Livre, Chap. |
[13, 31] |
Πόρνης
δὲ
Αφροδίτης
ἱερόν
ἐστι
|
παρὰ |
Αβυδηνοῖς,
ὥς
φησι
Πάμφιλος·
κατεχομένης |
[13, 68] |
αἰτίας
γινομένης
τοῦ
δωρεὰς
λαμβάνειν
|
παρὰ |
Αρπάλου,
λέγων
ὧδε
Ἔστιν
δ' |
[13, 22] |
παρὰ
ταύτην
μὲν
οὐκ
εἰσέρχεται,
|
παρὰ |
δὲ
Σινώπῃ
καὶ
Λύκᾳ
καὶ |
[13, 90] |
δὲ
ἀγῶνα
κάλλους
φησὶ
γίνεσθαι
|
παρὰ |
Ηλείοις,
καὶ
τὴν
κρίσιν
ἐπιτελεῖσθαι |
[13, 67] |
Πυθιονίκης
Αφροδίτης,
ἃμα
τῆς
τε
|
παρὰ |
θεῶν
τιμωρίας
καταφρονῶν
καὶ
τὰς |
[13, 12] |
ὡς
Σωσικράτης
ἱστορεῖ.
Ο
δὲ
|
παρὰ |
Θηβαίοις
ἱερὸς
λόχος
καλούμενος
συνέστηκεν |
[13, 80] |
πρὸς
αὐτόν.
Ως
δ'
Αλέξανδρος
|
παρὰ |
Κρατερῷ
αὐτὸν
ἐπῄνεσεν
γενομένου
πότου, |
[13, 71] |
μεγάλων
ῥυομένης
δονάκων.
Πόλλ'
ἔτλη
|
παρὰ |
κῦμα
μονόζωστος
κιθαρίζων
Ορφεύς,
παντοίους |
[13, 10] |
Μακεδονικῶς
καθωπλισμένην,
ἀσκηθεῖσαν
τὰ
πολεμικὰ
|
παρὰ |
Κύννῃ
τῇ
Ιλλυρίδι.
~Επὶ
τούτοις |
[13, 76] |
στεροπᾶς
φλέγων
Θρηίκιος
βορέας,
ἀίσσων
|
παρὰ |
Κύπριδος
ἀζαλέιας
μανίαισιν
ἐρεμνὸς
ἀθαμβὴς |
[13, 11] |
πάντων
ἥδιστος
ἔφυ
θνητοῖς.
Καὶ
|
παρὰ |
λυπῶν
τέρψιν
τιν'
ἔχων
εἰς |
[13, 84] |
πρῶτος
ἀνθρώπων
εἰς
ὁμηρείαν
λαβών
|
παρὰ |
Μεταποντίνων
γυναῖκας
καὶ
παρθένους
τὰς |
[13, 71] |
ἥ
τε
πολὺν
μὺστῃσιν
Ελευσῖνος
|
παρὰ |
πέζαν
εὐασμὸν
κρυφίων
ἐξεφόρει
λογίων, |
[13, 79] |
τοιούτων
ἐρώτων
κατάρξασθαι
Λάιον
ξενωθέντα
|
παρὰ |
Πέλοπι
καὶ
ἐρασθέντα
τοῦ
υἱοῦ |
[13, 42] |
Ολυμπιονικῶν
νυκτὸς
ἀθλητῶν
δυεῖν
πληγὴν
|
παρὰ |
πληγὴν>
τί
δύναταί
ποτ'
ἤθελον. |
[13, 49] |
Θαὶς
ἐραστοῦ
τινος
αὐτῆς
ἀλαζόνος
|
παρὰ |
πολλῶν
ποτήρια
χρησαμένου
καὶ
λεγοντος |
[13, 45] |
αὐτῷ.
Λέγει
δ'
οὖν
ὑστεροῦσα
|
παρὰ |
πολύ.
Πτολεμαῖε,
διψῶ,
φησί,
παππία, |
[13, 86] |
ὧδε
Ζήνων
ὁ
Κιτιεὺς
Περσαίου
|
παρὰ |
πότον
αὐλητρίδιον
πριαμένου
καὶ
διοκνοῦντος |
[13, 39] |
ὁ
βασιλεὺς
γένη
μύρων
Λαμίᾳ
|
παρὰ |
πότον
παντοδαπῶν
ἐπεδείκνυτο.
Η
Λάμια |
[13, 47] |
τοσούτον
ἐτῶν.
