Livre, Chap. |
[13, 56] |
τὴν
Κολοφωνίαν
ἑταίραν
ἠγάπα;
ὡς
|
καὶ |
ᾄδειν
εἰς
αὐτὴν
τάδε·
Αρχεάνασσαν |
[13, 94] |
οὐδὲ
τολμῆσαι
ἅπερ
οἱ
πονηρότατοι
|
καὶ |
ἀδικώτατοι
ἄνθρωποι
ἐπιχειροῦσι
πράττειν
~Καὶ |
[13, 20] |
Τιθωνῷ,
Δημήτηρ
Ιασίωνι,
Αφροδίτη
Αγχίσῃ
|
καὶ |
Αδώνιδι.
Διὰ
κάλλος
δὲ
καὶ |
[13, 35] |
οἱ
ἐπιχώριοι
ὅτι
ἐξ
Αφροδίτης
|
καὶ |
Αδώνιδος
ἐγεννήθησαν.
Εκυρίευσεν
δὲ
ὁ |
[13, 92] |
φησιν
ἐν
Ιστορικοῖς
Υπομνήμασιν,
ἀλλὰ
|
καὶ |
Αθηναῖοι.
Αλεξις
γοῦν
ἐν
Ιππῳ |
[13, 12] |
Ελευθέρια
προσηγόρευσαν·
δι'
ὃν
θέον
|
καὶ |
Αθηναῖοι
ἐλευθερίας
ἔτυχον,
καὶ
οἱ |
[13, 90] |
μέχρι
νῦν
ὁ
ἀγὼν
οὗτος,
|
καὶ |
αἱ
ἀγωνιζόμεναι
γυναῖκες
χρυσοφόροι
ὀνομάζονται. |
[13, 28] |
δ'
ἐστὶν
φίλας.
Καλοῦσι
γοῦν
|
καὶ |
αἱ
ἐλεύθεραι
γυναῖκες
ἔτι
καὶ |
[13, 35] |
τὴν
Οδάτιν.
Οἱ
δὲ
παῖδες
|
καὶ |
αἱ
θεράπαιναι
συνειδυῖαι
τὸν
ἔρωτα |
[13, 86] |
καὶ
εἰσῆλθεν
ἄλλα
τε
ἀκροάματα
|
καὶ |
αἱ
Θετταλαὶ
αὗται
ὀρχηστριδες,
καθάπερ |
[13, 28] |
ἐλεύθεραι
γυναῖκες
ἔτι
καὶ
νῦν
|
καὶ |
αἱ
παρθένοι
τὰς
συνήθεις
καὶ |
[13, 4] |
Ηρόδορος
ἱστορεῖ.
Πολυγύναιος
δ'
ἐγένετο
|
καὶ |
Αἰγεύς
Πρώτην
μὲν
γὰρ
ἔγημε |
[13, 4] |
Ησίοδος
δέ
φησι
καὶ
Ιππην
|
καὶ |
Αἴγλην,
δι'
ἣν
καὶ
τοὺς |
[13, 70] |
Αρμοδίου
ἐρωμένη
τοῦ
τυρρανονκτονήσαντος
ἥτις
|
καὶ |
αἰκιζομένη
ὑπὸ
τῶν
περὶ
Ιππίαν |
[13, 71] |
ἀθέμιστον
ἐπ'
ὀφρύσι
μηνίσαντα
ἠδὲ
|
καὶ |
αἰνοτάτου
βλέμμ'
ὑπέμεινε
κυνός,
ἐν |
[13, 30] |
νυκτὸς
λόγον.
Τὰ
αὐτὰ
εἴρηκεν
|
καὶ |
Αἰσχίνης
ὁ
ῥήτωρ
ἐν
τῷ |
[13, 75] |
ἡγεῖτο
φορτικοὺς
τοὺ
ἐρωτικούς,
ὥστε
|
καὶ |
Αἰσχύλος
μέγας
ὢν
ποιητὴς
καὶ |
[13, 89] |
τῶν
ἐν
τῇ
Ασίᾳ
γυναικῶν
|
καὶ |
ἀκολαστοτάτη.
Φύλαρχος
δὲ
ἐν
τῇ |
[13, 80] |
χρῆσθαι.
~Φιλόπαις
δ'
ἦν
ἐκμανῶς
|
καὶ |
Αλέξανδρος
ὁ
βασιλεύς.
Δικαίαρχος
γοῦν |
[13, 67] |
τὸν
Αρπαλον.
Μνημονεύει
δ'
αὐτῆς
|
καὶ |
Αλεξις
ἐν
Λυκίσκῳ.
~Μετὰ
δὲ |
[13, 18] |
περικειράμενον
παρωνύμιον
ἔχει
Κόρσην.
Διὸ
|
καὶ |
Αλεξις
ἔφη
που·
ἂν>
πιττοκοπούμενόν |
[13, 84] |
ἐπλησίασεν.
Τῆς
πράξεως
ταύτης
μνημονεύει
|
καὶ |
Αλεξις
ὁ
ποιητὴς
ἐν
τῷ |
[13, 50] |
Ακεστρίᾳ,
ἐν
Αλιευομένῃ,
ἐν
Νεοττίδι,
|
καὶ |
Ἄλεξις
ἐν
Κλεορουλίνῃ
καὶ
Καλλικράτης |
[13, 51] |
παραλίαν
ἄκραν.
Μνημονεύει
τῆς
Ναννίου
|
καὶ |
Ἄλεξις
ἐν
Ταραντίνοις
οὕτως·
Νάννιον |
[13, 62] |
ἐγκώμιον
Κέφαλος
ὁ
ῥήτωρ
καθάπερ
|
καὶ |
Αλκιδάμας
ὁ
Ελαίτης
ὁ
Γοργίου |
[13, 21] |
διηγούμενος
ὅτι
Ωκιμον
ἑταίρας
ὄνομα
|
καὶ |
ἄλλα
δὲ
πολλά,
ὦναιδές,
δράματα |
[13, 57] |
ὁ
Σελεύκου
τίγρις.
Ἔχων
δὲ
|
καὶ |
ἄλλα
μαρτύρια
ἐνατίθεμαι
τὰ
νῦν, |
[13, 65] |
τὰ
πάτρια
τὰς
θυσίας
ἐκολάσατε
|
καὶ |
ἄλλα
τε
κατηγορήθη
αὐτοῦ
καὶ |
[13, 37] |
πρὸς
Ελευσῖνι
θαλάσσῃ,
καὶ
Μύρτιον
|
καὶ |
ἄλλας
δὲ
πλείστας,
ἐπιρρεπέστερος
ὢν |
[13, 26] |
Λαίδος
καὶ
Αναξανδρίδης
ἐν
Γεροντομανίᾳ
|
καὶ |
ἄλλας
ἑταίρας
αὐτῇ
συγκατελέγει
δὶα |
[13, 62] |
ὁ
λόγος,
μνημονεύει
αὐτῆς,
καταλέγων
|
καὶ |
ἄλλας
ἑταίρας
ἐν
τούτοις.
Φιλύρα |
[13, 93] |
ὄσφρανσιν
καὶ
πρὸς
τὸ
οἰκεῖον
|
καὶ |
ἀλλότριον
θαυμαστὸν
καὶ
τῷ
συνανθρωπίζον |
[13, 65] |
δούλαι
Κασίου
τοῦ
Ηλείου
μετὰ
|
καὶ |
ἄλλων
ἑταιρῶν,
Αντείας,
Στρατόλας,
Αριστοκλείας, |
[13, 38] |
αὐτῆς
ἑταίρας
Αττικῆς
ὁ
Δημήτριος
|
καὶ |
ἄλλων
πλειόνων
~Μάχων
δ'
ὁ |
[13, 94] |
δ'
ὑπ'
αὐτοῦ
τοιαῦτα
λέγοντος
|
καὶ |
ἅμα
οἰόμενος
τοῦτον
{Αἰσχίνην}
Σωκράτους |
[13, 48] |
τὴν
οἰκίαν·
ἐνηνοχέναι
γὰρ
δικέλλας
|
καὶ> |
ἄμας,
Εἰ
ταῦτ'
εἰχεθ᾽
ὑμεῖς, |
[13, 21] |
τοιαυτὶ
βιβλία
Αριστοφάνους
καὶ
Απολλοδώρου
|
καὶ |
Αμμωνίου
καὶ
Αντιφάνους,
ἔτι
δὲ |
[13, 60] |
ἐν
Νεαίριᾳ
πρόκειται
τὸ
μαρτύριον
|
καὶ |
Αμφις
ἐν
Κουρίδι.
Παρεσίτει
δὲ |
[13, 22] |
Ιερόκλεια,
Λοπάδιον.
Τούτων
τῶν
ἑταιρῶν
|
καὶ |
Αμφις
μνημονεύει
ἐν
Κουρίδι
λέγων· |
[13, 79] |
αὐτοῦ
Χρυσίππου,
ὃν
καὶ
ἁρπάσαντα
|
καὶ |
ἀναθέμενον
εἰς
ἃρμα
εἰς
Θήβας |
[13, 72] |
Ερμησιάναξ
σφάλλεται
συγχρονεῖν
οἰόμενος
Σαπφὼ
|
καὶ |
Ανακρέοντα,
τὸν
μἐν
κατὰ
Κῦρον |
[13, 85] |
αὐτὸν
ἐκ
τοῦ
πελάγους
ἀπήντα
|
καὶ |
ἀναλαμβάνων
ἐπὶ
τὰ
νῶτα
ἔφερεν |
[13, 26] |
λαμβάνει.
Μνημονεύει
δὲ
τῆς
Λαίδος
|
καὶ |
Αναξανδρίδης
ἐν
Γεροντομανίᾳ
καὶ
ἄλλας |
[13, 80] |
ἡμέραν
ἐλθὼν
ἔκ
τινος
πότου
|
καὶ |
ἀναπηδήσας
πρὸς
τὸν
Ζήνωνα
ἔπεισεν |
[13, 54] |
ἐν
τοῖς
κήποις,
Ἐπικούρῳ
δὲ
|
καὶ |
ἀναφανδόν·
ὥστ'
ἐκεῖνον
πολλἠν
φροντίδα |
[13, 53] |
ἐν
τοῖς
κήποις,
Ἐπικούρῳ
δὲ
|
καὶ |
ἀναφανδόν·
ὥστ'
ἐκεῖνον
πολλἠν
φροντίδα |
[13, 19] |
καὶ
μὴ
συνέντες
ἔσονται
ῥυπαροὶ
|
καὶ |
ἀνελεύθεροι,
καθάπερ
οἱ
τῆς
Αριστίππου |
[13, 34] |
πάντα
ἀρίστου
Αδριανοῦ
βασιλέως·
ὃς
|
καὶ |
ἀνέστησεν
ἐπὶ
τῷ
μνήματι
Παρίου |
[13, 93] |
βοροὶ
πρός
τε
τούτοις
ἄνοικοι
|
καὶ |
ἀνέστοι
βιοῦντες.
Εξ
ὧν
ἁπάντων |
[13, 10] |
τὴν
γενομένην
ἧτταν
πρὸς
Κυρηναίους
|
καὶ |
ἀνῄρητο
ὑπὸ
Αμάσιδος.
Ησθεὶς
οὖν |
[13, 62] |
Θεόκλεια
καὶ
Ψαμάθη
καὶ
Λαγίσκα
|
καὶ |
Ανθεια
καὶ
Αριστόκλεια.
~Δημοσθένη
δὲ |
[13, 51] |
Θεόκλεια
καὶ
Ψαμάθη
καὶ
Λαγίσκα
|
καὶ |
Ἄνθεια.
Μήποτε
δὲ
δεῖ
γράφειν |
[13, 50] |
ὁ
προειρημένος
Απολλόδωρός
φησι·
Σταγόνιον
|
καὶ |
Ἄνθις
ἀδελφαί·
αὗται
Αφύαι
ἐκαλοῦντο, |
[13, 21] |
Αριστοφάνους
καὶ
Απολλοδώρου
καὶ
Αμμωνίου
|
καὶ |
Αντιφάνους,
ἔτι
δὲ
Γοργίου
τοῦ |
[13, 59] |
λύσασα
τὰς
κόμας
ἐνέβαινε
θαλάττῃ·
|
καὶ |
ἀπ'
αὐτῆς
Απελλῆς
τὴν
Αναδυομένην |
[13, 71] |
κιθάρην
Αιδόθεν
ἔπλευσεν
δὲ
κακὸν
|
καὶ |
ἀπειθέα
χῶρον.
Ενθα
Χάρων
ἀκοὴν |
[13, 48] |
τῆς
Γναθαίνης
πτωχῶν
έραστῶν
κωμαζόντων
|
καὶ |
ἀπειλούντων
κατασκάφειν
τὴν
οἰκίαν·
ἐνηνοχέναι |
[13, 86] |
ἐπαινεῖν
δεῖ,
τοὺς
δὲ
θηριωδῶς
|
καὶ |
ἀπλήστως
ψέγειν.
Καὶ
εἰ
διαλεκτικοὶ |
[13, 81] |
φάντος
δ'
αὐτοῦ
Βραδέως
τοίνυν
|
καὶ |
ἀπόγερε
τὴν
κύλικα.
Ετι
πολὺ |
[13, 37] |
ἐπ'
οἰκήματος
προεστυκυιῶν
Πειθὼ
ὄνομα
|
καὶ |
ἀποδεῖξαι
βασιλίδα.
~Τιμόθεος
δ'
ὁ |
[13, 60] |
Σηστὸν
καλεῖσθαι
διὰ
τὸ
ἀποσήθειν
|
καὶ |
ἀποδύειν
τοὺς
συνόντας
αὐτῇ,
τὴν |
[13, 67] |
εἰς
αὐτὴν
κατανάλωσεν
ἑταίραν
οὖσαν
|
καὶ |
ἀποθανούσῃ
πολυτάλαντον
μνημεῖον
κατεσκεύασεν
Ἐκφέρων |
[13, 34] |
μητέρα
καὶ
Θεοδότην·
ὑφ'
ἧς
|
καὶ |
ἀποθανὼν
ἐκηδεύθη
ἐν
Μελίσσῃ
κώμῃ |
[13, 51] |
αὐτὴν
ἀναλαβὼν
ὁ
ἰατρὸς
Νικόστρατος
|
{καὶ} |
ἀποθντήσκων
κατέλιπεν
αὐτῇ
πολὺν
έλλέβορον, |
[13, 40] |
καὶ
τὸν
πατέρα
αὐτοῦ
Αντίγονον
|
καὶ |
ἀποκτεῖναι
Οξύθεμιν
ὡς
καὶ
πολλὰ |
[13, 64] |
τὀ
τῆς
Αρτέμιδος
ἱερὸν
συγκατέφυγεν
|
καὶ |
ἀποκτεινάντων
αὐτὸν
ἐκείνων
ἡ
Εἰρήνη |
[13, 21] |
περιφέρων
αἰεὶ
τοιαυτὶ
βιβλία
Αριστοφάνους
|
καὶ |
Απολλοδώρου
καὶ
Αμμωνίου
καὶ
Αντιφάνους, |
[13, 78] |
ἀπολῦσαι
αὐτοὺς
πολλὰ
ἐπαινέσαντα.
Διὸ
|
καὶ |
Απόλλων
ἡσθεὶς
ἐπὶ
τούτοις
ἀναβολὴν |
[13, 68] |
φυγόντος
τοῦ
Αρπάλου
ἐπὶ
θάλατταν
|
καὶ |
ἀποστάντος.
Καὶ
τῆς
μὲν
Πυθιονίκης |
[13, 66] |
ἀκούουσα
τῆς
Βακχίδος
τὸ
κάλλος
|
καὶ |
ἀποστρέψαι
θέλουσα
τὸν
νεανίσκον
τοῦ |
[13, 94] |
γεγονότα
μαθητὴν
καὶ
περὶ
δικαιοσύνης
|
καὶ |
ἀρετῆς
πολλοὺς
καὶ
σεμνοὺς
λέγοντα |
[13, 4] |
Θησεὺς
δἐ
Ελένην
ἁρπάσας
ἑξῆς
|
καὶ |
Αριάδνην
ἥρπασεν.
Ιστρος
γοῦν
ἐν |
[13, 94] |
τρισὶ
δραχμαῖς
Σωσινόμῳ
τῷ
τραπεζίτῃ
|
καὶ |
Αριστογείτονι
προσελθὼν
πρὸς
ἐμὲ
ἐδεῖτο |
[13, 78] |
τῶν
Πεισιστρατιδῶν
θάνατος
ὑπὸ
Αρμοδίου
|
καὶ |
Αριστογείτονος
γενόμενος,
περὶ
Σικελίαν
δ' |
[13, 79] |
δὲ
ὅτι
τὰ
περὶ
Κτατῖνον
|
καὶ |
Αριστόδημον
πεπλάσθαι
φησὶν
Πολέμων
ὁ |
[13, 62] |
Ψαμάθη
καὶ
Λαγίσκα
καὶ
Ανθεια
|
καὶ |
Αριστόκλεια.
~Δημοσθένη
δὲ
τὸν
ῥήτορα |
[13, 36] |
Οδάτιν.
~Τὸ
ὅμοιον
ἱστορεῖ
γενέσθαι
|
καὶ |
Αριστοτέλης
ἐν
τῇ
Μασσαλιωτῶν
Πολιτείᾳ |
[13, 62] |
δ'
ἐρᾶν
φησι.
Μνημονεύει
αὐτῆς
|
καὶ |
Αριστοφάνης
ἐν
τῷ
Γηρυτάδῃ.
Μήποτε |
[13, 79] |
τοῦ
υἱοῦ
αὐτοῦ
Χρυσίππου,
ὃν
|
καὶ |
ἁρπάσαντα
καὶ
ἀναθέμενον
εἰς
ἃρμα |
[13, 48] |
τῷ
τρίτῳ
πίνακι
τῶν
Νόμων
|
καὶ |
ἀρχὴν
αὐτοῦ
τήνδε
παρέθετο·
Ὁδε |
[13, 66] |
ἐκάλεσαν
τὴν
Πλαγγόνα.
Μαρτυρεῖ
δὲ
|
καὶ |
Αρχίλοχος
περὶ
αὐτῆς
ἐν
τούτοις |
[13, 84] |
παρὰ
φύσιν
τῇ
Αφροδίτῃ
χρώμενοι
|
καὶ |
ἀσεβοῦντες
εἰς
τὴν
θεόν,
μὴ |
[13, 42] |
ἀποψᾶσθαι,
τάλαν.
~Οτι
δ'
ἦν
|
καὶ |
ἀστεία
τις
ἀποκρίνασθαι,
τάδε
περὶ |
[13, 39] |
Ἦν
δὲ
Λάμια
σφόδρα
εὔθικτος
|
καὶ |
ἀστικη
πρὸς
τὰς
ἀποκρίσεις,
καθάπερ |
[13, 70] |
Βιλιστίχη
δ'
ἡ
Αργεία
ἑταίρα
|
καὶ |
αὐτὴ
ἔνδοξος,
τὸ
γένος
ἀπὸ |
[13, 69] |
δ'
ἦν
ἐκ
τῆς
Ναυκράτεως
|
καὶ |
αὐτὴ
ἑταίρα
καλή.
Φιλεῖ
γάρ |
[13, 63] |
μειρακίσκον,
καίτοι
γυναῖκα
ἔχων
ὡς
|
καὶ |
αὐτὴν
ἀγανακτήσασαν
συγκοιμᾶσθαι
τῷ
Κνωσίωνι. |
[13, 89] |
τὴν
μορφήν.
Στεφανόπωλις
δ'
ἦν
|
καὶ |
αὐτὴν
ἐξέδωκε
πρὸς
γάμου
κοινωνίαν |
[13, 64] |
τοῦ
αἵμματος
τοῖς
βωμοῖς,
ἕως
|
καὶ |
αὐτὴν
κατέσφαξαν.
Δανάην
δὲ
τὴν |
[13, 64] |
Λεοντίου
τῆς
Επικουρείου
θυγατέρα
ἑταιριζομένην
|
καὶ |
αὐτὴν
Σώφρων
ὁ
ἐπὶ
τῆς |
[13, 38] |
στοάν.
Ηρα
δὲ
καὶ
Λεαίνης
|
καὶ |
αὐτῆς
ἑταίρας
Αττικῆς
ὁ
Δημήτριος |
[13, 68] |
τῆς
Συρίας,
οὗπερ
καὶ
σὲ
|
καὶ |
αὑτὸν
ἀνατιθέναι
μέλλει.
Παρέδωκέν
τε |
[13, 33] |
εἰς
Ολυμπίαν
ἐπὶ
τὸν
ἀγώνα
|
καὶ |
αὐτὸς
ἀπάξειν
ἑταίρας
εὔξατο
τῇ |
[13, 62] |
Ελαίτης
ὁ
Γοργίου
μαθητὴς
ἔγραψεν
|
καὶ |
αὐτὸς
ἐγκώμιον
Ναίδος
τῆς
ἑταίρας. |
[13, 37] |
και
Σατύραι
καὶ
Νάννιον.
Οὐ
|
καὶ |
αὐτὸς
Θεμιστοκλῆς
ἐξ
ἑταίρας
ἦν |
[13, 68] |
Καταναῖος
ἢ
{ὁ}
Βυζάντιος
ἢ
|
καὶ |
αὐτὸς
ὁ
βασιλεύς.
Εδιδάχθη
δὲ |
[13, 20] |
εἰς
ὦπα
ἔοικεν.
