HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Μέχρι 1
μέχρι 9
Μή 3
μὴ 54
μή 10
μήδ 1
μηδαμῶς 1

Fréquences [« »]
54 ἑταίρας
53 οὐκ
49 τις
54 μὴ
55 ὑπὸ
56 αὐτῆς
57 οἱ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XIII

μὴ

Livre, Chap.

[13, 55]   αὐτὸς αὐτῆς ἀπολαύω, οὐχ ἵνα μὴ ἄλλος. Τοῦ δὲ Διογένους εἰπόντος

[13, 76]   γαμεῖν, ὥρη δὲ πεπαῦσθαι, καὶ μὴ ἀναμένειν ἔστ' ἂν ἐκεῖνό τις

[13, 48]   τὴν πλησίον κλινην Πρόσεχε, φησί, μὴ ἀνατραπῇς. Τοῦτο ἱστορεῖ Ηγήσανδρος. Αριστόδημος

[13, 59]   καὶ ζάκορον Αφροδίτης ἐλέῳ χαρισαμένους μὴ ἀποκτεῖναι. Καὶ ἀφεσθείσης ἐγράφη μετὰ

[13, 2]   ἐν τῷ περὶ Εὐγενείας Εἰ μὴ ἄρα συγκεχωρημένον κατὰ ψήφισμα τοῦτο

[13, 85]   βρέφος ὑπέμενεν, τὸ δὲ εἰ μὴ βλέποι τὸ παιδίον ἤσχαλλεν. Οτ'

[13, 59]   ἡ Φρύνη καλὴ ἐν τοῖς μὴ βλεπομένοις. Διόπερ οὐδὲ ῥᾳδίως ἦν

[13, 8]   καὐτος διὰ τοῦτό σοι παραινῶ μὴ γαμεῖν. (Β) Δεδογμένον τὸ πρᾶγμ'

[13, 10]   μὲν ἑαυτοῦ οὐκ ἔδωκεν, ὑπονοήσας μὴ γυναικὸς ἕξειν αὐτὴν τιμὴν ἀλλὰ

[13, 44]   Γναθαίνον δ' εἶπ' Ὦ τάλαν, μὴ δῆτ' ἄνερ· οὐδέποτε γὰρ τοῦτ'

[13, 11]   θεῶν τε κἀνθρώπων Ερως, ἢ μὴ δίδασκε τὰ καλὰ φαίνεσθαι καλὰ

[13, 11]   μὲν δρῶν τίμιος θεοῖς ἔσῃ, μὴ δρῶν δ' ὑπ' αὐτοῦ τοῦ

[13, 43]   φυλαττομένη τε πόλυ μάλιστα Δίφιλον, μὴ δῷ δίκην μετὰ ταῦτα κωμῳδουμένη,

[13, 47]   διάκεισαι. Τί οὖν οἶει, εἰ μὴ ἐδευτεροποίτουν; Τῷ λιμῷ ἄν, ἔφη,

[13, 38]   ἐπ' Εὐκλείδου ἄρχοντος, ὃς ἂν μὴ ἐξ ἀστῆς γένηται νόθον εἶναι,

[13, 44]   εἶπεν Ὦ τρισάθλιε ὀνηλάτ' εἰ μὴ θᾶττον ἐκατήσῃ ποτε ἐκ τῆς

[13, 65]   ἐν ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ ἱερεῖα μὴ θύειν, οὐδὲ ἐκείνου οὔσης τῆς

[13, 50]   πᾶσι μὴ στεφανοῦν Ἅρπαλον, ἐὰν μὴ καὶ Γλυκέραν στεφανῶσιν. Ἐν Ῥωσσῷ

[13, 81]   κάρτα δεῖ τὸ καλὸν τῶ μὴ καλῷ φαινομένῳ εἰκάζειν ἄν. Γελάσας

[13, 24]   ἐπὶ τῶν οἰκημάτων ἀσπάζεσθαι καὶ μὴ καταναλίσκειν εἰς οὐδὲν δέον τὰ

[13, 90]   γὰρ οὕτως καλόν, εἰ δὲ μὴ, κίνδυνον ἔχον ἐπ' ἀκολασίαν. ~Τοσαῦτα

[13, 24]   ῥικνῇ, νέᾳ, παλαιᾷ, μεσοκόπῳ, πεπαιτέρᾳ· μὴ κλίμακα στησάμενον εἰσβῆναι λάθρᾳ μηδὲ

