HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte � l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte � l'hypertexte

H�rodote, Histoires, livre VIII

Liste des contextes (ordre alphab�tique)

φ = 127 formes diff�rentes pour 179 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, chapitre

[8, 65]   πρόκατε φωνῆς ἀκούειν, καί οἱ φαίνεσθαι τὴν φωνὴν εἶναι τὸν μυστικὸν

[8, 142]   οἵτινες αἰεὶ καὶ τὸ πάλαι φαίνεσθε πολλοὺς ἐλευθερώσαντες ἀνθρώπων. πιεζευμένοισι μέντοι

[8, 134]   ὁ Μῦς ἔς τε Λεβάδειαν φαίνεται ἀπικόμενος καὶ μισθῷ πείσας τῶν

[8, 120]   ~μέγα δὲ καὶ τόδε μαρτύριον· φαίνεται γὰρ Ξέρξης ἐν τῇ ὀπίσω

[8, 94]   ὅμηροι ἀποθνήσκειν, ἢν μὴ νικῶντες φαίνωνται οἱ Ἕλληνες. (οὕτω δὴ ἀποστρέψαντα

[8, 91]   τραπομένων καὶ ἐκπλεόντων πρὸς τὸ Φάληρον, Αἰγινῆται ὑποστάντες ἐν τῷ πορθμῷ

[8, 108]   καὶ τὰς νέας εἶναι περὶ Φάληρον, ἐδόκεόν τε ναυμαχήσειν σφέας παραρτέοντό

[8, 67]   λοιποὶ ὡς ἀπίκοντο ἐς τὸ Φάληρον, ἐνθαῦτα κατέβη αὐτὸς Ξέρξης ἐπὶ

[8, 92]   νέες περιεγένοντο, φεύγοντες ἀπίκοντο ἐς Φάληρον ὑπὸ τὸν πεζὸν στρατόν. ~ἐν

[8, 107]   νέας οἱ στρατηγοὶ ἐκ τοῦ Φαλήρου ἀπῆγον ὀπίσω ἐς τὸν Ἑλλήσποντον

[8, 93]   αἱ νέες περιεγεγόνεσαν, ἐν τῷ Φαλήρῳ. ~Ἀδείμαντον δὲ τὸν Κορίνθιον στρατηγὸν

[8, 66]   ἑτέρῃσι τρισὶ ἡμέρῃσι ἐγένοντο ἐν Φαλήρῳ. ὡς μὲν ἐμοὶ δοκέειν, οὐκ

[8, 5]   στρατηγὸς τῶν λοιπῶν ἤσπαιρε μοῦνος, φάμενος ἀποπλεύσεσθαί τε ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου

[8, 81]   ~ἐνθαῦτα ἔλεγε παρελθὼν ὁ Ἀριστείδης, φάμενος ἐξ Αἰγίνης τε ἥκειν καὶ

[8, 135]   τοῦ προφήτεω γράφειν ἐς αὐτήν, φάναι δὲ Καρίῃ μιν γλώσσῃ χρᾶν,

[8, 88]   Ἀρτεμισίης τὸ ἔργον, καὶ τοὺς φάναι, σαφέως τὸ ἐπίσημον τῆς νεὸς

[8, 84]   ὡς φάσμα σφι γυναικὸς ἐφάνη, φανεῖσαν δὲ διακελεύσασθαι ὥστε καὶ ἅπαν

[8, 132]   ἀρχὴν ἑπτά· ἐπιβουλεύοντες δὲ ὡς φανεροὶ ἐγένοντο, ἐξενείκαντος τὴν ἐπιχείρησιν ἑνὸς

[8, 126]   φεύγων ἐκ Σαλαμῖνος, ἐκ τοῦ φανεροῦ ἀπέστασαν ἀπὸ τῶν βαρβάρων· ὣς

[8, 37]   κάρτα ἐστί, ὅπλα ἀρήια αὐτόματα φανῆναι ἔξω προκείμενα τοῦ νηοῦ· τὰ

[8, 94]   θείῃ πομπῇ, τὸν οὔτε πέμψαντα φανῆναι οὐδένα, οὔτε τι τῶν ἀπὸ

[8, 7]   ἢ τὸ σύνθημά σφι ἔμελλε φανήσεσθαι παρὰ τῶν περιπλεόντων ὡς ἡκόντων.

[8, 108]   οὔτε τις κομιδὴ τὰ ὀπίσω φανήσεται, λιμῷ τέ οἱ ἡ στρατιὴ

[8, 126]   τοσοῦτο ἐγένετο. ~Ἀρτάβαζος δὲ ὁ Φαρνάκεος ἀνὴρ ἐν Πέρσῃσι λόγιμος καὶ

[8, 36]   θεός σφεας οὐκ ἔα κινέειν, φὰς αὐτὸς ἱκανὸς εἶναι τῶν ἑωυτοῦ

[8, 88]   γυναῖκες ἄνδρες” ταῦτα μὲν Ξέρξην φασὶ εἰπεῖν. ~ἐν δὲ τῷ πόνῳ

[8, 120]   τῆς Ἠιόνος, ὅθεν δή μιν φασὶ ἐπιβῆναι ἐπὶ τὴν νέα. ~οἱ

[8, 84]   λέγεται δὲ καὶ τάδε, ὡς φάσμα σφι γυναικὸς ἐφάνη, φανεῖσαν δὲ

[8, 37]   δεύτερα ἐπιγενόμενα καὶ διὰ πάντων φασμάτων ἄξια θωμάσαι μάλιστα. (ἐπεὶ γὰρ

[8, 94]   τὸ στρατόπεδον. τούτους μὲν τοιαύτη φάτις ἔχει ὑπὸ Ἀθηναίων, οὐ μέντοι

[8, 47]   τῆς ἦρχε ἀνὴρ τρὶς πυθιονίκης Φάυλλος· Κροτωνιῆται δὲ γένος εἰσὶ Ἀχαιοί.

[8, 68]   σά. καὶ τοι τάδε λέγω, φείδεο τῶν νεῶν μηδὲ ναυμαχίην ποιέο.

[8, 142]   ὁ ἀγὼν ἐγένετο, νῦν δὲ φέρει καὶ ἐς πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα·

[8, 65]   φωνῆς γενέσθαι νέφος καὶ μεταρσιωθὲν φέρεσθαι ἐπὶ Σαλαμῖνος ἐπὶ τὸ στρατόπεδον

[8, 137]   αὐτίκα ὡς εἴη τέρας καὶ φέροι μέγα τι. καλέσας δὲ τοὺς

[8, 28]   δὲ ὡς ἀναρπασόμενοι τοὺς Φωκέας φερόμενοι ἐσέπεσον ἐς τοὺς ἀμφορέας. ἐνθαῦτα

[8, 91]   δὲ τινὲς τοὺς Ἀθηναίους διαφύγοιεν, φερόμενοι ἐσέπιπτον ἐς τοὺς Αἰγινήτας. ~ἐνθαῦτα

[8, 39]   τὸ ἐνέσκηψαν διὰ τῶν βαρβάρων φερόμενοι. τούτων μέν νυν τῶν ἀνδρῶν

[8, 13]   κατὰ τὰ Κοῖλα τῆς Εὐβοίης, φερόμενοι τῷ πνεύματι καὶ οὐκ εἰδότες

[8, 13]   ἀγριωτέρη, τοσούτω ὅσῳ ἐν πελάγεϊ φερομένοισι ἐπέπιπτε, καὶ τὸ τέλος σφι

[8, 104]   Ἑρμότιμον, γένος μὲν ἐόντα Πηδασέα, φερόμενον δὲ οὐ τὰ δεύτερα τῶν

[8, 142]   γὰρ δίκαιον οὐδαμῶς οὔτε κόσμον φέρον οὔτε γε ἄλλοισι Ἑλλήνων οὐδαμοῖσι,

[8, 87]   διωκομένη γὰρ ὑπὸ τῆς Ἀττικῆς φέρουσα ἐνέβαλε νηὶ φιλίῃ ἀνδρῶν τε

[8, 7]   καὶ φράξαντες αὐτῶν τὴν ὀπίσω φέρουσαν ὁδόν, σφεῖς δὲ ἐπισπόμενοι ἐξ

[8, 62]   πᾶν γὰρ ἡμῖν τοῦ πολέμου φέρουσι αἱ νέες. ἀλλ᾽ ἐμοὶ πείθεο.