Εκπέπληκται
οὖν
|
καὶ |
αὐτὸς
ὁ
Πρίαμος
ἐπὶ
τῷ |
[13, 82] |
πυθόμενος
καὶ
ἐπιτωθάζων
τὸ
γεγονὸς
|
καὶ |
αὐτός
ποτε
ὐφη
τούτῳ
χεχρῆσθαι |
[13, 20] |
κατὰ
τὸν
Αντιφάνην.
~Επαινῶ
δὲ
|
καὶ |
αὐτὸς
τὸ
κάλλος.
Καὶ
γὰρ |
[13, 11] |
τῶν
φιλοσόφων
περὶ
τοῦ
ἔρωτος
|
καὶ |
αὐτούς
τι
εἰπεῖν
καὶ
περὶ |
[13, 33] |
χρυσὸν
καθαρᾷ
βασάνῳ.
Οτι
δὲ
|
καὶ |
Αφροδίσια
ἴδια
ἄγουσιν
αὐτόθι
αἱ |
[13, 93] |
αἰσθήσει
τε
πολλῷ
ὑστεροῦντες
ἀργῶς
|
καὶ |
ἀφυλάκτως
ζῆτε.
Λοιδόρου
δὲ
καὶ |
[13, 20] |
Εν
Χίῳ
δὲ
τῇ
νήσῳ
|
καὶ |
βαδίζειν
ἥδιστόν
ἐστιν
ἐπὶ
τὰ |
[13, 44] |
αὐτὴν
χρυσίον.
Ανάγωγος
ὢν
δὲ
|
καὶ |
βάναυσος
παντελῶς
ἐν
σκυτοτομείῳ
μετά |
[13, 78] |
Ερωτικῶν.
Οὗτοι
φανέντες
ἐπιβουλεύοντες
Φαλάριδι
|
καὶ |
βασανιζόμενοι
ἀναγκαζόμενοί
τε
λέγειν
τοὺς |
[13, 68] |
ὁρᾷ
ὑπὸ
τοῦ
λαοῦ
προσκυνουμένην
|
καὶ |
βασίλισσαν
προσαγορευομένην
καὶ
ταῖς
ἄλλαις |
[13, 37] |
γυναικῶν
μάλ'
εὐπρεπεστάτην
τὴν
ὄψιν
|
καὶ |
Βιλιστίχην,
ἔτι
δὲ
Αγαθόκλειαν
καὶ |
[13, 73] |
τίκτεται
βροτοῖς
μήλων
τε
βοσκὰς
|
καὶ |
βίον
Δημήτριον
δένδρων
τις
ὥρα |
[13, 61] |
τῆς
μητρὸς
ἔχων
τὸ
φύσημα;
|
καὶ |
Βίων
δ'
ὁ
Βορυσθενίτης
φιλόσοφος |
[13, 81] |
Επικροτησάντων
δὲ
πάντων
σύν
γέλωτι
|
καὶ |
βοῇ
ὡς
εὖ
ὑπηγάγετο
τὸν |
[13, 71] |
καὶ
εἰν
Αίδῃ.
Φημὶ
δὲ
|
καὶ |
Βοιωτὸν
ἀποπρολιπόντα
μέλαθρον
Ησίοδον
πάσης |
[13, 82] |
χρησάμενος
τῷ
περὶ
τοῦ
Ηλίου
|
καὶ |
Βορέου
λόγῳ,
καί
τι
πρὸς |
[13, 93] |
βίον,
ἄμφω
ταῦτα
μελετᾶτε,
κακολόγοι
|
καὶ |
βοροὶ
πρός
τε
τούτοις
ἄνοικοι |
[13, 34] |
διαβοήτου
ἑταίρας
Κοττίνας,
ἥν
φησι
|
καὶ |
βοῦν
ἀναθεῖναι
χαλκῆν,
γράφων
οὕτως. |
[13, 90] |
ἣν
κατοικίσαντα
Παρρασίων
τινὰς
τέμενος
|
καὶ |
βωμὸν
ἀναστῆσαι
Δήμητρι
Ελευσινίᾳ,
ἧς |
[13, 52] |
κατασέσηπε
καὶ
Φίλα;
Κοσσύφας
δὲ
|
καὶ |
Γαλήνας
καὶ
Κορώνας
οὐ
λέγω· |
[13, 86] |
ἐν
τῷ
οἶνῳ
μνείαν
ποιεῖσθαι
|
καὶ |
γὰρ
πρὸς
ταῦτα
ἡμᾶς
ὅταν |
[13, 84] |
Πειρήνην
χαλκῇ
βοὶ
βοῦς
ἐπανέβη·
|
καὶ |
γεγραμμένῃ
κυνὶ
καὶ
περιστερᾳ
καὶ |
[13, 62] |
εἰς
τὴν
οἰκίαν,
ἐξ
ἧς
|
καὶ |
γενέσθαι
αὐτῷ
θυγάτριον.
Μνημονεύει
δ' |
[13, 40] |
Φίλινναν
τὴν
ὀρχηστρίδα,
ἐξ
ἧς
|
καὶ |
γεννῆσαι
Αρριδαῖον
τὸν
μετ'
Αλέξανδρον |
[13, 31] |
φύλακας,
κρατήσαντας
δὲ
τῶν
τειχῶν
|
καὶ |
γενομένους
ἐγκρατεῖς
τῆς
ἐλευθερίας
χαριστήρια |
[13, 26] |
στατῆρα
και
τριώβολον,
προσίεται
δὲ
|
καὶ |
γέροντα
καὶ
νέον·
οὕτω
δὲ |
[13, 50] |
μὴ
στεφανοῦν
Ἅρπαλον,
ἐὰν
μὴ
|
καὶ |
Γλυκέραν
στεφανῶσιν.
Ἐν
Ῥωσσῷ
δὲ |
[13, 79] |
νομοθέτης
Σόλων
ἔφη
Μηρῶν
ἱμειρων
|
καὶ |
γλυκεροῦ
στόματος.
Αἰσχύλος
τε
καὶ |
[13, 39] |
ἀστικη
πρὸς
τὰς
ἀποκρίσεις,
καθάπερ
|
καὶ |
Γνάθαινα,
περὶ
ἧς
ἐροῦμεν.
Πάλιν |
[13, 70] |
οὐκ
ἀγεννὴς
ἦν
ἑταίρα,
ἀλλὰ
|
καὶ |
γονέων
καὶ
κατὰ
παιδείαν
ἐπέραστος |
[13, 45] |
ἰδοῦσαν
ἐν
κήπῳ
τινὶ
πινακίδα
|
καὶ |
γραφεῖον
ἐξηρτημένον
ἔχοντ'
Απόκριναι,
φησίν, |
[13, 46] |
ἡ
Λύχνος
ἐπικαλουμένη
καὶ
Εὔκλεια
|
καὶ |
Γρυμέα
καὶ
Θρυαλλίς,
ἔτι
Χίμαιρα |
[13, 93] |
ζῴου
πεφυκότος.
Ετι
δὲ
ταλαιπώρου
|
καὶ |
γυμνοῦ
τὸν
βίον,
ἄμφω
ταῦτα |
[13, 20] |
θαυμάζεται
μᾶλλον
ἀνὴρ>
ὁ
κάλλιστος
|
καὶ |
γύνη
ἡ
καλλίστη,
καλλίστας
γεννώσης |
[13, 35] |
Οδάτιν
ἑστηκυῖαν
πρὸ
τοῦ
κυλικείου
|
καὶ |
δακρύουσαν
κιρνᾶσάν
τε
βραδέως
τὴν |
[13, 80] |
πάντα
αὐταῖς
χορηγεῖσθαι
ἐκέλευσεν.
Διόπερ
|
καὶ |
Δαρεῖος
τοῦτο
μαθὼν
ηὔξατο
τῷ |
[13, 1] |
περὶ
ἑταίρας
πλεονάκις
καὶ
εἰληφέναι
|
καὶ |
δεδωκέναι
πληγάς,
ὥς
φησι
Λυκόφρων |
[13, 10] |
ἐκμανθάνει
παρ'
αὐτῆς
τὰ
πάντα
|
καὶ |
δεηθείσης
ἐκδικῆσαι
τοῦ
Αρπίου
τὸν |
[13, 71] |
περὶ
πικρὰ
λόγοις
ἐσφίγξαντο
μῆτις
|
καὶ |
δεινὴ
μύθων
κῆδος
ἔχουσ'
ἀρετή, |
[13, 81] |
στρατηγός,
ἀνδρὶ
παιδιώδει
παρ'
οἶνον
|
καὶ |
δεξιῷ.
Ερμησίλεω
δὲ
ξένου
οἱ |
[13, 91] |
εἰς
δούρειον
ἵππον
ἐγκατακλεισθέντες,
ἑνὸς
|
καὶ |
δευτέρου
ἴσως
ἐρεῖς
ὄνομα
καὶ |
[13, 61] |
ψυχὴν
μόλις.
~Ιστε
δὲ
ὅτι
|
καὶ |
Δημάδης
ὁ
ῥήτωρ
ἐξ
αὐλητρίδος |
[13, 71] |
Εκλεε
δ'
Ικαρίου
τε
γένος
|
καὶ |
δῆμον
Αμύκλου
καὶ
Σπάρτην,
ἰδίων |
[13, 36] |
δίδωσι
εἴτε
ἀπὸ
τύχης
εἴτε
|
καὶ |
δι'
ἄλλην
τινὰ
αἰτίαν
τῷ |
[13, 63] |
Αριστάρχου
γοῦν
τινος
ἐρασθεὶς
μειρακίου
|
καὶ |
δι'
αὐτὸν
παροινήσας
εἰς
Νικόδημον |
[13, 20] |
περὶ
κάλλους
ἤρισαν
πρὸς
ἀλλήλας,
|
καὶ |
διὰ
κάλλος
οἱ
θεοὶ
ἀνηρείψαντο |
[13, 75] |
ποιητρίας
μὲν
οὔσης,
δυναμένης
δὲ
|
καὶ |
διὰ
τὴν
ὁμιλίαν
τοὺς
ἐραστὰς |
[13, 3] |
μέθης
ἢ
δι'
ἀφροδισίων
ἢ
|
καὶ |
διὰ
τῆς
ἐν
ταῖς
ἀδηφαγίαις |
[13, 3] |
γαμετῆς
τὸν
βασιλέα,
ἔτι
δὲ
|
καὶ |
διὰ
τὸ
τὴν
βασιλίδα,
ὥς |
[13, 92] |
ταῦτα
καὶ
Θεόδωρος
ὁ
ἄθεος
|
καὶ |
Διαγόρας
ἐξεκηρύχθη
καὶ
Πρωταγόρας>
ἐφυγαδεύσθη |
[13, 67] |
διαβάλλων
ἀκολασίαν
φησίν
Ἐπίσκεψαι
δἐ
|
καὶ |
διάκουσον
σαφῶς
παρὰ
τῶν
ἐκ |
[13, 35] |
δὲ
στρατοπεδεύων
ἐπὶ
τοῦ
Τανάιδος
|
{καὶ} |
διαλαθὼν
τὴν
στρατοπεδείαν
διέβη
μετὰ |
[13, 14] |
μέν
ἐστιν
εὔχαρις,
ἐπιτεινόμενος
δὲ
|
καὶ |
διαταράττων
χαλεπώτατος
διόπερ
ὁ
ποιητὴς |
[13, 24] |
πατρός
σου
πολλά
σε
σωφρονίστατος
|
καὶ |
διδάξαντος
σκύτη
βλέπειν.
Ἢ
οὐκ |
[13, 86] |
Περσαίου
παρὰ
πότον
αὐλητρίδιον
πριαμένου
|
καὶ |
διοκνοῦντος
εἰσαγαγεῖν
πρὸς
αὐτὀν
διὰ |
[13, 78] |
ἑξαμέτρου
τὸ
πεντάμετρον,
καθάπερ
ὕστερον
|
καὶ |
Διονύσιος
ὁ
Αθηναῖος
ἐποίησε
ὁ |
[13, 43] |
λοπάδας
συνάλμους
τε
συναρτύειν
δοκῶν
|
καὶ |
διψᾶν
ὑπολειπόμενοι
εἰς
τὴν
αὔριον |
[13, 73] |
~Υπολαμβάνων
οὖν
μέγαν
εἶναι
δαίμονα
|
καὶ |
δυνατώτατον
τὸν
Ερωτα,
προσέτι
τε |
[13, 70] |
τὴν
καλουμένην
Παρόραμα
διὰ
τὸ
|
καὶ |
δυὸ
δραχμῶν
φοιτᾶν
πρὸς
τὸν |
[13, 2] |
διὰ
σπάσιν
ἀνθρώπων,
ὥστ'
ἐξεῖναι
|
καὶ |
δύο
ἔχειν
γυναῖκας
τὸν
βουλόμενον, |
[13, 55] |
τινος
Παυσανίου
Θετταλοῦ,
κατὰ
φθόνον
|
καὶ |
δυσζηλίαν
{ταῖς}
ξυλίναις
χελώναις
τυπτομένην |
[13, 5] |
ἐγάμει.
Εν
ἔτεσι
γοῦν
εἴκοσι
|
καὶ |
δυσὶν
οἷς
ἐβασίλευεν,
ὥς
φησι |
[13, 5] |
βασιλεὺς
ἄγων
Μήδαν
τὴν
θυγατέρα
|
καὶ |
δῶρα
πολλά.
Γήμας
δὲ
καὶ |
[13, 86] |
ἀλλὰ
ἐκ
τῶν
κλινῶν
ἀνώρμων
|
καὶ |
ἐβόων
ὡς
θαυμαστόν
τι
θέαμα |
[13, 37] |
ἐγαμήθη
τῷ
πρώτῳ
βασιλεύσαντι
Αἰγύπτου
|
καὶ |
ἐγένησεν
αὐτῷ
τέκνον
Λεοντίσκον
καὶ |
[13, 75] |
παιδεράστριάν
τινες
καλοῦσι
τὴν
τραγῳδίαν·
|
καὶ |
ἐδέχοντο
τὰ
τοιαῦτα
ᾄσματα
οἱ |
[13, 2] |
συνόδων
καὶ
κοινογαμίων
ὄντων.
Διὸ
|
καὶ |
ἔδοξέ
τισιν
διφυὴς
νομισθῆναι,
οὐκ |
[13, 91] |
αὐτῶν
καταβρωθέντες
ὑπὸ
τῶν
Λαιστρυγόνων
|
καὶ |
εἰ
ὄντως
κατεβρώθησαν
ὅστις
{οὖν} |
[13, 50] |
Γλυκέραν
στεφανῶσιν.
Ἐν
Ῥωσσῷ
δὲ
|
καὶ |
εἰκόνα
χαλκῆν
αὐτῆς
ἱστάναι
τολμῆσαι |
[13, 15] |
ψυχῆς
ἐρᾶν·
οἵτινες
μέχρι
ὀκτὼ
|
καὶ |
εἴκοσι
ἐτῶν
δεῖν
λέγοντες
συνέχειν |
[13, 92] |
Εἰπόντος
δ'
ἐν
τῇ
τρίτῇ
|
καὶ |
εἰκοστῇ»
ὁ
Μυρτίλος
ἔφη
εἶτ' |
[13, 67] |
φησι
Ποσειδώνιος
ἐν
τῇ
δευτέρᾳ
|
καὶ |
εἰκοστῇ
τῶν
Ιστοριῶν,
τεχνιτῶν
τῶν |
[13, 1] |
δεδειπνηκέναι
καὶ
περὶ
ἑταίρας
πλεονάκις
|
καὶ |
εἰληφέναι
καὶ
δεδωκέναι
πληγάς,
ὥς |
[13, 71] |
διαποιπνύουσα
Δήμητρα
γνωστὴ
δ'
ἐστὶ
|
καὶ |
εἰν
Αίδῃ.
Φημὶ
δὲ
καὶ |
[13, 47] |
τινος
οἶνον
ἐν
ψυκτηριδίῳ
μικρὸν
|
καὶ |
εἰπόντος
ὅτι
ἑκκαιδεκαέτης,
Μικρός
γε, |
[13, 95] |
ἐμὲ
μόνον
τοιοῦτός
ἐστιν,
ἀλλὰ
|
καὶ |
εἰς
ἄλλους
ἅπαντας
τοὺς
αὐτῷ |
[13, 47] |
Παυσανίου
δὲ
τοῦ
Λάκκου
ὀρχουμένου
|
καὶ |
εἰς
κάδον
τινὰ
ἐμπεσόντος,
Ο |
[13, 63] |
μιᾷ
νυκτὶ
συνέχεεν.
Αναλαβεῖν
γοῦν
|
καὶ |
εἰς
τὴν
οἰκίαν
λέγεταί
τινα |
[13, 39] |
Τουτί
γε,
Λάμια,
φησίν,
ὀσφράνθητι
|
καὶ |
εἴσει
παρὰ
τἄλλα
διαφόραν
ὅσην |
[13, 49] |
μόσχειος.
Μενάνδρῳ
τῷ
ποιητῇ
δυσημερήσαντι
|
καὶ |
εἰσελθόντι
εἰς
τὴν
οἰκίαν
Γλυκέρα |
[13, 86] |
Ως
δὲ
ὁ
πότος
προέβαινεν
|
καὶ |
εἰσῆλθεν
ἄλλα
τε
ἀκροάματα
καὶ |
[13, 80] |
τῷ
Χαλκιδεῖ
παῖς
καλὸς
ἦν
|
καὶ |
εἴχεν
εὖ
πρὸς
αὐτόν.
Ως |
[13, 4] |
Φερέβοιαν.
Πρὸ
δὲ
τῆς
Ελένης
|
καὶ |
ἐκ
Τροιζῆνος
ἥρπασεν
Αναξώ.
Μετὰ |
[13, 83] |
Φωκέων
τύραννον,
φιλόπαιδα
δὲ
Ονόμαρχον
|
καὶ |
ἐκ
τῶν
τοῦ
θεοῦ
χαρίσασθαι |
[13, 2] |
συνεγκλειομένων
καὶ
τῶν
ἀγάμων
νεανίσκων
|
καὶ |
ἕκαστος
ἧς
ἐπιλάβοιτο,
ταύτην
ἀπῆγεν |
[13, 75] |
γενομέναι
τῶν
ἐρωτικῶν
μελῶν
ἡγεμόνα
|
καὶ |
ἐκδοῦναι
πρῶτον
μέλος
ἀκόλαστον,
ὄντα |
[13, 44] |
θ'
ἵν'
ἄκρον
ὡς
μάλιστα
|
καὶ |
ἐλάχιστον
αὐτοῦ
περιλάβω
τοῦ
σώματος. |
[13, 12] |
τὸν
Ερωτα
θεὸν
εἶναι
φιλίας
|
καὶ |
ἐλευθερίας,
ἔτι
δὲ
καὶ
ὁμονοίας |
[13, 48] |
δύο
ποταμοὶ
έμβάλλετέ
μοι,
Λύκος
|
καὶ |
Ἐλεύθερος;
Ἐπὶ
δὲ
τὴν
θυγατέρα |
[13, 50] |
μετέπέμψατο
τὴν
Γλυκέραν
Αθήνηθεν·
ἣν
|
καὶ |
έλθοῦσαν
οἰεῖν
ἐν
τοῖς
βασιλείοις |
[13, 3] |
γάμον,
ἤδη
εἰς
τὰ
ἀμείνω
|
καὶ |
Ελληνικὰ
ἐκδεδιῃτημένη.
Και
ἡ
Κλυταιμνήστρα |
[13, 83] |
κιττοῦ
Πεπαρηθίων.
Αὕτη
δέ,
φησί,
|
καὶ |
ἔμελλε
τὰ
Πύθια
αὐλεῖν,
εἰ |
[13, 11] |
φιλόσοφοι
πάμπολλοι·
ἐν
οἷς
τινες
|
καὶ |
ἐμνημόνευσαν
τοῦ
σκηνικοῦ
φιλοσόφου
Εὐριπίδου |
[13, 18] |
αὐλητὴς
πώγωνα
μέγαν
ἔχων
ηὔλει,
|
καὶ |
ἐν
Αθήναις
διατηροῦσιν
οὐ
σφόδρα |
[13, 88] |
ποιητὴς
οὗτος
ἐπὶ
τὰ
ἄνθη
|
καὶ |
ἐν
Αλφεσιβοίᾳ
φησίν·
Καὶ
σώματος |
[13, 86] |
ἦλθεν
ὁ
σκληρὸς
ἐκεῖνος
φιλόσοφος
|
καὶ |
ἐν
ἀρχῇ
οὐδ'
ἄν
παρακαθίσαι |
[13, 31] |
Εὐάλκης
δ'
ἐν
τοῖς
Εφεσιακοῖς
|
καὶ |
ἐν
Εφέσῳ
φησὶν
ἱερὰ
ἱδρῦσθαι |
[13, 50] |
δ'
αὐτῆς
Αντιφάνης
ἐν
Αρκάδι
|
καὶ |
ἐν
Κηπουρῷ,
ἐν
Ακεστρίᾳ,
ἐν |
[13, 12] |
Ηλεῖοι
Ρόδιοί
τε
τὰ
Αλίεια
|
καὶ |
ἐν
ταῖς
δημοτελέσι
δὲ
σπονδαῖς |
[13, 69] |
τόδ'
ἐποίησε
τοὐπίγραμμα
Ποσείδιππος,
{καίτοι}
|
καὶ |
ἐν
τῇ
Αἰθιοπίᾳ
πολλάκις
αὐτῆς |
[13, 12] |
παρασκευαστικόν,
ἄλλου
δὲ
οὐδενός.
