Livre, chapitre
[8, 55]	ἐν τῷ ἐλαίη τε καὶ	θάλασσα	ἔνι, τὰ λόγος παρὰ Ἀθηναίων
[8, 119]	τοῖσι Πέρσῃσι ἐξέβαλε ἐς τὴν	θάλασσαν.	ἀλλ᾽ ὃ μέν, ὡς καὶ
[8, 109]	τὰ ἀγάλματα· ὃς καὶ τὴν	θάλασσαν	ἀπεμαστίγωσε πέδας τε κατῆκε. (ἀλλ᾽
[8, 130]	ἀπαλλάσσοντο. κατὰ μέν νυν τὴν	θάλασσαν	ἑσσωμένοι ἦσαν τῷ θυμῷ, πεζῇ
[8, 118]	δὲ προσκυνέοντας ἐκπηδᾶν ἐς τὴν	θάλασσαν,	καὶ τὴν νέα ἐπικουφισθεῖσαν οὕτω
[8, 12]	λάβρος καὶ ῥεύματα ἰσχυρὰ ἐς	θάλασσαν	ὁρμημένα βρονταί τε σκληραί. ~καὶ
[8, 68]	ἀνδρῶν κρέσσονες τοσοῦτο εἰσὶ κατὰ	θάλασσαν	ὅσον ἄνδρες γυναικῶν. (τί δὲ
[8, 8]	ἐξ Ἀφετέων δὺς ἐς τὴν	θάλασσαν	οὐ πρότερον ἀνέσχε πρὶν ἢ
[8, 15]	πᾶς ὁ ἀγὼν τοῖσι κατὰ	θάλασσαν	περὶ τοῦ Εὐρίπου, ὥσπερ τοῖσι
[8, 136]	ἄλκιμον, τά τε κατὰ τὴν	θάλασσαν	συντυχόντα σφι παθήματα κατεργασαμένους μάλιστα
[8, 19]	τῶν Εὐβοέων πρόβατα ἐπὶ τὴν	θάλασσαν	ταύτην, συλλέξας τοὺς στρατηγοὺς ἔλεγέ
[8, 89]	βαρβάρων οἱ πολλοὶ ἐν τῇ	θαλάσσῃ	διεφθάρησαν νέειν οὐκ ἐπιστάμενοι. ἐπεὶ
[8, 64]	τε τῇ γῇ καὶ τῇ	θαλάσσῃ.	(ἔδοξε δέ σφι εὔξασθαι τοῖσι
[8, 129]	περ καὶ διεφθάρησαν ὑπὸ τῆς	θαλάσσης·	αἴτιον δὲ τοῦτο λέγοντες εὖ
[8, 8]	τούτους ἐς ὀγδώκοντα διὰ τῆς	θαλάσσης	διεξελθών. (λέγεται μέν νυν καὶ
[8, 136]	δὲ προσγενομένων κατήλπιζε εὐπετέως τῆς	θαλάσσης	κρατήσειν, τά περ ἂν καὶ
[8, 129]	τρεῖς μῆνες, γίνεται ἄμπωτις τῆς	θαλάσσης	μεγάλη καὶ χρόνον ἐπὶ πολλόν.
[8, 129]	τῇ Παλλήνῃ, ἐπῆλθε πλημμυρὶς τῆς	θαλάσσης	μεγάλη, ὅση οὐδαμά κω, ὡς
[8, 132]	οἳ στασιῶται σφίσι γενόμενοι ἐπεβούλευον	θάνατον	Στράττι τῷ Χίου τυράννῳ, ἐόντες
[8, 98]	ἀγγέλων ἐστὶ οὐδὲν ὅ τι	θᾶσσον	παραγίνεται θνητὸν ἐόν· οὕτω τοῖσι
[8, 140]	βασιλέι στέρεσθαι μὲν τῆς χώρης,	θέειν	δὲ αἰεὶ περὶ ὑμέων αὐτῶν,
[8, 25]	(ταύτην μὲν τὴν ἡμέρην πρὸς	θέην	ἐτράποντο, τῇ δ᾽ ὑστεραίῃ οἳ
[8, 66]	στρατὸν ταχθέντες, ἐπειδὴ ἐκ Τρηχῖνος	θεησάμενοι	τὸ τρῶμα τὸ Λακωνικὸν διέβησαν
[8, 86]	Ξέρξην, ἐδόκεέ τε ἕκαστος ἑωυτὸν	θεήσασθαι	βασιλέα. ~κατὰ μὲν δὴ τοὺς
