Livre, Chap. |
[13, 72] |
Αλεξανδρεὺς
ἐν
Αμφιτρύωνι.
Οὗτος
δέ
|
ἐστιν |
Αἰσχύλος
ὁ
καὶ
τὰ
Μεσσηνιακὰ |
[13, 47] |
οὐ
γὰρ
στεφανίτης
ὁ
ἀγών
|
ἐστιν, |
ἀλλ'
ἀργυρίτης.
Ως
δ'
ὁ |
[13, 95] |
οὐκ
εἰς
ἐμὲ
μόνον
τοιοῦτός
|
ἐστιν, |
ἀλλὰ
καὶ
εἰς
ἄλλους
ἅπαντας |
[13, 45] |
ὑείων
ἐγένετο
ἐπ'
αἴγει
οἷός
|
ἐστιν |
ἀνακάμπτειν
πάλιν;
~Μέχρι
μὲν
τούτων |
[13, 6] |
Η
Θεανὼ
δ'
οὐχὶ
Σειρήν
|
ἐστιν |
ἀποτετιλμένη
Βλέμμα
καὶ
φωνὴ
γυναικός, |
[13, 32] |
τὴν
αὐτόθι
σοφιστείαν
ὠνείδισας.
Νόμιμόν
|
ἐστιν |
ἀρχαῖον
ἐν
Κορίνθῳ
ὡς
καὶ |
[13, 74] |
ὑμνῶν
αἰεί
ποτε
Ανακρέων
πᾶσίν
|
ἐστιν |
διὰ
στόματος.
Λέγει
οὖν
περὶ |
[13, 18] |
ξύρεσθαι
οὐδ'
ὁ
ἐπιληψόμενος
οὐδείς
|
ἐστιν |
διὰ
τὸ
πάντας
ξύρεσθαι.
Εν |
[13, 61] |
θυμὀς
δὲ
μενοινᾷ.
Ταῦτα
μέν
|
ἐστιν |
ἐκ
τῶν
εἰς
Ομηρον
ἀναφερομένων. |
[13, 43] |
τἀς
ὗς
ἐπὶ
νομὴν
καιρός
|
ἐστιν |
ἐξάγειν;
~Καὶ
Γναθαινίου
δέ
γε |
[13, 20] |
τῇ
νήσῳ
καὶ
βαδίζειν
ἥδιστόν
|
ἐστιν |
ἐπὶ
τὰ
γυμνάσια
καὶ
τοὺς |
[13, 79] |
τῶν
ποιημάτων
ἃ
περὶ
παιδικούς
|
ἐστιν |
ἔρωτας
ἡδέως
μελετᾶτε
Τοῦ
παιδεραστεῖν |
[13, 7] |
ἐν
Αθάμαντι·
εἶτ'
οὐ
γυναικός
|
ἐστιν |
εὐνοικώτερον
γαμετῆς
ἑταίρα
πολύ
γε |
[13, 14] |
τὸν
Ερωτα·
ὃς
μετριάζων
μέν
|
ἐστιν |
εὔχαρις,
ἐπιτεινόμενος
δὲ
καὶ
διαταράττων |
[13, 74] |
μόνον
κρίνει
θέον,
ἢ
σκαιός
|
ἐστιν |
ἢ
καλῶν
ἄπειρος
ὢν
οὐκ |
[13, 7] |
ἢ
τοῖς
τρόποις
ὠνητέος
ἄνθρωπός
|
ἐστιν |
ἢ
πρὸς
ἄλλον
ἀπιτέον.
~Εὔβουλος |
[13, 26] |
σώματος,
ἰδεῖν
μὲν
αὐτὴν
ῥᾷόν
|
ἐστιν |
ἢ
πτύσαι·
ἐξέρχεταί
τε
πανταχόσ' |
[13, 55] |
οὖν
οὐδὲ
γυναικὶ
συνεῖναι
ἄτοπόν
|
ἐστιν |
ᾖ
πολλοὶ
κέχρηνται.
Νυμφόδωρος
δ' |
[13, 27] |
τρόπους.
Οὐκ
οἶσθ'
ὅτι
οὔκ
|
ἐστιν |
ἥδιστον
ἀποθανεῖν
βινοῦνθ'
ἅμα,
ὥσπερ |
[13, 20] |
γάρ,
τὸ
κάλλος
βασιλείας
οἰκεῖόν
|
ἐστιν. |
Θεαὶ
περὶ
κάλλους
ἤρισαν
πρὸς |
[13, 51] |
προεῖπον,
Εὐνίκου
ἢ
Φιλυλλίου
Αντειά
|
ἐστιν. |
Καὶ
ὁ
τὸν
κατὰ
Νεαίρας |
[13, 43] |
Μάχων
συνήγαγεν,
ὧν
οὐκ
ἄκαιρόν
|
ἐστιν |
κατὰ
τὸ
ἑξῆς
μνημονεῦσαι.
Γναθαίνης |
[13, 88] |
δὲ
Κενταὺρῳ,
ὅπερ
δρᾶμα
πολύμετρόν
|
ἐστιν, |
λειμῶνος
τέκνα·
Ἔνθ'
αἵ
μέν |
[13, 62] |
Ναὶς
ὄνομα,
ἧς
Αρχίας
κύριός
|
ἐστιν, |
ὁ
δ'
Υμέναιος
ἐπιτήδειος,
ὁ |
[13, 18] |
πρότερον
μὲν
ἔφησε
ζητεῖν
τί
|
ἐστιν |
ὁ
ἱππόπορνος,
νῦν
δ'
εὑρηκέναι. |
[13, 87] |
ὦ
ἑταῖροι,
λέγω
ὅτι
οὐδέν
|
ἐστιν |
ὀφθαλμῶν
οὕτως
εὐφραντικὀν
ὡς
γυναικὸς |
[13, 23] |
κατέπλασεν
ψιμυθίῳ.
Λευκόχρως
λίαν
τίς
|
ἐστιν· |
παιδέρωτ'
ἐντρίβεται.
Καλὸν
ἔχει
τοῦ |
[13, 34] |
τῇ
πόλει.
Ανάθημα
δ'
αὐτῆς
|
ἐστιν |
ὑπὲρ
τὸ
τῆς
Χαλκιοίκου
βοίδιόν |