Alphabétiquement     [«   »]
τοιούτους 1
τοιούτων 2
Τοῖς 1
τοῖς 102
τοῖσι 5
τοῖχον 2
τοῖχος 1
Fréquences     [«    »]
93 πρὸς
92 τε
96 τῇ
102 τοῖς
102 τοὺς
103
103 Καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XIII

τοῖς


Livre, Chap.
[13, 31]   καὶ τὸ τεῖχος ὑπερβᾶσαν ἀπαγγεῖλαι  τοῖς   Αβυδηνοῖς. Τοὺς δ' αὐτίκα μεθ'
[13, 44]   ἐνέτυχέν τις τῶν ἀεὶ ἐν  τοῖς   ἀγῶσιν ἐπιμελῶς ἡττῶμένων· ὃς οὐ
[13, 26]   πεπονθέναι δὲ ταὐτά μοι δοκεῖ  τοῖς   ἀετοῖς· οὗτοι γὰρ ὅταν ὦσιν
[13, 68]   ὡς οὔσης παρ' αὐτῷ καὶ  τοῖς   Αθηναίοις αἰτίας γινομένης τοῦ δωρεὰς
[13, 28]   προσηγορευμένας {ἢ} ἀπὸ τῆς παρὰ  τοῖς   Αθηναίοις καλουμένης Εταίρας {τῆς} Αφροδίτης.
[13, 14]   θνητὸς θεόν, ἄπιστον αὐτον πᾶσι  τοῖς   ἄμμοις ποιῶν. ~Τούτων τῶν Αλέξιδος
[13, 46]   καὶ Λυγκεὺς Σάμιος ἐν  τοῖς   Απομνημονεύμασιν ἱστορεῖ. Εν ἀγῶνι οὖν
[13, 14]   ποιητικούς, ἰταμούς, προθύμους, εὐπόρους ἐν  τοῖς   ἀπόροις, βλέποντας ἀθλιωτάτους. Θεόφιλος δ'
[13, 90]   περὶ οὗ ἱστορῶν Νικίας ἐν  τοῖς   Αρκαδικοῖς διαθεῖναί φησι αὐτὸν Κύψελον,
[13, 43]   ποτε ἐπὶ δεῖπνον, ὡς λέγουσι,  τοῖς   Αφροδισίοις, τιμώμενος μάλιστα τῶν ἐρωμένων
[13, 90]   γίνεσθαι καὶ οἰκονομίας, ὥσπερ ἐν  τοῖς   βαρβάροις ἑτέρωθι δὲ κάλλους, ὡς
[13, 35]   ζωγραφοῦσιν ἐν τοῖς ἱεροῖς καὶ  τοῖς   βασιλείοις, ἔτι δἐ ταῖς ἰδιωτικαῖς
[13, 68]   Παρέδωκέν τε αὐτῇ κατοικεῖν ἐν  τοῖς   βασιλείοις τοῖς ἐν Ταρσῷ καὶ
[13, 50]   ἣν καὶ έλθοῦσαν οἰεῖν ἐν  τοῖς   βασιλείοις τοῖς ἐν Ταρσῷ καὶ
[13, 46]   νέους, ὥς φησι Σάτυρος ἐν  τοῖς   Βίοις, ὑποτυχοῦσα Γλυκέρα Τὴν
[13, 67]   πάντες ᾔδεσαν ὀλίγης δαπάνης κοινὴν  τοῖς   βουλομένοις γιγνομένην, ταύτης ἐτόλμησεν
[13, 64]   τοῦ ἱέρου ἐπέρραινεν τοῦ αἵμματος  τοῖς   βωμοῖς, ἕως καὶ αὐτὴν κατέσφαξαν.