[8, 25]	πλοίων σπανιώτερον· οὕτω πολλοὶ ἤθελον	θεήσασθαι.	διαπεραιωθέντες δὲ ἐθηεῦντο διεξιόντες τοὺς
[8, 69]	αὐτοῦ, τότε δὲ αὐτὸς παρεσκεύαστο	θεήσασθαι	ναυμαχέοντας. ~ἐπεὶ δὲ παρήγγελλον ἀναπλέειν,
[8, 24]	ἐκλιπόντα τὴν τάξιν καὶ ἐλθόντα	θεήσασθαι	ὅκως μάχεται πρὸς τοὺς ἀνοήτους
[8, 116]	ἢ ἄλλως σφι θυμὸς ἐγένετο	θεήσασθαι	τὸν πόλεμον, ἐστρατεύοντο ἅμα τῷ
[8, 38]	πρὸς τούτοισι καὶ ἄλλα ὥρων	θεῖα·	δύο γὰρ ὁπλίτας μέζονας ἢ
[8, 94]	Ἀθηναίης Σκιράδος, περιπίπτειν σφι κέλητα	θείῃ	πομπῇ, τὸν οὔτε πέμψαντα φανῆναι
[8, 94]	Κορινθίοισι. τῇδε δὲ συμβάλλονται εἶναι	θεῖον	τὸ πρῆγμα. ὡς γὰρ ἀγχοῦ
[8, 65]	ἐρήμου ἐούσης τῆς Ἀττικῆς, ὅτι	θεῖον	τὸ φθεγγόμενον, ἀπ᾽ Ἐλευσῖνος ἰὸν
[8, 58]	ἐκέλευε ἐσβάντα λέγειν, εἴ τι	θέλει.	(ἐνθαῦτα ὁ Θεμιστοκλέης παριζόμενός οἱ
[8, 102]	γὰρ ἢν καταστρέψηται τὰ φησὶ	θέλειν	καί οἱ προχωρήσῃ τὰ νοέων
[8, 79]	κακῶν λήθην ἐκείνων ποιεύμενος ἐξεκαλέετο,	θέλων	αὐτῷ συμμῖξαι· προακηκόεε δὲ ὅτι
[8, 97]	Εὐρώπῃ κινδυνεύσῃ ἀπολέσθαι, δρησμὸν ἐβούλευε.	θέλων	δὲ μὴ ἐπίδηλος εἶναι μήτε
[8, 124]	μετὰ ταῦτα ἐς Λακεδαίμονα ἀπίκετο	θέλων	τιμηθῆναι· καὶ μιν Λακεδαιμόνιοι καλῶς
[8, 79]	γενόμενος ὅτι νῦν οὐδ᾽ ἢν	θέλωσι	Κορίνθιοί τε καὶ αὐτὸς Εὐρυβιάδης
[8, 57]	ἐς τὰς νέας. ~ἐνθαῦτα δὴ	Θεμιστοκλέα	ἀπικόμενον ἐπὶ τὴν νέα εἴρετο
[8, 79]	στὰς ἐπὶ τὸ συνέδριον ἐξεκαλέετο	Θεμιστοκλέα,	ἐόντα μὲν ἑωυτῷ οὐ φίλον
[8, 92]	τῆς στρατηγίδος, καὶ βώσας τὸν	Θεμιστοκλέα	ἐπεκερτόμησε ἐς τῶν Αἰγινητέων τὸν
[8, 4]	μεταβάντες τὸν Ἀθηναίων στρατηγὸν πείθουσι	Θεμιστοκλέα	ἐπὶ μισθῷ τριήκοντα ταλάντοισι, ἐπ᾽
[8, 123]	δεύτερα δὲ οἱ πολλοὶ συνεξέπιπτον	Θεμιστοκλέα	κρίνοντες. οἳ μὲν δὴ ἐμουνοῦντο,
[8, 92]	ἐμβαλὼν ὁ Πολύκριτος ἀπέρριψε ἐς	Θεμιστοκλέα·	οἱ δὲ βάρβαροι τῶν αἱ
[8, 61]	ἀπόλι ἀνδρί· πόλιν γὰρ τὸν	Θεμιστοκλέα	παρεχόμενον οὕτω ἐκέλευε γνώμας συμβάλλεσθαι.
[8, 125]	ἀνδρῶν, φθόνῳ καταμαργέων ἐνείκεε τὸν	Θεμιστοκλέα,	τὴν ἐς Λακεδαίμονα ἄπιξιν προφέρων,
[8, 112]	κακοῦ ὑπερβολὴ ἐγένετο· Πάριοι δὲ	Θεμιστοκλέα	χρήμασι ἱλασάμενοι διέφυγον τὸ στράτευμα.
