HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
εῖναι 1
Εἶναι 1
εἶναί 3
εἶναι 37
εἵνεκα 2
εἴξασι 1
εἶπ 2

Fréquences [« »]
37 ἂν
37 δέ
35 φησίν
37 εἶναι
39 αὐτοῦ
42 οὕτως
42 ταῖς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XIII

εἶναι

Livre, Chap.

[13, 35]   συνετίθετο ὁ Ομάρτης διὰ τὸ εἶναι ἀρρένων παίδων ἕρημος· ἤθελεν γὰρ

[13, 38]   μὴ ἐξ ἀστῆς γένηται νόθον εἶναι, αὐτὸς ἀπεδείχθη ὑπὸ Καλλιάδου τοῦ

[13, 73]   ἀνήρ εὐπαίδευτος. ~Υπολαμβάνων οὖν μέγαν εἶναι δαίμονα καὶ δυνατώτατον τὸν Ερωτα,

[13, 31]   τοῖς τὴν Λυδίαν οἰκοῦσιν ἄποπτον εἶναι. Δημοσθένης δ' ὁ ῥήτωρ ἐν

[13, 55]   μή τί σοι ἄτοπον δοκεῖ εἶναι, Διόγενες, οἰκιαν οἰκεῖν ἐν ᾗ

[13, 95]   Πειραιεῖ διάκεινται ὥστε πολὺ ἀσφαλέστερον εἶναι δοκεῖν εἰς τὸν Ανδρίαν πλεῖν

[13, 86]   καὶ λέγοντος περὶ ἀφροδισίων ἁρμοστὸν εἶναι ἐν τῷ οἶνῳ μνείαν ποιεῖσθαι

[13, 85]   φησι καὶ τὸ γένος Ωλένιον εἶναι, Ερμειάς δ' ὁ τοῦ Ερμοδώρου,

[13, 95]   ἃ ἂν δανείσηται αὐτοῦ νομίζει εἶναι ἢ ἂ ὁ πατὴρ αὐτῷ

[13, 62]   Μετάνειραν τοῦ Λυσίου φησὶν ἐρωμένην εἶναι. Ηττητο δἐ καὶ ὁ Λυσίας

[13, 86]   ταῦτα ἡμᾶς ὅταν ὑποπίωμεν ἐπορρεπεῖς εἶναι. Καὶ ἐνταῦθα τοὺς μὲν ἡμέρως

[13, 67]   τινος ἑτέρου τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν εἶναι καὶ> μάλιστα μὲν ὑπὸ τῆς

[13, 41]   τὴν Μέλιτταν ὡς καλὴν ἔφασκον εἶναι, καὶ προσεξειργάζετο αὐτὴ τὸ πλεῖον.

[13, 94]   Εκάστῳ γὰρ γένει ἁρμόζοντα δεῖν εἶναι καὶ τὰ τῆς τέχνης. Εξῆς

[13, 93]   θαυμαστὸν καὶ τῷ συνανθρωπίζον οἰκουρὸν εἶναι καὶ φυλακτικὸν τοῦ τῶν εὖ

[13, 38]   Σικυῶνι Ποικίλης Στοᾶς θυγατέρα μὲν εἶναι Κλεάνδρος Αθηναίου, κατασκευάσαι δὲ Σικυωνίοις

[13, 23]   ἔχει τις· ζωγραφοῦσιν ἀσβόλῳ. Συμβέβηκ' εἶναι μέλαιναν· κατέπλασεν ψιμυθίῳ. Λευκόχρως λίαν

[13, 21]   τὸ κύριον αὐτῆς ὄνομα φάσκων εἶναι Μητίχην. ~Εστὶν δ' ἑταίρα, ὡς

[13, 50]   Ἄβυδος ἐλέγετο διὰ τὸ γραῦς εἶναι. Μνημονεύει δ' αὐτῆς Αντιφάνης ἐν

[13, 26]   ἵζουσι πεινῶντες κακῶς· κἄπειτα τοῦτ' εἶναι νομίζεται τέρας. Καὶ Λαὶς οὖν>

[13, 17]   θαυμαζόμενον τὴν μορφὴν καὶ καλὸν εἶναι νομιζόμενόν φησιν· Στᾶθι κἄντα, φίλος,

[13, 72]   ὁ Κύνουλκος ἀλλ' ἐρωτικὸς μὲν εἶναι ὁμολογῶ, ἐρωτομανὴς δὲ οὔ. Τίς

[13, 60]   Φρύνης τὸ κύριόν φησιν αὐτῆς εἶναι ὄνομα Μνησαρέτην. Οὐκ ἀγνοῶ δὲ

[13, 27]   Δοκεῖς γάρ μοι ἐκείνων εἷς εἶναι οὓς ἐδίδαξαν ἀριστερὰ γράμματα Μοῦσαι,

