες οἱ Ἕλληνες	κατὰ	χώρην μένοντα τὸν στρατὸν τὸν
[8, 77]	οὐ βουλόμενος ἐναργέως λέγοντας πειρᾶσθαι	καταβάλλειν,	ἐς τοιάδε πρήγματα ἐσβλέψας. ἀλλ᾽
[8, 109]	ὁμοίῳ ἐποιέετο, ἐμπιπράς τε καὶ	καταβάλλων	τῶν θεῶν τὰ ἀγάλματα· ὃς
[8, 106]	Ἀθήνας ἐὼν ἐν Σάρδισι, ἐνθαῦτα	καταβὰς	κατὰ δή τι πρῆγμα ὁ
[8, 134]	μισθῷ πείσας τῶν ἐπιχωρίων ἄνδρα	καταβῆναι	παρὰ Τροφώνιον, καὶ ἐς Ἄβας
[8, 119]	τοὺς μὲν ἐπὶ τοῦ καταστρώματος	καταβιβάσαι	ἐς κοίλην νέα ἐόντας Πέρσας
[8, 100]	(σὺ Πέρσας, βασιλεῦ, μὴ ποιήσῃς	καταγελάστους	γενέσθαι Ἕλλησι· οὐδὲ γὰρ ἐν
[8, 69]	τοῖσι πλέοσι πείθεσθαι ἐκέλευε, τάδε	καταδόξας,	πρὸς μὲν Εὐβοίῃ σφέας ἐθελοκακέειν
[8, 22]	πατέρας στρατευόμενοι καὶ τὴν Ἑλλάδα	καταδουλούμενοι.	(ἀλλὰ μάλιστα μὲν πρὸς ἡμέων
[8, 144]	ἡμεῖς δεξάμενοι ἐθέλοιμεν ἂν μηδίσαντες	καταδουλῶσαι	τὴν Ἑλλάδα. (πολλά τε γὰρ
[8, 115]	φλοιὸν περιλέποντες καὶ τὰ φύλλα	καταδρέποντες	κατήσθιον, ὁμοίως τῶν τε ἡμέρωι
[8, 90]	Σαμοθρήικες τοὺς ἐπιβάτας ἀπὸ τῆς	καταδυσάσης	νεὸς βάλλοντες ἀπήραξαν καὶ ἐπέβησάν
[8, 19]	τῶν τε προβάτων τῶν Εὐβοϊκῶν	καταθύειν	ὅσα τις ἐθέλοι· κρέσσον γὰρ
[8, 92]	ὁ Ἰσχενόου, τὸν οἱ Πέρσαι	κατακοπέντα	ἀρετῆς εἵνεκα εἶχον ἐν τῇ
[8, 6]	φυγὴν ὁρμήσειαν φεύγοντάς τε εὐφρόνη	καταλαμβάνῃ·	καὶ ἔμελλον δῆθεν ἐκφεύξεσθαι, ἔδει
[8, 21]	ἐοῦσι ἀγγέλλειν τριηκοντέρῳ, ἤν τι	καταλαμβάνῃ	νεώτερον τὸν πεζόν. (οὗτος ὦν
[8, 109]	ἵνα ἢν ἄρα τί μιν	καταλαμβάνῃ	πρὸς Ἀθηναίων πάθος ἔχῃ ἀποστροφήν·
[8, 58]	(ἐνθαῦτα ὁ Θεμιστοκλέης παριζόμενός οἱ	καταλέγει	ἐκεῖνά τε πάντα τὰ ἤκουσε
[8, 106]	φιλίους λόγους, πρῶτα μέν οἱ	καταλέγων	ὅσα αὐτὸς δι᾽ ἐκεῖνον ἔχοι
[8, 85]	μέν νυν συχνῶν οὐνόματα τριηράρχων	καταλέξαι	τῶν νέας Ἑλληνίδας ἑλόντων, χρήσομαι
[8, 131]	ἑπτὰ τῶν μετὰ Λευτυχίδεα πρώτων	καταλεχθέντων,	οἱ ἄλλοι βασιλέες ἐγένοντο Σπάρτης.
[8, 102]	καὶ ὑποδέκεται ταῦτα ποιήσειν, αὐτοῦ	καταλιπεῖν	σὺν τοῖσι ἐθέλει. (τοῦτο μὲν
[8, 115]	Ξέρξης δὲ Μαρδόνιον ἐν Θεσσαλίῃ	καταλιπὼν	αὐτὸς ἐπορεύετο κατὰ τάχος ἐς
[8, 115]	(ἔνθα καὶ τὸ ἱρὸν ἅρμα	καταλιπὼν	τοῦ Διός, ὅτε ἐπὶ τὴν
[8, 140]	καταλύσασθε· παρέχει δὲ ὑμῖν κάλλιστα	καταλύσασθαι,	βασιλέος ταύτῃ ὁρμημένου. ἔστε ἐλεύθεροι,
[8, 140]	αἰεὶ περὶ ὑμέων αὐτῶν, ἀλλὰ	καταλύσασθε·	παρέχει δὲ ὑμῖν κάλλιστα καταλύσασθαι,
[8, 125]	οὐ τῶν ἐπιφανέων ἀνδρῶν, φθόνῳ	καταμαργέων	ἐνείκεε τὸν Θεμιστοκλέα, τὴν ἐς
[8, 109]	νῦν μὲν ἐν τῇ Ἑλλάδι	καταμείναντας	ἡμέων τε αὐτῶν ἐπιμεληθῆναι καὶ
[8, 4]	τριήκοντα ταλάντοισι, ἐπ᾽ ᾧ τε	καταμείναντες	πρὸ τῆς Εὐβοίης ποιήσονται τὴν
[8, 52]	δὲ Πέρσαι ἱζόμενοι ἐπὶ τὸν	καταντίον	τῆς ἀκροπόλιος ὄχθον, τὸν Ἀθηναῖοι
[8, 98]	οὐ νὺξ ἔργει μὴ οὐ	κατανύσαι	τὸν προκείμενον αὐτῷ δρόμον τὴν
[8, 83]	τούτων τὰ κρέσσω αἱρέεσθαι καὶ	καταπλέξας	τὴν ῥῆσιν, ἐσβαίνειν ἐκέλευε ἐς
[8, 109]	βάρβαρον· ἅμα δὲ τῷ ἔαρι	καταπλέωμεν	ἐπὶ Ἑλλησπόντου καὶ Ἰωνίης” (ταῦτα
[8, 128]	αἴτιον τῆς προδοσίης ἔδοξε μὴ	καταπλῆξαι	Τιμόξεινον προδοσίῃ τῆς Σκιωναίων πόλιος
[8, 132]	τὴν Αἴγιναν, τῶν Ἑλλήνων δεόμενοι	καταπλῶσαι	ἐς τὴν Ἰωνίην· οἳ προήγαγον
[8, 132]	ἑσπέρης ἀνωτέρω Σάμου μὴ τολμᾶν	καταπλῶσαι	καταρρωδηκότας, τοὺς δὲ Ἕλληνας, χρηιζόντων
[8, 94]	τὰς νέας ἐς φυγὴν ὅρμησαι	καταπροδοὺς	τοὺς Ἕλληνας· οἳ δὲ καὶ
[8, 65]	Δημαρήτου τε καὶ ἄλλων μαρτύρων	καταπτόμενος.	~οἱ δὲ ἐς τὸν Ξέρξεω
