Livre, Chap.
[13, 73]	παράγει τὴν Αφροδίτην λέγουσαν Ερᾷ	μὲν	ἁγνὸς οὐρανὸς τρῶσαι χθόνα, ἔρως
[13, 5]	ἔγημε Κλεοπάτραν ἐρασθεὶς τὴν Ιπποστράτου	μὲν	ἀδελφήν, Αττάλου δὲ ἀδελφιδῆν καὶ
[13, 67]	δὲ τῆς ἑταίρας φανήσεται τὸ	μὲν	Αθήνησι, τὸ δ' ἐν Βαβυλῶνι
[13, 76]	Ιβυκος βοᾳ καὶ κέκραγεν Ἦρι	μὲν	αἵ τε Κυδώνιαι μηλίδες ἀρδόμεναι
[13, 47]	σοι ἔδωκα. Ἐτύγχανεν δὲ ἣ	μὲν	αἰτίαν ἐχουσα λιθιᾶν, ἣ δὲ
[13, 85]	οἰνοχόου ἀλεκτρυών· ἐκαλεῖτο δἐ ὁ	μὲν	ἀλεκτρυὼν Κένταυρος, ὁ δὲ Σεκοῦνδος
[13, 29]	ἀρετὴν κεκτημένης ὄντως ἑταίρας. Αἱ	μὲν	ἄλλαι τοὔνομα βλάπτουσι τοῖς τρόποις
[13, 26]	ἀποτρέπω σε, γραμματικώτατε, διότι Τὰς	μὲν	ἄλλας ἔστιν αὐλούσας ἰδεῖν αὐλητρίδας
[13, 61]	δὸς δὲ γυναῖκα τήνδε νέων	μὲν	ἀναίνεσθαι φιλότητα καὶ εὐνήν, ἣ
[13, 95]	προσποιησάμενος οὕτω διέθηκεν ὥστε τὸν	μὲν	ἄνδρα αὐτῆς καὶ τοὺς υἱοὺς
[13, 44]	ταῦτ' ἔλεγε τῇ Γναθαινίῳ, αὐτὸν	μὲν	ἀξιοῦντα μὴ τετευχέναι τούτου παρ'
[13, 92]	ἀκαίρους ἐλέγχους δι' οὓς Σωκράτης	μὲν	ἀπέθανεν ὁ πρὸς τοὺς εἰς
[13, 66]	ἄζηλον συνιδοῦσα τῆς Βακχίδος τὸν	μὲν	ἀπέπεμψεν ἐκείνῃ, τῷ δὲ ὡμίλησε
[13, 61]	ἐπιτερπέσθω πολιοκροτάφοισι γέρουσιν, ὧν ἰσχὺς	μὲν	ἀπήμβλυνται, θυμὀς δὲ μενοινᾷ. Ταῦτα
[13, 93]	βιοῦντες. Εξ ὧν ἁπάντων ἀλλότριοι	μὲν	ἀρετῆς, μάταιοι δὲ ἐστὲ> εἰς
[13, 5]	ἐν αὐτοῖς τοῖς γάμοις ὁ	μὲν	Ατταλος νῦν μέντοι γνήσιοι, ἔφη,
[13, 6]	οὐχ Υδρᾳ σύνεισι νῦν Γραῦς	μὲν	αὐτή, παραπέφυκε δ' ἡ Γνάθαινα
[13, 55]	ὀνειδιζόμενος ὑπὸ οἰκέτου, ὅτι Σὺ	μὲν	αὐτῇ τοσοῦτον ἀργύριον δίδως, ἣ
