Livre, Chap.
[13, 52]	λέγων· Ἔπειτα τῆς αὐτῆς ὁδοῦ	πρὸς	Αερόπην ἐλθοῦσα πέμψαι στρώματα αὐτὴν
[13, 77]	μυρρίναι διάφοροι πεφύκασιν. Καὶ τὴν	πρὸς	Αθηναίους δ' ἔχθραν διελύσατο Μίνως,
[13, 6]	εἰσιν ἠρμένοι καὶ φέρονθ' ὑψοῦ	πρὸς	αἴθραν συντεμόντι δ' οὐδὲ ἓν
[13, 89]	τοῦ Ιππίου γενέσθαι καὶ τὸν	πρὸς	Ακαδημίᾳ Ερωτα ἱδρύσασθαι πρῶτον, ἐφ'
[13, 67]	αὐτόν; Θεόπομπος δ' ἐν τῇ	πρὸς	Αλέξανδρον Επιστολῇ τὴν Αρπάλου διαβάλλων
[13, 87]	δῆλον ποιεῖ Παρμενίων ἐν τῇ	πρὸς	Αλέξανρον Επιστολῇ, ἣν ἐπέστειλεν αὐτῷ
[13, 55]	ποθ' ἡ μεγάλαυχος ἀνίκητός τε	πρὸς	ἀλκήν Ἑλλὰς δουλώθη κάλλεος ἰσοθέου,
[13, 20]	ἐστιν. Θεαὶ περὶ κάλλους ἤρισαν	πρὸς	ἀλλήλας, καὶ διὰ κάλλος οἱ
[13, 78]	τῶν νέων ἀκμὴ καὶ τὸ	πρὸς	ἀλλήλους ἑταιρισκὸν συμφρονῆσαν πολλὰς τυραννίδας
[13, 3]	στρατείαν ἤθροισεν διόπερ φυλάτταται τὴν	πρὸς	ἄλλην κοινωνίαν. Ο δ' Αγαμέμνων
[13, 7]	τρόποις ὠνητέος ἄνθρωπός ἐστιν ἢ	πρὸς	ἄλλον ἀπιτέον. ~Εὔβουλος δ' ἐν
[13, 10]	συνουσίαις διαφέρειν τῶν ἄλλων ἔπεμψεν	πρὸς	Αμασιν τὸν Αἰγυπτίων βασιλέα, μίαν
[13, 86]	ἐπὶ τῶν ἐξ Αρκαδίας θεωρῶν	πρὸς	Αντίγονον παραγενομένων. Εκεῖνοι {τε} γὰρ
[13, 29]	καὶ συγγενῶν, ἦθός τι χρυσοῦν	πρὸς	ἀρετὴν κεκτημένης ὄντως ἑταίρας. Αἱ
[13, 4]	Αἴγλην, δι' ἣν καὶ τοὺς	πρὸς	Αριάδνην ὅρκους παρέβη, ὥς φησι
[13, 80]	Ζήνωνα ἔπεισεν αὐτὸν συγκωμάσαι αὑτῷ	πρὸς	Αριστοκλέα τὸν κιθαρῳδόν, οὗ σφόδρα
[13, 35]	αὐτὸ τοῦτο κἀκείνῳ πάθος συμπεσεῖν	πρὸς	αὐτὴν. Διετέλουν οὖν ἀλλήλων ἐπιτυμοῦντες
[13, 66]	Λόγους οὖν προσενέγκαντος τοῦ νεανίσκου	πρὸς	αὐτὴν ἡ Πλαγγὼν ἀκούουσα τῆς
[13, 49]	φυχαγωγοῦσιν. Μαστιγίου δέ τινος μειρακιευομένου	πρὸς	αὐτὴν καὶ φαμένου πολλαῖς συμπεπλέχθαι,
[13, 66]	ἀποστρέψαι θέλουσα τὸν νεανίσκον τοῦ	πρὸς	αὑτὴν ἔρωτος, ὡς ἀδύνατον ἦν,
[13, 85]	τὴν θάλατταν ἐκολύβα. Δελφὶς δὲ	πρὸς	αὐτὸν ἐκ τοῦ πελάγους ἀπήντα
[13, 5]	Θρᾀκην δὲ ὅτε εἷλεν, ἧκε	πρὸς	αὐτὸν Κοθήλας ὁ τῶν Θρᾳκῶν