[8, 103]	ἔμενε ἂν δοκέειν ἐμοί· οὕτω	καταρρωδήκεε.	ἐπαινέσας δὲ τὴν Ἀρτεμισίην, ταύτην
[8, 132]	ἀνωτέρω Σάμου μὴ τολμᾶν καταπλῶσαι	καταρρωδηκότας,	τοὺς δὲ Ἕλληνας, χρηιζόντων Χίων,
[8, 75]	ὅτι οἱ Ἕλληνες δρησμὸν βουλεύονται	καταρρωδηκότες,	καὶ νῦν παρέχει κάλλιστον ὑμέας
[8, 4]	ἀπέβαινε ἤ ὡς αὐτοὶ κατεδόκεον,	καταρρωδήσαντες	δρησμὸν ἐβουλεύοντο ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου
[8, 65]	συμμάχοισι. (καὶ ἢν μέν γε	κατασκήψῃ	ἐς τὴν Πελοπόννησον, κίνδυνος αὐτῷ
[8, 21]	παρῆν δὲ ὁ ἐκ Τρηχῖνος	κατάσκοπος.	ἦν μὲν γὰρ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ
[8, 21]	ἦν μὲν γὰρ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ	κατάσκοπος	Πολύας, γένος Ἀντικυρεύς, τῷ προσετέτακτο,
[8, 83]	δὴ ἐν ἀνθρώπου φύσι καὶ	καταστάσι	ἐγγίνεται· (παραινέσας δὲ τούτων τὰ
[8, 141]	ὥστε ὁμοῦ σφεων γίνεσθαι τὴν	κατάστασιν·	ἐπανέμειναν γὰρ οἱ Ἀθηναῖοι διατρίβοντες,
[8, 85]	τοῦτο τὸ ἔργον Σάμου ἐτυράννευσε	καταστησάντων	τῶν Περσέων, Φύλακος δὲ εὐεργέτης
[8, 102]	ἐθέλει. (τοῦτο μὲν γὰρ ἢν	καταστρέψηται	τὰ φησὶ θέλειν καί οἱ
[8, 118]	τῆς νεός, ὥστε ἐπὶ τοῦ	καταστρώματος	ἐπεόντων συχνῶν Περσέων τῶν σὺν
[8, 119]	τοιόνδε, τοὺς μὲν ἐπὶ τοῦ	καταστρώματος	καταβιβάσαι ἐς κοίλην νέα ἐόντας
[8, 114]	ὁ δὲ γελάσας τε καὶ	κατασχὼν	πολλὸν χρόνον, ὥς οἱ ἐτύγχανε
[8, 31]	Δωρίδος χώρης ποδεὼν στεινὸς ταύτῃ	κατατείνει,	ὡς τριήκοντα σταδίων μάλιστά κῃ
[8, 10]	τε πολλαπλησίας καὶ ἄμεινον πλεούσας.	καταφρονήσαντες	ταῦτα ἐκυκλοῦντο αὐτοὺς ἐς μέσον.
[8, 4]	ὡς εἶδον νέας τε πολλὰς	καταχθείσας	ἐς τὰς Ἀφέτας καὶ στρατιῆς
[8, 73]	τῶν κατέλεξα, ἐκ τοῦ μέσου	κατέατο·	εἰ δὲ ἐλευθέρως ἔξεστι εἰπεῖν,
[8, 37]	πολλῷ πατάγῳ ἐς αὐτοὺς καὶ	κατέβαλον	συχνούς σφεων, ἐκ δὲ τοῦ
[8, 67]	ἀπίκοντο ἐς τὸ Φάληρον, ἐνθαῦτα	κατέβη	αὐτὸς Ξέρξης ἐπὶ τὰς νέας,
[8, 82]	δύο γὰρ δὴ νεῶν τότε	κατέδεε	ἐς τὸν ἀριθμόν. ~τοῖσι δὲ
[8, 4]	βαρβάρων ἀπέβαινε ἤ ὡς αὐτοὶ	κατεδόκεον,	καταρρωδήσαντες δρησμὸν ἐβουλεύοντο ἀπὸ τοῦ
[8, 90]	νηῦς. ἥ τε δὴ Ἀττικὴ	κατεδύετο	καὶ ἐπιφερομένη Αἰγιναίη νηῦς κατέδυσε
[8, 87]	(ὡς δὲ ἐνέβαλέ τε καὶ	κατέδυσε,	εὐτυχίῃ χρησαμένη διπλᾶ ἑωυτὴν ἀγαθὰ
[8, 88]	ἀγωνίζεται καὶ νέα τῶν πολεμίων	κατέδυσε;	καὶ τὸν ἐπειρέσθαι εἰ ἀληθέως
[8, 90]	κατεδύετο καὶ ἐπιφερομένη Αἰγιναίη νηῦς	κατέδυσε	τῶν Σαμοθρηίκων τὴν νέα. ἅτε
[8, 22]	γίνεσθαι, ἀλλ᾽ ὑπ᾽ ἀναγκαίης μέζονος	κατέζευχθε	ἢ ὥστε ἀπίστασθαι, ὑμεῖς δὲ
[8, 28]	ὀρύξαντες ἀμφορέας κενεοὺς ἐς αὐτὴν	κατέθηκαν,	χοῦν δὲ ἐπιφορήσαντες καὶ ὁμοιώσαντες
[8, 27]	καὶ περιέφθησαν τρηχέως. (ἐπείτε γὰρ	κατειλήθησαν	ἐς τὸν Παρνησὸν οἱ Φωκέες
[8, 96]	~ὡς δὲ ἡ ναυμαχίη διελέλυτο,	κατειρύσαντες	ἐς τὴν Σαλαμῖνα οἱ Ἕλληνες
[8, 76]	τε καὶ τὴν Κυνόσουραν τεταγμένοι,	κατεῖχόν	τε μέχρι Μουνυχίης πάντα τὸν
[8, 61]	προέφερε ὅτι ἡλώκεσάν τε καὶ	κατείχοντο	αἱ Ἀθῆναι. (τότε δὴ ὁ
[8, 134]	καὶ οὐ Θηβαῖον χρήμασι πείσας	κατεκοίμησε	ἐς Ἀμφιάρεω. (Θηβαίων δὲ οὐδενὶ
[8, 55]	ἐλαίην ἅμα τῷ ἄλλῳ ἱρῷ	κατέλαβε	ἐμπρησθῆναι ὑπὸ τῶν βαρβάρων· δευτέρῃ
[8, 114]	τὴν ταχίστην Σπαρτιῆται, ὃς ἐπειδὴ	κατέλαβε	ἐοῦσαν ἔτι πᾶσαν τὴν στρατιὴν
[8, 115]	τοὺς δὲ καὶ νοσέοντας αὐτῶν	κατέλειπε,	ἐπιτάσσων τῇσι πόλισι, ἵνα ἑκάστοτε
[8, 73]	αἱ λοιπαὶ πόλιες, πάρεξ τῶν	κατέλεξα,	ἐκ τοῦ μέσου κατέατο· εἰ
[8, 82]	τρίποδα ἐν τοῖσι τὸν βάρβαρον	κατελοῦσι.	(σὺν δὲ ὦν ταύτῃ τῇ