[8, 100]   ξύλων ἀγὼν ὁ τὸ πᾶν φέρων ἐστὶ ἡμῖν, ἀλλ᾽ ἀνδρῶν τε

[8, 108]   τὸν Πέρσην· ἐατέον ὦν εἶναι φεύγειν, ἐς ὃ ἔλθοι φεύγων ἐς

[8, 94]   ὑπερδείσαντα, τὰ ἱστία ἀειράμενον οἴχεσθαι φεύγοντα, ἰδόντας δὲ τοὺς Κορινθίους τὴν

[8, 94]   ὡσαύτως οἴχεσθαι. (ὡς δὲ ἄρα φεύγοντας γίνεσθαι τῆς Σαλαμινίης κατὰ ἱρὸν

[8, 130]   σταθμεύμενοι ὅτι σφέας οὐκ ἐπεδίωξαν φεύγοντας ἐκ Σαλαμῖνος ἀλλ᾽ ἄσμενοι ἀπαλλάσσοντο.

[8, 38]   ἐνεπεπτώκεε. μαθόντες δὲ οἱ Δελφοὶ φεύγοντας σφέας, ἐπικαταβάντες ἀπέκτειναν πλῆθός τι

[8, 109]   ἀνθρώπων ἀνωσάμενοι, μὴ διώκωμεν ἄνδρας φεύγοντας. (τάδε γὰρ οὐκ ἡμεῖς κατεργασάμεθα,

[8, 6]   Ἕλληνες προσπλέοντας ἐς φυγὴν ὁρμήσειαν φεύγοντάς τε εὐφρόνη καταλαμβάνῃ· καὶ ἔμελλον

[8, 92]   βάρβαροι τῶν αἱ νέες περιεγένοντο, φεύγοντες ἀπίκοντο ἐς Φάληρον ὑπὸ τὸν

[8, 94]   δὲ τοὺς Κορινθίους τὴν στρατηγίδα φεύγουσαν ὡσαύτως οἴχεσθαι. (ὡς δὲ ἄρα

[8, 91]   τάς τε ἀντισταμένας καὶ τὰς φευγούσας τῶν νεῶν, οἱ δὲ Αἰγινῆται

[8, 89]   ἔργον βασιλέι, τῇσι σφετέρῃσι νηυσὶ φευγούσῃσι περιέπιπτον. ~ἐγένετο δὲ καὶ τόδε

[8, 126]   ὁ ναυτικὸς τοῖσι Πέρσῃσι οἰχώκεε φεύγων ἐκ Σαλαμῖνος, ἐκ τοῦ φανεροῦ

[8, 130]   περιγενόμενος ὡς προσέμιξε τῇ Ἀσίῃ φεύγων ἐκ Σαλαμῖνος καὶ βασιλέα τε

[8, 120]   πιστά, πρῶτον ἐλύσατο τὴν ζώνην φεύγων ἐξ Ἀθηνέων ὀπίσω, ὡς ἐν

[8, 108]   εἶναι φεύγειν, ἐς ὃ ἔλθοι φεύγων ἐς τὴν ἑωυτοῦ· τὸ ἐνθεῦτεν

[8, 68]   διασκεδᾷς, κατὰ πόλις δὲ ἕκαστοι φεύξονται. οὔτε γὰρ σῖτος πάρα σφι

[8, 102]   μὲν γὰρ ἢν καταστρέψηται τὰ φησὶ θέλειν καί οἱ προχωρήσῃ τὰ

[8, 65]   τῆς Ἀττικῆς, ὅτι θεῖον τὸ φθεγγόμενον, ἀπ᾽ Ἐλευσῖνος ἰὸν ἐς τιμωρίην

[8, 65]   τε αὐτὸν ὅ τι τὸ φθεγγόμενον εἴη τοῦτο. αὐτὸς δὲ εἰπεῖν

[8, 140]   τῶν συμμάχων πάντων αἰεί τε φθειρομένων μούνων, ἐξαίρετον μεταίχμιόν τε τὴν

[8, 69]   οἳ δὲ ἀγαιόμενοί τε καὶ φθονέοντες αὐτῇ, ἅτε ἐν πρώτοισι τετιμημένης

[8, 124]   δὲ ταῦτα κρίνειν τῶν Ἑλλήνων φθόνῳ, ἀλλ᾽ ἀποπλεόντων ἑκάστων ἐς τὴν

[8, 125]   δὲ οὐ τῶν ἐπιφανέων ἀνδρῶν, φθόνῳ καταμαργέων ἐνείκεε τὸν Θεμιστοκλέα, τὴν

[8, 11]   Γόργου τοῦ Σαλαμινίων βασιλέος ἀδελφεὸν Φιλάονα τὸν Χέρσιος, λόγιμον ἐόντα ἐν

[8, 128]   δὲ βληθέντα περιέδραμε ὅμιλος, οἷα φιλέει γίνεσθαι ἐν πολέμῳ, οἳ αὐτίκα

[8, 68]   χρηστοῖσι τῶν ἀνθρώπων κακοὶ δοῦλοι φιλέουσι γίνεσθαι, τοῖσι δὲ κακοῖσι χρηστοί.

[8, 87]   γὰρ αὐτῆς ἦσαν ἄλλαι νέες φίλιαι, ἡ δὲ αὐτῆς πρὸς τῶν

[8, 87]   τῆς Ἀττικῆς φέρουσα ἐνέβαλε νηὶ φιλίῃ ἀνδρῶν τε Καλυνδέων καὶ αὐτοῦ

[8, 106]   ἔλεγε πρὸς αὐτὸν πολλοὺς καὶ φιλίους λόγους, πρῶτα μέν οἱ καταλέγων

[8, 139]   πατὴρ ἦν Ἀέροπος, τοῦ δὲ Φίλιππος, Φιλίππου δὲ Ἀργαῖος, τοῦ δὲ

[8, 139]   ἦν Ἀέροπος, τοῦ δὲ Φίλιππος, Φιλίππου δὲ Ἀργαῖος, τοῦ δὲ Περδίκκης

[8, 79]   Θεμιστοκλέα, ἐόντα μὲν ἑωυτῷ οὐ φίλον ἐχθρὸν δὲ τὰ μάλιστα· ὑπὸ

[8, 143]   παθεῖν ἐόντα πρόξεινόν τε καὶ φίλον” ~πρὸς μὲν Ἀλέξανδρον ταῦτα ὑπεκρίναντο,

[8, 140]   Ἑλλήνων τὰς ἁμαρτάδας ἀπιεὶς ἐθέλει φίλος γενέσθαι” ~Ἀλέξανδρος μὲν ταῦτα ἔλεξε.

[8, 90]   πρὸς δέ τι καὶ προσεβάλετο φίλος ἐὼν Ἀριαράμνης ἀνὴρ Πέρσης παρεὼν

[8, 111]   σφέων τὴν νῆσον ἀλλ᾽ αἰεὶ φιλοχωρέειν, πενίην τε καὶ ἀμηχανίην, καὶ

[8, 72]   καὶ Κορίνθιοι καὶ Ἐπιδαύριοι καὶ Φλιάσιοι καὶ Τροιζήνιοι καὶ Ἑρμιονέες. οὗτοι

[8, 115]   ἀναφυομένην καὶ τῶν δενδρέων τὸν φλοιὸν περιλέποντες καὶ τὰ φύλλα καταδρέποντες

[8, 12]   οἱ ταύτῃ ἀκούοντες ταῦτα ἐς φόβον κατιστέατο, ἐλπίζοντες πάγχυ ἀπολέεσθαι ἐς

[8, 38]   ἐγίνετο. ~συμμιγέντων δὲ τούτων πάντων, φόβος τοῖσι βαρβάροισι ἐνεπεπτώκεε. μαθόντες δὲ

[8, 90]   οἳ μὲν δὴ πρὸς τοὺς Φοίνικας ἐτράποντο. ~τῶν δὲ βαρβάρων ἐς

[8, 90]   μέγα ἐργασαμένους, ἐτράπετο πρὸς τοὺς Φοίνικας οἷα ὑπερλυπεόμενός τε καὶ πάντας

[8, 85]   ~κατὰ μὲν δὴ Ἀθηναίους ἐτετάχατο Φοίνικες (οὗτοι γὰρ εἶχον τὸ πρὸς

[8, 100]   ἐγενόμεθα ἄνδρες κακοί. εἰ δὲ Φοίνικές τε καὶ Αἰγύπτιοι καὶ Κύπριοί

[8, 90]   ἀνὴρ Πέρσης παρεὼν τούτου τοῦ Φοινικηίου πάθεος. οἳ μὲν δὴ πρὸς

[8, 97]   χῶμα ἐπειρᾶτο διαχοῦν, γαύλους τε Φοινικηίους συνέδεε, ἵνα ἀντί τε σχεδίης