[13, 2]   τε καὶ ἐν ὥρᾳ προσίωσιν  τοῖς   γάμοις. Εν δὲ Αθήναις πρῶτος
[13, 5]   συνέχεεν. Εὐθέως γὰρ ἐν αὐτοῖς  τοῖς   γάμοις μὲν Ατταλος νῦν
[13, 43]   Στρατοκλῆς δύ' ἐρίφους προῖκ' ἐδίδου  τοῖς   γνωρίμοις λοπάδας συνάλμους τε συναρτύειν
[13, 39]   τε ταἰδοῖον ἀποτρίψας {καὶ} θιγὼν  τοῖς   δακτύλοις Τουτί γε, Λάμια, φησίν,
[13, 84]   δ' αὐτοῦ τὸν θεὸν χρωμένοις  τοῖς   Δελφοῖς συντάξαι ἀφεῖναι τὸν ἄνθρωπον
[13, 29]   δέ τις μέτρια καὶ λέγουσα  τοῖς   δεομένοις τινων ὑπουργῇ πρὸς χάριν,
[13, 59]   ἐχέσαρκον γὰρ χιτώνιον ἠμπείχετο καὶ  τοῖς   δημοσίοις οὐκ ἐχρῆτο βαλανείοις. Τῇ
[13, 3]   ἐνὶ μεγάροισι γυναῖκες. Παρὰ δὲ  τοῖς   Ελλησι οὐκ ἀνέρχεται τοῦ
[13, 81]   ξένε, τὸ Σιμωνίδειον, κάρτα δοκέον  τοῖς   Ελλησιν εὖ εἰρῆσθαι πορφυρέου ἀπὸ
[13, 68]   αὐτῇ κατοικεῖν ἐν τοῖς βασιλείοις  τοῖς   ἐν Ταρσῷ καὶ ὁρᾷ ὑπὸ
[13, 50]   έλθοῦσαν οἰεῖν ἐν τοῖς βασιλείοις  τοῖς   ἐν Ταρσῷ καὶ προσκυνεῖσθαι ὑπὸ
[13, 68]   ἐκάλεσε τὸν Αρπαλον. Εν δἐ>  τοῖς   ἐξῆς τῷ κυρίῳ καλέσας αὐτόν
[13, 54]   ἤρξατο ἐπαύσατο ἑταιροῦσα, πᾶσι δὲ  τοῖς   Ἐπικουρείοις συνῆν ἐν τοῖς κήποις,
[13, 53]   ἤρξατο ἐπαύσατο ἑταιροῦσα, πᾶσι δὲ  τοῖς   Ἐπικουρείοις συνῆν ἐν τοῖς κήποις,
[13, 43]   διψᾶν ὑπολειπόμενοι εἰς τὴν αὔριον  τοῖς   ἐπισυνάπτειν βουλομένοις τὸν ἑωθινόν, μακρὰς
[13, 56]   καὶ μονοχίτων ἦν καὶ ᾠνοχοει  τοῖς   ἐργαζομένοις) ἐρασθέντα γῆμαι. Πύρρου δὲ
[13, 11]   τὰ καλὰ φαίνεσθαι καλὰ  τοῖς   ἐρῶσιν ὧν σὺ δημιουργὸς εἶ
[13, 70]   ποιητῶν, ὥς φησι Κλέαρχος ἐν  τοῖς   Ερωτικοῖς, τῆς βαρβάρου Λυδῆς εἰς
[13, 43]   οὐχὶ σοί, γύναι. Επεὶ προέβη  τοῖς   ἔτεσιν Γνάθαινα καὶ ἤδη
[13, 26]   θᾶττον ἄν. ἐπεὶ δὲ δολιχὸν  τοῖς   ἔτεσιν ἤδη τρέχει τὰς ἁρμονίας
[13, 14]   ὡς πένης ἄνθρωπος ἐνοχλῶν πολλάκις  τοῖς   εὐπροροῦσιν οὐ λαβεῖν τι βούλεται.