[8, 6]	τούτῳ τὰ χρήματα. ~οὕτω δὴ	κατέμεινάν	τε ἐν τῇ Εὐβοίῃ καὶ
[8, 110]	πρὸς τὴν Ἀττικήν, οἳ μὲν	κατέμενον	ἐπὶ τῷ πλοίῳ, Σίκιννος δὲ
[8, 126]	καὶ Μακεδονίην καὶ οὐδέν κω	κατεπείγοντος	ἥκειν ἐς τὸ ἄλλο στρατόπεδον,
[8, 109]	φεύγοντας. (τάδε γὰρ οὐκ ἡμεῖς	κατεργασάμεθα,	ἀλλὰ θεοί τε καὶ ἥρωες,
[8, 136]	τὴν θάλασσαν συντυχόντα σφι παθήματα	κατεργασαμένους	μάλιστα Ἀθηναίους ἐπίστατο. (τούτων δὲ
[8, 102]	γίνεται· οἱ γὰρ σοὶ δοῦλοι	κατεργάσαντο.	τοῦτο δὲ ἢν τὰ ἐναντία
[8, 100]	οἱ κρέσσον εἴη ἀνακινδυνεῦσαι ἢ	κατεργάσασθαι	τὴν Ἑλλάδα ἢ αὐτὸν καλῶς
[8, 100]	μέντοι ἔφερέ οἱ ἡ γνώμη	κατεργάσασθαι	τὴν Ἑλλάδα· λογισάμενος ὦν ταῦτα
[8, 100]	τὸ πᾶν σφίσι ἤδη δοκεόντων	κατεργάσθαι	ἀποβὰς ἀπὸ τῶν νεῶν πειρήσεται
[8, 99]	συνέχεε οὕτω ὥστε τοὺς κιθῶνας	κατερρήξαντο	πάντες, βοῇ τε καὶ οἰμωγῇ
[8, 33]	θησαυροῖσί τε καὶ ἀναθήμασι πολλοῖσι	κατεσκευασμένον·	ἦν δὲ καὶ τότε καὶ
[8, 36]	ἀπίκατο, ἐν δείματι δὲ μεγάλῳ	κατεστεῶτες	ἐμαντεύοντο περὶ τῶν ἱρῶν χρημάτων,
[8, 105]	ἀνὴρ Χῖος, ὃς τὴν ζόην	κατεστήσατο	ἀπ᾽ ἔργων ἀνοσιωτάτων· ὅκως γὰρ
[8, 138]	δὲ ὁρμώμενοι, ὡς ταύτην ἔσχον,	κατεστρέφοντο	καὶ τὴν ἄλλην Μακεδονίην. ~ἀπὸ
[8, 53]	ἐφόνευον· ἐπεὶ δέ σφι πάντες	κατέστρωντο,	τὸ ἱρὸν συλήσαντες ἐνέπρησαν πᾶσαν
[8, 127]	ἐπεὶ δὲ σφέας εἷλε πολιορκέων,	κατέσφαξε	ἐξαγαγὼν ἐς λίμνην, τὴν δὲ
[8, 41]	Σαλαμῖνα. ~οἱ μὲν δὴ ἄλλοι	κατέσχον	ἐς τὴν Σαλαμῖνα, Ἀθηναῖοι δὲ
[8, 42]	οἱ ἀπ᾽ Ἀρτεμισίου ἐς Σαλαμῖνα	κατέσχον	τὰς νέας, συνέρρεε καὶ ὁ
[8, 53]	οἳ δὲ ἐς τὸ μέγαρον	κατέφευγον.	τῶν δὲ Περσέων οἱ ἀναβεβηκότες
[8, 95]	τοὺς ἐν τῇ νησῖδι ταύτῃ	κατεφόνευσαν	πάντας. ~ὡς δὲ ἡ ναυμαχίη
[8, 57]	τρέψονται, καὶ οὔτε σφέας Εὐρυβιάδης	κατέχειν	δυνήσεται οὔτε τις ἀνθρώπων ἄλλος
[8, 117]	ὑπὸ χειμῶνος διαλελυμένας. (ἐνθαῦτα δὲ	κατεχόμενοι	σιτία τε πλέω ἢ κατ᾽
[8, 60]	οὐκ ἔφερέ οἱ κόσμον οὐδένα	κατηγορέειν·	ὁ δὲ ἄλλου λόγου εἴχετο,
[8, 88]	τῆς Καλυνδικῆς νεὸς μηδένα ἀποσωθέντα	κατήγορον	γενέσθαι. Ξέρξην δὲ εἰπεῖν λέγεται
[8, 109]	τὴν θάλασσαν ἀπεμαστίγωσε πέδας τε	κατῆκε.	(ἀλλ᾽ εὖ γὰρ ἔχει ἐς
[8, 40]	αὐτοῖσι ἔσται. ἐπὶ γὰρ τοῖσι	κατήκουσι	πρήγμασι βουλὴν ἔμελλον ποιήσασθαι ὡς
[8, 102]	ἄριστα εἴπασαν, ἐπὶ μέντοι τοῖσι	κατήκουσι	πρήγμασι δοκέει μοι αὐτὸν μέν
[8, 19]	τοσοῦτο παρεγύμνου, ἐπὶ δὲ τοῖσι	κατήκουσι	πρήγμασι τάδε ποιητέα σφι εἶναι
[8, 136]	Ἀθηναίους ἐπίστατο. (τούτων δὲ προσγενομένων	κατήλπιζε	εὐπετέως τῆς θαλάσσης κρατήσειν, τά
[8, 73]	ἐλευθέρως ἔξεστι εἰπεῖν, ἐκ τοῦ	κατήμενοι	ἐμήδιζον. ~οἳ μὲν δὴ ἐν
[8, 130]	οὐδείς, ἀλλ᾽ ἐν τῇ Σάμῳ	κατήμενοι	ἐφύλασσον τὴν Ἰωνίην μὴ ἀποστῇ,
[8, 70]	ὅτι αὐτοὶ μὲν ἐν Σαλαμῖνι	κατήμενοι	ὑπὲρ γῆς τῆς Ἀθηναίων ναυμαχέειν
[8, 90]	τι ἀποδεικνύμενον ἐν τῇ ναυμαχίῃ,	κατήμενος	ὑπὸ τῷ ὄρεϊ τῷ ἀντίον
[8, 21]	τῷ προσετέτακτο, καὶ εἶχε πλοῖον	κατῆρες	ἕτοιμον, εἰ παλήσειε ὁ ναυτικὸς
[8, 115]	περιλέποντες καὶ τὰ φύλλα καταδρέποντες	κατήσθιον,	ὁμοίως τῶν τε ἡμέρωι καὶ
[8, 80]	οὐκ ἑκόντες ἤθελον ἐς μάχην	κατίστασθαι	οἱ Ἕλληνες, ἀέκοντας παραστήσασθαι. σὺ
[8, 12]	ταύτῃ ἀκούοντες ταῦτα ἐς φόβον	κατιστέατο,	ἐλπίζοντες πάγχυ ἀπολέεσθαι ἐς οἷα
[8, 40]	Ἀρτεμισίου Ἀθηναίων δεηθέντων ἐς Σαλαμῖνα	κατίσχει	τὰς νέας. τῶνδε δὲ εἵνεκα
[8, 36]	χρημάτων, εἴτε σφέα κατὰ γῆς	κατορύξωσι	εἴτε ἐκκομίσωσι ἐς ἄλλην χώρην.