[8, 119]   πρώτους, τῶν δ᾽ ἐρετέων ἐόντων Φοινίκων ὅκως οὐκ ἂν ἴσον πλῆθος

[8, 90]   τε τοὺς στρατηγοὺς μὴ ἀπολέσθαι Φοινίκων τε τοὺς διαβάλλοντας λαβεῖν τοιόνδε

[8, 90]   τῷ θορύβῳ τούτῳ. τῶν τινες Φοινίκων, τῶν αἱ νέες διεφθάρατο, ἐλθόντες

[8, 77]   συμμίξεται, αἵματι δ᾽ Ἄρης πόντον φοινίξει. τότ᾽ ἐλεύθερον Ἑλλάδος ἦμαρ εὐρύοπα

[8, 121]   ἄλλα τε καὶ τριήρεας τρεῖς Φοινίσσας, τὴν μὲν ἐς Ἰσθμὸν ἀναθεῖναι,

[8, 118]   Ἑλλήσποντον, αὐτὸς δ᾽ ἐπὶ νεὸς Φοινίσσης ἐπιβὰς ἐκομίζετο ἐς τὴν Ἀσίην.

[8, 114]   Ἡρακλεῖδαι οἱ ἀπὸ Σπάρτης αἰτέουσι φόνου δίκας, ὅτι σφέων τὸν βασιλέα

[8, 114]   Ξέρξην αἰτέειν δίκας τοῦ Λεωνίδεω φόνου καὶ τὸ διδόμενον ἐξ ἐκείνου

[8, 71]   καὶ πλίνθοι καὶ ξύλα καὶ φορμοὶ ψάμμου πλήρεες ἐσεφέροντο, καὶ ἐλίνυον

[8, 52]   περιθέντες ἅψειαν, ἐτόξευον ἐς τὸ φράγμα. ἐνθαῦτα Ἀθηναίων οἱ πολιορκεόμενοι ὅμως

[8, 52]   ἔσχατον κακοῦ ἀπιγμένοι καὶ τοῦ φράγματος προδεδωκότος· (οὐδὲ λόγους τῶν Πεισιστρατιδέων

[8, 20]   ἔχει περὶ τούτων ὁ χρησμός. φράζεο, βαρβαρόφωνος ὅταν ζυγὸν εἰς ἅλα

[8, 88]   δὲ εἰπεῖν λέγεται πρὸς τὰ φραζόμενα οἱ μὲν ἄνδρες γεγόνασί μοι

[8, 51]   ἱροῦ καὶ πένητας ἀνθρώπους, οἳ φραξάμενοι τὴν ἀκρόπολιν θύρῃσί τε καὶ

[8, 7]   οἳ μὲν ταύτῃ ἀπικόμενοι καὶ φράξαντες αὐτῶν τὴν ὀπίσω φέρουσαν ὁδόν,

[8, 133]   χρηστηρίων ταῦτα ἐνετέλλετο, οὐκ ἔχω φράσαι· οὐ γὰρ ὦν λέγεται· δοκέω

[8, 110]   ἀπικνεομένοισι τὰ αὐτὸς ἐνετείλατο βασιλέι φράσαι· τῶν καὶ Σίκιννος ὁ οἰκέτης

[8, 75]   ἢ τὰ τῶν Ἑλλήνων πρήγματα) φράσοντα ὅτι οἱ Ἕλληνες δρησμὸν βουλεύονται

[8, 110]   συμμάχων πάντων ἄριστος καὶ σοφώτατος, φράσοντά τοι ὅτι Θεμιστοκλέης ὁ Ἀθηναῖος,

[8, 55]   ~τοῦ δὲ εἵνεκεν τούτων ἐπεμνήσθην, φράσω. ἔστι ἐν τῇ ἀκροπόλι ταύτῃ

[8, 68]   τὰ τῶν ἀντιπολέμων πρήγματα, τοῦτο φράσω. ἢν μὲν μὴ ἐπειχθῇς ναυμαχίην

[8, 60]   οὐδὲ σφέας, εἴ περ εὖ φρονέεις, ἄξεις ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον. (ἢν

[8, 140]   οὐδεμία ἐλπὶς εἴ περ εὖ φρονέετε, ἄλλη παρέσται πολλαπλησίη. (μὴ ὦν

[8, 34]   Ξέρξῃ ὅτι τὰ Μήδων Βοιωτοὶ φρονέοιεν. ~οὗτοι μὲν δὴ τῶν βαρβάρων

[8, 75]   ὄψεσθε ναυμαχέοντας τοὺς τὰ ὑμέτερα φρονέοντας καὶ τοὺς μή” ~ὃ μὲν

[8, 142]   ποιητέα, εἴ περ εὖ τυγχάνετε φρονέοντες, ἐπισταμένοισι ὡς βαρβάροισι ἐστὶ οὔτε

[8, 68]   δίκαιον ἐστὶ ἀποδείκνυσθαι, τὰ τυγχάνω φρονέουσα ἄριστα ἐς πρήγματα τὰ σά.

[8, 75]   τῶν ἄλλων Ἑλλήνων (τυγχάνει γὰρ φρονέων τὰ βασιλέος καὶ βουλόμενος μᾶλλον

[8, 144]   γε οἴκατε ἐξεπιστάμενοι τὸ Ἀθηναίων φρόνημα ἀρρωδῆσαι, ὅτι οὔτε χρυσός ἐστι

[8, 100]   δρησμὸν βουλεύειν ἐκ τῶν Ἀθηνέων, φροντίσας πρὸς ἑωυτὸν ὡς δώσει δίκην

[8, 136]   τῷ δὴ ἐκ βασιλέος τῆς Φρυγίης ἐδόθη Ἀλάβανδα πόλις μεγάλη νέμεσθαι·

[8, 96]   Ἕλληνας, Κωλιάδες δὲ γυναῖκες ἐρετμοῖσι φρύξουσι τοῦτο δὲ ἔμελλε ἀπελάσαντος βασιλέος

[8, 54]   δευτέρῃ ἡμέρῃ συγκαλέσας Ἀθηναίων τοὺς φυγάδας, ἑωυτῷ δὲ ἑπομένους, ἐκέλευε τρόπῳ

[8, 54]   ἐμπρήσαντι τὸ ἱρόν. οἱ δὲ φυγάδες τῶν Ἀθηναίων ἐποίησαν τὰ ἐντεταλμένα.

[8, 65]   Δίκαιος ὁ Θεοκύδεος, ἀνὴρ Ἀθηναῖος φυγάς τε καὶ παρὰ Μήδοισι λόγιμος

[8, 76]   ἵνα δὴ τοῖσι Ἕλλησι μηδὲ φυγεῖν ἐξῇ, ἀλλ᾽ ἀπολαμφθέντες ἐν τῇ

[8, 89]   ἐπεὶ δὲ αἱ πρῶται ἐς φυγὴν ἐτράποντο, ἐνθαῦτα αἱ πλεῖσται διεφθείροντο·

[8, 94]   μὲν ἀποστρέψας τὰς νέας ἐς φυγὴν ὅρμησαι καταπροδοὺς τοὺς Ἕλληνας· οἳ

[8, 6]   ἰδόντες οἱ Ἕλληνες προσπλέοντας ἐς φυγὴν ὁρμήσειαν φεύγοντάς τε εὐφρόνη καταλαμβάνῃ·

[8, 91]   ἐτράποντο. ~τῶν δὲ βαρβάρων ἐς φυγὴν τραπομένων καὶ ἐκπλεόντων πρὸς τὸ

[8, 16]   ἐποιεῦντο ὑπὸ νεῶν ὀλιγέων ἐς φυγὴν τρέπεσθαι. (πολλαὶ μὲν δὴ τῶν

[8, 104]   ἡ ἱρείη αὐτόθι τῆς Ἀθηναίης φύει πώγωνα μέγαν. τοῦτο δέ σφι

[8, 138]   Μίδεω τοῦ Γορδίεω, ἐν τοῖσι φύεται αὐτόματα ῥόδα, ἓν ἕκαστον ἔχον

[8, 41]   ἥκιστα. λέγουσι Ἀθηναῖοι ὄφιν μέγαν φύλακα τῆς ἀκροπόλιος ἐνδιαιτᾶσθαι ἐν τῷ

