Livre, chapitre
[8, 21]	νεώτερον τὸν πεζόν. (οὗτος ὦν	ὁ	Ἀβρώνιχος ἀπικόμενός σφι ἐσήμαινε τὰ
[8, 142]	καὶ περὶ τῆς ὑμετέρης ἀρχῆθεν	ὁ	ἀγὼν ἐγένετο, νῦν δὲ φέρει
[8, 15]	ἐν Θερμοπύλῃσι. (ἦν δὲ πᾶς	ὁ	ἀγὼν τοῖσι κατὰ θάλασσαν περὶ
[8, 137]	μὲν δὴ Γαυάνης τε καὶ	ὁ	Ἀέροπος οἱ πρεσβύτεροι ἕστασαν ἐκπεπληγμένοι,
[8, 110]	σοφώτατος, φράσοντά τοι ὅτι Θεμιστοκλέης	ὁ	Ἀθηναῖος, σοὶ βουλόμενος ὑπουργέειν, ἔσχε
[8, 75]	βαρβάρων τάδε. ἔπεμψέ με στρατηγὸς	ὁ	Ἀθηναίων λάθρῃ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων
[8, 93]	Ἀθηναῖοι, ἀνδρῶν δὲ Πολύκριτός τε	ὁ	Αἰγινήτης καὶ Ἀθηναῖοι Εὐμένης τε
[8, 136]	πρόξεινός τε εἴη καὶ εὐεργέτης	ὁ	Ἀλέξανδρος ἔπεμπε· (τοὺς γὰρ Ἀθηναίους
[8, 140]	ἀρχήν. ~ἐγεγόνεε μὲν δὴ ὧδε	ὁ	Ἀλέξανδρος ὁ Ἀμύντεω· ὡς δὲ
[8, 17]	ἠρίστευσαν Ἀθηναῖοι καὶ Ἀθηναίων Κλεινίης	ὁ	Ἀλκιβιάδεω, ὃς δαπάνην οἰκηίην παρεχόμενος
[8, 140]	μὲν δὴ ὧδε ὁ Ἀλέξανδρος	ὁ	Ἀμύντεω· ὡς δὲ ἀπίκετο ἐς
[8, 134]	αὐτόθι διὰ τόδε· ἐκέλευσε σφέας	ὁ	Ἀμφιάρεως διὰ χρηστηρίων ποιεύμενος ὁκότερα
[8, 93]	Αἰγινήτης καὶ Ἀθηναῖοι Εὐμένης τε	ὁ	Ἀναγυράσιος καὶ Ἀμεινίης Παλληνεύς, ὃς
[8, 71]	καί σφι ἐπῆν στρατηγὸς Κλεόμβροτος	ὁ	Ἀναξανδρίδεω, Λεωνίδεω δὲ ἀδελφεός. (ἱζόμενοι
[8, 81]	σὺ λέγεις” ~ἐνθαῦτα ἔλεγε παρελθὼν	ὁ	Ἀριστείδης, φάμενος ἐξ Αἰγίνης τε
[8, 131]	Σπάρτης. Ἀθηναίων δὲ ἐστρατήγεε Ξάνθιππος	ὁ	Ἀρίφρονος. ~ὡς δὲ παρεγένοντο ἐς
[8, 128]	προδιδοὺς τὴν Ποτίδαιαν· τοξεύων γὰρ	ὁ	Ἀρτάβαζος ἐς τὸ συγκείμενον, ἁμαρτὼν
[8, 128]	Χαλκιδέες ἔσχον. ~ἐξελὼν δὲ ταύτην	ὁ	Ἀρτάβαζος τῇ Ποτιδαίῃ ἐντεταμένως προσεῖχε·
[8, 26]	ἐνθαῦτα εἴπας γνώμην γενναιοτάτην Τιγράνης	ὁ	Ἀρταβάνου δειλίην ὦφλε πρὸς βασιλέος.
[8, 130]	τε ὁ Βαγαίου καὶ Ἀρταΰντης	ὁ	Ἀρταχαίεω· συνῆρχε δὲ τούτοισι καὶ
[8, 137]	ὁ δῆμος· (ὅκως δὲ ὀπτῴη,	ὁ	ἄρτος τοῦ παιδὸς τοῦ θητὸς
[8, 130]	δέ σφι ἐπῆλθον Μαρδόντης τε	ὁ	Βαγαίου καὶ Ἀρταΰντης ὁ Ἀρταχαίεω·
[8, 144]	εἰκάζομεν, οὐκ ἑκὰς χρόνου παρέσται	ὁ	βάρβαρος ἐσβαλὼν ἐς τὴν ἡμετέρην,
[8, 137]	εἶναι ἀπολαβόντες οὕτω ἐξιέναι. ἐνθαῦτα	ὁ	βασιλεὺς τοῦ μισθοῦ πέρι ἀκούσας,
[8, 132]	τὴν Ἰωνίην· (τῶν καὶ Ἡρόδοτος	ὁ	Βασιληίδεω ἦν· οἳ στασιῶται σφίσι
[8, 65]	τῇ Κούρῃ, καὶ αὐτῶν τε	ὁ	βουλόμενος καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων
[8, 50]	Ἀττικὴν καὶ πᾶσαν αὐτὴν πυρπολέεσθαι.	(ὁ	γὰρ διὰ Βοιωτῶν τραπόμενος στρατὸς
[8, 16]	τῇ ναυμαχίῃ παραπλήσιοι ἀλλήλοισι ἐγίνοντο.	(ὁ	γὰρ Ξέρξεω στρατὸς ὑπὸ μεγάθεός
[8, 89]	μὲν ἔθανε ὁ στρατηγὸς Ἀριαβίγνης	ὁ	Δαρείου, Ξέρξεω ἐὼν ἀδελφεός, ἀπὸ
[8, 60]	ἔφερέ οἱ κόσμον οὐδένα κατηγορέειν·	ὁ	δὲ ἄλλου λόγου εἴχετο, λέγων
[8, 59]	τοῖσι ἀγῶσι οἱ προεξανιστάμενοι ῥαπίζονται”	ὁ	δὲ ἀπολυόμενος ἔφη οἱ δέ
[8, 137]	βασιλέι, ὃ μὲν ἵππους νέμων,	ὁ	δὲ βοῦς, ὁ δὲ νεώτατος
[8, 114]	βασιλέα ἀπέκτεινας ῥυόμενον τὴν Ἑλλάδα”	ὁ	δὲ γελάσας τε καὶ κατασχὼν
[8, 98]	παραδιδοῖ τὰ ἐντεταλμένα τῷ δευτέρῳ,	ὁ	δὲ δεύτερος τῷ τρίτῳ· τὸ
[8, 40]	ἀπὸ τοῦ ἱροῦ ἀπαλλαγὴ γίνεται.	~ὁ	δὲ Ἑλλήνων ναυτικὸς στρατὸς ἀπὸ
[8, 26]	θεωρέοιεν ἀγῶνα γυμνικὸν καὶ ἱππικόν.	ὁ	δὲ ἐπείρετο ὅ τι τὸ
[8, 125]	Λακεδαιμονίων, ἀλλ᾽ οὐ δι᾽ ἑωυτόν.	(ὁ	δέ, ἐπείτε οὐκ ἐπαύετο λέγων
[8, 5]	τῆς Εὐβοίης ποιήσονται τὴν ναυμαχίην.	~ὁ	δὲ Θεμιστοκλέης τοὺς Ἕλληνας ἐπισχεῖν
[8, 36]	εἴτε ἐκκομίσωσι ἐς ἄλλην χώρην.	ὁ	δὲ θεός σφεας οὐκ ἔα
[8, 131]	μὲν δὴ πεζὸς οὔκω συνελέγετο,	ὁ	δὲ ναυτικὸς ἀπίκετο ἐς Αἴγιναν,
[8, 130]	οἱ προπέμψαντες βασιλέα οὕτω ἔπρηξαν.	~ὁ	δὲ ναυτικὸς ὁ Ξέρξεω περιγενόμενος
[8, 137]	ἵππους νέμων, ὁ δὲ βοῦς,	ὁ	δὲ νεώτατος αὐτῶν Περδίκκης τὰ
[8, 126]	μὲν ἦν ἐν τῇ Ἀσίῃ,	ὁ	δὲ ὀπίσω πορευόμενος κατὰ τὴν
[8, 137]	ἕστασαν ἐκπεπληγμένοι, ὡς ἤκουσαν ταῦτα·	ὁ	δὲ παῖς, ἐτύγχανε γὰρ ἔχων
[8, 122]	πλήρεα καὶ ἀρεστὰ τὰ ἀκροθίνια.	ὁ	δὲ παρ᾽ Ἑλλήνων μὲν τῶν
[8, 138]	ὁ νεώτατος λάβοι τὰ διδόμενα.	ὁ	δὲ ταῦτα ἀκούσας καὶ ὀξυνθεὶς
[8, 137]	ἀνθρώπων ἀσθενέες χρήμασι, οὐ μοῦνον	ὁ	δῆμος· (ὅκως δὲ ὀπτῴη, ὁ
[8, 26]	δέ τις πρὸ πάντων ἦν	ὁ	εἰρωτῶν αὐτοὺς ταῦτα. (οἳ δέ
[8, 21]	δὴ ταῦτα ἔπρησσον, παρῆν δὲ	ὁ	ἐκ Τρηχῖνος κατάσκοπος. ἦν μὲν
[8, 136]	ἐκ τῆς οἱ ἐγεγόνεε Ἀμύντης	ὁ	ἐν τῇ Ἀσίῃ, ἔχων τὸ
[8, 105]	οὐ γὰρ τὰ πάντα ἐδυστύχεε	ὁ	Ἑρμότιμος, ἀπικνέεται ἐκ τῶν Σαρδίων
[8, 106]	καταβὰς κατὰ δή τι πρῆγμα	ὁ	Ἑρμότιμος ἐς γῆν τὴν Μυσίην,
[8, 105]	~ἐκ τούτων δὴ τῶν Πηδασέων	ὁ	Ἑρμότιμος ἦν) τῷ μεγίστη τίσις
[8, 106]	ἄρα πανοικίῃ μιν περιέλαβε, ἔλεγε	ὁ	Ἑρμότιμος τάδε. ὦ πάντων ἀνδρῶν
[8, 42]	ὅς περ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ, Εὐρυβιάδης	ὁ	Εὐρυκλείδεω ἀνὴρ Σπαρτιήτης, οὐ μέντοι
[8, 137]	καπνοδόκην ἐς τὸν οἶκον ἐσέχων	ὁ	ἥλιος, εἶπε θεοβλαβὴς γενόμενος μισθὸν
[8, 143]	ὡς Ἀθηναῖοι λέγουσι, ἔστ᾽ ἂν	ὁ	ἥλιος τὴν αὐτὴν ὁδὸν ἴῃ
[8, 110]	ἀνεγνωσμένοι ἦσαν, αὐτίκα μετὰ ταῦτα	ὁ	Θεμιστοκλέης ἄνδρας ἀπέπεμπε ἔχοντας πλοῖον,
[8, 5]	τοῖσι Εὐβοεῦσι ἐκεχάριστο, αὐτός τε	ὁ	Θεμιστοκλέης ἐκέρδηνε, ἐλάνθανε δὲ τὰ
[8, 59]	συνήγαγε τοὺς στρατηγούς, πολλὸς ἦν	ὁ	Θεμιστοκλέης ἐν τοῖσι λόγοισι οἷα
[8, 5]	παραμενέειν, πρὸς δὴ τοῦτον εἶπε	ὁ	Θεμιστοκλέης ἐπομόσας (οὐ σύ γε
[8, 61]	κατείχοντο αἱ Ἀθῆναι. (τότε δὴ	ὁ	Θεμιστοκλέης κεῖνόν τε καὶ τοὺς
[8, 109]	πολλοὺς πλέειν ἐς τὸν Ἑλλήσποντον	ὁ	Θεμιστοκλέης, μεταβαλὼν πρὸς τοὺς Ἀθηναίους
[8, 58]	λέγειν, εἴ τι θέλει. (ἐνθαῦτα	ὁ	Θεμιστοκλέης παριζόμενός οἱ καταλέγει ἐκεῖνά
[8, 19]	τὴν Ἑλλάδα. ~νόῳ δὲ λαβὼν	ὁ	Θεμιστοκλέης ὡς εἰ ἀπορραγείη ἀπὸ
[8, 65]	ἐς Αἴγιναν. ~ἔφη δὲ Δίκαιος	ὁ	Θεοκύδεος, ἀνὴρ Ἀθηναῖος φυγάς τε
[8, 65]	ἀπολέεσθαι μέλλοι. ταῦτα μὲν Δίκαιος	ὁ	Θεοκύδεος ἔλεγε, Δημαρήτου τε καὶ
[8, 60]	οἰκότα βουλευομένοισι οὐκ ἐθέλει οὐδὲ	ὁ	θεὸς προσχωρέειν πρὸς τὰς ἀνθρωπηίας
[8, 92]	Αἰγιναίην, ἐπ᾽ ἧς ἔπλεε Πυθέης	ὁ	Ἰσχενόου, τὸν οἱ Πέρσαι κατακοπέντα
[8, 24]	δὲ διέβη ἐς τὴν Ἱστιαίην	ὁ	κῆρυξ, σύλλογον ποιησάμενος παντὸς τοῦ
[8, 61]	γνώμας” ~ταῦτα λέγοντος Θεμιστοκλέος αὖτις	ὁ	Κορίνθιος Ἀδείμαντος ἐπεφέρετο, σιγᾶν τε
[8, 59]	κάρτα δεόμενος· λέγοντος δὲ αὐτοῦ,	ὁ	Κορίνθιος στρατηγὸς Ἀδείμαντος ὁ Ὠκύτου
[8, 5]	ἀνεπέπειστο, Ἀδείμαντος γὰρ ὁ Ὠκύτου	ὁ	Κορίνθιος στρατηγὸς τῶν λοιπῶν ἤσπαιρε
[8, 139]	δὲ Ἀργαῖος, τοῦ δὲ Περδίκκης	ὁ	κτησάμενος τὴν ἀρχήν. ~ἐγεγόνεε μὲν
[8, 137]	τούτου ἕβδομος γενέτωρ Περδίκκης ἐστὶ	ὁ	κτησάμενος τῶν Μακεδόνων τὴν τυραννίδα
[8, 2]	σύμμαχοι οὐκ ἔφασαν, ἢν μὴ	ὁ	Λάκων ἡγεμονεύῃ, Ἀθηναίοισι ἕψεσθαι ἡγεομένοισι,
[8, 42]	κατέσχον τὰς νέας, συνέρρεε καὶ	ὁ	λοιπὸς πυνθανόμενος ὁ τῶν Ἑλλήνων
[8, 21]	ὣς δ᾽ αὕτως ἦν Ἀβρώνιχος	ὁ	Λυσικλέος Ἀθηναῖος καὶ παρὰ Λεωνίδῃ
[8, 79]	στρατηγῶν, ἐξ Αἰγίνης διέβη Ἀριστείδης	ὁ	Λυσιμάχου, ἀνὴρ Ἀθηναῖος μὲν ἐξωστρακισμένος
[8, 95]	ἡ ἄλλη Ἑλλάς. ~Ἀριστείδης δὲ	ὁ	Λυσιμάχου ἀνὴρ Ἀθηναῖος, τοῦ καὶ
[8, 121]	ἕστηκε δὲ οὗτος τῇ περ	ὁ	Μακεδὼν Ἀλέξανδρος ὁ χρύσεος. ~πέμψαντες
[8, 142]	ὅδε συνεστήκῃ. μηδὲ ὑμέας Ἀλέξανδρος	ὁ	Μακεδὼν ἀναγνώσῃ, λεήνας τὸν Μαρδονίου
[8, 68]	ποιέοιτο. ~ἐπεὶ δὲ περιιὼν εἰρώτα	ὁ	Μαρδόνιος ἀρξάμενος ἀπὸ τοῦ Σιδωνίου,
[8, 136]	πόλις μεγάλη νέμεσθαι· ἅμα δὲ	ὁ	Μαρδόνιος πυθόμενος ὅτι πρόξεινός τε
[8, 140]	ἄξια ταῦτα, εἰ βασιλεύς γε	ὁ	μέγας μούνοισι ὑμῖν Ἑλλήνων τὰς
[8, 137]	τόνδε ἀποδίδωμι” δέξας τὸν ἥλιον.	(ὁ	μὲν δὴ Γαυάνης τε καὶ
[8, 131]	καὶ Μαρδόνιος ἐν Θεσσαλίῃ ἐών.	ὁ	μὲν δὴ πεζὸς οὔκω συνελέγετο,
[8, 98]	προκείμενον αὐτῷ δρόμον τὴν ταχίστην.	(ὁ	μὲν δὴ πρῶτος δραμὼν παραδιδοῖ
[8, 131]	δὲ καὶ ναύαρχος ἦν Λευτυχίδης	ὁ	Μενάρεος τοῦ Ἡγησίλεω τοῦ Ἱπποκρατίδεω
[8, 5]	δώσω ἢ βασιλεὺς ἄν τοι	ὁ	Μήδων πέμψειε ἀπολιπόντι τοὺς συμμάχους”
[8, 134]	οὐκ ἄλλων πέρι πέμψαι. ~οὗτος	ὁ	Μῦς ἔς τε Λεβάδειαν φαίνεται
[8, 68]	αὐτίκα ἐπειχθῇς ναυμαχῆσαι, δειμαίνω μὴ	ὁ	ναυτικὸς στρατὸς κακωθεὶς τὸν πεζὸν
[8, 21]	πλοῖον κατῆρες ἕτοιμον, εἰ παλήσειε	ὁ	ναυτικὸς στρατός, σημαίνειν τοῖσι ἐν
[8, 126]	Ποτιδαιῆται, ὡς βασιλεὺς παρεξεληλάκεε καὶ	ὁ	ναυτικὸς τοῖσι Πέρσῃσι οἰχώκεε φεύγων
[8, 110]	ἔλεγε τάδε. (ἔπεμψέ με Θεμιστοκλέης	ὁ	Νεοκλέος, στρατηγὸς μὲν Ἀθηναίων ἀνὴρ
[8, 138]	καὶ ὡς σὺν νόῳ κείνων	ὁ	νεώτατος λάβοι τὰ διδόμενα. ὁ
[8, 130]	οὕτω ἔπρηξαν. ~ὁ δὲ ναυτικὸς	ὁ	Ξέρξεω περιγενόμενος ὡς προσέμιξε τῇ
[8, 110]	βασιλέι φράσαι· τῶν καὶ Σίκιννος	ὁ	οἰκέτης αὖτις ἐγένετο· οἳ ἐπείτε
[8, 138]	παρέδρων οἷόν τι χρῆμα ποιήσειε	ὁ	παῖς καὶ ὡς σὺν νόῳ
[8, 105]	τῶν ἐνορχίων. ἄλλους τε δὴ	ὁ	Πανιώνιος ἐξέταμε πολλούς, ἅτε ποιεύμενος
[8, 106]	τῶν παίδων ἐς ὄψιν ἠναγκάζετο	ὁ	Πανιώνιος τῶν ἑωυτοῦ παίδων τεσσέρων
[8, 48]	μίαν ἑκάτεροι. ἀριθμὸς δὲ ἐγένετο	ὁ	πᾶς τῶν νεῶν, πάρεξ τῶν
[8, 116]	πάντες ἓξ ἐόντες, ἐξώρυξε αὐτῶν	ὁ	πατὴρ τοὺς ὀφθαλμοὺς διὰ τὴν
[8, 60]	τῷ ναυτικῷ αὐτῶν ἕψεται καὶ	ὁ	πεζὸς στρατός, καὶ οὕτω σφέας
[8, 101]	ὥς μοι Πέρσαι τε καὶ	ὁ	πεζὸς στρατὸς οὐδενὸς μεταίτιοι πάθεος
[8, 70]	ἑωυτῶν ἀφύλακτον· τῶν δὲ βαρβάρων	ὁ	πεζὸς ὑπὸ τὴν παρεοῦσαν νύκτα
[8, 108]	Ἑλλάδα ἐργάσαιτο. (εἰ γὰρ ἀναγκασθείη	ὁ	Πέρσης μένειν ἐν τῇ Εὐρώπῃ,
[8, 66]	δὴ προέβαινε ἐσωτέρω τῆς Ἑλλάδος	ὁ	Πέρσης, τοσούτῳ πλέω ἔθνεά οἱ
[8, 142]	ἐχόμενα πάντα ἐπιθρέψειν, ἔστ᾽ ἂν	ὁ	πόλεμος ὅδε συνεστήκῃ. μηδὲ ὑμέας
[8, 92]	ταῦτα μέν νυν νηὶ ἐμβαλὼν	ὁ	Πολύκριτος ἀπέρριψε ἐς Θεμιστοκλέα· οἱ
[8, 92]	ἐσεῖδε τὴν νέα τὴν Ἀττικὴν	ὁ	Πολύκριτος, ἔγνω τὸ σημήιον ἰδὼν
[8, 37]	ἀπώρων τὸ ἱρόν, ἐν τούτῳ	ὁ	προφήτης, τῷ οὔνομα ἦν Ἀκήρατος,
[8, 67]	ἑκάστῳ τιμὴν ἐδεδώκεε, πρῶτος μὲν	ὁ	Σιδώνιος βασιλεύς, μετὰ δὲ ὁ
[8, 138]	τῶν ἄλλων. (ἐν τούτοισι καὶ	ὁ	Σιληνὸς τοῖσι κήποισι ἥλω, ὡς
[8, 8]	δὲ καὶ αὐτὸς περιεβάλετο· οὗτος	ὁ	Σκυλλίης ἐν νόῳ μὲν εἶχε
[8, 102]	σύ τε περιῇς καὶ οἶκος	ὁ	σός, πολλοὺς πολλάκις ἀγῶνας δραμέονται
[8, 89]	πόνῳ τούτῳ ἀπὸ μὲν ἔθανε	ὁ	στρατηγὸς Ἀριαβίγνης ὁ Δαρείου, Ξέρξεω
[8, 82]	αὐτομολέουσα, τῆς ἦρχε ἀνὴρ Παναίτιος	ὁ	Σωσιμένεος, ἥ περ δὴ ἔφερε
[8, 27]	μάντιν Τελλίην τὸν Ἠλεῖον, ἐνθαῦτα	ὁ	Τελλίης οὗτος σοφίζεται αὐτοῖσι τοιόνδε.
[8, 125]	ἐπείτε οὐκ ἐπαύετο λέγων ταῦτα	ὁ	Τιμόδημος, εἶπε οὕτω ἔχει τοι·
[8, 128]	συγκείμενον χωρίον. (ἐπάιστος δὲ ἐγένετο	ὁ	Τιμόξεινος προδιδοὺς τὴν Ποτίδαιαν· τοξεύων
[8, 100]	πρήγματος. οὐ γὰρ ξύλων ἀγὼν	ὁ	τὸ πᾶν φέρων ἐστὶ ἡμῖν,
[8, 67]	ὁ Σιδώνιος βασιλεύς, μετὰ δὲ	ὁ	Τύριος, ἐπὶ δὲ ὧλλοι. ὡς
[8, 116]	τοῦ Στρυμόνος οἰκημένων. ~ἔνθα καὶ	ὁ	τῶν Βισαλτέων βασιλεὺς γῆς τε
[8, 42]	συνέρρεε καὶ ὁ λοιπὸς πυνθανόμενος	ὁ	τῶν Ἑλλήνων ναυτικὸς στρατὸς ἐκ
[8, 128]	οἱ προθύμως συντίθεται προδοσίην Τιμόξεινος	ὁ	τῶν Σκιωναίων στρατηγός, ὅντινα μὲν
[8, 126]	ἐς τοσοῦτο ἐγένετο. ~Ἀρτάβαζος δὲ	ὁ	Φαρνάκεος ἀνὴρ ἐν Πέρσῃσι λόγιμος
[8, 20]	γὰρ ὧδε ἔχει περὶ τούτων	ὁ	χρησμός. φράζεο, βαρβαρόφωνος ὅταν ζυγὸν
[8, 121]	τῇ περ ὁ Μακεδὼν Ἀλέξανδρος	ὁ	χρύσεος. ~πέμψαντες δὲ ἀκροθίνια οἱ
[8, 59]	αὐτοῦ, ὁ Κορίνθιος στρατηγὸς Ἀδείμαντος	ὁ	Ὠκύτου εἶπε ὦ Θεμιστόκλεες, ἐν
[8, 5]	οἱ οὗτος ἀνεπέπειστο, Ἀδείμαντος γὰρ	ὁ	Ὠκύτου ὁ Κορίνθιος στρατηγὸς τῶν
[8, 87]	χρησαμένη διπλᾶ ἑωυτὴν ἀγαθὰ ἐργάσατο.	ὅ	τε γὰρ τῆς Ἀττικῆς νεὸς
[8, 136]	ἐς Θεσσαλίην. ~Μαρδόνιος δὲ ἐπιλεξάμενος	ὅ	τι δὴ λέγοντα ἦν τὰ
[8, 98]	δὲ τῶν ἀγγέλων ἐστὶ οὐδὲν	ὅ	τι θᾶσσον παραγίνεται θνητὸν ἐόν·
[8, 133]	οἷά τε ἦν σφι ἀποπειρήσασθαι.	ὅ	τι μὲν βουλόμενος ἐκμαθεῖν πρὸς
[8, 57]	νέα εἴρετο Μνησίφιλος ἀνὴρ Ἀθηναῖος	ὅ	τι σφι εἴη βεβουλευμένον. πυθόμενος
[8, 26]	καὶ ἱππικόν. ὁ δὲ ἐπείρετο	ὅ	τι τὸ ἄεθλον εἴη σφι
[8, 65]	τὸν Δημάρητον, εἰρέσθαί τε αὐτὸν	ὅ	τι τὸ φθεγγόμενον εἴη τοῦτο.
