Livre, Chap.
[13, 83]	ἐν Μεταποντίῳ ὑπὸ τῶν ἐν	τῇ	ἀγορᾳ μάντεων, γενομένης φωνῆς ἐκ
[13, 56]	ἐκινδύνευε. Καὶ Κίμωνος δ' Ἐλπινίκῃ	τῇ	ἀδελφῇ παρανόμως συνόντος, εἶθ' ὕστερον
[13, 12]	Ερωτα ὥστε τῆς Ακαδημίας ἐκδήλως	τῇ	Αθηνᾷ καθιερωμένης αὐτόθι τὸν Ερωτα
[13, 90]	ἀνατίθεσθαί φησιν Διονύσιος ὁ Λευκρικὸς	τῇ	Αθηνᾷ, τὸν δὲ νικήσαντα ταινιούμενον
[13, 69]	τοὐπίγραμμα Ποσείδιππος, {καίτοι} καὶ ἐν	τῇ	Αἰθιοπίᾳ πολλάκις αὐτῆς μνημονεύσας. Εστὶ
[13, 89]	Ιστοριῶν ὅτι παρ' Ολυμπιάδι οὖσαν	τῇ	Αλεξάνδρου μητρὶ ᾔτει πρὸς γάμον
[13, 89]	Ανοῦτις, καλλίστη ἦν τῶν ἐν	τῇ	Ασίᾳ γυναικῶν καὶ ἀκολαστοτάτη. Φύλαρχος
[13, 65]	ἐπὶ τῆς ἐσχάρας τῆς ἐν	τῇ	αὐλῇ Ελευσῖνι προσαγούσῃ ἱερεῖον θύσειεν,
[13, 86]	ἀρχῇ οὐδ' ἄν παρακαθίσαι ἐπιτρέπων	τῇ	αὐλητρίδι» Μήποτε αὐτό ἐστι {ὁ}
[13, 32]	ἡ πόλις εὔχηται περὶ μεγάλων	τῇ	Αφροδίτῃ, συμπαραλαμβάνεσθαι πρὸς τὴν ἱκετείαν
[13, 33]	παραγενομένου τοῦ Ξενοφῶντος καὶ θύοντος	τῇ	Αφροδίτῃ συνέθυσαν. Διόπερ ἔφη· ὦ
[13, 84]	ὦ φιλόσοφοι, οἱ παρὰ φύσιν	τῇ	Αφροδίτῃ χρώμενοι καὶ ἀσεβοῦντες εἰς
[13, 80]	εἰσὶν αἰχμάλωτοι, ἀλλ' ὡς ἔτι	τῇ	βασιλείᾳ ὄντος πάντα αὐταῖς χορηγεῖσθαι
[13, 89]	ὁ τῶν Αἰγυπτίων βασιλεὺς Στρατίρᾳ	τῇ	βασιλέως γυναικί. Θεόπομπος δὲ ἐν
[13, 44]	παρὰ τὸν πότον ταῦτ' ἔλεγε	τῇ	Γναθαινίῳ, αὐτὸν μὲν ἀξιοῦντα μὴ
[13, 84]	καὶ χηνὶ τῇ μὲν κύων,	τῇ	δὲ περιστερά, τῇ δὲ χὴν
[13, 84]	μὲν κύων, τῇ δὲ περιστερά,	τῇ	δὲ χὴν προσῆλθον καὶ ἐπεπήδησαν
[13, 89]	περὶ ἧς φησι Φύλαρχος ἐν	τῇ	δεκάτῃ τῶν Ιστοριῶν ὅτι παρ'
[13, 35]	ὁπότε Χάρης ὁ Μιτυληναῖος ἐν	τῇ	δεκάτῃ τῶν Ιστοριῶν περὶ Αλέξανδρόν
[13, 67]	ταφάς, ὥς φησι Ποσειδώνιος ἐν	τῇ	δευτέρᾳ καὶ εἰκοστῇ τῶν Ιστοριῶν,
[13, 37]	Εὔμαχος δὲ ὁ Νεαπολίτης ἐν	τῇ	δευτέρᾳ τῶν περὶ Αννίβαν Ιστοριῶν
[13, 85]	ἀποδιδόναι ἐπιστάμενον. Φύλαρχος γοῦν ἐν	τῇ	δωδεκάτῃ Κοίρανος, φησίν, ὁ Μιλήσιος
[13, 32]	Θεόπομπος ἱστορεῖ καὶ Τίμαιος ἐν	τῇ	ἑβδόμῃ, αἱ Κορίνθιαι ἑταῖραι εὔξαντο
[13, 89]	βασιλέως γυναικί. Θεόπομπος δὲ ἐν	τῇ	ἕκτῃ καὶ πεντηκοστῇ τῶν Ιστοριῶν
[13, 40]	Ηρακλείδης δὲ ὁ Λέμβος ἐν	τῇ	ἕκτῃ καὶ τριακοστῇ τῶν Ιστοριῶν
[13, 56]	καθόδου αὐτοῦ ὁ Περικλῆς τὸ	τῇ	Ἐλπινίκῃ μιχθῆναι. Πυθαίνέτος δ' ἐν