Διὸ
|
καὶ |
ἐν
τῇ
Πολιτείᾳ
ἔφη
τὸν |
[13, 59] |
Κνιδίαν
Αφροδίτην
ἀπ'
αὐτῆς
ἐπλάσατο
|
καὶ |
ἐν
τῇ
τοῦ
Ερωτος
βάσει |
[13, 2] |
πράγματος
ὕβριν
φεύγοντες
φιλοστοργῶσί
τε
|
καὶ |
ἐν
ὥρᾳ
προσίωσιν
τοῖς
γάμοις. |
[13, 19] |
οὐ
μόνον
τοῖς
ἤθεσιν
ἀλλα
|
καὶ |
ἕξει.
Βουλόμενοι
γὰρ
ἐνδύεσθαι
τὴν |
[13, 56] |
Ασπασίας
δὶς
τῆς
ἡμέρας
εἰσιόντα
|
καὶ |
ἐξιόντα
ἀπ'
αὐτῆς
ἀσπάζεσθαι
τὴν |
[13, 64] |
βασιλεὺς
ὁ
τῆς
διαδοχῆς
τελευταῖος
|
καὶ |
ἔξω
τοῦ
διαδήματος
κοινωνὸν
εἶχε |
[13, 31] |
οὐδαμοῦ
τῆς
Ελλάδος.
Οἶδα
δὲ
|
καὶ |
ἑορτήν
τιν'
Εταιρίδεια
ἀγομένην
ἐν |
[13, 20] |
γίνεται,
ἀετὸς
πτεροῦται
πολλάκις,
ὥσπερ
|
καὶ |
ἐπ'
Αἰγινῃ.
Σωκράτης
δ'
ὁ |
[13, 17] |
Φιλοξένου
Κύκλωψ
ἐρῶν
τῆς
Γαλατείας
|
καὶ |
ἐπαινῶν
αὐτῆς
τὸ
κάλλος,
προμαντευόμενος |
[13, 78] |
Κρατῖνος}
ὑπὲρ
τῆς
θρεψαμένης
ᾧ
|
καὶ |
ἐπαπέθανεν
ὁ
ἐραστὴς
Αριστόδημος,
λύσιν |
[13, 84] |
περιστερά,
τῇ
δὲ
χὴν
προσῆλθον
|
καὶ |
ἐπεπήδησαν
φανέντων
δὲ
πᾶσι
τούτοις |
[13, 69] |
ἑταίρας
ἀρραβών.
~Ενδόξους
δὲ
ἑταίρας
|
καὶ |
ἐπὶ
κάλλει
διαφερούσας
ἤνεγκεν
καὶ |
[13, 56] |
τὴν
ἐκ
Κολοφῶνος
ἑταίρην,
ἧς
|
καὶ |
ἐπὶ
ῥυτίδων
πικρὸς
ἔπεστιν
ἔρως. |
[13, 55] |
Πηνειῷ
σημεῖον
ἔχοντα
ὑδρίαν
λιθίνην
|
καὶ |
έπίγραμμα
τόδε·
Τῆσδέ
ποθ'
ἡ |
[13, 82] |
διαλαληθέντος
τοῦ
συμβεβηκότος
Εὐριπίδης
πυθόμενος
|
καὶ |
ἐπιτωθάζων
τὸ
γεγονὸς
καὶ
αὐτός |
[13, 25] |
Σωκρατικὴ
ἐνεπορεύετο
πλήθη
καλῶν
γυναικῶν,
|
καὶ |
ἐπλήθυνεν
ἀπὸ
τῶν
ταύτης
ἑταιρίδων |
[13, 12] |
ἀσπαζομένων
θάνατον
ἔνδοξον
ἀντ'
αἰσχροῦ
|
καὶ |
ἐπονειδίστου
βίου.
Σάμιοι
δέ,
ὥς |
[13, 81] |
Τοιαῦτα
πολλὰ
δεξιῶς
ἔλεγέν
τε
|
καὶ |
ἔπρησσεν
ὅτε
πίνοι
{ἢ
πράσσοι} |
[13, 11] |
δὲ
ἄλλος
τις
ἔφη
Εἴη
|
καὶ |
ἐρᾶν
καὶ
ἔρωτι
χαρίζεσθαι
κατὰ |
[13, 76] |
μετρίως
ὢν
ἐρωτικός
φησιν
Εἴη
|
καὶ |
ἐρᾶν
καὶ
ἔρωτι
χαρίζεσθαι
κατὰ |
[13, 79] |
κατάρξασθαι
Λάιον
ξενωθέντα
παρὰ
Πέλοπι
|
καὶ |
ἐρασθέντα
τοῦ
υἱοῦ
αὐτοῦ
Χρυσίππου, |
[13, 92] |
ἐν
τοῖς
λόγοις
ὑμῶν
φιλοτιμίας
|
καὶ |
ἔριδας
καὶ
τοὺς
ἀκαίρους
ἐλέγχους |
[13, 46] |
διαφθείρειν
τοὺς
ἐντυγχάνοντάς
σοι
ἀνωφελῆ
|
καὶ |
ἐριστικὰ
σοφίσματα
διδάσκοντα,
ἐμέ
τε |
[13, 19] |
οὕτως
ἐσταλμένους
περὶ
ἀργύριον
ἐπτοῆσθαι
|
καὶ |
ἐρωμένους
περιάγεσθαι
ξυρουμένους
τὴν
ὑπήνην |
[13, 11] |
τις
ἔφη
Εἴη
καὶ
ἐρᾶν
|
καὶ |
ἔρωτι
χαρίζεσθαι
κατὰ
καιρόν.
Ετερος |
[13, 76] |
ἐρωτικός
φησιν
Εἴη
καὶ
ἐρᾶν
|
καὶ |
ἔρωτι
χαρίζεσθαι
κατὰ
καιρόν
μὴ |
[13, 24] |
Πεντάθλῳ
τοῖς
παραπλησίως
σοι
βιοῦσιν
|
καὶ |
ἐσπουδακόσι
περὶ
τὰς
μαγαλομίσθους
ἑταίρας |
[13, 1] |
(ἐγένοντο
γὰρ
καὶ
περὶ
γαμετῶν
|
καὶ |
ἑταιρῶν
πολλάκις
λόγοι)
εἰδόσιν
ἐκτιθέμενοι |
[13, 62] |
Φιλύρα
γέ
τοι
ἐπαύσατο
πορνευομένη
|
{καὶ} |
ἔτι
νέα
οὖσα
καὶ
Σκιώνη |
[13, 46] |
τοῖς
μαθήμασι
χρόνον
ἀπομερίζουσαι·
διόπερ
|
καὶ |
εὔθικτοι
πρὸς
τὰς
ἀπαντήσεις
ἦσαν. |
[13, 32] |
ἐπίγραμμα·
Αἵδε
ὑπὲρ
Ελλήνων
τε
|
καὶ |
εὐθυμάχων
πολιητᾶν
ἔσταθεν
εὔχεσθαι
Κύπριδι |
[13, 46] |
καὶ
Συνωρὶς
ἡ
Λύχνος
ἐπικαλουμένη
|
καὶ |
Εὔκλεια
καὶ
Γρυμέα
καὶ
Θρυαλλίς, |
[13, 20] |
κάλλος
φασίν·
Οὐ
νέμεσις
Τρῶας
|
καὶ |
ἐυκνήμιδας
Αχαιοὺς
τοιῇδ'
ἀμφὶ
γυναικὶ |
[13, 61] |
τήνδε
νέων
μὲν
ἀναίνεσθαι
φιλότητα
|
καὶ |
εὐνήν,
ἣ
δ'
ἐπιτερπέσθω
πολιοκροτάφοισι |
[13, 5] |
κληθεῖσαν
Εὐρώπη,
Φιλογύνης
δ'
ἦν
|
καὶ |
Εὐριπίδης
ὁ
ποιητής.
Ιερώνυμος
γοῦν |
[13, 10] |
φησι
δύο
γυναικῶν
τὸν>
Ολυμπιάδος
|
καὶ |
Εὐρυδίκης.
ἐν
ᾧ
τὴν
μὲν |
[13, 86] |
{τε}
γὰρ
ἠρίστων
σφόδρα
σκυθρωπῶς
|
καὶ |
εὐσχημόνως,
ὡς
ᾤοντο,
οὐχ
ὅτι |
[13, 46] |
τὴν
Πάροινον
ἐπικληθεῖσαν
καὶ
Λαμπυρίδα
|
καὶ |
Εὐφροσύνην·
αὕτη
δὲ
ἦν
γναφέως |
[13, 35] |
αὐτὴν
ἀπήγαγεν
ἐπὶ
τό
ἅρμα
|
καὶ |
ἔφυγεν
ἔχων
τὴν
Οδάτιν.
Οἱ |
[13, 51] |
ὅτι
πρόσωπόν
τε
ἀστεῖον
εἶχε
|
καὶ |
έχρῆτο
χρυσίοις
καὶ
ἱματίοις
πολυτελέσι, |
[13, 56] |
τοὺς
αὐτοὺς
αὐτᾡ
χρόνους
γενόμενος
|
καὶ |
ἑωρακὼς
αὐτόν,
ἐν
τῷ
ἐπιγραφομένῳ |
[13, 59] |
ἐποίησεν
τοὺς
δικαστὰς
τὴν
ὑποφῆτιν
|
καὶ |
ζάκορον
Αφροδίτης
ἐλέῳ
χαρισαμένους
μὴ |
[13, 59] |
Ελλήνων
ἀκρασίας
ἀνάθημα.
Ἕστηκε
δὲ
|
καὶ |
ἡ
εἰκὼν
αὕτη
μέση
τῆς |
[13, 3] |
Πρίαμος
δὲ
πολλαῖς
χρῆται
γυναιξὶ
|
καὶ |
ἡ
Εκάβη
οὐ
δυσχεραίωει.
Λέγει |
[13, 10] |
ἱεροῦ.
Δεκάτῳ
δὲ
ἔτει
ἑάλω
|
καὶ |
ἡ
Κίρρα.
Ανετράπησαν
δὲ
καὶ |
[13, 37] |
Ασπασίαν
μετονομασθῆναι.
Συνηκολούθει
δὲ
αὐτῷ
|
καὶ |
ἡ
Μιλησία
παλλακίς.
Ο
δὲ |
[13, 66] |
ἱερείας.
~Διαβόητος
δ'
ἑταιρα
γέγονε
|
καὶ |
ἡ
Μιλησία
Πλαγγών
ἧς
περικαλλεστάτης |
[13, 69] |
καὶ
ἐπὶ
κάλλει
διαφερούσας
ἤνεγκεν
|
καὶ |
ἡ
Ναύκρατις·
Δωρίχαν
τε,
ἥν |
[13, 43] |
προέβη
τοῖς
ἔτεσιν
ἡ
Γνάθαινα
|
καὶ |
ἤδη
τελέως
ἦν
ὁμολογουμένη
σοφός, |
[13, 34] |
ἐπιβουλευθεὶς
ὑπὸ
Φαρναβάζου.
Εἴδομεν
δὲ
|
καὶ |
ἡμεῖς
τὸ
ἐν
Μελίσσῃ
τοῦ |
[13, 91] |
Ιππων
ἔφη
ὁ
ἄθεος.
Αλλὰ
|
καὶ |
Ηράκλειτος
ο
θεῖός
φησι
Πουλυμαθίη |
[13, 73] |
δι'
ὧν
βρότειον
ζῇ
τε
|
καὶ |
θάλλει
γένος.
Καὶ
ὁ
σεμνότατος |
[13, 83] |
ἐντετυπωμένον
ἔχειν
ἐπὶ
τῆς
ἀσπίδος
|
καὶ |
θαυμαστῶς
αὐτὸν
κινδυνεύειν,
ἀνακεῖσθαί
τε |
[13, 59] |
Κατεσκεύασε
δ'
αὐτὸν
Πραξιτέλης.
Ὃν
|
καὶ |
θεασάμενος
Κράτης
ὁ
κυνικὸς
ἔφη |
[13, 34] |
τὴν
Λαίδος
τῆς
νεωτέρας
μητέρα
|
καὶ |
Θεοδότην·
ὑφ'
ἧς
καὶ
ἀποθανὼν |
[13, 92] |
ὄντας
ἀπέθανεν
δὲ
διὰ
ταῦτα
|
καὶ |
Θεόδωρος
ὁ
ἄθεος
καὶ
Διαγόρας |
[13, 34] |
Αλκιβιάδην
τὸν
ἁβρόν,
ὦ
γῆ
|
καὶ |
θεοί,
ὃν
ἡ
Λακεδαίμων
μοιχὀν |
[13, 62] |
οὖσα
καὶ
Σκιώνη
καὶ
Ιππάφεσις
|
καὶ |
Θεόκλεια
καὶ
Ψαμάθη
καὶ
Λαγίσκα |
[13, 51] |
οὖσα
καὶ
Σκιώνη
καὶ
Ἱππάφεσις
|
καὶ |
Θεόκλεια
καὶ
Ψαμάθη
καὶ
Λαγίσκα |
[13, 26] |
ἤνθει
τότε
Λαγίσκ'
ἤνθει
τότε
|
καὶ |
Θεολύτη
μάλ'
εὐπρόσωπος
καὶ
καλή, |
[13, 32] |
στρατείαν
ἦγεν
ὁ
Περσής,
ὡς
|
καὶ |
Θεόπομπος
ἱστορεῖ
καὶ
Τίμαιος
ἐν |
[13, 13] |
ταῦτ'
ἐγώ,
μὰ
τὴν
Αθηνᾶν
|
καὶ |
θεούς,
οὐκ
οἶδ'
ὅ
τι |
[13, 43] |
ὁ
Δίφιλος
Νὴ
τὴν
Αθηνᾶν
|
καὶ |
θεοὺς,
ψυχρόν
γ'
ἔφη
Γνάθαιν' |
[13, 89] |
γὰρ
αὐτόθι
γίγνονται
γυναῖκες,
ὡς
|
καὶ |
Θεόφραστος
εἴρηκεν.
Καὶ
Νυμφόδωρος
δ' |
[13, 35] |
τοὺς
σοὺς
γάμους.
Περιβλέψασα
οὖν
|
καὶ |
θεωρήσασα
πάντας
λαβοῦσα
χρυσῆν
φιάλην |
[13, 39] |
τῇ
χειρί
τε
ταἰδοῖον
ἀποτρίψας
|
{καὶ} |
θιγὼν
τοῖς
δακτύλοις
Τουτί
γε, |
[13, 56] |
ἐν
τῷ
ἐπιγραφομένῳ
περὶ
Θεμιστοκλέους
|
καὶ |
Θουκυδίου
καὶ
Περικλέους.
Αντισθένης
δ' |
[13, 19] |
τῆς
Αριστίππου
παρενεχθέντες
αἱρέσεως
ἄσωτοι
|
καὶ |
θρασεῖς.
Καὶ
δὴ
τοιοῦτοι
ὑμῶν |
[13, 22] |
κακὸν
ἔχων
οἴκοι
μέγα.
Διόπερ
|
καὶ |
θρηνῶν
τις
αὑτὸν
παράγεται
ὑπὸ |
[13, 46] |
ἐπικαλουμένη
καὶ
Εὔκλεια
καὶ
Γρυμέα
|
καὶ |
Θρυαλλίς,
ἔτι
Χίμαιρα
καὶ
Λαμπάς. |
[13, 38] |
τῆς
αὐλητρίδος,
ἐξ
ἧς
ἔσχε
|
καὶ |
θυγατέρα
Φίλαν;
τὴν
δὲ
Λάμιαν |
[13, 65] |
ἐν
τῷ
δικαστηρίῳ
ὡς
ἀσεβοῦντα
|
καὶ |
θύοντα
παρὰ
τὰ
πάτρια
τὰς |
[13, 33] |
ἑταίρας,
αἳ
παραγενομένου
τοῦ
Ξενοφῶντος
|
καὶ |
θύοντος
τῇ
Αφροδίτῃ
συνέθυσαν.
Διόπερ |
[13, 47] |
Εἰσελθόντος
δέ
τινος
ὡς
αὐτὴν
|
καὶ |
ἰδόντος
έπί
τινος
ἀγγείου
ᾠὰ |
[13, 35] |
Καὶ
παρελθὼν
εἰς
τὴν
αὐλὴν
|
καὶ |
ἰδὼν
τὴν
Οδάτιν
ἑστηκυῖαν
πρὸ |
[13, 80] |
ποταμῷ
τούτῳ
ἀπελούετο)
θάψας
εἴσατο
|
καὶ |
ἱερὸν
αὑτόθι
Αφροδίτης
Αργυννίδος.
Λικύμνιος |
[13, 51] |
ἀστεῖον
εἶχε
καὶ
έχρῆτο
χρυσίοις
|
καὶ |
ἱματίοις
πολυτελέσι,
έκδῦσα
δὲ
ἦν |
[13, 65] |
{Στρατοκλείδου}
ἐρωμένη
Ξενοκλείδου
τοῦ
ποιητοῦ
|
καὶ |
Ιππάρχου
τοῦ
ὑποκριτοῦ
καὶ
Φρυνίωνος |
[13, 89] |
ἐν
η'
Νόστων.
Εξέδωκεν
δἐ
|
καὶ |
Ιππάρχῳ
τῷ
υἱεῖ
τὴν
παραιβατήσασαν |
[13, 62] |
ἔτι
νέα
οὖσα
καὶ
Σκιώνη
|
καὶ |
Ιππάφεσις
καὶ
Θεόκλεια
καὶ
Ψαμάθη |
[13, 51] |
ἐτι
νέα
οὖσα
καὶ
Σκιώνη
|
καὶ |
Ἱππάφεσις
καὶ
Θεόκλεια
καὶ
Ψαμάθη |
[13, 4] |
Αἴαντος
μητέρα.
Ησίοδος
δέ
φησι
|
καὶ |
Ιππην
καὶ
Αἴγλην,
δι'
ἣν |
[13, 72] |
Σαπφοῖ
δράματι
Σαπφοῦς
ἐραστὰς
Αρχίλοχον
|
καὶ |
Ιππώνακτα.
Ταῦθ'
ὑμῖν,
ὦ
ἑταῖροι, |
[13, 62] |
ἐπὶ
τάφον
κάθηται.
~Αλλὰ
μὴν
|
καὶ |
Ισοκράτης
ὁ
τῶν
ῥητόρων
αἰδημονέστατος |
[13, 25] |
μόνον
δημοτικόν,
ὦ
Ζεῦ,
πρᾶγμα
|
καὶ |
ὶσωτήριον,
(καί
μοι
λέγειν
τοῦτ' |
[13, 19] |
ὑμῶν
εἰσιν
οἱ
πλεῖστοι,
συνεσπασμένοι
|
καὶ |
κακοπινεῖς
οὐ
μόνον
τοῖς
ἤθεσιν |
[13, 46] |
ὡσαύτως.
Μηθὲν
οὖν
διαφέρειν
ἐπιτριβουμένοις
|
καὶ |
κακῶς
πάσχουσιν
{ἢ}
μετὰ
φιλοσόφου |
[13, 16] |
καὶ
ὁ
Αρίστων
ἔφη,
ὅθεν
|
καὶ |
καλεῖσθαι
τοὺς
ἐρωμένους
συνέβη
παιδικά. |
[13, 26] |
τότε
καὶ
Θεολύτη
μάλ'
εὐπρόσωπος
|
καὶ |
καλή,
ὑπέφαιν'
ἐσομένη
δ'
Ωκιμον |
[13, 62] |
ῥητόρων
αἰδημονέστατος
Μετάνειραν
εἶχεν
ἐρωμένην
|
καὶ |
καλὴν,
ὡς
Λυσίας
ἱστορεῖ
ἐν |
[13, 50] |
Νεοττίδι,
καὶ
Ἄλεξις
ἐν
Κλεορουλίνῃ
|
καὶ |
Καλλικράτης
ἐν
Μοσχίωνι.
Περὶ
δὲ |
[13, 84] |
γυναῖκας
καὶ
παρθένους
τὰς
ἐνδοξοτάτας
|
καὶ |
καλλίστας
διακοσίας,
ὡς
ἱστορεῖ
Δοῦρις |
[13, 37] |
οὖσαν
τὴν
Φωκαίδα
τὴν
σοφωτάτην
|
καὶ> |
καλλίστην
γενομένην
εἶχε
συστρατευομένην;
ἣν |
[13, 17] |
τὸν
ὑπερβαλλόντως
θαυμαζόμενον
τὴν
μορφὴν
|
καὶ |
καλὸν
εἶναι
νομιζόμενόν
φησιν·
Στᾶθι |
[13, 35] |
Ἣ
δὲ
κατανοήσασα
ξένον
ἄνδρα
|
καὶ |
καλὸν
καὶ
ὅμοιον
τῷ
κατὰ |
[13, 7] |
ἐπιορκοῦσιν,
οὐδὲ
ἓν
κακὸν
ἔχουσι
|
καὶ |
κάμνειν
λέγουσ'
ἑκάστοτε.
Ξέναρχος
δ' |
[13, 34] |
εἰς
Μητρόπολιν
ἀφικνούμενοι·
ἐφ'
ᾧ
|
καὶ |
κατ'
ἔτος
θύεται
βοῦς,
διακελευσαμένου |
[13, 17] |
θάλος
Ερώτων.
Τυφλὸς
ὁ
ἔπαινος
|
καὶ |
κατ'
οὐδεν
ὅμοιος
τῷ
Ιβυκείῳ |
[13, 70] |
ἦν
ἑταίρα,
ἀλλὰ
καὶ
γονέων
|
καὶ |
κατὰ
παιδείαν
ἐπέραστος
ἦν,
ἠκροᾶτο |
[13, 84] |
ἱστορεῖ
Κλέαρχος.