[8, 112]	ὡς πολιορκέοιτο διότι ἐμήδισε, καὶ	Θεμιστοκλέα	ὡς εἴη ἐν αἴνῃ μεγίστῃ
[8, 59]	Ἀδείμαντος ὁ Ὠκύτου εἶπε ὦ	Θεμιστόκλεες,	ἐν τοῖσι ἀγῶσι οἱ προεξανιστάμενοι
[8, 110]	ἦσαν, αὐτίκα μετὰ ταῦτα ὁ	Θεμιστοκλέης	ἄνδρας ἀπέπεμπε ἔχοντας πλοῖον, τοῖσι
[8, 123]	κρίνοντες. οἳ μὲν δὴ ἐμουνοῦντο,	Θεμιστοκλέης	δὲ δευτερείοισι ὑπερεβάλλετο πολλόν. ~οὐ
[8, 112]	οὐ δόντες τὰ χρήματα ἐπολιορκέοντο.	Θεμιστοκλέης	δὲ, οὐ γὰρ ἐπαύετο πλεονεκτέων,
[8, 22]	βάρβαρον ἀπ᾽ ὑμέων ἡμῖν γέγονε”	(Θεμιστοκλέης	δὲ ταῦτα ἔγραφε, δοκέειν ἐμοί,
[8, 124]	ἐς τὴν ἑωυτῶν ἀκρίτων, ὅμως	Θεμιστοκλέης	ἐβώσθη τε καὶ ἐδοξώθη εἶναι
[8, 5]	Εὐβοεῦσι ἐκεχάριστο, αὐτός τε ὁ	Θεμιστοκλέης	ἐκέρδηνε, ἐλάνθανε δὲ τὰ λοιπὰ
[8, 79]	Ἰσθμόν. (ὡς δὲ ἐξῆλθέ οἱ	Θεμιστοκλέης,	ἔλεγε Ἀριστείδης τάδε. ἡμέας στασιάζειν
[8, 59]	τοὺς στρατηγούς, πολλὸς ἦν ὁ	Θεμιστοκλέης	ἐν τοῖσι λόγοισι οἷα κάρτα
[8, 5]	πρὸς δὴ τοῦτον εἶπε ὁ	Θεμιστοκλέης	ἐπομόσας (οὐ σύ γε ἡμέας
[8, 22]	νέας τὰς ἄριστα πλεούσας ἐπιλεξάμενος	Θεμιστοκλέης	ἐπορεύετο περὶ τὰ πότιμα ὕδατα,
[8, 75]	δὴ ὕστερον τούτων τῶν πρηγμάτων	Θεμιστοκλέης	Θεσπιέα τε ἐποίησε, ὡς ἐπεδέκοντο
[8, 61]	αἱ Ἀθῆναι. (τότε δὴ ὁ	Θεμιστοκλέης	κεῖνόν τε καὶ τοὺς Κορινθίους
[8, 108]	δὲ τὴν Ἄνδρον ἀπικόμενοι ἐβουλεύοντο.	(Θεμιστοκλέης	μέν νυν γνώμην ἀπεδείκνυτο διὰ
[8, 112]	χρήμασι ἱλασάμενοι διέφυγον τὸ στράτευμα.	Θεμιστοκλέης	μέν νυν ἐξ Ἄνδρου ὁρμώμενος
[8, 23]	καὶ τῶν ναυμαχιέων αὐτοὺς ἀπόσχῃ.	~Θεμιστοκλέης	μὲν ταῦτα ἐνέγραψε· τοῖσι δὲ
[8, 110]	τά περ ὦν καὶ ἐγένετο.	~Θεμιστοκλέης	μὲν ταῦτα λέγων διέβαλλε, Ἀθηναῖοι
[8, 109]	πλέειν ἐς τὸν Ἑλλήσποντον ὁ	Θεμιστοκλέης,	μεταβαλὼν πρὸς τοὺς Ἀθηναίους (οὗτοι
[8, 110]	καὶ σοφώτατος, φράσοντά τοι ὅτι	Θεμιστοκλέης	ὁ Ἀθηναῖος, σοὶ βουλόμενος ὑπουργέειν,
[8, 110]	Ξέρξην ἔλεγε τάδε. (ἔπεμψέ με	Θεμιστοκλέης	ὁ Νεοκλέος, στρατηγὸς μὲν Ἀθηναίων
[8, 58]	εἴ τι θέλει. (ἐνθαῦτα ὁ	Θεμιστοκλέης	παριζόμενός οἱ καταλέγει ἐκεῖνά τε
[8, 83]	εὖ ἔχοντα μὲν ἐκ πάντων	Θεμιστοκλέης,	τὰ δὲ ἔπεα ἦν πάντα
[8, 5]	ποιήσονται τὴν ναυμαχίην. ~ὁ δὲ	Θεμιστοκλέης	τοὺς Ἕλληνας ἐπισχεῖν ὧδε ποιέει·
