HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
γονέων 1
Γοργίας 2
Γοργίου 2
γοῦν 25
γούνατα 1
γόων 1
γρᾶες 1

Fréquences [« »]
25 γε
24 οὐδὲ
24 φησί
25 γοῦν
27 τοῦτο
27 φησὶν
28 ἐστιν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XIII

γοῦν

Livre, Chap.

[13, 29]   ἐληλυθώς· ἆρ' ὡς ἀληθῶς ἐστι γοῦν ἁπλῆ τις; Β. ἀστεία μὲν

[13, 46]   εὐανδροῦσα πόλις οὐκ ἔσχεν. Αναγέγραφε γοῦν Αριστοφάνης μὲν ὁ Βυζάντιος ἑκατὸν

[13, 3]   ὑπὸ τῶν παλλακίδων θρησκεύεσθαι προσκυνοῦσι γοῦν αὐτην. Καὶ ὁ Πρίαμος δὲ

[13, 5]   κατὰ πόλεμον ἐγάμει. Εν ἔτεσι γοῦν εἴκοσι καὶ δυσὶν οἷς ἐβασίλευεν,

[13, 92]   Υπομνήμασιν, ἀλλὰ καὶ Αθηναῖοι. Αλεξις γοῦν ἐν Ιππῳ φησίν Τοῦτ' ἔστιν

[13, 5]   καὶ Εὐριπίδης ὁ ποιητής. Ιερώνυμος γοῦν ἐν Ιστορικοῖς Υπομνήμασίν φησι οὕτως

[13, 85]   χάριν τε ἀποδιδόναι ἐπιστάμενον. Φύλαρχος γοῦν ἐν τῇ δωδεκάτῃ Κοίρανος, φησίν,

[13, 4]   ἑξῆς καὶ Αριάδνην ἥρπασεν. Ιστρος γοῦν ἐν τῇ τεσσαρεκαιδεκάτῃ τῶν Αττικῶν

[13, 77]   τὰ παιδικὰ δαιμονίως ἐπτόηνται. Εχεμένης γοῦν ἐν τοῖς Κρητικοῖς οὺ τὸν

[13, 80]   καὶ Αλέξανδρος ὁ βασιλεύς. Δικαίαρχος γοῦν ἐν τῷ περὶ τῆς ἐν

[13, 63]   ἐξ ἑταίρας ἔχει λόγος. Αὐτὸς γοῦν ἐν τῷ περὶ Χρυσίου λόγῳ

[13, 20]   καίτοι ἐν δεινοῖς ὑπάρχων. Θαυμάζει γοῦν ἐπὶ κάλλει τὸν Αγαμέμνονα τοιαῦτα

[13, 28]   τοῦτο δ' ἐστὶν φίλας. Καλοῦσι γοῦν καὶ αἱ ἐλεύθεραι γυναῖκες ἔτι

[13, 63]   γυνὴ μιᾷ νυκτὶ συνέχεεν. Αναλαβεῖν γοῦν καὶ εἰς τὴν οἰκίαν λέγεταί

[13, 80]   ἐγκρατὴς καὶ πρὸς πρεπωδέστατον. Αἰχμαλώτους γοῦν λαβὼν τὰς Δαρείου θυγατέρας καὶ

[13, 81]   Σοφοκλῆς, ὡς Εὐριπίδης φιλογύνης. Ιων γοῦν ὁ ποιητὴς ἐν ταῖς ἐπιγραφομέναις

[13, 3]   ἡ Εκάβη οὐ δυσχεραίωει. Λέγει γοῦν ὁ Πρίαμος ἐννεακαίδεκα μέν μοι

[13, 3]   παλλακίδα, πᾶσι δοὺς γυναῖκας. Κοιμῶνται γοῦν παρ' αὐτῷ καὶ οἱ γέροντες

[13, 46]   πρὸς τὰς ἀπαντήσεις ἦσαν. Κατηγοροῦντος γοῦν ποτε Στίλπωνος Γλυκέρας παρὰ πότον

[13, 34]   Λακαίνας καὶ τὰς Αττικάς. Μεδοντίδος γοῦν τῆς Αβυδηνῆς ἐξ ἀκοῆς ἐρασθεὶς

[13, 63]   ἀφροδίσια, ὥς φησιν Ιδομενεύς. Αριστάρχου γοῦν τινος ἐρασθεὶς μειρακίου καὶ δι'

[13, 87]   εὐφραντικὀν ὡς γυναικὸς κάλλος. Ο γοῦν τοῦ τραγικοῦ Χαιρήμονος Οἰνεὺς περὶ

[13, 78]   ἀπενέγκασθαι παρά τοῖς παιδικοῖς. Εργῳ γοῦν τοῦτο ἔδειξεν ὁ συνταχθεὶς Θήβησιν

[13, 16]   κρεῶν οὐδὲ τῶν ἰχθύων· ἀπογενομένων γοῦν τούτων οὐδεὶς ἡδέως ἔτι προσφέρεται

