Livre, Chap. |
[13, 93] |
φιλοσόφων
ἀφιλοσοφώτερον.
Τίς
γὰρ
ἤλπισεν
|
ἂν> |
Αἰσχίνην
τὸν
Σωκρατικὸν
τοιοῦτον
γεγενῆσθαι |
[13, 21] |
ἔρωτας
δεινὸν
γεγονέναι
λέγει.
Οὐκ
|
ἂν |
ἁμάρτοι
δέ
τίς
σε
καὶ |
[13, 29] |
ἀπέβρυκον
αἰσχρῶς,
ἀλλ'
ἑκάστου
μικρὸν
|
ἂν |
ἀπεγεύεθ'
ὥσπερ
παρθένος
Μιλησία.
Αντιφάνης |
[13, 48] |
Γνάθαινα,
ἐνέχυρα
θέντες
τὸ
μίσθωμα
|
ἂν |
ἀπεστείλατε,
Ἐμμελής
δ'
ἦν
πάνυ |
[13, 57] |
μαρτύρια
ἐνατίθεμαι
τὰ
νῦν,
ἕως
|
ἂν |
ἀπομνημονεύσω
τὸν
{περὶ}
τῶν
καλῶν |
[13, 41] |
ὁ
Μάχων
τάδε
φησίν·
Ἴσως
|
ἂν |
ἀπορήσαι
τις
εὐλόγως
θ'
ἅμα |
[13, 26] |
στατήρων
ἦν
ἀπηγριωμένη,
εἶδες
δ'
|
ἂν |
αὐτῆς
Φαρνάβαζον
θᾶττον
ἄν.
ἐπεὶ |
[13, 86] |
πότον
περὶ
συλλογισμῶν
διαλέγοιντο
ἀλλοτρίως
|
ἂν |
αὐτοὺς
ὑπολάβοι
τις
ποιεῖν
τοῦ |
[13, 95] |
συμβάλλειν.
Πολὺ
γὰρ
μᾶλλον
ἃ
|
ἂν |
δανείσηται
αὐτοῦ
νομίζει
εἶναι
ἢ |
[13, 6] |
ἠγάπησε
πώποτε,
οὐ
γένος
τίς
|
ἂν |
δύναιτο
παρανομώτατον
φράσαι
τίς
γὰρ |
[13, 8] |
χρὴ
γυναῖκας
ἐξειπεῖν
κακόν
ἀρκοῦν
|
ἂν |
εἴη,
κἂν
γυναῖκ'
εἴπἴς
μόνον. |
[13, 73] |
ὁρᾷς
ὅση
θεὸς
ἥν
οὐδ'
|
ἂν |
εἴποις
οὐδὲ
μετρήσειας
ἂν
ὅση |
[13, 76] |
πεπαῦσθαι,
καὶ
μὴ
ἀναμένειν
ἔστ'
|
ἂν |
ἐκεῖνό
τις
φθέγξηται
κατὰ
τὸν |
[13, 67] |
φησι
Ταὐτὸ
δὲ
πάθοι
τις
|
ἂν |
ἐπὶ
τὴν
Αθηναίων
πόλιν
ἀφικνούμενος |
[13, 31] |
ἐντὸς
τοῦ
Τμώλου
χώραν,
οὗ
|
ἂν |
ἐπιστραφεῖς
τύχῃ,
καθορᾶν
τὸ
μνῆμα |
[13, 81] |
τοῦ
παιδὸς
τὰς
γνάθους,
οὐκ
|
ἂν |
ἔτι
καλὸς
φαίνοιτο.
ὐ
κάρτα |
[13, 69] |
ὃ
Ναύκρατις
ὦδε
φυλάξει,
ἔστ'
|
ἂν |
ἦν
Νείλου
ναῦς
ἐφ'
ἁλὸς |
[13, 81] |
κόμας
καὶ
μὴ
μελαίνας,
χεῖρον
|
ἂν |
ἦν
τὸ
ζωγράφημα.