[8, 19]	Ἑλλάδα. ~νόῳ δὲ λαβὼν ὁ	Θεμιστοκλέης	ὡς εἰ ἀπορραγείη ἀπὸ τοῦ
[8, 75]	Μεγαρέες αὐτοῦ μένοντας ἀμύνεσθαι. ~ἐνθαῦτα	Θεμιστοκλέης	ὡς ἑσσοῦτο τῇ γνώμῃ ὑπὸ
[8, 58]	αὐτοῦ μένειν” ~κάρτα τε τῷ	Θεμιστοκλέι	ἤρεσε ἡ ὑποθήκη, καὶ οὐδὲν
[8, 124]	στέφανον, σοφίης δὲ καὶ δεξιότητος	Θεμιστοκλέι	καὶ τούτῳ στέφανον ἐλαίης· ἐδωρήσαντό
[8, 61]	τὰς ἀνθρωπηίας γνώμας” ~ταῦτα λέγοντος	Θεμιστοκλέος	αὖτις ὁ Κορίνθιος Ἀδείμαντος ἐπεφέρετο,
[8, 92]	~ἐνθαῦτα συνεκύρεον νέες ἥ τε	Θεμιστοκλέος	διώκουσα νέα καὶ ἡ Πολυκρίτου
[8, 85]	ἐθελοκάκεον μέντοι αὐτῶν κατὰ τὰς	Θεμιστοκλέος	ἐντολὰς ὀλίγοι, οἱ δὲ πλεῦνες
[8, 125]	Ἀφιδναῖος τῶν ἐχθρῶν μὲν τῶν	Θεμιστοκλέος	ἐών, ἄλλως δὲ οὐ τῶν
[8, 63]	τῶν ἐμῶν λόγων” ~ταῦτα δὲ	Θεμιστοκλέος	λέγοντος ἀνεδιδάσκετο Εὐρυβιάδης· δοκέειν δέ
[8, 111]	χρήματα οὐκ ἔδοσαν, ἀλλὰ προϊσχομένου	Θεμιστοκλέος	λόγον τόνδε, ὡς ἥκοιεν Ἀθηναῖοι
[8, 75]	δὲ καὶ παιδαγωγὸς ἦν τῶν	Θεμιστοκλέος	παίδων· τὸν δὴ ὕστερον τούτων
[8, 111]	γὰρ Ἄνδριοι νησιωτέων αἰτηθέντες πρὸς	Θεμιστοκλέος	χρήματα οὐκ ἔδοσαν, ἀλλὰ προϊσχομένου
[8, 137]	οἶκον ἐσέχων ὁ ἥλιος, εἶπε	θεοβλαβὴς	γενόμενος μισθὸν δὲ ὑμῖν ἐγὼ
[8, 109]	γὰρ οὐκ ἡμεῖς κατεργασάμεθα, ἀλλὰ	θεοί	τε καὶ ἥρωες, οἳ ἐφθόνησαν
[8, 64]	ταῦτα· εὐξάμενοι γὰρ πᾶσι τοῖσι	θεοῖσι,	αὐτόθεν μὲν ἐκ Σαλαμῖνος Αἴαντά
[8, 121]	Σαλαμῖνα. πρῶτα μέν νυν τοῖσι	θεοῖσι	ἐξεῖλον ἀκροθίνια ἄλλα τε καὶ
[8, 64]	(ἔδοξε δέ σφι εὔξασθαι τοῖσι	θεοῖσι	καὶ ἐπικαλέσασθαι τοὺς Αἰακίδας συμμάχους.
[8, 65]	ἥσυχος, περὶ δὲ στρατιῆς τῆσδε	θεοῖσι	μελήσει” (τὸν μὲν δὴ ταῦτα
[8, 143]	μήκοτε ὁμολογήσειν ἡμέας Ξέρξῃ· ἀλλὰ	θεοῖσί	τε συμμάχοισι πίσυνοί μιν ἐπέξιμεν
[8, 65]	Αἴγιναν. ~ἔφη δὲ Δίκαιος ὁ	Θεοκύδεος,	ἀνὴρ Ἀθηναῖος φυγάς τε καὶ
[8, 65]	μέλλοι. ταῦτα μὲν Δίκαιος ὁ	Θεοκύδεος	ἔλεγε, Δημαρήτου τε καὶ ἄλλων
[8, 85]	χρήσομαι δὲ αὐτοῖσι οὐδὲν πλὴν	Θεομήστορός	τε τοῦ Ἀνδροδάμαντος καὶ Φυλάκου
[8, 85]	εἵνεκα μέμνημαι τούτων μούνων, ὅτι	Θεομήστωρ	μὲν διὰ τοῦτο τὸ ἔργον
[8, 122]	Ἕλληνες ἐς Δελφοὺς ἐπειρώτων τὸν	θεὸν	κοινῇ εἰ λελάβηκε πλήρεα καὶ