Εμοὶ
μὲν
γὰρ
|
καὶ |
κατὰ
φύσιν
δοκεῖ
πεποιηκέναι
Κλεώνυμος |
[13, 4] |
αὐτὰς
εἶχεν,
ὡς
ἂν
στρατευόμενος
|
καὶ |
κατἀ
διάφορα
γιγνόμενος
χωρία
ἐξ |
[13, 35] |
ἐν
ᾗ
τοὺς
γάμους
συνετέλουν
|
καὶ |
καταλιπὼν
ἔν
τινι
τόπῳ
αὐτῷ |
[13, 41] |
κεχορηγημένη
πάνυ
τ'
εὐπρόσωπος
οὖσα
|
καὶ |
καταπλητικὴ
πολλοὺς
ἐραστὰς
καὶ
πολίτας |
[13, 64] |
ἐν
Εφέσῳ
ἐπιβουλευομένου
τοῦ
Πτολεμαίου
|
καὶ |
καταφυγόντος
εἰς
τὀ
τῆς
Αρτέμιδος |
[13, 67] |
τῶν
Αλεξάνδρου
πολλὰ
χρημάτων
συλήσας
|
καὶ |
καταφυγὼν
εἰς
Αθήνας
ἐρασθεὶς
Πυθιονίκης |
[13, 85] |
τῇ
προβοσκίδι
τὴν
σκάφην
ἐκίνει
|
καὶ |
κατεκοίμιζεν
αὐτό,
τὸ
δ'
αὐτὸ |
[13, 78] |
ταῖς
ἰδίαις
ἀκροπόλεσιν
ἐνεπίμπρασάν
τε
|
καὶ |
κατέσκαψαν·
ὡς
ἐποίησε
Πολυκράτης
ὁ |
[13, 25] |
γυναῖκας
κατὰ
τόπους
κοινὰς
ἃπασι
|
καὶ |
κατεσκευασμένας.
Εστᾶσι
γυμναί,
μὴ
ξαπατηθῇς· |
[13, 71] |
Ζεὺς
ἔπορεν
Σοφοκλεῖ.
Φημὶ
δὲ
|
καὶ |
κεῖνον
τὸν
αἰεὶ
πεφυλαγμένον
ἄνδρα |
[13, 76] |
ὁ
Ρηγῖνος
δὲ
Ιβυκος
βοᾳ
|
καὶ |
κέκραγεν
Ἦρι
μὲν
αἵ
τε |
[13, 35] |
θεράπαιναι
συνειδυῖαι
τὸν
ἔρωτα
κατεσιώπησαν
|
καὶ |
κελεύοντος
τοῦ
πατρὸς
λαλεῖν
οὐκ |
[13, 79] |
Διός
φησιν
ἁρπασθῆναι
τὸν
Χρύσιππον
|
καὶ |
Κελτοὶ
δὲ
τῶν
βαρβάρων
καίτοι |
[13, 19] |
{τῶν}
ἥλων
ἐμπιπλάντες
τὰ
καττύματα
|
καὶ |
κιναίδους
καλοῦντες
τοὺς
ἢ
μύρου |
[13, 50] |
έαυτοῦ.
Τὰ
ὅμοια
δ'
εἴρηκε
|
καὶ |
Κλείταρχος
ἐν
ταῖς
περὶ
Αλέξανδρον |
[13, 20] |
καὶ
σύνεισιν·
Ηὼς
μὲν
Κεφάλῳ
|
καὶ |
Κλείτῳ
καὶ
Τιθωνῷ,
Δημήτηρ
Ιασίωνι, |
[13, 5] |
Ολυμπιάδα,
ἐξ
ἧς
ἔσχεν
Αλέξανδρον
|
καὶ |
Κλεοπάτραν.
Καὶ
τὴν
Θρᾀκην
δὲ |
[13, 2] |
τὸ
πρότερον
οὐσῶν
τῶν
συνόδων
|
καὶ |
κοινογαμίων
ὄντων.
Διὸ
καὶ
ἔδοξέ |
[13, 37] |
Μύρτιον
δὲ
μία
τῶν
ἀποδεδειγμένων
|
καὶ |
κοινῶν
δεικτηριάδων.
Τοῦ
δὲ
Φιλοπάτορος |
[13, 52] |
Φίλα;
Κοσσύφας
δὲ
καὶ
Γαλήνας
|
καὶ |
Κορώνας
οὐ
λέγω·
περὶ
δὲ |
[13, 90] |
δέ
φησιν
ὁ
αὐτὸς
Θεόφραστος
|
καὶ |
κρίσεις
γυναικῶν
περὶ
σωφροσύνης
γίνεσθαι |
[13, 20] |
πρωτοφορεῖν
ἐπιτρέπουσιν.
Εν
Ηλιδι
δὲ
|
καὶ |
κρίσις
γίνεται
κάλλους,
καὶ
τῷ |
[13, 71] |
Πυθαγόρην,
ἑλίκων
κομψὰ
γεωμετρίης
εὑρόμενον,
|
καὶ |
κύκλον
ὅσον
περιβάλλεται
αἰθὴρ
βαιῇ |
[13, 62] |
Ιππάφεσις
καὶ
Θεόκλεια
καὶ
Ψαμάθη
|
καὶ |
Λαγίσκα
καὶ
Ανθεια
καὶ
Αριστόκλεια. |
[13, 51] |
Ἱππάφεσις
καὶ
Θεόκλεια
καὶ
Ψαμάθη
|
καὶ |
Λαγίσκα
καὶ
Ἄνθεια.
Μήποτε
δὲ |
[13, 37] |
καὶ
ἐγένησεν
αὐτῷ
τέκνον
Λεοντίσκον
|
καὶ |
Λάγον,
θυγατέρα
δὲ
Εἰρήνην,
ἣν |
[13, 26] |
ἐκ
τῶν
ὀρῶν
πρόβατ'
ἐσθίουσι
|
καὶ |
λαγὼς
μετέωρ'
ἀναπράζοντες
ὑπὸ
τῆς |
[13, 46] |
Γρυμέα
καὶ
Θρυαλλίς,
ἔτι
Χίμαιρα
|
καὶ |
Λαμπάς.
Τῆς
δὲ
Γναθαίνης
ἤρα |
[13, 65] |
ἑταίρας
ἐρασθεὶς
ἡδέως
δι'
αὐτὴν
|
καὶ |
Λαμπιτὼ
προσηγορεύετο,
ὥς
φησι
Δίυλλος· |
[13, 46] |
καὶ
τάσδε,
τὴν
Πάροινον
ἐπικληθεῖσαν
|
καὶ |
Λαμπυρίδα
καὶ
Εὐφροσύνην·
αὕτη
δὲ |
[13, 46] |
Αριστοφάνης
μὲν
ὁ
Βυζάντιος
ἑκατὸν
|
καὶ |
λε'
Απολλόδωρος
δὲ
τούτων
πλείους, |
[13, 70] |
γράψαντες
ἱστοροῦσιν.
Ενδοξος
δ'
ἐστὶν
|
καὶ |
Λέαινα
ἡ
ἑταίρα,
Αρμοδίου
ἐρωμένη |
[13, 39] |
δὲ
τοῦτ'
ἀπεκρίθη·
Πρὸς
ταῦτα
|
καὶ |
Λέαιναν,
εἰ
βούλει,
κράτει.
Ἦν |
[13, 38] |
τὴν
προκειμένην
στοάν.
Ηρα
δὲ
|
καὶ |
Λεαίνης
καὶ
αὐτῆς
ἑταίρας
Αττικῆς |
[13, 85] |
ἐστὶν
αὐτῷ
{ὁ}
περὶ
Αλεξάνδρου
|
καὶ |
λέγει
οὕτως
Μετεπέμψατο
δὲ
καὶ |
[13, 41] |
Γνάθαινα
πρὸς
τὴν
Μανίαν
ἐλοιδορεῖτο
|
καὶ |
λέγει
Τί
τοῦτο,
παῖ,
εἰ |
[13, 75] |
μοῦσαν
εἰς
τὰς
διατθριβάς.
Διὸ
|
καὶ |
λέγειν
ἔν
τινι
τῶν
μελῶν· |
[13, 72] |
δ'
ἐν
τῷ
περὶ
Σαπφοῦς
|
καὶ |
λέγειν
τινάς
φησιν
εἰς
αὐτὴν |
[13, 49] |
ἀλαζόνος
παρὰ
πολλῶν
ποτήρια
χρησαμένου
|
καὶ |
λεγοντος
θέλειν
ταῦτα
συγκόψαι,
ἄλλα |
[13, 49] |
οἶνον
χρηστὸν
μέν,
ὀλίγον
δέ,
|
καὶ |
λέγοντος
ὅτι
δεκαέτης
ἐστίν,
Μικρὸς |
[13, 86] |
ἐν
τοῖς
Συμποτικοῖς
Υπομνήμασιν
βοῶντος
|
καὶ |
λέγοντος
περὶ
ἀφροδισίων
ἁρμοστὸν
εἶναι |
[13, 29] |
Νεοττίδι·
Εὰν
δέ
τις
μέτρια
|
καὶ |
λέγουσα
τοῖς
δεομένοις
τινων
ὑπουργῇ |
[13, 50] |
αὗται
Αφύαι
ἐκαλοῦντο,
ὅτι
λευκαὶ
|
καὶ |
λεπταὶ
οὖσαι
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
μεγάλους |
[13, 90] |
τιμᾶσθαι,
καθάπερ
καὶ
παρὰ
Τενεδίοις
|
καὶ |
Λεσβίοις
ταύτην
δὲ
τύχης
ἢ |
[13, 41] |
λέγει
Τί
τοῦτο,
παῖ,
εἰ
|
καὶ |
λίθον
εἶχες;
Υπολαβοῦσ'
ἡ
Μανία |
[13, 43] |
λεπτὸν
θ'
ὡς
ἔοιχ'
ὑπερβολῇ
|
καὶ |
λιπαρόν,
ἔτι
δὲ
τῶν
ἐφήβων |
[13, 46] |
εἴρηται,
Δίφιλος
ὁ
κωμῳδιοποιός,
ὡς
|
καὶ |
Λυγκεὺς
ὁ
Σάμιος
ἐν
τοῖς |
[13, 22] |
οὐκ
εἰσέρχεται,
παρὰ
δὲ
Σινώπῃ
|
καὶ |
Λύκᾳ
καὶ
Ναννίῳ
ἑτέραις
τε |
[13, 10] |
Δίνων
δ'
ἐν
τοῖς
Περσικοῖς
|
καὶ |
Λυκέας
ὁ
Ναυκρατίτης
ἐν
τρίτῃ |
[13, 2] |
ἐπιλάβοιτο,
ταύτην
ἀπῆγεν
ἄπροικον.
Διὸ
|
καὶ |
Λύσανδρος
ἐζημίωσαν,
ὅτι
καταλιπὼν
τὴν |
[13, 59] |
τῶν
Πανελλήνων
πάντων
ἀποθεμένη
θοἰμάτιον
|
καὶ |
λύσασα
τὰς
κόμας
ἐνέβαινε
θαλάττῃ· |
[13, 71] |
Κυθέρηθεν,
ὃν
ἐθρέψαντο
τιθῆναι
Βάκχου
|
καὶ |
λωτοῦ
πιστότατον
ταμίην
Μοῦσαι
παίδευσάν |
[13, 86] |
ὡς
θαυμαστόν
τι
θέαμα
θεώμενοι
|
καὶ |
μακάριον
τὸν
βασιλέα
άπεκάλουν,
ὅτι |
[13, 7] |
εὐνοικώτερον
γαμετῆς
ἑταίρα
πολύ
γε
|
καὶ |
μάλ'
εἰκότως.
Ἣ
μὲν
νόμῳ |
[13, 7] |
Κορινθιαστῇ·
ὡς
τακερόν,
ὦ
Ζεῦ,
|
καὶ |
μαλακὸν
τὸ
βλέμμ'
ἔχει.
Οὐκ |
[13, 71] |
ὃς
εὕρετο
πολλὸν
ἀνατλὰς
ἦχον
|
καὶ |
μαλακοῦ
πνεῦμ'
ἀπὸ
πενταμέτρου.
Καίετο |
[13, 92] |
Εἰκότως
οὖν
πολλαὶ
τῶν
πόλεων
|
καὶ |
μάλιστα
ἡ
Λακεδαιμονίων,
ὡς
Χαμαιλέων |
[13, 67] |
ἑτέρου
τῶν
ἀγαθῶν
ἀνδρῶν
εἶναι
|
καὶ> |
μάλιστα
μὲν
ὑπὸ
τῆς
πόλεως |
[13, 48] |
Γνάθαιναν,
φησί,
δύο
ἐμισθώσαντο,
στρατιώτης
|
καὶ |
μαστιγίας·
ἀναγωγότέρον
οὖν
τοῦ
στρατιώτου |
[13, 5] |
δὲ
καὶ
Φίλαν
ἀδελφὴν
Δέδρα
|
καὶ |
Μαχάτα.
Οἰκειώσασθαι
δὲ
θέλων
καὶ |
[13, 80] |
ἐπεκώμαζε
τῷ
Ζήνωνι.
Καί
ποτε
|
καὶ |
μεθ'
ἡμέραν
ἐλθὼν
ἔκ
τινος |
[13, 31] |
ἱστορεῖ
Νεάνθης
ἐν
τοῖς
Μυθικοῖς,
|
καὶ |
μεθυσθένθας
ἑταίρας
πλείονας
προσλαβεῖν,
ὧν |
[13, 43] |
ἔφηβον
ἡ
Γνάθαιν'
ἰσχνὸν
πάνυ
|
καὶ |
μέλανα
λεπτὸν
θ'
ὡς
ἔοιχ' |
[13, 78] |
ὁ
χρησμὸς
ὅδε
Εὐδαίμων
Χαρίτων
|
καὶ |
Μελάνιππος
ἔφυ,
θείας
ἁγητῆρες
ἐφαμερίοις |
[13, 85] |
ἁλιέας
τῃ
δικτύῳ
λαβόντας
δελφῖνα
|
καὶ |
μέλλοντας
κατακόπτειν
ἀργύριον
δοὺς
καὶ |
[13, 51] |
κληθῆναι
ἤτοι
ὅτι
συνέπινε
παρακινοῦσι
|
καὶ |
μεμηνόσιν
ἢ
ὅτι
αὐτὴν
ἀναλαβὼν |
[13, 18] |
ἐπὶ
ἵππου
ἰδὼν
παραπλησίως
ἔχοντα
|
καὶ |
μεμυρισμένον
καὶ
τούτοις
ἀκολούθως
ἠμφιεσμένον, |
[13, 28] |
πρὸς
τὸ
εὐσχημονέστερον,
καθὸ
δή
|
καὶ |
Μένανδρος
ἐν
Παρακαταθήκῃ
ἀπο
τῶν |
[13, 66] |
ξείνων
δέκτρια
Πασιφίλη.
Οτι
δὲ
|
καὶ |
Μένανδρος
ὁ
ποιητὴς
ἤρα
Γλυκέρας |
[13, 69] |
Σαπφῷαι
δὲ
μένουσι
φίλης
ἔτι
|
καὶ |
μενέουσιν
ῴδῆς
αἱ
λευκαὶ
φθεγγόμεναι |
[13, 7] |
οὐχὶ
τιμὴν
πάσχομεν
Πικράν
γε
|
καὶ |
μεστὴν
γυναικείας
χολῆς.
Η
τῶν |
[13, 37] |
βασίλεια.
Αὕτη
δὲ
ἡ
Θαὶς
|
{καὶ} |
μετὰ
τὸν
Αλεξάνδρου
θάνατον
καὶ |
[13, 52] |
διενηνοχέναι
τὴν
ὄψιν
καὶ
Ὤκιμον
|
καὶ |
Μετάνειρα
Νικόστρατος
δὲ
ὁ
τῆς |
[13, 93] |
αὐτοῦ
διαλόγων
θαυμάζομεν
ὡς
ἐπιεικῇ
|
καὶ |
μέτριον,
πλήν
εἰ
μὴ
ὡς |
[13, 86] |
ἐνταῦθα
τοὺς
μὲν
ἡμέρως
τε
|
καὶ |
μετρίως
αὐτοῖς
χρωμένους
ἐπαινεῖν
δεῖ, |
[13, 90] |
τὴν
γυναῖκα
Ηροδίκην.
Επιτελεῖται
δὲ
|
καὶ |
μέχρι
νῦν
ὁ
ἀγὼν
οὗτος, |
[13, 76] |
δὲ
γαμεῖν,
ὥρη
δὲ
πεπαῦσθαι,
|
καὶ |
μὴ
ἀναμένειν
ἔστ'
ἂν
ἐκεῖνό |
[13, 24] |
τὰς
ἐπὶ
τῶν
οἰκημάτων
ἀσπάζεσθαι
|
καὶ |
μὴ
καταναλίσκειν
εἰς
οὐδὲν
δέον |
[13, 24] |
μικροῦ
πρίασθαι
κέρματος
τὴν
ἡδονήν,
|
καὶ |
μὴ
λαθραίαν
Κύπριν
αἰσχίστην
νόσων |
[13, 81] |
ζωγράφος
τὰς
τοῦ
θεοῦ
κόμας
|
καὶ |
μὴ
μελαίνας,
χεῖρον
ἂν
ἦν |
[13, 19] |
οἱ
παρακούσαντες
αὐτοῦ
τῶν
λόγων
|
καὶ |
μὴ
συνέντες
ἔσονται
ῥυπαροὶ
καὶ |
[13, 24] |
Ναννίῳ,
εἰ>
Εὐβούλου
τὸ
δρᾶμα
|
καὶ |
μὴ
Φιλίππου,
φησίν·
Οστις
λέχη |
[13, 37] |
τῶν
οἰκιῶν,
φησίν,
οὐ
Μυρτίου
|
καὶ |
Μνησίδος
καὶ
Ποθεινῆς
προσαγορεύονται;
καίτοι |
[13, 64] |
ἥτις
ὑπὸ
Γαλατῶν
Σελεύκου
νικηθέντος
|
καὶ |
μόλις
ἐκ
τῆς
φυγῆς
διασωθέντος |
[13, 56] |
ἰδόντα
Πελοποννησιακῶς
ἠσθημένην
(ἀναμπέχονος
γὰρ
|
καὶ |
μονοχίτων
ἦν
καὶ
ᾠνοχοει
τοῖς |
[13, 77] |
δεικνύντες
Αρπάγιον
καλοῦσιν,
ἐν
ῷ
|
καὶ |
μυρρίναι
διάφοροι
πεφύκασιν.
Καὶ
τὴν |
[13, 37] |
ἐπὶ
τῇ
πρὸς
Ελευσῖνι
θαλάσσῃ,
|
καὶ |
Μύρτιον
καὶ
ἄλλας
δὲ
πλείστας, |
[13, 51] |
Λυσίας,
εἰ
γνήσιος
ὁ
λόγος,
|
καὶ |
Ναίδος
τῆς
ἑταίρας
μέμνηται,
κἀν |
[13, 52] |
έταίρας·
Χρυσίδα,
Κορώνην,
Αντίκυραν,
Ισχάδα,
|
καὶ |
Ναννάριον
ἔσχηκας
ὡραίαν
σφόδρα.
Φιλέταιρος |
[13, 37] |
Λάμια
και
Σκιώνη
και
Σατύραι
|
καὶ |
Νάννιον.
Οὐ
καὶ
αὐτὸς
Θεμιστοκλῆς |
[13, 22] |
παρὰ
δὲ
Σινώπῃ
καὶ
Λύκᾳ
|
καὶ |
Ναννίῳ
ἑτέραις
τε
τοιαύταισι
παγίσι |
[13, 26] |
γὰρ
ὁπότ'
ἦν
μὲν>
νεοττὸς
|
καὶ |
νέα,
ὑπὸ
τῶν
στατήρων
ἦν |
[13, 52] |
τελευτῶσ'
ἀπέθανεν
βινουμένη,
Ἰσθμιὰς
δὲ
|
καὶ |
Νέαιρα
κατασέσηπε
καὶ
Φίλα;
Κοσσύφας |
[13, 44] |
ἑαυτῆς
τρία
καὶ
τρεῖς
θεραπαίνας
|
καὶ |
νέαν
τιθὴν
μίαν.
Επειτεν
αὐταῖς |
[13, 26] |
τριώβολον,
προσίεται
δὲ
καὶ
γέροντα
|
καὶ |
νέον·
οὕτω
δὲ
τιθασὸς
γέγονεν |
[13, 25] |
ἐπὶ
οἰκημάτων
γύναια
πριάμενος,
καθὰ
|
καὶ |
Νίκανδρος
ὁ
Κολοφώνιος
ἱστορεῖ
ἐν |
[13, 12] |
φιλίᾳ
κειμένης
τῆς
σωτηρίας
τε
|
καὶ |
νίκης.
Καὶ
Κρῆτες
δ'
ἐν |
[13, 90] |
τὸν
τοῦ
κάλλους
ἀγῶνα
ἐπιτελέσαι
|
καὶ |
νικῆσαι
πρῶτον
αὐτοῦ
τὴν
γυναῖκα |
[13, 28] |
καλῶς
ἀείσω.
Καὶ
ἔτι·
Λατὼ
|
καὶ |
Νιόβα
μάλα
μὲν
φίλαι
ἦσαν |
[13, 48] |
καὶ
οὐκ
ἀνάστειος
ἀποφθέγξασθαι·
ἥτις
|
καὶ |
νόμον
συσσιτικὸν
συνέγραφεν,
καθ'
ὃν |
[13, 35] |
διέβη
μετὰ
μόνου
τοῦ
ἁρματηλάτου
|
καὶ |
νυκτὸς
ὁρμήσας
ἐπὶ
τοῦ
ἅρματος |
[13, 32] |
πίνακα
τῇ
θεῷ
τὸν
ἔτι
|
καὶ |
νῦν
διαμένοντα
καὶ
τὰς
ἑταίρας |
[13, 34] |
τὴν
ἐπιφάνειαν
οἴκημά
τι
λέγεται
|
καὶ |
νῦν
ἐγγυτάτω
τῆς
Κολώνης.
