Livre, Chap.
[13, 34]	καλός, ἐφ οὗ τις κωμικῶν	ἔφη.	Αλκιβιάδην τὸν ἁβρόν, ὦ γῆ
[13, 70]	Μυρτίλος μέλλων σιωπᾶν ἀλλὰ μικροῦ,	ἔφη,	ἄνδρες φίλοι, ἐξελαθόμεν ὑμῖν εἰπεῖν
[13, 47]	μὴ ἐδευτεροποίτουν; Τῷ λιμῷ ἄν,	ἔφη,	ἀπέθανες. Παυσανίου δὲ τοῦ Λάκκου
[13, 42]	τὸν αὐτόμολον ἔσκωπτε ῥίψασπίν τ'	ἔφη	αὐτὸν γεγονέναι προσβολῆς οὔσης ποτέ.
[13, 86]	θᾶττον προσθέντι ἠμφισβήτει καὶ οὐκ	ἔφη	αὐτὸν πεπρακέναι καὶ τέλος εἰς
[13, 43]	Αθηνᾶν καὶ θεοὺς, ψυχρόν γ'	ἔφη	Γνάθαιν' ἔχεις τὸν λάκκον ὁμολογουμένως.
[13, 57]	τι, ἔτι λαλοῦντος τοῦ Μυρτίλου	ἔφη,	εἰ ἔχομεν ἀρρενικῶς εἰρημένον τὸν
[13, 11]	τὸν Πίνδαρον δὲ ἄλλος τις	ἔφη	Εἴη καὶ ἐρᾶν καὶ ἔρωτι
[13, 47]	κάδον τινὰ ἐμπεσόντος, Ο λάκκος,	ἔφη,	εἰς τὸν κάδον ἐμπέπτωκεν. Ἐπιδόντος
[13, 92]	τρίτῇ καὶ εἰκοστῇ» ὁ Μυρτίλος	ἔφη	εἶτ' οὐκ ἐγὼ δικαίως πάντας
[13, 49]	συγκόψαι, ἄλλα δἐ κατασκευάσαι, Ἀπολεῖς,	ἔφη,	ἐκάστου τὸ ἴδιον. Λεόντιον κατακειμένη
[13, 91]	διδάσκει. Καὶ ὁ Τίμων δὲ	ἔφη	Ἐν δὲ πλατυσμὸς πουλυμαθημοσύνης, τῆς
[13, 2]	καλὸς ἡμῶν ἑστιάτωρ ἐπαινῶν Επμιππον	ἔφη	ἐν τοῖς περὶ Νομοθετῶν ἱστορεῖν
[13, 57]	αὐτόθι. Πρὸς ὃν ὁ Μυρτίλος	ἔφη·	Ἐπείπερ ἡμῖν ἐμποδὼν ἐγένου κατάλογον
[13, 49]	ἐστίν, Μικρὸς ὡς πολλῶν ἐτῶν»	ἔφη.	Ζητουμένου δὲ ἔν τινι συμποσίῳ
[13, 47]	ἡμέραις καταβεβρωκέναι; Ἤτοι τήν λήκυθον,	ἔφη,	ἢ τὰ ὑποδήματα. ~Μετάνειρα δὲ
[13, 89]	ἐπει ἦν ἀκόλαστος ἡ γυνή,	ἔφη	ἡ Ολυμπίας Ὦ πόνηρε, τοῖς
[13, 5]	μὲν Ατταλος νῦν μέντοι γνήσιοι,	ἔφη,	καὶ οὐ νόθοι βασιλεῖς γεννηθήσονται.