[8, 27]   κτείνειν. (τούτους ὦν αἵ τε φυλακαὶ τῶν Θεσσαλῶν πρῶται ἰδοῦσαι ἐφοβήθησαν,

[8, 27]   εἶναι τέρας, καὶ μετὰ τὰς φυλακὰς αὐτὴ ἡ στρατιὴ οὕτω ὥστε

[8, 23]   τὸν μὲν ἀγγέλλοντα εἶχον ἐν φυλακῇ, νέας δὲ ταχέας ἀπέστειλαν προκατοψομένας·

[8, 40]   περιεῖναι καὶ ταύτην ἔχοντας ἐν φυλακῇ, τὰ ἄλλα δὲ ἀπιέναι. ταῦτα

[8, 104]   συνέσποντο. ~συνέπεμπε δὲ τοῖσι παισὶ φύλακον Ἑρμότιμον, γένος μὲν ἐόντα Πηδασέα,

[8, 39]   Δελφοὶ λέγουσι εἶναι ἐπιχωρίους ἥρωας, Φύλακόν τε καὶ Αὐτόνοον, τῶν τὰ

[8, 85]   Σάμου ἐτυράννευσε καταστησάντων τῶν Περσέων, Φύλακος δὲ εὐεργέτης βασιλέος ἀνεγράφη καὶ

[8, 39]   τεμένεα ἐστὶ περὶ τὸ ἱρόν, Φυλάκου μὲν παρ᾽ αὐτὴν τὴν ὁδὸν

[8, 85]   Θεομήστορός τε τοῦ Ἀνδροδάμαντος καὶ Φυλάκου τοῦ Ἱστιαίου, Σαμίων ἀμφοτέρων. (τοῦδε

[8, 9]   δείλην ὀψίην γινομένην τῆς ἡμέρης φυλάξαντες αὐτοὶ ἐπανέπλεον ἐπὶ τοὺς βαρβάρους,

[8, 14]   διεφθαρμένοι ὑπὸ τοῦ γενομένου χειμῶνος. φυλάξαντες δὴ τὴν αὐτὴν ὥρην, πλέοντες

[8, 15]   τοῖσι ἀμφὶ Λεωνίδην τὴν ἐσβολὴν φυλάσσειν. οἳ μὲν δὴ παρεκελεύοντο ὅκως

[8, 130]   ἀλλ᾽ ἀποχρήσειν σφι τὴν ἑωυτῶν φυλάσσειν, σταθμεύμενοι ὅτι σφέας οὐκ ἐπεδίωξαν

[8, 115]   τὸν φλοιὸν περιλέποντες καὶ τὰ φύλλα καταδρέποντες κατήσθιον, ὁμοίως τῶν τε

[8, 138]   ῥόδα, ἓν ἕκαστον ἔχον ἑξήκοντα φύλλα, ὀδμῇ τε ὑπερφέροντα τῶν ἄλλων.

[8, 24]   τοὺς λοιποὺς τάφρους ὀρυξάμενος ἔθαψε, φυλλάδα τε ἐπιβαλὼν καὶ γῆν ἐπαμησάμενος,

[8, 19]   τοῦ βαρβάρου τό τε Ἰωνικὸν φῦλον καὶ τὸ Καρικόν, οἷοί τε

[8, 83]   ἀντιτιθέμενα, ὅσα δὴ ἐν ἀνθρώπου φύσι καὶ καταστάσι ἐγγίνεται· (παραινέσας δὲ

[8, 38]   ὁπλίτας μέζονας ἢ κατ᾽ ἀνθρώπων φύσιν ἔχοντας ἕπεσθαί σφι κτείνοντας καὶ

[8, 27]   αὐτίκα Θεσσαλοὶ πέμπουσι κήρυκα ἐς Φωκέας, ἅτε σφι ἔχοντες αἰεὶ χόλον,

[8, 27]   οἱ σύμμαχοι αὐτῶν ἐς τοὺς Φωκέας, οὐ πολλοῖσι ἔτεσι πρότερον ταύτης

[8, 32]   Φωκίδα ἐσέβαλον, αὐτοὺς μὲν τοὺς Φωκέας οὐκ αἱρέουσι. οἳ μὲν γὰρ

[8, 27]   τετρακισχιλίων κρατῆσαι νεκρῶν καὶ ἀσπίδων Φωκέας, τῶν τὰς μὲν ἡμισέας ἐς

[8, 28]   οἳ δὲ ὡς ἀναρπασόμενοι τοὺς Φωκέας φερόμενοι ἐσέπεσον ἐς τοὺς ἀμφορέας.

[8, 27]   κατειλήθησαν ἐς τὸν Παρνησὸν οἱ Φωκέες ἔχοντες μάντιν Τελλίην τὸν Ἠλεῖον,

[8, 29]   πέμψαντες κήρυκα ἠγόρευον τάδε. ὦ Φωκέες, ἤδη τι μᾶλλον γνωσιμαχέετε μὴ

[8, 30]   ἐπαγγέλλοντο οἱ Θεσσαλοί. οἱ γὰρ Φωκέες μοῦνοι τῶν ταύτῃ ἀνθρώπων οὐκ

[8, 28]   πεζὸν ἐργάσαντο τῶν Θεσσαλῶν οἱ Φωκέες πολιορκέοντας ἑωυτούς· ἐσβαλοῦσαν δὲ ἐς

[8, 30]   ἐμοὶ δοκέειν, ἐμήδιζον ἂν οἱ Φωκέες. ταῦτα ἐπαγγελλομένων Θεσσαλῶν, οὔτε δώσειν

[8, 31]   δὴ οἱ Θεσσαλοὶ κεχολωμένοι τοῖσι Φωκεῦσι ἐγένοντο ἡγεμόνες τῷ βαρβάρῳ τῆς

[8, 134]   Τροφώνιον, καὶ ἐς Ἄβας τὰς Φωκέων ἀπικόμενος ἐπὶ τὸ χρηστήριον· καὶ

[8, 32]   αἱρέουσι. οἳ μὲν γὰρ τῶν Φωκέων ἐς τὰ ἄκρα τοῦ Παρνησοῦ

[8, 27]   βασιλέος στρατηλασίης, ἑσσώθησαν ὑπὸ τῶν Φωκέων καὶ περιέφθησαν τρηχέως. (ἐπείτε γὰρ

[8, 33]   καί τινας διώκοντες εἷλον τῶν Φωκέων πρὸς τοῖσι ὄρεσι, καὶ γυναῖκας

[8, 27]   τοιόνδε. γυψώσας ἄνδρας ἑξακοσίους τῶν φωκέων τοὺς, ἀρίστους, αὐτούς τε τούτους