[8, 135]	γλώσσης ἀντὶ Ἑλλάδος, οὐδὲ ἔχειν	ὅ	τι χρήσωνται τῷ παρεόντι πρήγματι·
[8, 58]	καὶ ἄλλα πολλὰ προστιθείς, ἐς	ὃ	ἀνέγνωσε χρηίζων ἔκ τε τῆς
[8, 79]	ἀλλ᾽ ἐσελθών σφι ταῦτα σήμηνον”	ὃ	δ᾽ ἀμείβετο τοῖσιδε. ~κάρτα τε
[8, 58]	οἱ κοινόν τι πρῆγμα συμμῖξαι·	ὃ	δ᾽ αὐτὸν ἐς τὴν νέα
[8, 108]	ἐατέον ὦν εἶναι φεύγειν, ἐς	ὃ	ἔλθοι φεύγων ἐς τὴν ἑωυτοῦ·
[8, 115]	δώσει τοιαύτας οἵας ἐκείνοισι πρέπει”	~ὃ	μὲν δὴ δεξάμενος τὸ ῥηθὲν
[8, 37]	ὅσιον ἦν ἅπτεσθαι ἀνθρώπων οὐδενί.	(ὃ	μὲν δὴ ἤιε Δελφῶν τοῖσι
[8, 129]	τὸν μετέπειτα χρόνον αἰεὶ προδόται.	~ὃ	μὲν δὴ τοιούτῳ τρόπῳ ἐπάιστος
[8, 126]	μέχρι τοῦ πόρου. (ὡς δὲ	ὃ	μὲν ἦν ἐν τῇ Ἀσίῃ,
[8, 137]	ἐπὶ μισθῷ παρὰ τῷ βασιλέι,	ὃ	μὲν ἵππους νέμων, ὁ δὲ
[8, 81]	τε συνεβούλευε ὡς ἀλεξησομένους. καὶ	ὃ	μὲν ταῦτα εἴπας μετεστήκεε, τῶν
[8, 102]	ὁκότερα ποιέων ἐπιτύχω εὖ βουλευσάμενος”	~ὃ	μὲν ταῦτα συνεβουλεύετο, ἣ δὲ
[8, 76]	ὑμέτερα φρονέοντας καὶ τοὺς μή”	~ὃ	μὲν ταῦτά σφι σημήνας ἐκποδὼν
[8, 119]	ἐξέβαλε ἐς τὴν θάλασσαν. ἀλλ᾽	ὃ	μέν, ὡς καὶ πρότερόν μοι
[8, 0]	~Ἡροδότου Μοῦσαι Ἱστοριῶν	ὀγδόη	ἐπιγραφομένη Οὐρανία ~οἱ δὲ Ἑλλήνων
[8, 8]	σταδίους μάλιστά κῃ τούτους ἐς	ὀγδώκοντα	διὰ τῆς θαλάσσης διεξελθών. (λέγεται
[8, 44]	πάντας τοὺς ἄλλους παρεχόμενοι νέας	ὀγδώκοντα	καὶ ἑκατόν, μοῦνοι· ἐν Σαλαμῖνι
[8, 82]	ναυτικὸν τοῖσι Ἕλλησι ἐς τὰς	ὀγδώκοντα	καὶ τριηκοσίας νέας· δύο γὰρ
[8, 114]	τοῦτον εἶπε τοιγὰρ σφι Μαρδόνιος	ὅδε	δίκας δώσει τοιαύτας οἵας ἐκείνοισι
[8, 118]	Σάρδις. ~ἔστι δὲ καὶ ἄλλος	ὅδε	λόγος λεγόμενος, ὡς ἐπειδὴ Ξέρξης
[8, 142]	ἐπιθρέψειν, ἔστ᾽ ἂν ὁ πόλεμος	ὅδε	συνεστήκῃ. μηδὲ ὑμέας Ἀλέξανδρος ὁ
[8, 138]	ἓν ἕκαστον ἔχον ἑξήκοντα φύλλα,	ὀδμῇ	τε ὑπερφέροντα τῶν ἄλλων. (ἐν
[8, 118]	τὴν ἐπὶ Στρυμόνι, ἐνθεῦτεν οὐκέτι	ὁδοιπορίῃσι	διεχρᾶτο, ἀλλὰ τὴν μὲν στρατιὴν
[8, 113]	ἐξήλαυνον ἐς Βοιωτοὺς τὴν αὐτὴν	ὁδόν.	ἔδοξε γὰρ Μαρδονίῳ ἅμα μὲν
[8, 98]	καὶ ἄνδρες διεστᾶσι κατὰ ἡμερησίην	ὁδὸν	ἑκάστην ἵππος τε καὶ ἀνὴρ
[8, 117]	σιτία τε πλέω ἢ κατ᾽	ὁδὸν	ἐλάγχανον, καὶ οὐδένα τε κόσμον
[8, 115]	τὸν στρατὸν καὶ δυσεντερίη κατ᾽	ὁδὸν	ἔφθειρε. τοὺς δὲ καὶ νοσέοντας
[8, 143]	ἂν ὁ ἥλιος τὴν αὐτὴν	ὁδὸν	ἴῃ τῇ περ καὶ νῦν
[8, 39]	Φυλάκου μὲν παρ᾽ αὐτὴν τὴν	ὁδὸν	κατύπερθε τοῦ ἱροῦ τῆς Προναίης,
[8, 71]	Ἰσθμῷ καὶ συγχώσαντες τὴν Σκιρωνίδα	ὁδόν,	μετὰ τοῦτο ὥς σφι ἔδοξε
[8, 25]	οἱ δὲ ἀμφὶ Ξέρξην ἐς	ὁδὸν	ὁρμέατο. ~ἧκον δέ σφι αὐτόμολοι
[8, 7]	φράξαντες αὐτῶν τὴν ὀπίσω φέρουσαν	ὁδόν,	σφεῖς δὲ ἐπισπόμενοι ἐξ ἐναντίης.
[8, 98]	ἂν ἡμερέων ᾖ ἡ πᾶσα	ὁδός,	τοσοῦτοι ἵπποι τε καὶ ἄνδρες
[8, 31]	ἐγένοντο ἡγεμόνες τῷ βαρβάρῳ τῆς	ὁδοῦ.	ἐκ μὲν δὴ τῆς Τρηχινίης
[8, 99]	τοὺς ὑπολειφθέντας ὡς τάς τε	ὁδοὺς	μυρσίνῃ πάσας ἐστόρεσαν καὶ ἐθυμίων
[8, 119]	ὡς καὶ πρότερόν μοι εἴρηται,	ὁδῷ	χρεώμενος ἅμα τῷ ἄλλῳ στρατῷ
[8, 32]	δὲ πλεῦνες αὐτῶν ἐς τοὺς	Ὀζόλας	Λοκροὺς ἐξεκομίσαντο, ἐς Ἄμφισσαν πόλιν
[8, 120]	τοῦ Στρυμόνος καὶ τῆς Ἠιόνος,	ὅθεν	δή μιν φασὶ ἐπιβῆναι ἐπὶ
[8, 142]	οὔτε ἀληθὲς οὐδέν” ταῦτα ἔλεξαν	οἱ	ἄγγελοι. ~Ἀθηναῖοι δὲ πρὸς μὲν
[8, 11]	αὐτομολέει ἐς τοὺς Ἕλληνας, καὶ	οἱ	Ἀθηναῖοι διὰ τοῦτο τὸ ἔργον
[8, 141]	γίνεσθαι τὴν κατάστασιν· ἐπανέμειναν γὰρ	οἱ	Ἀθηναῖοι διατρίβοντες, εὖ ἐπιστάμενοι ὅτι
[8, 53]	(ὡς δὲ εἶδον αὐτοὺς ἀναβεβηκότας	οἱ	Ἀθηναῖοι ἐπὶ τὴν ἀκρόπολιν, οἳ
[8, 41]	ταῦτα τῆς ἱρείης, μᾶλλόν τι	οἱ	Ἀθηναῖοι καὶ προθυμότερον ἐξέλιπον τὴν
[8, 3]	ἀντιβάντων δὲ τῶν συμμάχων εἶκον	οἱ	Ἀθηναῖοι μέγα πεποιημένοι περιεῖναι τὴν
[8, 84]	οὐ δυναμένων ἀπαλλαγῆναι, οὕτω δὴ	οἱ	ἄλλοι Ἀμεινίῃ βοηθέοντες συνέμισγον. (Ἀθηναῖοι
[8, 131]	τῶν μετὰ Λευτυχίδεα πρώτων καταλεχθέντων,	οἱ	ἄλλοι βασιλέες ἐγένοντο Σπάρτης. Ἀθηναίων
[8, 109]	ἐπὶ σφέων αὐτῶν βαλόμενοι, εἰ	οἱ	ἄλλοι μὴ βουλοίατο) ἔλεγέ σφι
[8, 46]	ὑπὸ τῶν πολιητέων κατά περ	οἱ	ἄλλοι νησιῶται, ἀλογήσαντες δὲ τῶν
[8, 126]	τῶν βαρβάρων· ὣς δὲ καὶ	οἱ	ἄλλοι οἱ τὴν Παλλήνην ἔχοντες.
[8, 97]	ποιησόμενος. (ὁρῶντες δέ μιν πάντες	οἱ	ἄλλοι ταῦτα πρήσσοντα εὖ ἠπιστέατο
[8, 93]	εἴρηται, διέφυγε· ἦσαν δὲ καὶ	οἱ	ἄλλοι, τῶν αἱ νέες περιεγεγόνεσαν,
[8, 76]	πρὸς τὴν Σαλαμῖνα, ἀνῆγον δὲ	οἱ	ἀμφὶ τὴν Κέον τε καὶ
[8, 53]	μέγαρον κατέφευγον. τῶν δὲ Περσέων	οἱ	ἀναβεβηκότες πρῶτον μὲν ἐτράποντο πρὸς
[8, 110]	λέγοντι πείθεσθαι. (ὡς δὲ οὗτοί	οἱ	ἀνεγνωσμένοι ἦσαν, αὐτίκα μετὰ ταῦτα
[8, 42]	ἐς τὸ στρατόπεδον. ~ἐπεὶ δὲ	οἱ	ἀπ᾽ Ἀρτεμισίου ἐς Σαλαμῖνα κατέσχον
[8, 79]	συμμῖξαι· προακηκόεε δὲ ὅτι σπεύδοιεν	οἱ	ἀπὸ Πελοποννήσου ἀνάγειν τὰς νέας
[8, 142]	ἐπαύσατο λέγων Ἀλέξανδρος, διαδεξάμενοι ἔλεγον	οἱ	ἀπὸ Σπάρτης ἄγγελοι ἡμέας δὲ
[8, 114]	Λακεδαιμόνιοί τέ σε καὶ Ἡρακλεῖδαι	οἱ	ἀπὸ Σπάρτης αἰτέουσι φόνου δίκας,
[8, 38]	ἰθὺ Βοιωτῶν ἔφευγον. ἔλεγον δὲ	οἱ	ἀπονοστήσαντες οὗτοι τῶν βαρβάρων, ὡς
[8, 78]	ὅτι σφέας περιεκυκλοῦντο τῇσι νηυσὶ	οἱ	βάρβαροι, ἀλλ᾽ ὥσπερ τῆς ἡμέρης
[8, 107]	δὲ ἀγχοῦ ἦσαν Ζωστῆρος πλέοντες	οἱ	βάρβαροι, ἀνατείνουσι γὰρ ἄκραι λεπταὶ
[8, 34]	ὑπὸ πλήθεος. ~παραποταμίους δὲ παραμειβόμενοι	οἱ	βάρβαροι ἀπίκοντο ἐς Πανοπέας. ἐνθεῦτεν
[8, 31]	Δωρίδα γῆν οὐκ ἐσίναντο ἐσβαλόντες	οἱ	βάρβαροι· ἐμήδιζόν τε γὰρ καὶ
[8, 51]	τοῦ Ἑλλησπόντου, ἔνθεν πορεύεσθαι ἤρξαντο	οἱ	βάρβαροι, ἕνα αὐτοῦ διατρίψαντες μῆνα
[8, 37]	προφήτεω. ~ἐπεὶ δὲ ἀγχοῦ ἦσαν	οἱ	βάρβαροι ἐπιόντες καὶ ἀπώρων τὸ
[8, 37]	(ἐπεὶ γὰρ δὴ ἦσαν ἐπιόντες	οἱ	βάρβαροι κατὰ τὸ ἱρὸν τῆς
[8, 84]	ἀναγομένοισι δέ σφι αὐτίκα ἐπεκέατο	οἱ	βάρβαροι. οἱ μὲν δὴ ἄλλοι
[8, 60]	ὑμῖν ἐς τὸν Ἰσθμὸν παρέσονται	οἱ	βάρβαροι οὔτε προβήσονται ἑκαστέρω τῆς
[8, 6]	περὶ δείλην πρωίην γινομένην ἀπίκατο	οἱ	βάρβαροι, πυθόμενοι μὲν ἔτι καὶ
[8, 129]	χρόνον ἐπὶ πολλόν. ἰδόντες δὲ	οἱ	βάρβαροι τέναγος γενόμενον παρήισαν ἐς
[8, 71]	ὅκως κατ᾽ ἤπειρον μὴ ἐσβάλοιεν	οἱ	βάρβαροι. ὡς γὰρ ἐπύθοντο τάχιστα
[8, 71]	ἐσεφέροντο, καὶ ἐλίνυον οὐδένα χρόνον	οἱ	βοηθήσαντες ἐργαζόμενοι, οὔτε νυκτὸς οὔτε
[8, 72]	καὶ Ἑρμιονέες. οὗτοι μὲν ἦσαν	οἱ	βοηθήσαντες καὶ ὑπεραρρωδέοντες τῇ Ἑλλάδι
[8, 68]	τῶν νεῶν μηδὲ ναυμαχίην ποιέο.	οἱ	γὰρ ἄνδρες τῶν σῶν ἀνδρῶν
[8, 20]	ἀνακαυσάμενοι ἐτράποντο πρὸς τὰ πρόβατα.	~οἱ	γὰρ Εὐβοέες, παραχρησάμενοι τὸν Βάκιδος
[8, 89]	ἐτράποντο, ἐνθαῦτα αἱ πλεῖσται διεφθείροντο·	οἱ	γὰρ ὄπισθε τεταγμένοι, ἐς τὸ
[8, 81]	δὲ αὖτις ἐγίνετο λόγων ἀμφισβασίη·	οἱ	γὰρ πλεῦνες τῶν στρατηγῶν οὐκ
[8, 126]	Ποτιδαιήτῃσι μὴ οὐκ ἐξανδραποδίσασθαι σφέας.	(οἱ	γὰρ Ποτιδαιῆται, ὡς βασιλεὺς παρεξεληλάκεε
[8, 102]	τὸ ἔργον ὦ δέσποτα γίνεται·	οἱ	γὰρ σοὶ δοῦλοι κατεργάσαντο. τοῦτο
[8, 2]	ἔχοντα παρείχοντο Σπαρτιῆται Εὐρυβιάδην Εὐρυκλείδεω·	οἱ	γὰρ σύμμαχοι οὐκ ἔφασαν, ἢν
[8, 30]	~ταῦτά σφι ἐπαγγέλλοντο οἱ Θεσσαλοί.	οἱ	γὰρ Φωκέες μοῦνοι τῶν ταύτῃ
[8, 90]	Αἰγάλεως, ἀνεπυνθάνετο τὸν ποιήσαντα, καὶ	οἱ	γραμματισταὶ ἀνέγραφον πατρόθεν τὸν τριήραρχον
[8, 113]	ἐκτᾶτο λάθρῃ τῶν ἄλλων στρατηγῶν.	~οἱ	δ᾽ ἀμφὶ Ξέρξην ἐπισχόντες ὀλίγας
[8, 14]	τὰ Κοῖλα τῆς Εὐβοίης διεφθείροντο·	οἱ	δ᾽ ἐν Ἀφέτῃσι βάρβαροι, ὥς
[8, 85]	ἀνεγράφη καὶ χώρῃ ἐδωρήθη πολλῇ.	οἱ	δ᾽ εὐεργέται βασιλέος ὀροσάγγαι καλέονται
[8, 91]	καὶ τὰς φευγούσας τῶν νεῶν,	οἱ	δὲ Αἰγινῆται τὰς ἐκπλεούσας· ὅκως
[8, 25]	ἐς Ἱστιαίην ἐπὶ τὰς νέας,	οἱ	δὲ ἀμφὶ Ξέρξην ἐς ὁδὸν
[8, 37]	τοῖσι παρεοῦσι σημανέων τὸ τέρας·	οἱ	δὲ βάρβαροι ἐπειδὴ ἐγίνοντο ἐπειγόμενοι
[8, 11]	Ἕλληνες ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον ἀπέπλεον,	οἱ	δὲ βάρβαροι ἐς τὰς Ἀφέτας,
[8, 15]	ἀτρέμας εἶχον πρὸς τῷ Ἀρτεμισίῳ.	οἱ	δὲ βάρβαροι μηνοειδὲς ποιήσαντες τῶν
[8, 32]	ὑπὲρ τοῦ Κρισαίου πεδίου οἰκημένην.	οἱ	δὲ βάρβαροι τὴν χώρην πᾶσαν
[8, 92]	ὁ Πολύκριτος ἀπέρριψε ἐς Θεμιστοκλέα·	οἱ	δὲ βάρβαροι τῶν αἱ νέες
[8, 72]	ἐργαζόμενοι, οὔτε νυκτὸς οὔτε ἡμέρης.	~οἱ	δὲ βοηθήσαντες ἐς τὸν Ἰσθμὸν
[8, 59]	ῥαπίζονται” ὁ δὲ ἀπολυόμενος ἔφη	οἱ	δέ γε ἐγκαταλειπόμενοι οὐ στεφανοῦνται”
[8, 44]	~οὗτοι μέν νυν Πελοποννησίων ἐστρατεύοντο,	οἱ	δὲ ἐκ τῆς ἔξω ἠπείρου,
[8, 121]	φασὶ ἐπιβῆναι ἐπὶ τὴν νέα.	~οἱ	δὲ Ἕλληνες ἐπείτε οὐκ οἷοί
[8, 18]	ἄσμενοι ἑκάτεροι ἐς ὅρμον ἠπείγοντο.	οἱ	δὲ Ἕλληνες ὡς διακριθέντες ἐκ
[8, 111]	μὲν ταῦτα σημήναντες ἀπέπλεον ὀπίσω.	~οἱ	δὲ Ἓλληνες, ἐπείτε σφι ἀπέδοξε
[8, 1]	Μοῦσαι Ἱστοριῶν ὀγδόη ἐπιγραφομένη Οὐρανία	~οἱ	δὲ Ἑλλήνων ἐς τὸν ναυτικὸν
[8, 56]	οὗτοι μέν νυν ταῦτα ἔφρασαν.	~οἱ	δὲ ἐν Σαλαμῖνι Ἕλληνες, ὥς
[8, 43]	καὶ τῆς Δρυοπίδος ὕστατα ὁρμηθέντες.	οἱ	δὲ Ἑρμιονέες εἰσὶ Δρύοπες, ὑπὸ
[8, 66]	τε καὶ ἄλλων μαρτύρων καταπτόμενος.	~οἱ	δὲ ἐς τὸν Ξέρξεω ναυτικὸν
[8, 73]	Λακωνικῇ, Λημνίων δὲ Παρωρεῆται πάντες.	(οἱ	δὲ Κυνούριοι αὐτόχθονες ἐόντες δοκέουσι
[8, 117]	τοῦ στρατοῦ τοῦ περιεόντος πολλοί.	οἱ	δὲ λοιποὶ ἅμα Ξέρξη ἀπικνέονται
[8, 67]	ἐκαραδόκεον τὸν πόλεμον κῇ ἀποβήσεται)	οἱ	δὲ λοιποὶ ὡς ἀπίκοντο ἐς
[8, 12]	σκληραὶ βρονταὶ ἀπὸ τοῦ Πηλίου·	οἱ	δὲ νεκροὶ καὶ τὰ ναυήγια
[8, 38]	ἐπικαταβάντες ἀπέκτειναν πλῆθός τι αὐτῶν.	οἱ	δὲ περιεόντες ἰθὺ Βοιωτῶν ἔφευγον.
[8, 52]	μαντήιον καὶ οὐ τὰς νέας.	~οἱ	δὲ Πέρσαι ἱζόμενοι ἐπὶ τὸν
[8, 117]	μὲν τοῦτον τὸν μισθὸν ἔλαβον,	οἱ	δὲ Πέρσαι ὡς ἐκ τῆς
[8, 39]	Κασταλίης ὑπὸ τῇ Ὑαμπείῃ κορυφῇ.	(οἱ	δὲ πεσόντες ἀπὸ τοῦ Παρνησοῦ
[8, 104]	δεύτερα τῶν εὐνούχων παρὰ βασιλέι·	(οἱ	δὲ Πηδασέες οἰκέουσι ὑπὲρ Ἁλικαρνησσοῦ·
[8, 85]	κατὰ τὰς Θεμιστοκλέος ἐντολὰς ὀλίγοι,	οἱ	δὲ πλεῦνες οὔ. (ἔχω μέν
[8, 12]	ἐτάρασσον τοὺς ταρσοὺς τῶν κωπέων.	(οἱ	δὲ στρατιῶται οἱ ταύτῃ ἀκούοντες
[8, 54]	οἱ ἐγένετο ἐμπρήσαντι τὸ ἱρόν.	οἱ	δὲ φυγάδες τῶν Ἀθηναίων ἐποίησαν
[8, 36]	τὰ Κροίσου τοῦ Ἀλυάττεω ἀναθήματα.	~οἱ	Δελφοὶ δὲ πυνθανόμενοι ταῦτα ἐς
[8, 36]	Λοκρίδα ὑπεξῆλθον. πάντες δὲ ὦν	οἱ	Δελφοὶ ἐξέλιπον τὴν πόλιν, πλὴν
[8, 38]	τοῖσι βαρβάροισι ἐνεπεπτώκεε. μαθόντες δὲ	οἱ	Δελφοὶ φεύγοντας σφέας, ἐπικαταβάντες ἀπέκτειναν
[8, 136]	ἀνὴρ Πέρσης ἔσχε, ἐκ τῆς	οἱ	ἐγεγόνεε Ἀμύντης ὁ ἐν τῇ
[8, 54]	ἐνετέλλετο ταῦτα, εἴτε καὶ ἐνθύμιόν	οἱ	ἐγένετο ἐμπρήσαντι τὸ ἱρόν. οἱ
[8, 66]	ὁ Πέρσης, τοσούτῳ πλέω ἔθνεά	οἱ	εἵπετο. ~ἐπεὶ ὦν ἀπίκατο ἐς
[8, 80]	ἑκόντες ἤθελον ἐς μάχην κατίστασθαι	οἱ	Ἕλληνες, ἀέκοντας παραστήσασθαι. σὺ δὲ
[8, 68]	πολλὸν χρόνον εἰσί τοι ἀντέχειν	οἱ	Ἕλληνες, ἀλλὰ σφέας διασκεδᾷς, κατὰ
[8, 15]	δὲ ταξάμενοι οἱ Ξέρξεω ἐπέπλεον,	οἱ	Ἕλληνες ἀτρέμας εἶχον πρὸς τῷ
[8, 75]	τῶν Ἑλλήνων πρήγματα) φράσοντα ὅτι	οἱ	Ἕλληνες δρησμὸν βουλεύονται καταρρωδηκότες, καὶ
[8, 16]	ἐκυκλοῦντο, ὡς περιλάβοιεν αὐτούς. ~ἐνθεῦτεν	οἱ	Ἕλληνες ἐπανέπλεόν τε καὶ συνέμισγον.
[8, 122]	ὁ χρύσεος. ~πέμψαντες δὲ ἀκροθίνια	οἱ	Ἕλληνες ἐς Δελφοὺς ἐπειρώτων τὸν
[8, 123]	τὴν διαίρεσιν τῆς ληίης ἔπλεον	οἱ	Ἕλληνες ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἀριστήια
[8, 108]	~ὡς δὲ ἡμέρη ἐγίνετο, ὁρῶντες	οἱ	Ἕλληνες κατὰ χώρην μένοντα τὸν
[8, 9]	περὶ Εὔβοιαν. ~τοῦτο δὲ ἀκούσαντες	οἱ	Ἕλληνες λόγον σφίσι αὐτοῖσι ἐδίδοσαν.
[8, 102]	ἀγῶνας δραμέονται περὶ σφέων αὐτῶν	οἱ	Ἕλληνες. Μαρδονίου δέ, ἤν τι
[8, 102]	οὐδεὶς γίνεται, οὐδέ τι νικῶντες	οἱ	Ἕλληνες νικῶσι, δοῦλον σὸν ἀπολέσαντες·
[8, 94]	ἀποθνήσκειν, ἢν μὴ νικῶντες φαίνωνται	οἱ	Ἕλληνες. (οὕτω δὴ ἀποστρέψαντα τὴν
[8, 6]	τῶνδε εἵνεκα, μή κως ἰδόντες	οἱ	Ἕλληνες προσπλέοντας ἐς φυγὴν ὁρμήσειαν
[8, 96]	διελέλυτο, κατειρύσαντες ἐς τὴν Σαλαμῖνα	οἱ	Ἕλληνες τῶν ναυηγίων ὅσα ταύτῃ
[8, 76]	σιγῇ ταῦτα, ὡς μὴ πυνθανοίατο	οἱ	ἐναντίοι. οἱ μὲν δὴ ταῦτα
[8, 129]	μεγάλη, ὅση οὐδαμά κω, ὡς	οἱ	ἐπιχώριοι λέγουσι, πολλάκις γινομένη. οἱ
[8, 114]	καὶ κατασχὼν πολλὸν χρόνον, ὥς	οἱ	ἐτύγχανε παρεστεὼς Μαρδόνιος, δεικνὺς ἐς
[8, 4]	τὴν Ἑλλάδα. (γνόντες δὲ σφέας	οἱ	Εὐβοέες ταῦτα βουλευομένους ἐδέοντο Εὐρυβιάδεω
[8, 105]	γὰρ τοῖσι βαρβάροισι τιμιώτεροι εἰσὶ	οἱ	εὐνοῦχοι πίστιος εἵνεκα τῆς πάσης
[8, 100]	μεγάλων αἰωρηθέντα· πλέον μέντοι ἔφερέ	οἱ	ἡ γνώμη κατεργάσασθαι τὴν Ἑλλάδα·
[8, 108]	τὰ ὀπίσω φανήσεται, λιμῷ τέ	οἱ	ἡ στρατιὴ διαφθερέεται, ἐπιχειρέοντι δὲ
[8, 108]	μὴ ἄγειν, ὡς ἄγοντι μέν	οἱ	ἡσυχίην οὔτε τι προχωρέειν οἷόν
[8, 79]	τὸν Ἰσθμόν. (ὡς δὲ ἐξῆλθέ	οἱ	Θεμιστοκλέης, ἔλεγε Ἀριστείδης τάδε. ἡμέας
[8, 75]	Θεσπιέα τε ἐποίησε, ὡς ἐπεδέκοντο	οἱ	Θεσπιέες πολιήτας, καὶ χρήμασι ὄλβιον.