[13, 27]   πνεῦμα, δαίμονες. Τὸ μὴ σφόδρ' εἶναι πάνθ' ἕτοιμα, δεῖν δέ τι

[13, 79]   ταύτας, κἂν ψευδεῖς ὦσιν, ἀληθεῖς εἶναι πιστεύετε, καὶ τὰ τοιαῦτα τῶν

[13, 14]   δεῖ γε πρῶτον μὲν στρατευτικωτάτους εἶναι πονεῖν τε δυναμένους τοῖς σώμασιν

[13, 60]   Διόδωρος ὁ περιηγητὴς Αναξιμένους φησὶν εἶναι. Ποσείδιππος δ' ὁ κωμικὸς ἐν

[13, 67]   γιγνομένην, ταύτης ἐτόλμησεν ὁ φίλος εἶναι σοῦ φάσκων ἱερὸν καὶ τέμενος

[13, 12]   Πολιτείᾳ ἔφη τὸν Ερωτα θεὸν εἶναι συνεργὸν ὑπάρχοντα πρὸς τὴν τῆς

[13, 86]   ἄν. Οἱ δὲ βουλόμενοι σωφρονικοὶ εἶναι σφόδρα μέχρι τινὸς διατηροῦσιν ἐν

[13, 71]   ὃν ἔξοχον ἔχρη Απόλλων ἀνθρώπων εἶναι Σωκράτη ἐν σοφίῃ Κύπρις μηνίουσα

[13, 55]   ἐξ Ὑκκάρου φησὶν Σικελικοῦ φρουρίου εἶναι τήν Λαίδα. Στράττις δ' ἐν

[13, 90]   ταύτην δὲ τύχης ἢ φύσεως εἶναι τιμήν, δέον προκεῖσθαι σωφροσύνης. Τὸ

[13, 3]   φησὶν ὁ Αριστοτέλης, εἰς χρῆσιν εἶναι τὸ πλῆθος τῶν γυναικῶν, ἀλλ'

[13, 44]   ἔνδον. Ἣ δ' ἐπιδέξιον βουλόμενον εἶναι τὸν σατράπην ἀπεδέξατο, εἶπεν δέ·

[13, 12]   Κιτιέα ὑπολαμβάνειν τὸν Ερωτα θεὸν εἶναι φιλίας καὶ ἐλευθερίας, ἔτι δὲ