[13, 24]   πρίασθαι κέρματος τὴν ἡδονήν, καὶ μὴ λαθραίαν Κύπριν αἰσχίστην νόσων πασῶν,

[13, 73]   καὶ πάντας βροτούς. Τεκμήριον δέ, μὴ λόγῳ μόνον μάθῃς {ἔργῳ δὲ

[13, 81]   τὰς τοῦ θεοῦ κόμας καὶ μὴ μελαίνας, χεῖρον ἂν ἦν τὸ

[13, 74]   οὖν ποιητήν. Οστις δ' Ερωτα μὴ μόνον κρίνει θέον, ἢ σκαιός

[13, 67]   μετενεγκαμένης τὴν πορνείαν ὥστε γίνεσθαι μὴ μόνον τρίδουλον, ἀλλὰ καὶ τρίπορνον

[13, 25]   ἃπασι καὶ κατεσκευασμένας. Εστᾶσι γυμναί, μὴ ξαπατηθῇς· πάνθ' ὅρα. Οὐκ εὖ

[13, 18]   Εν Ρόδῳ δὲ νόμου ὄντος μὴ ξύρεσθαι οὐδ' ὁ ἐπιληψόμενος οὐδείς

[13, 66]   σφοδρῶς ἐρῶν ἠξίωσε τὴν Βακχίδα μὴ περιιδεῖν αὐτον ἀπολλύμενον. Καὶ ἡ

[13, 94]   Αριστογείτονι προσελθὼν πρὸς ἐμὲ ἐδεῖτο μὴ περιιδεῖν αὐτὸν διὰ τοὺς τόκους

[13, 13]   γὰρ λόγος ὑπὸ τῶν σοφιστῶν μὴ πέτεσθαι τὀν θεὸν τὸν Ερωτα,

[13, 14]   ἀποκόψαντες αὐτοῦ τὰ πτερά, ἵνα μὴ πέτηται πρὸς τὸν οὐρανὸν πάλιν,

[13, 81]   Ἄπο τοίνυν φύσησον αὐτὸ, ἵνα μὴ πλύνοιντο ὁ δάκτυλός σευ. Προσαγαγόντος

[13, 76]   ἀκτῖνας προσώπου μαρμαριζοίσας δρακεὶς ὃς μὴ πόθῳ κυμαίνεται, ἐξ ἀδάμαντος ἢ

[13, 17]   πρὸς> ὄσσων μαμρμαριζοίσας δρακεὶς ὅς μὴ πόθῳ κυμαίνεται, ἐξ ἀδάμαντος ἢ

[13, 76]   καὶ ἔρωτι χαρίζεσθαι κατὰ καιρόν μὴ πρεσβυτέραν ἀριθμοῦ δίωκε, θυμέ, πρᾶξιν.

[13, 25]   φύσιν ἁμαρτάνοντάς τ' εἰς ὅ μὴ προσῆκον ἦν, στῆσαι πριάμενόν τοι

[13, 35]   φησι ὀνείρατι θεασαμένους τινὰς οὓς μὴ πρότερον εἶδον ἐρασθῆναι αὐτῶν· γράφει

[13, 50]   βασίλισσαν προσαγορευομένην· Ἀπειρῆσθαι τε πᾶσι μὴ στεφανοῦν Ἅρπαλον, ἐὰν μὴ καὶ

[13, 68]   ἱστορεῖ, φάσκων ἀπειρηκέναι τὸν Αρπαλον μὴ στεφανοῦν ἑαυτόν, εἰ μή τις

[13, 44]   Γναθαινίου λέγων, ἑτέρῳ τρόπῳ μὲν μὴ συγγεγενῆσθαι μηδενί, ἑξῆς καθιππάσθαι, δ'