Ινα |
[13, 28] |
καὶ
αἱ
ἐλεύθεραι
γυναῖκες
ἔτι
|
καὶ |
νῦν
καὶ
αἱ
παρθένοι
τὰς |
[13, 40] |
Σελεύκου
δὲ
τοῦ
νεωτέρου
Μύσταν
|
καὶ |
Νῦσαν.
Ηρακλείδης
δὲ
ὁ
Λέμβος |
[13, 24] |
Κυδίαν
ναύαρχον
ἐξεπέμψατο.
Επιτιμᾷ
δὲ
|
καὶ |
Ξέναρχος
ἐν
Πεντάθλῳ
τοῖς
παραπλησίως |
[13, 41] |
καταπλητικὴ
πολλοὺς
ἐραστὰς
καὶ
πολίτας
|
καὶ |
ξένους
ἔχουσ'
ὅπου
περὶ
τῆς> |
[13, 55] |
οὖν,
ὡς
έγώ,
ἢ
πέπαυσο»
|
καὶ |
ό
Αρίστιππος
Ἆρά
γε
μή |
[13, 16] |
τὸ
παλαιὸν
παίδων
ἤρων,
ὡς
|
καὶ |
ὁ
Αρίστων
ἔφη,
ὅθεν
καὶ |
[13, 85] |
αὐτό,
τὸ
δ'
αὐτὸ
ἐποίει
|
καὶ |
ὁ
ἄρρην
ἐλέφας
πολλάκις.
~Υμεῖς |
[13, 63] |
καὶ
περὶ
γυναῖκας
πολυτελής.
Τοιγαροῦν
|
καὶ |
ὁ
γραμματεύς
ποτ'
αὐτοῦ
εἶπε |
[13, 35] |
τῶν
κατὰ
τὴν
Ασίαν
γυναικῶν,
|
καὶ |
ὁ
Ζαριάδρης
δὲ
ἦν
καλός. |
[13, 10] |
Χρυσηίδα,
Αχιλλέως
μῆνις
διὰ
Βρισηίδα,
|
καὶ |
ὁ
ἱερὸς
δὲ
καλούμενος
πόλεμος |
[13, 86] |
ποιεῖν
τοῦ
παρόντος
καιροῦ,
ὅτε>
|
καὶ |
ὁ
καλὸς
κἀγαθὸς
ἀνὴρ
μεθυσθείη |
[13, 78] |
Θήβησιν
ὑπὸ
Επαμινώνδου
ἱερὸς
λόχος
|
καὶ |
ὁ
κατὰ
τῶν
Πεισιστρατιδῶν
θάνατος |
[13, 74] |
στόματος.
Λέγει
οὖν
περὶ
αὐτοῦ
|
καὶ |
ὁ
κράτιστος
Κριτίας
τάδε
Τὸν |
[13, 62] |
φησὶν
ἐρωμένην
εἶναι.
Ηττητο
δἐ
|
καὶ |
ὁ
Λυσίας
Λαγίδος
τῆς
ἑταίρας, |
[13, 20] |
καὶ
Αδώνιδι.
Διὰ
κάλλος
δὲ
|
καὶ |
ὁ
μέγιστος
τῶν
θεῶν
διὰ |
[13, 20] |
κάλλους
οὐχ
ἥττων
ἐστίν;
ὡς
|
καὶ |
ὁ
σεμνότατος
Αριστοτέλης
τοῦ
Φασηλίτου |
[13, 76] |
ἀριθμοῦ
δίωκε,
θυμέ,
πρᾶξιν.
Διόπερ
|
καὶ |
ὁ
Τίμων
ἐν
τοῖς
Σίλλοις |
[13, 54] |
ἐπὶ
φιλοσοφίαν
ὥρμησαι.
Ὅθεν
αὐτὸν
|
καὶ |
ὁ
Τίμων
φησὶν
Γραμμοδιδασκαλίδην,
ἀναγωγότατον |
[13, 53] |
ἐπὶ
φιλοσοφίαν
ὥρμησαι.
Ὅθεν
αὐτὸν
|
καὶ |
ὁ
Τίμων
φησὶν
Γραμμοδιδασκαλίδην,
ἀναγωγότατον |
[13, 68] |
σοὶ
συνοικοῦσαν.
Συνεπιμαρτυρεῖ
δὲ
τούτοις
|
καὶ |
ὁ
τὸν
Αγῆνα
τὸ
σατυρικὸν |
[13, 25] |
ταύτης
ἑταιρίδων
ἡ
Ελλάς,
ὡς
|
καὶ |
ὁ
χαρίεις
Αριστοφάνης
παρασημαίνεται,
λέγων |
[13, 80] |
τὸν
παῖδα
καταφιλῆσαι
τὸν
Αλέξανδρον
|
καὶ |
ὃ
μηδαμῶς,
εῖπεν,
οὐ
γὰρ |
[13, 87] |
τὰ
ἱμάτια
περιέδυεν.
~Εσπουδάκεσαν
δὲ
|
καὶ |
οἱ
βασιλεῖς
περὶ
τὰς
μουσουργούς, |
[13, 3] |
γυναῖκας.
Κοιμῶνται
γοῦν
παρ'
αὐτῷ
|
καὶ |
οἱ
γέροντες
μετὰ
γυναικῶν,
Νέστωρ |
[13, 77] |
ἔθος.
Κρῆτες
γοῦν,
ὡς
ἔφην,
|
καὶ |
οἱ
ἐν
Εὐβοίᾳ
Χαλκιδεῖς
περὶ |
[13, 31] |
ἑορτὴν
Εταιρίδεια
προσαγονεῦσαι.
Θύουσι
δὲ
|
καὶ |
οἱ
Μακεδόνων
βασιλεῖς
τὰ
Εταιρίδεια. |
[13, 10] |
ἀγνοεῖν
οἴομαι,
ἄνδρες
φίλοι,
ὅτι
|
καὶ |
οἱ
μέγιτοι
πόλεμοι
διὰ
γυναῖκας |
[13, 84] |
αὐτὸν
διαφθαρῆτε
τρόπον.
Τότε
γὰρ
|
καὶ |
οἱ
παῖδές
εἰσιν
καλοί,
ὡς |
[13, 12] |
θέον
καὶ
Αθηναῖοι
ἐλευθερίας
ἔτυχον,
|
καὶ |
οἱ
Πεισιστρατίδαι
ἐκπεσόντες
ἐπεχείρησαν
διαβάλλειν |
[13, 12] |
τῆς
πόλεως
σωτηρίαν.
Οτι
δὲ
|
καὶ |
οἱ
τούτου
πρεσβύτεροι
κατὰ
φιλοσοφίαν |
[13, 90] |
κρίσεις
γυναικῶν
περὶ
σωφροσύνης
γίνεσθαι
|
καὶ |
οἰκονομίας,
ὥσπερ
ἐν
τοῖς
βαρβάροις |
[13, 58] |
χρημάτων
εἶχεν
ἐλευθερώσας,
ὕστερον
δὲ
|
καὶ |
οἰκουρὸν
αὐτήν
ἐποιήσατο,
ὡς
Ιδομενεὺς |
[13, 94] |
τένχην
μυρεψικήν
ἀφορμῆς
δὲ
δέομαι,
|
καὶ |
οἴσω
δέ
σοι
ἐννέ'
ὀβολοὺς |
[13, 10] |
καὶ
ἡ
Κίρρα.
Ανετράπησαν
δὲ
|
καὶ |
ὅλοι
οἶκοι
διὰ
γυναῖκας
ὁ |
[13, 51] |
άναγεγραμμένην
ἑταίραν,
ἀπὸ
δὲ
Αντείας
|
καὶ |
ὅλον
δρᾶμα
ἐκιγραφόμενον,
ὡς
προεῖπον, |
[13, 35] |
κατανοήσασα
ξένον
ἄνδρα
καὶ
καλὸν
|
καὶ |
ὅμοιον
τῷ
κατὰ
τὸν
ὕπνον |
[13, 48] |
Ὁδε
ὁ
νόμος
ἴσος
ἐγράφη
|
καὶ |
ὅμοιος,
στίχων
τριακοσίων
εἴκοσι
τριῶν. |
[13, 12] |
προεστῶτι·
ὧν
ἐνωθέντων
φιλία
τε
|
καὶ |
ὁμόνοια
γεννᾶται,
δι'
ὧν
ἡ |
[13, 12] |
φιλίας
καὶ
ἐλευθερίας,
ἔτι
δὲ
|
καὶ |
ὁμονοίας
παρασκευαστικόν,
ἄλλου
δὲ
οὐδενός. |
[13, 55] |
αὐτῇ
ἐν
Αἰγινῃ
τοῖς
Ποσειδωνίοις·
|
καὶ |
ὀνειδιζόμενος
ὑπὸ
οἰκέτου,
ὅτι
Σὺ |
[13, 68] |
τοῖς
βασιλείοις
τοῖς
ἐν
Ταρσῷ
|
καὶ |
ὁρᾷ
ὑπὸ
τοῦ
λαοῦ
προσκυνουμένην |
[13, 20] |
τὰ
γυμνάσια
καὶ
τοὺς
δρόμους
|
καὶ |
ὁρᾶν
προσπαλαίοντας
τοὺς
νέους
ταῖς |
[13, 35] |
γενομένη
δίδωσιν
αὐτῷ
τὴν
φιάλην·
|
καὶ |
ὃς
ἁρπάσας
αὐτὴν
ἀπήγαγεν
ἐπὶ |
[13, 40] |
καὶ
πολλὰ
συνεξαμαρτάνοντα
τῷ
Δημητρίῳ,
|
καὶ |
ὅτι
ἀπέκτεινε
τὰς
τῆς
Δημοῦς |
[13, 65] |
καὶ
ἄλλα
τε
κατηγορήθη
αὐτοῦ
|
καὶ |
ὅτι
Σινώπῃ
τῇ
ἑταίρᾳ
Αλῴοις |
[13, 95] |
οὔτε
τόκους
οὔτε
τἀρχαῖον
ἀπεδίδου
|
καὶ |
ὅτι
ὑπερήμερος
ἐγένετο
γνώμῃ
δικαστηρίου |
[13, 18] |
φύσει,
ὅτι
ἄνδρα
σὲ
ἐποίησε
|
καὶ |
οὐ
γυναῖκα;
Ἕτερον
δέ
τινα |
[13, 81] |
βάψειε
τοὺς
δακτύλους,
πορφυροβάφου
χεῖρας
|
καὶ |
οὐ
γυναικὸς
καλῆς
ποιήσειεν
ἄν> |
[13, 62] |
διὰ
σὲ
Φιλωνίδου;
Γραπτέον
Ναὶς
|
καὶ |
οὐ
Λαίς.
Ερμιππος
δ'
ἐν |
[13, 5] |
Ατταλος
νῦν
μέντοι
γνήσιοι,
ἔφη,
|
καὶ |
οὐ
νόθοι
βασιλεῖς
γεννηθήσονται.
Καὶ |
[13, 89] |
Ὦ
πόνηρε,
τοῖς
ὀφθαλμοῖς
γαμεῖς
|
καὶ |
οὐ
τῷ
νῷ.
Καὶ
τὴν |
[13, 91] |
καὶ
δευτέρου
ἴσως
ἐρεῖς
ὄνομα
|
καὶ |
οὐδ'
ταῦτ'
ἐκ
τῶν
Στησιχόρου, |
[13, 75] |
ἡ
περὶ
τὰ
ἐρωτικὰ
πραγματεία,
|
καὶ |
οὐδεὶς
ἡγεῖτο
φορτικοὺς
τοὺ
ἐρωτικούς, |
[13, 46] |
ἀρθῆναι
ἐκ
τοῦ
θεάτρου
συνέβη
|
καὶ |
οὐδὲν
ἧττον
ἐλθεῖν
πρὸς
τὴν |
[13, 58] |
δης
ὁμολογῶν
ἐρᾶν
τῆς
γυναικὸς
|
καὶ |
οὐδέπω
τοῦ
ἔρωτος
ἀπηλλαγμένος
τὴν |
[13, 48] |
δ'
ἦν
πάνυ
ἡ
Γνάθαινα
|
καὶ |
οὐκ
ἀνάστειος
ἀποφθέγξασθαι·
ἥτις
καὶ |
[13, 86] |
ἄλλῳ
τινὶ
θᾶττον
προσθέντι
ἠμφισβήτει
|
καὶ |
οὐκ
ἔφη
αὐτὸν
πεπρακέναι
καὶ |
[13, 86] |
τις
συμπίνων
ἡμῖν
εἰσελθούσης
αὐλητρίδος
|
καὶ |
οὔσης
εὐρυχωρίας
παρ'
αὐτῷ,
βουλομένης |
[13, 74] |
Αφροδίτην,
αἴτιον
ἐγένετο
τοῦ
ὀλέθρου·
|
καὶ |
οὔτε
ἡ
Αρτεμις
ἡ
περισσῶς |
[13, 10] |
ὑπὸ
Φωκέως
τινός.
Δεκαετὴς
δὲ
|
καὶ |
οὗτος
γενόμενος
τῷ
δεκάτῳ
ἔτει |
[13, 75] |
Νιόβῃ
τὸν
τῶν
παίδων·
Διὸ
|
καὶ |
παιδεράστριάν
τινες
καλοῦσι
τὴν
τραγῳδίαν· |
[13, 75] |
καὶ
τὸ
παλαιὸν
ἐκαλεῖτο
παίδεια
|
καὶ |
παιδικά.
Οὕτω
δ'
ἐναγώνιος
ἦν |
[13, 85] |
νῶτα
ἔφερεν
ἐπὶ
πλεῖστον
νηχόμενος
|
καὶ |
πάλιν
ἀποκαθίστα
εἰς
τὴν
γῆν. |
[13, 93] |
καὶ
ἀφυλάκτως
ζῆτε.
Λοιδόρου
δὲ
|
καὶ |
παμφάγου
τοῦ
ζῴου
πεφυκότος.
Ετι |
[13, 25] |
ἐν
τρίτῳ
Κολοφωνιακῶν
φάσκων
αὐτὸν
|
καὶ |
πανδήμου
Αφροδίτης
ἱερὸν
πρῶτον
ἱδρύσασθαι |
[13, 18] |
γὰρ
στρατεύειν
ἐπινοεῖν
μοι
φαίνεται
|
καὶ |
πάντα
τῷ
πώγωνι
δρᾶν
ἐναντία, |
[13, 73] |
διέρχεται.
Αὕτη
τρέφει
σὲ
κἀμὲ
|
καὶ |
πάντας
βροτούς.
Τεκμήριον
δέ,
μὴ |
[13, 67] |
δύο
μνήματα
κατεσκεύασεν
αὐτῆς
ὃ
|
καὶ |
πάντες
ἐθαύμαζον,
ὅτι
τῶν
μὲν |
[13, 89] |
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων.
Καλλίστη
δ'
ἦν
|
καὶ |
Παντίκα
ἡ
Κυπρία,
περὶ
ἧς |
[13, 67] |
τεχνιτῶν
τῶν
ἐπιστημοτάτων
χορῷ
μεγάλῳ
|
καὶ |
παντοίοις
ὀργάνοις
καὶ
συμφωνίαις
παρέπεμπε |
[13, 12] |
φιλοσοφίαν
σεμνόν
τινα
τὸν
Ερωτα
|
καὶ |
παντὸς
αἰσχροῦ
κεχωρισμένον
ᾔδεσαν
δῆλον |
[13, 85] |
ταῦτα
ναυαγίᾳ
χρησάμενος
περὶ
Μὺκονον
|
καὶ |
πάντων
ἀπολομένων
μόνος
ὑπὸ
δελφῖνος |
[13, 91] |
~Τοσαῦτα
τοῦ
Μυρτίλου
ἑξῆς
καταλέξαντος
|
καὶ |
πάντων
αὐτὸν
ἐπὶ
τῇ
μνήμῃ |
[13, 71] |
κεῖνον
τὸν
αἰεὶ
πεφυλαγμένον
ἄνδρα
|
καὶ |
πάντων
μῖσος
κτώμενον
ἐκ
συνοχῶν |
[13, 39] |
τὸν
Δημήτριον.
Αποδοκιμαζούσης
δὲ
πάντα
|
καὶ |
πάνυ
κατεγχλιδώσης
τῷ
βασιλεῖ,
νάδρον |
[13, 52] |
πέμψαι
στρώματα
αὐτὴν
κέλευε,
φησί,
|
καὶ |
παρ'
Ὠκίμου
χαλκώματα.
Μένανδρος
δ' |
[13, 90] |
δέον
καὶ
τοῦτο
τιμᾶσθαι,
καθάπερ
|
καὶ |
παρὰ
Τενεδίοις
καὶ
Λεσβίοις
ταύτην |
[13, 85] |
καὶ
μέλλοντας
κατακόπτειν
ἀργύριον
δοὺς
|
καὶ |
παραιτησάμενος
ἀφῆκεν
εἰς
τὸ
πέλαγος. |
[13, 42] |
Εἶναι
δοκῶν
αὐτόμολος
ἄνθρωπος
ξένος
|
καὶ |
παρεπιδημήσας
Αθήνησίν
ποτε
τὴν
Μανίαν |
[13, 84] |
ὁμηρείαν
λαβών
παρὰ
Μεταποντίνων
γυναῖκας
|
καὶ |
παρθένους
τὰς
ἐνδοξοτάτας
καὶ
καλλίστας |
[13, 37] |
Αγαθόκλεια
ἡ
ἑταίρα
ἐκράτει,
ἡ
|
καὶ |
πᾶσαν
ἀνατρέψασα
τὴν
βασιλείαν;
Εὔμαχος |
[13, 71] |
θοήν,
περὶ
πάντα
Φιλητᾶν
ῥήματα
|
καὶ |
πᾶσαν
τρυόμενον
λαλιήν.
Οὐδὲ
μὲν |
[13, 31] |
ἐπιστραφεῖς
τύχῃ,
καθορᾶν
τὸ
μνῆμα
|
καὶ |
πᾶσι
τοῖς
τὴν
Λυδίαν
οἰκοῦσιν |
[13, 21] |
καὶ
πορνογράφον
καλῶν,
ὡς
Αριστείδην
|
καὶ |
Παυσίαν
ἔτι
τε
Νικοφάνη
τοὺς |
[13, 89] |
Θεόπομπος
δὲ
ἐν
τῇ
ἕκτῃ
|
καὶ |
πεντηκοστῇ
τῶν
Ιστοριῶν
Ξενοπείθειαν
τὴν |
[13, 44] |
ἐπιθυμεῖς,
πάτερ·
οἶδα
γὰρ
ἀκριβῶς
|
καὶ |
πέποιθα
τοῦθ'
ὅτι
εἰς
νύκτ' |
[13, 1] |
ἐνταῦθα
μέλλοντες
κατατάττειν
(ἐγένοντο
γὰρ
|
καὶ |
περὶ
γαμετῶν
καὶ
ἑταιρῶν
πολλάκις |
[13, 63] |
περὶ
ὄψα
καὶ
περὶ
νέους
|
καὶ |
περὶ
γυναῖκας
πολυτελής.
Τοιγαροῦν
καὶ |
[13, 94] |
τοῦτον
{Αἰσχίνην}
Σωκράτους
γεγονότα
μαθητὴν
|
καὶ |
περὶ
δικαιοσύνης
καὶ
ἀρετῆς
πολλοὺς |
[13, 1] |
ἀπὸ
συμβόλων
τε
πολλάκις
δεδειπνηκέναι
|
καὶ |
περὶ
ἑταίρας
πλεονάκις
καὶ
εἰληφέναι |
[13, 90] |
τῇ
Τρωικῇ
νήσῳ.
~Οἶδα
δὲ
|
καὶ |
περὶ
κάλλους
γυναικῶν
ἀγῶνά
ποτε |
[13, 11] |
ἔρωτος
καὶ
αὐτούς
τι
εἰπεῖν
|
καὶ |
περὶ
κάλλους.
Καὶ
ἐλέχθησαν
λόγοι |
[13, 64] |
ἀξιοῦται.
Ο
δ'
αὐτὸς
Φύλαρχος
|
καὶ |
περὶ
Μύστας
ἱστορεῖ
ἐν
τῇ |
[13, 63] |
Παραδέδοται
δὲ
καὶ
περὶ
ὄψα
|
καὶ |
περὶ
νέους
καὶ
περὶ
γυναῖκας |
[13, 63] |
αὐτοῦ
τοὺς
ὀφθαλμούς.
Παραδέδοται
δὲ
|
καὶ |
περὶ
ὄψα
καὶ
περὶ
νέους |
[13, 65] |
ἐν
τῷ
κατὰ
Νεαίρας.
Ὃς
|
καὶ |
περὶ
Σινώπης
τῆς
ἑταίρας
τάδε |
[13, 75] |
ἐκδοῦναι
πρῶτον
μέλος
ἀκόλαστον,
ὄντα
|
καὶ |
περὶ
τὰς
γυναῖκας
καὶ
τὴν |
[13, 26] |
ἐν
Αντιλαίδι,
ἐν
ᾧ
δράματι
|
καὶ |
περὶ
τῆς
πολυθρυλήτου
Λαίδος
τάδε |
[13, 78] |
ὅπως
αὐτῷ
ἐπιθῶνται.