[8, 27]	(ἐσβαλόντες γὰρ πανστρατιῇ αὐτοί τε	οἱ	Θεσσαλοὶ καὶ οἱ σύμμαχοι αὐτῶν
[8, 31]	οὗτοι οἱ λόγοι, οὕτω δὴ	οἱ	Θεσσαλοὶ κεχολωμένοι τοῖσι Φωκεῦσι ἐγένοντο
[8, 30]	χώρην ἀποτρέψειν” ~ταῦτά σφι ἐπαγγέλλοντο	οἱ	Θεσσαλοί. οἱ γὰρ Φωκέες μοῦνοι
[8, 29]	δή σφι ἀμφοτέρων ἔχοντες ἔγκοτον	οἱ	Θεσσαλοὶ πέμψαντες κήρυκα ἠγόρευον τάδε.
[8, 55]	ἡμέρῃ ἀπὸ τῆς ἐμπρήσιος Ἀθηναίων	οἱ	θύειν ὑπὸ βασιλέος κελευόμενοι ὡς
[8, 28]	ἐσέπεσον ἐς τοὺς ἀμφορέας. ἐνθαῦτα	οἱ	ἵπποι τὰ σκέλεα διεφθάρησαν. ~τούτων
[8, 101]	ἅμα Περσέων τοῖσι ἐπικλήτοισι, ἔδοξέ	οἱ	καὶ Ἀρτεμισίην ἐς συμβουλίην μεταπέμψασθαι,
[8, 4]	ὕστερον ἐγένετο. ~τότε δὲ οὗτοι	οἱ	καὶ ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον Ἑλλήνων ἀπικόμενοι
[8, 58]	θέλει. (ἐνθαῦτα ὁ Θεμιστοκλέης παριζόμενός	οἱ	καταλέγει ἐκεῖνά τε πάντα τὰ
[8, 106]	καὶ φιλίους λόγους, πρῶτα μέν	οἱ	καταλέγων ὅσα αὐτὸς δι᾽ ἐκεῖνον
[8, 58]	Εὐρυβιάδεω. ἀπικόμενος δὲ ἔφη ἐθέλειν	οἱ	κοινόν τι πρῆγμα συμμῖξαι· ὃ
[8, 60]	γὰρ τῶν συμμάχων οὐκ ἔφερέ	οἱ	κόσμον οὐδένα κατηγορέειν· ὁ δὲ
[8, 100]	στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, καί	οἱ	κρέσσον εἴη ἀνακινδυνεῦσαι ἢ κατεργάσασθαι
[8, 31]	Ἑλλάδος. ~ἐπειδὴ δὲ ἀνηνείχθησαν οὗτοι	οἱ	λόγοι, οὕτω δὴ οἱ Θεσσαλοὶ
[8, 132]	ἑνὸς τῶν μετεχόντων, οὕτω δὴ	οἱ	λοιποὶ ἓξ ἐόντες ὑπεξέσχον ἐκ
[8, 63]	γὰρ Ἀθηναίων οὐκέτι ἐγίνοντο ἀξιόμαχοι	οἱ	λοιποί. ταύτην δὲ αἱρέεται τὴν
[8, 27]	χρημάτων ἐκ ταύτης τῆς μάχης	οἱ	μεγάλοι ἀνδριάντες οἱ περὶ τὸν
[8, 68]	Μαρδόνιος ἀρξάμενος ἀπὸ τοῦ Σιδωνίου,	οἱ	μὲν ἄλλοι κατὰ τὠυτὸ γνώμην
[8, 88]	εἰπεῖν λέγεται πρὸς τὰ φραζόμενα	οἱ	μὲν ἄνδρες γεγόνασί μοι γυναῖκες,
[8, 91]	πορθμῷ ἔργα ἀπεδέξαντο λόγου ἄξια.	οἱ	μὲν γὰρ Ἀθηναῖοι ἐν τῷ
[8, 84]	σφι αὐτίκα ἐπεκέατο οἱ βάρβαροι.	οἱ	μὲν δὴ ἄλλοι Ἕλληνες ἐπὶ
[8, 41]	σφέων σχεῖν πρὸς τὴν Σαλαμῖνα.	~οἱ	μὲν δὴ ἄλλοι κατέσχον ἐς
[8, 11]	ἑτεραλκέως ἀγωνιζομένους νὺξ ἐπελθοῦσα διέλυσε.	οἱ	μὲν δὴ Ἕλληνες ἐπὶ τὸ
[8, 133]	δέος τὸ μέσον ἐφύλασσε σφέων.	~οἱ	μὲν δὴ Ἕλληνες ἔπλεον ἐς
[8, 129]	οἱ ἐπιχώριοι λέγουσι, πολλάκις γινομένη.	οἱ	μὲν δὴ νέειν αὐτῶν οὐκ
[8, 76]	ὡς μὴ πυνθανοίατο οἱ ἐναντίοι.	οἱ	μὲν δὴ ταῦτα τῆς νυκτὸς
[8, 48]	Κροτωνιῆται δὲ γένος εἰσὶ Ἀχαιοί.	~οἱ	μέν νυν ἄλλοι τριήρεας παρεχόμενοι
[8, 36]	τὴν Ἀχαιίην διέπεμψαν, αὐτῶν δὲ	οἱ	μὲν πλεῖστοι ἀνέβησαν ἐς τοῦ
[8, 41]	τε καὶ τοὺς οἰκέτας. ἐνθαῦτα	οἱ	μὲν πλεῖστοι ἐς Τροίζηνα ἀπέστειλαν,
[8, 137]	ἡλίου, ἀπαλλάσσετο αὐτός τε καὶ	οἱ	μετ᾽ ἐκείνου. ~οἳ μὲν δὴ
[8, 5]	τὰ λοιπὰ ἔχων, ἀλλ᾽ ἠπιστέατο	οἱ	μεταλαβόντες τούτων τῶν χρημάτων ἐκ
[8, 15]	πόρου κρατήσουσι. ὡς δὲ ταξάμενοι	οἱ	Ξέρξεω ἐπέπλεον, οἱ Ἕλληνες ἀτρέμας
[8, 10]	σφέας οἵ τε ἄλλοι στρατιῶται	οἱ	Ξέρξεω καὶ οἱ στρατηγοὶ ἐπιπλέοντας
[8, 1]	πεντηκοντέρους δύο· Λοκροὶ δέ σφι	οἱ	Ὀπούντιοι ἐπεβοήθεον πεντηκοντέρους ἔχοντες ἑπτά.
[8, 5]	ἑωυτοῦ δῆθεν διδούς. ὡς δέ	οἱ	οὗτος ἀνεπέπειστο, Ἀδείμαντος γὰρ ὁ
[8, 106]	αὐτοῦ τε, ὡς ταῦτα ἐργάσατο,	οἱ	παῖδες ἀναγκαζόμενοι ἀπέταμνον. Πανιώνιον μέν
[8, 115]	ἀπιὼν οὐκ ἀπέλαβε, ἀλλὰ δόντες	οἱ	Παίονες τοῖσι Θρήιξι ἀπαιτέοντος Ξέρξεω
[8, 8]	τοὺς Ἕλληνας, ἀλλ᾽ οὐ γάρ	οἱ	παρέσχε ὡς τότε. (ὅτεῳ μὲν
[8, 64]	αὐτοῦ μένοντας διαναυμαχέειν. ~οὕτω μὲν	οἱ	περὶ Σαλαμῖνα ἔπεσι ἀκροβολισάμενοι, ἐπείτε
[8, 27]	τῆς μάχης οἱ μεγάλοι ἀνδριάντες	οἱ	περὶ τὸν τρίποδα συνεστεῶτες ἔμπροσθε
[8, 73]	τοῦ χρόνου, ἐόντες Ὀρνεῆται καὶ	οἱ	περίοικοι. τούτων ὦν τῶν ἑπτὰ
[8, 14]	ἀγγελίη ἐλθοῦσα, ὡς τῶν βαρβάρων	οἱ	περιπλέοντες τὴν Εὔβοιαν πάντες εἴησαν
[8, 99]	περὶ τῶν νεῶν ἀχθόμενοι ταῦτα	οἱ	Πέρσαι ἐποίευν ὡς περὶ αὐτῷ
[8, 136]	ἅμα μὲν ὅτι οἱ προσκηδέες	οἱ	Πέρσαι ἦσαν· Ἀλεξάνδρου γὰρ ἀδελφεὴν
[8, 92]	ἔπλεε Πυθέης ὁ Ἰσχενόου, τὸν	οἱ	Πέρσαι κατακοπέντα ἀρετῆς εἵνεκα εἶχον
[8, 26]	ἐς ὄψιν τὴν βασιλέος ἐπυνθάνοντο	οἱ	Πέρσαι περὶ τῶν Ἑλλήνων τί
[8, 44]	Ἀρτεμισίου, ὡς ἐγίνοντο κατὰ Χαλκίδα,	οἱ	Πλαταιέες ἀποβάντες ἐς τὴν περαίην
[8, 130]	αὐτοῦ· Περσέων δὲ καὶ Μήδων	οἱ	πλεῦνες ἐπεβάτευον. (στρατηγοὶ δέ σφι
[8, 52]	ἐς τὸ φράγμα. ἐνθαῦτα Ἀθηναίων	οἱ	πολιορκεόμενοι ὅμως ἠμύνοντο, καίπερ ἐς
[8, 89]	Σαλαμῖνα διένεον. (τῶν δὲ βαρβάρων	οἱ	πολλοὶ ἐν τῇ θαλάσσῃ διεφθάρησαν
[8, 123]	δοκέων ἄριστος γενέσθαι, δεύτερα δὲ	οἱ	πολλοὶ συνεξέπιπτον Θεμιστοκλέα κρίνοντες. οἳ
[8, 129]	ἐπιστάμενοι διεφθείροντο, τοὺς δὲ ἐπισταμένους	οἱ	Ποτιδαιῆται ἐπιπλώσαντες πλοίοισι ἀπώλεσαν. (αἴτιον
[8, 137]	Γαυάνης τε καὶ ὁ Ἀέροπος	οἱ	πρεσβύτεροι ἕστασαν ἐκπεπληγμένοι, ὡς ἤκουσαν
[8, 59]	ὦ Θεμιστόκλεες, ἐν τοῖσι ἀγῶσι	οἱ	προεξανιστάμενοι ῥαπίζονται” ὁ δὲ ἀπολυόμενος
[8, 61]	ἐκέλευε γνώμας συμβάλλεσθαι. ταῦτα δέ	οἱ	προέφερε ὅτι ἡλώκεσάν τε καὶ
[8, 128]	Ποτιδαίῃ ἐντεταμένως προσεῖχε· προσέχοντι δέ	οἱ	προθύμως συντίθεται προδοσίην Τιμόξεινος ὁ
[8, 136]	ἂν καὶ τὰ χρηστήρια ταῦτά	οἱ	προλέγοι, συμβουλεύοντα σύμμαχον τὸν Ἀθηναῖον
[8, 129]	Θεσσαλίην παρὰ Μαρδόνιον. οὗτοι μὲν	οἱ	προπέμψαντες βασιλέα οὕτω ἔπρηξαν. ~ὁ
[8, 136]	ἄνδρα Μακεδόνα, ἅμα μὲν ὅτι	οἱ	προσκηδέες οἱ Πέρσαι ἦσαν· Ἀλεξάνδρου
[8, 102]	καταστρέψηται τὰ φησὶ θέλειν καί	οἱ	προχωρήσῃ τὰ νοέων λέγει, σὸν
[8, 90]	νέα. ἅτε δὲ ἐόντες ἀκοντισταὶ	οἱ	Σαμοθρήικες τοὺς ἐπιβάτας ἀπὸ τῆς
[8, 2]	ἑπτά. ~ἦσαν μὲν ὦν οὗτοι	οἱ	στρατευόμενοι ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον, εἴρηται δέ
[8, 49]	δὲ ἐς τὴν Σαλαμῖνα συνῆλθον	οἱ	στρατηγοὶ ἀπὸ τῶν εἰρημενέων πολίων,
[8, 123]	πόλεμον τοῦτον. (ὡς δὲ ἀπικόμενοι	οἱ	στρατηγοὶ διένεμον τὰς ψήφους ἐπὶ
[8, 107]	νυκτὸς κελεύσαντος βασιλέος τὰς νέας	οἱ	στρατηγοὶ ἐκ τοῦ Φαλήρου ἀπῆγον
[8, 10]	ἄλλοι στρατιῶται οἱ Ξέρξεω καὶ	οἱ	στρατηγοὶ ἐπιπλέοντας νηυσὶ ὀλίγῃσι, πάγχυ
[8, 15]	δὲ ἡμέρῃ δεινόν τι ποιησάμενοι	οἱ	στρατηγοὶ τῶν βαρβάρων νέας οὕτω
[8, 108]	γνώμης καὶ Πελοποννησίων τῶν ἄλλων	οἱ	στρατηγοί. ~ὡς δὲ ἔμαθε ὅτι
[8, 27]	αὐτοί τε οἱ Θεσσαλοὶ καὶ	οἱ	σύμμαχοι αὐτῶν ἐς τοὺς Φωκέας,
[8, 142]	δὲ ὑμῖν Λακεδαιμόνιοί τε καὶ	οἱ	σύμμαχοι ἐπαγγέλλονται γυναῖκάς τε καὶ
[8, 103]	Ἔφεσον· νόθοι γὰρ τινὲς παῖδές	οἱ	συνέσποντο. ~συνέπεμπε δὲ τοῖσι παισὶ
[8, 136]	κρέσσων, οὕτω τε ἐλογίζετο κατύπερθέ	οἱ	τὰ πρήγματα ἔσεσθαι τῶν Ἑλληνικῶν.
[8, 106]	τοι ἐσομένην δίκην” (ὡς δέ	οἱ	ταῦτα ὠνείδισε, ἀχθέντων τῶν παίδων
[8, 12]	τῶν κωπέων. (οἱ δὲ στρατιῶται	οἱ	ταύτῃ ἀκούοντες ταῦτα ἐς φόβον
[8, 138]	ἀπόγονοι σωτῆρι· (οὗτος, ἐπείτε διέβησαν	οἱ	Τημενίδαι, μέγας οὕτω ἐρρύη ὥστε
[8, 126]	ὣς δὲ καὶ οἱ ἄλλοι	οἱ	τὴν Παλλήνην ἔχοντες. ~ἐνθαῦτα δὴ
[8, 87]	πολεμίων μάλιστα ἐτύγχανε ἐοῦσα, ἔδοξέ	οἱ	τόδε ποιῆσαι, τὸ καὶ συνήνεικε
[8, 138]	τῇ χώρῃ ταύτῃ, τῷ θύουσι	οἱ	τούτων τῶν ἀνδρῶν ἀπ᾽ Ἄργεος
[8, 135]	καλεόμενον τοῦτον Μῦν, ἕπεσθαι δέ	οἱ	τῶν ἀστῶν αἱρετοὺς ἄνδρας τρεῖς
[8, 67]	δὲ ἀπικόμενος προΐζετο, παρῆσαν μετάπεμπτοι	οἱ	τῶν ἐθνέων τῶν σφετέρων τύραννοι
[8, 106]	ἐκεῖνον ἔχοι ἀγαθά, δεύτερα δέ	οἱ	ὑπισχνεύμενος ἀντὶ τούτων ὅσα μιν
[8, 65]	καὶ πρόκατε φωνῆς ἀκούειν, καί	οἱ	φαίνεσθαι τὴν φωνὴν εἶναι τὸν
[8, 27]	γὰρ κατειλήθησαν ἐς τὸν Παρνησὸν	οἱ	Φωκέες ἔχοντες μάντιν Τελλίην τὸν
[8, 28]	τὸν πεζὸν ἐργάσαντο τῶν Θεσσαλῶν	οἱ	Φωκέες πολιορκέοντας ἑωυτούς· ἐσβαλοῦσαν δὲ
[8, 30]	ὡς ἐμοὶ δοκέειν, ἐμήδιζον ἂν	οἱ	Φωκέες. ταῦτα ἐπαγγελλομένων Θεσσαλῶν, οὔτε
[8, 124]	ἀπιόντα τριηκόσιοι Σπαρτιητέων λογάδες, οὗτοι	οἵ	περ ἱππέες καλέονται, μέχρι οὔρων
[8, 129]	προαστείῳ ἠσέβησαν οὗτοι τῶν Περσέων	οἵ	περ καὶ διεφθάρησαν ὑπὸ τῆς
[8, 10]	τοῦ διεκπλόου. ~ὁρῶντες δὲ σφέας	οἵ	τε ἄλλοι στρατιῶται οἱ Ξέρξεω
[8, 100]	οὔτ᾽ ἐκ τῆς ἠπείρου τῆσδε·	οἵ	τε ἡμῖν ἠντιώθησαν, ἔδοσαν δίκας.
[8, 17]	μὲν τῶν Ξέρξεω στρατιωτέων ἠρίστευσαν,	οἳ	ἄλλα τε μεγάλα ἔργα ἀπεδέξαντο
[8, 128]	οἷα φιλέει γίνεσθαι ἐν πολέμῳ,	οἳ	αὐτίκα τὸ τόξευμα λαβόντες ὡς
[8, 26]	σφι κείμενον περὶ ὅτευ ἀγωνίζονται·	οἳ	δ᾽ εἶπον τῆς ἐλαίης τὸν
[8, 15]	ἐς τὴν Ἑλλάδα τοὺς βαρβάρους,	οἳ	δ᾽ ὅκως τὸ Ἑλληνικὸν στράτευμα
[8, 23]	τὸν ἀπ᾽ Ἀρτεμισίου τῶν Ἑλλήνων.	οἳ	δ᾽ ὑπ᾽ ἀπιστίης τὸν μὲν
[8, 69]	ὅτι οὐκ ἔα ναυμαχίην ποιέεσθαι·	οἳ	δὲ ἀγαιόμενοί τε καὶ φθονέοντες
[8, 116]	μὴ στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα.	(οἳ	δὲ ἀλογήσαντες, ἢ ἄλλως σφι
[8, 138]	μὴ οἵους τε γενέσθαι διαβῆναι.	οἳ	δὲ ἀπικόμενοι ἐς ἄλλην γῆν
[8, 74]	τῇσι νηυσὶ οὐκ ἐλπίζοντες ἐλλάμψεσθαι·	οἳ	δὲ ἐν Σαλαμῖνι ὅμως ταῦτα
[8, 40]	τῶν μὲν εὗρον οὐδὲν ἐόν,	οἳ	δὲ ἐπυνθάνοντο τὸν Ἰσθμὸν αὐτοὺς
[8, 41]	μὲν πλεῖστοι ἐς Τροίζηνα ἀπέστειλαν,	οἳ	δὲ ἐς Αἴγιναν, οἳ δὲ
[8, 36]	ἐς τὸ Κωρύκιον ἄντρον ἀνηνείκαντο,	οἳ	δὲ ἐς Ἄμφισσαν τὴν Λοκρίδα
[8, 41]	ἀπέστειλαν, οἳ δὲ ἐς Αἴγιναν,	οἳ	δὲ ἐς Σαλαμῖνα. (ἔσπευσαν δὲ
[8, 53]	τοῦ τείχεος κάτω καὶ διεφθείροντο,	οἳ	δὲ ἐς τὸ μέγαρον κατέφευγον.
[8, 94]	φυγὴν ὅρμησαι καταπροδοὺς τοὺς Ἕλληνας·	οἳ	δὲ καὶ δὴ νικῶσι ὅσον
[8, 25]	μὲν χίλιοι ἐφαίνοντο νεκροὶ κείμενοι,	οἳ	δὲ πάντες ἐκέατο ἁλέες συγκεκομισμένοι
[8, 70]	ναυμαχίην ποιήσασθαι· νὺξ γὰρ ἐπεγένετο·	οἳ	δὲ παρεσκευάζοντο ἐς τὴν ὑστεραίην.
[8, 32]	δὴ ἀνηνείκαντο καὶ αὐτοὶ ἀνέβησαν.	(οἳ	δὲ πλεῦνες αὐτῶν ἐς τοὺς
[8, 134]	ἅτε συμμάχῳ, τοῦ ἑτέρου ἀπεχομένους·	οἳ	δὲ σύμμαχόν μιν εἵλοντο εἶναι.
[8, 26]	ἦν ὁ εἰρωτῶν αὐτοὺς ταῦτα.	(οἳ	δέ σφι ἔλεγον ὡς Ὀλύμπια
[8, 115]	εἰ δὲ καρπὸν μηδένα εὕροιεν,	οἳ	δὲ τὴν ποίην τὴν ἐκ
[8, 68]	ἐμποδὼν δέ τοι ἵσταται οὐδείς·	οἳ	δέ τοι ἀντέστησαν, ἀπήλλαξαν οὕτω
[8, 137]	ἀπαλλάσσεσθαι ἐκ γῆς τῆς ἑωυτοῦ.	(οἳ	δὲ τὸν μισθὸν ἔφασαν δίκαιοι
[8, 28]	χώρῳ ἐδέκοντο τοὺς Θεσσαλοὺς ἐσβάλλοντας.	οἳ	δὲ ὡς ἀναρπασόμενοι τοὺς Φωκέας
[8, 21]	Λεωνίδην καὶ τὸν στρατὸν αὐτοῦ.	οἳ	δὲ ὡς ἐπύθοντο ταῦτα, οὐκέτι
[8, 56]	ναυμαχέειν. νύξ τε ἐγίνετο καὶ	οἳ	διαλυθέντες ἐκ τοῦ συνεδρίου ἐσέβαινον
[8, 47]	τούτων οἰκημένων Κροτωνιῆται μοῦνοι ἦσαν	οἳ	ἐβοήθησαν τῇ Ἑλλάδι κινδυνευούσῃ μιῇ
[8, 68]	ἀνδρῶν πάντων κακοὶ δοῦλοι εἰσί,	οἳ	ἐν συμμάχων λόγῳ λέγονται εἶναι
[8, 47]	εἰσὶ ὁμουρέοντες Ἀμπρακιώτῃσι καὶ Λευκαδίοισι,	οἳ	ἐξ ἐσχατέων χωρέων ἐστρατεύοντο. τῶν
[8, 110]	Σίκιννος ὁ οἰκέτης αὖτις ἐγένετο·	οἳ	ἐπείτε ἀπίκοντο πρὸς τὴν Ἀττικήν,
[8, 122]	δὲ πυθόμενοι ἀνέθεσαν ἀστέρας χρυσέους,	οἳ	ἐπὶ ἱστοῦ χαλκέου ἑστᾶσι τρεῖς
[8, 109]	ἀλλὰ θεοί τε καὶ ἥρωες,	οἳ	ἐφθόνησαν ἄνδρα ἕνα τῆς τε
[8, 24]	πρὸς τοὺς ἀνοήτους τῶν ἀνθρώπων,	οἳ	ἤλπισαν τὴν βασιλέος δύναμιν ὑπερβαλέεσθαι”
[8, 132]	ἐς τὸ στρατόπεδον τῶν Ἑλλήνων,	οἳ	καὶ ἐς Σπάρτην ὀλίγῳ πρότερον
[8, 25]	θέην ἐτράποντο, τῇ δ᾽ ὑστεραίῃ	οἳ	μὲν ἀπέπλεον ἐς Ἱστιαίην ἐπὶ
[8, 32]	μὲν τοὺς Φωκέας οὐκ αἱρέουσι.	οἳ	μὲν γὰρ τῶν Φωκέων ἐς
[8, 138]	τε καὶ οἱ μετ᾽ ἐκείνου.	~οἳ	μὲν δὴ ἀπήισαν, τῷ δὲ
[8, 123]	οἱ πολλοὶ συνεξέπιπτον Θεμιστοκλέα κρίνοντες.	οἳ	μὲν δὴ ἐμουνοῦντο, Θεμιστοκλέης δὲ
[8, 74]	εἰπεῖν, ἐκ τοῦ κατήμενοι ἐμήδιζον.	~οἳ	μὲν δὴ ἐν τῷ Ἰσθμῷ
[8, 15]	ἀμφὶ Λεωνίδην τὴν ἐσβολὴν φυλάσσειν.	οἳ	μὲν δὴ παρεκελεύοντο ὅκως μὴ
[8, 90]	παρεὼν τούτου τοῦ Φοινικηίου πάθεος.	οἳ	μὲν δὴ πρὸς τοὺς Φοίνικας
[8, 21]	συμφορῇ χρᾶσθαι πρὸς τὰ μέγιστα.	~οἳ	μὲν δὴ ταῦτα ἔπρησσον, παρῆν
[8, 53]	οἱ Ἀθηναῖοι ἐπὶ τὴν ἀκρόπολιν,	οἳ	μὲν ἐρρίπτεον ἑωυτοὺς κατὰ τοῦ
[8, 110]	ἐπείτε ἀπίκοντο πρὸς τὴν Ἀττικήν,	οἳ	μὲν κατέμενον ἐπὶ τῷ πλοίῳ,
[8, 110]	νῦν κατ᾽ ἡσυχίην πολλὴν κομίζεο”	οἳ	μὲν ταῦτα σημήναντες ἀπέπλεον ὀπίσω.
[8, 144]	ἐστι προβοηθῆσαι ἐς τὴν Βοιωτίην”	οἳ	μὲν ταῦτα ὑποκριναμένων Ἀθηναίων ἀπαλλάσσοντο
[8, 7]	τὸν Εὔριπον, ἵνα δὴ περιλάβοιεν	οἳ	μὲν ταύτῃ ἀπικόμενοι καὶ φράξαντες
[8, 74]	καὶ πολλὰ ἐλέγετο τῶν αὐτῶν,	οἳ	μὲν ὡς ἐς τὴν Πελοπόννησον
[8, 26]	ἐπ᾽ ἄνδρας ἤγαγες μαχησομένους ἡμέας,	οἳ	οὐ περὶ χρημάτων τὸν ἀγῶνα
[8, 95]	ἐποίεε· παραλαβὼν πολλοὺς τῶν ὁπλιτέων	οἳ	παρατετάχατο παρὰ τὴν ἀκτὴν τῆς
[8, 132]	δεόμενοι καταπλῶσαι ἐς τὴν Ἰωνίην·	οἳ	προήγαγον αὐτοὺς μόγις μέχρι Δήλου.