[8, 74]	περὶ τοῦ παντὸς ἤδη δρόμου	θέοντες	καὶ τῇσι νηυσὶ οὐκ ἐλπίζοντες
[8, 131]	τοῦ Ἀρχιδήμου τοῦ Ἀναξανδρίδεω τοῦ	Θεοπόμπου	τοῦ Νικάνδρου τοῦ Χαρίλεω τοῦ
[8, 53]	βαρβάροισι· ἔδεε γὰρ κατὰ τὸ	θεοπρόπιον	πᾶσαν τὴν Ἀττικὴν τὴν ἐν
[8, 60]	βουλευομένοισι οὐκ ἐθέλει οὐδὲ ὁ	θεὸς	προσχωρέειν πρὸς τὰς ἀνθρωπηίας γνώμας”
[8, 36]	ἐς ἄλλην χώρην. ὁ δὲ	θεός	σφεας οὐκ ἔα κινέειν, φὰς
[8, 41]	τὴν πόλιν, ὡς καὶ τῆς	θεοῦ	ἀπολελοιπυίης τὴν ἀκρόπολιν. ὡς δέ
[8, 13]	ἐποιέετό τε πᾶν ὑπὸ τοῦ	θεοῦ	ὅκως ἂν ἐξισωθείη τῷ Ἑλληνικῷ
[8, 111]	ἐς τὰ μέγιστα ἀνήκοντας, καὶ	θεοὺς	δύο ἀχρήστους οὐκ ἐκλείπειν σφέων
[8, 106]	τὸ μηδὲν εἶναι; ἐδόκεές τε	θεοὺς	λήσειν οἷα ἐμηχανῶ τότε· οἳ
[8, 111]	Ἀθηναῖοι περὶ ἑωυτοὺς ἔχοντες δύο	θεοὺς	μεγάλους, πειθώ τε καὶ ἀναγκαίην,
[8, 127]	δὲ αὐτὴν Βοττιαῖοι ἐκ τοῦ	Θερμαίου	κόλπου ἐξαναστάντες ὑπὸ Μακεδόνων. ἐπεὶ
[8, 66]	τε Σηπιάδα ἀπίκοντο καὶ ἐς	Θερμοπύλας·	(ἀντιθήσω γὰρ τοῖσί τε ὑπὸ
[8, 21]	ναυτικὸς στρατός, σημαίνειν τοῖσι ἐν	Θερμοπύλῃσι	ἐοῦσι· ὣς δ᾽ αὕτως ἦν
[8, 15]	καὶ τὰς πεζομαχίας τὰς ἐν	Θερμοπύλῃσι.	(ἦν δὲ πᾶς ὁ ἀγὼν
[8, 24]	τοῦ ἑωυτοῦ ἦσαν νεκροὶ ἐν	Θερμοπύλῃσι	(ἦσαν δὲ καὶ δύο μυριάδες)
[8, 66]	αὐτῶν ἀπολομένοισι καὶ τοῖσι ἐν	Θερμοπύλῃσι	καὶ τῇσι ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ ναυμαχίῃσι
[8, 71]	Πελοποννήσιοι τοὺς ἀμφὶ Λεωνίδην ἐν	Θερμοπύλῃσι	τετελευτηκέναι, συνδραμόντες ἐκ τῶν πολίων
[8, 27]	μέσου χρόνῳ, ἐπείτε τὸ ἐν	Θερμοπύλῃσι	τρῶμα ἐγεγόνεε, αὐτίκα Θεσσαλοὶ πέμπουσι
[8, 12]	ἦν μὲν τῆς ὥρης μέσον	θέρος,	ἐγίνετο δὲ ὕδωρ τε ἄπλετον
[8, 55]	ἐρίσαντας περὶ τῆς χώρης μαρτύρια	θέσθαι.	ταύτην ὦν τὴν ἐλαίην ἅμα
[8, 50]	πάντα ἐκεῖνα ἐδηίου. ἐνέπρησε δὲ	Θέσπειάν	τε καὶ Πλάταιαν πυθόμενος Θηβαίων
[8, 75]	ὕστερον τούτων τῶν πρηγμάτων Θεμιστοκλέης	Θεσπιέα	τε ἐποίησε, ὡς ἐπεδέκοντο οἱ
[8, 25]	κειμένους εἶναι πάντας Λακεδαιμονίους καὶ	Θεσπιέας,	ὁρῶντες καὶ τοὺς εἵλωτας. (οὐ
[8, 135]	τοῦ κοινοῦ ὡς ἀπογραψομένους τὰ	θεσπιέειν	ἔμελλε, καὶ πρόκατε τὸν πρόμαντιν
