Livre, Chap. |
[13, 31] |
καὶ
τὸ
τεῖχος
ὑπερβᾶσαν
ἀπαγγεῖλαι
|
τοῖς |
Αβυδηνοῖς.
Τοὺς
δ'
αὐτίκα
μεθ' |
[13, 44] |
ἐνέτυχέν
τις
τῶν
ἀεὶ
ἐν
|
τοῖς |
ἀγῶσιν
ἐπιμελῶς
ἡττῶμένων·
ὃς
οὐ |
[13, 26] |
πεπονθέναι
δὲ
ταὐτά
μοι
δοκεῖ
|
τοῖς |
ἀετοῖς·
οὗτοι
γὰρ
ὅταν
ὦσιν |
[13, 68] |
ὡς
οὔσης
παρ'
αὐτῷ
καὶ
|
τοῖς |
Αθηναίοις
αἰτίας
γινομένης
τοῦ
δωρεὰς |
[13, 28] |
προσηγορευμένας
{ἢ}
ἀπὸ
τῆς
παρὰ
|
τοῖς |
Αθηναίοις
καλουμένης
Εταίρας
{τῆς}
Αφροδίτης. |
[13, 14] |
θνητὸς
θεόν,
ἄπιστον
αὐτον
πᾶσι
|
τοῖς |
ἄμμοις
ποιῶν.
~Τούτων
τῶν
Αλέξιδος |
[13, 46] |
καὶ
Λυγκεὺς
ὁ
Σάμιος
ἐν
|
τοῖς |
Απομνημονεύμασιν
ἱστορεῖ.
Εν
ἀγῶνι
οὖν |
[13, 14] |
ποιητικούς,
ἰταμούς,
προθύμους,
εὐπόρους
ἐν
|
τοῖς |
ἀπόροις,
βλέποντας
ἀθλιωτάτους.
Θεόφιλος
δ' |
[13, 90] |
περὶ
οὗ
ἱστορῶν
Νικίας
ἐν
|
τοῖς |
Αρκαδικοῖς
διαθεῖναί
φησι
αὐτὸν
Κύψελον, |
[13, 43] |
ποτε
ἐπὶ
δεῖπνον,
ὡς
λέγουσι,
|
τοῖς |
Αφροδισίοις,
τιμώμενος
μάλιστα
τῶν
ἐρωμένων |
[13, 90] |
γίνεσθαι
καὶ
οἰκονομίας,
ὥσπερ
ἐν
|
τοῖς |
βαρβάροις
ἑτέρωθι
δὲ
κάλλους,
ὡς |
[13, 35] |
ζωγραφοῦσιν
ἐν
τοῖς
ἱεροῖς
καὶ
|
τοῖς |
βασιλείοις,
ἔτι
δἐ
ταῖς
ἰδιωτικαῖς |
[13, 50] |
ἣν
καὶ
έλθοῦσαν
οἰεῖν
ἐν
|
τοῖς |
βασιλείοις
τοῖς
ἐν
Ταρσῷ
καὶ |
[13, 68] |
Παρέδωκέν
τε
αὐτῇ
κατοικεῖν
ἐν
|
τοῖς |
βασιλείοις
τοῖς
ἐν
Ταρσῷ
καὶ |
[13, 46] |
νέους,
ὥς
φησι
Σάτυρος
ἐν
|
τοῖς |
Βίοις,
ὑποτυχοῦσα
ἡ
Γλυκέρα
Τὴν |
[13, 67] |
πάντες
ᾔδεσαν
ὀλίγης
δαπάνης
κοινὴν
|
τοῖς |
βουλομένοις
γιγνομένην,
ταύτης
ἐτόλμησεν
ὁ |
[13, 64] |
τοῦ
ἱέρου
ἐπέρραινεν
τοῦ
αἵμματος
|
τοῖς |
βωμοῖς,
ἕως
καὶ
αὐτὴν
κατέσφαξαν. |
[13, 2] |
τε
καὶ
ἐν
ὥρᾳ
προσίωσιν
|
τοῖς |
γάμοις.
Εν
δὲ
Αθήναις
πρῶτος |
[13, 5] |
συνέχεεν.