[8, 112]	παρὰ Καρυστίων τε καὶ Παρίων,	οἳ	πυνθανόμενοι τήν τε Ἄνδρον ὡς
[8, 106]	θεοὺς λήσειν οἷα ἐμηχανῶ τότε·	οἳ	σε ποιήσαντα ἀνόσια, νόμῳ δικαίῳ
[8, 132]	καὶ Ἡρόδοτος ὁ Βασιληίδεω ἦν·	οἳ	στασιῶται σφίσι γενόμενοι ἐπεβούλευον θάνατον
[8, 83]	ναυμαχήσοντες. ἠώς τε διέφαινε καὶ	οἳ	σύλλογον τῶν ἐπιβατέων ποιησάμενοι, προηγόρευε
[8, 95]	τὴν Ψυττάλειαν νῆσον ἀπέβησε ἄγων,	οἳ	τοὺς Πέρσας τοὺς ἐν τῇ
[8, 51]	τοῦ ἱροῦ καὶ πένητας ἀνθρώπους,	οἳ	φραξάμενοι τὴν ἀκρόπολιν θύρῃσί τε
[8, 106]	εἶναι; ἐδόκεές τε θεοὺς λήσειν	οἷα	ἐμηχανῶ τότε· οἳ σε ποιήσαντα
[8, 12]	κατιστέατο, ἐλπίζοντες πάγχυ ἀπολέεσθαι ἐς	οἷα	κακὰ ἧκον. πρὶν γὰρ ἢ
[8, 59]	ὁ Θεμιστοκλέης ἐν τοῖσι λόγοισι	οἷα	κάρτα δεόμενος· λέγοντος δὲ αὐτοῦ,
[8, 108]	πάντα τὰ κατὰ τὴν Εὐρώπην	οἷά	τε ἔσται προσχωρῆσαι κατὰ πόλις
[8, 133]	πανταχῇ μιν χρησόμενον ἐλθεῖν, τῶν	οἷά	τε ἦν σφι ἀποπειρήσασθαι. ὅ
[8, 90]	ἐργασαμένους, ἐτράπετο πρὸς τοὺς Φοίνικας	οἷα	ὑπερλυπεόμενός τε καὶ πάντας αἰτιώμενος,
[8, 128]	τὸν δὲ βληθέντα περιέδραμε ὅμιλος,	οἷα	φιλέει γίνεσθαι ἐν πολέμῳ, οἳ
[8, 114]	Μαρδόνιος ὅδε δίκας δώσει τοιαύτας	οἵας	ἐκείνοισι πρέπει” ~ὃ μὲν δὴ
[8, 1]	τὸν ναυτικὸν στρατὸν ταχθέντες ἦσαν	οἵδε,	Ἀθηναῖοι μὲν νέας παρεχόμενοι ἑκατὸν
[8, 43]	πλεούσας παρείχοντο Ἀθηναῖοι. ~ἐστρατεύοντο δὲ	οἵδε·	ἐκ μὲν Πελοποννήσου Λακεδαιμόνιοι ἑκκαίδεκα
[8, 72]	βοηθήσαντες ἐς τὸν Ἰσθμὸν πανδημεὶ	οἵδε	ἦσαν Ἑλλήνων, Λακεδαιμόνιοί τε καὶ
[8, 144]	ἀνθρωπήιον ἦν· ἀτὰρ αἰσχρῶς γε	οἴκατε	ἐξεπιστάμενοι τὸ Ἀθηναίων φρόνημα ἀρρωδῆσαι,
[8, 118]	βασιλέος κηδόμενος· ἐν ὑμῖν γὰρ	οἶκε	εἶναι ἐμοὶ ἡ σωτηρίη” (τὸν
[8, 73]	ἐξεχώρησε, ἐκ μέντοι τῆς ἑωυτῶν,	οἰκέει	δὲ τὴν ἀλλοτρίην. (τὰ δὲ
[8, 73]	δὲ καὶ Κάρνεια παροιχώκεε ἤδη.	~οἰκέει	δὲ τὴν Πελοπόννησον ἔθνεα ἑπτά.
[8, 106]	ποιήσει ἢν κομίσας τοὺς οἰκέτας	οἰκέῃ	ἐκείνῃ, ὥστε ὑποδεξάμενον ἄσμενον τοὺς
[8, 73]	νῦν τε καὶ τὸ πάλαι	οἴκεον,	Ἀρκάδες τε καὶ Κυνούριοι· ἓν
[8, 104]	ἀμφικτυόσι πᾶσι τοῖσι ἀμφὶ ταύτης	οἰκέουσι	τῆς πόλιος μέλλῃ τι ἐντὸς
[8, 104]	παρὰ βασιλέι· (οἱ δὲ Πηδασέες	οἰκέουσι	ὑπὲρ Ἁλικαρνησσοῦ· ἐν δὲ τοῖσι
[8, 41]	σώζειν τέκνα τε καὶ τοὺς	οἰκέτας.	ἐνθαῦτα οἱ μὲν πλεῖστοι ἐς
[8, 144]	ὥστε ἐπιθρέψαι ἐθέλειν ἡμέων τοὺς	οἰκέτας.	(καὶ ὑμῖν μὲν ἡ χάρις
[8, 62]	μὲν ὡς ἔχομεν ἀναλαβόντες τοὺς	οἰκέτας	κομιεύμεθα ἐς Σῖριν τὴν ἐν
[8, 106]	ἀγαθὰ ποιήσει ἢν κομίσας τοὺς	οἰκέτας	οἰκέῃ ἐκείνῃ, ὥστε ὑποδεξάμενον ἄσμενον
[8, 4]	αὐτοὶ τέκνα τε καὶ τοὺς	οἰκέτας	ὑπεκθέωνται. ὡς δ᾽ οὐκ ἔπειθον,
[8, 142]	καὶ τὰ ἐς πόλεμον ἄχρηστα	οἰκετέων	ἐχόμενα πάντα ἐπιθρέψειν, ἔστ᾽ ἂν
[8, 109]	τε αὐτῶν ἐπιμεληθῆναι καὶ τῶν	οἰκετέων,	καὶ τις οἰκίην τε ἀναπλασάσθω
[8, 44]	χώρης πρὸς ἐκκομιδὴν ἐτράποντο τῶν	οἰκετέων.	οὗτοι μέν νυν τούτους σώζοντες
[8, 110]	φράσαι· τῶν καὶ Σίκιννος ὁ	οἰκέτης	αὖτις ἐγένετο· οἳ ἐπείτε ἀπίκοντο
[8, 75]	τῷ οὔνομα μὲν ἦν Σίκιννος,	οἰκέτης	δὲ καὶ παιδαγωγὸς ἦν τῶν
[8, 17]	ἐστρατεύετο ἀνδράσι τε διηκοσίοισι καὶ	οἰκηίῃ	νηί. ~ὡς δὲ διέστησαν, ἄσμενοι
[8, 17]	Κλεινίης ὁ Ἀλκιβιάδεω, ὃς δαπάνην	οἰκηίην	παρεχόμενος ἐστρατεύετο ἀνδράσι τε διηκοσίοισι
[8, 144]	θεῶν τὰ ἀγάλματα καὶ τὰ	οἰκήματα	ἐμπεπρησμένα τε καὶ συγκεχωσμένα, τοῖσι
[8, 32]	τὴν ὑπὲρ τοῦ Κρισαίου πεδίου	οἰκημένην.	οἱ δὲ βάρβαροι τὴν χώρην
[8, 47]	ὕδωρ. ~οὗτοι μὲν ἅπαντες ἐντὸς	οἰκημένοι	Θεσπρωτῶν καὶ Ἀχέροντος ποταμοῦ ἐστρατεύοντο·
[8, 115]	περὶ τὰς πηγὰς τοῦ Στρυμόνος	οἰκημένων.	~ἔνθα καὶ ὁ τῶν Βισαλτέων
[8, 47]	ἐστρατεύοντο. τῶν δὲ ἐκτὸς τούτων	οἰκημένων	Κροτωνιῆται μοῦνοι ἦσαν οἳ ἐβοήθησαν
[8, 140]	ὑμέων ἐν τρίβῳ τε μάλιστα	οἰκημένων	τῶν συμμάχων πάντων αἰεί τε
[8, 138]	ἐς ἄλλην γῆν τῆς Μακεδονίης	οἴκησαν	πέλας τῶν κήπων τῶν λεγομένων
[8, 109]	καὶ τῶν οἰκετέων, καὶ τις	οἰκίην	τε ἀναπλασάσθω καὶ σπόρου ἀνακῶς
[8, 131]	τοῦ Ἡρακλέος, ἐὼν τῆς ἑτέρης	οἰκίης	τῶν βασιλέων. (οὗτοι πάντες, πλὴν
[8, 35]	ἄμεινον ἢ τὰ ἐν τοῖσι	οἰκίοισι	ἔλιπε, πολλῶν αἰεὶ λεγόντων, καὶ
[8, 71]	τοῦτο ὥς σφι ἔδοξε βουλευομένοισι,	οἰκοδόμεον	διὰ τοῦ Ἰσθμοῦ τεῖχος. ἅτε
[8, 137]	κατὰ τὴν καπνοδόκην ἐς τὸν	οἶκον	ἐσέχων ὁ ἥλιος, εἶπε θεοβλαβὴς
[8, 102]	καὶ ἐκείνων τῶν πρηγμάτων περὶ	οἶκον	τὸν σόν· (ἢν γὰρ σύ
[8, 68]	ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι, οὔτε αὐτοὺς	οἰκός,	ἢν σὺ ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον
[8, 102]	γὰρ σύ τε περιῇς καὶ	οἶκος	ὁ σός, πολλοὺς πολλάκις ἀγῶνας
[8, 60]	ἐπίπαν ἐθέλει γίνεσθαι· μὴ δὲ	οἰκότα	βουλευομένοισι οὐκ ἐθέλει οὐδὲ ὁ
[8, 60]	ὀλίγῃσι πρὸς πολλάς, ἢν τὰ	οἰκότα	ἐκ τοῦ πολέμου ἐκβαίνῃ, πολλὸν
[8, 10]	νέας, ἐλπίσαντες σφέας εὐπετέως αἱρήσειν,	οἰκότα	κάρτα ἐλπίσαντες, τὰς μέν γε
[8, 60]	ἐστὶ τῶν ἐχθρῶν κατύπερθε γενέσθαι.	οἰκότα	μέν νυν βουλευομένοισι ἀνθρώποισι ὡς
[8, 137]	μαχαίρῃ ἐς τὸ ἔδαφος τοῦ	οἴκου	τὸν ἥλιον, περιγράψας δέ, ἐς
[8, 143]	ὄπιν ἔχων ἐνέπρησε τούς τε	οἴκους	καὶ τὰ ἀγάλματα. (σύ τε
[8, 144]	ἡμέας ἐοῦσαν, ὅτι προείδετε ἡμέων	οἰκοφθορημένων	οὕτω ὥστε ἐπιθρέψαι ἐθέλειν ἡμέων
[8, 142]	ἐστερήθητε διξῶν ἤδη καὶ ὅτι	οἰκοφθόρησθε	χρόνον ἤδη πολλόν. (ἀντὶ τούτων
[8, 99]	κατερρήξαντο πάντες, βοῇ τε καὶ	οἰμωγῇ	ἐχρέωντο ἀπλέτῳ, Μαρδόνιον ἐν αἰτίῃ
[8, 46]	δὲ νήσῳ πρότερον οὔνομα ἦν	Οἰνώνη.	μετὰ δὲ Αἰγινήτας Χαλκιδέες τὰς
[8, 121]	~οἱ δὲ Ἕλληνες ἐπείτε οὐκ	οἷοί	τε ἐγίνοντο ἐξελεῖν τὴν Ἄνδρον,
[8, 94]	αὖτις τάδε λέγειν, ὡς αὐτοὶ	οἷοί	τε εἶεν ἀγόμενοι ὅμηροι ἀποθνήσκειν,
[8, 19]	Ἰωνικὸν φῦλον καὶ τὸ Καρικόν,	οἷοί	τε εἴησαν ἂν τῶν λοιπῶν
[8, 79]	Κορίνθιοί τε καὶ αὐτὸς Εὐρυβιάδης	οἷοί	τε ἔσονται ἐκπλῶσαι· περιεχόμεθα γὰρ
[8, 140]	οὔτε γὰρ ἂν ὑπερβάλοισθε οὔτε	οἷοί	τε ἐστὲ ἀντέχειν τὸν πάντα
[8, 68]	τὰ νοέων ἐλήλυθας. (οὐ γὰρ	οἷοί	τε πολλὸν χρόνον εἰσί τοι
[8, 140]	Μαρδονίῳ. (ἐνορῶ γὰρ ὑμῖν οὐκ	οἵοισί	τε ἐσομένοισι τὸν πάντα χρόνον
[8, 86]	οὐδέν, ἔμελλε τοιοῦτό σφι συνοίσεσθαι	οἷόν	περ ἀπέβη. καίτοι ἦσάν γε
[8, 22]	ποιέειν. εἰ δὲ μηδέτερον τούτων	οἷόν	τε γίνεσθαι, ἀλλ᾽ ὑπ᾽ ἀναγκαίης
[8, 108]	οἱ ἡσυχίην οὔτε τι προχωρέειν	οἷόν	τε ἔσται τῶν πρηγμάτων οὔτε
[8, 138]	βασιλέι σημαίνει τις τῶν παρέδρων	οἷόν	τι χρῆμα ποιήσειε ὁ παῖς
[8, 138]	ἐρρύη ὥστε τοὺς ἱππέας μὴ	οἵους	τε γενέσθαι διαβῆναι. οἳ δὲ
[8, 140]	αὐτίκα ὁμολογήσητε, μεγάλα προτεινόντων ἐπ᾽	οἷσι	ὁμολογέειν ἐθέλουσι, δειμαίνω ὑπὲρ ὑμέων
[8, 52]	τοιόνδε· ὅκως στυππεῖον περὶ τοὺς	ὀιστοὺς	περιθέντες ἅψειαν, ἐτόξευον ἐς τὸ
[8, 142]	τοῖσι Ἕλλησι Ἀθηναίους οὐδαμῶς ἀνασχετόν,	οἵτινες	αἰεὶ καὶ τὸ πάλαι φαίνεσθε
[8, 135]	μιν γλώσσῃ χρᾶν, συγγραψάμενον δὲ	οἴχεσθαι	ἀπιόντα ἐς Θεσσαλίην. ~Μαρδόνιος δὲ
[8, 94]	καὶ ὑπερδείσαντα, τὰ ἱστία ἀειράμενον	οἴχεσθαι	φεύγοντα, ἰδόντας δὲ τοὺς Κορινθίους
[8, 94]	Κορινθίους τὴν στρατηγίδα φεύγουσαν ὡσαύτως	οἴχεσθαι.	(ὡς δὲ ἄρα φεύγοντας γίνεσθαι
[8, 116]	Ξέρξῃ ἑκὼν εἶναι δουλεύσειν, ἀλλ᾽	οἴχετο	ἄνω ἐς τὸ ὄρος τὴν
[8, 126]	καὶ ὁ ναυτικὸς τοῖσι Πέρσῃσι	οἰχώκεε	φεύγων ἐκ Σαλαμῖνος, ἐκ τοῦ
[8, 108]	ἐπεὶ δὲ ἐπύθοντο τὰς νέας	οἰχωκυίας,	αὐτίκα μετὰ ταῦτα ἐδόκεε ἐπιδιώκειν.
[8, 130]	ποιέειν, ἅμα δὲ καὶ ὠτακούστεον	ὅκῃ	πεσέεται τὰ Μαρδονίου πρήγματα. ~τοὺς
[8, 32]	γὰρ οὕτω ἦγον τὸν στρατόν·	ὁκόσα	δὲ ἐπέσχον, πάντα ἐπέφλεγον καὶ
[8, 134]	ὁ Ἀμφιάρεως διὰ χρηστηρίων ποιεύμενος	ὁκότερα	βούλονται ἑλέσθαι τούτων, ἑωυτῷ ἢ
[8, 101]	ἐῶσα ποιέεσθαι, νῦν τε συμβούλευσον	ὁκότερα	ποιέων ἐπιτύχω εὖ βουλευσάμενος” ~ὃ
[8, 101]	Μαρδόνιόν τε βουλευσάμενος ἔφη ὑποκρινέεσθαι	ὁκότερον	ποιήσει τούτων. ὡς δὲ ἐβουλεύετο
[8, 79]	καὶ ἐν τῷδε περὶ τοῦ	ὁκότερος	ἡμέων πλέω ἀγαθὰ τὴν πατρίδα
[8, 115]	στρατιῆς οὐδὲν μέρος ὡς εἰπεῖν.	(ὅκου	δὲ πορευόμενοι γινοίατο καὶ κατ᾽
[8, 49]	Εὐρυβιάδεω γνώμην ἀποφαίνεσθαι τὸν βουλόμενον,	ὅκου	δοκέοι ἐπιτηδεότατον εἶναι ναυμαχίην ποιέεσθαι
[8, 100]	δεδήληται τῶν πρηγμάτων, οὐδ᾽ ἐρέεις	ὅκου	ἐγενόμεθα ἄνδρες κακοί. εἰ δὲ
[8, 1]	Λακεδαιμόνιοι δὲ δέκα, Ἐπιδαύριοι δὲ	ὀκτώ,	Ἐρετριέες δὲ ἑπτά, Τροιζήνιοι δὲ
[8, 48]	πεντηκοντέρων, τριηκόσιαι καὶ ἑβδομήκοντα καὶ	ὀκτώ.	~ὡς δὲ ἐς τὴν Σαλαμῖνα
[8, 1]	παρεχόντων τὰς νέας, Αἰγινῆται δὲ	ὀκτωκαίδεκα,	Σικυώνιοι δὲ δυοκαίδεκα, Λακεδαιμόνιοι δὲ
[8, 13]	τε πᾶν ὑπὸ τοῦ θεοῦ	ὅκως	ἂν ἐξισωθείη τῷ Ἑλληνικῷ τὸ
[8, 144]	ἐκπεπλήρωται, ἡμεῖς μέντοι λιπαρήσομεν οὕτω	ὅκως	ἂν ἔχωμεν, οὐδὲν λυπέοντες ὑμέας.
[8, 143]	ὅμως ἐλευθερίης γλιχόμενοι ἀμυνεύμεθα οὕτω	ὅκως	ἂν καὶ δυνώμεθα. ὁμολογῆσαι δὲ
[8, 10]	ἦν τὸ γινόμενον, ἅμιλλαν ἐποιεῦντο	ὅκως	αὐτὸς ἕκαστος πρῶτος νέα Ἀττικὴν
[8, 128]	λέγεται) τέλος μέντοι τοιάδε ἐγίνετο·	ὅκως	βυβλίον γράψειε ἢ Τιμόξεινος ἐθέλων
[8, 105]	ζόην κατεστήσατο ἀπ᾽ ἔργων ἀνοσιωτάτων·	ὅκως	γὰρ κτήσαιτο παῖδας εἴδεος ἐπαμμένους,
[8, 90]	κακοὶ γενόμενοι τοὺς ἀμείνονας διαβάλλωσι.	(ὅκως	γάρ τινα ἴδοι Ξέρξης τῶν
[8, 137]	χρήμασι, οὐ μοῦνον ὁ δῆμος·	(ὅκως	δὲ ὀπτῴη, ὁ ἄρτος τοῦ
[8, 91]	οἱ δὲ Αἰγινῆται τὰς ἐκπλεούσας·	ὅκως	δὲ τινὲς τοὺς Ἀθηναίους διαφύγοιεν,
[8, 71]	~καίτοι τὰ δυνατὰ πάντα ἐμεμηχάνητο	ὅκως	κατ᾽ ἤπειρον μὴ ἐσβάλοιεν οἱ
[8, 24]	τὴν τάξιν καὶ ἐλθόντα θεήσασθαι	ὅκως	μάχεται πρὸς τοὺς ἀνοήτους τῶν
[8, 15]	φυλάσσειν. οἳ μὲν δὴ παρεκελεύοντο	ὅκως	μὴ παρήσουσι ἐς τὴν Ἑλλάδα
[8, 65]	δὲ εἰπεῖν Δημάρητε, οὐκ ἔστι	ὅκως	οὐ μέγα τι σίνος ἔσται
[8, 119]	τῶν δ᾽ ἐρετέων ἐόντων Φοινίκων	ὅκως	οὐκ ἂν ἴσον πλῆθος τοῖσι
[8, 52]	Ἀρήιον πάγον, ἐπολιόρκεον τρόπον τοιόνδε·	ὅκως	στυππεῖον περὶ τοὺς ὀιστοὺς περιθέντες
[8, 35]	τῆς ἄλλης στρατιῆς τῶνδε εἵνεκα,	ὅκως	συλήσαντες τὸ ἱρὸν τὸ ἐν
[8, 15]	Ἑλλάδα τοὺς βαρβάρους, οἳ δ᾽	ὅκως	τὸ Ἑλληνικὸν στράτευμα διαφθείραντες τοῦ
[8, 113]	ἄλλην ἵππον. (ταῦτα μὲν ἔθνεα	ὅλα	εἵλετο, ἐκ δὲ τῶν ἄλλων
[8, 75]	οἱ Θεσπιέες πολιήτας, καὶ χρήμασι	ὄλβιον.	(ὃς τότε πλοίῳ ἀπικόμενος ἔλεγε
[8, 79]	ἴσον ἐστὶ πολλά τε καὶ	ὀλίγα	λέγειν περὶ ἀποπλόου τοῦ ἐνθεῦτεν
[8, 113]	~οἱ δ᾽ ἀμφὶ Ξέρξην ἐπισχόντες	ὀλίγας	ἡμέρας μετὰ τὴν ναυμαχίην ἐξήλαυνον
[8, 15]	τῶν βαρβάρων νέας οὕτω σφι	ὀλίγας	λυμαίνεσθαι, καὶ τὸ ἀπὸ Ξέρξεω
[8, 10]	μέν γε τῶν Ἑλλήνων ὁρῶντες	ὀλίγας	νέας, τὰς δὲ ἑωυτῶν πλήθεΐ
[8, 6]	τὸ Ἀρτεμίσιον ναυλοχέειν νέας Ἑλληνίδας	ὀλίγας,	τότε δὲ αὐτοὶ ἰδόντες, πρόθυμοι
[8, 16]	γὰρ χρῆμα ἐποιεῦντο ὑπὸ νεῶν	ὀλιγέων	ἐς φυγὴν τρέπεσθαι. (πολλαὶ μὲν
[8, 10]	καὶ οἱ στρατηγοὶ ἐπιπλέοντας νηυσὶ	ὀλίγῃσι,	πάγχυ σφι μανίην ἐπενείκαντες ἀνῆγον
[8, 60]	μὲν ἐν στεινῷ συμβάλλοντες νηυσὶ	ὀλίγῃσι	πρὸς πολλάς, ἢν τὰ οἰκότα
[8, 89]	Μήδων καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων,	ὀλίγοι	δὲ τινὲς καὶ Ἑλλήνων· ἅτε
[8, 85]	αὐτῶν κατὰ τὰς Θεμιστοκλέος ἐντολὰς	ὀλίγοι,	οἱ δὲ πλεῦνες οὔ. (ἔχω
[8, 26]	σφι αὐτόμολοι ἄνδρες ἀπ᾽ Ἀρκαδίης	ὀλίγοι	τινές, βίου τε δεόμενοι καὶ
[8, 4]	βουλευομένους ἐδέοντο Εὐρυβιάδεω προσμεῖναι χρόνον	ὀλίγον,	ἔστ᾽ ἂν αὐτοὶ τέκνα τε
[8, 51]	ἔρημον τὸ ἄστυ, καί τινας	ὀλίγους	εὑρίσκουσι τῶν Ἀθηναίων ἐν τῷ
[8, 113]	τῶν ἄλλων συμμάχων ἐξελέγετο κατ᾽	ὀλίγους,	τοῖσι εἴδεά τε ὑπῆρχε διαλέγων
[8, 11]	δὲ σημήναντος ἔργου εἴχοντο ἐν	ὀλίγῳ	περ ἀπολαμφθέντες καὶ κατὰ στόμα.
[8, 132]	Ἑλλήνων, οἳ καὶ ἐς Σπάρτην	ὀλίγῳ	πρότερον τούτων ἀπικόμενοι ἐδέοντο Λακεδαιμονίων
[8, 95]	Λυσιμάχου ἀνὴρ Ἀθηναῖος, τοῦ καὶ	ὀλίγῳ	τι πρότερον τούτων ἐπεμνήσθην ὡς
[8, 52]	τῶν βαρβάρων πρὸς τὰς πύλας	ὀλοιτρόχους	ἀπίεσαν, ὥστε Ξέρξην ἐπὶ χρόνον
[8, 26]	(οἳ δέ σφι ἔλεγον ὡς	Ὀλύμπια	ἄγουσι καὶ θεωρέοιεν ἀγῶνα γυμνικὸν
[8, 72]	δὲ ἄλλοισι Πελοποννησίοισι ἔμελε οὐδέν.	Ὀλύμπια	δὲ καὶ Κάρνεια παροιχώκεε ἤδη.