[13, 31]   τῆς ὥρας. Εὐάλκης δ' ἐν  τοῖς   Εφεσιακοῖς καὶ ἐν Εφέσῳ φησὶν
[13, 19]   συνεσπασμένοι καὶ κακοπινεῖς οὐ μόνον  τοῖς   ἤθεσιν ἀλλα καὶ ἕξει. Βουλόμενοι
[13, 35]   τὸν μῦθον τοῦτον ζωγραφοῦσιν ἐν  τοῖς   ἱεροῖς καὶ τοῖς βασιλείοις, ἔτι
[13, 32]   τῇ θεῷ καὶ ὕστερον ἐπὶ  τοῖς   ἱεροῖς παρεῖναι. Καἱ ὅτε δὴ
[13, 82]   Ιερώνυμος δ' Ρόδιος ἐν  τοῖς   Ιστορικοῖς Υπομνήμασίν φησι ὅτι Σοφοκλῆς
[13, 21]   τὴν κνήμην φορῶν, ὃς ἐν  τοῖς   καπηλείοις καὶ τοῖς πανδοκείοις αἰεὶ
[13, 21]   Σὺ δὲ, σοφιστά, ἐν  τοῖς   καπηλείοις συναναφύρῃ οὐ μετὰ ἑταίρων
[13, 54]   δὲ τοῖς Ἐπικουρείοις συνῆν ἐν  τοῖς   κήποις, Ἐπικούρῳ δὲ καὶ ἀναφανδόν·
[13, 53]   δὲ τοῖς Ἐπικουρείοις συνῆν ἐν  τοῖς   κήποις, Ἐπικούρῳ δὲ καὶ ἀναφανδόν·
[13, 33]   διαλεγόμενος ἠγωνια ποῖόν τι φανήσεται  τοῖς   Κορινθίοις τὸ πρᾶγμα. Πιστεύων δέ,
[13, 77]   δαιμονίως ἐπτόηνται. Εχεμένης γοῦν ἐν  τοῖς   Κρητικοῖς οὺ τὸν Δία ἁρπάσαι
[13, 2]   εὐπορήσας τοῦ βιβλίου. Αντεῖπε δὲ  τοῖς   λέγουσι περὶ τῶν Σωκράτους γυναικῶν
[13, 52]   τούτων τινά, ὧν ἐμπλέκουσι  τοῖς   λίνοις αἱ μαστροποί, Ναύσιον
[13, 11]   Κύννῃ τῇ Ιλλυρίδι. ~Επὶ τούτοις  τοῖς   λόγοις ἔδοξε τοῖς παροῦσι τῶν
[13, 92]   οὔτε> ῥητορικὴν διὰ τὰς ἐν  τοῖς   λόγοις ὑμῶν φιλοτιμίας καὶ ἔριδας
[13, 92]   Αλλὰ τούς γε φιλοσόφους ἐν  τοῖς   λόγοις φρονοῦντας εὑρίσκω μόνον, ἐν
[13, 23]   διατελεῖ τὴν ἡμέραν ἔνδον, ὥσπερ  τοῖς   μαγείροις παράκειθ' ἑκάστοτε, ἡνίκ'
[13, 46]   ἐφ' αὑταῖς, παιδείας ἀντεχόμεναι καὶ  τοῖς   μαθήμασι χρόνον ἀπομερίζουσαι· διόπερ καὶ
[13, 21]   τῶν Κορινθίων σοφιστής,  τοῖς   μαθηταῖς διηγούμενος ὅτι Ωκιμον ἑταίρας
[13, 94]   ὑψηλῶς ὑπὸ σκιαδείῳ, κατεσκευασμένον συνέδριον  τοῖς   μειρακίοις ἐλλαλεῖν δι' ἡμέρας. Εἶθ'
[13, 59]   μᾶλλον Φρύνη καλὴ ἐν  τοῖς   μὴ βλεπομένοις. Διόπερ οὐδὲ ῥᾳδίως
[13, 31]   θύσαντας, ὡς ἱστορεῖ Νεάνθης ἐν  τοῖς   Μυθικοῖς, καὶ μεθυσθένθας ἑταίρας πλείονας
[13, 92]   λόγων, ὥς φασι, δυνάμεις παραδιδόντας  τοῖς   νέοις ἐς κόρακας ἐρρίφασιν ἐκ
[13, 92]   δοῖεν οἱ θεοὶ Δημητρίῳ καὶ  τοῖς   νομοθέταις, διότι τοὺς τὰς τῶν
[13, 20]   ἔθος τὸ γυμνοῦν τὰς παρθένους  τοῖς   ξένοις. Εν Χίῳ δὲ τῇ
[13, 92]   φησι Δημήτριος Μάγνης ἐν  τοῖς   Ομωνύμοις. ~Συνελόντι δὲ εἰπεῖν κατὰ
[13, 44]   τὰ γύναια ταυτὶ καταβαλῶ σὺν  τοῖς   ὀναρίοις, φήσι, καὶ ταῖς ἀστράβαις.