Εὐθέως
γὰρ
ἐν
αὐτοῖς
|
τοῖς |
γάμοις
ὁ
μὲν
Ατταλος
νῦν |
[13, 43] |
Στρατοκλῆς
δύ'
ἐρίφους
προῖκ'
ἐδίδου
|
τοῖς |
γνωρίμοις
λοπάδας
συνάλμους
τε
συναρτύειν |
[13, 39] |
τε
ταἰδοῖον
ἀποτρίψας
{καὶ}
θιγὼν
|
τοῖς |
δακτύλοις
Τουτί
γε,
Λάμια,
φησίν, |
[13, 84] |
δ'
αὐτοῦ
τὸν
θεὸν
χρωμένοις
|
τοῖς |
Δελφοῖς
συντάξαι
ἀφεῖναι
τὸν
ἄνθρωπον |
[13, 29] |
δέ
τις
μέτρια
καὶ
λέγουσα
|
τοῖς |
δεομένοις
τινων
ὑπουργῇ
πρὸς
χάριν, |
[13, 59] |
ἐχέσαρκον
γὰρ
χιτώνιον
ἠμπείχετο
καὶ
|
τοῖς |
δημοσίοις
οὐκ
ἐχρῆτο
βαλανείοις.
Τῇ |
[13, 3] |
ἐνὶ
μεγάροισι
γυναῖκες.
Παρὰ
δὲ
|
τοῖς |
Ελλησι
οὐκ
ἀνέρχεται
ἡ
τοῦ |
[13, 81] |
ξένε,
τὸ
Σιμωνίδειον,
κάρτα
δοκέον
|
τοῖς |
Ελλησιν
εὖ
εἰρῆσθαι
πορφυρέου
ἀπὸ |
[13, 68] |
αὐτῇ
κατοικεῖν
ἐν
τοῖς
βασιλείοις
|
τοῖς |
ἐν
Ταρσῷ
καὶ
ὁρᾷ
ὑπὸ |
[13, 50] |
έλθοῦσαν
οἰεῖν
ἐν
τοῖς
βασιλείοις
|
τοῖς |
ἐν
Ταρσῷ
καὶ
προσκυνεῖσθαι
ὑπὸ |
[13, 68] |
ἐκάλεσε
τὸν
Αρπαλον.
Εν
δἐ>
|
τοῖς |
ἐξῆς
τῷ
κυρίῳ
καλέσας
αὐτόν |
[13, 53] |
ἤρξατο
ἐπαύσατο
ἑταιροῦσα,
πᾶσι
δὲ
|
τοῖς |
Ἐπικουρείοις
συνῆν
ἐν
τοῖς
κήποις, |
[13, 54] |
ἤρξατο
ἐπαύσατο
ἑταιροῦσα,
πᾶσι
δὲ
|
τοῖς |
Ἐπικουρείοις
συνῆν
ἐν
τοῖς
κήποις, |
[13, 43] |
διψᾶν
ὑπολειπόμενοι
εἰς
τὴν
αὔριον
|
τοῖς |
ἐπισυνάπτειν
βουλομένοις
τὸν
ἑωθινόν,
μακρὰς |
[13, 56] |
καὶ
μονοχίτων
ἦν
καὶ
ᾠνοχοει
|
τοῖς |
ἐργαζομένοις)
ἐρασθέντα
γῆμαι.
Πύρρου
δὲ |
[13, 11] |
τὰ
καλὰ
φαίνεσθαι
καλὰ
ἢ
|
τοῖς |
ἐρῶσιν
ὧν
σὺ
δημιουργὸς
εἶ |
[13, 70] |
ποιητῶν,
ὥς
φησι
Κλέαρχος
ἐν
|
τοῖς |
Ερωτικοῖς,
τῆς
βαρβάρου
Λυδῆς
εἰς |
[13, 43] |
οὐχὶ
σοί,
γύναι.
Επεὶ
προέβη
|
τοῖς |
ἔτεσιν
ἡ
Γνάθαινα
καὶ
ἤδη |
[13, 26] |
θᾶττον
ἄν.
ἐπεὶ
δὲ
δολιχὸν
|
τοῖς |
ἔτεσιν
ἤδη
τρέχει
τὰς
ἁρμονίας |
[13, 14] |
ὡς
πένης
ἄνθρωπος
ἐνοχλῶν
πολλάκις
|
τοῖς |
εὐπροροῦσιν
οὐ
λαβεῖν
τι
βούλεται. |
[13, 31] |
τῆς
ὥρας.
Εὐάλκης
δ'
ἐν
|
τοῖς |
Εφεσιακοῖς
καὶ
ἐν
Εφέσῳ
φησὶν |
[13, 19] |
συνεσπασμένοι
καὶ
κακοπινεῖς
οὐ
μόνον
|
τοῖς |
ἤθεσιν
ἀλλα
καὶ
ἕξει.