[13, 26]	τε διαχαλᾷ τοῦ σώματος, ἰδεῖν	μὲν	αὐτὴν ῥᾷόν ἐστιν ἢ πτύσαι·
[13, 16]	τιν' ὀμμάτων ἔχει· ᾗ θάλπεται	μὲν	αὐτός, ἐξοπτᾷ δ' ἐμέ, ἴσον
[13, 4]	Θησέως γενομένας γυναῖκάς φησι τὰς	μὲν	αὐτῶν ἐξ ἔρωτος γεγενῆσθαι, τὰς
[13, 10]	καὶ Εὐρυδίκης. ἐν ᾧ τὴν	μὲν	βακχικώτερον μετὰ τυμπάνων προελθεῖν, τὴν
[13, 13]	πόλλ' εἴδη φέρων. Η τόλμα	μὲν	γὰρ ἀνδρός, ἡ δὲ> δειλία
[13, 4]	δ' ἐγένετο καὶ Αἰγεύς Πρώτην	μὲν	γὰρ ἔγημε τὴν Οπλητος θυγατέρα,
[13, 50]	ἀπολογουμένους, μνησθήσομαι καὶ τούτων. Δημοσθένης	μὲν	γὰρ ἐν τῷ κατὰ Ανδροτίωνος
[13, 8]	πρῶτον οὐκ ἐρῶ κακῶς. Ὃ	μὲν	γὰρ ἦν ἄπειρος, οἶμαι, τοῦ
[13, 84]	χρόνον, καθάπερ ἱστορεῖ Κλέαρχος. Εμοὶ	μὲν	γὰρ καὶ κατὰ φύσιν δοκεῖ
[13, 23]	τῶν ἑταιρῶν οὕτως ἐκτίθεται· Πρῶτα	μὲν	γὰρ πρὸς τὸ κέρδος καὶ
[13, 8]	ὁ γήμας δεύτερος θνητῶν. Ο	μὲν	γὰρ πρῶτος οὐδὲν ἠδίκει οὔπω
[13, 24]	βιάζονται γὰρ εἰσέλκουσί τε τοὺς	μὲν	γέροντας ὄντας ἐπικαλούμεναι πατρίδια, τοὺς
[13, 6]	φησὶ, παιδίσκη δίπους. εἶθ' ὃ	μὲν	γνοὺς ταῦτ' ἀπῆλθεν εὐθὺς ὥσπερ
[13, 81]	Ερυθραῖος γραμμάτων ἐὼν διδάσκαλος Σοφὸς	μὲν	δὴ σύ γε εἶ, ὦ
[13, 11]	μόχθους εὐτυχῶς συνεκπόνει. Καὶ ταῦτα	μὲν	δρῶν τίμιος θεοῖς ἔσῃ, μὴ
[13, 10]	τῶν θυγατέρων. Ὃ δὲ τῶν	μὲν	ἑαυτοῦ οὐκ ἔδωκεν, ὑπονοήσας μὴ
[13, 20]	προαιρεῖται. Εὐριπίδης τε ἔφη· Πρῶτον	μὲν	εἶδος ἄξιον τυραννίδος Καὶ οἱ
[13, 38]	ἐν Σικυῶνι Ποικίλης Στοᾶς θυγατέρα	μὲν	εἶναι Κλεάνδρος Αθηναίου, κατασκευάσαι δὲ
[13, 72]	εἴρηκεν ὁ Κύνουλκος ἀλλ' ἐρωτικὸς	μὲν	εἶναι ὁμολογῶ, ἐρωτομανὴς δὲ οὔ.