[13, 42]   τῶν ἀγρίων ὑμῖν ποτε ἐν  τοῖς   ὄρεσι τάχιστα θηρίον τρέχειν; Η
[13, 89]   ἔφη Ολυμπίας πόνηρε,  τοῖς   ὀφθαλμοῖς γαμεῖς καὶ οὐ τῷ
[13, 78]   δειλοὐ δόξαν ἀπενέγκασθαι παρά  τοῖς   παιδικοῖς. Εργῳ γοῦν τοῦτο ἔδειξεν
[13, 21]   ὃς ἐν τοῖς καπηλείοις καὶ  τοῖς   πανδοκείοις αἰεὶ διαιτᾷ, καίτοι Ισοκράτους
[13, 24]   δὲ καὶ Ξέναρχος ἐν Πεντάθλῳ  τοῖς   παραπλησίως σοι βιοῦσιν καὶ ἐσπουδακόσι
[13, 11]   ~Επὶ τούτοις τοῖς λόγοις ἔδοξε  τοῖς   παροῦσι τῶν φιλοσόφων περὶ τοῦ
[13, 51]   δούλαις, ὥς φησι Πολέμων έν  τοῖς   περὶ Ἀκροπόλεως. ~Καὶ Ὠκίμου δὲ
[13, 28]   φησιν Αθηναῖος Απολλόδωρος ἐν  τοῖς   περὶ Θεῶν οὕτως. Εταίραν δὲ
[13, 1]   φησι Λυκόφρων Χαλκιδεὺς ἐν  τοῖς   περὶ Κωμῳδιας. Ημεις οὖν τὸν
[13, 2]   ἑστιάτωρ ἐπαινῶν Επμιππον ἔφη ἐν  τοῖς   περὶ Νομοθετῶν ἱστορεῖν ὅτι ἐν
[13, 2]   Κλέαρχος δ' Σολεὺς ἐν  τοῖς   περὶ Παροιμιῶν ἐν Λακεδαίμονιν φησί,
[13, 67]   τὸ σῶμα. Δικαίαρχος δ' ἐν  τοῖς   περὶ τῆς εἰς Τροφωνίου Καταβάσεώς
[13, 50]   περὶ ἦς φησιν Θεόπομπος ἐν  τοῖς   περὶ τῆς Χίας Ἐπιστολῆς, ὅτι
[13, 10]   πολεμῆσαι Αἰγυπτίοις. Δίνων δ' ἐν  τοῖς   Περσικοῖς καὶ Λυκέας Ναυκρατίτης
[13, 3]   βασιλίδα, ὥς φησιν Δίνων ἐν  τοῖς   Περσικοῖς, ὑπὸ τῶν παλλακίδων θρησκεύεσθαι
[13, 15]   ὑποκριτῆρες, οἳ μόνοι πάντα τἀν  τοῖς   πίναξι, πρίν τι τῷ σόφῳ
[13, 55]   μῆνας συνδιημερέυεν αὐτῇ ἐν Αἰγινῃ  τοῖς   Ποσειδωνίοις· καὶ ὀνειδιζόμενος ὑπὸ οἰκέτου,
[13, 86]   αὐλητρίδος, καθάπερ ἔθος ἐστὶν ἐν  τοῖς   πότοις γίνεσθαι, ἐν τε τῷ
[13, 86]   σφόδρα μέχρι τινὸς διατηροῦσιν ἐν  τοῖς   πότοις τὸ τοιοῦτον εἶθ' ὅταν