[13, 72]	χάσκει. Καὶ τὴν Σαπφώ δὲ	πρὸς	αὐτὸν ταῦτά φησιν εἰπεῖν κεῖνον,
[13, 80]	καλὸς ἦν καὶ εἴχεν εὖ	πρὸς	αὐτόν. Ως δ' Αλέξανδρος παρὰ
[13, 86]	αὐλητρίδιον πριαμένου καὶ διοκνοῦντος εἰσαγαγεῖν	πρὸς	αὐτὀν διὰ τὸ τὴν αὐτὴν
[13, 56]	ἦν δ' οὗτος ὁ> ἀνὴρ	πρὸς	ἀφροδίσια πάνυ καταφερής· ὅστις καὶ
[13, 37]	ἄλλας δὲ πλείστας, ἐπιρρεπέστερος ὢν	πρὸς	ἀφροδίσια. Πολύβιος δὲ ἐν τῇ
[13, 89]	οὖσαν τῇ Αλεξάνδρου μητρὶ ᾔτει	πρὸς	γάμον Μόνιμος ὁ Πυθίωνος. Καὶ
[13, 10]	τὸν Αἰγυπτίων βασιλέα, μίαν αἰτῶν	πρὸς	γάμον τῶν θυγατέρων. Ὃ δὲ
[13, 89]	δ' ἦν καὶ αὐτὴν ἐξέδωκε	πρὸς	γάμου κοινωνίαν ὁ Πεισίστρατος Ιππάρχῳ
[13, 49]	δύναμαι» εἶπε· πηλός έστι. Θαὶς	πρὸς	γράσωνα πορευομένη ἐραστήν, ἐπεὶ τις
[13, 72]	ἐμὴν κόμην (λευκὴ γάρ) καταμέμφεται,	πρὸς	δ' ἄλλην τινὰ χάσκει. Καὶ
[13, 76]	κεχάλκευεται μέλαιναν καρδίαν ψυχρᾷ φλογί,	πρὸς	δ' Αφροδίτας ἀτιμασθεὶς ἑλικοβλεφάρου ἢ
[13, 15]	ᾧ Δῶρος ἦν ὄνομα· τὴν	πρὸς	Δόλωνά μοι, φησί, δοκῶ παρ'
[13, 7]	Η τῶν γὰρ ἀνδρῶν ἐστι	πρὸς	ἐκείνην μέλι οἳ μέν γε
[13, 37]	μέγα μνημεῖον ὑπῆρχεν ἐπὶ τῇ	πρὸς	Ελευσῖνι θαλάσσῃ, καὶ Μύρτιον καὶ
[13, 94]	τῷ τραπεζίτῃ καὶ Αριστογείτονι προσελθὼν	πρὸς	ἐμὲ ἐδεῖτο μὴ περιιδεῖν αὐτὸν
[13, 43]	ξυμβολὰς. Γνάθαινα δ' αὑτῆς εἶπε	πρὸς	ἐραστήν τινα στραγγευόμενον ὁρῶσα περὶ
[13, 54]	αὐτῆς τοῦτ' ἐμφανίζειν διὰ τῶν	πρὸς	Ερμαρχον Ἐπιστολῶν. ~Αρίστιππος δὲ κατ'
[13, 53]	αὐτῆς τοῦτ' ἐμφανίζειν διὰ τῶν	πρὸς	Ερμαρχον Ἐπιστολῶν. ~Τοσαῦτ' εἰπὼν μετά
[13, 24]	ἔστιν ἀδεῶς, εὐτελῶς, μεθ' ἡμέραν,	πρὸς	ἑσπέραν, πάντας τρόπους· ἃς δ'
[13, 18]	γὰρ αἱ τρίχες λυποῦσιν ἡμᾶς,	πρὸς	θεῶν; Δι' ἃς ἀνὴρ ἕκαστος
[13, 47]	έφοίτα μόνον, Παιδίον, ἐφη, ὤσπερ	πρὸς	Ἱππόμαχον τὸν παιδοτρίβην μνᾶν δοὺς
[13, 21]	ἐκλήθη αὕτη ἡ ἑταίρα, ἐπειδὴ	πρὸς	κλεψύδραν συνουσιάζεν ἕως κενωθῇ, ὡς
[13, 10]	βασιλείας διὰ τὴν γενομένην ἧτταν	πρὸς	Κυρηναίους καὶ ἀνῄρητο ὑπὸ Αμάσιδος.