[8, 75]	τε ἐποίησε, ὡς ἐπεδέκοντο οἱ	Θεσπιέες	πολιήτας, καὶ χρήμασι ὄλβιον. (ὃς
[8, 66]	καὶ Βοιωτοὺς πανστρατιῇ ἑπομένους πλὴν	Θεσπιέων	καὶ Πλαταιέων, καὶ μάλα Καρυστίους
[8, 50]	τραπόμενος στρατὸς ἅμα Ξέρξῃ, ἐμπρήσας	Θεσπιέων	τὴν πόλιν, αὐτῶν ἐκλελοιπότων ἐς
[8, 47]	Θεσπρωτῶν καὶ Ἀχέροντος ποταμοῦ ἐστρατεύοντο·	Θεσπρωτοὶ	γὰρ εἰσὶ ὁμουρέοντες Ἀμπρακιώτῃσι καὶ
[8, 47]	~οὗτοι μὲν ἅπαντες ἐντὸς οἰκημένοι	Θεσπρωτῶν	καὶ Ἀχέροντος ποταμοῦ ἐστρατεύοντο· Θεσπρωτοὶ
[8, 114]	ἔτι πᾶσαν τὴν στρατιὴν ἐν	Θεσσαλίῃ,	ἐλθὼν ἐς ὄψιν τὴν Ξέρξεω
[8, 131]	γινόμενον ἤγειρε καὶ Μαρδόνιος ἐν	Θεσσαλίῃ	ἐών. ὁ μὲν δὴ πεζὸς
[8, 113]	χειμερίσαι τε ἄμεινον εἶναι ἐν	Θεσσαλίῃ,	καὶ ἔπειτα ἅμα τῷ ἔαρι
[8, 115]	ἀπαλλάσσετο, Ξέρξης δὲ Μαρδόνιον ἐν	Θεσσαλίῃ	καταλιπὼν αὐτὸς ἐπορεύετο κατὰ τάχος
[8, 115]	μελεδαίνειν τε καὶ τρέφειν, ἐν	Θεσσαλίῃ	τε τινὰς καὶ ἐν Σίρι
[8, 113]	(ὡς δὲ ἀπίκατο ἐς τὴν	Θεσσαλίην,	ἐνθαῦτα Μαρδόνιος ἐξελέγετο πρώτους μὲν
[8, 133]	Δῆλον, Μαρδόνιος δὲ περὶ τὴν	Θεσσαλίην	ἐχείμαζε. ἐνθεῦτεν δὲ ὁρμώμενος ἔπεμπε
[8, 135]	συγγραψάμενον δὲ οἴχεσθαι ἀπιόντα ἐς	Θεσσαλίην.	~Μαρδόνιος δὲ ἐπιλεξάμενος ὅ τι
[8, 129]	δὲ περιγενομένους ἀπῆγε Ἀρτάβαζος ἐς	Θεσσαλίην	παρὰ Μαρδόνιον. οὗτοι μὲν οἱ
[8, 126]	ἅτε Μαρδονίου τε χειμερίζοντος περὶ	Θεσσαλίην	τε καὶ Μακεδονίην καὶ οὐδέν
[8, 114]	διέκρινε καὶ Ξέρξης ἦν περὶ	Θεσσαλίην,	χρηστήριον ἐληλύθεε ἐκ Δελφῶν Λακεδαιμονίοισι,
[8, 32]	χώρην πᾶσαν ἐπέδραμον τὴν Φωκίδα·	Θεσσαλοὶ	γὰρ οὕτω ἦγον τὸν στρατόν·
[8, 27]	γὰρ πανστρατιῇ αὐτοί τε οἱ	Θεσσαλοὶ	καὶ οἱ σύμμαχοι αὐτῶν ἐς
[8, 31]	οἱ λόγοι, οὕτω δὴ οἱ	Θεσσαλοὶ	κεχολωμένοι τοῖσι Φωκεῦσι ἐγένοντο ἡγεμόνες
[8, 30]	ἀποτρέψειν” ~ταῦτά σφι ἐπαγγέλλοντο οἱ	Θεσσαλοί.	οἱ γὰρ Φωκέες μοῦνοι τῶν
[8, 27]	ἐν Θερμοπύλῃσι τρῶμα ἐγεγόνεε, αὐτίκα	Θεσσαλοὶ	πέμπουσι κήρυκα ἐς Φωκέας, ἅτε
[8, 29]	σφι ἀμφοτέρων ἔχοντες ἔγκοτον οἱ	Θεσσαλοὶ	πέμψαντες κήρυκα ἠγόρευον τάδε. ὦ
[8, 30]	ἔχθος τὸ Θεσσαλῶν· (εἰ δὲ	Θεσσαλοὶ	τὰ Ἑλλήνων ηὖξον, ὡς ἐμοὶ
[8, 30]	ἔφασαν χρήματα, παρέχειν τε σφίσι	Θεσσαλοῖσι	ὁμοίως μηδίζειν, εἰ ἄλλως βουλοίατο·