[13, 19]   παρακούσαντες αὐτοῦ τῶν λόγων καὶ μὴ συνέντες ἔσονται ῥυπαροὶ καὶ ἀνελεύθεροι,

[13, 27]   τὸ χρῶμα, πνεῦμα, δαίμονες. Τὸ μὴ σφόδρ' εἶναι πάνθ' ἕτοιμα, δεῖν

[13, 44]   τῇ Γναθαινίῳ, αὐτὸν μὲν ἀξιοῦντα μὴ τετευχέναι τούτου παρ' αὐτῆς μηδέποτε

[13, 41]   ἑταίραν ἐκ μέσης τῆς Ελλάδος, μὴ τὴν Αθηναίων τι κωλῦσαι πόλιν,

[13, 45]   ἀπεκρίθη Τί δ' αἰσχρόν, εί μὴ τοῖσι χρωμένοις δοκεῖ; Η Γλυκέριον

[13, 84]   καὶ ἀσεβοῦντες εἰς τὴν θεόν, μὴ τὸν αὐτὸν διαφθαρῆτε τρόπον. Τότε

[13, 85]   αὐτὸ ἐν σκάφῃ. Εἰ δὲ μὴ τοῦτο πεποιήκοι, τροφὴν οὐκ ἐλάμβανεν

[13, 15]   αὐτου. Θρυλεῖτε γὰρ ὅτι δεῖ μὴ τῶν σωμάτων ἀλλὰ τῆς ψυχῆς

[13, 83]   ἔμελλε τὰ Πύθια αὐλεῖν, εἰ μὴ ὑπὸ τοῦ πλήθους ἐκωλύθη. Τῷ

[13, 24]   εἰ> Εὐβούλου τὸ δρᾶμα καὶ μὴ Φιλίππου, φησίν· Οστις λέχη γὰρ

[13, 23]   ὡς κομψὸν φορεῖ. Ἂν δὲ μὴ χαίρῃ γελώσα, διατελεῖ τὴν ἡμέραν

[13, 93]   ἐπιεικῇ καὶ μέτριον, πλήν εἰ μὴ ὡς ἀληθῶς τοῦ σοφοῦ Σωκράτους

Livre, Chap.
[13, 55]	αὐτὸς αὐτῆς ἀπολαύω, οὐχ ἵνα	μὴ	ἄλλος. Τοῦ δὲ Διογένους εἰπόντος
[13, 76]	γαμεῖν, ὥρη δὲ πεπαῦσθαι, καὶ	μὴ	ἀναμένειν ἔστ' ἂν ἐκεῖνό τις
[13, 48]	τὴν πλησίον κλινην Πρόσεχε, φησί,	μὴ	ἀνατραπῇς. Τοῦτο ἱστορεῖ Ηγήσανδρος. Αριστόδημος
[13, 59]	καὶ ζάκορον Αφροδίτης ἐλέῳ χαρισαμένους	μὴ	ἀποκτεῖναι. Καὶ ἀφεσθείσης ἐγράφη μετὰ
[13, 2]	ἐν τῷ περὶ Εὐγενείας Εἰ	μὴ	ἄρα συγκεχωρημένον κατὰ ψήφισμα τοῦτο
[13, 85]	βρέφος ὑπέμενεν, τὸ δὲ εἰ	μὴ	βλέποι τὸ παιδίον ἤσχαλλεν. Οτ'
[13, 59]	ἡ Φρύνη καλὴ ἐν τοῖς	μὴ	βλεπομένοις. Διόπερ οὐδὲ ῥᾳδίως ἦν
[13, 8]	καὐτος διὰ τοῦτό σοι παραινῶ	μὴ	γαμεῖν. (Β) Δεδογμένον τὸ πρᾶγμ'
[13, 10]	μὲν ἑαυτοῦ οὐκ ἔδωκεν, ὑπονοήσας	μὴ	γυναικὸς ἕξειν αὐτὴν τιμὴν ἀλλὰ
[13, 44]	Γναθαίνον δ' εἶπ' Ὦ τάλαν,	μὴ	δῆτ' ἄνερ· οὐδέποτε γὰρ τοῦτ'