[13, 51]	ἀρραβών. ~Λυσίας δ' ἐν τῷ	πρὸς	Λαίδα, εἴ {γε} γνήσιος ὁ
[13, 51]	τῆς ἑταίρας μέμνηται, κἀν τῷ	πρὸς	Μέδοντα ψευδομαρτυριῶν (Αντικύρας) Ἐπώνυμον ἐστὶ
[13, 82]	καὶ Βορέου λόγῳ, καί τι	πρὸς	μοιχείαν αὐτοῦ παραινιττόμενος Ηλιος ἦν,
[13, 44]	ἡ Γναθαίνιον εἰς Πειραιᾶ κατέβαινε	πρὸς	ξένον τινὰ ἔμπορον ἐραστὴν εὐτελῶς
[13, 17]	Τὰς δὲ Θεοξένου, φησίν, ἀκτῖνας	πρὸς>	ὄσσων μαμρμαριζοίσας δρακεὶς ὅς μὴ
[13, 93]	τηρεῖτε. Αἰσθήσει τε γὰρ τῇ	πρὸς	ὄσφρανσιν καὶ πρὸς τὸ οἰκεῖον
[13, 75]	ἔρωτας, ὃ μὲν τὸν Αχιλλέως	πρὸς	Πάτροκλον, ὃ δ' ἐν τῇ
[13, 80]	πρὸς τὸ καθῆκον ἐγκρατὴς καὶ	πρὸς	πρεπωδέστατον. Αἰχμαλώτους γοῦν λαβὼν τὰς
[13, 95]	ὑπάρχων, ἀλλὰ τιμωρούμενος, καταπαύσω τὸν	πρὸς	σὲ καὶ τοὺς ἄλλους κύνας
[13, 46]	χρόνον ἀπομερίζουσαι· διόπερ καὶ εὔθικτοι	πρὸς	τὰς ἀπαντήσεις ἦσαν. Κατηγοροῦντος γοῦν
[13, 46]	ἥκεις; Σφόδρα δ' ἧν εὔθικτος	πρὸς	τὰς ἀποκρίσεις ἡ Γνάθαινα. Καὶ
[13, 39]	Λάμια σφόδρα εὔθικτος καὶ ἀστικη	πρὸς	τὰς ἀποκρίσεις, καθάπερ καὶ Γνάθαινα,
[13, 33]	ᾧ τὴν ἀρχὴν εὐθέως πεποίηται	πρὸς	τὰς ἑταίρας, αἳ παραγενομένου τοῦ
[13, 33]	ξυναῖς γυναιξί. Δῆλον γὰρ ὅτι	πρὸς	τὰς ἑταίρας διαλεγόμενος ἠγωνια ποῖόν
[13, 86]	οἶνῳ μνείαν ποιεῖσθαι καὶ γὰρ	πρὸς	ταῦτα ἡμᾶς ὅταν ὑποπίωμεν ἐπορρεπεῖς
[13, 46]	συνέβη καὶ οὐδὲν ἧττον ἐλθεῖν	πρὸς	τὴν Γνάθαιναν. Κελεύοντος οὖν τοῦ
[13, 45]	Καλλιστίου δὲ τῆς Υὸς καλουμένης	πρὸς	τὴν ἑαυτῆς λοιδορουμένης ποτὲ μητέρα
[13, 32]	περὶ μεγάλων τῇ Αφροδίτῃ, συμπαραλαμβάνεσθαι	πρὸς	τὴν ἱκετείαν τὰς ἑταίρας ὡς
[13, 81]	Προσαγαγόντος δ' αὐτοῦ τὸ πρόσωπον	πρὸς	τὴν κύλικα ἐγγυτέρω τὴν κύλικα
[13, 41]	Μετὰ ταῦτα δ' ἡ Γνάθαινα	πρὸς	τὴν Μανίαν ἐλοιδορεῖτο καὶ λέγει
[13, 12]	Ερωτα θεὸν εἶναι συνεργὸν ὑπάρχοντα	πρὸς	τὴν τῆς πόλεως σωτηρίαν. Οτι
[13, 28]	συνουσίαις μισθαρνεῖν ἑταιρεῖν, οὐκ ἔτι	πρὸς	τὸ ἔτυμον ἀναφέροντες, ἀλλὰ πρὸς
[13, 28]	πρὸς τὸ ἔτυμον ἀναφέροντες, ἀλλὰ	πρὸς	τὸ εὐσχημονέστερον, καθὸ δή καὶ
[13, 80]	ὁ βασιλεὺς οὗτος, οὕτως καὶ	πρὸς	τὸ καθῆκον ἐγκρατὴς καὶ πρὸς