[8, 27]	ὅπλα αὐτῶν, νυκτὸς ἐπεθήκατο τοῖσι	Θεσσαλοῖσι,	προείπας αὐτοῖσι, τὸν ἂν μὴ
[8, 31]	τε γὰρ καὶ οὐκ ἐδόκεε	Θεσσαλοῖσι.	~ὡς δὲ ἐκ τῆς Δωρίδος
[8, 28]	τῷ ἄλλῳ χώρῳ ἐδέκοντο τοὺς	Θεσσαλοὺς	ἐσβάλλοντας. οἳ δὲ ὡς ἀναρπασόμενοι
[8, 30]	κατὰ δὲ τὸ ἔχθος τὸ	Θεσσαλῶν·	(εἰ δὲ Θεσσαλοὶ τὰ Ἑλλήνων
[8, 28]	νυν τὸν πεζὸν ἐργάσαντο τῶν	Θεσσαλῶν	οἱ Φωκέες πολιορκέοντας ἑωυτούς· ἐσβαλοῦσαν
[8, 30]	ἂν οἱ Φωκέες. ταῦτα ἐπαγγελλομένων	Θεσσαλῶν,	οὔτε δώσειν ἔφασαν χρήματα, παρέχειν
[8, 27]	ὦν αἵ τε φυλακαὶ τῶν	Θεσσαλῶν	πρῶται ἰδοῦσαι ἐφοβήθησαν, δόξασαι ἄλλο
[8, 111]	καὶ ἀμηχανίην, καὶ τούτων τῶν	θεῶν	ἐπηβόλους ἐόντας Ἀνδρίους οὐ δώσειν
[8, 144]	ὅμαιμόν τε καὶ ὁμόγλωσσον καὶ	θεῶν	ἱδρύματά τε κοινὰ καὶ θυσίαι
[8, 144]	πρῶτα μὲν καὶ μέγιστα τῶν	θεῶν	τὰ ἀγάλματα καὶ τὰ οἰκήματα
[8, 109]	ἐμπιπράς τε καὶ καταβάλλων τῶν	θεῶν	τὰ ἀγάλματα· ὃς καὶ τὴν
[8, 111]	τε καὶ εὐδαίμονες, αἳ καὶ	θεῶν	χρηστῶν ἥκοιεν εὖ, (ἐπεὶ Ἀνδρίους
[8, 26]	ἔλεγον ὡς Ὀλύμπια ἄγουσι καὶ	θεωρέοιεν	ἀγῶνα γυμνικὸν καὶ ἱππικόν. ὁ
[8, 134]	δὲ ξεῖνον τινὰ καὶ οὐ	Θηβαῖον	χρήμασι πείσας κατεκοίμησε ἐς Ἀμφιάρεω.
[8, 134]	χρήμασι πείσας κατεκοίμησε ἐς Ἀμφιάρεω.	(Θηβαίων	δὲ οὐδενὶ ἔξεστι μαντεύεσθαι αὐτόθι
[8, 135]	μοι μέγιστον γενέσθαι λέγεται ὑπὸ	Θηβαίων·	ἐλθεῖν ἄρα τὸν Εὐρωπέα Μῦν,
[8, 135]	(καὶ τοὺς μὲν ἑπομένους τῶν	Θηβαίων	ἐν θώματι ἔχεσθαι ἀκούοντας βαρβάρου
[8, 135]	καλέεται μὲν Πτῷον, ἔστι δὲ	Θηβαίων,	κεῖται δὲ ὑπὲρ τῆς Κωπαΐδος
[8, 50]	Θέσπειάν τε καὶ Πλάταιαν πυθόμενος	Θηβαίων	ὅτι οὐκ ἐμήδιζον. ~ἀπὸ δὲ
[8, 134]	διὰ τοῦτο μὲν οὐκ ἔξεστι	Θηβαίων	οὐδενὶ αὐτόθι ἐγκατακοιμηθῆναι. ~τότε δὲ
[8, 134]	χρηστήριον· καὶ δὴ καὶ ἐς	Θήβας	πρῶτα ὡς ἀπίκετο, τοῦτο μὲν
[8, 88]	παρὰ Ξέρξῃ. (λέγεται γὰρ βασιλέα	θηεύμενον	μαθεῖν τὴν νέα ἐμβαλοῦσαν, καὶ
[8, 33]	ἔνθα ἦν ἱρὸν Ἀπόλλωνος πλούσιον,	θησαυροῖσί	τε καὶ ἀναθήμασι πολλοῖσι κατεσκευασμένον·
[8, 137]	μέγα τι. καλέσας δὲ τοὺς	θῆτας	προηγόρευέ σφι ἀπαλλάσσεσθαι ἐκ γῆς
[8, 137]	ὁ ἄρτος τοῦ παιδὸς τοῦ	θητὸς	Περδίκκεω διπλήσιος ἐγίνετο αὐτὸς ἑωυτοῦ.