[13, 5]	ποτηρίῳ. Καὶ μετὰ ταῦτα Ολυμπιὰς	μὲν	εἰς Μολοττοὺς ἔφυγεν, Αλέξανδρος δ'
[13, 5]	δ' ὁ Μακεδὼν οὐκ ἐπήγετο	μὲν	εἰς τοὺς πολέμους γυναῖκας, ὥσπερ
[13, 4]	ἐκ νομίμων γάμων ἐξ ἁρπαγῆς	μὲν	Ελένην, Αριάδνην, Ιππολύτην καὶ τὰς
[13, 72]	γὰρ ἀπ' εὐκτίνου Λέσβου) τὴν	μὲν	ἐμὴν κόμην (λευκὴ γάρ) καταμέμφεται,
[13, 58]	πολυτελεστάτην ἑταίραν ἀνέλαβε, καὶ ταύτην	μὲν	ἐν ἄστει εἶχεν, ἐν Πειραιεῖ
[13, 70]	εἰς ἐπιθυμίαν καταστὰς ἐποίησεν ὃ	μὲν	ἐν ἐλεγείος, ὃ δ' ἐν
[13, 31]	ἐν Σάμῳ Αφροδίτην, ἣν οἵ	μὲν	ἐν καλάμοις καλοῦσιν, οἵ δὲ
[13, 67]	καὶ πάντες ἐθαύμαζον, ὅτι τῶν	μὲν	ἐν Κιλικίᾳ τελευτησάντων ὑπὲρ τῆς
[13, 14]	τόξα αὐτὸν ἐντείνεσθαι χαρίτων, τὸ	μὲν	ἐπ' εὐαίωνι τύχᾳ, τὸ δ'
[13, 60]	ἀναγράφει Φρύνας γεγονέναι, ὧν τὴν	μὲν	ἐπικαλεῖσθαι Κλαυσιγέλωτα, τὴν δὲ Σαπέρδιον.
[13, 81]	ποιήσειεν ἄν> Γελασάντων δὲ ὁ	μὲν	Ερετριεὺς ἐνωπήθη τῇ ἐπιραπὶζει, ὃ
[13, 71]	Λυδῆς δ' Αντίμαχος Λυδηίδος ἐκ	μὲν	ἔρωτος πληγεὶς Πακτωλοῦ ῥεῦμ' ἐπέβη
[13, 64]	τῆς Εφέσου δι' ἣν αὐτὸς	μὲν	ἐσώθη ἐπιβουλευόμενος ὑπὸ Λαοδίκης, ἣ
[13, 31]	ὃν Απολλόδωρος εἴρηκε, φησί· Τὰς	μὲν	ἑταίρας ἡδονῆς ἕνεκα ἔχομεν, τὰ
[13, 68]	ἤ πράττουσι τί. (Α) Οτε	μὲν	ἔφασκον δοῦλον ἐκτῆσθαι βίον, ἰκανὸν
[13, 18]	καὶ τούτοις ἀκολούθως ἠμφιεσμένον, πρότερον	μὲν	ἔφησε ζητεῖν τί ἐστιν ὁ
[13, 52]	β' λέγων οὕτως· Ὥστε Λαὶς	μὲν	ἡ δοκοῦσα τῶν πώποτε διενηνοχέναι
[13, 52]	Φιλέταιρος ἐν Χυναγίδι· οὐχὶ Κερκώπη	μὲν	ἤδη γέγον' ἔτη τρισχίλια, ἡ
[13, 55]	Μεγαρόθεν, εἰσὶ δὲ Κορίνθιαι· Λαὶς	μὲν	ἡδὶ Μεγακλέους. Τίμαιος δ' ἐν
[13, 55]	αὗται καὶ τίνες; Β. Νυνὶ	μὲν	ἥκουσιν Μεγαρόθεν, εἰσὶ δὲ Κορίνθιαι·
[13, 86]	ἐπορρεπεῖς εἶναι. Καὶ ἐνταῦθα τοὺς	μὲν	ἡμέρως τε καὶ μετρίως αὐτοῖς
[13, 37]	καὶ Ποθεινῆς προσαγορεύονται; καίτοι Μνησὶς	μὲν	ἦν αὐλητρὶς και Ποθεινὴ Μύρτιον
