Livre, Chap.
[13, 43]	τὸ νῶτον εἶχε παντελῶς, Τάλαν,	τάλαν	ἄνερ, πόθεν ἔχεις ταῦτ' ἔφη,
[13, 44]	Γναθαίνον· Περιλαμβάνειν γὰρ οὐκ ἐδοκίμαζον,	τάλαν,	ἄνθρωπον ἄχρι τοῦ στόματος ἠσβολωμένον·
[13, 49]	τῶν πληγῶν ἰδοῦσα Πόθεν οὗτοι,	τάλαν;	εἶπε. Καὶ ὃς Παιδὸς ὄντος
[13, 44]	ἀστράβαις. Γναθαίνον δ' εἶπ' Ὦ	τάλαν,	μὴ δῆτ' ἄνερ· οὐδέποτε γὰρ
[13, 39]	δὲ γελάσασ' Αλλὰ τοῦτ' ἔφη,	τάλαν,	ὄζειν δοκεῖ μοι σαπρότατον πάντων
[13, 43]	δ' οὑπιτρέψων ἐστί σοι, φησίν,	τάλαν,	ὄντα γ' ἐν Αθήναις Καρικοῖς
[13, 41]	ἄν, ἵν' εἶχες, φήσ' ἀποψᾶσθαι,	τάλαν.	~Οτι δ' ἦν καὶ ἀστεία

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/09/2005