[13, 77]   σπουδασθῆναι τὸδε τὸ ἔθος. Κρῆτες γοῦν, ὡς ἔφην, καὶ οἱ ἐν

Livre, Chap.
[13, 29]	ἐληλυθώς· ἆρ' ὡς ἀληθῶς ἐστι	γοῦν	ἁπλῆ τις; Β. ἀστεία μὲν
[13, 46]	εὐανδροῦσα πόλις οὐκ ἔσχεν. Αναγέγραφε	γοῦν	Αριστοφάνης μὲν ὁ Βυζάντιος ἑκατὸν
[13, 3]	ὑπὸ τῶν παλλακίδων θρησκεύεσθαι προσκυνοῦσι	γοῦν	αὐτην. Καὶ ὁ Πρίαμος δὲ
[13, 5]	κατὰ πόλεμον ἐγάμει. Εν ἔτεσι	γοῦν	εἴκοσι καὶ δυσὶν οἷς ἐβασίλευεν,
[13, 92]	Υπομνήμασιν, ἀλλὰ καὶ Αθηναῖοι. Αλεξις	γοῦν	ἐν Ιππῳ φησίν Τοῦτ' ἔστιν
[13, 5]	καὶ Εὐριπίδης ὁ ποιητής. Ιερώνυμος	γοῦν	ἐν Ιστορικοῖς Υπομνήμασίν φησι οὕτως
[13, 85]	χάριν τε ἀποδιδόναι ἐπιστάμενον. Φύλαρχος	γοῦν	ἐν τῇ δωδεκάτῃ Κοίρανος, φησίν,
[13, 4]	ἑξῆς καὶ Αριάδνην ἥρπασεν. Ιστρος	γοῦν	ἐν τῇ τεσσαρεκαιδεκάτῃ τῶν Αττικῶν
[13, 77]	τὰ παιδικὰ δαιμονίως ἐπτόηνται. Εχεμένης	γοῦν	ἐν τοῖς Κρητικοῖς οὺ τὸν
[13, 80]	καὶ Αλέξανδρος ὁ βασιλεύς. Δικαίαρχος	γοῦν	ἐν τῷ περὶ τῆς ἐν
[13, 63]	ἐξ ἑταίρας ἔχει λόγος. Αὐτὸς	γοῦν	ἐν τῷ περὶ Χρυσίου λόγῳ
[13, 20]	καίτοι ἐν δεινοῖς ὑπάρχων. Θαυμάζει	γοῦν	ἐπὶ κάλλει τὸν Αγαμέμνονα τοιαῦτα
[13, 28]	τοῦτο δ' ἐστὶν φίλας. Καλοῦσι	γοῦν	καὶ αἱ ἐλεύθεραι γυναῖκες ἔτι
[13, 63]	γυνὴ μιᾷ νυκτὶ συνέχεεν. Αναλαβεῖν	γοῦν	καὶ εἰς τὴν οἰκίαν λέγεταί
[13, 80]	ἐγκρατὴς καὶ πρὸς πρεπωδέστατον. Αἰχμαλώτους	γοῦν	λαβὼν τὰς Δαρείου θυγατέρας καὶ
[13, 81]	Σοφοκλῆς, ὡς Εὐριπίδης φιλογύνης. Ιων	γοῦν	ὁ ποιητὴς ἐν ταῖς ἐπιγραφομέναις
[13, 3]	ἡ Εκάβη οὐ δυσχεραίωει. Λέγει	γοῦν	ὁ Πρίαμος ἐννεακαίδεκα μέν μοι
[13, 3]	παλλακίδα, πᾶσι δοὺς γυναῖκας. Κοιμῶνται	γοῦν	παρ' αὐτῷ καὶ οἱ γέροντες
[13, 46]	πρὸς τὰς ἀπαντήσεις ἦσαν. Κατηγοροῦντος	γοῦν	ποτε Στίλπωνος Γλυκέρας παρὰ πότον
[13, 34]	Λακαίνας καὶ τὰς Αττικάς. Μεδοντίδος	γοῦν	τῆς Αβυδηνῆς ἐξ ἀκοῆς ἐρασθεὶς
[13, 63]	ἀφροδίσια, ὥς φησιν Ιδομενεύς. Αριστάρχου	γοῦν	τινος ἐρασθεὶς μειρακίου καὶ δι'
[13, 87]	εὐφραντικὀν ὡς γυναικὸς κάλλος. Ο	γοῦν	τοῦ τραγικοῦ Χαιρήμονος Οἰνεὺς περὶ
[13, 78]	ἀπενέγκασθαι παρά τοῖς παιδικοῖς. Εργῳ	γοῦν	τοῦτο ἔδειξεν ὁ συνταχθεὶς Θήβησιν
[13, 16]	κρεῶν οὐδὲ τῶν ἰχθύων· ἀπογενομένων	γοῦν	τούτων οὐδεὶς ἡδέως ἔτι προσφέρεται
[13, 77]	σπουδασθῆναι τὸδε τὸ ἔθος. Κρῆτες	γοῦν,	ὡς ἔφην, καὶ οἱ ἐν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 15/09/2005