[8, 19]	τε εἴησαν ἂν τῶν λοιπῶν	κατύπερθε	γενέσθαι, ἐλαυνόντων τῶν Εὐβοέων πρόβατα
[8, 60]	καὶ λόγιον ἐστὶ τῶν ἐχθρῶν	κατύπερθε	γενέσθαι. οἰκότα μέν νυν βουλευομένοισι
[8, 75]	καὶ βουλόμενος μᾶλλον τὰ ὑμέτερα	κατύπερθε	γίνεσθαι ἢ τὰ τῶν Ἑλλήνων
[8, 136]	εἶναι κρέσσων, οὕτω τε ἐλογίζετο	κατύπερθέ	οἱ τὰ πρήγματα ἔσεσθαι τῶν
[8, 39]	μὲν παρ᾽ αὐτὴν τὴν ὁδὸν	κατύπερθε	τοῦ ἱροῦ τῆς Προναίης, Αὐτονόου
[8, 53]	ἐρρίπτεον ἑωυτοὺς κατὰ τοῦ τείχεος	κάτω	καὶ διεφθείροντο, οἳ δὲ ἐς
[8, 132]	Χίων, τὸ πρὸς τὴν ἠῶ	κατωτέρω	Δήλου· οὕτω δέος τὸ μέσον
[8, 98]	οὔτε νιφετός, οὐκ ὄμβρος, οὐ	καῦμα,	οὐ νὺξ ἔργει μὴ οὐ
[8, 7]	πολεμίων περιπλέουσαι Εὔβοιαν κατά τε	Καφηρέα	καὶ περὶ Γεραιστὸν ἐς τὸν
[8, 32]	ἡ κορυφή, κατὰ Νέωνα πόλιν	κειμένη	ἐπ᾽ ἑωυτῆς· Τιθορέα οὔνομα αὐτῇ·
[8, 76]	τὴν Ψυττάλειαν, μεταξὺ Σαλαμῖνός τε	κειμένην	καὶ τῆς ἠπείρου, πολλοὺς τῶν
[8, 39]	τῷ τεμένεϊ τῆς Προναίης Ἀθηναίης	κείμενοι,	ἐς τὸ ἐνέσκηψαν διὰ τῶν
[8, 25]	τῶν μὲν χίλιοι ἐφαίνοντο νεκροὶ	κείμενοι,	οἳ δὲ πάντες ἐκέατο ἁλέες
[8, 26]	τι τὸ ἄεθλον εἴη σφι	κείμενον	περὶ ὅτευ ἀγωνίζονται· οἳ δ᾽
[8, 31]	τριήκοντα σταδίων μάλιστά κῃ εὖρος,	κείμενος	μεταξὺ τῆς τε Μηλίδος καὶ
[8, 25]	νεκρούς· πάντες δὲ ἠπιστέατο τοὺς	κειμένους	εἶναι πάντας Λακεδαιμονίους καὶ Θεσπιέας,
[8, 61]	Ἀθῆναι. (τότε δὴ ὁ Θεμιστοκλέης	κεῖνόν	τε καὶ τοὺς Κορινθίους πολλά
[8, 68]	τοι ἀντέστησαν, ἀπήλλαξαν οὕτω ὡς	κείνους	ἔπρεπε. (τῇ δὲ ἐγὼ δοκέω
[8, 138]	παῖς καὶ ὡς σὺν νόῳ	κείνων	ὁ νεώτατος λάβοι τὰ διδόμενα.
[8, 138]	ὑπὲρ δὲ τῶν κήπων ὄρος	κεῖται	Βέρμιον οὔνομα, ἄβατον ὑπὸ χειμῶνος.
[8, 135]	μὲν Πτῷον, ἔστι δὲ Θηβαίων,	κεῖται	δὲ ὑπὲρ τῆς Κωπαΐδος λίμνης
[8, 44]	ἐπὶ δὲ Κέκροπος βασιλέος ἐκλήθησαν	Κεκροπίδαι,	ἐκδεξαμένου δὲ Ἐρεχθέος τὴν ἀρχὴν
[8, 44]	Πελασγοί, ὀνομαζόμενοι Κραναοί, ἐπὶ δὲ	Κέκροπος	βασιλέος ἐκλήθησαν Κεκροπίδαι, ἐκδεξαμένου δὲ
[8, 53]	τινὲς κατὰ τὸ ἱρὸν τῆς	Κέκροπος	θυγατρὸς Ἀγλαύρου, καίτοι περ ἀποκρήμνου
[8, 101]	Ἑλλάδα δεδουλωμένην, αὐτὸν δέ με	κελεύει	ἀπελαύνειν σὺν τῷ λοιπῷ στρατῷ
[8, 101]	τοὺς δορυφόρους, ἔλεξε Ξέρξης τάδε.	κελεύει	με Μαρδόνιος μένοντα αὐτοῦ πειρᾶσαι
[8, 101]	ἀπόδεξις. (ἐμὲ ὦν ἢ ταῦτα	κελεύει	ποιέειν, ἢ αὐτὸς ἐθέλει τριήκοντα
[8, 55]	Ἀθηναίων οἱ θύειν ὑπὸ βασιλέος	κελευόμενοι	ὡς ἀνέβησαν ἐς τὸ ἱρόν,
[8, 68]	ἄλλοι κατὰ τὠυτὸ γνώμην ἐξεφέροντο	κελεύοντες	ναυμαχίην ποιέεσθαι, Ἀρτεμισίη δὲ τάδε
[8, 107]	τοσοῦτο ἐγίνετο, τῆς δὲ νυκτὸς	κελεύσαντος	βασιλέος τὰς νέας οἱ στρατηγοὶ
[8, 61]	Κορίνθιος Ἀδείμαντος ἐπεφέρετο, σιγᾶν τε	κελεύων	τῷ μὴ ἐστὶ πατρὶς καὶ
[8, 94]	ἱρὸν Ἀθηναίης Σκιράδος, περιπίπτειν σφι	κέλητα	θείῃ πομπῇ, τὸν οὔτε πέμψαντα
[8, 94]	τῶν νεῶν, τοὺς ἀπὸ τοῦ	κέλητος	λέγειν τάδε. (Ἀδείμαντε, σὺ μὲν
[8, 28]	ταύτῃ τάφρον μεγάλην ὀρύξαντες ἀμφορέας	κενεοὺς	ἐς αὐτὴν κατέθηκαν, χοῦν δὲ
[8, 76]	ἀνῆγον δὲ οἱ ἀμφὶ τὴν	Κέον	τε καὶ τὴν Κυνόσουραν τεταγμένοι,
[8, 85]	πρὸς Ἐλευσῖνός τε καὶ ἑσπέρης	κέρας)	κατὰ δὲ Λακεδαιμονίους Ἴωνες· οὗτοι
[8, 76]	ἀνῆγον μὲν τὸ ἀπ᾽ ἑσπέρης	κέρας	κυκλούμενοι πρὸς τὴν Σαλαμῖνα, ἀνῆγον
[8, 37]	τούτῳ ἐκ μὲν τοῦ οὐρανοῦ	κεραυνοὶ	αὐτοῖσι ἐνέπιπτον, ἀπὸ δὲ τοῦ
[8, 60]	τε οὐδενὶ κόσμῳ, Μεγάροισί τε	κερδανέομεν	περιεοῦσι καὶ Αἰγίνῃ καὶ Σαλαμῖνι,
[8, 90]	αἰτιώμενος, καὶ σφεων ἐκέλευσε τὰς	κεφαλὰς	ἀποταμεῖν, ἵνα μὴ αὐτοὶ κακοὶ
[8, 118]	Περσέων πολλοὺς ἀπώλεσε, ἀποταμεῖν τὴν	κεφαλὴν	αὐτοῦ. ~οὗτος δὲ ἄλλος λέγεται
[8, 65]	τὰ ἔπεα ταῦτα, ἀποβαλέεις τὴν	κεφαλήν,	καὶ σε οὔτε ἐγὼ δυνήσομαι
[8, 31]	λόγοι, οὕτω δὴ οἱ Θεσσαλοὶ	κεχολωμένοι	τοῖσι Φωκεῦσι ἐγένοντο ἡγεμόνες τῷ
[8, 67]	ἐν Κύθνῳ ἐκαραδόκεον τὸν πόλεμον	κῇ	ἀποβήσεται) οἱ δὲ λοιποὶ ὡς
[8, 31]	κατατείνει, ὡς τριήκοντα σταδίων μάλιστά	κῃ	εὖρος, κείμενος μεταξὺ τῆς τε
[8, 8]	ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον, σταδίους μάλιστά	κῃ	τούτους ἐς ὀγδώκοντα διὰ τῆς
[8, 65]	ἀπ᾽ Ἐλευσῖνος ὡς ἀνδρῶν μάλιστά	κῃ	τρισμυρίων, ἀποθωμάζειν τε σφέας τὸν
[8, 118]	νῦν τις διαδεξάτω ὑμέων βασιλέος	κηδόμενος·	ἐν ὑμῖν γὰρ οἶκε εἶναι
[8, 1]	πέντε, Στυρέες δὲ δύο, καὶ	Κήιοι	δύο τε νέας καὶ πεντηκοντέρους
[8, 46]	δὲ Ἴωνες εἰσί. μετὰ δὲ	Κήιοι	τὰς αὐτὰς παρεχόμενοι, ἔθνος ἐὸν
[8, 138]	τούτοισι καὶ ὁ Σιληνὸς τοῖσι	κήποισι	ἥλω, ὡς λέγεται ὑπὸ Μακεδόνων.