[13, 85]	λόγος, ὡς ἱστορεῖ Δοῦρις ἐν	τῇ	ἐνάτῃ. Ο δὲ λόγος ἐστὶν
[13, 89]	καὶ ἀκολαστοτάτη. Φύλαρχος δὲ ἐν	τῇ	ἐννεακαιδεκάτῃ Τιμῶσάν φησι τὴν Οξυάρτου
[13, 90]	ἀναστῆσαι Δήμητρι Ελευσινίᾳ, ἧς ἐν	τῇ	ἑορτῇ καὶ τὸν τοῦ κάλλους
[13, 81]	δὲ ὁ μὲν Ερετριεὺς ἐνωπήθη	τῇ	ἐπιραπὶζει, ὃ δὲ πάλιν τοῦ
[13, 65]	κατηγορήθη αὐτοῦ καὶ ὅτι Σινώπῃ	τῇ	ἑταίρᾳ Αλῴοις ἐπὶ τῆς ἐσχάρας
[13, 62]	τῷ περὶ Ισοκράτους προβαίνοντά φησι	τῇ	ἡλικίᾳ τὸν Ισοκράτη ἀναλαβεῖν Λαγίσκαν
[13, 95]	δὲ ἐπὶ τὴ οἰκίαν ἅμα	τῇ	ἡμέρᾳ ἀπαιτήσοντες τὰ ὀφειλόμενα ἔρχονται
[13, 85]	λιμένι πλῆθος δελφίνων ἐφάνη ἐν	τῇ	ἡμέρᾳ ἐκείνῃ μικρὸν ἀπωτέρω τῶν
[13, 65]	θύσειεν, νομίμου ὄντος ἐν ταύτῃ	τῇ	ἡμέρᾳ ἱερεῖα μὴ θύειν, οὐδὲ
[13, 80]	γενέσθαι Τάλων. Διότιμος δ' ἐν	τῇ	Ηρακλείᾳ Εὐρυσθέα φησὶν Ηρακλέους γενέσται
[13, 43]	ἱστῶντα κρεοπῶλην τιν' ἀστεῖον πάνυ	τῇ	θ' ἡλικίᾳ σφόδρα νέον Ὦ
[13, 83]	Πλεισθένους ἀνάθημα Ονόμαρχος ἔδωκε. Φαρσαλίᾳ	τῇ	Θεσσαλίδι ὀρχηστρίδι δάφνης στέφανον χρυσοῦν
[13, 89]	καλήν φησι γεγονέναι, ἥτις καὶ	τῇ	θεῷ εἶκαστο τὴν μορφήν. Στεφανόπωλις
[13, 32]	ὡς πλείστας, καὶ ταύτας προσεύχεσθαι	τῇ	θεῷ καὶ ὕστερον ἐπὶ τοῖς
[13, 33]	καὶ αὐτὸς ἀπάξειν ἑταίρας εὔξατο	τῇ	θεῷ νικήσας. Πίνδαρός τε τὸ
[13, 32]	Καὶ οἱ ἰδιῶται δὲ κατεύχονται	τῇ	θεῷ τελεσθέντων περὶ ὧν ἂν
[13, 32]	Σιμωνίδης ἀναθέντων τῶν Κορινθίων πίνακα	τῇ	θεῷ τὸν ἔτι καὶ νῦν
[13, 47]	Ως δ' ὁ τὴν μνᾶν	τῇ	θυγατρὶ δοὺς αὐτῆς οὐδὲν ἐτι
[13, 43]	καὶ τυραννικώτερον αὐτῇ συναντήσαντος ἐμβλέψασα	τῇ	θυγατρὶ μετ' αὐτῆς συνπρορευομένῃ λέγει·
[13, 10]	ἀσκηθεῖσαν τὰ πολεμικὰ παρὰ Κύννῃ	τῇ	Ιλλυρίδι. ~Επὶ τούτοις τοῖς λόγοις
[13, 88]	ἀνέμοις ἐνετρύφων φορούμεναι. Εν δὲ	τῇ	Ιοῖ ἔαρος τέκνα προσηγόρευε τὰ
[13, 81]	ἤγεν, ἵνα δὴ ἡ κεφαλὴ	τῇ	κεφαλῇ ἀσσοτέρα γένηται. Ως δ'
[13, 5]	ὁ Σοφοκλῆς ἐπεὶ ἔν γε	τῇ	κλίνῃ φιλογύνης. ~Αἱ δὲ γαμεταὶ
[13, 42]	συμποσίῳ δ' ὥς φασι, παρὰ	τῇ	Μανίᾳ παρεδέξατ' αὐτὴν τῶν πονηρῶν
[13, 36]	ἱστορεῖ γενέσθαι καὶ Αριστοτέλης ἐν	τῇ	Μασσαλιωτῶν Πολιτείᾳ οὕτως· Φωκαεῖς οἱ
[13, 84]	κυνὶ καὶ περιστερᾳ καὶ χηνὶ	τῇ	μὲν κύων, τῇ δὲ περιστερά,
[13, 10]	γεννηθῆναι τὸν Καμβύσην, ὃν ἐκδικοῦντα	τῇ	μητρὶ ἐπ' Αἴγυπτον ποιήσασθαι στρατείαν.