Νεανίσκων
δέ
τινων
|
παρὰ |
πότον
ὑπὲρ
αὐτῆς
τυπτόντων
ἑαυτοὺς |
[13, 44] |
ποτὲ
τὸν
Ανδρόνικον
οὐ
θελούσης
|
παρὰ |
πότον
φιλεῖν,
καθάπερ
ταῖς
πρότερον |
[13, 46] |
Κατηγοροῦντος
γοῦν
ποτε
Στίλπωνος
Γλυκέρας
|
παρὰ |
πότον
ὡς
διαφθειρούσης
τοὺς
νέους, |
[13, 79] |
ἔρωτας
ἡδέως
μελετᾶτε
Τοῦ
παιδεραστεῖν
|
παρὰ |
πρώτων
Κρητῶν
εἰς
τοὺς
Ελληνας |
[13, 57] |
Ἀβδηρίτου,
μικρὸν
ἐπισχὼν
ἐπὶ
τὴν
|
παρὰ |
σοῦ
τρέψομαι
πεῦσιν,
Φοῖνιξ
ἄττα |
[13, 16] |
ἴσον
μετρῶν
ὀφθαλμόν,
ὥστε
τέκτονος
|
παρὰ |
στάθμην
ἰόντος
ὀρθοῦται
κανών.
~Λικύμνιος |
[13, 65] |
δικαστηρίῳ
ὡς
ἀσεβοῦντα
καὶ
θύοντα
|
παρὰ |
τὰ
πάτρια
τὰς
θυσίας
ἐκολάσατε |
[13, 39] |
Λάμια,
φησίν,
ὀσφράνθητι
καὶ
εἴσει
|
παρὰ |
τἄλλα
διαφόραν
ὅσην
ἔχει.
Κείνη |
[13, 22] |
εἶναί
μοι
δοκεῖ,
ὅστις
γε
|
παρὰ |
ταύτην
μὲν
οὐκ
εἰσέρχεται,
παρὰ |
[13, 90] |
καὶ
τοῦτο
τιμᾶσθαι,
καθάπερ
καὶ
|
παρὰ |
Τενεδίοις
καὶ
Λεσβίοις
ταύτην
δὲ |
[13, 42] |
Εν
συμποσίῳ
δ'
ὥς
φασι,
|
παρὰ |
τῇ
Μανίᾳ
παρεδέξατ'
αὐτὴν
τῶν |
[13, 50] |
εἰκόνα
χαλκῆν
αὐτῆς
ἱστάναι
τολμῆσαι
|
παρὰ |
τὴν
έαυτοῦ.
Τὰ
ὅμοια
δ' |
[13, 85] |
τῇ
πατρίδι
καὶ
τῆς
ἐκφορᾶς
|
παρὰ |
τὴν
θάλατταν
γιγνομένης
κατὰ
τύχην |
[13, 33] |
ὕστερον
δὲ
καὶ
σκόλιον
τὸ
|
παρὰ |
τὴν
θυσίαν
ᾀσθέν,
ἐν
ᾧ |
[13, 67] |
νεώς
καὶ
τὸ
πόλισμα,
ὄψεται
|
παρὰ |
τὴν
ὁδὸν
αὐτὴν
ῴκοδομήμενον
μνῆμα |
[13, 81] |
προξένου
Αθηναίων
ἐστιῶντος
αὐτόν,
ἐπεὶ
|
παρὰ |
τὸ
πῦρ
ἑστεὼς
ὁ
τὸν |
[13, 28] |
ὀνόματι
προσηγορευμένας
{ἢ}
ἀπὸ
τῆς
|
παρὰ |
τοῖς
Αθηναίοις
καλουμένης
Εταίρας
{τῆς} |
[13, 60] |
ἐν
ἕκτῳ
Κωμῳδουμένων
τὴν
μὲν
|
παρὰ |
τοῖς
ῥήτορσί
φησιν
ὀνομαζομένην
Σηστὸν |
[13, 35] |
Μνημονεύεται
δὲ
ὁ
ἔρως
οὗτος
|
παρὰ |
τοῖς
τὴν
Ασίαν
οἰκοῦσι
βαρβάροις |
[13, 44] |
προσφάτως
ἀφιγμένος
πικρῶς
τε
λοιδορούμενος
|
παρὰ |
τὸν
πότον
ταῦτ'
ἔλεγε
τῇ |
[13, 64] |
μοι
ἄνδρα
σώσατα
τοιαύτην
χάριτα
|
παρὰ |
τοῦ
δαιμονίου
λαμβάνω,
Λαοδίκη
δὲ |
[13, 42] |
διαλιποῦσα
δ'
ἡ
ἑταίρα
Μήθεν
|
παρὰ |
τοῦτο,
φησὶ,
λυποῦ,
φίλατε·
οὐ |
[13, 55] |
Αφροδίτης.
Δείκνυσθαι
δ'
αὐτῆς
τάφον
|
παρὰ |
τῷ
Πηνειῷ
σημεῖον
ἔχοντα
ὑδρίαν |
[13, 67] |
Ἐπίσκεψαι
δἐ
καὶ
διάκουσον
σαφῶς
|
παρὰ |
τῶν
ἐκ
Βαβυλῶνος
ὃν
τρόπον |
[13, 84] |
καὶ
ὑμεῖς,
ὦ
φιλόσοφοι,
οἱ
|
παρὰ |
φύσιν
τῇ
Αφροδίτῃ
χρώμενοι
καὶ |