[8, 32]   ἐκ τῆς Δωρίδος ἐς τὴν Φωκίδα ἐσέβαλον, αὐτοὺς μὲν τοὺς Φωκέας

[8, 32]   τὴν χώρην πᾶσαν ἐπέδραμον τὴν Φωκίδα· Θεσσαλοὶ γὰρ οὕτω ἦγον τὸν

[8, 35]   δὲ καὶ οὗτοι ἐπέσχον τῆς Φωκίδος, πάντα ἐσιναμώρεον· καὶ γὰρ τῶν

[8, 31]   μεταξὺ τῆς τε Μηλίδος καὶ Φωκίδος χώρης, ἥ περ ἦν τὸ

[8, 65]   ἀκούειν, καί οἱ φαίνεσθαι τὴν φωνὴν εἶναι τὸν μυστικὸν ἴακχον. (εἶναι

[8, 65]   ἄλλων Ἑλλήνων μυεῖται· καὶ τὴν φωνὴν τῆς ἀκούεις ἐν ταύτῃ τῇ

[8, 65]   κοτὲ εἴη ἀνθρώπων, καὶ πρόκατε φωνῆς ἀκούειν, καί οἱ φαίνεσθαι τὴν

[8, 65]   δὲ τοῦ κονιορτοῦ καὶ τῆς φωνῆς γενέσθαι νέφος καὶ μεταρσιωθὲν φέρεσθαι

Livre, chapitre
[8, 65]	πρόκατε φωνῆς ἀκούειν, καί οἱ	φαίνεσθαι	τὴν φωνὴν εἶναι τὸν μυστικὸν
[8, 142]	οἵτινες αἰεὶ καὶ τὸ πάλαι	φαίνεσθε	πολλοὺς ἐλευθερώσαντες ἀνθρώπων. πιεζευμένοισι μέντοι
[8, 134]	ὁ Μῦς ἔς τε Λεβάδειαν	φαίνεται	ἀπικόμενος καὶ μισθῷ πείσας τῶν
[8, 120]	~μέγα δὲ καὶ τόδε μαρτύριον·	φαίνεται	γὰρ Ξέρξης ἐν τῇ ὀπίσω
[8, 94]	ὅμηροι ἀποθνήσκειν, ἢν μὴ νικῶντες	φαίνωνται	οἱ Ἕλληνες. (οὕτω δὴ ἀποστρέψαντα
[8, 91]	τραπομένων καὶ ἐκπλεόντων πρὸς τὸ	Φάληρον,	Αἰγινῆται ὑποστάντες ἐν τῷ πορθμῷ
[8, 108]	καὶ τὰς νέας εἶναι περὶ	Φάληρον,	ἐδόκεόν τε ναυμαχήσειν σφέας παραρτέοντό
[8, 67]	λοιποὶ ὡς ἀπίκοντο ἐς τὸ	Φάληρον,	ἐνθαῦτα κατέβη αὐτὸς Ξέρξης ἐπὶ
[8, 92]	νέες περιεγένοντο, φεύγοντες ἀπίκοντο ἐς	Φάληρον	ὑπὸ τὸν πεζὸν στρατόν. ~ἐν
[8, 107]	νέας οἱ στρατηγοὶ ἐκ τοῦ	Φαλήρου	ἀπῆγον ὀπίσω ἐς τὸν Ἑλλήσποντον
[8, 93]	αἱ νέες περιεγεγόνεσαν, ἐν τῷ	Φαλήρῳ.	~Ἀδείμαντον δὲ τὸν Κορίνθιον στρατηγὸν
[8, 66]	ἑτέρῃσι τρισὶ ἡμέρῃσι ἐγένοντο ἐν	Φαλήρῳ.	ὡς μὲν ἐμοὶ δοκέειν, οὐκ
[8, 5]	στρατηγὸς τῶν λοιπῶν ἤσπαιρε μοῦνος,	φάμενος	ἀποπλεύσεσθαί τε ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου
[8, 81]	~ἐνθαῦτα ἔλεγε παρελθὼν ὁ Ἀριστείδης,	φάμενος	ἐξ Αἰγίνης τε ἥκειν καὶ
[8, 135]	τοῦ προφήτεω γράφειν ἐς αὐτήν,	φάναι	δὲ Καρίῃ μιν γλώσσῃ χρᾶν,
[8, 88]	Ἀρτεμισίης τὸ ἔργον, καὶ τοὺς	φάναι,	σαφέως τὸ ἐπίσημον τῆς νεὸς
[8, 84]	ὡς φάσμα σφι γυναικὸς ἐφάνη,	φανεῖσαν	δὲ διακελεύσασθαι ὥστε καὶ ἅπαν
[8, 132]	ἀρχὴν ἑπτά· ἐπιβουλεύοντες δὲ ὡς	φανεροὶ	ἐγένοντο, ἐξενείκαντος τὴν ἐπιχείρησιν ἑνὸς
[8, 126]	φεύγων ἐκ Σαλαμῖνος, ἐκ τοῦ	φανεροῦ	ἀπέστασαν ἀπὸ τῶν βαρβάρων· ὣς
[8, 37]	κάρτα ἐστί, ὅπλα ἀρήια αὐτόματα	φανῆναι	ἔξω προκείμενα τοῦ νηοῦ· τὰ
[8, 94]	θείῃ πομπῇ, τὸν οὔτε πέμψαντα	φανῆναι	οὐδένα, οὔτε τι τῶν ἀπὸ
[8, 7]	ἢ τὸ σύνθημά σφι ἔμελλε	φανήσεσθαι	παρὰ τῶν περιπλεόντων ὡς ἡκόντων.
[8, 108]	οὔτε τις κομιδὴ τὰ ὀπίσω	φανήσεται,	λιμῷ τέ οἱ ἡ στρατιὴ
[8, 126]	τοσοῦτο ἐγένετο. ~Ἀρτάβαζος δὲ ὁ	Φαρνάκεος	ἀνὴρ ἐν Πέρσῃσι λόγιμος καὶ
[8, 36]	θεός σφεας οὐκ ἔα κινέειν,	φὰς	αὐτὸς ἱκανὸς εἶναι τῶν ἑωυτοῦ
[8, 88]	γυναῖκες ἄνδρες” ταῦτα μὲν Ξέρξην	φασὶ	εἰπεῖν. ~ἐν δὲ τῷ πόνῳ
[8, 120]	τῆς Ἠιόνος, ὅθεν δή μιν	φασὶ	ἐπιβῆναι ἐπὶ τὴν νέα. ~οἱ
[8, 84]	λέγεται δὲ καὶ τάδε, ὡς	φάσμα	σφι γυναικὸς ἐφάνη, φανεῖσαν δὲ
[8, 37]	δεύτερα ἐπιγενόμενα καὶ διὰ πάντων	φασμάτων	ἄξια θωμάσαι μάλιστα. (ἐπεὶ γὰρ
[8, 94]	τὸ στρατόπεδον. τούτους μὲν τοιαύτη	φάτις	ἔχει ὑπὸ Ἀθηναίων, οὐ μέντοι
[8, 47]	τῆς ἦρχε ἀνὴρ τρὶς πυθιονίκης	Φάυλλος·	Κροτωνιῆται δὲ γένος εἰσὶ Ἀχαιοί.
[8, 68]	σά. καὶ τοι τάδε λέγω,	φείδεο	τῶν νεῶν μηδὲ ναυμαχίην ποιέο.
[8, 142]	ὁ ἀγὼν ἐγένετο, νῦν δὲ	φέρει	καὶ ἐς πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα·
[8, 65]	φωνῆς γενέσθαι νέφος καὶ μεταρσιωθὲν	φέρεσθαι	ἐπὶ Σαλαμῖνος ἐπὶ τὸ στρατόπεδον
[8, 137]	αὐτίκα ὡς εἴη τέρας καὶ	φέροι	μέγα τι. καλέσας δὲ τοὺς
[8, 28]	δὲ ὡς ἀναρπασόμενοι τοὺς Φωκέας	φερόμενοι	ἐσέπεσον ἐς τοὺς ἀμφορέας. ἐνθαῦτα
[8, 91]	δὲ τινὲς τοὺς Ἀθηναίους διαφύγοιεν,	φερόμενοι	ἐσέπιπτον ἐς τοὺς Αἰγινήτας. ~ἐνθαῦτα
[8, 39]	τὸ ἐνέσκηψαν διὰ τῶν βαρβάρων	φερόμενοι.	τούτων μέν νυν τῶν ἀνδρῶν
[8, 13]	κατὰ τὰ Κοῖλα τῆς Εὐβοίης,	φερόμενοι	τῷ πνεύματι καὶ οὐκ εἰδότες
[8, 13]	ἀγριωτέρη, τοσούτω ὅσῳ ἐν πελάγεϊ	φερομένοισι	ἐπέπιπτε, καὶ τὸ τέλος σφι