[8, 134]	ἔστι δὲ κατά περ ἐν	Ὀλυμπίῃ	ἱροῖσι αὐτόθι χρηστηριάζεσθαι· τοῦτο δὲ
[8, 127]	Ποτίδαιαν. ὑποπτεύσας δὲ καὶ τοὺς	Ὀλυνθίους	ἀπίστασθαι ἀπὸ βασιλέος, καὶ ταύτην
[8, 127]	τῷ Χαλκιδικῷ γένεϊ, καὶ οὕτω	Ὄλυνθον	Χαλκιδέες ἔσχον. ~ἐξελὼν δὲ ταύτην
[8, 144]	αὖτις δὲ τὸ Ἑλληνικὸν ἐὸν	ὅμαιμόν	τε καὶ ὁμόγλωσσον καὶ θεῶν
[8, 140]	ταύτῃ ὁρμημένου. ἔστε ἐλεύθεροι, ἡμῖν	ὁμαιχμίην	συνθέμενοι ἄνευ τε δόλου καὶ
[8, 98]	τεταγμένος· τοὺς οὔτε νιφετός, οὐκ	ὄμβρος,	οὐ καῦμα, οὐ νὺξ ἔργει
[8, 12]	καρτερή, ἐκ δὲ τῆς ναυμαχίης	ὄμβρος	τε λάβρος καὶ ῥεύματα ἰσχυρὰ
[8, 94]	αὐτοὶ οἷοί τε εἶεν ἀγόμενοι	ὅμηροι	ἀποθνήσκειν, ἢν μὴ νικῶντες φαίνωνται
[8, 32]	ἔστι δὲ καὶ ἐπιτηδέη δέξασθαι	ὅμιλον	τοῦ Παρνησοῦ ἡ κορυφή, κατὰ
[8, 128]	ὦμον, τὸν δὲ βληθέντα περιέδραμε	ὅμιλος,	οἷα φιλέει γίνεσθαι ἐν πολέμῳ,
[8, 144]	Ἑλληνικὸν ἐὸν ὅμαιμόν τε καὶ	ὁμόγλωσσον	καὶ θεῶν ἱδρύματά τε κοινὰ
[8, 107]	τοῖσι λόγοισι τὰ ἔργα πειρώμενον	ὅμοια.	ταύτην μὲν τὴν ἡμέρην ἐς
[8, 29]	τι μᾶλλον γνωσιμαχέετε μὴ εἶναι	ὅμοιοι	ἡμῖν. (πρόσθε τε γὰρ ἐν
[8, 80]	δὲ αὐτοῖσι μὴ πιστὰ γένηται,	ὅμοιον	ἡμῖν ἔσται· οὐ γὰρ ἔτι
[8, 109]	ἱρὰ καὶ τὰ ἴδια ἐν	ὁμοίῳ	ἐποιέετο, ἐμπιπράς τε καὶ καταβάλλων
[8, 60]	ἔνεστι, τοῦ καὶ περιέχεσθε μάλιστα·	ὁμοίως	αὐτοῦ τε μένων προναυμαχήσεις Πελοποννήσου
[8, 30]	χρήματα, παρέχειν τε σφίσι Θεσσαλοῖσι	ὁμοίως	μηδίζειν, εἰ ἄλλως βουλοίατο· ἀλλ᾽
[8, 115]	καὶ τὰ φύλλα καταδρέποντες κατήσθιον,	ὁμοίως	τῶν τε ἡμέρωι καὶ τῶν
[8, 28]	κατέθηκαν, χοῦν δὲ ἐπιφορήσαντες καὶ	ὁμοιώσαντες	τῷ ἄλλῳ χώρῳ ἐδέκοντο τοὺς
[8, 140]	ἢν δὴ βούλωνταί γε ἐμοὶ	ὁμολογέειν,	ἀνόρθωσον, ὅσα ἐγὼ ἐνέπρησα” τούτων
[8, 140]	ὁμολογήσητε, μεγάλα προτεινόντων ἐπ᾽ οἷσι	ὁμολογέειν	ἐθέλουσι, δειμαίνω ὑπὲρ ὑμέων ἐν
[8, 144]	τὰ μέγιστα μᾶλλον ἤ περ	ὁμολογέειν	τῷ ταῦτα ἐργασαμένῳ, αὖτις δὲ
[8, 108]	ἁλισκομένων γε ἢ πρὸ τούτου	ὁμολογεόντων·	τροφήν τε ἕξειν σφέας τὸν
[8, 94]	οὐ μέντοι αὐτοί γε Κορίνθιοι	ὁμολογέουσι,	ἀλλ᾽ ἐν πρώτοισι σφέας αὐτοὺς
[8, 143]	οὕτω ὅκως ἂν καὶ δυνώμεθα.	ὁμολογῆσαι	δὲ τῷ βαρβάρῳ μήτε σὺ
[8, 143]	περ καὶ νῦν ἔρχεται, μήκοτε	ὁμολογήσειν	ἡμέας Ξέρξῃ· ἀλλὰ θεοῖσί τε
[8, 140]	ὑπερμήκης. (ἢν ὦν μὴ αὐτίκα	ὁμολογήσητε,	μεγάλα προτεινόντων ἐπ᾽ οἷσι ὁμολογέειν
[8, 144]	καὶ εἷς περιῇ Ἀθηναίων, μηδαμὰ	ὁμολογήσοντας	ἡμέας Ξέρξῃ. ὑμέων μέντοι ἀγάμεθα
[8, 144]	τὸ μὲν δεῖσαι Λακεδαιμονίους μὴ	ὁμολογήσωμεν	τῷ βαρβάρῳ, κάρτα ἀνθρωπήιον ἦν·
[8, 141]	Ἀθηναίων, κάρτα τε ἔδεισαν μὴ	ὁμολογήσωσι	τῷ Πέρσῃ Ἀθηναῖοι, αὐτίκα τέ
[8, 141]	παρὰ τοῦ βαρβάρου ἄγγελον ἐπ᾽	ὁμολογίῃ,	πυθόμενοί τε πέμψειν κατὰ τάχος
[8, 141]	ἥκειν Ἀλέξανδρον ἐς Ἀθήνας ἐς	ὁμολογίην	ἄξοντα τῷ βαρβάρῳ Ἀθηναίους, ἀναμνησθέντες
[8, 52]	λόγους τῶν Πεισιστρατιδέων προσφερόντων περὶ	ὁμολογίης	ἐνεδέκοντο, ἀμυνόμενοι δὲ ἄλλα τε
[8, 144]	κοινὰ καὶ θυσίαι ἤθεά τε	ὁμότροπα,	τῶν προδότας γενέσθαι Ἀθηναίους οὐκ
[8, 141]	ἀγγέλους. (καὶ δὴ συνέπιπτε ὥστε	ὁμοῦ	σφεων γίνεσθαι τὴν κατάστασιν· ἐπανέμειναν
[8, 47]	ποταμοῦ ἐστρατεύοντο· Θεσπρωτοὶ γὰρ εἰσὶ	ὁμουρέοντες	Ἀμπρακιώτῃσι καὶ Λευκαδίοισι, οἳ ἐξ
[8, 3]	νοεῦντες· στάσις γὰρ ἔμφυλος πολέμου	ὁμοφρονέοντος	τοσούτῳ κάκιον ἐστὶ ὅσῳ πόλεμος
[8, 75]	διαδράντας αὐτούς. (οὔτε γὰρ ἀλλήλοισι	ὁμοφρονέουσι	οὔτε ἀντιστήσονται ὑμῖν, πρὸς ἑωυτούς
[8, 69]	εἶναι τότε πολλῷ μᾶλλον αἴνεε.	ὅμως	δὲ τοῖσι πλέοσι πείθεσθαι ἐκέλευε,
[8, 143]	δέει τοῦτό γε ὀνειδίζειν. ἀλλ᾽	ὅμως	ἐλευθερίης γλιχόμενοι ἀμυνεύμεθα οὕτω ὅκως
[8, 52]	φράγμα. ἐνθαῦτα Ἀθηναίων οἱ πολιορκεόμενοι	ὅμως	ἠμύνοντο, καίπερ ἐς τὸ ἔσχατον
[8, 124]	ἑκάστων ἐς τὴν ἑωυτῶν ἀκρίτων,	ὅμως	Θεμιστοκλέης ἐβώσθη τε καὶ ἐδοξώθη
[8, 16]	νεῶν καὶ περιπιπτουσέων περὶ ἀλλήλας·	ὅμως	μέντοι ἀντεῖχε καὶ οὐκ εἶκε·
[8, 74]	ἐλλάμψεσθαι· οἳ δὲ ἐν Σαλαμῖνι	ὅμως	ταῦτα πυνθανόμενοι ἀρρώδεον, οὐκ οὕτω
[8, 143]	ὥστε οὐδὲν δέει τοῦτό γε	ὀνειδίζειν.	ἀλλ᾽ ὅμως ἐλευθερίης γλιχόμενοι ἀμυνεύμεθα
[8, 92]	ἐς τῶν Αἰγινητέων τὸν μηδισμὸν	ὀνειδίζων.	ταῦτα μέν νυν νηὶ ἐμβαλὼν
[8, 84]	ἀκοῦσαι τὸ τῶν Ἑλλήνων στρατόπεδον,	ὀνειδίσασαν	πρότερον τάδε, ὦ δαιμόνιοι, μέχρι
[8, 44]	νῦν Ἑλλάδα καλεομένην ἦσαν Πελασγοί,	ὀνομαζόμενοι	Κραναοί, ἐπὶ δὲ Κέκροπος βασιλέος
[8, 89]	δὲ ἄλλοι πολλοί τε καὶ	ὀνομαστοὶ	Περσέων καὶ Μήδων καὶ τῶν
[8, 128]	Τιμόξεινος ὁ τῶν Σκιωναίων στρατηγός,	ὅντινα	μὲν τρόπον ἀρχήν, ἔγωγε οὐκ
[8, 138]	ὁ δὲ ταῦτα ἀκούσας καὶ	ὀξυνθεὶς	πέμπει ἐπ᾽ αὐτοὺς ἱππέας ἀπολέοντας.
[8, 143]	τοῖσι ἥρωσι, τῶν ἐκεῖνος οὐδεμίαν	ὄπιν	ἔχων ἐνέπρησε τούς τε οἴκους
[8, 53]	ἔμπροσθε ὦν πρὸ τῆς ἀκροπόλιος,	ὄπισθε	δὲ τῶν πυλέων καὶ τῆς
[8, 89]	αἱ πλεῖσται διεφθείροντο· οἱ γὰρ	ὄπισθε	τεταγμένοι, ἐς τὸ πρόσθε τῇσι
[8, 14]	διαφθείραντες, ὡς εὐφρόνη ἐγίνετο, ἀπέπλεον	ὀπίσω	ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον. ~τρίτῃ δὲ
[8, 107]	στρατηγοὶ ἐκ τοῦ Φαλήρου ἀπῆγον	ὀπίσω	ἐς τὸν Ἑλλήσποντον ὡς τάχεος
[8, 120]	φαίνεται γὰρ Ξέρξης ἐν τῇ	ὀπίσω	κομιδῇ ἀπικόμενος ἐς Ἄβδηρα καὶ
[8, 102]	μοι αὐτὸν μέν σε ἀπελαύνειν	ὀπίσω,	Μαρδόνιον δέ, εἰ ἐθέλει τε
[8, 110]	οἳ μὲν ταῦτα σημήναντες ἀπέπλεον	ὀπίσω.	~οἱ δὲ Ἓλληνες, ἐπείτε σφι
[8, 126]	ἐν τῇ Ἀσίῃ, ὁ δὲ	ὀπίσω	πορευόμενος κατὰ τὴν Παλλήνην ἐγίνετο,
[8, 108]	πρηγμάτων οὔτε τις κομιδὴ τὰ	ὀπίσω	φανήσεται, λιμῷ τέ οἱ ἡ
[8, 7]	ἀπικόμενοι καὶ φράξαντες αὐτῶν τὴν	ὀπίσω	φέρουσαν ὁδόν, σφεῖς δὲ ἐπισπόμενοι
[8, 120]	τὴν ζώνην φεύγων ἐξ Ἀθηνέων	ὀπίσω,	ὡς ἐν ἀδείῃ ἐών. τὰ
[8, 37]	γὰρ καὶ τοῦτο κάρτα ἐστί,	ὅπλα	ἀρήια αὐτόματα φανῆναι ἔξω προκείμενα
[8, 27]	αὐτούς τε τούτους καὶ τὰ	ὅπλα	αὐτῶν, νυκτὸς ἐπεθήκατο τοῖσι Θεσσαλοῖσι,
[8, 37]	Ἀκήρατος, ὁρᾷ πρὸ τοῦ νηοῦ	ὅπλα	προκείμενα ἔσωθεν ἐκ τοῦ μεγάρου
[8, 38]	ἄλλα ὥρων θεῖα· δύο γὰρ	ὁπλίτας	μέζονας ἢ κατ᾽ ἀνθρώπων φύσιν
[8, 95]	τάδε ἐποίεε· παραλαβὼν πολλοὺς τῶν	ὁπλιτέων	οἳ παρατετάχατο παρὰ τὴν ἀκτὴν
[8, 1]	δύο· Λοκροὶ δέ σφι οἱ	Ὀπούντιοι	ἐπεβοήθεον πεντηκοντέρους ἔχοντες ἑπτά. ~ἦσαν
[8, 137]	μοῦνον ὁ δῆμος· (ὅκως δὲ	ὀπτῴη,	ὁ ἄρτος τοῦ παιδὸς τοῦ
[8, 37]	προφήτης, τῷ οὔνομα ἦν Ἀκήρατος,	ὁρᾷ	πρὸ τοῦ νηοῦ ὅπλα προκείμενα
[8, 88]	τινα εἰπεῖν τῶν παρεόντων δέσποτα,	ὁρᾷς	Ἀρτεμισίην ὡς εὖ ἀγωνίζεται καὶ
[8, 135]	ὑπὲρ τῆς Κωπαΐδος λίμνης πρὸς	ὄρεϊ	ἀγχοτάτω Ἀκραιφίης πόλιος. (ἐς τοῦτο
[8, 90]	τῇ ναυμαχίῃ, κατήμενος ὑπὸ τῷ	ὄρεϊ	τῷ ἀντίον Σαλαμῖνος τὸ καλέεται
[8, 33]	εἷλον τῶν Φωκέων πρὸς τοῖσι	ὄρεσι,	καὶ γυναῖκας τινὰς διέφθειραν μισγόμενοι
[8, 3]	ἡγεμονίης, ὡς ἀπολέεται ἡ Ἑλλάς,	ὀρθὰ	νοεῦντες· στάσις γὰρ ἔμφυλος πολέμου
[8, 106]	δὲ τὸ στράτευμα τὸ Περσικὸν	ὅρμα	βασιλεὺς ἐπὶ τὰς Ἀθήνας ἐὼν
[8, 35]	ἄλλοι δὲ αὐτῶν ἡγεμόνας ἔχοντες	ὁρμέατο	ἐπὶ τὸ ἱρὸν τὸ ἐν
[8, 25]	δὲ ἀμφὶ Ξέρξην ἐς ὁδὸν	ὁρμέατο.	~ἧκον δέ σφι αὐτόμολοι ἄνδρες
[8, 109]	(οὗτοι γὰρ μάλιστα ἐκπεφευγότων περιημέκτεον,	ὁρμέατό	τε ἐς τὸν Ἑλλήσποντον πλέειν
[8, 43]	Πίνδου καὶ τῆς Δρυοπίδος ὕστατα	ὁρμηθέντες.	οἱ δὲ Ἑρμιονέες εἰσὶ Δρύοπες,
[8, 68]	τὰς Ἀθήνας, τῶν περ εἵνεκα	ὁρμήθης	στρατεύεσθαι, ἔχεις δὲ τὴν ἄλλην
[8, 12]	καὶ ῥεύματα ἰσχυρὰ ἐς θάλασσαν	ὁρμημένα	βρονταί τε σκληραί. ~καὶ τούτοισι
[8, 140]	ὑμῖν κάλλιστα καταλύσασθαι, βασιλέος ταύτῃ	ὁρμημένου.	ἔστε ἐλεύθεροι, ἡμῖν ὁμαιχμίην συνθέμενοι
[8, 94]	ἀποστρέψας τὰς νέας ἐς φυγὴν	ὅρμησαι	καταπροδοὺς τοὺς Ἕλληνας· οἳ δὲ
[8, 6]	οἱ Ἕλληνες προσπλέοντας ἐς φυγὴν	ὁρμήσειαν	φεύγοντάς τε εὐφρόνη καταλαμβάνῃ· καὶ
[8, 18]	δὲ διέστησαν, ἄσμενοι ἑκάτεροι ἐς	ὅρμον	ἠπείγοντο. οἱ δὲ Ἕλληνες ὡς
[8, 138]	ἄβατον ὑπὸ χειμῶνος. ἐνθεῦτεν δὲ	ὁρμώμενοι,	ὡς ταύτην ἔσχον, κατεστρέφοντο καὶ
[8, 133]	τὴν Θεσσαλίην ἐχείμαζε. ἐνθεῦτεν δὲ	ὁρμώμενος	ἔπεμπε κατὰ τὰ χρηστήρια ἄνδρα
[8, 112]	Θεμιστοκλέης μέν νυν ἐξ Ἄνδρου	ὁρμώμενος	χρήματα παρὰ νησιωτέων ἐκτᾶτο λάθρῃ
[8, 73]	ἀρχόμενοι καὶ τοῦ χρόνου, ἐόντες	Ὀρνεῆται	καὶ οἱ περίοικοι. τούτων ὦν
[8, 138]	Μακεδόνων. ὑπὲρ δὲ τῶν κήπων	ὄρος	κεῖται Βέρμιον οὔνομα, ἄβατον ὑπὸ
[8, 116]	ἀλλ᾽ οἴχετο ἄνω ἐς τὸ	ὄρος	τὴν Ροδόπην, τοῖσί τε παισὶ
[8, 85]	πολλῇ. οἱ δ᾽ εὐεργέται βασιλέος	ὀροσάγγαι	καλέονται περσιστί. ~περὶ μέν νυν
[8, 65]	τῆς ἀκούεις ἐν ταύτῃ τῇ	ὁρτῇ	ἰακχάζουσι” πρὸς ταῦτα εἰπεῖν Δημάρητον
[8, 65]	κινδυνεύσει βασιλεὺς ἀποβαλεῖν. (τὴν δὲ	ὁρτὴν	ταύτην ἄγουσι Ἀθηναῖοι ἀνὰ πάντα
[8, 24]	ὡς χιλίους, τοὺς λοιποὺς τάφρους	ὀρυξάμενος	ἔθαψε, φυλλάδα τε ἐπιβαλὼν καὶ
[8, 28]	Ὑάμπολιν, ἐν ταύτῃ τάφρον μεγάλην	ὀρύξαντες	ἀμφορέας κενεοὺς ἐς αὐτὴν κατέθηκαν,
[8, 34]	ἐς Βοιωτούς, ἐς γῆν τὴν	Ὀρχομενίων.	Βοιωτῶν δὲ πᾶν τὸ πλῆθος
[8, 100]	σφεας ἀπικόμενος ἔπαυσε. Μαρδόνιος δὲ	ὁρῶν	μὲν Ξέρξην συμφορὴν μεγάλην ἐκ
[8, 97]	πόλεμον ὡς ναυμαχίην ἄλλην ποιησόμενος.	(ὁρῶντες	δέ μιν πάντες οἱ ἄλλοι
[8, 10]	τε μάχης καὶ τοῦ διεκπλόου.	~ὁρῶντες	δὲ σφέας οἵ τε ἄλλοι
[8, 25]	εἶναι πάντας Λακεδαιμονίους καὶ Θεσπιέας,	ὁρῶντες	καὶ τοὺς εἵλωτας. (οὐ μὲν
[8, 108]	ἐκομίζοντο. ~ὡς δὲ ἡμέρη ἐγίνετο,	ὁρῶντες	οἱ Ἕλληνες κατὰ χώρην μένοντα
[8, 10]	τὰς μέν γε τῶν Ἑλλήνων	ὁρῶντες	ὀλίγας νέας, τὰς δὲ ἑωυτῶν
[8, 10]	ἐστρατεύοντο συμφορήν τε ἐποιεῦντο μεγάλην	ὁρῶντες	περιεχομένους αὐτοὺς καὶ ἐπιστάμενοι ὡς
[8, 42]	(ναύαρχος μέν νυν ἐπῆν ὡυτὸς	ὅς	περ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ, Εὐρυβιάδης ὁ
[8, 93]	καὶ ἄεθλον ἔκειτο μύριαι δραχμαί,	ὃς	ἄν μιν ζωὴν ἕλῃ· δεινὸν
[8, 17]	καὶ Ἀθηναίων Κλεινίης ὁ Ἀλκιβιάδεω,	ὃς	δαπάνην οἰκηίην παρεχόμενος ἐστρατεύετο ἀνδράσι
[8, 114]	δὴ κήρυκα τὴν ταχίστην Σπαρτιῆται,	ὃς	ἐπειδὴ κατέλαβε ἐοῦσαν ἔτι πᾶσαν
[8, 93]	ὁ Ἀναγυράσιος καὶ Ἀμεινίης Παλληνεύς,	ὃς	καὶ Ἀρτεμισίην ἐπεδίωξε. εἰ μέν
[8, 8]	δύτης τῶν τότε ἀνθρώπων ἄριστος,	ὃς	καὶ ἐν τῇ ναυηγίῃ τῇ
[8, 109]	καταβάλλων τῶν θεῶν τὰ ἀγάλματα·	ὃς	καὶ τὴν θάλασσαν ἀπεμαστίγωσε πέδας
[8, 116]	Κρηστωνικῆς Θρῆιξ ἔργον ὑπερφυὲς ἐργάσατο·	ὃς	οὔτε αὐτὸς ἔφη τῷ Ξέρξῃ
[8, 109]	ἐόντα ἀνόσιόν τε καὶ ἀτάσθαλον·	ὃς	τά τε ἱρὰ καὶ τὰ
[8, 105]	πωλεόμενον ὠνέεται Πανιώνιος ἀνὴρ Χῖος,	ὃς	τὴν ζόην κατεστήσατο ἀπ᾽ ἔργων
[8, 75]	Θεσπιέες πολιήτας, καὶ χρήμασι ὄλβιον.	(ὃς	τότε πλοίῳ ἀπικόμενος ἔλεγε πρὸς
[8, 106]	λόγους, πρῶτα μέν οἱ καταλέγων	ὅσα	αὐτὸς δι᾽ ἐκεῖνον ἔχοι ἀγαθά,
[8, 35]	ἐν δεξιῇ τὸν Παρνησὸν ἀπέργοντες.	ὅσα	δὲ καὶ οὗτοι ἐπέσχον τῆς
[8, 83]	πάντα κρέσσω τοῖσι ἥσσοσι ἀντιτιθέμενα,	ὅσα	δὴ ἐν ἀνθρώπου φύσι καὶ
[8, 140]	βούλωνταί γε ἐμοὶ ὁμολογέειν, ἀνόρθωσον,	ὅσα	ἐγὼ ἐνέπρησα” τούτων δὲ ἀπιγμένων
[8, 35]	ἠπίστατο τὰ ἐν τῷ ἱρῷ	ὅσα	λόγου ἦν ἄξια Ξέρξης, ὡς
[8, 106]	δέ οἱ ὑπισχνεύμενος ἀντὶ τούτων	ὅσα	μιν ἀγαθὰ ποιήσει ἢν κομίσας
[8, 96]	Σαλαμῖνα οἱ Ἕλληνες τῶν ναυηγίων	ὅσα	ταύτῃ ἐτύγχανε ἔτι ἐόντα, ἕτοιμοι
[8, 19]	τε προβάτων τῶν Εὐβοϊκῶν καταθύειν	ὅσα	τις ἐθέλοι· κρέσσον γὰρ εἶναι
[8, 98]	ἐξεύρηται τοῦτο. λέγουσι γὰρ ὡς	ὁσέων	ἂν ἡμερέων ᾖ ἡ πᾶσα
[8, 129]	ἐπῆλθε πλημμυρὶς τῆς θαλάσσης μεγάλη,	ὅση	οὐδαμά κω, ὡς οἱ ἐπιχώριοι
[8, 37]	μεγάρου ἐξενηνειγμένα ἱρά, τῶν οὐκ	ὅσιον	ἦν ἅπτεσθαι ἀνθρώπων οὐδενί. (ὃ
[8, 69]	οὐδέν” ~ταῦτα λεγούσης πρὸς Μαρδόνιον,	ὅσοι	μὲν ἦσαν εὔνοοι τῇ Ἀρτεμισίῃ,
[8, 10]	ταῦτα ἐκυκλοῦντο αὐτοὺς ἐς μέσον.	(ὅσοι	μέν νυν τῶν Ἰώνων ἦσαν
[8, 24]	στρατὸν κήρυκα, προετοιμάσατο δὲ τάδε·	ὅσοι	τοῦ στρατοῦ τοῦ ἑωυτοῦ ἦσαν
[8, 10]	εἶναι τὰ τῶν Ἑλλήνων πρήγματα.	(ὅσοισι	δὲ καὶ ἡδομένοισι ἦν τὸ
[8, 68]	κρέσσονες τοσοῦτο εἰσὶ κατὰ θάλασσαν	ὅσον	ἄνδρες γυναικῶν. (τί δὲ πάντως
[8, 94]	οἳ δὲ καὶ δὴ νικῶσι	ὅσον	αὐτοὶ ἠρῶντο ἐπικρατήσαντες τῶν ἐχθρῶν”
[8, 55]	ὥρων βλαστὸν ἐκ τοῦ στελέχεος	ὅσον	τε πηχυαῖον ἀναδεδραμηκότα. οὗτοι μέν
[8, 29]	τε γὰρ ἐν τοῖσι Ἕλλησι,	ὅσον	χρόνον ἐκεῖνα ἡμῖν ἥνδανε, πλέον
[8, 3]	οὐκ ἀντέτεινον ἀλλ᾽ εἶκον, μέχρι	ὅσου	κάρτα ἐδέοντο αὐτῶν, ὡς διέδεξαν·
[8, 66]	τῶν ἐπεμνήσθημεν πρότερον τὰ οὐνόματα.	ὅσῳ	γὰρ δὴ προέβαινε ἐσωτέρω τῆς
[8, 13]	πολλὸν ἦν ἔτι ἀγριωτέρη, τοσούτω	ὅσῳ	ἐν πελάγεϊ φερομένοισι ἐπέπιπτε, καὶ
[8, 3]	πολέμου ὁμοφρονέοντος τοσούτῳ κάκιον ἐστὶ	ὅσῳ	πόλεμος εἰρήνης. (ἐπιστάμενοι ὦν αὐτὸ
[8, 77]	ἐς τοιάδε πρήγματα ἐσβλέψας. ἀλλ᾽	ὅταν	Ἀρτέμιδος χρυσαόρου ἱερὸν ἀκτήν νηυσὶ
[8, 20]	τούτων ὁ χρησμός. φράζεο, βαρβαρόφωνος	ὅταν	ζυγὸν εἰς ἅλα βάλλῃ βύβλινον,
[8, 115]	ἱρὸν ἅρμα καταλιπὼν τοῦ Διός,	ὅτε	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἤλαυνε, ἀπιὼν
[8, 80]	ποιεύμενα ὑπὸ Μήδων· ἔδεε γάρ,	ὅτε	οὐκ ἑκόντες ἤθελον ἐς μάχην
[8, 26]	ἄεθλον εἴη σφι κείμενον περὶ	ὅτευ	ἀγωνίζονται· οἳ δ᾽ εἶπον τῆς
[8, 8]	γάρ οἱ παρέσχε ὡς τότε.	(ὅτεῳ	μὲν δὴ τρόπῳ τὸ ἐνθεῦτεν
[8, 65]	ἀποθωμάζειν τε σφέας τὸν κονιορτὸν	ὅτεων	κοτὲ εἴη ἀνθρώπων, καὶ πρόκατε