[8, 98]	οὐδὲν ὅ τι θᾶσσον παραγίνεται	θνητὸν	ἐόν· οὕτω τοῖσι Πέρσῃσι ἐξεύρηται
[8, 56]	τὴν Ἀθηναίων ἀκρόπολιν, ἐς τοσοῦτον	θόρυβον	ἀπίκοντο ὡς ἔνιοι τῶν στρατηγῶν
[8, 87]	παρὰ βασιλέι. (ἐπειδὴ γὰρ ἐς	θόρυβον	πολλὸν ἀπίκετο τὰ βασιλέος πρήγματα,
[8, 91]	μὲν γὰρ Ἀθηναῖοι ἐν τῷ	θορύβῳ	ἐκεράιζον τάς τε ἀντισταμένας καὶ
[8, 95]	ἀνδρὸς ἀρίστου, οὗτος ἐν τῷ	θορύβῳ	τούτῳ τῷ περὶ Σαλαμῖνα γενομένῳ
[8, 90]	δὲ καὶ τόδε ἐν τῷ	θορύβῳ	τούτῳ. τῶν τινες Φοινίκων, τῶν
[8, 117]	δὲ Πέρσαι ὡς ἐκ τῆς	Θρηίκης	πορευόμενοι ἀπίκοντο ἐπὶ τὸν πόρον,
[8, 115]	νεμομένας ἁρπασθῆναι ὑπὸ τῶν ἄνω	Θρηίκων	τῶν περὶ τὰς πηγὰς τοῦ
[8, 116]	βασιλεὺς γῆς τε τῆς Κρηστωνικῆς	Θρῆιξ	ἔργον ὑπερφυὲς ἐργάσατο· ὃς οὔτε
[8, 115]	ἀλλὰ δόντες οἱ Παίονες τοῖσι	Θρήιξι	ἀπαιτέοντος Ξέρξεω ἔφασαν νεμομένας ἁρπασθῆναι
[8, 65]	Δημαρήτῳ τῷ Λακεδαιμονίῳ ἐν τῷ	Θριασίῳ	πεδίῳ, ἰδεῖν δὲ κονιορτὸν χωρέοντα
[8, 136]	γὰρ ἀδελφεὴν Γυγαίην, Ἀμύντεω δὲ	θυγατέρα,	Βουβάρης ἀνὴρ Πέρσης ἔσχε, ἐκ
[8, 53]	κατὰ τὸ ἱρὸν τῆς Κέκροπος	θυγατρὸς	Ἀγλαύρου, καίτοι περ ἀποκρήμνου ἐόντος
[8, 55]	ἀπὸ τῆς ἐμπρήσιος Ἀθηναίων οἱ	θύειν	ὑπὸ βασιλέος κελευόμενοι ὡς ἀνέβησαν
[8, 99]	μυρσίνῃ πάσας ἐστόρεσαν καὶ ἐθυμίων	θυμιήματα	καὶ αὐτοὶ ἦσαν ἐν θυσίῃσί
[8, 68]	ὦ βασιλεῦ, καὶ τόδε ἐς	θυμὸν	βάλευ, ὡς τοῖσι μὲν χρηστοῖσι
[8, 116]	δὲ ἀλογήσαντες, ἢ ἄλλως σφι	θυμὸς	ἐγένετο θεήσασθαι τὸν πόλεμον, ἐστρατεύοντο
[8, 130]	τὴν θάλασσαν ἑσσωμένοι ἦσαν τῷ	θυμῷ,	πεζῇ δὲ ἐδόκεον πολλῷ κρατήσειν
[8, 138]	ἐν τῇ χώρῃ ταύτῃ, τῷ	θύουσι	οἱ τούτων τῶν ἀνδρῶν ἀπ᾽
[8, 51]	ἀνθρώπους, οἳ φραξάμενοι τὴν ἀκρόπολιν	θύρῃσί	τε καὶ ξύλοισι ἠμύνοντο τοὺς
[8, 54]	ἑπομένους, ἐκέλευε τρόπῳ τῷ σφετέρῳ	θῦσαι	τὰ ἱρὰ ἀναβάντας ἐς τὴν
[8, 144]	θεῶν ἱδρύματά τε κοινὰ καὶ	θυσίαι	ἤθεά τε ὁμότροπα, τῶν προδότας
[8, 99]	θυμιήματα καὶ αὐτοὶ ἦσαν ἐν	θυσίῃσί	τε καὶ εὐπαθείῃσι. (ἡ δὲ
[8, 37]	μέζονα τοῦ πρὶν γενομένου τέρεος.	θῶμα	μὲν γὰρ καὶ τοῦτο κάρτα
[8, 135]	οὐδενὶ αὐτόθι ἐγκατακοιμηθῆναι. ~τότε δὲ	θῶμά	μοι μέγιστον γενέσθαι λέγεται ὑπὸ
[8, 74]	ἀνδρὶ παραστὰς σιγῇ λόγον ἐποιέετο,	θῶμα	ποιεύμενοι τὴν Εὐρυβιάδεω ἀβουλίην· τέλος
[8, 8]	Ἓλληνας, οὐκ ἔχω εἰπεῖν ἀτρεκέως,	θωμάζω	δὲ εἰ τὰ λεγόμενα ἐστὶ
[8, 37]	καὶ διὰ πάντων φασμάτων ἄξια	θωμάσαι	μάλιστα. (ἐπεὶ γὰρ δὴ ἦσαν
[8, 135]	μὲν ἑπομένους τῶν Θηβαίων ἐν	θώματι	ἔχεσθαι ἀκούοντας βαρβάρου γλώσσης ἀντὶ
[8, 113]	δὲ τῶν ἄλλων Περσέων τοὺς	θωρηκοφόρους	καὶ τὴν ἵππον τὴν χιλίην,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 2/02/2006