[8, 138]	ὑπὸ Μακεδόνων. ὑπὲρ δὲ τῶν	κήπων	ὄρος κεῖται Βέρμιον οὔνομα, ἄβατον
[8, 138]	τῆς Μακεδονίης οἴκησαν πέλας τῶν	κήπων	τῶν λεγομένων εἶναι Μίδεω τοῦ
[8, 41]	ἑωυτῶν. μετὰ δὲ τὴν ἄπιξιν	κήρυγμα	ἐποιήσαντο, Ἀθηναίων τῇ τις δύναται
[8, 27]	τρῶμα ἐγεγόνεε, αὐτίκα Θεσσαλοὶ πέμπουσι	κήρυκα	ἐς Φωκέας, ἅτε σφι ἔχοντες
[8, 29]	ἔχοντες ἔγκοτον οἱ Θεσσαλοὶ πέμψαντες	κήρυκα	ἠγόρευον τάδε. ὦ Φωκέες, ἤδη
[8, 24]	ἔπεμπε ἐς τὸν ναυτικὸν στρατὸν	κήρυκα,	προετοιμάσατο δὲ τάδε· ὅσοι τοῦ
[8, 114]	ἐξ ἐκείνου δέκεσθαι. πέμπουσι δὴ	κήρυκα	τὴν ταχίστην Σπαρτιῆται, ὃς ἐπειδὴ
[8, 54]	ἀπὸ δὲ τῆς πέμψιος τοῦ	κήρυκος	δευτέρῃ ἡμέρῃ συγκαλέσας Ἀθηναίων τοὺς
[8, 24]	διέβη ἐς τὴν Ἱστιαίην ὁ	κῆρυξ,	σύλλογον ποιησάμενος παντὸς τοῦ στρατοπέδου
[8, 33]	~πορευόμενοι γὰρ ταύτῃ παρὰ τὸν	Κηφισὸν	ποταμὸν ἐδηίουν πάντα, καὶ κατὰ
[8, 99]	ἐπεσελθοῦσα συνέχεε οὕτω ὥστε τοὺς	κιθῶνας	κατερρήξαντο πάντες, βοῇ τε καὶ
[8, 68]	Αἰγύπτιοί τε καὶ Κύπριοι καὶ	Κίλικες	καὶ Πάμφυλοι, τῶν ὄφελος ἐστὶ
[8, 100]	Αἰγύπτιοι καὶ Κύπριοί τε καὶ	Κίλικες	κακοὶ ἐγένοντο, οὐδὲν πρὸς Πέρσας
[8, 14]	αὐτὴν ὥρην, πλέοντες ἐπέπεσον νηυσὶ	Κιλίσσῃσι·	ταύτας δὲ διαφθείραντες, ὡς εὐφρόνη
[8, 74]	εἴη ἀποπλέειν καὶ περὶ ἐκείνης	κινδυνεύειν	μηδὲ πρὸ χώρης δοριαλώτου μένοντας
[8, 47]	ἦσαν οἳ ἐβοήθησαν τῇ Ἑλλάδι	κινδυνευούσῃ	μιῇ νηί, τῆς ἦρχε ἀνὴρ
[8, 72]	βοηθήσαντες καὶ ὑπεραρρωδέοντες τῇ Ἑλλάδι	κινδυνευούσῃ·	τοῖσι δὲ ἄλλοισι Πελοποννησίοισι ἔμελε
[8, 65]	ἐν Σαλαμῖνι, τὸν ναυτικὸν στρατὸν	κινδυνεύσει	βασιλεὺς ἀποβαλεῖν. (τὴν δὲ ὁρτὴν
[8, 60]	αὐτὸς ἄξεις ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον,	κινδυνεύσεις	τε ἁπάσῃ τῇ Ἑλλάδι. (ἢν
[8, 97]	καὶ ἀπολαμφθεὶς ἐν τῇ Εὐρώπῃ	κινδυνεύσῃ	ἀπολέσθαι, δρησμὸν ἐβούλευε. θέλων δὲ
[8, 65]	γε κατασκήψῃ ἐς τὴν Πελοπόννησον,	κίνδυνος	αὐτῷ τε βασιλέι καὶ τῇ
[8, 36]	δὲ θεός σφεας οὐκ ἔα	κινέειν,	φὰς αὐτὸς ἱκανὸς εἶναι τῶν
[8, 17]	ἡμέρην ἠρίστευσαν Ἀθηναῖοι καὶ Ἀθηναίων	Κλεινίης	ὁ Ἀλκιβιάδεω, ὃς δαπάνην οἰκηίην
[8, 131]	τοῦ Ἀριστοδήμου τοῦ Ἀριστομάχου τοῦ	Κλεοδαίου	τοῦ Ὕλλου τοῦ Ἡρακλέος, ἐὼν
[8, 71]	ἵζοντο, καί σφι ἐπῆν στρατηγὸς	Κλεόμβροτος	ὁ Ἀναξανδρίδεω, Λεωνίδεω δὲ ἀδελφεός.