[13, 53]	ὑποσκάπτοντες, ὥς που ό Ἐρατοσθένης	ἔφη.	Κἀμοὶ μὲν τὰ καλὰ τῶν
[13, 54]	ὑποσκάπτοντες, ὥς που ό Ἐρατοσθένης	ἔφη.	Κἀμοὶ μὲν τὰ καλὰ τῶν
[13, 47]	έμβαλλομένης τῶν φακῶν, ἡ Γνάθαινα	ἔφη	Κολποφακῆν διανοεῖται ποιεῖν» Ανδρονίκου δὲ
[13, 17]	Φρύνιχός τε ἐπὶ τοῦ Τρωίλου	ἔφη	λάμπειν ἐπὶ πορφυραῖς παρῇσι φῶς
[13, 44]	Ἣ δ' εἶπε Μῆτερ, πῶς,	ἔφη,	μέλλω φιλεῖν τὸν μηδὲν ὠφέλημα,
[13, 42]	Μανία δ' αὐτόμολος, ὦ βέλτιστ'	ἔφη.	Μετὰ ταῦτα δ' ὡς εἰσῆλθε
[13, 79]	Καὶ γὰρ ὁ νομοθέτης Σόλων	ἔφη	Μηρῶν ἱμειρων καὶ γλυκεροῦ στόματος.
[13, 91]	τῆς οὐ κενεώτερον οὐδέν. Ιππων	ἔφη	ὁ ἄθεος. Αλλὰ καὶ Ηράκλειτος
[13, 72]	κἀν σκότῳ κρύπτειν τάδε Αίσχύλος	ἔφη	ὁ Αλεξανδρεὺς ἐν Αμφιτρύωνι. Οὗτος
[13, 81]	φωνὰν παρθένος, οὐδ' ὁ ποιητής,	ἔφη	ὁ> λέγων χρυσοκόμαν Απόλλωνα· Χρυσέας
[13, 5]	Εὐριπίδης, ἔν γε ταῖς τραγῳδίαις,	ἔφη	ὁ Σοφοκλῆς ἐπεὶ ἔν γε
[13, 16]	ἤρων, ὡς καὶ ὁ Αρίστων	ἔφη,	ὅθεν καὶ καλεῖσθαι τοὺς ἐρωμένους
[13, 54]	τι τοιοῦτοι ὑμεῖς οἱ φιλόσοφοι,	ἔφη,	οἱ καὶ πρὸ τῶν Ἡδονικῶν
[13, 53]	τι τοιοῦτοι ὑμεῖς οἱ φιλόσοφοι,	ἔφη,	οἱ καὶ πρὸ τῶν Ἡδονικῶν
[13, 9]	λιμένα. Καὶ Θεόφιλος δὲ Νεοπτολέμῳ	ἔφη	οὐ σύμφορον νέα στι πρεσβύτῃ
[13, 27]	Μυρτίλος (διήχθευεν γὰρ τῷ Σύρῳ)	ἔφη·	Ουχ ὧδ' ἐμόγησαν ἐλπίδες ὥστ'
[13, 47]	ταῦτα, Γνάθαινα, ἢ ἑφθά; Ἔγχαλκα,	ἔφη,	παιδίον. Χαιρεφῶντος ὸ ἀκλήτου έπὶ
[13, 47]	τήν Γνάθαιναν προαναλῶσαι Ὀλόμενε παίδων,	ἔφη,	ποῖον εἴρηκας λόγον, Πρὸς δὲ
[13, 18]	ἔχει Κόρσην. Διὸ καὶ Αλεξις	ἔφη	που· ἂν> πιττοκοπούμενόν τιν' ἢ
[13, 91]	τῇ μνήμῃ θαυμασάντων ὁ Κύνουλκος	ἔφη	Πουλυμαθημοσύνης, τῆς οὐ κενεώτερον οὐδέν.