Εχρησεν
δὲ
|
καὶ |
περὶ
τῶν
ἀμφὶ
τὸν
Χαρίτωνα, |
[13, 14] |
βιοτᾶς.
Ο
δ'
αὐτὸς
ποιητὴς
|
καὶ |
περὶ
τῶν
ἐρώντων
ἐν
τῷ |
[13, 56] |
ἐπιγραφομένῳ
περὶ
Θεμιστοκλέους
καὶ
Θουκυδίου
|
καὶ |
Περικλέους.
Αντισθένης
δ'
ὁ
Σωκρατικὸς |
[13, 59] |
καταψηφιούμενοι,
παραγαγὼν
αὐτὴν
εἰς
τοὐμφρανὲς
|
καὶ |
περιρήξας
τοὺς
χιτωνίσκους
γυμνά
τε |
[13, 35] |
τοῖς
τὴν
Ασίαν
οἰκοῦσι
βαρβάροις
|
καὶ |
περισσῶς
ἐστι
ζηλωτὸς,
καὶ
τὸν |
[13, 84] |
βοῦς
ἐπανέβη·
καὶ
γεγραμμένῃ
κυνὶ
|
καὶ |
περιστερᾳ
καὶ
χηνὶ
τῇ
μὲν |
[13, 21] |
περὶ
σαυτὸν
οὐκ
ὀλίγας
ἔχων
|
καὶ |
περιφέρων
αἰεὶ
τοιαυτὶ
βιβλία
Αριστοφάνους |
[13, 34] |
Αβυδηνῆς
ἐξ
ἀκοῆς
ἐρασθεὶς
ἔστερξε
|
καὶ |
πλεύσας
εἰς
Ελλήσποντον
σύν
Αξιόχῳ, |
[13, 92] |
καὶ
Πρωταγόρας>
ἐφυγαδεύσθη
ὅ
τε
|
καὶ |
πλέων
ναυαγίῳ
ἐχρήσατο
Διότιμος
δ' |
[13, 27] |
τι
ἀγωνιᾶσαι
καὶ
ῥαπισθῆναί
τε
|
καὶ |
πληγὰς
λαβεῖν
ἁπαλαῖσι
χερσίν·
ἡδύ |
[13, 35] |
θεωρήσασα
πάντας
λαβοῦσα
χρυσῆν
φιάλην
|
καὶ |
πληρώσασα
δὸς
ᾧ
θέλεις
{γαμηθῆναι} |
[13, 20] |
καλῆς
φαινομένης,
ἑτέρας
δὲ
αἰσχρᾶς
|
καὶ |
πλουσίας,
ὡς
ἀπέκλινεν
ἐπὶ
τὴν |
[13, 37] |
φησίν,
οὐ
Μυρτίου
καὶ
Μνησίδος
|
καὶ |
Ποθεινῆς
προσαγορεύονται;
καίτοι
Μνησὶς
μὲν |
[13, 55] |
τῶν
Ιστοριῶν
ἐξ
Ὑκκάρων·
καθὰ
|
καὶ |
Πολέμων
εἴηκεν,
ἀναιρεθῆναι
φάσκων
αὐτὴν |
[13, 41] |
οὖσα
καὶ
καταπλητικὴ
πολλοὺς
ἐραστὰς
|
καὶ |
πολίτας
καὶ
ξένους
ἔχουσ'
ὅπου |
[13, 68] |
Αγῆνος
οὐκ
ἐλάσσονας
σίτου
διαπέμψαι
|
καὶ |
πολίτην
γεγονέναι.
(Α)
Γλυκέρας
ὁ |
[13, 50] |
Αγῆνος
οὐκ
ἐλάπονας
σίτου
παραπέμψαι
|
καὶ |
πολίτην
γεγονέναι.
(Β)
Γλυκέρας
ὁ |
[13, 56] |
συγγενομένης
καίπερ
τηλικοῦτον
ἀξίωμα
συνέσεως
|
καὶ |
πολιτικῆς
δυνάμεως
κτησάμενος,
οὐ
συνετάραξε |
[13, 95] |
ὡς
ἠνεχυράσθη
οἰκέτης
αὐτοῦ
στιγματίασ,
|
καὶ |
πολλὰ
ἄλλα
κατειπὼν
αὐτοῦ
ἐπιλέγει |
[13, 40] |
Αντίγονον
καὶ
ἀποκτεῖναι
Οξύθεμιν
ὡς
|
καὶ |
πολλὰ
συνεξαμαρτάνοντα
τῷ
Δημητρίῳ,
καὶ |
[13, 20] |
δὲ
ἀνδρὶ
ἔοικεν.
Καθίστων
δὲ
|
καὶ |
πολλοὶ
τοὺς
καλλίστους
βασιλέας,
ὡς |
[13, 34] |
Ινα
τὸ
Διονύσιόν
ἐστι,
ἐπιφανὲς
|
καὶ |
πολλοῖς
ἐγνωσμένου
τῶν
ἐν
τῇ |
[13, 72] |
Ανακρέοντα,
τὸν
μἐν
κατὰ
Κῦρον
|
καὶ |
Πολυκράτην
γενόμενον,
τὴν
δἐ
κατ' |
[13, 43] |
αὐτὴν
ἐξίναι
καὶ
τοὔψον
ἐφορᾶν
|
καὶ |
πολυπραγμονεῖν
πόσου
πωλεῖθ'
ἕκαστον.
Εἴτ' |
[13, 86] |
συγκατέκλεισε
τῷ
Περσαίῳ.
Οἶδα
δὲ
|
καὶ |
Πολύστρατον
τὸν
Αθηναῖον,
μαθητὴν
δὲ |
[13, 90] |
νικήσαντα
ταινιούμενον
ὑπὸ
τῶν
φίλων
|
καὶ |
πομπεύοντα
ἕως
τοῦ
ἱεροῦ
παραγίνεσθαι. |
[13, 21] |
ἂν
ἁμάρτοι
δέ
τίς
σε
|
καὶ |
πορνογράφον
καλῶν,
ὡς
Αριστείδην
καὶ |
[13, 26] |
Αὕτη
δὲ
Λαὶς
ἀργός
ἐστι
|
καὶ |
πότις,
τὸ
καθ'
ἡμέραν
ὁρῶσα |
[13, 64] |
ἀπήχθη
μετὰ
τῶν
ἄλλων
αἰχμαλώτων
|
καὶ |
πραθεῖσα
ὁμοίως
ταῖς
ἑαυτῆς
θεραπαινίσιν |
[13, 54] |
ὑμεῖς
οἱ
φιλόσοφοι,
ἔφη,
οἱ
|
καὶ |
πρὸ
τῶν
Ἡδονικῶν
καλουμένων
αὐτοὶ |
[13, 53] |
ὑμεῖς
οἱ
φιλόσοφοι,
ἔφη,
οἱ
|
καὶ |
πρὸ
τῶν
Ἡδονικῶν
καλουμένων
αὐτοὶ |
[13, 84] |
λίθου,
τηνικαῦτα
τῆς
ἐπιθυμίας
ἀπέστη
|
καὶ |
προβαλλόμενος
τὸ
σαρκίον
ἐπλησίασεν.
Τῆς |
[13, 37] |
{καὶ}
μετὰ
τὸν
Αλεξάνδρου
θάνατον
|
καὶ |
Προλεμαίῳ
ἐγαμήθη
τῷ
πρώτῳ
βασιλεύσαντι |
[13, 81] |
Ερμησίλεω
δὲ
ξένου
οἱ
ἐόντος
|
καὶ |
προξένου
Αθηναίων
ἐστιῶντος
αὐτόν,
ἐπεὶ |
[13, 80] |
καὶ
πρὸς
τὸ
καθῆκον
ἐγκρατὴς
|
καὶ |
πρὸς
πρεπωδέστατον.
Αἰχμαλώτους
γοῦν
λαβὼν |
[13, 80] |
ἐρωτικὸς
ὁ
βασιλεὺς
οὗτος,
οὕτως
|
καὶ |
πρὸς
τὸ
καθῆκον
ἐγκρατὴς
καὶ |
[13, 93] |
τε
γὰρ
τῇ
πρὸς
ὄσφρανσιν
|
καὶ |
πρὸς
τὸ
οἰκεῖον
καὶ
ἀλλότριον |
[13, 67] |
φάσκων
ἱερὸν
καὶ
τέμενος
ἱδρύσασθαι
|
καὶ |
προσαγορεῦσαι
τὸν
ναὸν
καὶ
τὸν |
[13, 7] |
ἔχουσ'
ἀδικούμενοι,
αὗται
δ'
ἀδικοῦσαι
|
καὶ |
προσεγκαλοῦσ'
ἔτι
ὧν
οὐκ
ἐχρῆν |
[13, 41] |
Μέλιτταν
ὡς
καλὴν
ἔφασκον
εἶναι,
|
καὶ |
προσεξειργάζετο
αὐτὴ
τὸ
πλεῖον.
Ηνίκα |
[13, 44] |
Γναθαίνιον
λαβεῖν
μίσθωμα,
λιπαρῶν
δὲ
|
καὶ |
προσκείμενος
πολὺ
δαπανήσας
ἔσχεν
αὐτὴν |
[13, 50] |
τοῖς
βασιλείοις
τοῖς
ἐν
Ταρσῷ
|
καὶ |
προσκυνεῖσθαι
ὑπὸ
τοῦ
πλῆθους
βασίλισσαν |
[13, 11] |
Ερως
σοφίας
ἀρετῆς
πλεῖστον
ὑπάρχειν,
|
καὶ |
προσομιλεῖν
οὗτος
ὁ
δαίμων
πάντων |
[13, 64] |
τὴν
ἐπιβουλήν.
Ὃ
δὲ
συλλαβών
|
καὶ |
προσποιηθεὶς
περὶ
ὧν
λέγει
δύ' |
[13, 46] |
δὲ
Γναθαίνης
ἤρα
δεινῶς,
ὡς
|
καὶ |
πρότερον
εἴρηται,
Δίφιλος
ὁ
κωμῳδιοποιός, |
[13, 86] |
τὴν
πᾶσαν
ἀσχημοσύνην
ἐπιδείκνυνται
ὃ
|
καὶ |
πρώην
ἐγένετο
ἐπὶ
τῶν
ἐξ |
[13, 92] |
ὁ
ἄθεος
καὶ
Διαγόρας
ἐξεκηρύχθη
|
καὶ |
Πρωταγόρας>
ἐφυγαδεύσθη
ὅ
τε
καὶ |
[13, 10] |
στρατείαν.
Δοῦρις
δ'
ὁ
Σάμιος
|
καὶ |
πρῶτον
γενέσθαι
πόλεμόν
φησι
δύο |
[13, 64] |
αὐτὴ
μεταμφιεσαμένη
τὴν
βασιλικὴν
ἐσθῆτα
|
καὶ |
ῥάκια
λαβοῦσα
θεραπαινίδος
τῆς
τυχούσης |
[13, 27] |
ἕτοιμα,
δεῖν
δέ
τι
ἀγωνιᾶσαι
|
καὶ |
ῥαπισθῆναί
τε
καὶ
πληγὰς
λαβεῖν |
[13, 37] |
ἀνακεῖσθαι
κατὰ
τὴν
Αλεξάνδρειαν
μονοχίτωνας
|
καὶ |
ῥυτὸν
ἐχούσας
ἐν
ταῖς
χερσίν. |
[13, 60] |
εἷς
ὢν
τῶν
Αρεοπαγιτῶν,
ὡς
|
καὶ |
Σάτυρος
ὁ
Ολύνθιος
ὑποκριτὴς
Παμφίλῃ. |
[13, 68] |
ἐν
Ροσσῷ
τῆς
Συρίας,
οὗπερ
|
καὶ |
σὲ
καὶ
αὑτὸν
ἀνατιθέναι
μέλλει. |
[13, 94] |
περὶ
δικαιοσύνης
καὶ
ἀρετῆς
πολλοὺς
|
καὶ |
σεμνοὺς
λέγοντα
λόγους
οὐκ
ἄν |
[13, 46] |
Γνάθαινα
καὶ
ταύτης
θυγατριδῆ
Γναθαίνιον,
|
καὶ |
Σιγὴ
καὶ
Συνωρὶς
ἡ
Λύχνος |
[13, 32] |
τῆς
Αφροδίτης
ἐλθοῦσα
νεών.
Διὸ
|
καὶ |
Σιμωνίδης
ἀναθέντων
τῶν
Κορινθίων
πίνακα |
[13, 4] |
Αριάδνην,
Ιππολύτην
καὶ
τὰς
Κερκύονος
|
καὶ |
Σίνιδος
θυγατέρας,
νοίμίμως
δ'
αὐτὸν |
[13, 62] |
πορνευομένη
{καὶ}
ἔτι
νέα
οὖσα
|
καὶ |
Σκιώνη
καὶ
Ιππάφεσις
καὶ
Θεόκλεια |
[13, 51] |
ἐπαύσατο
πορνευομένη
ἐτι
νέα
οὖσα
|
καὶ |
Σκιώνη
καὶ
Ἱππάφεσις
καὶ
Θεόκλεια |
[13, 33] |
τρισολυμπιονίκαν
ἐπαινέων
οἶκον,
ὕστερον
δὲ
|
καὶ |
σκόλιον
τὸ
παρὰ
τὴν
θυσίαν |
[13, 38] |
εἰσὶ
βελτίους.
Ο
δὲ
Τιμόθεος
|
καὶ |
σκωπτόμενός
ποτε
ὅτι
τοιαύτης
εἴη |
[13, 14] |
Ως
δὲ
λίαν
ἦν
θρασὺς
|
καὶ |
σοβαρός,
ἀποκόψαντες
αὐτοῦ
τὰ
πτερά, |
[13, 89] |
καὶ
τὸ
εἶδος
πάνυ
καλὴ
|
καὶ |
σοφή,
ὥς
φησιν
Ιππίας
ὁ |
[13, 79] |
καὶ
γλυκεροῦ
στόματος.
Αἰσχύλος
τε
|
καὶ |
Σοφοκλῆς
ἀναφανδὸν
ἔφασαν,
ὃ
μἐν |
[13, 75] |
καὶ
Αἰσχύλος
μέγας
ὢν
ποιητὴς
|
καὶ |
Σοφοκλῆς
ἦγον
εἰς
τὰ
θέατρα |
[13, 71] |
τε
γένος
καὶ
δῆμον
Αμύκλου
|
καὶ |
Σπάρτην,
ἰδίων
ἁπτόμενος
παθέων.
Μίμνερμος |
[13, 26] |
πανταχόσ'
ἤδη
πιομένη,
δέχεται
δὲ
|
καὶ |
στατῆρα
και
τριώβολον,
προσίεται
δὲ |
[13, 83] |
Βρομιάδι
Φάυλλος
παρχήσιον
ἀργυροῦν
Φωκαέων
|
καὶ |
στέφανον
χρυσοῦν
κιττοῦ
Πεπαρηθίων.
Αὕτη |
[13, 65] |
ἡμέραν
διαιτητῶν
γενομένων
φίλων
Φρυνίων
|
καὶ |
Στέφανος
ὁ
ῥήτωρ·
ὃς
καὶ |
[13, 37] |
καὶ
Βιλιστίχην,
ἔτι
δὲ
Αγαθόκλειαν
|
καὶ |
Στρατονίκην
ἧς
τὸ
μέγα
μνημεῖον |
[13, 44] |
δὲ
πέντε
τὰς
σπονδὰς
ποοῦ
|
καὶ |
στρῶσον
ἡμῖν
ἔνδον.
Ἣ
δ' |
[13, 36] |
αὐτήν,
ἔλαβεν
ὁ
Εὔξενος
γυναῖκα
|
καὶ |
στυνῴκει
μεταθέμενος
τοὔνομα
Αριστοξένην.
Καὶ |
[13, 45] |
παρεγένου
ξένῳ
τινί;
Περίμενε
τοίνυν
|
καὶ |
σύ,
φησίν,
ἕως
ἂν
οὐ |
[13, 35] |
τῆς
βασιλείας
δυνάστας
καὶ
φίλους
|
καὶ |
συγγενεῖς
ἐποιεῖτο
τοὺς
γάμους,
οὐ |
[13, 29] |
ἀφίκετο,
ἀστῆς,
ἐρήμου
δ'
ἐπιτρόπου
|
καὶ |
συγγενῶν,
ἦθός
τι
χρυσοῦν
πρὸς |
[13, 86] |
οἰκίαν,
συναισθόμενος
εἰσείλκυσε
τὴν
παιδίσκην
|
καὶ |
συγκατέκλεισε
τῷ
Περσαίῳ.
Οἶδα
δὲ |
[13, 85] |
ἐκκομιζόντων
τὸν
Κοίρανον,
ὡσεὶ
συνεκφερόντων
|
καὶ |
συγκηδευόντων
τὸν
ἄνθρωπον.
Ο
δ' |
[13, 64] |
δύ'
ἡμέρας
παρῃτήσατο
εἰς
σκέψιν
|
καὶ |
συγχωρησάσης
νυκτὸς
ἔφυγεν
εἰς
Εφεσον. |
[13, 67] |
χορῷ
μεγάλῳ
καὶ
παντοίοις
ὀργάνοις
|
καὶ |
συμφωνίαις
παρέπεμπε
τὸ
σῶμα.
Δικαίαρχος |
[13, 6] |
τισιν,
ὡς
ἐρῶσι
καὶ
φιλοῦσι
|
καὶ |
σύνεισιν
ἡδέως.
Εἶτα
τετράπους
μοι |
[13, 20] |
ἀναρπάζουσιν;
οὐ
τοὺς
καλλίστους;
Οἷς
|
καὶ |
σύνεισιν·
Ηὼς
μὲν
Κεφάλῳ
καὶ |
[13, 42] |
ἤρα
Λεοντίσκος
ποτὲ
ὁ
παγκρατιαστὴς
|
καὶ |
συνεῖχ'
αὐτὴν
μόνος
γαμετῆς
τρόπον |
[13, 85] |
τὴν
γῆν.
Φιλανθρωπότατον
δὲ
ἐστι
|
καὶ |
συνετώτατον
τὸ
ζῷον
ὁ
δελφὶς |
[13, 56] |
Ἑρπυλλίδος
τῆς
ἑταίρας
ἐπαιδοποίησε
Νικόμαχον
|
καὶ |
συνῆν
ταύτῃ
μέχρι
θανάτου,
ὥς |
[13, 46] |
ταύτης
θυγατριδῆ
Γναθαίνιον,
καὶ
Σιγὴ
|
καὶ |
Συνωρὶς
ἡ
Λύχνος
ἐπικαλουμένη
καὶ |
[13, 10] |
οὖν
ὁ
Καμβύσης
τῇ
Νειτήτιδι
|
καὶ |
σφόδρα
ἐρεθισθεὶς
ἐκμανθάνει
παρ'
αὐτῆς |
[13, 44] |
Γνάθαινα
δ'
εἰς
τὴν
πορφύραν
|
καὶ |
τὰ
δόρατ'
ἀποβλέψασα
δραχμὰς
χιλίας |
[13, 78] |
ἐφαμερίοις
φιλότατος.
Διαβόητα
δ'
ἐστὶν
|
καὶ |
τὰ
ἐπὶ
Κρατίνῳ
τῷ
Αθηναίῳ |
[13, 72] |
Οὗτος
δέ
ἐστιν
Αἰσχύλος
ὁ
|
καὶ |
τὰ
Μεσσηνιακὰ
ἔπη
συνθείς,
ἀνήρ |
[13, 94] |
γὰρ
γένει
ἁρμόζοντα
δεῖν
εἶναι
|
καὶ |
τὰ
τῆς
τέχνης.
Εξῆς
δὲ |
[13, 79] |
ψευδεῖς
ὦσιν,
ἀληθεῖς
εἶναι
πιστεύετε,
|
καὶ |
τὰ
τοιαῦτα
τῶν
ποιημάτων
ἃ |
[13, 51] |
οὐ
μόνον
ταῖς
ἑταιρούσαις,
ἀλλὰ
|
καὶ |
ταῖς
ἄλλαις
δούλαις,
ὥς
φησι |
[13, 68] |
λαοῦ
προσκυνουμένην
καὶ
βασίλισσαν
προσαγορευομένην
|
καὶ |
ταῖς
ἄλλαις
δωρεαῖς
τιμωμένην,
αἷς |
[13, 44] |
καταβαλῶ
σὺν
τοῖς
ὀναρίοις,
φήσι,
|
καὶ |
ταῖς
ἀστράβαις.
Γναθαίνον
δ'
εἶπ' |
[13, 35] |
ἔτι
δἐ
ταῖς
ἰδιωτικαῖς
οἰκίαις·
|
καὶ |
ταῖς
ἑαυτῶν
θυγατράσιν
οἱ
πολλοὶ |
[13, 17] |
νομιζόμενόν
φησιν·
Στᾶθι
κἄντα,
φίλος,
|
καὶ |
τὰν
ἐπ'
ὄσσοις
ἀμπέτασον
χάριν. |
[13, 10] |
Πελάγοντος
τοῦ
Φωκέως
θυγατέρα
Μεγιστὼ
|
καὶ |
τὰς
Αργείων
θυγατέρας
ἐπανιούσας
ἐκ |
[13, 34] |
θύρας
ἐκώμαζεν,
ἀπολιπὼν
τὰς
Λακαίνας
|
καὶ |
τὰς
Αττικάς.