[13, 67]	Πυθιονίκην περιέστειλεν τελευτήσασαν. Ἣ βακχίδος	μὲν	ἦν δούλη τῆς αὐλητρίδος, ἐκείνη
[13, 41]	Μέλιττ' ἦν ὄνομα. Τῳ μεγέθει	μὲν	ἦν> τῶν τότε γυναικῶν βραχύ
[13, 5]	δύο Θετταλίδων γυναικῶν, ὧν ἥ	μὲν	ἦν Φεραία Νικησίπολις, ἥτις αὐτῷ
[13, 95]	τοὺς αὐτῷ κεχρημένους. Οὐχ οἱ	μὲν	κάπηλοι οἱ ἐγγὺς οἰκοῦντες, παρ'
[13, 76]	αὐτοῦ ἐρώμενος, τί φησιν Χρῆν	μὲν	κατὰ καιρὸν ἐρώτων δρέπεσθαι, θυμέ,
[13, 60]	ἐὰν ἐπιγράψωσιν Θηβαῖοι ὅτι Αλέξανδρος	μὲν	κατέσκαψεν, ἀνέστησεν δὲ Φρύνη ἡ
[13, 20]	καλλίστους; Οἷς καὶ σύνεισιν· Ηὼς	μὲν	Κεφάλῳ καὶ Κλείτῳ καὶ Τιθωνῷ,
[13, 17]	Χαρίτων θάλος, καλλικόμων μελέδημα, σὲ	μὲν	Κύπρις ἃ τ' ἀγανοβλέφαρος Πειθὼ
[13, 84]	καὶ περιστερᾳ καὶ χηνὶ τῇ	μὲν	κύων, τῇ δὲ περιστερά, τῇ
[13, 71]	ἄμμιγα Λεσβιάσι φοίτα δ' ἄλλοτε	μὲν	λείπων Σάμον, ἄλλοτε δ' αὐτὴν
[13, 12]	συνιδρῦσθαι Ερμῇ και Ηρακλεῖ, τῷ	μὲν	λόγου, τῷ δ' ἀλκῆς προεστῶτι·
[13, 31]	τῆς χώρας Λυδοὺς πάντας ἔχωσε	μὲν	{Λυδίας} τὸ νῦν ἔτι καλούμενον
[13, 44]	τῆς Γναθαινίου λέγων, ἑτέρῳ τρόπῳ	μὲν	μὴ συγγεγενῆσθαι μηδενί, ἑξῆς καθιππάσθαι,
[13, 37]	Υπομνημάτων, πλείστας ἔσχεν ἐρωμένας, Διδύμην	μὲν	μίαν τῶν ἐπιχωρίων γυναικῶν μάλ'
[13, 53]	εἶδος μεταβήσομαι λόγων. Καὶ πρῶτον	μὲν	μνησθήσομαι τοῦ φιλαληθεστάτου Επικούρου· ὅστις
[13, 54]	εἶδος μεταβήσομαι λόγων. Καὶ πρῶτον	μὲν	μνησθήσομαι τοῦ φιλαληθεστάτου Επικούρου· ὅστις
[13, 71]	μαλακοῦ πνεῦμ' ἀπὸ πενταμέτρου. Καίετο	μὲν	Ναννοῦς πολιῷ δ' ἐπὶ πολλάκι
[13, 26]	τέρας. Αὕτη γὰρ ὁπότ' ἦν	μὲν>	νεοττὸς καὶ νέα, ὑπὸ τῶν
[13, 7]	γε καὶ μάλ' εἰκότως. Ἣ	μὲν	νόμῳ γὰρ καταφρονοῦσ' ἔνδον μένει,
[13, 46]	οὐκ ἔσχεν. Αναγέγραφε γοῦν Αριστοφάνης	μὲν	ὁ Βυζάντιος ἑκατὸν καὶ λε'
[13, 18]	πάντες χρῶνται αὐτῷ. Καὶ ταῦτα	μὲν	ὁ θαυμάσιος εἴρηκε Χρύσιππος. ~Ο