Livre, Chap.
[13, 35]	συνετίθετο ὁ Ομάρτης διὰ τὸ	εἶναι	ἀρρένων παίδων ἕρημος· ἤθελεν γὰρ
[13, 38]	μὴ ἐξ ἀστῆς γένηται νόθον	εἶναι,	αὐτὸς ἀπεδείχθη ὑπὸ Καλλιάδου τοῦ
[13, 73]	ἀνήρ εὐπαίδευτος. ~Υπολαμβάνων οὖν μέγαν	εἶναι	δαίμονα καὶ δυνατώτατον τὸν Ερωτα,
[13, 31]	τοῖς τὴν Λυδίαν οἰκοῦσιν ἄποπτον	εἶναι.	Δημοσθένης δ' ὁ ῥήτωρ ἐν
[13, 55]	μή τί σοι ἄτοπον δοκεῖ	εἶναι,	Διόγενες, οἰκιαν οἰκεῖν ἐν ᾗ
[13, 95]	Πειραιεῖ διάκεινται ὥστε πολὺ ἀσφαλέστερον	εἶναι	δοκεῖν εἰς τὸν Ανδρίαν πλεῖν
[13, 86]	καὶ λέγοντος περὶ ἀφροδισίων ἁρμοστὸν	εἶναι	ἐν τῷ οἶνῳ μνείαν ποιεῖσθαι
[13, 85]	φησι καὶ τὸ γένος Ωλένιον	εἶναι,	Ερμειάς δ' ὁ τοῦ Ερμοδώρου,
[13, 95]	ἃ ἂν δανείσηται αὐτοῦ νομίζει	εἶναι	ἢ ἂ ὁ πατὴρ αὐτῷ
[13, 62]	Μετάνειραν τοῦ Λυσίου φησὶν ἐρωμένην	εἶναι.	Ηττητο δἐ καὶ ὁ Λυσίας
[13, 86]	ταῦτα ἡμᾶς ὅταν ὑποπίωμεν ἐπορρεπεῖς	εἶναι.	Καὶ ἐνταῦθα τοὺς μὲν ἡμέρως
[13, 67]	τινος ἑτέρου τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν	εἶναι	καὶ> μάλιστα μὲν ὑπὸ τῆς
[13, 41]	τὴν Μέλιτταν ὡς καλὴν ἔφασκον	εἶναι,	καὶ προσεξειργάζετο αὐτὴ τὸ πλεῖον.
[13, 94]	Εκάστῳ γὰρ γένει ἁρμόζοντα δεῖν	εἶναι	καὶ τὰ τῆς τέχνης. Εξῆς
[13, 93]	θαυμαστὸν καὶ τῷ συνανθρωπίζον οἰκουρὸν	εἶναι	καὶ φυλακτικὸν τοῦ τῶν εὖ
[13, 38]	Σικυῶνι Ποικίλης Στοᾶς θυγατέρα μὲν	εἶναι	Κλεάνδρος Αθηναίου, κατασκευάσαι δὲ Σικυωνίοις
[13, 23]	ἔχει τις· ζωγραφοῦσιν ἀσβόλῳ. Συμβέβηκ'	εἶναι	μέλαιναν· κατέπλασεν ψιμυθίῳ. Λευκόχρως λίαν
[13, 21]	τὸ κύριον αὐτῆς ὄνομα φάσκων	εἶναι	Μητίχην. ~Εστὶν δ' ἑταίρα, ὡς
[13, 50]	Ἄβυδος ἐλέγετο διὰ τὸ γραῦς	εἶναι.	Μνημονεύει δ' αὐτῆς Αντιφάνης ἐν
[13, 26]	ἵζουσι πεινῶντες κακῶς· κἄπειτα τοῦτ'	εἶναι	νομίζεται τέρας. Καὶ Λαὶς οὖν>
[13, 17]	θαυμαζόμενον τὴν μορφὴν καὶ καλὸν	εἶναι	νομιζόμενόν φησιν· Στᾶθι κἄντα, φίλος,
[13, 72]	ὁ Κύνουλκος ἀλλ' ἐρωτικὸς μὲν	εἶναι	ὁμολογῶ, ἐρωτομανὴς δὲ οὔ. Τίς
[13, 60]	Φρύνης τὸ κύριόν φησιν αὐτῆς	εἶναι	ὄνομα Μνησαρέτην. Οὐκ ἀγνοῶ δὲ
[13, 27]	Δοκεῖς γάρ μοι ἐκείνων εἷς	εἶναι	οὓς ἐδίδαξαν ἀριστερὰ γράμματα Μοῦσαι,
[13, 27]	πνεῦμα, δαίμονες. Τὸ μὴ σφόδρ'	εἶναι	πάνθ' ἕτοιμα, δεῖν δέ τι
[13, 79]	ταύτας, κἂν ψευδεῖς ὦσιν, ἀληθεῖς	εἶναι	πιστεύετε, καὶ τὰ τοιαῦτα τῶν
[13, 14]	δεῖ γε πρῶτον μὲν στρατευτικωτάτους	εἶναι	πονεῖν τε δυναμένους τοῖς σώμασιν
[13, 60]	Διόδωρος ὁ περιηγητὴς Αναξιμένους φησὶν	εἶναι.	Ποσείδιππος δ' ὁ κωμικὸς ἐν
[13, 67]	γιγνομένην, ταύτης ἐτόλμησεν ὁ φίλος	εἶναι	σοῦ φάσκων ἱερὸν καὶ τέμενος
[13, 12]	Πολιτείᾳ ἔφη τὸν Ερωτα θεὸν	εἶναι	συνεργὸν ὑπάρχοντα πρὸς τὴν τῆς
[13, 86]	ἄν. Οἱ δὲ βουλόμενοι σωφρονικοὶ	εἶναι	σφόδρα μέχρι τινὸς διατηροῦσιν ἐν
[13, 71]	ὃν ἔξοχον ἔχρη Απόλλων ἀνθρώπων	εἶναι	Σωκράτη ἐν σοφίῃ Κύπρις μηνίουσα
[13, 55]	ἐξ Ὑκκάρου φησὶν Σικελικοῦ φρουρίου	εἶναι	τήν Λαίδα. Στράττις δ' ἐν
[13, 90]	ταύτην δὲ τύχης ἢ φύσεως	εἶναι	τιμήν, δέον προκεῖσθαι σωφροσύνης. Τὸ
[13, 3]	φησὶν ὁ Αριστοτέλης, εἰς χρῆσιν	εἶναι	τὸ πλῆθος τῶν γυναικῶν, ἀλλ'
[13, 44]	ἔνδον. Ἣ δ' ἐπιδέξιον βουλόμενον	εἶναι	τὸν σατράπην ἀπεδέξατο, εἶπεν δέ·
[13, 12]	Κιτιέα ὑπολαμβάνειν τὸν Ερωτα θεὸν	εἶναι	φιλίας καὶ ἐλευθερίας, ἔτι δὲ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 15/09/2005