Livre, Chap. |
[13, 67] |
ὃν
τρόπον
Πυθιονίκην
περιέστειλεν
τελευτήσασαν.
|
Ἣ |
βακχίδος
μὲν
ἦν
δούλη
τῆς |
[13, 45] |
ποτ'
ἠξίου
λαβεῖν
ὁ
Δημοφῶν.
|
Ἣ |
δ'
εἶπε
γελάσασ'
Εὖ
γ' |
[13, 44] |
φησί,
καὶ
φίλησον,
εἰ
θέλει.
|
Ἣ |
δ'
εἶπε
Μῆτερ,
πῶς,
ἔφη, |
[13, 43] |
Γνάθαιν'
ἔχεις
τὸν
λάκκον
ὁμολογουμένως.
|
Ἣ |
δ'
εἶπε
Τῶν
σῶν
δραμάτων |
[13, 44] |
ποοῦ
καὶ
στρῶσον
ἡμῖν
ἔνδον.
|
Ἣ |
δ'
ἐπιδέξιον
βουλόμενον
εἶναι
τὸν |
[13, 49] |
ἐραστὴς
ἀποσφράγισμα
πέμψας
ἐκέλευε
παραγίνεσθαι.
|
Ἣ |
δ'
Οὐ
δύναμαι»
εἶπε·
πηλός |
[13, 45] |
κωλῦον
γάρ
ἐστι
τοῦτο
με.
|
Ἣ |
δ'
ὡς
ἀπήγγειλ'
Ὦ>
τάλαιν' |
[13, 49] |
ἦν
γὰρ
έφεστηκυῖα
γραῦς
αὐτῷ.
|
Ἣ |
δὲ
Ἀποφύσα,
εἶπε,
καὶ
τῷ |
[13, 45] |
τίς
εἶ
γύναι;
οὐκ>
αἰσχροποιός;
|
Ἣ |
δὲ
γελάσασ'
ἀπεκρίθη
Τί
δ' |
[13, 49] |
Παιδὸς
ὄντος
μου
ζωμὸς
κατεχύθη.
|
Ἣ |
δὲ
Δηλαδή
μόσχειος.
Μενάνδρῳ
τῷ |
[13, 59] |
εἴτε
τὸν
ἐπὶ
Τριπόδων
Σάτυρον.
|
Ἣ |
δὲ
ἑλομένη
τὸν
Ερωτα
ἀνέθηκεν |
[13, 35] |
σοι
καθάπερ
ἠξίωσας,
ἐγὼ
Ζαριάδρης.
|
Ἣ |
δὲ
κατανοήσασα
ξένον
ἄνδρα
καὶ |
[13, 42] |
αἰσθόμενος
αὐτὴν
ὕστερον
σφόδρ'
ἠγανάκτησ'
|
Ἣ |
δὲ
Μηθέν,
φησί,
σοί,
ψυχή, |
[13, 49] |
αὐτὴν
εἶπεν
Ἀφροδίσιον
εἶ
Πραξιτέλους·
|
Ἣ |
δὲ
Σὺ
δ'
Ἔρως
Φειδίου. |
[13, 73] |
εὐναέντος
οὐρανοῦ
πεσὼν
ἔκυσε
γαῖαν
|
Ἣ |
δὲ
τίκτεται
βροτοῖς
μήλων
τε |
[13, 39] |
εὐμελῶς
κελητίσαι
ποτὲ
ἐπαινεθῆναι
θ'
|
Ἣ |
δὲ
τοῦτ'
ἀπεκρίθη·
Πρὸς
ταῦτα |
[13, 7] |
πολύ
γε
καὶ
μάλ'
εἰκότως.
|
Ἣ |
μὲν
νόμῳ
γὰρ
καταφρονοῦσ'
ἔνδον |