Livre, Chap. |
[13, 17] |
μαγαλοφωνότατος
Πίνδαρος·
Τὰς
δὲ
Θεοξένου,
|
φησίν, |
ἀκτῖνας
πρὸς>
ὄσσων
μαμρμαριζοίσας
δρακεὶς |
[13, 33] |
αἱ
ἑταῖραι,
Αλεξις
ἐν
Φιλούσῃ
|
φησίν· |
Αφροδίσι'
ἦγε
ταῖς
ἑταίρας
ἡ |
[13, 78] |
~Ιερώνυμος
δ'
ὁ
περιπατητικὸς
περισπουδάστους
|
φησίν |
γενέσθαι
τοὺς
τῶν
παίδων
ἔρωτας, |
[13, 47] |
παραγέγονεν
ἀφ'
Ελλησπόντου
Πῶς
οὖν,
|
φησίν, |
εἰς
τὴν
πρώτην
πόλιν
οὐχ |
[13, 7] |
ἑκάστοτε.
Ξέναρχος
δ'
ἐν
Υπνῳ
|
φησίν· |
εἶτ'
εἰσὶν
οἱ
τέττιγες
οὐκ |
[13, 84] |
τὀν
ἐπιγραφόμενον
Ελλαδικὸν
Ἐν
Δελφοῖς,
|
φησίν, |
ἐν
τῷ
Σπινατῶν
θησαυρῷ
παίδές |
[13, 43] |
φίλην
Δήμητρα,
δικαίως
τοιγαρ,
ἄνθρωπε,
|
φησίν, |
ἐξεδάρης
ἀκόλαστος
ὤν.
Παρὰ
Δεξιθέᾳ |
[13, 29] |
ἑταιρῶν
Εφιππος
ἐν
Εμπολῇ
τάδε
|
φησίν· |
Επειτά
γ'
εἰσίοντ'
ἐὰν
λυπούμενος |
[13, 51] |
ἐν
τῷ
περὶ
Ἑταιρῶν
Προσκήνιον,
|
φησίν, |
ἐπεκαλεῖτο
ἡ
Νάννιον,
ὅτι
πρόσωπόν |
[13, 67] |
Επιστολῇ
τὴν
Αρπάλου
διαβάλλων
ἀκολασίαν
|
φησίν |
Ἐπίσκεψαι
δἐ
καὶ
διάκουσον
σαφῶς |
[13, 45] |
τινί;
Περίμενε
τοίνυν
καὶ
σύ,
|
φησίν, |
ἕως
ἂν
οὐ
βινητιάσω,
καὶ |
[13, 43] |
μητρί,
Νὴ
τὴν
Αρτεμιν,
εἰ,
|
φησίν, |
ᾔδει,
ἡ
Γνάθαινα,
τοῦτ'
ἐγώ, |
[13, 41] |
Μανίας
ὀνόματος
ὁ
Μάχων
τάδε
|
φησίν· |
Ἴσως
ἂν
ἀπορήσαι
τις
εὐλόγως |
[13, 50] |
ἢ
αὐτὸς
ό
βασιλεὺς,
Αλέξανδρος,
|
φησίν· |
Καὶ
μὴν
ἀκούω
μυριάδας
τὸν |
[13, 88] |
τὰ
ἄνθη
καὶ
ἐν
Αλφεσιβοίᾳ
|
φησίν· |
Καὶ
σώματος
μὲν
ὄψεις
κατειργάζετο |
[13, 94] |
Φερεκράτης
ἐν
Ιπνῷ
ἢ
Παννυχίδι
|
φησίν |
Κᾆτα
μυροπωλεῖν
τί
παθόντ'
ἄνδρ' |
[13, 61] |
ἑταίρας.