[13, 11]	θεῶν τε κἀνθρώπων Ερως, ἢ	μὴ	δίδασκε τὰ καλὰ φαίνεσθαι καλὰ
[13, 11]	μὲν δρῶν τίμιος θεοῖς ἔσῃ,	μὴ	δρῶν δ' ὑπ' αὐτοῦ τοῦ
[13, 43]	φυλαττομένη τε πόλυ μάλιστα Δίφιλον,	μὴ	δῷ δίκην μετὰ ταῦτα κωμῳδουμένη,
[13, 47]	διάκεισαι. Τί οὖν οἶει, εἰ	μὴ	ἐδευτεροποίτουν; Τῷ λιμῷ ἄν, ἔφη,
[13, 38]	ἐπ' Εὐκλείδου ἄρχοντος, ὃς ἂν	μὴ	ἐξ ἀστῆς γένηται νόθον εἶναι,
[13, 44]	εἶπεν Ὦ τρισάθλιε ὀνηλάτ' εἰ	μὴ	θᾶττον ἐκατήσῃ ποτε ἐκ τῆς
[13, 65]	ἐν ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ ἱερεῖα	μὴ	θύειν, οὐδὲ ἐκείνου οὔσης τῆς
[13, 50]	πᾶσι μὴ στεφανοῦν Ἅρπαλον, ἐὰν	μὴ	καὶ Γλυκέραν στεφανῶσιν. Ἐν Ῥωσσῷ
[13, 81]	κάρτα δεῖ τὸ καλὸν τῶ	μὴ	καλῷ φαινομένῳ εἰκάζειν ἄν. Γελάσας
[13, 24]	ἐπὶ τῶν οἰκημάτων ἀσπάζεσθαι καὶ	μὴ	καταναλίσκειν εἰς οὐδὲν δέον τὰ
[13, 90]	γὰρ οὕτως καλόν, εἰ δὲ	μὴ,	κίνδυνον ἔχον ἐπ' ἀκολασίαν. ~Τοσαῦτα
[13, 24]	ῥικνῇ, νέᾳ, παλαιᾷ, μεσοκόπῳ, πεπαιτέρᾳ·	μὴ	κλίμακα στησάμενον εἰσβῆναι λάθρᾳ μηδὲ
[13, 24]	πρίασθαι κέρματος τὴν ἡδονήν, καὶ	μὴ	λαθραίαν Κύπριν αἰσχίστην νόσων πασῶν,
[13, 73]	καὶ πάντας βροτούς. Τεκμήριον δέ,	μὴ	λόγῳ μόνον μάθῃς {ἔργῳ δὲ
[13, 81]	τὰς τοῦ θεοῦ κόμας καὶ	μὴ	μελαίνας, χεῖρον ἂν ἦν τὸ
[13, 74]	οὖν ποιητήν. Οστις δ' Ερωτα	μὴ	μόνον κρίνει θέον, ἢ σκαιός
[13, 67]	μετενεγκαμένης τὴν πορνείαν ὥστε γίνεσθαι	μὴ	μόνον τρίδουλον, ἀλλὰ καὶ τρίπορνον
[13, 25]	ἃπασι καὶ κατεσκευασμένας. Εστᾶσι γυμναί,	μὴ	ξαπατηθῇς· πάνθ' ὅρα. Οὐκ εὖ
[13, 18]	Εν Ρόδῳ δὲ νόμου ὄντος	μὴ	ξύρεσθαι οὐδ' ὁ ἐπιληψόμενος οὐδείς
[13, 66]	σφοδρῶς ἐρῶν ἠξίωσε τὴν Βακχίδα	μὴ	περιιδεῖν αὐτον ἀπολλύμενον. Καὶ ἡ
[13, 94]	Αριστογείτονι προσελθὼν πρὸς ἐμὲ ἐδεῖτο	μὴ	περιιδεῖν αὐτὸν διὰ τοὺς τόκους
[13, 13]	γὰρ λόγος ὑπὸ τῶν σοφιστῶν	μὴ	πέτεσθαι τὀν θεὸν τὸν Ερωτα,
[13, 14]	ἀποκόψαντες αὐτοῦ τὰ πτερά, ἵνα	μὴ	πέτηται πρὸς τὸν οὐρανὸν πάλιν,