[8, 22]	ἔργῳ, ἐπεὰν συμμίσγωμεν, ἐθελοκακέετε μεμνημένοι	ὅτι	ἀπ᾽ ἡμέων γεγόνατε καὶ ὅτι
[8, 22]	ὅτι ἀπ᾽ ἡμέων γεγόνατε καὶ	ὅτι	ἀρχῆθεν ἡ ἔχθρη πρὸς τὸν
[8, 70]	τοὺς ἀπὸ Πελοποννήσου· ἀρρώδεον δὲ	ὅτι	αὐτοὶ μὲν ἐν Σαλαμῖνι κατήμενοι
[8, 124]	σοφώτατος ἀνὰ πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα.	(ὅτι	δὲ νικῶν οὐκ ἐτιμήθη πρὸς
[8, 118]	δωρήσασθαι χρυσέῃ στεφάνῃ τὸν κυβερνήτην,	ὅτι	δὲ Περσέων πολλοὺς ἀπώλεσε, ἀποταμεῖν
[8, 141]	οἱ Ἀθηναῖοι διατρίβοντες, εὖ ἐπιστάμενοι	ὅτι	ἔμελλον Λακεδαιμόνιοι πεύσεσθαι ἥκοντα παρὰ
[8, 93]	ἐπεδίωξε. εἰ μέν νυν ἔμαθε	ὅτι	ἐν ταύτῃ πλέοι Ἀρτεμισίη, οὐκ
[8, 61]	συμβάλλεσθαι. ταῦτα δέ οἱ προέφερε	ὅτι	ἡλώκεσάν τε καὶ κατείχοντο αἱ
[8, 65]	ἀρίδηλα, ἐρήμου ἐούσης τῆς Ἀττικῆς,	ὅτι	θεῖον τὸ φθεγγόμενον, ἀπ᾽ Ἐλευσῖνος
[8, 110]	ἄριστος καὶ σοφώτατος, φράσοντά τοι	ὅτι	Θεμιστοκλέης ὁ Ἀθηναῖος, σοὶ βουλόμενος
[8, 85]	δὲ εἵνεκα μέμνημαι τούτων μούνων,	ὅτι	Θεομήστωρ μὲν διὰ τοῦτο τὸ
[8, 79]	πατρίδα ἐργάσεται. (λέγω δέ τοι	ὅτι	ἴσον ἐστὶ πολλά τε καὶ
[8, 142]	πιεζευμένοισι μέντοι ὑμῖν συναχθόμεθα, καὶ	ὅτι	καρπῶν ἐστερήθητε διξῶν ἤδη καὶ
[8, 106]	σὲ ἢ τῶν σῶν τινα,	ὅτι	με ἀντ᾽ ἀνδρὸς ἐποίησας τὸ
[8, 118]	γῆν τὸν Ξέρξην, ποιῆσαι τοιόνδε·	ὅτι	μὲν ἔσωσε βασιλέος τὴν ψυχήν,
[8, 79]	γὰρ αὐτόπτης τοι λέγω γενόμενος	ὅτι	νῦν οὐδ᾽ ἢν θέλωσι Κορίνθιοί
[8, 75]	τὰ τῶν Ἑλλήνων πρήγματα) φράσοντα	ὅτι	οἱ Ἕλληνες δρησμὸν βουλεύονται καταρρωδηκότες,
[8, 136]	Ἀμύντεω ἄνδρα Μακεδόνα, ἅμα μὲν	ὅτι	οἱ προσκηδέες οἱ Πέρσαι ἦσαν·
[8, 142]	καρπῶν ἐστερήθητε διξῶν ἤδη καὶ	ὅτι	οἰκοφθόρησθε χρόνον ἤδη πολλόν. (ἀντὶ
[8, 107]	ἐπὶ πολλόν· χρόνῳ δὲ μαθόντες	ὅτι	οὐ νέες εἶεν ἀλλ᾽ ἄκραι,
[8, 109]	οἱ στρατηγοί. ~ὡς δὲ ἔμαθε	ὅτι	οὐ πείσει τούς γε πολλοὺς
[8, 144]	ἐπειδὰν τάχιστα πύθηται τὴν ἀγγελίην	ὅτι	οὐδὲν ποιήσομεν τῶν ἐκεῖνος ἡμέων
[8, 69]	κακόν τι πεισομένης πρὸς βασιλέος,	ὅτι	οὐκ ἔα ναυμαχίην ποιέεσθαι· οἳ
[8, 50]	τε καὶ Πλάταιαν πυθόμενος Θηβαίων	ὅτι	οὐκ ἐμήδιζον. ~ἀπὸ δὲ τῆς
[8, 144]	ἐξεπιστάμενοι τὸ Ἀθηναίων φρόνημα ἀρρωδῆσαι,	ὅτι	οὔτε χρυσός ἐστι γῆς οὐδαμόθι
[8, 143]	καὶ αὐτοὶ τοῦτό γε ἐπιστάμεθα	ὅτι	πολλαπλησίη ἐστὶ τῷ Μήδῳ δύναμις
[8, 144]	προνοίην τὴν πρὸς ἡμέας ἐοῦσαν,	ὅτι	προείδετε ἡμέων οἰκοφθορημένων οὕτω ὥστε
[8, 136]	ἅμα δὲ ὁ Μαρδόνιος πυθόμενος	ὅτι	πρόξεινός τε εἴη καὶ εὐεργέτης
[8, 101]	καὶ Ἀρτεμισίην ἐς συμβουλίην μεταπέμψασθαι,	ὅτι	πρότερον ἐφαίνετο μούνη νοέουσα τὰ
[8, 79]	θέλων αὐτῷ συμμῖξαι· προακηκόεε δὲ	ὅτι	σπεύδοιεν οἱ ἀπὸ Πελοποννήσου ἀνάγειν
[8, 130]	σφι τὴν ἑωυτῶν φυλάσσειν, σταθμεύμενοι	ὅτι	σφέας οὐκ ἐπεδίωξαν φεύγοντας ἐκ
[8, 78]	λόγων πολλός· ᾔδεσαν δὲ οὔκω	ὅτι	σφέας περιεκυκλοῦντο τῇσι νηυσὶ οἱ
[8, 114]	ἀπὸ Σπάρτης αἰτέουσι φόνου δίκας,	ὅτι	σφέων τὸν βασιλέα ἀπέκτεινας ῥυόμενον
[8, 34]	τῇδε, δῆλον βουλόμενοι ποιέειν Ξέρξῃ	ὅτι	τὰ Μήδων Βοιωτοὶ φρονέοιεν. ~οὗτοι
[8, 65]	Ἑλλήνων. οὕτω δὴ αὐτοὺς μαθεῖν	ὅτι	τὸ ναυτικὸν τὸ Ξέρξεω ἀπολέεσθαι
[8, 129]	τοῦ Περσικοῦ πάθεος γενέσθαι τόδε,	ὅτι	τοῦ Ποσειδέωνος ἐς τὸν νηὸν
[8, 77]	ἀντιλέγειν ὡς οὐκ εἰσὶ ἀληθέες,	οὐ	βουλόμενος ἐναργέως λέγοντας πειρᾶσθαι καταβάλλειν,
[8, 124]	Θεμιστοκλέης δὲ δευτερείοισι ὑπερεβάλλετο πολλόν.	~οὐ	βουλομένων δὲ ταῦτα κρίνειν τῶν
[8, 140]	ἐούσης ἐξ ἐμεῦ οὐδὲν λέξω,	οὐ	γὰρ ἂν νῦν πρῶτον ἐκμάθοιτε,
[8, 112]	τὰ χρήματα ἐπολιορκέοντο. Θεμιστοκλέης δὲ,	οὐ	γὰρ ἐπαύετο πλεονεκτέων, ἐσπέμπων ἐς
[8, 100]	παρέχει ποιέειν ταῦτα. μηδὲ δυσθύμεε·	οὐ	γὰρ ἔστι Ἕλλησι οὐδεμία ἔκδυσις
[8, 80]	πιστὰ γένηται, ὅμοιον ἡμῖν ἔσται·	οὐ	γὰρ ἔτι διαδρήσονται, εἴ περ
[8, 100]	τοῦδε τοῦ γεγονότος εἵνεκα πρήγματος.	οὐ	γὰρ ξύλων ἀγὼν ὁ τὸ
[8, 8]	αὐτομολήσειν ἐς τοὺς Ἕλληνας, ἀλλ᾽	οὐ	γάρ οἱ παρέσχε ὡς τότε.
[8, 68]	δέσποτα χωρήσει τὰ νοέων ἐλήλυθας.	(οὐ	γὰρ οἷοί τε πολλὸν χρόνον
[8, 143]	χρηστὰ ὑπουργέειν ἀθέμιστα ἔρδειν παραίνεε·	οὐ	γάρ σε βουλόμεθα οὐδὲν ἄχαρι
[8, 105]	καὶ δὴ καὶ τοῦτον. καὶ	οὐ	γὰρ τὰ πάντα ἐδυστύχεε ὁ
[8, 133]	ταῦτα ἐνετέλλετο, οὐκ ἔχω φράσαι·	οὐ	γὰρ ὦν λέγεται· δοκέω δ᾽
[8, 128]	ἀρχήν, ἔγωγε οὐκ ἔχω εἰπεῖν	(οὐ	γὰρ ὦν λέγεται) τέλος μέντοι
[8, 125]	γέρεα τὰ παρὰ Λακεδαιμονίων, ἀλλ᾽	οὐ	δι᾽ ἑωυτόν. (ὁ δέ, ἐπείτε
[8, 57]	τις ἀνθρώπων ἄλλος ὥστε μὴ	οὐ	διασκεδασθῆναι τὴν στρατιήν· ἀπολέεταί τε
[8, 100]	ἔστι Ἕλλησι οὐδεμία ἔκδυσις μὴ	οὐ	δόντας λόγον τῶν ἐποίησαν νῦν
[8, 112]	μὲν δὴ ταῦτα ὑποκρινάμενοι καὶ	οὐ	δόντες τὰ χρήματα ἐπολιορκέοντο. Θεμιστοκλέης
[8, 52]	ἐπὶ χρόνον συχνὸν ἀπορίῃσι ἐνέχεσθαι	οὐ	δυνάμενον σφέας ἑλεῖν. ~χρόνῳ δ᾽
[8, 84]	συμπλακείσης δὲ τῆς νεὸς καὶ	οὐ	δυναμένων ἀπαλλαγῆναι, οὕτω δὴ οἱ
[8, 111]	τῶν θεῶν ἐπηβόλους ἐόντας Ἀνδρίους	οὐ	δώσειν χρήματα· οὐδέκοτε γὰρ τῆς
[8, 134]	τοῦτο δὲ ξεῖνον τινὰ καὶ	οὐ	Θηβαῖον χρήμασι πείσας κατεκοίμησε ἐς
[8, 98]	καῦμα, οὐ νὺξ ἔργει μὴ	οὐ	κατανύσαι τὸν προκείμενον αὐτῷ δρόμον
[8, 98]	τοὺς οὔτε νιφετός, οὐκ ὄμβρος,	οὐ	καῦμα, οὐ νὺξ ἔργει μὴ
[8, 65]	εἰπεῖν Δημάρητε, οὐκ ἔστι ὅκως	οὐ	μέγα τι σίνος ἔσται τῇ
[8, 25]	Θεσπιέας, ὁρῶντες καὶ τοὺς εἵλωτας.	(οὐ	μὲν οὐδ᾽ ἐλάνθανε τοὺς διαβεβηκότας
[8, 130]	ἔχοντες σὺν τῇσι Ἰάσι τριηκοσίας.	(οὐ	μὲν οὐδὲ προσεδέκοντο τοὺς Ἕλληνας
[8, 108]	δοκέειν γὰρ νικηθέντα τῇ ναυμαχίῃ	οὐ	μενέειν ἐν τῇ Εὐρώπῃ τὸν
[8, 94]	τοιαύτη φάτις ἔχει ὑπὸ Ἀθηναίων,	οὐ	μέντοι αὐτοί γε Κορίνθιοι ὁμολογέουσι,
[8, 42]	Εὐρυβιάδης ὁ Εὐρυκλείδεω ἀνὴρ Σπαρτιήτης,	οὐ	μέντοι γένεος τοῦ βασιληίου ἐών·
[8, 87]	ἐγεγόνεε ἔτι περὶ Ἑλλήσποντον ἐόντων,	οὐ	μέντοι ἔχω γε εἰπεῖν οὔτε
[8, 29]	ἡμεῖς μέντοι τὸ πᾶν ἔχοντες	οὐ	μνησικακέομεν, ἀλλ᾽ ἡμῖν γενέσθω ἀντ᾽
[8, 137]	τυραννίδες τῶν ἀνθρώπων ἀσθενέες χρήμασι,	οὐ	μοῦνον ὁ δῆμος· (ὅκως δὲ
[8, 107]	πολλόν· χρόνῳ δὲ μαθόντες ὅτι	οὐ	νέες εἶεν ἀλλ᾽ ἄκραι, συλλεχθέντες
[8, 98]	νιφετός, οὐκ ὄμβρος, οὐ καῦμα,	οὐ	νὺξ ἔργει μὴ οὐ κατανύσαι
[8, 5]	τε ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου καὶ	οὐ	παραμενέειν, πρὸς δὴ τοῦτον εἶπε
[8, 69]	μὲν Εὐβοίῃ σφέας ἐθελοκακέειν ὡς	οὐ	παρεόντος αὐτοῦ, τότε δὲ αὐτὸς
[8, 109]	στρατηγοί. ~ὡς δὲ ἔμαθε ὅτι	οὐ	πείσει τούς γε πολλοὺς πλέειν
[8, 80]	λέγω, δόξω πλάσας λέγειν καὶ	οὐ	πείσω, ὡς οὐ ποιεύντων τῶν
[8, 26]	ἄνδρας ἤγαγες μαχησομένους ἡμέας, οἳ	οὐ	περὶ χρημάτων τὸν ἀγῶνα ποιεῦνται
[8, 100]	τὸ πάθος. (ἤδη ὦν, ἐπειδὴ	οὐ	Πέρσαι τοι αἴτιοι ἐισί, ἐμοὶ
[8, 22]	γράμματα τάδε ἔλεγε. ἄνδρες Ἴωνες,	οὐ	ποιέετε δίκαια ἐπὶ τοὺς πατέρας
[8, 80]	λέγειν καὶ οὐ πείσω, ὡς	οὐ	ποιεύντων τῶν βαρβάρων ταῦτα. ἀλλά
[8, 142]	ἐὼν τυράννῳ συγκατεργάζεται· ὑμῖν δὲ	οὐ	ποιητέα, εἴ περ εὖ τυγχάνετε
[8, 27]	σύμμαχοι αὐτῶν ἐς τοὺς Φωκέας,	οὐ	πολλοῖσι ἔτεσι πρότερον ταύτης τῆς
[8, 130]	Ἰθαμίτρης. ἅτε δὲ μεγάλως πληγέντες,	οὐ	προήισαν ἀνωτέρω τὸ πρὸς ἑσπέρης,
[8, 8]	Ἀφετέων δὺς ἐς τὴν θάλασσαν	οὐ	πρότερον ἀνέσχε πρὶν ἢ ἀπίκετο
[8, 59]	ἔφη οἱ δέ γε ἐγκαταλειπόμενοι	οὐ	στεφανοῦνται” ~τότε μὲν ἠπίως πρὸς
[8, 5]	τοῦτον εἶπε ὁ Θεμιστοκλέης ἐπομόσας	(οὐ	σύ γε ἡμέας ἀπολείψεις, ἐπεί
[8, 44]	ἑκατόν, μοῦνοι· ἐν Σαλαμῖνι γὰρ	οὐ	συνεναυμάχησαν Πλαταιέες Ἀθηναίοισι διὰ τοιόνδε
[8, 104]	μὲν ἐόντα Πηδασέα, φερόμενον δὲ	οὐ	τὰ δεύτερα τῶν εὐνούχων παρὰ
[8, 51]	κρησφύγετον κατὰ τὸ μαντήιον καὶ	οὐ	τὰς νέας. ~οἱ δὲ Πέρσαι
[8, 112]	τινὰς καὶ ἄλλους δοῦναι καὶ	οὐ	τούτους μούνους. (καίτοι Καρυστίοισί γε
[8, 125]	τῶν Θεμιστοκλέος ἐών, ἄλλως δὲ	οὐ	τῶν ἐπιφανέων ἀνδρῶν, φθόνῳ καταμαργέων
[8, 79]	ἐξεκαλέετο Θεμιστοκλέα, ἐόντα μὲν ἑωυτῷ	οὐ	φίλον ἐχθρὸν δὲ τὰ μάλιστα·
[8, 26]	τὸ ἄεθλον ἐὸν στέφανον ἀλλ᾽	οὐ	χρήματα, οὔτε ἠνέσχετο σιγῶν εἶπέ
[8, 122]	ἔφησε ἔχειν, παρὰ Αἰγινητέων δὲ	οὔ,	ἀλλὰ ἀπαίτεε αὐτοὺς τὰ ἀριστήια
[8, 85]	ἐντολὰς ὀλίγοι, οἱ δὲ πλεῦνες	οὔ.	(ἔχω μέν νυν συχνῶν οὐνόματα
[8, 6]	μὲν δὴ τῆς ἀντίης προσπλέειν	οὔ	κώ σφι ἐδόκεε τῶνδε εἵνεκα,
[8, 100]	πάντα μεταξὺ χρόνον γενόμενον, μέχρι	οὗ	Ξέρξης αὐτός σφεας ἀπικόμενος ἔπαυσε.
[8, 25]	καὶ τοὺς εἵλωτας. (οὐ μὲν	οὐδ᾽	ἐλάνθανε τοὺς διαβεβηκότας Ξέρξης ταῦτα
[8, 130]	προήισαν ἀνωτέρω τὸ πρὸς ἑσπέρης,	οὐδ᾽	ἐπηνάγκαζε οὐδείς, ἀλλ᾽ ἐν τῇ
[8, 100]	τοί τι δεδήληται τῶν πρηγμάτων,	οὐδ᾽	ἐρέεις ὅκου ἐγενόμεθα ἄνδρες κακοί.
[8, 79]	τοι λέγω γενόμενος ὅτι νῦν	οὐδ᾽	ἢν θέλωσι Κορίνθιοί τε καὶ
[8, 129]	πλημμυρὶς τῆς θαλάσσης μεγάλη, ὅση	οὐδαμά	κω, ὡς οἱ ἐπιχώριοι λέγουσι,
[8, 144]	ὅτι οὔτε χρυσός ἐστι γῆς	οὐδαμόθι	τοσοῦτος οὔτε χώρη κάλλεϊ καὶ
[8, 142]	φέρον οὔτε γε ἄλλοισι Ἑλλήνων	οὐδαμοῖσι,	ὑμῖν δὲ δὴ καὶ διὰ
[8, 61]	διηκόσιαι νέες σφι ἔωσι πεπληρωμέναι·	οὐδαμοὺς	γὰρ Ἑλλήνων αὐτοὺς ἐπιόντας ἀποκρούσεσθαι.
[8, 142]	γενέσθαι δουλοσύνης τοῖσι Ἕλλησι Ἀθηναίους	οὐδαμῶς	ἀνασχετόν, οἵτινες αἰεὶ καὶ τὸ
[8, 119]	λόγος περὶ τοῦ Ξέρξεω νόστου,	οὐδαμῶς	ἔμοιγε πιστὸς οὔτε ἄλλως οὔτε
[8, 142]	τοῦ βαρβάρου. (οὔτε γὰρ δίκαιον	οὐδαμῶς	οὔτε κόσμον φέρον οὔτε γε
[8, 120]	αὐτοὶ λέγουσι Ἀβδηρῖται, λέγοντες ἔμοιγε	οὐδαμῶς	πιστά, πρῶτον ἐλύσατο τὴν ζώνην
[8, 103]	ἐπετύγχανε τά περ αὐτὸς ἐνόεε.	οὐδὲ	γὰρ εἰ πάντες καὶ πᾶσαι
[8, 100]	μὴ ποιήσῃς καταγελάστους γενέσθαι Ἕλλησι·	οὐδὲ	γὰρ ἐν Πέρσῃσί τοί τι
[8, 65]	δυνήσομαι ῥύσασθαι οὔτ᾽ ἄλλος ἀνθρώπων	οὐδὲ	εἶς. ἀλλ᾽ ἔχ᾽ ἥσυχος, περὶ
[8, 135]	ἀκούοντας βαρβάρου γλώσσης ἀντὶ Ἑλλάδος,	οὐδὲ	ἔχειν ὅ τι χρήσωνται τῷ
[8, 56]	ἀπίκοντο ὡς ἔνιοι τῶν στρατηγῶν	οὐδὲ	κυρωθῆναι ἔμενον τὸ προκείμενον πρῆγμα,
[8, 52]	ἀπιγμένοι καὶ τοῦ φράγματος προδεδωκότος·	(οὐδὲ	λόγους τῶν Πεισιστρατιδέων προσφερόντων περὶ
[8, 60]	δὲ οἰκότα βουλευομένοισι οὐκ ἐθέλει	οὐδὲ	ὁ θεὸς προσχωρέειν πρὸς τὰς
[8, 130]	τῇσι Ἰάσι τριηκοσίας. (οὐ μὲν	οὐδὲ	προσεδέκοντο τοὺς Ἕλληνας ἐλεύσεσθαι ἐς
[8, 7]	τῆς ἡμέρης τοῖσι Ἕλλησι ἐπιθήσεσθαι,	οὐδὲ	πρότερον ἢ τὸ σύνθημά σφι
[8, 60]	Πελοποννήσου καὶ πρὸς τῷ Ἰσθμῷ,	οὐδὲ	σφέας, εἴ περ εὖ φρονέεις,
[8, 68]	ἀτρεμιεῖν τοὺς ἐκεῖθεν αὐτῶν ἥκοντας,	οὐδέ	σφι μελήσει πρὸ τῶν Ἀθηνέων
[8, 102]	τι πάθῃ, λόγος οὐδεὶς γίνεται,	οὐδέ	τι νικῶντες οἱ Ἕλληνες νικῶσι,
[8, 130]	τὸ πρὸς ἑσπέρης, οὐδ᾽ ἐπηνάγκαζε	οὐδείς,	ἀλλ᾽ ἐν τῇ Σάμῳ κατήμενοι
[8, 10]	περιεχομένους αὐτοὺς καὶ ἐπιστάμενοι ὡς	οὐδεὶς	αὐτῶν ἀπονοστήσει· οὕτω ἀσθενέα σφι
[8, 102]	δέ, ἤν τι πάθῃ, λόγος	οὐδεὶς	γίνεται, οὐδέ τι νικῶντες οἱ
[8, 68]	Ἑλλάδα ἐμποδὼν δέ τοι ἵσταται	οὐδείς·	οἳ δέ τοι ἀντέστησαν, ἀπήλλαξαν
[8, 9]	νεῶν. μετὰ δὲ τοῦτο, ὡς	οὐδείς	σφι ἐπέπλεε, δείλην ὀψίην γινομένην
[8, 111]	ἐόντας Ἀνδρίους οὐ δώσειν χρήματα·	οὐδέκοτε	γὰρ τῆς ἑωυτῶν ἀδυναμίης τὴν
[8, 118]	τὸν εἶπαι δέσποτα, οὐκ ἔστι	οὐδεμία,	εἰ μὴ τούτων ἀπαλλαγή τις
[8, 100]	δυσθύμεε· οὐ γὰρ ἔστι Ἕλλησι	οὐδεμία	ἔκδυσις μὴ οὐ δόντας λόγον
[8, 140]	καὶ νικήσητε, τοῦ περ ὑμῖν	οὐδεμία	ἐλπὶς εἴ περ εὖ φρονέετε,
[8, 49]	ἐν νήσῳ, ἵνα σφι τιμωρίη	οὐδεμία	ἐπιφανήσεται, πρὸς δὲ τῷ Ἰσθμῷ
[8, 102]	ἐναντία τῆς Μαρδονίου γνώμης γένηται,	οὐδεμία	συμφορὴ μεγάλη ἔσται σέο τε
[8, 143]	καὶ τοῖσι ἥρωσι, τῶν ἐκεῖνος	οὐδεμίαν	ὄπιν ἔχων ἐνέπρησε τούς τε
[8, 57]	τὰς νέας ἀπὸ Σαλαμῖνος, περὶ	οὐδεμιῆς	ἔτι πατρίδος ναυμαχήσεις· κατὰ γὰρ
[8, 76]	μὲν δὴ ταῦτα τῆς νυκτὸς	οὐδὲν	ἀποκοιμηθέντες παραρτέοντο. ~χρησμοῖσι δὲ οὐκ
[8, 143]	παραίνεε· οὐ γάρ σε βουλόμεθα	οὐδὲν	ἄχαρι πρὸς Ἀθηναίων παθεῖν ἐόντα
[8, 143]	δύναμις ἤ περ ἡμῖν, ὥστε	οὐδὲν	δέει τοῦτό γε ὀνειδίζειν. ἀλλ᾽
[8, 25]	ὑπερβαλέεσθαι” ~ταῦτα ἐπαγγειλαμένου, μετὰ ταῦτα	οὐδὲν	ἐγίνετο πλοίων σπανιώτερον· οὕτω πολλοὶ
[8, 86]	ἔτι οὔτε σὺν νόῳ ποιεόντων	οὐδέν,	ἔμελλε τοιοῦτό σφι συνοίσεσθαι οἷόν
[8, 40]	τὸν βάρβαρον, τῶν μὲν εὗρον	οὐδὲν	ἐόν, οἳ δὲ ἐπυνθάνοντο τὸν
[8, 142]	γὰρ τόνδε τὸν πόλεμον ὑμεῖς	οὐδὲν	ἡμέων βουλομένων, καὶ περὶ τῆς
[8, 126]	Θεσσαλίην τε καὶ Μακεδονίην καὶ	οὐδέν	κω κατεπείγοντος ἥκειν ἐς τὸ
[8, 20]	παραχρησάμενοι τὸν Βάκιδος χρησμὸν ὡς	οὐδὲν	λέγοντα, οὔτε τι ἐξεκομίσαντο οὐδὲν
[8, 140]	πρὸς ὑμέας ἐούσης ἐξ ἐμεῦ	οὐδὲν	λέξω, οὐ γὰρ ἂν νῦν
[8, 144]	λιπαρήσομεν οὕτω ὅκως ἂν ἔχωμεν,	οὐδὲν	λυπέοντες ὑμέας. νῦν δέ, ὡς
[8, 115]	τεσσεράκοντα ἡμέρῃσι, ἀπάγων τῆς στρατιῆς	οὐδὲν	μέρος ὡς εἰπεῖν. (ὅκου δὲ
[8, 98]	τούτων δὲ τῶν ἀγγέλων ἐστὶ	οὐδὲν	ὅ τι θᾶσσον παραγίνεται θνητὸν
[8, 72]	τοῖσι δὲ ἄλλοισι Πελοποννησίοισι ἔμελε	οὐδέν.	Ὀλύμπια δὲ καὶ Κάρνεια παροιχώκεε
[8, 20]	οὐδὲν λέγοντα, οὔτε τι ἐξεκομίσαντο	οὐδὲν	οὔτε προσεσάξαντο ὡς παρεσομένου σφι
[8, 85]	Ἑλληνίδας ἑλόντων, χρήσομαι δὲ αὐτοῖσι	οὐδὲν	πλὴν Θεομήστορός τε τοῦ Ἀνδροδάμαντος
[8, 144]	τάχιστα πύθηται τὴν ἀγγελίην ὅτι	οὐδὲν	ποιήσομεν τῶν ἐκεῖνος ἡμέων προσεδέετο.