Μεδοντίδος
γοῦν
τῆς |
[13, 23] |
δράματι
Ισοστάσιον
τὴν
ἑταιρικὴν
παρασκευὴν
|
καὶ |
τὰς
δι'
ἐπιτεχνήσεως
κομμώσεις
τῶν |
[13, 24] |
ἐσπουδακόσι
περὶ
τὰς
μαγαλομίσθους
ἑταίρας
|
καὶ |
τὰς
ἐλευθέρας
τῶν
γυναικῶν
ταυτὶ |
[13, 32] |
τὸν
ἔτι
καὶ
νῦν
διαμένοντα
|
καὶ |
τὰς
ἑταίρας
ἰδίᾳ
γραψάντων
τὰς |
[13, 28] |
τὴν
Αφροδίτην
τὴν
τοὺς
ἑταίρους
|
καὶ |
τὰς
ἑταίρας
συνάγουσαν·
τοῦτο
δ' |
[13, 32] |
ποιῶνται
τὴν
δέησιν
ἀπάξειν
αὐτῇ
|
καὶ |
τὰς
ἑταίρας.
~Υπάρχοντος
οὖν
τοῦ |
[13, 4] |
ἁρπαγῆς
μὲν
Ελένην,
Αριάδνην,
Ιππολύτην
|
καὶ |
τὰς
Κερκύονος
καὶ
Σίνιδος
θυγατέρας, |
[13, 28] |
φίλαι
ἦσαν
ἑταῖραι.
Καλοῦσι
δὲ
|
καὶ |
τὰς
μισθαρνούσας
ἑταίρας
καὶ
τὸ |
[13, 78] |
αὐτοὺς
ἐκκόπτοντες.
Εἰσὶ
δὲ
οἱ
|
καὶ |
τὰς
παλαὶστρας
ὥσπερ
ἀντιτειχίσαμτα
ταῖς |
[13, 67] |
τε
παρὰ
θεῶν
τιμωρίας
καταφρονῶν
|
καὶ |
τὰς
σὰς
τιμὰς
προπηλακίζειν
ἐπιχειρῶν. |
[13, 46] |
τοῦ
Αριστοφάνους
μετὰ
ἑταιρῶν
πλειόνων
|
καὶ |
τάσδε,
τὴν
Πάροινον
ἐπικληθεῖσαν
καὶ |
[13, 41] |
γὰρ
ὄνομα
Φρυγιακὸν
γυναῖκ'
ἔχειν,
|
καὶ |
ταῦθ'
ἑταίραν
ἐκ
μέσης
τῆς |
[13, 45] |
ἐστί
σοι
πεπραγμένου.
~Εξῆς
δὲ
|
καὶ |
ταῦτ'
ἀναγράφει·
Λαίδα
λέγουσι
τὴν |
[13, 87] |
Καταριθμησάμενος
οὖν
τὰ
αἰχμάλωτα
γράφει
|
καὶ |
ταῦτα
Παλλακίδας
εὗρον
μουσουργοὺς
τοῦ |
[13, 49] |
γράσωνι
ἄρασα
φορίνην
Λαβέ,
εἶπε,
|
καὶ, |
ταῦτα
τράγε.
Πέμφαντος
δέ
τινος |
[13, 32] |
ἱκετείαν
τὰς
ἑταίρας
ὡς
πλείστας,
|
καὶ |
ταύτας
προσεύχεσθαι
τῇ
θεῷ
καὶ |
[13, 5] |
μὲν
ἀδελφήν,
Αττάλου
δὲ
ἀδελφιδῆν
|
καὶ |
ταύτην
ἐπεισάγων
τῇ
Ολυμπῖοιάδι
ἅπαντα |
[13, 5] |
καὶ
δῶρα
πολλά.
Γήμας
δὲ
|
καὶ |
ταύτην
ἐπεισήγαγεν
τῇ
Ολυμποιάδι.
Επὶ |
[13, 68] |
τελευτὴν
ὁ
Αρπαλος
Γλυκέραν
μετεπέμψατο
|
καὶ |
ταύτην
ἑταίραν,
ὡς
ὁ
Θεόπομπος |
[13, 58] |
Μυρρίνην
τὴν
πολυτελεστάτην
ἑταίραν
ἀνέλαβε,
|
καὶ |
ταύτην
μὲν
ἐν
ἄστει
εἶχεν, |
[13, 34] |
ἐν
τῷ
κατ'
αὐτοῦ
λόγῳ,
|
καὶ |
ταύτης
ἐκοινώνησεν
αὐτῷ.
Καὶ
ἑτέρας |
[13, 46] |
ἐπεκαλεῖτο
Κορώνη,
Ληναιτόκυστος,
Αστρα,
Γνάθαινα
|
καὶ |
ταύτης
θυγατριδῆ
Γναθαίνιον,
καὶ
Σιγὴ |
[13, 63] |
Αριστόκλεια.
~Δημοσθένη
δὲ
τὸν
ῥήτορα
|
καὶ |
τεκνοποιήσασθαι
ἐξ
ἑταίρας
ἔχει
λόγος. |
[13, 31] |
τὴν
ἀρχὴν
ἐκείνῃ
πᾶσαν,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τελευσάσης
συναγαγὼν
τοὺς
ἐκ
τῆς |
[13, 80] |
τῷ
Κηφισῷ
νηχόμενον
ἐν
ᾧ
|
καὶ |
τελευτήσαντα
αὐτὸν
(συνεχῶς
γὰρ
ἐν |
[13, 86] |
καὶ
οὐκ
ἔφη
αὐτὸν
πεπρακέναι
|
καὶ |
τέλος
εἰς
πυγμὰς
ἦλθεν
ὁ |
[13, 67] |
φίλος
εἶναι
σοῦ
φάσκων
ἱερὸν
|
καὶ |
τέμενος
ἱδρύσασθαι
καὶ
προσαγορεῦσαι
τὸν |
[13, 76] |
ἐς
ἥβαν.
Εν
δ'
ἄρα
|
καὶ |
Τενέδῳ
Πειθώ
τ'
ἔναιεν
καὶ |
[13, 87] |
εἵκοσι
ἐννέα,
ἄνδρας
στεφανοπλόκους
ἕξ
|
καὶ |
τεσσαράκοντα
ὀψοποιοὺς
διακοσίους
ἑβδομήκοντα
ἑπτά, |
[13, 89] |
γυναῖκες.
Θαργηλία
ἡ
Μιλησία,
ἥτις
|
καὶ |
τεσσαρεσκαίδεκα
ἀνδράσιν
ἐγαμήθη,
οὖσα
καὶ |
[13, 37] |
ὁ
Κυζικηνὸς
ἐν
τῇ
τρίτῃ
|
καὶ |
τετάρτῃ
τῶν
Ελληνικῶν
Ιστοριῶν
Εὐτέρπης |
[13, 89] |
ἔχουσαν,
καλήν
φησι
γεγονέναι,
ἥτις
|
καὶ |
τῇ
θεῷ
εἶκαστο
τὴν
μορφήν. |
[13, 56] |
πρὸς
ἀφροδίσια
πάνυ
καταφερής·
ὅστις
|
καὶ |
τῇ
τοῦ
υἱοῦ
γυναικὶ
συνῆν, |
[13, 59] |
Τῇ
δὲ
τῶν
Ελευσινίων
πανηγύρει
|
καὶ |
τῇ
τῶν
Ποσειδωνίων
ἐν
ὄψει |
[13, 89] |
καλλίονα
ἀπέκτειναν
δὲ
αὐτὴν
Λακεδαιμόνιο
|
καὶ |
τὴν
ἀδελφὴν
αὐτῆς
Χρύσην,
ὅτε |
[13, 2] |
Σωκράτει
δύο
γαμετὰς
γυναῖκας,
Ξανθίππην
|
καὶ |
τὴν
Αριστείδου
Μυρτώ,
οὐ
τοῦ |
[13, 31] |
περιβόητος
γέγονεν,
ἐγχειρίσας
αὑτόν
τε
|
καὶ |
τὴν
ἀρχὴν
ἐκείνῃ
πᾶσαν,
ἀλλὰ |
[13, 73] |
δυνατώτατον
τὸν
Ερωτα,
προσέτι
τε
|
καὶ |
τήν
Αφροδίτην
τὴν
χρυσῆν,
τὰ |
[13, 80] |
γοῦν
λαβὼν
τὰς
Δαρείου
θυγατέρας
|
καὶ |
τὴν
γυναῖκα
κάλλει
διαπρεπεστάτην
οὖσαν |
[13, 31] |
τοὺς
Αργοναύτας
Εταιρείῳ
Διὶ
θῦσαι
|
καὶ |
τὴν
ἑορτὴν
Εταιρίδεια
προσαγονεῦσαι.
Θύουσι |
[13, 70] |
καὶ
τὴν
Μιμνέρμου
αὐλητρίδα
Ναννὼ
|
καὶ |
τὴν
Ερμησιάνακτος
τοῦ
Κολοφωνίου
Λεόντιον |
[13, 19] |
Βουλόμενοι
γὰρ
ἐνδύεσθαι
τὴν
αὐτάρκειαν
|
καὶ |
τὴν
εὐτέλειαν
εὑρίσκεσθε
ἐπὶ
ταῖς |
[13, 48] |
δεῖ
τοὺς
ἐραστὰς
ὡς
αὐτὴν
|
καὶ |
τὴν
θυγατέρα
εἰσιέναι,
κατὰ
ζῆλον |
[13, 77] |
θανάτῳ
παιδὸς
συστᾶσαν,
Θησέως
ἐρασθεὶς
|
καὶ |
τὴν
θυγατέρα
τούτῳ
γυναῖκα
ἔδωκε |
[13, 90] |
κάλλους
φησὶ
γίνεσθαι
παρὰ
Ηλείοις,
|
καὶ |
τὴν
κρίσιν
ἐπιτελεῖσθαι
μετὰ
σπουδῆς |
[13, 39] |
τε
τῷ
Δημητρίῳ
εὐημερούσης,
φασὶ
|
καὶ |
τὴν
Λάμιαν
τὸν
βασιλέ'
εὐμελῶς |
[13, 70] |
καλούμενον
ποίημα
Λυδήν.
Παρέλιπον
δὲ
|
καὶ |
τὴν
Μιμνέρμου
αὐλητρίδα
Ναννὼ
καὶ |
[13, 5] |
ἧς
Αρριδαῖον
ἐτέκνωσε.
προσεκτήσατο
δὲ
|
καὶ |
τὴν
Μολοττῶν
βασιλείαν
γήμας
Ολυμπιάδα, |
[13, 65] |
καὶ
Στέφανος
ὁ
ῥήτωρ·
ὃς
|
καὶ |
τὴν
Νεαίρας
θυγατέρας
Στρυμβήλην
τὴν |
[13, 70] |
τε
Αντιμάχου
Λυδήν,
προσέτι
δὲ
|
καὶ |
τὴν
ὁμώνυμον
ταύτης
ἑταίραν
Λυδὴν |
[13, 68] |
ἑαυτόν,
εἰ
μή
τις
στεφανώσειε
|
καὶ |
τὴν
πόρνην.
Εστησέν
τε
εἰκόνα |
[13, 68] |
πρέπον
ἦν
τὴν
σὴν
μητέρα
|
καὶ |
τὴν
σοὶ
συνοικοῦσαν.
Συνεπιμαρτυρεῖ
δὲ |
[13, 3] |
οὖσαν
τὴν
Ελένην,
ὑπερ
ἧς
|
καὶ |
τὴν
στρατείαν
ἤθροισεν
διόπερ
φυλάτταται |
[13, 75] |
ὄντα
καὶ
περὶ
τὰς
γυναῖκας
|
καὶ |
τὴν
τοιαύτην
μοῦσαν
εἰς
τὰς |
[13, 94] |
τῇ
Σωκράτους
φιλοσοφίά,
ἀνδρὸς
τοῦ
|
καὶ |
τὴν
{τοιαύτην}
χρῆσιν
τῶν
μύρων |
[13, 18] |
ἀνδρὶ
διά
τε
τὴν
πολυμαθίαν
|
καὶ |
τὴν
τοῦ
ἤθους
ἐπιείκειαν.
Λέγει |
[13, 7] |
πεπρακότες
τὴν
τοῦ
βίου
παρρησίαν
|
καὶ |
τὴν
τρυφήν
γυναιξὶ
δοῦλοι
ζῶμεν |
[13, 13] |
ἐκ
Πειραιῶς
ὑπὸ
τῶν
κακῶν
|
καὶ |
τῆς
ἀπορίας
φιλοσοφεῖν
ἐπῆλθέ
μοι. |
[13, 87] |
αὐτῷ
μετὰ
τὸ
Δαμασκὸν
ἑλεῖν
|
καὶ |
τῆς
ἀποσκευῆς
τῆς
Δαρείου
ἐγκρατὴς |
[13, 36] |
Πρῶτις
γὰρ
ἐγένετο
υἱὸς
Εὐξένου
|
καὶ |
τῆς
Αριστοξένης.
~Θεμιστοκλῆς
τε,
ὥς |
[13, 85] |
αὐτοῦ
γηραιοῦ
ἐν
τῇ
πατρίδι
|
καὶ |
τῆς
ἐκφορᾶς
παρὰ
τὴν
θάλατταν |
[13, 18] |
τῷ
τετάρτῳ
περὶ
τοῦ
Καλοῦ
|
καὶ |
τῆς
Ηδονῆς.
Οὐκ
ἀκαίρως
δ' |
[13, 38] |
υἱός.
Φιλέταιρον
δὲ
τὸν
Περγάμου
|
καὶ |
τῆς
Καινῆς
ταύτης
λεγομένης
βασιλεύσαντα |
[13, 84] |
τῶν
θεωρῶν
ἐπιθυμήσαντά
τινα
συγκατακλεισθῆναι
|
καὶ |
τῆς
ὁμιλίας
καταλιπεῖν
στέφανον.
φωραθέντος |
[13, 56] |
ἢ
ὅτε
ὑπὲρ
τοῦ
βίου
|
καὶ |
τῆς
οὐσίας
ἐκινδύνευε.
Καὶ
Κίμωνος |
[13, 47] |
παρ᾽
αὐτῇ
συμβαλλομένων
εἰς
βολροφακῆν
|
καὶ |
τῆς
παιδίσκης
έν
τῷ
καθαίρειν |
[13, 19] |
τὀ
εἰκός,
περὶ
τοῦ
βίου
|
καὶ |
τῆς
προσποιητοῦ
ἐπιτηδεύσεως
ἔφη
ὡς |
[13, 67] |
τελευτησάντων
ὑπὲρ
τῆς
σῆς
βασιλείας
|
καὶ |
τῆς
τῶν
Ελλήνων
ἐλευθερίας
οὐδέπω |
[13, 35] |
δὲ
ὁ
μὲν
Υστάσπης
Μηδίας
|
καὶ |
τῆς
ὑποκάτω
χώρας,
ὁ
δὲ |
[13, 59] |
τῆς
Αρχιδάμου
τοῦ
Λακεδαιμονίων
βασιλέως
|
καὶ |
τῆς
Φιλίππου
τοῦ
Αμύντου,
ἔχουσα |
[13, 20] |
Ηὼς
μὲν
Κεφάλῳ
καὶ
Κλείτῳ
|
καὶ |
Τιθωνῷ,
Δημήτηρ
Ιασίωνι,
Αφροδίτη
Αγχίσῃ |
[13, 32] |
Περσής,
ὡς
καὶ
Θεόπομπος
ἱστορεῖ
|
καὶ |
Τίμαιος
ἐν
τῇ
ἑβδόμῃ,
αἱ |
[13, 55] |
δὲ
πόθεν
αἱ
παῖδες
αὗται
|
καὶ |
τίνες;
Β.
Νυνὶ
μὲν
ἥκουσιν |
[13, 91] |
οὕτως
εὐρύθμως
καταλέξαι
τὰς
προσηγορίας
|
καὶ |
τίνες
οἱ
ὑπὸ
τοῦ
Κύκλωπος |
[13, 92] |
ὅπως
κατεδέξαντο.
Εμφανίζει
δ'
ὑμῶν
|
καὶ |
τὸ
ἀνόητον
Ανάξιππος
ὁ
κωμῳδιοποίος |
[13, 85] |
τῷ
Ερωτικῷ
Αμφίλοχον
καλεῖσθαί
φησι
|
καὶ |
τὸ
γένος
Ωλένιον
εἶναι,
Ερμειάς |
[13, 89] |
καὶ
τεσσαρεσκαίδεκα
ἀνδράσιν
ἐγαμήθη,
οὖσα
|
καὶ |
τὸ
εἶδος
πάνυ
καλὴ
καὶ |
[13, 28] |
δὲ
καὶ
τὰς
μισθαρνούσας
ἑταίρας
|
καὶ |
τὸ
ἐπὶ
συνουσίαις
μισθαρνεῖν
ἑταιρεῖν, |
[13, 5] |
καὶ
Μαχάτα.
Οἰκειώσασθαι
δὲ
θέλων
|
καὶ |
τὸ
Θετταλῶν
ὲθνος
ἐπαιδοποιήσατο
ἐκ |
[13, 75] |
τρὸπον
τῶν
ᾳσμάτων·
ἃ
δὴ
|
καὶ |
τὸ
παλαιὸν
ἐκαλεῖτο
παίδεια
καὶ |
[13, 43] |
δὲ
τὴν
κύλικ'
ἐκπίων
ἄφνω
|
καὶ |
τὸ
παράδοξον
καταπλαγεὶς
ὁ
Δίφιλος |
[13, 67] |
ὁ
τῆς
Αθηνᾶς
ἀφορώμενος
νεώς
|
καὶ |
τὸ
πόλισμα,
ὄψεται
παρὰ
τὴν |
[13, 34] |
τῆς
Χαλκιοίκου
βοίδιόν
τι
χαλκοῦν
|
καὶ |
τὸ
προειρημένον
εἰκόνιον.
Αλκιβιάδης
δὲ |
[13, 78] |
πολλάκις
ἡ
τῶν
νέων
ἀκμὴ
|
καὶ |
τὸ
πρὸς
ἀλλήλους
ἑταιρισκὸν
συμφρονῆσαν |
[13, 23] |
μὲν
γὰρ
πρὸς
τὸ
κέρδος
|
καὶ |
τὸ
συλᾶν
τοὺς
πέλας
πάντα |
[13, 47] |
γάρ
τινος
ὑπο
γραὸς
τρεφομένου
|
καὶ |
τὸ
σῶμα
εὖ
ἔχοντος,
Χαριέντως |
[13, 31] |
αὐτοὺς
ἰδοῦσαν
ἀνελομένην
τὰς
κλεῖς
|
καὶ |
τὸ
τεῖχος
ὑπερβᾶσαν
ἀπαγγεῖλαι
τοῖς |
[13, 55] |
τυπτομένην
ἐν
Αφροδίτης
ἱερῷ.
Διὸ
|
καὶ |
τὸ
τέμενος
κληθῆναι
άνοσίας
Αφροδίτης. |
[13, 4] |
διάφορα
γιγνόμενος
χωρία
ἐξ
ὧν
|
καὶ |
τὸ
τῶν
τέκνων
αὐτῷ
πλῆθος |
[13, 68] |
Γλυκέρας
ὡς
οὔσης
παρ'
αὐτῷ
|
καὶ |
τοῖς
Αθηναίοις
αἰτίας
γινομένης
τοῦ |
[13, 35] |
τοῦτον
ζωγραφοῦσιν
ἐν
τοῖς
ἱεροῖς
|
καὶ |
τοῖς
βασιλείοις,
ἔτι
δἐ
ταῖς |
[13, 59] |
γυμνήν·
ἐχέσαρκον
γὰρ
χιτώνιον
ἠμπείχετο
|
καὶ |
τοῖς
δημοσίοις
οὐκ
ἐχρῆτο
βαλανείοις. |
[13, 46] |
ἐφρόνουν
ἐφ'
αὑταῖς,
παιδείας
ἀντεχόμεναι
|
καὶ |
τοῖς
μαθήμασι
χρόνον
ἀπομερίζουσαι·
διόπερ |
[13, 92] |
ἀγαθὰ
δοῖεν
οἱ
θεοὶ
Δημητρίῳ
|
καὶ |
τοῖς
νομοθέταις,
διότι
τοὺς
τὰς |
[13, 21] |
φορῶν,
ὃς
ἐν
τοῖς
καπηλείοις
|
καὶ |
τοῖς
πανδοκείοις
αἰεὶ
διαιτᾷ,
καίτοι |
[13, 21] |
κόραις.
~Καὶ
ὁ
Κύνουλκος
ταυτὶ
|
καὶ |
τολμᾶς
σὺ
λέγειν,
οὐ
ῥοδοδάκτυλος |
[13, 84] |
ἠδυνάτει
διά
τε
τὴν
ψυχρότητα
|
καὶ |
τὸν
ἀντίτυπον
τοῦ
λίθου,
τηνικαῦτα |
[13, 71] |
θήκαθ'
ὑπὸ
προγόνοις.
Οἶσθα
δὲ
|
καὶ |
τὸν
ἀοιδόν,
ὃν
Εὐρυπόλου
πολιῆται |
[13, 67] |
οὕτω
τύχῃ
τὴν
Πυθιονίκην
οἶσθα
|
καὶ |
τὸν
Αρπαλον.
Μνημονεύει
δ'
αὐτῆς |
[13, 85] |
οὕτως
ἐρασθῆναι
ταὼν
παρθένου
ὡς
|
καὶ |
τὸν
βίον
ἐκλιπούσῃ
συναποθανεῖν.