Βουλόμενοι |
[13, 35] |
τὸν
μῦθον
τοῦτον
ζωγραφοῦσιν
ἐν
|
τοῖς |
ἱεροῖς
καὶ
τοῖς
βασιλείοις,
ἔτι |
[13, 32] |
τῇ
θεῷ
καὶ
ὕστερον
ἐπὶ
|
τοῖς |
ἱεροῖς
παρεῖναι.
Καἱ
ὅτε
δὴ |
[13, 82] |
Ιερώνυμος
δ'
ὁ
Ρόδιος
ἐν
|
τοῖς |
Ιστορικοῖς
Υπομνήμασίν
φησι
ὅτι
Σοφοκλῆς |
[13, 21] |
τὴν
κνήμην
φορῶν,
ὃς
ἐν
|
τοῖς |
καπηλείοις
καὶ
τοῖς
πανδοκείοις
αἰεὶ |
[13, 21] |
Σὺ
δὲ,
ὦ
σοφιστά,
ἐν
|
τοῖς |
καπηλείοις
συναναφύρῃ
οὐ
μετὰ
ἑταίρων |
[13, 54] |
δὲ
τοῖς
Ἐπικουρείοις
συνῆν
ἐν
|
τοῖς |
κήποις,
Ἐπικούρῳ
δὲ
καὶ
ἀναφανδόν· |
[13, 53] |
δὲ
τοῖς
Ἐπικουρείοις
συνῆν
ἐν
|
τοῖς |
κήποις,
Ἐπικούρῳ
δὲ
καὶ
ἀναφανδόν· |
[13, 33] |
διαλεγόμενος
ἠγωνια
ποῖόν
τι
φανήσεται
|
τοῖς |
Κορινθίοις
τὸ
πρᾶγμα.
Πιστεύων
δέ, |
[13, 77] |
δαιμονίως
ἐπτόηνται.
Εχεμένης
γοῦν
ἐν
|
τοῖς |
Κρητικοῖς
οὺ
τὸν
Δία
ἁρπάσαι |
[13, 2] |
εὐπορήσας
τοῦ
βιβλίου.
Αντεῖπε
δὲ
|
τοῖς |
λέγουσι
περὶ
τῶν
Σωκράτους
γυναικῶν |
[13, 52] |
ἢ
τούτων
τινά,
ὧν
ἐμπλέκουσι
|
τοῖς |
λίνοις
αἱ
μαστροποί,
ἢ
Ναύσιον |
[13, 11] |
Κύννῃ
τῇ
Ιλλυρίδι.
~Επὶ
τούτοις
|
τοῖς |
λόγοις
ἔδοξε
τοῖς
παροῦσι
τῶν |
[13, 92] |
οὔτε>
ῥητορικὴν
διὰ
τὰς
ἐν
|
τοῖς |
λόγοις
ὑμῶν
φιλοτιμίας
καὶ
ἔριδας |
[13, 92] |
Αλλὰ
τούς
γε
φιλοσόφους
ἐν
|
τοῖς |
λόγοις
φρονοῦντας
εὑρίσκω
μόνον,
ἐν |
[13, 23] |
διατελεῖ
τὴν
ἡμέραν
ἔνδον,
ὥσπερ
|
τοῖς |
μαγείροις
ἅ
παράκειθ'
ἑκάστοτε,
ἡνίκ' |
[13, 46] |
ἐφ'
αὑταῖς,
παιδείας
ἀντεχόμεναι
καὶ
|
τοῖς |
μαθήμασι
χρόνον
ἀπομερίζουσαι·
διόπερ
καὶ |
[13, 21] |
ὁ
τῶν
Κορινθίων
σοφιστής,
ὁ
|
τοῖς |
μαθηταῖς
διηγούμενος
ὅτι
Ωκιμον
ἑταίρας |
[13, 94] |
ὑψηλῶς
ὑπὸ
σκιαδείῳ,
κατεσκευασμένον
συνέδριον
|
τοῖς |
μειρακίοις
ἐλλαλεῖν
δι'
ἡμέρας.
Εἶθ' |
[13, 59] |
μᾶλλον
ἡ
Φρύνη
καλὴ
ἐν
|
τοῖς |
μὴ
βλεπομένοις.