[8, 104]	Ἑρμότιμον, γένος μὲν ἐόντα Πηδασέα,	φερόμενον	δὲ οὐ τὰ δεύτερα τῶν
[8, 142]	γὰρ δίκαιον οὐδαμῶς οὔτε κόσμον	φέρον	οὔτε γε ἄλλοισι Ἑλλήνων οὐδαμοῖσι,
[8, 87]	διωκομένη γὰρ ὑπὸ τῆς Ἀττικῆς	φέρουσα	ἐνέβαλε νηὶ φιλίῃ ἀνδρῶν τε
[8, 7]	καὶ φράξαντες αὐτῶν τὴν ὀπίσω	φέρουσαν	ὁδόν, σφεῖς δὲ ἐπισπόμενοι ἐξ
[8, 62]	πᾶν γὰρ ἡμῖν τοῦ πολέμου	φέρουσι	αἱ νέες. ἀλλ᾽ ἐμοὶ πείθεο.
[8, 100]	ξύλων ἀγὼν ὁ τὸ πᾶν	φέρων	ἐστὶ ἡμῖν, ἀλλ᾽ ἀνδρῶν τε
[8, 108]	τὸν Πέρσην· ἐατέον ὦν εἶναι	φεύγειν,	ἐς ὃ ἔλθοι φεύγων ἐς
[8, 94]	ὑπερδείσαντα, τὰ ἱστία ἀειράμενον οἴχεσθαι	φεύγοντα,	ἰδόντας δὲ τοὺς Κορινθίους τὴν
[8, 94]	ὡσαύτως οἴχεσθαι. (ὡς δὲ ἄρα	φεύγοντας	γίνεσθαι τῆς Σαλαμινίης κατὰ ἱρὸν
[8, 130]	σταθμεύμενοι ὅτι σφέας οὐκ ἐπεδίωξαν	φεύγοντας	ἐκ Σαλαμῖνος ἀλλ᾽ ἄσμενοι ἀπαλλάσσοντο.
[8, 38]	ἐνεπεπτώκεε. μαθόντες δὲ οἱ Δελφοὶ	φεύγοντας	σφέας, ἐπικαταβάντες ἀπέκτειναν πλῆθός τι
[8, 109]	ἀνθρώπων ἀνωσάμενοι, μὴ διώκωμεν ἄνδρας	φεύγοντας.	(τάδε γὰρ οὐκ ἡμεῖς κατεργασάμεθα,
[8, 6]	Ἕλληνες προσπλέοντας ἐς φυγὴν ὁρμήσειαν	φεύγοντάς	τε εὐφρόνη καταλαμβάνῃ· καὶ ἔμελλον
[8, 92]	βάρβαροι τῶν αἱ νέες περιεγένοντο,	φεύγοντες	ἀπίκοντο ἐς Φάληρον ὑπὸ τὸν
[8, 94]	δὲ τοὺς Κορινθίους τὴν στρατηγίδα	φεύγουσαν	ὡσαύτως οἴχεσθαι. (ὡς δὲ ἄρα
[8, 91]	τάς τε ἀντισταμένας καὶ τὰς	φευγούσας	τῶν νεῶν, οἱ δὲ Αἰγινῆται
[8, 89]	ἔργον βασιλέι, τῇσι σφετέρῃσι νηυσὶ	φευγούσῃσι	περιέπιπτον. ~ἐγένετο δὲ καὶ τόδε
[8, 126]	ὁ ναυτικὸς τοῖσι Πέρσῃσι οἰχώκεε	φεύγων	ἐκ Σαλαμῖνος, ἐκ τοῦ φανεροῦ
[8, 130]	περιγενόμενος ὡς προσέμιξε τῇ Ἀσίῃ	φεύγων	ἐκ Σαλαμῖνος καὶ βασιλέα τε
[8, 120]	πιστά, πρῶτον ἐλύσατο τὴν ζώνην	φεύγων	ἐξ Ἀθηνέων ὀπίσω, ὡς ἐν
[8, 108]	εἶναι φεύγειν, ἐς ὃ ἔλθοι	φεύγων	ἐς τὴν ἑωυτοῦ· τὸ ἐνθεῦτεν
[8, 68]	διασκεδᾷς, κατὰ πόλις δὲ ἕκαστοι	φεύξονται.	οὔτε γὰρ σῖτος πάρα σφι
[8, 102]	μὲν γὰρ ἢν καταστρέψηται τὰ	φησὶ	θέλειν καί οἱ προχωρήσῃ τὰ
[8, 65]	τῆς Ἀττικῆς, ὅτι θεῖον τὸ	φθεγγόμενον,	ἀπ᾽ Ἐλευσῖνος ἰὸν ἐς τιμωρίην
[8, 65]	τε αὐτὸν ὅ τι τὸ	φθεγγόμενον	εἴη τοῦτο. αὐτὸς δὲ εἰπεῖν
[8, 140]	τῶν συμμάχων πάντων αἰεί τε	φθειρομένων	μούνων, ἐξαίρετον μεταίχμιόν τε τὴν
[8, 69]	οἳ δὲ ἀγαιόμενοί τε καὶ	φθονέοντες	αὐτῇ, ἅτε ἐν πρώτοισι τετιμημένης
[8, 124]	δὲ ταῦτα κρίνειν τῶν Ἑλλήνων	φθόνῳ,	ἀλλ᾽ ἀποπλεόντων ἑκάστων ἐς τὴν
[8, 125]	δὲ οὐ τῶν ἐπιφανέων ἀνδρῶν,	φθόνῳ	καταμαργέων ἐνείκεε τὸν Θεμιστοκλέα, τὴν
[8, 11]	Γόργου τοῦ Σαλαμινίων βασιλέος ἀδελφεὸν	Φιλάονα	τὸν Χέρσιος, λόγιμον ἐόντα ἐν
[8, 128]	δὲ βληθέντα περιέδραμε ὅμιλος, οἷα	φιλέει	γίνεσθαι ἐν πολέμῳ, οἳ αὐτίκα
[8, 68]	χρηστοῖσι τῶν ἀνθρώπων κακοὶ δοῦλοι	φιλέουσι	γίνεσθαι, τοῖσι δὲ κακοῖσι χρηστοί.
[8, 87]	γὰρ αὐτῆς ἦσαν ἄλλαι νέες	φίλιαι,	ἡ δὲ αὐτῆς πρὸς τῶν
[8, 87]	τῆς Ἀττικῆς φέρουσα ἐνέβαλε νηὶ	φιλίῃ	ἀνδρῶν τε Καλυνδέων καὶ αὐτοῦ
[8, 106]	ἔλεγε πρὸς αὐτὸν πολλοὺς καὶ	φιλίους	λόγους, πρῶτα μέν οἱ καταλέγων
[8, 139]	πατὴρ ἦν Ἀέροπος, τοῦ δὲ	Φίλιππος,	Φιλίππου δὲ Ἀργαῖος, τοῦ δὲ
[8, 139]	ἦν Ἀέροπος, τοῦ δὲ Φίλιππος,	Φιλίππου	δὲ Ἀργαῖος, τοῦ δὲ Περδίκκης
[8, 79]	Θεμιστοκλέα, ἐόντα μὲν ἑωυτῷ οὐ	φίλον	ἐχθρὸν δὲ τὰ μάλιστα· ὑπὸ
[8, 143]	παθεῖν ἐόντα πρόξεινόν τε καὶ	φίλον”	~πρὸς μὲν Ἀλέξανδρον ταῦτα ὑπεκρίναντο,
[8, 140]	Ἑλλήνων τὰς ἁμαρτάδας ἀπιεὶς ἐθέλει	φίλος	γενέσθαι” ~Ἀλέξανδρος μὲν ταῦτα ἔλεξε.
[8, 90]	πρὸς δέ τι καὶ προσεβάλετο	φίλος	ἐὼν Ἀριαράμνης ἀνὴρ Πέρσης παρεὼν
[8, 111]	σφέων τὴν νῆσον ἀλλ᾽ αἰεὶ	φιλοχωρέειν,	πενίην τε καὶ ἀμηχανίην, καὶ
[8, 72]	καὶ Κορίνθιοι καὶ Ἐπιδαύριοι καὶ	Φλιάσιοι	καὶ Τροιζήνιοι καὶ Ἑρμιονέες. οὗτοι
[8, 115]	ἀναφυομένην καὶ τῶν δενδρέων τὸν	φλοιὸν	περιλέποντες καὶ τὰ φύλλα καταδρέποντες
[8, 12]	οἱ ταύτῃ ἀκούοντες ταῦτα ἐς	φόβον	κατιστέατο, ἐλπίζοντες πάγχυ ἀπολέεσθαι ἐς
[8, 38]	ἐγίνετο. ~συμμιγέντων δὲ τούτων πάντων,	φόβος	τοῖσι βαρβάροισι ἐνεπεπτώκεε. μαθόντες δὲ
[8, 90]	οἳ μὲν δὴ πρὸς τοὺς	Φοίνικας	ἐτράποντο. ~τῶν δὲ βαρβάρων ἐς