[13, 23]	οὕτως ἐκτίθεται· Πρῶτα μὲν γὰρ	πρὸς	τὸ κέρδος καὶ τὸ συλᾶν
[13, 93]	γὰρ τῇ πρὸς ὄσφρανσιν καὶ	πρὸς	τὸ οἰκεῖον καὶ ἀλλότριον θαυμαστὸν
[13, 85]	τις φιλοστοργία γέγονε τοῦ θηρίου	πρὸς	τὸ παιδίον οὔτε γὰρ ἀπ'
[13, 81]	πορφυρέαις παρῇσι φῶς ἔρωτος. Καὶ	πρὸς	τόδε ἠμείφθη ὁ Ερετριεὺς ἢ
[13, 45]	ὥρας ποτὲ εἰσῆλθεν ἐπὶ κώθωνα	πρὸς	τὸν βασιλέα Πτολεμαῖον· εἰώθει δὲ
[13, 70]	τὸ καὶ δυὸ δραχμῶν φοιτᾶν	πρὸς	τὸν βουλόμενον, ὥς φησι Γοργίας
[13, 80]	ἔκ τινος πότου καὶ ἀναπηδήσας	πρὸς	τὸν Ζήνωνα ἔπεισεν αὐτὸν συγκωμάσαι
[13, 24]	πάντων ἐστὶν ἀθλιώτατος; Εξον θεωρήσαντι	πρὸς	τὸν ἥλιον γυμνὰς ἐφεξῆς ἐπὶ
[13, 47]	ὑπὲρ αὐτῆς τυπτόντων ἑαυτοὺς ἔφη	πρὸς	τὸν ἡττώμενον Θάρρει, παιδίον· οὐ
[13, 45]	ποθ' ὡς ἔοικ' αὐτήν, λέγειν	πρὸς	τὸν μετιόντα παῖδα· Πύθων, φήσ'
[13, 79]	Πολέμων ὁ περιηγητὴς ἐν ταῖς	πρὸς	τὸν Νεάνθην Αντιγραφαῖς. Υμεῖς δἐ,
[13, 35]	καλός. Πέμποντος οὖν τοῦ Ζαριάδρου	πρὸς	τὸν Ομάστην καὶ φιλοτιμουμένου γῆμαι
[13, 14]	τὰ πτερά, ἵνα μὴ πέτηται	πρὸς	τὸν οὐρανὸν πάλιν, δεῦρ' αὐτὸν
[13, 81]	μᾶλλον ἐρυθριάσαντος τοῦ παιδὸς εἶπε	πρὸς	τὸν συγκατακείμενον Ὡς καλῶς Φρύνιχος
[13, 17]	κοῦρον. Καὶ ἡ Σαπφὼ δὲ	πρὸς	τὸν ὑπερβαλλόντως θαυμαζόμενον τὴν μορφὴν
[13, 92]	οὓς Σωκράτης μὲν ἀπέθανεν ὁ	πρὸς	τοὺς εἰς δικαστήρια ἀποκληρουμένους διαλεγόμενος
[13, 43]	μὲν τάριχος εἶπε ταχέως ἀποφέρειν	πρὸς	τοὺς σπανίζειν ὁμολογουμένους ἁλῶν, τὴν
[13, 55]	λέγοντες αὐτὴν ἐν Κορίνθῳ τεθάφθαι	πρὸς	τῷ Κρανείῳ. ~Αριστοτέλης δ' ὁ
[13, 14]	παιδὸς κόρης, οὐ νοῦν ἔχω	πρὸς	τῶν θεῶν; κάλλει καλῆς, μεγέθει
[13, 43]	θ' ἡλικίᾳ σφόδρα νέον Ὦ	πρὸς	τῶν θεῶν, μειράκιον, ὁ καλός,
[13, 83]	Εφεσίων ἀνάθημα. Οὗτος ὁ παῖς	πρὸς	Φίλιππον ἀχθεὶς ὑπὸ τοῦ πατρὸς
[13, 10]	τοῦ Ιεροῦ Πολέμου ὅτε Κιρραῖοι	πρὸς	Φωκεῖς ἐπολέμησαν, δεκαέτης ἦν, ἁρπασάντων
[13, 42]	εἰθισμένων ἅπαντα τοῖς τρέφουσιν αἰεὶ	πρὸς	χάριν· βουλόμενος εἶωαι γλαφυρὸς ἀστεῖός
[13, 29]	λέγουσα τοῖς δεομένοις τινων ὑπουργῇ	πρὸς	χάριν, ἐκ τῆς ἑταιρείας ἑταίρα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/09/2005