[13, 81]	Ἄπο τοίνυν φύσησον αὐτὸ, ἵνα	μὴ	πλύνοιντο ὁ δάκτυλός σευ. Προσαγαγόντος
[13, 76]	ἀκτῖνας προσώπου μαρμαριζοίσας δρακεὶς ὃς	μὴ	πόθῳ κυμαίνεται, ἐξ ἀδάμαντος ἢ
[13, 17]	πρὸς> ὄσσων μαμρμαριζοίσας δρακεὶς ὅς	μὴ	πόθῳ κυμαίνεται, ἐξ ἀδάμαντος ἢ
[13, 76]	καὶ ἔρωτι χαρίζεσθαι κατὰ καιρόν	μὴ	πρεσβυτέραν ἀριθμοῦ δίωκε, θυμέ, πρᾶξιν.
[13, 25]	φύσιν ἁμαρτάνοντάς τ' εἰς ὅ	μὴ	προσῆκον ἦν, στῆσαι πριάμενόν τοι
[13, 35]	φησι ὀνείρατι θεασαμένους τινὰς οὓς	μὴ	πρότερον εἶδον ἐρασθῆναι αὐτῶν· γράφει
[13, 50]	βασίλισσαν προσαγορευομένην· Ἀπειρῆσθαι τε πᾶσι	μὴ	στεφανοῦν Ἅρπαλον, ἐὰν μὴ καὶ
[13, 68]	ἱστορεῖ, φάσκων ἀπειρηκέναι τὸν Αρπαλον	μὴ	στεφανοῦν ἑαυτόν, εἰ μή τις
[13, 44]	Γναθαινίου λέγων, ἑτέρῳ τρόπῳ μὲν	μὴ	συγγεγενῆσθαι μηδενί, ἑξῆς καθιππάσθαι, δ'
[13, 19]	παρακούσαντες αὐτοῦ τῶν λόγων καὶ	μὴ	συνέντες ἔσονται ῥυπαροὶ καὶ ἀνελεύθεροι,
[13, 27]	τὸ χρῶμα, πνεῦμα, δαίμονες. Τὸ	μὴ	σφόδρ' εἶναι πάνθ' ἕτοιμα, δεῖν
[13, 44]	τῇ Γναθαινίῳ, αὐτὸν μὲν ἀξιοῦντα	μὴ	τετευχέναι τούτου παρ' αὐτῆς μηδέποτε
[13, 41]	ἑταίραν ἐκ μέσης τῆς Ελλάδος,	μὴ	τὴν Αθηναίων τι κωλῦσαι πόλιν,
[13, 45]	ἀπεκρίθη Τί δ' αἰσχρόν, εί	μὴ	τοῖσι χρωμένοις δοκεῖ; Η Γλυκέριον
[13, 84]	καὶ ἀσεβοῦντες εἰς τὴν θεόν,	μὴ	τὸν αὐτὸν διαφθαρῆτε τρόπον. Τότε
[13, 85]	αὐτὸ ἐν σκάφῃ. Εἰ δὲ	μὴ	τοῦτο πεποιήκοι, τροφὴν οὐκ ἐλάμβανεν
[13, 15]	αὐτου. Θρυλεῖτε γὰρ ὅτι δεῖ	μὴ	τῶν σωμάτων ἀλλὰ τῆς ψυχῆς
[13, 83]	ἔμελλε τὰ Πύθια αὐλεῖν, εἰ	μὴ	ὑπὸ τοῦ πλήθους ἐκωλύθη. Τῷ
[13, 24]	εἰ> Εὐβούλου τὸ δρᾶμα καὶ	μὴ	Φιλίππου, φησίν· Οστις λέχη γὰρ
[13, 23]	ὡς κομψὸν φορεῖ. Ἂν δὲ	μὴ	χαίρῃ γελώσα, διατελεῖ τὴν ἡμέραν
[13, 93]	ἐπιεικῇ καὶ μέτριον, πλήν εἰ	μὴ	ὡς ἀληθῶς τοῦ σοφοῦ Σωκράτους

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 15/09/2005