Διόπερ
οὐδὲ
ῥᾳδίως |
[13, 31] |
θύσαντας,
ὡς
ἱστορεῖ
Νεάνθης
ἐν
|
τοῖς |
Μυθικοῖς,
καὶ
μεθυσθένθας
ἑταίρας
πλείονας |
[13, 92] |
λόγων,
ὥς
φασι,
δυνάμεις
παραδιδόντας
|
τοῖς |
νέοις
ἐς
κόρακας
ἐρρίφασιν
ἐκ |
[13, 92] |
δοῖεν
οἱ
θεοὶ
Δημητρίῳ
καὶ
|
τοῖς |
νομοθέταις,
διότι
τοὺς
τὰς
τῶν |
[13, 20] |
ἔθος
τὸ
γυμνοῦν
τὰς
παρθένους
|
τοῖς |
ξένοις.
Εν
Χίῳ
δὲ
τῇ |
[13, 92] |
φησι
Δημήτριος
ὁ
Μάγνης
ἐν
|
τοῖς |
Ομωνύμοις.
~Συνελόντι
δὲ
εἰπεῖν
κατὰ |
[13, 44] |
τὰ
γύναια
ταυτὶ
καταβαλῶ
σὺν
|
τοῖς |
ὀναρίοις,
φήσι,
καὶ
ταῖς
ἀστράβαις. |
[13, 42] |
τῶν
ἀγρίων
ὑμῖν
ποτε
ἐν
|
τοῖς |
ὄρεσι
τάχιστα
θηρίον
τρέχειν;
Η |
[13, 89] |
ἔφη
ἡ
Ολυμπίας
Ὦ
πόνηρε,
|
τοῖς |
ὀφθαλμοῖς
γαμεῖς
καὶ
οὐ
τῷ |
[13, 78] |
ἢ
δειλοὐ
δόξαν
ἀπενέγκασθαι
παρά
|
τοῖς |
παιδικοῖς.
Εργῳ
γοῦν
τοῦτο
ἔδειξεν |
[13, 21] |
ὃς
ἐν
τοῖς
καπηλείοις
καὶ
|
τοῖς |
πανδοκείοις
αἰεὶ
διαιτᾷ,
καίτοι
Ισοκράτους |
[13, 24] |
δὲ
καὶ
Ξέναρχος
ἐν
Πεντάθλῳ
|
τοῖς |
παραπλησίως
σοι
βιοῦσιν
καὶ
ἐσπουδακόσι |
[13, 11] |
~Επὶ
τούτοις
τοῖς
λόγοις
ἔδοξε
|
τοῖς |
παροῦσι
τῶν
φιλοσόφων
περὶ
τοῦ |
[13, 51] |
δούλαις,
ὥς
φησι
Πολέμων
έν
|
τοῖς |
περὶ
Ἀκροπόλεως.
~Καὶ
Ὠκίμου
δὲ |
[13, 28] |
φησιν
ὁ
Αθηναῖος
Απολλόδωρος
ἐν
|
τοῖς |
περὶ
Θεῶν
οὕτως.
Εταίραν
δὲ |
[13, 1] |
φησι
Λυκόφρων
ὁ
Χαλκιδεὺς
ἐν
|
τοῖς |
περὶ
Κωμῳδιας.
Ημεις
οὖν
τὸν |
[13, 2] |
ἑστιάτωρ
ἐπαινῶν
Επμιππον
ἔφη
ἐν
|
τοῖς |
περὶ
Νομοθετῶν
ἱστορεῖν
ὅτι
ἐν |
[13, 2] |
Κλέαρχος
δ'
ὁ
Σολεὺς
ἐν
|
τοῖς |
περὶ
Παροιμιῶν
ἐν
Λακεδαίμονιν
φησί, |
[13, 67] |
τὸ
σῶμα.
Δικαίαρχος
δ'
ἐν
|
τοῖς |
περὶ
τῆς
εἰς
Τροφωνίου
Καταβάσεώς |
[13, 50] |
περὶ
ἦς
φησιν
Θεόπομπος
ἐν
|
τοῖς |
περὶ
τῆς
Χίας
Ἐπιστολῆς,
ὅτι |
[13, 10] |
πολεμῆσαι
Αἰγυπτίοις.