Δελφῖνα |
[13, 67] |
ἱδρύσασθαι
καὶ
προσαγορεῦσαι
τὸν
ναὸν
|
καὶ |
τὸν
βωμὸν
Πυθιονίκης
Αφροδίτης,
ἃμα |
[13, 85] |
καὶ
λέγει
οὕτως
Μετεπέμψατο
δὲ
|
καὶ |
τὸν
ἐκ
τῆς
Ιασοῦ
παῖδα. |
[13, 71] |
ἐν
τραγικαῖς
ᾖδε
χοροστασίαις
Βάκχον
|
καὶ |
τὸν
Ερωτα
Θεωρίδος
Ζεὺς
ἔπορεν |
[13, 14] |
χρωμένων
τοῖς
τρόποις>
κεράννυσθαι,
οὕτως
|
καὶ |
τὸν
Ερωτα·
ὃς
μετριάζων
μέν |
[13, 89] |
τὴν
ἀδελφὴν
αὐτῆς
Χρύσην,
ὅτε
|
καὶ |
τὸν
Λυσανδρίδαν
ἐχθρὸν
ὄντα
Αγησίλαος |
[13, 68] |
νῦν
δὲ
τὸν
χέδροπα
μόνον
|
καὶ |
τὸν
μάραθον
ἔσθουσι,
πυροὺς
δ' |
[13, 35] |
βαρβάροις
καὶ
περισσῶς
ἐστι
ζηλωτὸς,
|
καὶ |
τὸν
μῦθον
τοῦτον
ζωγραφοῦσιν
ἐν |
[13, 19] |
ἐρωμένους
περιάγεσθαι
ξυρουμένους
τὴν
ὑπήνην
|
καὶ |
τὸν
ὄρρον
τοὺς
ἀκολουθοῦντας
ἐν |
[13, 40] |
γενέσθαι
τοῦ
Δημητρίου·
ᾗ
ἐπιμανῆναι
|
καὶ |
τὸν
πατέρα
αὐτοῦ
Αντίγονον
καὶ |
[13, 89] |
Χάρμον
ἐραστὴν
τοῦ
Ιππίου
γενέσθαι
|
καὶ |
τὸν
πρὸς
Ακαδημίᾳ
Ερωτα
ἱδρύσασθαι |
[13, 77] |
τὸν
Γανυμήδην
ὑπὸ
τοῦ
Διὸς
|
καὶ |
τὸν
τόπον
δεικνύντες
Αρπάγιον
καλοῦσιν, |
[13, 90] |
Ελευσινίᾳ,
ἧς
ἐν
τῇ
ἑορτῇ
|
καὶ |
τὸν
τοῦ
κάλλους
ἀγῶνα
ἐπιτελέσαι |
[13, 78] |
οὐ
μόνον
οὐ
κατεῖπον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τὸν
Φάλαριν
αὐτὸν
εἰς
ἔλεον |
[13, 45] |
φησίν,
ἕως
ἂν
οὐ
βινητιάσω,
|
καὶ |
τοσοῦτον
λήψομαι.
Νικὼ
τὴν
Αἶγα, |
[13, 61] |
Ηγήσανδρος,
Αρχίππην
ἠγάπησεν
τὴν
ἑταίραν
|
καὶ |
τοῦ
βίου
κληρονόμον
κατέλιπεν.
Οτι |
[13, 49] |
έπεισελθούσης
εἰς
τὸ
συμπόσιον
Γλυκέρας
|
καὶ |
τοῦ
ἐραστοῦ
αὐτῆς
ταύτῃ
μᾶλλον |
[13, 66] |
ἀπέπεμψεν
ἐκείνῃ,
τῷ
δὲ
ὡμίλησε
|
καὶ |
τοῦ
λοιποῦ
φίλαι
ἐγένοντο,
κοινῶς |
[13, 27] |
πολλὰ
τοῦ
Κυνούλκου
θέλοντος
λέγειν
|
καὶ |
τοῦ
Μάγνου
ἐπιραπίσαι
βουληθέντος
αὐτὸν |
[13, 47] |
εὐημερήκει,
πίνειν
μέλλοντος
παρ᾽
αὐτῇ
|
καὶ |
τοῦ
παιδὸς
κελεύοντος
τήν
Γνάθαιναν |
[13, 76] |
νῦν
ἄρχεται
ἡδύνεσθαι.
Μνησθεὶς
δὲ
|
καὶ |
τοῦ
Τενεδίου
Θεοξένου
ὁ
Πίνδαρος, |
[13, 80] |
φησὶν
Ηρακλέους
γενέσται
παιδικά,
διόπερ
|
καὶ |
τοὺς
ἄθλους
ὑπομεῖναι.
Αγαμέμνονά
τε |
[13, 92] |
λόγοις
ὑμῶν
φιλοτιμίας
καὶ
ἔριδας
|
καὶ |
τοὺς
ἀκαίρους
ἐλέγχους
δι'
οὓς |
[13, 95] |
τιμωρούμενος,
καταπαύσω
τὸν
πρὸς
σὲ
|
καὶ |
τοὺς
ἄλλους
κύνας
ἐνταῦθα
λόγον. |
[13, 20] |
ἥδιστόν
ἐστιν
ἐπὶ
τὰ
γυμνάσια
|
καὶ |
τοὺς
δρόμους
καὶ
ὁρᾶν
προσπαλαίοντας |
[13, 53] |
έγκυκλίου
παιδείας
ἀμύητος
ὢν
ἐμακάριζε
|
καὶ |
τοὺς
ὁμοίως
αὐτῷ
ἐπὶ
φιλοσοφίαν |
[13, 54] |
έγκυκλίου
παιδείας
ἀμύητος
ὢν
ἐμακάριζε
|
καὶ |
τοὺς
ὁμοίως
αὐτῷ
ἐπὶ
φιλοσοφίαν |
[13, 69] |
τῆς
Δωρίχης
ἐστὶν
αὕτη,
ἡ
|
καὶ |
τοὺς
περιβοήτους
ὀβελίσκους
ἀναθεῖσα
ἐν |
[13, 4] |
Ιππην
καὶ
Αἴγλην,
δι'
ἣν
|
καὶ |
τοὺς
πρὸς
Αριάδνην
ὅρκους
παρέβη, |
[13, 2] |
ἔχειν
γυναῖκας
τὸν
βουλόμενον,
ὅθεν
|
καὶ |
τοὺς
τῆς
κωμῳδίας
ποιητὰς
ἀποσιωπῆσαι |
[13, 95] |
ὥστε
τὸν
μὲν
ἄνδρα
αὐτῆς
|
καὶ |
τοὺς
υἱοὺς
πτωχοὺς
ἐποίησεν,
αὐτὸν |
[13, 15] |
πράσσοντες
οἷς
τραγῳδεῖτε,
παιδοπῖπαι
ὄντες
|
καὶ |
τοῦτο
μόνον
ἐξηλωκότες
τὸν
ἀρχηγόν |
[13, 90] |
ἑτέρωθι
δὲ
κάλλους,
ὡς
δέον
|
καὶ |
τοῦτο
τιμᾶσθαι,
καθάπερ
καὶ
παρὰ |
[13, 18] |
ἰδὼν
παραπλησίως
ἔχοντα
καὶ
μεμυρισμένον
|
καὶ |
τούτοις
ἀκολούθως
ἠμφιεσμένον,
πρότερον
μὲν |
[13, 75] |
οὐ
μετρίως
ἐρωτικὸς
γενόμενος
συνέστησε
|
καὶ |
τοῦτον
τὸν
τρὸπον
τῶν
ᾳσμάτων· |
[13, 20] |
ταῖς
Εὐανδρίαις
τοὺς
καλλίστους
ἐγκρίνουσι
|
καὶ |
τούτους
πρωτοφορεῖν
ἐπιτρέπουσιν.
Εν
Ηλιδι |
[13, 50] |
ἢ
κατηγοροῦντας
ἢ
ἀπολογουμένους,
μνησθήσομαι
|
καὶ |
τούτων.
Δημοσθένης
μὲν
γὰρ
ἐν |
[13, 43] |
τὴν
ἀγορὰν
λέγουσιν
αὐτὴν
ἐξίναι
|
καὶ |
τοὔψον
ἐφορᾶν
καὶ
πολυπραγμονεῖν
πόσου |
[13, 44] |
ἔχουσ'
ὀνάρια
μεθ'
ἑαυτῆς
τρία
|
καὶ |
τρεῖς
θεραπαίνας
καὶ
νέαν
τιθὴν |
[13, 73] |
ταὐτὸν
δύο,
φύουσιν
ἡμῖν
πάντα
|
καὶ |
τρέφουσ'
ἃμα,
δι'
ὧν
βρότειον |
[13, 40] |
ὁ
Λέμβος
ἐν
τῇ
ἕκτῃ
|
καὶ |
τριακοστῇ
τῶν
Ιστοριῶν
Δημώ
φησιν |
[13, 19] |
τῆς
φιλαργυρίας
θύραις
ῥυπαρῶς
ζῶντες
|
καὶ |
τριβωνάρια
περιβαλλόμενοι
μικρὰ
καὶ
{τῶν} |
[13, 67] |
γίνεσθαι
μὴ
μόνον
τρίδουλον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τρίπορνον
αὐτήν.
Απὸ
πλειόνων
δὲ |
[13, 43] |
Αναγώγως
δέ
πως
τοῦ
μειρακίσκου
|
καὶ |
τυραννικώτερον
αὐτῇ
συναντήσαντος
ἐμβλέψασα
τῇ |
[13, 49] |
αὐτῷ.
Ἣ
δὲ
Ἀποφύσα,
εἶπε,
|
καὶ |
τῷ
κάτω
χρῶ.
Θαὶς
ἐραστοῦ |
[13, 20] |
δὲ
καὶ
κρίσις
γίνεται
κάλλους,
|
καὶ |
τῷ
πρώτῳ
τὰ
τῆς
θεοῦ |
[13, 86] |
τῷ
ἀγοράζειν
πάνυ
νεανικὸς
ἦν
|
καὶ |
τῷ
πωλοῦντι
ἄλλῳ
τινὶ
θᾶττον |
[13, 93] |
τὸ
οἰκεῖον
καὶ
ἀλλότριον
θαυμαστὸν
|
καὶ |
τῷ
συνανθρωπίζον
οἰκουρὸν
εἶναι
καὶ |
[13, 12] |
καθάπερ
Αθηναῖοι
τὰ
Παν>
αθήναια
|
καὶ |
τὠλύμπια
Ηλεῖοι
Ρόδιοί
τε
τὰ |
[13, 2] |
πᾶσαι
ἐνεκλείοντο
αἱ
κόραι,
συνεγκλειομένων
|
καὶ |
τῶν
ἀγάμων
νεανίσκων
καὶ
ἕκαστος |
[13, 16] |
ἰχθὺν
οὐδ'
ἐπιθυμεῖ
τῶν
ὠμῶν
|
καὶ |
τῶν
ἀνηδύντων.
Καὶ
γὰρ
τὸ |
[13, 20] |
Φασηλίτου
μαθητοῦ.
Ημεῖς
δ'
οὐχι
|
καὶ |
τῶν
ἀψύχων
τὰ
κάλλιστα
προκρίνομεν; |
[13, 86] |
πολλάκις.
~Υμεῖς
δὲ,
ὦ
φιλοσόφοι,
|
καὶ |
τῶν
δελφίνων
καὶ
τῶν
ἐλεφάντων |
[13, 60] |
ἡλιαίαν
εἷλε
περὶ
τοῦ
σώματος
|
καὶ |
τῶν
δικαστῶν
καθ'
ἕνα
δεξιουμένη |
[13, 86] |
ὦ
φιλοσόφοι,
καὶ
τῶν
δελφίνων
|
καὶ |
τῶν
ἐλεφάντων
ἐστὲ
κατὰ
τὴν |
[13, 31] |
δὲ
γυναῖκας
τοῦ
παιδοποιεῖσθαι
γνησίως
|
καὶ |
τῶν
ἔνδον
φύλακα
πιστὴν
ἔχειν. |
[13, 1] |
λόγοι
περὶ
αὐτοῦ
τοῦ
ἔρωτος
|
καὶ |
τῶν
ἐρωτικῶν
ἐλέχθησαν.
~Καὶ
γὰρ |
[13, 19] |
ζῶντες
καὶ
τριβωνάρια
περιβαλλόμενοι
μικρὰ
|
καὶ |
{τῶν}
ἥλων
ἐμπιπλάντες
τὰ
καττύματα |
[13, 80] |
θεάτρου
ὅλου
καταφιλεῖν
αὐτὸν
ἀνακλάσαντα,
|
καὶ |
τῶν
θεατῶν
ἐπιφωνησάντων
μετὰ
κρότου |
[13, 29] |
ποιούμεναι
τολύπας
ἔσσατον
τὰς
γνάθους
|
καὶ |
τῶν
κρεῶν
ἀπέβρυκον
αἰσχρῶς,
ἀλλ' |
[13, 50] |
δ'
Ἔρως
Φειδίου.
~Ἐπεὶ
δὲ
|
καὶ |
τῶν
πολιτικῶν
οἶδά
τινας
μνημονεύοντας |
[13, 84] |
θεοῦ
στέφανον
ἀνῃρημένη.
~Ορᾶτε
οὖν
|
καὶ |
ὑμεῖς,
ὦ
φιλόσοφοι,
οἱ
παρὰ |
[13, 52] |
έμῆς,
ὡς
σὺ
φής,
Κύνουλκε,
|
καὶ |
Ὑπερείδης
μέμνηται
ἐν
τῷ
κατὰ |
[13, 60] |
Επλούτει
δὲ
σφόδρα
ἡ
Φρύνη
|
καὶ |
ὑπισχνεῖτο
τειχιεῖν
τὰς
Θήβας,
ἐὰν |
[13, 32] |
καὶ
ταύτας
προσεύχεσθαι
τῇ
θεῷ
|
καὶ |
ὕστερον
ἐπὶ
τοῖς
ἱεροῖς
παρεῖναι. |
[13, 32] |
τὰς
τότε
ποιησαμένας
τὴν
ἱκετείαν
|
καὶ |
ὕστερον
παρούσας
συνέθηκε
τόδε
τὸ |
[13, 49] |
δέ
τινος
μειρακιευομένου
πρὸς
αὐτὴν
|
καὶ |
φαμένου
πολλαῖς
συμπεπλέχθαι,
καθ'
ὑπόκρισιν |
[13, 21] |
Φιλυλλίου
Αντεια,
Μενάνδρου
δὲ
Θαὶς
|
καὶ |
Φάνιον,
Αλέξιδος
Ορώπα,
Εὐβούλου
Κλεψύδρα. |
[13, 50] |
τῷ
κατὰ
Ανδροτίωνος
Σινώπης
μέμνηται
|
καὶ |
Φανοστράτης.
Καὶ
περὶ
μὲν
τῆς |
[13, 20] |
τῆς
Σπάρτης
τὰς
γυναῖκας.
Διὸ
|
καὶ |
φασὶν
Αρχιδάμου
τοῦ
βασιλέως,
γυναικὸς |
[13, 4] |
ὥς
φησι
Κέκρωψ.
Φερεκύδης
προστίθησι
|
καὶ |
Φερέβοιαν.
Πρὸ
δὲ
τῆς
Ελένης |
[13, 94] |
ἀνδρὶ
τοιαύτης
προίστασθαι
τέχνης
διὸ
|
καὶ |
Φερεκράτης
ἐν
Ιπνῷ
ἢ
Παννυχίδι |
[13, 6] |
ἐρᾶσθαι
προσδοκῶντες
εὐθύς
εἰσιν
ἠρμένοι
|
καὶ |
φέρονθ'
ὑψοῦ
πρὸς
αἴθραν
συντεμόντι |
[13, 56] |
ἀπ'
αὐτῆς
ἀσπάζεσθαι
τὴν
ἄνθρωπον,
|
καὶ |
φευγούσης
ποτὲ
αὐτῆς
γραφὴν
ἀσεβείας |
[13, 52] |
Ἰσθμιὰς
δὲ
καὶ
Νέαιρα
κατασέσηπε
|
καὶ |
Φίλα;
Κοσσύφας
δὲ
καὶ
Γαλήνας |
[13, 5] |
αὐτῆς
θύγατέρα
Κύνναν
ἔγημεν
δὲ
|
καὶ |
Φίλαν
ἀδελφὴν
Δέδρα
καὶ
Μαχάτα. |
[13, 28] |
καὶ
αἱ
παρθένοι
τὰς
συνήθεις
|
καὶ |
φίλας
ἑταίρας,
ὡς
ἡ
Σαπφώ· |
[13, 31] |
Τιμάρχου.
~Περὶ
δὲ
τῶν
ἑταιρῶν
|
καὶ |
Φιλέταιρος
ἐν
Κυνηγίδι
τάδε
φησίν· |
[13, 67] |
τιμὰς
προπηλακίζειν
ἐπιχειρῶν.
Μνημονεύει
τούτων
|
καὶ |
Φιλήμων
ἐν
Βαβυλωνίῳ
Βασίλισσ'
ἔσῃ |
[13, 44] |
Τάλαν,
ἔφη,
τέκνοι
περίλαβε,
φησί,
|
καὶ |
φίλησον,
εἰ
θέλει.
Ἣ
δ' |
[13, 35] |
τοῦ
Ζαριάδρου
πρὸς
τὸν
Ομάστην
|
καὶ |
φιλοτιμουμένου
γῆμαι
τὴν
ἄνθρωπον,
οὐ |
[13, 35] |
τοὺς
ἐκ
τῆς
βασιλείας
δυνάστας
|
καὶ |
φίλους
καὶ
συγγενεῖς
ἐποιεῖτο
τοὺς |
[13, 6] |
ἐν
αἰνιγμοῖς
τισιν,
ὡς
ἐρῶσι
|
καὶ |
φιλοῦσι
καὶ
σύνεισιν
ἡδέως.
Εἶτα |
[13, 24] |
ἰδεῖν
σαφῶς,
αἰεὶ
δὲ
τετρεμαίνοντα
|
καὶ |
φοβούμενον
{Δεδιότα,
ἐν
τῇ
χειρὶ |
[13, 65] |
ποιητοῦ
καὶ
Ιππάρχου
τοῦ
ὑποκριτοῦ
|
καὶ |
Φρυνίωνος
τοῦ
Παιανιέως,
ὃς
ἦν |
[13, 56] |
συνόντος,
εἶθ'
ὕστερον
ἐκδοθείσης
Καλλίᾳ,
|
καὶ |
φυγαδευθέντος
μισθὸν
ἔλαβε
τῆς
καθόδου |
[13, 93] |
καὶ
τῷ
συνανθρωπίζον
οἰκουρὸν
εἶναι
|
καὶ |
φυλακτικὸν
τοῦ
τῶν
εὖ
δρώντων |
[13, 6] |
οὐχὶ
Σειρήν
ἐστιν
ἀποτετιλμένη
Βλέμμα
|
καὶ |
φωνὴ
γυναικός,
τὰ
σκέλη
δὲ |
[13, 32] |
ἐστιν
ἀρχαῖον
ἐν
Κορίνθῳ
ὡς
|
καὶ |
Χαμαιλέων
ὁ
Ηρακλεώτης
ἱστορεῖ
ἐν |
[13, 76] |
καὶ
Τενέδῳ
Πειθώ
τ'
ἔναιεν
|
καὶ |
Χάρις
υἱὸν
Αγησιλάου.
~Ολως
δὲ |
[13, 65] |
ὥς
φησι
Δίυλλος·
ἐκαλεῖτο
δἐ
|
καὶ |
Χαριτοβλέφαρος.
Νικαρέτη
δὲ
ἡ
ἑταίρα |
[13, 89] |
γυναῖκα
Φύην
τὴν
Σωκράτους
θυγατέρα,
|
καὶ |
Χάρμου
τοῦ
πολεμαρχήσαντος
θυγατέρα
ἔλαβεν |
[13, 84] |
καὶ
γεγραμμένῃ
κυνὶ
καὶ
περιστερᾳ
|
καὶ |
χηνὶ
τῇ
μὲν
κύων,
τῇ |
[13, 66] |
δέ.
Φιλήμονος
γὰρ
ἑταίρας
ἐρασθέντος
|
καὶ |
χρηστὴν
ταύτην
ὀνομάσαντος
διὰ
τοῦ |
[13, 62] |
Σκιώνη
καὶ
Ιππάφεσις
καὶ
Θεόκλεια
|
καὶ |
Ψαμάθη
καὶ
Λαγίσκα
καὶ
Ανθεια |
[13, 51] |
Σκιώνη
καὶ
Ἱππάφεσις
καὶ
Θεόκλεια
|
καὶ |
Ψαμάθη
καὶ
Λαγίσκα
καὶ
Ἄνθεια. |
[13, 52] |
τῶν
πώποτε
διενηνοχέναι
τὴν
ὄψιν
|
καὶ |
Ὤκιμον
καὶ
Μετάνειρα
Νικόστρατος
δὲ |
[13, 56] |
(ἀναμπέχονος
γὰρ
καὶ
μονοχίτων
ἦν
|
καὶ |
ᾠνοχοει
τοῖς
ἐργαζομένοις)
ἐρασθέντα
γῆμαι. |
[13, 84] |
τῷ
ναῷ,
ὡς
πλησιάσαι
δυνησόμενος
|
καὶ |
ὡς
ἠδυνάτει
διά
τε
τὴν |
[13, 95] |
ἐγένετο
γνώμῃ
δικαστηρίου
ἐρήμην
καταδικασθεὶς
|
καὶ |
ὡς
ἠνεχυράσθη
οἰκέτης
αὐτοῦ
στιγματίασ, |
[13, 75] |
κατείβων
καρδίαν
ἰαίνει.
Λέγει
δὲ
|
καὶ |
ὡς
τῆς
Μεγαλοστράτης
οὐ
μετρίως |