[8, 14]	~οὗτοι μέν νυν περὶ τὰ	Κοῖλα	τῆς Εὐβοίης διεφθείροντο· οἱ δ᾽
[8, 13]	ὕδωρ ἐπεγίνετο ἐοῦσι κατὰ τὰ	Κοῖλα	τῆς Εὐβοίης, φερόμενοι τῷ πνεύματι
[8, 119]	ἐπὶ τοῦ καταστρώματος καταβιβάσαι ἐς	κοίλην	νέα ἐόντας Πέρσας καὶ Περσέων
[8, 144]	ὁμόγλωσσον καὶ θεῶν ἱδρύματά τε	κοινὰ	καὶ θυσίαι ἤθεά τε ὁμότροπα,
[8, 122]	ἐς Δελφοὺς ἐπειρώτων τὸν θεὸν	κοινῇ	εἰ λελάβηκε πλήρεα καὶ ἀρεστὰ
[8, 58]	ἀπικόμενος δὲ ἔφη ἐθέλειν οἱ	κοινόν	τι πρῆγμα συμμῖξαι· ὃ δ᾽
[8, 135]	αἱρετοὺς ἄνδρας τρεῖς ἀπὸ τοῦ	κοινοῦ	ὡς ἀπογραψομένους τὰ θεσπιέειν ἔμελλε,
[8, 26]	ἐς πάντας τάδε. παπαῖ Μαρδόνιε,	κοίους	ἐπ᾽ ἄνδρας ἤγαγες μαχησομένους ἡμέας,
[8, 137]	ἥλιον, περιγράψας δέ, ἐς τὸν	κόλπον	τρὶς ἀρυσάμενος τοῦ ἡλίου, ἀπαλλάσσετο
[8, 127]	αὐτὴν Βοττιαῖοι ἐκ τοῦ Θερμαίου	κόλπου	ἐξαναστάντες ὑπὸ Μακεδόνων. ἐπεὶ δὲ
[8, 120]	γὰρ Ξέρξης ἐν τῇ ὀπίσω	κομιδῇ	ἀπικόμενος ἐς Ἄβδηρα καὶ ξεινίην
[8, 108]	ἔσται τῶν πρηγμάτων οὔτε τις	κομιδὴ	τὰ ὀπίσω φανήσεται, λιμῷ τέ
[8, 19]	τοῖσι ἑωυτῶν ἑκάστους πῦρ ἀνακαίειν·	κομιδῆς	δὲ πέρι τὴν ὥρην αὐτῷ
[8, 62]	ὡς ἔχομεν ἀναλαβόντες τοὺς οἰκέτας	κομιεύμεθα	ἐς Σῖριν τὴν ἐν Ἰταλίῃ,
[8, 110]	καὶ νῦν κατ᾽ ἡσυχίην πολλὴν	κομίζεο”	οἳ μὲν ταῦτα σημήναντες ἀπέπλεον
[8, 118]	συχνῶν Περσέων τῶν σὺν Ξέρξῃ	κομιζομένων,	ἐνθαῦτα ἐς δεῖμα πεσόντα τὸν
[8, 106]	ἄσμενον τοὺς λόγους τὸν Πανιώνιον	κομίσαι	τὰ τέκνα καὶ τὴν γυναῖκα.
[8, 106]	ὅσα μιν ἀγαθὰ ποιήσει ἢν	κομίσας	τοὺς οἰκέτας οἰκέῃ ἐκείνῃ, ὥστε
[8, 65]	τρισμυρίων, ἀποθωμάζειν τε σφέας τὸν	κονιορτὸν	ὅτεων κοτὲ εἴη ἀνθρώπων, καὶ
[8, 65]	τῷ Θριασίῳ πεδίῳ, ἰδεῖν δὲ	κονιορτὸν	χωρέοντα ἀπ᾽ Ἐλευσῖνος ὡς ἀνδρῶν
[8, 65]	ταῦτα παραινέειν, ἐκ δὲ τοῦ	κονιορτοῦ	καὶ τῆς φωνῆς γενέσθαι νέφος
[8, 1]	συνεπλήρουν τοῖσι Ἀθηναίοισι τὰς νέας.	Κορίνθιοι	δὲ τεσσεράκοντα νέας παρείχοντο, Μεγαρέες
[8, 43]	Πελοποννήσου Λακεδαιμόνιοι ἑκκαίδεκα νέας παρεχόμενοι,	Κορίνθιοι	δὲ τὸ αὐτὸ πλήρωμα παρεχόμενοι
[8, 72]	Ἀρκάδες πάντες καὶ Ἠλεῖοι καὶ	Κορίνθιοι	καὶ Ἐπιδαύριοι καὶ Φλιάσιοι καὶ
[8, 94]	Ἀθηναίων, οὐ μέντοι αὐτοί γε	Κορίνθιοι	ὁμολογέουσι, ἀλλ᾽ ἐν πρώτοισι σφέας
[8, 21]	ἐκομίζοντο δὲ ὡς ἕκαστοι ἐτάχθησαν,	Κορίνθιοι	πρῶτοι, ὕστατοι δὲ Ἀθηναῖοι. ~Ἀθηναίων
[8, 79]	ὅτι νῦν οὐδ᾽ ἢν θέλωσι	Κορίνθιοί	τε καὶ αὐτὸς Εὐρυβιάδης οἷοί
[8, 94]	τῆς στρατιῆς εἰδόσι προσφέρεσθαι τοῖσι	Κορινθίοισι.	τῇδε δὲ συμβάλλονται εἶναι θεῖον
[8, 60]	~τότε μὲν ἠπίως πρὸς τὸν	Κορίνθιον	ἀμείψατο, πρὸς δὲ τὸν Εὐρυβιάδην
[8, 94]	τῷ Φαλήρῳ. ~Ἀδείμαντον δὲ τὸν	Κορίνθιον	στρατηγὸν λέγουσι Ἀθηναῖοι αὐτίκα κατ᾽
[8, 61]	~ταῦτα λέγοντος Θεμιστοκλέος αὖτις ὁ	Κορίνθιος	Ἀδείμαντος ἐπεφέρετο, σιγᾶν τε κελεύων
[8, 59]	δεόμενος· λέγοντος δὲ αὐτοῦ, ὁ	Κορίνθιος	στρατηγὸς Ἀδείμαντος ὁ Ὠκύτου εἶπε
[8, 5]	Ἀδείμαντος γὰρ ὁ Ὠκύτου ὁ	Κορίνθιος	στρατηγὸς τῶν λοιπῶν ἤσπαιρε μοῦνος,
[8, 61]	Θεμιστοκλέης κεῖνόν τε καὶ τοὺς	Κορινθίους	πολλά τε καὶ κακὰ ἔλεγε,
[8, 94]	οἴχεσθαι φεύγοντα, ἰδόντας δὲ τοὺς	Κορινθίους	τὴν στρατηγίδα φεύγουσαν ὡσαύτως οἴχεσθαι.
[8, 45]	ἔθνος ἐόντες οὗτοι Δωρικὸν ἀπὸ	Κορίνθου.	~νησιωτέων δὲ Αἰγινῆται τριήκοντα παρείχοντο.