[13, 78]   τῷ Φαλάριδι ἐχαρίσατο, τοῦτο ἐμφήνας  τοῖς   πυνθανομένοις τῆς Πυθίας ὅπως αὐτῷ
[13, 60]   ἕκτῳ Κωμῳδουμένων τὴν μὲν παρὰ  τοῖς   ῥήτορσί φησιν ὀνομαζομένην Σηστὸν καλεῖσθαι
[13, 76]   Διόπερ καὶ Τίμων ἐν  τοῖς   Σίλλοις ἔφη Ὥρη ἐρᾶν, ὥρη
[13, 86]   Καίτοι Περσαίου τοῦ Κιτιέως ἐν  τοῖς   Συμποτικοῖς Υπομνήμασιν βοῶντος καὶ λέγοντος
[13, 3]   Οὐ γὰρ ἦσαν οὗτοι ἐκλελυμένοι  τοῖς   σώμασι ἐν τοῖς τῆς νεότητος
[13, 14]   στρατευτικωτάτους εἶναι πονεῖν τε δυναμένους  τοῖς   σώμασιν μάλιστα προσεδρεύειν τ' ἀρίστους
[13, 12]   δι' ὧν καλλίστη ἐλευθερία  τοῖς   ταῦτα μετιοῦσιν συναύξεται. Αθηναῖοι δὲ
[13, 35]   δὲ ἔρως οὗτος παρὰ  τοῖς   τὴν Ασίαν οἰκοῦσι βαρβάροις καὶ
[13, 31]   καθορᾶν τὸ μνῆμα καὶ πᾶσι  τοῖς   τὴν Λυδίαν οἰκοῦσιν ἄποπτον εἶναι.
[13, 3]   οὗτοι ἐκλελυμένοι τοῖς σώμασι ἐν  τοῖς   τῆς νεότητος χρόνοις διὰ
[13, 93]   περιττότατον ὧν οὐδέτερον πρόσεστιν ὑμῖν  τοῖς   τὸν κυνικὸν βίον μιμουμένοις οὔτε
[13, 42]   πόλεως τῶν ἐπιγελᾶν εἰθισμένων ἅπαντα  τοῖς   τρέφουσιν αἰεὶ πρὸς χάριν· βουλόμενος
[13, 29]   Αἱ μὲν ἄλλαι τοὔνομα βλάπτουσι  τοῖς   τρόποις γὰρ ὄντως ὂν καλόν.
[13, 14]   ὡς τὸν οἶνον τῶν χρωμένων  τοῖς   τρόποις> κεράννυσθαι, οὕτως καὶ τὸν
[13, 7]   δ' οἶδεν ὅτι  τοῖς   τρόποις ὠνητέος ἄνθρωπός ἐστιν
[13, 93]   φησι Λυσίας ῥήτωρ ἐν  τοῖς   τῶν Συμβολαίων λόγοις ὃν ἐκ
[13, 16]   ἐπεμαίετο θυμός. ~Ηγήσανδρος δ' ἐν  τοῖς   Υπομνήμασι τῶν ἡδυσμάτων φησὶν ἐρᾶν
[13, 23]   μυρρίνης ἔχουσα λεπτὸν ὀρθὸν ἐν  τοῖς   χείλεσιν· ὥστε τῷ χρόνῳ σέσηρεν,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 15/09/2005