[13, 43]	ἀποτιθείσης πᾶν σχεδὸν τῆς Δεξιθέας	τῇ	μητρί, Νὴ τὴν Αρτεμιν, εἰ,
[13, 43]	ᾔδει, ἡ Γνάθαινα, τοῦτ' ἐγώ,	τῇ	μητρὶ συνεδείπνουν ἄν, οὐχὶ σοί,
[13, 85]	θάλατταν γιγνομένης κατὰ τύχην {ἐν	τῇ	Μιλήτῳ} ἐν τῷ λιμένι πλῆθος
[13, 91]	καταλέξαντος καὶ πάντων αὐτὸν ἐπὶ	τῇ	μνήμῃ θαυμασάντων ὁ Κύνουλκος ἔφη
[13, 10]	Αμάσιδος. Ησθεὶς οὖν ὁ Καμβύσης	τῇ	Νειτήτιδι καὶ σφόδρα ἐρεθισθεὶς ἐκμανθάνει
[13, 20]	τοῖς ξένοις. Εν Χίῳ δὲ	τῇ	νήσῳ καὶ βαδίζειν ἥδιστόν ἐστιν
[13, 14]	τὰς δὲ πτέρυγας ἃς εἶχε	τῇ	Νίκῃ φορεῖν ἔδοσαν, περιφανὲς σκῦλον
[13, 75]	πρὸς Πάτροκλον, ὃ δ' ἐν	τῇ	Νιόβῃ τὸν τῶν παίδων· Διὸ
[13, 5]	δὲ ἀδελφιδῆν καὶ ταύτην ἐπεισάγων	τῇ	Ολυμπῖοιάδι ἅπαντα τὸν βίον τὸν
[13, 5]	Γήμας δὲ καὶ ταύτην ἐπεισήγαγεν	τῇ	Ολυμποιάδι. Επὶ πάσαις δ' ἔγημε
[13, 36]	τῷ Εὐξένῳ· ὄνομα δ' ἦν	τῇ	παιδὶ Πέττα. Τούτου δὲ συμπεσόντος
[13, 85]	Τελευτήσαντος δ' αὐτοῦ γηραιοῦ ἐν	τῇ	πατρίδι καὶ τῆς ἐκφορᾶς παρὰ
[13, 89]	ἐπιγραφομένῳ Συναγωγή. Δίνων δ' ἐν	τῇ	πέπτῃ τῶν Περσικῶν τῆς πρώτης
[13, 34]	καὶ πολλοῖς ἐγνωσμένου τῶν ἐν	τῇ	πόλει. Ανάθημα δ' αὐτῆς ἐστιν
[13, 24]	Δεινά, δεινὰ κοὐκ ἀνασχετὰ ἐν	τῇ	πόλει πράττουσιν οἱ νεώτεροι. Οπου
[13, 12]	δὲ οὐδενός. Διὸ καὶ ἐν	τῇ	Πολιτείᾳ ἔφη τὸν Ερωτα θεὸν
[13, 31]	γενομένους ἐγκρατεῖς τῆς ἐλευθερίας χαριστήρια	τῇ	πόρνῃ ἀποδιδόντας Αφροδίτης Πόρνης ναὸν
[13, 85]	μυίας ἀπεσόβει ὅτε δὲ κλαίοι,	τῇ	προβοσκίδι τὴν σκάφην ἐκίνει καὶ
[13, 67]	λαβεῖν αὐτόν; Θεόπομπος δ' ἐν	τῇ	πρὸς Αλέξανδρον Επιστολῇ τὴν Αρπάλου
[13, 87]	ὡς δῆλον ποιεῖ Παρμενίων ἐν	τῇ	πρὸς Αλέξανρον Επιστολῇ, ἣν ἐπέστειλεν
[13, 37]	τὸ μέγα μνημεῖον ὑπῆρχεν ἐπὶ	τῇ	πρὸς Ελευσῖνι θαλάσσῃ, καὶ Μύρτιον
[13, 93]	μερισάμενοι τηρεῖτε. Αἰσθήσει τε γὰρ	τῇ	πρὸς ὄσφρανσιν καὶ πρὸς τὸ