[8, 77]	Ἀθήνας, δῖα δίκη σβέσσει κρατερὸν	κόρον,	ὕβριος υἱόν, δεινὸν μαιμώοντα, δοκεῦντ᾽
[8, 37]	δὲ τοῦ Παρνησοῦ ἀπορραγεῖσαι δύο	κορυφαὶ	ἐφέροντο πολλῷ πατάγῳ ἐς αὐτοὺς
[8, 36]	ἀνέβησαν ἐς τοῦ Παρνησοῦ τὰς	κορυφὰς	καὶ ἐς τὸ Κωρύκιον ἄντρον
[8, 32]	δέξασθαι ὅμιλον τοῦ Παρνησοῦ ἡ	κορυφή,	κατὰ Νέωνα πόλιν κειμένη ἐπ᾽
[8, 39]	τῆς Κασταλίης ὑπὸ τῇ Ὑαμπείῃ	κορυφῇ.	(οἱ δὲ πεσόντες ἀπὸ τοῦ
[8, 117]	ὁδὸν ἐλάγχανον, καὶ οὐδένα τε	κόσμον	ἐμπιπλάμενοι καὶ ὕδατα μεταβάλλοντες ἀπέθνησκον
[8, 60]	τῶν συμμάχων οὐκ ἔφερέ οἱ	κόσμον	οὐδένα κατηγορέειν· ὁ δὲ ἄλλου
[8, 142]	(οὔτε γὰρ δίκαιον οὐδαμῶς οὔτε	κόσμον	φέρον οὔτε γε ἄλλοισι Ἑλλήνων
[8, 67]	ἐπὶ δὲ ὧλλοι. ὡς δὲ	κόσμῳ	ἐπεξῆς ἵζοντο, πέμψας Ξέρξης Μαρδόνιον
[8, 60]	τῆς Ἀττικῆς, ἀπίασί τε οὐδενὶ	κόσμῳ,	Μεγάροισί τε κερδανέομεν περιεοῦσι καὶ
[8, 86]	γὰρ τῶν μὲν Ἑλλήνων σὺν	κόσμῳ	ναυμαχεόντων καὶ κατὰ τάξιν, τῶν
[8, 84]	πρότερον τάδε, ὦ δαιμόνιοι, μέχρι	κόσου	ἔτι πρύμνην ἀνακρούεσθε; ~κατὰ μὲν
[8, 65]	τε σφέας τὸν κονιορτὸν ὅτεων	κοτὲ	εἴη ἀνθρώπων, καὶ πρόκατε φωνῆς
[8, 140]	τοῦτο ἐν ὑμῖν, οὐκ ἄν	κοτε	ἐς ὑμέας ἦλθον ἔχων λόγους
[8, 53]	ἐφύλασσε οὔτ᾽ ἂν ἤλπισε μή	κοτέ	τις κατὰ ταῦτα ἀναβαίη ἀνθρώπων,
[8, 29]	ἐκεῖνα ἡμῖν ἥνδανε, πλέον αἰεί	κοτε	ὑμέων ἐφερόμεθα· νῦν τε παρὰ
[8, 65]	ἔτεα τῇ Μητρὶ καὶ τῇ	Κούρῃ,	καὶ αὐτῶν τε ὁ βουλόμενος
[8, 44]	Ἑλλάδα καλεομένην ἦσαν Πελασγοί, ὀνομαζόμενοι	Κραναοί,	ἐπὶ δὲ Κέκροπος βασιλέος ἐκλήθησαν
[8, 77]	πέρσαντες Ἀθήνας, δῖα δίκη σβέσσει	κρατερὸν	κόρον, ὕβριος υἱόν, δεινὸν μαιμώοντα,
[8, 27]	ἡ στρατιὴ οὕτω ὥστε τετρακισχιλίων	κρατῆσαι	νεκρῶν καὶ ἀσπίδων Φωκέας, τῶν
[8, 136]	προσγενομένων κατήλπιζε εὐπετέως τῆς θαλάσσης	κρατήσειν,	τά περ ἂν καὶ ἦν,
[8, 130]	θυμῷ, πεζῇ δὲ ἐδόκεον πολλῷ	κρατήσειν	τὸν Μαρδόνιον. (ἐόντες δὲ ἐν
[8, 60]	ἐκ τοῦ πολέμου ἐκβαίνῃ, πολλὸν	κρατήσομεν·	τὸ γὰρ ἐν στεινῷ ναυμαχέειν
[8, 15]	Ἑλληνικὸν στράτευμα διαφθείραντες τοῦ πόρου	κρατήσουσι.	ὡς δὲ ταξάμενοι οἱ Ξέρξεω
[8, 2]	δὲ στρατηγὸν τὸν τὸ μέγιστον	κράτος	ἔχοντα παρείχοντο Σπαρτιῆται Εὐρυβιάδην Εὐρυκλείδεω·
[8, 19]	Εὐβοϊκῶν καταθύειν ὅσα τις ἐθέλοι·	κρέσσον	γὰρ εἶναι τὴν στρατιὴν ἔχειν
[8, 100]	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, καί οἱ	κρέσσον	εἴη ἀνακινδυνεῦσαι ἢ κατεργάσασθαι τὴν
[8, 68]	γὰρ ἄνδρες τῶν σῶν ἀνδρῶν	κρέσσονες	τοσοῦτο εἰσὶ κατὰ θάλασσαν ὅσον
[8, 83]	ἐγγίνεται· (παραινέσας δὲ τούτων τὰ	κρέσσω	αἱρέεσθαι καὶ καταπλέξας τὴν ῥῆσιν,
[8, 111]	ἀδυναμίης τὴν Ἀθηναίων δύναμιν εἶναι	κρέσσω.	~οὗτοι μὲν δὴ ταῦτα ὑποκρινάμενοι
[8, 83]	τὰ δὲ ἔπεα ἦν πάντα	κρέσσω	τοῖσι ἥσσοσι ἀντιτιθέμενα, ὅσα δὴ
[8, 136]	πεζῇ τε ἐδόκεε πολλῷ εἶναι	κρέσσων,	οὕτω τε ἐλογίζετο κατύπερθέ οἱ
[8, 116]	Βισαλτέων βασιλεὺς γῆς τε τῆς	Κρηστωνικῆς	Θρῆιξ ἔργον ὑπερφυὲς ἐργάσατο· ὃς
[8, 51]	αὐτὸ δὴ τοῦτο εἶναι τὸ	κρησφύγετον	κατὰ τὸ μαντήιον καὶ οὐ
[8, 122]	τῆς γωνίης, ἀγχοτάτω τοῦ Κροίσου	κρητῆρος.	~μετὰ δὲ τὴν διαίρεσιν τῆς
[8, 124]	πολλόν. ~οὐ βουλομένων δὲ ταῦτα	κρίνειν	τῶν Ἑλλήνων φθόνῳ, ἀλλ᾽ ἀποπλεόντων
[8, 123]	τὸν πρῶτον καὶ τὸν δεύτερον	κρίνοντες	ἐκ πάντων, ἐνθαῦτα πᾶς τις
[8, 123]	δὲ οἱ πολλοὶ συνεξέπιπτον Θεμιστοκλέα	κρίνοντες.	οἳ μὲν δὴ ἐμουνοῦντο, Θεμιστοκλέης
[8, 92]	νέα καὶ ἡ Πολυκρίτου τοῦ	Κριοῦ	ἀνδρὸς Αἰγινήτεω νηὶ ἐμβαλοῦσα Σιδωνίῃ,
[8, 32]	Ἄμφισσαν πόλιν τὴν ὑπὲρ τοῦ	Κρισαίου	πεδίου οἰκημένην. οἱ δὲ βάρβαροι