Οὐδὲ
ὁ |
[13, 76] |
ἕλᾳ
ἱρᾶν
μελισσᾶν
τήκομαι,
εὖτ'
|
ἂν |
ἴδω
παίδων
νεόγυιον
ἐς
ἥβαν. |
[13, 38] |
εἰσενεγκὼν
ἐπ'
Εὐκλείδου
ἄρχοντος,
ὃς
|
ἂν |
μὴ
ἐξ
ἀστῆς
γένηται
νόθον |
[13, 8] |
Αρρηφόρῳ
ἢ
Αὐλητρίδι
οὐ
γαμεῖς,
|
ἂν |
νοῦν
ἔχῃς,
τοῦτον
καταλείπων
τὸν |
[13, 21] |
φαγεῖν
ἢ
πιεῖν
οὐδεὶς
οὐδ'
|
ἂν |
οἰκέτης
ἐτόλμησεν.
Σεμνύνεσθαι
γὰρ
ἐμελέτων, |
[13, 73] |
οὐδ'
ἂν
εἴποις
οὐδὲ
μετρήσειας
|
ἂν |
ὅση
πέφυκε
κἀφ'
ὅσον
διέρχεται. |
[13, 45] |
τοίνυν
καὶ
σύ,
φησίν,
ἕως
|
ἂν |
οὐ
βινητιάσω,
καὶ
τοσοῦτον
λήψομαι. |
[13, 13] |
νόσον,
βαρὺς
δὲ
κομιδῇ.
Πῶς
|
ἂν |
οὖν
ἔχοι
πτερὰ
τοιοῦτο
πρᾶγμα; |
[13, 67] |
ἐν
Βαβυλωνίῳ
Βασίλισσ'
ἔσῃ
Βανυλῶνος,
|
ἂν |
οὕτω
τύχῃ
τὴν
Πυθιονίκην
οἶσθα |
[13, 91] |
οὐδὲ
τῶν
Οδυσσέως
ἑταίρων
ἔχοις
|
ἂν |
οὕτως
εὐρύθμως
καταλέξαι
τὰς
προσηγορίας |
[13, 78] |
παρόντων
ἐραστὴς
πᾶν
ὁτιοῦν
ἕλοιτ'
|
ἂν |
παθεῖν
ἢ
δειλοὐ
δόξαν
ἀπενέγκασθαι |
[13, 18] |
Διὸ
καὶ
Αλεξις
ἔφη
που·
|
ἂν> |
πιττοκοπούμενόν
τιν'
ἢ
ξυρούμενον
ὁρᾷς, |
[13, 32] |
τῇ
θεῷ
τελεσθέντων
περὶ
ὧν
|
ἂν |
ποιῶνται
τὴν
δέησιν
ἀπάξειν
αὐτῇ |
[13, 23] |
μαγείροις
ἅ
παράκειθ'
ἑκάστοτε,
ἡνίκ'
|
ἂν |
πολώσιν
αἰγων
κρανία,
ξυλήφιον
μυρρίνης |
[13, 94] |
δίκην
δικάσασθαι,
νομίζω
δ'
οὐκ
|
ἂν |
ῥᾳδίως
αὐτὸν
ἑτέραν
ταύτῆς
συκοφαντωδεστέραν |
[13, 67] |
ὅπερ
εἰκός,
ἢ
Μιλτιάδου
φήσειεν
|
ἂν> |
σαφῶς
ἢ
Περικλέους
ἢ
Κίμωνος |
[13, 4] |
ἀνὰ
μέρος
αὐτὰς
εἶχεν,
ὡς
|
ἂν |
στρατευόμενος
καὶ
κατἀ
διάφορα
γιγνόμενος |
[13, 26] |
Καὶ
Λαὶς
οὖν>
ὀρθῶς
νομίζοιτ'
|
ἂν |
τέρας.
Αὕτη
γὰρ
ὁπότ'
ἦν |
[13, 2] |
τούτων
οὖν
τις
ὁρμώμενος
μέμψαιτ'
|
ἂν |
τοὺς
περιτιθέντας
Σωκράτει
δύο
γαμετὰς |
[13, 67] |
καλουμένην.
Καὶ
γὰρ
ἐνταῦθα
οὗ
|
ἂν |
φανῇ
τὸ
πρῶτον
ὁ
τῆς |