Δίνων
δ'
ἐν
|
τοῖς |
Περσικοῖς
καὶ
Λυκέας
ὁ
Ναυκρατίτης |
[13, 3] |
βασιλίδα,
ὥς
φησιν
Δίνων
ἐν
|
τοῖς |
Περσικοῖς,
ὑπὸ
τῶν
παλλακίδων
θρησκεύεσθαι |
[13, 15] |
ὑποκριτῆρες,
οἳ
μόνοι
πάντα
τἀν
|
τοῖς |
πίναξι,
πρίν
τι
τῷ
σόφῳ |
[13, 55] |
μῆνας
συνδιημερέυεν
αὐτῇ
ἐν
Αἰγινῃ
|
τοῖς |
Ποσειδωνίοις·
καὶ
ὀνειδιζόμενος
ὑπὸ
οἰκέτου, |
[13, 86] |
αὐλητρίδος,
καθάπερ
ἔθος
ἐστὶν
ἐν
|
τοῖς |
πότοις
γίνεσθαι,
ἐν
τε
τῷ |
[13, 86] |
σφόδρα
μέχρι
τινὸς
διατηροῦσιν
ἐν
|
τοῖς |
πότοις
τὸ
τοιοῦτον
εἶθ'
ὅταν |
[13, 78] |
τῷ
Φαλάριδι
ἐχαρίσατο,
τοῦτο
ἐμφήνας
|
τοῖς |
πυνθανομένοις
τῆς
Πυθίας
ὅπως
αὐτῷ |
[13, 60] |
ἕκτῳ
Κωμῳδουμένων
τὴν
μὲν
παρὰ
|
τοῖς |
ῥήτορσί
φησιν
ὀνομαζομένην
Σηστὸν
καλεῖσθαι |
[13, 76] |
Διόπερ
καὶ
ὁ
Τίμων
ἐν
|
τοῖς |
Σίλλοις
ἔφη
Ὥρη
ἐρᾶν,
ὥρη |
[13, 86] |
Καίτοι
Περσαίου
τοῦ
Κιτιέως
ἐν
|
τοῖς |
Συμποτικοῖς
Υπομνήμασιν
βοῶντος
καὶ
λέγοντος |
[13, 3] |
Οὐ
γὰρ
ἦσαν
οὗτοι
ἐκλελυμένοι
|
τοῖς |
σώμασι
ἐν
τοῖς
τῆς
νεότητος |
[13, 14] |
στρατευτικωτάτους
εἶναι
πονεῖν
τε
δυναμένους
|
τοῖς |
σώμασιν
μάλιστα
προσεδρεύειν
τ'
ἀρίστους |
[13, 12] |
δι'
ὧν
ἡ
καλλίστη
ἐλευθερία
|
τοῖς |
ταῦτα
μετιοῦσιν
συναύξεται.
Αθηναῖοι
δὲ |
[13, 35] |
δὲ
ὁ
ἔρως
οὗτος
παρὰ
|
τοῖς |
τὴν
Ασίαν
οἰκοῦσι
βαρβάροις
καὶ |
[13, 31] |
καθορᾶν
τὸ
μνῆμα
καὶ
πᾶσι
|
τοῖς |
τὴν
Λυδίαν
οἰκοῦσιν
ἄποπτον
εἶναι. |
[13, 3] |
οὗτοι
ἐκλελυμένοι
τοῖς
σώμασι
ἐν
|
τοῖς |
τῆς
νεότητος
χρόνοις
ἢ
διὰ |
[13, 93] |
περιττότατον
ὧν
οὐδέτερον
πρόσεστιν
ὑμῖν
|
τοῖς |
τὸν
κυνικὸν
βίον
μιμουμένοις
οὔτε |
[13, 42] |
πόλεως
τῶν
ἐπιγελᾶν
εἰθισμένων
ἅπαντα
|
τοῖς |
τρέφουσιν
αἰεὶ
πρὸς
χάριν·
βουλόμενος |
[13, 29] |
Αἱ
μὲν
ἄλλαι
τοὔνομα
βλάπτουσι
|
τοῖς |
τρόποις
γὰρ
ὄντως
ὂν
καλόν. |
[13, 14] |
ὡς
τὸν
οἶνον
τῶν
χρωμένων
|
τοῖς |
τρόποις>
κεράννυσθαι,
οὕτως
καὶ
τὸν |
[13, 7] |
ἣ
δ'
οἶδεν
ὅτι
ἢ
|
τοῖς |
τρόποις
ὠνητέος
ἄνθρωπός
ἐστιν
ἢ |
[13, 93] |
φησι
Λυσίας
ὁ
ῥήτωρ
ἐν
|
τοῖς |
τῶν
Συμβολαίων
λόγοις
ὃν
ἐκ |
[13, 16] |
ἐπεμαίετο
θυμός.
~Ηγήσανδρος
δ'
ἐν
|
τοῖς |
Υπομνήμασι
τῶν
ἡδυσμάτων
φησὶν
ἐρᾶν |
[13, 23] |
μυρρίνης
ἔχουσα
λεπτὸν
ὀρθὸν
ἐν
|
τοῖς |
χείλεσιν·
ὥστε
τῷ
χρόνῳ
σέσηρεν, |