[8, 127]	λίμνην, τὴν δὲ πόλιν παραδιδοῖ	Κριτοβούλῳ	Τορωναίῳ ἐπιτροπεύειν καὶ τῷ Χαλκιδικῷ
[8, 122]	ἐπὶ τῆς γωνίης, ἀγχοτάτω τοῦ	Κροίσου	κρητῆρος. ~μετὰ δὲ τὴν διαίρεσιν
[8, 35]	αἰεὶ λεγόντων, καὶ μάλιστα τὰ	Κροίσου	τοῦ Ἀλυάττεω ἀναθήματα. ~οἱ Δελφοὶ
[8, 77]	τότ᾽ ἐλεύθερον Ἑλλάδος ἦμαρ εὐρύοπα	Κρονίδης	ἐπάγει καὶ πότνια Νίκη. ἐς
[8, 47]	ἦρχε ἀνὴρ τρὶς πυθιονίκης Φάυλλος·	Κροτωνιῆται	δὲ γένος εἰσὶ Ἀχαιοί. ~οἱ
[8, 47]	τῶν δὲ ἐκτὸς τούτων οἰκημένων	Κροτωνιῆται	μοῦνοι ἦσαν οἳ ἐβοήθησαν τῇ
[8, 27]	ἂν μὴ λευκανθίζοντα ἴδωνται, τοῦτον	κτείνειν.	(τούτους ὦν αἵ τε φυλακαὶ
[8, 38]	ἀνθρώπων φύσιν ἔχοντας ἕπεσθαί σφι	κτείνοντας	καὶ διώκοντας. ~τούτους δὲ τοὺς
[8, 105]	ἀπ᾽ ἔργων ἀνοσιωτάτων· ὅκως γὰρ	κτήσαιτο	παῖδας εἴδεος ἐπαμμένους, ἐκτάμνων ἀγινέων
[8, 106]	ἀπ᾽ ἔργων ἀνοσιωτάτων τὸν βίον	κτησάμενε,	τί σε ἐγὼ κακὸν ἢ
[8, 139]	Ἀργαῖος, τοῦ δὲ Περδίκκης ὁ	κτησάμενος	τὴν ἀρχήν. ~ἐγεγόνεε μὲν δὴ
[8, 137]	ἕβδομος γενέτωρ Περδίκκης ἐστὶ ὁ	κτησάμενος	τῶν Μακεδόνων τὴν τυραννίδα τρόπῳ
[8, 62]	λέγει ὑπ᾽ ἡμέων αὐτὴν δέειν	κτισθῆναι·	ὑμεῖς δὲ συμμάχων τοιῶνδε μουνωθέντες
[8, 119]	ταῦτα οὕτω εἰρέθη ἐκ τοῦ	κυβερνήτεω	πρὸς Ξέρξην, ἐν μυρίῃσι γνώμῃσι
[8, 118]	τὸν βασιλέα εἰρέσθαι βώσαντα τὸν	κυβερνήτην	εἴ τις ἐστί σφι σωτηρίη,
[8, 118]	ψυχήν, δωρήσασθαι χρυσέῃ στεφάνῃ τὸν	κυβερνήτην,	ὅτι δὲ Περσέων πολλοὺς ἀπώλεσε,
[8, 46]	νέας τάς περ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ,	Κύθνιοι	δὲ μίαν καὶ πεντηκόντερον, ἐόντες
[8, 67]	Παρίων (Πάριοι δὲ ὑπολειφθέντες ἐν	Κύθνῳ	ἐκαραδόκεον τὸν πόλεμον κῇ ἀποβήσεται)
[8, 76]	μὲν τὸ ἀπ᾽ ἑσπέρης κέρας	κυκλούμενοι	πρὸς τὴν Σαλαμῖνα, ἀνῆγον δὲ
[8, 79]	περιεχόμεθα γὰρ ὑπὸ τῶν πολεμίων	κύκλῳ.	ἀλλ᾽ ἐσελθών σφι ταῦτα σήμηνον”
[8, 118]	ἄνεμον Στρυμονίην ὑπολαβεῖν μέγαν καὶ	κυματίην.	καὶ δὴ μᾶλλον γάρ τι
[8, 130]	διεπόρθμευσε ἐς Ἄβυδον, ἐχειμέριζε ἐν	Κύμῃ.	ἔαρος δὲ ἐπιλάμψαντος πρώιος συνελέγετο
[8, 77]	ἀκτήν νηυσὶ γεφυρώσωσι καὶ εἰναλίην	Κυνόσουραν	ἐλπίδι μαινομένῃ, λιπαρὰς πέρσαντες Ἀθήνας,
[8, 76]	τὴν Κέον τε καὶ τὴν	Κυνόσουραν	τεταγμένοι, κατεῖχόν τε μέχρι Μουνυχίης
[8, 73]	δὲ Παρωρεῆται πάντες. (οἱ δὲ	Κυνούριοι	αὐτόχθονες ἐόντες δοκέουσι μοῦνοι εἶναι
[8, 73]	πάλαι οἴκεον, Ἀρκάδες τε καὶ	Κυνούριοι·	ἓν δὲ ἔθνος τὸ Ἀχαιϊκὸν
[8, 68]	εἶναι ἐόντες Αἰγύπτιοί τε καὶ	Κύπριοι	καὶ Κίλικες καὶ Πάμφυλοι, τῶν
[8, 100]	Φοίνικές τε καὶ Αἰγύπτιοι καὶ	Κύπριοί	τε καὶ Κίλικες κακοὶ ἐγένοντο,
[8, 56]	ὡς ἔνιοι τῶν στρατηγῶν οὐδὲ	κυρωθῆναι	ἔμενον τὸ προκείμενον πρῆγμα, ἀλλ᾽
[8, 126]	τε καὶ Μακεδονίην καὶ οὐδέν	κω	κατεπείγοντος ἥκειν ἐς τὸ ἄλλο
[8, 6]	δὴ τῆς ἀντίης προσπλέειν οὔ	κώ	σφι ἐδόκεε τῶνδε εἵνεκα, μή
[8, 129]	τῆς θαλάσσης μεγάλη, ὅση οὐδαμά	κω,	ὡς οἱ ἐπιχώριοι λέγουσι, πολλάκις
[8, 96]	ἐπὶ τὴν ἠιόνα τὴν καλεομένην	Κωλιάδα·	ὥστε ἀποπλησθῆναι τὸν χρησμὸν τόν
[8, 96]	τὸ ἐλελήθεε πάντας τοὺς Ἕλληνας,	Κωλιάδες	δὲ γυναῖκες ἐρετμοῖσι φρύξουσι τοῦτο
[8, 135]	Θηβαίων, κεῖται δὲ ὑπὲρ τῆς	Κωπαΐδος	λίμνης πρὸς ὄρεϊ ἀγχοτάτω Ἀκραιφίης
[8, 12]	καὶ ἐτάρασσον τοὺς ταρσοὺς τῶν	κωπέων.	(οἱ δὲ στρατιῶται οἱ ταύτῃ
[8, 36]	τὰς κορυφὰς καὶ ἐς τὸ	Κωρύκιον	ἄντρον ἀνηνείκαντο, οἳ δὲ ἐς
[8, 57]	πειρῶ διαχέαι τὰ βεβουλευμένα, ἤν	κως	δύνῃ ἀναγνῶσαι Εὐρυβιάδην μεταβουλεύσασθαι ὥστε
[8, 6]	ἰδόντες, πρόθυμοι ἦσαν ἐπιχειρέειν, εἴ	κως	ἕλοιεν αὐτάς. (ἐκ μὲν δὴ
[8, 6]	σφι ἐδόκεε τῶνδε εἵνεκα, μή	κως	ἰδόντες οἱ Ἕλληνες προσπλέοντας ἐς