[13, 47]	πότον ὑπὲρ αὐτῆς τυπτόντων ἑαυτοὺς	ἔφη	πρὸς τὸν ἡττώμενον Θάρρει, παιδίον·
[13, 20]	Σπάρτᾳ γεννᾶν προαιρεῖται. Εὐριπίδης τε	ἔφη·	Πρῶτον μὲν εἶδος ἄξιον τυραννίδος
[13, 81]	ἐπειδήπερ Περικλῆς ποιεῖν μέν με>	ἔφη,	στρατηγεῖν δ' οὐκ ἐπιστασθαι. Αρ'
[13, 43]	τάλαν ἄνερ, πόθεν ἔχεις ταῦτ'	ἔφη,	τὰ τραύματα; Κἀκεῖνος αὐτῇ συντόμως
[13, 43]	Δίφιλος πίνων ποτὲ Ψυχρόν γ'	ἔφη,	τἀγγεῖον, ὦ Γνάθαιν' ἔχεις. Τῶν
[13, 39]	Κείνη δὲ γελάσασ' Αλλὰ τοῦτ'	ἔφη,	τάλαν, ὄζειν δοκεῖ μοι σαπρότατον
[13, 44]	Η γραῦς δ' ἀγανακτήσασα Τάλαν,	ἔφη,	τέκνοι περίλαβε, φησί, καὶ φίλησον,
[13, 94]	τῶν ὄντων ἐκπεσόντα. Κατασκευάζομαι δ'	ἔφη,	τένχην μυρεψικήν ἀφορμῆς δὲ δέομαι,
[13, 59]	καὶ θεασάμενος Κράτης ὁ κυνικὸς	ἔφη	τῆς τῶν Ελλήνων ἀκρασίας ἀνάθημα.
[13, 47]	λεπτοῦ έξ ἀρρωστίας, Ὡς ίσχνός»	ἔφη.	Τί γὰρ οἴει με έν
[13, 55]	πρότερον ᾤκησαν ἄλλοι; Οὐ γάρ»	ἔφη.	Τί δὲ ναῦν ἐν ᾗ
[13, 45]	τὴν τόλμαν αὐτῆς Σὺ γάρ,	ἔφη,	τίς εἶ γύναι; οὐκ> αἰσχροποιός;
[13, 12]	Διὸ καὶ ἐν τῇ Πολιτείᾳ	ἔφη	τὸν Ερωτα θεὸν εἶναι συνεργὸν
[13, 12]	τιμῶσί σε. ~Ποντιανὸς δὲ Ζήνωνα	ἔφη	τὸν Κιτιέα ὑπολαμβάνειν τὸν Ερωτα
[13, 16]	ἐπισπείρει. Καὶ ὁ Αριστοτέλης δὲ	ἔφη	τοὺς ἐραστὰς εἰς οὐδὲν ἄλλο
[13, 43]	φράσον. ὃ δὲ μειδιάσας Κύβδ'	ἔφη,	τριωβόλου. Τίς δ' οὑπιτρέψων ἐστί
[13, 27]	ἀριστερὰ γράμματα Μοῦσαι, ὥς τις	ἔφη	τῶν παρῳδῶν. ~Εγὼ γάρ, ὦ
[13, 44]	ἔπειθε πῶς Οὐχ ὁρᾷς, Γνάθαιν'	ἔφη,	ὑπερηφάνως μοι τὴν θυγατέρα χρωμένων;
[13, 33]	θύοντος τῇ Αφροδίτῃ συνέθυσαν. Διόπερ	ἔφη·	ὦ Κύπρου δέσποινα, τεὸν δεῦτ'
[13, 47]	σῶμα εὖ ἔχοντος, Χαριέντως γ'	ἔφη,	ὦ νεανίσκε, τὸ σωμάτιον διάκεισαι.
[13, 76]	ὁ Τίμων ἐν τοῖς Σίλλοις	ἔφη	Ὥρη ἐρᾶν, ὥρη δὲ γαμεῖν,
[13, 19]	βίου καὶ τῆς προσποιητοῦ ἐπιτηδεύσεως	ἔφη	ὡς οἱ παρακούσαντες αὐτοῦ τῶν
[13, 47]	εἰπόντος ὅτι ἑκκαιδεκαέτης, Μικρός γε,	ἔφη,	ὡς τοσούτον ἐτῶν. Νεανίσκων δέ
[13, 61]	τινος τί πράττει Αρχίππη χαριέντως	ἔφη	Ὥσπερ αἱ γλαῦκες ἐπὶ τάφον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/09/2005