[13, 68]	λέγων ὧδε Ἔστιν δ' ὅπου	μὲν	ὁ κάλαμος πέφυχ' ὅδε φέτωμ'
[13, 71]	καὶ πᾶσαν τρυόμενον λαλιήν. Οὐδὲ	μὲν	οὐδ' ὁπόσοι σκληρὸν βίον ἐστήσαντο
[13, 6]	πόρνας καλεῖν, αἳ λαλοῦσ' ἁπλῶς	μὲν	οὐδέν, ἀλλ' ἐν αἰνιγμοῖς τισιν,
[13, 22]	δοκεῖ, ὅστις γε παρὰ ταύτην	μὲν	οὐκ εἰσέρχεται, παρὰ δὲ Σινώπῃ
[13, 95]	μοι ἀνάβητε τούτων μάρτυρες. Ο	μὲν	οὖν βίος τοῦ σοφιστοῦ τοιοῦτος»
[13, 45]	βασιλεὺς λέγει· Εἰς τὴν λεκάνην	μὲν	οὖν· δοκεῖς γάρ μοι πολύν,
[13, 14]	οὐδὲν ἄλλο πλὴν τεθνηκέναι. Εγὼ	μὲν	οὖν καὐτὸς κιθαριστρίας ἐρῶν, παιδὸς
[13, 95]	βίος τοῦ σοφιστοῦ τοιοῦτος» Ο	μὲν	οὖν Λυσίας, ὦ Κύνουλκε, οὕτως.
[13, 29]	γοῦν ἁπλῆ τις; Β. ἀστεία	μὲν	οὖν, νὴ τὀν Δία. ~Ο
[13, 41]	ἧς ἅπαντές εἰσ' ἐπηνορθωμένοι. Τὸ	μὲν	οὗν ὑπάρχον εὐθέως ἐκ παιδἰου
[13, 75]	Μεγαλοστράτης οὐ μετρίως ἐρασθείς, ποιητρίας	μὲν	οὔσης, δυναμένης δὲ καὶ διὰ
[13, 43]	κατὰ τὸ ἑξῆς μνημονεῦσαι. Γναθαίνης	μὲν	οὕτως· {Παρὰ Γναθαίνῃ Δίφιλος πίνων
[13, 6]	ἐξίητε τοῦ θέρους, ἀπὸ τῶν	μὲν	ὀφθαλμῶν ὑδρορρόαι δύο ῥέουσι μέλανος,
[13, 88]	ἐν Αλφεσιβοίᾳ φησίν· Καὶ σώματος	μὲν	ὄψεις κατειργάζετο στίλβοντα λευκῷ χρώματι
[13, 82]	τείχους ἀπήγαγε χρησόμενος αὐτῷ. Ο	μὲν	παῖς τὸ ἴδιον ἱμάτιον ἐπὶ
[13, 60]	δὲ ἐν ἕκτῳ Κωμῳδουμένων τὴν	μὲν	παρὰ τοῖς ῥήτορσί φησιν ὀνομαζομένην
[13, 33]	θεῷ νικήσας. Πίνδαρός τε τὸ	μὲν	πρῶτον ἔγραψεν εἰς αὐτὸν ἐγκώμιον,
[13, 67]	τῷ μεγέθει. Τοῦτο δὲ τὸ	μὲν	πρῶτον, ὅπερ εἰκός, ἢ Μιλτιάδου
[13, 68]	θάλατταν καὶ ἀποστάντος. Καὶ τῆς	μὲν	Πυθιονίκης ὡς τεθνηκυίας μέμνηται, τῆς
[13, 69]	Εστὶ δὲ> τόδε Δωρίχα, ὀστέα	μὲν	σὰ πάλαι κόνιν, ἕσσατο δ'
[13, 71]	δ' ἦλθον ὑφ' ἡνιόχον. Οἵη	μὲν	Σάμιον μανίη κατέδησε Θεανοῦς Πυθαγόρην,