[8, 90]	μέγα ἐργασαμένους, ἐτράπετο πρὸς τοὺς	Φοίνικας	οἷα ὑπερλυπεόμενός τε καὶ πάντας
[8, 85]	~κατὰ μὲν δὴ Ἀθηναίους ἐτετάχατο	Φοίνικες	(οὗτοι γὰρ εἶχον τὸ πρὸς
[8, 100]	ἐγενόμεθα ἄνδρες κακοί. εἰ δὲ	Φοίνικές	τε καὶ Αἰγύπτιοι καὶ Κύπριοί
[8, 90]	ἀνὴρ Πέρσης παρεὼν τούτου τοῦ	Φοινικηίου	πάθεος. οἳ μὲν δὴ πρὸς
[8, 97]	χῶμα ἐπειρᾶτο διαχοῦν, γαύλους τε	Φοινικηίους	συνέδεε, ἵνα ἀντί τε σχεδίης
[8, 119]	πρώτους, τῶν δ᾽ ἐρετέων ἐόντων	Φοινίκων	ὅκως οὐκ ἂν ἴσον πλῆθος
[8, 90]	τε τοὺς στρατηγοὺς μὴ ἀπολέσθαι	Φοινίκων	τε τοὺς διαβάλλοντας λαβεῖν τοιόνδε
[8, 90]	τῷ θορύβῳ τούτῳ. τῶν τινες	Φοινίκων,	τῶν αἱ νέες διεφθάρατο, ἐλθόντες
[8, 77]	συμμίξεται, αἵματι δ᾽ Ἄρης πόντον	φοινίξει.	τότ᾽ ἐλεύθερον Ἑλλάδος ἦμαρ εὐρύοπα
[8, 121]	ἄλλα τε καὶ τριήρεας τρεῖς	Φοινίσσας,	τὴν μὲν ἐς Ἰσθμὸν ἀναθεῖναι,
[8, 118]	Ἑλλήσποντον, αὐτὸς δ᾽ ἐπὶ νεὸς	Φοινίσσης	ἐπιβὰς ἐκομίζετο ἐς τὴν Ἀσίην.
[8, 114]	Ἡρακλεῖδαι οἱ ἀπὸ Σπάρτης αἰτέουσι	φόνου	δίκας, ὅτι σφέων τὸν βασιλέα
[8, 114]	Ξέρξην αἰτέειν δίκας τοῦ Λεωνίδεω	φόνου	καὶ τὸ διδόμενον ἐξ ἐκείνου
[8, 71]	καὶ πλίνθοι καὶ ξύλα καὶ	φορμοὶ	ψάμμου πλήρεες ἐσεφέροντο, καὶ ἐλίνυον
[8, 52]	περιθέντες ἅψειαν, ἐτόξευον ἐς τὸ	φράγμα.	ἐνθαῦτα Ἀθηναίων οἱ πολιορκεόμενοι ὅμως
[8, 52]	ἔσχατον κακοῦ ἀπιγμένοι καὶ τοῦ	φράγματος	προδεδωκότος· (οὐδὲ λόγους τῶν Πεισιστρατιδέων
[8, 20]	ἔχει περὶ τούτων ὁ χρησμός.	φράζεο,	βαρβαρόφωνος ὅταν ζυγὸν εἰς ἅλα
[8, 88]	δὲ εἰπεῖν λέγεται πρὸς τὰ	φραζόμενα	οἱ μὲν ἄνδρες γεγόνασί μοι
[8, 51]	ἱροῦ καὶ πένητας ἀνθρώπους, οἳ	φραξάμενοι	τὴν ἀκρόπολιν θύρῃσί τε καὶ
[8, 7]	οἳ μὲν ταύτῃ ἀπικόμενοι καὶ	φράξαντες	αὐτῶν τὴν ὀπίσω φέρουσαν ὁδόν,
[8, 133]	χρηστηρίων ταῦτα ἐνετέλλετο, οὐκ ἔχω	φράσαι·	οὐ γὰρ ὦν λέγεται· δοκέω
[8, 110]	ἀπικνεομένοισι τὰ αὐτὸς ἐνετείλατο βασιλέι	φράσαι·	τῶν καὶ Σίκιννος ὁ οἰκέτης
[8, 75]	ἢ τὰ τῶν Ἑλλήνων πρήγματα)	φράσοντα	ὅτι οἱ Ἕλληνες δρησμὸν βουλεύονται
[8, 110]	συμμάχων πάντων ἄριστος καὶ σοφώτατος,	φράσοντά	τοι ὅτι Θεμιστοκλέης ὁ Ἀθηναῖος,
[8, 55]	~τοῦ δὲ εἵνεκεν τούτων ἐπεμνήσθην,	φράσω.	ἔστι ἐν τῇ ἀκροπόλι ταύτῃ
[8, 68]	τὰ τῶν ἀντιπολέμων πρήγματα, τοῦτο	φράσω.	ἢν μὲν μὴ ἐπειχθῇς ναυμαχίην
[8, 60]	οὐδὲ σφέας, εἴ περ εὖ	φρονέεις,	ἄξεις ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον. (ἢν
[8, 140]	οὐδεμία ἐλπὶς εἴ περ εὖ	φρονέετε,	ἄλλη παρέσται πολλαπλησίη. (μὴ ὦν
[8, 34]	Ξέρξῃ ὅτι τὰ Μήδων Βοιωτοὶ	φρονέοιεν.	~οὗτοι μὲν δὴ τῶν βαρβάρων
[8, 75]	ὄψεσθε ναυμαχέοντας τοὺς τὰ ὑμέτερα	φρονέοντας	καὶ τοὺς μή” ~ὃ μὲν
[8, 142]	ποιητέα, εἴ περ εὖ τυγχάνετε	φρονέοντες,	ἐπισταμένοισι ὡς βαρβάροισι ἐστὶ οὔτε
[8, 68]	δίκαιον ἐστὶ ἀποδείκνυσθαι, τὰ τυγχάνω	φρονέουσα	ἄριστα ἐς πρήγματα τὰ σά.
[8, 75]	τῶν ἄλλων Ἑλλήνων (τυγχάνει γὰρ	φρονέων	τὰ βασιλέος καὶ βουλόμενος μᾶλλον
[8, 144]	γε οἴκατε ἐξεπιστάμενοι τὸ Ἀθηναίων	φρόνημα	ἀρρωδῆσαι, ὅτι οὔτε χρυσός ἐστι
[8, 100]	δρησμὸν βουλεύειν ἐκ τῶν Ἀθηνέων,	φροντίσας	πρὸς ἑωυτὸν ὡς δώσει δίκην
[8, 136]	τῷ δὴ ἐκ βασιλέος τῆς	Φρυγίης	ἐδόθη Ἀλάβανδα πόλις μεγάλη νέμεσθαι·
[8, 96]	Ἕλληνας, Κωλιάδες δὲ γυναῖκες ἐρετμοῖσι	φρύξουσι	τοῦτο δὲ ἔμελλε ἀπελάσαντος βασιλέος
[8, 54]	δευτέρῃ ἡμέρῃ συγκαλέσας Ἀθηναίων τοὺς	φυγάδας,	ἑωυτῷ δὲ ἑπομένους, ἐκέλευε τρόπῳ
[8, 54]	ἐμπρήσαντι τὸ ἱρόν. οἱ δὲ	φυγάδες	τῶν Ἀθηναίων ἐποίησαν τὰ ἐντεταλμένα.
[8, 65]	Δίκαιος ὁ Θεοκύδεος, ἀνὴρ Ἀθηναῖος	φυγάς	τε καὶ παρὰ Μήδοισι λόγιμος
[8, 76]	ἵνα δὴ τοῖσι Ἕλλησι μηδὲ	φυγεῖν	ἐξῇ, ἀλλ᾽ ἀπολαμφθέντες ἐν τῇ
[8, 89]	ἐπεὶ δὲ αἱ πρῶται ἐς	φυγὴν	ἐτράποντο, ἐνθαῦτα αἱ πλεῖσται διεφθείροντο·
[8, 94]	μὲν ἀποστρέψας τὰς νέας ἐς	φυγὴν	ὅρμησαι καταπροδοὺς τοὺς Ἕλληνας· οἳ
[8, 6]	ἰδόντες οἱ Ἕλληνες προσπλέοντας ἐς	φυγὴν	ὁρμήσειαν φεύγοντάς τε εὐφρόνη καταλαμβάνῃ·
[8, 91]	ἐτράποντο. ~τῶν δὲ βαρβάρων ἐς	φυγὴν	τραπομένων καὶ ἐκπλεόντων πρὸς τὸ
[8, 16]	ἐποιεῦντο ὑπὸ νεῶν ὀλιγέων ἐς	φυγὴν	τρέπεσθαι. (πολλαὶ μὲν δὴ τῶν
[8, 104]	ἡ ἱρείη αὐτόθι τῆς Ἀθηναίης	φύει	πώγωνα μέγαν. τοῦτο δέ σφι