[8, 100]	τε καὶ Κίλικες κακοὶ ἐγένοντο,	οὐδὲν	πρὸς Πέρσας τοῦτο προσήκει τὸ
[8, 58]	Θεμιστοκλέι ἤρεσε ἡ ὑποθήκη, καὶ	οὐδὲν	πρὸς ταῦτα ἀμειψάμενος ἤιε ἐπὶ
[8, 115]	καὶ τῶν ἀγρίων, καὶ ἔλειπον	οὐδέν·	ταῦτα δ᾽ ἐποίεον ὑπὸ λιμοῦ.
[8, 142]	ἐστὶ οὔτε πιστὸν οὔτε ἀληθὲς	οὐδέν”	ταῦτα ἔλεξαν οἱ ἄγγελοι. ~Ἀθηναῖοι
[8, 68]	καὶ Πάμφυλοι, τῶν ὄφελος ἐστὶ	οὐδέν”	~ταῦτα λεγούσης πρὸς Μαρδόνιον, ὅσοι
[8, 20]	Εὐβοίης ἀπέχειν πολυμηκάδας αἶγας. τούτοισι	οὐδὲν	τοῖσι ἔπεσι χρησαμένοισι ἐν τοῖσι
[8, 112]	τούτους μούνους. (καίτοι Καρυστίοισί γε	οὐδὲν	τούτου εἵνεκα τοῦ κακοῦ ὑπερβολὴ
[8, 97]	παρεσκεύασται μένων πολεμήσειν· Μαρδόνιον δ᾽	οὐδὲν	τούτων ἐλάνθανε ὡς μάλιστα ἔμπειρον
[8, 60]	Εὐρυβιάδην ἔλεγε ἐκείνων μὲν ἔτι	οὐδὲν	τῶν πρότερον λεχθέντων, ὡς ἐπεὰν
[8, 30]	οὐκ ἐμήδιζον, κατ᾽ ἄλλο μὲν	οὐδέν,	ὡς ἐγὼ συμβαλλόμενος εὑρίσκω, κατὰ
[8, 60]	συμμάχων οὐκ ἔφερέ οἱ κόσμον	οὐδένα	κατηγορέειν· ὁ δὲ ἄλλου λόγου
[8, 94]	πομπῇ, τὸν οὔτε πέμψαντα φανῆναι	οὐδένα,	οὔτε τι τῶν ἀπὸ τῆς
[8, 117]	ἢ κατ᾽ ὁδὸν ἐλάγχανον, καὶ	οὐδένα	τε κόσμον ἐμπιπλάμενοι καὶ ὕδατα
[8, 71]	ψάμμου πλήρεες ἐσεφέροντο, καὶ ἐλίνυον	οὐδένα	χρόνον οἱ βοηθήσαντες ἐργαζόμενοι, οὔτε
[8, 134]	τοῦτο μὲν οὐκ ἔξεστι Θηβαίων	οὐδενὶ	αὐτόθι ἐγκατακοιμηθῆναι. ~τότε δὲ θῶμά
[8, 134]	κατεκοίμησε ἐς Ἀμφιάρεω. (Θηβαίων δὲ	οὐδενὶ	ἔξεστι μαντεύεσθαι αὐτόθι διὰ τόδε·
[8, 60]	ἑκαστέρω τῆς Ἀττικῆς, ἀπίασί τε	οὐδενὶ	κόσμῳ, Μεγάροισί τε κερδανέομεν περιεοῦσι
[8, 37]	οὐκ ὅσιον ἦν ἅπτεσθαι ἀνθρώπων	οὐδενί.	(ὃ μὲν δὴ ἤιε Δελφῶν
[8, 101]	τε καὶ ὁ πεζὸς στρατὸς	οὐδενὸς	μεταίτιοι πάθεος εἰσί, ἀλλὰ βουλομένοισί
[8, 32]	ἐσέβαλον, αὐτοὺς μὲν τοὺς Φωκέας	οὐκ	αἱρέουσι. οἳ μὲν γὰρ τῶν
[8, 133]	περὶ τῶν παρεόντων πρηγμάτων καὶ	οὐκ	ἄλλων πέρι πέμψαι. ~οὗτος ὁ
[8, 140]	γὰρ ἐνώρων τοῦτο ἐν ὑμῖν,	οὐκ	ἄν κοτε ἐς ὑμέας ἦλθον
[8, 93]	ὅτι ἐν ταύτῃ πλέοι Ἀρτεμισίη,	οὐκ	ἂν ἐπαύσατο πρότερον ἢ εἷλέ
[8, 144]	ὁμότροπα, τῶν προδότας γενέσθαι Ἀθηναίους	οὐκ	ἂν εὖ ἔχοι. (ἐπίστασθέ τε
[8, 119]	δ᾽ ἐρετέων ἐόντων Φοινίκων ὅκως	οὐκ	ἂν ἴσον πλῆθος τοῖσι Πέρσῃσι
[8, 119]	μίαν οὐκ ἔχω ἀντίξοον μὴ	οὐκ	ἂν ποιῆσαι βασιλέα τοιόνδε, τοὺς
[8, 15]	καὶ τὸ ἀπὸ Ξέρξεω δειμαίνοντες,	οὐκ	ἀνέμειναν ἔτι τοὺς Ἕλληνας μάχης
[8, 3]	εἰρήνης. (ἐπιστάμενοι ὦν αὐτὸ τοῦτο	οὐκ	ἀντέτεινον ἀλλ᾽ εἶκον, μέχρι ὅσου
[8, 115]	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἤλαυνε, ἀπιὼν	οὐκ	ἀπέλαβε, ἀλλὰ δόντες οἱ Παίονες
[8, 36]	χώρην. ὁ δὲ θεός σφεας	οὐκ	ἔα κινέειν, φὰς αὐτὸς ἱκανὸς
[8, 69]	τι πεισομένης πρὸς βασιλέος, ὅτι	οὐκ	ἔα ναυμαχίην ποιέεσθαι· οἳ δὲ
[8, 126]	ἥκειν ἐς τὸ ἄλλο στρατόπεδον,	οὐκ	ἐδικαίου ἐντυχὼν ἀπεστεῶσι Ποτιδαιήτῃσι μὴ
[8, 31]	βάρβαροι· ἐμήδιζόν τε γὰρ καὶ	οὐκ	ἐδόκεε Θεσσαλοῖσι. ~ὡς δὲ ἐκ
[8, 111]	νησιωτέων αἰτηθέντες πρὸς Θεμιστοκλέος χρήματα	οὐκ	ἔδοσαν, ἀλλὰ προϊσχομένου Θεμιστοκλέος λόγον
[8, 46]	καὶ Μήλιοι ἐστρατεύοντο· οὗτοι γὰρ	οὐκ	ἔδοσαν μοῦνοι νησιωτέων τῷ βαρβάρῳ
[8, 60]	γίνεσθαι· μὴ δὲ οἰκότα βουλευομένοισι	οὐκ	ἐθέλει οὐδὲ ὁ θεὸς προσχωρέειν
[8, 13]	Εὐβοίης, φερόμενοι τῷ πνεύματι καὶ	οὐκ	εἰδότες τῇ ἐφέροντο ἐξέπιπτον πρὸς
[8, 16]	ἀλλήλας· ὅμως μέντοι ἀντεῖχε καὶ	οὐκ	εἶκε· δεινὸν γὰρ χρῆμα ἐποιεῦντο
[8, 77]	δὲ οὐκ ἔχω ἀντιλέγειν ὡς	οὐκ	εἰσὶ ἀληθέες, οὐ βουλόμενος ἐναργέως
[8, 144]	ἐκπέμπετε. (ὡς γὰρ ἡμεῖς εἰκάζομεν,	οὐκ	ἑκὰς χρόνου παρέσται ὁ βάρβαρος
[8, 111]	ἀνήκοντας, καὶ θεοὺς δύο ἀχρήστους	οὐκ	ἐκλείπειν σφέων τὴν νῆσον ἀλλ᾽
[8, 80]	ὑπὸ Μήδων· ἔδεε γάρ, ὅτε	οὐκ	ἑκόντες ἤθελον ἐς μάχην κατίστασθαι
[8, 51]	ἅμα μὲν ὑπ᾽ ἀσθενείης βίου	οὐκ	ἐκχωρήσαντες ἐς Σαλαμῖνα, πρὸς δὲ
[8, 66]	Φαλήρῳ. ὡς μὲν ἐμοὶ δοκέειν,	οὐκ	ἐλάσσονες ἐόντες ἀριθμὸν ἐσέβαλον ἐς
[8, 113]	οὗτοι δὲ τὸ πλῆθος μὲν	οὐκ	ἐλάσσονες ἦσαν τῶν Περσέων, ῥώμῃ
[8, 74]	δρόμου θέοντες καὶ τῇσι νηυσὶ	οὐκ	ἐλπίζοντες ἐλλάμψεσθαι· οἳ δὲ ἐν
[8, 50]	καὶ Πλάταιαν πυθόμενος Θηβαίων ὅτι	οὐκ	ἐμήδιζον. ~ἀπὸ δὲ τῆς διαβάσιος
[8, 30]	Φωκέες μοῦνοι τῶν ταύτῃ ἀνθρώπων	οὐκ	ἐμήδιζον, κατ᾽ ἄλλο μὲν οὐδέν,
[8, 7]	τῶν νεῶν τὰς ταχθείσας, αὐτοὶ	οὐκ	ἐν νόῳ ἔχοντες ταύτης τῆς
[8, 126]	ἐδικαίου ἐντυχὼν ἀπεστεῶσι Ποτιδαιήτῃσι μὴ	οὐκ	ἐξανδραποδίσασθαι σφέας. (οἱ γὰρ Ποτιδαιῆται,
[8, 134]	εἵλοντο εἶναι. διὰ τοῦτο μὲν	οὐκ	ἔξεστι Θηβαίων οὐδενὶ αὐτόθι ἐγκατακοιμηθῆναι.
[8, 70]	κατ᾽ ἡσυχίην. τότε μέν νυν	οὐκ	ἐξέχρησέ σφι ἡ ἡμέρη ναυμαχίην
[8, 73]	τὸ Ἀχαιϊκὸν ἐκ μὲν Πελοποννήσου	οὐκ	ἐξεχώρησε, ἐκ μέντοι τῆς ἑωυτῶν,
[8, 125]	δι᾽ ἑωυτόν. (ὁ δέ, ἐπείτε	οὐκ	ἐπαύετο λέγων ταῦτα ὁ Τιμόδημος,
[8, 130]	ἑωυτῶν φυλάσσειν, σταθμεύμενοι ὅτι σφέας	οὐκ	ἐπεδίωξαν φεύγοντας ἐκ Σαλαμῖνος ἀλλ᾽
[8, 108]	νυν ναυτικὸν τὸν Ξέρξεω στρατὸν	οὐκ	ἐπεῖδον διώξαντες μέχρι Ἄνδρου, ἐς
[8, 4]	τοὺς οἰκέτας ὑπεκθέωνται. ὡς δ᾽	οὐκ	ἔπειθον, μεταβάντες τὸν Ἀθηναίων στρατηγὸν
[8, 81]	οἱ γὰρ πλεῦνες τῶν στρατηγῶν	οὐκ	ἐπείθοντο τὰ ἐσαγγελθέντα. ~ἀπιστεόντων δὲ
[8, 129]	οἱ μὲν δὴ νέειν αὐτῶν	οὐκ	ἐπιστάμενοι διεφθείροντο, τοὺς δὲ ἐπισταμένους
[8, 89]	ἐν τῇ θαλάσσῃ διεφθάρησαν νέειν	οὐκ	ἐπιστάμενοι. ἐπεὶ δὲ αἱ πρῶται
[8, 30]	μηδίζειν, εἰ ἄλλως βουλοίατο· ἀλλ᾽	οὐκ	ἔσεσθαι ἑκόντες εἶναι προδόται τῆς
[8, 31]	ταύτην ὦν τὴν Δωρίδα γῆν	οὐκ	ἐσίναντο ἐσβαλόντες οἱ βάρβαροι· ἐμήδιζόν
[8, 65]	τοῦτο. αὐτὸς δὲ εἰπεῖν Δημάρητε,	οὐκ	ἔστι ὅκως οὐ μέγα τι
[8, 118]	σωτηρίη, (καὶ τὸν εἶπαι δέσποτα,	οὐκ	ἔστι οὐδεμία, εἰ μὴ τούτων
[8, 124]	τὴν Ἑλλάδα. (ὅτι δὲ νικῶν	οὐκ	ἐτιμήθη πρὸς τῶν ἐν Σαλαμῖνι
[8, 117]	ἐς Ἄβυδον· τὰς γὰρ σχεδίας	οὐκ	εὗρον ἔτι ἐντεταμένας ἀλλ᾽ ὑπὸ
[8, 2]	Εὐρυβιάδην Εὐρυκλείδεω· οἱ γὰρ σύμμαχοι	οὐκ	ἔφασαν, ἢν μὴ ὁ Λάκων
[8, 60]	διαδρήσονται· παρεόντων γὰρ τῶν συμμάχων	οὐκ	ἔφερέ οἱ κόσμον οὐδένα κατηγορέειν·
[8, 113]	Ὑδάρνεος τοῦ στρατηγοῦ (οὗτος γὰρ	οὐκ	ἔφη λείψεσθαι βασιλέος) μετὰ δὲ
[8, 68]	πάντως δέει σε ναυμαχίῃσι ἀνακινδυνεύειν;	οὐκ	ἔχεις μὲν τὰς Ἀθήνας, τῶν
[8, 87]	ὑπὸ νεὸς Ἀττικῆς· καὶ ἣ	οὐκ	ἔχουσα διαφυγεῖν, ἔμπροσθε γὰρ αὐτῆς
[8, 77]	οὐδὲν ἀποκοιμηθέντες παραρτέοντο. ~χρησμοῖσι δὲ	οὐκ	ἔχω ἀντιλέγειν ὡς οὐκ εἰσὶ
[8, 119]	Ξέρξην, ἐν μυρίῃσι γνώμῃσι μίαν	οὐκ	ἔχω ἀντίξοον μὴ οὐκ ἂν
[8, 8]	ἔτι ἀπίκετο ἐς τοὺς Ἓλληνας,	οὐκ	ἔχω εἰπεῖν ἀτρεκέως, θωμάζω δὲ
[8, 112]	τινὲς καὶ ἄλλοι ἔδοσαν νησιωτέων,	οὐκ	ἔχω εἰπεῖν, δοκέω δὲ τινὰς
[8, 128]	ὅντινα μὲν τρόπον ἀρχήν, ἔγωγε	οὐκ	ἔχω εἰπεῖν (οὐ γὰρ ὦν
[8, 87]	~κατὰ μὲν δὴ τοὺς ἄλλους	οὐκ	ἔχω μετεξετέρους εἰπεῖν ἀτρεκέως ὡς
[8, 133]	πρὸς τῶν χρηστηρίων ταῦτα ἐνετέλλετο,	οὐκ	ἔχω φράσαι· οὐ γὰρ ὦν
[8, 61]	μὴ ἐστὶ πατρὶς καὶ Εὐρυβιάδην	οὐκ	ἐῶν ἐπιψηφίζειν ἀπόλι ἀνδρί· πόλιν
[8, 101]	ναυμαχίης εὖ συνεβούλευσας τῆς γενομένης	οὐκ	ἐῶσα ποιέεσθαι, νῦν τε συμβούλευσον
[8, 18]	ἐπεκράτεον, τρηχέως δὲ περιεφθέντες, καὶ	οὐκ	ἥκιστα Ἀθηναῖοι τῶν αἱ ἡμίσεαι
[8, 70]	εἶχε δέος τε καὶ ἀρρωδίη,	οὐκ	ἥκιστα δὲ τοὺς ἀπὸ Πελοποννήσου·
[8, 41]	καὶ δὴ καὶ τοῦδε εἵνεκα	οὐκ	ἥκιστα. λέγουσι Ἀθηναῖοι ὄφιν μέγαν
[8, 109]	διώκωμεν ἄνδρας φεύγοντας. (τάδε γὰρ	οὐκ	ἡμεῖς κατεργασάμεθα, ἀλλὰ θεοί τε
[8, 121]	νέα. ~οἱ δὲ Ἕλληνες ἐπείτε	οὐκ	οἷοί τε ἐγίνοντο ἐξελεῖν τὴν
[8, 140]	πείθεσθαι Μαρδονίῳ. (ἐνορῶ γὰρ ὑμῖν	οὐκ	οἵοισί τε ἐσομένοισι τὸν πάντα
[8, 98]	ἀνὴρ τεταγμένος· τοὺς οὔτε νιφετός,	οὐκ	ὄμβρος, οὐ καῦμα, οὐ νὺξ
[8, 37]	τοῦ μεγάρου ἐξενηνειγμένα ἱρά, τῶν	οὐκ	ὅσιον ἦν ἅπτεσθαι ἀνθρώπων οὐδενί.