[13, 74]	εἴσω φῶς ὁρῶντες ἡλίου, τοὺς	μὲν	σέβοντας τἀμὰ πρεσβεύς κράτη, σφάλλω
[13, 14]	μόνους, οὓς> δεῖ γε πρῶτον	μὲν	στρατευτικωτάτους εἶναι πονεῖν τε δυναμένους
[13, 53]	που ό Ἐρατοσθένης ἔφη. Κἀμοὶ	μὲν	τὰ καλὰ τῶν ἑταιρῶν ἀποφθέγματα
[13, 54]	που ό Ἐρατοσθένης ἔφη. Κἀμοὶ	μὲν	τὰ καλὰ τῶν ἑταιρῶν ἀποφθέγματα
[13, 43]	δίκην μετὰ ταῦτα κωμῳδουμένη, τὀ	μὲν	τάριχος εἶπε ταχέως ἀποφέρειν πρὸς
[13, 52]	τὸ πρῶτον ἐγένετο. Οὐχὶ Λαὶς	μὲν	τελευτῶσ' ἀπέθανεν βινουμένη, Ἰσθμιὰς δὲ
[13, 6]	δὲ σκοπεῖν ἀπ' ἀρχῆς πρῶτα	μὲν	τὴν Πλαγγόνα, ἥτις ὥσπερ ἡ
[13, 50]	μέμνηται καὶ Φανοστράτης. Καὶ περὶ	μὲν	τῆς Σινώπης Ηρόδικος ὁ Κρατήτειος
[13, 75]	τῶν τραγῳδιῶν τοὺς ἔρωτας, ὃ	μὲν	τὸν Αχιλλέως πρὸς Πάτροκλον, ὃ
[13, 64]	καταφρονοῦσι τοῦ θείου, ὅτε ἐγὼ	μὲν	τὸν γενόμενόν μοι ἄνδρα σώσατα
[13, 84]	μνημονεύων φησί λλ' ἐν Σάμῳ	μὲν	τοῦ λιθίνου ζῴου ποτὲ ἄνθρωπος
[13, 31]	αὐτίκα μεθ' ὅπλων ἀφικομένους ἀνελεῖν	μὲν	τοὺς φύλακας, κρατήσαντας δὲ τῶν
[13, 46]	οἷός ἐστιν ἀνακάμπτειν πάλιν; ~Μέχρι	μὲν	τούτων μνημονεύω τῶν ὑπὸ τοῦ
[13, 58]	Ἐπαμινώνδας δ' ὁ Θηβαῖος σεμνότερον	μὲν	τούτων, οὐκ εὐσχημόνως δὲ περὶ
[13, 65]	τοῦ Παιανιέως, ὃς ἦν Δήμωνος	μὲν	υἱός, Δημοχάρους δὲ ἀδελφιδοῦς. Τὴν
[13, 67]	ἀγαθῶν ἀνδρῶν εἶναι καὶ> μάλιστα	μὲν	ὑπὸ τῆς πόλεως δημοσίᾳ κατεσκευασμένον,
[13, 95]	ὅσους δ' ἐράνους συνείλεκται, τὰς	μὲν	ὑπολοίπους φορὰς οὐ κατατίθησιν, ἀλλὰ
[13, 35]	Αδώνιδος ἐγεννήθησαν. Εκυρίευσεν δὲ ὁ	μὲν	Υστάσπης Μηδίας καὶ τῆς ὑποκάτω
[13, 28]	ἔτι· Λατὼ καὶ Νιόβα μάλα	μὲν	φίλαι ἦσαν ἑταῖραι. Καλοῦσι δὲ
[13, 71]	ἐρωτικῶν, οὑτωσί πως λέγων ~Οἵην	μὲν	φίλος υἱὸς ἀνήγαγεν Οἰάγροιο Αγριόπην
[13, 71]	βλέμμ' ὑπέμεινε κυνός, ἐν πυρὶ	μὲν	φωνὴν τεθοωμένου, ἐν πυρὶ δ'

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/09/2005