[13, 83]	ἀσπίδα ταύτην ἐν Δελφοῖς ἐν	τῇ	στοᾳ. Εν δὲ τῷ αὐτῷ
[13, 94]	ἡ μυρεψικὴ τέχνη ἀκολουθός τε	τῇ	Σωκράτους φιλοσοφίά, ἀνδρὸς τοῦ καὶ
[13, 4]	Αριάδνην ἥρπασεν. Ιστρος γοῦν ἐν	τῇ	τεσσαρεκαιδεκάτῃ τῶν Αττικῶν καταλέγων τὰς
[13, 64]	καὶ περὶ Μύστας ἱστορεῖ ἐν	τῇ	τεσσαρεσκαιδεκάτῃ οὕτως Μύστα Σελεύκου τοῦ
[13, 37]	πρὸς ἀφροδίσια. Πολύβιος δὲ ἐν	τῇ	τεσσαρεσκαιδεκάτῃ τῶν Ιστοριῶν Κλεινοῦς φησι
[13, 59]	ἀπ' αὐτῆς ἐπλάσατο καὶ ἐν	τῇ	τοῦ Ερωτος βάσει τῇ ὑπὸ
[13, 56]	ἀφροδίσια πάνυ καταφερής· ὅστις καὶ	τῇ	τοῦ υἱοῦ γυναικὶ συνῆν, ὡς
[13, 55]	ἡδὶ Μεγακλέους. Τίμαιος δ' ἐν	τῇ	τρισκαιδεκάτῃ τῶν Ιστοριῶν ἐξ Ὑκκάρων·
[13, 92]	τὴν Ιστορίαν. Εἰπόντος δ' ἐν	τῇ	τρίτῇ καὶ εἰκοστῇ» ὁ Μυρτίλος
[13, 37]	Νεάνθης δ' ὁ Κυζικηνὸς ἐν	τῇ	τρίτῃ καὶ τετάρτῃ τῶν Ελληνικῶν
[13, 84]	ἱστορεῖ Δοῦρις ὁ Σάμιος ἐν	τῇ	τρίτῃ τῶν περὶ Αγαθοκλέα Ιστοριῶν.
[13, 89]	τῶν πανταχοῦ γυναικῶν ἐν Τενέδῳ	τῇ	Τρωικῇ νήσῳ. ~Οἶδα δὲ καὶ
[13, 12]	παρατάξεων Ερωτι προθύονται, ὡς ἐν	τῇ	τῶν παραταττομένων φιλίᾳ κειμένης τῆς
[13, 59]	δὲ τῶν Ελευσινίων πανηγύρει καὶ	τῇ	τῶν Ποσειδωνίων ἐν ὄψει τῶν
[13, 59]	ἐν τῇ τοῦ Ερωτος βάσει	τῇ	ὑπὸ τὴν σκηνὴν τοῦ θεάτρου
[13, 60]	Αμφις ἐν Κουρίδι. Παρεσίτει δὲ	τῇ	Φρύνῃ Γρυλλίων εἷς ὢν τῶν
[13, 59]	Επρμιππος. Ο δὲ Υπερείδης συναγορεύων	τῇ	Φρύνῃ, ὡς οὐδὲν ἤνυε λέγων
[13, 18]	ἔφησεν· Μή τι ἔχεις ἐγκαλεῖν	τῇ	φύσει, ὅτι ἄνδρα σὲ ἐποίησε
[13, 81]	ἦν οἱ κάρτα πλησίον, περιλαβὼν	τῇ	χειρὶ ἐφίλησεν. Επικροτησάντων δὲ πάντων
[13, 39]	νάδρον τινὰ διένευσ' ἐνεγκεῖν εὐχερῆ,	τῇ	χειρί τε ταἰδοῖον ἀποτρίψας {καὶ}
[13, 24]	τετρεμαίνοντα καὶ φοβούμενον {Δεδιότα, ἐν	τῇ	χειρὶ τὴν ψυχὴν ἔχοντα} ἃς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/09/2005