[8, 99]	ἀπλέτῳ, Μαρδόνιον ἐν αἰτίῃ τιθέντες.	οὐκ	οὕτω δὲ περὶ τῶν νεῶν
[8, 74]	Σαλαμῖνι ὅμως ταῦτα πυνθανόμενοι ἀρρώδεον,	οὐκ	οὕτω περὶ σφίσι αὐτοῖσι δειμαίνοντες
[8, 63]	τὰς νέας· ἀπολιπόντων γὰρ Ἀθηναίων	οὐκέτι	ἐγίνοντο ἀξιόμαχοι οἱ λοιποί. ταύτην
[8, 21]	οἳ δὲ ὡς ἐπύθοντο ταῦτα,	οὐκέτι	ἐς ἀναβολὰς ἐποιεῦντο τὴν ἀποχώρησιν,
[8, 118]	Ἠιόνα τὴν ἐπὶ Στρυμόνι, ἐνθεῦτεν	οὐκέτι	ὁδοιπορίῃσι διεχρᾶτο, ἀλλὰ τὴν μὲν
[8, 66]	Ἀρτεμισίῳ ναυμαχίῃσι τούσδε τοὺς τότε	οὔκω	ἑπομένους βασιλέι, Μηλιέας καὶ Δωριέας
[8, 78]	ὠθισμὸς λόγων πολλός· ᾔδεσαν δὲ	οὔκω	ὅτι σφέας περιεκυκλοῦντο τῇσι νηυσὶ
[8, 131]	ἐών. ὁ μὲν δὴ πεζὸς	οὔκω	συνελέγετο, ὁ δὲ ναυτικὸς ἀπίκετο
[8, 138]	τῶν κήπων ὄρος κεῖται Βέρμιον	οὔνομα,	ἄβατον ὑπὸ χειμῶνος. ἐνθεῦτεν δὲ
[8, 32]	πόλιν κειμένη ἐπ᾽ ἑωυτῆς· Τιθορέα	οὔνομα	αὐτῇ· ἐς τὴν δὴ ἀνηνείκαντο
[8, 37]	ἐν τούτῳ ὁ προφήτης, τῷ	οὔνομα	ἦν Ἀκήρατος, ὁρᾷ πρὸ τοῦ
[8, 133]	χρηστήρια ἄνδρα Εὐρωπέα γένος, τῷ	οὔνομα	ἦν Μῦς, ἐντειλάμενος πανταχῇ μιν
[8, 46]	Ἐπιδαύρου· (τῇ δὲ νήσῳ πρότερον	οὔνομα	ἦν Οἰνώνη. μετὰ δὲ Αἰγινήτας
[8, 75]	ἐντειλάμενος τὰ λέγειν χρεόν, τῷ	οὔνομα	μὲν ἦν Σίκιννος, οἰκέτης δὲ
[8, 136]	ἐν τῇ Ἀσίῃ, ἔχων τὸ	οὔνομα	τοῦ μητροπάτορος, τῷ δὴ ἐκ
[8, 66]	πολίων τῶν ἐπεμνήσθημεν πρότερον τὰ	οὐνόματα.	ὅσῳ γὰρ δὴ προέβαινε ἐσωτέρω
[8, 85]	οὔ. (ἔχω μέν νυν συχνῶν	οὐνόματα	τριηράρχων καταλέξαι τῶν νέας Ἑλληνίδας
[8, 0]	~Ἡροδότου Μοῦσαι Ἱστοριῶν ὀγδόη ἐπιγραφομένη	Οὐρανία	~οἱ δὲ Ἑλλήνων ἐς τὸν
[8, 37]	ἐν τούτῳ ἐκ μὲν τοῦ	οὐρανοῦ	κεραυνοὶ αὐτοῖσι ἐνέπιπτον, ἀπὸ δὲ
[8, 124]	οἵ περ ἱππέες καλέονται, μέχρι	οὔρων	τῶν Τεγεητικῶν. μοῦνον δὴ τοῦτον
[8, 115]	δὲ πορευόμενοι γινοίατο καὶ κατ᾽	οὕστινας	ἀνθρώπους, τὸν τούτων καρπὸν ἁρπάζοντες
[8, 65]	σε οὔτε ἐγὼ δυνήσομαι ῥύσασθαι	οὔτ᾽	ἄλλος ἀνθρώπων οὐδὲ εἶς. ἀλλ᾽
[8, 125]	Τιμόδημος, εἶπε οὕτω ἔχει τοι·	οὔτ᾽	ἂν ἐγὼ ἐὼν Βελβινίτης ἐτιμήθην
[8, 53]	τῇ δὴ οὔτε τις ἐφύλασσε	οὔτ᾽	ἂν ἤλπισε μή κοτέ τις
[8, 125]	Βελβινίτης ἐτιμήθην οὕτω πρὸς Σπαρτιητέων,	οὔτ᾽	ἂν σὺ, ὤνθρωπε, ἐὼν Ἀθηναῖος”
[8, 57]	πρὸ τῆς Πελοποννήσου ναυμαχέειν, εἶπε	(οὔτ᾽	ἄρα, ἤν ἀπαείρωσι τὰς νέας
[8, 100]	ἀπὸ τῶν νεῶν πειρήσεται ἀντιωθῆναι	οὔτ᾽	ἐκ τῆς ἠπείρου τῆσδε· οἵ
[8, 142]	ὡς βαρβάροισι ἐστὶ οὔτε πιστὸν	οὔτε	ἀληθὲς οὐδέν” ταῦτα ἔλεξαν οἱ
[8, 119]	Ξέρξεω νόστου, οὐδαμῶς ἔμοιγε πιστὸς	οὔτε	ἄλλως οὔτε τὸ Περσέων τοῦτο
[8, 75]	αὐτούς. (οὔτε γὰρ ἀλλήλοισι ὁμοφρονέουσι	οὔτε	ἀντιστήσονται ὑμῖν, πρὸς ἑωυτούς τε
[8, 116]	Θρῆιξ ἔργον ὑπερφυὲς ἐργάσατο· ὃς	οὔτε	αὐτὸς ἔφη τῷ Ξέρξῃ ἑκὼν
[8, 77]	λέγοντι Βάκιδι ἀντιλογίης χρησμῶν πέρι	οὔτε	αὐτὸς λέγειν τολμέω οὔτε παρ᾽
[8, 68]	νήσῳ ταύτῃ, ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι,	οὔτε	αὐτοὺς οἰκός, ἢν σὺ ἐπὶ
[8, 75]	ἢν μὴ περιίδητε διαδράντας αὐτούς.	(οὔτε	γὰρ ἀλλήλοισι ὁμοφρονέουσι οὔτε ἀντιστήσονται
[8, 140]	τί μαίνεσθε πόλεμον βασιλέι ἀειρόμενοι;	οὔτε	γὰρ ἂν ὑπερβάλοισθε οὔτε οἷοί
[8, 142]	λόγους ἐνδέκεσθαι παρὰ τοῦ βαρβάρου.	(οὔτε	γὰρ δίκαιον οὐδαμῶς οὔτε κόσμον
[8, 68]	κατὰ πόλις δὲ ἕκαστοι φεύξονται.	οὔτε	γὰρ σῖτος πάρα σφι ἐν
[8, 142]	δίκαιον οὐδαμῶς οὔτε κόσμον φέρον	οὔτε	γε ἄλλοισι Ἑλλήνων οὐδαμοῖσι, ὑμῖν
[8, 30]	οἱ Φωκέες. ταῦτα ἐπαγγελλομένων Θεσσαλῶν,	οὔτε	δώσειν ἔφασαν χρήματα, παρέχειν τε
[8, 65]	ἀποβαλέεις τὴν κεφαλήν, καὶ σε	οὔτε	ἐγὼ δυνήσομαι ῥύσασθαι οὔτ᾽ ἄλλος
[8, 87]	οὐ μέντοι ἔχω γε εἰπεῖν	οὔτε	εἰ ἐκ προνοίης αὐτὰ ἐποίησε,
[8, 87]	εἰ ἐκ προνοίης αὐτὰ ἐποίησε,	οὔτε	εἰ συνεκύρησε ἡ τῶν Καλυνδέων
[8, 68]	τῇσι ναυμαχίῃσι τῇσι πρὸς Εὐβοίῃ	οὔτε	ἐλάχιστα ἀποδεξαμένη. δέσποτα, τὴν δὲ
[8, 143]	μήτε σὺ ἡμέας πειρῶ ἀναπείθειν	οὔτε	ἡμεῖς πεισόμεθα. (νῦν τε ἀπάγγελλε
[8, 71]	οἱ βοηθήσαντες ἐργαζόμενοι, οὔτε νυκτὸς	οὔτε	ἡμέρης. ~οἱ δὲ βοηθήσαντες ἐς
[8, 26]	ἐὸν στέφανον ἀλλ᾽ οὐ χρήματα,	οὔτε	ἠνέσχετο σιγῶν εἶπέ τε ἐς
[8, 68]	Μαρδόνιε, ὡς ἐγὼ τάδε λέγω,	οὔτε	κακίστη γενομένη ἐν τῇσι ναυμαχίῃσι
[8, 142]	βαρβάρου. (οὔτε γὰρ δίκαιον οὐδαμῶς	οὔτε	κόσμον φέρον οὔτε γε ἄλλοισι
[8, 98]	τε καὶ ἀνὴρ τεταγμένος· τοὺς	οὔτε	νιφετός, οὐκ ὄμβρος, οὐ καῦμα,
[8, 71]	οὐδένα χρόνον οἱ βοηθήσαντες ἐργαζόμενοι,	οὔτε	νυκτὸς οὔτε ἡμέρης. ~οἱ δὲ
[8, 140]	ἀειρόμενοι; οὔτε γὰρ ἂν ὑπερβάλοισθε	οὔτε	οἷοί τε ἐστὲ ἀντέχειν τὸν
[8, 77]	πέρι οὔτε αὐτὸς λέγειν τολμέω	οὔτε	παρ᾽ ἄλλων ἐνδέκομαι. ~τῶν δὲ
[8, 94]	σφι κέλητα θείῃ πομπῇ, τὸν	οὔτε	πέμψαντα φανῆναι οὐδένα, οὔτε τι
[8, 142]	φρονέοντες, ἐπισταμένοισι ὡς βαρβάροισι ἐστὶ	οὔτε	πιστὸν οὔτε ἀληθὲς οὐδέν” ταῦτα
[8, 60]	τὸν Ἰσθμὸν παρέσονται οἱ βάρβαροι	οὔτε	προβήσονται ἑκαστέρω τῆς Ἀττικῆς, ἀπίασί
[8, 20]	λέγοντα, οὔτε τι ἐξεκομίσαντο οὐδὲν	οὔτε	προσεσάξαντο ὡς παρεσομένου σφι πολέμου,
[8, 86]	δὲ βαρβάρων οὔτε τεταγμένων ἔτι	οὔτε	σὺν νόῳ ποιεόντων οὐδέν, ἔμελλε
[8, 57]	γὰρ πόλις ἕκαστοι τρέψονται, καὶ	οὔτε	σφέας Εὐρυβιάδης κατέχειν δυνήσεται οὔτε
[8, 86]	κατὰ τάξιν, τῶν δὲ βαρβάρων	οὔτε	τεταγμένων ἔτι οὔτε σὺν νόῳ
[8, 20]	Βάκιδος χρησμὸν ὡς οὐδὲν λέγοντα,	οὔτε	τι ἐξεκομίσαντο οὐδὲν οὔτε προσεσάξαντο
[8, 108]	ὡς ἄγοντι μέν οἱ ἡσυχίην	οὔτε	τι προχωρέειν οἷόν τε ἔσται
[8, 94]	τὸν οὔτε πέμψαντα φανῆναι οὐδένα,	οὔτε	τι τῶν ἀπὸ τῆς στρατιῆς
[8, 57]	οὔτε σφέας Εὐρυβιάδης κατέχειν δυνήσεται	οὔτε	τις ἀνθρώπων ἄλλος ὥστε μὴ
[8, 53]	καὶ τῆς ἀνόδου, τῇ δὴ	οὔτε	τις ἐφύλασσε οὔτ᾽ ἂν ἤλπισε
[8, 108]	οἷόν τε ἔσται τῶν πρηγμάτων	οὔτε	τις κομιδὴ τὰ ὀπίσω φανήσεται,
[8, 100]	τε καὶ ἵππων. σοὶ δὲ	οὔτε	τις τούτων τῶν τὸ πᾶν
[8, 119]	οὐδαμῶς ἔμοιγε πιστὸς οὔτε ἄλλως	οὔτε	τὸ Περσέων τοῦτο πάθος· εἰ
[8, 132]	πᾶν δεινὸν ἦν τοῖσι Ἕλλησι	οὔτε	τῶν χώρων ἐοῦσι ἐμπείροισι, στρατιῆς
[8, 60]	γένηται καὶ νικήσωμεν τῇσι νηυσί,	οὔτε	ὑμῖν ἐς τὸν Ἰσθμὸν παρέσονται
[8, 144]	τὸ Ἀθηναίων φρόνημα ἀρρωδῆσαι, ὅτι	οὔτε	χρυσός ἐστι γῆς οὐδαμόθι τοσοῦτος
[8, 144]	χρυσός ἐστι γῆς οὐδαμόθι τοσοῦτος	οὔτε	χώρη κάλλεϊ καὶ ἀρετῇ μέγα
[8, 8]	τούτῳ τῷ χρόνῳ ἐν ᾧ	οὗτοι	ἀριθμὸν ἐποιεῦντο τῶν νεῶν, ἦν
[8, 85]	μὲν δὴ Ἀθηναίους ἐτετάχατο Φοίνικες	(οὗτοι	γὰρ εἶχον τὸ πρὸς Ἐλευσῖνός
[8, 109]	Θεμιστοκλέης, μεταβαλὼν πρὸς τοὺς Ἀθηναίους	(οὗτοι	γὰρ μάλιστα ἐκπεφευγότων περιημέκτεον, ὁρμέατό
[8, 46]	καὶ Σίφνιοι καὶ Μήλιοι ἐστρατεύοντο·	οὗτοι	γὰρ οὐκ ἔδοσαν μοῦνοι νησιωτέων
[8, 85]	κέρας) κατὰ δὲ Λακεδαιμονίους Ἴωνες·	οὗτοι	δ᾽ εἶχον τὸ πρὸς τὴν
[8, 46]	παρεχόμενοι καὶ Ἐρετριέες τὰς ἑπτά·	οὗτοι	δὲ Ἴωνες εἰσί. μετὰ δὲ
[8, 113]	καὶ ψελιοφόρους, ἐπὶ δὲ Μήδους·	οὗτοι	δὲ τὸ πλῆθος μὲν οὐκ
[8, 46]	μίαν καὶ πεντηκόντερον, ἐόντες συναμφότεροι	οὗτοι	Δρύοπες. καὶ Σερίφιοί τε καὶ
[8, 45]	Λευκάδιοι δὲ τρεῖς, ἔθνος ἐόντες	οὗτοι	Δωρικὸν ἀπὸ Κορίνθου. ~νησιωτέων δὲ
[8, 35]	Παρνησὸν ἀπέργοντες. ὅσα δὲ καὶ	οὗτοι	ἐπέσχον τῆς Φωκίδος, πάντα ἐσιναμώρεον·
[8, 47]	βαρβάρῳ γῆν τε καὶ ὕδωρ.	~οὗτοι	μὲν ἅπαντες ἐντὸς οἰκημένοι Θεσπρωτῶν
[8, 83]	ἐκέλευε ἐς τὰς νέας. καὶ	οὗτοι	μὲν δὴ ἐσέβαινον, καὶ ἧκε
[8, 112]	τὴν Ἀθηναίων δύναμιν εἶναι κρέσσω.	~οὗτοι	μὲν δὴ ταῦτα ὑποκρινάμενοι καὶ
[8, 35]	ὅτι τὰ Μήδων Βοιωτοὶ φρονέοιεν.	~οὗτοι	μὲν δὴ τῶν βαρβάρων ταύτῃ
[8, 72]	Φλιάσιοι καὶ Τροιζήνιοι καὶ Ἑρμιονέες.	οὗτοι	μὲν ἦσαν οἱ βοηθήσαντες καὶ
[8, 44]	νῦν Δωρίδος καλεομένης χώρης ἐξαναστάντες.	~οὗτοι	μέν νυν Πελοποννησίων ἐστρατεύοντο, οἱ
[8, 14]	Περσικὸν μηδὲ πολλῷ πλέον εἴη.	~οὗτοι	μέν νυν περὶ τὰ Κοῖλα
[8, 55]	στελέχεος ὅσον τε πηχυαῖον ἀναδεδραμηκότα.	οὗτοι	μέν νυν ταῦτα ἔφρασαν. ~οἱ
[8, 44]	πρὸς ἐκκομιδὴν ἐτράποντο τῶν οἰκετέων.	οὗτοι	μέν νυν τούτους σώζοντες ἐλείφθησαν.
[8, 129]	Ἀρτάβαζος ἐς Θεσσαλίην παρὰ Μαρδόνιον.	οὗτοι	μὲν οἱ προπέμψαντες βασιλέα οὕτω
[8, 117]	διὰ τὴν αἰτίην ταύτην. ~καὶ	οὗτοι	μὲν τοῦτον τὸν μισθὸν ἔλαβον,
[8, 110]	ἦσαν λέγοντι πείθεσθαι. (ὡς δὲ	οὗτοί	οἱ ἀνεγνωσμένοι ἦσαν, αὐτίκα μετὰ
[8, 4]	μὲν ὕστερον ἐγένετο. ~τότε δὲ	οὗτοι	οἱ καὶ ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον Ἑλλήνων
[8, 31]	τῆς Ἑλλάδος. ~ἐπειδὴ δὲ ἀνηνείχθησαν	οὗτοι	οἱ λόγοι, οὕτω δὴ οἱ
[8, 2]	ἔχοντες ἑπτά. ~ἦσαν μὲν ὦν	οὗτοι	οἱ στρατευόμενοι ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον, εἴρηται
[8, 124]	προέπεμψαν ἀπιόντα τριηκόσιοι Σπαρτιητέων λογάδες,	οὗτοι	οἵ περ ἱππέες καλέονται, μέχρι
[8, 131]	τῆς ἑτέρης οἰκίης τῶν βασιλέων.	(οὗτοι	πάντες, πλὴν τῶν ἑπτὰ τῶν
[8, 43]	πέντε, Ἑρμιονέες δὲ τρεῖς, ἐόντες	οὗτοι	πλὴν Ἑρμιονέων Δωρικόν τε καὶ
[8, 67]	ἀπίκατο ἐς τὰς Ἀθήνας πάντες	οὗτοι	πλὴν Παρίων (Πάριοι δὲ ὑπολειφθέντες
[8, 5]	τὴν Ἀδειμάντου τάλαντα ἀργυρίου τρία·	(οὗτοί	τε δὴ πάντες δώροισι ἀναπεπεισμένοι
[8, 38]	ἔφευγον. ἔλεγον δὲ οἱ ἀπονοστήσαντες	οὗτοι	τῶν βαρβάρων, ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι,
[8, 129]	τὸ ἐν τῷ προαστείῳ ἠσέβησαν	οὗτοι	τῶν Περσέων οἵ περ καὶ
[8, 5]	δῆθεν διδούς. ὡς δέ οἱ	οὗτος	ἀνεπέπειστο, Ἀδείμαντος γὰρ ὁ Ὠκύτου
[8, 113]	καλεομένους, πλὴν Ὑδάρνεος τοῦ στρατηγοῦ	(οὗτος	γὰρ οὐκ ἔφη λείψεσθαι βασιλέος)
[8, 119]	ἀπώλεσε, ἀποταμεῖν τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ.	~οὗτος	δὲ ἄλλος λέγεται λόγος περὶ
[8, 95]	τούτων ἐπεμνήσθην ὡς ἀνδρὸς ἀρίστου,	οὗτος	ἐν τῷ θορύβῳ τούτῳ τῷ
[8, 138]	ἀνδρῶν ἀπ᾽ Ἄργεος ἀπόγονοι σωτῆρι·	(οὗτος,	ἐπείτε διέβησαν οἱ Τημενίδαι, μέγας
[8, 134]	καὶ οὐκ ἄλλων πέρι πέμψαι.	~οὗτος	ὁ Μῦς ἔς τε Λεβάδειαν
[8, 8]	πολλὰ δὲ καὶ αὐτὸς περιεβάλετο·	οὗτος	ὁ Σκυλλίης ἐν νόῳ μὲν
[8, 27]	τὸν Ἠλεῖον, ἐνθαῦτα ὁ Τελλίης	οὗτος	σοφίζεται αὐτοῖσι τοιόνδε. γυψώσας ἄνδρας
[8, 121]	μέγαθος δυώδεκα πηχέων· ἕστηκε δὲ	οὗτος	τῇ περ ὁ Μακεδὼν Ἀλέξανδρος
[8, 11]	Αἰσχραίου, καὶ τὸ ἀριστήιον ἔλαβε	οὗτος.	(τοὺς δ᾽ ἐν τῇ ναυμαχίῃ
[8, 21]	τι καταλαμβάνῃ νεώτερον τὸν πεζόν.	(οὗτος	ὦν ὁ Ἀβρώνιχος ἀπικόμενός σφι
[8, 79]	γενέσθαι ἐν Ἀθήνῃσι καὶ δικαιότατον.	(οὗτος	ὡνὴρ στὰς ἐπὶ τὸ συνέδριον
[8, 140]	ἀγγελίη ἥκει παρὰ βασιλέος λέγουσα	οὕτω”	Ἀθηναίοισι τὰς ἁμαρτάδας τὰς ἐς
[8, 10]	ἐπιστάμενοι ὡς οὐδεὶς αὐτῶν ἀπονοστήσει·	οὕτω	ἀσθενέα σφι ἐφαίνετο εἶναι τὰ
[8, 16]	τε τῶν βαρβάρων καὶ ἄνδρες,	οὕτω	δὲ ἀγωνιζόμενοι διέστησαν χωρὶς ἑκάτεροι.
[8, 99]	Μαρδόνιον ἐν αἰτίῃ τιθέντες. οὐκ	οὕτω	δὲ περὶ τῶν νεῶν ἀχθόμενοι
[8, 132]	πρὸς τὴν ἠῶ κατωτέρω Δήλου·	οὕτω	δέος τὸ μέσον ἐφύλασσε σφέων.
[8, 23]	ἀπαγγειλάντων δὲ τούτων τὰ ἦν,	οὕτω	δὴ ἅμα ἡλίῳ σκιδναμένῳ πᾶσα
[8, 94]	μὴ νικῶντες φαίνωνται οἱ Ἕλληνες.	(οὕτω	δὴ ἀποστρέψαντα τὴν νέα αὐτόν
[8, 118]	θάλασσαν, καὶ τὴν νέα ἐπικουφισθεῖσαν	οὕτω	δὴ ἀποσωθῆναι ἐς τὴν Ἀσίην.
[8, 65]	τὸ στρατόπεδον τὸ τῶν Ἑλλήνων.	οὕτω	δὴ αὐτοὺς μαθεῖν ὅτι τὸ
[8, 6]	τῷ λόγῳ τούτῳ τὰ χρήματα.	~οὕτω	δὴ κατέμεινάν τε ἐν τῇ
[8, 84]	νεὸς καὶ οὐ δυναμένων ἀπαλλαγῆναι,	οὕτω	δὴ οἱ ἄλλοι Ἀμεινίῃ βοηθέοντες
[8, 31]	δὲ ἀνηνείχθησαν οὗτοι οἱ λόγοι,	οὕτω	δὴ οἱ Θεσσαλοὶ κεχολωμένοι τοῖσι
[8, 132]	τὴν ἐπιχείρησιν ἑνὸς τῶν μετεχόντων,	οὕτω	δὴ οἱ λοιποὶ ἓξ ἐόντες
[8, 40]	ἄλλα δὲ ἀπιέναι. ταῦτα πυνθανόμενοι	οὕτω	δὴ προσεδεήθησαν σφέων σχεῖν πρὸς
[8, 99]	ὡς ἔχοι Ἀθήνας Ξέρξης, ἔτερψε	οὕτω	δή τι Περσέων τοὺς ὑπολειφθέντας
[8, 136]	Ἀλέξανδρος ἔπεμπε· (τοὺς γὰρ Ἀθηναίους	οὕτω	ἐδόκεε μάλιστα προσκτήσεσθαι, λεών τε
[8, 144]	ἂν εὖ ἔχοι. (ἐπίστασθέ τε	οὕτω,	εἰ μὴ πρότερον ἐτυγχάνετε ἐπιστάμενοι,
[8, 119]	πάθος· εἰ γὰρ δὴ ταῦτα	οὕτω	εἰρέθη ἐκ τοῦ κυβερνήτεω πρὸς
[8, 86]	περσιστί. ~περὶ μέν νυν τούτους	οὕτω	εἶχε· τὸ δὲ πλῆθος τῶν
[8, 61]	πόλιν γὰρ τὸν Θεμιστοκλέα παρεχόμενον	οὕτω	ἐκέλευε γνώμας συμβάλλεσθαι. ταῦτα δέ
[8, 77]	Νίκη. ἐς τοιαῦτα μὲν καὶ	οὕτω	ἐναργέως λέγοντι Βάκιδι ἀντιλογίης χρησμῶν
[8, 137]	μισθὸν ἔφασαν δίκαιοι εἶναι ἀπολαβόντες	οὕτω	ἐξιέναι. ἐνθαῦτα ὁ βασιλεὺς τοῦ
[8, 129]	οὗτοι μὲν οἱ προπέμψαντες βασιλέα	οὕτω	ἔπρηξαν. ~ὁ δὲ ναυτικὸς ὁ
[8, 138]	ἐπείτε διέβησαν οἱ Τημενίδαι, μέγας	οὕτω	ἐρρύη ὥστε τοὺς ἱππέας μὴ
[8, 125]	λέγων ταῦτα ὁ Τιμόδημος, εἶπε	οὕτω	ἔχει τοι· οὔτ᾽ ἂν ἐγὼ
[8, 144]	λυπέοντες ὑμέας. νῦν δέ, ὡς	οὕτω	ἐχόντων, στρατιὴν ὡς τάχιστα ἐκπέμπετε.
[8, 32]	ἐπέδραμον τὴν Φωκίδα· Θεσσαλοὶ γὰρ	οὕτω	ἦγον τὸν στρατόν· ὁκόσα δὲ
[8, 103]	μένειν, ἔμενε ἂν δοκέειν ἐμοί·	οὕτω	καταρρωδήκεε. ἐπαινέσας δὲ τὴν Ἀρτεμισίην,
[8, 84]	Ἀμεινίῃ βοηθέοντες συνέμισγον. (Ἀθηναῖοι μὲν	οὕτω	λέγουσι τῆς ναυμαχίης γενέσθαι τὴν
[8, 64]	τὴν γνώμην, αὐτοῦ μένοντας διαναυμαχέειν.	~οὕτω	μὲν οἱ περὶ Σαλαμῖνα ἔπεσι
[8, 144]	χάρις ἐκπεπλήρωται, ἡμεῖς μέντοι λιπαρήσομεν	οὕτω	ὅκως ἂν ἔχωμεν, οὐδὲν λυπέοντες
[8, 143]	ἀλλ᾽ ὅμως ἐλευθερίης γλιχόμενοι ἀμυνεύμεθα	οὕτω	ὅκως ἂν καὶ δυνώμεθα. ὁμολογῆσαι
[8, 127]	καὶ τῷ Χαλκιδικῷ γένεϊ, καὶ	οὕτω	Ὄλυνθον Χαλκιδέες ἔσχον. ~ἐξελὼν δὲ
[8, 74]	ὅμως ταῦτα πυνθανόμενοι ἀρρώδεον, οὐκ	οὕτω	περὶ σφίσι αὐτοῖσι δειμαίνοντες ὡς
[8, 106]	ἀναγκαζόμενοι ἀπέταμνον. Πανιώνιον μέν νυν	οὕτω	περιῆλθε ἥ τε τίσις καὶ
[8, 25]	ταῦτα οὐδὲν ἐγίνετο πλοίων σπανιώτερον·	οὕτω	πολλοὶ ἤθελον θεήσασθαι. διαπεραιωθέντες δὲ
[8, 125]	ἂν ἐγὼ ἐὼν Βελβινίτης ἐτιμήθην	οὕτω	πρὸς Σπαρτιητέων, οὔτ᾽ ἂν σὺ,
[8, 60]	καὶ ὁ πεζὸς στρατός, καὶ	οὕτω	σφέας αὐτὸς ἄξεις ἐπὶ τὴν
[8, 15]	οἱ στρατηγοὶ τῶν βαρβάρων νέας	οὕτω	σφι ὀλίγας λυμαίνεσθαι, καὶ τὸ
[8, 92]	νηῦς ἡ Σιδωνίη, ὥστε Πυθέην	οὕτω	σωθῆναι ἐς Αἴγιναν. (ὡς δὲ
[8, 136]	τε ἐδόκεε πολλῷ εἶναι κρέσσων,	οὕτω	τε ἐλογίζετο κατύπερθέ οἱ τὰ
[8, 111]	μεγάλους, πειθώ τε καὶ ἀναγκαίην,	οὕτω	τέ σφι κάρτα δοτέα εἶναι
[8, 98]	τι θᾶσσον παραγίνεται θνητὸν ἐόν·	οὕτω	τοῖσι Πέρσῃσι ἐξεύρηται τοῦτο. λέγουσι
[8, 68]	οἳ δέ τοι ἀντέστησαν, ἀπήλλαξαν	οὕτω	ὡς κείνους ἔπρεπε. (τῇ δὲ
[8, 144]	ἐοῦσαν, ὅτι προείδετε ἡμέων οἰκοφθορημένων	οὕτω	ὥστε ἐπιθρέψαι ἐθέλειν ἡμέων τοὺς
[8, 90]	νέες, ὡς προδόντων. συνήνεικε ὦν	οὕτω	ὥστε Ἰώνων τε τοὺς στρατηγοὺς
[8, 27]	τὰς φυλακὰς αὐτὴ ἡ στρατιὴ	οὕτω	ὥστε τετρακισχιλίων κρατῆσαι νεκρῶν καὶ
[8, 99]	δευτέρη σφι ἀγγελίη ἐπεσελθοῦσα συνέχεε	οὕτω	ὥστε τοὺς κιθῶνας κατερρήξαντο πάντες,
[8, 68]	καὶ Κίλικες καὶ Πάμφυλοι, τῶν	ὄφελος	ἐστὶ οὐδέν” ~ταῦτα λεγούσης πρὸς
[8, 116]	ἐξώρυξε αὐτῶν ὁ πατὴρ τοὺς	ὀφθαλμοὺς	διὰ τὴν αἰτίην ταύτην. ~καὶ
[8, 24]	καὶ γῆν ἐπαμησάμενος, ἵνα μὴ	ὀφθείησαν	ὑπὸ τοῦ ναυτικοῦ στρατοῦ. (ὡς
[8, 7]	ἔξωθεν Σκιάθου, ὡς ἂν μὴ	ὀφθείησαν	ὑπὸ τῶν πολεμίων περιπλέουσαι Εὔβοιαν
[8, 41]	εἵνεκα οὐκ ἥκιστα. λέγουσι Ἀθηναῖοι	ὄφιν	μέγαν φύλακα τῆς ἀκροπόλιος ἐνδιαιτᾶσθαι
[8, 52]	ἐπὶ τὸν καταντίον τῆς ἀκροπόλιος	ὄχθον,	τὸν Ἀθηναῖοι καλέουσι Ἀρήιον πάγον,
[8, 124]	στέφανον ἐλαίης· ἐδωρήσαντό τέ μιν	ὄχῳ	τῷ ἐν Σπάρτῃ καλλιστεύσαντι. (αἰνέσαντες
[8, 75]	ὑμῖν, πρὸς ἑωυτούς τε σφέας	ὄψεσθε	ναυμαχέοντας τοὺς τὰ ὑμέτερα φρονέοντας
[8, 9]	ὡς οὐδείς σφι ἐπέπλεε, δείλην	ὀψίην	γινομένην τῆς ἡμέρης φυλάξαντες αὐτοὶ
[8, 106]	ὠνείδισε, ἀχθέντων τῶν παίδων ἐς	ὄψιν	ἠναγκάζετο ὁ Πανιώνιος τῶν ἑωυτοῦ
[8, 26]	εἶναι. ἄγοντες δὲ τούτους ἐς	ὄψιν	τὴν βασιλέος ἐπυνθάνοντο οἱ Πέρσαι
[8, 114]	στρατιὴν ἐν Θεσσαλίῃ, ἐλθὼν ἐς	ὄψιν	τὴν Ξέρξεω ἔλεγε τάδε. (ὦ
[8, 54]	τὴν ἀκρόπολιν, εἴτε δὴ ὦν	ὄψιν	τινὰ ἰδὼν ἐνυπνίου ἐνετέλλετο ταῦτα,