Ικετεύων
οὖν
τὴν
Αφροδίτην
|
φησίν· |
Κλῦθί
μευ
εὐχομένου,
Κουροτρόφε
δὸς |
[13, 31] |
δ'
ἐν
πρώτῳ
Ερωτικῶν·
Γύγης,
|
φησίν, |
ὁ
Λυδῶν
βασιλεὺς
οὐ
μόνον |
[13, 85] |
γοῦν
ἐν
τῇ
δωδεκάτῃ
Κοίρανος,
|
φησίν, |
ὁ
Μιλήσιος
ἰδὼν
ἁλιέας
τῃ |
[13, 38] |
μητρὸς
Καὶ
χάριν
γε
αὐτῇ,
|
φησίν, |
οἶδα,
ὅτι
δι'
αὐτὴν
Κόνωνος |
[13, 74] |
Ιππολύτῳ
Εὐριπιδείῳ
πάλιν
ἡ
Αφροδίτη
|
φησίν |
Ὅσοι
τε
πόντον
τερμόνων
τ' |
[13, 6] |
ψιμυθίου.
Αναξίλας
δὲ
ἐν
Νεοττίδι
|
φησίν |
Οστις
ἀνθρώπων
ἑταίραν
ἠγάπησε
πώποτε, |
[13, 24] |
τὸ
δρᾶμα
καὶ
μὴ
Φιλίππου,
|
φησίν· |
Οστις
λέχη
γὰρ
σκότια
νυμφεύει |
[13, 39] |
τοῖς
δακτύλοις
Τουτί
γε,
Λάμια,
|
φησίν, |
ὀσφράνθητι
καὶ
εἴσει
παρὰ
τἄλλα |
[13, 37] |
Αἱ
δὲ
κάλλισται
τῶν
οἰκιῶν,
|
φησίν, |
οὐ
Μυρτίου
καὶ
Μνησίδος
καὶ |
[13, 31] |
καὶ
Φιλέταιρος
ἐν
Κυνηγίδι
τάδε
|
φησίν· |
Οὐκ
ἐτὸς
Εταίρας
ἱερόν
ἐστι |
[13, 16] |
πρώτῳ
τῶν
Ερωτικῶν,
Λυκοφρονίδην
εἰρηκέναι
|
φησίν· |
Οὔτε
παιδὸς
ἄρρενος
οὔτε
παρθένων |
[13, 43] |
Τίς
δ'
οὑπιτρέψων
ἐστί
σοι,
|
φησίν, |
τάλαν,
ὄντα
γ'
ἐν
Αθήναις |
[13, 14] |
τοῦ
ἐρᾶν
Αμφις
ἐν
Διθυράμβῳ
|
φησίν· |
Τί
φῄς;
σὺ
ταυτὶ
προσδοκᾷς |
[13, 92] |
Αθηναῖοι.
Αλεξις
γοῦν
ἐν
Ιππῳ
|
φησίν |
Τοῦτ'
ἔστιν
Ακαδήμεια,
τοῦτο
Ξενοκράτης |
[13, 42] |
ἢ
κάτω;
Γελάσασ'
Ανω,
βέλτιστε,
|
φησίν. |
Υπό
τι
γὰρ
δέδοικά
σε, |
[13, 8] |
Σεμέλῃ,
ἧς
ἀρχή
ὦ
νύκτες,
|
φησίν |
ὦ
Ζεῦ,
τί
χρὴ
γυναῖκας |
[13, 17] |
χάριν.
Ο
δ'
νακρέων
τί
|
φησίν; |
ὦ
παῖ
παρθένιον
βλέπων,
δίζημαί |
[13, 45] |
καὶ
γραφεῖον
ἐξηρτημένον
ἔχοντ'
Απόκριναι,
|
φησίν, |
ὦ
ποιητά
μοι,
τί
βουλόμενος |
[13, 29] |
ἐν
Καμπυλίωνι
κοσμίαν
ἑταίραν
παράφων
|
φησίν· |
Ως
δ'
ἐδείπνει
κοσμίως,
οὐχ |