[8, 138]	Μίδεω τοῦ Γορδίεω, ἐν τοῖσι	φύεται	αὐτόματα ῥόδα, ἓν ἕκαστον ἔχον
[8, 41]	ἥκιστα. λέγουσι Ἀθηναῖοι ὄφιν μέγαν	φύλακα	τῆς ἀκροπόλιος ἐνδιαιτᾶσθαι ἐν τῷ
[8, 27]	κτείνειν. (τούτους ὦν αἵ τε	φυλακαὶ	τῶν Θεσσαλῶν πρῶται ἰδοῦσαι ἐφοβήθησαν,
[8, 27]	εἶναι τέρας, καὶ μετὰ τὰς	φυλακὰς	αὐτὴ ἡ στρατιὴ οὕτω ὥστε
[8, 23]	τὸν μὲν ἀγγέλλοντα εἶχον ἐν	φυλακῇ,	νέας δὲ ταχέας ἀπέστειλαν προκατοψομένας·
[8, 40]	περιεῖναι καὶ ταύτην ἔχοντας ἐν	φυλακῇ,	τὰ ἄλλα δὲ ἀπιέναι. ταῦτα
[8, 104]	συνέσποντο. ~συνέπεμπε δὲ τοῖσι παισὶ	φύλακον	Ἑρμότιμον, γένος μὲν ἐόντα Πηδασέα,
[8, 39]	Δελφοὶ λέγουσι εἶναι ἐπιχωρίους ἥρωας,	Φύλακόν	τε καὶ Αὐτόνοον, τῶν τὰ
[8, 85]	Σάμου ἐτυράννευσε καταστησάντων τῶν Περσέων,	Φύλακος	δὲ εὐεργέτης βασιλέος ἀνεγράφη καὶ
[8, 39]	τεμένεα ἐστὶ περὶ τὸ ἱρόν,	Φυλάκου	μὲν παρ᾽ αὐτὴν τὴν ὁδὸν
[8, 85]	Θεομήστορός τε τοῦ Ἀνδροδάμαντος καὶ	Φυλάκου	τοῦ Ἱστιαίου, Σαμίων ἀμφοτέρων. (τοῦδε
[8, 9]	δείλην ὀψίην γινομένην τῆς ἡμέρης	φυλάξαντες	αὐτοὶ ἐπανέπλεον ἐπὶ τοὺς βαρβάρους,
[8, 14]	διεφθαρμένοι ὑπὸ τοῦ γενομένου χειμῶνος.	φυλάξαντες	δὴ τὴν αὐτὴν ὥρην, πλέοντες
[8, 15]	τοῖσι ἀμφὶ Λεωνίδην τὴν ἐσβολὴν	φυλάσσειν.	οἳ μὲν δὴ παρεκελεύοντο ὅκως
[8, 130]	ἀλλ᾽ ἀποχρήσειν σφι τὴν ἑωυτῶν	φυλάσσειν,	σταθμεύμενοι ὅτι σφέας οὐκ ἐπεδίωξαν
[8, 115]	τὸν φλοιὸν περιλέποντες καὶ τὰ	φύλλα	καταδρέποντες κατήσθιον, ὁμοίως τῶν τε
[8, 138]	ῥόδα, ἓν ἕκαστον ἔχον ἑξήκοντα	φύλλα,	ὀδμῇ τε ὑπερφέροντα τῶν ἄλλων.
[8, 24]	τοὺς λοιποὺς τάφρους ὀρυξάμενος ἔθαψε,	φυλλάδα	τε ἐπιβαλὼν καὶ γῆν ἐπαμησάμενος,
[8, 19]	τοῦ βαρβάρου τό τε Ἰωνικὸν	φῦλον	καὶ τὸ Καρικόν, οἷοί τε
[8, 83]	ἀντιτιθέμενα, ὅσα δὴ ἐν ἀνθρώπου	φύσι	καὶ καταστάσι ἐγγίνεται· (παραινέσας δὲ
[8, 38]	ὁπλίτας μέζονας ἢ κατ᾽ ἀνθρώπων	φύσιν	ἔχοντας ἕπεσθαί σφι κτείνοντας καὶ
[8, 27]	αὐτίκα Θεσσαλοὶ πέμπουσι κήρυκα ἐς	Φωκέας,	ἅτε σφι ἔχοντες αἰεὶ χόλον,
[8, 27]	οἱ σύμμαχοι αὐτῶν ἐς τοὺς	Φωκέας,	οὐ πολλοῖσι ἔτεσι πρότερον ταύτης
[8, 32]	Φωκίδα ἐσέβαλον, αὐτοὺς μὲν τοὺς	Φωκέας	οὐκ αἱρέουσι. οἳ μὲν γὰρ
[8, 27]	τετρακισχιλίων κρατῆσαι νεκρῶν καὶ ἀσπίδων	Φωκέας,	τῶν τὰς μὲν ἡμισέας ἐς
[8, 28]	οἳ δὲ ὡς ἀναρπασόμενοι τοὺς	Φωκέας	φερόμενοι ἐσέπεσον ἐς τοὺς ἀμφορέας.
[8, 27]	κατειλήθησαν ἐς τὸν Παρνησὸν οἱ	Φωκέες	ἔχοντες μάντιν Τελλίην τὸν Ἠλεῖον,
[8, 29]	πέμψαντες κήρυκα ἠγόρευον τάδε. ὦ	Φωκέες,	ἤδη τι μᾶλλον γνωσιμαχέετε μὴ
[8, 30]	ἐπαγγέλλοντο οἱ Θεσσαλοί. οἱ γὰρ	Φωκέες	μοῦνοι τῶν ταύτῃ ἀνθρώπων οὐκ
[8, 28]	πεζὸν ἐργάσαντο τῶν Θεσσαλῶν οἱ	Φωκέες	πολιορκέοντας ἑωυτούς· ἐσβαλοῦσαν δὲ ἐς
[8, 30]	ἐμοὶ δοκέειν, ἐμήδιζον ἂν οἱ	Φωκέες.	ταῦτα ἐπαγγελλομένων Θεσσαλῶν, οὔτε δώσειν
[8, 31]	δὴ οἱ Θεσσαλοὶ κεχολωμένοι τοῖσι	Φωκεῦσι	ἐγένοντο ἡγεμόνες τῷ βαρβάρῳ τῆς
[8, 134]	Τροφώνιον, καὶ ἐς Ἄβας τὰς	Φωκέων	ἀπικόμενος ἐπὶ τὸ χρηστήριον· καὶ
[8, 32]	αἱρέουσι. οἳ μὲν γὰρ τῶν	Φωκέων	ἐς τὰ ἄκρα τοῦ Παρνησοῦ
[8, 27]	βασιλέος στρατηλασίης, ἑσσώθησαν ὑπὸ τῶν	Φωκέων	καὶ περιέφθησαν τρηχέως. (ἐπείτε γὰρ
[8, 33]	καί τινας διώκοντες εἷλον τῶν	Φωκέων	πρὸς τοῖσι ὄρεσι, καὶ γυναῖκας
[8, 27]	τοιόνδε. γυψώσας ἄνδρας ἑξακοσίους τῶν	φωκέων	τοὺς, ἀρίστους, αὐτούς τε τούτους
[8, 32]	ἐκ τῆς Δωρίδος ἐς τὴν	Φωκίδα	ἐσέβαλον, αὐτοὺς μὲν τοὺς Φωκέας
[8, 32]	τὴν χώρην πᾶσαν ἐπέδραμον τὴν	Φωκίδα·	Θεσσαλοὶ γὰρ οὕτω ἦγον τὸν
[8, 35]	δὲ καὶ οὗτοι ἐπέσχον τῆς	Φωκίδος,	πάντα ἐσιναμώρεον· καὶ γὰρ τῶν
[8, 31]	μεταξὺ τῆς τε Μηλίδος καὶ	Φωκίδος	χώρης, ἥ περ ἦν τὸ
[8, 65]	ἀκούειν, καί οἱ φαίνεσθαι τὴν	φωνὴν	εἶναι τὸν μυστικὸν ἴακχον. (εἶναι
[8, 65]	ἄλλων Ἑλλήνων μυεῖται· καὶ τὴν	φωνὴν	τῆς ἀκούεις ἐν ταύτῃ τῇ
[8, 65]	κοτὲ εἴη ἀνθρώπων, καὶ πρόκατε	φωνῆς	ἀκούειν, καί οἱ φαίνεσθαι τὴν
[8, 65]	δὲ τοῦ κονιορτοῦ καὶ τῆς	φωνῆς	γενέσθαι νέφος καὶ μεταρσιωθὲν φέρεσθαι

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable acad�mique : Alain Meurant
Analyse, design et r�alisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Derni�re mise � jour : 2/02/2006